THMMY.gr

Η ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στην Ευρώπη, όπου τα αποσχιστικά κινήματα βρίσκουν αυξανόμενη ανταπόκριση. Ετσι στις Βρυξέλλες, που ως έδρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνομολόγησε το εγχείρημα της επαναχάραξης των συνόρων κυρίαρχων ευρωπαϊκών κρατών, το μέλλον του ομοσπονδιακού Βελγίου εντάσσεται με πλατιά αποδοχή στην ημερήσια διάταξη του Κοινοβουλίου του.

Πρόσφατα, η βελγική Βουλή ενέκρινε τη συζήτηση ενός σχεδίου απόφασης που κατέθεσε το ακροδεξιό κόμμα Vlaams Belang (VB - Φλαμανδικό Συμφέρον), το οποίο αφού καταγγέλλει ότι «το Βέλγιο δεν είναι δημοκρατικό κράτος, καθώς η μειοψηφία των Βαλόνων έχει τόση εξουσία όση και η πλειοψηφία των Φλαμανδών», καταλήγει να ζητάει από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση «να λάβει άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διαμελιστεί η χώρα στις τρεις κοινότητές της: Φλαμανδούς, Βαλόνους και Γερμανούς».

Χαρακτηριστικό των διαθέσεων είναι το γεγονός ότι κατά την ψηφοφορία για την αποδοχή της συζήτησης επί του κειμένου, το οποίο ο ηγέτης του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος αποκάλεσε «παραληρηματικό», σύσσωμοι οι φλαμανδοί βουλευτές (που αποτελούν και την πλειοψηφία), ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσανατολισμού ψήφισαν υπέρ.

Αν το 25% των Φλαμανδών στηρίζει το ακροδεξιό VB που ζητάει την απόσχιση της Φλάνδρας, πολλοί Βαλόνοι συμφωνούν με τον ηγέτη της Συσπείρωσης Βαλονίας-Γαλλίας, Πολ Ανρί Γκεντεμπιέν, ο οποίος προχωρεί ένα βήμα εμπρός και ζητάει «να καθίσουμε στο τραπέζι, όπως το 1992 Τσέχοι και Σλοβάκοι, ώστε να συμφωνήσουμε ένα πολιτισμένο διαζύγιο».

Τα σκάνδαλα του κυβερνητικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (που οι δημοσκοπήσεις φέρουν να έχει χάσει το 20% της δύναμής του) άλλο δεν κάνουν παρά να ενισχύουν τις αυτονομιστικές διαθέσεις των Φλαμανδών.


ΧΡ. ΠΑΝΤΖΟΥ

ΠΗΓΗ:ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ

Δυστυχώς αυτό δείχνει πως αντί να στρεφόμαστε προς κράτη υπερεθνικά και δομημένα στη βάση της ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η κοινωνία συνολικά οπισθοδρομεί στα κράτη-έθνη. Προσωπική μου ελπίδα είναι ότι η τάση αυτή θα πάψει εν πολλοίς όταν η εξουσία περάσει στη δική μας γενιά.

Γιατί χαρακτηρίζεις τα κράτη-έθνη οπισθοδρομικά και προεξοφλείς ότι υστερούν στο θέμα της ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων?
Εγώ θεωρώ ότι είναι πολύ χαρακτηριστική αυτή η αντίδραση. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν τα κοινά χαρακτηριστικά που τους ενώνουν, γιατί είναι δύσκολο να ζεις όταν δεν μοιράζεσαι με άλλους μια κοινή ταυτότητα. Και τα στοιχεία που κυρίως δημιουργούν την κοινή ταυτότητα είναι, και ανέκαθεν ήταν, η γλώσσα, η θρησκεία και τα αυτό που αποκαλούμε ήθη/έθιμα.

Αν σε ένα πολυεθνικο κρατος γινονται σεβαστες οι ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικα καθε λαου τοτε το έθνος-κρατος δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Παράδειγμα, ο Καναδάς.

Πάντως το Βέλγιο ,όπως και Η Ελβετία είναι πρότυπα αρμονικής συνύπαρξης διαφορετικών λαών με διαφορετικές γλώσσες και έθιμα....

Βλέπουμε ότι σε όλη την Ευρώπη πλανάται το "φάντασμα" της Βαλκανοποιήσης ...δηλαδή του κατακερματισμού...
Παραδείγματα Ισπανία-->Καταλωνία,Χώρα των Βάσκων.
Ιταλία-->Βόρει και Νότια Ιταλία(με καθαρά οικονομικούς όρους)
Βέλγιο-->Φλαμανδοί,Βαλόνοι και Γερμανοί....

Το φάντασμα της Βαλκανοποίησης βρίσκεται και πάνω απο τη Δυτική Ευρώπη και όχι μόνο την Ανατολίκή στην οποία την κερκόπορτα του κατακερματισμού την άνοιξαν οι Δυτικοί...πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τους "καρπούς" των αποφάσεων τους ....

Και όχι μόνο με οικονομικούς όρους. Η Βορεια Ιταλία εχει πιο "γερμανικά" χαρακτηριστικα (οι κατοικοι της ειναι κυριως απογονοι των Λομβαρδων και των Οστρογότθων) ενώ οι Νοτιοι Ιταλοί εχουν "ελληνορωμαικά" χαρακτηριστικα (γιαυτο και δεν προοδευουν  :P). Να αναφέρω επίσης οτι η ενοποιήση της Ιταλιας τον 19ο αιώνα αφορούσε κυριως τη Βορεια Ιταλια.Την Νοτια την εβαλε στην ένωση ο "βορειος" στρατηγος Γκαριμπαλντι με την εκστρατεια και την καταλυση του Βασιλειου της Σικελίας.

Αυτής ακριβώς της άποψης είμαι και εγώ. Δεν θέλω την ισοπέδωση, αλλά μία υγιής παγκοσμιοποίηση είναι το καλύτερο μέλλον που μπορώ να φανταστώ για την ανθρωπότητα.
Όταν μπορώ να αναγνωρίσω ότι ο άλλος είναι ίσος (καλύτερα ισόνομος και ισότιμος) και όμοιος με μένα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν θα μπορέσω να συμβιώσω αρμονικά μαζί του. Όταν όμως στοιχεία λιγότερο σημαντικά (όπως η θρησκεία ή τα ήθη και έθιμα ή ακόμα και αυτή η γλώσσα, τα οποία είναι επίκτητα και δεν καθορίζουν σε καμία περίπτωση την ανθρώπινη υπόσταση, ούτε είνα άρηκτα δεμένα με αυτήν) αποκτούν μεγαλύτερη σημασία και γίνονται αιτία διάσπασης και διχασμού, τότε δημιουργούνται στεγανά, οι πληθυσμοί απομακρύνονται και ευνοούνται οι εντάσεις και η ακραία πολιτική. Αυτό αποκαλώ οπισθοδρόμηση.
Δυστυχώς η Ευρώπη αποδεικνύει ότι δεν είναι Καναδάς και τα πειράματα ενοποίησης φαίνεται να αποτυγχάνουν. Πρώτο και καλύτερο αυτό της Γαλλίας, που προσπάθησε να ενσωματώσει στην κοινωνία της ανθρώπους διαφορετικών θρησκειών, πολιτισμών, ανθρώπους από διαφορετικές ηπείρους. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα με την έξαρση του ρατσισμού και με πολλά άλλα ζητήματα.