THMMY.gr

Να κάνω μια ερώτηση, και πέρα από το προσωπικό αυτής της γυναίκας που ο θεός- γιατί κανείς άλλος δεν το βλέπω- να τη βοηθήσει, εσείς συμφωνείται με τη μονιμοποίηση συμβασιούχων εργαζομένων?

όταν οι εργαζόμενοι εξυπηρετούν ανάγκες που όντως υπάρχουν και θα υπάρχουν, δεν καταλαβαίνω γιατί να μην είναι μόνιμοι..

Συμφωνώ και ως τέτοιοι να απαιτούν να προσλαμβάνονται. Ξαναθέτω την ερώτηση συμφωνείτε να μετατρέπονται σε μόνιμοι οι συμβασιούχοι?

Συμφωνω οι θεσεις να ειναι ξεκαθαρες απο την αρχη.

Η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποτελεί ασπίδα για χιλιάδες συμβασιούχους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, καθώς αναγνωρίζει ως ενδεδειγμένη εργασιακή σχέση τη σύμβαση αορίστου χρόνου για όσους καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες

Μονιμη δουλεια - δουλεια για ολους!

Δεν ειναι δυνατον, σε ενα μορφωμα που θελει να αποκαλειται "οργανωμενο κρατος" να υπαρχει εστω και ενας πολιτης που μπορει και επιθυμει να εργαστει, και δεν βρισκει δουλεια.
Δεν ειναι δυνατον να πετιουνται στο δρομο εργαζομενοι επειδη τα αφεντικα αποφασισαν αν μεταναστευσουν στη γειτονα χωρα με το φθηνοτερο εργατικο δυναμικο, ή επειδη οι κομματικορουσφετικες συμβασεις εληξαν, ή και για οποιονδηποτε αλλο λογο.

Δικαιωμα στην αξιοπρεπη εργασια, στην αξιοπρεπη ζωη εχουν ολοι.

και εδώ είναι ο χώρος που αρχίζουν να μπαίνουν τα παράθυρα και οι ασφαλιστικές δικλείδες.

Δεν ξέρω πως ξεκίνησε το κόλπο με τις συμβάσεις και όταν έγινε η αλλαγή ηγεσίας στην χώρα υπήρχαν 200.000 από αυτούς τους ταλαίπωρους αλλά και εγώ πιστεύω πως η ιδανική κατάσταση θα ήταν αν κάποιος καλύπτει πάγιες ανάγκες ινα μονιμοποιείται αμέσως.Αυτό σε πρώτη φάση και σε δεύτερη να σταματήσει το κόλπο με τις συμβάσεις.Είναι νομίζω πολύ ψυχοφθόρο και εξευτελιστικό να μην ξέρει ο άλλος τι του ξημερώνει σε 8 μήνες ή σε ένα χρόνο.Δώστου την δουλειά με τα προνόμια που πρέπει να έχει ή άστον να ψάξει αλλού.

Ειναι πολυ απλο. Αν δεν υπαρχουν οι συμβασεις, πως θα ανακυκλωνονται οι ψηφοι.Πως αλλιως θα υπαρχει εξαρτηση;

Ο Aurelius έθεσε σωστά το βασικό πρόβλημα.

Στόχος είναι να παίζει συνέχεια κάτι, να έχουμε να υποσχόμαστε ή να αφήνουμε τους πάντες να αιωρείται ότι κάτι παίζει. Δεν χρειάζεται καν να κάνεις ρουσφέτια, αρκεί να έχεις τον άλλον να ελπίζει ότι θα κάνει ρουσφέτια.


Και για να μην υπερβάλλουμε, η μονιμότητα όπως λειτουργεί στην ελλάδα είναι εντελώς καταχρηστική, και το δημόσιο προσπαθεί να χρησιμοποιήσει και αυτό το παραθυράκι του, όλοι το κάνουν, αυτό θα μείνει απ' έξω;

Τέλος είναι και καθαρά λογιστικό, αφού τα επιδόματα είναι σαφώς καλύτερα για τους μόνιμους.



Τα παραπάνω εξηγούν τα φαινόμενα αυτά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα δικαιολογούν (με ένα ερωτηματικό στην δεύτερη παράγραφο)

Οι συμβάσεις όπως είναι, είναι μια μονιμοποιημένη κατάσταση εκβιασμού.

Πρέπει όμως να παρατηρήσουμε ότι σίγουρα υπάρχουν δουλείες του κράτους που πρέπει να γίνουν μέσα σε ένα χρονικό διάστημα και μετά ο εργαζόμενος δε θα απασχοληθεί περισσότερο.

Επομένως δεν είναι δυνατόν να καταργηθεί σαν μορφή εργασίας.

Λέω του κράτους γιατί σε επίπεδο ιδιωτών δεν υπάρχει ζήτημα, δε νομίζω ότι αν κάποιος προσλάβει κάποιον να του βάψει το σπίτι μετά ο εργαζόμενος έχει αξίωση για μονιμοποίηση.


Πάντως θα προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα και θα πω ότι ακόμα και στην περίπτωση κάλυψης πάγιων αναγκών ΔΕΝ πρέπει να μονιμοποιηούνται οι συμβασιούχοι. Αυτό γιατί κάθε ένας προσλαμβάνεται με μια συγκεκριμένη σύμβαση εργασίας, αυτή δεσμεύει εργαζόμενο και εργοδότη και συνεπώς δεν έχει καμμιά πλεύρα δικαίωμα να αξιώνει αλλαγή της με βάση την αλλαγή των αναγκών. Αν μια δουλειά που έπρεπε να γίνεται για ένα χρονικό διάστημα μετατραπεί σε μια δουλειά που πρέπει να γίνεται μόνιμα, θα ήταν ορθότερη η λήξη της σύμβασης και ξαναπρόσληψη του ικανότερου (θεωρητικά πάντα).
Είναι τρομακτική η σύνδεση της μονιμότητας, όπως αυτή ορίζεται από τις συμβάσεις, με την ύπαρξη αναγκών. Γιατί τι θα γίνει αν το κράτος διεκδικήσει το αντίθετο? Κατάργηση της μονιμότητας στην περίπτωση που παύει να υπάρχει μια πάγεια και διαρκής ανάγκη?

Τέλος συμφωνώ με τον αλιάκμωνα που λέει ότι ένα κράτος πρέπει να μπορεί να προσφέρει εργασία μόνιμη σε όλους, αλλά αυτό δικαιολογεί τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων?

Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις συμβασιούχων που έχω ακούσει είναι για καθαρίστριες σε κτίρια(μήπως θα πάψουν να λερώνονται),για υπαλλήλους σε ΚΕΠ(οι Η/Υ θα καταλαβαίνουν τι τους λες και θα βγάζουν το κατάλληλο πιστοποιητικό από μόνοι τους; ),για δασκάλους σε σχολεία(πρέπει να αξιολογούνται σε 8μηνη βάση; ), νοσηλευτές,μάγειρες σε εστίες κλπ.Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατι αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να μονιμοποιούνται αν έχουν δουλέψει για κανα 2 θητείες και έχουν αποδείξει ότι είναι καλοί στην δουλειά τους.Είναι απάνθρωπο να τον κρατάς για χρόνια σε αυτό το καθεστώς και μετά να τον διώχνεις για να πάρεις κάποιον άλλο για την ίδια δουλειά αλλά με διαφορετική κομματική ταυτότητα

Μπορείς να φέρεις κάποιο παράδειγμα;

Μα αν μια ανάγκη παύει να υπάρχει δεν είναι πάγια και διαρκής...

Δεν είναι ακριβώς έτσι..Τα πράγματα αλλάζουν. Αυτό που τη μια μέρα είναι πάγειο και διαρκές την άλλη μπορεί να πάψει να υφίσταται (για παράδειγμα μόνιμοι συντηρητές αρχείων κ.λ.π που αυτοματοποιούνται τι τους κάνεις τους διώχνεις?). Με την ίδια λογική - την ανάλογη μάλλον- αν έχεις κάποιον για κάτι προσωρινό δεν μπορείς αν αυτό γίνει πάγειο να τον μονιμοποιήσεις, είναι μια νέα θέση, υπάρχουν διαδικασίες κάνεις τις προσλήψεις σου και τέλος. Τώρα αν έχουν πάρει συμβασιούχους για θέσεις που από την αρχή έπρεπε να καλυφθούν με μόνιμους είναι ένα άλλο πρώτο λάθος, αλλά με ένα ακόμα λάθος πώς λύνεται?

Σύμφωνα με την ισχύοντα νομοθεσία, υπάρχει περίπτωση άρσης της μονιμότητας κάποιου δημόσιου υπαλλήλου όταν παύει να υπάρχει η θέση στην οποία δουλεύει.

Αυτό το λέει ο νόμος.


Οπότε τυπικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλημα.

Kαλά, που το σκέφτηκες αυτό το παράδειγμα; Φοβερό πραγματικά, τώρα  η θέση σου είναι τσιμέντο.Από που να αρχίσω και που να τελειώσω.Όταν μια θέση εργασίας έχει χαρακτηριστεί πάγια και διαρκής αυτό σημαίνει προφανώς ότι θα χρειάζεται πάντα κάποιος εκεί,δεν νομίζω να υπάρχει τμήμα μαντικής στο υπουργείο εργασίας που να προβλέπει ποιες θέσεις θα υπάρχουν για πάντα εις τους αιώνες των αιώνων.Την δουλειά που ανέφερες δεν την γνωρίζω αλλά ας δούμε ένα άλλο παράδειγμα:Οι μηχανές εσωτερικής καύσης δεν έχουν εφευρεθεί ακόμα και υπάρχουν άτομα τα οποία οδηγούν τα κάρα με τα μουλάρια,οι οποίοι είναι συμβασιούχοι και κάνουν την δουλειά αυτή 20 χρόνια.Με την εμφάνιση των μηχανών τους απολύουμε, δεν τους εκπαιδεύουμε για την νέα δουλειά,αλλά επειδή πάλι κάποιον χρειάζομαι να οδηγεί τα φορτηγά προσλαμβάνω άλλους πάλι συμβασιούχους μέχρι να εμφανιστούν τα χόβερκραφτ σε 200 χρόνια οπότε θα απολύσω πάλι τους οδηγούς(οι οποίοι πάλι δεν θα δικαιούνται αποζημίωση κλπ αφού θα είναι συμβασιούχοι) για να προσλάβω πιλότους-καπετάνιους.Με αυτόν τον τρόπο θα έχω πάντα έναν σημαντικό αριθμό ανθρώπων που θα ψηφίζουν την αφεντιά μου ενώ ταυτόχρονα θα γλιτώνω και κάποια λεφτάκια από επιδόματα μισθούς για να βγάλω στον εαυτό μου πλατινένια κάρτα στην τράπεζα την οποιά θα φορτώνω με γεύματα εργασίας και δώρα στην γυναίκα μου.
Aν κατά την γνώμη σου είναι λάθος να δίνεις σίγουρη και όχι με σύμβαση δουλειά σε κάποιον που καλύπτει μια πάγια και διαρκή ανάγκη σου ενώ το να  τον απολύεις για να πάρεις κάποιον άλλο είναι σωστό :(

 ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^

Ο Fenix τα είπε όλα. Αν δεν υπάρχουν οι συμβασιούχοι, ποιός θα εξαγοράζεται για να καθορίσει το αποτέλεσμα των εκλογών?

Δεν είναι μόνο το θέμα του ρουσφετιού.
Είναι και το θέμα της αποζημίωσης, των δώρων, των μπόνους, της άδειας.
Δικαιωματα που αποκτώνται και αυξάνονται όσο μεγαλώνει η διάρκεια απασχόλησης κάτι που φυσικά δεν συμφέρει στον εργοδότη.
Και προφανώς δεν συμβαίνει μόνο στο δημόσιο τομέα. Για παράδειγμα σε πολλά (για να μην πούμε σε όλα) φροντιστήρια ξένων γλωσσών, οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με 9μηνη σύμβαση η οποία λήγει τον Ιούνιο και ανανεώνεται τον Οκτώβρη

Βασικά νομίζω ότι οι συμβασιούχοι έχουν αυτά τα δικαιώματα.

Έτσι αν δουλέψεις 6 μήνες, παίρνεις μισό μισθό για το δώρο χριστουγένων και άλλο μισό για δώρο Πάσχα και άδειας. Φαντάζομαι θα έχουν και 15 μέρες άδεια.

Βλακείες νομίζω; Κάποιος μου το έλεγε ότι τα έπαιρνε πάντως.
Τι ξέρετε?

Όχι ισχύει.
Με τα τωρινά δεδομένα εάν δούλεψες από ένα μήνα και πάνω δικαιούσαι το κλάσμα των μπόνους και δώρων και αδειών
που αναλογούν στο διάστημα που δούλεψες.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι όσο περνάει ο καιρός και ο εργαζόμενος "παλιώνει"
μεγαλώνουν και τα δώρα του, αυξάνεται ο μισθός του, ενώ η αποζημίωση για μια απόλυση γίνεται πλέον απαγορευτική.
Και προφανώς τον εργοδότη δεν τον συμφέρει να φτάσει σε τέτοιο σημείο.

Στα φροντιστήρια πάλι, η επιχείρηση ουσιαστικά παραμένει κλειστή (εάν δεν υπάρχουν θερινά τμήματα) για 4 μήνες.
Επομένως εκεί αρχίζει και ακούγεται λογικό το μέτρο της σύμβασης με τις συνεχείς απολύσεις-προσλήψεις
αφού για ένα μεγάλο διάστημα η επιχείρηση παραμένει κλειστή.
Εάν δεχτούμε την παραπάνω μέθοδο και την επεκτείνουμε τότε θα πρέπει να δεχτούμε και
την περίπτωση των συμβασιούχων της λέσχης, αφού κι εκεί η δημόσια (τώρα) επιχείρηση παραμένει για αυτό τους θερινούς μήνες κλειστή

H αδελφή μου είναι βρεφονηπιαγωγός και δουλεύει σε έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό.Πριν από δύο μέρες απέλυσαν μία κοπέλα και στην θέση της θα πάρουν δύο κοπέλες με σύμβαση δεν γνωρίζω ακριβώς τα εργασιακά τους δικαιώματα αλλά μπορώ να ρωτήσω και να σας πω.Επιπλέον οι κουμπάροι μου δούλευαν σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών και όντως τους απέλυαν κάθε καλοκαίρι και έπρεπε να ζήσουν από το ταμείο ανεργείας, όταν μάλιστα έκαναν και δύο παιδιά τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα.Την ίδια στιγμή ο τύπος που είχε το φροντιστήριο άνοιγε και 3ο παράρτημα.Εμένα αυτό δεν μου ακούγεται και πολύ λογικό.

Το ότι άνοιγε και 3ο παράρτημα δεν λέει πολλά.
Μπορεί να πήρε δάνειο για να κάνει μια επένδυση γιατί βλέπει ότι έχει προοπτική,
μπορεί πράγματι να έβγαλε αρκετά χρήματα ώστε να στήσει νέο παράρτημα.

Όμως μην τα βλέπουμε μονόπλευρα.
Το νέο παράρτημα φυσικά σημαίνει και απαίτηση επιπλέον διδακτικών ωρών,
που σημαίνει με τη σειρά του επιπλέον διδακτικές ώρες και για τους κουμπάρους σου
και άρα και περισσότερα χρήματα.
Επίσης, εάν το φροντιστήριο έχει Χ εργαζομένους και θα έπρεπε να πληρώνει αυτούς τους Υ
και για τους μήνες που δεν λειτουργεί (~3) σημαίνει ένα ειπλέον κόστος
~3*Υ*800=2400*Υ
ΑΈστω ότι Υ είναι 4 τότε μιλάμε για άλλα 10χιλιάριακα, ποσό που μπορούσε να καταστήσει την επιχείρηση μη βιώσιμη
και άρα καθόλου δουλειά για τους κουμπάρους σου

Ένας full time εργαζόμενος δικαιούται μισό μισθό για δώρο του πάσχα και έναν ολόκληρο τα χριστούγεννα δεν νομίζω ότι ένας που δουλεύει 6 μήνες δικαιούται το ίδιο,αλλά όπως είπα θα μάθω και θα σας πω.

Αγαπήτε fugi, οι υπολογισμοί σου είναι λίγο περίεργοι.Καταρχήν λες ότι πήρε το δάνειο γιατί βλέπει προοπτική.Προοπτική για μένα σημαίνει ότι βγάζω τόσα λεφτά και έχω τόσους μαθητές που προχωράω σε επενδυτικό άνοιγμα, εκτός και αν υποθέσουμε ότι δεν συμβαίνει αυτό αλλά ο επιχειρηματίας είναι βλάκας και ενώ είναι χρεωμένος ως το λαιμό παίρνει δάνειο.Από την άλλη βέβαια έχει ήδη 2 φροντιστήρια οπότε μάλλον το τελευταίο δεν ισχύει.Αν κατά την διάρκεια του ανοίγματος αυτού καλούσε τους εργαζομένους και τους ζητούσε μια προσωρινή κατάσταση σαν αυτή, του να μην τους πληρώνει το καλοκαίρι μέχρι να ορθοποδίσει η επιχείρηση θα ήταν αποδεκτό.Όταν όμως η μη πληρωμή τους καλοκαιρινούς μήνες είναι πάγια τακτική ενός οργανισμού που αντικειμενικά μεγαλώνει τότε αυτό για μένα σημαίνει ότι αυτή  δεν σχετίζεται με την βιωσιμότητα αλλά με το υπερκέρδος. Επιπλέον ποιός σου είπε ότι οι καθηγητές σε φροντιστήρια αγγλικών παίρνουν 800 ευρώ το μήνα; Τους 3 μήνες που το φροντιστήριο μένει κλειστό ο ιδιοκτήτης πως ζει; Ζει με τα 180 ευρώ του ταμείου ανεργείας; Οταν ο άλλος έχει παιδιά και δουλεύει για σένα 10 χρόνια δεν βαραίνει; Μου φαίνεται απίστευτο να υπερασπίζεσαι μια πρακτική που ολοφάνερα βοηθάει στο να μπορεί ο άλλος να σε πετάει στο δρόμο χωρίς να έχεις κανένα δικαίωμα ενώ πιο πριν έχει γλιτώσει λεφτά που έχουν πάει στην τσέπη του.

Έχεις δουλέψει ή έστω δει από μέσα μια τέτοια επιχείρηση;

Στον «αέρα» βρίσκονται 35.774 συμβασιούχοι, οι οποίοι απασχολούνται σε διάφορα προγράμματα των δήμων! Πρόκειται για χιλιάδες εργαζόμενους, που δε γνωρίζουν τι θα τους ξημερώσει αύριο. Δουλεύουν ως σχολικοί φύλακες, στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) και σε προγράμματα όπως «Βοήθεια στο Σπίτι» και «Ατομα με Ειδικές Ανάγκες» και βρίσκονται σε διαρκή ανασφάλεια, με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης (ΚΕΔΚΕ, ΤΕΔΚΝΑ, ΕΝΑΕ), αλλά και των δήμων που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ.

Η ανησυχία των εργαζομένων εντείνεται μιας και για κάθε ένα από τα παραπάνω προγράμματα, που υλοποιούνται τόσο από τους δήμους όσο και από τις δημοτικές επιχειρήσεις, οι συμβάσεις λήγουν μέσα στους επόμενους μήνες, αρχής γενομένης από το Σεπτέμβρη του 2006.

Και αυτό έρχεται να προστεθεί στα εξής:

Οι μισθοί των εργαζομένων σε αυτά τα προγράμματα είναι μισθοί πείνας.
Οι περισσότεροι δουλεύουν χωρίς ασφάλιση (π.χ. προγράμματα «stage»).
Τα επιδοτούμενα αυτά προγράμματα είναι περιορισμένης διάρκειας και στηρίζονται στη λογική της ατομικής σύμβασης εργασίας και όχι της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
 
Είναι προφανές λοιπόν ότι χιλιάδες οικογένειες είναι υπό καθεστώς «ομηρίας», πολύ περισσότερο που η κατάσταση αυτή πρόκειται να αποτελέσει αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης ενόψει των τοπικών εκλογών του Οκτώβρη.

Η χρηματοδότηση των 2.500 συμβασιούχων που εργάζονται στα ΚΕΠ λήγει στο τέλος του χρόνου. Η διαδικασία μονιμοποίησης που είχε ξεκινήσει, σταμάτησε από την άνοιξη του 2006, με αποτέλεσμα στις αρχές του 2007, που σταματά η χρηματοδότηση του προγράμματος, οι εργαζόμενοι αυτοί να βρίσκονται μετέωροι. Η λειτουργία τους χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας».

Η χρηματοδότηση των 2.816 σχολικών φυλάκων συνεχίζεται μέχρι το Σεπτέμβρη του 2006 από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από εκεί και πέρα, όμως, γίνονται «μπαλάκι» μεταξύ κυβέρνησης και ΚΕΔΚΕ για το ποιος θα αναλάβει τη χρηματοδότηση. Μάλιστα, η ηγεσία του υπουργείου «υποσχέθηκε» ότι θα χρηματοδοτήσει επιλεκτικά όσους δήμους στους οποίους δεν προχωρεί η διαδικασία μονιμοποίησης, σύμφωνα με το ΠΔ 164. Εχουν μονιμοποιηθεί μόλις 553 σε 28 δήμους της χώρας.

Από χρήματα του Β΄ και Γ΄ ΚΠΣ καλύπτεται, μέχρι τον Ιούνη του 2007, η χρηματοδότηση των 3.525 ατόμων που απασχολούνται σε δομές κοινωνικού χαρακτήρα, όπως «Βοήθεια στο Σπίτι». Καμία απόφαση μονιμοποίησης των 6.700 ΑμΕΑ δεν έχει χρηματοδοτηθεί.

Τα προγράμματα, συνολικής διάρκειας πέντε χρόνων, ξεκίνησαν ως συγχρηματοδοτούμενα από την ΕΕ και το κράτος, για τα πρώτα τρία έτη. Τα υπόλοιπα δύο χρόνια, έπρεπε να τα λειτουργήσει ο εκάστοτε δήμος με ίδιους πόρους. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου οι δήμοι και η ΚΕΔΚΕ δηλώνουν «αδυναμία» συνέχισης αυτών των προγραμμάτων. Η κυβέρνηση ζητά να περάσουν στους δήμους.

Σημειώνεται ότι με μοχλό την Τοπική Αυτοδιοίκηση υλοποιήθηκαν πολιτικές και προγράμματα με κοινό στόχο και σκοπό τη σταδιακή αντικατάσταση της μόνιμης και σταθερής δουλιάς από την ευκαιριακή απασχόληση και με περικοπές στοιχειωδών δικαιωμάτων. Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και οι Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης. Προγράμματα που υπονομεύουν τις κλαδικές συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα.

Η πολιτική αυτή είχε ως αποτέλεσμα το 35% των εργαζομένων στους δήμους να δουλεύει με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι δημοτικές επιχειρήσεις προωθούν προγράμματα για «ευπαθείς» ομάδες πληθυσμού, όπως νέοι, γυναίκες, μετανάστες, ΑμΕΑ κ.ά. σε συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ετσι, προσφέρεται στο κεφάλαιο και στους κατά τόπους επιχειρηματίες φτηνή εργατική δύναμη.

Η δήθεν «κόντρα» για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων μεταξύ κυβέρνησης και ΚΕΔΚΕ, που ξεκίνησε από τις αρχές του 2004, είναι ψευδεπίγραφη. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να βρίσκονται στη μέση μιας προεκλογικής και μικροκομματικής αντιπαράθεσης, αφού η ΚΕΔΚΕ δηλώνει πως αν το κράτος δεν καλύψει το κόστος συνέχισης των προγραμμάτων αυτών, οι εργαζόμενοι θα απολυθούν...

Και οι δύο πλευρές, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΚΕΔΚΕ, γνώριζαν ότι η χρηματοδότηση αυτών των προγραμμάτων είχε ημερομηνία λήξης και ότι οι δήμοι θα καλούνταν κάποια στιγμή να αναλάβουν εξ ολοκλήρου την παροχή των προσφερόμενων αυτών υπηρεσιών και άρα το οικονομικό βάρος να μετακυλιστεί στους δημότες. Το γνώριζε, όμως, και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν ξεκινούσε τη λειτουργία αυτών των προγραμμάτων.

«Ακόμα και αν συνεχιστούν τα προγράμματα, ακόμη και αν ξεπεραστεί η δήθεν κόντρα κυβέρνησης - ΚΕΔΚΕ και βρεθεί τρόπος χρηματοδότησής τους, οι εργαζόμενοι θα είναι και πάλι οι μόνοι χαμένοι. Και αυτό γιατί τα προγράμματα αυτά προωθούν την ευέλικτη εργασία», σημειώνει στο «Ρ» ο Γιάννης Στρατηγός, μέλος της Γραμματείας Αθήνας του ΠΑΜΕ και μέλος του Συντονιστικού Σωματείων Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής. «Η ευέλικτη εργασία και η μερική απασχόληση προωθούνται με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων και ο Ν. 3250/04 της ΝΔ. Ευελιξία, όμως, την οποία νωρίτερα είχε προωθήσει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ», σημειώνει.

Αποκαλυπτικά της κατάστασης που βιώνουν οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στους δήμους είναι τα όσα λέει στο «Ρ» η Τασούλα Λουδάρου, συμβασιούχος εδώ και τρία χρόνια στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Αθήνας, 26 χρονών. «Στην ουσία, λέει, είμαστε φτηνό και ευέλικτο δυναμικό. Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε υπηρεσίες που θα έπρεπε να λειτουργούν με μόνιμο προσωπικό. Πληρωνόμαστε με τα μισά λεφτά από ό,τι θα έπρεπε. Χωρίς δώρα Χριστουγέννων ή Πάσχα».

«Η ιδιότυπη ομηρία των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση χρήζει απάντησης από τους ίδιους τους εργαζόμενους», τονίζει ο Γιάννης Στρατηγός. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση σημειώνει ότι πρέπει «αγωνιστικά να απαιτηθεί η εξασφάλιση της σταθερής μόνιμης δουλιάς με αίτημα τη μονιμοποίηση όλων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αίτημα που προβάλλει το ΠΑΜΕ».

Και τονίζει την ανάγκη «να καταδικαστούν οι υπαίτιοι αυτής της ομηρίας. Ενόψει μάλιστα των επικείμενων εκλογών, συνεχίζει, τα ψηφοδέλτια που στηρίζουν οι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, σε όλη την Ελλάδα πρέπει να "μαυριστούν". Είναι από τους κύριους υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση των εργαζομένων. Να ενισχυθούν τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, που στηρίζονται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, στους νομούς και τους δήμους της χώρας».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=3/8/2006&id=6802&pageNo=3&direction=1

Μάλλον εγώ πρέπει να το ρωτήσω αυτό.Κατά τα άλλα νομίζω το post του abbis
λύνει αρκετές απορίες.

Διάβασες ή δεν διάβασες αυτά που έγραψα;

Το κείμενο του abbis αναφέρεται στους συμβασιούχους δημοσίου για τους οποίους αναφέρθηκα ήδη

Τα όσα είπα για τα φρονστιστήρια ισχύουν προφανώς για τους συμβασιούχους ιδιωτικού τομέα.

Διάβασέ τα και επανερχόμαστε

Α ρε fugi έχεις πλάκα τελικά.Λοιπόν πάμε πάλι:Όταν παραθέτεις μαθηματικούς τύπους που εξηγούν την δομή και την οικονομική κατάσταση σε ένα φροντιστήριο ενώ ταυτόχρονα βρίσκεις το κέρδος και καταλαβαίνεις τον τρόπο με τον οποίο μια τέτοια επιχείρηση παραμένει βιώσιμη, εσύ είσαι αυτός που μιλάει σαν να ξέρει τα πράγματα από μέσα και όχι εγώ.Εγώ απλώς μίλησα έχοντας βιώσει την δυσκολία 2 ενηλίκων και δύο παιδιών να την βγάλουν 3 μήνες με το επίδομα ανεργείας. Κατάλαβες τώρα γιατί έγραψα ότι έγω θα έπρεπε να σε ρωτάω αν εχεις δουλέψει σε μια τέτοια επιχείρηση; Επιπλέον ο τύπος που παραθέτεις είναι λάθος καθώς το Χ είναι 0, στα φροντιστήρια όλοι οι καθηγητές απολύονται οπότε για να προσπαθήσω να αντιγράψω την σύνθετη συλλογιστική σου: (Χ+Υ)*800*3=όλα στην τσέπη του φροντιστηριάκια

Ναι έχεις δίκιο.
Η ερώτηση έγινε επειδή από τον τρόπο που αντιμετωπίζεις το θέμα υπέθεσα ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Πράγματι εγώ είχα την τύχη να εργαστώ σε έναν τέτοιο χώρο, όπου ισχύουν οι συμβάσεις
και είδα πως λειτουργούν.

Στον τύπο σου έχεις ένα σοβαρό λάθος.
Εάν διαβάσεις προσεκτικά το κείμενο που περιέχει τη δική μου εκδοχή,
θα δεις ότι αναφέρομαι στους μήνες κατά τους οποίους το φροντιστήριο είναι ΚΛΕΙΣΤΟ=δεν λειτουργεί=0 έσοδα
επομενως για ποια τσέπη του φροντιστηριάκια μιλάς;

Άργησα λίγο να απαντήσω αλλά τέτοιες μέρες...

Λυπάμαι που πρέπει να το εξηγήσω και αυτό ρε γαμώτο αλλά αφού δεν το καταλαβαίνεις.... Λοιπόν, αν οι υπάλληλοι δεν τελούσαν υπό αυτό το ιδιότυπο καθεστώς το καλοκαίρι ο μισθός θα έπεφτε κανονικά μαζί με επίδομα αδείας μάλιστα, επειδή όμως απολύονται ο ιδιοκτήτης δεν τους δίνει αυτά τα λεφτά και κατά συνέπεια αφού δεν τους τα δίνει δηλαδή δεν βγαίνουν από την  τσέπη του ενός (1), να μπούν στην τσέπη των πολλών (Χ+Υ) αυτός ο ένας έχει κέρδος αυτά τα λεφτά. Μπορεί να μην τα βγάζει το καλοκαίρι αλλά έχει υπερκέρδος από τον χειμώνα και αφού δεν τα δίνει και τα κρατάει αυτός έχει κέρδος αυτά τα λεφτά.Ελπίζω να κατάλαβες αυτό το σκέλος της απάντησης. Και επειδή φαντάζομαι πως θα συνεχίσεις το επιχείρημά σου (Ναι αλλά αυτός δεν βγάζει τίποτα το καλοκαίρι και πες μου μια επιχείρηση που πληρώνει τους εργαζομένους όταν δεν βγάζει και το οικονομικό βάρος θα ήταν αβάσταχτο και θα έκλεινε και μπλα μπλά) πρέπει να σου πω ότι το καθεστώς των συμβάσεων δεν προέκυψε για να σωθούν οι επιχειρήσεις που κινδυνεύουν να κλείσουν.Προέκυψε γιατί είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος να μεγαλώνει ο επιχειρηματίας το κέρδος του αλλά και ταυτόχρονα να έχει υπαλλήλους χωρίς δικαιώματα αν αύριο αποφασίσει να απολύσει κάποιον(Δεν αναφέρομαι στο δημόσιο εκεί είναι πολύ ξεκάθαρα τα πράγματα). Με θλίβει το γεγονός ότι προτιμάς να έχει το υπερκέρδος ένας ενώ (Χ+Υ)*3 μετράνε τις μέρες και τα ψιλά τους. Υπερασπίζεσαι μια πρακτική, που είναι  πολύ άδικη για πολλά άτομα, με πιο ισχυρό σου επιχείρημα ότι η άλλη λύση είναι το κλείσιμο. Είναι δικαίωμά σου βέβαια αλλά για να συνεχίσεις σε αυτό το δρόμο πρέπει να παραθέσεις το μηνιαίο κέρδος ενός φροντιστηρίου, πόσα χρειάζεται ο ιδιοκτήτης για να ζήσει σαν ιδιοκτήτης πόσα βάζει στην άκρη και τέλος το λειτουργικό κόστος του φροντιστηρίου όταν είναι κλειστό (μισθοί, ενοίκιο, φως, νερό κ.λ.π).

Καταρχάς αυτό που δεν έχεις καταλάβει, και για να το καταλάβεις θα πρέπει να απεμπλακείς απο συναισθηματισμούς
αλλά και από την ήδη προσχηματισμένη άποψή σου,
είναι ότι δεν υπερασπίζομαι την κακή χρήση αυτού του μέτρου αλλά την ορθή χρήση αυτού.

Ενδεχομένως λοιπόν αυτό που λες να ισχύει σε κάποια μεγαλοφροντιστήρια με πολύ μεγάλο αριθμό μαθητών,
ώστε να αποφέρουν και το "υπερκέρδος" πουπ αναφέρεις.
Στα περισσότερα όμως, και σήμερα υπάρχουν πάρα πολλά, στα οποία ο συνολικός αριθμός μαθητών είναι διψήφιος
αυτό που ισχύει είναι ότι οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης
βγάζουν έναν κανονικό μισθό λίγο πάνω από τον μέσο.
Επομένως σε μια τέτοια επιχείριση είναι αδύνατον να καλυφθούν τέτοια έξοδα, γιατί τότε θα ήταν περισσότερα των εσόδων
με προφανή την άμεση συνέπεια.

Μου ζητάς στοιχεία για να υποστηρίξω την άποψή μου.
εσύ τα έχεις αυτά τα στοιχεία όταν παραθέτεις τη δική σου;

Αγαπητε fugi, λυπάμαι που στο λέω αλλά η απάντησή σου δεν προσφέρει τίποτα στην κουβέντα πέρα από την προσωρινή ικανοποίηση ότι υπάρχει πιθανότητα η τελευταία κουβέντα να είναι δική σου. Κάτι σαν το παιδάκι στο δημοτικό που λέει συνέχεια "είσαι" στον συνομιλητή του που του αραδιάζει ένα σωρό βρισιές ξέροντας ότι στο τέλος θα νικήσει αφού σίγουρα ο άλλος κάποια στιγμή θα ξεμείνει από μπινελίκια ή θα βαρεθεί. Δεν ξέρω αν θα ξεμείνω ή όχι πάντως σου το λέω ότι δεν θα βαρεθώ να σου απαντάω. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Στην απάντησή σου μου λες ότι,ακούστε χριστιανοί , έχω προσχηματισμένη άποψη.Πως θα χαρακτήριζες λοιπόν την δική σου ω! υποκριτή εσυ; . Μετά μου λές ότι είμαι συναισθηματικός γιατί έχεις δει στην τηλεόραση ότι αυτό υποβαθμίζει το επιχείρημα και την θέση του συνομιλητή σου. Πρέπει να σου πω ότι αν ξεφεύγω κάπου δεν είναι λόγω συναισθηματισμού αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο  σκέφτεσαι και  απάντάς. Αφού σου απάντησα περί κέρδους, έβγαλα άχρηστο τον φοβερό τύπο που σκαρφίστηκες και γενικά νομίζω σου απάντησα σε όλα τώρα καταφεύγεις στο τελευταίο σου κόλπο:Από τα φροντιστήρια γενικά πας στα μικροφροντιστήρια όπου πιστεύεις ότι επιτέλους αυτό είναι το τελευταίο "είσαι" που θα πεις και επιπλέον επιβαρύνεις και άλλο τον εαυτό σου μιλώντας περί σωστή χρήση του μέτρου. Τώρα λοιπόν όχι μόνο πρέπει να μας δώσεις στοιχεία για την λειτουργία και το κέρδος των φροντιστηρίων, αλλά και οδηγίες προς τον νομοθέτη έτσι ώστε η ουσία του νόμου να είναι κάπως έτσι "Οι συμβάσεις εργασίας επιτρέπονται μόνο στα μικροφροντιστήρια". Πιστεύεις ότι μπορείς; Επειδή ρώτησα, τώρα οι συμβάσεις εφαρμόζονται και στις εταιρίες φυσικού αερίου όπου απολύουν τους τεχνικούς εγκαταστάσεων το καλοκαίρι επειδή δεν έχουν τόσες πολλές εγκαταστάσεις, αυτό σε βρίσκει σύμφωνο; Πολλές εταιρίες έχουν μειωμένο φόρτο το καλοκαίρι, να απολύουν τους εργαζόμενους;
Τέλος άλλη μια φορά σου λέω ότι η δική μου εμπειρία είχε έναν τύπο με 3 φροντιστήρια και ένα ζευγάρι με 2 παιδιά που απολύονταν το καλοκαίρι με αποτέλεσμα να περνάνε 3 πολύ δύσκολους μήνες αλλά και να μην έχουν κανένα δικαίωμα αν αύριο ο τύπος τους απέλυε. Τι στοιχεία ακριβώς θες επ'αυτού;
Η παρέθεσε στοιχεία(οικονομικά από ένα φροντιστήριο) που στηρίζουν την χρήση του μέτρου καθώς και τις κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις για την εφαρμογή αυτού μόνο στα μικροφροντιστήρια που έχεις στο νου σου ή σε παρακαλώ μην απαντήσεις ξανά γιατί νομίζω ότι δεν είναι σοβαρή και υπεύθυνη συμπεριφορά 

Τώρα διάβασα τη συζήτηση....

Να πω μόνο το εξής:

Στη Γερμανία, αντίθετα με την απαράδεκτη ελληνική πρακτική, όχι μόνο δεν απολύονται οι εργαζόμενοι όταν κλείνει προσωρινα ένα μαγαζί αλλά ακόμα και τα ιδιαίτερα πληρώνονται με το μήνα. Και εφόσον είναι αργία ή ό,τι άλλο και δεν γίνει το πραγραμματισμένο μάθημα, ο δάσκαλος/καθηγητής πληρώνεται κανονικά...

Ως προς την κουβέντα που προηγήθηκε..: Χωρίς να συμφωνώ με τον Fugi απαραίτητα, δέχομαι όμως ότι η κάθε περίπτωση χρίζει διαφορετικής αντιμετώπισης. Δεν υπάρχει γενικός κανόνας ούτε για τους εργαζόμενους, ούτε για τους εργοδότες. Υπάρχουν από τους καλύτερους μέχρι τους χειρότερους. Και στα άκρα είναι η μειοψηφία των. Η διαφορά είναι ότι οι πρώτοι βρίσκονται γενικά σε μειονεκτική οικονομική θέση σε σχέση με τους δεύτερους (όχι όμως κι αυτό πάντα). Το γεγονός αυτό κατ'εμέ δεν δικαιολογεί να γενικεύω επιθέσεις προς την όποια κατεύθυνση.

Φίλε Φοίνικα, αν μη τι άλλο έχεις πολύ ζωηρή φαντασία.
Τελικά ποιος είναι αυτός που έχει προσχηματισμένη άποψη και πλάθει ένα ολόκληρο  χαρακτήρα
για τον συνομιλητή του και δικαιολογεί και εντάσσει κάθε του ενέργεια σε αυτόν τον χαρακτήρα που
φαντάστηκε μονο ο ίδιος;

Η ερώτησή μου "εσύ τα έχεις αυτά τα στοιχεία όταν παραθέτεις τη δική σου;"
έρχεται ως απάντηση στη δική σου παρόμοια ερώτηση με μοναδικό σκοπό
να σου δείξει ότι μου ζητάς, για να στηρίξω την άποψή μου,να κάνω κάτι
το οποίο εσύ δεν είσαι σε θέση να το κάνεις.

Ποιος είναι λοιπόν αυτός που χρησιμοποιεί τις πρακτικές του δημοτικού όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις;

Χαίρομαι πάντως που είσαι επίμονος συνομιλητής και θα συνεχίσεις να απαντάς,
ελπίζοντας ότι θα καταφέρουμε να κάνουμε έναν γόνιμο διάλογο.
Και το τελευταίο θα επιτευχθεί όταν σταματήσουμε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) τις προσωπικές επιθέσεις
και χαρακτηρισμούς.

Επειδή τώρα το τελευταίο σου μήνυμα η μόνη πληροφορία που προσθέτει είναι για το φυσικό αέριο
θα αναφερθώ σε αυτήν αν και ξεφεύγουμε από το θέμα με τα φροντιστήρια.

Δεν γνωρίζω το καθεστώς υπό το οποίο γίνονται τα έργα φυσικού αερίου,
αλλά νομίζω ότι είναι όμοιο με τα υπόλοιπα, οπότε θα απαντήσω με βάση αυτό, εάν κάνω λαθος και ισχύει κάτι άλλο,
διόρθωσέ με.

Έτσι λοιπόν σε έργα τέτοιου τύπου η ανάληψη γίνεται με σύμβαση έργου,
που συνεπάγεται ότι δεν γίνεται πρόσληψη-ένσημα κτλ αλλά ανάθεση του έργου.
Σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν δεν υφίσταται η "απόλυση" του τεχνικού προσωπικού,
αφού στην ουσία δεν έγινε ποτέ πρόσληψη.

Βέβαια, για να σε προλάβω, παρότι σύμφωνο με την ισχύουσα νομοθεσία δεν παύει να είναι ηθικά λάθος,
η "απόλυση" των εργαζομένων λόγω μειωμένης κίνησης σε κάποιο διάστημα του έτους,
εφόσον η επιχείρηση ή η εταιρεία εμφανίζει κέρδος το οποίο μπορεί να καλύψει τους μισθούς αυτών των υπαλλήλων

Τέλος συμφωνώ με τον Juan ότι κάθε περίπτωση χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης,
όπως άλλο παράδειγμα οι εποχικοί υπάλληλοι,
και είναι τελείως λάθος να τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι

Φίλε fugi, συνεχίζεις να επανέρχεσαι σε θέματα που σου έχω απαντήσει και με αναγκάζεις να λέω τα ίδια και τα ίδια.Τί δεν κατάλαβες από αυτό;
Αν κατάλαβα καλά μου λές ότι το έργο ανατίθεται στους τεχνικούς που κάνουν την εγκατάσταση;

Χαίρομαι που το λες αυτό.Αν το είχες πει από την αρχή δεν θα είχαμε χαλαστεί και οι δύο.Και εξηγώ:Το καθεστώς των συμβάσεων είναι ηθικά άδικο. Οι περιπτώσεις που η εφαρμογή του βοηθάει την επιβίωση των επιχειρήσεων είναι λιγοστές και θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν και αλλιώς.Και εδώ ξαναλέω ότι το μέτρο δεν δημιουργήθηκε για αυτό τον σκοπό(την βιωσιμώτητα των επιχειρήσεων που είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση) αλλά για να έχουν πιο πολλά κέρδη οι επιχειρήσεις.Από την στιγμή που υπάρχει η νομοθεσία ποια εταιρία θα ενδιαφερθεί για το ηθικόν του πράγματος; Και τελειώνω λέγοντας ότι το καθεστώς των συμβάσεων είναι λάθος, δημιουργεί τεράστιες αδικίες και είναι αδύνατο να περιοριστεί εκεί που πραγματικά είναι απαρραίτητο.