THMMY.gr

1-  Έρευνα κρατικά χρηματοδοτούμενη  προς όφελος των κοινωνικών αναγκών  και όχι των μονοπωλίων.  Χαρακτηριστική της κατάστασης που  υπάρχει είναι η αίτηση του ΝΑΤΟ προς  την Πρυτανεία του ΕΜΠ για την παροχή  προπτυχιακών και μεταπτυχιακών  φοιτητών σε ερευνητικό πρόγραμμα  με  μελέτη πάνω σε θέματα: «υποβρύχιος  πόλεμος», «νάρκες», «βιολογικές  δραστηριότητες στους ωκεανούς»,  «εγκαταστάσεις ενάντια στην  τρομοκρατία»

2-  Ένταξη στον κρατικό προϋπολογισμό  των χρημάτων από το ΕΠΕΑΕΚ και τα  κοινοτικά κονδύλια. Καμία  ανταποδοτική-επιχειρηματική  λειτουργία μέσω κονδυλίων και πακέτων.

Τελικά η έρευνα είναι και αυτή μια ιδιαίτερα παρεξηγηγμένη έννοια στο πανεπιστήμιο.
Στη χθεσινή (Σάββατο 3-6-2006) συζήτηση, αργά κατά τις 9.30 πήγε κάτι να συζητηθεί μετά από μια
παρέμβαση ενός συναδέλφου νέου επαγγελματία. Ήταν όμως πολύ αργά, ο κόσμος ήταν λίγος και ήταν και Σαββατόβραδο.
Πάντως ο νέος αντιπρύτανης (υπέυθυνος για την ερευνητική πολιτική του ΑΠΘ) Σταύρος Πανάς ήταν εκεί και μάλλον διαθεσιμος για κουβέντα.

Πιστεύετε ότι θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε μια εκδήλωση με θέμα:

Ερευνα στα ΑΕΙ και ειδικότερα στο Τμήμα μας.

Νομίζω ότι μια συζήτηση θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε πολλά θέματα και να φωτίσει πολλές (θεωρούμενες) γκρίζες περιοχές. Γιατί η έρευνα είναι στην τελική βασικό και δομικό χαρακτηριστικό των Πανεπιστημίων.

Γρηγόρης Παπαγιάννης

Το 2 νομίζω ότι είναι λίγο αμφισβητούμενο. Φαντάζομαι ότι εννοεί ένταξη στον κρατικό προυπολογισμό των χρημάτων από το ΕΠΕΑΕΚ και απόδοση των χρημάτων στο πανεπιστήμιο, που θα αποφασίσει πως θα τα διαχειριστεί. Εγώ θα πρότεινα να προσθέσουμε: "Αυτονομία του πανεπιστημίου στην διαχείριση των χρημάτων των κοινοτικών κονδυλίων. Να επενδύονται εκεί όπου υπάρχει ανάγκη."

                                          ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ:
         ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Ο τρόπος με τον οποίο παραδοσιακά διοικείται το ελληνικό Πανεπιστήμιο, αλλά και η συντηρητική νοοτροπία ενός μεγάλου αριθμού διδασκόντων, έχει οδηγήσει τη λειτουργία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μακριά από τον ερευνητικό της ρόλο. Ο αριθμός των πανεπιστημιακών τμημάτων που έχουν να επιδείξουν αξιόλογο και παραγωγικό ερευνητικό έργο είναι πραγματικά απογοητευτικός. Το πρόβλημα αυτό αφορά, εκτός από το Πανεπιστήμιο, κυρίως την μελλοντική εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και κατ’επέκταση όλης της ελληνικής κοινωνίας.
Στο σύγχρονο άκρως ανταγωνιστικό παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα καλείται άμεσα να αναπτύξει μη παραδοσιακές μορφές(βλ. τουρισμός, μεταποίηση κτλ) οικονομικής ανάπτυξης. Η λύση απέναντι σε αυτή την σύγχρονη απαίτηση των καιρών μπορεί να δοθεί κυρίαρχα μέσα από την έμφαση στην καινοτομία και τις εφαρμογές της. Καθίσταται αναγκαίο η χώρα μας να αξιοποιήσει όλο το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό της με κατεύθυνση προς τις νέες ιδέες, τις νέες τεχνολογίες και τεχνοτροπίες. Να γίνει με λίγα λόγια ένας πανευρωπαϊκός εξαγωγέας καινοτομικών λύσεων και εφαρμογών σε κάθε τομέα της οικονομίας.
Για να γίνουν όμως όλα αυτά τα φιλόδοξα σχέδια πραγματικότητα χρειάζεται επειγόντως να αναθεωρηθεί ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την γνώση και την έρευνα στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα προτείνεται η ίδρυση ενός ευέλικτου ερευνητικού φορέα ανά ίδρυμα. Στόχος του φορέα αυτού ,που θα απαρτίζεται από καθηγητές και εκπροσώπους των φοιτητών, θα είναι η πλήρης διαχείριση των ερευνητικών προγραμμάτων κάθε ιδρύματος ώστε:
1.   να επιτυγχάνεται ο έλεγχος των στόχων και των αποτελεσμάτων κάθε προγράμματος
2.   να είναι το δυνατόν αδιάβλητη η χρηματοδότηση κάθε προγράμματος
3.   τα οφέλη από την ερευνητική δουλειά καθηγητών και φοιτητών στα ερευνητικά προγράμματα να ωφελούν τo ίδιο το ίδρυμα και όχι τρίτους. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η ενθάρρυνση νέων ερευνητικών προγραμμάτων με ιδία χρηματοδότηση από το Πανεπιστήμιο
4.   να έχει πρόσβαση και η τοπική κοινωνία στη διαδικασία αλλά και εν γένει τα ερευνητικά παοτελέσματα του οικείου ιδρύματος.

Εφόσον λοιπόν κάθε ίδρυμα αρχίσει σταδιακά και με τη βοήθεια της πολιτείας να αναπτύσσει σ’ αυτά τα πλαίσια ερευνητικό έργο, είναι μαθηματικά βέβαιο πως μέρος του στόχου θα έχει επιτευχθεί. Νέες καινοτομικές ιδέες είναι σίγουρο πως θα προκύψουν, νέοι επιστήμονες θα αποτελούν εχέγγυο για το μέλλον ενώ και τα ελληνικά πανεπιστήμια θα μπορούν έστω και μερικώς να καλύπτουν μέρος των αναγκών τους.
Από όλα τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις του τόπου έχουν υποχρέωση να σπάσουν όλες εκείνες τις κατεστημένες νοοτροπίες που κρατάνε χαμηλά το επίπεδο της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με σκοπό να το ελέγχουν, και να εξοπλίσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια με όλα εκείνα τα θεσμικά και λειτουργικά όπλα ώστε αυτά να μετατραπούν σε ατμομηχανές της οικονομίας της καινοτομίας χωρίς να χάσουν τίποτα από τον αδιαπραγμάτευτο ακαδημαϊκό χαρακτήρα τους.

Για το 2 δε ξέρω καν αν μπορεί να γίνει. Αν θυμάμαι καλά τα χρήματα από τα ΕΠΕΑΕΚ πάνε για συγκεκριμένο έργο το οποίο έχει προεγκριθεί και αυτό γίνεται με ευρωπαϊκό "φιρμάνι". Κάποιος που γνωρίζει περισσότερα ας απαντήσει διότι αν ισχύει κάτι τέτοιο δε γίνεται ούτε αυτό που λες.

Παραθέτω ένα μήνυμα από την electroauth, το οποίο δεν έλαβε καμία απάντηση.


Σε όλους είναι γνωστό το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των ΑΕΙ...

Αλλά, όντως δεν μας φτάνουν τα χρήματα (μιλάω για τα πανεπιστήμια συγκριμένα) ή τα πανεπιστήμια έχουν γεμίσει σκόπιμα με τσιμπούρια που απομυζούν χρήματα, μέσω έρευνας και προγραμμάτων, για το ώφελος διαφόρων ιδιωτικών εταιριών και όχι μόνο (προσωπικό συμφέρον)!

Αν ισχύει ο πιο πάνω συνειρμός, τότε τα πανεπιστήμια λειτουργούν ήδη με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια!!!

Και τελικά όσο καλή έρευνα και αν παράγουμε δεν αναιρούμε το γεγονός ότι είμαστε τμήμα πολυτεχνικής χωρίς εργαστηριακές υποδομές και απαραίτητο προσωπικό. Για παράδειγμα εγώ έχω διδαχθεί κυκλώματα, ηλεκτρονική, ψηφιακά και θέλω σε ώρες που δεν γίνονται μαθήματα στο εργαστήριο να μπω μέσα και να εφαρμόσω αυτά που διδάχθηκα, από απλά αναλογικά κυκλώματα μέχρι ενισχυτές, να δω πως υλοποιείται ένα αναλογικό φίλτρο καλής ποιότητας, να παίξω με τα ψηφιακά, και να δω για το καθένα από τα προαναφερθέντα τα πρακτικά προβλήματα που θα συναντήσω!!!

Νιώθω ότι έπρεπε να είχαμε εργαστήρια ναούς ή τουλάχιστον να είχαμε προσωπικό να εκμεταλευόμαστε στο έπακρο τις ήδη υπάρχουσες υποδομές...

Μάλλον δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για εργαστήρια, ούτε για αίθουσες, ούτε για προσωπικό (το λέω εντελώς είρωνικά)... Χρήματα για έρευνα και για προγράμματα γιατί υπάρχουν; Γιατί δεν έχω δει κανένα να παραπονιέται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για έρευνα...

Το άλλο ενδεχόμενο είναι τα χρήματα για την έρευνα να μην τα δίνει το κράτος, αλλά ιδιωτικές επιχειρήσεις... Αυτό είναι
45;ντίθετο προς τον νόμο άραγε;

Μήπως τελικά τα χρήματα για την έρευνα προέρχονται αναγκαστικά (δηλαδή από την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων) από διαφορετικό τσουβάλι απο αυτά που αφορούν την χρηματοδότηση των ΑΕΙ;

Mε λίγα λόγια μήπως το κράτος όχι απλά υποχρηματοδοτεί τα ΑΕΙ σε επίπεδο υποδομών και προσωπικού, αλλά δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για την έρευνα με αποτέλεσμα αυτή να γίνεται μόνο μετά από σύμπραξη ιδιωτικών επιχειρήσεων με πανεπιστημιακούς φορείς...

Τι είναι επιτέλους αυτή η Επιτροπή Ερευνών; Πώς λειτουργεί; Mε ποια κριτήρια; Mε ποια διαφάνεια; Πώς επωφελούνται τα ΑΕΙ από αυτήν εκτός του τομέα της έρευνας;