|
Title: Aliasing Post by: fugiFOX on January 25, 2005, 01:17:16 am Αναφέρεται στις σημειώσεις ότι
για Ν-διάστατα σήματα, η ελάχιστη συχνότητα δειγματοληψίας προκύπτει από τη σχέση f=1/T>=2bi όπου το bi προκύπτει από το ορθοκανονικό χωρίο Β το οποίο είναι το ελάχιστο χωρίο που περικλείει την περιοχή υποστήριξης του Μ/Σ fourier. Ωραία με τον ορισμό, αλλά αυτό το Β πώς υπολογίζεται; Εϊναι μήπως το χωρίο που προκύπτει από το φιλτράρισμα; Title: Απ: Aliasing Post by: gfloros on January 25, 2005, 19:54:35 pm Θα σε βοηθούσε αν έπαιρνες πρώτα τη μονοδιάστατη περίπτωση και μετά γενίκευες. Στη μονοδιάστατη λοιπόν περίπτωση το b επιλέγεται έτσι ώστε να είναι ίσο με την μεγαλύτερη συχνότητα του αναλογικού σήματος πριν τη δειγματοληψία (Θεώρημα Nyquist). Επειδή όμως τις περισσότερες φορές υπάρχουν πολύ υψηλές συχνότητες στο αναλογικό, το περνάμε από βαθυπερατό φίλτρο ώστε να κόψουμε τις πολύ υψηλές που δεν θέλουμε και να κρατήσουμε το συχνοτικό περιεχόμενο που μας ενδιαφέρει. Άρα στην ουσία εμμέσως επιλέγουμε εμείς το b το οποίο θέλουμε ανάλογα με την ποιότητα του σήματος στο οποίο θέλουμε να κάνουμε δειγματοληψία. Ανάγοντας τα παραπάνω στη γενική περίπτωση το b γίνεται bi αλλά η διαδικασία που ακολουθείται παραμένει η ίδια. Δηλαδή μετά το φιλτραρισμά επιλεγουμε το bi να είναι ίσο με τη μέγιστη συχνότητα του αναλογικού πριν τη δειγματοληψία. Πάντως πάνω από τριδιάστατο νομίζω ξεφευγουμε...
Flo |