THMMY.gr

Κάλεσμα σε συγγραφή ανοιχτού πλαισίου την Δευτέρα 15/1 στις 18:30  στο καμαράκι ΗΛ-ΜΗΧ για την συνέλευση του συλλόγου την Τρίτη 16/1 στις 17:00 στην Α5

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΦ ΗΛ-ΗΧ 16/11 17:00
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 18/12

Το επόμενο διάστημα πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο για τα «ελεύθερα πανεπιστήμια». Μιλάμε για ένα νομοσχέδιο ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων με ξεκάθαρη προσπάθεια για αρχική παράκαμψη του άρθρου 16 και έπειτα την αναθεώρηση του. Πιο συγκεκριμένα μιλάμε για το επιστέγασμα της κατάργησης της δημόσιας δωρεάν παιδείας και μια ξεκάθαρη υποβάθμιση της παιδείας όπως την ξέρουμε. Θα ήταν υπεραπλουστευτικό και παραπλανητικό να πιστεύουμε πως η ύπαρξη του άρθρου αποτρέπει την αντίληψη κερδοφορίας γύρω από την γνώση ή την αλλοτριωμένη και εμπορευματοποιημένη λειτουργία των πανεπιστημίων, ωστόσο, η αναθεώρησή του θα νομιμοποιήσει έναν νέο κύκλο αυθαιρεσιών σε βάρος των κοινωνικών μας αγαθών. Στην ουσία, και, συγκεκριμένα, ως προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την νομιμοποίηση της λειτουργίας ιδιωτικών ιδρυμάτων ανοίγεται ο δρόμος αφενός για την υποβάθμιση και επακόλουθη όξυνση της -ήδη υφιστάμενης- υποχρηματοδότησης των δημόσιων πανεπιστημίων και αφετέρου για την εντατικότερη εισροή ιδιωτικών κεφαλαίων και εξάρτησης των πανεπιστημίων από αυτά. Συγκεκριμένα, έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι το 2007 που είχε κινηθεί αντίστοιχη διαδικασία αναθεώρησης του άρθρου, η κρατική χρηματοδότηση για την εκπαίδευση σημειώνεται μειωμένη. Η μείωση αυτή της χρηματοδότησης, ωθεί τα πανεπιστήμια στο να λειτουργήσουν με όρους επιχειρηματικούς,  προκειμένου να δείχνουν “ελκυστικά”, να προσαρμοστούν στην αγορά εργασίας και να εξασφαλίσουν την αυτοχρηματοδότηση τους, όπως ήδη έχουμε δει στην Ιατρική του ΑΠΘ, μαζί με τα ξενόγλωσσα επί πληρωμή προπτυχιακά.

Είναι σαφές πως οι ιδιωτικοποιήσεις κυριαρχούν πλέον σε όλες τις κοινωνικές ανάγκες. Όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα βρεθήκαμε απέναντι σε απτά παραδείγματα της κρατικής θανατοπολιτικής. Με αυτό προφανώς δεν εννοούμε απλά τις πάρα πολλές κρατικές δολοφονίες, στα Τέμπη, την Πύλο, τις δολοφονίες από μπάτσους, αλλά συνολικά την διαρκή και εντεινόμενη υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Διαφαίνεται αυτό, από τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού, των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, καταργείται η φοιτητική μέριμνα και γενικότερα βλέπουμε την υποβάθμιση και απαξίωση όλων των δημόσιων δομών, πάντα με απώτερο σκοπό το κέρδος των ιδιωτών, χωρίς καμία μέριμνα για τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης.

Είναι απαραίτητο λοιπόν να υπερασπιστούμε τις δημόσιες δομές, έτσι και τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, σε καμία περίπτωση όμως από προσκόλληση σε κάποια αντίληψη για την κρατική διαχείριση. Αντίθετα, είναι σαφής η ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού, η οποία προκύπτει από τις εγγενείς αντιφάσεις του κοινωνικού σχηματισμού, του θεσμού της εξουσίας, γενικότερα της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Υπερασπιζόμαστε τις δημόσιες δομές από την αντίληψή μας γύρω από τον σχηματισμό της αυριανής κοινωνίας, της κοινωνίας για την οποία παλεύουμε. Μία κοινωνία διαχείρισης του δημοσίου έξω και πέρα από το κράτος, από την ίδια την κοινωνική βάση, «Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».

 Βλέπουμε δηλαδή έναν νόμο στην ίδια κατεύθυνση των προηγούμενων συνεχίζοντας την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που θέτει ως βασικούς στόχους την εμπορευματοποίηση της παιδείας – ακόμη και της ίδια της γνώσης, την ένταση των ταξικών φραγμών και της κερδοφορίας, ακόμη και την καταστολή εντός των πανεπιστημίων μέσα από την κατάργηση του ασύλου και την εγκατάσταση αστυνομικών δυνάμεων μέσα στα πανεπιστήμια. Έρχεται σαν μία ακόμη κίνηση όπως ο νόμος 4777 που έφερε τα πειθαρχικά, τις διαγραφές, την ΕΒΕ (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) και την ΟΠΠΙ. Σε όλα αυτά το φοιτητικό κίνημα απάντησε δυναμικά, με διαδικασίες αυτοοργάνωσης, ανοιχτά πλαίσια, μαζικές γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις διαρκείας σχολών καθώς και με την κατάληψη της πρυτανείας. Μέσα από όλες αυτές τις διαδικασίες αναπτύχθηκαν όλες οι αντιστάσεις και εμποδίστηκαν σημαντικές πτυχές του ίδιου του νόμου παρά την σκληρή καταστολή και τις κρατικές μεθοδεύσεις. Σήμερα, είναι απαραίτητο να εμπνευστούμε από τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος, από τους αντίστοιχους αγώνες του 2006-2007 ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, όχι για να πράξουμε ακριβώς τα ίδια, αλλά για να αντλήσουμε εργαλεία και εμπειρίες και να αντιληφθούμε τον τρόπο κίνησης στο σήμερα. Να βρεθούμε μαζικά σε διαδικασίες ανοιχτών πλαισίων μακριά από την πολυδιάσπαση των ριζοσπαστικών δυνάμεων του κινήματος, ώστε έτσι να ριζοσπαστικοποιηθούν και οι ίδιες οι διαδικασίες των Γενικών Συνελεύσεων! Με αγωνιστικές αποφάσεις, καταλήψεις και μαζικές - από τα κάτω συντονιστικές επιτροπές να αμφισβητήσουμε συνολικά την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, να υπερασπιστούμε την δημόσια και δωρεάν παιδεία!

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ - ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΎΣΕΙΣ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ