THMMY.gr

Ένα γενικό τόπικ για την αγαπημένη μου (ίσως και δική σας αγαπημένη) σειρά, για την ακρίβεια, τη μοναδική σειρά τα τελευταία 5-6 χρόνια που με έκανε να στηθώ μπροστά στην τιβι.

Σχόλια, εικασίες κλπ όλα επιτρέπονται...

Αν κάποιος θέλει επεισόδια, μπορώ να του τα δώσω είτε να του πω από που να τα βρει...

Τελευταία σκηνή ήταν με την τύπισσα από το νοσοκομείο να έχει πει στον κακό-Ανδρέα ότι δεν πρόκειται να τους πιάσει ποτέ και πέταξε το κινητό της από το παράθυρο. Ερώτημα: Τι της είπε η Αμαλιηα; Ποιά είναι η Αμαλιηα;

quiz: Με ποιόν περίεργο χαρακτηρισμό αποκάλεσε η Θεοπούλα τον κακό-Νίκο (ψηλό) όταν τον είχανε αιχμάλωτο στο σπίτι της Αμαλίας; (εκεί που τον βαρούσε με τη μυγοσκοτώστρα)

Δεν εχω δει ουτε ενα.

Ούτε κι εγώ! Μόνο αποσπάσματα από κανα δυο επεισόδια. Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω την περσινή παραπεντο-υστερία :P (τι σου κάνει το μάρκετινγκ ε? Εντάξει, σίγουρα θα είχε και καλά επεισόδια)

Δεν είναι μαρκετινγκ παιδιά, είναι το περιεχόμενο, το σασπένς , το καστ.. Εντάξει ίσως και λίγο μάρκετινγκ.. Αλλά το σήριαλ θα άντεχε και χωρίς διαφήμιση πιστεύω. Και αν τότε δε χτυπούσε 60άρια θα χτυπούσε απο 40 κ πάνω σίγουρα..

"Σκουλίκι της λάσπης...!"   ;D :D  (σωστά?)

χμ.. νομίζω το είπε και αυτό αλλά το επόμενο ήταν ακόμη καλύτερο... Να το πάρει το ποτάμι; (σ.σ. ποιό ποτάμι; ποιος έβγαλε αυτή την έκφραση και τι ακριβώς είχε στο μυαλό του; )

σκουλήκι! μεταξοσκώληκα...

υπάρχει ήδη τόπικ πάντως για τη σειρά αν και τότε είχε ανοίξει για ένα σιγκεκριμένο επεισόδιο.


πάντως γενικά τρέξαν κάποιοι να πουν μόνο ότι δεν το βλέπουν.

Ενδιαφέρον συμπεριφορά από ανθρωπολογική πλευρά...

+1.

Κανα 2 φορές που έκατσα, δεν κατάλαβα τίποτα και μου φάνηκε μεγάλη μούφα.
Αλλά δεν είμαι και νορμάλ άτομο, ελάχιστες φορές έχω δει κάτι στην τηλεόραση ολοκληρωμένο (ειδικά από σειρές, μάλλον καμία).

τραγικό...

στα πρώτα 5 επεισόδια η σειρά ήταν σχεδόν άγνωστη και δεν υπήρξε καθόλου μάρκετιγκ
Το μάρκετιγκ ήρθε εκ των υστερων αφού η σειρά έγινε γνωστή.
Πάντως θυμάμαι τον εαυτό μου να γελάει πολύ από το πρώτο κιόλας επεισόδιο,
όταν τυχαία έπεσα πάνω του μετά από ζάπιγνκ και με κέρδισε από τότε.
Είναι ο μόνος λόγος που ανοίγω την τηλεόραση τη Δευτέρα

όντως λολ..


Γούστα είναι αυτά αν και νομίζω οτί πρέπει να μπεις πρώτα στο κλίμα της σειράς για να καταλάβεις κάποια από τα αστεία..

ενδιαφέρον,γιατι?
αν έγινε αυτό φαντάζομαι ότι είναι γιατί σε μερικούς αρέσει απλώς να διαφωνούν με αυτά που κάνει όλος ο κόσμος.

πιστεύω ότι είναι απο τις κορυφαίες σειρές που έχουν βγεί,αλλα μου φαίνεται ότι ειδικά τώρα τελευταία η πλοκή ψιλοσέρνεται.
θα ήταν καλύτερα μάλλον αν τελείωνε την πρώτη χρονιά και κυλούσε η ιστορία λίγο πιο γρήγορα.

και θελω μια γνώμη.....σας αρέσει πως παίζει αυτή που κάνει την 'αγγέλα'?

Ε, όχι πολύ.. Αλλά στο επεισόδιο με τα όνειρα, η Καρύδη (Ντάλια) είχε παίξει την Αγγέλα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ! Η κοπέλα τα σπάει, έτσι;

quiz (εύκολο): Γιατί είχε μπει στο νοσοκομείο η Αμαλία στον πρώτο κύκλο, τότε που συνάντησε τη Ζουμπουλία μουγκή;

Γιατί είχε μπει ένα γιούκα στο μάτι της. :)

Λάθος!
Κάποια μόλυνση στη σπλίινα είχε...
Το γιούκα ήταν άσχετο...


"το γιούυυυυκα μπαίνιει μες στα μάτια μου...
λάμπειιιι στα μάαατια μου το γιούυυυκα" :) :) :)

Έτσι  :D
πώς λένε τις φίλες της Ζουμπουλίας στο χωριό; (3)

giostau είσαι πορωμένοοοοοοοοοοοοοο :P

ρε παιδιά,το γιουκα τι είναι?

ΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΘΛΙΟ.

+1 :) :P

Είναι ένα φυτό (δενδροειδές θα το'λεγα αφού έχει κορμό) με μακριά κ πολύ πολύ μυτερά φύλλα...

Αντέχει χωρίς πολύ νερό κ σε εξωτερικό κ σε εσωτερκό χώρο όλο το χρόνο...

Σε κάποιους αρέσει πολύ, εγώ πάλι ξέρω κάποιον που παραλίγο να χάσει το μάτι του απ'αυτό, προσπαθώντας να απαντήσει το τηλ που βρισκόταν δίπλα, οπότε έχω άσχημη εντύπωση... γενικά είναι εύκολο να την "πατήσεις" στο πότισμα, καθώς τα φύλλα του μεγαλώνουν σε διάφορα ύψη κ μπορεί να σε πετύχουν όπου να'ναι... :-[

Εμείς είχαμε ένα στο παλιό μας σπίτι. Ήταν στη γωνία του μπαλκονιού. Ήταν πολύ παλιό και στην εξωτερική πλευρά, είχαν κάνει φωλιά τα σπουργιτάκια της γειτονιάς... Το είχαν φωλιά για αρκετά χρόνια... Γεννούσαν εκεί.. μεγάλωναν εκεί... ήταν πολύ ωραία.

Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι ο Ορέστης φοβόταν τα σπουργίτια και έτσι όταν ερχονταν, έτρεχε μέσα και κρυβόταν ενώ ενίοτε κατουριόταν και πάνω του...  ;D ;D ;D ;D

Μετά...  ^mopping^

Τελικά το αφήσαμε στη θέση του όταν φύγαμε... Είχε σκαλώσει και στην τέντα η οποία πλέον δε κουνιόταν. Δεν έχω προσέξει τελευταία περνώντας από κει να δω αν υπάρχει...  :(


(Τα παραπάνω τιτλοφορούνται: "Το γιούκα μου - η ιστορία μου" ή κάπως έτσι...)  :P

 ^idiot^ ;D ;D ;D :D :o

Αυτό το... "παιδί" δεν παίζεται...!!!

Σ' όλο τον κόσμο γαβγίζει ασταμάτητα, απροσδιόριστα, αναπάντεχα (σχεδόν... αφού μετά από κάποιο καιρό περιμένεις μονίμως να τον ακούσεις)... κ σχεδόν πάντα ανεξήγητα (δε μπορεί να μην έχει καταλάβει πλέον ότι οι άνθρωποι δεν τον καταλαβαίνουν, άρα ότι με αυτόν τον τρόπο δε συζητάει!...)

Στα σπουργιτάκια δε μπορούσε να κάνει ένα τόσο δα "γαβ"? :-\

Ορέστη  ^love^ (έτσι κι αλλιώς είναι μάλλον το αγαπημένο μου όνομα οπότε..)

Αφήστε ήσυχο τον Ορέστη ρε!


Είχαμε μερικά γιούκα σε κάποιες από τις γωνίες του μπαλκονιού.. (είχε και πολλές  :o)
Καθάριζα τα φύλλα τους και τραυμάτιζα τα χέρια σχεδόν πάντα.
Παραλίγο και τα μάτια ουκ ολίγες φορές..  :(

όπως θα δεις και στο άλλο τόπικ για το παρά 5, κάποιοι άνθρωποι και πάλι θεώρησαν σημαντικό να σχολιάσουν ότι δεν το βλέπουν. Εκεί πήγε να γίνει και λίγη συζήτηση. Τώρα απέκτησε χαρακτήρα:

Γειά σας. Είμαι ο κύβος, δεν βλέπω παρά 5 και είμαι καλά.


Αυτή η ανάγκη να αποχαρακτηριστείς ή να χαρακτηριστής κάπως είναι ενδιαφέρουσα αν μη τι άλλο. Δεν συμφωνείς.


Το να μην αρέσει σε κάποιον το παρα 5 δεν είναι δα και είδηση.

^knuppel^
Έχω δει παρά πέντε είπαμεεεεεε
Και συνεχίζω να το βλέπω καμιά φορά άμα λάχει και ανοίξω το αραχνιασμένο κουτί, που οι μάγοι από τον έξω κόσμο λένε τηλεόραση, στη σωστή ώρα.

Τουράμπαρ, αυτό που περιγράφεις σαν συμπεριφορά μου στο συγκεκριμένο τόπικ μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί από τους σκληροπυρηνικούς ωσάν "τρόλλινγκ". (πλάκα έχει να παίζεις με τέτοιες εντυπώσεις :P)

Κατά τα άλλα, τηρώ τις παραδόσεις μου (μιλάω για τις θέσεις μου στο προηγούμενο τόπικ που "λέρωνε") και παρουσιάζω αντίλογο. Τι άλλαξε στη σειρά με τη νέα σεζόν, δεν το κατάλαβα (εκτός της υπόθεσης). Επιμένω μου φαίνεται περίεργο μια αστυνομική σειρά να κρατάει την ίδια υπόθεση για 2 χρόνια. Βέβαια δεν είναι αμιγώς αστυνομική, αλλά τα αστυνομικά της στοιχεία ενδείκνυνται για αυστηρότατη κριτική (λολ).

Εν γένει, μπορώ να πω ότι είμαι καλά. Το παρά πέντε δεν ξέρω κατά πόσο το επηρεάζει αυτό :D

*θυμίζω ότι στο τόπικ λέει αρχικά ότι όλα επιτρέπονται , σχόλια κλπ

H αναφορά μου σε σένα ως παράδειγμα κύβε, ήταν κυρίως για να πάρω αντίδραση.

Συγκεκριμένα σκέφτηκα αρκετά πώς θα θέσω την φράση.


- Γεια σας, είμαι ο κύβος, δεν βλέπω παρά 5 και είμαι καλά.
- Γεια σας, είμαι ο κύβος, δεν βλέπω ποτέ παρά 5 και είμαι καλά.
- Γεια σας, είμαι ο κύβος, δεν θα βλεπα ποτέ παρά 5 και είμαι καλά.


Συνεχίζω να εξηγώ το συγκεκριμένο κουώτε.

Eπέλεξα εσένα γιατί η φράση:
Γεια σας, είμαι ο...
παραπέμπει από μόνη της σε σένα από την υπογραφή σου που έχει μείνει για μένα ως ιστορική.
Επίσης μίλησες στο τόπικ και αυτό βοηθούσε (δεν αποκλείεται, αν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσω τη μίμηση συνάντησης ΑΑ σε ένα τόπικ για τα κολεόπτερα που ουδέποτε μίλησες να είχα χρησιμοποιήσει πάλι το νικ σου).
Πάλι επίσης, εσύ ήσουν ο πιο πιθανός που θα συνέχιζες την συζήτησης και θα επέτρεπες να ξεδιπλώσω ομαλά (σύμφωνα με την αισθητική μου) την συζήτηση.



Στο θέμα μας.


Στο προηγούμενο τόπικ, στόχος μου ήταν οι προβλέψεις για το ακριβώς επόμενο επεισόδιο παρά να μιλήσουμε για το ίδιο το σήριαλ γενικά.
Αντ'αυτού καταλήξαμε να μιλάμε για την ποιότητα και τη λογική του. Πράγμα θεμιτό.

Με την πρώτη νήξη πάνω στο ίδιο θέμα, και πάλι ήρθαν πάλι οι ίδιοι για να δηλώσουν και πάλι. Εγώ δεν το βλέπω.

Και άντε πες, με σένα το είχαμε αναλύση φίλτατε κύβε, το να νιώσει κάποιος την ανάγκη να δηλώσει την απόρριψη του, είναι σίγουρα ενδιαφέρον φαινόμενο. Και είναι στην γενικότερη συλλογιστική που απορρέει από την παρακάτω ιστορία.



Τέσσερα άτομα είναι σε ένα καφέ και μιλάνε. Ο Α, ο Β, ο Γ και ο Δ.
Σε κάποια φάση ο Α γυρνάει στον Β και του λέει κάτι για το σαρβάιβορ. Ο Β απαντάει και ο Α ανταπαντάει. Και εκεί που ξεκινάει ο Β μια ανάλυση για το παιχνίδι ο Γ διακόπτει και λέει:
"Παιδιά, συγγνώμη, καταλαβαίνεται τι κάνεται τώρα; Μιλάτε για το Σαρβάιβορ."



Το να ξεχωρήσεις από τη μάζα, είναι μια ανάγκη που ενυπάρχει σε όλους σχεδόν τους ανθρώπους της μετα-αναγεννησιακής εποχής. Δεν είναι ανάγκη να το ξέρουν οι άλλοι, αρκεί να το ξέρεις εσύ ότι διαφέρεις.
Υπάρχει και το αντίθετο, αλλά εκείνο γίνεται πιο ασυνείδητα, και είναι θαρρώ κομμάτι του ενστίκτου μας καθώς είμαστε εξ ορισμού κοινωνικά όντα.
Η ανάγκη διάκρισης όμως είναι ατιβιστικό φαινόμενο, που απλά πιστεύω ότι σε αυτά τα δύο τόπικ η εμφάνιση του είναι τόσο έντονη που προκαλεί ενδιαφέρον.



σ.σ. δεν θεωρώ τον εαυτό μου σε καμιά περίπτωση ιδιάζουσα περίπτωση απέναντι σε αυτό το ατιβιστικό φαινόμενο.

Δε βλέπω πια Παρα 5, γιατί σπανίως ανοίγει το αραχνιασμένο κουτί (who 's thought of this one?) αλλά κάποια στιγμή θα τα κατεβάσω γιατί μου αρέσει αρκετά.

Νομίζω ότι στην ελλάδα τουλάχιστο δε χρειάζεται να κουνάς το κεφάλι συνέχεια καταφατικά για να γίνεις συμπαθής στον άλλο. Προκατάληψη ή ό τι άλλο θέλετε πείτε το, αλλά το εφαρμόζω.
Και σε αυτό το πλαίσιο δεν ξεχωρίζω το αν θα συμφωνήσει ο άλλος ή θα διαφωνήσει, προτιμώ να κοιτάω τα σημεία που μου παρουσιάζει και τα οποία εγώ κοιτάω/κοιτούσα διαφορετικά.

Αυτό για το οποίο υπάρχει πρόβλημα σε μια συζήτηση είναι το σημείο αναφοράς. Οι συνομιλητές πρέπει να μην έχουν μεγάλη διαφορά φάσης. Είναι αυτό που μεταφράζεις ως "θέλω να ξεχωρίζω". Προτιμώ να μην το ενοχοποιώ με μια επιθυμία, αλλά να το βλέπω από αυτή την πρακτική πλευρά, ότι απλά υπάρχει.

Ωστόσο, η διαφορά φάσης μπορεί να μειωθεί με την κουβέντα. Αυτό σημαίνει ότι πείθεις τον άλλο πως η συζήτηση είναι ορθά ορισμένη. Ακόμα και αν διαφωνεί επί της ουσίας, θα καταλάβει ότι μπορούν να σχηματιστούν πλευρές και θα ακούσει τουλάχιστο τι έχει να πει ο καθένας. Ξεκαθάρισμα πληροφορίας :)

Αλλά μου φαίνομαι λίγο οφφτόπικ. Ξαναγυρνώ στο θέμα με την θεματική πρόταση:
Το παρά 5 είναι μούφα. Σαν σύνολο. Συγκεκριμένα πράγματα αν αποκόπτονταν και φτιάχνονταν μικρά βιντεάκια θα στέκονταν περισσότερο.
Οι γιαγιάδες, π.χ. βγάζουν αστεία που έχουν μια καθημερινή λογική αλλά είναι άσχετα με την πλοκή. Κάτι τέτοιο δεν μπορώ να πω ότι είναι και άσχημο, αλλά δεν είναι και αξιέπαινο. Για τη δική μου ροή σκέψης. Αν θέλω να δω αστεία που προκύπτουν από την πλοκή (ακόμα και αν είναι κατασκευασμένα), θα πάω να δω π.χ. southpark :P, κρίμα που τα είδα όλα :( :( :(

Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο κριτήριο για το χιούμορ :???:

Δεν το ενοχοποίησα. Το βρήκα ενδιαφέρον. Από μακροσκοπική άποχη οι περισσότερες ανθρώπινες συμπεριφορές είναι αστείο.


---------

Το γεγονός ότι το Παρά 5 είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες κωμικές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, δεν λέει και πολλά. Λέει όμως και κάτι.

Η αστυνομική υπόθεση, δεν είναι δοσμένη με τη μορφή της αστυνομικής σειράς όπου ο θεατής ακολουθεί τα μονοπάτια του ήρωα και έχει την ευκαιρία να το ανακαλύψει μαζί του. Άλλωστε κακά τα ψέμματα, ποιές αστυνομικές σειρές σου δίνουν αυτή την δυνατότητα. Ακόμα και η Αγκάθα δίνει στον Ήρακλη Πουαρώ γνώσεις για γεγονότα τελείως άγνωστα στον ανααγνώστη μέχρι την στιγμή της αποκάλυψης. Συνήθως δεν χρειάζεται καν να ψάχνεις.
Η αναφορά στην Αγκάθα γίνεται με τη μορφή προσωπικής επίθεσης απέναντι σου κύβε :D γιατί όπως ξέρεις δεν την θεωρώ και τόσο πετυχημένη στο είδος της (ότι το κάνει επιτυχημένα, όχι ότι είχε επιτυχία).

Ένα ενδιαφέρον στιοχείο της σειράς είναι η βασική αλλαγή που συνέβη μεταξύ 1ου και 2ου κύκλου. Στον 1ο κύκλο, κακός ήταν ένα χέρι. Δεν ξέραμε που πήγαιναν οι ήρωες. Στον 2ο οι ήρωες συνεχίζουν να μη ξέρουν που οδεύουν αλλά εμείς ξέρουμε. Ίσως στο τελευταίο επεισόδιο να κατάλαβαν βέβαια.
Πάντως ήταν μια ενδιαφέρουσα αλλαγή στην δομή της σειράς που σπάνια βλέπεις στην ελληνική τηλεόραση.
(άσχετο - μόνο εγώ βλέπω μια σύνδεση της υπόθεσης του παρα 5 με το prison break? θα κάνω σε κάποια φάση μια αναφορά στις ομοιότητες)


Στο κωμικό στοιχείο, είναι κατά βάση παρεΐστικο χιούμορ ατάκας. Γελάς κυρίως όταν τους βλέπεις να μιλάνε μεταξύ τους, και συνήθως όταν κοροϊδεύει ο ένας τον άλλον. Υπάρχουν και οι περιφερειακές ιστορίες των ηρώων (ο ένας την γιαγιά του, ο άλλος την ξαδέρφη του, η άλλη το υπηρετικό προσωπικό κλπ κλπ) που συνήθως είναι πηγή κρύου αστείο με εξαίρεση θα συμφωνήσω για τις γιαγιάδες όπου η Θεοπούλα δίνει ένα σουρεαλιστικό στοιχείο στη σειρά.


Στον πρώτο μισό του πρώτου κύκλου, όπου η ροή πληροφορίας ήταν μεγαλύτερη, η σειρά ήταν πολύ καλύτερη, και οι ανακαλύψεις επηρέαζαν έντονα τους ήρωες. Τώρα απλά προσπαθούν αλλά είναι αλήθεια ότι ήδη έχουν περάσει πολλά...

Άντε να δούμε τη συνέχεια...

Είδα ένα επεισόδιο southpark όπου σατυρίζονταν τα αστεία μιας άλλης σειράς αμερικάνικων κινουμένων σχεδίων, το family guy.
Έλεγε ότι οι συγγραφείς του είναι φώκιες που κολυμπούν σε μια γυάλα με νερό και μεταφέρουν μπάλες με έννοιες από ένα μέρος στο άλλο, σχηματίζοντας έτσι τη βάση για ένα αστείο που θα παιζόταν στη σειρά.
Δηλαδή με αυτό οι τύποι από το southpark σχολίαζαν τα αστεία που ήταν άσχετα με την υπόθεση.

Dude. Δεν μπορείς να μιλάς έτσι για τόσο κλασικά έργα της αστυνομικής λογοτεχνίας!
Δεν έχει τόση σημασία επακριβώς ποια στοιχεία σου δίνει και ποια δε σου δίνει. Το όλο θέμα είναι το στυλ. Και γι'αυτό ακριβώς κάποιοι άλλοι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων δεν ασχολήθηκ^
5;ν καν να κοιτάζουν τι έχουν αποκρύψει από τον αναγνώστη και τι όχι. Το στυλ του να παίζεις με τις εντυπώσεις του αναγνώστη είναι δύσκολο. Σε αναγκάζει να παλεύεις με τις ίδιες σου τις μαντεψιές. Και αυτό είναι που σε κάνει δυνατότερο και σε οδηγεί στο τέλος στην κάθαρση, όταν ο συγγραφέας τελικά αποκαλύπτει τις προθέσεις του ,αυτό που θέλει να πει και ξαφνικά νιώθεις να τα καταλαβαίνεις όλα.
Τα αστυνομικά μυθιστορήματα δεν είναι λογικοί γρίφοι. Είναι παιχνίδια γενικότερης φύσεως μέσα στο μυαλό του ανθρώπου, ο κάθε συγγραφέας υποστηρίζει τα δικά του.

Το κακό είναι ότι πολλές φορές βάζουνε και βλακείες για να σε μπερδέψουνε (όχι ο ένοχος για να μπερδέψει το ντετέκτιβ, ο συγγραφέας για να μπερδέψει εσένα). Ειδικά της Αγκάθα Κρίστι οι ιστορίες έχουνε συχνά κενά, ή είναι πολύ τραβηγμένες για να τις πιστέψεις. Το παρά πέντε τουλάχιστον επικεντρώνει στο χιούμορ, οπότε οι μικροβλακείες της υπόθεσης περνάνε έτσι.

Παιδιά, άσχετο μετά τη συνταρακτική σημερινή εξέλιξη.

Το παραπέντε δεν έχει γίνει πολύ μελό τώρα τελευταία;
Έχει χάσει τον παλιό του ρυθμό.

μελό? Μια χαρά είναι.

Είναι ωραίο να βλέπεις μια σειρά να πιάνει κάποια προβλήματα της κοινωνίας, και ας τα αγγίζει απλά, χωρίς να τα αναλύει διεξοδικά. Και στο θέμα της 3ης ηλικίας ο Καμπουτζίδης φαίνεται ευαισθητοποιημένος, παρά το γεγονός ότι συχνά απλά βρίσκει την κωμωδία του.


Για πείτε... τι λέτε να γίνει?


Θα σας μεταφέρω την προφητική άποψη της αδερφής μου μόλις την ακούσω

ας μιλήσει η γιουβεντίνα...η γκουρούνα... :P :P

Τι πιστεύετε, όντως κάλεσε την αστυνομία ή μπλοφάρει ο Σπύρος;

χαλαρά την κάλεσε...

θα το δειξει επαναληψη το σημερινο γτ το εχασα?

πάντα!

ναι αλλα την προηγουμενη δευτερα δεν ηταν καινουριο το επεισοδιο?καθε 15 δεν ειναι?γτ σημερα ειχε καινουριο?

2 φορές μόνο δεν ε΄χουν βάλει φέτος επεισόδιο....
και έβαλαν επαναληψη..δεν είναι κάθε 15 μέρες...
φέτος έχουν προγραμματίσει γύρω στα 30+ επεισόδια..

Όχι,δεν είναι κάθε 15. Κάθε βδομάδα θεωρητικά έχει καινούριο, απλά την προηγούμενη φορά που είχε επανάληψη, ήταν το επεισόδιο με τη Ντενίση και επειδή μετά τα γυρίσματα ο Καπου δεν ήταν ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα, το ξαναγύρισαν κι έτσι καθυστέρησαν πολύ...

26 όπως πέρσι...

Το σημερινό επεισόδιο με εκνεύρισε πολύ σήμερα!


1ον τελείωσε βιαστικά την όλη εμπλοκή που είχε γίνει στο προηγούμενο επεισόδιο
2ον έγινε πολύ χριστουγεννιάτικο

και εκεί που ξενερωσα...


ήρθαν αυτά τα 2.

Η ατάκα της Θεοπούλας:
και τι πειράζει?


και η συνέχεια που δόθηκε για το εγγόνι της. Σε έκανε να νιώσεις αρχικά λύπη, και κρυφή ελπίδα (δε μπορεί να είναι αλήθεια) και μετά συνειδητοποιείς τη μαλακία της σκέψης που έκανες...



Και τέλος η Ντάλια που είναι ΘΕΑ και που άλλαζε τις θέσεις των στολιδιών... απλά θεά.

πώς να μη την αγαπάει...?

Το σημερινό επεισόδιο ήταν απλά χάλια.

ήθελαν να γυρίσουν ένα εορταστικό χριστουγεννιάτικο,
οπότε αναμενόμενο να ξεφύγει από την πλοκή.
Και φαντάζομαι ήταν και εκτός αρχικού προγραμματισμού-σεναρίου

βασικα αποκαλυψε πολλα για την αμαλια

Ουάου, ένα καρδιακό που σώζει την κατάσταση/τελειώνει το επεισόδιο, ένα παραλίγο φιλί (εκεί με τον φώτη και την κοκκινομάλλα, ξενέρωσα που ντεν έγκινε τίποτις), ένας άγγελος σώζει μια μαμά και το παιδί της (το ξέρατε ότι οι άγγελοι-ή ό τι άλλο κάνει ένα τσακ και γιατρεύει ανθρώπους- έχουν τελικά πρωτευουσιάνικη προφορά?), ένας φόνος που δεν έγινε (η θεοπούλα παρά τρίχα γλίτωσε το στραγγάλισμα :P) και ένα πολυαναμενόμενο φιλί συνθέτουν ένα από τα πιο εμπορικά επεισόδια που έχω δει!

Το καλό είναι ότι όταν πήγαινε να αγγίξει την αμερικανιά άλλαζε σκηνή!

Αλλά μ'άρεσε! :D
ΧΑΡ ΧΑΡ ΧΑΡ! ;D ;D ;D

<---- ο ορκισμένος εχθρός του παρά πέντε ^monster^ που κάνει ανακωχή για τις γιορτές

Εντάξει, το επεισόδιο δεν ήταν typical Στο Παρά Πέντε, αλλά για σπέσιαλ Χριστουγεννιάτικο επεισόδιο μου άρεσε.  Δεν είχε και μεγάλη σχέση με τη γενικότερη πλοκή, αλλά μάλλον αυτός ήταν ο σκοπός.

Ήταν λίγο σοκαριστικό το σημείο με την κοντή, γιατί κανείς δεν περίμενε τέτοια εξέλιξη.

Ούτε και μένα με τρέλανε.

Καθόμασταν όλο το σόι και το βλέπαμε, και τη στιγμή που λέει ο γιατρός ότι η Γαρυφαλλιά δεν έχει ελπίδες, λέμε: "Μα πόσους θα σκοτώσει σε ένα επισόδειο; "  :o Ήδη είχε σκοτώσει 2.

Πάντως αυτό με την Αμαλία - πνεύμα δε μου αρέσει και πολύ. Παραείναι υπερβολικό!

Βασικά, εγώ νομίζω πως ήταν καταπληκτικό επεισόδιο...  Το ότι δεν ήταν typical Στο Παρά Πέντε δε σημαίνει ότι δν ήταν καλό :)

Γκρινιάρηδες;  Σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό Χριστουγεννιάτικο επεισόδιο, κατά τη γνώμη μου το φετινό ήταν μακράν καλύτερο.  Ήταν ένα από τα καλύτερα του 2ου κύκλου.

????

Δε νομίζω ότι είναι μαλακία να ελπίζεις ένα παιδί να είναι υγιές...

Και η ιστορία του κοριτσιού με γέμισε ερωτηματικά. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος με διανοητική καθυστέρηση να κάνει σχέση, να παντρευτεί και να συντηρήσει σπιτικό; Τα παιδιά του πώς θα καταφέρει να τα μεγαλώσει; Και ποιος θα έκανε σχέση με κάποιον με τον οποίο δε μπορεί να συνεννοηθεί; Εκτός αν ήταν και ο σύζυγος καθυστερημένος - αλλά τότε πώς θα μπορούσαν να επιβιώσουν μόνοι τους; Θα χρειάζονταν εξωτερική βοήθεια για ένα σωρό πράγματα. Ουσιαστικά θα έπρεπε να υπάρχει συνεχώς κάποιος τρίτος που να έχει την ευθύνη τους. Αλλά τότε τι νόημα έχει ο γάμος; Θα ήταν συνεχώς υπό την επίβλεψη των γονιών τους, όπως και πριν παντρευτούν.

Για να μη μπω στη συζήτηση του πόσο εγκληματικό είναι να βάζεις ένα παιδί που έχει πρόβλημα να παρακολουθήσει κανονικό σχολείο, όπου το ίδιο προφανώς δε θα καταλαβαίνει τίποτα από το μάθημα, τα άλλα παιδιά δε θα το θέλουνε στην παρέα τους, και πιθανόν και το ίδιο, χωρίς να το θέλει και χωρίς να φταίει, να δημιουργεί με τη σειρά του πρόβλημα στους υπόλοιπους...

Εγώ δεν έβαζα ποτέ στολίδια πίσω :P

Γιατί να το χάσω αυτό με τη Ντάλια... :D

ηταν ενα επεισοδιο στι γιορτινο πλαισιο των ημερων χωρις νανλειπει η δραση.κ αρχισαν να σχηματιζονται ζευγαρακια...!!!τελειο!! :D

Ποιά διανοητική καθυστέρηση ρε Νέσσα;
Είδες όλο το επισόδειο ή μόνο αποσπάσματα;

Το κορίτσι απλά δεν περπατούσε. Δεν αναφέρθηκε διανοητική καθυστέρηση.  8)

Α, ΟΚ τότε! Αγνοήστε τις δύο παραγράφους.

Πάντως πάλι δε νομίζω να είναι μαλακία να ελπίζεις ένα παιδί να είναι υγιές...

Είπε ότι μάθαινε πιο αργά από τους συμμαθητές του.

Όχι δεν είναι κακό να εύχεσαι κάτι τέτοιο.

Αλλά είναι κακό να το αισθάνεσαι σαν καταστροφή.

Ένας άντρας κλαίει... για έναν άλλο άντρα που πέθανε.
Και νομίζει ότι τον σκότωσε αυτός με τα σκληρά του λόγια.
Μέσα στα χαζοδάκρυα έρχεται μια γυναίκα και τον παρηγορεί.
Αυτή η γυναίκα το παίζει σκληρή αλλά εννοείται ότι δεν είναι γιατί αλλιώς θα καταρρεύσει το τηλεοπτικό πλατώ.
Τετ α τετ και... τίποτις.

fubar

Ο Σπύρος ήταν, όχι ο Φώτης...  ;)
Εμένα πάντως δεν μου φάνηκε σαν παραλίγο φιλί...  :???:

Ούτε εμένα...

Και καλύτερα, γιατί ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του Παρά 5 είναι ότι δεν αχολείται με ερωτικές ιστορίες κλπ.  Ούτως ή άλλως, το 95% των άλλων σειρών ασχολείται.

Για μένα κύβε ήταν πιιο η στιγμή όπου ο Φώτης ξυπνάει ένα βράδι και κοιτάζει την Αγγέλα να κοιμάται, παρά η σκηνή που περιγράφεις, με τις τύψεις του Σπύρου...

Με δυο λόγια και για όσους ήξεραν από πριν ότι κάτι θα παίξει στο τελευταίο επεισόδιο και οι δυο πρώτες σκηνές ήταν συστημένο γράμμα, για να παίξει με την αγωνία σου και την έκπληξή σου (ναι γιατί στα 20 δευτερόλεπτα που κρατάει το φιλί Σπύρου - Αγγέλας εμείς έχουμε προλάβει να σχολιάσουμε "ε όχι ρε! αυτοί μαζί; έλεος! τι είναι αυτά που κάνει!" κλπ :P)

Σπύρου - Ντάλιας εννοείς;

Ναι σόρρυ. Σπύρου-Ντάλιας. Και επίσης η σκηνή Σπύρου-Αγγέλας, που δεν είχε φιλί, αλλά θα μπορούσε να έχει :P

GIEF φιλί
Τα δυο κύρια κίνητρα για εγκλήματα, λεφτά και έρωτας (άσχετο)
Τα λεφτά πάνε πρώτα γιατί οι περισσότεροι συγγραφείς αστυνομικών ήταν και είναι κάφροι :P

Αναρωτιέμαι τι θα γίνει μετά, θα συνεχιστεί το εκδηλωμένο νταβαντούρι;
Θα εκδηλωθεί υπολανθάνον νταβαντούρι;

Χα! Μ'αρέσουν ερωτικά side stories σε υποθέσεις :P

Για βοήθα μας, τι μπαταρίες παίρνει;



*μην ξεχνιόμαστε, το παρά πέντε είναι άθλιο
**έτσι για να κολλάμε στο θέμα και μη μας ψαλιδίσουνε
***κάτω τα ψαλίδια! πονάαανεεε
****βέβαια δεν παίρνουν μπαταρία, οπότε γλιτώνεις λεφτά
*****τα μικρά πόνια όμως επειδή είναι και σούπερ γκόμενοι και όχι τόσο ογκώδη όπως τα μεγάλα πόνια που δε χωράνε παντού, αξίζουν τα λεφτά που χαλάς σε μπαταρία
******pony wars με duracel! και διαρκεί και διαρκεί

DALIA POWER!


έχει και ωραία μαλλιά ::)

Τώρα θέλεις να με κάνεις να ζηλέψω;

(http://www.internettime.com/images/pendulum.gif) <--- kon_kon

τελικά μου άρεσε πολύ αυτή η εικόνα!

ξεκρεμάστηκες?

πώπω ζήλεια...

πόσταρε καμία εδώ να δούμε το πόνυ

 ;D

Κάποιες από τις καλύτερες ατάκες του περσινού κύκλου που βρήκα...

Μαριλένα: Το παιδί αν μεγαλώσει στο χωριό θα εχει accent"
Ζουμπουλία: "Ti καλέ? Αυτό που βάζουμε στις μασχάλες?"

όταν ο Φώτης δούλευε την ξαδέρφη του για την ηλικία της:
- Πήρα φόρεμα για τη δεξίωση.
- Γιατί δεν βάζεις αυτό που φορούσες τα Χριστούγεννα;
- Ποια Χριστούγεννα;
- Τα πρώτα στη Βηθλεέμ!!!

Αλέξης: Αύριο στις 4.30 έχετε ραντεβού
Ντάλια: Α στις 4.30 δεν μπορώ έχει τη Χουάνα, την Παρθένα

(Μεσα στο ασανσέρ)
Ντάλια: Αχ δεν μπορώ κάπου να κάτσω
Ζουμπουλία: Ναι ναι, αλλά μην κάτσεις εδώ στην κουζίνα, πάμε μέσα στο σαλόνι.

Γιαγιά Σοφία: Αύριο έρχεται η Αγία Αικατερίνη
Σπύρος: Θα μείνετε εδώ, ή θα την πάτε κάπου έξω;

Σπύρος: "Και τι ώρα θα έρθει η Αγιά Αικατερίνη να μας ευλογήσει;"
Γιαγιά: "7:00 - 7:30"
Σπύρος: "Δεν θα έρθει για να μας ευλογήσει, να μας ΞΥΠΝΗΣΕΙ θα έρθει!!"

Σκηνοθέτης: Δε βλέπεις την άλλη πως κουνιέται από τον άνεμο;
Αγγέλα: "Είναι επειδή είναι κοντά στο αιρ κοντίσιον και φυσάει...."

Αγγέλα: "Η άλλη πήρε φωτιά και άρχισε να τρέχει. Αν τα δέντρα έτρεχαν όταν έπιαναν φωτιά, ξέρεις πόσες πυρκαγιές θα είχαμε γλιτώσει;"

Μαριλένα: Ξύπνησε ο μικρός και άρχισε να κλαίει αλλά εγώ το τακτοποίησα
Ζουμπουλία: Τί έκανες;
Μαριλένα: Κάλεσα το 166.

Ζουμπουλία: Πως με λένε Τανάλια;;; (Ντανιέλα)

Αμαλλιία: 'Ο Γιάννης, ο υδραυλικός από την Κοζάνη'

Στην προετοιμασία για τη συνέντευξη της Αμαλιίας:
-Αγαπημένος τραγουδιστής;
-Κουρκούλιης!
-Τ ον Πάριο θα πεις.
-Τον Γιάννιη;

-Από πού είσαι Αμαλία;
-Από την Τρίπολιη!
-Αρκαδία θα πεις.
-ορεινιή ή πεδινιή

Ντάλια: Λίγα τα ψωμιά σου Πεπίτα!

Θεοπούλα: ευτυχώς γιατί η Γεωργία είναι γρουσούζα !ένα αγώνα είδαμε μαζί και χάσαμε !αυτό με τη Ρωσία

Γρηγόρης Αρναούτογλου (στον όμορφο κόσμο το πρωί που έχει πάρει η Γιαγιά και η Θεοπούλα):
-Ποια κυρία έχουμε στην άλλη τηλεφωνική γραμμή;;
Θεοπούλα
-Εμένα!
-Απο που μας παίρνεται κυρία Θεοπούλα
-Από Γιαπωνία!
Η γιαγιά: τι λες βρε Θεοπούλα;;
-Τι πιο μακρία; Απο Χολολουλού!!!

Σπύρος: "Θεοπούλα, τι έκανες στο Παρίσι;;"
Θεοπούλα: "Θράυση..."

Γιαγιά Σοφία: Σπυράκο μου τι θα κάνεις τα Χριστούγεννα;
Σπύρος: Εδώ θα κάτσω
Σοφία: Την Πρωτοχρονιά;
Σπύρος: Πάλι εδώ θα κάτσω
Θεοπούλα: Θα πιαστεί ο κώλος σου!!!

Φώτης: Τι έγινε;
Ζουμπουλία: Τι να γίνει; Τον πιάσαμε, του δώσαμε ένα χέρι ξύλο, δυο κουτουλιές και υποσχέθηκε να μην το ξανακάνει! (για τον κακό)

Μα είναι η τελευταία λέξη της μόδας.
- Ναι, αυτή είπε και μετά αυτοκτόνησε.

Γιατί μου το κανες αυτό... και η μέρα μου είχε αρχίσει να έχει χιουμοριστικούς τόνους... καταστράφηκαν μόλις διάβασα αυτές τις άθλιες ατάκες του άθλιου παρά πέντε, που καλύτερα να έπαιρναν ο καθένας από ένα αλεξίπτωτο και να έπεφταν στην πλαγιά...

+1

Και αφού είναι τόσο χάλια, γιατί μπήκες στο τόπικ; ο τίτλος λέει ξεκάθαρα για τι πράγμα μιλάμε εδώ μέσα! :P

για σπάσιμο προφανώς μπήκε :P

τελείωσε! :)

οχι πολυ καλο τελος κατα τη γνώμη μου.

δεν ηταν αντάξιο επεισόδιο της όλης σειράς....

πολύ μελό ρε παιδί μου.

πολυ ωραιο το τελευταίο επεισόδιο!!

κ να πω αυτό που μου έμεινε..

να ξεκολλήσουμε από τα κουτιά,τηλεοράσεις κ pc κ να βγούμε κ προς τα έξω να ζήσουμε  ;)

Lol κ μενα μου μεινε αυτο..

Ελεος ομως που θελει να περασει κ μυνημα τωρα το παρα 5..!

δεν είναι η πρώτη φορά....

πολυ καλοοοοοοοοοοοοοοο
συγκηνητικοοοοοο
για μενα μεχρι τωρα
παρα 5 και εισαι το ταιρι μου δα μπεστ..

50 50? πιστευω οτι ηταν καλυτερο απο το παρα 5.
(για το "ταιρι" συμφωνω)

Mε άγγιξε...
^super^ ^super^

απλά το 50-50 είναι πολύ πιο κλασσική ιστορία ...από το παρά 5

Τι αθλιο και επιτηδευμενο τελος...

Εμένα πάντως έπεσε μαύρο και ασυγκράτητο δάκρυ για τη γιαγιά... :'(

E ναι...  :-\

Κ γω θεωρώ το 50-50 καλύτερο απλά όντως το παρά 5 είχε κάποια πολύ καλά επεισόδια κ ήταν κάτι διαφορετικό.Το τέλος όπως το πήγαινε στην αρχή δεν μου άρεσε,μετά το διόρθωσε κάπως.Θα μπορούσε να ήταν καλύτερο αλλά δεν ήταν κ άσχημο και είχε κ happy end προς τέρψη των τηλεθεατών...

βασικα με κουρασε το θεμα με τις επαναληψεις!!

και στο 50 50 ειναι τρομεροι οι ηθοποιοι.. ακομα και οι νεοι (βλ Δαδακαριδης)
δεν τιθεται θεμα συγκρισης..

τι σκατα εγινε, θα μου πει κανεις κ μενα???????????

αρκετα καλο,αλλα κατα τη γνωμη μου εχει δειξει και καλυτερα δειγματα...
ουσιαστικα ητνα ενας επιλογος,με τα κλασικα στοιχεια,αλλα χωρις καθολου δραση,με ελαχιστες εκπληξεις και ανατροπες... 
βεβαια ειναι δυσκολο να κανεις ενα καλο τελος οταν εχεις δωσει τοσα σε ολα τα προηγουμενα...
και το λεω σαν καποιος απο αυτους που τους αρεσε μεχρι τελος,γιατι πολλοι σταματησαν να το θεωρουν καλο,ειδικα στη β σεζον(κι ας συνεχιζαν να  το βλεπουν) 

+1   αν και οχι ασυγκρατητο....ειπαμε!

Το 50-50 είναι μια σειρά που γράφει για μια καθημερινή ζωή που ίσως να ζούμε κ εμείς. Είναι πιο απλό το χιούμορ,μέσα απο τη ζωή. Κ εντάξει όπως κ να χει οι ηθοποιοι δεν μπορούν να συγκριθούν. Το παρα 5 ήταν κάτι καινούριο κ με νεους σχετικά ηθοποιούς.

όταν έλεγα πιο απλό...εννοώ ότι παρεμφερή σενάρια έχουμε ξαναδεί στην ελληνική τηλεόραση ... ενώ του παρα 5 είναι πρωτότυπο...

Το σημαντικότερο στοιχείο της σειρά για μένα, είναι αυτό, το οποίο ήταν και το κεντρικό νόημα του επεισοδίου. Τα γηρατειά. Θεωρώ ότι και μόνο για αυτό πρέπει να εκτιμήσουμε τον Καπουτζίδη.

Για τι άλλο να τον εκτιμήσουμε;

Για λόγους δημιουργικούς:

Γιατί έχει πλάκα.
Γιατί οι δεύτεροι ρόλοι έχουν τις ιστορίες τους.
Γιατί η ιστορία ήταν πρωτότυπη.
Για τον λόγο που εξήγησε η Αμαλία την προφορά της.
Για την σκηνή όπου η γιαγιά Σοφία φωνάζει "Υπάρχει Θεός".
Γιατί δεν τα έφτιαξε κανείς ανάμεσα στους κεντρικούς ήρωες.



Τέλος:
Γιατί αν και γλυκανάλατο το μήνυμα για την τηλεόραση, τουλάχιστον το είπε. Και κάποιος που έχει την επιτυχία αυτού, είναι σημαντικό να το λέει.

Και ναι.. μπροστά στο Lost δεν πιάνει μία...

Ε δες το την άλλη Δευτέρα και άμα το χάσεις ξανά μην ανησυχείς έχει πολλές Δευτέρες για να το βάλει σε επανάληψη... :P :P :P

οκ. πολυτιμη συμβουλη. απ οτι καταλαβα παντως πεθανε μια θειτσα, ε?

Δε μ'άρεσε, αταίριαστο τέλος... πολύ υπερφυσική κατάληξη, υπερβολικά πάρα πάρα πολύ δακρύβρεχτο και κλισέ.

Ό τι μπορούσε έβαλε ο καπουτζίδης. Ίσως αν ήταν διαφορετική η εκτέλεση να μ'άρεζε... δεν ξέρω.

Το καλύτερο σημείο για μένα ήταν η σκηνή όπου η Θεοπούλα είπε "θέλω να πάω εκεί που είναι η σόφι". Τρομερή η ηθοποιία από την Έφη Παπαθεοδώρου, σε σημείο που έτρεμαν τα χείλη μου από το δέος που προξενούσε η σκηνή. Όταν χωρίζονται δυο φίλοι με επιλογή κανενός. Από την επιλογή των λέξεων, δίνεται ένα στοιχείο ότι η θεοπούλα ήξερε τι γινόταν. Και άριστα έκανε που το ανέμειξε με δήθεν ασυναρτησίες απ'το στόμα της θεοπούλας μετά. Τόνιζε τη δραματικότητα.

Ουφ.. για χάρη του τελευταίου επεισοδίου, κλείστηκα σπίτι από νωρίς, είδα Μαρία την άσχημη (μέχρι που σιχάθηκα τον εαυτό μου), είδα όλες τις διαφημίσεις (ούτε για κατούρημα δεν πήγα) και για αποθεραπεία είδα και τη μισή εκπομπή του Πρετεντέρη (ουπς αυτό δεν έπρεπε να το πω)

Στο πρώτο μισάωρο ένιωθα ότι πάει να γίνει βλακεία. Ο ένας αποχαιρετάει τον άλλον, τελικά μένουν μαζί, τι ευτυχία, η βλαμμένη (Φρίντα) λέει ότι τα κατάφερε όλα μόνη της (με τον Ισίδωρο-μη-χέσω)  και κλέβει τη δόξα, ρομαντικούρα Ντάλια-Αλέξης...

Τεσπα, να μην τα πολυλογώ είχα την ασχημούλικη αίσθηση που μου αφήνουν τα happy ends από τις Hollywoodιανές αμερικανιές (που κατά τα άλλα, μ' αρέσουν).
 Και γίνεται η ιστορία με τη γιαγιά και αρχίζουν να περνάνε τα μηνύματα. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είχε πολλά μηνύματα. Από το ζήσε τη ζωή, μην κλείνεσαι σπίτι, τα γηρατειά δεν είναι το τέλος, οι φορείς του aids δεν είναι μυθικά ημιπεθαμένα όντα, η φιλία είναι ιερή και το ότι είναι σημαντικό όταν αγαπάς κάποιον να του το λες... και όλα αυτά μόνο στο τελευταίο επεισόδιο..

Δεν ξέρω, εγώ που το παρακολούθησα από την αρχή μέχρι το τέλος (και τα έχω και τα επεισόδια για όποιον τα θέλει) είμαι σίγουρη ότι μ' άρεσε... ήταν ωραίο.

Κύβε σε αυτό με τις ασυναρτησίες είδα και κάτι ακόμη: λέει ο Σπύρος "Εγώ δεν τα ξέρω αυτά, Θεοπούλα" σαν να λέει ότι η φίλη σου είναι αναντικατάστατη, δεν μπορώ να πάρω τη θέση της ούτε σε μια απλή κουβέντα (κουτσομπολιό)...

Ω ναι! Αυτή η ατάκα ήταν τρομερή!

Του σπύρου;

Ναι...

και δεν εννοώ ότι ήταν έξυπνο να ειπωθεί, ήταν η σκηνή και το τι κουβαλούσε (σε συνδιασμό βέβαια με αυτά που έλεγε και πώς η Θεοπούλα)

Ωραίο ήταν το τέλος, αν και θα προτιμούσα να ήταν λιγότερο λυπητερό!

Πρώτη φορά που έκατσα και είδα την εκπομπή του Πρετεντέρη ;D