THMMY.gr

 
Με ιδιαίτερη ανησυχία υποδέχονται και φέτος οι λαοί του πλανήτη την Παγκόσμια Μέρα για το Περιβάλλον, που έχει αναδειχτεί στην εποχή μας ως πρώτης προτεραιότητας ζήτημα για την ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων αλλά και για την επιβίωση των μελλοντικών γενεών.

Το περιβάλλον παραμένει στο στόχαστρο των πολυεθνικών, ως δεξαμενή αλόγιστης άντλησης πρώτων υλών, ως χώρος απόρριψης των αποβλήτων τους και ως ένας ακόμη κερδοφόρος τομέας επενδύσεων, με αποτέλεσμα τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη να επιδεινώνονται συνεχώς. Ετσι, 14 χρόνια μετά το Ρίο και 4 μετά το Γιοχάνεσμπουργκ, εκατομμύρια άνθρωποι, οι περισσότεροι μικρά παιδιά, πεθαίνουν κάθε χρόνο από δίψα, πείνα, επιδημίες και εκατοντάδες χιλιάδες από φυσικές καταστροφές.

Συνεχίζονται αμείωτες οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις των Αμερικανών, των Ευρωπαίων και των άλλων συμμάχων τους, στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, στην Αφρική και προετοιμάζονται καινούρια μέτωπα. Σκοτώνουν χιλιάδες ανθρώπους, καταστρέφουν το φυτικό και ζωικό πλούτο, τις υποδομές, τους πολιτισμούς και τα μνημεία τους. Συνεχίζουν την ανεξέλεγκτη πυρηνική δραστηριότητα.

Ανάγουν σε γενικούς κανόνες του «διεθνούς δικαίου» και εφαρμόζουν και στα ζητήματα περιβάλλοντος αντιλήψεις όπως το «εμπόριο των ρύπων», «ο ρυπαίνων πληρώνει», με μοναδικό στόχο τη μεγαλύτερη κερδοφορία των πολυεθνικών.

Στην ΕΕ διαβεβαιώνουν χωρίς ντροπή ότι προσπαθούν για τη βελτίωση του περιβάλλοντος, αυτοί που αφάνισαν στα Βαλκάνια χιλιάδες ανθρώπους, κατέστρεψαν υποδομές δεκαετιών, εξαφάνισαν οικοσυστήματα, ρύπαναν με βομβαρδισμούς χημικών εγκαταστάσεων ευρύτερες περιοχές, αχρήστευσαν με τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου και άλλα όπλα, για πολλά χρόνια, πολύτιμους φυσικούς πόρους. Αυτοί που έκαναν χωματερές για τα τοξικά τους απόβλητα μερικά από τα νεοσύστατα κράτη της Βαλκανικής.

Στηρίζουν τη δήθεν «περιβαλλοντική» πολιτική στους νόμους της αγοράς, την «εθελοντική» δράση του καταστροφέα του περιβάλλοντος, που είναι το κεφάλαιο, και προωθούν την αντίληψη για «συνευθύνη» των εργαζομένων.

Ανοιξαν διάπλατα την πόρτα της ΕΕ στα μεταλλαγμένα και στη «συνύπαρξή» τους με τις συμβατικές καλλιέργειες.

Επιβεβαιώνεται, έτσι, καθημερινά ότι η ύπαρξη του ιμπεριαλισμού συντελείται σε βάρος της ζωής των σημερινών και των μελλοντικών γενεών.

Αλλά και στη χώρα μας, το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής των εργαζομένων συνεχώς επιδεινώνονται. Είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων του πολυεθνικού και ντόπιου κεφαλαίου, που διαμορφώνεται στην ΕΕ με τη συμμετοχή και της δικής μας, κάθε φορά, κυβέρνησης και εξειδικεύεται στη χώρα μας από τις δυνάμεις που υμνούν το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ. Τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και από κοντά το ΣΥΝ.

Στα μεγάλα προβλήματα της ανεργίας, της συνεχούς υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου, στην καταπάτηση των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, προστίθενται όλο και πιο οξυμένα τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Στη σκοτεινή πλευρά των κυβερνητικών επιλογών βρίσκονται το εργασιακό περιβάλλον, η υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, τα επαγγελματικά νοσήματα, η ίδια η ζωή των εργαζομένων.

Εθνικός βρόχος αποδείχτηκε ο «εθνικός στόχος των Ολυμπιακών Αγώνων» και τώρα η μεταολυμπιακή χρήση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων.
Οι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι που απόμειναν στα αστικά κέντρα, μετατρέπονται σε φιλέτα κερδοφορίας του κεφαλαίου. Τα δάση καίγονται, υποβαθμίζονται, καταπατούνται.

Η διαχείριση των απορριμμάτων δίνεται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο, και μεθοδεύεται η προώθηση καταστροφικών μεθόδων όπως η καύση, με ευθύνη των οργάνων της ΤΑ, όπου κυρίαρχες είναι οι δυνάμεις που στηρίζουν τον μονόδρομο της ΕΕ, Δήμαρχοι και Νομάρχες που στηρίχτηκαν από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΝ.

Χιλιάδες τόνοι τοξικών αποβλήτων απορρίπτονται λαθραία, ή «αποθηκεύονται» σε ακατάλληλους χώρους, για να διαρρεύσουν «αθόρυβα» στο έδαφος και τα νερά.

Χιλιάδες ανεξέλεγκτες χωματερές παραμένουν σε όλη τη χώρα.

Οι καταπατήσεις και το ξεπούλημα δημοσίων εκτάσεων συνεχίζονται. Το ίδιο και η καταστροφή και υποβάθμιση «προστατευομένων» οικοσυστημάτων από την ανεξέλεγκτη δράση ρυπογόνων εγκαταστάσεων.

Η θαλάσσια ρύπανση από πλοία και χερσαίες πηγές καλά κρατεί.

Οι βιολογικοί καθαρισμοί, όπου υπάρχουν, υπολειτουργούν. Η κατασκευή μονάδας ξήρανσης της λυματολάσπης στην Ψυττάλεια, μετατίθεται για το μέλλον, ενώ η επανάληψη της συσσώρευσής της στο νησί έχει καταστροφικές συνέπειες για τους γειτονικούς δήμους και για όλο το Σαρωνικό.

Τα περιβαλλοντικά προβλήματα των μεγάλων πόλεων (κυκλοφοριακό, νέφος και μικροσωματίδια, ηχορύπανση, καταστροφή ελεύθερων χώρων, οπτική ρύπανση) οξύνονται συνεχώς.

Η επιβάρυνση από ηλεκτρομαγνητικά πεδία (Πυλώνες και καλώδια υψηλής τάσης, κεραίες κινητής τηλεφωνίας κλπ.) εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το λαό.

Η χώρα γίνεται όλο και πιο συχνά έρμαιο ισχυρών, αλλά όχι απρόβλεπτης έντασης, φυσικών φαινομένων. Στη βροχή πνίγεται, στη ζέστη ασφυκτιά, στα χιόνια παραλύει, στο σεισμό καταστρέφεται.

Η διατροφική εξάρτηση του πληθυσμού από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα (ορμόνες, αντιβιοτικά, φυτοφάρμακα, γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα και τρόφιμα κλπ.) παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις.

Μέσα, όμως, σ' αυτές τις συνθήκες τα αισιόδοξα μηνύματα δε λείπουν. Είναι τα μηνύματα των αγωνιστικών μετώπων που ανοίγονται σ' όλη τη χώρα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Το ΚΚΕ στηρίζει και ενισχύει αυτούς τους αγώνες και προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις για την ανάπτυξή τους, για πιο ουσιαστική και συντονισμένη πάλη του λαού και της νεολαίας, των ταξικών συνδικάτων, των μαζικών φορέων, της προοδευτικής διανόησης, των οικολογικών δυνάμεων. Είναι, όμως, ανάγκη οι στόχοι να είναι ξεκάθαροι. Να γίνονται αντιληπτά τα αίτια και οι υπεύθυνοι. Να γίνεται σαφές προς τα πού πρέπει να κατευθύνονται οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις, από ποιους πρέπει να διεκδικεί το μαζικό κίνημα και σε ποιους πρέπει να στηρίζεται.

Οι επικείμενες τοπικές εκλογές αποτελούν, από αυτή την άποψη, μια καλή ευκαιρία να δώσει ο λαός μας το δικό του μήνυμα σε κάθε λογής τοπικούς διαχειριστές της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που συμβάλλουν ενεργητικά ή παθητικά στην επιδείνωση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Να δυναμώσει τη δική του φωνή, να στηρίξει τα δικά του συμφέροντα, ψηφίζοντας και δυναμώνοντας τους αγωνιστικούς και ριζοσπαστικούς συνδυασμούς σε δήμους και Νομαρχίες που στηρίζει το ΚΚΕ, μαζί με το ΔΗΚΚΙ, την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, την Κομμουνιστική Ανανέωση και άλλους δημοκράτες αγωνιστές, οικολογικές ομάδες και κινήσεις.

Το ΚΚΕ δε θα κουραστεί να επαναλαμβάνει ότι το πρόβλημα της προστασίας του περιβάλλοντος δεν είναι ζήτημα τεχνικό, αλλά βαθιά πολιτικό και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά από τα άλλα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων. Από την πάλη ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική του δικομματισμού.

Απαιτεί μια άλλη πολιτική που θα συγκρούεται με την πολιτική που στηρίζει τις πολυεθνικές και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Μια πολιτική στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας που προτείνει το Κόμμα μας, τους καρπούς της οποίας θα απολαμβάνει όλος ο λαός και όχι η οικονομική ολιγαρχία. Μια πολιτική διαμετρικά αντίθετη από τη βάρβαρη καπιταλιστική λογική της μεγιστοποίησης του ατομικού κέρδους και της «ελεύθερης αγοράς», που ευθύνεται για τη σημερινή κατάντια του πλανήτη μας.

Αθήνα

4 Ιούνη 2006

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=4/6/2006&id=6721&pageNo=7&direction=1

Στη μέγκενη των πολυεθνικών και των πολιτικών εκφραστών τους


Αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση ότι τα προβλήματα του περιβάλλοντος σε όλον τον κόσμο, διαρκώς οξύνονται, με δραματικό αντίκτυπο τόσο στην υγεία των εργαζομένων, όσο και στην πρόκληση όλο και περισσότερων φυσικών καταστροφών.Ποιος καταστρέφει, όμως, το περιβάλλον;  Η απάντηση είναι απλή: Η σημερινή διαρκώς επιδεινούμενη οικολογική κρίση είναι το αποτέλεσμα των συνειδητών επιλογών και της δράσης του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου, αλλά και των πολιτικών και κυβερνήσεων που το εξυπηρετούν.

Οπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια του σημερινού αφιερώματός μας, με αφορμή την αυριανή Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, για το κεφάλαιο το Περιβάλλον δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά: Είτε μια πηγή άντλησης και καταλήστευσης των φυσικών πόρων, είτε ένα φυσικό χώρο όπου ασκεί τις ανεξέλεγκτες δραστηριότητές του και απορρίπτει κάθε είδους απόβλητα (αέρια, στερεά και υγρά) που προέρχονται από τις δραστηριότητες αυτές.

Το ανελέητο κυνήγι του κέρδους από το μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο, έχει ως αποτέλεσμα να προκαλούνται όλο και πιο έντονα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως: Το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», η μείωση της στιβάδας του όζοντος, η διασυνοριακή ρύπανση, η διάβρωση εδαφών, τα μεγάλα βιομηχανικά ατυχήματα, οι φυσικές καταστροφές, η απερήμωση, η ανεπάρκεια υδατικών πόρων, οι αλλεπάλληλες διατροφικές κρίσεις λόγω της εξάρτησης της διατροφής του πληθυσμού από τα μονοπώλια (ορμόνες, αντιβιοτικά, φυτοφάρμακα, γενετικά μεταλλαγμένοι οργανισμοί) κ.ά.

Στη συνέχεια παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι η επιβίωση του ιμπεριαλισμού συντελείται σε βάρος των σημερινών και μελλοντικών γενεών. Οτι Περιβάλλον και καπιταλισμός είναι έννοιες πλήρως ασυμβίβαστες.

Το περιβάλλον εργασίας εξακολουθεί να αποτελεί αιτία αρρώστιας και θανάτου για ένα πολύ μεγάλο αριθμό εργαζομένων κάθε χρόνο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας του 2002, κάθε χρόνο 1,1 εκατομμύρια εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας των συνθηκών εργασίας, δηλαδή: 3.000 θάνατοι τη μέρα ή 2 θάνατοι ανά λεπτό!

Πάνω από 300.000 θάνατοι έχουν ως αιτία την έκθεση εργαζομένων σε επικίνδυνες ουσίες. Παράλληλα, 65.000 εργατικά ατυχήματα συμβαίνουν κάθε μέρα, ενώ 160 εκατομμύρια άτομα υποφέρουν κάθε χρόνο από επαγγελματικές ασθένειες.

Ολα αυτά αποτυπώνουν ανάγλυφα τις τραγικές συνέπειες της εντατικοποίησης της εργασίας, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και της έλλειψης μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, που μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε ομήρους της ασίγαστης βουλιμίας των μονοπωλίων για κέρδη.

Μόλις πριν λίγες μέρες ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος σε Εκθεσή του έκανε λόγο για δραματικές μεταβολές του κλίματος στην Ευρώπη, εξαιτίας του «φαινομένου του θερμοκηπίου». Επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η Ευρώπη «δεν έχει βιώσει μεταβολή του κλίματος αυτής της κλίμακας εδώ και 5.000 χρόνια», ότι η «μέση θερμοκρασία της Ευρώπης αυξήθηκε κατά 0,95 βαθμούς Κελσίου στον 20ό αιώνα, που είναι κατά 35% υψηλότερη από την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας».

Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι αυτές οι κλιματικές αλλαγές που επέρχονται θα έχουν ως αποτέλεσμα το λιώσιμο των πάγων των δύο Πόλων, τη βύθιση πολλών παραθαλάσσιων πόλεων, την εξαφάνιση πολλών ειδών της πανίδας και της χλωρίδας, την έξαρση κρουσμάτων φυσικών καταστροφών.

Κι όμως, αν υπήρχαν κάποιες ελπίδες για ουσιαστικά μέτρα μείωσης των αερίων που προκαλούν το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», αυτές γκρεμίστηκαν το Δεκέμβρη του 1997, κατά τη διάρκεια της υπογραφής του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Οι αποφάσεις του Πρωτοκόλλου δεν αντανακλούν παρά μια εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των εκπροσώπων των μονοπωλίων, που δεν ήθελαν σε καμιά περίπτωση να ληφθούν μέτρα ευθείας μείωσης των αερίων θερμοκηπίου (προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αξιοποίηση αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, προστασία των δασών που δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα κ.ά.). Ετσι, με πρωταγωνιστή τη δήθεν «φιλοπεριβαλλοντική» ΕΕ, προώθησαν τους λεγόμενους «ευέλικτους μηχανισμούς», όπως το εμπόριο ρύπανσης, δημιουργώντας, εκτός των άλλων, μία ακόμη πηγή πλουτισμού για το κεφάλαιο.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κάθε χρόνο καταστρέφονται περίπου 200 εκατομμύρια στρέμματα τροπικών δασών. Οπως προβλέπουν οι επιστήμονες, αν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί καταστροφής, τότε μέχρι το 2025 θα έχουν καταστραφεί όσα τροπικά δάση έχουν απομείνει στην Κεντρική και Νότια Αμερική και στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία. Θα έχει απομείνει μόνο ένα μέρος των δασών στη Βραζιλία και το Ζαΐρ, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί ακόμη περισσότερο το κλίμα του πλανήτη και ο μηχανισμός δημιουργίας βροχοπτώσεων.

Οι αιτίες για την αποψίλωση αυτή είναι γνωστές: Ανεξέλεγκτη υλοτόμηση, ασύδοτη δόμηση κ.ά. Με λίγα λόγια άγρια εκμετάλλευση προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Είναι γνωστό ότι αυτή τη στιγμή εκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη (ανάμεσά τους και 400 εκατομμύρια παιδιά) αγωνίζονται να ζήσουν χωρίς να έχουν πρόσβαση σε καθαρό και ασφαλές νερό.

Την ίδια στιγμή, όμως, σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν πρόσφατα σε συνέδριο από την Ελληνική Επιτροπή Υδρογεωλογίας, υπάρχει ένα κύμα ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της διαχείρισης του νερού, γεγονός που αποτελεί ακόμη πιο επικίνδυνο φαινόμενο και από την ίδια τη λειψυδρία, τόσο για τις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού, όσο και για τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη.

Η εμπορευματοποίηση του νερού αρχίζει να κυριαρχεί σε χώρες, όπως η Μοζαμβίκη, η Νιγηρία, η Ονδούρα, η Κένυα κ.ά., όπου μάλιστα η παροχή δανείων από τις πλούσιες καπιταλιστικές χώρες και διάφορους Οργανισμούς, γίνεται με την υποχρέωση ιδιωτικοποίησης των τομέων ύδρευσης! Ακόμη και η δυστυχία στο βωμό του κέρδους...

Σύμφωνα με μελέτες που δημοσιεύτηκαν το 2004, τα μισά από τα 5.743 γνωστά αμφίβια του πλανήτη - τα αμφίβια θεωρούνται από τους πιο αξιόπιστους δείκτες βιοποικιλότητας - εμφανίζουν μείωση, ενώ το ένα τρίτο απειλείται με εξαφάνιση.

Επίσης, όπως ανακοινώθηκε στο Διεθνές Συνέδριο της Παγκόσμιας Ενωσης για το Περιβάλλον του 2004, περισσότερα από 7.000 είδη πανίδας, είναι στα όρια της εξαφάνισης και περίπου 8.000 είδη χλωρίδας. Ηδη έχουν εκλείψει 784 είδη χλωρίδας και πανίδας...

Βασική αιτία και εδώ η ανεξέλεγκτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, με την επέκταση παραγωγικών και οικιστικών δραστηριοτήτων σε παρθένες εκτάσεις, η βιομηχανική ρύπανση και η υπερεκμετάλλευση γης, δασών και θαλασσών.

Την ίδια ώρα που οι κάτοικοι του πλανήτη μένουν εμβρόντητοι με τα αλλεπάλληλα διατροφικά σκάνδαλα («τρελές αγελάδες», κοτόπουλα με διοξίνες κ.ά.), τα μονοπώλια, αρχικά των ΗΠΑ και κατόπιν και της ΕΕ, ανοίγουν άλλη μια πόρτα σε βάρος της υγείας των λαών: Την καλλιέργεια και διακίνηση των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων. Κι όλα αυτά, παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για κινδύνους μη αναστρέψιμης βλάβης στα τοπικά οικοσυστήματα, ενίσχυσης της ανθεκτικότητας των μικροβίων στα αντιβιοτικά, παραγωγή τοξικών ουσιών κ.ά.

Οι προειδοποιήσεις αυτές μπαίνουν στα συρτάρια, καθώς τα μονοπώλια θέλουν να θησαυρίσουν από την όλο και μεγαλύτερη διακίνηση των μεταλλαγμένων σπόρων και γονιδίων, των ζιζανιοκτόνων (τα μεταλλαγμένα αντέχουν μεγαλύτερες ποσότητες φυτοφαρμάκων) και χημικών λιπασμάτων (αφού η αυξημένη παραγωγή το απαιτεί).

Ως πρόσχημα προβάλλεται ότι έτσι μεγαλώνει η παραγωγή αγροτικών προϊόντων και άρα θα σωθούν πληθυσμοί που λιμοκτονούν. Κι, όμως, ο πληθυσμός αυτών που
λιμοκτονούν στον πλανήτη όχι μόνο δε μειώνεται, αλλά αυξάνει, φτάνοντας ήδη στα 1,2 δισεκατομμύρια...

Η ίδια κατάσταση, βέβαια, σε όλα τα επίπεδα κυριαρχεί και στη χώρα μας, παρά τα «παχιά λόγια» των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, περί «προστασίας του περιβάλλοντος», «αειφόρου ανάπτυξης» κλπ.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση βρίσκεται πάντα στον ουρανό της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Γιάννενα, Ηράκλειο, Βόλος) και μάλιστα με πιο επικίνδυνες για την υγεία μορφές: Αυτές των μικροσωματιδίων και του όζοντος. Σύμφωνα με επιδημιολογικές μελέτες, αν τα επίπεδα των μικροσωματιδίων ήταν κάτω από 20 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα (έναντι 52,12 που είναι τώρα) θα είχαμε κάθε χρόνο 5.066 λιγότερους θανάτους στην Αθήνα.
Η ανεξέλεγκτη δόμηση τουριστικών εγκαταστάσεων, οι πλημμύρες και αλόγιστες αμμοληψίες υποβαθμίζουν τις ακτές της χώρας. Σήμερα το 28,6% των ακτών της Ελλάδας, δηλαδή 3.945 χιλιόμετρα, από τα συνολικά 13.780, έχει υποβαθμιστεί, σύμφωνα με διεθνείς έρευνες. Κι όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να αλλάξει προς το χειρότερο και αυτόν τον καταστροφικό νόμο του ΠΑΣΟΚ, και να επαναχαράξει τον αιγιαλό και την παραλία, ώστε να «χωρέσουν» κι άλλες δραστηριότητες του κεφαλαίου.
Η Αθήνα αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στο τσιμέντο, αφού σε κάθε κάτοικο αναλογούν μόλις 2 τ.μ. πρασίνου, έναντι 2,52 τ.μ. το 1960 και 2,58 τ.μ. το 1984. Κι όμως, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να οικοπεδοποιήσει και να τσιμεντώσει, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, και τους τελευταίους εναπομείναντες χώρους πρασίνου, όπως το Ελληνικό, τον Ελαιώνα, το Γουδί κ.ά.
Κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δασών βρίσκονται στο στόχαστρο των εμπρηστών, των καταπατητών και οικοπεδοφάγων. Κι όμως, η κυβέρνηση, αντί να τα προστατεύσει ακολουθεί εμπρηστική πολιτική. Με νέα καταστροφική αναθεώρηση του Συντάγματος ετοιμάζεται να αποχαρακτηρίσει, τουλάχιστον 50 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων, ενώ παράλληλα: Με εγκύκλιο του υπουργού Αγροτικής ανάπτυξης εφαρμόζει το δασοκτόνο νόμο του ΠΑΣΟΚ και με νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας ετοιμάζεται να ξεπουλήσει 3,5 εκατ. στρέμματα δασικών και άλλων εκτάσεων στους ίδιους τους καταπατητές...
Ολα αυτά τα παραδείγματα ένα αποδεικνύουν: Οτι αν οι λαοί δεν παλέψουν για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης καπιταλιστικής λογικής, της μεγιστοποίησης του κέρδους με κάθε τρόπο, και των πολιτικών που την υπηρετούν, τα προβλήματα του περιβάλλοντος συνεχώς θα οξύνονται.


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=4/6/2006&id=6721&pageNo=12&direction=1

ΟΙ ΑΡΚΤΙΚΟΙ πάγοι λειώνουν γρήγορα, εφιαλτικές προβλέψεις για το 2040

Θάλασσα ο Β. Πόλος

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Οι αρκτικοί πάγοι λειώνουν με τέτοιο ρυθμό ώστε, σύμφωνα με εκτιμήσεις Αμερικανών επιστημόνων, σε τριάντα χρόνια ο Βόρειος Πόλος κινδυνεύει να μετατρέπεται το καλοκαίρι σε ανοιχτή θάλασσα!

Ομάδα ερευνητών του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Ερευνας αξιολόγησε τον αντίκτυπο των εκπομπών άνθρακα στο κλίμα του πλανήτη και υπολόγισε ότι μέχρι το 2040, ή και νωρίτερα, τα επιπλέοντα κομμάτια πάγου που καλύπτουν τον παγωμένο Αρκτικό Ωκεανό θα λιώνουν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους το καλοκαίρι. Κάποιοι πάγοι θα εξακολουθούν να διατηρούνται στις ακτές, όπως π.χ. στη Γριλανδία, αλλά το υπόλοιπο του Αρκτικού Ωκεανού, συμπεριλαμβανομένου του Βόρειου Πόλου, θα είναι νερό. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο ρυθμός μείωσης των θαλάσσιων πάγων, που σήμερα τοποθετείται γύρω στο 8,6% τη δεκαετία, θα μείνει σχετικά σταθερός μέχρι το 2024, οπότε θα σημειωθεί μια απότομη επιτάχυνση της διαδικασίας. Σε 30 με 50 χρόνια, κατέληξαν, οι καλοκαιρινοί θαλάσσιοι πάγοι θα έχουν εξαφανιστεί από όλη σχεδόν την περιοχή της Αρκτικής. Πρόκειται για μια πρόβλεψη που επιβεβαιώνεται και από άλλα κλιματολογικά μοντέλα, ενώ κάποιοι επιστήμονες τη θεωρούν έως και υπεραισιόδοξη.

Το φαινόμενο αυτό αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση των εκπομπών καυσαερίων, που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οπως εξηγεί στους «Τάιμς» η Μαρίκα Χόλαντ, εκ των επικεφαλής της μελέτης, «καθώς ο πάγος μειώνεται, ο ωκεανός μεταφέρει περισσότερη θερμότητα στην Αρκτική και η ανοιχτή θάλασσα απορροφά περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία, επιταχύνοντας περαιτέρω το ρυθμό υπερθέρμανσης, που με τη σειρά της οδηγεί σε μεγαλύτερη απώλεια πάγου». Η απώλεια αυτή αναμένεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στο κλίμα του πλανήτη, και συγκεκριμένα στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του, ενώ ήδη επηρεάζει πολλά ζωικά είδη που ζουν στην Αρκτική, όπως οι φώκιες και οι πολικές αρκούδες. Ενδεχόμενη δε τήξη των πάγων της Γριλανδίας θα επιφέρει άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά περίπου 7 μέτρα.


(ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/12/2006 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=41895300)

   

Φόβοι για το κλίμα καθώς οι Αρκτικοί πάγοι λιώνουν με ρυθμό ρεκόρ

Πηγή: The Guardian, 29 Σεπτεμβρίου 2005

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου στην Αρκτική λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, σύμφωνα με προειδοποιήσεις επιστημόνων καθώς οι νέοι χάρτες αποκάλυψαν ότι η τήξη του θαλάσσιου πάγου έχει αυξηθεί φθάνοντας σε επίπεδα ρεκόρ. Έτσι η κάλυψη είναι 20% κάτω από το μέσον όρο που συνήθως υπάρχει αυτή την εποχή. Οι ειδικοί φοβούνται ότι η καταστροφή του κύκλου θα έχει επίδραση πάνω στον καιρό της Γης.

Επιστήμονες του Αμερικανικού Κέντρου Μελέτης Χιονιού στο Κολοράντο φοβούνται ότι η περιοχή έχει εγκλωβισθεί σε έναν καταστροφικό κύκλο, όπου μάζες θερμού αέρα προκαλούν τήξη ολοένα και μεγαλύτερων όγκων πάγου, οι οποίοι συντελούν με τη σειρά τους στην περαιτέρω θέρμανση της ατμόσφαιρας.


Δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι η συνολική έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής αυτό τον μήνα υποχώρησε κάπου 20% κάτω από το μέσον όρο για τον Σεπτέμβριο - αφού έλιωσαν επιπλέον 800.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα πάγου, μια έκταση ίση με τη Γαλλία. Αν η παρούσα τάση συνεχισθεί, ο Αρκτικός ωκεανός το καλοκαίρι δεν θα περιέχει καθόλου πάγο, πολυ πριν από το τέλος του αιώνα μας.

Ο Ted Scambos επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας στο Κολοράντο, λέει ότι η τήξη των θαλάσσιων πάγων επιταχύνει την υπερθέρμανση του πλανήτη, καθώς το σκουρόχρωμο νερό απορροφά τη θερμότητα της ηλιακής ακτινοβολίας, ενώ πριν ανακλάτο από τον πάγο πίσω στο διάστημα από το λευκό πάγο.

Οι πάγοι της Αρκτικής επιτυγχάνουν τη μεγαλύτερη εξάπλωσή τους κάθε Σεπτέμβριο, με το τέλος της θερινής περιόδου τήξης. Στις 21 Σεπτεμβρίου, όμως, η μέση έκταση των πάγων έφθανε μόλις τα 3.000.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το μικρότερο εμβαδόν τους στην ιστορία. Aυτή είναι η τέταρτη κατά σειρά χρονιά που η τήξη υπήρξε σημαντική.

"Η ανατροφοδότηση του συστήματος ήδη έχει ξεκινήσει. Θα δούμε να συμβαίνουν αλλαγές στον Αρκτικό πάγο πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μέχρι τώρα νομίζαμε και αυτό είναι πολύ σπουδαίο επειδή δίχως το παγοκάλυμμα πάνω από τον Αρκτικό Ωκεανό αναμένουμε μεγάλες μεταβολές στο κλίμα της Γης".

Η ανατροφοδότηση όμως του κλιματικού συστήματος περιλαμβάνει τρία σημεία:

    *

      Την εξαφάνιση του θαλάσσιου πάγου, οδηγώντας έτσι σε μεγαλύτερη απορρόφηση της ηλιακής ακτινοβολίας
    *

      Την τήξη του μόνιμου στρώματος του πάγου στη Σιβηρία που καταυτό τον τρόπο θα ελευθερωθούν τεράστιες έγκλειστες ποσότητες μεθανίου
    *

      Και τη μετατροπή των δασών από απορροφητήρες του διοξειδίου του άνθρακα σε παραγωγούς
    *


(http://www.physics4u.gr/news/images5/sea_ice.gif)
      Η μείωση έφτασε το 8%

Η παγοκάλυψη της αρκτικής θάλασσας φθάνει στο μίνιμουμ κάθε Σεπτέμβριο στο τέλος της τήξης του καλοκαιριού. Στις 21 Σεπτεμβρίου ο μέσος όρος του θαλάσσιου πάγου έπεσε στα 5.3 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, ο χαμηλότερος όλων των εποχών. Είναι το τέταρτο διαδοχικό έτος που η τήξη είναι μεγαλύτερη του μέσου όρου και έγινε 8% ανά δεκαετία, πάνω από το 6,5% του 2001.

Ο Walt Meier, επίσης στο κέντρο του Κολοράντο, είπε: "Τέσσερα συναπτά χρόνια με τόσο λίγο πάγο δεν έχουν καταγραφεί ποτέ από τις δορυφορικές μας παρατηρήσεις. Αποδεικνύει την ύπαρξη συγκεκριμένης τάσης και όχι παροδικής ανωμαλίας".

Οι θερμοκρασίες του επιφανειακού αέρα πάνω από το μεγαλύτερο μέρος του αρκτικού ωκεανού είναι 2- 3 βαθμούς υψηλότερες κατά μέσον όρο αυτό το έτος, απ' ό,τι από το 1955 έως το 2004.

Το πασίγνωστο βορειοδυτικό πέρασμα μέσω του καναδικού Αρκτικού κύκλου από την Ευρώπη προς την Ασία - όπου ολόκληρες εξερευνητικές αποστολές χάθηκαν στους προηγούμενους αιώνες χωρίς να αφήσουν το παραμικρό ίχνος, αφού τα πληρώματά τους μάχονταν ενάντια στο ψύχος και τον πάγο, αυτό το καλοκαίρι ήταν εντελώς ανοικτό, εκτός από ένα μικρό τμήμα μήκους 100 χιλιομέτρων με σπασμένους όγκους πάγου. Το βορειοδυτικό πέρασμα, πάνω από τα βόρεια παράλια της Σιβηρίας, έχει ελευθερωθεί από τους πάγους από την 15η Αυγούστου.

Η ανοιξιάτικη τήξη στην Αρκτική άρχισε φέτος πολύ νωρίτερα απ? ό,τι άλλες χρονιές, καθώς η έναρξή του σημειώθηκε φέτος 17 ημέρες νωρίτερα από την αναμενόμενη. Ο χειμερινός σχηματισμός των πάγων, όταν το θαλασσινό νερό παγώνει και πάλι, επηρεάσθηκε και αυτό από το φαινόμενο. Τον περασμένο χειμώνα η αποκατάσταση ήταν η μικρότερη που έχει καταγραφεί ποτέ και η μέγιστη αρκτική κάλυψη με πάγο απέτυχε να φτάσει στο επίπεδο του προηγούμενου έτους.

Η πτώση απειλεί και την άγρια φύση στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των πολικών αρκούδων που περνούν το καλοκαίρι στο έδαφος πριν επιστρέψουν στον πάγο όταν επιστρέψει ο χειμώνας.

Μάλλον αυτά τα σημάδια δείχνουν ότι το κλίμα έφτασε σε κάποια κρίσιμα κατώτατα όρια πέρα από τα οποία θα είναι ανίκανο να αντιστραφεί από μόνο του.

Ο Duncan Wingham, ένας αρκτικός εμπειρογνώμονας στο πανεπιστημιακό κολέγιο του Λονδίνου, ανέφερε ότι πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί με την ιδέα ότι φτάσαμε στα όρια, δηλαδή της μη αναστρέψιμης κατάστασης, επειδή η κατάσταση είναι ανακτήσιμη γιατί η κατάσταση στην Αρκτική μπορεί να διορθωθεί. Εάν περιορίσουμε την ατμοσφαιρική θερμοκρασία, τότε οι πάγοι θα επιστρέψουν. Πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ των πάγων της Γροιλανδίας και του φαινομένου της Αρκτικής. Ο πάγος της Αρκτικής δεν θα ανασχηματισθεί, καθώς το κλίμα την περίοδο αυτή είναι υπερβολικά θερμό.

Ο καθ. Wingham είναι επικεφαλής ενός ευρωπαϊκού προγράμματος που θα προωθήσει ένα νέο δορυφόρο τις επόμενες μέρες για να ελέγξει το πάχος του αρκτικού θαλάσσιου πάγου - και για να ελέγξει τον ρόλο που παίζει η υπερθέρμανση του πλανήτη στον περιορισμό τους.

Μερικοί έχουν προτείνει ότι ένα περιοδικό καιρικό σύστημα - που λέγεται Αρκτική Ταλάντωση - είχε απομακρύνει το παχύ στρώμα του θαλάσσιου πάγου από την Αρκτική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, αφήνοντας τον με ένα λεπτό στρώμα πάγο πιο εκτεθειμένο στην τήξη.

Αλλά η διάβρωση που προκαλείται από το λιώσιμο των πάγων αποτελεί και ένα τεράστιο περιβαλλοντικό πρόβλημα γι αυτούς που ζουν βόρεια του Αρκτικού κύκλου. Για παράδειγμα το 20% του πληθυσμού της Ρωσίας ζει βορείως του Αρκτικού Κύκλου και η τήξη των πάγων απειλεί σπίτια, εργοστάσια και αγωγούς πετρελαίου.

Οι συνέπειες του φαινομένου θα μπορούσαν να είναι εφιαλτικές γι? αυτές τις περιοχές της Ρωσίας αλλά και για την Αλάσκα. Η διάβρωση των ακτών της Αλάσκας αναγκάζουν τις ΗΠA να προετοιμαστούν για το ενδεχόμενο μεταφοράς δεκάδων χωριών Iνουίτ κατά μήκος της ακτής, με ένα κόστος το οποίο θα ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια δολάρια.

Επίσης, στο Φίνμαρκ - το βορειότερο άκρο της Νορβηγίας - η αλλαγή που συντελείται γίνεται και εκεί αισθητή. Αλλά η χώρα αυτή ήδη έχει ξοδέψει εκατομμύρια για την προστασία του περιβάλλοντος και την πιθανή καταστροφή των ακτών.

Αλλά υπάρχει κι άλλος ένας περιβαλλοντικός κίνδυνος. Μέχρι το 2000, τα ρωσικά δεξαμενόπλοια σπανίως διέρχονταν από τους τόπους αλιείας της Αρκτικής. Σήμερα πιστεύεται ότι το ένα τέταρτο των αποθεμάτων της Γης σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο βρίσκεται στην Αρκτική. Έτσι, με το λιώσιμο των πάγων διευκολύνεται η μεταφορά του πετρελαίου από τις ακτές της Θάλασσας Μπάρεντς απειλώντας άμεσα το περιβάλλον. Και πολλοί φοβούνται επειδή θυμούνται η Ρωσία δεν προστάτευε κατά το παρελθόν επαρκώς το περιβάλλον.

Αλλά στην υποαρκτική περιοχή της Δυτικής Σιβηρίας, τις μεγαλύτερες στον κόσμο εκτάσεις παγωμένης τύρφης, λιώνοντας ο πάγος  απελευθερώνει εκατομμύρια τόνους μεθανίου, ένα αέριο που είναι είκοσι φορές πιο επιβαρυντικό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου από το διοξείδιο του άνθρακα.

Νέος κίνδ
υνος για το ήδη βεβαρημένο περιβάλλον. Η μέχρι στιγμής άνοδος της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας προκαλεί αλλαγές, οι οποίες με τη σειρά τους επιταχύνουν την υπερθέρμανση. Η μελέτη που έγινε από τον Σεργκέι Kιρπότιν, του Πανεπιστημίου του Tομσκ της Δυτικής Σιβηρίας και την Tζούντιθ Mαρκουάντ από το Πανεπιστήμιο της Oξφόρδης, δείχνει ότι οι εκτάσεις της τύρφης στη Σιβηρία παράγουν μεθάνιο από τη στιγμή που δημιουργήθηκαν, δηλαδή στο τέλος της εποχής των παγετώνων, αλλά το μεγαλύτερο μέρος από το αέριο παγιδευόταν στους πάγους.

Φυσικά, το μεθάνιο δεν πρόκειται να απελευθερωθεί μέσα σε μια στιγμή. Θα χρειασθούν δεκαετίες. Όμως, το γεγονός δεν επιτρέπει κανένα εφησυχασμό. Ακόμα και αν χρειαστούν 100 χρόνια για να διαφύγει το μεθάνιο, θα προστίθενται 700 εκατ. τόνοι άνθρακα τον χρόνο στην ατμόσφαιρα, περίπου όσο εκπέμπουν σήμερα οι γεωργικές καλλιέργειες και οι υδρότοποι σε όλο τον κόσμο. Αυτά τονίζουν ειδικοί του κλίματος στο Guardian.


http://www.physics4u.gr/news/2005/scnews2123.html (http://www.physics4u.gr/news/2005/scnews2123.html)

To λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής μπορει να ανοιξει νέους εμπορικούς δρόμους μεχρι τωρα μη προσβάσιμους, πανω απο τη Σιβηρία και , κυρίως το "Βορειοδυτικό Πέρασμα" πανω απο των Καναδά, που ήταν σχεδόν παντα κλειστο εδώ και 1000 χρόνια...


(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/Northwest_passage.jpg/800px-Northwest_passage.jpg)

wiki:

Effects of global warming

Around the time of the Viking Sagas and for at least two more centuries (a conservative interval from 1000?1200 AD that also happens to include the dates allotted to some of the larger Norse ships), prior to the Little Ice Age the climate was not only warmer, but the sea-level in the Arctic was also quite different from that of the present day. [3] Between the glacial rebound and global cooling, land levels of the land masses about the Northwest Passage have risen upwards to the order of 20m in the centuries after the Viking times.

In the summer of 2000, several ships took advantage of thinning summer ice cover on the Arctic Ocean to make the crossing. It is thought that global warming is likely to open the passage for increasing periods of time, making it attractive as a major shipping route. Routes from Europe to the Far East save 4000 km through the passage, as compared to the current routes through the Panama Canal.

To σενάριο του "The day after tomorrow" που μιλάει για το σταμάτημα του βορειοατλαντικού ρεύματος το έχετε δει...?

Γνωρίζετε ότι στέκει ε?

Διάβασα το άρθρο της ελευθεροτυπίας και στις φωτογραφίες από το 1991 μέχρι το 2006 έχει λιώσει ένα αξιοσέβαστο μέρος των πάγων αλλά εγώ δεν έχω δει καμιά άνοδο στη στάθμη και ειδικά στην ιδιέτερη πατρλιδα μου μένω δίπλα στην ακτή, στην συνέχεια λέει οτι σε 20 με 30 χρόνια η άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα είναι κατά περίπου 7 μέτρα!!!!!!!. Μήπως είναι λίγο υπερβολικοί???

Δυστυχώς όχι, δεν είναι... μπορώ να στο διαβεβαιώσω αυτό...

Έχεις υπόψιν σου καμιά έρευνα με νούμερα, πως είσαι τόσο σίγουρη?

ερευνες πολλες εχουν γινει κ γινονται.το συμπρασμα δυστυχως δεν ανατρεπεται το οτι δηλ οι παγοι λιωνουν με αρκετα γρηγηρο ρυθμο.αν θες συγκεκριμενες ερευνες μπες σε κανενα Site της greenpeace και national geographic και ολο κ κτ θα βρεις.

ADSF_ εχεις προσέξει ποσο συχνά πλημμυρίζει η Πλατεια του Αγίου Μάρκου στη Βενετία τα τελευταία χρόνια...Η Βενετια ειναι χτισμένη σχεδόν στο επίπεδο της θαλασσας...

Ακολουθήστε το λίνκ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Acqua_Alta (http://en.wikipedia.org/wiki/Acqua_Alta)


Eπίσης τα παραπάνω άρθρα μαρτυρούν ένα γεγονός: οτι το Βορειοδυτικό Πέρασμα άνοιξε τοσο ωστε να επιτρεπει να περνούν φορτηγα πλοια για αρκετο χρονικο διαστημα ανα ετος, πραγμα που σημαινει οτι οι πάγοι λιώνουν...

 :-[ :-[

Ε αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς

Η Σουηδία καταργεί τα συμβατικά καύσιμα

Την ώρα που η Αμερική και η Ευρώπη αναζητούν λύσεις στα ενεργειακά τους ζητήματα, η Σουηδία υλοποιεί ήδη το πρόγραμμα της για την κατάργηση χρήσης συμβατικών καυσίμων μέχρι το 2020

ΣΗΜΕΡΑ, το 26% της ενέργειας που χρησιμοποιεί η Σουηδία προέρχεται από ανακυκλώσιμες πηγές. Τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι καταναλωτές δείχνουν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε ό,τι αφορά περιβαλλοντικά θέματα, γεγονός που προδικάζει την αύξηση αυτού του ποσοστού.

Οι Σουηδοί καταναλωτές μπορούν να γεμίσουν το αυτοκίνητο τους με αμόλυβδη βενζίνη σε τιμή 1,04 ευρώ/λίτρο περίπου για τις ανάγκες μετακίνησης τους, ή να επιλέξουν το φθηνότερο και μάλιστα επιδοτούμενο, μεθάνιο. Το μεθάνιο παράγεται στη Σουηδία από τα οικιακά σκουπίδια με τη χρήση ενός μηχανισμού που χρησιμοποιούν τα νοικοκυριά. «Στην ουσία πρόκειται για ένα φθηνό στομάχι», εξηγεί ο Ούλφ Μάρτινσον, διευθυντής εταιρείας που δραστηριοποιείται στο χώρο. «Εμείς το ταΐζουμε με βιολογικά απόβλητα και εκείνο μας δίνει βιολογικό καύσιμο».

Το ποσοστό των αυτοκινήτων και λεωφορείων που κινούνται με μεθάνιο φτάνει το 15%. Ο δείκτης είναι ιδιαίτερα υψηλός, εάν αναλογιστεί κανείς ότι πριν από δύο χρόνια περίπου το αντίστοιχο ποσοστό μόλις που ξεπερνούσε το 1%. Πίσω από αυτή την αύξηση δεν κρύβεται μόνο η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των πολιτών, αλλά και τα κίνητρα της κυβέρνησης για την εφαρμογή τέτοιων πρακτικών. Η Volvo Trucks, εταιρεία κατασκευής φορτηγών, σκοπεύει να γίνει η πρώτη μη-ρυπογόνα βαριά βιομηχανία μέχρι το τέλος του 2007. Εφόσον όλα πάνε βάσει του σχεδίου της εταιρείας, τα εργοστάσια της Volvo θα σταματήσουν να εκπέμπουν βλαβερά αέρια για το περιβάλλον. Η εφαρμογή μεθόδων παραγωγής ενέργειας από ανακυκλώσιμες πηγές φτάνει μέχρι τα απόβλητα από τις οικιακές τουαλέτες, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θέρμανση των σπιτιών, ενώ πολλά σπίτια χρησιμοποιούν ηλιακούς συλλέκτες για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

Όλα αυτά αποτελούν μέρος του μεγαλόπνοου, για πολλούς, σχεδίου της χώρας για κατάργηση της χρήσης συμβατικών καυσίμων μέχρι το 2020. Η πρώην υπουργός Ανάπυξης της χώρας, Μόνα Σάχλιν, σχολιάζει επ'αυτού λέγοντας ότι «είναι δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο και πάνω απ'όλα είναι απαραίτητο». Η εικόνα των ολοένα αυξανόμενων αιολικών πάρκων στα λιβάδια της Σουηδίας συνηγορεί έμπρακτα υπέρ αυτής της άποψης.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες NBC (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_27_05/01/2007_177604)

Η αλλαγή κλίματος κράτησε τους πελαργούς στη Γερμανία

(http://news.kathimerini.gr/kathnews/photos/14-01-07/14-01-07_212158_1.gif)


Οι πελαργοί δεν έφυγαν φέτος από τη Γερμανία για θερμές χώρες μακρινές. Ξανάχτισαν τις φωλιές τους εκεί, στα ακροπύργια του «παγωμένου» Βορρά. Τι συνέβη στα συμπαθή αποδημητικά; Απώλεσαν τη συνείδηση, την ταυτότητα, την εσωτερική τους πυξίδα; ΄Η μήπως άλλαξε δραματικά το κλίμα; Και τι συνεπάγεται αυτό για τη ζωή μας και την οικονομία;


Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_205539_14/01/2007_212158)

Είχαμε που είχαμε τους μετανάστες... τώρα θα μας μείνουν και με το ζόρι και οι εποχιακοί μετανάστες...


Αυτό εννοεί το ερώτημα του άρθρου?

Μακάρι να υπονοούσε αυτό...τοτε οι απαντήσεις θα ήταν εύκολες... :-\


Εχετε προσέξει οτι φέτος ο Χειμώνας ηταν πολύ ηπιος?? Μπορεί να είναι και σύμπτωση, αλλα την τελευταια δεκαετία σημειώνονται μεγέθη ρεκόρ στο κλίμα του πλανητη...

ναι σύμπτωση... σύμπτωση που ονομάζεται άνθρωπος.


Επίσης έχουν αλλάξει οι ορισμοί των ακραίων καιρικών φαινομένων για να μην αγχωνόμαστε μια στο τόσο...


Ελ Νίνιο πάουα η ζέστη φέτος.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ κομμάτι τής κοινής γνώμης, αλλά και μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής κοινότητας, έχει φτάσει σε ένα θεμελιώδες συμπέρασμα αναφορικά με τις κλιματικές αλλαγές: οι αλλαγές αυτές έχουν πράγματι συμβεί, είναι σημαντικές και κάτι πρέπει να γίνει επειγόντως. Η δημοσίευση της έκθεσης που συνέταξε η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για το περιβάλλον, αλλά και οι συζητήσεις στη φετινή σύνοδο του Νταβός, συνέβαλαν στο να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο αυτή η άποψη. Παρά ταύτα, γράφει ο Μάρτιν Βολφ στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, υπάρχει μια ομάδα που διαφωνεί με αυτή την άποψη: οι οικονομολόγοι.

Σε αυτούς είχε απευθυνθεί κυρίως το περασμένο καλοκαίρι ο Βρετανός οικονομολόγος Νίκολας Στερν με την έκθεσή του για το κλίμα. Αλλά δεν τους έπεισε. Θα έλεγε κανείς ότι αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία, αφού οι επιστήμονες είναι πεισμένοι για τον κίνδυνο που συνιστούν οι κλιματικές αλλαγές. Λάθος. Οι οικονομολόγοι, και όχι οι επιστήμονες, είναι εκείνοι που χειρίζονται το κόστος και τα οφέλη από τις εναλλακτικές πολιτικές.

Τρία είναι τα βασικά επιχειρήματα των οικονομολόγων.

Πρώτον, ότι η έκθεση Στερν διόγκωσε το οικονομικό κόστος των κλιματικών αλλαγών.

Δεύτερον, ότι υποτίμησε το κόστος της μείωσης των εκπομπών.

Τρίτον, ότι χρησιμοποίησε εσφαλμένα κριτήρια για να συγκρίνει το βραχυπρόθεσμο κόστος της μείωσης των εκπομπών με το κόστος της συνέχισης της σημερινής πολιτικής.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο επιχείρημα, η έκθεση Στερν συμπεραίνει ότι το χειρότερο σενάριο είναι ο εννεαπλασιασμός του κατά κεφαλήν εισοδήματος τα επόμενα 200 χρόνια, αντί για τον 13πλασιασμό που θα παρατηρηθεί αν αντιμετωπιστούν με αποφασιστικότητα οι κλιματικές αλλαγές. Με άλλα λόγια, ο Βρετανός οικονομολόγος συμφωνεί με τους συναδέλφους του ότι οι κλιματικές αλλαγές δεν είναι οικονομική καταστροφή. Κανείς όμως δεν μπορεί πραγματικά να τις προβλέψει ή να τις αξιολογήσει. Κι όταν συμβούν πραγματικά, θα είναι μη αναστρέψιμες.

Σε ό,τι αφορά το κόστος της μείωσης των καυσαερίων, είναι κι αυτό δύσκολο να υπολογιστεί. Η έκθεση το υπολογίζει ανάμεσα στο -1% (δηλαδή κέρδος) και το +3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2050. Τον πραγματικό αριθμό θα τον μάθουμε μόνο τότε. Το βέβαιο είναι ότι μερικές από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις θα αποβούν χρήσιμες έτσι κι αλλιώς, βοηθώντας μας να χρησιμοποιήσουμε στο εξής τα ορυκτά καύσιμα με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Το τρίτο επιχείρημα είναι για τους οικονομολόγους το πιο ενδιαφέρον - και το πιο επίμαχο. Σύμφωνα με τον Ουίλιαμ Νόρντχαουζ από το Γέιλ και τον Πάρτα Ντασγκούπτα από το Κέιμπριτζ, αν η λογική της έκθεσης εφαρμοζόταν στην οικονομία, οι σημερινές επενδύσεις θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερες απ' ό,τι στην πραγματικότητα είναι. Αλλά το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως μια οποιαδήποτε επενδυτική απόφαση. Είναι ένα ζήτημα ασφάλισης απέναντι σε μια αβέβαιη, αλλά πιθανότατα καταλυτικής σημασίας εξέλιξη. Οι άνθρωποι που ασφαλίζουν τα σπίτια τους από τη φωτιά πρέπει να περιμένουν ότι θα χάσουν χρήματα, αφού οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι ανθηρές επιχειρήσεις. Το κάνουν όμως επειδή δεν θέλουν να διατρέξουν τον κίνδυνο να χάσουν τα σπίτια τους. Το ίδιο ισχύει για τους ανθρώπους που αποφασίζουν να προστατέψουν τα σπίτια τους από τον κίνδυνο πλημμύρας, παρόλο που το αναμενόμενο κόστος της πλημμύρας (δηλαδή η πιθανότητα να συμβεί επί το μέγεθος της απώλειας) είναι μικρότερο από το κόστος της προστασίας.

Με την ίδια λογική, τονίζει ο αρθρογράφος των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, πρέπει να αναλάβουμε δράση για να μειωθεί η πιθανότητα μιας σοβαρής κλιματικής αλλαγής, ακόμη κι αν αυτό οδηγήσει σε μείωση του αναμενόμενου εισοδήματος. Αν μπορούσαμε να μειώσουμε τον κίνδυνο των πιο δυσάρεστων σεναρίων με τίμημα μόνο το 1% του ΑΕΠ, θα έπρεπε να το κάνουμε πρόθυμα. Το αποτέλεσμα θα ήταν να χαθούν μόλις τέσσερις μήνες ανάπτυξης, κάτι το ασήμαντο. Η απώλεια ενός πολύ μεγαλύτερου ποσοστού του ΑΕΠ θα δημιουργούσε ασφαλώς αμφιβολίες. Αλλά ο μόνος τρόπος να διαπιστώσουμε πόσο θα κοστίσει η σταθεροποίηση των εκπομπών είναι να δοκιμάσουμε. Η συζήτηση προς το παρόν είναι καθαρά θεωρητική.

kathimerini.gr  (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_195619_08/02/2007_181164)με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Φαϊνάνσιαλ Τάιμς