THMMY.gr

Nα ρωτήσω.
Είπαμε ότι η μέση τιμή του θορύβου (WGN) είναι 0.
Αυτό έχετε καμιά ιδέα από που προκύπτει;

με ενα γουγλαρισμα βρηκα αυτο
https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=24319.15;wap2
νομιζω το ειχαμε αποδειξει και αναλυτικα στο στοχαστικο αυτο
αλλα ποιος καθεται να τα θυμηθει τωρα  ::)

ναι,εε;
ευχαριστώ πολύυυυυ ^^

Νομίζω έχει ως εξής (μας το είχε πει κάποιος καθηγητής αλλά δε θυμάμαι πώς ακριβώς, οπότε μπορεί να μην είναι τελείως σωστό):

Ο θόρυβος που μοντελοποιείται ως AWGN είναι θερμικός (http://en.wikipedia.org/wiki/Thermal_noise) και αν καθήσεις να μελετήσεις γιατί μοντελοποιείται έτσι, νομίζω μελετάς τις κινήσεις των ηλεκτρονίων στο υλικό (κάποιο μέσο θα 'χεις, αγωγό or something) θεωρώντας τες ως μικρά ρεύματα το καθένα από τα οποία έχει τυχαία κατευθύνση και συνολικά η επίδραση προκύπτει ότι μοντελοποιείται πιθανοτικά με τη Γκαουσιανή κατανομή με μέση τιμή 0.

Στις Ψηφ. Τηλεπ. Ι πάντως έχει και κάποιες ασκήσεις που έχουμε θόρυβο με μέση τιμή π.χ.1, δηλ. διάφορη του 0 και θα κάνετε μάλλον στην τάξη παραδείγματα.

http://en.wikipedia.org/wiki/Random_walk

Δεν το λέει πουθενά ξεκάθαρα αλλά σου δίνει την αίσθηση ότι έτσι είναι :P                       

ευχαριστώ πολύ παιδιά :)

Σελ.373 από το βιβλίο του Καραγιαννίδη,μήπως υπάρχει κάποιο λάθος στο σχ.7,6 ή εμένα μου διαφεύγει κάτι?
ο λόγος bits/σύμβολο δεν παρίσταται ουσιαστικά από τ Κ,όπου Μ=2^K?Άρα η εξίσωση 7,15 γίνεται E_g=3*E_s/(4^K-1),που σημαίνει ότι για Κ=0 έχουμε ασυνέχεια στο διάγραμμα..Οπότε πώς προκύπτει η γραφική παράσταση?Δεν θα πρεπε να ξεκινάει από το 1?

Μαθηματικά δίκιο έχεις, αλλά προφανώς άμα Κ=0 δεν έχεις ούτε σύμβολα ούτε bits οπότε τι σε νοιάζει; Φαντάζομαι σιωπηλά παντού έγινε η παραδοχή ότι Κ>0..

(Πάντως για το διάγραμμα δίκιο έχεις. Εκεί που είναι το 0, έπρεπε να είναι το 1 γιατί ταιριάζουν και οι τιμές της ενέργειας παλμού μετά)

Συμφωνώ κι εγώ στις παρατηρήσεις σας. Κατά βάση δε θα έπρεπε να υπάρχει η περίπτωση Κ=0, γιατί δεν έχει νόημα, δεν μπορείς να μεταδόσεις πληροφορία.

Σκεφτείτε απλά το εξής: αν μεταδίδω πάντα το ίδιο, δηλαδή δεν έχω κάποια μεταβολή για να ανιχνεύσω, πιθανότατα απλά μεταδίδω τον παλμό g. Δηλαδή έχω μόνο Εg, το οποίο είναι ίσο με το Es αφού έχω ένα και μοναδικό σύμβολο, αρα Eg=Es=10.

Τεσπα, δεν έχει νόημα ιδιαίτερο.

ναι,εννοούσα ότι και μαθηματικά δεν έχει νόημα,και ότι τα Κ πρέπει να είναι ακέραιοι με Κ>0!
Ευχαριστώ για τις άμεσες απαντήσεις! :)

από τις σημειώσεις του ετημμυ,στο 1ο μάθημα ασκήσεων,στην τελευταία σελίδα:
1ον,από που προκύπτει ο τύπος για το παραμένον τετραγωνικό σφάλμα;
2ον, το όρια ολοκλήρωσης δεν θα πρεπε να είναι από 0 ως 8 ;

θενκς! : )

Για το 2ο,ολοκληρωνεις μεσα στη διαρκεια του συμβολου,που ειναι η μιση περιοδος για το ημιτονο που σου δινει.
Τωρα για το πρωτο που ρωτησες,E_min=Ενεργεια_χ-Eνεργεια_^χ οπου ^χ η προσεγγιση του σηματος σου απο το χωρο που εχεις.Για τον γενικο τυπο παντως,ουτε εγω καταλαβαινω πως ακριβως βγαινει... 

Εδιτ:τωρα σκεφτηκα πως βγαινει τ πρωτο π ρωτησες. ο δευτερος ορος ειναι ολοκληρωμα τς αντιστοιχης συντεταγμενης επι την καθε συναρτηση βασης.αν ολοκληρωσεις καθε συντεταγμενη ξεχωριστα κ οι συντελεστες βγουν εξω ως σταθερες,θα εχεις ολοκλ της συν βασης στ τετραγωνο=ενεργεια της=1.αρα αν ξαναμαζεψεις ολες τις σταθερες σ ενα αθροισμα προκυπτει ο δευτερος ορος

Σπέρα!Στο δευτερο pdf που εχει ανεβει,σελ.4,μηπως θα πρεπε τα s₂,s₃ να ειναι αναποδα στο διαγραμμα του αστερισμου?

ναι :)

παιδιά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς παίζει με τις περιοχές απόφασης και τον υπολογισμό της πιθανότητας σφάλματος συμβόλου....
Μπορεί κάποιος να με διαφωτίσει?!
Γιατί στον υπολογισμό τα κάνω μαντάρα....

με αφορμή το παραπάνω ποστ,κορίνα μπορείς να εξηγήσεις ξανά πως βγαίνουν τα σχήματα των περιοχών απόφασης που υπάρχουν στις τελευταίες σελίδες του τελευταίου πδφ?

ναστια,μπορεις να αναφερεις κανα παραδειγμα που εκανες και κολλησες η καποιο σημειο στο βιβλιο?

Λοιπόν, για αρχή, υπολογισμό πιθανότητας σφάλματος προς το παρόν ξέρετε να υπολογίζετε μόνο σε ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΟΥΣ αστερισμούς. Ξέρω ότι στο κεφ. 6 έχει κάποιες άλυτες ασκήσεις που αναφέρονται σε δισδιάστατους, αλλά δεν τα έχουμε δει ακόμη και θα είναι στην επόμενη πρόοδο.

Για τις περιοχές απόφασης, προκύπτουν από τις μεσοκαθέτους μεταξύ των γειτονικών συμβόλων. Όταν λέμε γειτονικών, βρίσκεις αυτά που σου φαίνονται πιο κοντά, και φέρεις τη μεσοκάθετό τους. Όπου δύο μεσοκάθετοι τέμνονται, από εκεί και πέρα τις σταματάς. αν δεν έχει χωριστεί το επίπεδο σε κομμάτια το κάθε ένα από τα οποία να περιλαμβάνει μόνο ένα σύμβολο, βλέπεις ποιες δύο περιοχές ενώνονται (ποια σύμβολα βρίσκονται σε ένα κοινό κομμάτι του επιπέδου) και φέρεις και τη δική τους μεσοκάθετο από εκεί και πέρα (από εκεί που έσβησες κάποιες άλλες δύο που συναντιούνται).
Στο τέλος πρέπει να έχεις ένα κομμάτι για κάθε σύμβολο. Αυτό σας ζητείται να το κάνετε σε ΔΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟΥΣ συνήθως αστερισμούς.

Έχετε υπόψη ότι οι μεσοκάθετοι χρησιμοποιούνται όταν τα σύμβολα είναι ισοπίθανα.

ευχαριστω! :)
στον προακη παρατηρησα εν γενει οτι οταν ζητουσε περιοχες αποφασης για δεκτη μεγιστης πιθανοφανειας τις υπολογιζε/σχεδιαζε με τον ιδιο τροπο,ειτε ειχαμε ισοπιθανα συμβολα,ειτε οχι
Αυτο ισχυει επειδη ο τυπος που βγαλαμε για την εκτιμηση του συμβολου που σταλθηκε σε MLD δεν περιεχει εξαρτηση απο την πιθανοτητα εμφανισης του καθε συμβολου?

και κάτι ακόμη...ποιες άλυτες ασκήσεις είναι εντός ύλης? :P

ευχαριστώ πολύ για την απάντηση ωστόσο δεν καταλαβαίνω γιατί η διάρκεια του συμβόλου είναι η μισή περίοδος του ημιτόνου.

το οτι η διαρκεια συμβολου ειναι 4 φαινεται απο τα σηματα διαφανεια 35
Το ημιτονο εχει περιοδο 2*π/π/4=8=2*4=2*Τ
αρα Τ=περιοδος_ημιτονου/2

Μπορείς να πεις σε παρακαλώ σε ποια σελίδα του προάκη?

αμέ!
σελ.505,ασκ.7.4
από αυτή την έκδοση
κωδικος b3007 απο αλεξανδρεια

Στη σελίδα 382 στο βιβλίο του Καραγιαννίδη, στον τύπο 7.38 δεν αντικαθιστούμε όπου P_max 10^-3 και όπου Ν₀ 0.5? Για κάποιο λόγο δεν βγάζω ίδιο αποτέλεσμα...

αντικαθιστας Ν₀=0,5*10^-6μW/Hz

Επειδή θυμάμαι να αναφέρεται στο μάθημα αλλά δεν θυμάμαι τι ακριβώς αναφέρθηκε:

Πως επηρεάζει ο παλμός που θα επιλέξουμε το φάσμα του σήματος?

Χωρίς να είμαι σίγουρος οτι ενοείς αυτο...Απότομες μεταβολές στο πεδιο του χρονου (πχ μυτες, ασυνεχειες κλπ οπως ας πουμε ο ορθογωνιος παλμος) απλωνουν πολυ στο φασμα. Αντιθετα συναρτησεις συνεχεις και "ομαλες" πχ cosft στο πεδιο της συχνοτητας ειναι μαζεμενα.

εννοουσα *10^-6 χωρις το μ στη μοναδα διπλα

μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει στην σελίδα 402 του καραγιαννίδη την άσκηση και συγκεκριμένα το κομμάτι που έχει μέσα στην παρένθεση ("αντικαθιστώντας όπου Eg με Εg/2")..???

Επειδή στη συγκεκριμένη άσκηση χρησιμοποιείς ζωνοπερατό PAM το οποίο έχει τη μισή ενέργεια βασικού παλμού σε σχέση με το βασικής ζώνης(λογικά επειδή πολλαπλασιάζεται με το συνημίτονο). Δες κ σελ.385 την αντίστοιχη παρατήρηση!

Μπορεί κάποιος να εξηγήσει γιατί στις διαφάνειες για τα PPM-PSK στη σελίδα 59 για να βρει την ενέργεια διαρεί με 8;
με 7 δεν έπρεπε να είναι;
 :-\

αν εννοείς αυτό που κατάλαβα, μάλλον σου ξέφυγε στο μέτρημα το σύμβολο ακριβώς στην αρχή των συντεταγμένων  :)

έλα ρε φίλε!
έχει και κει σύμβολο!
σε ευχαριστώωωωωω!!! :):):):)

teslaaaa ευχαριστώ πολύ.. έχεις απόλυτο δίκαιο..

Αν και ίσως να μην έχει τόσο θέση εδώ...
Πως ακριβώς λειτουργεί το OQPSK? Δηλαδή στη μετάβαση απο ένα σύμβολο στο αντικρινό του, στο δέκτη καταλαβαίνει τη φάση ενός απο τα διαδοχικά του πρώτου και άρα π/2 αντί για π? Γενικότερα αν κάποιος έχει μια καλύτερη εικόνα πάνω στο θέμα...

Στη διαφάνεια ασκήσεων QAM_1 σελίδα 42, στον υπολογισμό της μέσης ενέργειας, σύμφωνα με το σχήμα σελίδα 40 πρέπει όπου υπάρχει απλό dmin^2 να γίνει (1/2*dmin)^2. Ο τύπος που είναι γραμμένος αναφέρεται στον αστερισμό σελίδα 434 του βιβλίου, όπου οι αποστάσεις είναι διαφορετικές. Εκτός αν έχω καταλάβει κάτι λάθος...

συμφωνώ

Εχω μπερδευτει απιστευτα πολυ με το θεμα του τι σ θα παιρνουμε για την πιθανοτητα σφαλματος. Αυτο το σ που θα μας δινεται θα ειναι της μιας ή των δυο διαστασεων? Και πειτε οτι το λεει αυτο. Στις συναρτησεις Q, οπου σ τι θα βαζουυμε? Της μιας (ας πουμε (Νο/2)^(1/2) ή των 2 διαστασεων (Νο^(1/2) ή (2Νο)^(1/2))? Πειτε.

το σ που δίνεται είναι της μίας διάστασης, εκτός αν σας λέει κάτι διαφορετικό. Σε αυτή την περίπτωση δηλαδή, είναι σ^2=Ν_0/2.

Αν σας δίνεται ότι είναι το δισδιάστατο, είναι σ^2=Ν_0 κ.ο.κ.

Το Ν_0 δεν νοείται ως μονοδιάστατο ή δσδιάστατο, είναι ένα, και απλά αλλάζει η σχέση του με το σ.

Στην Q μπαίνει το μονοδιάστατο σ, κάθε φορά που έχετε μόνο μια μεταβλητή n, π.χ. n_1.
Η μόνη περίπτωση στην οποία βάζετε δισδιάστατο Q, είναι αν προκύψει μέσα στην Q κάτι σαν το PPM, δηλαδή n_1-n_2, το οποίο το ονομάζετε μία καινούρια μεταβλητή n, που έχει δισδιάστατο σ. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις (δηλαδή σχεδόν πάντα), μονοδιάστατο.

κι αν δινεται σκετο το Ν_0?

καλά το πας....όπως στην πρόοδο  :P

ναι ρε παιδι μου, αλλα το Ν_0 οπως το βλεπαμε επρεπε να το παρουμε ως σ μιας διαστασης?

Θυμαμαι οτι μας ειχε λυσει μια τετοια ασκηση στην ταξη μ παρομοια εκφωνηση,κ συμβουλευτηκα εκεινη για το σ..αλλα δν θυμαμαι αν τ πηρα γ μονοδιαστατο η δισδιαστατο..νομιζω τ δευτερο,αλλα δν ξερω ποιο ειναι τ σωστο

ρε ψηλέ σου δίνει το Ν0 ως αριθμό.. μην κολλάς στο ότι σου δίνει το Ν0 κ όχι το Ν0/2. απλά βλέπε το σαν αριθμό. από εκεί και πέρα κάνοντας πράξεις και βλέποντας ότι σου προκύπτει μια Q η οποία προέρχεται από ''μονοδιάστατο'' θόρυβο χρησιμοποιείς το σ^2 ως N0/2 αλλιώς όπως είπε η κορίνα αν έχεις στην πιθανότητα κανένα n1-n2 ή n1+n2 βάζεις στην Q σου ως σ^2 το N0/2+N0/2=N0.

ρε μάνο, το N_0 είναι N_0 ανεξάρτητα με τη διάσταση!

Η σχέση του με τα διάφορα σ αλλάζει μόνο!