THMMY.gr

Δείτε και κλαψτε...
http://www.geocities.com/ellhnopsyxos/astynomia.html
(Σελίδα του συνδικαλιστή της αστυνομίας που έκανε και τις δηλώσεις για τους "διαδηλωτάκηδες")

Σιγά μην κλάψουμε για τον μαλάκα...Για γέλια είναι όλοι αυτοί...Δεν ήταν και καινούριο ότι η αστυνομία είναι πόλος έλξης όλων των εθνικιστών-χουντικών. ;)

deleted

την βρηκα στο indymedia άλλωστε τις ίδιες foto και περίπου τα ίδια λόγια τα είχε σε ένα thread που υπογράφει με ονοματεπώνυμο

deleted

Εγώ συμφωνώ με τον Bob...Αλλά όπως και να έχει κρίνεται από αυτά που λέει επώνυμα...Οπότε είναι δεν είναι δικιά του η σελίδα εμένα με αφήνει παγερά αδιάφορο...Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε είναι ό,τι δε μπορούμε να βάλουμε όλους τους αστυνομικούς στο ίδιο τσουβάλι.Πολλοί ούτε χουντικοί είναι ,ούτε προσπαθούν να το παίξουν εξουσία.


Στο indymedia είναι που γίνονται ΟΙ προβοκάτσιες...Είναι περιττό να αναφέρουμε το περιστατικό με τους πάνκηδες...

για πες, δεν έχω ακούσει τπτις

Ίσως έχεις δίκιο, το γεγονός όμως παραμένει...
Η Ελληνική αστυνομία είναι ανδρο ακροδεξιών στοιχείων, λοσταλγών φασιστικών καθεστώτων και επικίνδυνων απόψεων γενικότερα...
Το ότι οι μπάτσοι είναι αμετανόητοι πολέμιοι των μεταναστών και οτι επιδιώκουν την ευρύτερη χρήση των όπλων τους δεν είναι μυστικό

Και για του λόγοου το αλληθές δείτα και αυτό:
http://clubs.pathfinder.gr/BORDER_POLICE/38968?album=11566
Ε πως να το κάνουμε δεν είναι όλα προβοκάτσια

Το είπαμε ότι ισχύει αυτό που λες...Αλλά οι ακροδεξιοί δεν είναι επικίνδυνοι..Γραφικοί είναι...Το καθεστώς που έχουμε τώρα από άλλα πράγματα κινδυνεύει...

Και ο Χίτλερ από γραφικός ξεκίνησε... στην αρχή στηριζόταν σε κάτι "Λιακόπουλους"... αλλά μετά επωφελήθηκε από τη δυσαρέσκεια του κόσμου και ανέβηκε ξαφνικά.

Δεν σοβαρολογούν τώρα αυτοί που τα γράφουν? Πείτε μου ότι δεν είναι έτσι...

απλά μια παρατήρηση, μέσα στo επώνυμο club του Μπαλάσκα, υπάρχει link προς το συγκεκριμένη σελίδα.

"ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ:http://www.geocities.com/ellhnopsyxos/astynomia.html"

url: http://clubs.pathfinder.gr/AMESHDRASH/135817

από το site, αυτό καθ' ευατό δεν φαίνεται ποιος το έγραψε, αλλά το γεγονός ότι στο club του Μπαλάσκα υπάρχει link προς αυτό το site και προς το συγκεκριμένο κείμενο, σου δίνει το ελεύθερο να προσάψεις όλο το νόημα του κειμένου αλλά και όλη την αισθητική που αποπνέει αυτό το site, στο Μπαλάσκα και τους λοιπούς ...clubbers....

οπότε μόνο για προβοκάτσια δεν μπορούμε να μιλάμε....από πλευράς του asdf...



από εκεί και πέρα, αναφορικά με το indymedia, το indymedia αποτελείται από εμάς που γράφουμε σε αυτό...ως τέτοιο...ενσωματώνει κι όλα τα κόμπλεξ μας, κι όλες τις έχθρες μας, κι όλες τι κακίες μας...

ενσωματώνει όμως κι όλες τις καλές μας πλευρές κι όλο το πάθος μας....

δεν μπορείς να κατηγορείς το indymedia για προβοκάτσια, αλλά κάποιον ή κάποιους χρήστες του indymedia...

ως αδιαμεσολάβητο μέσo ενημέρωσης...δεν υπόκειται σε καμία συλλογική ευθύνη...

είναι σαν να κατηγορείς εμάς -κι εσένα μαζί!- για τα γραφόμενα, τη συμπεριφορά και τις επιδιώξεις του χάμπου.

over

ιχιψ_

Αυτό πες το σε έναν φίλο μου που μαχαιρώθηκε από τον γνωστό Περίανδρο(έφαγε 21 χρονάκια), και στον τύπο που μπήκε στο πάντειο με περίστροφο και που στο κινητό του είχε στοιχεία κάπποιων αναρχικών και παιδιών που ανήκουν σε οργανώσεις

πέραν αυτών...πολύ στα σοβαρά έχετε πάρει ορισμένοι τη δημόσια γνώμη του φόρουμ....και τις επιδιώξεις μας απέναντι σε αυτή....

χεστήκαμε τι πιστεύει ο μέσος φορουμίτης....εμείς τη καύλα μας ικανοποιούμε στο να γράφουμε να εκφραζόμαστε και να κοροιδεύουμε...εις ώτα ακουόντων...και μη ακουόντων...

διαφωνήστε μαζί μας...βρύστε μας,,,στη βάση αυτών που λέμε....

αλλά αυτό με τη προβοκάτσια...γιατί να θέλουμε να προβοκάρουμε και ποιον; με σκοπό να επιτύχουμε τι;
σε ποιον; στο φόρουμ; θα γίνει κάτι κοσμοϊστορικό άμα ...αλλάξουν οι "υποκειμενικές συνθήκες" στο φόρουμ και δεν το χω πάρει χαμπάρι; άμα είναι ενημερώστε με ...να προσπαθήσω περισσότερο...

αυτή η καραμέλα....έχει καταντήσει αηδία...

ixic_

ps.: το ποστ αυτό έγινε με αφορμή, κι όχι αιτία, κάποιων πραγμάτων που γράφτηκαν παραπάνω....απλά κάποια στιγμή σου βγαίνουν και τα γράφεις...

Η μεγάλη ανάγκη για δουλειά θα έχεις ή μεγάλη γκάβλα για την συγκεκριμένη στολή, για να γίνεις αστυνομικός.


Ποιός ιδεολογικά μη ταραγμένος θα γινόταν μπάτσος? (μπάτσος, όχι απαραίτητα αστυνομικός)

Αν δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, θα μπορούσε ο τίτλος του τόπικ να γραφτεί σωστά στην ελληνική γλώσσα; Είπαμε κάτω οι μπάτσοι της ορθογραφίας αλλά κάποια πράγματα είναι απαράδεκτα...  :(

Για τους περισσότερους αναρωτιέμαι αν έχουν κάποιον γνωστό αστυνομικό ή αν έχουν κάτσει ποτέ να μιλήσουν με έναν. Αμφιβάλλω...

ξέρω πολλούς αστυνομικούς και είναι μια χαρά άνθρωποι.


αλλά έχω συναντήσει και πολλούς μπάτσους.


και αναρωτιέμαι... μήπως φταίει η στολή?

ziuq....προφανές δεν κάθησες να διαβάσεις το site....

το ορθογραφικό στο τίτλο....απ' ό,τι καταλαβαίνω εγώ είναι εσκεμμένο...και σαρκαστικό...μιας και το κείμενο του link είναι τίγκα στα ορθογραφικά...

ixic_

Εχω δυο φίλους μπάτσους
Ο ένας είναι στα ΜΑΤ και ο αλλος σε γραφειο
χωρις καμία απολύτως προκατάληψη εναντίον τους
και παρότι τους αγαπάω πολύ σαν φίλους, τους θεωρώ απίστευτα ταραγμένους... Οι συζητήσεις μου με αυτούς, ποτέ δεν ευδοκίμησαν και πάντα στο τέλος βριζόμασταν...
βεβαια και πριν έτσι ήταν ο ένας τουλάχιστον(αυτός που ειναι σε γραφειο, ο αλλος ειναι και γαμώ τα παιδια)

Προσπάθησα αλλά μου έβγαζε όλους τους χαρακτήρες κινέζικους!  :o
Διάβασα το δεύτερο άρθρο που έλεγε για τον συνδικαλισμό αλλά δεν πρόσεξα αν είχε ορθογραφικά.

Καταρχάς τι διαφορά έχει ο μπάτσος από τον αστυνομικό;
Νόμιζα ότι αυτές οι λέξεις είναι συνώνυμες!
Δεύτερον: Από το λύκειο που αποφοίτησα πέρασαν σχολή αστυφυλάκων καμιά δεκαριά άτομα. Δεν νομίζω ότι τη δήλωσαν επειδή ήταν ταραγμένοι, αλλά επειδή είναι μια δουλειά που εξασφαλίζει επαγγελματική αποκατάσταση.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με τη χούντα.
Θα θεωρούσα λογικό κάποιος που έχει ζήσει αυτή την περίοδο να έχει άσχημη γνώμη για την αστυνομία, όμως για τους συνομήλικους μου που έχουν αναμνήσεις για τέτοια θέματα από το 90' και μετά, μου φαίνεται παράξενο.
Η αστυνομία φιλοξενεί ακροδεξιούς όπως και κάθε άλλος χώρος. Καλό είναι να μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Είναι άδικο για αυτούς που προσπαθούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Στο κάτω κάτω αυτή είναι επικίνδυνη, ανά πάσα στιγμή μπορούν να βρεθούν απέναντι σε κακοποιούς που δεν το έχουν σε τίποτα να σκοτώσουν.

προσπάθησε περισσότερο....

ναι τι άλλο θα κάνω...

tziu

Επέλεξε κωδικοποίηση "Ελληνικά iso-8859-7" (Στο μενού προβολή πρέπει να είναι)

Άλλο πως μπαίνεις, άλλο πως βγαίνεις φίλε marauber.

Ένας ακροδεξιός στα ΕΛΤΑ το πολύ-πολύ να σου αργήσει την αλληλογραφία, στην αστυνομία σου φυτεύει μία σφαίρα κατά λάθος και μετα άντε να αποδείξεις ότι το όπλο του δεν εκπυρσοκρότησε χωρίς να το θέλει, ή σε σπάει στο ξύλο και σε ξεφτιλίζει επειδή κατά την διάρκεια ελέγχου τον κοίταξες στραβά και επίσης τρέχ α γύρευε γιατί ακόμα και ο αερισμός προς την κατεύθυνσή του μπορεί να θεωρηθεί αντίσταση κατά της αρχής.Δεν τους βάζουμε όλους σε ένα τσουβάλι, απλά τουλάχιστον εγώ πιστέυω ότι τα αξιόλογα στελέχη στην αστυνομία βρίσκονται στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και στην Δίωξη Ναρκωτικών όπου συχνά ακούμε για δίκτυα παιδεραστών που εξαρθρώθηκαν και για καράβια τίγκα στην κόκα που πιάστηκαν σε κάποιο λιμάνι. Όλοι οι άλλοι είναι το λιγότερο άχρηστοι αφού όποτε η Ελληνική Αστυνομία αντιμετώπισε κάποιον σκληρό και ικανό κακοποιό (Σορίν Ματέι, Ρωχάμης, Παλαιοκώστας, Πάσσαρης, ο άλλος ο ρώσος που έφαγε 3 και δεν θυμάμαι το όνομα του) πήρε στον λαιμό της αθώο κοσμάκη ή θρήνησε θύματα η ίδια ή και τα δύο, για να μην πω για τους μπάχαλους που κάνουν τις ίδιες κινήσεις 30 χρόνια και ακόμα να τους πιάσουν. Οι άνθρωποι χρειάζονται πολύ περισσότερη εκπαίδευση για να αποκτήσουμε μια αστυνομία της προκοπής.

Μπορεί να θέλεις να γίνεις μπάτσος γιατί είσαι ένα αθώο πλάσμα που φαντάζεται ότι έτσι θα κάνει κάτι καλό για την κοινωνία... σε αυτήν την περίπτωση και να περάσεις στην αστυφυλάκων ή δε θα βγεις ποτέ (θα τα παρατήσεις τρέχοντας) ή θα σε... "διορθώσουνε" στην πορεία. Δεν υπάρχει περίπτωση να τη βγάλει άτομο με μη μονοψήφιο IQ και με σώας τας φρένας (=να μην έχει ψώνιο με την εξουσία). Τους μαθαίνουνε να αντιμετωπίζουν τους άλλους κάπως σα ζώα ή σαν αντικείμενα...

ο οποίος σημειωτέων μάλλον ήταν αθώος...

απλά ταίριαζε στο προφίλ δράστη που θέλανε :(

Στη Δίωξη Ναρκωτικών; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; :D

Κοίτα το ό,τι δεν είναι όλοι το ίδιο μέσα στην αστυνομία ισχύει...Αλλά όχι και ότι έχουν τα ίδια ποσοστά ακροδεξιών με τους υπόλοιπους χώρους...Είναι λογικό ένας ακροδεξιός/δεξιός πιο εύκολα να βρεθεί στην αστυνομία ή στο στρατό παρά οποιοσδήποτε άλλος.Κατά τα άλλα με κάλυψε ο Turambar με αυτά που είπε... ;)

@Fenix:Στη δίωξη ναρκωτικών και ηλεκτρονικού εγκλήματος έχουν και εκεί πολλά χάλια.Απλά ειδικά στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος έχουν περισσότερο ερευνητικό ρόλο παρά άσκηση εξουσίας ,για αυτό και  διαφοροποιούνται σε μεγάλο βαθμό από τους υπόλοιπους... :)

Δεν είπα ότι όλα εκεί είναι ιδανικά, απλά είναι δύο τμήματα(και το τμήμα εγκλημάτων κατά της ζωής, το είχα ξεχάσει) για τα οποία συχνά ακούω ότι είχαν κάποια επιτυχία. Ως προς το δεύτερο που λες, δεν είναι ουσιαστικά κάτι διαφορετικό από αυτό που είπα και εγώ, ότι δηλαδή κατά βάση αυτοί που έχουν τα όπλα και τα ρόπαλα και τα χρησιμοποιούν είνα οι πιο ακατάλληλοι να το κάνουν.

Στο πρώτο που είπα μια επισήμανση έκανα απλά και στο δεύτερο ενίσχυσα αυτό που είπες...Το ξέρω ότι δε διαφωνούμε ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα.. ;) :D

Αναμένουμε την υλοποίηση της δέσμευσης Καραμανλή

Κοινή ανοιχτή επιστολή προς τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία ζητούν από τους υπεύθυνους να «αναλάβουν τις ευθύνες τους και να διασφαλίσουν το οικονομικό τους μέλλον, απαιτώντας τη συνδιαμόρφωση του μισθολογίου, σύμφωνα με τις προτάσεις τους», απέστειλαν οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ., της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και του Λιμενικού Σώματος.

Την επιστολή υπογράφουν οι Πανελλήνιες Ομοσπονδίες Αστυνομικών Υπαλλήλων, Αξιωματικών ΕΛ.ΑΣ., Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος, Αξιωματικών Λιμενικού Σώματος και η Ενωση Αξιωματικών Π.Σ. και την κοινοποιούν στον πρωθυπουργό, τα πολιτικά κόμματα, τους αρχηγούς των τριών σωμάτων και τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις για να γνωστοποιήσουν τη «δεινή οικονομική κατάσταση που έχουν περιέλθει, καθώς η εισοδηματική πολιτική που διαμορφώθηκε τα προηγούμενα έτη και φέτος έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια εισοδήματος για τους ένστολους, που φτάνει σε ποσοστό 9,5%». «Οι 70.000 αστυνομικοί, πυροσβέστες και λιμενικοί ανέμεναν και αναμένουν ακόμη την υλοποίηση της πρωθυπουργικής δέσμευσης για την αύξηση του βασικού μισθού κατά 140 ευρώ στον βαθμό του Υ/Β (ανθυπολοχαγού) και τη σταδιακή ενσωμάτωση επιδομάτων στο βασικό μισθό, έτσι ώστε αυτός να προσεγγίσει το βασικό μισθό των δημοσίων υπαλλήλων», τονίζουν μεταξύ άλλων στη δισέλιδη επιστολή και επισημαίνουν ότι «ζήτησαν έγκαιρα από την κυβέρνηση την από κοινού διαμόρφωση με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας του κυοφορούμενου μισθολογίου, προκειμένου να αντιμετωπιστούν και οι στρεβλώσεις του παρελθόντος». «Δηλώνουμε, τέλος, ότι είμαστε έτοιμοι για τον επιβαλλόμενο διάλογο, πριν άλλοι αποφασίσουν για εμάς», καταλήγουν.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/03/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=13557436)

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
 

"Πώς έφτιαξα τα ΜΑΤ"


ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ


Ο άνθρωπος που δημιούργησε τα ΜΑΤ αποκαλύπτει το παρασκήνιο της ίδρυσης των ειδικών αυτών τμημάτων της αστυνομίας που σφράγισαν με τη δράση τους τα χρόνια της μεταπολίτευσης.

 

Τριάντα χρόνια έκλεισαν από τη Μεταπολίτευση του 1974. Ο "Ιός" αποφάσισε να συμμετάσχει στο γιορτασμό, θυμίζοντας μίαν ιδιαίτερη πτυχή αυτής της δημοκρατικής τομής: τη δημιουργία των πρώτων ειδικών αστυνομικών μονάδων (ΜΑΤ-ΜΕΑ), που ανέλαβαν το βάρος της πάταξης των αντιφρονούντων, απαλλάσσοντας τις ένοπλες δυνάμεις από την ενασχόληση με το "πεζοδρόμιο".

Ο συσχετισμός δεν είναι πρωτότυπος. Ο πρώτος που τον έκανε ήταν ο ίδιος ο χουντικός "πρωθυπουργός" του Πολυτεχνείου. Στα απομνημονεύματά του ο Σπύρος Μαρκεζίνης ισχυρίζεται ότι, αν είχε προλάβει να φτιάξει ΜΑΤ, τότε η σφαγή του 1973 θα είχε ενδεχομένως αποφευχθεί:

"Επί του θέματος του ειδικού εξοπλισμού της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής", γράφει, "είχον ήδη εκφράσει την απορίαν μου εις τον [αρχηγό της Αστυνομίας Πόλεων] κ. Δασκαλόπουλον, ο οποίος αν ενθυμούμαι καλώς μου είπεν ότι οσάκις προέκυπτε τοιούτον ζήτημα δεν εγίνετο δεκτόν. Προεδικάζετο ούτως ειπείν ότι εις περίπτωσιν σοβαροτέρων κάπως ταραχών, θα επενέβαινε ο στρατός.

Εγώ αντιθέτως επηρεασμένος από όσα είδα εις την πλατείαν Χιλής εις το Παρίσι, όπου κατά σύμπτωσιν το έτος εκείνο ευρέθην όταν επρόκειτο να γίνη διαδήλωσις εις μνήμην του Αλιέντε, είχον εντυπωσιασθή. Διότι είδα αστυφύλακας με μάσκας και ασπίδας που ενεθύμιζον πολεμιστάς του μεσαίωνος καθώς και ειδικά μηχανοκίνητα της αστυνομίας.

Και έκαμα τότε την σκέψιν, ότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα η σημερινή Αστυνομία, του Αγγλικού τύπου ή και η Χωροφυλακή, ανήκει εις εποχήν η οποία έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Εφερα λοιπόν το θέμα εις τον ίδιον τον Πρόεδρον της Δημοκρατίας [τον Παπαδόπουλο].

Αν η Αστυνομία και η Χωροφυλακή διέθετε αυτόν τον αναγκαίον και σύγχρονον οπλισμόν του οποίου η πρώτη παραγγελία έγινε επί των ημερών μου, είναι πάρα πολύ πιθανόν να καθίστατο περιττή η επέμβασις των τεθωρακισμένων εις το Πολυτεχνείον και να μη προέκυπτε ανάγκη κηρύξεως του στρατιωτικού νόμου" (Σπ. Μαρκεζίνης, "Αναμνήσεις 1972-1974", Αθήναι 1979, σ.433-4).

Για τις λεπτομέρειες αυτού του εκσυγχρονισμού, αναζητήσαμε τον κατεξοχήν αρμόδιο: τον απόστρατο υπαρχηγό της Αστυνομίας Πόλεων, Ηλία Ψυχογιό. Στο σώμα από το 1945, με ενεργό συμμετοχή στην προδικτατορική καταστολή διαδηλώσεων αλλά και στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ήταν αυτός που ανέλαβε μεταδικτατορικά να οργανώσει τις καινούριες μονάδες. Τριάντα χρόνια μετά, αφηγείται για πρώτη φορά τη δική του εκδοχή αυτής της ιστορίας.

Ο αμερικανικός δάκτυλος

Ολα ξεκίνησαν το 1961. "Ημουνα τότε υπαστυνόμος", θυμάται ο κ. Ψυχογιός, "και μ' έστειλε η υπηρεσία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για να εκπαιδευτώ στο riot control [έλεγχος ταραχών].

Μέχρι τότε δεν είχαμε οργανωμένη υπηρεσία για ν' αντιμετωπίζει τις συγκεντρώσεις. Επιανε κάθε μέρα η υπηρεσία τον τάδε ή τον δείνα αστυφύλακα, και τον έστελνε να τα βγάλει πέρα. Ανεκπαίδευτος, ανοργάνωτος.

Αποφάσισαν λοιπόν τότε οι Αμερικανοί και μας είπαν να στείλουμε μερικούς αξιωματικούς της αστυνομίας. Δώσαμε εξετάσεις στην αγγλική γλώσσα κι έστειλαν εμένα, τον Γεώργιο Σαμπάνη -που αργότερα έγινε αρχηγός του σώματος- και τον Θεόδωρο Χαρλαύτη, που συνέχισε στα μηχανοκίνητα".

Η χρονική συγκυρία αυτής της αποστολής αποτελεί αντικείμενο προς διερεύνηση. Γεγονός είναι ότι λίγο νωρίτερα, την 1η Δεκεμβρίου 1960, το κέντρο της Αθήνας είχε μετατραπεί σε πεδίο άγριων συγκρούσεων ανάμεσα στην αστυνομία και χιλιάδες απεργούς οικοδόμους, με δεκάδες τραυματίες από κάθε πλευρά. Μικρότερης έκτασης συγκρούσεις είχαν σημειωθεί και την Πρωτομαγιά του 1960. Τα γεγονότα εκείνα θεωρούνται σήμερα ως η ληξιαρχική πράξη γέννησης του μαζικού δημοκρατικού κινήματος της δεκαετίας του '60, που κορυφώθηκε με τους αγώνες του 1-1-4 και τις κινητοποιήσεις του 1965.

Στις ΗΠΑ, η ομάδα Ψυχογιού παρέμεινε 4 μήνες. "Πήγαμε σε διάφορες Πολιτείες, εκεί που παρήγαγαν τα δακρυγόνα, μας έδειξαν πώς είναι οργανωμένοι. Σε κάθε ποόλη που πηγαίναμε, μας δείχνανε τι έχουν. Δεν μας έκαναν κάποια ειδική εκπαίδευση".

Σήμερα, πάντως, ο ίδιος δηλώνει πως δεν εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα απ' αυτή την ξενάγηση: "Στο θέμα της αντιμετωπίσεως των διαδηλώσεων δεν ήταν και πολύ καλύτεροι από εμάς. Είχαν όμως ένα εργοστάσιο στο Σάλτσμπουργκ, που φτιάχνει τα δακρυγόνα. Πήγαμε εκειπέρα, μιλήσαμε και μας τα πουλάγανε".

Λεμπόν και δακρυγόνα

Ο εξοπλισμός των ελληνικών σωμάτων ασφαλείας με δακρυγόνα φαίνεται πως υπήρξε το πιο απτό αποτέλεσμα αυτής της επίσκεψης. Σύμφωνα με τον συνομιλητή μας, η χρήση τους ήταν πρακτικά άγνωστη ώς τότε. Τον ισχυρισμό του επιβεβαιώνει, εν μέρει τουλάχιστον, ο μετεμφυλιακός κανονισμός της Αστυνομίας Πόλεων "περί παρανόμων συγκεντρώσεων και τρόπου διαλύσεως αυτών" (1952), που αγνοεί εντελώς τα εν λόγω υλικά.

Σύμφωνα πάλι με το επίσημο λεύκωμα του σώματος, μόλις τον Δεκέμβριο του 1960 το "Τμήμα Χρησιμοποιήσεως Δακρυγόνων Αερίων" της Γενικής Ασφάλειας εντάχθηκε στη νεοσύστατη Μηχανοκίνητη Υποδιεύθυνση, που ήταν αρμόδια για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων, "απάντων των υπαλλήλων ταύτης εις τα όπλα εκτοξεύσεως βολίδων και ρίψιν χειροβομβίδων δακρυγόνων αερίων" ("Τα 40 χρόνια της Αστυνομίας Πόλεων", Αθήναι 1962, σ.132).

Στο πρώτο του εγχειρίδιο, που εκδόθηκε το 1966, ο Ηλίας Ψυχογιός δεν κρύβει το θαυμασμό του γι' αυτά τα καινούρια όπλα: "Τα χημικά μέσα είναι το πλέον αποτελεσματικόν όπλον εις τας χείρας της Αστυνομίας προς διάλυσιν συναθροίσεων. Δια των δακρυγόνων, λύεται δια την Αστυνομίαν το σοβαρόν θέμα της αντιμετωπίσεως μεγάλου αριθμού ανθρώπων αποτελούντων συνάθροισιν. Η αριθμητική υπεροχή του πλήθους, δεν αποτελεί πλέον θέμα δια την Αστυνομίαν. Η Αστυνομία κατέστη ισχυροτέρα οιασδήποτε συναθροίσεως" ("Συναθροίσεις και οχλοκρατικαί εκδηλώσεις. Αντιμετώπισις αυτών", Αθήναι 1966, σ.46).

Είναι προφανές ότι η ενδιάμεση εμπειρία των Ιουλιανών, με τη μαζική χρήση χημικών αερίων από την αστυνομία, είχε ενισχύσει την εμπιστοσύνη του στα νέα όπλα. Ο συνομιλητής μας, ωστόσο, θυμάται την εποχή εκείνη σαν την πιο δύσκολη φάση της καριέρας του: "Τα Ιουλιανά ήταν τα χειρότερα. Είχανε βάλει μπροστά τους οικοδόμους και μας πλακώσανε μια φορά εκεί στην πλατεία Βάθης στο ξύλο και στις πέτρες, σπάζανε τα πεζοδρόμια και τα πετάγανε. Ητανε παλικάρια αυτοί. Τους είχανε παρασύρει, ήσανε εμπροσθοφυλακές. Με τι να τους αντιμετωπίσουμε εμείς;"

Πέρα από την αξιοποίηση των δακρυγόνων, η αμερικανική εκπαίδευση είχε μάλλον περιορισμένη συμβολή στην αναβάθμιση των εγχώριων κατασταλτικών μηχανισμών.

Η "τεθωρακισμένη ίλη εφόδου" που συγκροτήθηκε τον Απρίλιο του 1947, ως συνέχεια της περιβόητης κατοχικής μονάδας του Μπουραντά, μετασχηματίσθηκε μεν το φθινόπωρο του 1960 σε "Μηχανοκίνητον Υποδιεύθυνσιν" (και την επόμενη χρονιά διαφημίστηκε -ως "Τμήμα Κρούσεως"- στα επίσημα "Αστυνομικά Χρονικά"), η δύναμή της όμως περιοριζόταν σε κάποιες απαρχαιωμένες "αύρες" βρετανικής προέλευσης. "Σε μερικά απ' αυτά τα οχήματα, δεν έστριβαν καν τα τιμόνια για να φέρουμε βόλτα γύρω-γύρω την Ομόνοια", θυμάται ο κ. Ψυχογιός.

Με μια τέτοια "αύρα" θα επέμβει ο ίδιος τη νύχτα του Πολυτεχνείου (16.11.73) εναντίον των διαδηλωτών που πολιορκούσαν το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, στην οδό Μάρνη. Για την ενέργειά του αυτή, η υπηρεσία τον τίμησε με αναμνηστικό δίπλωμα.

Απροσδιόριστη παραμένει, επίσης, η υπερατλαντική συμβολή στην πολιτικοϊδεολογική επένδυση αυτού του εκσυγχρονισμού. Ολα τα εγχειρίδα του κ. Ψυχογιού ασχολούνται εκτενώς με την "ψυχολογία του όχλου", που αποτελεί και το βασικό αναλυτικό τους εργαλείο. Ως βιβλιογραφία παρατίθενται η "Εγκληματολογία" του Γαρδίκα κι οι ελληνικές εκδόσεις των Φρόιντ και Λεμπόν. Κατά πάσα πιθανότητα, η πηγή της έμπνευσης θα πρέπει ν' αναζητηθεί στην αθηναϊκή Πάντειο, από τα θρανία της οποίας πέρασε επίσης ο συγγραφέας, κι όχι στην μακρινή Ουάσιγκτον.

ΜΑΤ και ΜΕΑ

Η τομή θα σημειωθεί λίγο μετά τη Μεταπολίτευση. "Οταν ήρθε ο Καραμανλής από το εξωτερικό", θυμάται ο συνομιλητής μας, "εμείς δεν είχαμε ειδικά σώματα για ν' αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις. Φώναξε τότε τον υπουργό και του είπε 'φτάξτε τα'. Καθήσαμε στο Υπουργείο μια ομάδα αξιωματικών και τα σχεδιάσαμε.

Δεν υπήρχε πρότυπον, τίποτα. Το βασικό, τους έλεγα εγώ, είναι να φτιάξουμε μια δύναμη που θα απασχολείται αποκλειστικά (ή σχεδόν αποκλειστικά) με το θέμα αυτό. Να υπάρχουν 100 άνδρες και, όταν χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε κάποια συνάθροιση, να καλούμε αυτούς κι όχι άλλους.

Φτιάξαμε έτσι μια ωραία οργάνωση των ΜΑΤ. Πήραμε διάφορα όργανα: ασπίδες, δακρυγόνα κλπ. Πήραμε προσφορές για θωρακισμένα από διάφορα κράτη και τελικά επιλέξαμε να αγοράσουμε 'αύρες' από το Βέλγιο. Με έστειλε η υπηρεσία εκεί για να τα εξετάσω, μαζί με κάτι άλλους αξιωματικούς. Μας είπανε να πάρουμε τα καλύτερα. Οταν τα φέραμε, ο αρχηγός -που δεν ήξερε να τα δουλεύει- μου λέει 'οργάνωσέ τα εσύ'".

Συγκροτήθηκαν έτσι τα ΜΑΤ (Μονάδες Αποκαταστάσεως Τάξεως). Η ιδέα της ονομασίας τους ανήκε στον μετέπειτα υπουργό Αναστάσιο Μπάλκο. Για τη συγκρότηση των μονάδων δεν χρειάστηκε να ψηφιστεί ειδικός νόμος. Αρκούσε μια απλή υπουργική απόφαση.

Η δύναμή τους ήταν 150 αστυνομικοί στην Αθήνα. Μια δεύτερη μονάδα ΜΑΤ φτιάχτηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ αντίστοιχο σώμα οργανώθηκε κι από τη Χωροφυλακή. Για τις μετακινήσεις τους, αγοράστηκαν το 1976 ειδικά οχήματα από τη Γαλλία. Οσο για τις βελγικές αύρες, η άφιξη της πρώτης δεκάδας ("εξ ικανού αριθμού παραγγελθέντων") προβλήθηκε πανηγυρικά από το επίσημο περιοδικό του σώματος ("Η Αστυνομία εκσυγχρονίζεται. Σύγχρονα ειδικά οχήματα αντιμετωπίσεως παρανόμων συγκεντρώσεων", Αστυνομικά Χρονικά 11.1974, σ.1010-1013).

Η εκπαίδευση των ΜΑΤ γινόταν από τον κ. Ψυχογιό. "Τους έκανα ομαδικές ασκήσεις, τίποτα δακρυγόνα, κάποιους σχηματισμούς, πώς μπορούν να αντιμετωπίζουνε τις καταστάσεις". Ως διδακτέα ύλη χρησιμοποιούσε τα δικά του εγχειρίδια. "Ολες τις γνώσεις που έχω αποκτήσει για το ζήτημα, τις έχω αποτυπώσει στα βιβλία μου. Κάθε φορά που έκανα νέα έκδοση, έβλεπα πού πάσχει το σύστημα και το προσάρμοζα. Δεν είμαι ο θεωρητικός, όπως με είχαν ονομάσει τότε, ήμουνα της πράξης, αφού ήμουνα ο επικεφαλής σ' αυτές τις επιχειρήσεις".

Ως αρχική ιδέα χρησιμοποίησε όσα είχε δει στην Αμερική, επέφερε όμως αλλαγές για να τα προσαρμόσει "στα ελληνικά δεδομένα". Ενίσχυσε, λχ, το βάθος της αστυνομικής παράταξης που έρχεται αντιμέτωπη με τους διαδηλωτές: "Τους μάζεψα όλους μαζί, για να μην μπορούνε να μας διασπάσουν, μπροστά οι ψηλοί και οι πιο δυνατοί". Κάποιες από τις ιδέες του, όπως η "σφήνα" (για τον διεμβολισμό των συγκεντρώσεων και την "ριζικήν μεταβολήν της ψυχολογίας των εις το κέντρον της μάζης ευρισκομένων"), ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν στην πράξη.

Ο ίδιος επέβλεψε τη συγκρότηση και του δεύτερου ειδικού αστυνομικού σώματος, των "Μονάδων Ειδικών Αποστολών" (ΜΕΑ). Αφορμή στάθηκε η πολιορκία του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη στο σπίτι του, το 1978.

"Με καλεί τότε ο υπουργός, ο κ. Μπάλκος. Του λέω, 'δεν έχω κανέναν ικανό να πάει να πιάσει τον Τσιρώνη. Ο Τσιρώνης είναι παλικάρι, δεν είναι ανθρωπάκι. Ποιος θα τον αντιμετωπίσει; Πρέπει να οργανώσουμε μια ειδική υπηρεσία'. Μου λέει, 'κάνε το'. Βγάλαμε λοιπόν μια ανοιχτή πρόσκληση για εθελοντές, μάζεψα καμιά δεκαπενταριά άντρες καλούς, κάναμε και μια ψευτοεκπαίδευση (πώς να αναρριχηθούμε, κλπ) κι ήμασταν έτοιμοι".

Η αποστολή ολοκληρώθηκε τη νύχτα της 11ης Ιουλίου 1978, με την επιδρομή των ΜΕΑ και το θάνατό του Τσιρώνη. "Αυτοκτονία" ήταν η επίσημη εκδοχή -και τη συμμερίζεται, φυσικά, ολόψυχα ο συνομιλητής μας.

Αργότερα, μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τα ΜΕΑ θα υποκαταστήσουν προσωρινά τα ΜΑΤ, ως αιχμή του δόρατος της πολιτικής καταστολής. Ντυμένοι με πολιτικά, οι άνδρες τους μπορούσαν να διαλύουν στα μουλωχτά ανεπιθύμητες συγκεντρώσεις (όπως του κινήματος για το στρατό), χωρίς να εκτίθεται δημόσια η πολιτική ηγεσία της "Αλλαγής".

Μια "καλή επιχείρηση"

Ας επιστρέψουμε, όμως, στον κ. Ψυχογιό και τις αναμνήσεις του. Η εικόνα που δίνει για τη μεταπολιτευτική δράση των ΜΑΤ, τρεις δεκαετίες αργότερα, είναι αυτή μιας ως επί το πλείστον ειρηνικής διαμεσολάβησης: "Σχεδόν ποτέ δεν συγκρουσθήκαμε μετωπικά με τους διαδηλωτές. Μπορώ να πω ότι είχα αποκτήσει φιλία με τους επικεφαλής των συγκεντρώσεων. Μαζευόμασταν στην Ομόνοια και τους έλεγα: 'Κάνετε ό,τι θέλετε, μόνο μη μας πειράξετε, γιατί αυτούς εδώ (έδειχνα τα ΜΑΤ) δεν μπορώ να τους συγκρατήσω'. Και συνήθως έβαιναν καλώς τα πράγματα".

Για την ακρίβεια αυτής της εξιδανικευτικής περιγραφής, αποκαλυπτικό είναι βέβαια το απόσπασμα από το τελευταίο βιβλίο του που δημοσιεύουμε σε διπλανή στήλη -και το οποίο αποτυπώνει επακριβώς τα όρια άσκησης της ελευθερίας του συνέρχεσθαι εκείνα τα χρόνια. Ο ίδιος ο συνομιλητής μας φροντίζει, άλλωστε, να επισημάνει δυο τουλάχιστον βίαιες αναμετρήσεις στις οποίες είχε καθοδηγητικό ρόλο.

Η πρώτη αφορά την απόπειρα του ΕΚΚΕ να πραγματοποιήσει την Πρωτομαγιά του 1977 πορεία από το πεδίο του Αρεως προς το σκοπευτήριο της Καισαριανής. Τα ΜΑΤ τους περίμεναν στο ύψος του αγάλματος της Αθηνάς. Οι διαδηλωτές δοκίμασαν να προχωρήσουν χρησιμοποιώντας σαν δόρατα τα κοντάρια των σημαιών τους, περικυκλώθηκαν όμως από υπέρτερες αστυνομικές δυνάμεις κι εξαναγκάστηκαν σε συντεταγμένη υποχώρηση.

Η δεύτερη σύγκρουση, ήταν το χτύπημα όσων αποπειράθηκαν να σπάσουν την κυβερνητική απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου το 1977:

"Μόλις περάσανε τα Χαυτεία, στέλνω μια μονάδα να τους σταματήσει. Την διέλυσαν αμέσως με τα κοντάρια. Λέω τότε να προχωρήσουν τα ΜΑΤ, αφού πρώτα φρόντισα -με τις μονάδες που είχα τριγύρω- να τους κλείσω την οπισθοχώρηση. Οταν με ειδοποιούν ότι 'κλείσαμε', δίνω εντολή να επιτεθούν τα ΜΑΤ. Εγινε μακελειό. Τότε ο Καραμανλής ρώτησε 'ποιος είναι ο επικεφαλής, να τον συγχαρώ'. Του άρεσε πολύ ότι τους είχα κλείσει την οπισθοχώρηση. Ηταν μια πολύ ωραία επιχείρησις..."

 
Οι λύκοι και τ' αρνάκια

Από το τελευταίο βιβλίο του Ηλία Ψυχογιού, παραθέτουμε αυτούσιο ένα τυπικό παράδειγμα αντιμετώπισης συναθροίσεων. Αν μη τι άλλο, αποτυπώνει εύγλωττα τις ισορροπίες και τα όρια της Μεταπολίτευσης. Οπως διαπιστώνουμε από τη συγκεκριμένη αφήγηση, που μόνο για συμπάθεια προς τους διαδηλωτές δεν μπορεί να κατηγορηθεί, ακόμη κι η απόλυτα ειρηνική άσκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών, κάθε άλλο παρά δεδομένη μπορούσε να θεωρηθεί.

"Ενα απόγευμα του θέρους 1977, ομάς οπαδών ενός πολιτικού κόμματος, κατόπιν μυστικής ατομικής ειδοποιήσεως, συνεκρότησαν αιφνιδίως συγκέντρωσιν, αποτελουμένην από 700 περίπου άτομα, έξω από την Αργεντινήν Πρεσβείαν, εις οδόν Βασ. Σοφίας.

Μόλις συνεκεντρώθησαν, άνοιξαν τα πλακάτ με τα συνθήματά των και εφώναζαν τα ίδια συνθήματα δια να τα ακούσουν μάλλον οι περαστικοί και όχι ο Πρέσβης, διότι, λόγω της ώρας, η Πρεσβεία ήτο κλειστή.

Το περιστατικόν ανεφέρθη αμέσως εις την Αστυνομικήν Διεύθυνσιν υπό της Φρουράς της Πρεσβείας και διετάχθη η κινητοποίησις των Αστυνομικών Μονάδων επιφυλακής (ΜΑΤ και άλλων).

Ο καταφθάσας επικεφαλής Αστυνόμος, εκάλεσε τους συγκεντρωθέντας να διαλυθούν και απομακρυνθούν από εκεί.

Η απάντησις εκ μέρους του Αρχηγού της ομάδος ήτο η εξής: 'Σύμφωνα με το Σύνταγμα, έχουμε το δικαίωμα να συγκεντρωνόμαστε ησύχως και αόπλως. Εφ' όσον λοιπόν είμαστε ήσυχοι και άοπλοι, δεν έχετε δικαίωμα να μας διαλύσετε'.

Ο Αστυνόμος μετά την δήλωσιν αυτή του Αρχηγού της ομάδος, ευρέθη εις αμηχανίαν και εζήτησεν οδηγίας από την Αστυν. Διεύθυνσιν. Του εδόθησαν οδηγίαι και εκάλεσε τους συγκεντρωμένους να απομακρυνθούν, διότι διετάρρασσαν την μεσημβρινήν ησυχίαν.

Επ' αυτού έλαβεν, από τον Αρχηγόν, την εξής απάντησιν: 'Εντάξει, κύριε Αστυνόμε, αφού αυτός είναι ο λόγος που μας προσκαλείτε να φύγωμε, θα παύσωμε να φωνάζωμε', και έδωσε αμέσως εντολήν εις τους συγκεντρωμένους να μη φωνάζουν και διαταράσσουν την μεσημβρινήν ησυχίαν. Αυτοί υπήκουσαν. Ανοιξαν τα πλακάτ με τα συνθήματά των και παρέμειναν ακίνητοι και αμίλητοι έξω από το κτίριον της Πρεσβείας.

Κατόπιν της στάσεως αυτής των συγκεντρωθέντων, ο Αστυνόμος ευρέθη και πάλιν εις δύσκολον θέσιν. Εζήτησεν και έλαβε νέας οδηγίας, από την Αστυνομικήν Διεύθυνσιν. Τους συνέστησε να φύγουν, διότι εμπόδιζαν την κυκλοφορίαν των πεζών.

Και νέα έκπληξις επερίμενε τον Αστυνόμον.

Οι συγκεντρωμένοι επήγαν και εστάθηκαν πλησίον της οικοδομικής γραμμής, ώστε να μην εμποδίζουν την κίνησιν των πεζών.

Κατόπιν και αυτής της συμπεριφοράς του πλήθους, άλλη δικαιολογία επεμβάσεως της Αστυνομίας δεν υπήρχεν, ειμή μόνον η τήρησις της διαδικασίας διαλύσεως την οποίαν προβλέπουν οι νόμοι.

Αμέσως μετέβη εις τον τόπον ο εκπρόσωπος του Αστυν. Δ/ντού, κομίζων και την απαγορευτικήν απόφασιν της συγκεντρώσεως, ο Εισαγγελεύς και ο Υπάλληλος της Νομαρχίας. Μόλις το πλήθος εκλήθη άπαξ προς διάλυσιν, συνεμορφώθη αμέσως και διελύθη εντός ολίγων δευτερολέπτων. Δεν ανέμενεν δευτέραν πρόσκλησιν προς διάλυσιν, φοβούμενον προφανώς την διενέργειαν συλλήψεων πριν κληθεί δια τρίτην φοράν.

Ετσι η ομάς αυτή έκαμε την δημοσίαν εμφάνισίν της, εδημιούργησεν τας εντυπώσεις της και όταν αντελήφθη ότι ο κίνδυνος ευρίσκεται 'επί θύραις', διελύθη αμέσως, ώστε να μην δώσει την ευκαιρίαν εις την Αστυνομίαν να τους συλλάβει δια παράβασιν του άρθρου 171 του Ποιν. Κώδικος" ("Δημόσιαι συναθροίσεις", Αθήναι 1979, σ.114-6).

Για την Ιστορία και μόνο, αναφέρουμε ότι το αδίκημα του άρθρου 171 τιτλοφορείται "θρασύτης κατά της Αρχής"...


 

(Ελευθεροτυπία, 1/8/2004) (http://www.iospress.gr/ios2004/ios20040801a.htm)

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

"Πώς έφτιαξα τα ΜΑΤ"

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
 


Μεταλλάξεις του "εσωτερικού εχθρού"

Μια πλευρά του κατασταλτικού εκσυγχρονισμού στα χρόνια της Μεταπολίτευσης αποτυπώνεται στις διαδοχικές εκδόσεις του βιβλίου του Ηλία Ψυχογιού. Αναφερόμαστε στην εικόνα του "εσωτερικού εχθρού" που αντιμετωπίζουν οι άντρες των ΜΑΤ. Παρά τον τεχνικό τους χαρακτήρα, τα εκπαιδευτικά αυτά εγχειρίδα περιέχουν (κυρίως στην εισαγωγή τους) μια συνοπτική αλλά αρκετά εύγλωττη περιγραφή αυτής της μετάλλαξης.

Το πρώτο εγχειρίδιο κυκλοφόρησε το 1966, μετά τα Ιουλιανά. Η αναφορά στον "εχθρό" είναι εδώ μάλλον συμβατική -κι οπωσδήποτε εναρμονισμένη με τον επίσημο αντικομμουνισμό της εποχής. Αντίπαλος είναι το ΚΚΕ και στόχος της αστυνομίας η προστασία του απειλούμενου κοινωνικού καθεστώτος:

"Η Αστυνομία έχει ως κυρίαν αποστολήν την πρόληψιν και καταστολήν των εγκλημάτων ως και την διασφάλισιν της ησυχίας, ειρήνης και τάξεως. Η ειρήνη όμως, η ησυχία και τάξις, συχνά διαταράσσονται υπό συναθροίσεων, διαδηλώσεων και άλλων οχλοκρατικών εκδηλώσεων. Γνωστή είναι εις πάντας η καταστροφική δύναμις του όχλου, ιδια όταν το κινούν ελατήριον είναι πολιτικόν ή οικονομικόν.

Κατά την αντιμετώπισιν των συναθροίσεων, δεν πρέπει να διαφεύγη της προσοχής των Αστυνομικών ότι αύται αποτελούν το σπουδαιότερον μέσον εις χείρας των κομμουνιστών προς επικράτησιν των ανατρεπτικών των σχεδίων εις βάρος της καθεστηκυίας τάξεως.

Ούτοι δρουν βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, όπερ κατατείνει εις το να παρασύρη τους συναθροισθέντας εις πράξεις αντιβαινούσας προς τους αρχικούς σκοπούς της συναθροίσεως, επί τω τέλει όπως, δια των μεμονωμένων ή ομαδικών πράξεων βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων υπό του πλήθους, προκαλέσουν την βιαίαν επέμβασιν της Αστυνομίας, ήτις επέμβασις δυνατόν να εξερεθίση το πλήθος και διεγείρη τούτο κατά της Αρχής" ("Συναθροίσεις και οχλοκρατικαί εκδηλώσεις. Αντιμετώπισις αυτών", Αθήναι 1966, σ.3-4).

Οι διατυπώσεις αυτές επαναλαμβάνονται κατά λέξη και στη δεύτερη εκδοχή του εγχειριδίου, που κυκλοφόρησε επί δικτατορίας ("Οχλοκρατικαί εκδηλώσεις. Δακρυγόνα", Αθήναι 1969, σ.3-4). Η εικονογράφηση και των δυο βιβλίων προέρχεται σχεδόν στο σύνολό της από τα Ιουλιανά.

Μετά το καλοκαίρι του 1974 και τη νομιμοποίηση των δυο ΚΚΕ, ο "εσωτερικός εχθρός" μετατοπίζεται πια στο πρόσωπο των "εξτρεμιστών" και των "αναρχικών στοιχείων", που αμφισβητούν τις μεταπολιτευτικές ισορροπίες:

"Αι δημόσιαι συναθροίσεις απετέλεσαν και θα αποτελούν πάντοτε αφορμάς εις τα εξτρεμιστικά και αναρχικά στοιχεία να μεταβάλλουν τας ειρηνικάς συναθροίσεις εις ταραχώδεις και ούτω να επιτυγχάνουν άλλους σκοπούς και όχι τους τιθεμένους υπό των οργανωτών αυτών" ("Δημόσιαι συναθροίσεις και αντιμετώπισις αυτών υπό της Αστυνομίας", Αθήναι 1977, σ.3). Η ίδια διατύπωση επαναλαμβάνεται αυτούσια και στην τελική μορφή του εγχειριδίου, το 1979.

Η εκδοχή του 1977 παραθέτει συγκεκριμένα φωτογραφικά παραδείγματα "ειρηνικών" και "οχλοκρατικών" συναθροίσεων. Ως "ειρηνικές" αποτυπώνονται μια μαζική πορεία της Μεταπολίτευσης (σ.7), το γιουχάισμα της προεκλογικής ομιλίας του Γαρουφαλιά (σ.9) και μια συγκέντρωση του ΚΚΕ Εσωτερικού (σ.15). Ως "οχλοκρατικές", τα προδικτατορικά επεισόδια του Παναθηναϊκού (1964), τα Ιουλιανά του 1965 και οι μεταπολιτευτικές συγκρούσεις της 23ης Ιουλίου 1975 και της 25ης Μαΐου 1976.

Μια γλαφυρή περιγραφή της ανάδυσης ενός νέου εχθρού θα γίνει επίσης στο τελευταίο βιβλίο, κατά την περιγραφή της απαγορευμένης τέταρτης πορείας του Πολυτεχνείου (26.11.77): "Την 20.00 ώραν, μία ομάς, αποτελουμένη από 700-800 περίπου άτομα, κινούμενη από το Πολυτεχνείον επί της οδού Πατησίων, εβάδιζεν προς την οδόν Σταδίου. Τα μέλη της ομάδος εκραύγαζαν συνθήματα ως 'φωτιά στην ...', 'θάνατος στους ...' (όλα τα συνθήματα δηλαδή ήσαν φωτιά και θάνατος). Ολοι αυτοί ήσαν αναρχικοί" (σ.124).

Ακολούθησε η περικύκλωση των διαδηλωτών και το λιάνισμά τους από τα ΜΑΤ. "Οι αναρχικοί", πανηγυρίζει ο κ. Ψυχογιός, "έλαβαν ένα καλό μάθημα. Αντελήφθησαν εκείνην την βραδυά, ότι το Κράτος είναι πανίσχυρον και όποιος αντιτάσσεται προς τας επιταγάς του, υφίσταται σοβαράς συνεπείας" (σ.126).
 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ
 

Θεόδωρος Συρογιάννης, "Θέματα Ασφαλείας" (Αθήναι 1962). Γενικό εγχειρίδιο συνταγμένο από τον υπομοίραρχο της Χωροφυλακής που μετείχε στην πρώτη εκπαιδευτική αποστολή στις ΗΠΑ. Περιλαμβάνει κεφάλαιο με τίτλο "αντιμετώπισις οχλοκρατικών συναθροίσεων".

Ηλίας Ψυχογιός,
"Συναθροίσεις και οχλοκρατικαί εκδηλώσεις. Αντιμετώπισις αυτών" (Αθήναι 1966).
"Οχλοκρατικαί εκδηλώσεις. Δακρυγόνα" (Αθήναι 1969).
"Δημόσιαι συναθροίσεις και η αντιμετώπισις αυτών υπό της αστυνομίας" (Αθήναι 1977).
"Δημόσιαι συναθροίσεις" (Αθήναι 1979).
Τα τέσσερα εγχειρίδα του δημιουργού των ΜΑΤ καλύπτουν ολόκληρη την περίοδο της μετάβασης από τις μετεμφυλιακές στις σύγχρονες μεθόδους καταστολής διαδηλώσεων.

Χρήστος Μπρατάκος, "ΜΑΤ. Οι κρανοφόροι" (Αθήνα 1984, εκδ. Αιγόκερως). Αυτοβιογραφική αφήγηση ενός ΜΑΤατζή της Μεταπολίτευσης, που εγκατέλειψε την υπηρεσία μετά τη σφαγή του "Πολυτεχνείου" του 1980.

Δημήτρης Μπελαντής, "Αναζητώντας τον 'εσωτερικό εχθρό'. Διαστάσεις τηςε αντιτρομοκρατικής πολιτικής" (Αθήνα 2004, εκδ. Προσκήνιο). Σφαιρική ανάλυση των κατασταλτικών πρακτικών στην Ελλάδα και την αναπτυγμένη Δύση. Ο συγγραφέας δεν περιορίζεται στην "αντιτρομοκρατική" πολιτική, αλλά αναλύει όλο το φάσμα της πάταξης του "εσωτερικού εχθρού" στις κοινωνίες του όψιμου καπιταλισμού. Ειδική αναφορά στη Μεταπολίτευση και όσα ακολούθησαν.

ΔΕΙΤΕ

Νίκου Καβουκίδη, Μαρτυρίες (1975). Ντοκιμαντέρ με τις εξελίξεις της κρίσιμης διετίας 1973-75. Περιλαμβάνει την πρώτη δημόσια εμφάνιση των θωρακισμένων της Χωροφυλακής (7.2.1975) κι εκτεταμένα πλάνα από τις συγκρούσεις ΜΑΤ-οικοδόμων στις 23 Ιουλίου 1975.



(Ελευθεροτυπία, 1/8/2004) (http://www.iospress.gr/ios2004/ios20040801b.htm)

Μια γενική ανασκόπηση των Μοναδων Αποκατάστασης Τάξης απο την Βικιπέδια...


http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%91%CE%A4

Περί δακρυγόνων...

Άποψη της Ελληνικής Αστυνομίας

Η χρήση δακρυγόνων σαν μέσο καταστολής, θεωρείται απολύτως ακίνδυνο για την υγεία σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία.( :o) Τα επιχειρήματα είναι δύο:

    * η γενικευμένη χρήση των δακρυγόνων στις δυτικές χώρες ("όλες οι αστυνομικές δυνάμεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και των ΗΠΑ χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια την δραστική αυτή ουσία CS ως το ηπιότερο μέσο, όταν απαιτείται διάλυση συγκεντρωμένου πλήθους") και η τήρηση των προβλεπόμενων προδιαγραφών από τους κατασκευαστές

    * η χαμηλή περιεκτικότητα των δακρυγόνων αερίων σε CS ("σε ελάχιστη συγκέντρωση, πολύ κάτω του 56,3 mg/m3, που θεωρείται αβλαβής") και η, ως εκ τούτου, απουσία οποιουδήποτε κινδύνου: "Κατόπιν τούτων καθίσταται σαφές ότι δεν υπάρχουν βλαβερές συνέπειες στις ανωτέρω συγκεντρώσεις δραστικής ουσίας πέραν αυτής του συμπτώματος της δακρύρροιας, με πλήρη ανάληψη εντός δέκα λεπτών από την έκθεση".


Άποψη των συνδικάτων των ελλήνων αστυνομικών

Ή άποψη των συνδικάτων των ελλήνων αστυνομικών διαφέρει από αυτή της επίσημης άποψης της αστυνομίας. Έχουν γίνει πολλά παράπονα από αστυνομικούς για προβλήματα που αντιμετωπίζουν από τη χρήση των δακρυγόνων. Οι μάσκες που χρησιμοποιούνται για οικονομικούς λόγους δεν αντικαθιστούν συχνά τα φίλτρα τους και επιτρέπουν έτσι την εισαγωγή αερίου, ενώ αναπόφευκτη είναι πολλές φορές η επαφή των δακρυγόνων με το δέρμα. Ακόμα και μέσα στα λεωφορεία μετακίνησης των Δυνάμεων, σχεδόν πάντα υπάρχει κάποια διαρροή από τα κουτιά στα οποία φυλάσσονται αυτά τα χημικά.

Τα συνδικάτα έχουν ζητήσει γνωμάτευση του Γενικού Χημείου του Κράτους ή κάποιας άλλης αρμόδιας υπηρεσίας που να λέει καθαρά οτι δεν υπάρχει πρόβλημα.


και... ενημερωτικά...

Νομικά ζητήματα

Η χρήση οποιουδήποτε μέσου που θεωρείται οτι γίνεται για την αποφυγή των συμπτωμάτων των δακρυγόνων σε κάποια πορεία θεωρείται παράνομη και χαρακτηρίζεται ως παθητική αντίσταση κατά της αρχής. Ενώ στην περίπτωση που κάποιος κλωτσήσει για παράδειγμα κάποιο δακρυγόνο προς την πλευρά των αστυνομικών μπορεί να κατηγορηθεί για ενεργητική αντίσταση κατά της αρχής.

πηγή: Βικιπαίδεια (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%B3%CF%8C%CE%BD%CE%BF)

Ε, υποθέτω αυτό ποικίλλει ανάλογα με τον δικηγόρο σου...

Ακόμα κι εκείνοι που δυσπιστούν στο χαρακτηρισμό των δακρυγόνων ως χημικών όπλων δεν είναι δυνατόν να αρνηθούν το γεγονός ότι πρόκειται για "δηλητήρια" ή, τουλάχιστον, για "φάρμακα". Δυστυχώς κανείς ΕΟΦ δεν ελέγχει την παραγωγή, τη διάθεση και τον τρόπο εισπνοής του δακρυγόνου παρασκευάσματος. Και όμως: οι διαδηλωτές που υφίστανται τον ψεκασμό μπαίνουν σε κίνδυνο αντίστοιχο με το οποιοδήποτε πειραματόζωο.
Μπορεί στην Ελλάδα να είναι σχετικά πρόσφατη η χρήση του "ψεκαστηριού", αλλά στην Ευρώπη και την Αμερική κλείνει ήδη τρεις δεκαετίες. Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχει σημαντικός όγκος δημοσιευμάτων με τις επιδημιολογικές και κλινικές παρατηρήσεις επιστημόνων που μελέτησαν τις ουσίες αυτές.
Τα συμπεράσματα των μελετών αυτών αναφέρονται σε τριών ειδών διαπιστωμένες βλάβες που προκαλούνται στους διαδηλωτές:

1) Βλάβες στους οφθαλμούς. Η επίδραση των δακρυγόνων ουσιών στα μάτια είναι πολύ σοβαρότερη από έναν ολιγόλεπτο ερεθισμό. Σύμφωνα με τη μελέτη του Γερμανού καθηγητή Χόφμαν "σε μικρές συγκεντρώσεις το δακρυγόνο προκαλεί οιδήματα του επιθηλίου. Σε υψηλές συγκεντρώσεις προκαλούνται μόνιμες βλάβες, ιδιαίτερα στον κερατοειδή. Αν τo δακρυγόνο έρθει σε άμεση επαφή με τους ιστούς, προκαλείται βαριά βλάβη και νέκρωση στον κερατοειδή χιτώνα".
Οι διαπιστώσεις αυτές ταυτίζονται με τα αποτελέσματα των ερευνών των Λέοπολντ και Λίμπερμαν στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Οι δυο καθηγητές καταλήγουν ότι η υψηλή συγκέντρωση δακρυγόνου ουσίας είναι δυνατόν να οδηγήσει σε απώλεια των οφθαλμών του διαδηλωτή. Παραθέτουν πλήθος κλινικών παρατηρήσεων από περιπτώσεις που οι γιατροί υποχρεώθηκαν να αφαιρέσουν με εγχείρηση τους οφθαλμούς ατόμων, τα οποία είχαν δεχθεί τις ουσίες αυτές. Το σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι η βλάβη των οφθαλμών έγινε αισθητή μόλις 8 μήνες μετά την προσβολή.

2) Βλάβες στην επιδερμίδα, φλεγμονές και αλλεργίες. Ηδη από το 1933 έχουν διαπιστωθεί κλινικά οι αλλεργικές επιδράσεις του CN. Τις ίδιες συνέπειες έχει το CS: η επαφή της επιδερμίδας με τη χημική ουσία για διάστημα μεγαλύτερο του ενός λεπτού προκαλεί ερύθημα, οίδημα και φλεγμονή. Ενας από τους κρυφούς αλλά ιατρικά βεβαιωμένους παράγοντες της ραγδαίας αύξησης των αλλεργιών σ' όλο τον κόσμο είναι και η αθρόα χρήση δακρυγόνων! Ιδιαίτερη επιβάρυνση σε αλλεργίες έχουν και οι αστυνομικοί υπάλληλοι που χειρίζονται τα μηχανήματα εκτόξευσης δακρυγόνων. Το φαινόμενο έχει περιγράψει ο Φρέιζερ, με αφορμή έναν αμερικανό δεσμοφύλακα, επιφορτισμένο με τη χρήση της φυσούνας στη φυλακή. Ο σωφρονιστικός υπάλληλος παρουσίασε συμπτώματα βαριάς αλλεργικής φλεγμονής σε όλο του το σώμα.

3) Καρκινογένεση και άλλες μακροπρόθεσμες επιδράσεις. Στις 30 Οκτωβρίου 1975 η αμερικανική εφημερίδα "Ουάσιγκτον Σταρ" δημοσίευσε μια επιστημονική ανακοίνωση του Ρόμπερτ Ντάγιερ, διευθυντή του τοπικού αστυνομικού νοσοκομείου, στην οποία αναφερόταν μεγάλη συχνότητα καρκίνων του δέρματος στην ομάδα των αστυνομικών που έριχναν δακρυγόνα κατά των διαδηλωτών για το Βιετνάμ την περίοδο 1968-1971. Μετά από λίγες μέρες ο γιατρός υποχρεώθηκε να "σχετικοποιήσει" κάπως τη διαπίστωσή του. Δεν πήρε όμως τίποτα πίσω από τα στοιχεία της ανακοίνωσης.
Παρόμοιες διαπιστώσεις εξέθεσαν και οι Κάλμαν και Κουτσινέλ στο επιστημονικό συμπόσιο που οργανώθηκε με θέμα τα δακρυγόνα το 1971. Τα συστατικά του CS και του CN μπορεί, κατά τη γνώμη τους, να προκαλέσουν καρκίνο, τερατογενέσεις, γενετικές μεταλλαγές και προβλήματα κληρονομικότητας. Νεότερες έρευνες για το CS επιβεβαιώνουν ότι προκαλεί καρκίνο (περιοδικά Nature τ. 240, 1972 και New Scientist τ. 57, 1973). Μια έρευνα σε βετεράνους του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, που είχαν δεχθεί την επίδραση παρόμοιων χημικών ουσιών, έδειξε διπλάσιο από τον αναμενόμενο αριθμό καρκίνου του πνεύμονα. Και μια ανάλογη έρευνα στους εργάτες της πολεμικής βιομηχανίας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατέληξε στα ίδια συμπεράσματα.

Απόσπασμα από:  http://www.iospress.gr/ios1998/ios19980913a.htm
 (http://www.iospress.gr/ios1998/ios19980913a.htm) (Η υπογράμμιση είναι δική μου)

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=672572

Εκδίωξη ασφαλίτη από την πορεία

(υπενθυμίζω οτι η ύπαρξη αστυνομίας μέσα και κοντά στην πορεία είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ είτε τα όργανά της φορούν διακριτικά είτε όχι)

20 ευρώ αύξηση «ειδικών συνθηκών»

Αύξηση 20 ευρώ δίνει στα ΜΑΤ ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Το επίδομα ειδικών συνθηκών, όπως ονομάζεται, που καταβάλλεται σε όσους υπηρετούν στη Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, περιλαμβάνεται στις ρυθμίσεις που πρότεινε ο Β. Πολύδωρας και ενέταξε στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών.

Το σχέδιο νόμου έχει κατατεθεί στη Βουλή για την εισοδηματική πολιτική του 2007 και αφορά τα οικονομικά αιτήματα του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. και σε αυτό περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων: το επίδομα επικινδυνότητας, το οποίο θα δοθεί σταδιακά σε όλους τους ενστόλους, η κατασφάλιση του εισπραττόμενου υπέρ της ΕΛ.ΑΣ. ποσού των τηλεοπτικών δικαιωμάτων από τις αθλητικές συναντήσεις (10%), το αντιμίσθιο -ύψους 100 ευρώ- για τους αστυνομικούς συνοροφύλακες, ειδικούς φρουρούς, που μετατάσσονται συνεπεία τραυματισμού εν υπηρεσία στην κατάσταση της υπηρεσίας γραφείου και η αποκατάσταση των τριών συνδικαλιστών που απετάχθησαν το 1985 για τη συνδικαλιστική τους δράση.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης επισημαίνεται ότι «εξαντλήθηκε ο κατάλογος όλων των παλαιών και αποσαφηνισμένων αιτημάτων των αστυνομικών και πυροσβεστών». Αντίθετη γνώμη όμως έχουν οι συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, που σε ανακοίνωση αναφέρουν ότι πρόκειται για «ρυθμίσεις που αφορούν διαχειριστικής φύσεως ζητήματα, τα οποία ο υπουργός θα έπρεπε ούτως ή άλλως να προωθήσει προς ψήφιση, χωρίς τυμπανοκρουσίες, όταν είναι γνωστή η δεινή οικονομική θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι αστυνομικοί υπάλληλοι».

Αναφερόμενοι δε στην αύξηση του μηνιαίου επιδόματος ειδικών συνθηκών, τονίζουν ότι αυτό «αφορά έναν ελάχιστο αριθμό αστυνομικών και στην παρούσα φάση προσφέρεται προς εκμετάλλευση, ότι δηλαδή το δίνουν σε ειδικές μονάδες για άλλους... λόγους».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/03/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=61306084)


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Και ειδικές κινητές μονάδες στην ΕΛΑΣ

Τη συγκρότηση «Κινητών Αστυνομικών Μονάδων» (ΚΑΜ), που θα συμπληρώνουν «την οργανωμένη αστυνομική δράση, ιδίως σε θέματα γενικής αστυνόμευσης» προβλέπει σχέδιο προεδρικού διατάγματος του υπουργού Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρα που κατατέθηκε για επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Πρόκειται για πενταμελείς ομάδες που θα επιβαίνουν σε ειδικά διαμορφωμένα και κατάλληλα εξοπλισμένα κλειστά υπηρεσιακά οχήματα και θα δραστηριοποιούνται σε κεντρικά μέρη, όπου η εγκληματικότητα είναι αυξημένη. Θα περιπολούν σε μικρή ακτίνα από το σημείο στάθμευσης του οχήματος, ενώ σε περιπτώσεις συμβάντων θα λαμβάνουν προσωρινά και μέχρι την άφιξη των αρμόδιων δυνάμεων, τα απαραίτητα μέτρα τάξης. Επίσης, θα συλλέγουν πληροφορίες για παράνομες δραστηριότητες, ενώ θα παρέχουν πληροφορίες στους πολίτες και θα διεκπεραιώνουν, καθημερινού τύπου, υποθέσεις τους. Οι ΚΑΜ θα επιλαμβάνονται αυτεπάγγελτα ή κατόπιν τηλεφωνημάτων και καταγγελιών σε «οποιαδήποτε περίπτωση τέλεσης αυτοφώρου αξιόποινης πράξης», καθώς και «σε κάθε συμβάν αστυνομικού ενδιαφέροντος που υποπίπτει στην αντίληψή τους ή τους καταγγέλλεται». Τα άτομα που θα συλλαμβάνονται από τις ΚΑΜ θα οδηγούνται στα Αστυνομικά Τμήματα.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/03/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=69196388)

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΑΝΑΤΑΣΗ ΗΘΙΚΟΥ» ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ

Πλαστικές σφαίρες και άφλεκτες στολές ζητούν τα ΜΑΤ


ΚΛΙΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ δημιουργεί η ελληνική αστυνομία εν όψει του αυριανού πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου. Χθες σε συγκέντρωση των επικεφαλής των μονάδων ΜΑΤ επιχειρήθηκε «ανάταση ηθικού» των αστυνομικών που υπηρετούν σε αυτές, επαναλήφθηκε το αίτημά τους για χρήση πλαστικών σφαιρών και αποφασίστηκε αλλαγή της επιχειρησιακής τους τακτικής.

Από το Μέγαρο Μαξίμου, επισήμως, επιχειρείται να κατέβουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης με τους φοιτητές, ο Πρωθυπουργός τράβηξε το αυτί του Β. Πολύδωρα για τις δηλώσεις του περί «φοιτητών - κουκουλοφόρων» και ζήτησε αυτοσυγκράτηση. Από την πλευρά του, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου, διαβεβαίωσε τον Πρωθυπουργό πως ζητούμενο της πολιτικής του είναι η «ηρεμία»!

Στη χθεσινή συγκέντρωση των αστυνομικών που υπηρετούν στα ΜΑΤ επικράτησε κλίμα πολέμου. Οι αστυνομικοί κατήγγειλαν πως οι κουκουλοφόροι χρησιμοποιούν στις βόμβες μολότοφ και βιτριόλι, με αποτέλεσμα το επικίνδυνο μείγμα να τους καταστρέφει τις στολές και να τους προκαλεί εγκαύματα. Στο πλαίσιο αυτό ζήτησαν την προμήθεια πυρίμαχων στολών για να αισθάνονται πιο ασφαλείς. Όπως, μάλιστα, αποκάλυψε στη συγκέντρωση ο ταξίαρχος Ευάγγελος Δημητρουλάκος, πριν από μια εβδομάδα έστειλε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης αναφορά που ζητούσε να επιτραπεί στα ΜΑΤ η χρήση πλαστικών σφαιρών.

Στο επιχειρησιακό κομμάτι, οι επικεφαλής των ΜΑΤ παραδέχτηκαν τον λανθασμένο σχεδιασμό των μέτρων τους μέχρι τώρα αλλά και το ότι προέβησαν σε τυχαίες συλλήψεις στη διάρκεια του προηγούμενου πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου!

Αποφασίστηκε οι διμοιρίες των ΜΑΤ να παραμένουν σε ενιαίο σχηματισμό και να μη διαχωρίζονται για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να αποκοπεί κάποια μικρή ομάδα από κουκουλοφόρους.

«Καθώς λέγεται, ο Πρωθυπουργός συνέστησε στον κ. Πολύδωρα ψυχραιμία και άμυνα. Αυτό το δίπτυχο δεν το κατανοούμε. Διότι αυτό το δίπτυχο εκφράζει μόνο αμηχανία και ανεπάρκεια», σχολίασε ο Αλέκος Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του τομέα Δημόσιας Τάξης του ΠΑΣΟΚ. Στο μεταξύ, υπόλογοι απέναντι στη Δικαιοσύνη είναι οι αστυνομικοί που έριξαν δακρυγόνα στα δικαστήρια για να εμποδίσουν τους γονείς των συλληφθέντων στα επεισόδια της περασμένης Πέμπτης να μπουν στην αίθουσα του αυτοφώρου, όπου δικάζονταν τα παιδιά τους. Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών κ. Π. Πούλιος έδωσε εντολή για τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για να διαπιστωθεί αν οι αστυνομικοί με τη χρήση χημικών διέπραξαν αδικήματα όπως παράβαση καθήκοντος και επικίνδυνη σωματική βλάβη.


ΤΑ ΝΕΑ , 14/03/2007  (http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18788&m=N10&aa=2)

Οι Σαμουράι του κ. Πολύδωρα «πάτησαν» τον κώδικα Μπουσίντο
Εμφύλιος μεταξύ γαλάζιων συνδικαλιστών της ΕΛ.ΑΣ. για τα «μάτια» του υπουργού Δημόσιας Τάξης

Κ. ΧΑΤΖΙΔΗΣ

Τη μακρά περίοδο κατά την οποία το κόμμα της ΝΔ ήταν αξιωματική αντιπολίτευση, ο πολυπράγμων υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Β. Πολύδωρας είχε τον χρόνο να ικανοποιήσει τις λογοτεχνικές του ανησυχίες, συγγράφοντας το 1996 το βιβλίο «Μπουσίντο, ο κώδικας τιμής των Σαμουράι».

Η διατριβή του στους κανόνες ηθικής και αυτοπειθαρχίας των ιαπώνων πολεμιστών που έχουν μείνει στην ιστορία για τις αυτοκτονικές τους τελετουργίες, δεν πήγε χαμένη. Πολλές φορές ο κ. Πολύδωρας, ως ένοικος του Μεγάρου της λεωφόρου Κατεχάκη, εμπνεύστηκε από τον κώδικα Μπουσίντο, παρομοιάζοντας τους αστυνομικούς ως τους αγνούς και πιστούς πολεμιστές του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Για τον λόγο αυτόν άλλωστε, υπηρεσιακοί συνεργάτες του υπουργού Δημόσιας Τάξης και υψηλόβαθμα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, όπως ο εξάδελφός του υποστράτηγος κ. Λ. Πολύδωρας, διευθυντής της Αστυνομικής Ακαδημίας, βάλθηκαν να διαδώσουν το... έργο του, μοιράζοντας το προαναφερόμενο βιβλίο στο αστυνομικό προσωπικό. Αν ο «Ακαδημιάρχης» της ΕΛ.ΑΣ. δεν έλαβε την πρωτοβουλία να εντάξει τον κώδικα των Σαμουράι στη διδακτέα ύλη των αστυνομικών σχολών, μάλλον στην άρνηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης πρέπει να αποδοθεί, παρά στην... απρονοησία του διευθυντή της Αστυνομικής Ακαδημίας.

* Τα «στρατιωτάκια» μίλησαν

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, όμως, το μήνυμα της σιδηράς πειθαρχίας και της απαράμιλλης αυταπάρνησης που η πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. θέλησε να εμφυσήσει στο αστυνομικό προσωπικό, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Αντιθέτως μάλιστα, τα «αμίλητα στρατιωτάκια», κατά την έκφραση του κ. Πολύδωρα, απέδειξαν ότι έχουν φωνή και μάλιστα στεντόρεια.

Τα όσα διημείφθησαν την περασμένη εβδομάδα μεταξύ των φίλα προσκείμενων στον κυβερνών κόμμα συνδικαλιστικών εκπροσώπων της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργού Δημόσιας Τάξης δεν έχουν προηγούμενο. Ούτε λίγο ούτε πολύ οι συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ), η οποία αριθμεί περισσότερες από 35.000 μέλη, παρουσίασε τον κ. Πολύδωρα ως ηθικό αυτουργό των συγκρούσεων και των μαχών εκ του συστάδην με τους διαδηλωτές των πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων, ως τον βασικό υπεύθυνο της όξυνσης, ο οποίος με τις δηλώσεις του «ρίχνει λάδι στη φωτιά» και επιφέρει την απαξίωση του αστυνομικού Σώματος.

Το οξύμωρο, ωστόσο, είναι ότι τον λιθοβολισμό του υπουργού Δημόσιας Τάξης πρώτος ήρξατο ο μέχρι πρότινος προνομιακός του συνομιλητής, ο πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ κ. Δ. Κυριαζίδης, ο οποίος στηριζόμενος στη ραχοκοκαλιά της Ελληνικής Αστυνομίας και αντλώντας ισχύ από τις κομματικές του περγαμηνές είχε καταφέρει, όπως λένε οι επικριτές του, να συνδιοικεί με τον κ. Πολύδωρα. Τρανό δείγμα της δύναμής του, κατ' άλλους της υπεροψίας του, αποτέλεσε η επιδρομή που οργάνωσε τον περασμένο Νοέμβριο στα γραφεία της ΝΔ στη Ρηγίλλης, όταν διαπίστωσε ότι κ. Πολύδωρας, ελέω δημοσιονομικών περιορισμών που επεκαλείτο ο κ. Γ. Αλογοσκούφης, δεν τήρησε τα υπεσχημένα.

Μετά τη Ρηγίλλης, σειρά είχε η λεωφόρος Κατεχάκη. Την περασμένη Τετάρτη, κοσμίως τούτη τη φορά, ο επικεφαλής της ΠΟΑΣΥ θέλησε να παραδώσει στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης πεντασέλιδο «διάβημα», το οποίο μοιάζει μάλλον με πολεμικό τελεσίγραφο παρά με γραπτά αιτήματα ενός συνδικαλιστικού οργάνου. «Σεις με τη στρατηγική που χαράξατε και με τα σχέδια που εφαρμόσατε, διαπιστώνουμε ότι αντί να έχετε περιορίσει τη βία, τη διογκώσατε σε βαθμό επικίνδυνο πλέον» επεσήμαναν στον υπουργό Δημόσιας Τάξης οι συνδικαλιστές της ΠΟΑΣΥ.

Σαν να μην έφθανε αυτό, την επομένη προς υπεράσπιση του κ. Πολύδωρα έσπευσαν οι συνδικαλιστές των πρωτοβάθμιων σωματείων των αστυνομικών ενώσεων Αττικής και Θεσσαλονίκης. «Η Ενωσή μας στηρίζει όλες τις ενέργειες του υπουργού Δημόσιας Τάξης. Οι μέχρι σήμερα χειρισμοί του ήταν άψογοι» ανακοίνωσε η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης και εξαπέλυσε επίθεση εναντίον του προέδρου της ΠΟΑΣΥ, σημειώνοντας ότι «οι δηλώσεις του κινούνται σε λάθος κατεύθυνση».

* Η γραμμή Μπαλάσκα

Στην εμφύλια διαμάχη των αστυνομικών υπαλλήλων δεν άργησε να μπει και η πρωτοβάθμια Ενωση της Αττικής, η οποία εκφράζοντας τη «γραμμή Στ. Μπαλάσκα» - του παραιτηθέντος τον περασμένο Δεκέμβριο αντιπροέδρου της μετά την κρίση της «ζαρντινιέρας» - και σε άλλες περιπτώσεις είχε έρθει σε σύγκρουση με τον κ. Κυριαζίδη. «Η ανοιχτή επιστολή της ΠΟΑΣΥ, η οποία αδίκως στοχοποιεί τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, υπήρξε τουλάχιστον ατυχής, άστοχη από πλευράς χρόνου υποβολής και σίγουρα πάντως εκτός της πάγιας αρχής-γραμμής μας για ανοικτούς ορίζοντες» σημειώνει η Ενωση της Αττικής.

Παρ' ότι από τα γεννοφάσκια τους οι συνδικαλιστές της ΠΟΑΣΥ, της Αττικής και της Θεσσαλονίκης είναι όλοι τους «γαλάζια παιδιά», τις απόψεις τους για τον σύγχρονο ρόλο της Αστυνομίας τις χωρίζει άβυσσος. Για αυτόν τον λόγο δεν προκάλεσε έκπληξη η πλαγιομετωπική επίθεση στον πρόεδρο της ΠΟΑΣΥ από τους προέδρους των δύο μεγαλύτερων αστυνομικών ενώσεων της χώρας, τις οποίες καταστατικώς τουλάχιστον, εκπροσωπεί. Τις επιθέσεις των συνδικαλιστών Αττικής και Θεσσαλονίκης δεν άφησε αναπάντητες ο εκ Δράμας ορμώμενος κ. Κυριαζίδης. Πώς τους χαρακτήρισε; Εφιάλτες!

Οι αντιδράσεις για τη διαμάχη

Ο πρόεδρος της Ενωσης Αξιωματικών Αττικής κ. Αθ. Κατερινόπουλος κατέγραψε με τον δικό του τρόπο την εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε για τα μάτια του κ. Πολύδωρα μεταξύ των αστυνομικών υπαλλήλων: «Το είδαμε και αυτό, συνδικαλιστές να ερίζουν για την τιμή και την υπόληψη του υπουργού Δημόσιας Τάξης, αλλά να ξεχνούν να πουν έστω και μια λέξη για την τιμή και την υπόληψη του Ελληνα αστυνομικού της ΕΛ.ΑΣ.».

Θέση στην ενδοαστυνομική διαμάχη έλαβε και ο υπεύθυνος Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης του ΠαΣοΚ κ. Α. Παπαδόπουλος, ο οποίος κατά τη διάρκεια συνάντησής του με τον πρόεδρο της ΠΟΑΣΥ, την Παρασκευή, επεσήμανε: «Ο συνδικαλισμός στην ΕΛ.ΑΣ. θα πρέπει να πάψει να λειτουργεί κατά περίπτωση, κριτικάροντας ή υμνώντας ή μετατρέποντας τον ρόλο του ως παράρτημα του κάθε υπουργού Δημόσιας Τάξης ή πολύ χειρότερα να μετατρέπεται σε γραφείο δημοσίων σχέσεών του»...


Το ΒΗΜΑ, 18/03/2007 (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15017&m=A40&aa=1)

Οπου πάει ο Καραμανλής από πίσω και οι συνδικαλιστές

Περισσότερους αστυνομικούς από κάθε άλλη φορά θα έχει ως... ασφάλεια ο πρωθυπουργός, αν οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ. κάνουν πράξη τις σκέψεις τους, να πραγματοποιήσουν δηλαδή συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στις πόλεις τις οποίες θα επισκεφθεί με αποκορύφωμα το κεντρικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, στην Αθήνα, με αφετηρία το Ηράκλειο της Κρήτης στις 14 Ιουνίου και αμέσως μετά τα Ιωάννινα στις 28 του μηνός.

Οι συνδικαλιστές αστυνομικοί αποφάσισαν χθες να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις μέσα στον Ιούνιο, κατά τη διάρκεια του γενικού συμβουλίου που πραγματοποίησαν σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Μάλιστα, όπως είπαν, δεν αποκλείεται να πραγματοποιήσουν περιφερειακές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ακολουθώντας τον Κώστα Καραμανλή ένστολοι, στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου, προκειμένου να υπενθυμίσουν στην κυβέρνηση, αλλά και στα πολιτικά κόμματα πως «οδεύουμε προς το τέλος της κυβερνητικής θητείας με ανεπίλυτα βασικά αιτήματα του κλάδου». Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και μέσα στον Ιούλιο και τον Αύγουστο και αναμένεται να ολοκληρωθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τον Σεπτέμβριο, κατά τη διάρκεια της συνόδου των υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης και των αρχηγών των Αστυνομιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ενστολη διαμαρτυρία, με αποκλεισμό του νέου κτιρίου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, έχει εξαγγείλει για την Κυριακή το πρωί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Λιμενικού Σώματος, απαιτώντας να καλυφθούν με προσλήψεις οι περίπου 3.500 κενές θέσεις του Λιμενικού.Με επιστολή της, η Ομοσπονδία καταγγέλλει ότι η επαναφορά του συστήματος κατάταξης στο Λιμενικό είναι καταδικαστέα, ενώ η βελτίωση του συστήματος θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί από τις πανελλαδικές εξετάσεις. Τέλος, οι λιμενικοί αποφάσισαν πέρα από τον ειρηνικό εξοπλισμό να πραγματοποιηθεί και ημερίδα, με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών και θέμα «Ελλείψεις προσωπικού και διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/06/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=33137452)