THMMY.gr

1)Το παρόν τόπικ είναι αποκλειστικά για απορίες στις ασκήσεις.
2)Κρατήστε τις ερωτήσεις σχετικές με το θέμα
3)Προσοχή στις επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις

Η αρίθμηση των ασκήσεων είναι ίδια με παλιά (για Τσιμπούκη ρωτάω φυσικά)?

Στις ασκήσεις που κάναμε την περασμένη Τετάρτη, παίρναμε ότι δίπλο επιφανειακό ολοκλήρωμα του J είναι ίσο με Ι  ( ένταση ρεύματος) και μετά λόγω συμμετρίας βρίσκαμε το J συναρτήσει και του Ι ...
Έκει που κολλάω είναι ότι στο βιβλίο θεωρίας (σελ.385 σχέση 5.9) λέει ότι όλο το παραπάνω ολοκλήρωμα,επειδή εφαρμόζεται σταθερή διαφορά δυναμικού στους αγωγούς, είναι ίσο με 0 !!!

Π.Χ στην άσκηση 8 του φυλλαδίου βρήκαμε ότι J=I/(2πhρ)*ρ , το οποίο λόγω της 5.9 βγαίνει 0 !!!! ;;;;

Τι δεν έχω καταλάβει σωστά ;

Στην άσκηση 6/7 i):
τα ln στο (2) και (4) είναι ln((c + α) / c)
όχι α που βάλαμε και τα δύο

Θα έσκαγα αμα δεν το ελεγα :P

Δικιο ειχες αλλα εκεινη την ωρα ημουν πολυ ζαλισμένος για να κανω την πραξη στο μυαλό μου :P

Παιζουν πουθενα λυσεις απο το βιβλιο ασκησεων??

Λοιπον, θελω καποιος να μου εξηγησει στην ασκηση 14 απο το φυλλαδιο για τους γειωτες γιατι βαλαμε τιμες r₁=d/2-b και r₂=L-b-d/2 για τον υπολογισμό τou Φ_Α.

Επίσης να επιβεβαιωσει οτι ο τυπος για το Φ, βγαινει απο την άσκηση 13 αν κανεις το ολοκληρωμα απο r εως r0 του Ε και όχι κάπου απο το τυπολογιο.

Στην ασκηση 6.1 απο βιβλιο για την πρωτη περιπτωση δεν πρεπει το εξωτερικο γινομενο dl1xr1= a * dy * (διάνυσμα z) ;

Για το πρώτο που ρωτάς νομίζω είναι η απόσταση του αριστερού αγωγού από το σημείο Α (r₁=d/2-b) και από του δεξιού αγωγού απο το σημείο Α (r₂=L-b-d/2).


Ο τύπος από το τυπολόγιο είναι dlxr (διανύσματα) /r^3 . Aν θέλεις το r μοναδιαιο πολλαπλασιαζομενο εξωτερικα με το dl τοτε πρεπει να εχεις r^2 στον παρανομαστη. Το μοναδιαιο ομως ειναι διανυσμα/μετρο. Για αυτο εχεις μετρο στον παρανομαστη τελικα.
Δηλαδη αυτο που εγραψες δια ριζα(α^2+y^2). Δεν ξερω αν ρωτας αυτο :P

Το σημειο Α ισως δεν το χω σημειωσει σωστα στο σχημα μου. Που βρισκεται; Μεσα στον αριστερο αγωγο; Και αν ναι γιατι;


Λοιπον μισο εδω. Μιλαμε για τον τυπο VII.14? Γιατι εγω εκεινον χρησιμοποιησα. Οποτε αν το dlxr= a*dy* z(διανυσμα) οπως λέω τοτε ο τυπος γίνεται:

dB₁=(μI/4π)/[sqrt(α^2+y^2)]^3 που είναι και αυτο που χρησιμοποιει στην συνεχεια και λυνει.

Ωστοσο, με αυτα που εγραψα απο τον πινακα δεν θα πρεπει να ταν:
dB₁=(μI/4π)/[sqrt(α^2+y^2)]^4 ??

Γιατι οπως λες θα πρεπει το dlxr1 = dya/ριζα(α^2+y^2). Αν το βαλεις μες τον τυπο, και με r=ριζα(α^2+y^2) , θα πρεπει να σου βγει στην 4η.

Στις κυλινδρικες συντεταγμένες πως βρισκουμε πιο είναι το αποτελεσμα στο εξωτερικο γινομενο αναμεσα σε δύο απο τα τρία μοναδιαια διανυσματα;

Φανταζομαι καπως με τον κανονα του δεξιου χεριου. Στις καρτεσιανες εβγαλα ακρη, αλλα στις κυλινδρικες οχι.

Κλασσικά όπως και στις καρτεσιανές:

r x θ = φ
θ x φ = r
φ x r = θ

Αν θες να τα αποδείξεις ή αν δεν μπορείς να τα θυμάσαι χρησιμοποίησε το πινακάκι από το τυπολόγιο του Τσιμπούκη στην σελίδα 91 (χρησιμοποιώντας τα εξωτερικά γινόμενα στις καρτεσιανές).

Στις καρτεσιανες αλλαζει παντως αναλογα πως τα οριζεις. Αλλα ναι, αυτο που λες ειναι καλη ιδεα, τα πολλαπλασιαζω με αλλαγη στις καρτεσιανες και θα βγαινουν.

νομιζω έχεις δικιο

Στην άσκηση 14 (φυλλάδιο πεδίο ροής μονίμων ρευμάτων) χρησιμοποιούσαμε κάτι τύπους για τα ρεύματα στον κατοπτρισμό.ποιοι είναι αυτοί οι τύποι;

Οι ίδιοι με τους τύπους του κατοπτρισμού στο ηλεκτροστατικό, απλά αντί για q έχεις I και αντί για ε έχεις σ

Στην 7.7 καμια ιδεα?

κι αν κάποιος μπορεί να μου εξηγήσει γιατί η πηγή ρεύματος απέχει β από το κέντρο του πρώτου αγωγού (αντιστοίχως και το δευτέρου) και δεν βρίσκονται πχ στο κέντρο τους.

Υπάρχουν πουθενά συγκεντρωμένες λύσεις (όσες και να'ναι) των ασκήσεων της σελίδας του Παπαγιαννάκη;

Στο παραδειγμα 6.2 απ το βιβλιο του τσιμπουκη το Η δεν θα πρεπε να ειναι συγγραμικο με το Β (αφου ισχυει η σχεση Β=μΗ διανυσματικά) ? Γιατι το βαζει καθετο στον αγωγο???  :(

edit: Μολις συνειδητοποιησα οτι το Η ειναι απλα ενα τυχαιο υψος...τρομερα ευρηματικο στα ονοματα το βιβλιο τι να πω...

Λάθος H. Το συγκεκριμένο εκφράζει το ύψος του n-πλευρου.
Και εγω τωρα ειδα το edit σου :P

Thanks παντως!

Στην άσκηση 7.7 του βιβλίου ασκήσεων στην σελίδα 412 έχει γίνει τυπογραφικό με το J(p) = Cp^(3/2) ή κάτι χάνω?Επιπλέον στην 6.4 στην σελίδα 347 μπερδεύομαι με τις πυκνότητες ρεύματος εφόσων είναι τοποθετημένα έκκεντρα οι κύλινδροι πως παίρνει τέτοιες πυκνότητες ρεύματος?

στην 8.6 απο το βιβλιου του τσιμπουκη (ειναι λυμενη στις φετινες σημειωσεις)
δε μπορω να καταλαβω με τιποτα τι γινεται αφου εχουμε υπολογισει τα καινουρια H' και Β'.
και πως βγαζει στο τελος τα Η1, Η2, Β1, Β2
μπορει καποιος να βοηθησει?

Ουσιαστικά έχεις 2 γραφικές παραστάσεις. Μία με τα αρχικα Η1,Β1 και μία με τα Η'Β'. Τις σχεδιάζεις και βλέπεις ότι αυτές κάπου τέμνονται. Αυτό είναι το σημείο λειτουργίας σου και πρέπει να το βρεις. Είτε θα βρεις τις ευθείες που ορίζονται από το κάθε σετ σημείων είτε θα κάνεις γραμμική παρεμβολή για αυτά τα σημεία. Το ζεύγος Η,Β που θα βρεις το βάζεις στην εξίσωση που χρησιμοποίησες για να βρεις το Η'Β' και θα 'εχεις μόνο άγνωστο τα Η2Β2.

Εστω οτι ο νεος πινακας που βρηκες ονομαζεται 1'.
Πρεπει να βρεις το σημειο λειτουργιας(αρα το σημειο που τεμνονται οι συναρτησεις που περιγραφονται απο τους πινακες 1 και 1').
Για να βρεις αυτο το σημειο υπαρχουν δυο τροποι:
1)Φτιαχνεις τα διαγραμματα
2)Με το ματι.Αυτο το βρηκα μονος μου και δεν ξερω αν ειναι η πιο γρηγορη μεθοδος.Ξεκινας και σαρωνεις τους δυο πινακες για Η1=Η1'=0 και παρατηρεις τις τιμες Β1 και Β1'.Εδω εχεις οτι για H1=H1'=0 Β1=0 και Β1'=1.1067 αρα Β1'>Β1.
Στην συνεχεια για Η1=50 και Η1'=80 εχεις αντιστοιχα Β1=1,0 και Β1'=0.9733 αρα Β1'<Β1.Αυτο σημαινει οτι η συναρτηση (1) εχει περασει πανω απο την συναρτηση (1') αρα (χονδρικα) στο διαστημα (0,80) εχουν ενα κοινο σημειο.Αν κανεις το διαγραμμα για μερικα απο τα πρωτα σημεια και των δυο συναρτησεων θα δεις πιο συγκεκριμενα οτι το σημειο λειτουργιας βρισκεται στο διαστημα (50,80).

Για να βρεις τα Η1 και Β1 κανεις δυο γραμμικες παρεμβολες.Μια για τον πινακα 1 και μια για τον πινακα 1' αναμεσα στις τιμες που περιλαμβανουν το σημειο λειτουργιας που βρηκαμε προηγουμενως.Δυο εξισωσεις με δυο αγνωστους και λυνοντας βγαινουν τα Η1 και Β1.
Τελος χρησιμοποιωντας του νομους του Kirchoff βρισκεις τα Η2 και Β2...

Δεν ξερω αν εγινα κατανοητος :p

σας ευχαριστω
ειχα σκαλωσει ασχημα

Για υπολογισμό αντίστασης διάβασης σε σύστημα γειωτών, το κάνουμε όπως τη λυμένη  12 απο το φυλλάδιο που παίρνει το δυναμικό σε ένα σημείο ακριβώς έξω από τον έναν γειωτή ή υπάρχει άλλο τρόπος? 

Στο παλιό θέμα με τους γειωτές σελίδα 62 των παλιών σημειώσεων, δε μας λείπει μια εξίσωση για να βρούμε το σ?

σελιδα 352 του βιβλιου του Τσιμπουκη (δεν εχω μαλλον την τελευταια εκδοση), λυμενη ασκηση 6/6, γιατι στον τυπο της dF παιρνει di και οχι i? Επειδη τωρα βρισκομαι σε επιφανεια και οχι σε γραμμη?

ασκηση 8.8 μπορει να εξηγησει κπ τι γινεται εκει με τη γραμμικη παρεμβολή;;

Ξέρει κάποιος τι χρειάζεται από το βιβλίο του Τσιμπούκη στο κεφάλαιο Μαγνητικά υλικά?
Επίσης από τις φετινές σημειώσεις, στην άσκηση 7,2 απο βιβλίο ασκήσεων, πως μετατρέπεται στον παρανομαστή
του ολοκληρώματος το " l + ρ'cosφ " σε " sqrt(l^2 - ρ^2) " ?????

https://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=tpmod;dl=item2637 τσέκαρε εδώ σελ 93. νμζω τα εξηγεί αρκετά κατανοητα.
χρησιμοποιεί τον τύπο ΙΙΙ.34 απ το τυπολόγιο με τα ορισμένα ολοκληρώματα

Ευχαριστώ πολύ

Στην 5.6, γιατι για να βρει τα δυναμικα, πχ στο Α, δεν παιρνει το δυναμικο που προκαλει το μικρο ελλειψοειδες + το δυναμικο που προκαλει το μεγαλο?

νομιζω οτι απλα δεν υπολογίζει το ολοκλήρωμα δεδομενου οτι στην πορεια καποια πράγματα απαλειφονται. απ οσο καταλαβαίνω, αν υπολόγιζες πριν το Ι και το έβαζες οπου το dI, θα κατέληγες στο ιδιο

Παραθετω την απαντηση του Καραμανου

Ο τύπος dF = I (dl x B) είναι για γραμμικούς αγωγούς, όπως άλλωστε υπονοεί και το dl.

Στην λυμένη ασκηση 6.6 όμως, το ρευμα ειναι κατανεμημένο σε επιφάνεια όχι σε γραμμη. Άρα τί κανει: θεωρει οτι εχουμε απειροστούς κυκλικούς βρόχους με ακτίνα ρ και απειροστό ρευμα di και βρίσκει τη δύναμη που ασκείται σε αυτό το βρόχο. Μετά για να βρεί τη δυναμη και την πίεση για όλο τον δίσκο προσθετει ολους τους απειροστούς βρόχους ολοκληρώντας για τις ακτίνες που ζηταει.

Στην 8,5 πως υπολογίζει την αντίσταση R3? Δεν θα επρεπε να παρουμε το L3 = EF - 2 - Lg = 17.5 cm?

Να ρωτήσω λιγο μπας και απαντησει κανεις...ο τύπος dF=I(dlxB) πως ολοκληρώνεται??? για παράδειγμα βλέπω την 7.7 που έγινε στο μάθημα και ολοκληρώνει ανάποδα απο τη φορά του dl...

Αν εννοείς τις σημειώσεις του 2015, εγώ μία χαρά βλέπω ότι ολοκληρώνει.  Το dl το παίρνει σύμφωνα με την φορά του ρεύματος και μετά ολοκληρώνει από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο όριο.

τι εννοεις?δεν πρέπει να ολοκληρώσουμε από εκει το σημείο που αρχίζει το στοιχειώδη dl μέχρι το τέλος των dl? Για παράδειγμα εδώ έχει την dFab και ολοκληρώνει απο b στο α....
σιγουρα κάνω λαθος γιατί αμα ολοκληρώσω βγάζω αναποδο αποτέλεσμα αλλα δε μπορω μ έχει σκασει xD

Το που είναι το τέλος του dl το καθορίζει η φορά διαγραφής κι αυτήν την καθορίζει η φορά του ρεύματος.

Κάθε φορά είναι θέμα σύμβασης.Για την πλευρά ΑΒ: Εμείς λέμε dl=-dz*zo θεωρώντας το dz θετική ποσότητα άρα δικαιολογούνται και τα όρια ολοκλήρωσης που έχει, είτε θα πεις dl=dz*zo θεωρώντας το dz αρνητική ποσότητα και βάζοντας τα όρια ολοκλήρωσης όπως λες . Θα σου βγει το ίδιο αποτέλεσμα..

Ισχυει ευχαριστώ  ;) Μήπως ξέρετε αν έχουμε τα κεφάλαια των ροπών ???γενικά δεν είδα ασκηση με ροπή στις σημειώσεις...

Μπορει καποιος να εξηγήσει τη διαφορά της γραφικής απο τη γραφικο-αναλυτικη λύση στα σιδηρομαγνητικα?? Πότε παιρνουμε γραμμική παρεμβολή??στα λυμένα με το B-H στοιχεία φτιάχνει την καμπύλη και εκει επάνω παιρνει τιμές...

Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος για να κάνεις τη γραφική παράσταση, εκτός κι αν ζητάει ενέργειες. Στις άλλες περιπτώσεις είναι απλώς βοηθητική.