THMMY.gr

Σημείωση εκ του Συντονισμού.
Τα οφφ τοπικ διαχωρίστηκαν
α) Συζήτηση περι παρατάξεων: http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=7553.0
β) Συζήτηση περι Κοινωνικών συστημάτων: http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=7551.0
γ) Τα λοιπά οφφ τοπικ μεταφέρθηκαν στον Κάδο ανακύκλωσης: http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=7556.0



Μιας και οι τόνοι έχουν πέσει λίγο στο forum, λόγω εξεταστικής, είπα να κάνω μια προσπάθεια να τους επαναφέρω.

Και η ερώτηση είναι απλή και όλοι καταλαβαίνετε που αναφέρεται...

Μετά τη λήξη της εξεταστικής, συνεχίζουμε; Και πως;
Το πρώτο ερώτημα είναι ρητορικό, το δεύτερο ωστόσο ιδιαίτερα σημαντικό...

ixic_

Κανεις δεν ξερει..Βασικα αυτα θα πουμε στην αυριανη συναντηση(7μ.μ. στο τριγωνο)
Αφου σε ενδιαφερει,καλο θα ηταν να ερθεις! ;)

Θαρρώ πώς αυτή τη στιγμή πρέπει να είμαστε πολύ πιο δημιουργικοί.

Τώρα είναι το δύσκολο.


Το να σταματήσεις κάτι είναι πανεύκολο. Το να προτείνεις κάτι είναι δύσκολο, και κυρίως λόγω του ότι ο καθένας μπορεί να έχει άλλα στο μυαλό του.



Η εκίνηση του διαλόγου με βάση το νόμο πλαίσιο είναι κοροϊδία. Ο διάλογος από την αρχή όμως ακόμα πιο δύσκολος.
Η κατάσταση είναι πιο κρίσιμη από ποτέ. και ο συντονισμός ακομα πιο δύσκολος.


Πρέπει να εκμεταλευτούμε τα ηλεκτρονικά μέσα που διαθέτουμε και χρησιμοποιώντας σαν κόμβο κάτι σαν το edοpolitexnio.org για να οργανωθούμε.

Παντως οτι κι αν γινει ενημερωστε για τις εξελιξεις (εστω και τις ατυπες συζητησεις του Συντονιστικου) μην καθομαι σαν μαλακας και διαβαζω για τις εξετασεις του Οκτωβριου στο μεταπτυχιακο.

Γενικα υπαρχει διαθεση για συνεχεια...Μετα την εξεταστικη βεβαια...
Ειναι κ η ΔΕΘ,που απ'οτι φαινεται θα μαζεψει πολυυυυ κοσμο.
Μια προσπαθεια να κατεβουμε εκει σαν συλλογοι αξιζει νομιζω!

Εμεις επειδη δεν εχουμε συλλογο (ξυπνα Καλογιαννη) και επειδη νιωθουμε λιγο σαν τα προβατα να τα μαθαινουμε ολα τελευταια στιγμη σε αυτη τη συναντηση του συντονιστικου μπορει να παρευρεθει ο καθενας;

Ώπα παιδιά διάθεση υπάρχει. Λόγος πρέπει να περιμένουμε να υπάρξει.

Οι επερχόμενες εκλογές θα κρίνουν τα πάντα.

Σίγουρα χρειάζεται να συνεχιστούν οι καταλήψεις, αν όχι αμέσως, τουλάχιστον μετά την εξεταστική. Και πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε μεγάλη ΔΕΘ. Άμα γίνει χαμός στη ΔΕΘ δεν πρόκειται να ξανατολμήσουν να πασάρουν αντιδραστικούς νόμους για ένα διάστημα.

Συναντηση του (πρωην)συντονιστικου καταληψης του συλλογου μας ειναι,
αλλα κ απο αλλο συλλογο αν θελει να ερθει κανεις να παρακολουθησει,δεν θα τον διωξουμε ..
Αν κ υποθετω οτι θα μας φαει αρκετη ωρα-ειναι κ η συνελευση την Παρασκευη,να δουμε και
για πλαισια,καταλαβαινετε..

Απαράδεκτη άποψη απλά. Πάρε μεταγραφή στην Αρχιτεκτονική. Και μετά θέλουμε να λέμε ότι δεν είμαστε καταληψιομανείς...  :(

Μετα απο σας εχουμε και εμεις οεο οεο οεο...

Δε χρειάζεται να είμαστε απόλυτοι,θα δούμε πώς θα πάμε στη συνέχεια.Τίποτα δεν είναι δεδομένο,πρέπει να δούμε και την αντίδραση της άλλης πλευράς.

Πάντως στην ΔΕΘ θα πρέπει να έχουμε παρουσία..Δεν ξέρω πώς θα γίνει η οργάνωση (πχ Πολυτεχνική ΑΠΘ) ή κάθε σύλλογος χωριστά..

Ωραία θα ήταν να πάρουν όλοι οι σύλλογοι ψηφίσματα και να κατέβουμε ως Πολυτεχνική!

Juan, δεν είμαστε καταληψιομανείς. Απλά σ'αυτήν την περίπτωση αυτός είναι ο καταλληλότερος τρόπος πάλης. Αρκεί βέβαια να γίνει και σωστά, γιατί στην Αρχιτεκτονική δυστυχώς η κατάληψη ήταν εσωστρεφής και δε συνδέθηκε με το εργατικό κίνημα.

Σε ποια περίπτωση Νέσσα μου; Αφού δεν ξέρουμε ακόμα τί θα κάνουν.. Αν π.χ. φάνε τα μούτρα τους στις εκλογές σιγά μην τολμήσουν να κάνουν μεταρρυθμίσεις στην παιδεία. Θα το πασάρουν στους επόμενους (ή στην επόμενη διακυβέρνησή τους whatever).

Προετοιμαζόμαστε για όλα τα ενδεχόμενα ναι. Αλλά να μην προτρέχουμε σε δεδομένα.

Δεν είναι μόνο η σύνδεση με το εργατικό κίνημα. Είναι και άλλοι σύμμαχοι που πρέπει να κερδίσουμε (με λίγα λόγια ακόμα δεν μου έχει εξηγήσει κανείς πρακτικά γιατί αποκλείσαμε τους καθηγητές και τους μεταπτυχιακούς από τη δουλειά τους - έχω ακούσει μόνο κάτι κουβέντες περί επίδειξης δύναμης από τους φοιτητές και κάτι τέτοια).

Εντάξει, θα δούμε κιόλας. Με τη ΔΕΘ παίζει το πράγμα, έχουν και τις δημοτικές. Μπορεί όμως και να το επισπεύσουν.Αυτό γίνεται στην κατάληψη, σταματά κάθε παραγωγική δραστηριότητα του πανεπιστημίου. Είναι ένα μέσο πίεσης στην κυβέρνηση.

Για ποιές εκλογές μιλάμε ρε παιδιά. Αυτές που θέλουν 2 χρόνια. Όχι ότι δεν παίζει ρόλο επειδή είναι τόοοοσο μακριά, αλλά αν ξεχαστεί η ιστορία της αντίδρασης μας, θα περάσει ο νόμος πλαίσιο με αλλαγές να χαμε να λέγαμε το επόμενο καλοκαίρι και πολύ πιο απροσδόκητα από φέτος.


Η κρισιμότητα βρίσκεται στην ικανότητα μας να διεξάγουμε διάλογο. Το ότι έχουμε τι δύναμη να επιβάλουμε διάλογο με τους όρους μας, το έχουμε καταλάβει. Μπορούμε όμως να τον διεξάγουμε?
Η ΠΚΣ το φώναζε το πρόβλημα, αν και σοβαρή λύση πέραν της σκέπης της δεν παρουσίασε.


Τέλος, πρέπει να αλλάξει και η στάση μας, σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο.

Σύνθημα μας δεν πρέπει να είναι : ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΠΑΡΩΔΙΑ ή ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ


Σύνθημα θα πρέπει να είναι: ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.



καλώς ή κακώς, επικοινωνιακά πάμε μάλλον μέτρια, καιρός να αλλάξει και αυτό. ας φέρουμε τους επικοινωνιολογους του καραμανλή. αφού κατάφεραν να τον βγάλουν πρωθυπουργό, οι άνθρωποι είναι φακίρηδες. μπορούν τα πάντα ;D ;D ;D ;D

Τι διάλογο να κάνουμε ρε Turambar; Για να τους πείσουμε; Όχι, δε χρειάζεται διάλογος. Ξέρουμε τι χρειάζεται η παιδεία, το ζητάμε εδώ και χρόνια...

Το τί γίνεται στην κατάληψη έχει να κάνει με το τί αποφασίζουμε. Δεν υπάρχει κανένας οδηγός : "Πως να κάνετε κατάληψη".

Το μόνο μέσο πίεσης προς την κυβέρνηση ήταν κατά τα φαινόμενα τα χαμένα μαθήματα/εξεταστικές/εξάμηνα.

Τα υπόλοιπα αποτελέσματα ήταν να χάσουμε πολύτιμους συμμάχους της ακαδημαϊκής κοινότητας. Κι αυτό έγινε κατα τη γνώμη μου για να εξυπηρετηθούν ιδεολογικά κολλήματα και στερεότυπα αριστερών παρατάξεων που συμμετείχαν. Κανένας σοβαρός λόγος δεν αναδείχθηκε. Πολλές σχολές είχαν κατάληψη μόνο στο διδακτικό σκέλος τους και το αποτέλεσμα (κυβερνητικά) ήταν το ίδιο ακριβώς.

Υ.Γ.: Μήπως να άνοιγε ένα τόπικ να συζητήσουμε αυτούς τους προβληματισμούς χώρια; Να ακούσουμε και άλλες απόψεις...

Τι χρειάζεται η σημερινή παιδεία; Εκτός από λεφτά;

Και εσύ τι θα περιμένεις? Να σου κατεβάσουν ένα νόμο πλαίσιο που θα τους το δώσεις προς ψήφιση?

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τον Juan. Και κυρίως με το "Το τί γίνεται στην κατάληψη έχει να κάνει με το τί αποφασίζουμε. Δεν υπάρχει κανένας οδηγός : "Πως να κάνετε κατάληψη"."

Σε ό,τι αφορά τη συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε, είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη και θα κρίνει τη μορφή που θα πάρει η εκπαίδευση μας την επόμενη δεκαετία. Μην αποκλείετε καθόλου το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να κάνει του χρόνου ή και φέτος ακόμα πρόωρες εκλογές με κεντρικό θέμα την Παιδεία. Είναι ένα σενάριο που κυκλοφορεί πολύ τώρα τελευταία στην φιλοκυβερνητική Καθημερινή.. (τα ανεβάζει αυτά τα άρθρα ο κ. Δημάκης στο φορουμ μας).
Δεν θεωρώ ότι η κατάληψη είναι αυτοσκοπός, αλλού είναι η ουσία, η κατάληψη είναι απλά ένα χρήσιμο (αλλά καμιά φορά και καταστροφικό) μέσο πάλης.
Για τα υπόλοιπα επιφυλάσσομαι να τοποθετηθώ αργότερα..

Ο διάλογος πού ακριβώς χρειάζεται; Πίεση χρειάζεται! Κάτσε να μπουν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ χοντρά στο παιχνίδι, να γίνει πανικός, και θα δεις τι ωραία που καταλαβαίνουν τι (δε) χρειάζονται τα Πανεπιστήμια.

Και εσύ τι περιμένεις? Να πάνε στη βουλή ένα νόμο που θα τους το δώσουμε προς ψήφιση?

Εσύ τι περιμένεις;

Η πορεία που πρότεινα ήδη. Διάλογο από την αρχή και σταθερή άποψη αν όχι σε όλα (που δε μπορεί να είναι κοινή δυστυχώς) σε σημαντικά σημεία.

Το διάβασες πιο πάνω γιατί ρωτάς αυτό που ήδη απάντησα και δεν απαντάς σε αυτό που ρώτησα?

Και πριν απαντήσεις  σε αυτό που λέω, που ήδη έδειξες ότι διαφωνείς και το καταλαβαμε, πες μου ακριβώς ποιά πορεία περιμένεις να ακολουθήσουν οι διεκδικήσεις σου μέχρι να περάσουν σε νόμο.

Εγω ενα εχω να πω:

Αν δεν τον κανουμε εμεις, θα μας το κανουνε αυτοι.

Γι'αυτο καλο ειναι να διαμορφωνουμε σιγα σιγα την εκπαιδευση οπως την θελουμε.

Με τις κινητοποιήσεις μας να διασφαλίσουμε ότι δε θα κατατεθεί κανένας νόμος-πλαίσιο. Από εκεί και ύστερα βλέπουμε.

Ο "διάλογος" γίνεται στους δρόμους.

Στους δρόμους μπορείς να πετύχεις να μην αλλάξει μία κατάσταση που σ'αρέσει.

Εμάς μας αρέσει το πανεπιστήμιο όπως είναι; Δεν υπάρχει τίποτα να αλλάξουμε; Αν υπάρχει δεν πρέπει να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση; Στους δρόμους όμως δεν προτείνεις αλλαγές.

Στους δρόμους σώσαμε τα χειρότερα. Αν θέλουμε να προσπεράσουμε πρέπει να βγούμε μπροστά με προτάσεις. Τότε αυτοί θα βρεθούν πίσω μας. Αλλιώς θα μείνουμε πάντα στους δρόμους. Και κάποτε θα περάσουν αυτό που θέλουν. Όλοι ξέρουμε ότι βρίσκουν τον τρόπο.

Περιμένω αγαπητοί συνάδελφοι να συνδιαμορφώσουμε πλαίσια προτάσεων, όχι πλαίσια που αφορούν αμιγώς σε κινητοποιήσεις. Περιμένω να κάνουμε ένα βήμα πιο μπροστά.

O Juan έχει απόλυτο δίκιο.
Πρέπει και οφείλουμε να περάσουμε σε ένα νέο επίπεδο από δω και μπρος,διαφορετικό από αυτό του Ιούνη.
Διάλογος με τους δικούς μας όρους.
Αν συνεχίσουμε να βγαίνουμε στους δρόμους και να λέμε ένα όχι για να σταματήσουμε τα χειρότερα θα μας πουν και γραφικούς και θα έχουν και δίκιο...
Τα χειρότερα ανατράπηκαν,προσωρινά έστω,μήπως να προχωρούσαμε και στα καλύτερα......?

Τα χειρότερα ΔΕΝ ανατράπηκαν, αυτό είναι το θέμα...

Τα αιτήματά μας είναι γνωστά. Απλά βγαίνουμε στους δρόμους για να τα διεκδικήσουμε. Και φυσικά και δε μας αρέσει η σημερινή κατάσταση, γι'αυτό παλεύουμε... για να αλλάξει...

Πώς παλεύουμε Nessa?
Αυτό λέω,η πάλη μας πρέπει να προχωρήσει σε άλλο επίπεδο.Οι τότε συγκυρίες επέβαλαν να κάνουμε ό,τι κάναμε.Τώρα όμως;
Αν πρόσεξες παραπάνω,έγραψα ότι τα χειρότερα ανατράπηκαν,έστω και προσωρινά.
Η αλλαγή πρέπει να είναι απτή.

Παιδιά έχω μάθει ότι από την Ιστορία πρέπει να διδασκόμαστε..

Ναι πολεμήσαμε τους Τούρκους,κάναμε τα πλιάτσικα αλλά στέλναμε και αντιπροσώπους μας στον σκληροπυρηνικό Μέτερνιχ..

Πολεμήσαμε την Μαριέττα αλλά πλέον πρέπει να μιλήσουμε..
Και πώς θα γίνει αυτό?

Εγώ πρόχειρα που σκέφτηκα θα έλεγα το Πανελλήνιο Συντονιστικό Καταλήψεων (αν υπάρχει τέτοιο όργανο) να μαζέψει τα αιτήματα κάθε επιτροπής κατάληψης κάθε τμήματος χωριστά, να τα αξιολογήσει για το αν είναι αντικείμενο συζήτησης και να τα προτείνει στο Υπουργείο, σε μία σύσκεψη που θα πέρνουν μέρος το Υπουργείο,κόμματα αντιπολίτευσης, πρυτάνεις και μέλη ΔΕΠ..Και να δείς πώς δεν ασκείται πίεση αφού σχεδόν όλοι θα είναι με το μέρος μας..

Μία παρατήρηση όμως... Τα αιτήματα πρέπει να είναι αποφάσεις του συλλόγου φοιτητών. Όχι της επιτροπής κατάληψης. Και πρέπει να εξουσιοδοτηθούν άνθρωποι από τις γενικές συνελεύσεις που θα απαρτίζουν αυτό το Παν. Συντονιστικό. Κατά τα άλλα μια χαρά τα λες.

Όντως...Έτσι είναι..

Διάβαζα τα post σας και έχω να πω δυο τρία πραγματάκια:

1) Δεν γίνεται να συνεχίζουμε με ένα στείρο όχι. Θα γίνουμε γραφικοί που λές και εσύ cecs. Σίγουρα έχουμε κάποια αιτήματα, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτά είναι γνωστά. Και όταν λέω γνωστά, εννοώ φυσικά και συγκεκριμένα. Δεν νομίζω ότι ο απλός κόσμος έχει μια καθαρή εικόνα για το τι διεκδικούμε, και πιστεύω ότι και πολλοί από μας δεν έχουμε καθαρή εικόνα...

2) Αν συνεχίσουμε να λέμε όχι και στο διάλογο, στο τέλος θα περάσουν το νομοσχέδιο με το έτσι θέλω, γιατί θα μας πουν "τελοσπάντων, γιατί δε μας λέτε τι θέλετε;;;" Πάμε σε διάλογο, και για όποια φωνή, δική μας, δεν ακουστεί εκεί, πάντα υπάρχουν οι δρόμοι και οι διαδηλώσεις...

3) Όπως είπατε ήδη, τι περιμένουμε; Να μας φτιάξουν μία ωραία πρωία ένα νομοσχέδιο που να μας αρέσει και να είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε, αν δεν έχουμε εκφράσει όλα τα αιτήματά μας πιο πριν, δίνοντάς τους απτή μορφή;;

4) Η εκπροσώπησή μας όντως θα πρέπει να προέρχεται από τις γενικές συνελεύσεις απευθείας, για να είναι πιο αντιπροσωπευτική του συνόλο0υ των φοιτητών

Ας κάνουμε ένα topic στην τελική, που να εξετάζει διάφορα θέματα: Αξιολόγηση, ιδιωτικά πανεπιστήμια, συγγράματα, υλικοτεχνική και κτιριακή υποδομή, προσωπικό κ.ο.κ. Ας εκφράσουμε εκεί συγκεκριμένες σκέψεις και προτάσεις..

Σ'αυτά που δεν κάνω quote +1.

Στα παραπάνω που quotάρω : Δες καταρχήν εδώ. (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?board=334.0)

Και να προσθέσω ότι πρέπει να τοποθετηθούμε και στα προβλήματα που έθιξαν με το νομοσχέδιο κι ας είναι δευτερέυοντα. Όπως π.χ. στο μπάχαλο με τους αιώνιους-ανενεργούς φοιτητές. Υπάρχουν λύσεις σωστές. Δεν είναι αυτές που προτείνουν. Ούτε η άρνηση που εμείς αντιπροτείνουμε.

Τον πίνακα με τις προτάσεις και το αντιπόρισμα έχω κάτι μήνες που το είδα, αλλά οι ημερομηνίες από τα τελευταία posts εκεί είναι τον Ιούνιο. Για να αναδιατυπώσω, 1) ή να ξαναζωντανέψουμε τα συγκεκριμένα topics 2) ή να ξεκινήσουμε καινούρια σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα.

Ελάτε αύριο στην ΓΣ να τα πούμε όλοι από κοντά και με επίσημο τρόπο...

Εννοείται. Αλλά στις συνελεύσεις (αν κρίνουμε από τις μαζικές του Ιούνη) γίνεται και ένα μικρό μπάχαλο. Πρέπει να ζωντανέψει και το forum στον τομέα αυτό, των συζητήσεων και των προτάσεων. Φενικά στα περισσότερα topics σε αυτόν τον πίνακα λέγονται πολύ σωστά πράγματα και ακόμη και όταν υπάρχουν διαφωνίες, πιστεύω είναι παραγωγικές, πράγμα που δεν συμβαίνει πάντα στις συνελεύσεις

ΠΑΙΔΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΣΚΟΥΡΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΕΩΝ!!
Έρχεται και η ΔΕΘ, έρχεται και Οκτώβρης...!!

Επίσης ο γραπτός λόγος είναι πιο οργανωμένος από τον προφορικό. Μπορούμε να γράφουμε τις σκέψεις μας και στη συνέχεια να τις τυπώνουμε και  να τις καταθέτουμε στη Γ.Σ.!  ;D

Έρχεται ο Οκτώβρης αλλά τον πρόλαβε η εξεταστική όπως πάντα...  :-\

Στους δρόμους δεν γίνεται κανένας διάλογος. Και πραγματικά λυπάμαι που ένα κομμάτι της Αριστεράς λέει το βλακώδες σύνθημα ότι δήθεν ο διάλογος γίνεται στους δρόμους. Αν είναι δυνατόν..Ο διάλογος προυποθέτει την ύπαρξη 2 ή περισσοτέρων πλευρών που συζητούν μεταξύ τους. Στους δρόμους όταν κατεβήκαμε το μόνο που έγινε ήταν να εκφράσουμε την αντίθεση μας και το υπουργείο να τρομάξει. Αυτό δεν είναι διάλογος, είναι πόλεμος. Ας μάθουμε επιτέλους τη σωστή σημασία κάποιων όρων για να καταλάβουμε καλύτερα και το τι κάναμε.



Ρε Juan, πραγματικά τις τελευταίες μέρες διαβάζω τα ποστ σου και νιώθω ότι με εκφράζουν τόσο πολύ! Με συγκινείς!


Πάντως το σημαντικό είναι αυτές οι απόψεις να ακουστούν και στην σημερινή συνάντηση του συντονιστικού, αλλά και στη Γενική Συνέλευση που είναι το ανώτατο όργανο λήψης των αποφάσεων. Ελάτε να τις πείτε! Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Το κίνημά μας είναι μεγάλο και είναι κρίμα να σμικρυνθεί γιατί θα το καθοδηγήσουν κάποιοι λίγοι δήθεν "παντογνώστες" γιατί μόνο αυτοί θα μιλάνε στις συνελευσεις.

Εντάξει λοιπον, δεν κάνουμε διάλογο... πόλεμο κάνουμε. Διάλογο κάνεις για να πείσεις τον άλλο, όχι για να του επιβληθείς. Εμείς ελπίζουμε να πείσουμε κανέναν;Άμα γίνει χαμός, δε θα τολμήσουν. Θα τους επιβάλουμε να μην περάσουν κανένα νομοσχέδιο.

Χα, Νεσσα ερχεσαι στο ζουμι της τοποθετησης μου, αλλα δεν θα την κανω τωρα, θα την κανω καλυτερα στο συντονιστικο σημερα στις 7μ.μ. για να ακουσουν και οι υπολοιποι..

αν μείνουμε στους δρόμους θα γίνουμε γραφικοί. πρέπει να κάνουμε περισσότερα.

όχι στην αναστολή των κινητοποιήσεων


αλλά όχι και στην λογική "Τα πλακάτ μας λένε τι θέλουμε, ας μας υπακούσουν".


Το καλοκαίρι τα πράγματα δεν σήκωναν κουβέντα. Έπρεπε να ανασταλεί καταρχήν η ψήφιση του νόμου γιατί θα γινότανε στη βούβα. Τώρα πρέπει να αναδιπλωθούμε.

Μα πώς μπορείς βρε Nessa μου να υιοθετείς τόσο στενόμυαλες αντιλήψεις;
Δηλαδή με τη λογική ότι κάποιοι λένε εκ των προτέρων πως δεν μπορούμε να πείσουμε κανένας,παραιτούμαστε πριν καν να προσπαθήσουμε;Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά αυτή τη μηδενιστική λογική.
Πρέπει να ανοίξουμε ένα topic για το διάλογο γενικά.Οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν όλοι τις ίδιες απόψεις,ευτυχώς ή δυστυχώς.Πώς λοιπόν θα πασχίσεις να πείσεις τον άλλον με τα επιχειρήματά σου γι'αυτό που πιστεύεις,αν δεν προσπαθήσεις με το διάλογο.
Ναι,είναι δύσκολο,αλλά είναι και απαραίτητο.Τα δύσκολα είναι που αξίζουν περισσότερο άλλωστε.
Και τι θα πει:"Άμα γίνει χαμός,δε θα τολμήσουν.Θα τους επιβάλουμε..."
Δηλαδή ασκούμε τρομοκρατία;Έχουμε στόχους,αλλά να μην περάσουμε και στο άλλο άκρο.Θα διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε με όμορφο τρόπο.

Σου επιτίθεται κάποιος στο δρόμο για να σε ληστέψει. Εσύ τι κάνεις; Προσπαθείς να τον πείσεις ότι έχει άδικο; Ή του σπας τα μούτρα;

Δεν γίνεται να πείσεις κάποιον ο οποίος ήδη γνωρίζει πως το συμφέρον του είναι αντίθετο με το δικό σου.

Σε λίγο θα πάω κι εγώ στη συνάντηση να δω τι παίζει...

Ας κάνω λοιπόν εδώ την τοποθέτησή μου:


Καταλαβαίνω πολύ καλά την λογική με την οποία πολλά παιδιά που είναι σε αριστερές παρατάξεις λένε ΟΧΙ στον διάλογο. Την καταλαβαίνω γιατί και γω έχω διαβάσει λίγο Μαρξ. Είναι μια λογική η οποία έχει ως κατ'αρχήν δεδομένο ότι η κυβέρνηση είναι εχθρός μας, γιατί η ΝΔ όπως και το ΠΑΣΟΚ είναι αστικά κόμματα και υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οπότε κατ'επέκταση είναι ταξικοί εχθροί με τους φοιτητές που ο φυσικός σύμμαχός τους είναι η εργατική τάξη. Αυτή είναι πάνω κάτω η λογική με την οποία πολλά παιδιά σε αριστερές παρατάξεις βλέπουν από την αρχή ως εχθρό την κυβέρνηση. Και έτσι λένε αμεσως ΟΧΙ στον διάλογο, γιατί είναι νομίζω προφανές ότι με τον εχθρό (που επιδιώκει να σου πλήξει τα συμφέροντα) δεν κάνεις διάλογο, αλλά είσαι σε διαρκή πόλεμο. Την καταλαβαίνω αυτήν την λογική των παιδιών που είναι σε αριστερές παρατάξεις, γιατί όπως είπα και γω έχω διαβάσει λίγο Μαρξ. Και ίσως εντέλει αποδειχτεί ότι έχουν και δίκιο.

Αλλά στην παρούσα φάση αυτή η λογική ενέχει τον κίνδυνο να καταστρέψει το κίνημά μας. Γιατί αυτό το οποίο πρέπει να καταλάβουν ΟΛΑ τα παιδιά που είναι σε αριστερές παρατάξεις είναι ότι όλοι αυτοί οι φοιτητές που συμμετείχαν στις καταλήψεις και συγκρότησαν αυτό το μεγάλο κίνημά μας, στην πλειοψηφία τους δεν είναι ούτε ταγμένοι στην αριστερή πολιτική θεωρία και λογική, ούτε κάνανε ό,τι κάνανε για να έρθει ο σοσιαλισμός. Το μόνο που τους ώθησε να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις ήταν η αγωνία τους για την υποβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και κυρίως η ανάγκη τους να διαμορφώσουν ΆΥΤΟΙ το Πανεπιστήμιο που θέλουν και ονειρεύονται, να βάλουν μπροστά όλα αυτά τα "πόσο θα ήθελα να ήταν τα πράγματα έτσι και έτσι..." που σκέφτονταν κάθε φορά που μπαίνανε στα ασφυκτικά γεμάτα αμφιθέατρα. Να έχουν αυτοί τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση της Παιδείας μας και όχι να γίνονται τόσες αλλαγές γι'αυτούς χωρίς αυτούς. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που κατέβασε τόσο κόσμο στο δρόμο και όχι κάποιο πρόταγμα του τύπου "είμαστε σε διαρκή αγώνα μαζί με την εργατική τάξη μέχρι να έρθει η επανάσταση και ο σοσιαλισμός και επιτέλους τότε να φτιάξουμε την Παιδεία που θέλουμε".

Το κίνημά μας είναι μεγάλο, αλλά για να διατηρηθεί μεγάλο πρέπει όλοι μας να ακούσουμε όλο αυτόν τον κόσμο τι περιμένει και για τι αγωνιά. Διαφορετικά, θα καταλήξουμε πάλι στο να κατεβαίνουμε στις πορείες μόνο όσοι είναι ταγμένοι αριστεροί, δηλαδή πάπαλα το κίνημα. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η βάσικη αγωνία που αυτήν την περίοδο έχει η πλειοψηφία των φοιτητών που συμμετείχαν στο κίνημα (και την ίδια αγωνία έχω και γω) είναι πώς θα καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τις δικές  μας προτάσεις και τα δικά μας οράματα για την Παιδεία. Από κει και ύστερα δεν αποκλείουμε, αλλά ούτε και αποδεχόμαστε a priori εξ'αρχής κανέναν τρόπο υλοποίησης. Όλα είναι προς συζήτηση. Και ένας από τους τρόπους υλοποίησης είναι και ο διάλογος. Προσωπικά, ναι, πιστεύω ότι διάλογος πάνω στο προσχέδιο νόμου (αυτό προτείνει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση) είναι ένας διάλογος-απάτη και δεν έχει νόημα να συμμετάσχουμε, αφού η βάση του διαλόγου (το προσχέδιο) είναι απαράδεκτο και κινείται σε μια κατεύθυνση υποβάθμισης του Δημοσιου και Δωρεαν Πανεπιστημιου. Για έναν διάλογο όμως σε μηδενική βάση δεν θα ήμουν κατ'αρχήν αρνητικός. Αλλά ούτε και θα τον αποδεχόμουν με τη μία. Όπως είπα και πριν αυτό που με νοιάζει είναι ο στόχος: "Η υλοποίηση των οραμάτων και των προτάσεων που έχουμε για την Παιδεία". Από κει και πέρα τους τρόπους τους συζητάμε. Και αν κάποιος μου προτείνει για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου έναν τρόπο καλύτερο από τον διάλογο, τότε θα πω οχι στον διαλογο. Γιατί θα ξέρω όμως ότι υπάρχει καποιος καλύτερος τρόπος για να υλοποιηθεί ο στόχος.
Αυτή είναι η λογική με την οποία βλέπω το ζήτημα και έχω την αίσθηση, μετά από συζητήσεις που έχω κάνει, ότι αυτή είναι και η λογική με την οποία η πλειοψηφία του κόσμου που συμμετείχε στις καταλήψεις βλέπει το ζήτημα.

Λέγοντας ένα σκέτο  ΟΧΙ στον διάλογο και μην προτείνοντας παράλληλα εναλλακτικούς τρόπους υλοποίησης των οραμάτων και των προτάσεών μας για την Παιδεία, δεν απάνταμε στην αγωνία που έχει η πλειοψηφία του κόσμου που συμμετείχε στις καταλήψεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι σιγά σιγά ο κόσμος θα φεύγει και το κίνημά μας θα σμικρύνει. Και γι'αυτό δεν θα φταίει καμιά έλλειψη συμμαχίας με την εργατική τάξη ή ο,τιδήποτε άλλο αναφέρουν τα κλασσικά βιβλία Μαρξισμού - Λενινισμού. Θα φταίει το ξερό μας το κεφάλι. Γιατί όσοι είμαστε σε αριστερά σχήματα και οργανώσεις πρέπει να μάθουμε να ακούμε τον κόσμο. Γιατί μόνο έτσι φτιάχνεται κίνημα. Όχι διαβάζοντας μόνο πολιτική θεωρία.

Θα τα αναφέρω τα παραπάνω και στην συνέλευση, γιατί το ζήτημα είναι πραγματικά κρίσιμο.

Πού ειχες το μυαλο σου οταν διαβαζες Τασουκο? ;D
Ξαναδιαβασε τον, λιγο πιο συγκεντρωμενος αυτη τη φορα, μπας και καταλαβεις τι εγραψες............


Χμμμ καποια στιγμη πρεπει να διαβασεις λιγο για το τι ακριβως ειναι το ΑΑΔΜ (Αντιμπεριαλιστικο Αντιμονοπωλιακο Δημοκρατικο Μετωπο).

Περα απο αυτο, η λογικη σου ειναι λαθος απο τη βαση της, και αποτελει ισως τη μεγαλυτερη παγιδα στην ολη ιστορια. Η επιθυμια για αγωνα ξεκιναει κατ' αρχην απο την αντιληψη οτι ο κοσμος μας δεν ειναι αυτος που θελουμε. Και δεν αναφερεται μονο στο Πανεπιστημιο, ή μονο στο ασφαλιστικο συστημα ή σε οποιοδηποτε αλλο κομματι του προβληματος. Η δυσαρεσκεια ειναι συνολικη.

Το πρωτο πραγμα που πρεπει να συνειδητοποιησει καποιος που δεν θελει να αγωνιζεται στα τυφλα, ειναι πως το Πανεπιστημιο, η παιδεια γενικοτερα, δεν ειναι απομονωμενη απο την κοινωνια. Τα προβληματα ειναι συνολικα, και συλλογικα. Η παιδεια, ειναι η απεικονιση του προβληματος στους μαθητες/φοιτητες, η ανεργια στο λαο συνολικα, οι χαμηλες συνταξεις στους συνταξιουχους, η καταρρευση του ασφαλιστικου συστηματος στους εργαζομενους κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ. Σιγουρα ο καθενας παιρνει αφορμη απο κατι που τον αφορα αμεσα, και παλευει πρωτιστα για το χωρο του. Αυτο ομως δεν σημαινει πως πρεπει να μεινει και στασιμος, φιλε Τασο. Η ζωη ειναι μια διαρκης κινηση.
Σιγουρα ο αγωνας για μια καινουργια νησιδα ειναι σημαντικος, αλλα πετυχαινοντας το στοχο, οφειλεις να πας σε ενα παραδιπλα προβλημα, και μαλιστα ενα "κλικ" δυσκολιας (και ουσιας) πιο πανω. Αυτη δεν ειναι και η αρχη της μελετης? Τι νοημα εχει, μετα την επιλυση μιας ασκησης με 2 πυκνωτες παραλληλα, να λυσεις μια ολοϊδια με 2 πηνια αυτη τη φορα εν σειρα? Για χωσε μεσα και κανεναν τελεστικο, κανενα τρανζιστορακι, εκει να σε δω!

Μην απομονωνεις τον αγωνα για σοσιαλισμο ή για οτιδηποτε αλλο, κοντινο ή μακρινο, απο το συνολικο αγωνα. Στοχος των αριστερων παραταξεων δεν ειναι μονο "ο σοσιαλισμος" αλλα κυριως να σε βαλουν και στη διαδικασια της κινησης, της διεκδικησης, του να παρεις την τυχη στα χερια σου. Αρκει να συνειδητοποιησεις πως δεν εισαι μονος σου, πως εξω απο την ωραια περιφραξη του Πανεπιστημιου, υπαρχει μια ολοκληρη κοινωνια (που μαλιστα ειναι και ο πραγματικος κοσμος, γιατι εδω μαλλον σε κλουβι/ενυδρειο ειμαστε) με τα ιδια προβληματα, που εχουν τις ιδιες αιτιες και τις ιδιες λυσεις.

Ασε λοιπον το σοσιαλισμο... Ειναι αλλου παπα ευαγγελιο.

Και στην τελικη, αυτο περι ζημιας δεν το καταλαβαινω... Εχεις απεναντι σου μια εξουσια (οχι, δεν ειναι το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, ειναι η αστικη ταξη. Τα αστικα κομματα και οι πολιτικοι τους ειναι διαχειριστες, αυτοι που κυβερνουν ειναι αυτοι που εχουν τα γκαφρα στα χερια τους, και την δυνατοτητα-ελευθερια να κανουν ο,τι γουσταρουν) η οποια ζηταει μια σειρα απο πραγματα. Στον περιβαλλοντα χωρο σου, μικρης ακτινας, αυτα ειναι η ιδιωτικοποιηση των ιδρυματων, το σπασιμο των σπουδων, η καταργηση του ασυλου, η εντατικοποιηση.......
Κι εσυ απο την αλλη μερια λες οχι στο ενα, οχι στο δυο, οχι στο τρια, οχι στο τεσσερα.........

Τι ειδους "διαλογο" περιμενεις δηλαδη? Πώς τον σκεφτεσαι? ΟΚ, θα υποχωρησει λιγο ο ενας και λιγο ο αλλος? Δηλαδη, θα σπασουμε τις σπουδες σε δυο κυκλους, αλλα δεν θα τις εντατικοποιησουμε? Ή θα τις εντατικοποιησουμε αλλα χωρις να τις σπασουμε? Θα διατηρησουμε το ασυλο αλλα θα ιδιωτικοποιησουμε τα Πανεπιστημια? Ή μηπως θα τα κρατησουμε ημι-κρατικα (οπως ειναι σημερα) αλλα θα καταργησουμε ολοκληρωτικα το ασυλο?
Τι θα πει "διαλογος"? Διαλογος ποιος με ποιον? Αυτου που κυβερναει με αυτον που.. δινει μαθηματα? Του προεδρου του ΣΕΒ με τον οικοδομο? Για να "συναποφασισουν" τι? Σε ποια βαση και για ποιανου το συμφερον?


Απλη λογικη: Εαν μετα την πρωτη (υποτιθεμενη) υποχωρηση του αντιπαλου "παπαλα το κινημα", τοτε κινημα δεν υπηρξε ποτε.

Αν θελεις να μιλησεις για "φουντωμα", συμφωνω απολυτα, κι αν θελεις τη γνωμη μου οι συνειδητοποιημενοι της υποθεσης εχουν απο μονοι τους αναλαβει τη βαρια και δυσκολη ευθυνη να μετατρεπουν αυτα τα φουντωματα σε κινηματα. Το ζητημα ειναι πως, για να το διατηρησεις (και να το ενδυναμωσεις), πρεπει να διευρυνεις τους στοχους του, τους οριζοντες του.
Το κλασσικο παραδειγμα των ημερων: Θελαμε βιβλιοθηκη, νησιδα. Ξεσηκωθηκαμε, πιεσαμε, κινητοποιηθηκαμε, τα φτιαξαμε. Μπραβο μας, με γεια μας, να τα χαιρομαστε, και να θυμομαστε παντα πως αυτα ΤΑ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΕΜΕΙΣ!!! Δεν μας χαριστηκαν, τα κατακτησαμε! Το κινημα ομως, Τασο, δεν σταματαει εδω... Το ζητημα ειναι να μπορεσεις, αφ' ενος εκεινους που ηταν εδω κι ετρεξαν να τους διατηρησεις το ενδιαφερον, να τους δωσεις να καταλαβουν πως πρεπει να συνεχισουν ετσι και στην υπολοιπη ζωη τους, ακαδημαϊκη και αργοτερα, πως δεν πρεπει να επαναπαυτουν, κι αφ' ετερου να δωσεις στους καινουργιους τις ιδιες ακριβως κατευθυνσεις, να προχωρησουν ενα βημα παραπερα! Ο πρωτοετης, Τασο, θα βρει ετοιμη την υπεροχη νησιδα, και την καταπληκτικη βιβλιοθηκη. Δεν θα την στερηθει. Τις ιστοριες, τα κειμενα και τις φωτογραφιες απο τις κινητοποιησεις μας, θα τις βλεπει σαν δελτιο ειδησεων, μονο για να χαιρεται...

Το μεγαλο στοιχημα λοιπον, ειναι να συνεχισεις, ενα βημα παραπερα, ενα επιπεδο πιο πανω!


Διαλογος σε μηδενικη βαση, σημαινει "ελατε να δουμε σε ποιον θα ανηκουν τα μεσα παραγωγης, ποιος θα διευθυνει την οικονομια, ποιος θα δινει κατευθυνσεις, ποιος θα παιρνει αποφασεις". Η παιδεια λειτουργει παντα σε εξυπηρετηση του συστηματος. Του εκαστοτε συστηματος. Μορφωνει τα νεαρα μυαλα, τα κατεργαζεται, προετοιμαζοντας τα για να μπουν στην κοινωνια σε λιγα χρονια, να υιοθετησουν και να αποδεχτουν τις δομες της, αλλα και να τις διατηρησουν.
Συνεπως διαλογος σε μηδενικη βαση, με την ουσιαστικη σημασια του ορου, δεν μπορει εκ των πραγματων να γινει σημερα, γιατι οι ο κοσμος δεν ειναι ετοιμος...

Το Πανεπιστημιο που ονειρευομαστε, δεν μπορει να ειναι ξεκομμενο απο τον κοσμο που ονειρευομαστε, απο την κοινωνια που ονειρευομαστε. Γι' αυτο και ο αγωνας ειναι συνολικος. Σαφως, αρπαζουμε καθε ευκαιρια!
Τιμες στο κυλικειο? ΠΥΡ!
Διδασκαλια μαθηματος και εξετασεις? ΠΥΡ!
Νησιδες υπολογιστων? ΠΥΡ!
Νομοσχεδιο για την παιδεια? ΠΥΡ!
Εξεγερση φοιτητων εναντια στη χουντα? ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΗΣΗ!!!!!!!!!!!
(τι εχει σειρα?)

Το θεμα ειναι ομως να συνειδητοποιησουμε, πρωτα εμεις οι... "συνειδητοποιημενοι", και μετα να προσπαθησουμε να δειξουμε και σε ολους τους αλλους, οτι ο αγωνας εχει και ορια. Να το πω πιο απλα? Αν δεν κοιτας εκει που θες να πας, θα πας εκει που κοιτας.
Εαν ξεκινας διεκδικωντας το 100, μπορει να φτασεις μεχρι το 90 στο βαθος του χρονου. Αν ομως ξεκινησεις κοιτωντας το 10, με το 9-αρακι να λες κι ευχαριστω ;)

Οσο πιο χαμηλα ειναι τα ορια που βαζεις σ' αυτα που διεκδικεις, τοσο λιγοτερα θα κερδισεις...
Δεν ειναι εξωπραγματικο αυτο που σου λεω, κι ουτε χρειαζεται τομους Μαρξ-Λενιν κανεις για να το σκεφτει! Ειμαστε φοιτητες στο Πανεπιστημιο, και μαλιστα σε αυτο που θεωρουμε ως "το καλυτερο τμημα" - εγω θα το πω καλυτερα, στο τμημα που στις υπαρχουσες συνθηκες απαιτει τις μεγαλυτερες θυσιες και την δυσκολοτερη προσπαθεια για να περασουμε. Στην πλειοψηφια μας, περασαμε γιατι γαμηθηκαμε να διαβαζουμε, γιατι βαλαμε εναν στοχο, και τα καταφεραμε! Εξαιρεσεις σιγουρα υπαρχουν, αλλα εγω μιλαω για τον κανονα. Συμαμθητες μας που δεν ειχαν και ιδιαιτερες βλεψεις προς τα 'δω, δεν μπηκαν. Οχι γιατι ειναι "λιγοτερο εξυπνοι" απο μας, αλλα γιατι δεν ηθελαν, δεν αγωνιστηκαν, δεν πιεστηκαν!


Ξεκιναω απο τα περι συμμαχιας με την εργατικη ταξη:
Αυτη η αντιληψη φιλτατε ειναι ολοτελα δικια σου, και ολοτελα λαθος. Εαν νομιζεις οτι οι διεκδικησεις της εργατικης ταξης ειναι διαφορετικες απο τις δικες σου, τοτε ειτε δεν ξερεις τι ειναι εργατικη ταξη, ειτε δεν ξερεις τι πραγματικα διεκδικεις ;)

Και σου ξαναλεω: Εαν το κινημα υποχωρησει, τοτε απλα δεν ηταν κινημα! Ηταν ενας υπεροχος ξεσηκωμος, που ολοι εμεις οι οργανωμενοι σε παραταξεις, οργανωσεις και σχηματα ειχαμε την υποχρεωση απεναντι στην ιστορια να τον μετατρεψουμε σε κινημα, αλλα αποτυχαμε! Το "τις πταιει", το πώς και το γιατι υπαρχουν ηδη καταγεγραμμενα για αντιστοιχες περιπτωσεις, απο ανθρωπους που ηταν πολυ πιο διαβασμενοι, πολυ πιο εμπειροι απο μας!
Ενα κινημα δεν μπορει να φουσκωσει σε λιγες μερες και να ξεφουσκωσει σε λιγες βδομαδες...

Εγω παντως ειμαι αντιθετος μ' αυτη τη λογικη... Πρωτα απ' ολα, δεν θεωρω πως το κινημα αυτο ειναι κατι δικο μας. Δεν το φτιαξαμε εμεις. Εμεις ενσωματωθηκαμε σ' αυτο τη στιγμη που γιναμε φοιτητες. Το κινημα προϋπηρχε ημων, και θα υπαρχει και μετα απο μας. Ο καθενας απο μας ομως ειναι υπευθυνος για το ποσο θα το βοηθησει να προχωρα και να αναπτυσσεται, ή θα το εγκαταλειψει στην υποχωρηση και την καταστροφη του... Και αυτο, Τασο, τη συνεχεια δηλαδη, τη συνοχη της υποθεσης, ειμαστε ολοι υπευθυνοι, πρωτιστα να την κατανοησουμε, και αμεσως μετα να δωσουμε και στους αλλους να την κατανοησουν.

Ο μεγαλυτερος εχθρος μας ειναι η εσωστρεφεια.
ΔΕΝ ειμαστε το κεντρο του κοσμου, και πρεπει να το καταλαβουμε αυτο. Ειμαστε κομματι του κοσμου, και θα τον αλλαξουμε προς την κατευθυνση που θελουμε μονο οταν θα το συνειδητοποιησουμε! Και πρωτα απ' ολα, πρεπει να ξεκαθαρισουμε ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ τι ζηταμε. Τονιζω το συλλογικα, γιατι δεν αναφερομαι στις σκιες που εχει ο καθενας στο κεφαλι του για τον κοσμο των ονειρων του... Καλο ειναι κι αυτο, αλλα για να τροφοδοτει τις φαντασιωσεις μας τις πονεμενες νυχτες των εξεταστικων, που το Πεδιο δε βγαινει το γαμημενο, κι εμεις ονειρευομαστε τι καλα που θα ηταν ενας κοσμος που τα Πεδια θα ηταν ευκολα, οπου ο καθενας απο μας θα ειχε............................................. .. Το κοβω εδω. Αυτα ειναι τροφη για αυτοτροφη ιδιοκαταναλωση. (Ας ελπισουμε ομως πως δεν θα πεθανουν ακομα και αυτα...)
Η συνειδηση, Τασο, πρεπει να ειναι συλλογικη! Οι στοχοι το ιδιο, οι αγωνες το ιδιο! Τα ονειρα του καθενος, πρεπει να γινουν η κινητηρια δυναμη για τη συλλογικη, τη μαζικη κινητοποιηση, τη μεγαλη αλλαγη που θα συντριψει τις αντιπαλες δυναμεις χτυπωντας τες στη βαση τους, χτυπωντας αυτο που τις καθιστα "αντιπαλες" δυναμεις, αυτο που τις δημιουργει, τις συντηρει και τις αναπτυσσει!

Η καταληψη μας (και στο "μας" δεν βαζω τους Ηλεκτρολογους του ΑΠΘ, αλλα τους φοιτητες της Ελλαδας) μπορει να ειναι το ομορφο εναρκτηριο σαλπισμα μιας μεγαλης αλλαγης που θα σαρωσει τις σαπιες δομες της κοινωνιας, αλλα μπορει να ειναι και το κυκνειο ασμα, μιας γενιας που σηκωσε τα ξεθωριασμενα λαβαρα των γονιων της για 2 λεπτα, μεταφεροντας τα απο την αποθηκη στα σκουπιδια...
Εμεις θα διαλεξουμε τι απο τα δυο ειναι οι κινητοποιησεις μας! Κι αυτο δεν μπορει να γινει, οσο θα τις αντιμετωπιζουμε με λογικες εγωιστικες και εσωστρεφεις... Η παιδεια της χωρας δεν ειναι μονο δικια μας υποθεση. Ειναι υποθεση και αυτων που την πληρωνουν, δηλαδη των γονιων μας, δηλαδη της εργατικης ταξης. Οπως και τα δικα τους μισθολογικα/ασφαλιστικα αιτηματα, δεν ειναι μονο δικη τους αλλα και δικη μας υποθεση.

Σε λιγες μερες ο μπουλακος ερχεται στη ΔΕΘ για να πει τις μπουρδες του. Ας τον υποδεχθουμε αγωνιστικα. Ολοι μαζι ομως... Οχι "το μπλοκ των φοιτητων", "το μπλοκ των εργατων" και "το μπλοκ των εργοστασιαρχων" (αυτο το τελευταιο θα ειναι μεσα στη ΔΕΘ, και συγκεκριμενα διπλα στον πρωθυπουργο).

Ο κοσμος που ονειρευομαστε ειναι κοινος. Ο τροπος για να τον χτισουμε επισης ;)

Αντε να διαβασουμε κανα Κυκλωμα ΙΙΙ τωρα, γιατι αυριο τα θεματα θα εχουν πηνια και πυκνωτες, και οχι τροπους να λυσουμε το προβλημα της παιδειας... ;)

Μαλλον δεν κατάλαβες και πολλά απ'όσα έγραψα, μου δείχνεις σαν να σαι λίγο προκατειλημένος, αλλα τέσπα, ίσως φταίει η εξεταστική..

Γιατί:

Α) Αντε βρες μου πού είπα ότι δεν πρέπει να συμπαρασταθούμε στους αγώνες των εργαζομένων και αυτοί στους δικούς μας (αυτό είπα και στο συντονιστικό σήμερα). Το σχόλιο μου "Και γι'αυτό δεν θα φταίει καμιά έλλειψη συμμαχίας με την εργατική τάξη ή ο,τιδήποτε άλλο αναφέρουν τα κλασσικά βιβλία Μαρξισμού - Λενινισμού. Θα φταίει το ξερό μας το κεφάλι."  το έκανα ορμώμενος από αυτό που έγραψε σε κάποιο τόπικ η Νεσσα ότι "η κατάληψη της Αρχιτεκτονικής δεν είχε πολύ φοιτητόκοσμο μέσα της γιατί ήταν εσωστρεφής και δεν συνδέθηκε με την εργατική τάξη."

Β) Είπα ότι διαφωνώ με τον διάλογο με βάση το προσχέδιο νόμου. Συνεπώς αν διάβαζες καλύτερα αυτό που έγραψα δεν θα έπρεπε να μου κάνεις τις παρακάτω ερωτήσεις:

Διάλογος σε μηδενική βάση σημαίνει διάλογος σε μηδενική βάση. Και με τους δικούς μας όρους. Και όπως είπα ούτε τον αποκλείω εξ'αρχής αλλά ούτε τον αποδέχομαι με ενθουσιασμό εξ'αρχής. Εσύ που τον αποκλείεις όμως, πες μου έναν εναλλακτικό τρόπο για να υλοποιήσουμε τα οράματα και τις προτάσεις μας για την Παιδεία. Και αν με πείσεις θα ακολουθήσω τον τρόπο που θα μου υποδείξεις και θα πω και γω ενα ΟΧΙ στον διάλογο. Αυτή είναι η αγωνία φίλε μου Στάθη του κόσμου. Η αγωνία του είναι η αναζήτηση του τρόπου με τον οποίον μπορούμε επιτέλους να φτιάξουμε την Παιδεία που θέλουμε. Σ'αυτήν την αγωνία πρέπει να απαντήσουμε.


Γ) Αντε βρες μου που είπα ότι δεν πρέπει τα ζητήματα να τα προχωρήσουμε παραπέρα. Αντε βρες μου που είπα να μείνουμε μόνο στο μικρόκοσμο της σχολής μας (εσωστρέφεια) και να μην νοιαστούμε και για το τι γίνεται έξω στην κοινωνία.



Εν κατακλείδι, σ'ευχαριστώ που με φώτισες. Το ζήτημα όμως είναι: μπορείς με αυτά τα λόγια, αυτό το ποστ, να φωτισεις πολύ κόσμο και να τον κάνεις να δημιουργήσει κίνημα? Γιατί εκεί κρινόμαστε Στάθη. Στο κατά πόσο μπορούμε να κινητοποιήσουμε τον κόσμο. Γιατί ο σοσιαλισμός ή η επανάσταση ή εν πάσει περιπτώσει ο καλύτερος κόσμος για να έρθει χρειάζεται κίνημα, χρειάζεται κόσμο. Ειδάλλως μένει μόνο στα βιβλία. Και αν είναι να καθόμαστε και να αραδιάζουμε θεωρίες αλλά να πείθουμε μόνο λίγους, δεν κάνουμε τίποτα. Και η ΠΚΣ με αντίστοιχη λογική με αυτήν που εξέθεσες στο ποστ σου τόσα χρόνια προσπαθεί να κατεβάσει κόσμο στις πορείες. Όσο είμαι στην σχολή όμως, ποτέ μου δεν είδα να καταφέρνει με αυτήν τη λογική να δημιουργήσει κίνημα. Στις πορείες κατεβαίναμε λίγο πολύ οι γνωστοί. Η Γιαννάκου μια χαρά κατάφερε να περάσει τους νόμους της πέρσι για Αξιολόγηση, Δια Βιου κτλ. Και το έκανε γιατί δεν συνάντησε μπροστά της κάποιο μαζικό κίνημα, όπως έγινε τον Μαιο-Ιούνιο 2006.

Στο ξαναλέω φίλε ΣΤάθη:
Όσο στιβαρό απο θεωρητικής πλευράς ποστ και να κάνεις, αυτό που στην τελική μετράει είναι:
 μπορείς με αυτά τα λόγια, αυτό το ποστ, να φωτισεις πολύ κόσμο και να τον κάνεις να δημιουργήσει κίνημα? Αν δεν μπορείς, τότε δεν κάνεις τίποτα. Γιατί ο ρόλος μας είναι να κάνουμε πολιτική παρέμβαση στην κοινωνία για να την αλλάξουμε. Δεν είναι για να αραδιάζουμε θεωρίες και από κει και πέρα όποιος τις καταλάβει τις κατάλαβε (όπως πχ. κάνουν πολλά αναρχικά στέκια).Δεν είμαστε εδώ για να το παίξουμε έξυπνοι, είμαστε εδώ για να κινητοποιήσουμε τον κόσμο.

Καλά όπως και να το κάνουμε αν δύο πλευρές μπλέξουν σε διάλογο θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν αμοιβαία σε κάποια πράγματα... Αυτό είναι αναποφευκτο.

Παρ' όλα αυτά, στην παρούσα κατάσταση χωρίς διάλογο δεν πάμε πουθενα. Όλοι οι αγώνες μας έγιναν :
1) Για να ακουστούμε από την κοινωνία
2) Για να επιβάλλουμε διάλογο από μηδενική βάση μέσω της πίεσης που εφαρμόσαμε.

Πιστεύω ότι το να βγούμε στους δρόμους χωρίς να υπάρχει λόγος είναι βλακεία. Γιατί τότε είναι που θα βρεί η άλλη πλευρα επιχειρήματα εναντίον μας και θα πάρει τον κόσμο (γονείς και λοιποί) μαζί της.

Οι κινητοποιήσεις δεν γίνονται για να επιβάλλεις τις απόψεις σου (και να γίνοταν γι αυτό δεν θα είχαν επιτυχία). Γίνονται για να θέσεις τις κατάλληλες βάσεις πέσω της πίεσης που ασκείς για να τουμάρεις την άλλη πλευρα όσο τον δυνατόν καλύτερα.

Αν στριμώξεις ένα θηρίο μπορείς να του επιβληθείς. Αν συνεχίσεις να το στριμώχνεις σε δαγκώνει.

Τελικά δεν την πρόλαβα τη χτεσινή συνάντηση :(

Τάσο το ξέρω ότι ο κόσμος δεν καταλαβαίνει (ή έστω δε συμφωνεί με) την ταξική φύση του ζητήματος. Δεν έχω τέτοιες αυταπάτες, αν ήταν έτσι θα ξεκινούσαμε την επανάσταση... Το όλο θέμα συνοψίζεται στο εξής: Πώς συνεχίζουμε έτσι ώστε να νικήσουμε; Εμείς θέλουμε το κίνημα να πετύχει το στόχο του. Μια νίκη αφενός βελτιώνει τη θέση μας απέναντι στον εχθρό και αφετέρου μας δίνει κουράγιο για να συνεχίσουμε. Με ρωτάς: Έχεις να προτείνεις κάτι πιο αποτελεσματικό από το διάλογο; Και βέβαια έχω! Με τους αγώνες μας και προπαντός με τη σύνδεση του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα θα πετύχουμε πολύ περισσότερα από ότι με ένα διάλογο που ο ίδιος παραδέχεσαι ότι είναι ψευδεπίγραφος. Και οι νίκες μας θα τραβούν όλο και περισσότερο κόσμο με το μέρος μας. Ενώ αν λήξουμε το κίνημα με ένα διάλογο-κοροϊδία θα ήταν σαν να αυτοκτονούμε, καταρρακώνοντας την αυτοπεποίθηση των φοιτητών και όχι μόνο. Είναι ηττοπαθές να πιστεύεις ότι δε μπορούμε να πετύχουμε τίποτα καλύτερο συνεχίζοντας τον αγώνα.Μα Τάσο, η συμμαχία με την εργατική τάξη είναι ο εναλλακτικός τρόπος υλοποίησης των οραμάτων και των προτάσεών μας για την Παιδεία! Η πρότασή μας, όσο "παράξενη" κι αν ακούγεται στα αυτιά πολλών, είναι η μόνη που μπορεί να φέρει τη νίκη! Η εργατική τάξη μόνο μπορεί να είναι το υποκείμενο τέτοιων κοινωνικών αλλαγών, γιατί είναι και η μόνη που παράγει έργο.

διάλογο μαζί τους δεν μπορείς να κάνεις....

μάλλον δεν διαβάσατε το άρθρο που παρέθεσε ο δημάκης στο thread "μετα τις καταλήψεις τι"

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=5613.msg113576#msg113576

...αλλά κι αυτό το άρθρο να μην υπήρχε,,,δεν θέλει μυαλό...μόνο μάτια για να δούμε ότι κάτι τέτοιο στην παρούσα φάση δεν υφίσταται....δεν δίνουν τέτοια δυνατότητα....

έστω ότι έδιναν....
ο αλιάκμωνας πολύ καλά είπε (αν και δεν συμφωνώ σε πολλά μέρη της ...ανάλυσής του) ότι και από μηδενική βάση να τον κάνεις...θα το πάνε εκεί που θέλουν και αναγκαστικά θα κάνουμε υποχωρήσεις...το γέλοιο του θέματος των υποχωρήσεων ανέδειξε ο στάθης με τα παραδείγματά του...

από εκεί και περα τι κάνουμε;

διαμορφωνούμε θέσεις, και τις επιβάλλουμε, χωρίς διάλογο...

τι σημαίνει το παραπάνω; όχι ένα στείρο όχι...όχι ντρουγρού καταλήψεις και διαδηλώσεις με ένα "όχι"...αλλά διαμόρφωση θέσεων...
αυτές οι θέσεις όμως δεν θα ριχτούν σε διάλογο μαζί τους.... γιατί τότε το χάσαμε το παιχνίδι...θα επιβληθούν...

πως;

ΜΑΚΑΡΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΝΑ ΗΞΕΡΑ!

αλλά ο διάλογος...είναι η ταφόπλακά μας...
κι όσοι μιλάτε για διάλογο,,,χωρίς να διαφωνώ γενικά με αυτά που λέτε,,,,στο θέμα του διαλόγου όμως σκεφτείτε πόσο η άλλη μεριά θέλει να κάνει διάλογο...

μερικοί απο αυτούς που μιλούν για διάλογο,,,μιλούν σαν να πρόκειται για μια φιλοσοφική αόριστη έννοια...κι επειδή ακούγεται ωραία (γιατί τι πιο καλό από το διάλογο;),,,και τι διανθίζουμε με άλλα όμορφα πραγματάκια...ποιος θα στριμώξει ποιον και άλλα διάφορα όμορφα που ακούγονται...να μην είμαστε οι αρνητές...και να μην μας κακοχαρακτηρίσει κι απομονώσει η κοινωνία....

πρέπει να σκεφτούμε για ποιο διάλογο μιλάμε...ποιες είναι οι δύο πλευρές και πως μπορεί να διεξαχθεί αυτός ο διάλογος...

και τότε θα προκύψει απλώς....ότι ο διάλογος...θα είναι η ταφόπλακά μας...

ixic_

Διάβασα τα posts σας με πολλή προσοχή, αν και ήταν λίγο μεγάλα(!), και θέλω να επισημάνω κάπιοια πραγματάκα:


Πώς ακριβώς πιστεύσεις ότι θα γίνει η σύνδεση; Κι εμένα σαν λύση μου ακούγεται φυσικά η καλύτερη. Αλλά δεν νομίζω ότι οι εργαζόμενοι θα αποφασίσουν μαζικές κινητοποιήσεις για να αλλάξουν τα δρώμενα στην παιδεία. Έχουν πολύ πιο σημαντικά προβλήματα να αντιμετωπίσουν. Και για να σε προλάβω, πρωτού πεις ότι θα "αλληλοβοηθηθούμε" για να λυθούν όλα μας τα προβλήματα, να σου θυμίσω μια λαϊκή ρήση: "πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη..." Άσε που αν γινόταν κάτι τέτοιο, το μόνο που θα καταφέρναμε ήταν να ρίξουμε την κυβέρνηση, και μετά θα έβγαινε μια άλλη, και φτου και απ'την αρχή. Γι' αυτό όταν λέμε κάτι, να το λέμε συγκεκριμένα: Με ποιους τρόπους θα γίνει η σύνδεση;


Κάνεις λάθος, φίλτατε aliakmwn όταν λές ότι το κυριότερο για τη διατήρηση του κινήματος είναι η διεύρυνση των οριζόντων μας.- και δε λέω ότι δεν είναι και αυτό σημαντικό - Το σημαντικότερο είναι η συγκεκριμενοποίηση αυτών που ζητάμε. Μιλάω σα φοιτήτρια που δε συμμετείχε στην κατάληψη μέσα από κάποιοα παράταξη, ούτε είχε στην αρχή ολοκληρωμένη άποψη. Μιλάω σαν κάποια που αισθάνθηκα έναν πρωτόγνωρο παλμό μέσα στα πανεπιστήμια, και είδα ότι για πρώτη φορά υπήρχε ένας κοινός στόχος, κάτι που μας ένωνε. Όταν άρχισα να συμμετέχω στις συνελεύσεις, σιχάθηκα τη ζωή μου. ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε η ροπή αυτή του κόσμου ήταν στενόμυαλος. Αναλωθήκαμε σε κομματικές και ιδεολογικές διαφωνίες και χάσαμε το ατού που είχαμε απέναντι στον "εχθρό", όπως θέλεις να τον αποκαλείς Nessa. ΟΚ, η κυβέρνηση είναι εχθρός. Εγώ είδα ότι ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι η ασυνεννοησία.

Και αν νομίζεις aliakmwn ότι ο ρόλος σας ήταν να καταφέρετε να μας ενώσετε και να μας καθοδηγήσετε ως κίνημα, τότε πραγματικά αποτύχατε. Εγώ πιστεύω ότι αυτή σας η "προσπάθεια" ήταν αυτή που μας απώθησε από το να στηρίξουμε πιο ενεργά την κατάληψη.

Άσε που στην αρχή δεν ξέραμε με ποιον τρόπο τάχα ήταν καλύτερο να δράσουμε. Μία μέρα κατάληψη; Πολλές μέρες κατάληψη; Πορείες; Εκδηλώσεις; Γεγονός είναι ότι ακουστήκαμε. Γεγονός είναι ότι όλοι άκουσαν μόνο το όχι μας. Γεγονός είναι ότι οι συμφοιτητές μου που έρχονταν στις συνελεύσεις και παρακολουθούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον σήμερα γύρισαν και μου είπαν: Μα γιατί θέλεις να πας σήμερα στη συνέλευση; Το ότι στενοχωρήθηκα που δεν κατάφερα να ρθω για προσωπικούς λόγους, μερικοί το βρήκαν περίεργο. "Τι θες, να πας και να τους δεις πάλι να πλακώνονται; Να τους δεις να λένε πάλι για την "εργατική τάξη", τους "αγώνες", το "κατεστημένο", τον "εχθρό"..."

Ο απλός φοιτητόκοσμος κουράστηκε. Και όχι επειδή αυτές ήταν οι αντοχές του και επειδή δεν θέλει να ασχοληθεί άλλο. Επειδή τον κουράσατε. Βάλτε κάτω κάποια συγκεκριμένα θέματα που να αφορούν όλους. Ελάτε να βρούμε κάποιες λύσεις και τρόπους για να ακουστούν παραέξω. Και μετά βλέπουμε με ποιον τρόπο θα φτάσουν παραπάνω οι προτάσεις μας...

Νομίζω οι διαφωνίες σ'αυτά τα τόπικ συνοψίζονται στα εξής:

Οι μισοί λέμε "Ακούστε τί θέλουν οι φοιτητές - το κίνημα"

κι οι άλλοι μισοί: "Το κίνημα πρέπει να μας ακούσει."

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αυτά που λες θυμάμαι να τα έχει πει μια κοπέλα στην προτελευταία ΓΣ του συλόγου. Η κοπέλα είχε μαζέψει όλο το κουράγιο της για να ανέβει και να τοποθετηθεί για πρώτη φορά σε γενική συνέλευση και μπράβο της, Τότε την "καταδίκασαν" σε θάνατο δια αλεπάλληλων ερωτήσεων τα παιδία όλων παρατάξεων συμπεραλαμβανομένου και του σχήματος που ανήκεις, μάλιστα είχες πάρει τον λόγο και εσύ...
Η επιχειρηματολογία ενάντια στον διάλογο ήταν πάνω κάτω η ίδια με αυτή που ανάπτυξε ο Αλιακμων σε παραπάνω post (με την οποία και συμφωνώ)
Έτσι δεν μπορώ να καταλάβω πως άλλαξες ξαφνικά απόψεις και χαμηλώνεις τον πήχη, λες ναι στον διάλογο που ξέρεις απο την αρχή οτι ή θα υποχωρήσεις ή θα αποχωρήσεις

Αυτό που καταφέραμε στην κατάληψη ήταν για ένα διάστημα να καταργήσουμε τους τεχνητούς διαχωρισμούς μεταξύ μας και να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε μια κοινή ταυτότητα, στη βάση των κοινών μας αναγκών.


Λυπάμαι πολύ που στο τοπικ αυτό αναβίωσαν πάλι αυτοί οι τεχνητοί διαχωρισμοί. Δεν έχει σημασία που αυτή τη φορά δεν ήταν κόντρα μεταξύ παρατάξεων, αλλά μεταξύ ανθρώπων σε παρατάξεις και ανθρώπων εκτός παρατάξεων. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο πανάθλιο.
 
Επίσης λυπάμαι πολύ για την παρακάτω άποψη:

Δηλαδή, αν δεν έρχονται στις συνελευσεις, με ποιόν ακριβώς τρόπο θα προσπαθήσουν να οδηγήσουν το κίνημα εκεί που θέλουν?? Γιατί απ'ό,τι κατάλαβα τους νοιάζει πολύ το μέλλον των κινητοποίησεων μας και γι'αυτό εκφράζουν την αγανάκτηση τους με τις παρατάξεις. Είναι αντιφατικό από τη μια να ισχυρίζονται ότι νοιάζονται για το που θα πάει το κίνημά μας και από την άλλη να πετάνε λευκή πετσέτα παραδίδοντας τις συνελευσεις και το κίνημα μόνο στις παρατάξεις.


Τέλος, λυπάμαι που για άλλη μια φορά η συζήτηση έφυγε οφφ τόπικ. Netbuster είσαι σε θέση να μιλήσεις για την εκπαίδευση ή το μόνο που ξέρεις να λες είναι για τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που πέσανε, για την Κίνα και την Βόρεια Κορέα?? Εδώ και 4 μέρες σου έχω θέσει κάποια πολύ βασικά ερωτήματα για την αξιολόγηση στο παραδιπλανό τοπικ "Μετά την Κατάληψη, τι?" και εσύ ακόμα να μου απαντήσεις. Εκτός και αν δεν μπορείς να απαντήσεις..



Μάλλον με μπέρδεψες. Η κοπέλα στην οποία αναφέρεσε είναι η Φωτεινή, την ξέρω, είμαστε φίλοι, και μετά την συνέλευση πήγα και την συνεχάρηκα πάνω απ'όλα για την δύναμή της να εκφράσει τις απόψεις με τόσο σθένος. Δεν θυμάμαι να την έκανα κάποια ερώτηση, πολύ δε περισσότερο κάποια ερώτηση που να την κάνει να νιώθει άβολα. Ούτε κάποιος από το σχήμα στο οποίο συμμετέχω θυμάμαι να την έκανε κάποια ερώτηση που να την κάνει να νιώθει άβολα ή να την καταδικάζει σε θάνατο, όπως λες. Άρα μάλλον, λάθος θυμάσαι.
Ρε συ, μπας και νομίζεις ότι είμαι στα ΕΑΑΚ?



Δεν άλλαξα απόψεις. Ούτε εσύ, ούτε ο φίλος μου ο aliakmwn καταλάβατε τι ακριβώς ήθελα να πω με το ποστ μου. Ίσως και γω από πλευράς μου δεν το έθεσα με μεγάλη σαφήνεια. Βρήκα κάποια παραδείγματα που ίσως το κάνουν πιο λιανό αυτό που θέλω να πω, αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα να το πω πλεον σ'αυτό το τοπικ το οποίο έχει ξεφύγει εντελώς.. Σίγουρα θα το πω πάντως στην πρώτη Γενική Συνέλευση μετά την εξεταστική και αν θες μπορούμε να το συζητήσουμε και κατ'ιδίαν, άλλωστε με τον aliakmwn θα το συζητήσουμε από κοντά.