THMMY.gr

   Mε αφορμή τις συζητήσεις που γίνονται τις τελευταίες βδομάδες σχετικά με την ποιότητα των σπουδών που παρέχονται στο πανεπιστήμιο, θυμήθηκα ένα κειμενάκι που είχα γράψει στο δεύτερο εξάμηνο, μια ημέρα που πάλευα να καταλάβω τα της C.
   Το κειμενάκι αυτό ήθελα να το δημοσιεύσω κάπου, σε κάποια εφημερίδα ηλεκτρολόγων ίσως, αλλά καθώς δεν είχε βρεθεί τότε το κατάλληλο μέσο για αυτό, έμεινε ξεχασμένο σε κάποιον φάκελο του παλιού μου υπολογιστή.
   Ήταν μια πολύ περίεργη περίοδος για μένα τότε. Είχε κωπάσει ο ενθουσιασμός για το καινούριο (αναφέρομαι στη νέα μου ζωή ως φοιτήτρια), και είχε έρθει η συνειδητοποίηση για το πού έχω βρεθεί. Και ακόμη χειρότερα, η συνειδητοποίηση του ότι δεν υπήρχε και τίποτα καλύτερο να κάνω...

   Παραθέτω το κειμενάκι όπως το είχα γράψει τότε. Προφανώς έχουν αλλάξει κάποια πράγματα, κατά τα άλλα όμως παραμένει  επίκαιρο (δυστυχώς).
   Εστιάζω στα του μαθήματος του Δομημένου Προγραμματισμού, γιατί με αφορμή αυτό το μάθημα το έγραψα. Όμως αντικατοπτρίζει την γενικότερη κατάσταση στη σχολή.
   Δεν είναι τίποτα το τρομερό, ούτε προτείνω λύσεις.  Είναι απλά το παράπονο μιας κοπελίτσας που μάλλον είχε πολύ ρομαντικές ιδέες για το πώς πρέπει να είναι το Πανεπιστήμιο...


-Είσαι φοιτητής/τρια ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός η/υ;

Τότε λοιπόν,                                           
σαν μηχανικός που θα γίνεις (?)
πρέπει να είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις κάθε πιθανή κατάσταση,
να λύσεις κάθε ενδεχόμενο πρόβλημα,
κι αυτά θα τα κάνεις με τη δική σου ευφυΐα και πρακτικό πνεύμα
δίχως βοήθεια από άλλον.
Ένας McGuyver ηλεκτρολόγος με άλλα λόγια…

Προβληματίζεσαι για το πώς θα τα αποκτήσεις όλα αυτά;

Μην ανησυχείς καθόλου!
Η σχολή σου μεριμνά πριν από σένα για σένα.

Πάρε για παράδειγμα το μάθημα του δομημένου προγραμματισμού.
Με αυτό αναπτύσσεται η ικανότητα του φοιτητή να εκπονεί εργασίες
Χωρίς στοιχειώδη γνώση του αντικειμένου,
Χωρίς καθοδήγηση,
Χωρίς βιβλιογραφία.

Έτσι, μέσα σε 7-8 παραδόσεις της γλώσσας
(όντως, μας βγάζουν τη γλώσσα και μας δουλεύουν),
χωρίς να έχεις τρέξει προγράμματα στη C
(αφού -τι πρωτότυπο- δεν γίνεται εργαστήριο),
και μόνο με παρουσιάσεις στο αμφιθέατρο 5
(αλλά ξέχασα, εκεί οι μισοί δεν βλέπουν και οι υπόλοιποι δεν ακούνε),
εσύ λοιπόν, programmer artist (οι ‘φραγκακικοί’ με καταλαβαίνουν), θα μπορείς να λύνεις και σύνθετα προ-
βλήματα…

Όσο για την Pascal, 3 μαθήματα είναι υπεραρκετά για να την παίζεις στα δάχτυλα (ποιά παίζεις??)
Αλλά ποιος ο λόγος να μαθαίνεις την κατεξοχήν εκπαιδευτική γλώσσα προγραμματισμού (που μάλιστα δεν έχει εμπορικές εφαρμογές)
στο 2ο εξάμηνο, όταν έχει γίνει ήδη εισαγωγή στον προγραμματισμό με αλγορίθμους και Fortran στο 1ο εξάμηνο;

Φαίνεται οι εμπνευστές του προγράμματος σπουδών είναι οπαδοί του «μάθε» γλώσσα κι άστηνε…
 
                                                                                  Κατερίνα Καραγιάννη, 2ο εξάμηνο ΗΜΜΥ


Ο καιρός όμως περνάει  γρήγορα...

   Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια πολλά προβλήματα παραμένουν, άλλα ζητήματα λύνονται, όμως ο γενικός απολογισμός για το ΤΗΜΜΥ νομίζω ότι είναι θετικός.
   Χαίρομαι πολύ για το κλίμα και τη διάθεση που έχει αναπτυχθεί στους φοιτητές με την αφορμή τους νόμους που προωθούνται, του προβληματισμού και της διεκδίκησης. (προσθέτω και μία προτασούλα εδώ γιατί από ότι είδα σχολιάστηκε η προηγούμενη φράση. Χαίρομαι πάνω από όλα για τη μαζικότητα και την 'αφύπνιση' και των πρώτων ετών που είδα αυτές τις μέρες. Φυσικά, οι πρωτοβουλίες που έχουν πάρει κάποιοι φοτητές έχουν ήδη δείξει τα καλά τους αποτελέσματα. Χρειάζεται όμως περισσότερη συμμετοχή).
   Για μας του 5ου έτους ότι ήταν να πάθουμε το πάθαμε σε αυτή τη σχολή :Ρ
   Ελπίζω σε καλύτερες μέρες για το νέο αίμα, και όσο για μένα, τουλάχιστον να μην μείνω με την ντροπή του "εσύ τα σημείωσες τα προβλήματα, έκανες όμως και τίποτα για  να λυθούν";

Σόρυ κιόλας βρε Κατερίνα αλλά το βρίσκω αρκετά υπερβολικό... :(

me too

Κορυφαιο ειναι!!!  :o :o :o

Θέλω να εστιάσω εδώ. Όχι, δεν ξεκίνησαν να λύνονται προβλήματα στη Σχολή επειδή κατέβηκαν 2 νόμοι και εν μια νυκτί αντιδράσαμε. Σταδιακά επήλθε μια ωρίμανση στους φοιτητές και απαίτησαν 5 στοιχειώδη-αυτονόητα πράγματα για τις σπουδές τους: μια νησίδα, ένα επιπλέον σύγγραμμα, μια βιβλιοθήκη, χωριστά τμήματα σε μαθήματα που έχουν πρόβλημα κτλ. Μερικά έγιναν χάρη στην καλή διάθεση και ενασχόληση λίγων. Και θα συνεχίσουν να γίνονται.

ΕΤΣΙ ΕΤΣΙ!

έτσι έτσι, τι?

Α, γεια σου.... !

Με αφορμή το μήνυμα της Κατερίνας, ανεβάζω, και αποκαλύπτω, μία από τις προκυρήξεις που είχαμε αναρτήσει, εγώ και ο koukos, όταν ήμασταν 1ο έτος. Όσοι είσαστε 4ο έτος (ή μεγαλύτεροι)  ίσως να τις θυμάστε.

Το ζήτημα είναι ότι γενικά αν δε γίνει κάποια μεγάλη κίνηση (όπως η κατάληψη καλή ώρα), η μεγαλύτερη μερίδα των φοιτητών δεν παίρνουμε πρωτοβουλίες (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) για να λύσουμε ορισμένα προβλήματα. Σε τόσα μαθήματα είχαμε απαράδεκτες συνθήκες διδασκαλίας κι όμως δεν διαμαρτυρηθήκαμε ποτέ μαζικά σαν έτος....

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι έχουμε δικαιώματα και πρέπει να τα απαιτήσουμε. Ας γίνει αυτή η κατάληψη ο λόγος και η αφορμή να το καταλάβουμε αυτό και να αποκτήσουμε επιτέλους τη σχολή που ακούγαμε και ποτέ δεν είδαμε....

+1

(μπόλνταρα γιατί βάζω και εμένα)

Τι έτος είσαι jiraiya;