THMMY.gr

Φίλος μη ηλεκτρολόγος έχει ηλεκτρολογικές ανησυχίες και θέλει να φτιάξει μία παιχνιδομηχανή, Συγκεκριμένα μία παιχνιδομηχανή για βελάκια. Αυτό που τον απασχολεί κυρίως είναι τί αισθητήρες να χρησιμοποιήσει ή γενικά με ποιόν τρόπο να παίρνει την πληροφορία ότι το βελάκι χτύπησε πχ στου 60 πόντους.
Οι κάμερες για μέτρηση της απόστασης κοστίζουν και δεν είναι σίγουρος αν το αποτέλεσμα θα είναι ακριβές. Δεδομένου ότι ο στόχος χωρίζεται σε 82 τμήματα (20 κομμάτια*4 κυκλικοί δίσκοι+2 κεντρικοί στόχοι), θα πρέπει να χρησιμοποιήσει 82 αισθητήρες;Καμία ιδέα;

Α! Προτιμά φυσικό στόχο και όχι ηλεκτρονικό, όπως αυτό (το ομολογουμένως ασχημούλικο)
http://people.ece.cornell.edu/land/courses/ece4760/FinalProjects/s2005/mfc24/final%20project/Electronic_Dartboard_or_How_I_Learned_to_Stop_Worrying_and_Love_ECE_476.html#program
Αυτός ο αφρός που αναφέρει, τί ακριβώς είναι;

Θέλει γενικά να μη βγει πολύ ακριβό, οπότε ψάχνουμε κάτι value for money

υγ. θα επανέλθω με περισσότερη συνοχή και σαφήνεια μέχρι αύριο

γιού τί άρ

Τελικά το έφτιαξε; Αν ναι πώς;

oxi, afou de boithate

Τι διάμετρο θα έχει ο στόχος;

θα τονε ρωτήσω και θα σου πω αυριοο

Αν θέλει να χρησιμοποιήσει φυσικό στόχο, που τρυπιέται δηλαδη από τις μύτες από τα βελάκια, όπως αυτά τα απλά που αγοράζουμε, τότε πρέπει να φτιάξει κάτι δικό του.
Λέω γω ας πούμε, να φτιάξει πλέγμα από αγωγούς κάθετους και οριζόντιους (κάτω από το ύφασμα), όπως έχει η breadboard ή ράστερ στο εργαστήριο, που να σχηματίζουν τετραγωνάκια ίσου μεγέθους με τις μύτες από τα βελάκια. Έτσι ώστε όταν πέσει το βελάκι κάπου, θα γίνεται το βραχυκύκλωμα (κλείνει το κύκλωμα από την αγώγιμη μύτη του βελακιού) και θα γίνονται γνωστές οι συντεταγμένες του βέλους στον πίνακα.
Κάποιος μικροελεγκτής θα μεταφράζει αυτές τις συντεταγμένες σε πόντους και θα εμφανίζονται ως π.χ. ενδείξεις μιας οθόνης με led.
Ο παίχτης σημειώνει τους πόντους του και παίζει ο άλλος.

Θα φτιάξει μία κατασκευή σε σχήμα τετράγωνο μέσα στην οποία θα τοποθετήσει το δίσκο. Η κατασκευή θα έχει δύο ir led σε δύο συνεχόμενες πλευρές και δύο ir δέκτες στις απέναντι πλευρές του τετραγώνου. Τα led και οι δέκτες θα μπορούν να κινούνται πάνω στις πλευρές του τετραγώνου.

Η ιδέα είναι ότι το led θα εκπέμπει μία δέσμη υπέρυθρου φωτός που θα χτυπάει πάνω στο δέκτη εκτός αν υπάρχει κάποιο εμπόδιο ανάμεσα (βελάκι). Οι δέκτες χρειάζεται να είναι μονωμένοι από εξωτερικές παρεμβολές. Επίσης πρέπει να κινούνται ταυτόχρονα και το led και ο δέκτης και με την ίδια ταχύτητα ώστε η ευθεία που τα ενώνει να παραμένει κάθετη στις διευθύνσεις κίνησής τους. Ένας μικρο-ελεγκτής θα διαβάζει τις τιμές του δέκτη και όταν διαπιστώσει ότι δε το χτυπάει η δέσμη θα πρέπει να κρατάει τη τωρινή του θέση. Για να γνωρίζει ποια είναι η θέση του συστήματος led-δέκτη χρειάζεται ένας encoder ή η χρήση stepper motors ή και τα 2 για μεγαλύτερη ακρίβεια. Αφού γίνει αυτό και για τα δύο συστήματα led-δέκτη τότε θα έχει τις συντεταγμένες του βελακίου. Από εκεί και πέρα διαχειρίζεται τα δεδομένα ο μικρο-ελεγκτής και τυπώνει τους πόντους.

Ελπίζω να βοήθησα! :)

Σχετικά με τους αφρούς:
http://electronics.stackexchange.com/questions/103797/anti-static-vs-conductive-vs-dissipative-foam

Αυτό είναι αφρός που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση και μεταφορά ευαίσθητων ηλεκτρονικών. Είναι πολύ ενδιαφέρων υλικό, είναι αγώγιμο και κάπου διάβασα ότι μεταβάλλεται η αντίσταση του ανάλογα με τη πίεση που δέχεται!
Αυτό που έκαναν αυτοί είναι ίδιο με αυτό που προτείνει ο 4Dcube απλά με τον αφρό πετυχαίνεις καλύτερα αποτελέσματα αφού δεν υπάρχει περίπτωση το βέλος να μη κάνει καλή επαφή και να μη κλείσει το κύκλωμα.

Το σκεφτόμουν, αυτό που λέω
δε χρειάζεται ολοκληρωμένο με πολλά pins, χρειάζεται ένα μόνο κανάλι ADC που θα μετράει την αντίσταση των αγωγών με διαιρέτη τάσης (και ενισχυτή τάσης μετά). Όποτε γίνεται το βραχυκύκλωμα, θα ενώνονται οι αγωγοί και η αντίσταση από άπειρη θα είναι  ορισμένη.


Πάντως, η ιδέα για τον κινούμενο αισθητήρα πιστεύω ότι είναι δύσκολα υλοποιησιμη με μικρό μπάτζετ γιατί θέλεις έναν καλό σερβοκινητήρα-άριστη ακρίβεια (όχι μερικών ευρώ, ίσως μάλιστα βηματικό κινητηρα, που έχουν ακρίβεια κάτι μικρόμετρα αλλά έχουν όγκο) και έναν αισθητήρα καλό - πομπό γραμμής και όχι δέσμης, ίσως δίοδο λέιζερ με τον ανάλογο δέκτη.
Λεφτάκια και γνώσεις.

Πιστεύω ότι μια λύση με διακόπτες όπως οι αγωγοί που είπα πιο πάνω ή η έξοχη τεχνική capacitive switching που έχουν τα smartphones/tablets είναι τελεσίδικα η πιο οικονομική. Δεν έχω ψάξει το θεμα όμως αν αξιοποιείται αυτή η τεχνολογία (το φτιάχνεις πανεύκολα) με αντικείμενα και όχι με το ανθρώπινο σώμα, οπότε δεν ξέρω αν γίνεται το capacitive switch για τα βελάκια. Απλό switch σίγουρα, αλλά δεν ξέρω με τι ευκολία θα κολλάνε τα βελάκια.

Σίγουρα η λύση που προτείνεις είναι πιο απλή και πιο εφικτή, αλλά παρακολουθώντας το θέμα αυτό και σε άλλα φόρουμ είδα ότι την αποφεύγουν, είτε είναι με αφρό είτε με καλώδια, γιατί ο στόχος χαλάει πολύ γρήγορα ή τα καλώδια δε κάνουν επαφή πολλές φορές. Σκέψου ότι με το καιρό τα καλώδια θα μετατοπιστούν από το βέλος και θα δημιουργηθούν μεγάλα κενά στο πλέγμα.

Μία πολύ ενδιαφέρουσα εργασία είναι αυτή:
http://www.ce.rit.edu/research/projects/2011_spring/Pub_Pro/docs/FinalPaper.pdf
εδώ χρησιμοποιούν κάμερες και ^confused^ μικρόφωνα! Πάντως η εκδοχή με τη κάμερα είναι πιο εύκολη πλέον (δες τη processing) εφόσον βέβαια έχει έναν υπολογιστή κοντά (ή ίσως και με ένα raspberry pi).

PS: δες και αυτό, έχει και κώδικα έτοιμο:
http://users.ece.gatech.edu/~hamblen/489X/S13PROJ/AutoDarts/home.html
PS 2: η λύση με τα μικρόφωνα είναι πολύ ενδιαφέρουσα!