THMMY.gr

Το τελευταίο διάστημα, η επίθεση που βιώνει ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία εντείνεται διαρκώς. Αυτό που γίνεται είναι πασιφανές· ενώ δεν κουνιέται φύλλο για ολόκληρη την αντιλαϊκή πολιτική και την υποβάθμιση της ζωής μας, ενώ ταυτόχρονα γίνεται σάλος με στρεβλούς όρους σε άλλα πολιτικά ζητήματα (τα οποία κρύβουν πολλά από πίσω), όπως για παράδειγμα ένα όνομα (Μακεδονικό) ή ένα σκάνδαλο (Novartis) πράγματα που από τη μία αποπροσανατολίζουν το λαό από τα ζητήματα που τον πλείττουν άμεσα οικονομικά ( πλειστηριασμοί κλπ) και από την άλλη φαίνεται να εδραιώνεται μία λογική που σου λέει ότι δεν έχεις λόγο πάνω σε όλα αυτά.

Τελικά μπορούμε να έχουμε λόγο σε όλες τις εξελίξεις;

Ως φοιτητές ζούμε μια κατάσταση που μας δημιουργεί διαρκώς ερωτήματα για το αν έχει νοήμα ο αγώνας στο σήμερα. Παρ'όλα αυτά πρέπει να έχουμε όλοι μας στο νου ότι και αγώνες στο σήμερα ξεσπάνε ( Πανεκπαιδευτική πορεία στην Αθήνα και πολλά ακόμη ), αλλά και κερδίζουν ( Αγώνας για πτυχιακή εξεταστική στο Πολυτεχνείο Κρήτης , συγγράμματα στην αρχή της χρονιάς, διδακτορικοί, λέσχη στην Ξάνθη). Άρα η απάντηση στο αν μπορούμε να έχουμε λόγο σε όλα αυτά είναι ότι ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ. Είναι αναγκαίο για να μπορούμε να σπουδάσουμε σύμφωνα με τις ανάγκες μας, για να έχουμε κάποια εργασιακή προοπτική, για να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Ενάντια στη λογική του ατομικού δρόμου και του κοινωνικού κανιβαλισμού, μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες και μαζικοποίηση των γενικών συνελεύσεων μπορούν να επιτευχθούν όλα αυτά στο σήμερα. Δεν είναι ούτε ζήτημα κάποιας πολιτικής δύναμης, ούτε κάποιων «εκλεκτών φοιτητών» που θα υλοποιούν για τις ανάγκες της πλειοψηφίας. Είναι ζήτημα πλειοψηφίας που πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.

Επαγγελματικά δικαιώματα-Αλλαγές στο ΤΕΕ.

Το ΤΕΕ από κοινού με την κυβέρνηση διαμορφώνει τα νέα προεδρικά διατάγματα για τα επαγγελματικά δικαιώματα, τα οποία συμβάλλουν στην παραγωγή εργαζόμενων διαφορετικών ταχυτήτων, άμεσα αναλώσιμων και εκμεταλλεύσιμων από την αγορά εργασίας. Θα κινούνται δηλαδή στην κατεύθυνση της έντασης του κατακερματισμού των επιστημονικών αντικειμένων και του βαθέματος της διαδικασίας πιστοποιήσεων και εξετάσεων για κάθε επιμέρους επιστημονικό τομέα. Πιο συγκεκριμένα, ένας απόφοιτος της σχολής μας δεν έχει όλα τα επαγγελματικά του δικαιώματα με το τέλος των σπουδών του. Πρέπει πρώτα να δουλέψει τουλάχιστον 4 χρόνια για να αποκτήσει «την απαραίτητη εμπειρία», ως δόκιμος μηχανικός και έπειτα αποκτά όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα. Για να γίνει αυτό όμως, ο απόφοιτος μπαίνει σε μια διαρκή εξέταση-πιστοποίηση-απόκτηση skills και δεξιοτήτων, με τη διαδικασία αυτή να γίνεται επί πληρωμή. Αυτό σημαίνει, ότι εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί, καθώς αν δεν έχεις λεφτά, δεν επανακαταρτίζεσαι. Παράλληλα, δημιουργείται ο ατομικός φάκελος διαβάθμισης της επαγγελματικής ευθύνης, ο οποίος περιλαμβάνει πιστοποιητικά προϋπηρεσίας και μετεκπαίδευσης χωρίς καμιά κατοχύρωση στο πτυχίο, αλλά και τα ενιαία μητρώα αποφοίτων, όπου θα αποτυπώνεται ο ατομικός φάκελος του κάθε αποφοίτου από άποψη προσόντων και εμπειρίας.
Όλα τα παραπάνω, σημαίνουν ότι θα είμαστε εργαζόμενοι που θα δουλεύουν με πλήρως εντατικοποιημένους ρυθμούς, χωρίς εργασιακά-επαγγελματικά δικαιώματα (3η αξιολόγιση, δικαίωμα στην απεργία) και με 400 ευρώ. Το ζήτημα λοιπόν είναι να είμαστε φθηνό και ευέλικτο δυναμικό, με διαρκή επανακατάρτιση επί πληρωμή και να αρκεστούμε στη λογική δουλειά-σπίτι σπίτι-δουλειά, λογική που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση σε πλήρη σύμπλευση με τις επιταγές της ΕΕ και του κεφαλαίου. Όπως στην Αθήνα εργαζόμενοι και φοιτητές έσπασαν τις συνεδριάσεις του ΤΕΕ έτσι και πρέπει πανελλαδικά να απαντήσουμε με κοινό αγώνα φοιτητών-εργαζομένων.

Ζητήματα Σχολής

Σε γενικές γραμμές τα προβλήματα της σχολής και του πανεπιστημίου μας οφείλονται στο ότι δεν δίνονται πλέον λεφτά στο πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα είτε να κόβει λειτουργίες-δικαιώματα μας (κλείσιμο της Βεργίνα στο κοινό με την απόλυση του υπεύθυνου φύλαξης, διώξιμο ανθρώπων από τη λέσχη) είτε να τα παίρνει από εμάς πιο άμεσα, είτε να τα βρίσκει ξεπουλώντας έρευνα και υποδομές.  Πιο συγκεκριμένα: στη σχολή μας βλέπουμε ένα Νέο Πρόγραμμα Σπουδών με συμπτυγμένα μαθήματα γιατί δεν προσλαμβάνονται καθηγητές, προαπαιτούμενα για τομέα επειδή το πανεπιστήμιο δεν θέλει να σπουδάζει τόσο πολύ κόσμο (και οι εργοδότες μας θέλουν να ξέρουμε σκόρπια skills για να είμαστε αναλώσιμοι) με αποτέλεσμα τα μικρότερα κυριολεκτικά να ξεχειλίζουν απ’ τις αίθουσες. Αποτελέσματα αυτών των 3 παραγόντων είναι να μη μαθαίνουμε καλά το αντικείμενό μας (πολλές φορές να μην έχουμε καν την ευκαιρία) να μπαίνουν εμπόδια στις σπουδές μας και να δημιουργούνται επιπλοκές με το Παλιό Πρόγραμμα Σπουδών οι φοιτητές του οποίου δεν ξέρουν πότε θα παρακολουθήσουν μαθήματα που άλλαξαν εξάμηνο,πότε θα τα δώσουν και με ποια ύλη. Την ίδια στιγμή που τα προαπαιτούμενα παραμένουν και στο ΠΠΣ, ενώ πρόκειται για ένα μέτρο που έχει αποτύχει τόσο πολιτικά όσο και τεχνικά. Ταυτόχρονα, στο μάθημα Μηχανές Γ’ κόβεται το 80% των φοιτητών-τριων, κομμάτι των οποίων είχε παραδώσει διπλωματική και περιμένει να πάρει πτυχίο. Η γενικότερη λογική με την οποία διδάσκεται το μάθημα (λίγοι από εδώ μέσα θα γίνεται μηχανικοί κλπ), διατυμπανίζει μια ευρύτερη λογική κοινωνικού κανιβλαλισμού, η οποία πρέπει να απαντηθεί από τους φοιτητές.

Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού 17/3.

Τα ζητήματα που μας επηρεάζουν άμεσα δεν βρίσκονται μόνο στη σχολή. Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε ότι οι φασίστες ξαναβγαίνουν από τις τρύπες τους, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την εθνικιστική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και του κράτους. Είναι ζήτημα το πώς θα γίνουμε κομμάτι του αγώνα ενάντια στο φασισμό σε κάθε εργασιακό χώρο, πανεπιστήμιο, γειτονιά, με κόμβο το πανευρωπαϊκό συλλαλητήριο στις 17/3! Να πιάσουμε το νήμα από τη μαζικότατη διαδήλωση στις 10/3 ενάντια στο φασισμό, για την αλληλεγγύη στη Libertatia και να αντιπροτάξουμε τον αντιφασισμό.

Ο μοναδικός τρόπος που έχουμε για να επηρεάζουμε τις εξελίξεις που έρχονται εναντίον μας είναι ο συλλογικός αγώνας, μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις, τη δράση μας και τη συνεργασία με άλλους αγωνιστικούς φορείς. Ας τον εκμεταλλευτούμε!