Print Page - Συγχρονος, κρατικος ελληνικος ρατσισμος...

Ξένοι για πάντα;

«Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας»

Η Τίτι είναι φίλη μου. Γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1987. Ο πατέρας της ήταν από τη Νιγηρία (πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα όταν η Τίτι ήταν δέκα χρόνων) και η μητέρα της από το Καμερούν. Η Τίτι πέρασε από το Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό και το Λύκειο. Όπως κάθε Ελληνόπουλο. Το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετώπισε, κάποια στιγμή, ήταν το χρώμα της επιδερμίδας της. «Υπήρχαν στιγμές που καταράστηκα τον εαυτό μου που ήμουν μαύρη» - αφηγείται. «Παρακαλούσα τον Θεό να με ξεβάφει. Μου δημιουργήθηκαν πολλά κόμπλεξ, από κάποια σκληρά περιστατικά που έζησα έξω από το σχολείο κυρίως. Πάλεψα πολύ για να τα ξεπεράσω. Και τα κατάφερα...».

Το κόμπλεξ του χρώματος η Τίτι το ξεπέρασε. Αυτό που δεν μπορεί να ξεπεράσει είναι ο τοίχος του παραλόγου. Αυτόν τον ανακάλυψε στην Γ' Λυκείου. Έπρεπε να δώσει Πανελλήνιες και της ζήτησαν χαρτιά. Μέχρι τότε ήταν γραμμένη στα χαρτιά της μητέρας της. Έπρεπε να βγάλει δικά της. Το μόνο που διέθετε ήταν μια ληξιαρχική πράξη γέννησης από το μαιευτήριο. Πήγε στην αρχή στην Αστυνομία. Είχε την αφέλεια να ρωτήσει: «Εμάς τα παιδιά που γεννιόμαστε στην Ελλάδα γιατί δεν μας δίνετε ελληνική ταυτότητα;». Ο αστυνομικός της απάντησε μειδιώντας: «Ο παππούς μου δεν μου έχει δείξει κάποιον μαύρο Έλληνα για να σε θεωρώ Ελληνίδα». (Ο αστυνομικός ίσως δεν ξέρει ότι ουκ ολίγοι λευκοί Έλληνες έχουν μεταναστεύσει στην Αφρική και πως τα παιδιά τους που γεννιούνται εκεί παίρνουν αυτομάτως τις υπηκοότητες των χωρών της Μαύρης Ηπείρου. Γιατί οι απολίτιστοι Αφρικανοί αναγνωρίζουν το jus solis, το δίκαιο του εδάφους)... Από την Αστυνομία η Τίτι πήγε στον δήμο. Της είπαν: «Εάν δεν φέρεις διαβατήριο από το Καμερούν, δεν πληρώσεις 150 ευρώ παράβολο και 150 ένσημα θα σε απελάσουμε». Να την απελάσουν πού; Γιατί εκείνη δεν έχει άλλη πατρίδα εκτός από την Ελλάδα...

Ένιωσε ταπεινωμένη και τσακισμένη. Περιπλανήθηκε και ακόμα περιπλανιέται. Διαβατήριο δεν μπορεί να βγάλει. Η μητέρα της πήγε στο Καμερούν και της είπαν ότι η κόρη της πρέπει να έχει ελληνική ταυτότητα ή πιστοποιητικό γεννήσεως από την Ελλάδα. Στην Ελλάδα, όμως, στα παιδιά σαν την Τίτι δεν δίνουν καν ένα πιστοποιητικό γεννήσεως. Δεν εγγράφονται στα δημοτολόγια. Η Τίτι, που γεννήθηκε στην Ελλάδα και θεωρεί τον εαυτό της Ελληνίδα, σήμερα είναι άπατρις. Δεν μπορεί να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο, να πιάσει κανονική δουλειά, να ταξιδέψει, να αναπνεύσει...

Η Τίτι είναι ένα από τα 200.000 παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και που δεν τους χορηγείται πιστοποιητικό γεννήσεως: ο τοίχος του παραλόγου ζητά να βγάλουν πιστοποιητικό γεννήσεως στη χώρα καταγωγής των γονέων τους... Και όταν συμπληρώσουν δεκαοκτώ χρόνια να περάσουν από τις ίδιες διαδικασίες που πέρασαν και οι γονείς τους: παράβολα, ένσημα, ουρές και μια προσωρινή άδεια παραμονής που πολλές φορές την παίρνεις ληγμένη... Ένα από τα 200.000 παιδιά που μεγαλώνουν ως Έλληνες, θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες και ξαφνικά στα δεκαοκτώ τους ανακαλύπτουν ότι θεωρούνται εντελώς ξένα. Σαν να έφθασαν μόλις χθες στην Ελλάδα. Η Τίτι είναι ένα από τα 200.000 παιδιά που βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα. Ξένα για τη χώρα καταγωγής των γονέων τους, ξένα για τη χώρα όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν: ξένοι χωρίς ημερομηνία λήξεως...

Το θέμα δεν είναι μόνο ανθρωπιστικό. Είναι βαθιά πολιτικό. Οι μετανάστες θα είναι πολίτες τρίτης κατηγορίας ή θα γίνουν κάποτε ισότιμοι, με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις; Θα γίνουν μέλη της ελληνικής κοινωνίας ή θα βρίσκονται απέναντί της; Η Τίτι και άλλα 200.000 παιδιά αγωνιούν, ελπίζουν και περιμένουν μια απάντηση...

ΥΓ: Το Σάββατο 7/10/2006, στις 15.00, στην Πλατεία Δημαρχείου, οι μανάδες των παιδιών που γεννιούνται στην Ελλάδα διαδηλώνουν με το σύνθημα: «Όχι στις διακρίσεις και στον ρατσισμό από την κούνια».

ΤΑ ΝΕΑ , 03/10/2006

http://gazikapllani.blogspot.com/2006/10/blog-post.html

THMMY.gr

Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα => Πολιτικά => Topic started by: aliakmwn on October 07, 2006, 23:48:34 pm