THMMY.gr

Το ασυγχώρητο σφάλμα του 13χρονου? Πάτησε σε αυτό εδώ το τζάμι που νόμιζε ήταν δάπεδο... Game over.

(https://www.newsbeast.gr/image/s830x/webp/file/files/1/2014/Fotagogos.jpg)

(http://static.madata.gr/files/parkour_218660057.jpg)

...Η παρέα των παιδιών ανέβηκαν στην ταράτσα της πολυκατοικίας και πηδώντας από κτίριο σε κτίριο βρέθηκαν στην ταράτσα της οικοδομής στην Αγίας Σοφίας 5. Εκεί μετά από λάθος χειρισμό ο μαθητής βρήκε τραγικό θάνατο.
Το τζάμι του φωταγωγού έσπασε και ο ίδιος βρέθηκε στο κενό.
...Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με μαρτυρίες, η πόρτα της πολυκατοικίας όπως και η πόρτα που οδηγεί στην ταράτσα ήταν ξεκλείδωτες, οπως αναφέρει το seleo.gr.

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/749583/kare-kare-i-poreia-tou-13hronou-pou-vrike-tragiko-thanato-sti-thessaloniki/

Ο μικρός Θοδωρής δεν είναι πλέον ανάμεσά μας ...
Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει την απίστευτη τραγωδία που εξελίχθηκε την Πέμπτη, στη Θεσσαλονίκη.

Πένθιμο είναι το κλίμα και στο σχολείο του, όπου οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες του δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως ένα παιχνίδι στέρησε τη ζωή στο φίλο τους, που βρέθηκε στο κενό, πέφτοντας από φωταγωγό πολυκατοικίας.

Μια συμμαθήτριά του δήλωσε πως ο άτυχος μαθητής λίγη ώρα πριν αφήσει την τελευταία πνοή του μίλησε μαζί της. Τραγική ειρωνεία είναι ότι ο μικρός φέρεται να της είπε λίγη ώρα πριν το τραγικό συμβάν, πως ένιωθε τυχερός γιατί θα σχολούσε νωρίτερα λόγω των εκλογών και θα μπορούσε να παίξει με τους φίλους του.

Ο 13χρονος ήταν ένα παιδί που ασχολούταν με τον αθλητισμό και συμμετείχε σε όλες τις αθλητικές δραστηριότητες του σχολείου. Οι φίλοι του ήξεραν ότι ανεβαίνει σε ταράτσες, αλλά όχι ότι κάνει παρκούρ. Και αυτό ήταν τελικά που του στοίχισε τη ζωή. Μετά την προσευχή στο σχολείο τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του άτυχου 13χρονου.

http://www.madata.gr/epikairotita/social/382064.html

News of a 13-year old boy who died after falling off a building in the northern port city of Thessaloniki has sent shock waves throughout all of Greece

Parkour is a holistic training discipline using movement that developed from military obstacle course training.
Developed in France, primarily by Raymond Belle, David Belle, and Sébastien Foucan during the late 1980s, Parkour became popular in the late 1990s and 2000s through films, documentaries, and advertisements. Parkour is becoming a recognized sport with competitions, events and official teams around the world. Practitioners aim to get from one spot to the next in the most efficient way possible. This is done using only the human body and the surroundings for propulsion, with a focus on maintaining as much momentum as possible while still remaining safe.

Parkour can include obstacle courses, running, climbing, swinging, vaulting, jumping, rolling, quadrupedal movement, and the like, depending on what movement is deemed most suitable for the given situation.
Parkour is an activity that can be practiced alone or with others. Although it can be practiced at any location, it is usually performed in urban spaces.

http://greece.greekreporter.com/2014/10/31/youngster-dies-in-thessaloniki-while-parkouring/

Το παρκούρ φταίει ? Το τζάμι ?
Ή ο κατασκευαστής του φωταγωγού ? Η ηλίθια ελληνική πατέντα των "φωταγωγών"? Η αντιπαροχή ?
Χάθηκαν τα υαλότουβλα αντί για το τζαμάκι ?
Γιατί όλα σχεδόν τα ρεπορτάζ κατηγορούν εμμέσως ή φανερά το παρκούρ και όχι ας πούμε τον μηχανικό της οικοδομής, τους ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας, τους ενοίκους. Και στο ποδόσφαιρο έχουν πεθάνει πολλοί ποδοσφαιριστές αλλά κανένας δε κατηγόρησε το ποδόσφαιρο ως επικίνδυνο άθλημα. Για άλλους λόγους φυσικά, το ποδόσφαιρο βολεύει πολύ την εξουσία, αντίθετα το παρκούρ δεν αρέσει - αφού δεν αποβλακώνει μαζικά τους ψηφοφόρους.

Τα παιδά από την δεκαετία του '80 στις ελληνικές πόλεις υποφέρουν από αυτό που ο Αρκάς απεικόνισε άψογα σε μια σελίδα και ακόμα δεν έχουμε βρει λύση ως κοινωνία για το που θα παίζουν τα παιδιά. Και ούτε προβλέπεται σύντομα να βρεθεί λύση. Το πρόβλημα είναι και χωροταξικό.

(http://arnados.files.wordpress.com/2010/03/arkas_birds_1.jpg)

Γιατί πρέπει να φταίει κάποιος γενικά;

ας προσεχε και ο ιδιος, παρκουρ σε ταρατσες ηθελε

Δεν πρέπει να φταίει κάποιος σώνει και καλά, αλλά φταίμε που έχουμε τέτοιες πόλεις. Χωρίς χώρο να παίζουν τα παιδιά.
Φταίμε που δε τα μαθαίνουμε οτι η ζωή δεν είναι ηλεκτρονικό παιχνίδι. Που ξαναξεκινάει αν "πεθάνεις".

Πάντα κοιτάμε να ρίχνουμε ευθύνες δεξιά και αριστερά...οι πόλεις μας είναι για τον πούτσο όσοι βγαίνουν απο το σπίτι τους το ξέρουν...

το παρκούρ στις οροφές είναι το καλύτερο "παιχνίδι" στις γειτονιές δηλαδή?είναι σαν να μη έχω παίξει μπάλα ποτέ και να θέλω σήμερα να παίξω Α εθνική

Nαι οκ, αλλά το να λέμε και οτι φταίει μόνο το 13χρονο που σκοτώθηκε είναι λίγο άδικο. Για αυτό λέγονται ανήλικα επειδή δεν μπορούν να έχουν πλήρη επίγνωση των συνεπειών των πράξεών τους και γιαυτό έχει θεσπιστεί και η κατηγορία παραμέληση ανηλίκου: Το θέμα είναι οτι εδώ μια σειρά από συμβάντα οδήγησαν στο τραγικό, και ένα από αυτά να είχε προληφθεί θα ζούσε το πιτσιρίκι.
Και είναι ευθύνη δικιά μας, των ενήλικων να φροντίσουμε να μην μπορεί ένα παιδί να πέσει από μια ταράτσα ή σε έναν φωταγωγό, για όποιον λόγο και με όποιον τρόπο βρέθηκε εκεί
Πχ και μόνο η πόρτα της ταράτσας να ήταν κλειδωμένη, που όμως είναι και πόρτα εξόδου κινδύνου και άρα δεν είναι σωστό να κλειδώνεται  :D θα ζούσε.

Και πότε θα τις φτιάξουμε τις πόλεις μας?

Εγώ απλά ήθελα να πω ότι το παιδί δεν κατάλαβε, μπερδεύτηκε και όλο αυτό του κόστισε τη ζωή. Μια φορά να πεθάνει κάποιος και να πούμε ότι απλώς... πέθανε.

Γνωρίζω ότι είμαι εκτός θέματος αλλά τι να κάνω; Ήθελα να το πω.

οχι εγω συμφωνω με τον κοντ
ειναι πολυ μικροτητα καθε φορα που γινεται κατι κακο ολοι πρεπει να βρουν ποιος φταιει λες και δε θα ξαναγινει η μλκια
η λες και θα ρθει ο πεθαμενος πισω

και στην τελικη φταιν οι πολεις. μ αυτη τη λογικη ολα τα παιδια θα πρεπε να πεθαινουν απο παρκουρ
νουμερο 1 θανατος το παρκουρ στους κατω απο 15 γιατι οι πολεις ειναι χαλια
αυτο ειναι σα να λες φοραω γυαλια ηλιου γιατι αργησε το λεωφορειο

στην τελικη εγω οταν ημουν 13 επαιζα games εβλεπα ταινιες και διαβαζα βιβλια dammit
ας κανουν κι αυτοι το ιδιο

Οι πόλεις για να φτιάξουν θέλουν γκρέμισμα και όλο απο την αρχή...

Το θέμα είναι οτι όντως δεν μπορεί να φταίει κάποιος...αλλά για να είμαστε ρεαλιστές είναι πολύ πιο εφικτό να μάθεις σε έναν ανήλικο να είναι προσεκτικός παρά να διορθωθούν οι πόλεις...

γενικά πάντως το σχολείο σου μαθαίνει πως να είσαι κατάχαζος...οπότε δε βλέπω να υπάρχει ελπίδα απο εκεί

Το θέμα όμως είναι, δεν πήγε τυχαία το παιδί στην ταράτσα και έτυχε να πατήσει σε έναν φωταγωγό και έπεσε. Parkour έκανε. Πήγαινε και πηδούσε από ταράτσα σε ταράτσα με τους φίλους του. Αυτό είναι εξ' ορισμού επικίνδυνο. Και δεν μπορείς να πες "φταίει η κοινωνία γιατί το παιδί είχε πρόσβαση σε ταράτσα", γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να ελέγχεις τέτοια πράγματα. 13 χρονών ήταν το παιδί, όχι 5. Ούτε μπορείς να το επιβλέπεις όλη μέρα ούτε μπορείς να το αποτρέψεις. Πρόσβαση σε μια ταράτσα στη γειτονιά του χρειαζόταν, αν θέλει ανεβαίνει και κλειδωμένες να είναι όλες οι πόρτες.

Επομένως το μόνο που μπορείς να πεις ότι φταίει κάποιος είναι να ρωτήσεις γιατί υπήρχε μια παρέα παιδιών που βρήκε καλή ιδέα να κάνει parkour στις ταράτσες. Προσωπικά δεν νομίζω ότι η κοινωνία ενθαρρύνει τέτοια πράγματα. Άρα το ρίχνω στο ότι έκαναν μερικά παιδιά μια μαλακία και έγινε ατύχημα.

(Όλα αυτά χωρίς να εννοώ ότι απλά ήταν βλάκας ο τύπος και καλά έπαθε και η κοινωνία δεν φταίει ποτέ σε τίποτα. Απλά στη συγκεκριμένη μου είναι δύσκολο να κατηγορήσω κάποιον πέρα από τα ίδια τα παιδιά.)

Όπου και να πας έτσι θα είναι, ακόμα και στο μανχάταν σίγουρα υπάρχουν τρύπιες ταράτσες και άλλα επικίνδυνα μέρη, ελεύθερα σε πρόσβαση, δηλαδή το θέμα δεν ήταν η ατυχία στην ταράτσα. Κάλιστα θα μπορούσε να παραπατήσει μόνος του κάπου, 13 χρονών ήταν άλλωστε.
Anyway συλληπητήρια στην οικογένεια του.

Χωρις να επιδιωκω να γινω πολυ φιλοσοφικος
αλλα η κοινωνια εχει σε ενα πιο βαθυ επιπεδο ευθηνη.
Τα παιδια ηθελαν να κανουν παρκουρ που δε κανει κανεις αλλος γιατι ηθελαν να ειναι γαματοι
Γενικα η κοινωνια εχει μια μετατροπη απο παλιοτερα υπο την εννοια οτι σε καθοριζουν πληρως πραγματα που κανεις
Δηλαδη τα παιδια ηταν γαματοι τυποι επειδη καναν παρκουρ
Ενα τετοιο συμπερασμα εχει απειρη υποκρισια απο πισω, αλλα σημερα κανεναν δε νοιαζει αυτο
Οσο εισια κοολ τυπας ολα ειναι οκ
Το ποσο ως ανθρωποι επιβραβευβουμε την εικονα που εχει καποιος και οχι τα ουσιαστικα πραγματα που κανει ειναι μια αλλαγη στις αξιες

Ακουγομαι σα 50αρης φοβισμενος νεοδημοκρατης που κανει ρεαλιστικες επιλογες, ξερω.
Απλα οσο περναει ο καιρος εχω αυτη την εντυπωση.
Αν καθοταν να κανει κατι δημιουργικο με το χρονο του ή ακομα και το παρκουρ αν το εκανε με μεγαλυτερη σοβαροτητα, δε θα γινοταν κατι τετοιο.
Πρεπει καποιος να καθησει να πεισει το παιδι να κυνηγησει και να επενδυσει χρονο στα πραματα που του αρεσουν.
Σημερα κανεις δε παιρνει τιποτα στα σοβαρα κι αυτο φαινεται οκ
Αυτη ειναι η βαθυτερη ευθηνη της κοινωνιας

Αλλα και εξω απ ολα αυτα το να κατηγορεις την κοινωνια ειναι σα να κατηγορεις τη βροχη.
Απλα ειναι οπως ειναι και τελος.

Ομολογώ ότι δεν περίμενα να βρω εδώ μια αληθινά ευπροσήγορη ανάλυση του περιστατικού, γεμάτη ενσυναίσθηση και ευαισθησία, έναν τόσο απύθμενο στοχασμό. Μόνο ένας πραγματικός φάρος της πνευματικής εντιμότητας θα εδύνατο να προβεί με τοιαύτη ασφάλεια στο συμπεράσμα ότι ο κοινωνικός ιστός εξωθεί το άτομο να κάνει "παρκούρ" σε όποια "ταράτσα" βρει μπροστά του. Δηλώνω απερίφραστα το θαυμασμό μου, Χιπστέβουγ.

όπως και συ είσαι χίπστερ για να νιώθεις γαμάτος;

Ολα γίνονται για να σαι γαματος
Προφανώς
Οταν σκοτώνεται ομως γι αυτο το θέμα χρήζει προσοχής
 

όλα γίνονται για την μορφή! Ακόμα δεν το έχεις μάθει. Για αυτό είσαι τόσο πίσω πάντα

Πάσα ελπίς εναπόκειται στον αγώνα ανθρώπων με ενεργή συλλογική συνείδηση, ως ο ανωτέρω, να αφυπνίσουν τα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας νοσούσης, που αποθύει αναίσχυντα τα τέκνα της στο όνομα των γιόλων και των σουάγκερς.

https://www.youtube.com/watch?v=ht8monC6t7w

http://luben.tv/stream/44951/

Η ζωή είναι ένας αγώνας για το ποιός θα τερματίσει το κοντέρ πρώτος.

Απώτατος κοινωνιολόγος ο Δαρβίνος, με το καρτελάκι στο μπράτσο των χίπστερ να γεννά, εν τω μεταξύ, την ελπίδα ενός endlösung.