THMMY.gr

Τις τελευταίες εβδομάδες όλοι γινόμαστε μάρτυρες μιας εντυπωσιακής κινητοποίησης πανελλαδικά από την μέχρι τώρα "ωραία κοιμωμένη" αυτής της χώρας (νεολαία). Οι καταλήψεις αρχίζουν να γίνονται γνωστές, να αποτελούν συνδυασμένο τρόπο πίεσης.

Συγκεκριμένα στη σχολή μας, 702 φοιτητές ψήφισαν προς σ'αυτή την κατεύθυνση αγώνα, άλλοι 155 προς κάποια άλλη κατέυθυνση αγώνα, θυσιάζοντας οι περισσότεροι τα συμφέροντά τους. Το πλέον εντυπωσιακό ωστόσο είναι ο μεγάλος αριθμός ατόμων που συμμετέχουν στις τρέχουσες εκδηλώσεις. Στα συντονιστικά, στα αντιμαθήματα, στις συζητήσεις, ακόμα και στις βραδυνές περιπλανήσεις...

Η παρούσα κατάσταση πιστεύω πως έχει την δυναμική να ανατρέψει ή να καθυστερήσει τουλάχιστον την κατάθεση μέτρων που είτε είναι εις βάρος της παιδείας, είτε φαίνεται ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν.

Νομίζω πως πρέπει λοιπόν σιγά σιγά να σκεφτόμαστε το επόμενο βήμα. Τι θα γίνει αν η κυβέρνηση αναθεωρήσει κάποια τρανταχτά σημεία της πρότασης που σπρώχνουν αρκετούς φοιτητές; Όπως το 1,5*ν για παράδειγμα... Η κατάληψη είναι άψογα οργανωμένη, αλλά πόσο μπορούν να αντέξουν τα συγκεκριμένα άτομα; Άλλωστε κάποτε πρέπει να γίνει μάθημα.

Χτίζοντας πάνω σε αυτή τη δυναμική, κυρίως των ατόμων που συμμετέχουν ενεργά, ας συζητήσουμε τις κινήσεις μας από το Σεπτέμβρη και μετά. Ακόμα περισσότερο συνειδητοποιημένοι να αγωνιστούμε παράλληλα με τη δουλειά μας ώστε να αποκρούσουμε κάθε αντιεκπαιδευτικό βήμα, να περάσουμε στην αντεπίθεση προτείνοντας συγκεκριμένες αλλαγές, προς το συμφέρον μας. Προτάσεις που όλοι θα καταλάβουν ότι είναι εφικτές και ουσιαστικές για την αναβάθμιση της τριτοβάθμιας, ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης.

Περιμένω να ακούσω τις τοποθετήσεις σας... Ελπίζω κάτι τέτοιο να συζητηθεί και στο συντονιστικό. Άλλωστε δεν είμαστε καταληψιομανείς. Αγωνιζόμαστε διαρκώς με τον καλύτερο κατά τη γνώμη μας τρόπο.

Νομίζω ότι και με βάση το topic που άνοιξε για τις αντιπροτάσεις μας πάνω στην πρόταση του ΕΣΥΠ,μπορούμε να συζητήσουμε το παραπέρα σε κάποιο συντονιστικό ή καλύτερα σε μια άλλη συνάντηση μόνο γι'αυτό.

Πάντως καλό που το σκέφτεσαι πιστεύω,αλλά ίσως πρέπει να περιμένουμε να δούμε και την αντίδραση της κ.Μαριέτας Γιαννάκου-Κουτσίκου......................

Κατα τη ρηση του Λενον "Ζωη ειναι αυτο που περνα μπροστα σου ενω εσυ κανεις σχεδια για το μελλον" προτεινω να αφησουμε προς το παρον τα σχεδια για το μετα την καταληψη και να δουμε πως θα κανουμε την καταληψη εδψ και τωρα (που ειναι ακομα στην αρχη της) ακομα πιο αποδοτικη και παραγωγικη!

Διαφωνω. Πιστευω οτι θα ηταν καλο να μιλησουμε, εστω και φιλολογικα, για οτ τι θα κανουμε εργοτερα, ενα συνεχισει η ασιαλλαξια απο πλευρας υπουργειου.

Σε εναν πολεμο, για να κερδισεις πρεπει να εισαι πιο οργανωμενος απο τον αντιπαλο σου.

Λοιπόν, θα συμφωνήσω με την cecs στο ότι θα πρέπει ως φοιτητικό κίνημα να κάνουμε αντιπροταση στον νόμο του ΕΣΥΠ και να την στείλουμε ενδεχομένως στα ΜΜΕ. Με τον τρόπο αυτό θα δείξουμε ότι δεν διακατεχόμαστε από στείρο αρνητισμό, αλλά είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε συγκεκριμένες προτάσεις.
Για να γίνει αυτό θα ανοίξει μία αρκετά μεγάλη συζήτηση πάνω σε κάθε μία πρόταση του ΕΣΥΠ και αφού ακουστούν οι απόψεις όλων, θα συγγραφεί το τελικό κείμενο.

Υπαρχει το συντονιστικο της καταληψης,υπαρχουν και οι συζητησεις-εκδηλωσεις που γινονται μεσα στην καταληψη. Οποιος θελει να κανει μια προταση ή να οδηγήσει προς τα κάπου την κατάληψη (γιατί θεωρεί ότι ο δρόμος που προτείνει είναι ο πιο αποτελεσματικός) ας παρέμβει στις συναντησεις του συντονιστικου και στις εκδηλωσεις-συζητησεις. Διαφορετικα η ολη κουβεντα κινδυνευει να μεινει μονο μεσα στα πλαισια του φορουμ διχως να εχει καποιο πρακτικο αντικτυπο. Το ξαναεγραψα: ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ. Ας φτιαξει ο καθενας πρωτοβουλιακα ομαδες παρεμβασης.

Την άνοιξη του 2007 οι εκλογές;
 Με θέμα την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αν τορπιλιστεί τελικά ο εθνικός διάλογος

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100053_06/08/2006_193449

Του Νικου Νικολαου

Μετά τον Δεκαπενταύγουστο και την επιστροφή του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη από τις ολιγοήμερες διακοπές, αρχίζουν οι διυπουργικές συσκέψεις για την οριστικοποίηση των μεγεθών του προϋπολογισμού του 2007. Σύμφωνα με συνταγματική επιταγή, το προσχέδιο του προϋπολογισμού πρέπει να κατατεθεί στη Βουλή μέχρι τις 2 Οκτωβρίου. Το δεύτερο δεκαπενθήμερο λοιπόν του Αυγούστου και ο Σεπτέμβριος θα είναι κρίσιμη περίοδος για τη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής που θα ασκήσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. το επόμενο έτος, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και έτος εκλογών.

Πράγματι, σύμφωνα με πληροφορίες μας, ο σχεδιασμός της οικονομικής πολιτικής του 2007 γίνεται με ορίζοντα τις εθνικές εκλογές που τοποθετούνται το αργότερο για την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου 2007, ένα χρονικό όριο δηλαδή μέχρι το οποίο το οικονομικό επιτελείο πιστεύει ότι θα έχει επιτύχει την παγίωση της δημοσιονομικής εξυγίανσης και συνεπώς την έξοδο της χώρας από το καθεστώς της κοινοτικής επιτήρησης, την παραμονή της οικονομίας σε υψηλή αναπτυξιακή τροχιά και τη βελτίωση των εισοδημάτων, ιδιαίτερα των χαμηλοτέρων, με τη μείωση της φορολογίας εισοδήματος και με τις ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις του ΟΓΑ και του ΕΚΑΣ. Βέβαια, με τη μαζική επιστροφή από «τα μπάνια του λαού» και εν όψει και των δημοτικών εκλογών, οι συνδικαλιστές που ελέγχονται από το ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά θα προσπαθήσουν να οργανώσουν διαμαρτυρίες για την ακρίβεια, την επιβολή νέων φόρων κ.λπ. Παρότι, όμως, ομολογουμένως υπάρχει ένα κλίμα γκρίνιας, κανείς μέσα στην κυβέρνηση δεν βλέπει από τον Σεπτέμβριο και μετά επερχόμενα κύματα κοινωνικής αναταραχής.

Χωρίς κοινωνικές συγκρούσεις

Ετσι, λοιπόν, ο κ. Γ. Αλογοσκούφης είναι πεπεισμένος ότι το οικονομικό επιτελείο θα έχει όλη την άνεση να σχεδιάσει –χωρίς την πίεση κοινωνικών συγκρούσεων– μια οικονομική πολιτική με ορίζοντα το 2007 και ζητούμενο την κεφαλαιοποίηση υπέρ των πολιτών των βελτιώσεων που επέτυχε αυτά τα δυόμισι χρόνια η Νέα Δημοκρατία. Το σενάριο αυτό είναι το πλέον πιθανό, εκτός εάν οι προαναγγελθείσες από την αντιπολίτευση φθινοπωρινές συγκρούσεις για την Παιδεία ανατρέψουν αιφνίδια το πολιτικό σκηνικό.

Πράγματι, όχι μόνο το οικονομικό επιτελείο αλλά και άλλα κυβερνητικά στελέχη είναι πεπεισμένα ότι ο πρωθυπουργός κ. Κων. Καραμανλής είναι αποφασισμένος να πραγματοποιήσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κρίνοντας ότι είναι στρατηγικής σημασίας για το μέλλον της οικονομίας, αλλά και για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας, μια και τα σημερινά χάλια στην ανώτατη παιδεία εξαναγκάζουν και τη μεσαία τάξη στη χώρα μας να μιμείται την ανώτερη εισοδηματικά τάξη, στέλνοντας τα παιδιά της στο εξωτερικό να σπουδάσουν. Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, δίνοντας όλα τα δυνατά χρονικά περιθώρια να ολοκληρωθεί ο κύκλος του διαλόγου της υπουργού κ. Μαρ. Γιαννάκου με τους πανεπιστημιακούς και τους φοιτητές, θα αναμένει μέχρι τον χειμώνα για να ψηφίσει στη Βουλή ένα νέο νόμο πλαίσιο για την ανωτάτη παιδεία, οι διατάξεις του οποίου θα ισχύσουν από το 2008. Εάν, όμως, ο διάλογος αποδειχθεί άπρακτος και εάν το καθηγητικό κατεστημένο μαζί με ομάδες φοιτητών συνεχίσουν να πολεμούν τον νόμο πλαίσιο με καταλήψεις και διαδηλώσεις, τότε ο κ. Κων. Καραμανλής θα προχωρήσει σε εκλογές την άνοιξη του 2007, ζητώντας την ψήφο των πολιτών για να εφαρμόσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, πεπεισμένος ότι θα τις κερδίσει, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι η παιδεία μας πρέπει να αλλάξε�

Το μονο σίγουρο είναι ότι οι καιροί είναι πονηροί και θέλει επαγρύπνηση από πλευράς μας και μεγάλη προσοχή.. Επιπλεόν, ας έχουμε υπόψην ότι το υπουργείο προσπαθεί να προσεταιριστεί τα ΤΕΙ ικανοποιώντας διάφορα αιτήματά τους, έτσι ώστε να σπάσει τη συμμαχία ΑΕΙ-ΤΕΙ που αναπτύχθηκε στις κινητοποιήσεις. Βέβαια, αυτός ο προσεταιρισμός είναι προς το παρόν σε επίπεδο προέδρων ΤΕΙ και όχι φοιτητών ΤΕΙ. Το κρίσιμο για τη διατήρηση αυτής της συμμαχίας ΑΕΙ-ΤΕΙ είναι το τι θα πράξουν οι φοιτητές των ΤΕΙ.

Το να σπάσει αυτή η συμμαχία είναι κατά τη γνώμη μου αρκετά δύσκολο. Αυτό θα εξαρτηθεί βέβαια από 2 πράγματα τι θα γίνει με τα τμήματα που πλέον δε θα έχουν επαρκή αριθμό φοιτητών λόγω της βάσης του 10 και 2ον τι θα γίνει με μία αλλαγή που σχεδίαζε το υπουργείο για πότε θεωρείται ένα μάθημα ότι έχει διδαχθεί και συγκεκριμένα με τον αριθμό των θεωριών που θα πρέπει να έχουν γίνει. Αυτό γιατί στα ΤΕΙ οι θεωρίες είναι υπερβολικά υποβαθμισμένες σε σημείο στα ΤΕΙ της περιφέρειας οι καθηγητές που δεν διαμένουν στην έδρα του τμήματος να μην κατεβαίνουν καν για τη θεωρία θεωρώντας ότι δε θα κατέβουν ούτε οι φοιτητές.

Εγώ προσωπικά αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι ότι πρόκειται για μία συνθήκη της ευρωπαικής ένωσης(Μπολόνια) ,όπως αυτή του Μάστριχ και ό,τι και να κάνουμε εντός της Ελλάδας τελικά θα περάσουν ό,τι μέτρα θέλουν.Μόνο μία πανευρωπαική εξέγερση θα μας σώσει.Και είναι δύσκολο να οργανωθεί.Αλλά πιστεύω ότι μεγαλύτερο ρόλο θα παίξει το πως θα μείνει οργανωμένο το φοιτιτικό κίνημα και στις επόμενες γενιές....Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε κάτι και να βελτιώσουμε την κατάσταση.

Jimi ηδη υπάρχουν φοιτητικές αντιδράσεις και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. για την διακήρυξη της Μπολόνιας. Απλά τα Μ.Μ.Ε. μας παίξαν τον γνωστό ρόλο τους..... δεν έβγαλαν μιλιά για αυτές τις κινητοποιήσεις με αποτέλεσμα να νομίζουμε ότι τίποτα δεν γίνεται στις άλλες χώρες. Ο προβληματισμός σου ότι αν θέλουμε να γίνει κάτι σοβαρό, αυτό πρέπει να γίνει πανευρωπαικά είναι πολύ σωστός. Αυτός ο προβληματισμός με οδήγησε πριν ένα χρόνο να αρχίζω να μαζεύω πληροφορίες για το τι γίνεται και στις άλλες χώρες της Ε.Ε. από πλευράς φοιτητικών αντιδράσεων. Μάζεψα κάποια κείμενα-αποφάσεις από συνόδους πρυτάνεων ευρωπαικών πανεπιστημίων, κάποια άρθρα εφημερίδων, έμαθα κάποια πράγματα και στο Ευρωπαικό Κοινωνικό Φόρουμ στην Αθήνα στις αρχές Μαίου, όπου ήρθαν φοιτητές από διάφορες ευρωπαικές χώρες και έκαναν μια ενημέρωση για το τι κάνουν αυτοί για τη διακήρυξη της Μπολόνιας. Μόλις επιστρέψω από τις διακοπές θα ενημερώσω το παρόν τοπικ σχετικά με το υλικό που έχω μαζέψει..
Αν το ξεχάσω λόγω διαβάσματος, θύμισέ το μου..  ;)

Επίσης πολλές χώρες δεν προχώρησαν στις επιταγές τις μπολώνιας (πχ Ιρλανδία) και χώρες που προσπαθούν να τις καταργήσουν (πχ Ιταλία)


(το είχα διαβάσει σε ένα άρθρο της ΚΕ, το είχα θεωρήσει έγκαιρο, αλλά δεν ξέρω αν θυμάμαι καλά τις χώρες)

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_242186_26/08/2006_195399

--------------------------------------------------------------------------------

Σε εκλογές για την Παιδεία

Tου Γεωργιου Π. Μαλουχου

Για λόγους της εκάστοτε πολιτικής συγκυρίας, οι εκλογές στην Eλλάδα δεν γίνονται σχεδόν ποτέ στην ώρα τους στο πλήρες τέλος μιας τετραετίας. Για να γίνουν νωρίτερα, οι κυβερνήσεις υποχρεούνται να επιστρατεύουν κάθε φορά την «επίκληση εθνικού θέματος» που να δικαιολογεί την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Σε τέτοιο ρόλο «guest star», έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς από τα εθνικά θέματα, ιδίως το Κυπριακό, μέχρι και την ONE επί Σημίτη. Tώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση μελετά σοβαρά το ενδεχόμενο οι επόμενες εκλογές να γίνουν για το επίσης όντως εθνικό θέμα των μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία.

Oπως αναφέρεται, η κυβέρνηση έχει στα χέρια της μια σειρά από στοιχεία ερευνών που δείχνουν ότι η κοινή γνώμη της χώρας έχει περίπου αγανακτήσει, αν όχι αηδιάσει από τις αντιδράσεις που εξαπολύθηκαν στην προσπάθεια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Γονείς που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους, αλλά, τώρα πια και τα ίδια τα παιδιά που βλέπουν από πολύ νωρίς και πολύ ξεκάθαρα στο πετσί τους το τι σημαίνει ανεργία και το πόσο οξύς είναι ο ανταγωνισμός για μια θέση στην αγορά εργασίας, νιώθουν πλέον οργή γι’ αυτήν την ακλόνητη δικτατορία των κομματικών συνδικαλιστών, φοιτητών και καθηγητών, και για τον τρόπο που αδίστακτα υπονομεύουν το μέλλον, προκειμένου να συντηρήσουν τα τριτοκοσμικά τους προνόμια.

Προς τιμήν της, η υπουργός Παιδείας επιχείρησε με πάθος να σπάσει όλο αυτό το «τείχος του αίσχους». Kαι, φυσικά, δεν είναι παράξενο ότι όλο αυτό το ολοκληρωτικό κατεστημένο κατέγραψε νίκη. Oμως, τελικά, όπως φαίνεται, ήταν μια νίκη στα σημεία. Γιατί, αν πράγματι η αγανάκτηση της κοινωνίας αποτυπώνεται στις μετρήσεις, το έδαφος όντως καθίσταται εξαιρετικά πρόσφορο για να προκηρυχθούν οι πρόωρες εκλογές με σύνθημα τη βαθιά τομή, τη ριζική αλλαγή στην παιδεία, την πιο ουσιαστική και βαθιά μεταρρύθμιση στην κοινωνία. Aλλά, με μια διαφορά. Oτι όλα αυτά, δεν θα είναι προσχηματικά. Oτι δεν θα γίνουν μόνο επειδή πρόκειται για πολύ καλή ιδέα, για εξαιρετικό εύρημα σε μέρες μεγάλης αμηχανίας και συνολικής φτώχειας στην παραγωγή πολιτικής από το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Γιατί, τότε, το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο από το να μην γίνει τίποτα. Oχι μόνον επειδή θα προδωθεί πια κάθε ελπίδα για το μέλλον -και αυτό θα είναι ό,τι χειρότερο- αλλά και γιατί οι αντιδράσεις που γεννήθηκαν από την προσπάθεια της μεταρύθμισης, στην πραγματικότητα, τελικά, θα έχουν θριαμβεύσει.

H κυβέρνηση έχει στα χέρια της (ακόμα) ένα μεγάλο, σπάνιο πολιτικό προνόμιο: μοιάζει να μπαίνει ισχυρή και στη δεύτερη τετραετία. Aυτό, οφείλει, να μην το χαραμίσει.

26-08-06  H KAΘHMEPINH



--------------------------------------------------------------------------------


Electroauth mailing list
Electroauth@genesis.ee.auth.gr
http://genesis.ee.auth.gr/mailman/listinfo/electroauth

All in all you're just another brick in the wall
All in all you're just another brick in the wall


Μαριεττα και Κωστακη, ο λαος σας σας καλει (παμε ολοι μαζι στο ρυθμο, ελα χερακια):

Μarietta - Kostaki, tear down the wall...

Μετα τους Pink Floyd, βρεθηκαν επιτελους οι αξιοι συνεχιστες που θα κανουν πραξη το οραμα. Η συγκινηση με εχει κατακλισει. Εμπρος, ολοι μαζι, ας αρχισουμε την κατεδαφιση αυτης της χωρας, αρχιζοντας-απο που αλλου-απο τα πανεπιστημια.

Ο κουφός τα ταιριάζει...

Ωχ,κατάλαβα τι μας έρχεται στο εγγύς μέλλον...

Πάτε εδώ:


http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=7426.0

Ακολουθεί προσωπική-υποκειμενική μου ανάλυση επί των γεγονότων:

Εδώ και χρόνια σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης έχει καλλιεργηθεί μια πλαστή εικόνα για τα πανεπιστήμια, μια εικόνα που απειλεί να τα καταστρέψει. Για παράδειγμα, κάθε φορά που καταστρεφόταν πανεπιστημιακή περιουσία ή κινδύνευαν ζωές από τους γνωστούς άγνωστους μπαχαλάκηδες έβγαιναν οι "ειδήμονες" των Μ.Μ.Ε. και φώναζαν ότι φταίει το άσυλο. Και στο χορό αυτόν ακολουθούσαν και πολλοί τηλεθεατές. Το ίδιο έγινε και με την αξιολόγηση, πολλοι απορούσαν γιατί να υπάρχουν αυτές οι αντιδράσεις από καθηγητές και φοιτητές για την αξιολόγηση. Βέβαια, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που είτε στα κανάλια είτε ως τηλεθεατές-κοινή γνώμη λέγανε ότι "φταίει το άσυλο και πρέπει να καταργηθεί" ή "η αξιολόγηση θα μας σώσει, γιατί αντιδρούν" δεν έχουν διαβάσει ποτέ τους τι λέει για το άσυλο και την αξιολόγηση ο νόμος πλαίσιο 1268 που διέπει τη λειτουργία των ΑΕΙ από το 1982. Γιατί αν τον διάβαζαν θα διαπίστωναν προς μεγάλη τους έκπληξη ότι:

α) Απο πουθενά δεν προκύπτει ότι το άσυλο ευθύνεται για τις καταστροφές που γίνονται από τους γνωστούς αγνώστους. Επιπροσθέτως, προβλέπει ότι σε περίπτωση κακουργήματος (αδικήματος κατά ζωής) μπορεί να μπει η αστυνομία δίχως να ζητήσει άδεια από κανέναν.

β) Ο νόμος πλαίσιο 1268 καθιέρωνε από τότε την αξιολόγηση του διδακτικού έργου των διδασκόντων από τους φοιτητές. Επίσης, καθιέρωνε και τη συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης, μέσω της οποίας θα μπορούσαν οι φοιτητές να ασκήσουν έλεγχο στη διοίκηση του τμήματος, στο που πάνε τα λεφτά, στην ανέλιξη των καθηγητών σε ανώτερες βαθμίδες ΔΕΠ. Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν η έλλειψη θεσμοθέτησης αυτού του ελέγχου και της αξιολόγησης, αλλά το πώς εφαρμόστηκε από πλευράς φοιτητών τόσα χρόνια και το πώς πάει να εφαρμοστεί τώρα με το νόμο που ψήφισε πέρσι η κυβέρνηση.

Δυστυχώς, πολλοί, είτε "ειδήμονες" των καναλιών, είτε απλοί άνθρωποι λένε ό,τι τους κατέβει για το Πανεπιστήμιο, τη στιγμή που η μόνη σχέση που έχουν με αυτό είναι ότι καμιά φορά περνάνε έξω από τις πόρτες του πηγαίνοντας για τη δουλειά τους.. Το φαινόμενο αυτό γιγαντώθηκε την περίοδο των καταλήψεων, όπου έβγαιναν διάφοροι δημοσιογράφοι (πχ. Τράγκας) και το μόνο που κάνανε ήταν να πετάνε λάσπη προς το Πανεπιστήμιο. Το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι ότι από αυτούς τους "ειδήμονες" έχει δημιουργηθεί σε ένα κομμάτι της κοινής γνώμης μια πλαστή εικόνα για το Πανεπιστήμιο που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα και με τα πραγματικά προβλήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ακριβώς γιατί και αυτοί οι "ειδήμονες" ουδέποτε μελέτησαν του νόμους και την πραγματικότητα που επικρατεί στα πανεπιστήμια).

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όντας μια κυβέρνηση που κυβερνά με βάση τα γκάλοπ, βασίζεται σ'αυτήν την πλαστή εικόνα που υπάρχει σε ένα κομμάτι της κοινής και προσπαθεί να περάσει ένα σωρό μέτρα, τα οποία θα είναι αρεστά σ'αυτό το κομμάτι της κοινής γνώμης (αφού θα λύνουν τα δήθεν προβλήματα που παρουσιάζει αυτή η πλαστή εικόνα), αλλά στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να λύσουν κανένα υπαρκτό πρόβλημα των Πανεπιστημίων. Αν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι η μεταβίβαση της ευθύνης για την άρση του ασύλου από την επιτροπή ασύλου στο πρυτανικό συμβούλειο θα λύσει το πρόβλημα των γνωστών αγνώστων που προκαλούν φθορές στο πανεπιστήμιο κάθε επέτειο της 17 Νοέμβρη. Ακόμα και στη συζήτηση στη Βουλή για το Προσχέδιο Νόμου που γινόταν το Καλοκαίρι βγήκε ο Πρύτανης (και μέλος του Πρυτανικού Συμβουλείου) του Πανεπιστημίου Αιγαίου και δήλωσε ευθαρσώς στην υπουργό ότι αυτό το μέτρο δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα.

Η κυβέρνηση δυστυχώς, απ'ότι φαίνεται δεν ενδιαφέρεται να λύσει τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης. Την ενδιαφέρει απλά το επικοινωνιακό κομμάτι της όλης ιστορίας, να πείσει την κοινή γνώμη ότι δήθεν κάνει κάτι για την Εκπαίδευση για να εξασφαλίσει και μια δεύτερη τετραετία στις εκλογές που θα γίνουν του χρόνου.


Γι'αυτό και μεις πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Να παραμερίσουμε αυτήν την αισχρή συμμαχία υπουργείου-μεγαλοειδημόνων των καναλιών και να βάλουμε μπροστά τις δικές μας προτάσεις και τα όνειρά μας για την Παιδεία. Να διαμορφώσουμε την Παιδεία όπως την θέλουμε, ξεκινώντας από τα πιο μικρά (για παράδειγμα βελτιώνοντας την υποδομή της σχολής μας, πχ. τα πρόσφατα εγκαίνια της νησίδας Η/Υ μας) έως τα πιο μεγάλα (το πρόγραμμα σπουδών μας, την αξία των πτυχίων μας).



Υ.Γ.: Οι παραπάνω σκέψεις ήταν αυτές που με ώθησαν να συμμετάσχω στις καταλήψεις. Όταν από το 1ο σχεδόν έτος περνάς όλη σου τη μέρα στο Πανεπιστήμιο, είτε λόγω των μαθημάτων, είτε λόγω των διάφορων πολιτιστικών ομάδων , και αυτός ο χώρος έχει γίνει πλέον δεύτερο σπίτι σου, δεν είναι δυνατόν να τον αφήνεις να τον απαξιώνουν με τόσο αισχρό τρόπο οι "ειδήμονες" των καναλιών και το υπουργείο.

Πες τα ρε electroSOK!!!

Α)Ο νομος θα σου πει αν ευθυνεται το ασυλο για τους βανδαλισμους? Το ασυλο απλα ειναι ενα διχτυ ασφαλειας για αυτους που θελουν να κανουν κακο...Να σπασουν το γραφειο του Βασσαλου κτλ κτλ...Μα ειναι δυνατον ο νομος - πλαισιο να σου πει οτι φταιει το ασυλο? Οσο για το αν η αστυνομια μπορει να μπει μεσα στο Πανεπιστημιο, κατσε να μπει και αν δεν ξεσηκωθεις πρωτος εσυ να μιλησεις για Χουντα, ελα να τα πουμε τοτε...

Β)Αξιολογηση μεσω φοιτητων?Ελεος...Πως θα τους κρινουμε στο γνωστικο τους αντικειμενο? Ο μονος τομεας κριτικης απο την πλευρα μας ειναι το αν ερχονται στην αιθουσα και αν παραδιδουν το μαθημα σωστα..Στα αλλα τι λογο εχουμε?Τι παραπανω εξουσια πρεπει να εχουμε πανω τους?


Τα καναλια  πιστευεις οτι προπαγανδιζουν την αξιολογηση? Δυστυχως, τα καναλια δεν εχουν ουτε καν αποψη. Ειναι εκμεταλλευτες των γεγονοτων και διαμορφωτες πολιτικου κλιματος αναλογα με τις οικονομικες επιδιωξεις των εργοληπτων-καναλαρχων....
Η κοινη γνωμη δε θελει να ξερει τι γινεται στο Πανεπιστημιο και τι σχεσεις ανομες υπαρχουν μεσα σε αυτο.Φανταζεται, και δικαιως, οτι υπαρχει διαφθορα και βλεπει τα παιδια της να μην κανουν μαθηματα και να παλευουν με εξεταστικη 45 ημερων για να προασπισουν τα συμφεροντα των Καθηγητων. Βλεπει οτι χανει χρηματα. Βλεπει οτι τα "εξυπνα" παιδια δεν εκαναν καταληψεις, διαβαζαν. Βλεπει ενα τελμα.Απο προσωπικες συζητησεις με πολυ σκεπτομενους ανθρωπους (φιλελευθερους τε και σοσιαλιζοντες) εγω αυτα αποκομισα.

Αυτη τη φορα η κοινη γνωμη, παρα την κινητοποιηση, δεν ειναι μαζι με τους φοιτητες σε εναν αγωνα με "φλου" διεκδικησεις και "φλου" αποτελεσματα. Αυτη τη φορα το κινημα εχει μεινει πισω, δεν πρωτοπορει.
Οσο για την κυβερνηση, κανει μεγαλα λαθη που ειναι ομως αναγκαια. Θα της καταλογισω μια ακομη χαμενη ευκαιρια αν κουτσουρεψει αυτο το Σχεδιο Νομου που ειναι απο μονο του συντηρητικο. Φοβαται μη χασει τις εκλογες γιατι με αυτα τα πραγματα δεν παιζεις. Και αν τη γλιτωσε στο τσακ απο τις "βακτηριες" (sic) των ΜΑΤ, αρκει ενα λαθος μονο για να τη ριξει...

ΥΓ: Ολα αυτα ειναι προσωπικη γνωμη στα των καταληψεων και οχι προσωπικη επιθεση ετσι?

Α)Το ασυλο δεν ειναι διχτυ ασφαλειας. Αν θες να σπασεις κατι, το σπας ανετα οπουδηποτε. Το αν θα σε πιασουν η οχι δεν νομιζω οτι εχει σχεση με το ασυλο, αλλα κυριως με τους ανικανους που τυγχανει να εχουμε ως προστατες της κοινωνιας, ακα μπατσους.

Β)Οταν λεμε αξιολογηση απο τους φοιτητε, εννουμε ως προς το διδακτικο τους εργο. Αυτο θα επρεπε να παιζει σημαντικοτατο ρολο. Αντιθετα το εχουν γραμμενο στα ... οταν γινονται κρισεις...

Γ)Φυσικα προπαγανδιζουν τις κινητοποιησεις. Οταν μια δημοσιοργαφος που υποτιθεται πρεπει να δηοσιευει τα γεγονοτα σχετικα αμεροληπτα ρωταει: "τι αισθανεστε που αναγκαζεται τους συμφοιτητες σας να χασουν μαθηματα" και δεν δεχεται να της πουνε τις αποψεις τους, τοτε πως λεγεταια αυτο;; Οταν βγαινει ο καραγκιοζης ο Τραγκας και λεει οτι του κατεβει στο κατω κεφαλι(κοινως οτι του καυλωσει) αυτο τι ειναι. Οταν λεει για τα γεγονοτα με τους μπατσους οτι αυτοι απλα κανουν την δουλεια τους και να μην διαμαρτυρομαστε εμεις τι ειναι αυτο; Στην τελικη αυτο που λες εσυ ειναι αυτο που λεμε εμεις. Τα συμφεροντα των ιδιοκτητων των καναλιων ειναι ουτως η αλλως υπερ των νεων μετρων, αφου αυτοι ειναι που θα ανοιξουν σχεδον πρωτοι αναλογες σχολες.

Δ)Φυσικα και το κινημα εχει μεινει πισω, απο την στιγμη που δεν ξεσηκωθηκαν ολοι να τους πιασουν στις κλωτσιες. Οι σχεσεις οι ανομες γινονται κυριως απο παραταξεις οι οποιες προσκεινται στις κυβερνητικες και μη. Οχι απο τον απλο φοιτητοκοσμο. Γινεται απο ΔΑΠ(π.χ. τα αισχρα φαινομενα του ΠΑΜΑΚ) και ΠΑΣΠ. Αν θελουν να τα αλλαξουν ας τα καταΡγησουν. ΑΠΛΑ. Και οι εξυπνοι φοιτητες δεν ηταν αυτοι που διαβαζαν. Αυτοι που θελουν απλα να τελειωσουν για να βολευτουν σε καμια θεση ή να πανε καπου και χεστηκαν για ολα τα υπολοιπα.Ή ατομα που απλα συμφωνουν και αυτους δεν μπορεις να τους πεις τιποτα, αποψη τους.

Τελος θα ηθελα να κανω μια ερωτηση και ας μου απαντησει ποιος ξερει. Οσοι ειναι υπερ των νεων μετρων και γενικα εχουν μια λογικη "γιατι να μην πληρωνουμε, αφου ουτως η αλλως ετσι γινεται", γιατι δεν πηγαν πουθενα εκτος Ελλαδας, καπου που θα μπορουσαν να πληρωσουν ανετα, στα "καλυτερα" πανεπιστημια. Γιατι προτιμησαν να ερθουν στα ταπεινα Δημοσια που ειναι και τζαμπε(τι μπαναλ);;; Και αν περιμεναν να βρουν αλλιως τα πραγματα, γιατι δεν εφυγαν μολις ειδαν οτι δεν τους αρεσει η κατασταση;;;

A)Ειναι θεμα ανικανοτητας των αστυνομικων ή μιας εντολης απο το Υπουργειο?Τελικα, πρεπει να μπαινουν οι αστυνομικοι στο Πανεπιστημιο ή οχι?

Β)Μα συμφωνω, αλλα προτεινω και απο επιτροπες Καθηγητων κοινης αποδοχης και εγνωσμενης αξιας πανω στα αντικειμενα, δτην ερευνα, στην πρωτοτυπια.

Γ)Δεν πολυκαταλαβα αυτο
Στα υπολοιπα:Ναι ο Τραγκας ειναι καραγκιοζης, αλλα: Οταν εβγαινε εκεινη η γνωστη σε ολους κοπελια απο την Ιατρικη (καθε μερα και πιο βαμμενη) και εκτοξευε ακυρα επιχειρηματα, λιβελους και υβρεις εναντιον των επικριτων των κινητοποιησεων και ελεγε κυριολεκτικα μπαρουφες γιατι δεν της ελεγε κανεις τιποτα και την προμοταριζαν εναντι των υπολοιπων συνομιλητων? Χαθηκε ενας electroshock εκει να αναπτυξει τις θεσεις του κινηματος?
Αληθεια, ΜEGA εβλεπες καθολου τοτε?Δεν καταλαβαινετε οτι πολυ απλα τα καναλια να πουλησουν θελουν και εκμεταλλευονται τις κινητοποιησεις?

Δ)Οχι φιλε μου.Εδω διαφωνω.Το κινημα εχει μεινει πισω γιατι αγκυλωνεται απο την εμμονη του στις ιδεολογιες των κομματων στα οποια προσκεινται. Ποιες κανουριες ιδεολογιες εχουν εισαχθει? Για την ακριβεια τι ιδεολογια ειχε το κινημα περα απο το ΟΧΙ? Τι αποφασεις εβγαλε για να  τις ριξει στο τραπεζι του απο μηδενικη βαση διαλογου? Εγω δεν ειδα καμια προταση συγκροτημενη...Ποσο μαλλ
59;ν μια προταση που δε θα ζηταει μονο δωρεαν σιτιση και στεγαση αλλα και προσαρμογη στην πραγματικοτητα του 1990, ουτε καν του 2006??

Το τελευταιο...Ειμαι υπερ ακομα πιο ριζοσπαστικων (για αλλους αντιδραστικων - ως προς τι αραγε?) λυσεων στο χωρο της Παιδειας..Θα πηγαινα στο εξωτερικο αν ημουν αποφασισμενος να χαλασω χρηματα και αν νομιζω πως αξιζει.Δεν ειναι μπαναλ τα Δημοσια ειναι η μονη σοβαρη επιλογη.

Το ποστ μου ετσι οπως το εγραψα ειχε καποιες ασαφειες, γι'αυτο το αναδιατυπωνω και το ξαναπαραθετω παρακατω για οποιον θελει να το διαβασει. Αυτα που αλλαξα ειναι τα bold στην παράγραφο πριν το Υ.Γ. (και τα οποία είναι το ζουμί αυτής της παραγράφου) καθώς και η προσθηκη ερωτηματικού στο τέλος της φράσης "αφού η αξιολόγηση θα μας σώσει, γιατί αντιδρούν".


Ακολουθεί προσωπική-υποκειμενική μου ανάλυση επί των γεγονότων:

Εδώ και χρόνια σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης έχει καλλιεργηθεί μια πλαστή εικόνα για τα πανεπιστήμια, μια εικόνα που απειλεί να τα καταστρέψει. Για παράδειγμα, κάθε φορά που καταστρεφόταν πανεπιστημιακή περιουσία ή κινδύνευαν ζωές από τους γνωστούς άγνωστους μπαχαλάκηδες έβγαιναν οι "ειδήμονες" των Μ.Μ.Ε. και φώναζαν ότι φταίει το άσυλο. Και στο χορό αυτόν ακολουθούσαν και πολλοί τηλεθεατές. Το ίδιο έγινε και με την αξιολόγηση, πολλοι απορούσαν γιατί να υπάρχουν αυτές οι αντιδράσεις από καθηγητές και φοιτητές για την αξιολόγηση. Βέβαια, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που είτε στα κανάλια είτε ως τηλεθεατές-κοινή γνώμη λέγανε ότι "φταίει το άσυλο και πρέπει να καταργηθεί" ή "αφού η αξιολόγηση θα μας σώσει, γιατί αντιδρούν??" δεν έχουν διαβάσει ποτέ τους τι λέει για το άσυλο και την αξιολόγηση ο νόμος πλαίσιο 1268 που διέπει τη λειτουργία των ΑΕΙ από το 1982. Γιατί αν τον διάβαζαν θα διαπίστωναν προς μεγάλη τους έκπληξη ότι:

α) Απο πουθενά δεν προκύπτει ότι το άσυλο ευθύνεται για τις καταστροφές που γίνονται από τους γνωστούς αγνώστους. Επιπροσθέτως, προβλέπει ότι σε περίπτωση κακουργήματος (αδικήματος κατά ζωής) μπορεί να μπει η αστυνομία δίχως να ζητήσει άδεια από κανέναν.

β) Ο νόμος πλαίσιο 1268 καθιέρωνε από τότε την αξιολόγηση του διδακτικού έργου των διδασκόντων από τους φοιτητές. Επίσης, καθιέρωνε και τη συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης, μέσω της οποίας θα μπορούσαν οι φοιτητές να ασκήσουν έλεγχο στη διοίκηση του τμήματος, στο που πάνε τα λεφτά, στην ανέλιξη των καθηγητών σε ανώτερες βαθμίδες ΔΕΠ. Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν η έλλειψη θεσμοθέτησης αυτού του ελέγχου και της αξιολόγησης, αλλά το πώς εφαρμόστηκε από πλευράς φοιτητών τόσα χρόνια και το πώς πάει να εφαρμοστεί τώρα με το νόμο που ψήφισε πέρσι η κυβέρνηση.

Δυστυχώς, πολλοί, είτε "ειδήμονες" των καναλιών, είτε απλοί άνθρωποι λένε ό,τι τους κατέβει για το Πανεπιστήμιο, τη στιγμή που η μόνη σχέση που έχουν με αυτό είναι ότι καμιά φορά περνάνε έξω από τις πόρτες του πηγαίνοντας για τη δουλειά τους.. Το φαινόμενο αυτό γιγαντώθηκε την περίοδο των καταλήψεων, όπου έβγαιναν διάφοροι δημοσιογράφοι (πχ. Τράγκας) και το μόνο που κάνανε ήταν να πετάνε λάσπη προς το Πανεπιστήμιο. Το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι ότι από αυτούς τους "ειδήμονες" έχει δημιουργηθεί σε ένα κομμάτι της κοινής γνώμης μια πλαστή εικόνα για το Πανεπιστήμιο που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα και με τα πραγματικά προβλήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ακριβώς γιατί και αυτοί οι "ειδήμονες" ουδέποτε μελέτησαν του νόμους και την πραγματικότητα που επικρατεί στα πανεπιστήμια).

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όντας μια κυβέρνηση που κυβερνά με βάση τα γκάλοπ, βασίζεται σ'αυτήν την πλαστή εικόνα που υπάρχει σε ένα κομμάτι της κοινής γνώμης και προσπαθεί να περάσει ένα σωρό μέτρα, τα οποία θα είναι αρεστά σ'αυτό το κομμάτι (αφού θα λύνουν τα δήθεν προβλήματα που παρουσιάζει αυτή η πλαστή εικόνα), αλλά στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να λύσουν κανένα υπαρκτό πρόβλημα των Πανεπιστημίων. Αν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι η μεταβίβαση της ευθύνης για την άρση του ασύλου από την επιτροπή ασύλου στο πρυτανικό συμβούλειο θα λύσει το πρόβλημα των γνωστών αγνώστων που προκαλούν φθορές στο πανεπιστήμιο κάθε επέτειο της 17 Νοέμβρη. Ακόμα και στη συζήτηση στη Βουλή για το Προσχέδιο Νόμου που γινόταν το Καλοκαίρι βγήκε ο Πρύτανης (και μέλος του Πρυτανικού Συμβουλείου) του Πανεπιστημίου Αιγαίου και δήλωσε ευθαρσώς στην υπουργό ότι αυτό το μέτρο δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα.

Η κυβέρνηση δυστυχώς, απ'ότι φαίνεται δεν ενδιαφέρεται να λύσει τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης. Την ενδιαφέρει απλά το επικοινωνιακό κομμάτι της όλης ιστορίας, να πείσει την κοινή γνώμη ότι δήθεν κάνει κάτι για την Εκπαίδευση για να εξασφαλίσει και μια δεύτερη τετραετία στις εκλογές που θα γίνουν του χρόνου.


Γι'αυτό και μεις πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Να παραμερίσουμε αυτήν την αισχρή συμμαχία υπουργείου-μεγαλοειδημόνων των καναλιών και να βάλουμε μπροστά τις δικές μας προτάσεις και τα όνειρά μας για την Παιδεία. Να διαμορφώσουμε την Παιδεία όπως την θέλουμε ΕΜΕΙΣ, ξεκινώντας από τα πιο μικρά (για παράδειγμα βελτιώνοντας την υποδομή της σχολής μας, πχ. τα πρόσφατα εγκαίνια της νησίδας Η/Υ μας) έως τα πιο μεγάλα (το πρόγραμμα σπουδών μας, την αξία των πτυχίων μας).



Υ.Γ.: Οι παραπάνω σκέψεις ήταν αυτές που με ώθησαν να συμμετάσχω στις καταλήψεις. Όταν από το 1ο σχεδόν έτος περνάς όλη σου τη μέρα στο Πανεπιστήμιο, είτε λόγω των μαθημάτων, είτε λόγω των διάφορων πολιτιστικών ομάδων , και αυτός ο χώρος έχει γίνει πλέον δεύτερο σπίτι σου, δεν είναι δυνατόν να τον αφήνεις να τον απαξιώνουν με τόσο αισχρό τρόπο οι "ειδήμονες" των καναλιών και το υπουργείο.

Μαλλον δεν καταλαβες τι εγραψα. Ακριβως και γω (οπως και συ) επικρινω αυτους που λενε οτι "για τις καταστροφες στο Πανεπιστημιο φταινε αυτα που προβλεπει ο νομος πλαισιο του '82 για το ασυλο γι'αυτο και πρεπει να αλλαξει ο νομος". Οσο για το αν προσωπικα θα αφηνα την αστυνομια να μπει στο Πανεπιστημιο σε περιπτωση κακουργηματος, όπως άλλωστε επιτρεπει και ο νομος για το ασυλο, ναι, θα την αφηνα, αλλά μονο γι'αυτο. Οποτε μην προκαταβαλεις τις κινησεις μου, νομιζοντας οτι ταυτιζομαι με μια ταμπελα.

Οσο για την Αξιολογηση, προφανως εμεις το μονο που μπορουμε να κρινουμε ειναι το κατα ποσο ο καθηγητης ειναι ενταξει στις υποχρεωσεις του στο μαθημα ή το κατά πόσο το βιβλίο του είναι ευανάγνωστο. Αυτο όμως το οποιο εθιξα με το ποστ μου ειναι οτι σε ενα μεγαλο κομματι της κοινης γνωμης υπαρχει η εντυπωση οτι επιτελους οι φοιτητες θα μπορουν πλέον με την αξιολόγηση να έλεγχουν τους καθηγητες, κάτι που είναι βλακώδες σαν εντύπωση (ειδικά αυτό το "επιτέλους") γιατί αυτό το πράγμα είναι θεσμοθετημμένο από το 1982. Αλλού είναι το πρόβλημα. Η ουσια είναι ποιος την κανει την αξιολογηση, οι φοιτητες ασκουσαν επαρκως μεχρι τωρα κριτικη στο κατα ποσο ο καθηγητης ηταν ενταξει στις υποχρεωσεις του στο μαθημα?, ποια ειναι τα κριτηρια της αξιολογησης. Δυστυχώς όλη η κουβέντα που γίνεται για την Αξιολόγηση είναι γενικόλογη και δεν μπαίνει σ'αυτά τα ζητήματα ουσίας που έθιξα παραπάνω. Γι'αυτό λέω ότι όλη η κίνηση του υπουργείου μου δείχνει ότι γίνεται απλά για επικοινωνιακούς λόγους, για να δείξουμε ότι δήθεν κάτι κάνουμε για το καλό της εκπαίδευσης.



Ε, τώρα πες και ότι χάθηκαν τα χρήματα για την Παιδεία λόγω των καταλήψεων.. ή ότι η Ανώτατη Εκπαίδευση είναι στο κακό της χάλι λόγω των καταλήψεων.. Η Ανώτατη Εκπαίδευση είναι σε άσχημη κατάσταση λόγω της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται εδώ και χρόνια από τις εκαστοτε κυβερνήσεις και λόγω της υποχρηματοδότησης (ξέρεις ότι η σχολή μας εδώ και χρόνια συντηρείται σχεδόν αποκλειστικά από τους πόρους του ΤΣΜΕΔΕ, χωρίς τους οποίους δεν ξέρω και γω πώς θα λειτουργούσε ακόμα?). Αν θες σου στέλνω και τον ετήσιο προυπολογισμό του τμήματός μας να τα δεις όλα αυτά. Το υπουργείο φταίει που δεν προκηρύσσονται νέες θέσεις μελών ΔΕΠ τη στιγμή που ο αριθμός των φοιτητών στη σχολή μας είναι αναντίστοιχος με τον αριθμό των μελών ΔΕΠ. Δικαίως διαμαρτύρονται οι γονείς για την εκπαίδευση, αλλά ο ένοχος για όλη αυτήν την κατάσταση είναι οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας. Οι καταληψίες φοιτητές είχαν αιτήματα που στόχο έχουν να βελτιωθεί την κατάσταση στην εκπαίδευση.

Προσωπικη σου άποψη είναι ότι τα "εξυπνα" παιδιά διάβαζαν και δεν κάνανε καταλήψεις. Εγώ αυτό που αποκόμισα είναι ότι συμμετείχαν πολλοί φοιτητές που είναι από τους λεγόμενους πολύ καλούς ή μελετηρούς φοιτητές, που και βαθμό βγάζουν και δεν χρωστούν μαθήματα. Αυτό μπορούν να στο επιβεβαιώσουν και άλλοι. Και αυτό έγινε γιατί εκτός από καλοί φοιτητές είναι και ενεργοί πολίτες που έχουν άποψη για την Παιδεία και δεν έρχονται εδώ μόνο για να πάρουν το δίπλωμα τους και αυτό μονο. Πονάνε την σχολή τους και δεν μπορούν να την βλέπουν άλλο να απαξιώνεται από το υπουργείο.

Και όχι μόνο ο Τράγκας.
Συγγνώμη αλλά όταν ο Πρετεντέρης ρωτούσε διαρκώς στα παράθυρα τον εκπρόσωπο του συντονιστικού κατάληψης "Δηλ. στα πόσα έτη πιστεύετε ότι πρέπει να αποβάλλονται οι αιώνιοι φοιτητές?" λες και το μεγάλο πρόβλημα της εκπαίδευσης είναι αυτό, στα πόσα χρόνια πρέπει να αποβάλλονται οι αιώνιοι, όταν η δημοσιογράφος του ΜΕΓΚΑ την πρώτη εβδομάδα των καταλήψεων πήρε συνέντευξη από φοιτητές Πολιτικούς Μηχανικούς του ΑΠΘ και το μόνο που τους ρώτησε είναι τι έχουν να πουνε για την εξεταστική που θα χαθεί, και όταν τα παιδιά της είπαν "Μα καλά δεν θα μας ρωτήσετε ποιά είναι τα αιτήματά μας?" εκείνη τους απάντησε, από την Αθήνα μου είπαν μόνο αυτό να σας ρωτήσω, τότε τι θες να πιστέψω? Ότι τα κανάλια τουλάχιστον το πρώτο μισό των καταλήψεων δεν ήταν εναντίον μας?




Κάποιες από τις προτάσεις που είναι γραμμένες και στην απόφαση του τελευταίου Πανελλαδικού Συντονιστικού:

Ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με κοινό πρόγραμμα σπουδών, με όλα τα εργασιακά δικαιώματα για την εύρεση δουλειάς μέσα σ'αυτό.

Φοιτητικός έλεγχος πάνω στα προγράμματα σπουδών.

Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης.

Και από κει και πέρα κάθε Σύλλογος έβαζε και κάποια ζητήματα της σχολής του. Για παράδειγμα στο δικό μας Σύλλογο είχε μπει το αίτημα να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε παραπάνω του 1 συγγράμματα (δηλ. κατάργηση της μονοκρατορίας του 1 συγγράμματος-αυθεντίας) με την προϋποθέση να είναι δωρεάν (πχ. σε βιβλιοθήκες ή ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες) και να μπορούμε 1 τουλάχιστον να το κρατήσουμε σπίτι μας για πάντα. Και άλλες πολλές προτάσεις για τα Εργαστήρια μας, για το Πρόγραμμα Σπουδών μας και για τα Συγγράμματα υπάρχουν στα 3 χαρτονένια κουτιά που αυτή τη στιγμή αναπαύονται στο δωμάτιο μου και από Οκτώβρη θα ξαναρθούν στη σχολή για να συνεχίσουμε αυτή τη διαδικασία της διατύπωσης προτάσεων και να βάλουμε μπρος για υλοποίηση κάποιες από αυτές ή και όλες.




Φυσικά και σ'αυτές τις καταλήψεις είχαμε κάτι νέο. Είχαμε τη μεγάλη συμμετοχή ανένταχτων φοιτητών που συνέβαλαν στην διατύπωση προτάσεων και στη διαμόρφωση της πορείας του κινήματος, παραμερίζοντας ως ένα βαθμό την εξουσία των κομμάτων. Και η ΔΑΠ εχει προτάσεις για την Παιδεία, είναι πάνω κάτω οι προτάσεις της ΝΔ. Οι προτάσεις όμως που βγήκαν από τις καταλήψεις είναι προτάσεις στις οποίες συνέβαλαν πολλοί απλοί καθημερινοί φοιτητές που απλά ήθελαν το καλό της Παιδείας και όχι να εξυπηρετήσουν μικροπαραταξιακά συμφέροντα. Αυτό είναι το πολύ σημαντικό καινούριο στοιχείο που εισήγαγαν οι καταλήψεις Μαίου-Ιουνίου 2006 στο φοιτητικό κίνημα.



Κάποιοι πανεπιστημιακοί καθηγητές ζήτησαν το καλοκαίρι από την κυβέρνηση διάλογο από μηδενική βάση. Ο πρώτος που αρνήθηκε τον διάλογο από μηδενική βάση ήταν η κυβέρνηση. Ο διάλογος που θέλει να κάνει η κυβέρνηση είναι πάνω στο προσχέδιο νόμου που κατέθεσε. Δηλ. να καθόμαστε και να συζητάμε στα πόσα έτη να αποβάλλονται οι αιώνιοι φοιτητές, όπως έκανε ο Πρετεντέρης με τον φοιτητή στα παράθυρα του ΜΕΓΚΑ, λες και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της εκπαίδευσης, στα πόσα χρόνια θα φεύγουν οι αιώνιοι φοιτητές. Το προσχέδιο αυτό είναι μακριά από τα πραγματικά προβλήματα της ανώτατης εκπαίδευσης και δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου.

Oχι δεν καταλαβα τι εγραψες..Συμφωνω οτι ο νεος νομος για το ασυλο δε θα κανει τη διαφορα με τον παλιο.Ειναι καλο ομως να επκαιροποιει. Δε σου βαζω ταμπελα, απλα σου λεω τι θα συμβει μολις μπουν οι αστυνομικοι (και οχι μπατσοι - εκτος αν μιλαμε για παιδαρελια) στο Πανεπιστημιο. Θα αρχισουν οι διαμαρτυριες για φιμωση, πολιτικες συλληψεις και λοιπες μπουρδες.(προσωπικη μου εκτιμηση)

Μεγαλο μερος (συντριπτικο θα ελεγα) θελει οι ΔΥ να κρινονται.Οχι μονο απο τους φοιτητες αλλα απο τους φορεις.. Το "επιτελους"  δεν ειναι καθολου βλακωδες. Δεν το νοιαζει τον πολυ κοσμο αν ο νομος υπαρχει. Και παλι μπαινει το θεμα της επικαιροποιησης αλλα και της προσθηκης νεων μεθοδων αξιολογησης.Προφανως ειναι και επικοινωνιακοι οι λογοι, αλλα ρωταω:Η Αξιολογηση δεν ειναι απαραιτητ?Πιο κατω θα δειξω ποιους πιστευω οτι θιγει..


Βαζεις λογια στο στομα μου που δεν ειπα. (Ταμπελα) Ρωταω: Ποιον θιγει η αξιολογηση? Τους καθηγητες δεν αξιολογουμε? Τι λεει η πρωτη παραγραφος του πορισματος? Χρειαζεται χρηματοδοτηση κρατικη και ιδιωτικη. Εσυ νομιζεις πως θα αδικηθει ενας καθηγητης απο την αξιολογηση επειδη δεν εχει τα μεσα διδασκαλιας που πρεπει? Αν ενας Ευρωπαιος Πανεπιστημιακος ερθει και δεν δει καλη δουλεια δε θα πει οτι " ο αβθρωπος οτι μπορει κανει'' ?

Φυσικα και ξερω οτι το Τμημα ζει λογω του ΤΣΜΕΔΕ.Δεν ειπα οτι εχουμε λεφτα.Αυτο ομως τι σημαινει?Οτι ολα θα πανε πισω επειδη δεν εχουμε λεφτα?Λογικη δεν υπαρχει? Ναι ο ενοχος ειναι οι κυβερνησεις. Και οι φοιτητες εχουν αιτηματα τα οποια ειναι:"Δωστε μας σιτιση-στεγαση, δωστε μας δικαιωματα για να επεκτεινουμε τον ελεγχο στους Καθηγητες οπως τοσο καλα κανουμε, δωστε μας λεφτα". Δε λεω σωστα αλλα για κατσε λιγο...Χωρις αξιολογηση γιατι θα μας θιξει? Χωρις αλλαγη στο ασυλο γιατι θα μας "φιμωσουν"?Χωρις αλλαγη στην ιδιωτικη πρωτοβουλια γιατι πρεπει να μεινουμε πισω?

Το κινημα με τι θεσεις παει στον Εθνικο Διαλογο?Θελει μηδενικη βαση? Γιατι για να σκεφτει εκεινη την ωρα με υφος καρδιναλιου τι θελει να παρει?

Τα "εξυπνα" (προφανως εννοω πονηρα και υποψιασμενα) παιδια δεν κανανε καταληψη.Γιατι οπως ειχε καποτε καποιος τους λεγανε:"Διαβασε τωρα που οι αλλοι μαλακιζονται..." Ποναω τη σχολη μου σημαινει βλεπω γυρω μου την πραγματικοτητα  και αντιδρω αναλογα...

Κάνεις και συ αυτό που κάνει το υπουργείο. Κάνεις μια γενικόλογη συζήτηση επί της αρχής για το αν η αξιολόγηση είναι απαραίτητη ή όχι. Εμένα με ενδιαφέρει η ουσία του προβλήματος. Με αφήνει αδιάφορο μια γενικόλογη συζήτηση επί της αρχής για το αν ειναι καλή ή κακή η αξιολόγηση, και επικεντρώνομαι στα εξής κρίσιμα, τα οποία θα κρίνουν την πορεία της αξιολόγησης και τα οποία στα θέτω ως ερωτήματα για να μου απαντήσεις και για να μπαίνουμε επιτέλους στην ουσία:

Ποιά θα είναι τα κριτήρια της Αξιολόγησης?
Ποιοί θα συμμετέχουν στην Αξιολόγηση?
Ποιοί φορείς της αγοράς στην Ελλάδα θα συμμετάσχουν στην εξωτερική αξιολογηση?
Με ποιόν τρόπο (πχ. ερωτηματολόγια?) θα συμμετέχουν οι φοιτητές στην εσωτερική αξιολόγηση?
Θα συμμετέχουν όλοι οι φοιτητές?
Πόσο θα λαμβάνεται υπόψην η εσωτερική αξιολόγηση στο τελικό πόρισμα των αξιολογητών?
Η αξιολόγηση θα είναι δεσμευτική για το υπουργείο ή θα αφήνει τα πανεπιστήμια στη μοίρα τους κατηγοριοποιώντας τα κιόλας?



Ο επαγγελματικός φορέας που, όπως προβλέπεται από τον νόμο που ψήφισε πέρσι η κυβέρνηση, θα συμμετάσχει στην εξωτερική αξιολόγηση θα πει ενα σκετο: "Αυτο το πανεπιστημιο δεν βγαζει χρησιμους για την αγορα αποφοιτους". Και δεν θα τον νοιάξει τίποτε άλλο παραπάνω. 



Δεν σε πιάνω..Καν'το μου λιγο πιο λιανα, η συνταξη σου με μπερδευει, σορρυ.



Και ποιά είναι η πραγματικότητα ακριβώς?  (άλλο ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί για να σταματήσουμε την γενικόλογη κουβέντα και να μπούμε στην ουσία..)

Χμμμ...αυτό έχει διπλή ανάγνωση. Πιθανόν σημαίνει "πονάω τη σχολή μου και βλέπω ότι ( όπως και άλλες )  δεν είναι τόσο καλή όσο πρέπει ή της λείπουν βασικά πράγματα οπότε παλεύω για να τα αλλάξω όπως μπορώ - ακόμα και με κατάληψη - και δεν κοιτάω να βγάλω τον κώλο μου απ' έξω μια ώρα αρχύτερα..."

Τώρα, το θέμα του με τί θέσεις θα πάει το κίνημα στον εθνικό διάλογο - αν  πάει - είναι σοβαρό. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ελλείψη κοινής θέσης από μια μεγάλη μερίδα φοιτητών, δε μπορείς να συζητήσεις με μια κυβέρνηση. Όχι ότι δεν πρέπει, αλλά δυστυχώς από τη μία βλέπω την συγκεκριμένη κυβέρνηση, από την άλλη τους εκπροσώπους των φοιτητών και δε βλέπω μέλλον. Αλλά νομίζω ότι για να είναι έτσι τα πράγματα, από μεριάς φοιτητών τουλάχιστον, αυτό οφείλεται σε μια μεγάλη μερίδα φοιτητών που δεν έχουν άποψη ή που έχουν αλλά κατευθυνόμενη. Το ζήτημα είναι να αλλάζει αυτό - κάτι στο οποίο οι καταλήψεις, έστω και λίγο, ωφέλησαν.

Και για να μη με προλάβει ο φίλος μου ο Τάσος:  ;) Όχι ότι δεν υπήρχαν άτομα από τους φοιτητές και μάλιστα πολλά που έδειξαν ότι έχουν άποψη...απλά εγώ λέω για τους υπόλοιπους...

Για την αξιολόγηση με καλύπτει ο Τάσος πλήρως.

Προφανώς και διαφωνούμε. Τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία πάνω απ'όλα προασπίζαμε.

Περιμένω απάντηση στα ερωτήματα ουσίας που έθεσα στο παραπάνω μου ποστ.  ;)

Τα επαναλαμβάνω:
Ποιά θα είναι τα κριτήρια της Αξιολόγησης?
Ποιοί θα συμμετέχουν στην Αξιολόγηση?
Ποιοί φορείς της αγοράς στην Ελλάδα θα συμμετάσχουν στην εξωτερική αξιολογηση?
Με ποιόν τρόπο (πχ. ερωτηματολόγια?) θα συμμετέχουν οι φοιτητές στην εσωτερική αξιολόγηση?
Θα συμμετέχουν όλοι οι φοιτητές?
Πόσο θα λαμβάνεται υπόψην η εσωτερική αξιολόγηση στο τελικό πόρισμα των αξιολογητών?
Η αξιολόγηση θα είναι δεσμευτική για το υπουργείο ή θα αφήνει τα πανεπιστήμια στη μοίρα τους κατηγοριοποιώντας τα κιόλας?


Quote from: NetBuster on August 30, 2006, 22:34:40 PM
"Ποναω τη σχολη μου σημαινει βλεπω γυρω μου την πραγματικοτητα  και αντιδρω αναλογα..."

Και ποιά είναι η πραγματικότητα ακριβώς?  (άλλο ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί για να σταματήσουμε την γενικόλογη κουβέντα και να μπούμε στην ουσία..)

Αυτό δεν σημαίνει κατ'ανάγκη ΟΧΙ στον διάλογο με την κυβέρνηση. Μπορεί να σημαίνει και ΝΑΙ σ'έναν διάλογο που θα γίνει όμως με τους δικούς μας όρους.

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5613.0;attach=10628)

φυσικό μαύρισμα που τους χρειάζεται... φωτιά στα μυαλά τους κατά την έκθεση...

autoi den kseroun ti lene...mia sou vgainei i marietta tha kanoume dialogo oso xreiastei...mia sou vgainei o roussopoulos...teleiose o dialogos...

ton kalo kai ton kako mpatso paizoun?!

ixic_

Θαρρείς και δεν τους ξέρεις!! Σου λέει, ας κάνουμε τους καλούς για να καταλαγιάσουν και λίγο οι φοιτητές, και μετά τα περνάμε τα νομοσχέδια, όταν θα τάζουμε λαγούς με πετραχείλια στο λαό στην έκθεση...

ήταν ομολογουμένως λίγο ρητορικό το ερώτημα κορίνα :)

ιχιψ_

Netbuster ακόμα περιμένω απάντηση στα ερωτήματα για την Αξιολόγηση που σου έθεσα..

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν όσοι υποστηρίζουν την Αξιολόγηση είναι σε θέση να απαντήσουν στο πώς την θέλουν και να το στηρίξουν με επιχειρήματα..Ή το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να μιλούν γενικόλογα για την αναγκαιότητα της Αξιολόγησης, δίχως να μπορούν όμως να μπουν στα ζητήματα ουσίας τα οποία εντέλει αυτά θα είναι που θα κρίνουν την πραγματική πορεία της Αξιολόγησης..

Επαναλαμβάνω τα ερωτήματά μου:

Εχεις δικιο το αμελησα.
Προσπερνω τις ειρωνειες σου.Απλα μη με ταμπελιαζεις λεγοντας πως ειμαι κυβερνητικος γιατι αυτο δε σε τιμαει καθολου.

Να τα παρουμε με τη σειρα??

1)Κριτηρια

α.Διδακτικα
Ποσο καλα διδασκουν οι καθηγητες?
Ποσο επαρκη ειναι τα βιβλια?
Ποσο ικανοποιητικος ειναι ο αριθμος τους στις βιβλιοθηκες?
Ποσο καλά ειναι τα εργαστηρια?

β.Ερευνητικα

Εδω πασχω απο ελλειψη εμπειριας αλλα θα αναφερω τα εξης.

Ποσες και ποιες επιστημονικες δημοσιευσεις?
Ποσα συνεδρια και τι επιπεδου θα ειναι αυτα?
Τι επιτευγματα εχουν οι επιστημονες που βγαινουν απο το ελληνικο Πανεπιστημιο?

2.Φορεις Αξιολογησης

α)Αρχικα να πω πως σε ενα ορθολογικο συστημα εισαγωγης, αλλα και σε ενα στρεβλο υπο προυποθεσεις - οπως το σημερινο-, φορεας αξιολογησης ειναι και οι υποψηφιοι που διαμορφωνουν τις βασεις. (Η φημη δηλ του πανεπιστημιου.). Χωρις αυτο να ειναι επιστημονικο αλλα μαλλον εμπειρικο κριτηριο.

β)Οι φοιτητες μπορουν να αξιολογησουν το εργο των καθηγητων, τα βιβλια τους και τις υποδομες.(Το πως στο (3))

γ)Νομιζω πως οι διεθνεις οικοι που αξιολογουν τα ιδρυματα ανα τον κοσμο εχουν την ικανοτητα να κρινουν και τα δικα μας Πανεπιστημια πιο ενδελεχως. Κατι τετοιο φυσικα θα κοστισει λιγοτερο και απο το να φτιαξουμε μια επιτροπη αποτελουμενη απο Ελληνες(ειναι γνωστες οι αμοιβες των επιτρόπων στο Ελλαντα)

δ)Επιτροπη Ελληνων πανεπιστημιακων που θα ανανεωνεται κατα το ημισυ καθε 2 χρονια(ισο με το μισο μιας κυβερνητικης τετραετιας).Με αυτο ή παρεμφερη τροπο εξασφαλιζεται η αξιοπιστια και η διαρκης ανανεωση της επιτρο
πης.Ποιος θα διοριζει-εκλεγει τα μελη της? Ο Προεδρος με διορισμο απο την κυβερνηση(και μονο διπλη ψηφο σαν προνομιο -- αν και η δουλεια του δεν εχει σχεση με ψηφους) και τα υπολοιπα μελη απο τους ιδιους τους Πανεπιστημιακους.Τωρα το πως...Εμπεριεχονται πολλα πραγματα τα οποια δε γνωριζω για να μπω σε αυτην τη λεπτομερεια.

3.Εσωτερικη Αξιολογηση(φοιτητες)

α.Καθολικη αξιολογηση με ερωτηματολογιο και ελευθερες προτασεις. Οι απαντησεις ειναι επωνυμες, μυστικες και γνωστες μονον στον Προεδρο του Τμηματος και την επιτροπη αξιολογησης που αποτελειται απο αυτον, 3 Καθηγητες και τους εκλεγμενους φοιτητες. Στην Επιτροπη θα γινονται γνωστα (για να αποφευχθει το "φακελωμα"-"κουτσομπολιο") μονον εφοσον το επιθυμει ο φοιτητης ή η συνελευση Τμηματος..

β.Η εσωτερικη αξιολογηση αφορα μονον το Τμημα και θα αποτελεσει εναν μοχλο-κατευθυνση αλλαγων για αυτο μαζι με την Εξωτερικη Αξιολογηση..Αν και δε βλεπω λογο να μην λαμβανεται υποψιν.

4.Η Αξιολογηση, η εξωτερικη, θα ειναι δεσμευτικη για το Υπουργειο καθως ειναι σιγουρο οτι για τα πρωτα 10 χρονια θα διαπιστωνεται συνεχης ελλειψη χρηματοδοτησης.Το αν θα την εφαρμοσει η Κυβερνηση ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο και θα αποτελεσει αντικειμενο κριτικης.

Ελπιζω να σου απαντησα σε ολα σου τα ερωτηματα και να μην κατηγορουμαι οτι προωθω το νομο χωρις να εχω δικη μου αποψη.
Ευχομαι μονο τα παιδια που εκανα καταληψη να ξερουν περισσοτερα για την αξιολογηση απο οτι εγω και να εχουν και αυτα μια εκτιμηση, η οποια θα οδηγησει επιτελους σε μια τελικη προταση απο τη μερια τους.>>>> http://www.forum-paideia.gr/index.php

Δεν σε ταμπέλιασα ως κυβερνητικό. Απλά ανέφερα ότι είσαι ένας από αυτούς που υποστηρίζουν γενικώς την Αξιολόγηση. Αυτό δεν σημαίνει κατ'ανάγκη ότι είσαι φιλοκυβερνητικός ή ότι συμφωνείς με τον συγκεκριμένο νόμο για την Αξιολόγηση που πέρασε πέρυσι η υπουργός.

Όσο για την πρόταση σου, φαίνεται δομημένη, αλλά δυστυχώς δεν έχω αυτή τη στιγμή το χρόνο να την μελετήσω προσεχτικά και να θέσω τους προβληματισμούς μου γιατί δίνω 1 μάθημα την Δευτέρα και 1 την Τετάρτη. Από Τετάρτη βράδυ όμως θα επανέλθω στο τοπικ.

Αργησα να απαντησω γιατι τις τελευταίες 2 μέρες μελετώ το ποστ του Netbuster, μαλλον γιατι ειναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι στο φόρουμ κάνω σοβαρή συζήτηση με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, θέση-αντίθεση-σύνθεση. Επιπλέον χρειάστηκε να ξαναξεσκονίσω το νόμο πλαίσιο του '82 και τον νόμο για την Αξιολόγηση που ψήφισε πέρυσι η κυβέρνηση. Πάμε λοιπόν:

Η απάντηση μου έχει δύο σκέλη. Στο πρώτο σχολιάζω την πρόταση του Netbuster για την Αξιολόγηση και στο δεύτερο σκέλος κοιτάζω το θέμα από μια πιο πραγματιστική πλευρά.

1ο σκέλος:

Συμφωνώ και θα προσέθετα επίσης και το θέμα του πόσες ώρες είναι ο καθηγητής στο γραφείο του για συνεργασία με τους φοιτητές (απορίες κτλ.)



Η αλήθεια είναι ότι για το συγκεκριμένο θέμα και γω είμαι κάπως επιφυλακτικός, κυρίως λόγω έλλειψης εμπειρίας. Σαν προβληματισμό καταθέτω τον εξής: Το γεγονός ότι κάποιοι καθηγητές είναι πολύ καλοί στην έρευνα, αλλά επειδή ακριβώς είναι χωμένοι σε πολλά ερευνητικά έχουν παραμελήσει το διδακτικό τους έργο, δεν μου αρέσει καθόλου και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα αυτοί οι καθηγητές να επιβραβευτούν γιατί απλά και μόνο είναι καλοί στην έρευνα. Επίσης σχετικά με το θέμα των ερευνητικών προγραμμάτων και της χρηματοδότησης του τμήματος από αυτά, καταθέτω έναν προβληματισμό μου στην τρίτη από το τέλος παράγραφο του ποστ μου.



Για την συμμετοχή όλων των φοιτητών στην εσωτερική αξιολόγηση εννοείται ότι συμφωνώ. Για την συμμετοχή των διεθνών οίκων στην εξωτερική αξιολόγηση, είμαι κάπως έως πολύ διστακτικός γιατί κάποιες αξιολογήσεις που έχουν γίνει από διεθνείς οίκους και που έχω διαβάσει ειλικρινά δεν ξέρω κατά πόσο όντως απεικονίζουν την πραγματικότητα ή δίνουν μια πλαστή εικόνα. Πραγματικά με τα όσα έχω δει, έχω τις αμφιβολίες μου. Ουσιαστικά πάλι γυρνάμε στο θέμα των κριτηρίων. Με τι κριτήρια αξιολογούν αυτοί οι διεθνείς οίκοι?




Πιστεύω ότι και η έκθεση εσωτερικής αξιλόγησης θα πρέπει να είναι δεσμευτική για το Υπουργείο και να μην αφορά μόνο το Τμήμα.

Το γνωρίζω το site όπου γίνεται ο διαδικτιακός διάλογος στα πλαίσια του ΕΣΥΠ.

Α! Και κάτι βασικό: Netbuster συμφωνείς στην εξωτερική αξιολόγηση να συμμετάσχουν και φορείς της αγοράς και αν ναι, ποιοί ακριβώς? (μιλάμε για την Ελλάδα)


2ο σκέλος:
Πάμε στα πιο πραγματιστικά τώρα:

Netbuster, ξέρεις ότι όλα όσα προτείνεις, με εξαίρεση τη συμμετοχή των διεθνών οίκων στην εξωτερική αξιολόγηση, είναι ήδη ψηφισμένα και θεσπισμένα από το 1982, δηλαδή εδώ και 24 χρόνια??  :D  :D  Ναι, ναι, όσο τρελό ή ηλίθιο και να σου ακούγεται, έτσι είναι! Όλα τα παραπάνω που ανέφερες συμπεριλαμβάνονται στον νόμο πλαίσιο 1268 που από το 1982 διέπει τη λειτουργία των Πανεπιστημίων. (επισυνάπτω στο ποστ μου το νομο πλαισιο 1268 του '82). Η επιτροπή Ελλήνων επιστημόνων που κρίνει το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο των ΔΕΠ αναφέρεται ως Εθνική Ακαδημία Γραμμάτων και Επιστημών στο άρθρο 4. Έπίσης στο άρθρο 14 παράγραφος 7 αναφέρει ρητά "Στοιχεία τα οποία συνεκτιμώνται ιδιαίτερα κατά την κρίση για κατάληψη θέσης Δ.Ε.Π. είναι η αξιολόγηση του διδακτικού έργου από τους φοιτητές..."
Προφανώς εννοεί ότι αυτό γίνεται με τον θεσμό της συνδιοίκησης. Τέλος, θυμάμαι χαρακτηριστικά που πρόπερσι στο μάθημα του Πεδίου ο κ. Παπαγιαννάκης μας μοίρασε ερωτηματολόγια για να κρίνουμε το πώς κάνει το μάθημα και μας είπε ότι απλά εφαρμόζει το γράμμα του νόμου. Το ίδιο αν δεν κάνω λάθος έκανε και ο κ. Χατζιαθανασίου.

Ερχόμαστε λοιπόν στο ζουμί του θέματος "Αξιολόγηση" που ίσως εντέλει κρίνει το τι πορεία θα έχει εντέλει η όλη ιστορία. Πέραν από τα διάφορα θεωρητικά σχήματα και τις διάφορες θεωρητικές προτάσεις για την Αξιολόγηση που μπορεί να έχει ο καθένας στο κεφάλι του η πραγματικότητα (ή μάλλον η ελληνική πραγματικότητα) είναι μέχρι στιγμής μία: Η αξιολόγηση είναι θεσπισμένη εδώ και χρόνια αλλά κανείς δεν την εφαρμόζει. Και προφανώς για να ισχύσει ένας νόμος πρέπει και να βρεθεί κάποιος να τον εφαρμόσει, αλλιώς μένει στα χαρτιά. Άρα λοιπόν αν με την Αξιολόγηση θέλουμε αυτά που ανέφερε ως πρόταση ο Netbuster τότε δεν χρειαζόμασταν κανέναν καινούριο νόμο, ο ήδη υπάρχων μας αρκούσε, αρκεί κάποιος επιτέλους να τον εφάρμοζε.

Ο νόμος όμως που ψήφισε η κυβέρνηση πέρυσι (τον επισυναπτω στο ποστ μου) λέει και κάποια ακόμα πραγματάκια όπως:

α) Δεν ξεκαθαρίζει ότι τα αποτελέσματα της αξιολόγησης (πχ. έλλειψη χρηματοδότησης) θα είναι δεσμευτικά για το υπουργείο.
β) Δεν ξεκαθαρίζει τι ισχύ θα έχει τελικά η εκθεση εσωτερικής αξιολόγηση. Απλά αναφέρει ότ
ι θα διαβιβάζεται στην Α.ΔΙ.Π. και ότι θα συνεκτιμάται από την επιτροπή εξωτερικής αξιολόγησης.

γ) Αναφέρει ότι στην επιτροπή εξωτερικής αξιολόγησης θα συμμετέχει και ένας εκπρόσωπος επαγγελματικού φορέα. Αυτό σημαίνει ότι θα συμμετέχει και φορέας της αγοράς?

Τέλος, τον νόμο για την Αξιολόγηση, όπως και όλους τους υπόλοιπους νόμους, θα πρέπει να τους δούμε και συνολικά και σε συνδιασμό με την υπάρχουσα κατάσταση στα Πανεπιστήμια. Πχ. ο νόμος για την Αξιολόγηση αναφέρει ότι στα κριτήρια είναι και ο αριθμός των ερευνητικών προγραμμάτων που προσελκύει η σχολή. Με τη σημερινή υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημιων, τα τμήματα ψάχνουν διακαώς ερευνητικά προγράμματα για να μπορέσουν να αντλήσουν από κει κάποιους οικονομικούς πόρους. Το γεγονός αυτό όμως τα καθιστά εννίοτε έρμαια του φορέα της αγοράς για τον οποίον διεξάγουν το ερευνητικό πρόγραμμα, καθ'ότι εξαρτώνται από την χρηματοδότηση από αυτόν. Το σκηνικό θα ήταν διαφορετικό αν με τα λεφτά του κράτους μπορούσαν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και δεν εξαρτόνταν τόσο από την χρηματοδότηση από τα ερευνητικά προγράμματα. Οπότε αναρωτιέμαι εγώ τώρα: Αν η έκθεση της αξιολόγησης βάλει καλό βαθμό σε ένα τμήμα επειδή προσελκύει πολλά ερευνητικά προγράμματα, επιβραβεύεται έτσι εντέλει αυτό το μοντέλο οικονομικής εξάρτησης από τα ερευνητικά προγράμματ προς τους φορείς της αγοράς?? (εδώ είναι που κάποιοι φοβούνται ότι η αξιολόγηση θα χρησιμεύσει ως μοχλός πίσεης για να  αλλάξει εντελώς η φυσιογνωμία των πανεπιστημίων και να λειτουργούν πλέον με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια). Επαναλαμβάνω, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς αν η χρηματοδότηση από το κράτος αρκούσε για να λύσουν τα πανεπιστήμια τα βασικά τους προβλήματα υποδομών. 

Ανεξάρτητα λοιπόν από το θεωρητικά σχήμα για την Αξιολόγηση που μπορεί να έχει ο καθένας στο μυαλό του (και καλά κάνει) καλό θα ήταν ταυτόχρονα να βλέπουμε και τι ισχύει στην πραγματικότητα. Όσο για την αξιολόγηση του διδακτικού έργου από τους φοιτητές, όπως επίσης για την αξιολόγηση και τον έλεγχο από τους φοιτητές ολόκληρης της λειτουργίας του τμήματος, δεν θα σταματήσω να υποστηρίζω ότι η λύση βρίσκεται στη συλλογική μας προσπάθεια και στην παρέμβασή μας στην συνέλευση τμήματος. Σ'αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε και η προσπάθεια για τις νησίδες (η οποία μάλιστα είχε και απτά αποτελέσματα, ενώ τα απτά αποτελέσματα της αξιολόγησης του νόμου πλαίσιου του '82 ακόμα να τα δούμε...  ;D), σ'αυτήν την κατευθυνση κινείται και η διατύπωση γνώμης από πλευρας φοιτητών κατά τις κρίσεις των διαδασκόντων (πέρυσι κάποιοι εκπρόσωποι φοιτητών μπαίναμε στις αίθουσες και ρωτούσαμε τους φοιτητές "Στην επομενη συνέλευση τμήματος κρίνεται ο εξής καθηγητής. Τι άποψη έχετε γι'αυτόν? Τι παράπονα?". Και πηγαίναμε στη συνέλευση τμήματος και μεταβιβάζαμε τις αποψεις που ακούγαμε (σε σημείο που κάποιοι καθηγητές γελούσαν με σχόλια του τύπου "δεν κάνει διάλειμμα"  ;D).

Επισυνάπτω το νόμο πλαίσιο 1268 του 1982 καθώς και το νόμο για την Αξιολόγηση που ψήφισε πέρυσι η κυβέρνηση.

Άντε αναλυτάρες μου, πάρτε και μια παρέμβαση του 'έγκυρου' Παπαχελά που τόσο εκτιμάτε.
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=7756.msg120781#msg120781
Χαρείτε τον.

Ανεξάρτητα πάντως από το πώς των εκτιμά ως πρόσωπο της ελληνικής δημοσιογραφίας, ο λόγος του έχει το βάρος του είτε ως αναγγελία κυβερνητικών προ-επιλογών είτε ως πίεση για συγκεκριμένες επιλογές...
................................................. ................................................. .......................................


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100081_13/09/2006_197465


Αναζητούνται κότσια ηγέτη
Του Αλεξη Παπαχελα

Αν κανείς κλειδώσει σ’ ένα δωμάτιο, χωρίς την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων, τα καλύτερα ελληνικά μυαλά, πολύ γρήγορα θα συμφωνήσουν στο γιατί πάσχει η ανώτατη παιδεία στη χώρα μας. Το μεταπολιτευτικό τσουνάμι του λαϊκισμού οδήγησε σε ακρότητες που δύσκολα μπορούσε κανείς να προβλέψει πόση ζημιά θα έκαναν. Οι αιώνιοι φοιτητές, η συμμετοχή των συνδικαλιστών στην εκλογή πρυτανικών αρχών, η υπερπροστασία του ασύλου έμοιαζαν πολύ λογικά μέτρα μέσα στο κλίμα της εποχής. Κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι θα φτάναμε στη σημερινή κατάσταση της απόλυτης μετριότητος και αφόρητης διανοητικής ακινησίας. Ο πρωθυπουργός εξομολογείται συχνά σε συνομιλητές του πως θα ήθελε να τον θυμούνται τουλάχιστον ως τον ηγέτη που άλλαξε θεαματικά τα ελληνικά πανεπιστήμια. Οι σύμβουλοί του, όμως, τον πιέζουν να παγώσει τη μεταρρύθμιση, με το επιχείρημα πως «αν συνεχισθούν οι διαδηλώσεις μπορεί να έχουμε ένα νεκρό και να αναβιώσει ο μπαμπούλας της παλαιάς Δεξιάς». Οσοι γνωρίζουν τι διαμείβεται στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι αυτήν την ώρα είναι πιο πιθανό να παγώσουν οι αλλαγές έως τις επόμενες εκλογές ή ακόμη και να προκληθούν με το επιχείρημα πως απαιτείται ανανέωση της λαϊκής εντολής για να καμφθούν οι όποιες αντιδράσεις. Η αλήθεια είναι πως δεν υπήρξε ποτέ ένας σοβαρός διάλογος για τις αλλαγές στην παιδεία. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης χρησιμοποιεί ξύλινο λόγο της δεκαετίας του ’80, αν και οι προσωπικές του απόψεις είναι πολύ πιο προωθημένες από εκείνες του Βερέμη. Μάταια προσπαθούν να τον πείσουν κάποιοι συνεργάτες του πως «η παιδεία είναι δικό του τερέν» ή να του θυμίσουν πόσο δημοφιλής ήταν η προεκλογική του αναφορά στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Οι ταγοί του ελληνικού κατεστημένου κρύβονται είτε γιατί τους βολεύει η σημερινή μετριότητα είτε γιατί –κυριολεκτικά– φοβούνται μήπως φάνε κανένα γιαούρτι. Η υπουργός Παιδείας δείχνει τσαγανό, αλλά είναι τόσο απελπιστικά αντιεπικοινωνιακή, μοιάζει με άνθρωπο που προσπαθεί να πουλήσει χοιρινό σε μουσουλμάνους. Τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης φοβούνται να εκτεθούν σ’ ένα δημόσιο διάλογο για το θέμα λόγω του περιώνυμου πολιτικού κόστους. Ετσι έχουμε το παράδοξο να βρισκόμαστε μπροστά σε μία κοινωνία που θέλει τις αλλαγές, αλλά δεν έχει κανέναν απέναντί της να την πάρει από το χέρι και να την πείσει γιατί η μεταρρύθμιση μπορεί να ξεβολέψει κάποιους, αλλά θα βελτιώσει όμως τις πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης των παιδιών της. Αυτό που χρειάζεται είναι λίγα, όχι πολλά, κότσια, από αυτά που διαφοροποιούν τον πολιτικό της ρουτίνας και της διαχείρισης από τον πραγματικό ηγέτη.
 
 
 
 
 

όου μπόοι...γουάτ ντιντ χι σέεεη.....

ιχιψ_

Η εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας είναι ποινικό αδίκημα; Το ερώτημα θ' απαντηθεί σε μία βδομάδα απ' το Πλημμελειοδικείο Αθηνών. Με φόντο τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις στο χώρο της παραπαιδείας.

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΨΑΡΡΑ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ.


Στους «μεταρρυθμιστικούς» καιρούς μας, δύο βασικά επιχειρήματα διατυπώνονται υπέρ της εισβολής του ιδιωτικού κεφαλαίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση:

* Το πρώτο αφορά τις υποτιθέμενες ευεργετικές συνέπειες του «ανταγωνισμού» ιδιωτικών και δημόσιων πανεπιστημίων στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών, διαψεύδεται όμως πανηγυρικά από την εμπειρία ανάλογων πειραματισμών της τελευταίας δεκαπενταετίας. Το άνοιγμα π.χ. των ηλεκτρονικών ΜΜΕ στον «υγιή ανταγωνισμό» θα βελτίωνε καθοριστικά, κατά τους θιασώτες του, ακόμη και το επίπεδο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Το τι έγινε στην πράξη, το διαπιστώνουμε στις οθόνες μας.

* Το δεύτερο επιχείρημα είναι καθησυχαστικό: τα «μη κρατικά» ΑΕΙ θα υπόκεινται σε έλεγχο και, συνεπώς, είναι αδύνατο να μετατραπούν σε θεραπαινίδες των «χορηγών» τους εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

Για τη σοβαρότητα και αυτού του ισχυρισμού, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα τεκταινόμενα στον χώρο της ιδιωτικής παιδείας και (κυρίως) παραπαιδείας, όπου ο «υγιής ανταγωνισμός» Δημοσίου και ιδιωτικής πρωτοβουλίας αποτελεί καθεστώς εδώ και δεκαετίες. Οχι μόνο η λειτουργία ιδιωτικών σχολείων και φροντιστηρίων ουδόλως προήγαγε τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά και ο έλεγχος των αρμόδιων κρατικών φορέων πάνω στις ιδιωτικές επιχειρήσεις του κλάδου αποδεικνύεται συνήθως σκιώδης.


Από τη δραστηριότητα του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ). Η καταπολέμηση της «μαύρης εργασίας» και η εξίσωση με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες του συνδικάτου.
Ας δούμε από κοντά ένα τυπικό αλλά αποκαλυπτικό παράδειγμα αυτής της πανηγυρικής αδυναμίας των «ελεγκτικών» μηχανισμών.

**Η ιστορία μας ξεκινάει στις 10 Φεβρουαρίου 2000, όταν η φιλόλογος Μερόπη Πετρίδου προσέφυγε στο ΙΚΑ Ν. Φιλαδέλφειας, καταγγέλλοντας ότι ο πρώην εργοδότης της Μιχαήλ Χαρίσης δεν της είχε «κολλήσει» ένσημα για το διάστημα που αυτή εργάστηκε στο φροντιστήριό του στη Μεταμόρφωση Αττικής (Νοέμβρ. 1995 - Σεπτ. 1998). Ως πειστήριο της δουλειάς της εκεί προσκόμισε, μεταξύ άλλων, διαφημιστικό φυλλάδιο του φροντιστηρίου (Μάιος 1998) με τα ονόματα 20 «διδασκόντων καθηγητών» και τα μαθήματα που δίδασκε ο καθένας. Η ίδια δίδασκε έκθεση και αρχαία και ήταν «σύμβουλος» για τα λατινικά.

Από το ΙΚΑ...

* Υπάλληλοι του ΙΚΑ έκαναν έλεγχο στο φροντιστήριο και διαπίστωσαν ότι, από τους 20 καθηγητές, μόνο 3 ήταν γραμμένοι στις αντίστοιχες μισθολογικές καταστάσεις. Υπήρχαν επίσης ο ιδιοκτήτης και η σύζυγός του, ενώ οι 15 υπόλοιποι (το 75% δηλαδή του διαφημιζόμενου εκπαιδευτικού δυναμικού) δεν φαίνονταν πουθενά.

Για άγνωστους λόγους, ωστόσο, η επίσκεψη των ελεγκτών έγινε πεντέμισι ολόκληρους μήνες μετά την καταγγελία -στις 31 Αυγούστου 2000- όταν η περαιτέρω διασταύρωση των στοιχείων ήταν πρακτικά αδύνατη λόγω διακοπών. Από την άλλη, σύμφωνα με κατάθεση του ίδιου του ιδιοκτήτη σε μεταγενέστερη δίκη (27.6.02), το ΙΚΑ φρόντισε να τον ενημερώσει για την καταγγελία σχεδόν αμέσως: «τον Ιανουάριο του 2000».


* Τυπικά, βέβαια, το ΙΚΑ έκανε το καθήκον του: μέσα στον Σεπτέμβριο επέβαλε στον ιδιοκτήτη εισφορές 8.649.400 δρχ. για τους 15 ανασφάλιστους εργαζόμενους, πρόσθετα τέλη 2.594.820 δρχ. και πρόστιμο 4.350.000 δρχ. -συνολικά, πάνω από 15,5 εκατομμύρια. Οι σχετικές πράξεις στηρίχθηκαν αποκλειστικά στη σύγκριση του διαφημιστικού φυλλαδίου του φροντιστηρίου με τις αντίστοιχες μισθολογικές καταστάσεις.

* Οπως αναμενόταν, ο κ. Χαρίσης έκανε ένσταση και η υπόθεση παραπέμφθηκε στην τοπική επιτροπή του ιδρύματος. Ως αποδεικτικά στοιχεία προσκόμισε 10 «υπεύθυνες δηλώσεις» του Ν. 1.599, όπου ισάριθμοι καθηγητές (από τους μη καταχωρημένους) δηλώνουν ότι δεν τον είχαν εργοδότη κατά το επίμαχο διάστημα, και ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι 2 από τους 15 ήταν μόνιμοι καθηγητές του Δημοσίου (διορισμένοι από το 1985 και το 1991), ένας δούλευε στη Σιβιτανίδειο με πλήρες ωράριο, ένας διορίστηκε το 1998 αναπληρωτής στον Ταύρο, ένας υπαγόταν στο ΤΕΒΕ και 4 άλλοι ήταν ασφαλισμένοι σε διάφορα φροντιστήρια για μερική απασχόληση (2-17 ημερών τον μήνα).

* Οσον αφορά την κ. Πετρίδου, τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και οι μάρτυρές του (η γραμματέας και ο λογιστής του) υποστήριξαν ότι δούλεψε μονάχα ένα τρίμηνο και όχι ως καθηγήτρια αλλά ως γραμματέας -απασχόληση για την οποία της είχαν κολληθεί ένσημα.

Σύμφωνα με την ίδια τη φιλόλογο, η βραχύβια αυτή τυπική πρόσληψή της είχε γίνει κατ' εντολήν του εργοδότη της, με σκοπό να εισπράξει σχετική επιδότηση απ' τον ΟΑΕΔ (για την οποία αυτός είχε όντως υποβάλει σχετική αίτηση). Ως μάρτυρες για την εργασία της ως καθηγήτριας κατέθεσαν στην επιτροπή ο πρόεδρος, ο γραμματέας και ένα μέλος του δ.σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ), στους οποίους είχε καταφύγει την εποχή της διένεξης με τον εργοδότη της.

* Κάποια άλλα τεκμήρια είχαν περίεργη τύχη. Σύμφωνα με τη δικογραφία, η κ. Πετρίδου επικαλέστηκε «διάφορες εργασίες και εκθέσεις των μαθητών του φροντιστηρίου, που κατά τους ισχυρισμούς της αποδεικνύουν» τη δουλειά της εκεί ως διδάσκουσας (Δ. Πρ. 11.577/03, σ. 11).


Πρόκειται για μια σειρά «αναφορές τμήματος» και «μηνιαία δελτία τμήματος», όπου καταγράφει -ως «καθηγήτρια»- τις επιδόσεις των μαθητών της στα μαθήματα των λατινικών, των αρχαίων και των νέων ελληνικών. Το παλιότερο από αυτά τα έγγραφα χρονολογείται από τον Σεπτέμβριο του 1996, επτά μήνες από την επίσημη πρόσληψή της, ενώ σε ορισμένα ο κ. Χαρίσης προσθέτει τις δικές του παρατηρήσεις και οδηγίες. Σε τηλεφωνική επικοινωνία μας, η ίδια υποστηρίζει ότι κατέθεσε φωτοτυπίες των εν λόγω ντοκουμέντων στο ΙΚΑ από την πρώτη στιγμή -όπως έκανε, άλλωστε, και στις δίκες που ακολούθησαν. Σύμφωνα με το Διοικητικό Εφετείο (Δ.Ε. 2.525/05, σ. 16), ωστόσο, τα εν λόγω πειστήρια δεν βρίσκονται στον οικείο φάκελο.

Να υποθέσουμε πως οι εξεταστές του ΙΚΑ έκαναν πάλι μισή δουλειά;

...στο εδώλιο

* Τελικά, η τοπική επιτροπή δικαίωσε τον εργοδότη για 5 από τις 15 περιπτώσεις, μειώνοντας αισθητά το ύψος των εισφορών και των προστίμων που του είχαν επιβληθεί. Τα κριτήρια αυτού του διαχωρισμού δεν διευκρινίζονται στη δικογραφία, καθώς στους 5 καθηγητές που κρίθηκαν «μη απασχολούμενοι» συγκαταλέγονται 1 από τους 4 δημόσιους υπαλλήλους, 3 από τους 10 «υπευθύνως δηλώσαντες» κι ένας μερικώς εργαζόμενος σε άλλο φροντιστήριο. Ο ιδιοκτήτης με τη σειρά του προσέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια, ζητώντας την ακύρωση των σχετικών διοικητικών πράξεων.

**Ως εδώ, η υπόθεση δεν ξεφεύγει από το σύνηθες πλαίσιο μιας απλής εργασιακής διαφοράς. Απέκτησε σαφώς δημόσιο χαρακτήρα όταν ο κ. Χαρίσης -αντιπρόεδρος τότε του συνδικάτου των ιδιοκτητών φροντιστηρίων (ΕΣΙΦΜΕΑ)- αποφάσισε να σύρει στα δικαστήρια το συνδικάτο των εργαζομένων, που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι:


* Στις 24.4.2001 υποβάλλει μήνυση εναντίον της ίδιας της Μ. Πετρίδου (επειδή τον κατήγγειλε) και των τριών μελών του δ.σ. του ΣΕΦΚ (επειδή κατέθεσαν στην αρμόδια επιτροπή του ΙΚΑ) για τα αδικήματα της ψευδούς καταμήνυσης, ψευδούς κατάθεσης και απάτης. Υστερα από διαδοχικές αναβολές, η δίκη έχει οριστεί για την επόμενη Δευτέρα (25.9.2006).

* Στις 2.10.2001 συμπληρώνει τη μήνυση με αγωγή, ζητώντας από τον καθένα τους το ποσό των 100.000.000 δρχ. ή 293.470 ευρώ. Το ποσό αυτό, διαβάζουμε στο κείμενο της αγωγής, θα ζητήσει και ως πολιτική αγωγή στο ποινικό δικαστήριο.

* Στις 7.11.2001 υποβάλλει νέα μήνυση, εναντίον του (τότε) προέδρου του ΣΕΦΚ, Ιωάννη Σαμοΐλη, για άρθρο του στην εφημερίδα του ΣΕΦΚ «Το διάλειμμα» (Σε
πτέμβριος 2001) σχετικά με την υπόθεση, με την κατηγορία της «συκοφαντικής δυσφήμησης». Ταυτόχρονα καταθέτει και αγωγή, ζητώντας 150.000.000 δρχ. ή 440.205 ευρώ.

* Η πρωτοφανής αυτή ενέργεια έγινε αμέσως αντιληπτή ως ανοιχτή επίθεση της εργοδοσίας κατά του συνδικαλισμού σ' έναν χώρο όπου ούτως ή άλλως επικρατεί εργασιακή απορύθμιση. Το διαπιστώνουμε από τις αντιδράσεις των υπόλοιπων εκπαιδευτικών, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, που κάθε άλλο παρά για «ιδιωτική διαφορά» κάνουν λόγο.

* «Οι τέσσερις συνάδελφοι διώκονται γιατί έπραξαν το αυτονόητο, διεκδίκησαν δηλαδή νόμιμα ασφαλιστικά δικαιώματα και δημοσιοποίησαν το γεγονός στην εφημερίδα του Συλλόγου» διαβάζουμε στην ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ. «Τέτοιες ενέργειες από τη μεριά της εργοδοσίας είναι απαράδεκτες, ειδικά σε μια περίοδο κρίσιμη για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι ακόμα αποκαλυπτικές για το τι βιώνουν οι καθηγητές φροντιστηρίων, για τις συνθήκες αμοιβής, ασφάλισης και συνδικαλιστικής δράσης. Το Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ καλεί τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς όλης της Ελλάδας και τους πρωτοβάθμιους συλλόγους τους να σταθούν αλληλέγγυοι με κάθε τρόπο στους διωκόμενους συναδέλφους, για να μην περάσει το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας που επιδιώκει η εργοδοσία».


* «Με την ποινικοποίηση της άσκησης κριτικής», τονίζει η ΟΛΜΕ, ο μηνυτής «προσπαθεί να επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας σ' όλο το εργασιακό φάσμα των εργαζομένων στα φροντιστήρια», όπου έτσι κι αλλιώς «είναι γνωστό ότι οι εργασιακές συνθήκες (συλλογικές συμβάσεις, ασφάλιση κ.λπ.) δημιουργούν ένα ασφυκτικό πεδίο». Αλλά και η ΔΟΕ εκτιμά πως «οι μηνύσεις από πλευράς της εργοδοσίας αποσκοπούν στη φίμωση της συνδικαλιστικής δράσης, στην οικονομική εξάντληση του Σωματείου Εργαζομένων, στη λογοκρισία του συνδικαλιστικού εντύπου, στην ποινικοποίηση των αγώνων».

Το δίκιο του «υβριστή»

Εξίσου αποκαλυπτική για τον βαθιά πολιτικό χαρακτήρα της αναμέτρησης υπήρξε και η προθυμία των συνδικάτων να στηρίξουν υλικά τη δικαστική περιπέτεια του ΣΕΦΚ, είτε με άμεσες εισφορές (Πανελλήνια Ενωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής) είτε ανοίγοντας «λογαριασμό αλληλοβοήθειας, με στόχο να αντιμετωπιστούν τα δικαστικά έξοδα, τόσο γι' αυτή όσο και για άλλες περιπτώσεις που σίγουρα θα προκύψουν στο μέλλον» (Α' ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής).

* Χάρη στη νομοθεσία περί τύπου, η μήνυση για το δημοσίευμα του «Διαλείμματος» εκδικάστηκε πρώτη στις 27.6.2002. Υπέρ του μηνυτή κατέθεσαν η γραμματέας του και δύο συνάδελφοί του. Υπέρ του προέδρου του ΣΕΦΚ, εκτός από τους άμεσα ενεχόμενους καθηγητές, κατέθεσαν επίσης εκπρόσωποι της ΕΣΗΕΑ, της ΠΟΕΣΥ, της ΟΙΕΛΕ, της ΟΛΜΕ, του ΕΚΑ και του ΔΣΑ.

* Τελικά, το δικαστήριο καταδίκασε τον κ. Σαμοΐλη σε φυλάκιση 4 μηνών με αναστολή για απλή εξύβριση, θεωρώντας ότι «ορισμένες λέξεις και φράσεις από το δημοσίευμα προσβάλλουν την τιμή του εγκαλούντος» και «υπερβαίνουν το γενικό μέτρο».

Μεταξύ άλλων, υβριστικές θεωρήθηκαν η αναφορά σε «μαύρη εργασία», η εκτίμηση ότι με τις μηνύσεις ο εργοδότης «θέλησε να τρομοκρατήσει συναδέλφους», καθώς και η φράση: «αν και δεν φαίνεται να το έχουν καταλάβει ορισμένοι ότι η εποχή της δουλοπαροικίας έχει περάσει ανεπιστρεπτί»...

* Ταυτόχρονα, ωστόσο, η ίδια απόφαση απάλλαξε τον πρόεδρο του ΣΕΦΚ από τις κατηγορίες της απλής και συκοφαντικής δυσφήμησης, διαπιστώνοντας ότι, ανεξάρτητα από το ύφος του άρθρου, όσα αναφέρονταν εκεί επί της ουσίας ήταν αληθινά: από την ακροαματική διαδικασία, διαβάζουμε, «αποδείχθηκε ότι ο εγκαλών απασχόλησε στο φροντιστήριο ως φιλόλογο καθηγήτρια τη Μερόπη Πετρίδου χωρίς να καταβάλει στο ΙΚΑ τις βαρύνουσες αυτόν εισφορές» κ.λπ.

* Ο επίλογος του συγκεκριμένου επεισοδίου γράφτηκε τον επόμενο Δεκέμβριο στο Εφετείο, με την ανάκληση της μήνυσης από τον Μ. Χαρίση και την οριστική παύση της ποινικής δίωξης εις βάρος του προέδρου του συλλόγου. Την ίδια εποχή, ο αντιπρόεδρος των εργοδοτών παραιτήθηκε κι από τα δικόγραφα των αγωγών του.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο του, Κων/νο Κουτσουλέλο, αυτή η αναδίπλωση υπαγορεύθηκε από τη διάθεση να επανέλθει η αντιδικία στην αρχική, καθαρά ιδιωτική διάστασή της.

Ο ΣΕΦΚ αντίθετα εκτιμά ότι αυτό που θέλησαν να αποφύγουν ήταν η πανηγυρική αθώωση του συνδικάτου.

* Η επόμενη πράξη εξελίχθηκε στα διοικητικά δικαστήρια, με την εξέταση των προσφυγών του κ. Χαρίση κατά των αποφάσεων του ΙΚΑ, και κατέληξε στη σταδιακή εξάλειψη όλων των εισφορών και προστίμων που το ίδρυμα είχε επιβάλει στον ιδιοκτήτη.

Ολα στον αέρα

* Σε πρώτο βαθμό, το Διοικητικό Πρωτοδικείο με δύο αποφάσεις του (11.577/03 και 11.579/03) έκρινε ότι η διαπίστωση του ΙΚΑ περί απασχόλησης των υπόλοιπων 14 καθηγητών δεν αποδεικνύεται επαρκώς από το διαφημιστικό φυλλάδιο του φροντιστηρίου και την κατάθεση της καταγγέλλουσας, καθώς δεν «συνεπικουρείται από άλλα στοιχεία (επιτόπιο έλεγχο, διασταύρωση πληροφοριών από τους ίδιους κλπ.)».

* Σε δεύτερο βαθμό, το Διοικητικό Εφετείο αποφάνθηκε πως ούτε η Μ. Πετρίδου εργάστηκε ποτέ ως καθηγήτρια στο εν λόγω φροντιστήριο.

Η απόφαση βασίζεται κυρίως στο επιχείρημα ότι η καταγγέλλουσα «δεν προσκόμισε» ούτε στο ΙΚΑ ούτε στο Πρωτοδικείο τις «εργασίες και εκθέσεις μαθητών» που επικαλούνταν για να τεκμηριώσει την απασχόλησή της.

Να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο κ. Χαρίσης, τόσο στο Πλημμελειοδικείο όσο και στην τηλεφωνική μας επικοινωνία, ουδόλως αμφισβήτησε τη γνησιότητα αυτών των εγγράφων. Υποστήριξε απλώς ότι πρόκειται, είτε για εκθέσεις και διαγωνίσματα που η «γραμματέας» του διόρθωνε στο σπίτι της με το κομμάτι «για να την ενισχύσουμε ως προς το μεροκάματό της», είτε για παρατηρήσεις που του υπέβαλλε ως απλή επιτηρήτρια των διαγωνισμάτων.

Στις επίμαχες όμως «αναφορές» και «δελτία τμήματος» που συνέτασσε (στις οποίες αναφέρεται ως «καθηγήτρια» των αντίστοιχων μαθημάτων), η κ. Πετρίδου σημειώνει παρατηρήσεις σχετικά με τη «μεγάλη αντιληπτική ικανότητα» ή την «παντελή έλλειψη συμμετοχής στην τάξη» κάποιων μαθητών, τη «συμμετοχή στην τάξη με δυνατό χαρακτήρα», τη «μείωση των εργασιών στο σπίτι», την «επαρκή», «μέτρια» ή «ελλιπή συμμετοχή» άλλων κ.ο.κ.

Δε σημαίνουν κάτι όλα αυτά; «Τρίχες κατσαρές!» απαντά λακωνικά στη σχετική ερώτησή μας ο κ. Κουτσουλέλος.

Εξίσου ενδιαφέρουσα αποδεικνύεται και η υπόλοιπη αιτιολογία της δευτεροβάθμιας απόφασης. Οι δικαστές καταλογίζουν στη νεαρή φιλόλογο «κακή πίστη» απέναντι στον ασφαλιστικό της οργανισμό, αφού ομολογεί ότι αποδέχθηκε πρόταση του κ. Χαρίση να την ασφαλίσει ως γραμματέα, ώστε να εισπράξει αυτός τη σχετική επιδότηση. Παρόμοια μομφή κάθε άλλο παρά καταλογίζεται, ωστόσο, εις βάρος του ίδιου του εργοδότη. Απεναντίας, οι αγωγές και οι μηνύσεις που υπέβαλε κατά του ΣΕΦΚ καταγράφονται ως αποδεικτικό υλικό, μαζί με αποσπάσματα της κατάθεσής του στο Πλημμελειοδικείο (27.6.02), ενώ αποσιωπώνται πλήρως τόσο η απόφαση του τελευταίου (επί της ουσίας της υπόθεσης) όσο και η κατοπινή παύση της δίωξης του προέδρου του ΣΕΦΚ.

Ωρα μηδέν

* Η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου στο Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο δικάζονται η Μ. Πετρίδου και οι τρεις συνδικαλιστές του ΣΕΦΚ που τόλμησαν να καταθέσουν γι' αυτήν στο ΙΚΑ. Και στις 2 Οκτωβρίου εξετάζεται από το Διοικητικό Εφετείο η τριτανακοπή, με την οποία η άμεσα ενδιαφερόμενη ζητά την ακύρωση της αρνητικής γι' αυτήν απόφασής του.

* Πιο ενδιαφέρουσα για το ευρύ κοινό αποδεικνύεται, ωστόσο, η εικόνα που προκύπτει απ' όλη αυτή τη διαδικασία όσον αφορά την αδυναμία (αντικειμενική και υποκειμενική) των ελεγκτικών μηχανισμών της πολιτείας.

Τι μας λένε στην πράξη οι αλληλοσυγκρουόμενες διοικητικές πράξεις και δικαστικές αποφάσεις που μόλις περιγράψαμε; Οτι μια επιχείρηση μπορεί:

* Είτε (αν έχουν δίκιο το ΙΚΑ και το Πλημμελειοδικείο) να καταπατεί ασύστολα την εργασιακή νομοθεσία, δηλώνοντας και ασφαλίζοντας μόνο το 17% των εργαζομένων της, και να τη γλυτώνει χάρη στην ανικανότητα ή την αδιαφορία του ΙΚΑ να τεκμηριώσει επαρκώς τα ευρήματά του.

* Είτε (αν έχουν δίκιο τα διοικητικά δικαστήρια κι ο κ. Χα
ρίσης) να παραπλανά συνειδητά το κοινό, ισχυριζόμενη στα διαφημιστικά της φυλλάδια πως απασχολεί τετραπλάσιους εκπαιδευτικούς απ' ό,τι στην πραγματικότητα, και μάλιστα με αληθοφανή τρικ όπως η ακριβής κατανομή τους ανά μάθημα. Με «γραμματείς» να διορθώνουν (στη θέση των καθηγητών) με το κομμάτι τις εκθέσεις των μαθητών και ούτω καθεξής.

* Ιδιαίτερα ερωτήματα προκαλεί τέλος η δικαστική αντιμετώπιση της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας κάποιων καθηγητών ως αμάχητου τεκμηρίου μη απασχόλησής τους στην παραπαιδεία, ακόμη κι όταν αναγράφονται ως φροντιστές σε φυλλάδιο ολόκληρα χρόνια μετά τον διορισμό τους.

Ζητήσαμε απ' τον κ. Κουτσουλέλο να σχολιάσει αυτή τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια -και δεν φάνηκε να δυσκολεύεται: «Εδω πέρα κάνουν ιδιαίτερα όλοι, τι λέτε τώρα... και τα 'χουν καλύψει όλα. Πάρα πολλοί του Δημοσίου και ιδιαίτερα μαθήματα κάνουνε, και συμμετέχουν σε φροντιστήρια. Είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο. Αλλοι το κάνουν εμφανώς κι άλλοι το κάνουν αφανώς. Τι να σας πω...»

* Ηθικόν δίδαγμα: Οταν το κράτος αποδεικνύεται ανίκανο να ελέγξει ακόμη κι ένα απλό συνοικιακό φροντιστήριο σε χειροπιαστά ζητήματα εργατικής νομοθεσίας, τι θα μπορέσει να κάνει απέναντι στους κολοσσούς των ιδιωτικών ΑΕΙ, και μάλιστα σε πεδία όπως το περιεχόμενο (και το επίπεδο) της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης;

* Οσο για την πρακτική των δικαστικών διώξεων, ως μέθοδο καταστολής του συνδικαλισμού, απ' ό,τι φαίνεται ο κ. Χαρίσης δημιούργησε σχολή. Τουλάχιστον αυτό διαπιστώνουμε απ' τις κινήσεις του διαδόχου του.

Με αγωγή του κατά του ΣΕΦΚ και πέντε μελών του δ.σ., ο νέος αντιπρόεδρος των εργοδοτών Ιωάννης Δράκος και τρεις εταίροι του απαιτούν συνολικά 1.310.000 ευρώ, ως αποζημίωση για «αδικοπραξία». Το αδίκημα των συνδικαλιστών; Την επομένη της Πρωτοχρονιάς είχαν καλέσει την αστυνομία για να κλείσει το φροντιστήριό του, εφαρμόζοντας την υφιστάμενη νομοθεσία -σύμφωνα με την οποία, οι διακοπές των Χριστουγέννων διαρκούν απ' τις 24 Δεκεμβρίου έως τις 7 Ιανουαρίου. Ακόμη και στην παραπαιδεία...

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=3089828,8882980,25039012,30500388

Αξίζει να διαβαστεί το παραπάνω!

τι να πει κανείς και για ποιο από όλα...


Θέλω να παραθέσω μια ιστορία, που ξεφεύγει λίγο από το θέμα της παιδείας, αλλά συνεχίζει το πνεύμα του παραπάνω άρθρου.


Ήμουνα σε μια καφετέρεια της Ηγουμενίτσας, μια μέρα που έτυχε να κάνουν συγκέντρωση οι ιδιοκτήτες καφετεριών σε όλη την πόλη, με κεντρικό θέμα το κλείσιμο μιας δημοτικής καφετέριας που έπαιρνε όλη τη δουλειά (και η οποία λειτουργούσε σε αυθαίρετο).

Επί της ευκαιρίας, στο τέλος συμφωνήσαν ότι όποιος από τα προσωπικά τους, έκανε καταγγελία στο ΙΚΑ, δε θα μπορούσε να δουλέψει σε καμιά καφετέρια στην πόλη.


Εν τέλη, ο συνδικαλισμός, ή μάλλον, το αυτονόητο, τιμωρείται βάναυσα.


ΑΙΣΧΟΣ

Επιμένουν παρά τις αντιδράσεις για τα ΑΕΙ


Την πρόθεση να πραγματοποιήσει τις αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση επανέλαβε για μία ακόμη φορά ο πρωθυπουργός, χθες, κατά τη συνεδρίαση της Κ.Ε. της Ν.Δ., προσδιορίζοντας μάλιστα τις «μεταρρυθμίσεις» ως «πρώτο στόχο στο διάστημα που ακολουθεί».


«Τα πανεπιστήμια χρειάζονται αλλαγές. Είναι ανάγκη να αποκτήσουν νέες δυνατότητες», επισήμανε ο κύριος Καραμανλής κατά την αναφορά του στα ζητήματα της Παιδείας, ενώ θέλοντας να απαντήσει στους αντιδρώντες -κόμματα και πανεπιστημιακή κοινότητα- τόνισε πως «τα μισόλογα δεν ωφελούν κανέναν. Οι λαϊκίστικες παλινδρομήσεις ζημιώνουν ολόκληρη την κοινωνία». Σε ανάλογο ύφος, η αναφορά στο διάλογο, ο οποίος «συνεχίζεται» και η άρνηση στον οποίον προδίδει -όπως δήλωσε χαρακτηριστικά- «νοοτροπία βαθιά αντιδημοκρατική, αντίληψη παρωχημένη και αντιδραστική, πρακτική που δεν χωρά στον τομέα της Παιδείας».

Κατά τ' άλλα, χαρακτήρισε για μία ακόμη φορά εθνική την «υπόθεση Παιδεία» και συνολικής ευθύνης, επικαλούμενος ανάμεσα σε άλλα την «άδικη και αντιλαϊκή» Παιδεία του παρελθόντος, τη «δήθεν δωρεάν Παιδεία που κάτω από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος κατέληξε να είναι το πιο βαρύ φορτίο, για κάθε οικογένεια».

Με ακριβώς ίδιο τόνο και ύφος, η υπουργός Παιδείας, κατά τη δική της ομιλία, επανέλαβε τα περί «επένδυσης στην κοινωνία της γνώσης» και αναφέρθηκε στα «βήματα» που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Για τη βάση του 10, μάλιστα, είπε πως έχει και έναν «ισχυρό συμβολισμό», ότι δηλαδή «οι άνθρωποι έχουν ίσες ευκαιρίες, αλλά μπορεί να έχει περισσότερες αυτός που προσπαθεί περισσότερο». Τέλος, για μία ακόμη φορά, χρησιμοποίησε ως επιχείρημα μεταρρύθμισης το γεγονός πως το δημόσιο πανεπιστήμιο «κατεξοχήν απευθύνεται στις ασθενέστερες τάξεις». Αυτοί που έχουν τα χρήματα μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους όπου θέλουν, είπε και συνέχισε: «Το υπουργείο Παιδείας ασκεί πολιτικές για τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/09/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=85305940

Από το σημερινό Βήμα:

ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Έγγραφο με τίτλο «Για ένα ανοιχτό Πανεπιστήμιο του ελεύθερου διαλόγου και της δημοκρατικής συναίνεσης», που υπογράφεται από τον πρύτανη κ. Γ. Ζέρβα και τους αντιπρυτάνεις κ.κ. Λ. Λουλούδη και Μ. Πολυσίου και ζητείται από όποιον συμφωνεί να συνυπογράψει, αναφέρει ότι «τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά, εφόσον για οποιονδήποτε λόγο επαναληφθεί το φαινόμενο των καταλήψεων, δεν πρόκειται να υποστηρίξουμε αποφάσεις υπέρ της αναπλήρωσης των απολεσθέντων μαθημάτων» 

ΚΙΝΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ που διαφωνούν με τις απεργίες και τις καταλήψεις, προκειμένου να σχηματιστεί αντίρροπη δύναμη στους πανεπιστημιακούς που συμφωνούν με τις κινητοποιήσεις και σκοπεύουν να τις επαναλάβουν, διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα.

Σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», το «κίνημα των καθηγητών» σχηματίζεται με συλλογές υπογραφών σε διάφορα κείμενα εναντίον των φοιτητικών καταλήψεων, αλλά και με προσωπικές συμμετοχές πανεπιστημιακών στον διάλογο για τις αλλαγές στα ΑΕΙ που έχει ανοίξει το υπουργείο Παιδείας, κατόπιν πρόσκλησης του υφυπουργού Παιδείας κ. Σπ. Ταλιαδούρου.

Συγκεκριμένα, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας τις τελευταίες ημέρες διανεμήθηκε σε ορισμένους μόνο καθηγητές ένα έγγραφο, που είναι σχέδιο δημόσιας δήλωσης, με τίτλο «Για ένα ανοιχτό Πανεπιστήμιο του ελεύθερου διαλόγου και της δημοκρατικής συναίνεσης». Το έγγραφο αυτό υπογράφεται από τον πρύτανη κ. Γ. Ζέρβα και τους αντιπρυτάνεις κ.κ. Λ. Λουλούδη και Μ. Πολυσίου και ζητείται από όποιον συμφωνεί να συνυπογράψει.

Στο κείμενο, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι οι υπογράφοντες στο εξής «θα απέχουν από κάθε συζήτηση» με όσους τυχόν μπουν απρόσκλητοι σε συνεδριάσεις οργάνων της διοίκησης του ιδρύματος, και ότι «τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά, εφόσον για οποιονδήποτε λόγο επαναληφθεί το φαινόμενο των καταλήψεων, δεν πρόκειται να υποστηρίξουν (όσοι το υπογράψουν) αποφάσεις υπέρ της αναπλήρωσης των απολεσθέντων μαθημάτων και εργαστηρίων».
 
«Το νόημα είναι να σχηματιστεί μια ομάδα μελών ΔΕΠ που συμφωνούμε για τη στάση που θα κρατήσουμε στο μέλλον», είπε στα «ΝΕΑ» ο αντιπρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου κ. Λ. Λουλούδης 

Δεσμεύονται επίσης όσοι υπογράψουν το κείμενο για συμμετοχή στον διάλογο για τις αλλαγές στα ΑΕΙ βάσει όλων των προτάσεων που έχουν ήδη κατατεθεί, μεταξύ των οποίων και το προσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που έχει ήδη απορριφθεί ως βάση διαλόγου από φοιτητές και συνδικαλιστές πανεπιστημιακούς.

Ωστόσο ο επιλεκτικός τρόπος με τον οποίον διανεμήθηκε το κείμενο, μόνον προς ορισμένα μέλη του Πανεπιστημίου με σημείωμα του πρύτανη κ. Ζέρβα που δεν πέρασε από το πρωτόκολλο και με το οποίο καλεί τον κάθε παραλήπτη «να γνωστοποιήσεις (το κείμενο) στους συναδέλφους που εσύ θα κρίνεις και να σημειώσεις τα ονόματα αυτών που συμφωνούν», προκάλεσε αντιδράσεις μέσα στο ίδρυμα, αλλά και στη συνδικαλιστική ηγεσία των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ).

«Το νόημα είναι να σχηματιστεί μια ομάδα μελών ΔΕΠ που συμφωνούμε για τη στάση που θα κρατήσουμε στο μέλλον», είπε στα «ΝΕΑ» ο αντιπρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου κ. Λ. Λουλούδης - που έχει συνυπογράψει το κείμενο. «Είναι απλό το θέμα, μαζευτήκαμε μια μέρα μερικοί καθηγητές που δεν μας αρέσει η διάλυση του Πανεπιστημίου σε μια φιλική άτυπη συνάντηση, και είπαμε να φτιάξουμε το κείμενο και ο καθένας να το δείξει και σε φίλους του ώστε όσοι συμφωνούν να υπογράψουν. Όσοι θα το υπογράψουμε, είμαστε απογοητευμένοι από τη στάση της ΠΟΣΔΕΠ, από την αναταραχή του καλοκαιριού που διέλυσε το Πανεπιστήμιο, από την απαίτηση των καθηγητών και να απεργούν και να πληρώνονται, και από την καθυστερημένη τριτοκοσμική Αριστερά, που στηρίζει τη διάλυση των θεσμών. Το Πανεπιστήμιο δεν αντέχει άλλες τέτοιες περιπέτειες», πρόσθεσε χαρακτηριστικά.

ΤΑ ΝΕΑ , 21/09/200
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18645&m=N12&aa=2

Φέρτε το μου ρε να το υπαγράψω και εγώ από βδομάδα (μαζ'ι με κανένα μπλέ μαρέν κουστουμάκι).
Πού ξέρετε, σαν παιδί και εγώ, αμά γίνω και ..γαλάζιο .. μπορεί να βρεθεί και για μένα το φτωχό καιμμιά
θεσούλα διευθύνοντος συμβούλου (για περισσότερο από ένα 24ωρο βέβαια).

Αν και με τόσους κουμπάρους στη γύρα, χλωμό το βλέπω.....
(εδώ μέχρι και ο Δημάκης .... έχει ..κουμπάρο στο ..σύστημα!! )

Εννοείς προφανώς τον ... γνωστό κουμπάρο, έτσι; ;D ;D

Δεν πιστεύω να έμαθες και τους άλλους; ^kremala^

..προφανώς και εννοώ τον ...γνωστό!  ;D ;D ;D

Είμαι πολύ ... άχρωμος ακόμη για να γνωρίσω και ... τους υπόλοιπους..  ;) ;) ;)

να επιλέγετε με μεγαλύτερη οξυδέρκια τους νονούς των τέκνων σας...

Η ένταση με τους εκπαιδευτικούς δεν θα εκτονωθεί ακόμα και αν οι δάσκαλοι επιστρέψουν στα σχολεία, αφού ο Πρωθυπουργός επέλεξε να τη συντηρήσει

Η σύγκρουση για την Παιδεία πρόσχημα για πρόωρες εκλογές

Στρατηγική αδιαλλαξίας και υψηλού κινδύνου από Καραμανλή

ΠΑΝΑΓΗΣ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ

Στρατηγική υψηλού ρίσκου, η οποία προκαλεί ανησυχία σε πολλούς στη Ν.Δ., έχει επιλέξει ο Κώστας Καραμανλής στον χώρο της Παιδείας. Κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης εκτιμούν πως η ένταση με τους εκπαιδευτικούς δεν θα εκτονωθεί ακόμα και αν - όπως ελπίζει η κυβέρνηση - οι δάσκαλοι επιστρέψουν ηττημένοι στα σχολεία τους.

   
Κάνουν λόγο για συνειδητή επιλογή συντήρησης της έντασης στην Παιδεία, μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης και του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση, το οποίο θα μπορεί να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στον κ. Καραμανλή, εάν αποφασίσει κάτι τέτοιο το καλοκαίρι του 2007.

Η σύγκρουση με την εκπαιδευτική κοινότητα δείχνει να είναι ειλημμένη απόφαση στο Μαξίμου. Η επίδειξη αδιαλλαξίας του Πρωθυπουργού απέναντι στους δασκάλους την περασμένη Τετάρτη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα δεν άφηνε περιθώρια για παρερμηνείες. Για όσους γνωρίζουν τις σκέψεις στα υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης, η ομιλία αυτή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Άλλωστε, τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες το Μαξίμου στέλνει με κάθε τρόπο το μήνυμα, πως δεν πρόκειται να υποχωρήσει στην αντιπαράθεση με τους εκπαιδευτικούς.

Ο ασκός του Αιόλου

Για την επιλογή αυτή υπήρχαν προφανείς λόγοι: Η υποχώρηση της κυβέρνησης στα αιτήματα των δασκάλων θα μπορούσε - λένε κυβερνητικοί κύκλοι - να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για τις διεκδικήσεις άλλων κοινωνικών ομάδων. Η προοπτική αυτή τρομάζει το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και γι' αυτό ο Γιώργος Αλογοσκούφης - όπως λένε οι ίδιες πηγές - ήταν ένας από τους πλέον φανατικούς υπέρμαχους της σκληρής γραμμής απέναντι στους δασκάλους - στην Πλατεία Συντάγματος χαρακτηρίζουν αυτήν την αντιπαράθεση σαν το κρας τεστ για την ομιλία του Πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης όπου διεμήνυσε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα υποθηκεύσει με παροχές την πορεία της οικονομίας.

Το πολιτικό κόστος

Κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος επισημαίνει ωστόσο πως η σκληρή στάση απέναντι στους δασκάλους αποτελεί τμήμα μιας συνολικής στρατηγικής με υψηλό πολιτικό συμβολισμό, η οποία θέλει να περάσει το μήνυμα στην κοινή γνώμη πως ο Κώστας Καραμανλής είναι διατεθειμένος να επωμιστεί το πολιτικό κόστος - και όπως αναφέρουν να συγκρουστεί με τις συντεχνίες - για να προχωρήσει σε αλλαγές στην Παιδεία. Το στέλεχος αυτό επισημαίνει πως η «μεταρρυθμιστική ατζέντα» του Πρωθυπουργού έχει εξαντληθεί - η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, λέει, ήταν ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα για τις ανάγκες της ΔΕΘ - και μόνο στην Παιδεία η κυβέρνηση έχει μέτωπο ανοικτό και μπορεί να δείξει ότι επιμένει στις μεταρρυθμίσεις.

Στελέχη του επικοινωνιακού επιτελείου χαρακτηρίζουν την Παιδεία προνομιακό πεδίο για να κάνει μεταρρυθμίσεις μια κεντροδεξιά κυβέρνηση, αφού αυτές έχουν μεγάλη απήχηση στους ψηφοφόρους της. Επικαλούνται μάλιστα και μελέτες που δείχνουν πως μια κυβέρνηση κερδίζει πιο εύκολα εκλογές με ανοικτό μέτωπο στην Παιδεία από ό,τι σε άλλα θέματα που θίγουν την οικονομική κατάσταση του πολίτη, όπως π.χ. το Ασφαλιστικό. Θεωρούν επίσης πως η άτακτη υποχώρηση απέναντι στις καταλήψεις το καλοκαίρι, αν και ήταν επιβεβλημένη, ζημίωσε το μεταρρυθμιστικό προφίλ του Πρωθυπουργού.


Τελευταίο χαρτί ο νόμος πλαίσιο στα Πανεπιστήμια

Στέλεχος του επικοινωνιακού επιτελείου εκτιμά πως ο Πρωθυπουργός θα διατηρήσει με κάθε τρόπο το μέτωπο της Παιδείας ανοικτό, αφού μετά τη σύγκρουση με τους δασκάλους σειρά θα πάρει η αναθεώρηση του Συντάγματος, στην οποία η Ν.Δ. θα προσπαθήσει να εστιάσει στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και για να διατηρηθεί το μέτωπο ανοικτό, όπως υποστηρίζουν οι ίδιες πηγές, υπάρχει πάντα το νομοσχέδιο για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, για το οποίο η κυβέρνηση έχει προαναγγείλει εξαντλητικό διάλογο, αλλά και την υπερψήφισή του από τη Βουλή μέσα στην τετραετία, όπως κατέστησε σαφές ο κ. Καραμανλής τόσο στη ΔΕΘ όσο και στην πρόσφατη ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να καθυστερήσει το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ ώς την άνοιξη, ώστε να μπορεί να επικαλεστεί τις «αντιδράσεις των συντεχνιών» ως πρόσχημα για εκλογές τον Ιούνιο, αν ο Κώστας Καραμανλής αποφασίσει κάτι τέτοιο. Το ότι ο κ. Καραμανλής μελετά ένα τέτοιο σενάριο το γνωρίζουν όλοι, αφού έχει πει σε συνομιλητές του - όπως λένε κυβερνητικά στελέχη - πως από τον Μάρτιο αρχίζει μια οιονεί προεκλογική περίοδος.


Στελέχη φοβούνται το «σύνδρομο Τεμπονέρα»

Κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης πάντως δεν κρύβουν την ανησυχία τους, καθώς θεωρούν ότι όλη αυτή η σύλληψη για σύγκρουση στην Παιδεία πάσχει στην εφαρμογή και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Το «σύνδρομο Τεμπονέρα» βασανίζει πολλούς στην κυβέρνηση, που θεωρούν ότι αν ξεσπάσει θύελλα στην Παιδεία με καταλήψεις και διαδηλώσεις δύσκολα θα ελέγχεται και ότι όλη η υπόθεση θα γυρίσει μπούμερανγκ για την κυβέρνηση σε περίπτωση που χάσει τον έλεγχο και υπάρξουν σοβαρές συγκρούσεις στα πανεπιστήμια με άγνωστη κατάληξη. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που φοβούνται άμεσα αρνητικές επιπτώσεις. «Πόσο μας παίρνει να βαδίζουμε έτσι; Αυτή η εικόνα φθείρει και ξυπνάει μνήμες περίεργες. Απομακρυνόμαστε από το κέντρο και εισπράττουμε πολιτικό κόστος που θα φανεί στις δημοτικές εκλογές», λέει ένας από αυτούς, ο οποίος μάλιστα επισημαίνει πως μέχρι στιγμής η κ. Γιαννάκου δεν έχει καταφέρει να πείσει την κοινωνία ότι κάνει διάλογο, ενώ θεωρεί πως η επιλογή να οδηγηθούν τα πράγματα στα άκρα δεν ήταν επεξεργασμένη στρατηγική αλλά λύση ανάγκης για να αποπροσανατολιστεί η δημόσια συζήτηση από τα σκάνδαλα.

Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνοι που το καλοκαίρι ζητούσαν να περάσει το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ με συνοπτικές διαδικασίες στη θερινή περίοδο, όπως οι κ.κ. Γιώργος Σουφλιάς και Βαγγέλης Μεϊμαράκης, δεν κρύβουν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις τον προβληματισμό τους για τους κινδύνους της ρήξης με τους εκπαιδευτικούς. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ άφησε μάλιστα και δημοσίως αιχμές, λέγοντας ότι για την Παιδεία δεν θέλει να μιλήσει. Όσοι συμμερίζονται τις επιφυλάξεις τους λένε ότι το σχέδιο ρήξης έχει δύο πολύ σημαντικά μειονεκτήματα. Τόσο την αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας να ελιχθεί - τους χειρισμούς της κ. Γιαννάκου στην κρίση με τους δασκάλους επικρίνουν κατ' ιδίαν όλοι στην κυβέρνηση - όσο και την αδυναμία του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Πολύδωρα να ελέγξει τα σώματα ασφαλείας. Αυτό το τελευταίο, λένε, μπορεί να στοιχίσει πολύ ακριβά στην κυβέρνηση.

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18659&m=N09&aa=1

ΤΑ ΝΕΑ , 07/10/2006 , Σελ.: N09

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100049_28/10/2006_203200

--------------------------------------------------------------------------------

Μεταρρύθμιση ΑΕΙ; Ισως τον Ιανουάριο...
 Η αρχική απόφαση για κατάθεση του νομοσχεδίου τον Νοέμβριο δεν ισχύει πλέον, λόγω της αναταραχής στην Παιδεία
Της Ελλης Τριανταφυλλου

Για τα τέλη Ιανουαρίου -αν όχι γι' αργότερα- αναβάλλεται η κατάθεση του νομοσχεδίου-πλαισίου για τα ΑΕΙ, το οποίο αποτελούσε την αιχμή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Ο χειρισμός αυτός, ο οποίος, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, κρίνεται αναγκαίος προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε κίνηση θα μπορούσε να πυροδοτήσει μεγαλύτερο κύμα έντασης, καταδεικνύει ότι η κυβέρνηση παρακολουθεί τις εξελίξεις στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας με μεγάλη προσοχή και ακόμη μεγαλύτερη νευρικότητα απ' όση αφήνεται δημοσίως να εννοηθεί. Ταυτοχρόνως, η συγκεκριμένη επιλογή επιβεβαιώνει το μέγεθος του προβληματισμού που επικρατεί τόσο για τα πραγματικά πολιτικά οφέλη από τους μέχρι σήμερα χειρισμούς, όσο και για το πού θα οδηγήσει η υπάρχουσα κατάσταση.

Ειδικότερα, παρά τη συγκρατημένη ικανοποίηση για το κλίμα που δημιουργήθηκε μετά την προσωπική παρέμβαση του πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή και τις επίμονες διακηρύξεις περί της αμετακίνητης βούλησης της κυβέρνησης να προωθήσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, τα τελευταία εικοσιτετράωρα το κλίμα έχει αλλάξει σημαντικά στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι και τις αρχές της εβδομάδας οι περισσότεροι εκ των συνδιαμορφωτών της κυβερνητικής στρατηγικής διέβλεπαν εκτόνωση της κατάστασης μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους εκπαιδευτικούς και επέμεναν ότι δεν τίθεται λόγος περαιτέρω αναβολής της κατάθεσης του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ. Υπενθύμιζαν, μάλιστα, ότι από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις του ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής σημείωνε με έμφαση ότι «άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης στο επόμενο διάστημα, είναι η αναβάθμιση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης».

Φόβος για προβοκάτσιες

Από τα μέσα της εβδομάδας, ωστόσο, η εκτίμηση αυτή άρχισε να υποχωρεί υπό το βάρος του φόβου για τα μελλούμενα. Ιδιαίτερα, μάλιστα, στις παραμονές της σημερινής εθνικής επετείου, ο φόβος για επεισόδια ή προβοκάτσιες ήταν ορατός διά γυμνού οφθαλμού. Προ διημέρου, μάλιστα, σημειώθηκε ένα περιστατικό, το οποίο, κατά την άποψη έμπειρου κυβερνητικού στελέχους, καταδεικνύει ότι κάτω από τη φαινομενικά ήρεμη επιφάνεια εξακολουθούν να υπάρχουν επικίνδυνες εστίες έντασης. Το περιστατικό αφορούσε την αναβολή ημερίδας που είχε προγραμματιστεί για την παρουσίαση των νέων βιβλίων στην Αθήνα. Η απόφαση συνοδεύτηκε από εμπρηστικά συνθήματα εκπαιδευτικών κατά της υπουργού Παιδείας κ. Μαριέττας Γιαννάκου, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται στο στόχαστρο πολλών, ενώ εσχάτως δέχθηκε και κριτική περί «αδειάσματός» της από τον πρωθυπουργό, με αφορμή τη συνάντηση της προηγούμενης Δευτέρας, για την οποία η αρμόδια υπουργός απλώς ενημερώθηκε.

Το κυβερνητικό επιτελείο προσδιορίζει ως κρίσιμο διάστημα αυτό που θα ακολουθήσει έως την επέτειο του Πολυτεχνείου. Το χρονικό αυτό σημείο έχουν θέσει και οι φοιτητές ως σημείο κορύφωσης των καταλήψεων και λοιπών κινητοποιήσεων.

«Δεν θέλουμε να οξύνουμε περισσότερο τα πνεύματα και δεν πρόκειται να προβούμε σε οποιαδήποτε κίνηση η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως άλλοθι για νέες συσπειρώσεις» σημειώνουν κυβερνητικά στελέχη, επιβεβαιώνοντας ότι η αρχική απόφαση για κατάθεση του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ εντός του Νοεμβρίου δεν ισχύει πλέον.

Οι ίδιοι κύκλοι επιμένουν, πάντως, ότι οι μέχρι σήμερα χειρισμοί, με κορύφωση την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, υπήρξαν επιτυχείς και εν τέλει πολιτικά ωφέλιμοι για την κυβέρνηση. Για να ενισχύσουν την επιχειρηματολογία τους, μάλιστα, επικαλούνται τα αποτελέσματα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, καθώς και όλες τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν ως κυρίαρχη στην κοινωνία την τάση στήριξης του μεταρρυθμιστικού έργου της κυβέρνησης. «Ο Κ. Καραμανλής ορθώς επένδυσε για μια ακόμη φορά στην υπευθυνότητα. Αυτό είναι το προνομιακό του πεδίο. Οχι εκείνο του λαϊκισμού, στο οποίο λανθασμένα ποντάρει ο Γ. Παπανδρέου» τονίζει χαρακτηριστικά συνεργάτης του, εξ αυτών που συμμετείχαν στη διαμόρφωση του πλαισίου που όρισε τελικά το Μέγαρο Μαξίμου για την πολυσυζητημένη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους εκπαιδευτικούς.

Η άλλη όψη του νομίσματος

Αυτή, ωστόσο, είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη, την οποία αναδεικνύουν άλλα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη, είναι ότι μια σημαντική κατηγορία πολιτών κατηγορεί την κυβέρνηση για καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων για παρέμβαση στην κρίση, για λανθασμένες εκτιμήσεις σχετικά με το εύρος και τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων των δασκάλων και για την επιλογή ενός τελικού χειρισμού, ο οποίος, υπό ορισμένες συνθήκες, θα μπορούσε ν' ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Η τελευταία αυτή επισήμανση, την οποία σημειωτέον προσυπογράφουν αρκετά κυβερνητικά στελέχη, αφορά την απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλει ποσό που αγγίζει τα 60 εκατ. ευρώ για την πληρωμή των πρόσθετων ωρών διδασκαλίας που θα γίνουν για την αναπλήρωση των χαμένων μαθημάτων. «Η απόφαση αυτή ουσιαστικά επιβραβεύει ηθικά αλλά και υλικά τους δασκάλους για τη μακρά αποχή από τις αίθουσες διδασκαλίας και στην πραγματικότητα τους διαχωρίζει από τις υπόλοιπες κατηγορίες εργαζομένων που όταν απεργούν καταβάλλουν ως τίμημα για την επιλογή τους τα ημερομίσθια που χάνουν» παρατηρούσε κορυφαίο στέλεχος με εμπειρία στα οικονομικά.

Ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις για την αποτίμηση του όλου χειρισμού, πάντως, υπάρχουν και ορισμένοι στο κυβερνητικό στρατόπεδο που επιμένουν ότι η παρούσα χρονική συγκυρία είναι κατάλληλη για την κατάθεση του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ, διότι, όπως εκτιμούν, ο φόβος απώλειας του εξαμήνου θα μειώσει τις διαθέσεις αντίστασης των φοιτητών.

Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-10-06

© 2006 H KAΘHMEPINH

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100050_28/10/2006_203199

--------------------------------------------------------------------------------

Η πλειοψηφία δεν θέλει άλλες καταλήψεις
Του Αποστολου Λακασα

«Η μεταρρύθμιση θα γίνει». Αυτό υποστηρίζουν στελέχη του υπουργείου Παιδείας. Βέβαια θα υπάρξει καθυστέρηση. Η μετάθεση για τα τέλη Ιανουαρίου της κατάθεσης στη Βουλή του νομοσχεδίου για τις μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστήμια οφείλεται στην αναζήτηση του κατάλληλου χρόνου, ώστε να είναι αμβλυμένες οι αντιδράσεις. Ολοι θυμούνται τις καταλήψεις των σχολών τον περασμένο Ιούνιο, που οδήγησαν το υπουργείο σε αναδίπλωση και παράταση του διαλόγου επί του σχετικού προσχεδίου νόμου. Κι επειδή, πλησιάζει η περίοδος περί της επετείου της 17ης Νοεμβρίου ενώ είναι ακόμη νωπή στη μνήμη η πολυήμερη απεργία δασκάλων, στο υπουργείο εκτιμούν ότι θα δημιουργηθούν στα πανεπιστήμια ευνοϊκότερες συνθήκες για προώθηση των μεταρρυθμίσεων στις αρχές του νέου έτους

Αλλάζει η ισορροπία

Τον περασμένο Ιούνιο διαμορφώθηκε εύκολα μία πλειοψηφία υπέρ των καταλήψεων στα πανεπιστήμια. Πλειοψηφία που είχε σκληρό πυρήνα τα φοιτητικά σχήματα, τα οποία πρόσκεινται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Ομως πλέον η κατάσταση στα πανεπιστήμια έχει αλλάξει. Και αυτό διότι κινητοποιήθηκε η πλειοψηφία που αντιδρά στις καταλήψεις. Ταυτόχρονα, όμως, η αλλαγή τόσο στις τάξεις των πανεπιστημιακών όσο και των φοιτητικών συλλόγων προκαλεί σήμερα συσπειρωτικές κινήσεις από όσους αρνούνται τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας.

Σε αντίθεση με τον Ιούνιο, πολλοί περισσότεροι φοιτητές στις γενικές συνελεύσεις των σχολών τους συσπειρώνονται κάτω από τις προτάσεις που δεν προκρίνουν την κατάληψη ως μέσο αντίδρασης. Ο κύριος λόγος είναι ότι λόγω καταλήψεων κινδυνεύει να χαθεί το εξάμηνο. Βάσει του νόμου, για να θεωρηθεί ότι ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα σπουδών σε ένα εξάμηνο πρέπει να γίνουν τουλάχιστον 9 (από τις συνολικά 13) εβδομάδες μαθήματος. Ηδη, ο υπόλοιπος χρόνος έως τα τέλη Φεβρουαρίου καλύπτει οριακά το μίνιμουμ του χρόνου σπουδών. Ετσι, παρατηρείται ότι στις γενικές συνελεύσεις ψηφίζουν κατά των καταλήψεων φοιτητές διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων και σχημάτων. Μάλιστα, παρατηρούνται και συγκυριακές συμμαχίες με ΔΑΠ και ΠΑΣΚ. Βέβαια, κινητήριος δύναμη είναι η ΔΑΠ, η οποία διαθέτει και ισχυρή πλειοψηφία σε πολλές σχολές.

Από την άλλη, βέβαια, η φθινοπωρινή εγρήγορση των μελών της ΔΑΠ (που διαφοροποιείται πλήρως, όπως υποστηρίζουν πολλοί, από τη στάση την οποία κράτησε η ΔΑΠ κατά τη θερινή ραστώνη του Ιουνίου) έχει προκαλέσει συμμαχίες στην «άλλη πλευρά». Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», έχει εκδηλωθεί πρόθεση συνεργασίας (που ευνοήθηκε από τη στάση της ΔΑΠ) ανάμεσα στα μέλη της Πανσπουδαστικής (φοιτητικής παράταξη της ΚΝΕ) και των Αριστερών Σχημάτων (φοιτητικές παρατάξεις από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά). Ταυτόχρονα, κρίνεται ότι το μέτωπο απαιτείται να είναι αραγές ενόψει της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις.

Να σημειωθεί ότι οι αριστεροί φοιτητικοί σύλλογοι ζητούν να μην προωθηθεί καμία αλλαγή, έστω κι αν πολλοί πανεπιστημιακοί θεωρούν ότι όσα προτείνει το υπουργείο Παιδείας είναι αλλαγές που θα νοικοκυρέψουν τη λειτουργία των ιδρυμάτων. Το πανεπιστημιακό άσυλο, η κατάργηση της αιώνιας φοίτησης, η ύπαρξη προαπαιτούμενων μαθημάτων για να περάσει ο φοιτητής σε ένα δυσκολότερο μάθημα, η καθιέρωση ανώτατου χρόνου σπουδών για τους νεοεισακτέους, η καθολική ψηφοφορία των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές θεωρούνται αλλαγές εκ των «ων ουκ άνευ», που θέτουν το ελάχιστο πλαίσιο για την ορθολογικότερη λειτουργία των ιδρυμάτων.

Οι 500 πανεπιστημιακοί

Είναι ενδεικτικό ότι περίπου 500 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι με ανοιχτή διακήρυξή τους τονίζουν ότι είναι απαραίτητες οι μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστήμια. «Η μεταρρύθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου αφορά το σύνολο του λαού και το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπη. Είναι απαίτηση της κοινωνίας και ευθύνη ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Δεν πρέπει να ανακοπεί από την αντίσταση των δυνάμεων εκείνων που επιδιώκουν την επ’ αόριστο διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης. Η ευρύτατη βούληση της πανεπιστημιακής κοινότητας υπάρχει. Τώρα είναι η ιστορική ευκαιρία να αλλάξουμε την πορεία του ελληνικού Πανεπιστημίου», αναφέρουν. Και είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», πολλοί πανεπιστημιακοί υπέγραψαν τη διακήρυξη χωρίς να προσυπογράφουν απαραιτήτως και τις αλλαγές που προτείνει το υπουργείο Παιδείας. Απλά θέλησαν να πάρουν αποστάσεις από την απόλυτη άρνηση των όποιων μεταρρυθμίσεων, που υιοθετείται από μερίδα πανεπιστημιακών και το συνδικαλιστικό όργανο του κλάδου (ΠΟΣΔΕΠ).

Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-10-06

© 2006 H KAΘHMEPINH