THMMY.gr

Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα => Χιούμορ - Ανέκδοτα - Φωτογραφίες => Topic started by: xristoforos_ on January 21, 2007, 04:17:42 am



Title: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: xristoforos_ on January 21, 2007, 04:17:42 am
Θα μπορούσε να είναι απόσπασμα κομμωδίας...κι όμως είναι πολιτική ανάλυση...

Θα έπρεπε να το βάλω στα πολιτικά...δείχνοντας σεβασμό στη γνώμη του άλλου...αλλά αδυνατώ...

και είμαι άνθρωπος που γενικά χαίρεται τις αδυναμίες του (άσχετο αυτό)...

Η πολιτική ανάλυση της ΟΑΚΚΕ (Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ) για την αναθεώρηση του άρθρου 16...

(σ.σ.: να από που αντιγράφει "ο γιος του πατέρα" -copyright to margaris 2006- τα περί εμφυλιακών καταλοίπων...finally everything makeS sense - copyright to turam 2006-)

είναι λίγο hardcore το κείμενο...



ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΟ ΧΟΥΝΤΟ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ 16
Όχι στο κρατικό μονοπώλιο στην εκπαίδευση


To άρθρο 16 του Συντάγματος δεν επιτρέπει να υπάρχουν στη χώρα μας πανεπιστήμια που να μην ανήκουν στο κράτος. Αυτή την απαγόρευση την εγκαινίασε έμμεσα ο μοναρχοφασισμός στο Σύνταγμα του 1952 και την επέβαλε ανοιχτά η χούντα στο σύνταγμά της του 1968. Το ΠΑΣΟΚ και το ψευτοΚΚΕ σε συνεργασία με την ακροδεξιά αντίδραση κατοχύρωσαν αυτή την απαγόρευση στο Σύνταγμα του 1975 και την πέρασαν στους αφελείς δημοκράτες της μεταπολίτευσης υποσχόμενοι ακαδημαϊκή ελευθερία.
Όμως η ουσιαστική απαγόρευση σε ενήλικους πολίτες να σπουδάσουν σε μη κρατικές σχολές, ακόμη και αν διαπιστωμένα αυτές θα τους έδιναν ενα επαρκές επίπεδο κατάρτισης προκειμένου να ασκήσουν ενα επάγγελμα, σημαίνει ότι το αστικό κράτος απαιτεί το μονοπώλιο στη διαμόρφωση της επιστημονικής συνείδησης και της ιδεολογίας του λαού. Ολόκληρο το άρθρο 16 είναι ποτισμένο με αυτή τη νοοτροπία που επιβάλει και στις κατώτερες βαθμίδες την κρατική δικτατορία στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης.



Κι όμως την ώρα που ο Μαρξ επέμενε πως δεν υπάρχει πιο ακατάλληλος εκπαιδευτής στον καπιταλισμό από το κράτος, τον κατεξοχήν μηχανισμό ταξικής καταπίεσης, οι ψευτοαριστεροί εμφανίζουν την παραπάνω απαγόρευση σα μαρξισμό. Ισχυρίζονται ότι με τα μη κρατικά Πανεπιστήμια η γνώση θα γίνει εμπόρευμα και έτσι θα υπαχθεί στη σκοπιμότητα του κέρδους οπότε δεν θα είναι αντικειμενική. Σύμφωνα με αυτούς μόνο οι πληρωμένοι από το κράτος καθηγητές είναι σε θέση χωρίς τάχα την πίεση από το κεφάλαιο, να εγγυηθούν αντικειμενική γνώση. Τέλος, για να σύρουν τους φοιτητές των κρατικών ΑΕΙ πίσω τους, λένε ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα δίνουν κούφια πτυχία στους πλούσιους που θα παίρνουν με αυτά τις δουλειές των πιο φτωχών και μελετηρών που σπουδάζουν δωρεάν.
Πρόκειται για μια σειρά από απάτες. Κατ αρχήν η σύγχρονη επιστημονική γνώση ανεξάρτητα από το αν παράγεται από τη μεμονωμένη καπιταλιστική εταιρία ή από το συνοπτικό καπιταλιστή-κράτος παίρνει τελικά εμπορευματική μορφή καθώς ενσωματώνεται στο προϊόν κάποιας παραγωγικής δραστηριότητας. Επίσης ο καθηγητής πουλάει στο κράτος την ερευνητική ή τη διδακτική του ικανότητα πάλι σαν εμπόρευμα, χώρια που υποτάσσει τη διδασκαλία του στις ιδεολογικές απαιτήσεις του αφεντικού του. Αλλά και η γνώση που πιστοποιείται από το πτυχίο ενός κρατικού πανεπιστήμιου έχει εμπορευματική αξία για τον κάτοχό του όπως ακριβώς έχει και το πτυχίο ενός ιδιωτικού.


Γιαυτό κάθε σκάρτο πτυχίο όπως κάθε άλλο σκάρτο εμπόρευμα δεν έχει αληθινή αξία, ούτε στην ιδιωτική ούτε στην κρατική αγορά καθώς το κεφάλαιο-αγοραστής όχι μόνο ξέρει την ποιότητα του κάθε πτυχίου αλλά εξετάζει και ο ίδιος τον πτυχιούχο προκειμένου να τον προσλάβει. Τέλος, η κρατική παιδεία είναι δωρεάν για τον κάθε πτυχιούχο αλλά όχι για το προλεταριάτο σαν τάξη. Γιατί ενώ κυρίως αυτή μέσα από τη φορολογία πληρώνει τις σπουδές αυτού του πτυχιούχου, συχνά τον βρίσκει απέναντί της σαν εκμεταλλευτή και καταπιεστή.

Στην πραγματικότητα οι ψευτοαριστεροί θέλουν τα πανεπιστήμια αποκλειστικά κρατικά γιατί μόνο έτσι μπορούν να τα ελέγχουν σαν αστική τάξη νέου τύπου. Αυτή αποτελείται γενικά από τα αστικά και μικροαστικά στοιχεία που έχουν αποκτήσει κάποιο τμήμα πολιτικής εξουσίας σαν εκπρόσωποι συνδικάτων, λαϊκών κινημάτων, ακόμα και επαναστάσεων. Οι παγκόσμιοι ηγέτες αυτής της τάξης είναι οι νέοι μεγαλοαστοί της Ρωσίας και της Κίνας οι οποίοι, επειδή κατάφεραν να ανατρέψουν από τα μέσα ισχυρά προλεταριακά κράτη και να σφετεριστούν την περιουσία τους, έγιναν οι πιο άρπαγες και δόλιοι ιμπεριαλιστές. Οι αστοί νέου τύπου θέλουν κάθε καπιταλιστική ιδιοκτησία να γίνει αρχικά κρατική, ώστε αυτοί να μπορούν μέσω της διείσδυσης τους στο κράτος και στο όνομα του λαού να την ιδιοποιούνται.


Το ψευτοΚΚΕ, ο ΣΥΝ αλλά σε ένα μεγάλο μέρος του και το ΠΑΣΟΚ είναι κόμματα της αστικής τάξης νέου τύπου. Αυτά τα κόμματα σε συνεργασία με την πιο δεξιά, λαϊκίστικη ΝΔ, ελέγχουν σήμερα τα Πανεπιστήμια. Η βάση τους είναι ένα νέο στρώμα του καθηγητικού προσωπικού, που στη μεταπολίτευση χρησιμοποίησε το αντιφασιστικό κίνημα, πήρε την εξουσία από την παλιά καθηγητική αντίδραση και έχει τώρα συγκροτηθεί σε μια τεμπέλικη και συχνά διεφθαρμένη γραφειοκρατία που ζει από το κρατικό και ευρωπαϊκό χρήμα. Αυτή η γραφειοκρατία είναι εκ γενετής σύμμαχος ενός νέου φοιτητο-πατερίστικου μηχανισμού ο οποίος στήθηκε μέσα από τη συνδιοίκηση των ΑΕΙ και του οποίου τα στελέχη μπορούν να παίρνουν σε αντάλλαγμα ένα κούφιο πτυχίο και την ελπίδα για μια «εκτός συναγωνισμού» θέση στο κράτος της νέας αστικής τάξης. Έτσι συγκροτείται ένα μπλοκ με χαρακτηριστικά παρακράτους που χρησιμοποιεί την εξαγορά των συνειδήσεων και κυρίως τη βία φοιτητικών ταγμάτων εφόδου για να υποτάξει τους καθηγητές που αντιστέκονται στην εξουσία του. Αυτό το μπλοκ ελέγχει την ιδεολογική και οικονομική λειτουργία των ΑΕΙ.

Όλοι αυτοί ξέρουν ότι αν υπάρξουν πραγματικά μη κρατικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα θα φανεί στη σύγκριση η πρωτοφανής καταστροφή που έχουν κάνει στην ανώτατη εκπαίδευση και από κει σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Ειδικά δεν θέλουν η πανεπιστημιακή γνώση να πάρει ανοιχτά τη μορφή του εμπορεύματος γιατί αυτό αξιολογείται διαρκώς ως προς την ποιότητά του από την αγορά, ενώ αυτοί σαν παρασιτικό παρακράτος δεν θέλουν καμιά αξιολόγηση όχι μόνο από την αγορά, αλλά ούτε καν από το επίσημο κράτος. Στην πραγματικότητα δεν έχουν αντίθεση αρχής ούτε με τα μη κρατικά πανεπιστήμια αρκεί να έχουν και σε αυτά τον έλεγχο στο εκπαιδευτικό προσωπικό και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Γι αυτό κάνουν την εξής κατανομή ρόλων: Ενώ οι ρωσόδουλοι Γ. Παπανδρέου και Καραμανλής για να καθησυχάσουν την ΕΕ φωνάζουν υπέρ των μη κρατικών Πανεπιστημίων, το κομματικό ΠΑΣΟΚ και οι συνδικαλιστές της ΝΔ ακολουθούν το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΝ στο «κίνημα» τους ώστε να γίνει μια τέτοια διατύπωση του άρθρου 16 που θα υποδουλώνει και τα μη κρατικά Πανεπιστήμια στο κράτος.

Όσοι θέλουν να καταργήσουν πραγματικά την εμπορευματική παραγωγή από την πλευρά του λαού, και όχι πλασματικά και επιλεκτικά από την πλευρά του κρατικοφασισμού, επιδιώκουν στρατηγικά να συντρίψουν το αστικό κράτος και γι αυτό απεχθάνονται κάθε κρατικό μονοπώλιο στην εκπαίδευση. Μόνο αρνούμενοι τη σημερινή, παρασιτική κρατική ελληνική εκπαίδευση μπορούμε να αρνηθούμε και την πιο ανεπτυγμένη δυτική εκπαίδευση, που επίσης φέρνει σε σύγκρουση την πράξη με τη θεωρία, την πνευματική με τη χειρωνακτική δουλειά, την ειδίκευση με τη γενική μόρφωση, και τον εκπαιδευτή με τον εκπαιδευόμενο. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να βάλουμε τις βάσεις για μια νέα εκπαίδευση που θα συνθέτει σε μια ενιαία διαδικασία τα τρία μεγάλα επαναστατικά κινήματα: το κίνημα για την παραγωγή, το κίνημα για τον επιστημονικό πειραματισμό, και την ταξική πάλη. Μόνο μέσα από μια τέτοια εκπαίδευση θα βγαίνουν ολοκληρωμένοι αλληλέγγυοι άνθρωποι και ταυτόχρονα ειδικοί, και όχι ανάπηροι δυνάστες.

14/01/2007

Πηγή: http://www.oakke.gr/posters/posters_2007/afisa140107.htm




αφιερωμένο εξαιρετικά....

ixic_



Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Turambar on January 21, 2007, 04:52:11 am
Αρκετά πετυχημένος ο τίτλος του τόπικ!
Αν και ίσως αντί για σουρεαλισμό, θα ήταν καλύτερα:

Το γκροτέσκο και η πολιτική ανάλυση.





αυτούς μου έλεγες το φθινόπωρο στο κυλικείο αλιάκμων?
(δεν εννοούσα αυτό πάντως εγώ με το να τραβήξουμε τα πράγματα στα άκρα, εκτός και αν κάνουν αντίστροφη προπαγάνδα αυτοί)


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Turambar on January 21, 2007, 05:04:21 am
Οι τύποι τα σπάνε.

Μη γελάς μαζί τους!


Δεν πιστεύουν αυτά που γράφουν, εκτός και αν είναι τρελοί, γιατί όλα αλληλοαναιρούνται.

Αυτό που προσπαθούν είναι να στηρίξουν με όλα τα μέσα τον καπιταλισμό, ώστε αυτός να απογδυθεί από το "κοινωνικό κράτος" που και καλά εμπεριέχει (όπως ευαγγελίζονται οι σοσιαλοδημοκράτες και η λαϊκή αγορά.... σόρυ δεξιά).


Μόνο έτσι θα έρθει πραγματικά η επανάσταση από όλους μας... Όταν το παλούκι μπει αρκετά βαθιά στον κώλο μας!


ΟΑΚΚΕ γερά....! Αν όλα αποτύχουν, θα έχουμε εσάς!


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Johnny English on January 21, 2007, 06:26:46 am


αυτούς μου έλεγες το φθινόπωρο στο κυλικείο αλιάκμων?
(δεν εννοούσα αυτό πάντως εγώ με το να τραβήξουμε τα πράγματα στα άκρα, εκτός και αν κάνουν αντίστροφη προπαγάνδα αυτοί)

Ναι, γι'αυτούς έλεγε! Τότε που του είχα πει ότι το ΚΚΕ δεν κάνει τίποτα για να βελτιώσει το σήμερα, απλά περιμένει να καταστραφεί ο καπιταλισμός.

Είχα μπει στο site τους τότε και έριχνα τρελά γέλια

Βέβαια οι τύποι από την ΟΑΚΚΕ, έχουν εντρυφήσει πάνω στο θέμα... Μάχονται για να επιταγχύνουν την καταστροφή του!


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Zarathoustra on January 21, 2007, 06:58:04 am
Εγώ συμφωνώ με τις 3 πρώτες παραγράφους.


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: xristoforos_ on January 21, 2007, 07:27:20 am
τα σέβη μου...

ixic_


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Karaμazoβ on January 21, 2007, 16:21:02 pm
Γιατί αποκαλεί τους Παπανδρέου-Καραμανλή "ρωσόδουλους" ??? (τι προσέχω κι εγώ... :P)


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: xristoforos_ on January 21, 2007, 16:56:28 pm
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ιδέα!

Ας μας διαφωτίσει κάποιος,,,κι ας μην ξέρει ..ας αυτοσχεδιάσει!

ixic_


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: apostolos1986 on January 21, 2007, 17:05:12 pm
θυμάμαι που τους είχα ακούσει στο 5λεπτο των πολιτικών κομμάτων στις εκλογές του 2004 που υποστήριζαν ότι τα σημερινά πολιτικά κόμματα υποστηρίζουν τα "ρώσικα" κεφάλαια του Μπόμπολα και του Κοκκαλη και δεν επιτρέπουν τα αμερικάνικα και δυτικά κεφάλαια να εισέλθουν στην Ελλάδα και κάτι τέτοια...και είχα μείνει κάγκελο φυσικά...


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: xristoforos_ on January 21, 2007, 17:07:57 pm
finally everything makes sense!

ixic_


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: aliakmwn on January 21, 2007, 17:42:25 pm
Ειναι για απαντηση στο Λιακοπουλο μαλλον... Πουτιν εσυ? Αντι-ρωσια εμεις ;D


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Karaμazoβ on March 02, 2008, 01:23:20 am
http://www.oakke.gr/


το "ξεκοκκαλίζω" τωρα...απλά σπέρνουν οι άνθρωποι.... ;D




H ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχει προσφέρει μέχρι τώρα η Δύση στο ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό. Πρόκειται για την πρώτη επίσημη αναγνώριση κρατικού διαμελισμού με την άσκηση εξωτερικής βίας μετά το β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Πρόκειται στην ουσία για μια δικαίωση της ιδεολογίας και της στρατηγικής των νεοναζιστών που έχουν σήμερα την εξουσία στο Κρεμλίνο.


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: apostolos1986 on March 02, 2008, 01:44:12 am
ότι σπέρνουν σπέρνουν...για γερά στομάχια και πολλές αντοχές
πολιτική ανάλυση της φυσιογνωμίας Σημίτη
http://www.oakke.gr/neweast/1999/343/scrn/nes30-12-1999.htm

παραθέτω μερικά κομμάτια:

Οι βομβαρδισμοί ήταν απαραίτητοι για να τσακιστεί ο σέρβικος σοβινισμός και να μπορέσει ο ρώσικος στρατός να εγκατασταθεί τελικά σαν φίλος του στην Πρίστινα. Όμως η κυβέρνηση Σημίτη έκανε τα πάντα και απείλησε ως και με φραγή του δρόμου του ΝΑΤΟ μέσα από το ελληνικό έδαφος αν οι βομβαρδισμοί συνοδεύονταν από χερσαίες επιχειρήσεις στο Κόσοβο και τη Σερβία.Το ίδιο ακριβώς έκανε εκείνη την εποχή και η ρώσικη διπλωματία. Για τη Ρωσία ο Μιλόσεβιτς έπρεπε να χτυπηθεί τόσο πολύ ώστε να υποκύψει και για να του γίνει η Ρωσία απαραίτητη, αλλά όχι να χτυπηθεί μέχρι το σημείο να κατατροπωθεί και να έρθει ένα φιλοδυτικό σέρβικο πολιτικό στρατόπεδο στην εξουσία.

[...]

Χρωστάμε πραγματικά σ’ αυτόν τον ψευτοευρωπαίο το γεγονός ότι, δίχως καμιά δύναμη της Δύσης να διαμαρτυρηθεί, η Ρωσία εγκαθιστά και εκπαιδεύει με ρώσους στρατιωτικούς τους πυραύλους S-300 στην Κρήτη.

[...]

Και μόνο ένας τέτοιος επίλεκτος τραβεστί του σοσιαλιμπεριαλισμού θα μπορούσε να χώσει την ωρολογιακή του βόμβα που λέγεται διχοτομημένη Κύπρος μέσα στην καρδιά της Ενωμένης Ευρώπης, με μόνο αντάλλαγμα να ανακηρυχθεί αυτή απλά υποψήφια. Αυτό σημαίνει να δεχθεί υπό χίλιους όρους η Τουρκία, να γίνει θύμα νέων αποσυνθετικών εξωτερικών επεμβάσεων.

[...]

Πραγματικά, οι δημοκράτες που πιστεύουν ότι κάτι καλό θα βγει από το Ελσίνκι θα πρέπει να προσέξουν ότι στο δρόμο της τάχα ελληνοτουρκικής φιλίας δεν έχει γίνει ούτε μια υποχώρηση από την πλευρά του ελληνικού σοβινισμού σε οποιοδήποτε σημείο των πολύπλευρων ελληνοτουρκικών διαφορών.
 Αντίθετα, εκείνο που φαίνεται σαν πρόοδος γίνεται μόνο στα επίπεδα της μαζικής ψυχολογίας και της οικονομίας χάρη σε μια ξαφνική αλλά καλομελετημένη πολιτική απόφαση που αγγίζει μόνο την επιφάνεια των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Γιατί από κάτω μένει ανέπαφο -και μάλιστα συνεχίζει να θερμαίνεται- το καζάνι που περιέχει όλο εκείνο το σιχαμερό υγρό του ελληνικού εθνορατσισμού ανακατεμένο με τις τάχα αρχειακές διεκδικήσεις του “ελληνισμού” στο Αιγαίο και την Κύπρο.

[...]

Ο Πάγκαλος έπεσε ακριβώς από το φαιοκόκκινο ρεύμα ύστερα από την καλοστημένη προβοκάτσια Οτσαλάν, προβοκάτσια που αποδείχτηκε πως ξεκίνησε από τη Ρωσία. Ο θόρυβος γύρω από τον Οτσαλάν σταμάτησε αμέσως μόλις έπεσε ο Πάγκαλος.

Ο Οτσαλάν ήταν μια ευκαιρία για να χάσει την καίρια θέση του ταυτόχρονα ο δεύτερος μεγάλος αντισοσιαλφασιστικός παράγοντας αυτής της κυβέρνησης, ο υπουργός Εσωτερικών Παπαδόπουλος.

[...]

Ο Σημίτης άφησε τους Ρωμαίο και Τζουμάκα εντελώς ανυπεράσπιστους στη διάρκεια μιας παρατεταμένης περιόδου πίεσης και τους “εκτέλεσε” ύστερα από τη μεγαλειώδη κινητοποίηση των σοσιαλφασιστών εμπρηστών των δασών το καλοκαίρι του ’98 και ύστερα από την αξιοποίηση του δευτερεύοντος επίτηδες παραφουσκωμένου επεισοδίου της οδού Νιόβης.

Λίγοι ασφαλώς θα αναρωτήθηκαν πώς έγινε και σταμάτησαν ξαφνικά οι πυρκαγιές το τελευταίο καλοκαίρι και τι μαγικά κόλπα έκανε ο “πετυχημένος” Χρυσοχοΐδης για να τις αποτρέψει. Και ακόμα πιο λίγοι θα βρήκαν την εξήγηση στο γεγονός ότι ο μόνος συνεπής και μεθοδικός αντικνίτικος λόγος στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ήταν εκείνος του καθαιρεμένου Ρωμαίου.

[...]

Το πιο σημαντικό είναι ότι ενώ ο Αρσένης κέρδισε την πιο δύσκολη, την πιο αμφίρροπη και επικίνδυνη μάχη ενάντια στο σοσιαλφασιστικό κίνημα των μαθητών του ’98, υποχρεώθηκε τελικά από τον κομματικό μηχανισμό να εγκαταλείψει τον πυρήνα της μεταρρύθμισης, που είναι η αξιολόγηση των καθηγητών.

[...]

Έτσι φτιάχτηκε τελευταία το πλατύ μέτωπο Κόκκαλη - Πίστεως (Κωστόπολου)- Λαμπράκη - Γιούρομπανκ (Λάτση), που σ’ αυτή τη φάση έχει αναλάβει την εξουδετέρωση της ισχύος του κλασικού δυτικόφιλου πόλου της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας, του πόλου τον οποίο με πυραύλους πήγε να εξοντώσει το δίδυμο Α. Παπανδρέου - 17 Νοέμβρη, του πόλου Βαρδινογιάννη - Τράπεζας Πειραως.

[...]

Από δω και μπρος τα κύρια πυρά μας θα πρέπει να είναι ενάντια σ’ αυτό το δίδυμο. Θα πρέπει δηλαδή πάντα να αναγνωρίζουμε τις αντιστάσεις των “ευρωπαίων” στο σοσιαλφασισμό των 3 μικρών κομμάτων και εκείνου του Καραμανλή και να τις ενισχύουμε. Άλλωστε αυτές οι αντιστάσεις έχουν δώσει μεγάλες ήττες στο σοσιαλφασισμό και καθυστερούν πολύ την άνοδό του στην εξουσία.

[...]

^notworthy^




Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Karaμazoβ on March 02, 2008, 01:44:51 am
 ^notworthy^ ^notworthy^


αξιζει...


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: bakeneko on March 02, 2008, 02:03:27 am
Παλικάρια!


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Karaμazoβ on March 21, 2011, 18:02:54 pm
γαμώτο, πρεπει να τους παρακολουθώ συχνότερα


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

Όχι στην τραμπούκικη τρομοκρατία του ΣΥΝ και την κρατική της πολιτική κάλυψη


Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει τη νέα οργανωμένη τραμπούκικη επίθεση του Συνασπισμού στο Θ. Πάγκαλο,. Ο ισχυρισμός του Συνασπισμού ότι δεν βρίσκεται ο ίδιος πίσω από αυτές τις επιθέσεις ακυρώνεται από την ώρα που δεν τις καταδικάζει αλλά αντίθετα τις καλύπτει πολιτικά, θεωρώντας τες ουσιαστικά αυθόρμητες αντιδράσεις δικαιολογημένα αγανακτισμένων πολιτών εξ αιτίας των συγκεκριμένων θέσεων που έχει πάρει ο Πάγκαλος.

Αυτή είναι φασιστική  λογική γιατί επιτρέπει σε μειοψηφίες τιμωρών, σε παρακρατικές συμμορίες και σε επίδοξους δικτάτορες να αυτοπροσδιορίζονται ως «οργισμένος λαός», να ορίζουν αυτές τον «κύριο εχθρό του λαού» και να τον εξοντώνουν αφαιρώντας από τις μάζες το δικαίωμα να ξεκαθαρίζουν οι ίδιες τις ιδέες τους, να ορίζουν εκείνες τους εχθρούς και τους φίλους τους τους, να διεξάγουν  εκείνες  την πολιτική πάλη και να επιχειρούν να επιβάλουν κατ’ αρχήν με ειρηνικό τρόπο τη θέλησή τους.

           Ο ορισμός και η τιμωρία του «εχθρού» από μειοψηφίες είναι η κλασσική μέθοδος για την άσκηση της φασιστικής εξουσίας των όποιων πολιτικών και κοινωνικών μειοψηφιών τελικά πάνω στο λαό.  Αυτή η μέθοδος ενοποιεί σήμερα υπόκωφα αλλά με σαφήνεια  τη φασιστική βία του ΣΥΝ στο όνομα «του αντικαπιταλισμού», του ψευτοΚΚΕ στο όνομα «της εργατικής τάξης», και των ναζιστικών συμμοριών στο όνομα της «υπεράσπισης της φυλής κι του έθνους».

Μια τέτοια επαναλαμβανόμενη πραξικοπηματική  άσκηση πολιτικής βίας θα ήταν εξαιρετικά ανησυχητική αν δεν την έκανε τραγική ένα άλλο ακόμα πιο σοβαρό παράλληλο γεγονός που δυναμώνει τελευταία:  ότι αυτού του είδους η τραμπούκικη νοοτροπία και πρακτική θεωρείται «μια απλή πολιτική ρουτίνα» και ουσιαστικά καλύπτεται πολιτικά από την κυβέρνηση και από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ειδικά μάλιστα στην τελευταία επίθεση, όπου η βία ασκήθηκε και στον προσωπικό χώρο ζωής του πολιτικού στελέχους, η σιωπή του κυβερνητικού κόμματος σηματοδοτεί αντικειμενικά έγκριση αυτής της βίας και αντικειμενικά δικαιώνει και ενθαρρύνει την απαίτηση του κόμματος των τραμπούκων να απομακρυνθεί ο συγκεκριμένος υπουργός από την κυβέρνηση. Είναι σαν το μικρό κόμμα των τραμπούκων να λειτουργεί σαν δυναμικό παρακράτος που «διεκπεραιώνει» τις εσωκομματικές  εκκαθαρίσεις του μεγάλου επίσημου κρατικού κόμματος. Σε αυτήν την περίπτωση η φασισμός δεν είναι στα σπάργανα αλλά στα πρόθυρα  της επιβολής της εξουσίας του.

Χρειάζεται λοιπόν επειγόντως μια αφύπνιση και μια μεγάλη κινητοποίηση των δημοκρατών πριν οι δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα μας στη χρεοκοπία (κυρίως ο ΣΥΝ, το ψευτοΚΚΕ και μικρές ηγετικές φράξιες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) καταστρέφοντας μεθοδικά τις βιομηχανικές της επενδύσεις επί 30 χρόνια στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και γενικά του κούφιου αντικαπιταλισμού, την οδηγήσουν στο φασισμό μαζί με το ΛΑΟΣ, τη Χρυσή Αυγή και τη Σπίθα. Μόνο ένα τέτοιο κίνημα θα διαμορφώσει εκείνη την πολιτική ατμόσφαιρα μέσα από την οποία θα γίνει δυνατή η οικονομική σωτηρία της χώρας αλλά και ο δίκαιος καταμερισμός των βαριών ευθυνών που έχει ο καθένας από κείνους που συμμετείχαν στη διακυβέρνηση αυτής της χώρας από ισχυρή θέση, ανάμεσά τους και σε περίοπτη θέση ο ίδιος ο Πάγκαλος.

 

Αθήνα 18-3-2011


http://www.oakke.gr/na466/pagalos466.htm


Title: Re: Ο σουρρεαλισμός ως πολιτική ανάλυση
Post by: Αιμιλία η φτερωτή χελώνα on March 22, 2011, 00:35:08 am
πισω σοσιαλφασιστες!
ζητω το δημοκρατικο κινημα! :P