THMMY.gr

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

«Εν ψυχρώ εκτελέσεις» αμάχων στο Ιράκ από Αμερικανούς πεζοναύτες κατήγγειλε ο βουλευτής της Πενσιλβάνια Τζον Μούρθα, παρασημοφορημένος πρώην πεζοναύτης και ο ίδιος.

Ο Μούρθα, στέλεχος των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και βετεράνος των πολέμων της Κορέας και του Βιετνάμ, κατηγόρησε τους Αμερικανούς πεζοναύτες ότι «εκτελούν εν ψυχρώ» Ιρακινούς αμάχους ύστερα από θανάτους συναδέλφων τους. Κατήγγειλε συγκεκριμένο περιστατικό. «Οι στρατιώτες μας αντέδρασαν με υπερβολικό τρόπο λόγω της πίεσης που δέχονται και σκότωσαν αθώους αμάχους εν ψυχρώ», είπε στους δημοσιογράφους ο Μούρθα, ο οποίος παρουσίασε στη Βουλή των Αντιπροσώπων τον περασμένο Νοέμβριο την πρώτη επίσημη πρόταση «άμεσης» απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ. «Δεν είναι οι βόμβες που τοποθετούνται στις άκρες δρόμων που σκότωσαν αυτούς τους αθώους ανθρώπους», είπε, αναφερόμενος στο περιστατικό της 19ης Νοεμβρίου 2005 και αμφισβητώντας την επίσημη εκδοχή περί αυτού.

Ξέσπασαν σε γυναικόπαιδα

Επικαλούμενο στοιχεία ιρακινής οργάνωσης για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πόλη Χαντίθα, το περιοδικό «Time» ανέφερε την 27η Μαρτίου ότι Αμερικανοί πεζοναύτες, μετά το θάνατο συναδέλφου τους, έριξαν χειροβομβίδες εναντίον σπιτιών στην πόλη, σκοτώνοντας 15 άοπλους Ιρακινούς μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά. Ο Μούρθα, με θητεία 30 ετών στους πεζοναύτες, θεωρείται ότι έχει στενές σχέσεις με τις ένοπλες δυνάμεις. Είπε ότι ο απολογισμός του περιστατικού αυτού είναι στην πραγματικότητα «διπλάσιος» και φτάνει τους τουλάχιστον 23 νεκρούς. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Army Times», διεξάγεται έρευνα σε βάρος τουλάχιστον τριών αξιωματικών για το περιστατικό. Εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ αρνήθηκε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο εωσότου η έρευνα ολοκληρωθεί.

(ΑΠΕ, Γαλλικό)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/05/2006

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111




edited: Μετατροπή τίτλου σε πεζά γράμματα

ΚΑΜΠΟΥΛ - ΚΑΝΤΑΧΑΡ.-

Μια από τις αιματηρότερες ημέρες μετά το 2001 έζησε χτες το Αφγανιστάν, όπου σημειώθηκαν πολύωρες παράλληλες μάχες, δύο επιθέσεις αυτοκτονίας και μια μαζική επίθεση μαχητών Ταλιμπάν σε ένα χωριό. Επίσημος απολογισμός: 105 νεκροί.

Η χτεσινή κλιμάκωση δε σηματοδοτεί κάτι το δραματικά καινούριο στο Αφγανιστάν, όπου ο πόλεμος ανάμεσα στις δυνάμεις κατοχής και τους ενόπλους Ταλιμπάν είναι καθημερινός και συνεχής. Η μεγαλύτερη μάχη χτες - σε έκταση και σε διάρκεια - σημειώθηκε σε ένα χωριό στην επαρχία Χελμάντ, το Μούσα Κάλα, όπου εκατοντάδες μαχητές Ταλιμπάν επιτέθηκαν σε αστυνομικούς και ακολούθησε οκτάωρη μάχη με 13 αστυνομικούς και 40 Ταλιμπάν να βρίσκουν το θάνατο. Η δεύτερη πιο αιματηρή μάχη αναφέρθηκε από τις δυνάμεις των ΗΠΑ στην Κανταχάρ, όπου, σύμφωνα με τον αμερικανικό στρατό, σε επιχειρήσεις και αεροπορικούς βομβαρδισμούς υπήρξαν επτά επιβεβαιωμένοι θάνατοι και έως και 20 ακόμη που οι σοροί των «εχθρικών μαχητών» δεν ανασύρθηκαν.

Σε άλλη μάχη στην Κανταχάρ, αργά την Τετάρτη, σκοτώθηκαν περίπου 18 μαχητές Ταλιμπάν και η Νίκολα Γκόνταρντ, μια λοχαγός του καναδικού πυροβολικού - η πρώτη γυναίκα των καναδικών ενόπλων δυνάμεων που χάνει τη ζωή της σε μάχη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο - όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος του στρατού του Καναδά. Σημειώνεται ότι χτες το Κοινοβούλιο του Καναδά ενέκρινε την παράταση της παραμονής των καναδικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν έως το Φλεβάρη του 2009.

Επίσης χτες σημειώθηκαν δύο επιθέσεις αυτοκτονίας: Μία στη Χεράτ, κοντά στα σύνορα με το Ιράν, που κόστισε τη ζωή ενός υπαλλήλου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του δράστη και τον τραυματισμό άλλων δύο Αμερικανών και μια δεύτερη στην πόλη Γκάζνι, 120 χλμ. νότια της Καμπούλ, που κόστισε τη ζωή ενός αμάχου.

Η εντεινόμενη βία στο Νότιο Αφγανιστάν προβληματίζει τους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ, που ετοιμάζονται να παραλάβουν τη διοίκηση της ISAF, αν και επισήμως εμφανίζονται ιδιαίτερα ψύχραιμοι.

Ο Αφγανός πρόεδρος Χάμιντ Καρζάι πάντως δεν ήταν καθόλου ψύχραιμος χτες, όταν κατηγόρησε το Πακιστάν - που δημιούργησε τους Ταλιμπάν - ότι «ενθαρρύνει τους ενόπλους να πραγματοποιούν επιθέσεις» και τους εκπαιδεύουν διαμέσου της ISI, της υπηρεσίας κατασκοπίας της χώρας.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3380110&publDate=19/5/2006

Mποφόρ διαμαρτυριών με αντιπολεμικά συνθήματα και διαδηλώσεις ξέσπασαν στην Kρήτη χθες κατά τον κατάπλου στη Σούδα του Aμερικανικού αεροπλανοφόρου «Eντερπράις», με περισσότερους από 5.000 στρατιώτες. Oπως έγινε γνωστό, οι στρατιώτες μετέχουν σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα, ενώ άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται ο τελικός τους προορισμός να είναι επιχειρησιακός στον Περσικό Kόλπο.

Παράλληλα στο «μάτι του κυκλώνα» βρέθηκε χθες και ο Aμερικανός πρέσβης Tσαρλς Pις, ο οποίος έστειλε πρόσκληση στον νομάρχη Xανίων να μετάσχει σε δεξίωση στο αεροπλανοφόρο αλλά και σε εκδήλωση για την μάχη της Kρήτης, για να εισπράξει κατηγορηματική άρνηση.

Ωστόσο το αντινατοϊκό κλίμα στα Xανιά έχει πυροδοτηθεί επικίνδυνα από την περασμένη Kυριακή όταν απρόκλητα δυο Bρετανοί στρατιώτες, μέλη πληρώματος φρεγάτας, επιτέθηκαν και χτύπησαν τον ανυποψίαστο Xανιώτη πολίτη Bασίλη Mπλαζάκη. Aνάλογα περιστατικά με πρωταγωνιστές Aμερικανούς στρατιώτες έχουν καταγγελθεί πολλές φορές στο παρελθόν.

Eκπρόσωποι των τοπικών φορέων και των οργανώσεων για την ειρήνη και τον αφοπλισμό χαρακτηρίζουν ανεπιθύμητα τα ξένα στρατεύματα στην Kρήτη «καθώς δεν σέβονται τον τόπο και τους ανθρώπους που τους φιλοξενούν, αλλά συμπεριφέρονται σαν στρατοκράτες που χρησιμοποιούν τη γη μας για να σκοτώνουν άλλους λαούς».

Mάλιστα ενδεικτικό του κλίματος ήταν η αντιπολεμική εκδήλωση - πικετοφορία που οργανώθηκε χθες το βράδυ από την επιτροπή ειρήνης Xανίων στην πλατεία της Aγοράς.

Στη συγκέντρωση οι διαδηλωτές διατράνωσαν την πίστη τους στην ειρήνη απαιτώντας παράλληλα η Σούδα όπως και η Kρήτη ολόκληρη να είναι γέφυρα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών και όχι πολεμικό ορμητήριο των Aμερικανών και του NATO.

Aπό την πλευρά του ο νομάρχης Xανίων Γιώργος Kατσανεβάκης χαρακτήρισε ως «θλιβερό προνόμιο των Xανίων» την έλευση του αμερικανικού αεροπλανοφόρου, ενώ σε επιστολή του προς τον Aμερικανό πρέσβη κ. Pις επισημαίνει ότι «η πρόσκλησή σας για δεξίωση στο αεροπλανοφόρο παρακαλώ να θεωρηθεί ανεπίδοτη».

Mάλιστα ο νομάρχης στην ίδια επιστολή περνώντας στην... αντεπίθεση επισημαίνει στον κ. Pις: «Mε μεγάλη μου χαρά θα αποδεχτώ τις αναμενόμενες προσκλήσεις σας για επισκέψεις σε κρουαζιερόπλοια με Aμερικανούς πολίτες, που η παρουσία τους είναι σπάνια ως ανύπαρκτη.

Kρουαζιερόπλοια λοιπόν αντί αεροπλανοφόρων στα πλαίσια της αλληλεπίδρασης των πολιτισμικών αξιών των λαών».

M. Kοκολάκης


Προς τι όλη αυτή η κινητικότητα προς την Ανατολή ????????λέτε να ετοιμάζονται  χτυπήσουν το Ιράν

Μπράβο :Dστο Νομάρχη Χανίων και στο λαό των Χανίων

ΚΑΜΠΟΥΛ

Ανεξέλεγκτη είναι η κατάσταση στο Αφγανιστάν, όπου οι ΗΠΑ θεωρούν ότι οι εξεγέρσεις δεν οφείλονται σε λάθη πολιτικής, ενώ ο ΟΗΕ θεωρεί πως ο χρόνιος πόλεμος και η παρουσία ξένων στη χώρα προκαλούν τις αντιδράσεις των κατοίκων, οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, βλάπτουν την εικόνα της χώρας διεθνώς.

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν δήλωσε ότι η εξέγερση των Ταλιμπάν και η βία γενικότερα στο νότιο τμήμα της χώρας δεν σχετίζονται με την αποτυχία της πολιτικής που έχει ακολουθηθεί στη χώρα. «Το περιμέναμε ότι θα ήταν ένα καλοκαίρι και ένα φθινόπωρο δύσκολο, για μια σειρά λόγων, από τους οποίους κανένας δεν έχει να κάνει με την αποτυχία της πολιτικής», δήλωσε ο Ρόναλντ Νόιμαν. Ο πρεσβευτής εκτίμησε ότι κυρίως η μεταβίβαση της ευθύνης για την ασφάλεια στο ΝΑΤΟ είναι που υποκίνησε τους Ταλιμπάν να δράσουν. «Το βλέπουν ως σημαντική στιγμή για να επιχειρήσουν να κάνουν επίθεση πάση δυνάμει», δήλωσε. Είπε ακόμα ότι οι αντάρτες έχουν καταλάβει πως το πέρασμα στο ΝΑΤΟ θα σημάνει αύξηση του αριθμού των στρατιωτών στη χώρα και θέλουν να δοκιμάσουν την αποφασιστικότητα των δυτικών πολιτικών που έχουν στείλει δυνάμεις στο νότιο τμήμα της χώρας.

Ο επικεφαλής του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν, Τομ Κένιγκς, δήλωσε πάντως ότι οι βίαιες διαδηλώσεις που συγκλόνισαν την Καμπούλ στις 29 Μαΐου έχουν «βλάψει τεράστια τη φήμη του Αφγανιστάν». Ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ είχε άλλη γνώμη για την αιτία των επεισοδίων. Τα απέδωσε σε εγκληματικά στοιχεία και σε ανθρώπους που ήθελαν να κάνουν λεηλασίες. Αλλά αυτό είπε μπορεί να κάνει τους ξένους και τους ντόπιους επενδυτές διστακτικούς στο να ρίξουν χρήματα. Παρ' όλα αυτά επέμεινε ότι ο ΟΗΕ παραμένει δεσμευμένος να συμβάλει στην ευημερία του Αφγανιστάν και στο να γίνει η χώρα σταθερή και ειρηνική.

Επέκρινε πάντως την αστυνομία γιατί δεν απάντησε όσο σθεναρά θα έπρεπε και τόνισε ότι τα επεισόδια της περασμένης εβδομάδας δεν είναι ένδειξη απόρριψης της διεθνούς παρουσίας, αλλά συνέπεια δεκαετιών πολέμου. Παραδέχτηκε όμως ότι υπάρχει δυσαρέσκεια έναντι των ξένων.

Οι Αμερικανοί επιμένουν ότι ο στρατιώτης που ενεπλάκη στην καραμπόλα από την οποία ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις δεν μπορεί να διωχθεί στο Αφγανιστάν, αλλά μόνο στις ΗΠΑ βάσει της συμφωνίας που έχουν κάνει οι δύο χώρες. Η Ιταλία, ενώ ετοιμάζεται να αποχωρήσει από το Ιράκ, αντιμετωπίζει αιτήματα του ΝΑΤΟ να ενισχύσει την παρουσία της στο Αφγανιστάν. Οι ΗΠΑ θα έχουν περίπου 20.000 στρατιώτες στη χώρα, όταν ο έλεγχος του νότιου τμήματος θα περάσει στο ΝΑΤΟ. Πέντε αστυνομικοί σκοτώθηκαν χθες και τέσσερις αγνοούνται έπειτα από επίθεση ενόπλων σε σημείο ελέγχου της αστυνομίας στον αυτοκινητόδρομο προς Νότο.

(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/06/2006

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=83243076

 
Τα στρατηγικά σχέδια του ΝΑΤΟ για παγκόσμια εξάπλωση της πολεμικής του δράσης, υπό το ψευδώνυμο «η αμυντική σχεδίαση του ΝΑΤΟ για την επόμενη δεκαετία», εξετάστηκαν κατά την εαρινή Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, που έγινε χτες στις Βρυξέλλες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενέκριναν τη νέα Υπουργική Οδηγία, σύμφωνα με την οποία το ΝΑΤΟ τα επόμενα χρόνια θα διαθέτει 300.000 στρατιώτες σε πολεμική ετοιμότητα για ταυτόχρονη διεξαγωγή δύο πολέμων και τεσσάρων μικρότερων επιχειρήσεων.

Στην ημερήσια διάταξη της συνόδου οι Δυνάμεις Ταχείας Αντίδρασης, η πορεία των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν και η κατάσταση ασφαλείας στα Βαλκάνια, ήταν τα σημαντικότερα θέματα που απασχόλησαν. Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Β. Μεϊμαράκης, ο οποίος στο περιθώριο των εργασιών της Συνόδου, συναντήθηκε με τους ομολόγους του της Φινλανδίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Τουρκίας.

Ειδικότερα, η νέα Υπουργική Οδηγία (Ministerial Guidance) για την αμυντική σχεδίαση του ΝΑΤΟ, που ενέκριναν οι υπουργοί Αμυνας της Συμμαχίας, αντικατέστησε τη μέχρι σήμερα ισχύουσα του 2003 και παρέχει κατευθύνσεις επί βασικών πολιτικών και στρατηγικών, που αφορούν στη σχεδίαση των δυνάμεων της συμμαχίας, την επόμενη δεκαετία. Με την Οδηγία αυτή διατηρείται η δυνατότητα διεξαγωγής ταυτόχρονων επιχειρήσεων, χωρίς να αλλάζει ο... «αμυντικός» προσανατολισμός της Συμμαχίας.

Οπως μεταδίδεται από τις Βρυξέλλες, σύμφωνα με δηλώσεις του εκπροσώπου Τύπου του ΝΑΤΟ, Τζέιμς Απαρτχουράι, το ΝΑΤΟ θα πρέπει οποιαδήποτε στιγμή να έχει την ετοιμότητα διεξαγωγής ταυτόχρονων στρατιωτικών επιχειρήσεων που θα κινητοποιούν μέχρι και 300.000 στρατιώτες συνολικά. Συγκεκριμένα, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι σε θέσει να διεξαγάγει παράλληλα δύο μεγάλες στρατιωτικές επιχειρήσεις (60.000 στρατιώτες) και έξι μικρότερες (από 20.000 έως 30.000 στρατιώτες).

Επίσης, οι υπουργοί Αμυνας του ΝΑΤΟ συζήτησαν τα θέματα που θα απασχολήσουν την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής στη Ρίγα της Λετονίας, το Νοέμβρη του 2006. Τα θέματα αυτά αφορούν τη μετεξέλιξη του ΝΑΤΟ, τις Δυνάμεις Ταχείας Αντίδρασης (NRF), την πορεία υλοποίησης των στρατιωτικών δυνατοτήτων που είχαν συμφωνηθεί στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής της Πράγας, τις στρατηγικές μεταφορές, το σύστημα επιτήρησης πεδίου μάχης.

Κατά τη διάρκεια της Συνόδου, συζητήθηκε ακόμα η πορεία των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, παρουσία του υπουργού Αμυνας του Αφγανιστάν Αμπντούλ Ραχίμ Βάρντακ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ, χαρακτήρισε το Νότιο Αφγανιστάν το σκληρότερο πεδίο μάχης από την ίδρυση της Συμμαχίας, το 1949. «Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η αποστολή μας είναι εύκολη», δήλωσε στη Σύνοδο.

Τα 26 μέλη του ΝΑΤΟ ενέκριναν σχέδια για ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων στο Νότιο Αφγανιστάν, από 9.000 στρατιώτες, που βρίσκονται σήμερα εκεί, σε 17.000, ενώ η Βρετανία και ο Καναδάς αναλαμβάνουν, μαζί με την Ολλανδία, τη διοίκηση των στρατευμάτων στο Νότιο Αφγανιστάν.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=9/6/2006&id=6743&pageNo=3&direction=1

Άλλες φορές είτε άμεσα όπως εδώ είτε έμμεσα("αποστολές Πίτερσμπεργκ")προωθούνται τα αμερικανικά επεκτατικά σχέδια μέσω ΝΑΤΟ
Σημασία έχει ότι τυπικά δεν είμαστε υποχρεωμένοι εάν το αποφασίσουμε να συμμετέχουμε ενεργά σε αυτό το έγκλημα εις βάρος του κάθε λαού που θέλει να είναι ανεξάρτητος

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πηδημα(κλείστε την Βάση στη Σούδα που δεν είναι υπό Νατοικό έλεγχο-όχι ότι αν ήταν θα σήμαινε κάτι-)
 ^off-topic^
Α και όπως καταλάβαμε οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν λύνονται με μεσολάβηση τρίτων στην ουσία αλλά με συνεχή διάλογο και στήριξη της τουρκικής δημοκρατίας ενάντια στο εσωτερικό στρατοκρατικό της καθεστώς με σύνεση και όχι υποχωρητισμούς που ενισχύουν το στρατοκρατικό καθεστώς της Άγκυρας.Βέβαια αυτό ισχύει προσωρινά(διάσταση απόψεων ανάμεσα σε τουρκικό στρατό και νόμιμη κυβέρνηση)γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια ........από Ετσεβίτ(πρωθυπουργός της Τουρκίας και κατά την Τουρκική εισβολή) σε ΤΣιλέρ(Ιμια)

«Το κορίτσι αυτό μιλά μια διεθνή γλώσσα. Οι εικόνες δεν χρειάζονται εξήγηση. Ο πόνος της γίνεται εξίσου κατανοητός στην Ισπανία, στην Παλαιστίνη ή στην Ινδία». Σάντι Αλ Κασίφ, αρχισυντάκτης του παλαιστινιακού πρακτορείου Ramatan.

Πριν από πεντέμισι χρόνια, ένα 12χρονο αγόρι που το έλεγαν Μοχάμεντ αλ Ντούρα έγινε σύμβολο της τραγωδίας ενός ολόκληρου λαού. Ο νεαρός εκείνος Παλαιστίνιος βρέθηκε εν μέσω διασταυρούμενων πυρών στη θέση Νετζαρίμ της Λωρίδας της Γάζας και έχασε τη ζωή του παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του πατέρα του να τον προστατεύσει. Το τρομοκρατημένο βλέμμα του παιδιού, η αγωνία του πατέρα, η παράνοια της βίας που μόλις ξεκινούσε έναν καινούργιο κύκλο αποτυπώθηκαν στον φακό και προβλήθηκαν το ίδιο βράδυ στις τηλεοράσεις όλου του κόσμου. Οι Ισραηλινοί προσπάθησαν στη συνέχεια να αποδείξουν ότι το παιδί πέθανε από παλαιστινιακά, και όχι από δικά τους πυρά, αλλά η αστυνομική πλευρά της ιστορίας δεν είχε καμιά σημασία, το μόνο που μετρούσε ήταν η εικόνα, μια εικόνα που έγινε στη συνέχεια όπλο και προπαγανδιστικό εργαλείο.

Από εκείνο τον Σεπτέμβριο του 2000, που ξέσπασε η δεύτερη ιντιφάντα, έχουν σκοτωθεί από ισραηλινά πυρά περισσότεροι από 700 ανήλικοι Παλαιστίνιοι. Τέσσερις απ' αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή την περασμένη Παρασκευή σε μια παραλία της Γάζας. Δεν έχει τόση σημασία αν τους σκότωσε ισραηλινός πύραυλος ή παλαιστινιακή νάρκη - σε κάθε περίπτωση, τα οκτώ συνολικά μέλη αυτής της οικογένειας έπεσαν θύματα της ισραηλινής κατοχής. Αυτό που κάνει αυτή την τραγωδία να ξεχωρίζει από τις άλλες είναι η εικόνα ενός εννιάχρονου κοριτσιού που έπαιζε με τα αδελφάκια του στην άμμο και ξαφνικά έμεινε ορφανό και άρχισε να φωνάζει απελπισμένο. Αντίθετα με τον Μοχάμεντ, η Χούντα έζησε, γεγονός που κάνει την εικόνα κάπως λιγότερο δραματική. Ο συμβολισμός της όμως είναι εξίσου ισχυρός. H παράνοια είναι ίδια.

Θα αποδειχθεί άραγε αυτή η εικόνα πιο αποτελεσματική από την προηγούμενη; Θα ενισχύσει, με άλλα λόγια, όσους προσπαθούν να βρουν μια δίκαιη λύση στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση; Τίποτα δεν είναι λιγότερο σίγουρο. Πρώτον, διότι αυτοί που πράγματι αναζητούν μια λύση είναι όλο και λιγότεροι, όλο και πιο αδύναμοι, όλο και πιο απομονωμένοι. Δεύτερον, διότι η εικόνα ίσως να μην είναι εν τέλει ένα τόσο ισχυρό όπλο όσο μας αρέσει να πιστεύουμε. H εικόνα του Σαντάμ Χουσεΐν με ανοιχτό το στόμα να τον εξετάζει ένας γιατρός, που έκανε τον γύρο του κόσμου μετά τη σύλληψη του δικτάτορα το 2003, δεν απέτρεψε τη συνέχιση της αιματοχυσίας στο Ιράκ. H σκηνή με τον Αμερικανό αξιωματικό που δίνει συνέντευξη Τύπου στη Βαγδάτη ανάμεσα σε δύο φωτογραφίες του Ζαρκάουι, στη μία να είναι πιο αποφασισμένος από ποτέ και στην άλλη πιο πεθαμένος από ποτέ, μάλλον γέλια προκαλεί παρά τρόμο και δέος.

ΠΗΓΗ:ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (http://diastaseis.blogspot.com/2006/06/m-x.html)

ΚΑΜΠΟΥΛ
Να πυκνώσουν τις τάξεις των μουτζαχεντίν κάλεσε τους Αφγανούς ο υπαρχηγός της Αλ Κάιντα, ενώ ο πρόεδρος της χώρας επέκρινε τον τρόπο με τον οποίο οι ξένες δυνάμεις στη χώρα πολεμούν τους Ταλιμπάν και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να επανεξετάσει την προσέγγισή της στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Σε δήλωσή του που βιντεοσκοπήθηκε την επομένη των διαδηλώσεων στην Καμπούλ, ο Αϊμάν αλ Ζαουάχρι καλεί τους μουσουλμάνους «ιδιαίτερα στην Καμπούλ και σε όλο το Αφγανιστάν να πολεμήσουν τους εισβολείς και να απελευθερώσουν το Αφγανιστάν». «Απευθύνομαι στους μουσουλμάνους αδελφούς μας στην Καμπούλ που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια μια νέα απόδειξη των εγκλημάτων που διαπράττουν οι αμερικανικές δυνάμεις ενάντια στον αφγανικό λαό... Μην εμπιστεύεστε τους άπιστους εισβολείς ή τους πράκτορές τους... Καλώ τους μουσουλμάνους στην Καμπούλ και το Αφγανιστάν να ενωθούν για χάρη του Θεού εναντίον των ξένων δυνάμεων... Τους καλώ να αντισταθούν στην κατοχή των απίστων και να κάνουν το καθήκον τους, υπερασπιζόμενοι την πίστη και την τιμή τους», πρόσθεσε. Χθες ο πρόεδρος του Αφγανιστάν, Χαμίντ Καρζάι, επέκρινε την εκστρατεία των ξένων δυνάμεων στη χώρα του λέγοντας ότι ο θάνατος εκατοντάδων Αφγανών, έστω κι αν είναι Ταλιμπάν, είναι απαράδεκτος και η χώρα του χρειάζεται βοήθεια. Είπε ότι τις τελευταίες 3-4 εβδομάδες έχουν σκοτωθεί 500-600 Αφγανοί. Προειδοποίησε τη διεθνή κοινότητα ότι πρέπει να βελτιώσει τον τρόπο, με τον οποίο διεξάγει τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, αλλιώς «η Δύση θα υποφέρει εκ νέου». Φανερά δυσαρεστημένος από τα όσα γίνονται, τόνισε ότι ο πόλεμος δεν εστιάζεται στη ρίζα της τρομοκρατίας. «Πρέπει να εμπλακούμε στρατηγικά στον αφοπλισμό της τρομοκρατίας και στον τερματισμό των πηγών χρήματος, εφοδίων, εκπαίδευσης, εξοπλισμού και κινήτρων», είπε. Εξήγησε ότι το Αφγανιστάν δεν μπορεί να ανεχθεί τις αυξανόμενες επιθέσεις που αποδίδονται στους Ταλιμπάν και πως συνεργάζεται με τη διεθνή κοινότητα για να διευθετηθεί το πρόβλημα, «για να αλλάξει η προσέγγιση». Η βία οφείλεται εν μέρει στην αδυναμία της προεδρικής διοίκησης, αλλά κυρίως στην τρομοκρατία, είπε ο Καρζάι. «Ο πόλεμος αυτός κατά της τρομοκρατίας έχει περιοριστεί στο αφγανικό έδαφος. Δεν μπορούμε να το ανεχθούμε για πάντα. Θέλουμε να δοθεί ένα τέλος, ένα ουσιαστικό τέλος», υπογράμμισε. Χθες, τέσσερις Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε επιχειρήσεις ασφαλείας στην επαρχία Νουριστάν, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν, στο βορειοανατολικό Αφγανιστάν.

(Ασοσιέιτεντ, ΑΠΕ, Γαλλικό)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=12310852

Του ΝΙΚΟΛΑ ΒΟΥΛΕΛΗ

Στη συνάντηση Ολμερτ - Αμπάς, στην Πέτρα της Ιορδανίας, που έγινε με πρωτοβουλία του Αμπντάλα, παρά τα χαμόγελα δεν βγήκε κάτι θετικό.
Σε εναγώνια αναζήτηση εθνικής συνεννόησης έχουν αποδυθεί οι δύο μεγάλες παλαιστινιακές παρατάξεις, η Φάταχ του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς και οι ισλαμιστές της Χαμάς που βρίσκονται στην κυβέρνηση, απομονωμένοι και χωρίς σχεδόν καμία διεθνή αναγνώριση.

Η διαδικασία του εθνικού διαλόγου παρατείνεται συνεχώς, καθώς η Χαμάς προσπαθεί να αποφύγει τη «δαμόκλειο σπάθη» που κρέμεται από πάνω της, δηλαδή την απειλή του δημοψηφίσματος της 26ης Ιουλίου, το οποίο προκήρυξε ο παλαιστίνιος πρόεδρος, ελπίζοντας να εξασφαλίσει τη λαϊκή συναίνεση για μια λύση στο πλήρες αδιέξοδο και τη διεθνή απομόνωση.

Η ανάγκη για συμβιβασμό επιτείνεται από το γεγονός ότι η ισραηλινή κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να συνεχίσει τις επιδρομές και τους βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας, παρά τη διεθνή κατακραυγή για τα φοβερά «λάθη» και τις «παράπλευρες απώλειες» που προκαλεί στον άμαχο πληθυσμό.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμερτ, αδιαφορώντας για τις επικρίσεις, ακόμη και από το εσωτερικό της χώρας του, δηλώνει αποφασισμένος να πάρει «ακόμη σκληρότερα και πιο επώδυνα μέτρα» για να πλήξει όσους εκτοξεύουν αυτοσχέδιες ρουκέτες στο Ισραήλ, τονίζοντας ότι δεν θα λάβει υπόψη του τίποτε πέρα από την ασφάλεια των ισραηλινών πολιτών!

Ετσι, η πρώτη συνάντησή του με τον Μαχμούντ Αμπάς, που πραγματοποιήθηκε σε διεθνή συνάντηση που οργάνωσε ο βασιλιάς Αμπντάλα, στην Πέτρα της Ιορδανίας, είχε καθαρά συμβολικό χαρακτήρα και δεν απέφερε ουσιαστικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα της επανάληψης των διαπραγματεύσεων.

Αντίθετα, ο ενδοπαλαιστινιακός διάλογος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ο παλαιστίνιος πρόεδρος ελπίζει να καταλήξει σε θετικά αποτελέσματα, ώστε να μπορέσουν οι Παλαιστίνιοι να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους σε διεθνές επίπεδο, με μια κυβέρνηση που θα απολαμβάνει τη διεθνή αναγνώριση και δεν θα ζητιανεύει κυριολεκτικά την οικονομική βοήθεια.

Ελπίδες για την επίτευξη συμφωνίας τρέφουν και αρκετά στελέχη της Χαμάς, γιατί συνειδητοποιούν τα αδιέξοδα της γραμμής τους. Φαίνεται ότι οι δύο πλευρές έχουν συγκλίνει στα περισσότερα σημεία που περιλαμβάνονται στο «πολιτικό πρόγραμμα» των φυλακισμένων, πάνω στο οποίο γίνεται ο διάλογος, αλλά παραμένουν αγεφύρωτες οι διαφορές, ιδιαίτερα σε σχέση με τον καθοριστικό ρόλο της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, το ζήτημα της αναγνώρισης και των διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ και τα σύνορα του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους.

Αναζητούνται τρόποι για ενδεχόμενη ένταξη της Χαμάς στην ΟΑΠ, την οργάνωση-ομπρέλα του παλαιστινιακού κινήματος, η οποία θα μπορούσε να αναλάβει την ευθύνη των συνομιλιών με το Ισραήλ, αλλά και τη διεθνή εκπροσώπηση του παλαιστινιακού λαού, κάτι που θα έβγαζε από τη δύσκολη θέση τη Χαμάς, η οποία δεν θα ήταν υποχρεωμένη να αλλάξει τις καταστατικές θέσεις της.

Υπάρχουν όμως και ηγετικά στελέχη των ισλαμιστών που επιμένουν στην αδιάλλακτη γραμμή τους να αναγνωρίσουν ή να διαπραγματευτούν με το Ισραήλ, αλλά δεν είναι διατεθειμένα να εγκαταλείψους τους θώκους της εξουσίας. Ο χρόνος όμως λειτουργεί πάντα υπέρ των ισχυρών -και αυτοί δεν είναι οι Παλαιστίνιοι.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ

Ασ. Πρες, Ρόιτερς, AFP

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατούν Ισραήλ και Παλαιστινιακή Αρχή, καθώς η απαγωγή νεαρού στρατιώτη από την ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς απειλεί την ευρύτερη περιοχή με ανάφλεξη. Η ισραηλινή κυβέρνηση προειδοποίησε χθες ότι η παλαιστινιακή ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού Ισμαήλ Χανίγια, θα κληθεί να καταβάλει βαρύτατο τίμημα σε περίπτωση δολοφονίας του στρατιώτη. Την ίδια στιγμή και ενώ δεκάδες άρματα μάχης έχουν παραταχθεί στα σύνορα της Λωρίδας της Γάζας, οι απαγωγείς του νεαρού στρατιώτη απαίτησαν αργά χθες το απόγευμα την άμεση απελευθέρωση των Παλαιστινίων γυναικών και ανηλίκων που κρατούνται σε ισραηλινές φυλακές. Στο μεταξύ, την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη απαίτησε με χθεσινές της δηλώσεις και η επίτροπος Εξωτερικών Υποθέσεων της Eυρωπαϊκής Ενωσης, Μπενίτα Φερέρο-Βάλντνερ.

Τον ασκό του Αιόλου αναμένεται νʼ ανοίξει η απαγωγή του εικοσάχρονου Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίντ από την ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς. Το κουβάρι των δραματικών εξελίξεων στην περιοχή ξετυλίχτηκε τα ξημερώματα της Κυριακής, όταν ένοπλοι επιτέθηκαν με χειροβομβίδες εναντίον πληρώματος ισραηλινού τανκς στα νοτιοανατολικά σύνορα της Λωρίδας της Γάζας, σκοτώνοντας δύο στρατιώτες και τραυματίζοντας τον Σαλίντ, τον οποίο στη συνέχεια απήγαγαν.

Ανέλαβαν την ευθύνη

Οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι προσέγγισαν το ισραηλινό φυλάκιο, λίγα μόλις μέτρα από τα σύνορα της Λωρίδας της Γάζας, χρησιμοποιώντας υπόγεια σήραγγα. Χθες η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς, οι Λαϊκές Επιτροπές Αντίστασης και η πρωτοεμφανιζόμενη Στρατιά του Ισλάμ ανακοίνωσαν ότι απήγαγαν τον Σαλίντ. Πρόκειται για την πρώτη απαγωγή Ισραηλινού στρατιώτη από το 1994.

Η εξέλιξη προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία υποστήριξε ότι την ευθύνη για την απαγωγή και τις συνέπειες της φέρει σύσσωμη η παλαιστινιακή ηγεσία. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Ολμερτ, διέταξε τις ένοπλες δυνάμεις να προετοιμαστούν για παρατεταμένες επιχειρήσεις στο εσωτερικό της Λωρίδα της Γάζας. Ενδεικτικές της κρισιμότητας της κατάστασης είναι και οι δηλώσεις ανώτατου αξιωματούχου του Ισραηλινού υπουργείου Αμυνας, ο οποίος προειδοποίησε ότι η κυβέρνηση της Χαμάς «θα πάψει να υφίσταται» αν ο στρατιώτης δεν επιστρέψει ζωντανός στη μονάδα του. Σημειώνεται ότι ο Γκιλάντ Σαλίντ είναι κάτοχος και γαλλικού διαβατηρίου, γεγονός που προκάλεσε την ανάμειξη της Γαλλίας στη διαμεσολαβητική προσπάθεια των Αιγυπτίων για την απελευθέρωσή του. Την απαγωγή καταδίκασε ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, ενώ ακόμα και υπουργοί της κυβέρνησης Χαμάς εμφανίζονται να απαιτούν την απελευθέρωση του νεαρού στρατιώτη.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100048_27/06/2006_188900)

Nύχτα κόλασης με αεροπορικούς βομβαρδισμούς και προέλαση αρμάτων μάχης

ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ

Ισραηλινά τανκ και στρατιώτες εισέβαλαν τη νύχτα (02.00 ώρα Ελλάδας) στη Λωρίδα της Γάζας με στόχο την απελευθέρωση του 19χρονου Ισραηλινού δεκανέα ο οποίος, πριν από λίγες ημέρες, είχε απαχθεί από ομάδα Παλαιστινίων. Προηγήθηκε η έμμεση αναγνώριση του Ισραήλ από τη Χαμάς η οποία, όπως αποδείχτηκε, δεν απέτρεψε την Ισραηλινή επιδρομή.

Στρατιωτική πηγή επιβεβαίωσε, τη νύχτα, την κίνηση των ισραηλινών δυνάμεων και δήλωσε ότι «ξεκινήσαμε την επέμβαση από το νότο με σκοπό, μεταξύ άλλων, να απελευθερώσουμε τον δεκανέα πριν τον φυγαδεύσουν οι απαγωγείς του». Της εισβολής προηγήθηκαν αεροπορικοί βομβαρδισμοί και εκτόξευση πυραύλων από στρατιωτικά ελικόπτερα εναντίον στόχων που βρίσκονταν στο παλαιστινιακό έδαφος. Μαχητικά αεροπλάνα F -16, μετά τα μεσάνυχτα, κατέστρεψαν γέφυρες στη νότια πλευρά της Λωρίδας, κοντά στην πόλη της Ράφα, όπως δήλωσαν πηγές των υπηρεσιών ασφαλείας και αυτόπτες μάρτυρες. Σκοπός των βομβαρδισμών ήταν να αποκοπούν οι δίοδοι διαφυγής των απαγωγέων. Παλαιστινιακές πηγές ανέφεραν ότι από τις εκρήξεις καταστράφηκε το κεντρικό σύστημα υδροδότησης.

Μετά τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς, στρατιωτικά ελικόπτερα έπληξαν με ρουκέτες δύο μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με αποτέλεσμα να διακοπεί και το ρεύμα στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Σύμφωνα με στρατιωτικούς, η ενέργεια αυτή αποσκοπούσε να περιορίσει την κυκλοφορία του πληθυσμού στους δρόμους της πόλης. Λίγο αργότερα, ο ισραηλινός ραδιοσταθμός μετέδωσε ότι ο στρατός ξεκίνησε μεγάλης κλίμακας επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας. H εντολή για εισβολή δόθηκε μετά την ανακοίνωση των μεσολαβητών ότι περιορίστηκαν οι ελπίδες για τον εντοπισμό του απαχθέντος Ισραηλινού στρατιώτη. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση μετά την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων, πέρυσι, από την περιοχή την οποία κατείχαν 38 χρόνια.

Χθες, η κυβέρνηση της Χαμάς ανακοίνωσε οτι είχε καταλήξει σε ένα σχέδιο εθνικής συνεννόησης με τη Φατάχ ύστερα από εβδομάδες προστριβών μεταξύ τους, πάνω στο επονομαζόμενο «μανιφέστο των φυλακισμένων». Το σχέδιο αυτό μεταξύ άλλων αναγνώριζε έστω και έμμεσα το Ισραήλ, σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η εισβολή των Ισραηλινών στη Γάζα. Το πρωτότυπο κείμενο, που συντάχθηκε από Παλαιστίνιους κρατουμένους στις ισραηλινές φυλακές, ζητούσε την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους πλάι στο Ισραήλ· καλούσε τους μαχητές να περιορίσουν τις επιθέσεις τους στα εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ το 1967 και αποδεχόταν μια πρόταση του 2002, υπό την αιγίδα του Αραβικού Συνδέσμου, η οποία άνοιγε τον δρόμο για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ. H Χαμάς αρνιόταν να το δεχθεί και ο Αμπάς είχε ορίσει την 26η Ιουνίου ως ημέρα διεξαγωγής δημοψηφίσματος. Οι διαπραγματεύσεις όμως συνεχίζονταν. Έως τη χθεσινή συμφωνία.

Ιστορική καμπή

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η Χαμάς συμφωνεί να σχηματίσει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη Φατάχ και άλλα παλαιστινιακά κινήματα (ασφαλώς εκτός της Ισλαμικής Τζιχάντ, η οποία εξακολουθεί να απορρίπτει το σχέδιο) και δέχεται την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους στη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Όχθη. «Αυτό δεν σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε το Ισραήλ», επέμεναν χθες οι εκπρόσωποί της. «Είπαμε πως αποδεχόμαστε ένα κράτος, στα εδάφη που κατακτήθηκαν το 1967 - όχι ότι αποδεχόμαστε δύο κράτη», δήλωναν. «Το μανιφέστο περιλαμβάνει μια σαφή ρήτρα που αναφέρεται στη μη αναγνώριση της νομιμότητας της κατοχής», επισήμαιναν εννοώντας το Ισραήλ. «H Χαμάς εμμένει στην ατζέντα της αντίστασης». Για ένα κίνημα, όμως, που ορίζει στον καταστατικό του χάρτη ως στόχο την καταστροφή του Ισραήλ, η έστω και έμμεση αναγνώριση του κράτους αυτού συνιστά μια ιστορική καμπή. Μια καμπή την οποία επέβαλαν τρόπον τινά οι συνθήκες: η Χαμάς βρίσκεται αντιμέτωπη με τη δυσκολότερη δοκιμασία της κυβερνητικής θητείας της. Πέραν των πιέσεων της διεθνούς κοινότητας, του Ισραήλ και του Αμπάς, έχει πλέον να αντιμετωπίσει και την απείθεια της στρατιωτικής της πτέρυγας, που εμμένει στον δρόμο του φανατισμού και υπακούει - αν υπακούει σε κάποιον - στους σκληροπυρηνικούς εξόριστους ηγέτες του κινήματος.

Πρακτικά πάντως, και όσον αφορά το άμεσο μέλλον, η τακτική υποχώρηση που έκανε δεν δείχνει ικανή να επιφέρει την εκτόνωση. H E.E. καλωσόρισε τη συμφωνία Χαμάς - Φατάχ επισημαίνοντας ωστόσο πως είναι μόνο μια αρχή - και χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα. Οι ΗΠΑ αντέδρασαν επιφυλακτικά, δηλώνοντας πως η Χαμάς οφείλει να αποκηρύξει την τρομοκρατία.


ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18573&m=N41&aa=1)

The Guardian

Δεν έχει περάσει ένας χρόνος από την ημέρα που το Iσραήλ απέσυρε τις στρατιωτικές του δυνάμεις από τη Λωρίδα της Γάζας, όμως η επιχείρηση που διέταξε ο Iσραηλινός πρωθυπουργός κ. Oλμερτ για την απελευθέρωση στρατιώτη που αιχμαλωτίστηκε από Παλαιστίνιους μαχητές ανέκαθεν έμοιαζε αναπόφευκτη. O βομβαρδισμός γεφυρών ενδεχομένως δικαιολογείται στρατιωτικά, όμως η καταστροφή ενός σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να θεωρηθεί μόνο συλλογική τιμωρία. Kανείς άλλος σκοπός δεν εξυπηρετείται στερώντας τον ηλεκτρισμό και διακόπτοντας τη λειτουργία των αντλιών νερού από εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστινίους της Γάζας στη μέση του καλοκαιριού. H διεθνής κοινότητα, δικαίως θορυβημένη από την επικίνδυνη κλιμάκωση, μπορεί να ζητήσει αυτοσυγκράτηση και να υποστηρίξει όποια διπλωματική πρωτοβουλία για να εξέλθουμε από την κρίση.

Δεν είναι σαφή τα κίνητρα των ενόπλων της Xαμάς και δύο ακόμη παλαιστινιακών οργανώσεων που έπιασαν τον Iσραηλινό στρατιώτη και σκότωσαν τους δύο συναδέλφους του. Σίγουρα, όμως, ήθελαν να προκαλέσουν αντίδραση, όπως και όταν πυροδοτούν αυτοσχέδιους μηχανισμούς, σε αντίθεση με τους υψηλής τεχνολογίας ισραηλινούς, πυραύλους κατά ισραηλινών στόχων. Παρʼ όλα αυτά, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να τους αγνοήσει, αν και η ωμή αλήθεια είναι ότι το Iσραήλ έχει σκοτώσει πολύ περισσότερους Παλαιστινίους στη Γάζα- η διαφορά μεταξύ προληπτικού χτυπήματος και αντιποίνων δεν είναι πια σαφής. O κ. Oλμερτ εξέφρασε τη λύπη του, αλλά επιμένει ότι δεν έχει άλλη επιλογή. O κ. Mαχμούντ Aμπάς, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος, δεν ελέγχει τη Xαμάς. Tα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο καθώς η Xαμάς είναι εσωτερικά διαιρεμένη, μεταξύ τοπικών πραγματιστών ηγετών (που διέκοψαν τις επιθέσεις αυτοκτονίας που ήταν το σήμα κατατεθέν της οργάνωσης) και μιας περισσότερο πολεμοχαρούς πτέρυγας που βρίσκεται εξόριστη στη Συρία. Eτσι, Iσραηλινοί και Παλαιστίνιοι έχουν εγκλωβιστεί σε αδιέξοδο, κι αυτό στοιχίζει τη ζωή πολλών αθώων.

Tα γεγονότα των πρόσφατων ημερών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η μονομερής αποχώρηση των Iσραηλινών από παλαιστινιακές περιοχές, που είναι καλοδεχούμενη κίνηση, δεν μπορεί από μόνη της να φέρει την ειρήνη. Θεωρητικά η Λωρίδα της Γάζας μπορεί να είναι ελεύθερη περιοχή, στην πραγματικότητα, όμως, είναι μια τεράστια φυλακή με τους Iσραηλινούς να φυλάσσουν τις πύλες. Kαι η Δυτική Oχθη, παραμένει γεμάτη με ισραηλινούς οικισμούς. O κ. Oλμερτ υποσχέθηκε να μεταφέρει τους απομονωμένους οικισμούς και να ξαναχαράξει τα σύνορα (κατά μήκος του αμφιλεγόμενου τείχους ασφαλείας). Aυτό όμως δεν εγγυάται ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος. Mόνο μια ειρηνευτική συμφωνία, η οποία θα πρέπει να επιλύει ακανθώδη ζητήματα, όπως αυτό των προσφύγων, της Iερουσαλήμ και των συνόρων, μπορεί να το επιτύχει αυτό.

Eιρωνικώς, αυτή τη δύσκολη στιγμή οι προσδοκίες για επανέναρξη διαπραγματεύσεων ήταν αυξημένες, χάρη στη συμφωνία Aμπάς - Xαμάς που θα άνοιγε το δρόμο σε μια παλαιστινιακή ενωτική κυβέρνηση να διαπραγματευθεί με το Iσραήλ. Pητή αναγνώριση του Iσραήλ από τη Xαμάς σε συνδυασμό με διακοπή της βίας, αποτελεί μια στέρεη βάση για τη συνέχεια.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_30/06/2006_189383)

Το ΚΚ Ισραήλ καταγγέλλει με ανακοίνωσή του την κυβέρνηση Ολμέρτ - Περέτζ, που έχει κλιμακώσει τον αιματηρό πόλεμο ενάντια στον παλαιστινιακό λαό και ειδικότερα ενάντια στους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας, ενώ έχει προχωρήσει και σε απαγωγές μελών του Κοινοβουλίου και υψηλόβαθμων Παλαιστίνιων αξιωματούχων

Η ανακοίνωση συνεχίζεται: «Κατά τη διάρκεια του μήνα Ιούνη, ο ισραηλινός στρατός (Τζαχάλ) σκότωσε δεκάδες Παλαιστινίους, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών, και τώρα συνεχίζει τα εγκλήματα αυτά με την κατάληψη ευρύτατων εδαφών στη Λωρίδα της Γάζας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης του απαχθέντα στρατιώτη. Το ΚΚ Ισραήλ τάσσεται ενάντια στις δολοφονίες όλων των αμάχων, είτε πρόκειται για Παλαιστινίους είτε για Ισραηλινούς.

Το ΚΚ Ισραήλ καλεί όλες τις δυνάμεις της ειρήνης, Εβραίους και Αραβες, να καταδικάσουν τα εγκλήματα της κατοχής και να απαιτήσουν την άμεση αποχώρηση της "Τζαχάλ" από όλα τα σημεία της Λωρίδας της Γάζας.

Το ΚΚ Ισραήλ επισημαίνει, για άλλη μια φορά, ότι ασφάλεια και ειρήνη δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο μέσα από τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, την εκκένωση όλων των ισραηλινών εποικισμών, την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ, την εγκαθίδρυση δύο πρωτευουσών στην Ιερουσαλήμ και τη λύση του προβλήματος των Παλαιστινίων προσφύγων στη βάση των σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ».

Στο περιθώριο της ανακοίνωσης του ΚΚ Ισραήλ σημειώνεται ότι το κόμμα «Χαντάς» (Μέτωπο για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία) και τα μέλη του ΚΚ θα συμμετάσχουν σε σειρά διαδηλώσεων τις επόμενες μέρες σε ολόκληρη τη χώρα, με αιχμή την κινητοποίηση που διοργανώνουν οι βετεράνοι αρνητές στράτευσης της οργάνωσης «Γιες Γκβουλ», το Σάββατο το βράδυ, μπροστά στην κατοικία του Ισραηλινού πρωθυπουργού στην Ιερουσαλήμ. Μια κινητοποίηση, που έχει ως στόχο τους στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες της χώρας που ευθύνονται για εγκλήματα πολέμου. Η «Γιες Γκβουλ» διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην προσπάθεια να οδηγηθούν αυτοί οι στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες στη διεθνή δικαιοσύνη.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=30/6/2006&id=6757&pageNo=16&direction=1

Την αλληλεγγύη τους προς τον Παλαιστινιακό λαό εξέφρασαν με συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν χτες το βράδυ οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης. Σε συγκέντρωση στο Αγαλμα Βενιζέλου που διοργάνωσαν το ΠΑΜΕ και η ΕΔΥΕΘ, μίλησαν ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Παροικίας της Θεσσαλονίκης, εκπρόσωπος των φοιτητών του ΑΠΘ και ο Νίκος Ζώκας, εκ μέρους της ΕΔΥΕΘ. Οπως υπογραμμίστηκε, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στρώνουν το έδαφος για το νέο λουτρό αίματος σε βάρος των Παλαιστινίων.

Εξάλλου, με μήνυμά της η Τοπική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου καλεί κάθε εργαζόμενο να καταδικάσει τη βάρβαρη και τρομοκρατική εισβολή του ισραηλινού στρατού και να απαιτήσει: Εξω οι Φονιάδες από την παλαιστινιακή γη, Ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.

Οι συγκεντρωμένοι στη συνέχεια κρατώντας μια μεγάλη παλαιστινιακή σημαία πορεύτηκαν προς το αμερικανικό και μετά το βρετανικό προξενείο, φωνάζοντας συνθήματα καταδίκης της ιμπεριαλιστικής επίθεσης, όπως «Ελλάδα, Κούβα, Παλαιστίνη - Αμερικάνος δε θα μείνει» και «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».
   
Παράσταση διαμαρτυρίας στην ισραηλινή Πρεσβεία
 
Τη στιγμή που ο στρατός στο Ισραήλ βομβαρδίζει τους Παλαιστίνιους, στην Αθήνα οι εκπρόσωποί του αρνούνται ακόμα και τη θυροκόλληση ενός ψηφίσματος διαμαρτυρίας στην πόρτα της πρεσβείας τους! Κατά τη διάρκεια της χθεσινής παράστασης διαμαρτυρίας στην ισραηλινή Πρεσβεία, που πραγματοποίησαν ταξικά συνδικάτα και Ομοσπονδίες, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μαζί με εκπροσώπους της παλαιστινιακής κοινότητας, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, εκτελώντας - προφανώς - άνωθεν εντολές, προσπάθησε να εμποδίσει τη θυροκόλληση του ψηφίσματος διαμαρτυρίας. Απείλησε, μάλιστα, πως αν θυροκολληθεί το ψήφισμα θα το ξεκολλήσει από την πόρτα της Πρεσβείας.

Σε ερωτήσεις των συγκεντρωμένων από πού έχει την εντολή αυτή και αν είναι υπάλληλος του ελληνικού ή του ισραηλινού κράτους, δεν έδωσε απάντηση. Ηταν απόλυτος. Απόλυτοι ήταν και οι εκπρόσωποι των ταξικών συνδικάτων, που θυροκόλλησαν το ψήφισμα, ενώ έμειναν αρκετή ώρα έξω από την Πρεσβεία και αποχώρησαν από το χώρο της εισόδου όταν σιγουρεύτηκαν ότι το ψήφισμα θα παραμείνει στη θέση του.

Φαίνεται ότι για κάποιους είναι ενοχλητικές οι διαμαρτυρίες που απαιτούν να σταματήσει τώρα η βία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και να αποσυρθούν τώρα τα ισραηλινά στρατεύματα από όλα τα παλαιστινιακά εδάφη. Οι διαμαρτυρίες που καταδικάζουν τους βομβαρδισμούς ενάντια σε αμάχους και σε ζωτικές υποδομές, που στόχο έχουν την εξόντωση του παλαιστινιακού λαού.

Μιλώντας στους συγκεντρωμένους εκ μέρους του ΠΑΜΕ, ο Γιώργος Μπουλούγαρης τόνισε ότι αυτή η διαμαρτυρία ήταν η πρώτη αντίδραση των ταξικών συνδικάτων και υπογράμμισε ότι οι διαμαρτυρίες θα συνεχιστούν. Τη διαμαρτυρία πραγματοποίησαν οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Κλωστοϋφαντουργίας - Δέρματος, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Φαρμάκου, Λογιστών, Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, τα Συνδικάτα Οικοδόμων Αθήνας, Μετάλλου, η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων και ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Νομού Αττικής.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=30/6/2006&id=6757&pageNo=16&direction=1

ΓΑΖΑ

Με τη σύλληψη και κράτηση του ενός τρίτου των μελών της παλαιστινιακής κυβέρνησης και δεκάδων βουλευτών αλλά και με την εντολή για «νέες δράσεις» στη Λωρίδα της Γάζας, ίσως και αλλού, το Ισραήλ φαίνεται να χρησιμοποιεί την ευκαιρία που του πρόσφερε η σύλληψη και κράτηση του Ισραηλινού στρατιώτη για να πλήξει την κυβέρνηση της Χαμάς, αδιαφορώντας πλήρως για τη σταδιακή μετατόπισή της προς την έμμεση αναγνώριση του Ισραήλ.

Συνεχίζοντας την επιχείρηση που ξεκίνησε προχθές τα ξημερώματα και η οποία έχει καταστρέψει σημαντικό τμήμα των υποδομών στη Λωρίδα της Γάζας, χωρίς όμως να προκαλέσει κανένα θύμα, ο ισραηλινός στρατός συνέλαβε χθες 64 στελέχη της Χαμάς, ανάμεσα στα οποία 8 από τους 23 υπουργούς και 20 από τους 72 βουλευτές. Μέχρι χθες το απόγευμα ήταν συγκεχυμένες οι πληροφορίες σχετικά με το αν ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκεται και ο αντιπρόεδρος της παλαιστινιακής κυβέρνησης, Νάσερ Σαέρ.

Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρκ Ρεγκέβ, απέρριψε τις εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες τα στελέχη της Χαμάς συνελήφθησαν για να χρησιμοποιηθούν ως διαπραγματευτικό πλεονέκτημα προκειμένου να επιτευχθεί η απελευθέρωση του 19χρονου Ισραηλινού στρατιώτη που κρατείται από την περασμένη Κυριακή. «Οι συλλήψεις αυτών των αξιωματούχων της Χαμάς... αποτελούν τμήμα εκστρατείας εναντίον μιας τρομοκρατικής οργάνωσης που κλιμάκωσε τον πόλεμο εναντίον ισραηλινών αμάχων». Οπως ανακοίνωσαν εκπρόσωποι του στρατού, οι συλληφθέντες Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι θα ανακριθούν και θα ασκηθεί εναντίον τους δίωξη.

Διπλωματικό παρασκήνιο

Πάντως, πληροφορίες ανέφεραν ότι διεξάγονταν έντονες παρασκηνιακές διπλωματικές κινήσεις προκειμένου να απελευθερωθεί ο Ισραηλινός στρατιώτης. Ομως, παλαιστινιακή οργάνωση «Επιτροπές Λαϊκής Αντίστασης», η οποία φέρεται να κρατά τον στρατιώτη, απείλησε ότι θα τον σκοτώσει αν συνεχιστεί η ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας. «Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχουντ Ολμερτ και ο (υπουργός Αμυνας) Αμίρ Πέρετζ θα είναι εξ ολοκλήρου υπεύθυνοι για τη ζωή του στρατιώτη αν συνεχιστεί η επίθεση», δήλωσε εκπρόσωπος της οργάνωσης.

Οπως δήλωσε ο Σαέμπ Ερεκάτ, συνεργάτης του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς, «δεν έχουμε κυβέρνηση, δεν έχουμε τίποτα. Είναι απολύτως απαράδεκτο και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωσή τους».

Και «νέες ενέργειες»

Ο ισραηλινός στρατός ανέφερε, πάντως, ότι θα συνεχίσει τις συλλήψεις κατά τις επόμενες μέρες. Χθες το απόγευμα ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ, Αμίρ Πέρετζ, «ενέκρινε νέες ενέργειες». Εκπρόσωπος του πρωθυπουργικού γραφείου ανέφερε ότι «θα συνεχίσουμε και θα ενισχύσουμε αν χρειάζεται τη δράση μας μέχρι να έχουμε τον στρατιώτη σώο και ασφαλή». Πάντως, σύμφωνα με το ισραηλινό ραδιόφωνο, αναβλήθηκε προγραμματισμένη επίθεση του ισραηλινού στρατού στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.

Στη Δαμασκό, ο πρωθυπουργός της Συρίας, Μοχάμαντ Νάτζι Οτάρι, κατήγγειλε την προχθεσινή χαμηλή πτήση ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από το θερινό μέγαρο του Σύρου προέδρου, Μπασάρ Ασάντ. «Αυτή η επίθεση αντιπροσωπεύει την ισραηλινή πειρατεία, η οποία στοχεύει να σκεπάσει τα βάναυσα εγκλήματα, που διαπράττουν οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής», είπε, τονίζοντας ότι η Συρία είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό της.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ  (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=10392900)

Διαφωνούν οι ισραηλινές εφημερίδες για τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η κυβέρνησή τους για την επιχείρηση απελευθέρωσης του Ισραηλινού στρατιώτη που κρατείται από Παλαιστίνιους μαχητές. Παράλληλα, ο παλαιστινιακός Τύπος τρέφει λίγες ελπίδες για την ανάληψη δράσης από τη Διεθνή Κοινότητα ώστε να ασκηθεί πίεση στο Ισραήλ για τη διακοπή της επιχείρησης στη Γάζα.

«Οι θιασώτες του πολέμου, είναι καλό να θυμούνται ότι οι συγκρούσεις στα δρομάκια της Γάζας, από σπίτι σε σπίτι, υπόγειο σε υπόγειο, με πυροβολισμούς στα μπαλκόνια, θα μετατραπούν σε επιχείρηση τρομακτικότερη και από την Επιχείρηση Αμυντική Ασπίδα στην Τζενίν το 2002 και θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερες ακόμη ανθρώπινες απώλειες» γράφει η ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ».

Στον ίδιο άξονα κινείται ο Γιολ Γκβιρτς της ισραηλινής «Μααρίβ» σχολιάζοντας: «Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι, τέτοιας εμβέλειας χερσαία επέμβαση θα ολοκληρωθεί όταν μας επιστρέψουν τον Γκιλάλ Σαλίτ; Γιατί πρόκειται για παραλογισμό, που δεν ισχύει, επειδή το αγόρι θα επιστρέψει στους γονείς του μόνον όταν κλείσουν κάποιου είδους συμφωνία με τους απαγωγείς του». Σε άρθρο του στην ισραηλινή «Γεντιότ Αχρονότ», ο Αλεξ Φίσμαν εκτιμά ότι, εάν το Ισραήλ υποκύψει στην περίπτωση αυτής της απαγωγής, θα βρεθεί αντιμέτωπο με σειρά μελλοντικών απαγωγών. «Οι απαγωγές είναι η μορφή τρομοκρατίας που αποδίδει περισσότερο, για όσους επιθυμούν να ασκήσουν πίεση» σχολιάζει ο Φίσμαν. «Με τη στάση του το Ισραήλ φαίνεται ότι επιθυμεί να ξαναμοιραστεί η τράπουλα και να εμποδιστεί η ολοκλήρωση συμφωνίας με τους Παλαιστινίους» υποστηρίζει η παλαιστινιακή εφημερίδα «Αλ Κουντς», τονίζοντας: «Αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο του Ισραήλ, το οποίο δεν ενδιαφέρεται για την ειρήνη». Ο Χασάν Αλ Κασέφ στην παλαιστινιακή «Αλ Χαγιάτ αλ Τζαντίντα», υποστηρίζει ότι ο όμηρος θα απελευθερωνόταν εάν η Ουάσιγκτον και η Ευρώπη υπόσχονταν ότι θα επιχειρούσαν ειλικρινά να απελευθερώσουν τις γυναίκες και τα παιδιά που κρατούνται από τις ισραηλινές αρχές. «Κοιτάξτε γύρω σας» καλεί τους Παλαιστινιούς ο Ζιαντ Φατάζ στην παλαιστινιακή «Αλ Αγιάμ». «Κανείς δεν θα σας βοηθήσει, παρά μόνον ο εαυτός σας. Το Ισραήλ δεν διαπράττει μόνο έγκλήματα πολέμου εναντίον σας αλλά εξαπολύει έναν παρανοϊκό ρατσιστικό πόλεμο, ο οποίος έχει υπογραφεί από ανθρώπους πεινασμένους για δολοφονίες, με χέρια βουτηγμένα στο αίμα».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΑΓΚΥΡΑ
Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ

«Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί έγινε η απαγωγή οκτώ Παλαιστινίων υπουργών και πάνω από πενήντα βουλευτών και δεν πιστεύω ότι η ενέργεια αυτή συμβάλλει στην ειρήνευση στη Μέση Ανατολή».

Με τη δήλωση αυτή ο Τούρκος πρωθυπουργός εμφανίστηκε προχθές για άλλη μια φορά εναντίον του Ισραήλ, ενώ την ίδια μέρα είχε και τηλεφωνική συνομιλία επί της παλαιστινοϊσραηλινής έντασης με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους. Σε δηλώσεις που έκανε προχθές στην Αγκυρα, ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε ότι η απαγωγή Παλαιστινίων από το Ισραήλ «έρχεται σε αντίθεση με τη στάση που επιδεικνύει ο ΟΗΕ», ενώ χαρακτήρισε την απαγωγή «μέγα λάθος από πλευράς διεθνούς διπλωματίας». Ο Ερντογάν σημείωσε πως «δεν είναι σωστή, απαγωγή ένας στρατιώτη, αλλά το κόστος της ενέργειας αυτής έπρεπε να είναι η απαγωγή οκτώ υπουργών;» Την ίδια μέρα, ο Τούρκος πρωθυπουργός είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον πρόεδρο Μπους. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του τουρκικού ειδησεογραφικού πρακτορείου «Ανατολή», κατά τη συνομιλία, που έγινε με πρωτοβουλία του Τούρκου πρωθυπουργού, ο Μπους είπε πως πιστεύει ότι θα ασκούσαν επίδραση οι επαφές και συστάσεις του Ερντογάν προς τις ενδιαφερόμενες πλευρές. Σύμφωνα με το ίδιο τηλεγράφημα, ο Τούρκος πρωθυπουργός ανέφερε πως το Ισραήλ, με τη δυσανάλογη χρήση δύναμης που κάνει, μεγεθύνει το πρόβλημα. Ανακοίνωση σχετικά με το θέμα εξέδωσε προχθές και το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών. Στην ανακοίνωση χαρακτηρίστηκε «απαράδεκτη η σύλληψη εκλεγμένων Παλαιστίνιων υπουργών και βουλευτών» και υπογραμμίστηκε ότι «τέτοιες αντιδράσεις αυξάνουν τα προβλήματα του παλαιστινιακού λαού, εξουδετερώνουν τα κέρδη που υπήρξαν μέχρι σήμερα στην ειρηνευτική διαδικασία και εμβολιάζουν τις νέες γενιές με αισθήματα εκδίκησης και εχθρότητας». Το τουρκικό υπουργείο ζήτησε «να αφεθούν ελεύθεροι οι Παλαιστίνιοι υπουργοί και βουλευτές, να σταματήσουν οι επιχειρήσεις του Ισραήλ», ενώ στην ανακοίνωση τονίστηκε ότι το «ζητούμενο είναι να αποδώσουν οι διεθνείς πρωτοβουλίες για την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη που κρατούν όμηρο παλαιστινιακές ομάδες».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ έπληξε με πύραυλο το γραφείο του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού, ενώ συνεχίζει το σφυροκόπημα της Λωρίδας της Γάζας


Στέλνοντας «ξεκάθαρο μήνυμα», όπως το χαρακτήρισε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Εχούντ Ολμερτ, οι ισραηλινές δυνάμεις έπληξαν χθες με πύραυλο το γραφείο του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού, Ισμαΐλ Χανίγε, ενώ παραπέμπουν σε δίκη για συμμετοχή σε τρομοκρατικές πράξεις το ένα τρίτο των Παλαιστίνιων υπουργών τους οποίους συνέλαβαν στα μέσα της περασμένης εβδομάδας.

Πάντως ο επικεφαλής των ισραηλινών υπηρεσιών Εσωτερικής Ασφάλειας, Γιουβάλ Ντίσκιν, προειδοποίησε χθες το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ ότι μπορεί να χρειαστούν μήνες για να επιλυθεί η κρίση σχετικά με την απαγωγή και την κράτηση του Ισραηλινού στρατιώτη. «Θα πρέπει να πάρουμε μια βαθιά αναπνοή. Θα μπορούσε να κρατήσει εβδομάδες ή μήνες. Δεν υπάρχει μαγική λύση», είπε ο επικεφαλής της Σιν Μπετ, σύμφωνα με την εφημερίδα «Μααρίβ».

«Στόχοι υψηλού διαμετρήματος»

Ενώ ο Ισραηλινός πρωθυπουργός εξουσιοδοτούσε τις ένοπλες δυνάμεις να κάνουν «τα πάντα» για την απελευθέρωση του 19χρονου στρατιώτη και προειδοποιούσε ότι μπορεί να υπάρξουν εκτεταμένες συλλήψεις ανώτατων στελεχών της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, ο υπουργός Αμυνας, Αμίρ Πέρετζ, δήλωνε ότι το Ισραήλ στο μέλλον θα στραφεί εναντίον «στόχων υψηλού διαμετρήματος».

Λίγη ώρα νωρίτερα, πύραυλοι που εκτοξεύθηκαν από ισραηλινά αεροσκάφη έπληξαν το γραφείο του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού, Ισμαΐλ Χανίγε, στη Γάζα. Η επίθεση έγινε στη 1.45 μετά τα μεσάνυχτα, την ώρα που το γραφείο ήταν άδειο και είναι προφανές ότι ο στόχος ήταν να στείλει «ξεκάθαρο μήνυμα», όπως είπε και ο Ολμερτ. Σύμφωνα με τον Ισραηλινό υπουργό Ρόνι Μπαρ - Ον, στόχος της επίθεσης στο γραφείο του Χανίγε ήταν «να περιορίσει την ικανότητα της κυβέρνησης της Χαμάς να κυβερνήσει... Πρέπει να καταλάβουν ότι δεν θα συνεχίσουμε να τους αφήνουμε να κάνουν ό,τι θέλουν».

Ευθύνες στη διεθνή κοινότητα

Οπως δήλωσε λίγες ώρες αργότερα ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός, «έβαλαν στόχο ένα σύμβολο για τον παλαιστινιακό λαό. Αυτό δεν πρόκειται να σπάσει τη θέληση του παλαιστινιακού λαού». Ο Χανίγε μίλησε για «παράλογη πολιτική» του Ισραήλ και κάλεσε «τη διεθνή κοινότητα και τον Αραβικό Σύνδεσμο να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στο λαό μας και να παρέμβουν για να σταματήσει αυτή η επίθεση».

Ενώ ισραηλινά αεροσκάφη, πλοία και πυροβολικό πλήττουν συνεχώς στόχους στη Λωρίδα της Γάζας, μεταξύ των οποίων και ένα σχολείο, η στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς, η οργάνωση «Εζεντίν αλ Κασάμ», καταδίκασε το «βρώμικο πόλεμο» και απείλησε με αντίστοιχες επιθέσεις εναντίον υποδομής και κυβερνητικών κτιρίων στο έδαφος του Ισραήλ. Οπως αναφέρει ανακοίνωση της οργάνωσης «αν οι επιχειρήσεις συνεχιστούν, θα πλήξουμε τους ίδιους στόχους της κατοχής που στο παρελθόν αποφεύγαμε να πλήξουμε».


(Ασ. Πρες, Γαλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5412.0;attach=7916)      (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5412.0;attach=7918)

ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ δίνουν διορία για τον Ισραηλινό όμηρο και ζητούν ανταλλαγή με 1.500 κρατούμενους


ΓΑΖΑ

Ωθώντας τις εξελίξεις σε κορύφωση, οι οργανώσεις που κρατούν αιχμάλωτο τον Ισραηλινό στρατιώτη επέδωσαν χθες τελεσίγραφο στο Ισραήλ να αρχίσει να απελευθερώνει 1.500 κρατούμενους μέχρι τις 6 σήμερα τα ξημερώματα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ενδέχεται να σκοτώσει τον αιχμάλωτο.

Το Ισραήλ απείλησε με «πολύ χειρότερη» στρατιωτική απάντηση στη Λωρίδα της Γάζας αν πάθει οτιδήποτε ο στρατιώτης και δήλωσε ότι δεν πρόκειται να υποκύψει σε εκβιασμό, ενώ το γραφείο του πρωθυπουργού, Εχουντ Ολμερτ, ανακοίνωσε ότι «δεν πρόκειται να υπάρξουν διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση κρατουμένων». Χθες το βράδυ, λίγες ώρες πριν λήξει το τελεσίγραφο, ο Εχουντ Ολμερτ και ο υπουργός Αμυνας, Αμίρ Πέρετζ, έδωσαν το πράσινο φως στον ισραηλινό στρατό να συνεχίσει τις επιχειρήσεις.

Οι όροι της οργάνωσης

Με ανακοίνωση που έδωσαν στη δημοσιότητα οι τρεις οργανώσεις που είχαν πάρει μέρος στην επίθεση της προπερασμένης Κυριακής, στην οποία είχαν συλλάβει τον 19χρονο Ισραηλινό δεκανέα, αναφέρουν ότι «δώσαμε διορία στον σιωνιστή εχθρό ώς τις 6 αύριο το πρωί, Τρίτη, 4 Ιουλίου». Αν το Ισραήλ δεν δεχτεί τους όρους «θα θεωρήσουμε την υπόθεση του στρατιώτη λήξασα. Και τότε ο εχθρός θα πρέπει να υποστεί όλες τις συνέπειες των μελλοντικών αποτελεσμάτων».

Ο υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ, Χάιμ Ραμόν, προειδοποίησε ότι η ισραηλινή αντίδραση θα είναι πολύ σκληρή αν πάθει οτιδήποτε ο στρατιώτης. «Αν βλάψουν τον στρατιώτη, οι επιχειρήσεις μας θα είναι πολύ, πολύ χειρότερες», είπε.

Η παλαιστινιακή κυβέρνηση έκανε χθες έκκληση «στα αντιστασιακά κινήματα... προκειμένου ο στρατιώτης να παραμείνει στη ζωή και να έχει καλή μεταχείριση. «Είναι προς το συμφέρον του παλαιστινιακού λαού να παραμείνει στη ζωή ο στρατιώτης» αναφέρεται στην ανακοίνωση της κυβέρνησης, στην οποία επισημαίνεται ότι πρέπει να βρεθεί «διπλωματική και πολιτική λύση».

Πάντως, ο εκπρόσωπος των Επιτροπών Λαϊκής Αντίστασης, μιας από τις τρεις ένοπλες οργανώσεις που κρατούν τον στρατιώτη, δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις «σταμάτησαν καθώς και όλες οι μεσολαβήσεις» λόγω της πλήρους άρνησης του Ισραήλ να ικανοποιήσει τους όρους που θέτει η παλαιστινιακή πλευρά.

Το Ισραήλ «δείχνει» Συρία

Ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ, Αμιρ Πέρετζ, δήλωσε χθες ότι θεωρεί τη Συρία υπεύθυνη για την τύχη του Ισραηλινού στρατιώτη καθώς το Ισραήλ θεωρεί πως οι εντολές προέρχονται από τη σκληροπυρηνική ηγεσία των παλαιστινιακών οργανώσεων που έχει βρει άσυλο στη Συρία. Σε περίπτωση που κάτι συμβεί στον στρατιώτη «γνωρίζουμε πώς να πλήξουμε αυτούς που έχουν αναμιχθεί», απείλησε ο Πέρετζ. «Προτείνω ο Μπασάρ Ασάντ, ο οποίος προσπαθεί να λειτουργήσει με τα μάτια του ερμητικά κλειστά, να ανοίξει τα μάτια του επειδή είναι υπεύθυνος», πρόσθεσε.

Ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ Ασάντ, μίλησε χθες για «μεγάλες εξελίξεις στην παλαιστινιακή αρένα» και επισήμανε «τη σταθερή υποστήριξη της Συρίας στον παλαιστινιακό λαό απέναντι στον ισραηλινό καταπιεστικό μηχανισμό».


(Ασ. Πρες, Γαλλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το ΚΚΕ με αγανάκτηση καταγγέλλει στον ελληνικό λαό την ιμπεριαλιστική θέση της κυβέρνησης της ΝΔ, αυτή των «ίσων αποστάσεων», και την προκλητική σιωπή του ΠΑΣΟΚ, καθώς η ένοπλη κρατική βία του Ισραήλ κλιμακώνεται προσθέτοντας νέες σελίδες βαρβαρότητας και φρίκης σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να αντιταχθεί στη θέση της κυβέρνησης που καλεί και τον επιτιθέμενο και τον αμυνόμενο σε «αυτοσυγκράτηση»! Αυτή είναι και θέση των ΗΠΑ και της ΕΕ, που δικαιολογούν και στηρίζουν τα νέα μαζικά εγκλήματα του ισραηλινού στρατού ενάντια σε γυναικόπαιδα και αμάχους, που άλλωστε είναι η συνέχεια της πολιτικής επιβολής μέτρων οικονομικής εξόντωσης του παλαιστινιακού λαού.

Δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι η απροκάλυπτη τρομοκρατία του ισραηλινού κράτους με την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού. Δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι οι χιλιάδες Παλαιστίνιοι και τα εκατοντάδες παιδιά που βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές, μόνο και μόνο επειδή αντιστάθηκαν στις δυνάμεις κατοχής με έναν όμηρο στρατιώτη του ισραηλινού στρατού κατοχής.

Ο δρόμος της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας είναι ο κίνδυνος για όλους τους λαούς.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό και να συμμετάσχουν μαζικά σήμερα, Πέμπτη 6 του Ιούλη 2006, στις 8 μ.μ., στη συγκέντρωση στο Πολεμικό Μουσείο και στη διαδήλωση διαμαρτυρίας στην αμερικάνικη και ισραηλινή πρεσβεία που διοργανώνουν η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ και η ΚΝΕ.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=6/7/2006&id=6761&pageNo=9&direction=1

ΙΣΡΑΗΛ Εκμεταλλευόμενο τη ρίψη ρουκέτας Παλαιστινίων στο έδαφός του προχώρησε σε μερική ανακατάληψη της Λωρίδας


Εκμεταλλευόμενη την εκτόξευση ρουκέτας από Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας εναντίον της πόλης Ασκελόν, για πρώτη φορά στο έδαφος του Ισραήλ, η ισραηλινή κυβέρνηση προχωρά σε μερική ανακατάληψη της Λωρίδας της Γάζας και στη δημιουργία ζώνης ασφαλείας. Τη νύχτα ισραηλινά τεθωρακισμένα άρχισαν διείσδυση στη Γάζα, άνοιξαν πυρ και έπληξαν παλαιστινιακούς στόχους.

Την ίδια ώρα, ειδικός του ΟΗΕ σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγόρησε τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Ρωσία αλλά και τον ίδιο τον διεθνή οργανισμό ότι στην ουσία τιμωρούν τον παλαιστινιακό λαό, κλείνοντας τα μάτια στις αμέτρητες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου εκ μέρους του Ισραήλ. «Η συμπεριφορά του Ισραήλ είναι ηθικά αδικαιολόγητη», τόνισε ο Νοτιοαφρικανός δικηγόρος, αρμόδιος για την εξέταση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους του Ισραήλ, Τζον Ντάγκαρντ, καταθέτοντας στην έκτακτη σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

«Οι κανόνες άλλαξαν...»

Προειδοποιώντας ότι «οι κανόνες του παιχνιδιού άλλαξαν» μετά την εκτόξευση της παλαιστινιακής ρουκέτας, για την οποία την ευθύνη ανέλαβε η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς «Εζεντίν αλ Κασάμ», το υπουργικό συμβούλιο ασφαλείας του Ισραήλ έδωσε το πράσινο φως για τη δημιουργία διευρυμένης ζώνης ασφαλείας στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Οπως δήλωσε μέλος του συμβουλίου, η ζώνη αυτή που θα εκκαθαριστεί από τον ισραηλινό στρατό θα ελέγχεται κυρίως από την ισραηλινή αεροπορία και το πυροβολικό, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση ρουκετών εναντίον του Ισραήλ. Ταυτοχρόνως, ο στρατός έλαβε άδεια να περικυκλώσει το Μπέιτ Χανούν και το Μπέιτ Λαχίγια, ώστε να διακόψει την επικοινωνία ανάμεσα στις δύο αυτές πόλεις της Λωρίδας της Γάζας, δημιουργώντας έναν διάδρομο ανάμεσά τους.

Αν και το γραφείο του υπουργού Αμυνας, Αμίρ Πέρετζ, διαψεύδει ότι θα δημιουργηθεί ζώνη ασφαλείας, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξε συμφωνία για κάτι τέτοιο. Δόθηκε επίσης άδεια στον στρατό να μπει στις κατοικημένες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Εχουντ Ολμερτ, χαρακτήρισε την επίθεση στην Ασκελόν «σοβαρή και χωρίς προηγούμενο επίθεση» και δήλωσε ότι η Χαμάς θα είναι η πρώτη που «θα αισθανθεί τις χωρίς προηγούμενο συνέπειες».

Αν και η επίθεση με τη ρουκέτα δεν προκάλεσε θύματα, είναι η πρώτη φορά που παλαιστινιακή ρουκέτα φτάνει τόσο βαθιά στο έδαφος του Ισραήλ (12 χιλιόμετρα), κάτι που δείχνει ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν βελτιώσει σημαντικά την εμβέλεια αλλά και την ακρίβεια των αυτοσχέδιων ρουκετών τους. Αργά χθες βράδυ και αφού είχαν προηγηθεί οι απειλητικές δηλώσεις του Ισραήλ, η Ασκελόν επλήγη για δεύτερη φορά με ρουκέτα, η οποία επίσης δεν προκάλεσε θύματα. Λίγα λεπτά αργότερα, τα πρώτα ισραηλινά τεθωρακισμένα άρχισαν να κινούνται προς παλαιό εβραϊκό οικισμό της Γάζας.

Ισραηλινό στρατιωτικό δικαστήριο παρέτεινε χθες για πέντε ακόμα μέρες την προσωρινή κράτηση τεσσάρων βουλευτών και ενός υπουργού της Χαμάς, που απήχθησαν μαζί με άλλους 59 βουλευτές και υπουργούς της Χαμάς μετά τη σύλληψη του Ισραηλινού στρατιώτη, στις 25 Ιουνίου.


(Ασ. Πρες, Γαλλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

The Guardian

Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν και οι Ελβετοί. Μόνο η δική τους κυβέρνηση στην Ευρώπη τόλμησε να καταδικάσει όσα έκαναν οι Ισραηλινοί στη Γάζα. Είναι συλλογική τιμωρία, λένε. Παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Το Ισραήλ δεν έλαβε τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα, που προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες για να προστατεύσουν τους πολίτες. Η ανακοίνωση της Ελβετίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επαίσχυντη σιωπή της Ε.Ε.

Mόνον εκκλήσεις

Οι Παλαιστίνιοι σκοτώνουν δύο στρατιώτες και συλλαμβάνουν έναν όμηρο και σε αντίποινα το Ισραήλ ανατινάζει σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, διακόπτει την υδροδότηση, καταστρέφει γέφυρες, τη στιγμή που ηχοβολιστικά συστήματα τρομοκρατούν νυχθημερόν παιδιά. Ολα αυτά διαπράττονται εις βάρος ενός λαού στα πρόθυρα του λιμού, ο οποίος τελεί υπό πολιορκία σε μια τεράστια ανοιχτή φυλακή. Η αντίδραση της Ε.Ε.; Αδύναμες διατυπώσεις περί ανησυχίας και εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση.

Μήπως ευθύνεται ο πυρετός του Μουντιάλ; Μήπως η σπουδή για φτηνά καλοκαιρινά πακέτα διακοπών την τελευταία στιγμή; Δεν θα μπορούσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να δείξουν το ένα δέκατο από το θάρρος που επέδειξε ο έξοχος Ισραηλινός αρθρογράφος Γκιντόν Λεβί; «Δεν νομιμοποιείται ένα κράτος να στερεί την ηλεκτρική ενέργεια από 750.000 ανθρώπους. Δεν νομιμοποιείται να ζητά από 20.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, μετατρέποντας τις πόλεις τους σε πόλεις-φαντάσματα. Δεν νομιμοποιείται να απαγάγει τη μισή κυβέρνηση και το ένα τέταρτο του Kοινοβουλίου. Ενα κράτος το οποίο προχωρεί σε τέτοια μέτρα, δεν διαφέρει πλέον από μια τρομοκρατική οργάνωση» έγραψε αυτήν την εβδομάδα στην εφημερίδα «Χααρέτς». Η ευρωπαϊκή ανικανότητα στην αραβοϊσραηλινή σύρραξη είναι φυσικά ένα αρχαίο πρόβλημα. Η νέα επιδείνωση της ανίατης νόσου ξεκίνησε τον Ιανουάριο, μετά τη νίκη της Χαμάς στις εκλογές. Τότε η Ε.Ε. είχε εναρμονιστεί πλήρως με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, απαιτώντας από τη Χαμάς αλλαγή πολιτικής. Το Κουαρτέτο, ένα σχετικά πρόσφατο σώμα, το οποίο συστήθηκε για να συντονίσει την πολιτική των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Ε.Ε. και του ΟΗΕ έγινε μια παγίδα, λειτουργώντας ως εργαλείο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για να επιβάλει τη γραμμή του και στις υπόλοιπες χώρες. Οι απαιτήσεις του Κουαρτέτου ήταν ταυτόσημες με αυτές του Ισραήλ.

Η έκβαση της τρέχουσας κρίσης είναι αβέβαιη. Οπως κι αν τελειώσει, αναμφισβήτητα έχει έρθει η ώρα για άρση της άχρηστης πολιτικής άκριτης υποστήριξης στις ΗΠΑ και το Ισραήλ εκ μέρους της Ευρώπης. Η κυβέρνηση του Ολμέρτ δεν προσπαθεί να καταστρέψει μόνο τη Χαμάς, αλλά και τον Μαχμούντ Αμπάς. Οπως και η κυβέρνηση Σαρόν, επιδιώκει να υπονομεύσει οιονδήποτε μετριοπαθή Παλαιστίνιο, παρουσιάζοντάς τον ανίσχυρο. Επιζητεί την κυριαρχία, όχι τη διαπραγμάτευση. Η Ε.Ε. θα έπρεπε να παραδεχθεί ότι οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν σύμμαχο στην ειρήνη. Χωρίς το δικαίωμά τους να λειτουργούν, το δικαίωμά τους να υπάρχουν ως κράτος είναι κούφιο.

Nα πάρει τη σωστή απόφαση

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι αν η Ε.Ε. καταδικάσει τις ισραηλινές ενέργειες, θα χάσει την επιρροή της στην ισραηλινή κυβέρνηση. Τι πέτυχε όμως η υποτιθέμενη αυτή επιρροή από τότε που ανήλθαν στην εξουσία οι Σαρόν και Ολμέρτ; Ο απολογισμός είναι φτωχός. Υπάρχει ένα διεθνές ακροατήριο, που αναμένει από την Ευρώπη να λάβει τη σωστή στάση. Αν το Ισραήλ σκοπεύει να ακούσει, δεν θα πρέπει να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τη στάση της Ε.Ε.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_07/07/2006_190221)

Δρόμοι

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ

Την είχαν...

... ονομάσει «πράσινη γραμμή». Και την είχαν ορίσει ανάμεσα στα αμφισβητούμενα ισραηλινά σύνορα του 1967 και τα σημερινά εδάφη της Παλαιστινιακής Αρχής. H «πράσινη γραμμή» έχει σήμερα αντικατασταθεί από μια «γκρίζα»: το τείχος που όρθωσαν οι Ισραηλινοί και που οι ίδιοι το λένε «φράχτη ασφαλείας». Δεν πρόκειται βέβαια για φράχτη, αλλά για ένα ψηλό και αδιαπέραστο τείχος.

H ειρωνεία...

... είναι ότι πολλοί και από τις δύο πλευρές το είδαν με κακό μάτι από την αρχή. Οι φανατικοί Ισραηλινοί το θεώρησαν κάτι σαν προδοσία, αφού ορθωνόταν στον δρόμο τους προς τη Γη της Επαγγελίας, η οποία περιλαμβάνει τα πάντα από τη Μεσόγειο μέχρι τον ποταμό Ιορδάνη. Από την άλλη μεριά, οι Παλαιστίνιοι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ αγωνίζονταν με νύχια και με δόντια να διατηρήσουν τη σχετικά καλύτερη ζωή τους, παραμένοντας στην ισραηλινή μεριά του φράχτη.

Το τείχος...

... που χωρίζει σήμερα τους Ισραηλινούς από τους Παλαιστινίους θα μπορούσαμε να το δούμε σαν μια συμβολή του Ισραήλ στη διεθνή πολιτική κουλτούρα. Έγινε παράδειγμα προς μίμηση. H Ινδία χτίζει τείχη για να προφυλαχθεί από τους αντάρτες που διεισδύουν από το Κασμίρ. Και η Σαουδική Αραβία χρησιμοποιεί το ισραηλινό παράδειγμα ως μοντέλο για να χτίσει ένα δικό της τείχος ασφαλείας που θα αποτρέπει επιθέσεις ισλαμιστών από την Υεμένη. Το ισραηλινό τείχος είναι άσχημο. Το χρώμα του είναι το χρώμα της σκόνης που κάθεται πάνω του, καθώς περνούν μπροστά του τα περιπολικά αυτοκίνητα. Μοιάζει με μια ουλή πάνω στο τοπίο. Χωρίζει δυο λαούς και υπενθυμίζει σε αυτούς και σε όλον τον κόσμο πόσο ανελέητη και ασίγαστη είναι η πανάρχαια σύγκρουσή τους. Μοιάζει με τη νυστεριά ενός χειρουργού πάνω σε ένα ανθρώπινο σώμα ή, όπως λένε αυτοί που θέλουν το τείχος, με τα άσχημα αλλά αναγκαία ράμματα που πρέπει με αυτά να ράψει ο γιατρός ένα ανοιχτό τραύμα. Ο στρατηγός Μοντγκόμερι είχε πει όταν συνέτριψε την αραβική εξέγερση του 1936-1939 στην Παλαιστίνη: «H σύγκρουση Εβραίων και Αράβων πιθανότατα θα συνεχιστεί και τα επόμενα 50 χρόνια».

Έξι δεκαετίες...

... από την ίδρυση του Ισραήλ και τέσσερις δεκαετίες από την κατάκτηση της Δυτικής Όχθης, το πρόβλημα παραμένει απαράλλαχτο. Οι Ισραηλινοί θέλουν να διατηρήσουν το εβραϊκό κράτος τους, αλλά δεν έχουν αποφασίσει μέσα σε ποια σύνορα. Οι Παλαιστίνιοι θέλουν δικό τους κράτος, αλλά δεν έχουν ορίσει πού αρχίζει και πού τελειώνει η πατρίδα αυτού του προσφυγικού έθνους. Οι αριθμοί δουλεύουν εις βάρος και των δύο λαών. Οι Παλαιστίνιοι είναι απειλή για τους Ισραηλινούς, επειδή γεννούν πολύ περισσότερα παιδιά από αυτούς. Ακόμη κι αν ήταν εφικτή, οι Ισραηλινοί γνωρίζουν πως αργά ή γρήγορα θα γινόταν αδύνατη η συνύπαρξη μαζί τους. H μοναδική «λύση» που φαίνεται στον ορίζοντα, πιθανότατα θα είναι η «τελική»: με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο ισχυρότερος θα εξοντώσει τον προαιώνιο αντίπαλό του.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18581&m=N51&aa=3)

 
Σε μία οργισμένη και συνάμα δυναμική κινητοποίηση προχώρησαν χτες βράδυ, στην Αθήνα, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, καθώς και πλήθος Παλαιστινίων εργαζομένων που ζουν στη χώρα μας, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της ΚΟ Αθήνας, για να καταδικάσουν τη βάρβαρη εισβολή που εξαπέλυσε τις τελευταίες ημέρες το Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Συγκεντρώθηκαν, για να εκφράσουν την οργή και την αγανάκτησή τους εναντία στους ιμπεριαλιστές δολοφόνους και συνάμα την αμέριστη, χωρίς όρους, αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό, που αιμορραγεί για το δικαίωμά του να έχει πατρίδα.

Με δυναμισμό και παλμό, οι συγκεντρωμένοι λίγο μετά τις 8μμ ξεκίνησαν από το Πολεμικό Μουσείο και, με προμετωπίδα το πανό που έγραφε «Κάτω τα χέρια από την Παλαιστίνη. Φονιάδες των λαών, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΙΣΡΑΗΛ», ξεκίνησαν πορεία προς την αμερικάνικη και εν συνεχεία την ισραηλινή πρεσβεία, κρατώντας σημαίες του ΚΚΕ και της Παλαιστίνης. «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», «Ενας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός», «Οι ισραηλινοί δολοφονούν, Μπους και Μπλερ χειροκροτούν» ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν χτες το βράδυ, ήταν μόνο μερικές λέξεις που είχαν στόχο να δώσουν κουράγιο στο λαό της Παλαιστίνης, να στείλουν - για άλλη μια φορά - το μήνυμα στις ΗΠΑ και τους υπηκόους τους ότι είναι ανεπιθύμητοι. Η πορεία φτάνει στην αμερικάνικη πρεσβεία, μία αμερικάνικη σημαία τυλίγεται στις φλόγες και το σύνθημα δονεί την ατμόσφαιρα, «ΝΑΤΟ και ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ φονιάδες των λαών, κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών», υποδεικνύοντας τους ηθικούς αυτουργούς της γενοκτονίας ενός λαού.

Αμέσως μετά η πορεία ξεκινά με τον ίδιο παλμό και δυναμισμό για την ισραηλινή πρεσβεία. Εν μέσω συνθημάτων, ο Ικτάμι Ιχιάρ, πρόεδρος της Ενωσης Παλαιστινίων εργαζομένων στη χώρα μας, δηλώνει στο «Ρ»: «Αυτή η κινητοποίηση εκφράζει τα πραγματικά αισθήματα του ελληνικού λαού, των κομμουνιστών υπέρ του παλαιστινιακού λαού. Η εισβολή των Ισραηλινών στη Γάζα αποσκοπεί στον αφανισμό του λαού μας. Αυτό δε θα περάσει. Ενωμένος ο παλαιστινιακός λαός, μετά τη συμφωνία των οργανώσεών του αντιστέκεται και συνεχίζει να διεκδικεί ανεξάρτητο κράτος, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ».

Λίγα λεπτά πριν τις 10μμ οι διαδηλωτές βρίσκονται έξω από την ισραηλινή πρεσβεία και προχωρούν στη συμβολική περικύκλωσή της με αναμμένους πυρσούς. Λίγο αργότερα και ενώ τα συνθήματα πέφτουν βροχή, ισραηλινές και αμερικάνικες σημαίες ρίχνονται στην πυρά. Η διαδήλωση κλείνει με την υπόσχεση: «Ο αγώνας συνεχίζεται».


Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) καλεί τις Επιτροπές Ειρήνης να πάρουν μέρος σε εκδήλωση αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς τον παλαιστινιακό λαό την Τρίτη 11 Ιούλη στις 9 το βράδυ μπροστά στην πρεσβεία του Ισραήλ.

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), καταδικάζοντας την τρομοκρατική εισβολή των Ισραηλινών στη Γάζα και εκφράζοντας την αλληλεγγύη της στο λαό της Παλαιστίνης, καλεί τις γυναίκες να συμμετέχουν στη συγκέντρωση - διαμαρτυρία την Τρίτη 11 Ιούλη, στις 9 το βράδυ, έξω από την αμερικανική πρεσβεία.

Ψηφίσματα διαμαρτυρίας και καταδίκης στα νέα μαζικά εγκλήματα του ισραηλινού στρατού εξέδωσαν οι: Η ΔΕ της Πανελλήνιας Ενώσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ) Κοκκινιάς, η Ενωση Συνταξιούχων ΤΕΒΕ Αθηνών και Περιχώρων, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΤΕΒΕ και ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας - Πειραιάς και Περιχώρων.

Το ΠΑΜΕ με ανακοίνωσή του αντιτίθεται στην ισραηλινή βαρβαρότητα στην Παλαιστίνη και και με το σύνθημα «Ο αγώνας των Παλαιστινίων είναι και δικός μας αγώνας!» καλεί το λαό της Αθήνας σε «νυχτερινή διαμαρτυρία» την ερχόμενη Τρίτη 11 Ιούλη στις 9 το βράδυ. Η διαδήλωση θα γίνει μπροστά στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα και θα ακολουθήσει πορεία στην πρεσβεία του Ισραήλ.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=7/7/2006&id=6762&pageNo=9&direction=1

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Το Ισραήλ θέλει την ησυχία του και η Χαμάς θέλει να την αφήσουν να κυβερνήσει. Αντί γι' αυτά, το Ισραήλ βομβαρδίζει, καταστρέφει και σκοτώνει, ενώ η Χαμάς δηλώνει ότι θα κατασκευάζει όλο και καλύτερους πυραύλους που θα μπορούν να φτάνουν όλο και πιο μακριά. Γιατί πήγαν όλα τόσο στραβά; Μπορεί να γίνει κάτι για να μην πάνε ακόμη χειρότερα;

H Ομάδα Διεθνών Κρίσεων είναι ένας οργανισμός πρόληψης των συγκρούσεων. Πρόεδρός της είναι ο Γκάρεθ Έβανς και διευθυντής προγραμμάτων ο Ρόμπερτ Μάλλεϋ, άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τη Μέση Ανατολή. Με την ιδεολογία της Χαμάς διαφωνούν ριζικά και οι τρομοκρατικές τακτικές της τους απωθούν. Ξέρουν όμως να ακούν. Και το βασικό συμπέρασμα που έχουν βγάλει απ' όσα έχουν ακούσει τις τελευταίες εβδομάδες είναι ένα: είτε θα επιτραπεί στη Χαμάς να κυβερνήσει είτε η οργάνωση θα συνεχίσει τον πόλεμο, με ολέθριες επιπτώσεις για όλους.

Οι περισσότεροι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Χαμάς αποτελείται από διάφορα κομμάτια και ότι η απαγωγή του Ισραηλινού δεκανέα ήταν απόφαση της εξόριστης σκληροπυρηνικής ηγεσίας, που θέλει να υπονομεύσει τους πραγματιστές της ισλαμικής κυβέρνησης. H εικόνα αυτή, σημειώνουν οι δύο αρθρογράφοι στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, δείχνει μια χαρούμενη άγνοια για τον πραγματικό τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης. Ασφαλώς και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις - όχι όμως και διάσταση μεταξύ «Χαμάς εξωτερικού» και «Χαμάς εσωτερικού». Οι επιθέσεις με πυραύλους σε ισραηλινό έδαφος αποσκοπούν στο να δείξουν ότι η οργάνωση έχει και άλλες εναλλακτικές λύσεις αν το Ισραήλ και η Δύση δεν την αφήσουν να κυβερνήσει. Και οι εξελίξεις τη δικαιώνουν: η απήχησή της μεγαλώνει, οι επικριτές της αναγκάζονται να σωπάσουν, οι εικόνες των σκοτωμένων παιδιών που κάνουν τον γύρο του κόσμου οδηγούν και πάλι το Ισραήλ στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Όλα αυτά δεν είναι καθόλου ευχάριστα, αφήνουν όμως να διαφανεί κάποια διέξοδος. H Χαμάς πρέπει να αφήσει ελεύθερο τον στρατιώτη, να επαναφέρει την ανακωχή και να σταματήσει την εκτόξευση πυραύλων. Το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει την εισβολή στη Γάζα, να εγκαταλείψει τη δυσανάλογη στρατιωτική δράση στα κατεχόμενα εδάφη και να αφήσει ελεύθερους τους βουλευτές και υπουργούς που συνέλαβε πρόσφατα, μαζί με όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενους εναντίον των οποίων δεν έχει απαγγελθεί κατηγορία. Για να επιτευχθεί βέβαια μια τέτοια συμφωνία, καταλήγουν τα δύο μέλη της Ομάδας Διεθνών Κρίσεων, πρέπει να υπάρξει μια πιο ενεργή αλλά και διαφορετικού χαρακτήρα εξωτερική παρέμβαση. Το να λες ότι δεν συζητώ με τη Χαμάς αν δεν αλλάξει ριζικά την ιδεολογία της, είναι θεμιτή θέση στον βαθμό που δεν ζητάς κάτι. Όταν αρχίσεις να ζητάς - σταματήστε τη βία, απελευθερώστε τον στρατιώτη - πρέπει μοιραία να αλλάξεις και προσέγγιση.


ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18582&m=N31&aa=2)

ΛΟΝΔΙΝΟ

Την εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα, τη στάση των ΗΠΑ αλλά και της Διεθνούς Κοινότητας καταδικάζουν προσωπικότητες της Βρετανίας και Βρετανοί εβραίοι σε ολοσέλιδη καταχώριση που δημοσιεύθηκε στο χθεσινό φύλλο των «Τάιμς» του Λονδίνου. Την κατακραυγή τους για τη στάση του Ισραήλ εκφράζουν και μέλη της οργάνωσης «Ισραηλινό Μπλοκ για την Ειρήνη» με αντίστοιχη καταχώριση στη σημερινή εφημερίδα «Χέραλντ Τρίμπιουν».

Περισσότεροι από 300 είναι οι Βρετανοί που υπογράφουν την καταχώριση των «Τάιμς», ανάμεσά τους ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ, ο σκηνοθέτης Μάικ Λι, ο ιστορικός Ερικ Χομπσμπάουμ, η ηθοποιός Μίριαμ Μάργκολις, πολλοί ακαδημαϊκοί και μέλη της εβραϊκής κοινότητας της Βρετανίας.

«Με τρόμο παρακολουθούμε την αντίδραση του Ισραήλ για την απαγωγή του νεαρού στρατιώτη. Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα πέφτουν θύματα μιας συλλογικής τιμωρίας εξαιτίας της δράσης ορισμένων μαχητών»: «Αναφέρεται χαρακτηριστικά στη δημοσίευση. Επικρίνονται, επίσης η στάση των ΗΠΑ και η απραξία της Διεθνούς Κοινότητας -«Απελπιστικά αναποτελεσματική είναι η έκκληση των ΗΠΑ προς το Ισραήλ για αυτοσυγκράτηση. Η κατάσταση απαιτεί συντονισμένη και αποφασιστική δράση από τη Διεθνή Κοινότητα».

Η κίνηση συντονίστηκε από την οργάνωση «Εβραίοι υπέρ της Δικαιοσύνης για τους Παλαιστινίους» και για την καταχώριση καταβλήθηκε στους «Τάιμς» το ποσό των 10.000 στερλίνων (περίπου 15.000 ευρώ).

«Δεν κατανοούμε πώς το Ισραήλ μπορεί να υπερασπίζεται τη δράση του εναντίον αμάχων όταν επιτίθεται σε σταθμούς παροχής ύδατος και ηλεκτρικής ενέργειας», δήλωσε ο Νταν Γιούντελσον, εκπρόσωπος της οργάνωσης.

Πάντως, εκπρόσωπος της ισραηλινής πρεσβείας στο Λονδίνο έσπευσε να υπογραμμίσει ότι η κίνηση της οργάνωσης δεν αντικατοπτρίζει τη στάση του συνόλου της βρετανικής εβραϊκής κοινότητας, της βρετανικής κυβέρνησης και των βρετανικών μέσων. «Το Ισραήλ κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσει την απελευθέρωση του στρατιώτη και να τερματίσει τις επιθέσεις με πυραύλους Κασάμ με τις λιγότερες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές», είπε χαρακτηριστικά ο Γιούντελσον.

Οσοι, πάντως, υπογράφουν την καταχώριση στους «Τάιμς» υποστηρίζουν ότι είναι λάθος η άποψη που «επιβάλλει» στους Εβραίους να μην ασκούν κριτική στο Ισραήλ. «Υιοθετώντας τέτοια στάση το Ισραήλ αυτοκαταστρέφεται», τονίζει ο Γιούντελσον.

Στον ίδιο άξονα κινείται και η καταχώριση στη «Χέραλντ Τρίμπιουν», με την οργάνωση «Ισραηλινό Μπλοκ για την Ειρήνη» να καλεί σε δράση την Ευρωπαϊκή Ενωση σε συνεργασία με άλλες χώρες για άμεση παρέμβαση στην ισραηλινο-παλαιστινιακή κρίση.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΓΚΑΛΟΠ: Το 82% των Ισραηλινών ζητάει την εκτέλεσή τους και το 52% τον βομβαρδισμό αμάχων, την ώρα που η εισβολή συνεχίζεται με σφοδρές μάχες σε πυκνοκατοικημένες περιοχές

[/i]ΓΑΖ
Η ισραηλινή κυβέρνηση εμφανίζεται σίγουρη ότι δεν υπάρχει περίπτωση καταδίκης της εισβολής από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επικαλούμενη τη βεβαιότητα του αμερικανικού βέτο. Την ίδια ώρα, η συντριπτική πλειοψηφία των Ισραηλινών τάσσεται υπέρ της δολοφονίας των ηγετών της Χαμάς προκειμένου με τον τρόπο αυτό να επιτευχθεί η απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη.

Γκάλοπ-καθρέφτης...

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε χθες στην ισραηλινή εφημερίδα «Μααρίβ», το 82% των Ισραηλινών προτείνουν «να αρχίσουν να εκτελούνται οι ηγέτες της Χαμάς». Το 53% θεωρούν ότι το Ισραήλ θα πρέπει να ανακαταλάβει τη Λωρίδα της Γάζας από την οποία αποχώρησε μονομερώς πριν από ένα χρόνο, ενώ το 52% δηλώνουν ότι πρέπει να βομβαρδίζονται στόχοι στη Λωρίδα της Γάζας, έστω και αν αυτό προκαλεί θύματα στον άμαχο πληθυσμό.

Μόνο το 20% συμφωνούν να γίνει δεκτό το αίτημα των παλαιστινιακών οργανώσεων για απελευθέρωση Παλαιστινίων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές με αντάλλαγμα την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη.

Τη βεβαιότητα ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν πρόκειται να καταδικάσει τη συνεχιζόμενη ισραηλινή εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας εξέφρασε χθες, μιλώντας στο ισραηλινό ραδιόφωνο, ο εκπρόσωπος του Ισραήλ στον ΟΗΕ, Νταν Γκίλερμαν. «Αναμένω ότι οι ΗΠΑ θα προβάλουν το βέτο τους αλλά ελπίζω ότι κάτι τέτοιο δεν θα είναι απαραίτητο, καθώς πολλές χώρες, κυρίως ευρωπαϊκές, μας έχουν πληροφορήσει ότι δεν θα μπορούσαν να αποδεχτούν το κείμενο του σχεδίου», είπε, αναφερόμενος σε σχέδιο απόφασης που κατέθεσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας το Κατάρ. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη χαρακτηρίσει «μη ισορροπημένο» αυτό το σχέδιο ψηφίσματος.

Εκκλήσεις στους Αραβες

Κατά τη διάρκεια επίσκεψης σε νοσοκομείο της Γάζας, όπου μεταφέρονται πολλά από τα θύματα της ισραηλινής εισβολής, ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός, Ισμαΐλ Χανίγε, κάλεσε χθες τις αραβικές χώρες και τη διεθνή κοινότητα να παρέμβουν ώστε να αναγκαστεί το Ισραήλ να σταματήσει τις επιχειρήσεις.

Ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί «δυσανάλογα» μέσα για να εξασφαλίσει την απελευθέρωση του αιχμάλωτου στρατιώτη, δήλωσε χθες ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Μάσιμο ντ' Αλέμα. «Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι για να σώσεις έναν όμηρο μπορείς να ξεκινήσεις μια επιχείρηση που οδηγεί στο θάνατο δεκάδων ανθρώπων», είπε.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Την πρεσβεία της Παλαιστινιακής Αρχής επισκέφτηκε χτες αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τη ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, προκειμένου να εκφράσει τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη του ΚΚΕ στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό από τη συνεχιζόμενη βάρβαρη εισβολή των ισραηλινών δυνάμεων στη Γάζα.

Αμέσως μετά έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Τούτη την κρίσιμη ώρα πρέπει να μιλήσει ο ελληνικός λαός και όλοι οι λαοί της περιοχής. Δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη εξέλιξη στο παλαιστινιακό ζήτημα. Το Ισραήλ οργανώνει την πιο εγκληματική επιχείρηση των τελευταίων χρόνων. Εχει φτάσει στο σημείο να απαγάγει υπουργούς, να προβαίνει κυριολεκτικά σε γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, και μάλιστα σε μία περιοχή, στη Γάζα, όπου Παλαιστίνιοι πρόσφυγες ζουν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Πρόκειται για μια σύγχρονη γενοκτονία και πρέπει να σταματήσει η υποκρισία της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και των κυβερνήσεων της ΕΕ, που συνιστούν ψυχραιμία και αναδεικνύουν το ρόλο των συνεννοήσεων και των διαλόγων.

Τούτη την ώρα δεν μπορούμε να μιλάμε για διάλογο. Πρέπει να πούμε STOP στο Ισραήλ. Από εκεί και πέρα ο παλαιστινιακός λαός με την ηγεσία του θα αποφασίσει πώς θα χειριστεί τα παραπέρα ζητήματα. Δεν μπορούμε να μιλάμε για διάλογο αν δεν υπάρξει STOP σε αυτή τη γενοκτονία, αν δεν υπάρξει απελευθέρωση των Παλαιστινίων υπουργών που κρατούν οι Ισραηλινοί. Τα προσχήματα των Ισραηλινών δε μας συγκινούν, διότι όλα αυτά τα χρόνια συνειδητά κατέχουν μια χώρα και ένα λαό με τις πλάτες των ΗΠΑ και όχι μόνο. Πρόκειται για πρωτοφανές έγκλημα».

Από την πλευρά του ο Παλαιστίνιος πρέσβης, Σαμίρ Αμπού Γκαζάλα, μετά τη συνάντηση σημείωσε: «Είναι τιμητική για εμάς η επίσκεψη της κυρίας Παπαρήγα στο σπίτι των Παλαιστινίων στην Ελλάδα. Θεωρούμε ότι η επίσκεψη αυτή μεταφέρει ένα μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο λαό μας που ζει, αυτές τις ημέρες, μια κατάσταση γενοκτονίας. Αλλά είναι και μια επίσκεψη που στέλνει στον παλαιστινιακό λαό ένα μήνυμα, ότι στο πλευρό του δίκαιου αγώνα που διεξάγει για την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στέκεται ο ελληνικός λαός. Εκφράζουμε τη βαθύτατη εκτίμησή μας για την επίσκεψη αυτή. Εκφράζουμε τη βαθύτατη εκτίμησή μας για τη γενναία στάση όλου του ελληνικού λαού, που δεν είναι καινούρια για εμάς. Οι Ελληνες μάς έχουν συνηθίσει σε τέτοιες θέσεις σε όλη τη διάρκεια του αγώνα μας».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=8/7/2006&id=6763&pageNo=15&direction=1

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα η ολομέτωπη επίθεση του ισραηλινού στρατού μέσα στη Λωρίδα της Γάζας. Μετά από πολυήμερες αεροπορικές επιδρομές, που στόχευσαν πολιτικές, κυρίως, υποδομές, όπως εγκαταστάσεις ηλεκτροδότησης και σχολεία, ισραηλινά τεθωρακισμένα και πολυάριθμες επίγειες δυνάμεις έχουν πλέον εισβάλει στις πόλεις που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας, ενώ επιχειρούν και στο νότο.

Με πρόσχημα, όπως γίνεται πλέον ολοφάνερο ακόμη και στον πιο δύσπιστο, την ομηρία του Ισραηλινού δεκανέα Γκιλάντ Σαλίτ, από τις 2 Ιουλίου, η ισραηλινή ηγεσία προχωρά σε αυτό που μοιάζει να ήταν εξαρχής ο απώτερος στόχος της. Να γονατίσει τον παλαιστινιακό λαό, την ηγεσία, την εκλεγμένη του κυβέρνηση, τους θεσμούς του. Το ότι η απαγωγή του Σαλίτ αξιοποιήθηκε μόνο ως αφορμή είναι κάτι που αναφέρεται πια ξεκάθαρα και στην πλειοψηφία του ισραηλινού Τύπου.


Ουδέποτε μέχρι σήμερα, ούτε φυσικά, όπως αποδείχτηκε περίτρανα, κατά τη διάρκεια της επίτευξης και της μετέπειτα εφαρμογής των Συμφωνιών του Οσλο, οι ισραηλινές ηγεσίες είχαν πραγματικά ως σκοπό την επικράτηση μιας μόνιμης, βιώσιμης, δίκαιης ειρήνης. Για να γίνει κάτι τέτοιο, θα αρκούσε, ίσως, απλώς να εφαρμοστούν οι σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ. Είναι, σήμερα, πασιφανές ότι οι συμφωνίες του Οσλο, αλλά και όσες ακολούθησαν δεν είχαν ως αντικείμενο παρά τη διαρκή και επ' αόριστον επαναδιαπραγμάτευση των αποφάσεων αυτών. Το ξέσπασμα της δεύτερης Ιντιφάντα, το 2000, ήταν μόνο το λογικό επακόλουθο της τακτικής αυτής.

Οι εξελίξεις, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχουν επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί αναλυτές, συμπεριλαμβανομένων και Ισραηλινών, είχαν επισημάνει πολλάκις: Οι ισραηλινές ηγεσίες δρουν στη βάση επεξεργασμένων και μεθοδικών σχεδίων. Μπορεί στη διεθνή κοινή γνώμη, που στρέφει την προσοχή της στην περιοχή μόνο όταν ηχήσουν τα βαρέα όπλα ή ο κρότος μιας επίθεσης αυτοκτονίας, να φαίνεται ότι ο ισραηλινός στρατός αντιδρά σε κάποια ενέργεια, αλλά επί της ουσίας σχεδόν ποτέ η πραγματική εικόνα δεν είναι αυτή.

Οπως και παλαιότερα, έτσι και τώρα, τα παλαιστινιακά εδάφη παρέμειναν αποκλεισμένα, με μικρά διαλείμματα, από τη στιγμή που εξελέγη η «Χαμάς» κυβέρνηση, μέσα από μια διαδικασία απολύτως νόμιμη και δημοκρατική, όπως όλοι παραδέχτηκαν, ασχέτως των σοβαρών διαφωνιών και ενστάσεων που έχει κανείς απέναντι στις θέσεις και την τακτική της. Οι ισραηλινές επιδρομές και εισβολές συνεχίστηκαν, οι εξευτελισμοί, η μιζέρια.

Συγκεκριμένα, η Λωρίδα της Γάζας, από όπου, πανηγυρικά, αποχώρησε ο ισραηλινός στρατός τον περασμένο Σεπτέμβρη, βρίσκεται σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης διαρκώς. Ο έλεγχος όλων των επίγειων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων της βρίσκεται πάντα στα χέρια του ισραηλινού στρατού. Οπότε η αποχώρηση απλώς τη μετέτρεψε σε μια μεγάλη φυλακή.

Πολύ πριν την απαγωγή του Ισραηλινού δεκανέα, ο ισραηλινός στρατός, με πρόσχημα τότε την εκτόξευση αυτοσχέδιων ρουκετών επί ισραηλινού εδάφους, είχε αιματοκυλήσει τους αμάχους της, τη στιγμή που επί μήνες τώρα έχουν γίνει ελάχιστες επιθέσεις εντός ισραηλινού εδάφους. Διόλου τυχαία, προφανώς, η «ξαφνική» αυτή κλιμάκωση συνέπεσε με τις, επιτυχείς όπως κατέληξαν, προσπάθειες των παλαιστινιακών οργανώσεων να συμφωνήσουν σε μια ενιαία πολιτική στρατηγική απέναντι στο Ισραήλ, γεγονός, όμως, που καταρρίπτει το επιχείρημα της «έλλειψης συνομιλητή» και θολώνει τις εντυπώσεις που Ισραήλ, και κυρίως ΗΠΑ, θέλουν να καλλιεργήσουν.


Ο ισραηλινός στρατός, ακόμη και την περίοδο των «ειρηνευτικών συνομιλιών», δεν έφυγε ποτέ από τις πόρτες των Παλαιστινίων. Δεν έπαψε ποτέ να συλλαμβάνει και να φυλακίζει χωρίς καν απαγγελία κατηγοριών τα παιδιά τους, δεν έπαψε ποτέ να τα σκοτώνει. Οι εποικισμοί δεν έπαψαν ποτέ να αναπτύσσονται. Οι παλαιστινιακές καλλιέργειες δεν έπαψαν ποτέ να καταστρέφονται, τα σπίτια να ισοπεδώνονται, οι δρόμοι να κλείνουν επ' αόριστον, τα ισραηλινά φυλάκια να αποκλείουν τη μία γειτονιά από την άλλη.

Ολα αυτά είναι η καθημερινότητα του παλαιστινιακού λαού. Στην παρούσα φάση, και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση κατά πυκνοκατοικημένων περιοχών, κατά ενός πληθυσμού ήδη καταπονημένου από την έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων και νερού, ενώ συλλαμβάνονται εν ψυχρώ οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί του στο κοινοβούλιο, τα υποκριτικά ψελλίσματα όλων (συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής κυβέρνησης) μεταθέτουν την ουσία του προβλήματος στο αίτημα απελευθέρωσης του Ισραηλινού στρατιώτη.

Και φυσικά ουδείς έχει αντίρρηση ότι η οποιαδήποτε ζωή έχει την ίδια ακριβώς αξία: Ανεκτίμητη. Ομως, είναι πραγματικά εξοργιστικό το ότι δεν έχουν αξία οι ζωές περίπου 9.000 Παλαιστινίων κρατουμένων (500 γυναικόπαιδα) που στην πλειοψηφία τους κρατούνται επί χρόνια χωρίς απαγγελία κατηγοριών. Δεν έχουν αξία οι ζωές 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας και περισσότερων στη Δυτική Οχθη. Δεν έχουν αξία οι ζωές και οι περιουσίες άλλων 4-5 εκατομμυρίων που ζουν στην προσφυγιά.


Ολα αυτά είναι η καθημερινότητα μιας κατοχής, στην οποία κανείς δεν αναφέρεται ακόμη και σήμερα, αποκρύπτοντας την πραγματική αιτία όλων όσα συμβαίνουν. Μιας κατοχής δεκαετιών που συντηρείται μέσα από τη δύναμη της ισραηλινής στρατιωτικής υπεροπλίας και τις ισχυρές πλάτες που την καλύπτουν.

Οι πλάτες αυτές, δηλαδή είτε απροκάλυπτα οι ΗΠΑ είτε «διπλωματικά» η ΕΕ, επισταμένα αγνοούν το γεγονός της κατοχής και επιμένουν να ισοσταθμίζουν το θύτη με το θύμα και να αναφέρονται στα τεκταινόμενα σαν να επρόκειτο για μια σύγκρουση μεταξύ δύο ανεξάρτητων και ισοδύναμων κρατών. Είτε εξοπλίζοντας και στηρίζοντας οικονομικά το Ισραήλ (ΗΠΑ), είτε σιωπώντας και χρηματοδοτώντας έργα υποδομής στα παλαιστινιακά εδάφη (ΕΕ), πιέζουν σε μία και μοναδική κατεύθυνση. Να διαπραγματευτεί ο παλαιστινιακός λαός τα αδιαπραγμάτευτα: Το δικαίωμά του στη γη του, το δικαίωμα της αντίστασης στην κατοχή, το δικαίωμα να εκλέγει όποια κυβέρνηση επιθυμεί, το δικαίωμά του στην αξιοπρέπειά του.

Οσο αυτά δε γίνονται αποδεκτά άνευ διαμαρτυριών, το Ισραήλ «δεν έχει συνομιλητή», «θα πρέπει να επιδειχτεί αυτοσυγκράτηση εκατέρωθεν», «θα πρέπει να τερματιστεί η παλαιστινιακή τρομοκρατία». Γιατί φυσικά, Ισραήλ, ΗΠΑ και λοιποί επιθυμούν μια συμφωνία: Μια συμφωνία στα μέτρα τους που θα κατευνάσει την αραβική κοινή γνώμη (για την οποία το Παλαιστινιακό είναι η αχίλλειος πτέρνα έκφρασης της γενικευμένης οργής) και θα δίνει ένα σαφές μήνυμα, όχι μόνο στους Παλαιστινίους, αλλά σε όλους τους λαούς του κόσμου: «Ειρήνη» είναι αυτή που επιβάλλει το δίκαιο και τα συμφέροντα του ισχυρού, όλα τα άλλα είναι «τρομοκρατία» και πατάσσονται αιματηρά. Γι' αυτό, οι μάχες στα σοκάκια της Μπέιτ Χανούν, της Μπέιτ Λαχίγια, του καταυλισμού Τζαμπάλιγια, της Τζενίν, δεν είναι μόνο μάχες των Παλαιστινίων... θα πρέπει να είναι και δικές μας.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=9/7/2006&id=6781&pageNo=8&direction=1

Συνεχίζουν τη φονική «Kαλοκαιρινή Bροχή» στη Γάζα οι Iσραηλινοί

ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ

Επ' αόριστον θα συνεχιστεί, σύμφωνα με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, η φονική «Καλοκαιρινή Βροχή» στη Λωρίδα της Γάζας. Τι κι αν ο ΟΗΕ προειδοποιεί πως η περιοχή βρίσκεται στο χείλος της ανθρωπιστικής καταστροφής; Όπως δήλωσε ο Εχούντ Ολμέρτ στο υπουργικό του συμβούλιο, οι διεθνείς αντιδράσεις δεν τον απασχολούν πολύ...

«Ο πόλεμος αυτός δεν μπορεί να μπει σε χρονοδιάγραμμα. Δεν μπορούμε να πούμε για πόσο καιρό θα συνεχιστεί», είπε ο Ολμέρτ χθες. Μία ημέρα νωρίτερα, η κυβέρνησή του είχε απορρίψει την πρόταση του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού και ηγέτη της Χαμάς για εκεχειρία, ώστε να διευκολυνθεί η παλαιστινιακή κυβέρνηση στις προσπάθειές της να επιτύχει την απελευθέρωση του Ισραηλινού δεκανέα Γκιλάντ Σαλίτ.

Το Ισραήλ, επέμεινε χθες ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, δεν έχει πρόθεση να ανακαταλάβει τη Γάζα. Οι στρατιωτικές του δυνάμεις όμως «θα επιχειρούν, θα μπαίνουν και θα βγαίνουν όποτε χρειάζεται».

Προκλητικός

Ο υποστράτηγος Γιοάβ Γκαλάντ, διοικητής της νότιας περιοχής του Ισραήλ, υπήρξε ακόμα σαφέστερος: «Είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε την επιχείρηση για έναν, δύο και αν χρειαστεί ακόμα περισσότερους μήνες», δήλωσε. «Οι Παλαιστίνιοι ας κάνουν τους λογαριασμούς τους. Θα μετρήσουν εκατοντάδες νεκρούς τρομοκράτες, θα μετρήσουν την κατεστραμμένη υποδομή, τα κατεστραμμένα γραφεία, τα κατεστραμμένα εργοστάσια...».

Τουλάχιστον 50 Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους 20 άμαχοι, έχουν σκοτωθεί από τότε που άρχισε η ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα, στις 28 Ιουνίου. Μόνο το Σάββατο, έχασαν τη ζωή τους επτά άνθρωποι, ανάμεσά τους και μία 50χρονη μητέρα, ο 22χρονος γιος της και η εξάχρονη κόρη της: το σπίτι τους, κοντά στην πόλη της Γάζας, επλήγη από ισραηλινό πύραυλο. Τα ισραηλινά στρατεύματα έχουν πλέον αποχωρήσει από τη Βόρεια Γάζα. Παραμένουν όμως στο νότιο τμήμα της, έχοντας πάρει θέσεις κοντά στα περίχωρα της πόλης της Γάζας, και όπως δηλώνουν οι στρατιωτικοί διοικητές, «σύντομα θα αρχίσουν επιχειρήσεις και σε άλλες περιοχές».

TA ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ
«Οι άμαχοι πληρώνουν δυσανάλογο τίμημα»

ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ «Καλοκαιρινής Βροχής» είναι η απελευθέρωση του Σαλίτ, ο οποίος κρατείται όμηρος από μέλη της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς και ακόμα δύο οργανώσεων, καθώς και ο τερματισμός των παλαιστινιακών επιθέσεων με ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ. Ο Σαλίτ όμως εξακολουθεί να κρατείται. Και οι επιθέσεις με ρουκέτες συνεχίζονται. Συνολικά δύο ρουκέτες έπληξαν χθες την ισραηλινή πόλη Σντερότ τραυματίζοντας έναν κάτοικο. Το μόνο που φαίνεται να έχει επιτύχει λοιπόν μέχρι στιγμής η ισραηλινή επιχείρηση, είναι να φέρει τη Γάζα στο χείλος της ανθρωπιστικής καταστροφής: χρησιμοποιώντας ασυνήθιστα έντονη γλώσσα, οι υπηρεσίες παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ δήλωσαν «θορυβημένες από τις εξελίξεις στην περιοχή, από τους θανάτους αθώων αμάχων, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών, την εντεινόμενη δυστυχία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, τα βαθιά τραύματα που προκαλούνται στην παλαιστινιακή κοινωνία». Οι άμαχοι, επισήμανε ο ΟΗΕ, πληρώνουν εξαιτίας της ισραηλινής επιχείρησης δυσανάλογα μεγάλο τίμημα. Όπως δήλωσε όμως ο Ολμέρτ, οι διεθνείς αντιδράσεις δεν τον απασχολούν πολύ. Ίσως διότι η Ουάσιγκτον απέχει από αυτές: «Ας θυμηθούμε ποιος το ξεκίνησε όλο αυτό», είπε στο CNN ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, Νίκολας Μπερνς. «Ήταν οι εξωφρενικές ενέργειες της Χαμάς, η οποία παραβίασε την εθνική κυριαρχία του Ισραήλ παίρνοντας όμηρο τον στρατιώτη του».


ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18583&m=N49&aa=1)

Δρόμοι

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ

Το βάθος...

... της ντροπής, όπως θα το έλεγε ο Πίντερ. Πάλι το ίδιο σκηνικό στη Μέση Ανατολή. Από τη μια μεριά τα ισραηλινά άρματα μάχης και από την άλλη οι πολιορκημένοι Παλαιστίνιοι. Τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού παραβιάζονται κατάφωρα, αλλά οι ηγέτες της Δύσης περιορίζονται σε φραστικές «επεμβάσεις».

H Γκόλντα Μέιρ...

... είχε πει: «Δεν υπάρχουν Παλαιστίνιοι». Ο Σαουδάραβας βασιλιάς Φεϊζάλ είχε πει: «Τι το θέλουν το Τείχος των Δακρύων; Ας τους χτίσουν ένα άλλο τείχος να πηγαίνουν να κλαίνε». Πιο σωστά το είχε πει ένας ανώνυμος Παλαιστίνιος: «Ή να μας χωρίσουν ή να μας παντρέψουν». Το Ισραήλ δείχνει πάλι να προτιμάει την τρίτη λύση: τον αναγκαστικό γάμο, που θα επιβληθεί από μια μόνιμη δύναμη κατοχής στην περιοχή, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Οι Ισραηλινοί...

... όταν δεν αναγνώριζαν καμία εθνική συνοχή στους Παλαιστινίους δεν σήμαινε ότι γι' αυτούς δεν υπήρχαν, αλλά ότι ήλπιζαν πως με κάποιον τρόπο οι Παλαιστίνιοι τελικά θα «χωνεύονταν» στα υπόλοιπα αραβικά κράτη. Όταν οι Παλαιστίνιοι δεν αναγνώριζαν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ δεν σήμαινε ότι ήθελαν να το εξοντώσουν, αλλά ότι ήλπιζαν πως ο υπόλοιπος εβραϊκός κόσμος θα «αφομοίωνε» τους Ισραηλινούς Εβραίους. Όμως, τα ερωτήματα που έμπαιναν στο παλαιστινιακό ζήτημα ήταν πάντα τα ίδια μπροστά στο ενδεχόμενο ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους. Θα επιτραπεί στους Παλαιστινίους που έχουν χάσει τις περιουσίες τους να προσφύγουν στα ισραηλινά δικαστήρια; Θα τους αφήσουν να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ; Πώς θα διανεμηθούν τα νερά του Ιορδάνη; Ποιος θα ελέγχει τα τουριστικά «χρυσωρυχεία» της Ιερουσαλήμ; Ερωτήματα που βρίσκονται στην καρδιά κάθε φόρμουλας για ειρηνική λύση.

Οι πρόσφυγες...

...Παλαιστίνιοι, οι οποίοι είναι τέσσερα εκατομμύρια και είναι σπαρμένοι στις χώρες της περιοχής, είναι η βασική αιτία που το παλαιστινιακό ζήτημα δεν μπορεί να βρει ειρηνική λύση. Οι Παλαιστίνιοι, που σήμερα είναι τρία εκατομμύρια στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, δεν μπορούν να κάνουν χωρίς αυτούς. Όμως οι Ισραηλινοί, που είναι πέντε εκατομμύρια (συν ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι που ζουν στο Ισραήλ), δύσκολα θα δεχθούν την επιστροφή των προσφύγων. Σήμερα, το 53% από τα περίπου εννέα εκατομμύρια του πληθυσμού του Ισραήλ, της Δυτικής Όχθης και της Γάζας είναι Εβραίοι. Μέχρι το 2010, λόγω χαμηλής γεννητικότητας, οι Εβραίοι θα αποτελούν μειοψηφία, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. Δεν είναι λοιπόν μόνο οι Παλαιστίνιοι βομβιστές που τους κάνουν να μην αισθάνονται ασφαλείς, αλλά και οι αριθμοί. Γι' αυτό, πολλοί από τους Ισραηλινούς εύκολα υποκύπτουν στις απλοϊκές «λύσεις» της ωμής βίας και ακόμη πιο εύκολα ξεχνούν τις άλλες, τις πιο δύσκολες αλλά πιο ελπιδοφόρες λύσεις, για τις οποίες έδωσε τη ζωή του ο Γιτζάκ Ράμπιν.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18583&m=N52&aa=3)

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ συνεχίζει απτόητο τις επιχειρήσεις αγνοώντας τον γ.γ. του ΟΗΕ και τη σκληρή δήλωσή του

ΓΑΖΑ

Παρεμβαίνοντας με τον πλέον έντονο, μέχρι τώρα, τρόπο ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, κάλεσε χθες το Ισραήλ να σταματήσει αμέσως «τη δυσανάλογη χρήση βίας» στη Γάζα, ζητώντας ταυτοχρόνως την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη που κρατούν Παλαιστίνιοι μαχητές.[/b]

Κάλεσε επίσης το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να υιοθετήσει «μια ξεκάθαρη θέση» στο θέμα αυτό και ζήτησε εγγυήσεις για την άμεση πρόσβαση του προσωπικού και της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ στη Λωρίδα της Γάζας.

Η έκκληση αυτή έρχεται τη στιγμή που οι υπηρεσίες ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ προειδοποιούν ότι η Γάζα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής στον τομέα της δημόσιας υγείας και ότι «από τις εξελίξεις, βλέποντας αθώους πολίτες -ανάμεσά τους παιδιά- να σκοτώνονται, επιδεινώνεται η δυστυχία των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και προκαλούνται βαθύτατα τραύματα στην παλαιστινιακή κοινωνία».

Ανθρωπιστική κρίση

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας προειδοποίησε ότι το σύστημα δημόσιας υγείας αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου κρίση και επισημαίνει ότι, μετά τη διακοπή της ηλεκτροδότησης, τα νοσοκομεία στη Γάζα λειτουργούν με γεννήτριες αλλά τα καύσιμα επαρκούν μόνο για δύο εβδομάδες. Λόγω διακοπής στην ηλεκτροδότηση έχει μειωθεί η παραγωγή ειδών διατροφής, όπως το ψωμί. Ο ΟΗΕ κάλεσε το Ισραήλ να αποκαταστήσει τις ζημιές από τους βομβαρδισμούς στον κεντρικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής.

Εκκληση για παρέμβαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και την αποστολή «διεθνούς δύναμης» που θα παρεμβληθεί μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων ζήτησε χθες και η Διεθνής Ομοσπονδία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, προκειμένου να αντιμετωπισθεί «η δραματική κατάσταση», τα «εγκλήματα πολέμου» και «τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Απορρίπτοντας όλες τις επικρίσεις, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχουντ Ολμερτ, δήλωσε χθες ότι το Ισραήλ θα συνεχίσει τις επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας, οι οποίες έχουν προκαλέσει μέχρι στιγμής τον θάνατο τουλάχιστον 50 Παλαιστινίων, μέχρι οι Παλαιστίνιοι μαχητές να απελευθερώσουν τον ισραηλινό στρατιώτη που κρατούν αιχμάλωτο και να σταματήσουν τις εκτοξεύσεις αυτοσχέδιων ρουκετών κατά του ισραηλινού εδάφους.

«Μιλάμε για έναν πόλεμο που θα συνεχίσει για πολύ και θα είναι πολύπλοκος. Είναι ένας πόλεμος για τον οποίο δεν μπορούμε να ορίσουμε χρονοδιάγραμμα και δεν μπορούμε να πούμε πόσο θα συνεχιστεί», είπε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός. Λίγες ώρες νωρίτερα, είχε απορρίψει την πρόταση του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού, Ισμαΐλ Χανίγε, για κατάπαυση του πυρός.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε ακόμα ότι ήταν έτοιμος να απελευθερώσει σημαντικό αριθμό Παλαιστινίων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές, αλλά η διαδικασία αυτή σταμάτησε όταν οι Παλαιστίνιοι αιχμαλώτισαν τον Ισραηλινό στρατιώτη. «Δεν είναι μυστικό το ότι πριν την απαγωγή θα απελευθερώναμε φυλακισμένους. Σκοπεύαμε όμως να τους παραδώσουμε σε μετριοπαθή στοιχεία και όχι σε τρομοκρατικά στοιχεία. Η απελευθέρωση κρατουμένων (σήμερα) σημαίνει καταστροφή των μετριοπαθών στην Παλαιστινιακή Αρχή και θα δώσει στον κόσμο το μήνυμα ότι το Ισραήλ μπορεί να συνομιλήσει μόνο με εξτρεμιστές», είπε.

Νέα επίθεση

Αργά χθες το βράδυ όχημα στο οποίο επέβαιναν μαχητές της Χαμάς στη Γάζα δέχθηκε επίθεση, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν δύο από τους επιβαίνοντες.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε μεταξύ των Παλαιστινίων, η πλειοψηφία τους υποστηρίζει την απαγωγή του Ισραηλινού στρατιώτη και την εκτόξευση ρουκετών κατά του Ισραήλ, έστω και αν αυτές οι ενέργειες μπορεί να τους βλάψουν. Το 77% τάσσονται υπέρ της απαγωγής και το 60% υπέρ της εκτόξευσης ρουκετών.



(Ασ. πρες, Γαλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Γάζα: ελπίδες για εκτόνωση της κρίσης
Ασ. Πρες, Ρόιτερς

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Αναπτερώνονται οι ελπίδες για διπλωματική διευθέτηση της μείζονος κρίσης στη Μέση Ανατολή μετά τις χθεσινές τοποθετήσεις ανώτατων στελεχών της ισραηλινής κυβέρνησης αναφορικά με το ενδεχόμενο απελευθέρωσης Παλαιστίνιων κρατουμένων και τις εγγυήσεις για τη ζωή του δεκανέα Σαλίτ, που έδωσε ο εξόριστος στη Δαμασκό πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, Χαλέντ Μεσάαλ. Την ίδια στιγμή, πάντως και ενώ συνεχίζονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας, ο κ. Μεσάαλ εμφανίστηκε χθες ανυποχώρητος όσον αφορά τον όρο της ανταλλαγής του νεαρού Ισραηλινού στρατιώτη, τον οποίο μάλιστα αποκάλεσε «αιχμάλωτο πολέμου», με Παλαιστίνιους κρατουμένους. Στο μεταξύ, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση, η συντριπτική πλειοψηφία των Παλαιστινίων φέρεται να επικροτεί τους χειρισμούς της Χαμάς στην υπόθεση Σαλίτ και να τάσσεται υπέρ της απαγωγής Ισραηλινών στρατιωτών προς όφελος της απελευθέρωσης κρατουμένων.

«Είμαστε διατεθειμένοι να εξετάσουμε το ζήτημα της απελευθέρωσης κρατουμένων, όπως ήμασταν και πριν από την κρίση των τελευταίων ημερών, υπό την προϋπόθεση του τερματισμού της ομηρίας του δεκανέα Σαλίτ», δήλωσε χθες ο υπουργός Εσωτερικών του Ισραήλ, Ρόνι Μπαρόν. «Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός είχε συζητήσει το ενδεχόμενο απελευθέρωσης ανηλίκων, γυναικών και ασθενών κρατουμένων κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησής του με τον Μαχμούντ Αμπάς στην Πέτρα της Ιορδανίας», σημείωσε ο κ. Μπαρόν. «Οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών για το ζήτημα των κρατουμένων ήταν προχωρημένες, όμως, η απαγωγή του δεκανέα Σαλίτ από τη Χαμάς άλλαξε τα δεδομένα», υπογράμμισε ο ίδιος. Ο κ. Μπαρόν, κατέστησε σαφές ότι το ζήτημα των Παλαιστίνιων κρατουμένων μπορεί να επανέλθει στο προσκήνιο εφόσον τερματιστεί η ομηρία του νεαρού Ισραηλινού στρατιώτη. Παρά ταύτα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Όλμερτ έσπευσε χθες να αποκλείσει την ανταλλαγή του δεκανέα Σαλίτ με Παλαιστίνιους κρατουμένους. Ο κ. Ολμερτ δεν παρέλειψε, επίσης, να διαψεύσει τα σενάρια ματαίωσης των σχεδίων για μονομερή αποχώρηση από τη Δυτική Οχθη.

Νωρίτερα, ο εξόριστος στη Δαμασκό πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, Χαλέντ Μεσάαλ είχε επιρρίψει ευθύνες στο Ισραήλ για το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ισλαμικής οργάνωσης και των ξένων διαμεσολαβητών. «Οι διπλωματικές προσπάθειες προσέκρουσαν στην αδιαλλαξία των Ισραηλινών, οι οποίοι αρνούνται να συζητήσουν το ενδεχόμενο ανταλλαγής κρατουμένων», δήλωσε ο κ. Μεσαάλ σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες στη Δαμασκό. Ο ίδιος αρνήθηκε ότι διέταξε την επιδρομή της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς που κατέληξε με την απαγωγή του δεκανέα Σαλίτ και δήλωσε αδιάφορος όσον αφορά τις απειλές των Ισραηλινών κατά της ζωής του. Τέλος, πέντε Παλαιστίνιοι ένοπλοι και τρία παιδιά σκοτώθηκαν στις χθεσινές επιδρομές της ισραηλινής αεροπορίας στη Λωρίδα της Γάζας.

Βοήθεια 1 εκατ. δολ από την Τουρκία

ΑΓΚΥΡΑ. Οικονομική βοήθεια ύψους 1 εκατ. δολαρίων προς την Παλαιστινιακή Αρχή ενέκρινε χθες η κυβέρνηση Ερντογάν. Σύμφωνα με Τούρκους αξιωματούχους, το ποσό θα αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της επιχειρηματικής ανάπτυξης του υπό ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Την ίδια στιγμή και ενώ περισσότεροι από είκοσι χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκαν προχθές στην Κωνσταντινούπολη κατά της κυβέρνησης Ολμερτ, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ καταδίκασε τις επιδρομές των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας. Σημειώνεται, τέλος, ότι σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα «Χαάρετς», ο σύμβουλος του κ. Ερντογάν, Αχμέτ Νταβούτογλου, έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό της κρίσης.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_11/07/2006_190582)

Εφτά Οργανώσεις Νεολαίας συνυπογράφουν κείμενο αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης και καταδικάζουν τις βάρβαρες ισραηλινές επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Πρόκειται για τις οργανώσεις: ΕΔΟΝ (Κύπρος), ΚΝΕ (Ελλάδα), Νεολαία του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης, ΚΝ Ισραήλ, Νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (TKP) και οι τουρκοκυπριακές οργανώσεις: Νεολαία του Κόμματος της Ενωμένης Κύπρου και Νεολαία του Κινήματος της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, που συναντήθηκαν στο πλαίσιο της Διεθνούς Καλοκαιρινής Κατασκήνωσης της ΕΔΟΝ, η οποία πραγματοποιείται από τις 4 έως τις 11 Ιούλη.

Στην κοινή ανακοίνωσή τους τονίζουν:

«Εκφράζουμε την οργή και την απέχθειά μας αναφορικά με τις τελευταίες ωμότητες που η κυβέρνηση του Ισραήλ ασκεί σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα. Την ίδια στιγμή, καταδικάζουμε τις βάρβαρες επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας, παρεμβάσεις που έρχονται να προστεθούν στη μακριά λίστα των μαζικών δολοφονιών των τελευταίων δεκαετιών σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.
Οι δολοφονίες αθώων, η καταστροφή γεφυρών, των συστημάτων παροχής νερού και ηλεκτρικού, των κτιρίων της Παλαιστινιακής Αρχής κι άλλων υποδομών, αποτελούν ενέργειες γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. Η κατασκευή του ρατσιστικού τείχους για λογαριασμό του κράτους του Ισραήλ συμπεριλαμβάνεται στις ενέργειες που ενισχύουν και βαθαίνουν την κατοχή της παλαιστινιακής γης.
Απαιτούμε τον άμεσο και πλήρη τερματισμό των ισραηλινών εισβολών στη Λωρίδα της Γάζας κι απαιτούμε την άμεση απόσυρση των ισραηλινών στρατευμάτων απ' όλα τα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη.
Απαιτούμε από όλες τις πλευρές να αναλάβουν πρωτοβουλίες για τον ταχύτατο τερματισμό της βάρβαρης επιδρομής και της επιχείρησης γενοκτονίας που πραγματοποιείται από την κυβέρνηση του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Οι ιμπεριαλιστές ενθαρρύνουν την επιθετικότητα του Ισραήλ και τις τωρινές ενέργειές του και εμποδίζουν κάθε προσπάθεια των δύο λαών να λύσουν το πρόβλημα χωρίς ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις, σε μια περιοχή η οποία έχει γεωστρατηγική σημασία γι' αυτούς.
Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να επιτευχθεί μια δίκαιη και ειρηνική λύση για το παλαιστινιακό πρόβλημα, με τέτοιο τρόπο που να εξασφαλίζει τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και να του δίνει τη δυνατότητα να ζήσει στο δικό του ανεξάρτητο κράτος της Παλαιστίνης, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ, στα χαραγμένα σύνορα πριν τον πόλεμο της 5ης Ιούνη του 1967. Αυτό είναι δυνατό μόνο μέσα από την πλήρη και άμεση εφαρμογή τη σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ, με σεβασμό στο παλαιστινιακό πρόβλημα, στο ζήτημα των προσφύγων, όπως επίσης και την ταυτόχρονη αναγνώριση του ισραηλινού κράτους από τις αραβικές χώρες.
Εκφράζουμε την ακατάβλητη υποστήριξή μας και αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. Ενώνουμε τις φωνές μας με τους αγώνες των Παλαιστινίων για πλήρη κατοχύρωση του δικαιώματος να ζουν σε μια ανεξάρτητη χώρα. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις στο Ισραήλ, οι οποίες παλεύουν ενάντια στην κατοχή και στην επιθετικότητα του Ισραήλ. Εκφράζουμε την ετοιμότητά μας να συνεχίσουμε να δυναμώνουμε τους κοινούς αγώνες μας ενάντια στις αιματηρές ιμπεριαλιστικές βαρβαρότητες, στοχεύοντας στην οριστική επικράτηση της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού.
Τέλος, καλούμε τη νεολαία να εκφράσει στην πράξη την αλληλεγγύη της και την υποστήριξή της στον παλαιστινιακό λαό που υποφέρει».

 
ΠΑΜΕ, ΕΕΔΥΕ, ΕΕΔΔΑ και ΟΓΕ καλούν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην ισραηλινή εισβολή

Σήμερα, για άλλη μια φορά, οι εργαζόμενοι και η νεολαία θα εκφράσουν την αντίθεσή τους στην ισραηλινή βαρβαρότητα στην Παλαιστίνη και την αλληλεγγύη τους στο δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού, με τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που διοργανώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα γίνεται στις 9 το βράδυ «νυχτερινή διαμαρτυρία» μπροστά στην πρεσβεία των ΗΠΑ και θα ακολουθήσει πορεία στην πρεσβεία του Ισραήλ. Στη συγκέντρωση αυτή, καλεί και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Στις 9 το βράδυ, μπροστά στην ισραηλινή πρεσβεία, στην Αθήνα, καλούν η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ).

Στη Θεσσαλονίκη, το ΠΑΜΕ καλεί στις 8 το βράδυ στο Αγαλμα Βενιζέλου και πορεία προς το αμερικάνικο προξενείο. Στη συγκέντρωση αυτή, καλεί και η Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ).

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=11/7/2006&id=6764&pageNo=15&direction=1

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ δίνει «πράσινο φως» για ακραία βία, «σκοτώνετε αμάχους», καταγγέλλει ο Αμπάς


ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Να συνεχίσει, και αν κριθεί αναγκαίο να εντείνει τις επιθέσεις στη Γάζα αποφάσισε η ισραηλινή κυβέρνηση, σύμφωνα με είδηση που μετέδωσε ο ραδιοσταθμός των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων. Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Αμπάς κατήγγειλε τη στόχευση αμάχων στις επιχειρήσεις των Ισραηλινών, ενώ στην αμερικανική κοινή γνώμη επιχείρησε να απευθυνθεί ο πρωθυπουργός Χανίγιε με άρθρο του στην «Ουάσιγκτον Ποστ».

Το «πράσινο φως» για τη συνέχιση της επιχείρησης στη Γάζα δόθηκε το βράδυ της Δευτέρας μετά από συνάντηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμερτ και του υπουργού Αμυνας Αμίρ Πέρετς. Ο στρατός είχε συγκεντρώσει δυνάμεις πυροβολικού και τεθωρακισμένων σε συγκεκριμένα σημεία εν όψει νέας «εις βάθος» εισβολής στη Λωρίδα της Γάζας. Γύρω στη 1 π.μ. (ώρα Ελλάδας) ο ισραηλινός στρατός επιβεβαίωσε ότι χερσαίες δυνάμεις του και τεθωρακισμένα οχήματα εισέβαλαν στον κεντρικό τομέα της Γάζας, επεκτείνοντας τις ισραηλινές επιχειρήσεις. Νωρίτερα είχαν γίνει στη Γάζα δύο επιθέσεις με έναν νεκρό.

Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, από το Αμμάν που βρίσκεται για επίσημη επίσκεψη, εξαπέλυσε φραστική επίθεση κατά του Ισραήλ. «Οι Ισραηλινοί κλιμακώνουν διαρκώς (τις επιθέσεις τους). Στοχεύουν από τη μια εναντίον αμάχων και από την άλλη κατά των υποδομών της Παλαιστινιακής Αρχής», είπε μετά από συνομιλίες με τον Ιορδανό πρωθυπουργό Μαρούφ αλ Μπακίτ. «Κάθε μέρα βλέπουμε να σκοτώνονται γυναίκες και παιδιά», πρόσθεσε. Στη συνέχεια ο Αμπάς συναντήθηκε με τον βασιλιά Αμπντάλα, ο οποίος τόνισε ότι «απαιτείται η άμεση επιστροφή στις ειρηνευτικές συνομιλίες, προκειμένου να βρεθεί διέξοδος από την κρίση».

Ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, απευθύνθηκε στην αμερικανική κοινή γνώμη μέσω της «Ποστ», για να υποστηρίξει ότι η απαγωγή του Ισραηλινού στρατιώτη από Παλαιστινίους ήταν απλώς το «πρόσχημα» που έδωσε στο Ισραήλ την ευκαιρία να προχωρήσει στην «προσχεδιασμένη από καιρό» επίθεση στη Γάζα. Κατηγόρησε το Λευκό Οίκο ότι «σαμποτάρει» την κυβέρνησή του αλλά και ότι «συνεργεί» με το Ισραήλ σε «εγκλήματα πολέμου». «Αν οι Αμερικανοί ήξεραν την αλήθεια», η πιθανότητα ειρηνικής διευθέτησης του Μεσανατολικού «θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα», κατέληξε. Με δηλώσεις του από τη Γάζα, εξάλλου, ο Χανίγιε προειδοποίησε τον κόσμο για την «ανθρωπιστική τραγωδία» που εκτυλίσσεται εκεί, ευχαριστώντας ταυτόχρονα την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία μέσω της Κομισιόν άρχισε χθες την προμήθεια οκτώ ξενοδοχείων της Γάζας με καύσιμα, παρακάμπτοντας πάντως την επίσημη κυβέρνηση.

Από εσωτερική έρευνα που έκαναν οι Ισραηλινοί για το περιστατικό της απαγωγής του στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίντ προέκυψε ότι έγιναν πολλά λάθη στη διαχείρισή του, η έκθεση που συντάχθηκε όμως δεν ζητά να ληφθούν πειθαρχικά μέτρα. Σε ένα βαθμό η έκθεση παραδέχεται ότι οι Παλαιστίνιοι που επιτέθηκαν στο σημείο στις 25 Ιουνίου και απήγαγαν το στρατιώτη «είχαν υψηλές επιχειρησιακές ικανότητες» ενώ επίσης κατηγορούνται οι παλαιστινιακές δυνάμεις ασφαλείας ότι δεν συνεργάστηκαν με το Ισραήλ, πράγμα που θα απέτρεπε την επίθεση.


(Γαλλικό - Ασοσιέιτεντ- ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Περίληψη:O ισραηλινός πρωθυπουρφός ,Εχούντ Ολμέρτ , έδωσε το πράσινο φως στον υπουργό άμυνας Αμίρ Πέρετζ να συνεχιστούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στα παλαιστηνιακά εδάφη.Ο παλαιστήνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς κατηγόρησε τους ισραηλινούς ότι σκοτώνουν αμάχους και ακταστρέφουν τις υποδομές της παλαιστηνιακής αρχής.Ο πρωθυπουργός των παλαιστινίων ,Ισμαήλ Χανίγιε , προσπάθησε να απευθυνθεί στην αμρικανική κοινή γνώμη με άρθρο του στην Ουάσινγκτον ποστ,στο οποίο κατηγορεί τις Η.Π.Α. ότι συνεργεί με το Ισραήλ σε εγκλήματα πολέμου.

Νέο μέτωπο μετά τη Γάζα

Πολεμική ενέργεια του Λιβάνου συνιστά για το Ισραήλ η απαγωγή των δύο στρατιωτών στα σύνορα· η κυβέρνηση Ολμέρτ προειδοποιεί με σκληρά αντίποινα, απορρίπτοντας κάθε διαπραγμάτευση με τη Χεζμπολάχ. Στο «κόκκινο» η διεθνής ανησυχία για το νέο μέτωπο που ανοίγει μετά τη Γάζα...

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ χρέωσε την απαγωγή των δύο στρατιωτών στην κυβέρνηση του Λιβάνου, κάνοντας λόγο για πράξη πολέμου. «Πρόκειται για μία πολεμική ενέργεια από το κράτος του Λιβάνου κατά του κράτους του Ισραήλ» δήλωσε ο Ολμέρτ, βάσει των όσων μεταδίδει το Reuters.

Εντός της ημέρας θα συνεδριάσει το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο για να εξετάσει τα περαιτέρω βήματα του Ισραήλ. «Ο Λίβανος θα πληρώσει το τίμημα. Ήδη απαντάμε με μεγάλη δύναμη» είπε ο Εχούντ Ολμέρτ για να απειλήσει ξανά με «πολύ οδυνηρή δράση».

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε, επίσης, πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία διαπραγμάτευση για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτών. Η Χεζμπολάχ έχει δηλώσει πρόθυμη να συζητήσει την ανταλλαγή των δύο στρατιωτών με κρατούμενους που βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές.

Πάντως, το Ισραήλ έχει αρχίσει ήδη να επιστρατεύει εφέδρους, γεγονός που υποδηλώνει ότι επίκειται μία ευρείας κλίμακας εκστρατεία για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτών. Σύμφωνα με το ισραηλινό τηλεοπτικό δίκτυο Channel 10, μία μεραρχία εφέδρων του πεζικού επιστρατεύθηκε και αναμένεται να σταλεί στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ με Λίβανο.

Ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας Αμίρ Πέρετς ξεκαθάρισε ότι η λιβανική κυβέρνηση θεωρείται άμεσα υπεύθυνη για την τύχη των στρατιωτών και προειδοποίησε παράλληλα για τις επιπτώσεις των επιθέσεων της Χεζμπολάχ στο βόρειο Ισραήλ.

Σε διεθνές επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε την άμεση απελευθέρωση των δύο Ισραηλινών στρατιωτών, καλώντας αμφότερες τις πλευρές να σεβαστούν τη συνοριακή γραμμή που χάραξε ο ΟΗΕ μετά την απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων από το νότιο Λίβανο το 2000.

Στα σύνορα όμως η κατάσταση παραμένει έκρυθμη και υπάρχουν ήδη πληροφορίες για το θάνατο έξι Ισραηλινών στρατιωτών και δύο ανταρτών της Χεζμπολάχ. Η οργάνωση εκτοξεύει ρουκέτες και το Ισραήλ απαντά με πυρά πυροβολικού και αεροπορικές επιδρομές, έχοντας ήδη πλήξει δρόμους, γέφυρες και θέσεις των ανταρτών.

Έκρυθμη παραμένει η κατάσταση και στη Λωρίδα της Γάζας. Ισραηλινά πυρά προκάλεσαν την Τετάρτη το θάνατο δύο Παλαιστινίων, ανεβάζοντας σε 14 το συνολικό αριθμό των νεκρών από την έναρξη της ισραηλινής επιχείρησης για την απελευθέρωση του δεκανέα Γκιλάντ Σαλίτ και την παρεμπόδιση επιθέσεων με ρουκέτες κατά της ισραηλινής επικράτειας.


news.in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=723590&lngDtrID=245)

ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ.--
Σε κατακόρυφη κλιμάκωση των επιχειρήσεών του στη Λωρίδα της Γάζας προχώρησε ο ισραηλινός στρατός, όπως είχε προαναγγείλει η σχετική εντολή της ισραηλινής ηγεσίας, ώρες νωρίτερα. Μέσα σε λίγες μόνο ώρες, 21 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων μια ολόκληρη οικογένεια, και δεκάδες τραυματίστηκαν, εκτινάσσοντας το θερμόμετρο της έντασης στο κόκκινο. Ως απάντηση εκπρόσωπος του στρατιωτικού σκέλους της «Χαμάς» απείλησε να «πληρώσουν πολύ ακριβά οι σιωνιστές τα ναζιστικού τύπου εγκλήματα που διαπράττουν στη Γάζα», προειδοποιώντας ότι «με τον τρόπο αυτό ανοίγουν νέους δρόμους και στις μεθόδους των δικών μας επιθέσεων».

Μια ολόκληρη οικογένεια ξεκληρίστηκε από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή, που έπληξε κτίριο με βόμβα 250 κιλών τα ξημερώματα χτες. Πρόκειται για τον λέκτορα στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο και στέλεχος της «Χαμάς», Ναμπίλ Αμπού Σαλμίγιε, ο οποίος σκοτώθηκε μαζί με τη σύζυγο και 7 από τα 9 παιδιά τους, ηλικίας από 4 - 18 χρόνων. Από την επίθεση τραυματίστηκαν άλλα 37 άτομα, εκ των οποίων οι 3 νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση.

Ο ισραηλινός στρατός υποστήριξε ότι στόχος της επίθεσης ήταν ο Μουχάμαντ Ντάιφ, επικεφαλής του στρατιωτικού σκέλους της «Χαμάς», που έχει γλιτώσει άλλες 3 απόπειρες εναντίον του. Εκπρόσωπος των «Ιζεντίν αλ Κάσαμ», του στρατιωτικού σκέλους της «Χαμάς», διέψευσε ότι τραυματίστηκε ο Ντάιφ. Εντούτοις, λίγο αργότερα, ένοπλοι της οργάνωσης περικύκλωσαν την εντατική μονάδα του κεντρικού νοσοκομείου της πόλης της Γάζας, όπου νοσηλεύονται οι 3 σοβαρά τραυματίες της επιδρομής, και απαγόρευσαν στους δημοσιογράφους την είσοδο. Σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές, ο Ντάιφ συμπεριλαμβάνεται στους σοβαρά τραυματισμένους.

Εκτός της επιδρομής αυτής, ο ισραηλινός στρατός εξαπέλυσε άλλες 4 επιθέσεις, είτε με πυραύλους από αέρος είτε με πυροβολικό είτε με ενόπλους και τανκς, στην κεντρική Λωρίδα της Γάζας. Στο Ντάιρ αλ Μπάλαχ, στο Κχαν Γιούνις και στην ευρύτερη περιοχή, σκοτώθηκαν χτες 11 ακόμη Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία χαρακτηρίζονται ως «ύποπτοι» από την ισραηλινή πλευρά. Το απόγευμα, ισραηλινά τανκς προωθήθηκαν περαιτέρω εντός της νότιας Γάζας.

Συνολικά από την έναρξη της ισραηλινής στρατιωτικής εισβολής, πριν από 14 μέρες, μέχρι χτες το απόγευμα, είχαν σκοτωθεί περισσότεροι από 65 Παλαιστίνιοι, στην πλειοψηφία τους άμαχοι. Απαντώντας κυνικότατα στις ολοένα και σφοδρότερες επικρίσεις για την αιματοχυσία αμάχων αλλά και για τις συνθήκες ανθρωπιστικής καταστροφής που έχουν επιβληθεί στους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας από τη δράση του ισραηλινού στρατού, αξιωματούχος του Τελ Αβίβ κατηγορούσε τους «Παλαιστίνιους τρομοκράτες» ότι «χρησιμοποιούν πάντα ως ασπίδες και πρόσχημα αμάχους».

Χτες, πάντως, εκπρόσωπος της κυβέρνησης της «Χαμάς» επαναλάμβανε ότι «δεν είναι ακόμη και σήμερα απίθανη μια λύση διά μέσου διαπραγματεύσεων». Αντίθετα, ανώτερα στελέχη της οργάνωσης απέφυγαν να σχολιάσουν τα γεγονότα στα ισραηλινο-λιβανικά σύνορα, αν και, ορισμένοι, τηρώντας την ανωνυμία τους, υποστήριζαν ότι η εκεί κλιμάκωση «ήρθε στην κατάλληλη ώρα, καθώς πρόκειται για μια νόμιμη αντίδραση στην εισβολή στη Γάζα και θα βοηθήσει να χαλαρώσουν οι πιέσεις εδώ».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=13/7/2006&id=6766&pageNo=17&direction=1

ΒΗΡΥΤΟΣ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.-

Πολεμικό και διαρκώς κλιμακούμενο είναι, πλέον, το σκηνικό στη Μέση Ανατολή. Ισραηλινά αεροσκάφη και πλοία πλήττουν κατά κύματα στόχους πολιτικούς και στρατιωτικούς στο νότιο και κεντρικό Λίβανο, αιματοκυλίζοντας κυρίως αμάχους. Η «Χεζμπολάχ» απάντησε με ρουκέτες τύπου «Κατιούσα» κατά περιοχών στο βόρειο Ισραήλ, ενώ αργά το βράδυ επλήγη και η τρίτη μεγαλύτερη πόλη, η Χάιφα. Χιλιάδες ξένοι πολίτες εγκαταλείπουν το Λίβανο, ενώ η Δαμασκός άνοιξε μεθοριακό της φυλάκιο στα λιβανικά σύνορα για να διευκολύνει την αποχώρηση των τουριστών και των ξένων εργατών από τη χώρα.

Μεταξύ των τουλάχιστον 100 στόχων, που ο ισραηλινός στρατός διατείνεται ότι έχει πλήξει εντός Λιβάνου, συμπεριλαμβάνονται οδικές αρτηρίες, γέφυρες, το διεθνές αεροδρόμιο της Βηρυτού (που δέχτηκε δεύτερη επίθεση αργά το βράδυ), αναμεταδότης του καναλιού «αλ Μανάρ» της «Χεζμπολάχ», δύο αεροπορικές βάσεις του λιβανικού στρατού στην κοιλάδα Μπεκάα, καθώς και πιθανολογούμενες θέσεις της «Χεζμπολάχ» στον ευρύτερο νότιο Λίβανο. Μέχρι το βράδυ, είχαν σκοτωθεί τουλάχιστον 52 Λιβανέζοι, εκ των οποίων μόνον ο ένας ήταν μαχητής της «Χεζμπολάχ». Αντίθετα, μεταξύ των νεκρών και των περισσοτέρων των 103 τραυματιών συγκαταλέγονται πολλά παιδιά, καθώς ξεκληρίστηκαν τουλάχιστον δύο πολυμελείς οικογένειες, των οποίων επλήγησαν τα σπίτια τους.


Ο ισραηλινός στρατός, από τα ξημερώματα, είχε αποκλείσει από αέρος και εδάφους το Λίβανο, ενώ η ηγεσία του έχει απειλήσει με πλήγματα οποιασδήποτε θέσης ή γραφείου της «Χεζμπολάχ», οπουδήποτε και αν βρίσκεται, ακόμη και εντός κατοικημένης περιοχής. Μάλιστα, αργά το βράδυ, ισραηλινά αεροσκάφη έριξαν φυλλάδια σε λιβανικές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Βηρυτού, καλώντας τους πολίτες να μην πλησιάζουν γραφεία της σιιτικής οργάνωσης.

Οπως τόνιζαν Ισραηλινοί αξιωματικοί, αλλά και ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας, στόχος της ισραηλινής επιχείρησης είναι «να απομακρυνθεί οριστικά από τα λιβανο-ισραηλινά σύνορα η "Χεζμπολάχ", να αποφευχθεί η τυχόν μεταφορά των 2 Ισραηλινών στρατιωτών κάπου άλλου εκτός του νοτίου Λιβάνου». Προειδοποίησαν, επίσης, ότι πιθανότατα θα διαρκέσει επί πολύ καιρό, όπως άλλωστε έχει ειπωθεί και για την εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας, όπου, χθες, τραυματίστηκαν 10 Παλαιστίνιοι από αεροπορική επιδρομή στο κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών.

Η «Χεζμπολάχ», από την άλλη, απάντησε με μπαράζ ρουκετών «Κατιούσα» κατά του βορείου Ισραήλ. Επλήγησαν οι πόλεις Ναχαρίγια και Σαφέντ, όπου σκοτώθηκαν 2 Ισραηλινοί πολίτες και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 12. Οταν, αργά το βράδυ, επλήγη και το λιμάνι της Χάιφα (αν και η «Χεζμπολάχ» αρνείται ότι πραγματοποίησε τέτοια επίθεση), οι ισραηλινές αρχές κάλεσαν και τους εκεί κατοίκους, όπως και ολόκληρου του βορείου Ισραήλ, να εγκαταλείψουν τις εστίες τους ή να χρησιμοποιήσουν τα καταφύγια.

Συρία και Ιράν κατηγόρησαν Ισραηλινοί αξιωματούχοι ότι είναι «οι εγκέφαλοι των επιχειρήσεων της "Χεζμπολάχ"», λόγω της υποστήριξης που της παρέχουν. Αυτό τόνιζαν εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και ο Ισραηλινός πρέσβης στον ΟΗΕ, με τον πρώτο, μάλιστα, να λέει ότι «σύμφωνα με πληροφορίες γίνεται προσπάθεια μεταφοράς των 2 ομήρων από το Λίβανο στο Ιράν», πληροφορία που διέψευσε κατηγορηματικά η Τεχεράνη.

Η λιβανική ηγεσία ζήτησε από τον ΟΗΕ να παρέμβει άμεσα και να επιβάλει συνολική κατάπαυση του πυρός, ενώ οι αραβικές ηγεσίες καταδίκασαν τις ισραηλινές επιθέσεις, επέρριψαν τις ευθύνες στην κατοχή, αλλά πήραν αποστάσεις από τις ενέργειες της «Χεζμπολάχ». Ο Αραβικός Σύνδεσμος συνεδριάζει εκτάκτως για το θέμα, το Σάββατο, ενώ το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αναμένεται να εξετάσει το θέμα, με τη μορφή του κατεπείγοντος, μαζί με το ζήτημα της ισραηλινής εισβολής στη Λωρίδα της Γάζας, για την οποία, χθες, ο Ερυθρός Σταυρός ανακοίνωσε ότι «πλέον βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού από ανθρωπιστικής άποψης». Οι ΗΠΑ μπλόκαραν ψήφισμα καταδίκης της ισραηλινής επέμβασης στη Γάζα, που έφερε στο Συμβούλιο Ασφαλείας το Κατάρ, με την αρνητική ψήφο τους, που ισοδυναμεί με βέτο. Διπλωματική κινητικότητα επικρατεί στον αραβικό κόσμο, με τον Ιορδανό βασιλιά να μεταβαίνει στην Αίγυπτο, και τον Αιγύπτιο ΥΠΕΞ στη Δαμασκό.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος υπεράσπισε το δικαίωμα «αυτοάμυνας» του Ισραήλ και «πέταξε το γάντι» στη Συρία, «γιατί πρέπει να λογοδοτήσει και να αποδείξει, τώρα, αν πραγματικά επιθυμεί την ειρήνη». Η ΕΕ, όπως και ξεχωριστές κυβερνήσεις, χαρακτήρισε «δυσανάλογη» τη βία που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός και εξέφρασε βαθιά ανησυχία, καταδικάζοντας τον αποκλεισμό του Λιβάνου. Ο Κόφι Ανάν καταδίκασε όλες τις πράξεις με θύματα πολίτες και αποστέλλει υψηλού επιπέδου αντιπροσωπεία στην περιοχή.

Τη «διαφορά» από την τακτική ισοσκελισμού ευθυνών, μέχρι χθες τουλάχιστον, είχαν κάνει με τις δηλώσεις τους το Παρίσι και η Μόσχα που επέκριναν δριμύτατα το Ισραήλ, ζητώντας τον άμεσο τερματισμό των επιχειρήσεων και τονίζοντας ότι θα υποστηρίξουν το λιβανικό αίτημα για παρέμβαση του ΟΗΕ.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=14/7/2006&id=6767&pageNo=7&direction=1

Να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και καταδίκης του συνεχιζόμενου εγκλήματος του Ισραήλ σε βάρος της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, καλεί τους εργαζόμενους το ΠΑΜΕ, την Τρίτη 18 Ιούλη, στις 8 μ.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου και στην πορεία προς το Αμερικανικό Προξενείο.

Με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ καλεί κάθε εργαζόμενο να καταδικάσει τη βάρβαρη και συνεχιζόμενη τρομοκρατική εισβολή του ισραηλινού στρατού σε Παλαιστίνη και Λίβανο. Να καταδικάσει τους βομβαρδισμούς και τις επιθέσεις εναντίον αμάχων, ζωτικών εγκαταστάσεων, που στόχο έχουν την παραπέρα εξόντωση των δύο λαών. Να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη του και την αγανάκτησή του για το συνεχιζόμενο έγκλημα.

«Τεράστιες είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που ευθυγραμμιζόμενοι με τους ιμπεριαλιστές παρέχουν ξεκάθαρη ανοιχτή στήριξη στα εγκλήματα του ισραηλινού στρατού, αδυνατώντας να κρυφτούν πίσω από τις μάσκες των "ίσων αποστάσεων"», σημειώνεται.

Συγκέντρωση - πικετοφορία αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό διοργανώνει η Νομαρχιακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ, την Τρίτη 18 Ιουλίου, στις 7 το απόγευμα, στην πλατεία των Λιονταριών.

Η Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας τη Δευτέρα 17 του Ιούλη στις 8 μ.μ. διοργανώνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία(μπροστά στο δικαστικό μέγαρο) και πικετοφορία στους δρόμους της πόλης.

Η Επιτροπή Ειρήνης Χανιών καλεί σε πικετοφορία την Τρίτη στις 18 Ιούλη στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς στις 7.30 μμ.

Δεκάδες φορείς καταδικάζουν με ανακοινώσεις τους την ισραηλινή βαρβαρότητα σε Παλαιστίνη και Λίβανο. Ο Δήμος Νίκαιας με ομόφωνο ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου καταδικάζει και την «πολιτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που οπλίζουν τα χέρια του κράτους τρομοκράτη». Το ψήφισμα αυτό χτες αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον δήμαρχο Στέλιο Μπενετάτο, παρέδωσε στην Παλαιστινιακή Αρχή όπου και εξέφρασε αμέριστη αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού και επίσης στην πρεσβεία του Ισραήλ.
Επίσης το ματοκύλισμα στην Παλαιστίνη και Λίβανο καταδικάζουν η Ομοσπονδία Μισθωτών Τύπου και Χάρτου, ο Σύνδεσμος Εγκαταστατών Υδραυλικών Θερμικών Κλιματιστικών Αθήνας και Περιχώρων, η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/7/2006&id=6768&pageNo=15&direction=1

Του ΝΙΚΟΛΑ ΒΟΥΛΕΛΗ

Μέρες του πολέμου του 1982 θυμίζει η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, καθώς το Ισραήλ πραγματοποιεί εκτεταμένες επιχειρήσεις σε δύο μέτωπα, προσπαθώντας να αποκαταστήσει την αποτρεπτική του ικανότητα απέναντι στη λιβανική Χεζμπολά και ταυτόχρονα να καταφέρει συντριπτικά πλήγματα στην παλαιστινιακή Χαμάς.

Το κύρος του Ισραήλ ως αήττητης στρατιωτικής δύναμης στη Μ. Ανατολή έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από το γεγονός ότι εξτρεμιστές Παλαιστίνιοι κρατούν εδώ και τρεις εβδομάδες τον ισραηλινό λοχία και η Χεζμπολά κατάφερε να απαγάγει δύο ισραηλινούς στρατιώτες, έπειτα από συμπλοκή στα σύνορα όπου σκοτώθηκαν άλλοι οκτώ.

Η απάντηση του Ισραήλ ήταν η αναμενόμενη: όχι μόνο δυσανάλογη προς τις απώλειες που είχε -καθώς μέχρι στιγμής μετριούνται σε δεκάδες οι νεκροί στη Λωρίδα της Γάζας και το Λίβανο- αλλά κινδυνεύει να προκαλέσει ευρύτερη ανάφλεξη.

Η Χεζμπολά άνοιξε μέτωπο εναντίον του Ισραήλ σε μια κίνηση αντιπερισπασμού στις εξελίξεις στη Γάζα, για να ενισχύσει τη θέση της στο εσωτερικό λιβανικό μέτωπο και να υποχρεώσει την ισραηλινή κυβέρνηση σε συνολική διαπραγμάτευση για την απελευθέρωση των ισραηλινών, με αντάλλαγμα εκατοντάδες κρατούμενους.

Ενδεχομένως η παράτολμη κίνησή της, που μπορεί να της στοιχίσει το άνοιγμα παλιών πληγών στον εθνικό κορμό του Λιβάνου ή ακόμη και την αύξηση των πιέσεων για τον αφοπλισμό της, να έγινε όχι μόνο για να «ανασάνει» η Χαμάς, αλλά και για να ελαφρύνει η πίεση που ασκείται από τις ΗΠΑ και την Ε. Ε. στη Συρία και το Ιράν...

Η απάντηση του Ισραήλ όχι μόνο απέναντι στην αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και σε ένα κυρίαρχο κράτος ξεπερνά κάθε λογική: βομβαρδίζονται αδίστακτα διάφορες θέσεις από τον αέρα, τα λιμάνια του αποκλείστηκαν και η ισραηλινή κυβέρνηση δηλώνει απερίφραστα ότι «κανείς δεν είναι ασφαλής εκεί», υπαινισσόμενη ότι έχει θέσει στο στόχαστρό της ηγέτες της Χεζμπολά μέσα στην ίδια τη Βηρυτό!

Πέρα από κάθε λογική

Το Ισραήλ βρίσκεται αντιμέτωπο με δύο ακραίες οργανώσεις και έμμεσα με δύο χώρες, που δεν κρύβουν την αλληλεγγύη τους και την υποστήριξή τους σε αυτές: τη Συρία και το Ιράν. Η κυβέρνηση του Εχούντ Ολμερτ, ωστόσο, βρίσκεται μπροστά σε ένα τραγικό πολιτικό αδιέξοδο: είναι σαφές ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα όλους τους πραγματικούς ή υποθετικούς αντιπάλους της και γι' αυτό, αργά ή γρήγορα, θα αναγκαστεί να καμφθεί και να διαπραγματευτεί έστω και μέσω τρίτων.

Με αυτή την έννοια διαπράττει σοβαρό λάθος επιμένοντας πως δεν θα διαπραγματευτεί με κανένα τη ζωή των τριών στρατιωτών, λησμονώντας ευσχήμως ότι μόλις το 2004 αντάλλαξε Ισραηλινούς με εκατοντάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους. Ταυτόχρονα, όμως, θέτοντας στο στόχαστρό της την Χεζμπολά, επιχειρεί να τοποθετήσει σε νέα βάση τη στρατηγική ισορροπία του με την οργάνωση αυτή, παρεμβαίνοντας στην εσωτερική διαμάχη στο Λίβανο και φέρνοντας αντιμέτωπα σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματά του με την οργάνωση αυτή που επιμένει να διατηρεί τα όπλα και να διεκδικεί την επιστροφή ορισμένων εδαφών ή και ένα συμπληρωματικό ρόλο στη συνολική αντιπαράθεση με το Ισραήλ.

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ, ιδιαίτερα αν ενταθούν, κινδυνεύουν να το παρασύρουν σε μια παρατεταμένη και επώδυνη εμπλοκή, ανάλογη του 1982. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν, όμως, να γίνουν ευρύτερα αποδεκτές οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που πλήττουν πλατιά στρώματα του άμαχου πληθυσμού, ο οποίος δεν ευθύνεται για τις απαγωγές στρατιωτών ή για την εκτόξευση μερικών ρουκετών!

Αργά ή γρήγορα, το πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο του Ισραήλ πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι με τη δύναμη των όπλων δεν μπορεί να λύσει το κορυφαίο μεσανατολικό ζήτημα, δηλαδή την κατοχή παλαιστινιακών εδαφών. Μόνο η αποχώρησή του από τα εδάφη αυτά, σε συνεννόηση με την παλαιστινιακή ηγεσία και η αναγνώριση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την αποκατάσταση ειρηνικών σχέσεων με όλους τους γείτονές του.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Της ΕΛΕΝΗΣ ΚΟΧΑΪΜΙΔΟΥ

Η οργάνωση Χεζμπολά (Κόμμα του Θεού), που απήγαγε δυο ισραηλινούς και προκάλεσε την εισβολή στο Λίβανο έχει 20.000 μαχητές και πάνω από 1.000 καμικάζι έτοιμους να ανατιναχθούν στο όνομα του ισλάμ και της Παλαιστίνης.

* Ο 45χρονος ηγέτης της Χεζμπολά σεΐχης Σαγιέτ Χασάν Νασράλα διανύει ήδη την τέταρτη θητεία του στην ηγεσία.

Χαρισματικός ρήτορας, ορίστηκε αρχικά υπεύθυνος στην κοιλάδα Μπεκάα όπου χτυπούσε η καρδιά της οργάνωσης. Αργότερα μετακινήθηκε στη Βηρυτό όπου ανέβηκε σκαλί σκαλί στην ιεραρχία και σε ηλικία 32 ετών διαδέχθηκε τον αρχηγό Αμπάς Μουσάουι που δολοφονήθηκε από τον ισραηλινό στρατό.

* Για τους Αραβες η Χεζμπολά είναι ένα, εξαιρετικά ισχυρό, εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που ιδρύθηκε το 1982 από σιίτες κληρικούς.

Πηγή το Ιράν

Με τη βοήθεια της Τεχεράνης και της Δαμασκού, αύξησε τη δύναμή της απλώνοντας τα πλοκάμια της στα φτωχά κοινωνικά στρώματα των σιιτών.

* Η ιρανική επανάσταση έγινε το πρότυπο της οργάνωσης και από την αρχή έθεσε στόχο την αλλαγή του συστήματος του Λιβάνου από εθνικοθρησκευτικό (η εξουσία κατανέμεται με συνταγματική ρύθμιση στις τρεις θρησκευτικές ομάδες, σιίτες, σουνίτες και χριστιανούς) σε ένα ιρανικού τύπου θεοκρατικό κράτος.

* Κεντρική της θέση είναι η διάλυση του κράτους του Ισραήλ. Οταν ιδρύθηκε περίπου 2.000 ιρανοί «φρουροί της επανάστασης» εγκαταστάθηκαν στην κοιλάδα Μπεκάα.

Το κίνημα υιοθέτησε την τακτική των απαγωγών και ταυτίστηκε με επιθέσεις αυτοκτονίας και τρομοκρατικές ενέργειες, μία εκ των οποίων προκάλεσε τον θάνατο 241 Αμερικανών στη Βηρυτό το 1983.

* Στα χρόνια που μεσολάβησαν κέρδισε τη συμπάθεια εκατομμυρίων ανθρώπων και πολύ σύντομα αναδείχθηκε ηγετική δύναμη. Η κοινωνική αποδοχή μεταφράστηκε σε ψήφους και στις εκλογές του 1992 εξέλεξε πρώτη φορά 8 βουλευτές (σε σύνολο 128).

* Οταν το 2000 πέτυχε έναν από τους βασικούς της στόχους, την αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από το Νότιο Λίβανο, η δημοτικότητά της εκτοξεύθηκε.

* Το 2004 σημείωσε σημαντική νίκη στις εκλογές, αφού έκανε την πιο δυναμική και ειρηνική δημόσια εμφάνιση με αφορμή την αποχώρηση των συριακών στρατευμάτων από το έδαφος του Λιβάνου.

* Σήμερα, διαθέτει άρτια πολιτική δομή και ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία. Εχει δικό της τηλεοπτικό σταθμό, τον Αλ Μανάρ, ιστοσελίδες, χιλιάδες μέλη και υποστηρικτές, και κυρίως ένα καλά οργανωμένο δίκτυο κοινωνικής και φιλανθρωπικής δράσης.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Φωτιές πολέμου στη Μ. Ανατολή

Tου Πετρου Παπακωνσταντινου

Με αφορμή τη δραματική κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή, έμπειρος συνάδελφος υπενθύμιζε τη ρήση του Κλαούζεβιτς, κατά την οποία «το επιχειρησιακό σχέδιο των στρατηγών είναι το πρώτο θύμα κάθε πολέμου»: Από τη στιγμή που αρχίζουν πραγματικά οι εχθροπραξίες, ο πόλεμος εξελίσσεται πολύ διαφορετικά από τα σχέδια επί χάρτου. Τόσο ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β' στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο και ο Χίτλερ στον Δεύτερο, οραματίζονταν αστραπιαίες νίκες σε γεωγραφικά εντοπισμένες αναμετρήσεις. Αυτό που συνέβη, όμως, ήταν να εμπλακούν σε μακρόχρονο πόλεμο φθοράς, που έκανε πράξη το χειρότερο εφιάλτη του Κλαούζεβιτς και του Μπίσμαρκ- έναν διπλό πόλεμο με τη Βρετανία στα δυτικά και τη Ρωσία στα ανατολικά. Κάτι ανάλογο, φυσικά σε μικρότερη κλίμακα, κινδυνεύει να πάθει ο άπειρος περί τα στρατιωτικά πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Ολμέρτ.

Ξεκίνησε την επιχείρηση «Καλοκαιρινή Βροχή» ελπίζοντας σε μια αστραπιαία απελευθέρωση του δεκανέα Γκιλάντ Σαλίτ, αιχμαλώτου πολέμου των Παλαιστινίων, ή, στη χειρότερη περίπτωση, σε μια πολιορκία της λιλιπούτειας Λωρίδας της Γάζας, που θα γονάτιζε γρήγορα τον άμαχο πληθυσμό και θα οδηγούσε στην κατάρρευση της κυβέρνησης της Χαμάς. Τρεις εβδομάδες αργότερα, ο ισραηλινός στρατός μάχεται σε δύο μέτωπα, στη Γάζα και το Λίβανο, το βόρειο Ισραήλ δέχεται καταιγισμό πυραύλων, ενώ άμεσος προβάλλει ο κίνδυνος να περιλάβει η πολεμική πυρκαγιά τη Συρία και το Ιράν, αποκτώντας χαρακτήρα ευρύτερης αραβοϊσραηλινής, ή, ακόμη χειρότερα, μουσουλμανο- ισραηλινής σύρραξης.

Συσπείρωση σουνιτών-σιιτών

Ο παράγοντας που ανέτρεψε τους σχεδιασμούς του Ολμέρτ ήταν η παράτολμη επίθεση της Χεζμπολάχ στα σύνορα Ισραήλ- Λιβάνου, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο επτά Ισραηλινών στρατιωτών και την αιχμαλωσία δύο άλλων. Σε προφανή συντονισμό με τη Χαμάς, η οργάνωση των Λιβανέζων Σιιτών (της μεγαλύτερης θρησκευτικής ομάδας στη χώρα των κέδρων) άνοιξε δεύτερο μέτωπο στον ισραηλινό στρατό, ανακουφίζοντας την πολιορκημένη Γάζα, επέφερε οδυνηρό πλήγμα στο γόητρό του και έθεσε εκ των πραγμάτων ζήτημα διαπραγμάτευσης για την απελευθέρωση Παλαιστινίων και Λιβανέζων πολιτικών κρατουμένων.

Ο Όλμερτ μπορεί να επαίρεται ότι συπείρωσε εναντίον του Σουνίτες και Σιίτες, κάτι που ούτε οι Αμερικανοί δεν κατάφεραν στο Ιράκ. Ασφαλώς, το μέτωπο Χαμάς- Χεζμπολάχ έχει την αμέριστη υποστήριξη του περιφερειακού άξονα Συρίας- Ιράν. Κάτι που δεν έκαναν καμμία προσπάθεια να κρύψουν οι κορυφαίοι αξιωματούχοι των δύο χωρών, Φαρούκ αλ Σάρα και Αλί Λαριτζανί αντίστοιχα, με κοινή συνέντευξη Τύπου στη Δαμασκό, λίγες ώρες μετά την επίθεση της Χεζμπολάχ. Από μόνο του, το γεγονός αυτό διαμηνύει ότι οι δύο χώρες που βρίσκονται στην αιχμή του αμερικανικού δόρατος αισθάνονται ότι βρίσκονται όχι σε θέση αδυναμίας, αλλά ισχύος! Την αίσθηση αυτή ενίσχυσε η αυστηρή προειδοποίηση του Ιρανού προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ προς το Ισραήλ ότι «θα αντιμετωπίσει σφοδρές συνέπειες» αν διαπράξει την «ανοησία» να επιτεθεί στη Συρία. Και είναι απολύτως σαφές στο Τελ Αβίβ ότι ο Αχμαντινετζάντ εννοούσε αυτά που έλεγε.

Υπό άλλες συνθήκες, η αυτοπεποίθηση Δαμασκού και Τεχεράνης θα ακουγόταν ως επιπόλαιος κομπασμός. Όχι σήμερα. Πρώτα απ' όλα, γιατί η υπερεπιθετική γραμμή του Ισραήλ προκαλεί τεράστιο πρόβλημα για τον βασικό του προστάτη, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με την κατάσταση στο Ιράκ εκτός ελέγχου και τις κρίσεις για τα πυρηνικά προγράμματα Ιράν και Βόρειας Κορέας να επιδειώνονται, το τελευταίο πράγμα που θα επιθυμούσε η Ουάσιγκτον θα ήταν να εμπλακεί σε μια ακόμη αραβοϊσραηλινή σύρραξη, που θα ενισχύσει τον αντιαμερικανισμό όλου του αραβικού- μουσουλμανικού κόσμου. Επιπλέον, οι Αμερικανοί, σε συνεργασία με τους Γάλλους, κατέβαλαν τεράστιες προσπάθειες, το προηγούμενο διάστημα, για να διώξουν τα συριακά στρατεύματα από το Λίβανο και να εγκατασταθεί μια φιλοδυτική, αντισυριακή κυβέρνηση στη Βηρυττό. Προσπάθειες, που στέφθηκαν με επιτυχία, ύστερα από το σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Φουάντ Σινιόρα. Με τις ισραηλινές επιδρομές, που μέχρι το βράδυ της Παρασκευής είχαν κοστίσει τη ζωή 60 αμάχων, η κυβέρνηση του Λιβάνου μπορεί είτε να στραφεί στην αγκαλιά της Συρίας, είτε να καταρρεύσει. Σε κάθε περίπτωση, οι Αμερικανοί κινδυνεύουν να δουν να γκρεμίζεται από τα ισραηλινά τανκς ό,τι με τόσο κόπο έχτιζαν τους προηγούμενους μήνες. Δεν είναι τυχαίο που ο Τζορτζ Μπους προειδοποίησε το Ισραήλ να μην αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση του Λιβάνου και υποσχέθηκε στο Σινιόρα ότι θα ασκήσει πίεση στο Τελ Αβίβ για τον περιορισμό των βομβαρδισμών.

Αλλά ούτε το Ισραήλ βρίσκεται σε ευνοϊκότερη θέση. Η στρατιωτική του υπεροπλία, που έχει αποδειχθεί πανηγυρικά εναντίον των αραβικών κρατών σε «ορθόδοξους» πολέμους, αφ' ενός μεν μετριάζεται καθώς για πρώτη φορά στο γενικό ισοζύγιο πρέπει να περιληφθεί και το Ιράν, αφ' ετέρου δε (και κυρίως) δεν έχει την ίδια σημασία στην περίπτωση του ασύμμετρου πολέμου, με αντάρτικες δυνάμεις τύπου Χεζμπολάχ και Χαμάς. Ενδεχόμενη εισβολή χερσαίων δυνάμεων στην πόλη της Γάζας ή στη Βηρυττό θα προκαλούσε μεγάλες απώλειες στον ισραηλινό στρατό και πραγματικό ολοκαύτωμα για τον άμαχο, αραβικό πληθυσμό, με τεράστιο πολιτικό και ηθικό κόστος στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.

Η ριψοκίνδυνη πολιτική του Ολμερτ

Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ο Ολμέρτ έχει κατά νου να μετατρέψει τη Γάζα ή τη Βηρυτό σε αραβική «Γκουέρνικα». Το πιθανότερο είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιεί τη στρατιωτική πίεση με την ελπίδα να ανατρέψει εκ βάθρων το πολιτικό σκηνικό: να τσακίσει το ηθικό του άμαχου πληθυσμού, προκαλώντας πτώση της κυβέρνησης της Χαμάς στη μια περίπτωση και αφοπλισμό ή τουλάχιστον απομάκρυνση των ενόπλων δυνάμεων της Χεζμπολάχ από το νότιο Λίβανο στην άλλη.

Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν αποκλείεται να αποδειχθεί το ακριβώς αντίθετο από τις προθέσεις του. Ανεξάρτητες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 68% των Παλαιστινίων, παρότι υποφέρουν τα πάνδεινα από την ισραηλινή πολιορκία, όχι μόνο δεν επιθυμούν την απελευθέρωση του Σαλίτ, αλλά εύχονται να υπάρξουν και άλλοι αιχμάλωτοι πολέμου στο μέλλον. Αντί να υπονομεύσει τη Χαμάς, το Ισραήλ, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, κατάφερε να περιθωριοποιήσει τον μετριοπαθή πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς και να αναγορεύσει την ισλαμική κυβέρνηση σε «συνείδηση και προμαχώνα του έθνους». Επιπλέον, οι μαζικές αντιαμερικανικές - αντιεβραϊκές διαδηλώσεις σε αραβικές και άλλες μουσουλμανικές χώρες (300.000 στο Μαρόκο, 500.000, σύμφωνα με την αστυνομία, στην Κωνσταντινούπολη) δείχνουν ότι η αλαζονεία της στρατιωτικής ισχύος, που επιδεικνύει το κράτος του Ισραήλ, λειτουργεί ως ο καλύτερος στρατολόγος υπέρ του ισλαμικού ριζοσπαστισμού. Αν, όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή, η κρίση στη Γάζα και το Λίβανο τραβήξει σε μάκρος, ουδόλως αποκλείεται να αποσταθεροποιηθούν τα φιλοδυτικά καθεστώτα χώρων της πρώτης γραμμής, όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία, που έχουν υπογράψει συνθήκες ειρήνης με το Ισραήλ και στις οποίες οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» αποτελούν τη βασική δύναμη της αντιπολίτευσης. Μόνον η άμεση παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας θα μπορούσε να αποτρέψει εξελίξεις, που θα θέσουν εκτός ελέγχου την κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Στο πλευρό της Χεζμπολάχ ο Σαντρ

Πολύ σοβαρά θα πρέπει να πήραν οι Αμερικανοί και τον πύρινο λόγο του Μοκτάντα αλ Σαντρ στην ιερή πόλη των Ιρακινών σιιτών Νάτζαφ, μετά την καθιερωμένη προσευχή της Παρασκευής. Ο ριζοσπάστης ιερωμένος, ηγέτης της αντιαμερικανικής πτέρυγας των σιιτών, κάλεσε τους Ιρακινούς να σταθούν στο πλευρό του Λιβάνου εναντίον του «κοινού εχθρού, των σιωνιστών, που υποστηρίζεται από τον εχθρό όλων των λαών του κόσμου, την Αμερική». Ο Σαντρ διατηρεί στενούς δεσμούς με την Τεχεράνη και προκάλεσε ένοπλη εξέγερση των σιιτών εναντίον των αμερικανικών στρατευμάτων στη
Νάτζαφ, παράλληλα με την εξέγερση των σουνιτών στη Φαλούτζα, την άνοιξη του 2004. Δεδομένων των στενών δεσμών μεταξύ Σαντρ και Τεχεράνης, η προχθεσινή του ομιλία μπορεί αβίαστα να μεταφρασθεί ως απειλή για το άνοιγμα ενός νέου μετώπου εναντίον των Αμερικανών στην περίπτωση περιφερειακής σύρραξης.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100026_16/07/2006_191249)

Tου David Ignatius - αρθρογράφου της Washington Post

Αμέσως μετά την απαγωγή δύο Ισραηλινών στρατιωτών από τα μέλη της Χεζμπολάχ, ο αρχιστράτηγος Νταν Χαλούτς ενημέρωσε την παγκόσμια κοινότητα ότι οι ισραηλινές δυνάμεις θα γυρίσουν το ρολόι είκοσι χρόνια πίσω και θα επαναλάβουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους στον Λίβανο. Δυστυχώς, δεν επρόκειτο για μια απλή απειλή από την πλευρά του Ισραήλ, καθώς οι στρατιωτικές του δυνάμεις προχώρησαν την Πέμπτη στον βομβαρδισμό του αεροδρομίου της Βηρυττού και άλλων κτιρίων, στα οποία βρίσκονταν άμαχοι πολίτες, θυμίζοντας έτσι παλαιότερες ενέργειες των ισραηλινών δυνάμεων εναντίον του Λιβάνου, αλλά και της Παλαιστίνης. Πολλοί από τους κατοίκους του Λιβάνου ίσως πιστεύουν ότι ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, είναι υπεύθυνος για τη νέα κρίση στην περιοχή, όμως οι όποιες ενεργειές του δεν δικαιολογούν την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων από την πλευρά του Ισραήλ. Επιπλέον, η έκβαση της κρίσης παρουσιάζει ομοιότητες με εκείνη που ξέσπασε στη Γάζα πριν από μερικές εβδομάδες όταν οι Ισραηλινοί προσπάθησαν να απελευθερώσουν έναν Ισραηλινό στρατιώτη που βρισκόταν στα χέρια των Παλαιστινίων.

Επανάληψη παλαιάς ταινίας

Αν κανείς παρακολουθήσει τα γεγονότα των τελευταίων ημερών θα αισθανθεί ότι πρόκειται για επανάληψη μιας παλιάς ταινίας, στην οποία οι δυνάμεις των ανταρτών χρίζονται στο τέλος ως νικητές. Βέβαια, ο σημερινός πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχουντ Ολμέρτ, προσπαθεί να επιδείξει τη σκληρότητα του προκατόχου του, Αριέλ Σαρόν, αλλά παρʼ όλη την προσπάθειά του δεν θα έπρεπε να επαναλάβει το σφάλμα του Αριέλ Σαρόν, να διατάξει εισβολή των ισραηλινών δυνάμεων στον Λίβανο, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο αναγνώριση στον αγώνα της Χεζμπολάχ. Αλλωστε, η ενέργεια των μαχητών της Χεζμπολάχ να συλλάβουν Ισραηλινούς στρατιώτες ήταν ιδιαίτερα παράτολμη, γιατί δημιούργησε ένα νέο μέτωπο σε έναν πόλεμο που στις συνειδήσεις των μελών της εκτείνεται από τη Γάζα μέχρι το Ιράκ. Επιπλέον, στην ενημέρωση που παραχώρησε ο Χασάν Νασράλαχ την Τετάρτη φάνηκε ότι προκαλούσε τους Ισραηλινούς να επιτεθούν στον Λίβανο, αφού γνωρίζει ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αποδυναμωθεί η κυβέρνηση του Φουάντ Σινιόρα, η οποία προέκυψε από την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή του Λιβάνου. Οι Ιρανοί, οι οποίοι υποστηρίζουν τις ενέργειες της Χεζμπολάχ και της Χαμάς, παρακολουθούν τις δυνάμεις των Αμερικανών να αποδυναμώνονται στο Ιράκ και τις ισραηλινές δυνάμεις να αποδεκατίζονται στη Γάζα.

Παιχνίδια στρατηγικής

Είναι γεγονός πως όλα τα αξιόπιστα μαθήματα στρατηγικής μπορούν να αμφισβητηθούν αν γίνουν πράξη στη Μέση Ανατολή, ωστόσο κάποιες βασικές αρχές πολεμικής στρατηγικής διατηρούν την ισχύ τους ακόμα και σε τόσο αμφίρροπες συνθήκες. Συγκεκριμένα, οι έννοιες της διεθνούς αλληλεγγύης και της νομιμότητας εξακολουθούν να είναι σημαντικές, για τον λόγο αυτό οι ΗΠΑ θα πρέπει να συνεργαστούν με τα κράτη των G8 και τον ΟΗΕ προκειμένου να επιλύσουν από κοινού την κρίση του Λιβάνου. Αλλωστε, βασικός στόχος του Ιράν είναι να απομονώσει τις ηγεσίες των ΗΠΑ και του Ισραήλ και να τις ενοχοποιήσει για τις κρίσεις στον Λίβανο και στην Παλαιστίνη. Μια δεύτερη βασική αρχή είναι αυτή της ισχυροποίησης των παρακρατικών δυνάμεων όταν αποδυναμώνεται η κυβέρνηση του κράτους. Η αρχή αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι για να αντιμετωπιστεί η Χαμάς πρέπει να δημιουργηθεί μια ισχυρή Παλαιστινιακή Αρχή που θα είναι αποδεκτή από τους Παλαιστίνιους. Τέλος, είναι γεγονός ότι η κοινή γνώμη είναι ισχυρή σε μια ελεύθερη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Επομένως, για τη διεξαγωγή του Μεγάλου Πολέμου οι ΗΠΑ και το Ισραήλ πρέπει να έχουν και την υποστήριξη της κοινής γνώμης. Η κρίση του Λιβάνου αποτελεί το πρώτο βήμα ενός ευρύτερου πολέμου υπό το βλέμμα του Ιράν. Την Τρίτη οι Ιρανοί απέρριψαν την πρόταση των ΗΠΑ για διάλογο επί του θέματος των πυρηνικών. Την Τετάρτη η οργάνωση που στηρίζουν, η Χεζμπολάχ προέβη σε, κατά τους Ισραηλινούς, ενέργειες πολέμου. Οι αντάρτες και οι υποστηρικτές τους προσπαθούν να παρασύρουν τους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς σε έναν αιματηρό πόλεμο, όμως εμείς δεν θα πρέπει να τους ακολουθήσουμε.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100027_16/07/2006_191248)

 
Στο χείλος ενός γενικευμένου πολέμου βρίσκεται, μετά την κατακόρυφη κλιμάκωση των φονικών επιδρομών του ισραηλινού στρατού κατά του Λιβάνου, ολόκληρη η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σφυροκοπώντας αδιάκοπα πολιτικούς στόχους στο γειτονικό Λίβανο, αιματοκυλώντας αμάχους, επιβάλλοντας ασφυκτικό αποκλεισμό από αέρος, θαλάσσης και εδάφους και εκτοξεύοντας ευθείες απειλές κατά του Ιράν αλλά και της Συρίας, η ισραηλινή ηγεσία «ρίχνει λάδι στη φωτιά» που ήδη μαινόταν λόγω της πολυήμερης και πολύνεκρης εισβολής των ισραηλινών δυνάμεων στη Λωρίδα της Γάζας. Επί της ουσίας, το Τελ Αβίβ, με τις ενέργειές του, απειλεί να τινάξει ολόκληρη την πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής στο αέρα.

Συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα είναι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ, είτε ως σύνολο είτε ως ξεχωριστές ηγεσίες, καθώς επιμένουν να ψελλίζουν ή απροκάλυπτα να υπερασπίζουν τη λογική των ίσων αποστάσεων και την τακτική της απόκρυψης των αιτίων. Της απόκρυψης δηλαδή μιας πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί εδώ και δεκαετίες για να εξυπηρετεί τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για την περιοχή.

Σε στιγμές τόσο κρίσιμες, μια βαθύτερη και ψυχραιμότερη ανάλυση των δεδομένων είναι, ίσως, ο ασφαλέστερος τρόπος να αγγίξει κανείς την αλήθεια. Κατά την ισραηλινή πλευρά, και όσους της «συμπαραστέκονται», η σύλληψη του Ισραηλινού στρατιώτη, στις 25 Ιούνη, στη Λωρίδα της Γάζας, παρουσιάζεται ως «αιτία» της ισραηλινής στρατιωτικής κλιμάκωσης κατά του παλαιστινιακού πληθυσμού, όπως και η σύλληψη των 2 Ισραηλινών στρατιωτών από τη «Χεζμπολάχ» ως «αιτία» της ολομέτωπης ισραηλινής επίθεσης στο Λίβανο. Η πραγματικότητα όμως αποδεικνύει ότι τα πράγματα δεν έτσι.


Η περιοχή της Μέσης Ανατολής, με το σκούρο χρώμα διακρίνονται όλα τα αραβικά εδάφη που κατέχει παράνομα το Ισραήλ, η Λωρίδα της Γάζας, η Δυτική Οχθη και τα υψίπεδα του Γκολάν 
Τόσο η Λωρίδα της Γάζας όσο και η Δυτική Οχθη, στο σύνολό τους, είναι κατεχόμενα από τον ισραηλινό στρατό εδάφη, κατά παραβίαση εδώ και δεκαετίες των σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ, που προβλέπουν σαφώς, και χωρίς να αφήνουν περιθώρια ερμηνειών, την άνευ όρων αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων, τη διάλυση όλων των εποικισμών. Προβλέπουν τη διασφάλιση της δυνατότητας απρόσκοπτης και ελεύθερης μετακίνησης του παλαιστινιακού λαού, με τρόπο τέτοιο που να έχει τη δυνατότητα να ζήσει σε ένα ανεξάρτητο βιώσιμο κράτος.

Είναι γνωστό ότι κάτι τέτοιο δε συμβαίνει ούτε στη Λωρίδα της Γάζας ούτε στη Δυτική Οχθη, πολύ περισσότερο. Ακόμη και στην πρώτη, από όπου πολλάκις ακούστηκε τα τελευταία 24ωρα ότι το Ισραήλ μονομερώς αποχώρησε διασφαλίζοντας την ανεξαρτησία της, είναι ξεκάθαρο σε όποιον έχει στοιχειώδη γνώση ότι ουδέποτε «απελευθερώθηκε». Ο ισραηλινός στρατός ελέγχει τα επίγεια, θαλάσσια και εναέρια σύνορά της. Αποφασίζει πότε θα κλείσει ακόμη και το μεθοριακό σταθμό που τη συνδέει με την Αίγυπτο. Αποκλείει τη μεταφορά αγαθών και ανθρώπων. Και αυτό δε γίνεται μετά από τη σύλληψη του ισραηλινού στρατιώτη. Γινόταν όταν η Γάζα ήταν υπό κατοχή και γίνεται αδιάκοπα μέχρι σήμερα. Οσο για την κλιμάκωση της στρατιωτικής βίας;

Ενδεικτικό είναι ότι η Λωρίδα της Γάζας και η Δυτική Οχθη παραμένουν σχεδόν συνεχώς σε αποκλεισμό μετά από την εκλογή της «Χαμάς», με μικρά διαλείμματα. Από τις 29 Μάρτη μέχρι τις 27 Ιούνη (πριν δηλαδή την ισραηλινή στρατιωτική «απάντηση» στη σύλληψη), ο ισραηλινός στρατός «ήταν κινητικός»: πραγματοποίησε 112 αεροπορικές επιδρομές, έπληξε με 4,751 πυρά πυροβολικού στόχους μέσα στη Γάζα. Από τις 3 Μάη μέχρι τις 27 Ιούνη σκότωσε 65 Παλαιστινίους, εκ των οποίων οι 34 ήταν άμαχοι, παιδιά και γυναίκες.

Αυτά γίνονταν στην «ελεύθερη» Λωρίδα της Γάζας, πριν από την «αιτία» της ισραηλινής στρατιωτικής κλιμάκωσης. Σε όλα αυτά, θα πρέπει κανείς να προσθέσει τις, επί δεκαετίες, δολοφονίες και τραυματισμούς αμάχων, τα εκατοντάδες σημεία ελέγχου που καθιστούν αδύνατη τη ζωή του παλαιστινιακού λαού, τις απαλλοτριώσεις παλαιστινιακών περιουσιών, τις ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων. Και φυσικά τους περίπου 10.000 Παλαιστινίους φυλακισμένους (μεταξύ των οποίων και γυναικόπαιδα), που, αντίθετα από τους Ισραηλινούς συλληφθέντες, θεωρούνται νόμιμα κρατούμενοι, ακόμη και όταν δεν τους απαγγέλλονται κατηγορίες ή καταδικάζονται χωρίς αποδεικτικά στοιχεία!


Από την άλλη, οι ισραηλινές ηγεσίες γνωρίζουν καλά ότι η ιστορία που λέγεται λιβανο-ισραηλινές σχέσεις και σύνορα, κάθε άλλο παρά «στο δικαίωμα της ισραηλινής αυτοάμυνας» καταλήγει. Ο ισραηλινός στρατός κατείχε επί 18 χρόνια το νότιο Λίβανο, όπου είχε αποσυρθεί έχοντας λάβει ενεργότατο μέρος στον λιβανικό εμφύλιο πόλεμο και έχοντας διαπράξει ανείπωτα εγκλήματα πολέμου, με γνωστότερα τις σφαγές στους καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα.

Οταν αποχώρησε από το μεγαλύτερο μέρος του νοτίου Λιβάνου, το 2000, άφησε πίσω του μόνο δίκτυα προδοτών, εκατοντάδες νεκρούς, πολλαπλάσιους τραυματίες, βασανισμένους. Καμένη γη. Επιπλέον, οι «διεισδύσεις» ισραηλινών περιπόλων στο λιβανικό έδαφος, οι πτήσεις ισραηλινών αεροσκαφών, τα πλήγματα κατά λιβανικού εδάφους αλλά και η συνεχιζόμενη κατοχή της περιοχής «αγροκτήματα Σεμπάα» στο νότιο Λίβανο, αν μη τι άλλο, καλλιεργούν μόνιμη ένταση και αποτελούν μοχλό πρόκλησης αστάθειας τόσο εντός του Λιβάνου (που ούτως ή άλλως βρίσκεται σε ευαίσθητες ισορροπίες) όσο και στην ευρύτερη περιοχή.

Οι ισραηλινές ηγεσίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι η σιιτική ισλαμιστική οργάνωση «Χεζμπολάχ» έπαιξε, με τους μαχητές της αλλά και τα ευρύτερα δίκτυα υποστήριξης του ντόπιου αμάχου πληθυσμού, καθοριστικό ρόλο στη λιβανική αντίσταση. Κάλυψε τα κενά και επούλωσε τις πληγές που τα ισραηλινά στρατεύματα άνοιγαν, ενώ ταυτόχρονα εμπόδιζαν με τη δράση τους άλλες πολιτικές δυνάμεις της χώρας να συγκροτηθούν και να μπορέσουν να πάρουν την τύχη του λιβανικού λαού στα χέρια τους. Αλλωστε, το «παιχνίδι» αυτό το είδαμε να εκτυλίσσεται και στα παλαιστινιακά εδάφη.

Το Ισραήλ ωρύεται κατά της «Χαμάς» (ασχέτως των διαφωνιών που μπορεί κανείς να έχει με θέσεις και ενέργειές της ίδιας ή της «Χεζμπολάχ») τη στιγμή που μεθοδικά συντρίβει στρατιωτικά και οικονομικά κάθε υποδομή, κάθε δυνατότητα της Παλαιστινιακής Αρχής, των πολιτικών παρατάξεων να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Ετσι, αφήνεται ελεύθερος ο δρόμος για κάλυψη όλων αυτών των καίριων κενών και αναγκών από τις ισλαμιστικές δυνάμεις τύπου «Χαμάς» και «Χεζμπολάχ».

Υπό αυτό το πρίσμα, είναι λογικό επόμενο ότι η «Χαμάς» ή η «Χεζμπολάχ» έχουν λαϊκό έρεισμα. Η πρώτη είναι κυβέρνηση, η δεύτερη συμμετέχει στη λιβανική κυβέρνηση. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι εκλέχτηκαν νόμιμα και δημοκρατικά, γεγονός που στερεί από τον οποιονδήποτε το δικαίωμα αμφισβήτησής τους Η ισραηλινή ηγεσία θέλει να αμφισβητήσει τη νομιμότητά τους, να αρνηθεί την υπόστασή τους και να απαιτήσει, εμμέσως πλην σαφώς, να αναδειχτούν οι, κατά την άποψή της, «συνομιλητές» αλλιώς θα χρησιμοποιήσει τη γνωστή επωδό «της μη ύπαρξης συνομιλητή», όπως άλλωστε πράττει ήδη.

Και αυτό γιατί ουδέποτε οι ισραηλινές ηγεσίες επιθυμούσαν μια «δίκαιη» λύση στο ζήτημα των κατεχόμενων αραβικών εδαφών. Αυτό που επιδίωκαν και, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες απροκάλυπτα υλοποιούν, είναι η διαμόρφωση τέτοιων δεδομένων, που θα οδηγήσουν στη ριζική αναθεώρηση και αναδιαπραγμάτευση των αποφάσεων του ΟΗΕ και θα «ευλογήσουν» τις μονομερείς, κατά το δοκούν πάντα, κινήσεις «υποχώρησής» τους.

Το γιατί για αυτή την κλιμάκωση επιλέχτηκε η παρούσα χρονική στιγμή (επιλογή που σαφώς δεν αφορά μόνο την ισραηλινή ηγεσία αλλά και τους ισχυρούς της συμμάχους που αξιοποιούν το Ισραήλ για την προώθηση των συμφερόντων τους στην περιοχή), πιθανώς θα απαντηθεί με βεβαιό
τητα μόνο με την πάροδο του χρόνου. Ορισμένοι εκτιμούν ότι επιχειρείται να σταλεί ένα ηχηρό «μήνυμα» προς όλους όσοι τολμήσουν να σηκώσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, κεφάλι στα σχέδια της Νέας Τάξης για την ευρεία Μέση Ανατολή. Μήνυμα που αποστέλλεται σε ορισμένες ηγεσίες (π.χ. Ιράν - Συρία) και αφορά συγκεκριμένες επιλογές τους και όχι απαραίτητα το σύνολο της πολιτικής τους, αλλά σίγουρα μήνυμα που αποστέλλεται σε όλους τους λαούς του κόσμου, από το κατεχόμενο Ιράκ μέχρι τη Λατινική Αμερική.

Το ζήτημα είναι να μην περάσει αυτό το μήνυμα, αλλά το μήνυμα ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος, όπως αποδεικνύουν πολλοί αγωνιζόμενοι λαοί.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3465037&publDate=16/7/2006

Αλλοι 17 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 44 τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των αεροπορικών επιδρομών του Ισραήλ τα ξημερώματα της Δευτέρας. Αυτή τη φορά ο ισραηλινός στρατός διεύρυνε τις επιχειρήσεις και στο βόρειο Λίβανο. Συνεχίζονται οι προσπάθειες απομάκρυνσης των ξένων υπηκόων.

Τρεις ισχυρές εκρήξεις ακούστηκαν στη Βηρυτό το πρωί της Δευτέρας, ενώ ένα άλλο χτύπημα από αεροσκάφος προκάλεσε πυρκαγιά στο λιμάνι της πρωτεύουσας του Λιβάνου με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο άνθρωποι.

Στον βόρειο Λίβανο, στόχος των ισραηλινών επιδρομών αποτέλεσε μία στρατιωτική βάση στο Αμπντέ με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους εννέα στρατιώτες και να τραυματιστούν τέσσερις, σύμφωνα με την Αστυνομία. Το διώροφο κτίριο της βάσης επλήγη από έναν πύραυλο και κατέρρευσε.

Ακόμη, επλήγη για άλλη μία φορά το αεροδρόμιο της Βηρυτού, το οποίο παραμένει κλειστό από την Πέμπτη. Οι δεξαμενές καυσίμων τυλίχθηκαν και πάλι στις φλόγες.

Εν τω μεταξύ, τρεις άνθρωποι τραυματίσθηκαν στο χωριό Ταλέλ του βορείου Ισραήλ από τις εκρήξεις ρουκετών που εκτοξεύθηκαν από την πλευρά του Λιβάνου, ανακοίνωσε η εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού.

[...]

news.in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=724608&lngDtrID=245)

*GIDEON LEVY

Κάθε γειτονιά έχει από έναν: έναν φωνακλά νταή τον οποίο κανείς δεν πρέπει να εξοργίζει. [/b]Τον προσβάλλουν; Τραβάει μαχαίρι. Τον χαστουκίζουν; Βγάζει όπλο. Μπουνιά; Βγάζει πολυβόλο. Όχι ότι ο νταής έχει εντελώς άδικο - κάποιος πράγματι τον πείραξε. Αλλά η αντίδραση, τι αντίδραση! Δεν είναι ότι δεν τον φοβούνται, αλλά κανείς δεν τον εκτιμά αληθινά. Αληθινά εκτιμάς τον ισχυρό που δεν χρησιμοποιεί αμέσως τη δύναμή του. Δυστυχώς, οι ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις μοιάζουν για ακόμα μία φορά με τον νταή της γειτονιάς. Αιχμαλωτίστηκε ένας στρατιώτης στη Λωρίδα της Γάζας; Θα πληρώσει ολόκληρη η Λωρίδα της Γάζας. Σκοτώθηκαν οκτώ στρατιώτες και αιχμαλωτίστηκαν δύο άλλοι στον Λίβανο; Θα πληρώσει ολόκληρος ο Λίβανος. Το Ισραήλ μιλάει μία και μοναδική γλώσσα: τη γλώσσα της βίας.

Ο πόλεμος που κήρυξε ο ισραηλινός στρατός στον Λίβανο, και πριν από εκεί στη Λωρίδα της Γάζας, δεν θα θεωρηθεί ποτέ ένας ακόμα «πόλεμος μη επιλογής». Ας γλιτώσουμε τους ιστορικούς από αυτή τη συζήτηση. Αυτός είναι αναμφίβολα ένας πόλεμος επιλογής. Ο ισραηλινός στρατός δέχθηκε δύο επώδυνα, ιδιαίτερα εξευτελιστικά χτυπήματα, και την επαύριον κατέβηκε σε πόλεμο με σκοπό την ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειάς του, κάτι που στη δική μας πλευρά λέγεται «ανάκτηση της αποτρεπτικής δύναμης».

Για ακόμα μια φορά, το Ισραήλ δεν κάνει κανέναν διαχωρισμό ανάμεσα σε έναν δικαιολογημένο πόλεμο εναντίον της Χεζμπολάχ και έναν αδικαιολόγητο, απερίσκεπτο πόλεμο εναντίον του λιβανικού έθνους. Το καμουφλάζ των πραγματικών στόχων του πολέμου διαλύθηκε από τον ίδιο τον Ισραηλινό υπουργό Άμυνας Αμίρ Πέρετζ: «Ο Νασράλα (ο αρχηγός της Χεζμπολάχ) θα τη φάει τόσο γερά, που δεν θα ξεχάσει ποτέ το όνομα Αμίρ Πέρετζ», κόμπασε σαν τυπικός νταής. Τουλάχιστον τώρα γνωρίζουμε ότι το Ισραήλ πήγε σε πόλεμο για να μην ξεχαστεί ποτέ το όνομα Αμίρ Πέρετζ. Είναι ο πόλεμος για τη διαιώνιση του ονόματος Πέρετζ και την απαλοιφή των αποτυχιών του ισραηλινού στρατιωτικού επιτελείου. Και στο διάολο το κόστος.

*Ο Γκίντεον Λέβι είναι αρθρογράφος της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτζ».

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18589&m=N42&aa=2)

Eφιαλτικές προβλέψεις

ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ


Ένα βήμα μοιάζει πλέον να χωρίζει τη Μέση Ανατολή από μια γενικευμένη σύρραξη. Οκτώ Ισραηλινούς πολίτες σκότωσε χθες στη Χάιφα η Χεζμπολάχ, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά πυραύλους Fajr-3. Αμέσως, το Ισραήλ έδειξε ως συνυπεύθυνους το Ιράν και τη Συρία, προειδοποιώντας με «επώδυνες συνέπειες»...

Οι ισραηλινές απειλές δεν άργησαν να γίνουν πραγματικότητα. Το μπαράζ των επιθέσεων που εξαπέλυσαν χθες το απόγευμα τα ισραηλινά αεροσκάφη στον Νότιο Λίβανο ήταν το σφοδρότερο από την αρχή της κρίσης, την περασμένη Τετάρτη, όταν οι αντάρτες της Χεζμπολάχ αιχμαλώτισαν δύο Ισραηλινούς στρατιώτες. Δεκαέξι άμαχοι νεκροί σε μία μόνο επίθεση στην Τύρο. Οκτώ άμαχοι νεκροί, ανάμεσά τους πέντε με διπλή - καναδική και λιβανική - υπηκοότητα, σε μία μόνο επίθεση στο χωριό Αϊταρούν. Μέσα σε πέντε εικοσιτετράωρα, έχουν σκοτωθεί στον Λίβανο περισσότεροι από 150 άνθρωποι, σχεδόν όλοι άμαχοι. H Βηρυτός, ιδίως οι νότιες συνοικίες της, θυμίζει πια βομβαρδισμένο τοπίο. Το Ισραήλ ισοπέδωσε το αρχηγείο της Χεζμπολάχ και βομβάρδισε ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με αποτέλεσμα πολλές περιοχές να μείνουν χωρίς ρεύμα. H λιβανική κυβέρνηση κατηγόρησε το Ισραήλ ότι επιζητεί την «απόλυτη εξόντωση» της χώρας και χρησιμοποιεί εναντίον αμάχων απαγορευμένα όπλα, μεταξύ αυτών εμπρηστικές βόμβες φωσφόρου, αλλά το Ισραήλ το αρνείται.

Ακόμα και οι πιο συγκρατημένοι αναλυτές, πάντως, εκφράζουν ανοιχτά φόβους ότι η κρίση θα ξεφύγει από κάθε έλεγχο μετά την πρωτοφανή επίθεση που πραγματοποίησε χθες η Χεζμπολάχ εναντίον της Χάιφας με (ιρανικής κατασκευής) πυραύλους Fajr-3. Κάποιοι από τους πυραύλους έπληξαν αμαξοστάσιο του σιδηροδρομικού δικτύου: οκτώ πολίτες έχασαν τη ζωή τους. «Αυτή είναι μόνο η αρχή», δήλωσε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, υποσχόμενος στο Ισραήλ «περισσότερες εκπλήξεις». Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Σαούλ Μοφάζ παρομοίασε τη Χεζμπολάχ με την Αλ Κάιντα και υποστήριξε ότι οι πύραυλοι που έπληξαν τη Χάιφα είχαν περιέλθει στη λιβανική οργάνωση με τη συνδρομή της Συρίας. Μία ημέρα νωρίτερα, το Ισραήλ είχε κατηγορήσει το Ιράν ότι έχει στείλει στο πλευρό της Χεζμπολάχ στον Λίβανο 100 μέλη των επίλεκτων Φρουρών της Επανάστασης, οι οποίοι βοήθησαν μάλιστα την Παρασκευή τους Λιβανέζους αντάρτες να εκτοξεύσουν έναν καθοδηγούμενο με λέιζερ πύραυλο εναντίον ισραηλινού πολεμικού πλοίου, που βρισκόταν ανοιχτά των λιβανικών ακτών. Ιράν και Συρία αρνούνται τις κατηγορίες. H Συρία μάλιστα προειδοποίησε χθες πως αν δεχθεί επίθεση, η απάντησή της θα είναι «σθεναρή και άμεση».

Ευρώπη και ΟΗΕ

Απέναντι σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, η διεθνής κοινότητα δείχνει ανήμπορη να αντιδράσει. Κάποιες κινήσεις βέβαια γίνονται. Χθες μετέβησαν στη Βηρυτό για συνομιλίες τόσο ο επικεφαλής γαι την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική Χαβιέ Σολάνα όσο και τριμελής αντιπροσωπεία του ΟΗΕ. Παράλληλα, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι τηλεφώνησε στον επικεφαλής της ιρανικής διαπραγματευτικής ομάδας για τα πυρηνικά, τον Αλί Λαριτζανί, ζητώντας να αναλάβει η Τεχεράνη «ενεργό ρόλο» για την εκτόνωση της κρίσης. Νωρίτερα, η Ιταλία είχε μεταφέρει στη Βηρυτό τους ισραηλινούς όρους για τον τερματισμό της επίθεσης: απελευθέρωση των δύο απαχθέντων Ισραηλινών στρατιωτών και υποχώρηση της Χεζμπολάχ στα 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα. H μοναδική φωνή που «ακούει» το Ισραήλ, ωστόσο, αυτή του Τζορτζ Μπους, εκφράζει ουσιαστικά ανοχή προς τις ισραηλινές ενέργειες: «Το μήνυμά μας προς το Ισραήλ είναι αμυνθείτε, αλλά προσέξτε τις συνέπειες».

ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ G8
Ρίχνουν την ευθύνη στους εξτρεμιστές

ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ των Οκτώ (G8, οι επτά πιο προηγμένες βιομηχανικές χώρες και η Ρωσία) εξέδωσαν χθες μια δήλωση για τη Μέση Ανατολή, στην οποία ρίχνουν την ευθύνη για την αναζωπύρωση της βίας στους εξτρεμιστές και καλούν το Ισραήλ να επιδείξει αυτοσυγκράτηση στην απάντησή του. Έπειτα από μακρές συνομιλίες για να γεφυρωθούν οι διαφορές, οι ηγέτες των πλουσιότερων χωρών του κόσμου κατηγόρησαν τη Χεζμπολάχ και στοιχεία στη Χαμάς για το ξέσπασμα της κρίσης. Χαρακτήρισαν «εξτρεμιστές» τους υπεύθυνους και τους κάλεσαν να σταματήσουν αμέσως τις επιθέσεις τους. «Δεν μπορεί να επιτραπεί σ' αυτά τα εξτρεμιστικά στοιχεία και σ' εκείνους που τα υποστηρίζουν, να βυθίσουν τη Μέση Ανατολή στο χάος», αναφέρεται στο κείμενο.


ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18589&m=N42&aa=1)

ΛΙΒΑΝΟΣ Το Ισραήλ επιμένει στις επιθέσεις, ενώ η Χεζμπολάχ ανταπαντά και δηλώνει πως δεν έχει απώλειες

[/size]

ΒΗΡΥΤΟΣ

Σφοδρές επιθέσεις ανταλλάσσουν Ισραήλ και Χεζμπολάχ και χιλιάδες άνθρωποι έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς. Οι δύο πλευρές θεωρούν ότι οι επιχειρήσεις τους είναι επιτυχείς, αλλά έως τώρα οι νεκροί στο Λίβανο πλησιάζουν τους 200.

Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι έπληξε με δεκάδες πυραύλους Ραντ 2 και Ραντ 3 την πόλη Χάιφα, όπου έξι άνθρωποι τραυματίστηκαν. Οι πύραυλοι χτύπησαν πολυκατοικίες, έρημες περιοχές και το λιμάνι. Μερικοί έπεσαν στη θάλασσα. Το Ισραήλ αναγκάστηκε να κλείσει το λιμάνι της Χάιφας, από τα μεγαλύτερα της χώρας. Η πόλη ήταν και χθες έρημη, ενώ οι σειρήνες χτυπούσαν κάθε τόσο. Η αστυνομία σταματούσε στο δρόμο αυτοκίνητα και τους ελάχιστους πεζούς και τους συμβούλευε να πάνε σε καταφύγια.

Το Ισραήλ χτύπησε πάλι όλο το Λίβανο. Αυτή τη φορά έπληξε το λιμάνι της Βηρυτού. Σκοτώθηκαν τουλάχιστον 25 άτομα εκ των οποίων και στρατιώτες. Η ισραηλινή αεροπορία έκανε τουλάχιστον 60 εξόδους, χτυπώντας αποθήκες βενζίνης, κτίρια της Χεζμπολάχ, σταθμούς ραντάρ, και βάσεις του λιβανικού στρατού. Οι περισσότερες επιθέσεις έγιναν στη νότια Βηρυτό πάλι, όπου εδρεύει κυρίως η Χεζμπολάχ. Χτυπήθηκαν ακόμα τα χωριά γύρω από την Τύρο (Χούλα, Σακρά και Ταλούς). Η αστυνομία του Λιβάνου ανέφερε ότι οι πιλότοι χρησιμοποιούν εμπρηστικές βόμβες φωσφόρου στις δασώδεις περιοχές μεταξύ οικισμών για να απομονώσουν τις περιοχές.

Πρόσφυγες

Χιλιάδες πρόσφυγες εγκαταλείπουν ακόμα και με τα πόδια τα χωριά στα σύνορα. Η αστυνομία δεν μπορεί να δώσει αριθμό προσφύγων. Ωστόσο η Τύρος φιλοξενεί 25.000 άτομα. Οι 10.000 έφτασαν τη νύχτα της Κυριακής και χθες το πρωί. Εχουν εγκατασταθεί σε εκκλησίες, τεμένη και σχολεία. Χθες, τουλάχιστον 46 άτομα σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές επιδρομές. Στην Τύρο σκοτώθηκαν τρία άτομα χθες το απόγευμα. Ηταν πρόσφυγες που έφταναν στην πόλη από το χωριό Μπουζρ. Συνολικώς έχουν σκοτωθεί 192 άτομα στο Λίβανο από την αρχή των επιχειρήσεων και 24 στο Ισραήλ.

Το Ισραήλ έχει ανακοινώσει ότι θέλει να διώξει τη Χεζμπολάχ από τα σύνορα με τον Λίβανο. Ο αρχηγός των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Μοσέ Καπλίνσκι δήλωσε ότι η επιχείρηση στον Λίβανο θα συνεχιστεί για «τουλάχιστον ακόμα μία εβδομάδα». Το Κανάλι 10 της ισραηλινής τηλεόρασης μετέδωσε ότι το Ισραήλ μπορεί να έχει ολοκληρώσει την επίθεση στον Λίβανο σε διάστημα 10 ημερών. Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι ώς τώρα έχει χάσει μόνο 4 μαχητές και ότι το Ισραήλ «απέτυχε» να «εξολοθρεύσει» τους αρχηγούς της. Ο Μοχάμαντ Κομάτι, μέλος του πολιτικού γραφείου, δήλωσε: «Μέχρι τώρα οι στόχοι του Ισραήλ απέτυχαν πλήρως. Κανένα μέλος της διοίκησης, κανένα στέλεχος, ακόμη και τρίτης σειράς, δεν έχει χτυπηθεί. Οι προσπάθειες του εχθρού να χτυπήσει στρατιωτικές θέσεις της Ισλαμικής Αντίστασης (του ενόπλου τμήματος της Χεζμπολάχ) απέτυχαν όλες, γεγονός που τον οδήγησε να στραφεί στους πολίτες, στις γέφυρες, στα οικονομικά κέντρα, στο αεροδρόμιο και το λιμάνι της Βηρυτού ώστε να στρέψει εναντίον μας την κοινή γνώμη».

Πύραυλοι και F-16

Οι Ισραηλινοί ανακοίνωσαν ότι ώς τώρα έχει καταστραφεί περίπου το ένα τρίτο των ρουκετών της Χεζμπολάχ με βεληνεκές 45 χιλιομέτρων. Ισραηλινός ραδιοφωνικός σταθμός μετέδωσε ότι η Χεζμπολάχ προσπάθησε να εκτοξεύσει πύραυλο ιρανικής κατασκευής, τύπου «Ζιλζάλ», με βεληνεκές 100 χλμ. κατά του Ισραήλ, όμως ο πύραυλος παρουσίασε βλάβη και έπεσε στο έδαφος. Ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι ανέφεραν χθες ότι μαχητικό χτύπησε φορτηγό που μετέφερε όπλα και κατέστρεψε τουλάχιστον έναν πύραυλο «Ζιλζάλ», που βρέθηκε στο έδαφος από την έκρηξη.

Η τηλεόραση του Λιβάνου έδειξε βίντεο με φλεγόμενες λαμαρίνες, λέγοντας ότι ήταν ισραηλινό F-16. Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι δεν έχει χάσει μαχητικό αεροσκάφος και ότι μάλλον ήταν δεξαμενή βενζίνης που επέρριψε αεροπλάνο. Αργότερα ανέφερε ότι μπορεί να ήταν και «Ζιλζάλ» που καταστράφηκε. Ανακοίνωσε, επίσης, ότι μικρή ομάδα στρατιωτών του μπήκε στο Νότιο Λίβανο και αποχώρησε αμέσως αφού ολοκλήρωσε την αποστολή της. Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι απέτρεψε χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ, αφού οι στρατιώτες αποχώρησαν αμέσως με τους πυροβολισμούς των ανδρών της. Πρόκειται μάλλον για συνήθη αναγνωριστική επιχείρηση των Ισραηλινών.

Η Συρία στέλνει μη στρατιωτικό υλικό στον Λίβανο για βοήθεια, ώστε να αντιμετωπιστούν οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί. Εν τω μεταξύ έχει αρχίσει τεράστια επιχείρηση εκκένωσης του Λιβάνου από τους ξένους υπηκόους. Στρατιωτικά ελικόπτερα μεταφέρουν στη γειτονική Κύπρο Αμερικανούς και Βρετανούς. Αμερικανικό αντιτορπιλικό συνοδεύει εμπορικό πλοίο που θα πάρει τους Αμερικανούς υπηκόους. Η Δανία παίρνει τους υπηκόους της με λεωφορεία που κατευθύνονται στη Συρία. Η Βουλγαρία θα μεταφέρει 300 υπηκόους της στην Κύπρο με πλοίο. Περίπου 1.000 από τους 1.400 Ρώσους πολίτες είναι έτοιμοι να αναχωρήσουν από τον Λίβανο.

(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)


ΠΗΓΗ:ΕΛΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΓΑΖΑ

Νέα βίαια επεισόδια σημειώθηκαν χθες στα παλαιστινιακά εδάφη, με τον ισραηλινό στρατό να συνεχίζει τις εναέριες επιδρομές και την ένοπλη πτέρυγα της Φατάχ να αναλαμβάνει την ευθύνη για μια βομβιστική επίθεση και την απαγωγή ενός στρατιώτη.

Δύο Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και δύο τραυματίστηκαν χθες στην πόλη Μπέιτ Χανούν, στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, από πυρά ισραηλινών αρμάτων μάχης που παρέμεναν εκεί για δεύτερη μέρα μετά την εισβολή τους το πρωί της Κυριακής. Αλλοι τρεις άνθρωποι τραυματίστηκαν σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή εναντίον του παλαιστινιακού υπουργείου Εξωτερικών στη Γάζα. Το κτίριο αυτό βομβαρδίστηκε για πρώτη φορά την περασμένη Πέμπτη και χθες καταστράφηκε ολοσχερώς. Οι ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποίησαν επίσης επίθεση εναντίον μελών ειδικής δύναμης του παλαιστινιακού υπουργείου Εσωτερικών στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπάλια, χωρίς να υπάρξουν θύματα.

Στη Δυτική Οχθη ένας Ισραηλινός στρατιώτης σκοτώθηκε και τρεις τραυματίστηκαν από έκρηξη βόμβας στην παλιά πόλη της Ναμπλούς. Την ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση ανέλαβε με τηλεφώνημά του στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας άγνωστος για λογαριασμό της οργάνωσης Ταξιαρχίες των Μαρτύρων του Αλ Ακτσα (ένοπλη πτέρυγα της Φατάχ). Η ίδια οργάνωση ισχυρίστηκε με ανακοίνωσή της ότι έχει απαγάγει Ισραηλινό μεθοριακό φρουρό στη Δυτική Οχθη, γνωστοποιώντας μάλιστα το όνομά του. Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι δεν αναγνωρίζει το όνομα του ομήρου, αλλά συνεχίζει να ερευνά την υπόθεση. Πάνω από 4.000 άνθρωποι διαδήλωσαν χθες στη Γάζα και τη Ραμάλα την υποστήριξή τους στη λιβανική οργάνωση Χεζμπολάχ και τον ηγέτη της Χασάν Νασράλα.


(Ασ. Πρες-Γαλλικό-ΑΠΕ)

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Μέρος ενός σχεδίου που έχει προσεκτικά εκπονηθεί και το οποίο στην κλιμάκωσή του προβλέπει εισβολή χερσαίων δυνάμεων του Ισραήλ στον νότιο Λίβανο, θεωρεί η εφημερίδα «Ουάσιγκτον Τάιμς» την επίθεση του Ισραήλ στον Λίβανο. Επικαλείται πληροφορίες από αμυντικούς συντάκτες με πρόσβαση στα ανώτατα στρατιωτικά κλιμάκια του Ισραήλ.

Στο άρθρο της εφημερίδας, που υπογράφει ο Εϊμπραμ Ραμπίνοβιτς, αναφέρεται ότι το σχέδιο έχει τέσσερα στάδια. Κατά το πρώτο στάδιο οι Ισραηλινοί βομβαρδίζουν αποθήκες στρατιωτικού υλικού των Χεσμπολάχ -υπολογίζεται ότι ήδη έχουν καταστραφεί πενήντα-, θέσεις της οργάνωσης και το αεροδρόμιο της Βηρυτού. Επιβάλλουν επίσης ναυτικό αποκλεισμό. Στο δεύτερο στάδιο, που τέθηκε σε εφαρμογή την περασμένη Παρασκευή, πολεμικά αεροσκάφη χτυπούν το στρατηγείο της οργάνωσης και την κατοικία του αρχηγού της, σεΐχη Χασάν Νασράλα.

«Το τρίτο και το τέταρτο στάδιο είναι μυστικά, όμως το επιχειρησιακό σχέδιο προβλέπει κάθε φάση να είναι ισχυρότερη από την προηγούμενη», σημειώνει η «Ουάσιγκτον Τάιμς». «Αρχή (των Ισραηλινών) είναι οι στόχοι να βάλλονται με σαφώς προκαθορισμένη σειρά, δίχως καμιά παρέκκλιση από τον στόχο». Εάν δε, «ώς το τέλος της εβδομάδας» δεν σταματήσει η εκτόξευση πυραύλων κατά του Ισραήλ και η λιβανική κυβέρνηση δεν θα συμφωνήσει να εκδιώξει τους αντάρτες Χεζμπολάχ από τα σύνορα, «χερσαίες δυνάμεις θα περάσουν τα σύνορα, αναφέρουν πηγές». «Ισραηλινοί αξιωματούχοι», καταλήγει το άρθρο, «εκφράζουν την πίστη ότι η διεθνής κοινότητα δεν θα υποχρεώσει το Ισραήλ να παύσει πυρ πριν επιτύχει τους στόχους του».

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Πυρά κριτικής δέχεται το κοινό ανακοινωθέν των «8» για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, ως «ανοικτό σε ποικίλες ερμηνείες κείμενο», που μάλλον κάλυψε άρον-άρον τις διαφωνίες, ώστε να υπάρξει ανταπόκριση στην πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης, παρά αποτελεί απόφαση για κοινή πολιτική δράση.

Οπως δήλωσε ο Β. Πούτιν, η Ρωσία δεν είναι κατ' αρχήν αντίθετη με την αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων και θα μπορούσε να συμμετάσχει, αφού εξεταστούν τα δεδομένα και οι προϋποθέσεις, αν και άλλοι Ρώσοι αξιωματούχοι φάνηκαν πολύ πιο διστακτικοί σχετικά με τη ρωσική συμμετοχή, εκτιμώντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες αυτές θα αντιμετωπιστούν όπως οι αμερικανικές στο Ιράκ, δηλαδή ως κατοχικές. Σχολιάζοντας τις έντονες διπλωματικές διαβουλεύσεις της προηγούμενης ημέρας για την υιοθέτηση του ανακοινωθέντος των «8» για τον Λίβανο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είπε στην τελική συνέντευξη Τύπου ότι «όλες οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας και μόνον», εξηγώντας ότι η χώρα του δεν πιστεύει πως οι G8 μπορούν να προτείνουν οτιδήποτε ή πολύ περισσότερο να υποκαθιστούν το Σ.Α., παρά μόνο να το παρακαλούν να εξετάσει την κατάσταση, και αυτήν ακριβώς τη διατύπωση υπερασπίστηκε ο ίδιος.

Νωρίτερα είχαν εμφανιστεί στον ρωσικό Τύπο πληροφορίες ότι η Μόσχα σχεδιάζει την αποστολή πλοίων του στόλου της Μαύρης Θάλασσας στην περιοχή, με αρχικό σκοπό την ασφαλή απομάκρυνση περίπου 1.400 Ρώσων πολιτών από τον Λίβανο και όσων άλλων το επιθυμούν από τις γύρω χώρες, όμως το ναυτικό επιτελείο διέψευσε κατηγορηματικά ότι εξετάζεται τέτοιο ενδεχόμενο.

Συνοψίζοντας τις θέσεις της Γαλλίας για την κρίση στον Λίβανο, ο πρόεδρος Σιράκ χαρακτήρισε «απολύτως απαράδεκτη την κατάσταση, όπου το έδαφος του Λιβάνου ελέγχεται από ένοπλες ομάδες», προσθέτοντας ότι ο μηχανισμός ελέγχου των συνόρων της χώρας, που πρέπει να υιοθετηθεί από το Σ.Α., θα ήταν χρήσιμο «να ελέγξει την εφαρμογή του ψηφίσματος 1559», που αφορά τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ. Για να εκφράσει «την αλληλεγγύη του γαλλικού λαού στον λαό του Λιβάνου και τη στήριξη στην κυβέρνηση του Φουάντ Ας-Σινιόρα», ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι ζήτησε από τον πρωθυπουργό Ντε Βιλπέν να μεταβεί το συντομότερο στον Λίβανο. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ρομάνο Πρόντι, τέλος, επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον επικεφαλής του ιρανικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, Αλί Λαριτζανί, και απηύθυνε έκκληση για μεσολάβηση της Τεχεράνης στην οργάνωση Χεζμπολάχ, ώστε να πειστεί να απελευθερώσει τους Ισραηλινούς ομήρους και να επιτρέψει την αποκλιμάκωση της ένοπλης αντιπαράθεσης. Η πρόταση Πρόντι βρήκε και την υποστήριξη της Ρωσίας, όπως δήλωσε και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, απαντώντας σε σχετική ερώτηση της «Ε» (βλ. διπλανή στήλη).

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΗΠΑ Αντίθετη η υπερδύναμη σε πρόταση κατάπαυσης του πυρός, ενώ αμφισβητεί την αποστολή διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης



ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ

Ανίσχυρο να αντιδράσει το Συμβούλιο Ασφαλείας στο πολεμικό σκηνικό της Μέσης Ανατολής απέτυχε και χθες να λάβει μια κοινή απόφαση για την κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο, την ώρα που ο γ.γ. του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, πρότεινε την ανάπτυξη διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης κατά μήκος της συνοριακής γραμμής Λιβάνου - Ισραήλ.

Η αμερικανική διπλωματία, μέσω του πρέσβη Τζον Μπόλτον, εξακολούθησε να εμφανίζεται προκλητική και αντίθετη ώστε να υιοθετηθεί ένα ψήφισμα του Σ.Α. που θα καλεί σε κατάπαυση του πυρός. Παράλληλα, η Ουάσιγκτον, αμφισβήτησε ότι η αποστολή μιας ειρηνευτικής δύναμης (σ.σ: από το 1978 στα σύνορα Λιβάνου - Ισραήλ έχει αναπτυχθεί μία δύναμη 2.000 κυανόκρανων στρατιωτών του ΟΗΕ, η οποία όμως έχει σχεδόν διακοσμητική παρουσία καθώς δεν κατάφερε ποτέ να επιβάλει την ειρήνη) θα μπορούσε να αφοπλίσει τη Χεζμπολάχ ή να διακόψει τη βοήθεια που της παρέχουν χώρες όπως η Συρία και το Ιράν. Υστερα από ατέρμονες συζητήσεις ημερών μία ακόμη συνεδρίαση του Σ.Α. κατέληξε σε ναυάγιο με τη δικαιολογία ότι τα 15 μέλη πρέπει να περιμένουν μέχρι το τέλος της εβδομάδας ώστε να ενημερωθούν από την τριμερή αντιπροσωπεία του ΟΗΕ για τις εξελίξεις στην περιοχή...

Πίσω όμως από τα προσχήματα, όπως ανέφερε δυτικός διπλωμάτης στην «Ε», «όσο οι πολεμικές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν πρόκειται να σταματήσουν άμεσα, βρίσκονται σε εξέλιξη, δεν υπάρχει περίπτωση το Σ.Α. να λάβει μια κοινή απόφαση» και το πιο πιθανό είναι ότι μια απόφαση του Σ.Α. «ενδέχεται να καθυστερήσει μέχρι και 15 μέρες». Ο ίδιος διπλωμάτης εκτιμούσε ότι παρασκηνιακά βρίσκονται σε εξέλιξη εντατικές συζητήσεις για ένα ψήφισμα (με πολλές και δύσκολες τεχνικές λεπτομέρειες) που θα κάνει λόγο, μεταξύ άλλων, για «ανάπτυξη ειρηνευτικής δύναμης στο νότιο Λίβανο, κατάπαυση του πυρός, απελευθέρωση των αιχμαλώτων στρατιωτών και σε βάθος χρόνο θα θέτει τον Λίβανο υπό διεθνή κηδεμονία».

Σε μια ύστατη προσπάθεια να περισώσει το γοήτρο των Ηνωμένων Εθνών ο γ.γ. του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, πρότεινε την ανάπτυξη διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης και ένα πακέτο άμεσων μέτρων. Η πρόταση έγινε μετά τη συνάντηση Ανάν-Μπλερ στο περιθώριο της συνάντησης των G8 στην Αγία Πετρούπολη. Ο επικεφαλής της διεθνούς διπλωματίας έκανε λόγο για ένα «πακέτο μέτρων και όχι παροτρύνσεων» στο οποίο θα απαιτείται από τις δύο πλευρές να απελευθερώσουν τους κρατούμενους, να σταματήσουν οι πυραυλικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ, τα εκατέρωθεν αναταποδοτικά χτυπήματα και «να επιδιώξουν την ιδέα μιας σταθεροποιητικής δύναμης».

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ

Τα ανοιχτά μικρόφωνα και μια κατ' ιδίαν αποκαλυπτική κουβέντα μεταξύ Μπους-Μπλερ στο περιθώριο της διάσκεψης του G8 στην Αγία Πετρούπολη στάθηκε αφορμή να προδοθούν οι σκέψεις των δύο ηγετών σχετικά με την κρίση στη Μέση Ανατολή.

Ο Αμερικανός πρόεδρος και ο Βρετανός πρωθυπουργός στη διάρκεια μιας κοινής φωτογράφισης και με τους δημοσιογράφους παρόντες στην αίθουσα εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τη στάση των Ηνωμένων Εθνών στην πολεμική διαμάχη μεταξύ Ισραήλ-Χεζμπολάχ στον Λίβανο αφήνοντας παράλληλα να εννοηθεί ότι οι πολεμικές επιχειρήσεις θα συνεχιστούν. Χωρίς προφανώς να γνωρίζουν και οι δύο ότι τα μικρόφωνα στην αίθουσα ήταν ανοιχτά ο Τζορτζ Μπους κάποια στιγμή απευθυνόμενος -και τρώγοντας ταυτόχρονα- στον Τόνι Μπλερ τού είπε: «Βλέπεις, τι ειρωνεία... το μόνο που έπρεπε να κάνει η Συρία ήταν να πιέσει τη Χεζμπολάχ να σταματήσει αυτές τις μαλακίες - και εκεί θα τελείωνε». Κατόπιν, ο Αμερικανός προέδρος ξαναρώτησε τον Τόνι Μπλερ. «Τι γίνεται με τον Κόφι Ανάν; Δεν μου αρέσει η σειρά που βάζει τα πράγματα. Η στάση του είναι βασικά πρώτα κατάπαυση του πυρός και μετά όλα τα άλλα». Και ο Μπλερ απάντησε: «Νομίζω ότι αυτό που είναι πραγματικά δύσκολο είναι ότι δεν μπορείς να σταματήσεις, εκτός και αν έχεις συμφωνήσει για διεθνή παρουσία».

Η στιχομυθία που «υποκλάπηκε» από τα ανοιχτά μικρόφωνα μεταξύ Μπους-Μπλερ έγινε πρώτη είδηση στα αμερικανικά ΜΜΕ και οι σχολιαστές ανέφεραν ότι από τα λεγόμενα των δυο ανδρών διαφαίνεται καθαρά ότι ο δρόμος, τουλάχιστον για την κατάπαυση του πυρός, είναι μακρύς ακόμα.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
Του ΚΩΣΤΑ ΜΟΣΧΟΝΑ

Οι υπουργοί Εξωτερικών των «25» υιοθέτησαν χθες μια μετρημένη δήλωση για την εκρηκτική κατάσταση στον Λίβανο, στην οποία καταδικάζουν τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ και την απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών, δεν επιρρίπτουν ευθύνες στο Ισραήλ, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του τελευταίου για αυτοάμυνα, αλλά συνιστούν την αποφυγή δυσανάλογης αντίδρασης και ζητούν άμεση κατάπαυση του πυρός.

Ουσιαστικά, η δήλωση των «25» είναι παρόμοια με αυτήν που εξέδωσαν οι 8 μεγαλύτερες βιομηχανικές χώρες, την Κυριακή στη Ρωσία. Με τη διαφορά ότι ζητείται άμεση κατάπαυση του πυρός, κάτι που δεν υπήρχε στη δήλωση των «8».

Τα βασικά σημεία

Τα βασικά σημεία της δήλωσης των «25» είναι τα εξής:

*Ζητούνται άμεση κατάπαυση του πυρός, να σταματήσει η βία και επάνοδος στη διπλωματία.

*Αναγνωρίζεται το δικαίωμα του Ισραήλ για αυτοάμυνα, αλλά όχι υπέρμετρα.

*Ζητείται να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την προστασία του πληθυσμού και την αποφυγή παραβιάσεων των κανόνων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

*Καταδικάζονται οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ και η απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών, για τους οποίους ζητείται άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση.

*Ζητείται η παύση των επιθέσεων της Χεζμπολάχ σε πόλεις και χωριά του Ισραήλ.

*Επισημαίνεται η ανάγκη διατήρησης της κυριαρχίας του Λιβάνου σε όλη την επικράτεια.

*Ζητούνται η διάλυση και ο αφοπλισμός όλων των παραστρατιωτικών οργανώσεων στον Λίβανο.

*Ζητείται να διασφαλίζουν όλες οι πλευρές την έξοδο των πολιτών.

*Καλείται το Ισραήλ να μην παρακωλύσει τη ναυσιπλοΐα.

Πιστοί στις ΗΠΑ

Στη συζήτηση, ορισμένες χώρες, όπως η Γαλλία, ζήτησαν να είναι κάπως πιο επικριτικό το κείμενο στη «δυσανάλογη» αντίδραση του Ισραήλ, αλλά προσέκρουσαν στην άρνηση της Μ. Βρετανίας, της Γερμανίας και των περισσότερων νέων κρατών-μελών της Ανατολικής Ευρώπης, με επικεφαλής την Τσεχία, οι οποίες δεν ήθελαν να απομακρυνθούν από τη θέση της Ουάσιγκτον.

Τους «25» ενημέρωσε ο ύπατος εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, Χαβιέ Σολάνα, ο οποίος επισκέφθηκε τον Λίβανο χωρίς να συναντηθεί καν με τον πρωθυπουργό της χώρας Φουάντ Σινιόρα, όπως επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Ισπανός αξιωματούχος σε συνέντευξη Τύπου. Ο Λιβανέζος πρωθυπουργός προτίμησε να συναντηθεί με τον προεδρεύοντα των «25», Φινλανδό ΥΠΕΞ Ερκι Τουομιόγια...

Η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε ότι η Ε.Ε. «πρέπει να είναι ενωμένη» απέναντι στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. «Θα προτιμούσαμε, όμως, πιο καθαρές κουβέντες», είπε η υπουργός, η οποία χαρακτήρισε τη δήλωση των «25» «ισορροπημένη», λαμβάνοντας υπόψη ότι η Χεζμπολάχ ξεκίνησε τις επιθέσεις και το Ισραήλ απάντησε υπέρμετρα... Βέβαια, αναγνώρισε ότι το κείμενο των «25» είναι ένα «μίγμα» και δεν αποτελεί «εικόνα απόλυτης συσπείρωσης»... Πάντως, ο προβληματισμός είναι «διάχυτος» και «ο στόχος είναι κοινός»...

Μετά το πέρας της συνόδου των «25», ο εκπρόσωπος της φινλανδικής προεδρίας, υπουργός Εξωτερικών Ερκι Τουομιόγια, δήλωσε ότι τα κράτη-μέλη «θα ήταν έτοιμα να λάβουν μέρος» σε μια διεθνή δύναμη στον Λίβανο, για την ώρα όμως η δύναμη αυτή «δεν είναι παρά μια ιδέα». Το θέμα «θα πρέπει πρώτα να εξετάσουν τα Ηνωμένα Εθνη και το Συμβούλιο Ασφαλείας».

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΧΘΕΣ το Συμβούλιο Ασφαλείας πήρε θέση για να σταματήσει την επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων κατά του Λιβάνου, εφαρμόζοντας όσα προβλέπει το κεφάλαιο 7 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Τη σχετική προσπάθεια για την έκδοση δήλωσης, με την οποία να ζητείται κατάπαυση του πυρός την τορπίλισαν και αυτή τη φορά οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ παρέμβαση είναι μία ακόμη απροκάλυπτη κίνηση υπέρ του Ισραήλ, που στόχο έχει να δοθεί χρόνος στις ισραηλινές δυνάμεις για να ολοκληρώσουν την επίθεσή τους κατά του Λιβάνου. Οι βομβαρδισμοί, λοιπόν, συνεχίζονται και θα συνεχιστούν με αμερικανική ευλογία και πλήρη στήριξη. Δεν ενδιαφέρουν η καταστροφή του Λιβάνου, ο θάνατος αμάχων, η δυστυχία του πολέμου, ο βαρύς τραυματισμός της ειρήνης, ο κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝ σημασία, ότι αχρηστεύεται ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ, που απαγορεύει τη χρήση βίας. Είναι σαφής η παράγρ. 4 του άρθρου 2, που ορίζει ότι «Ολα τα μέλη στις διεθνείς τους σχέσεις θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας, που εκδηλώνεται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους, είτε με οποιαδήποτε άλλη ενέργεια ασυμβίβαστη προς τους σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών».

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ επιτίθεται, χρησιμοποιεί βία και δεν αμύνεται σε επίθεση του Λιβάνου, τον οποίο βομβαρδίζει. Αυτό το γεγονός είναι ολοφάνερο και επί 6 μέρες το βλέπει η παγκόσμια κοινή γνώμη στις τηλεοπτικές οθόνες που μεταδίδουν εικόνες από τη φρίκη του πολέμου.

ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ μόνον η αμερικανική ηγεμονία του πολέμαρχου Τζορτζ Μπους να μην το βλέπει (ή μήπως το βλέπει και το θέλει;) και να εμποδίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας να πάρει μια καθαρή απόφαση, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον Καταστατικό Χάρτη, και να στείλει ειρηνευτική δύναμη, ώστε να σταματήσουν οι πολεμικές επιχειρήσεις.

ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ από την αμερικανική πλευρά το εξωφρενικό επιχείρημα, ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν πρέπει να πάρει απόφαση πριν επιστρέψουν από τον Λίβανο -μεθαύριο Πέμπτη- οι τρεις απεσταλμένοι του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, για να το ενημερώσουν!

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ οι Ηνωμένες Πολιτείες τι συμβαίνει στον Λίβανο και περιμένουν να το μάθουν από τους απεσταλμένους του Κόφι Ανάν; Πρόκειται για εμπαιγμό της διεθνούς κοινότητας και για έγκλημα κατά της ειρήνης.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ δεν κρύβεται με σαθρά επιχειρήματα. Η Ουάσιγκτον καλύπτει πλήρως την ισραηλινή επίθεση και καθυστερεί την παρέμβαση του ΟΗΕ, για να δώσει χρόνο στο Ισραήλ να ξεκαθαρίσει, όπως θέλει, την κατάσταση. Το Ισραήλ, άλλωστε, ανοιχτά δήλωσε, ότι δεν αποδέχεται την αποστολή διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης στα σύνορα με τον Λίβανο. Μέσω ΗΠΑ, λοιπόν, απαγορεύει ή υπαγορεύει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

 
Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταγγέλλει την γκανγκστερική πολεμική επίθεση του ισραηλινού κράτους κατά των Παλαιστινίων και του Λιβάνου. Χαιρετίζει τον ηρωικό αγώνα του Παλαιστινιακού και του Λιβανέζικου λαού.

Οσα υποστηρίζουν η κυβέρνηση του Ισραήλ και οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, για το δικαίωμα του Ισραήλ στην «αυτοάμυνα» και άλλα ανάλογα, αποτελούν γκαιμπελικές προφάσεις και προσχήματα δικαιολόγησης ενός κατακτητικού πολέμου. Συγκάλυψη και δικαιολόγησή του αποτελεί και η τακτική των «ίσων αποστάσεων», που εξομοιώνει το θύμα με το θύτη. Ανοίγει την πόρτα για επέκταση του πολέμου κατά της Συρίας και του Ιράν.

Η ιμπεριαλιστική δολοφονική επίθεση του ισραηλινού κράτους κατά της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, πέρα από τα επεκτατικά σχέδια του Ισραήλ για κυριαρχία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, εντάσσεται στο «σχέδιο Μπους» για τον δήθεν «εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής». Αυτό το σχέδιο, που ήδη εφαρμόζεται και στο Ιράκ, αποτελεί ντοκουμέντο του ΝΑΤΟ, καθώς και της ΕΕ. Οπως δείχνουν τα αδιαφιλονίκητα γεγονότα, «εκδημοκρατισμός της Μέσης Ανατολής» σημαίνει άδικους πολέμους, μέτρα παραβίασης ακόμα και στοιχειωδών δικαιωμάτων, επιδίωξη ανατροπής μη αρεστών στις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κυβερνήσεων, με στόχο το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής, το πλιάτσικο και τον έλεγχο στις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού να έχει τη δική του πατρίδα βρίσκεται στην αγχόνη, ενώ χαρακτηρίζονται ως τρομοκράτες οι δυνάμεις που τον υπερασπίζουν. Το γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές δε θεωρούν νόμιμη την εκλεγμένη από τον Παλαιστινιακό λαό κυβέρνησή του, δείχνει και αυτό την υποκρισία τους περί δημοκρατίας.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα και της συμφωνίας «ειρήνης» του Οσλο, μεταξύ Ισραήλ - Παλαιστίνης, που το σύνολο των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας, πλην του ΚΚΕ, έσπευσαν το 1993 και το 1995 να χαιρετίσουν και να θεωρήσουν ότι τα μακροχρόνια προβλήματα λύθηκαν.

Κοινός στόχος των ιμπεριαλιστών, που καλούν το Ισραήλ να ασκήσει «λιγότερη βία» (!), είναι η πλήρης υποταγή του Παλαιστινιακού λαού και της Λιβανέζικης λαϊκής αντίστασης.

Υποκριτική είναι και η τοποθέτηση του G8, που, ενώ τάχτηκε ουσιαστικά υπέρ του Ισραήλ, κάλεσε σε «αυτοσυγκράτηση» και σε «διάλογο των δύο πλευρών»! Επιβεβαιώνεται ότι οι ιμπεριαλιστικές χώρες, και τότε που εκδηλώνουν διαφωνίες μεταξύ τους, έγνοια και στόχο έχουν μόνο το μοίρασμα της λείας, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Η στάση της ΕΕ απέναντι στην ισραηλινή εισβολή είναι στην πραγματικότητα στάση υπέρ του Ισραήλ. Δείχνει και πάλι το αληθινό της πρόσωπο. Διάλογος ανάμεσα στον επιτιθέμενο και στον αδικημένο δεν μπορεί να υπάρξει.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογραμμίζει ότι στις σημερινές συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και βαρβαρότητας ενδιάμεσος, ουδέτερος, δρόμος δεν υπάρχει. Ή τοποθετείται κάθε κόμμα, κάθε πολιτική και κοινωνική δύναμη με το μέρος του Λιβανέζικου λαού και του λαού της Παλαιστίνης, ή εναντίον τους. Η στάση της κυβέρνησης της ΝΔ είναι στάση ανοχής, άρα υποβοήθησης της ισραηλινής επιθετικότητας. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ βοηθάει στη διαφυγή των Ελλήνων του Λιβάνου, δεν την ξεπλένει από την ενοχή της. Η δήλωση της υπουργού Εξωτερικών ότι μια χώρα δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνη της αποτελεί ευθυγράμμιση της ελληνικής κυβέρνησης με τις άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ. Κάθε χώρα έχει υποχρέωση να κάνει εκείνο που πρέπει. Το θέμα είναι αν θέλει. Ας μην κρύβεται, λοιπόν, η κυβέρνηση πίσω από τους πολλούς.

Την ίδια θέση με αυτήν της κυβέρνησης τηρεί και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, καθώς και της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς». Οι δήθεν πρωτοβουλίες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ συνιστούν στάχτη στα μάτια του κόσμου, ενώ η τοποθέτησή του για «διάλογο» δείχνει ποιας πλευράς παίρνει το μέρος.

Πλήρης είναι η αδιαφορία της μεγάλης πλειοψηφίας των εκλεγμένων και υποψηφίων δημάρχων, νομαρχών και συμβούλων. Δεν καλούν το λαό σε κινητοποίηση, τη στιγμή που και οι ίδιοι έχουν χρέος ακόμα και να βρεθούν στην Παλαιστίνη και στο Λίβανο, για να συμπαρασταθούν.

Η σαφής, δίκαιη, φιλολαϊκή θέση είναι μόνο μία: Να σταματήσει αμέσως η ισραηλινή επίθεση. Να απελευθερωθούν οι Παλαιστίνιοι και Λιβανέζοι κρατούμενοι από τις φυλακές του Ισραήλ. Να αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι τη δική τους χώρα, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ να εντείνουν τις προσπάθειες για μεγαλύτερη ανάπτυξη του κινήματος αλληλεγγύης στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και κατά της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τόσο στα θέματα της Μέσης Ανατολής, όσο και σε εκείνα που καθορίζουν τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ο αγώνας είναι ενιαίος.

Καλεί, η αλληλεγγύη να εκφραστεί και στο ηθικό και στο υλικό πεδίο με οικονομική βοήθεια, με ιατρικό, φαρμακευτικό και άλλο ανθρωπιστικό υλικό. Με κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις. Με αποστολές αντιπροσωπειών μαζικών φορέων και κομμάτων.

Ηδη το ΚΚΕ προωθεί ανάλογες πρωτοβουλίες. Μαζική αντιπροσωπεία του αναχωρεί την Πέμπτη για την Παλαιστίνη. Εκφράζει την ετοιμότητά του για επίσκεψη στο Λίβανο. Προωθεί την κοινή δράση, με ψηφίσματα, επαφές και συναντήσεις, των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της περιοχής και ευρύτερα. Συμμετέχει στις εκδηλώσεις του μαζικού λαϊκού φιλειρηνικού κινήματος. Πρωτοστατεί και διοργανώνει εκδηλώσεις αλληλεγγύης καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Καλεί τα μέλη και τους φίλους και οπαδούς του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε πλήρη ετοιμότητα και παρακολούθηση των εξελίξεων στην περιοχή.

ΑΘΗΝΑ 18/07/2006

ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=19/7/2006&id=6770&pageNo=3&direction=1

Ανοιχτό άφησε το ενδεχόμενο μιας χερσαίας εισβολής στον Λίβανο η κυβέρνηση Ολμέρτ, εντείνοντας τους φόβους για επέκταση της σύρραξης στην ευρύτερη περιοχή. Κάθε μέρα που περνά, άλλωστε, ο λεκτικός πόλεμος που διεξάγεται ανάμεσα στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ, αφ' ενός, και το Ιράν και τη Συρία, αφ' ετέρου, γίνεται όλο και πιο βίαιος.

Το Ισραήλ κατηγόρησε χθες τη Συρία ότι εξακολουθεί ακόμα και αυτές τις ημέρες να τροφοδοτεί με όπλα τη Χεζμπολάχ, και το Ιράν ότι συντόνισε την επιχείρηση της Χεζμπολάχ για την αιχμαλωσία δύο Ισραηλινών στρατιωτών, προκειμένου να αποσπασθεί η διεθνής προσοχή από το πυρηνικό του πρόγραμμα. Ο Τζορτζ Μπους κατηγόρησε τη Συρία ότι «προσπαθεί να επιστρέψει στον Λίβανο» και προσωπικά τον Σύρο πρόεδρο, Μπασάρ αλ Άσαντ, ότι δεν κάνει «αρκετά» για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην περιοχή. Ο Τόνι Σνόου, εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, επανέλαβε πως το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπερασπισθεί εαυτόν και σχολίασε: «Αυτήν τη διαμάχη την άρχισε η Χεζμπολάχ. H Συρία και το Ιράν λοιπόν πρέπει να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους, για να τη σταματήσουν». Από κοντά και ο Τόνι Μπλερ, ο οποίος κατηγόρησε τη Δαμασκό και την Τεχεράνη ότι υποδαυλίζουν την κρίση που έχει ξεσπάσει στη Μέση Ανατολή - ειδικά δε το Ιράν εφοδιάζει, σύμφωνα με τον Βρετανό πρωθυπουργό, με όπλα τόσο τη Χεζμπολάχ όσο και τους Ιρακινούς αντάρτες που επιτίθενται εναντίον των βρετανικών στρατευμάτων στη Βασόρα. Στο «αντίπαλο στρατόπεδο», ο πρόεδρος του ιρανικού κοινοβουλίου, Γκολάμ Αλί Χαντάντ Αντέλ, προειδοποιούσε τους Ισραηλινούς πως καμία περιοχή της χώρας τους δεν είναι ασφαλής από τις ρουκέτες της Χεζμπολάχ: «Οι πόλεις που έχετε χτίσει στη Βόρεια Παλαιστίνη (το Ισραήλ) βρίσκονται εντός του βεληνεκούς των γενναίων τέκνων του Λιβάνου. Ούτε μια σπιθαμή του Ισραήλ δεν είναι ασφαλής».

Νέα χτυπήματα

Το Ισραήλ υποστηρίζει ότι οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ με ρουκέτες έχουν μετριαστεί, εννοώντας ότι η λιβανέζικη οργάνωση έχει αρχίσει να κάμπτεται. H Χεζμπολάχ πάντως εξαπέλυσε και χθες δεκάδες επιθέσεις εναντίον του Βόρειου Ισραήλ, σκοτώνοντας έναν άνθρωπο στη Ναχαρίγια. Στο ίδιο διάστημα, τα ισραηλινά αεροσκάφη σκότωσαν περισσότερους από 30 Λιβανέζους, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των νεκρών στους 235. «Θα συνεχίσουμε έως ότου αφεθούν ελεύθεροι οι στρατιώτες μας και παύσουν να κινδυνεύουν Ισραηλινοί πολίτες», δήλωσε χθες ο Ισραηλινός πρωθυπουργός. Ο υπαρχηγός του ισραηλινού στρατού δήλωσε ότι οι επιχειρήσεις θα διαρκέσουν «μερικές εβδομάδες ακόμα», αφήνοντας μάλιστα ανοιχτό το ενδεχόμενο χερσαίας εισβολής στον Λίβανο: «Αν χρειαστεί, θα το κάνουμε», είπε χαρακτηριστικά. Ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση πάντως προκάλεσαν οι δηλώσεις ενός Ισραηλινού υπουργού, του Άβι Ντίτσερ, σύμφωνα με τον οποίο το Ισραήλ ίσως να εξετάσει το ενδεχόμενο ανταλλαγής κρατουμένων με τη Χεζμπολάχ - αλλά μόνον αφού ολοκληρωθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Λίβανο.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, επανέλαβε χθες την έκκληση για αποστολή στον Νότιο Λίβανο ισχυρής, πολυεθνικής δύναμης ασφαλείας. Ούτε το Ισραήλ ούτε η Ουάσιγκτον όμως δείχνουν επί του παρόντος... ενθουσιασμό για αυτήν την πρόταση. Μιλώντας στο Αλ Τζαζίρα, ο γιος του δολοφονηθέντος πρώην πρωθυπουργού του Λιβάνου Ραφίκ Χαρίρι, ο Σαάντ Χαρίρι, υποστήριξε πως χρειάζεται μια συνολική λύση, όχι απλώς μια νέα διεθνής δύναμη· και κατήγγειλε όλους όσοι διεξάγουν στη χώρα του «πολέμους δι' αντιπροσώπου»...

«Σκοτώνουμε αυτούς που πρέπει»

ΑΠΟ TA ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ της Χάιφας μέχρι τις αίθουσες συντακτών των ισραηλινών εφημερίδων, οι περισσότερες ισραηλινές φωνές ζητούν από την κυβέρνηση Ολμέρτ ένα πράγμα: να μη σταματήσει έως ότου εξοντώσει τη Χεζμπολάχ... Σοκαρισμένοι από τις αλλεπάλληλες επιθέσεις με ρουκέτες που πραγματοποιεί η λιβανέζικη οργάνωση εναντίον πόλεων και χωριών του Βόρειου Ισραήλ, ενοχλημένοι με τη στάση της διεθνούς κοινότητας, οι Ισραηλινοί πολίτες συσπειρώνονται γύρω από τον πρωθυπουργό τους, τον Εχούντ Ολμέρτ και τη στρατιωτική του επιχείρηση στον Λίβανο.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε χθες στην εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ», το 86% των Ισραηλινών πιστεύουν πως οι επιθέσεις στον Λίβανο είναι δικαιολογημένες. Το 78% κρίνει πως ο Ολμέρτ χειρίζεται την κρίση από «καλά» έως «πολύ καλά».

Να εξοντωθεί

Το 58% θεωρεί πως οι επιθέσεις πρέπει να συνεχισθούν έως ότου εξοντωθεί ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, ο Σαγέντ Χασάν Νασράλα. Και μόλις ένα 17% δηλώνει πως το Ισραήλ πρέπει να αφήσει στην άκρη τα όπλα και να καθήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

«Σκοτώνουμε αυτούς που πρέπει», έλεγε χθες μια κάτοικος της Χάιφας, η 60χρονη Χάνα Ντεχάν. Τα λόγια του 35χρονου Ρον Κατζ ήταν ακόμα σκληρότερα: «Αναρωτιέμαι γιατί προειδοποιούν τους ανθρώπους εκεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους», δήλωσε αναφερόμενος στα προειδοποιητικά φέιγ βολάν που ρίχνουν τα ισραηλινά αεροσκάφη στον Νότιο Λίβανο.


ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18591&m=N39&aa=1)

HΠA: η στρατηγική του Mπους οδηγεί στο πεδίο της μάχης

ROBIN WRIGHT


Με αμερικανική υποστήριξη, το Ισραήλ έχει την πρόθεση να αποκρούσει κάθε έκκληση για κατάπαυση του πυρός και να προωθήσει μια περισσότερο μακροπρόθεσμη στρατηγική τιμωρίας της Χεζμπολάχ, στην οποία πιθανότατα περιλαμβάνονται πολλές εβδομάδες βομβαρδισμών ακριβείας του Λιβάνου.

Για τις ΗΠΑ, ο ευρύτερος στόχος είναι ο στραγγαλισμός του άξονα Χεζμπολάχ - Χαμάς - Συρία - Ιράν, για τον οποίο ο πρόεδρος Μπους πιστεύει ότι διαθέτει πόρους για τη μεταβολή τού στρατηγικού σκηνικού στη Μέση Ανατολή. Όση και να είναι η οργή στους αραβικούς δρόμους, η Ουάσιγκτον πιστεύει ότι διαθέτει ισχυρή παρασκηνιακή υποστήριξη από βασικούς Άραβες ηγέτες στους οποίους επίσης προκαλούν ανησυχία οι λαϊκιστές μαχητές - με μια διακριτική συμφωνία ότι τώρα είναι η σωστή στιγμή για να δοθεί το πλήγμα. H επιδρομή της Χεζμπολάχ εκτός συνόρων για την απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών έδωσε μια «μοναδική στιγμή» σύγκλισης των συμφερόντων του Ισραήλ με τα συμφέροντα μερικών αραβικών καθεστώτων και με τα συμφέροντα εκείνων που στον Λίβανο θέλουν να αναχαιτίσουν τον μοναδικό «ιδιωτικό στρατό» που απόμεινε στη χώρα (τη Χεζμπολάχ). Επίσης, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι τα ισραηλινά πλήγματα στη Λωρίδα της Γάζας, μετά την απαγωγή Ισραηλινού στρατιώτη, υπονόμευσαν τη Χαμάς. «Δεν υπάρχει κυβέρνηση της Χαμάς», έλεγε χαρακτηριστικά Αμερικανός αξιωματούχος. «Οκτώ υπουργοί της, δηλαδή το 30% της κυβέρνησης, βρίσκεται στη φυλακή, το άλλο 30% κρύβεται και οι υπόλοιποι παραμένουν άπρακτοι».

H θέση της κυβέρνησης Μπους - και η διπλωματία της - είναι ακριβώς αντίθετη με την αμερικανική στάση κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Κλίντον. H τελευταία εκεχειρία μεταξύ Χεζμπολάχ και Ισραήλ είχε επιτευχθεί λίγο πριν από την αυγή της 27ης Απριλίου 1996, όταν οι ΗΠΑ είχαν διαμεσολαβήσει για τον τερματισμό μιας ισραηλινής επίθεσης αντιποίνων διάρκειας 16 ημερών που αποσκοπούσε στην αποσόβηση μπαράζ επιθέσεων της Χεζμπολάχ με ρουκέτες. Περισσότεροι από 150 Λιβανέζοι, κυρίως άμαχοι, είχαν χάσει τότε τη ζωή τους και περισσότεροι από 60 Ισραηλινοί είχαν τραυματιστεί. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι και από τις δύο πλευρές είχαν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς ή είχαν τρέξει στα καταφύγια.

Τότε, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Γουόρεν Κρίστοφερ με διαδοχικές επισκέψεις μέσα σε μία εβδομάδα στην Ιερουσαλήμ και τη Δαμασκό είχε μεσολαβήσει για τη σύναψη μιας γραπτής συμφωνίας, παρόμοιας με την προφορική που είχε συναφθεί ύστερα από τις αψιμαχίες του 1993. Σήμερα, αυτή δεν θεωρείται βιώσιμη επιλογή για τον τερματισμό της τρέχουσας κρίσης, λένε οι Αμερικανοί αξιωματούχοι. Με τη διπλωματία της καθορισμένη εκ νέου από τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, η κυβέρνηση Μπους έχει επιλέξει μια πορεία που οδηγεί στο πεδίο της μάχης.

«ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ NA μας επετίθεντο τρομοκράτες με ρουκέτες από τα σύνορα με το Μεξικό ή τον Καναδά, θα καθόμασταν άπρακτοι ή θα υπερασπιζόμασταν την Αμερική;», ρώτησε η πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, τους 10.000 Αμερικανούς που συμμετέσχον χθες στη Νέα Υόρκη σε φιλο-ισραηλινή διαδήλωση. «Στεκόμαστε στο πλευρό του Ισραήλ διότι το Ισραήλ υπερασπίζεται τις αμερικανικές αρχές, καθώς και τις ισραηλινές αρχές», δήλωσε η Κλίντον.

Οι στόχοι των ΗΠΑ

1. Διάλυση της συμμαχίας Χεζμπολάχ - Χαμάς - Συρίας - Ιράν

2. Παρατεταμένες επιχειρήσεις του Ισραήλ στον Λίβανο

3. Απομόνωση της Χεζμπολάχ από τις μετριοπαθείς αραβικές κυβερνήσεις

4. Αφοπλισμός της Χεζμπολάχ και αντικατάστασή της από τον τακτικό λιβανέζικο στρατό

Ο ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΗΕ
Να αφοπλιστούν οι πολιτοφυλακές

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ του Ισραήλ και των ΗΠΑ, σύμφωνα με αξιωματούχους και των δύο πλευρών, είναι να δημιουργήσουν τις συνθήκες για να εφαρμοστεί και ο τελευταίος ανεκπλήρωτος όρος της απόφασης 1559 του ΟΗΕ, ο οποίος ψηφίστηκε το 2004 και καλεί να διαλυθούν και να αφοπλιστούν οι πολιτοφυλακές του Λιβάνου και να επεκταθεί ο κρατικός έλεγχος σε όλη την επικράτεια. Ο άλλος όρος της απόφασης καλούσε για την απόσυρση των συριακών στρατευμάτων από τον Λίβανο, η οποία ολοκληρώθηκε πέρυσι τον Απρίλιο - μετά τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού του Λιβάνου Ραφίκ Χαρίρι, η οποία είχε αποδοθεί στη Συρία.

Αν ο Λίβανος, ως πρώτο βήμα, λένε Ισραηλινοί αξιωματούχοι στην «Ουάσιγκτον Ποστ», πάρει υπό τον έλεγχό του τον οπλισμό της Χεζμπολάχ, στον οποίο περιλαμβάνονται 12.000 ρουκέτες και πύραυλοι, τότε μπορούν να αρχίσουν συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός. Σύμφωνα με αυτούς τους αξιωματούχους, «ο μόνος τρόπος για κατάπαυση του πυρός είναι να εφαρμοστεί πλήρως η απόφαση 1559 του ΟΗΕ».


ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18591&m=N41&aa=1)

ΛΙΒΑΝΟΣ Μια χώρα λίγο μεγαλύτερη από την Κρήτη που σπαράσσεται από εμφυλίους και εισβολές


Της ΝΤΙΝΑΣ ΒΑΓΕΝΑ

Ηταν και παραμένει η πιο βρώμικη σύρραξη στη Μέση Ανατολή, ο Λίβανος: μια λωρίδα μεσογειακής γης λίγο μεγαλύτερη από την Κρήτη, μια αρένα μουσκεμένη με το αίμα αμέτρητων αδικοσκοτωμένων, όπου πλανητικές υπερδυνάμεις και περιφερειακές κρατικές οντότητες εμπλέκονται σε ένα θανάσιμο μπρα ντε φερ κυριαρχίας - απευθείας ή δι' αντιπροσώπου. Οπου τοπικοί οπλαρχηγοί χτίζουν πολιτικές καριέρες πλουτίζοντας με δισεκατομμύρια χάρη στο μαύρο χρήμα του λαθρεμπορίου όπλων και ναρκωτικών. Οπου διαφορετικές θρησκείες και δόγματα σε έναν πληθυσμό μόλις 3,8 εκατομμυρίων γίνονται μέσα κοινωνικού προσδιορισμού στην ειρήνη και γραμμές μικρών φονικών στρατών στον πόλεμο.

Διαλείμματα μόνο ειρήνης έχει ζήσει ο Λίβανος από τη χρονιά της ανεξαρτησίας του από τη γαλλική εντολή, το 1944, τέσσερα χρόνια πριν από την επίσημη εμφάνιση στην ιστορία του μεγάλου εχθρού του, του Ισραήλ. Και ίσως αυτή καθαυτή η επιλογή τής, χριστιανικής και μη, άρχουσας τάξης των λεβαντίνικων παλιών οικογενειών της χώρας να προσδέσουν το Λίβανο στο άρμα της Δύσης από τα πρώτα κιόλας χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, να ήταν αυτό που σφράγισε την τραγική του μοίρα, εμφυλιοπολεμική και μη. Στην πραγματικότητα, οι εμφυλιοπολεμικές διενέξεις είχαν ξεκινήσει από το 1958. Τότε πρωτοπήγαν Αμερικανοί πεζοναύτες στο Λίβανο, ύστερα από έκκληση του προέδρου Καμίλ Σαμούν, ένθερμου θιασώτη του δόγματος Αϊζενχάουερ, την ίδια εποχή που Σοβιετική Ενωση και ΗΠΑ πλειοδοτούσαν ενισχύοντας με χρήματα, οπλισμό και... συμβούλους τις χώρες της Μέσης Ανατολής.

Από τη σφαγή στα στρατόπεδα προσφύγων Σάμπρα και Σατίλα τον Σεπτέμβριο του 1982
Αυτό που έφερε ωστόσο πιο κοντά το Λίβανο στην κατάσταση του χάους, του οποίου τραγικό επεισόδιο επαναλαμβάνεται τις μέρες που ζούμε, δεν ήταν παρά ο Πόλεμος των Εξι Ημερών τον Ιούνιο του 1967. Η χώρα μπορεί να μην έπαιξε ενεργό ρόλο σε αυτόν τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο, αλλά βίωσε έκτοτε τις επιπτώσεις του, με τους Παλαιστίνους πρόσφυγες-μαχητές να χρησιμοποιούν το λιβανικό έδαφος ως βάση επιθέσεων εναντίον του Ισραήλ. Εκτοτε, μιλούν τα γεγονότα κάθε χρονιάς, τα κυριότερα των οποίων παρουσιάζονται εδώ:

* 1968 (28 Δεκεμβρίου): Το Ισραήλ βομβαρδίζει το αεροδρόμιο της Βηρυτού, ως εκδίκηση για την επίθεση δύο μελών του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης σε ισραηλινό αεροσκάφος στην Αθήνα.

* 1969 (Νοέμβριος): Ο αρχηγός του επιτελείου του στρατού του Λιβάνου και ο ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Γιασέρ Αραφάτ υπογράφουν στο Κάιρο συμφωνία για τον έλεγχο της δράσης των Παλαιστίνιων μαχητών.

* 1973 (10 Απριλίου): Ισραηλινοί κομάντος διεισδύουν στη Βηρυτό και δολοφονούν τρεις επιτελικούς συνεργάτες του Αραφάτ, τους Γιούσεφ αλ Νατζάρ, Καμάλ Αντουάν και Καμάλ Νασερίν. Η κυβέρνηση του Λιβάνου πέφτει την επόμενη μέρα.

* 1975 (13 Απριλίου): Ξεκινά ο εμφύλιος πόλεμος που θα διαρκέσει μια δεκαπενταετία και θα κοστίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 150.000 ανθρώπους. Αφορμή θεωρείται η επίθεση Χριστιανών Φαλαγγιτών σε λεωφορείο στη συνοικία Αϊν αλ Ρουμάνα της Βηρυτού με 27 νεκρούς πολίτες, κυρίως Παλαιστίνιους, με το πρόσχημα προηγούμενης πυρπόλησης μιας εκκλησίας στην περιοχή.

* 1976 (Ιούνιος): Συριακά στρατεύματα μπαίνουν στο Λίβανο με διακηρηγμένη πρόθεση να αποκαταστήσουν την ειρήνη, αλλά και να εξουδετερώσουν τους Παλαιστίνους. Η επ' αόριστον παρουσία τους στη χώρα επικυρώνεται από δύο παναραβικές διασκέψεις στο Ριάντ και στο Κάιρο τον Οκτώβριο, στη διάρκεια των οποίων τα αντιμαχόμενα μέρη συμφωνούν σε κατάπαυση του πυρός.

* 1978 (14 Μαρτίου): Επικαλούμενο ως αφορμή πολύνεκρες επιθέσεις ομάδας Παλαιστίνιων μαχητών προερχομένων από το Λίβανο σε Χάιφα και Τελ Αβίβ, το Ισραήλ εξαπολύει μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση με 25.000 άνδρες, καταλαμβάνοντας το μισό νότιο Λίβανο, μέχρι τον ποταμό Λιτάνι. Μέχρι 2.000 υπολογίστηκαν οι νεκροί άμαχοι, έναντι 20 νεκρών Ισραηλινών στρατιωτών. Ισραηλινοί στρατιωτικοί πέρασαν αργότερα από στρατοδικείο επειδή στραγγάλιζαν Λιβανέζους χωρικούς και δολοφονούσαν αιχμαλώτους. Η επταήμερη «επιχείρηση Λιτάνι» που έστειλε κάπου 285.000 πρόσφυγες στα περίχωρα της Βηρυτού, πέτυχε να απομακρύνει προς βορρά τους Παλαιστίνιους μαχητές και να ισχυροποιήσει την παρουσία στην κατεχόμενη περιοχή του Στρατού του νοτίου Λιβάνου, ένα σώμα περίπου 2.000 ένοπλων μισθοφόρων, χριστιανών, σιιτών και δρούσων, συνεργατών των Ισραηλινών, με διοικητή τον ταγματάρχη Σάαντ Χαντάντ. Με το ψήφισμα 425, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε το Ισραήλ να αποσυρθεί από τα κατεχόμενα λιβανικά εδάφη και όρισε στους κυανόκρανους της UNIFIL να παρέμβουν επί τόπου. Ομως οι Ισραηλινοί που αποσύρθηκαν τον Ιούνιο παρέδωσαν το νότιο Λίβανο στους μισθοφόρους του Χαντάντ.

* 1982 (6 Ιουνίου): «Επιχείρηση Ειρήνη για τη Γαλιλαία» βάφτισε ο ισραηλινός στρατός την πλέον πολύνεκρη στρατιωτική επίθεση που εξαπέλυσε ποτέ εναντίον του Λιβάνου, καταλαμβάνοντας το νότιο τμήμα της χώρας ύστερα από λυσσαλέες μάχες εναντίον των συριακών στρατευμάτων των πολιτοφυλακών των μουσουλμάνων και των Παλαιστίνιων μαχητών της PLO. Πρόσχημα εδώ, η απόπειρα δολοφονίας του Ισραηλινού πρέσβη στο Λονδίνο, Σλόμο Αργκόβ, από Παλαιστίνιους της οργάνωσης «Φατάχ - Επαναστατικό Συμβούλιο» του Αμπού Νιντάλ. Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, άρματα μάχης και πλοία σφυροκοπούν τη Βηρυτό, σωριάζοντας σε ερείπια ολόκληρες συνοικίες. Γύρω στους 18.000 υπολογίζονται οι νεκροί. Σοβιετικής κατασκευής συριακό πολεμικό υλικό καταστρέφεται σε τεράστιες ποσότητες.

Μια μέρα μετά τη δολοφονία του εκλεγμένου Λιβανέζου προέδρου, του χριστιανού μαρωνίτη Μπασίρ Τζεμαγιέλ στις 14 Σεπτεμβρίου, οι ισραηλινές δυνάμεις καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα του μουσουλμανικού τομέα της δυτικής Βηρυτού, συνεπικουρούμενοι από τους συμμάχους τους, την πολιτοφυλακή των χριστιανών φαλαγγιτών. Στις 16 Σεπτεμβρίου και για ένα τριήμερο, με την ηθική αυτουργία των Ισραηλινών και τη συνδρομή τους με την κατάληψη επίκαιρων θέσεων στην περίμετρο, οι φαλαγγίτες σφάζουν αδιακρίτως άνδρες, γυναικόπαιδα και γέρους στους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς της Σάμπρα και της Σατίλα στα περίχωρα της Βηρυτού. Ακριβής αριθμός των θυμάτων σε αυτό το έγκλημα πολέμου ουδέποτε δημοσιοποιήθηκε. Υπολογισμοί ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών μέχρι 3.500. Δικαστικό πόρισμα στο Ισραήλ την επόμενη χρονιά έκρινε ως έναν εκ των υπευθύνων για τη σφαγή τον τότε υπουργό Αμυνας (και μετέπειτα πρωθυπουργό) Αριέλ Σαρόν, εξαναγκάζοντάς τον σε παραίτηση.

Η σφαγή στη Σάμπρα και τη Σατίλα προκάλεσε και την αποχώρηση των Ισραηλινών από τη Βηρυτό. Η ασφάλεια των στρατοπέδων ανατέθηκε σε ιταλικά στρατεύματα που, με τη μορφή ειρηνευτικής δύναμης, είχαν φθάσει μαζί με Αμερικανούς πεζοναύτες και Γάλλους αλεξιπτωτιστές στη Βηρυτό στις 24 Σεπτεμβρίου, ύστερα από έκκληση του νέου Λιβανέζου προέδρου Αμίν Τζεμαγιέλ που είχε διαδεχτεί τον δολοφονημένο αδελφό του. Με την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, ο έλεγχος των καταυλισμών περνάει στην πολιτοφυλακή των σιιτών της Αμάλ του Ναμπίχ Μπέρι.

Ηδη από τον Αύγουστο η PLO είχε αποσύρει το μεγαλύτερο αριθμό των μαχητών της από το Λίβανο που έφυγαν εξόριστοι ξανά κυρίως για Αλγερία και Τυνησία, πάνω σε ελληνικά πλοία. Πλέον, θα προσανατολίσει τον εθνικοαπελευθερωτικό της αγώνα περισσότερο προς την πολιτική παρά προς τις στρατιωτικού χαρακτήρα επιχειρήσεις.

* 1983: Το κενό των Παλαιστίνιων μαχητών στο Λίβανο ήρθε αμέσως να καλύψει η Χεσμπολάχ. Με επικεφαλής τον Σαγιάντ Αμπάς Μουσάουι και τον (σημερινό ηγέτη) σεΐχη Χάσαν Νασράλα, ομάδα μαχητικών σιιτών αποχωρεί από την οργάνωση Αμάλ για να ιδρύσει τη Χεσμπολάχ, με την άμεση υποστήριξη της Συρίας και -αργότερα- και του Ιράν. Είχαν διαφωνήσει με τις πιέσεις που δεχόταν η Αμάλ να προσχωρήσει στο Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας, όπου είχε ενταχθεί σχεδόν ολόκλ
ηρο το πολιτικό φάσμα του Λιβάνου, αποφασίζοντας να επιχειρήσει κάποιας μορφής διπλωματική προσέγγιση με το Ισραήλ. Στις 23 Οκτωβρίου η θεαματικότατη βομβιστική επίθεση στα περίχωρα της Βηρυτού με νεκρούς 241 Αμερικανούς και 56 Γάλλους αλεξιπτωτιστές αποδόθηκε στη Χεσμπολάχ.

* 1985 (6 Ιουνίου): Οι περισσότεροι Ισραηλινοί στρατιώτες αποχωρούν, πλην ενός μικρού αριθμού που παραμένει για ενίσχυση των κατοχικών συνεργατών του Στρατού του νοτίου Λιβάνου, διοικούμενο από τον ταξίαρχο (χριστιανό μαρωνίτη) Αντουάν Λαχντ. Το κατεχόμενο έδαφος βαφτίζεται «ζώνη ασφαλείας». Στις 16 Ιουνίου ένα αεροσκάφος της TWA προσγειώνεται στη Βηρυτό, ύστερα από αεροπειρατεία στη διάρκεια πτήσης Αθήνα-Ρώμη από δύο μέλη της Χεσμπολάχ που ζητούν απελευθέρωση των σιιτών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές. Η κρίση επιλύεται με μεσολάβηση της Συρίας.

1987 (21 Μαΐου): Ο Λίβανος ανακαλεί μονομερώς τη συμφωνία συνεργασίας του 1969 με την PLO. Ακυρώνει επίσης τη συμφωνία της 17ης Μαΐου με το Ισραήλ, με βάση την οποία εγκαθιδρύθηκε η λεγόμενη «ζώνη ασφαλείας» στο Νότιο Λίβανο. Ο Σουνίτης Μουσουλμάνος πρωθυπουργός του Λιβάνου Ρασίντ Καράμι σκοτώνεται από βομβιστική έκρηξη στο ελικόπτερό του και τον διαδέχεται ο Σαλίμ Αλ Χους. Ξεκινά ο λεγόμενος «Πόλεμος των Καταυλισμών». Αντίπαλες πολιτοφυλακές στη Βηρυτό συγκρούονται, βόμβες και δολοφονίες προσθέτουν θύματα και ερείπια.

1988 (22 Σεπτεμβρίου): Ο απερχόμενος πρόεδρος Αμίν Τζεμαγιέλ ορίζει εξαμελή μεταβατική κυβέρνηση αποτελούμενη από τρεις Χριστιανούς και τρεις Μουσουλμάνους, αλλά επέρχεται ασυμφωνία. Ο Λίβανος έχει δύο κυβερνήσεις, μία μουσουλμανική στη Δυτική Βηρυτό υπό τον Σαλίμ Αλ Χους και μία χριστιανική στην Ανατολική Βηρυτό υπό τον Μαρωνίτη αρχηγό του Στρατού Ξηράς, στρατηγό Μισέλ Αούν.

1989 (14 Μαρτίου): Ο Αούν κηρύσσει «απελευθερωτικό πόλεμο» εναντίον της συριακής παρουσίας στο Λίβανο. Στις 28 Ιουλίου, ο σεΐχης Αμπντέλ Καρίμ Ουμπέιντ, ηγετικό στέλεχος της Χεσμπολλά, απάγεται από Ισραηλινούς. Στις 22 Οκτωβρίου, η λιβανική Εθνοσυνέλευση συναντάται στο Τάιφ της Σαουδικής Αραβίας και συμφωνεί σε Χάρτα Εθνικής Συμφιλίωσης με στόχο τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου. Αρμοδιότητες του προέδρου περιορίζονται και η Εθνοσυνέλευση έχει πλέον ίσο αριθμό Χριστιανών και Μουσουλμάνων βουλευτών, αντί της προηγούμενης αντιστοιχίας έξι προς πέντε. Ο εκλεγμένος πρόεδρος Ρενέ Μουαουάντ δολοφονείται και τον διεδέχεται ο Ελίας Χράουι στις 24 Νοεμβρίου. Ο (σημερινός πρόεδρος) στρατηγός Εμίλ Λαχούντ αντικαθιστά τον Αούν στην ηγεσία του στρατού.

1990: Χρονιά επίσημου τερματισμού του εμφυλίου πολέμου, αλλά και της ενδυνάμωσης της επιρροής της Συρίας στο Λίβανο. Η συριακή αεροπορία βομβαρδίζει το προεδρικό μέγαρο στην Μπαάμπντα και ο Μισέλ Αούν βρίσκει άσυλο στη γαλλική πρεσβεία. Ο Ουμάρ Καράμι τίθεται επικεφαλής κυβέρνησης εθνικής συμφιλίωσης.

1991: Η Εθνοσυνέλευση διατάζει τη διάλυση όλων των πολιτοφυλακών, πλην της Χεσμπολλά. Ο Στρατός του Νοτίου Λιβάνου αρνείται να συμμορφωθεί. Στις 22 Μαΐου στη Δαμασκό, Συρία και Λίβανος υπογράφουν Συνθήκη Αδελφοσύνης και Συνεργασίας. Τον Ιούλιο, ο στρατός του Λιβάνου συγκρούεται με τους εναπομείναντες Παλαιστίνιους μαχητές στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Σιδώνας, αλλά και με τον ισραηλινό στρατό και τους μισθοφόρους του στρατού του Νοτίου Λιβάνου στην Τζαζίν, στα βόρεια της «ζώνης ασφαλείας». Τον Αύγουστο η Εθνοσυνέλευση κηρύσσει γενική αμνηστία για τα διαπραχθέντα εγκλήματα στη διάρκεια του δεκαπενταετούς εμφυλίου. Επιτρέπεται στον Αούν να φύγει στη Γαλλία. Στις 30 Οκτωβρίου, ο Λίβανος συμμετέχει στην Ειρηνευτική Διάσκεψη για το Μεσανατολικό στη Μαδρίτη.

1992 (16 Φεβρουαρίου): Ο σεΐχης Αμπάς Αλ Μουσάουϊ, γενικός γραμματέας της Χεσμπολλά, σκοτώνεται από πυρά ισραηλινών ελικοπτέρων στο δρόμο προς τη Σιδώνα. Μέχρι τα μέσα Ιουνίου, η Χεσμπολλά απελευθερώνει όλους τους Δυτικούς που είχε απαγάγει και κρατούσε ομήρους. Μετά τις βουλευτικές εκλογές του Αυγούστου, τις πρώτες από το 1972, ο Ναμπίχ Μπέρι, γενικός γραμματέας της σιιτικής οργάνωσης Αμάλ, ορίζεται πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης. Στις 31 Οκτωβρίου, ο Ραφίκ Χαρίρι, πάμπλουτος Λιβανέζος επιχειρηματίας από τη Σιδώνα, σαουδαραβικής υπηκοότητας, αναλαμβάνει πρωθυπουργός, επικεφαλής κυβέρνησης τεχνοκρατών, με στόχο την ανασυγκρότηση της ρημαγμένης χώρας.

1993 (25 Ιουλίου): Το Ισραήλ διακηρύσσει ότι σκοπεύει να εξουδετερώσει την απειλή της Χεσμπολλά και του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και εξαπολύει την «Επιχείρηση Λογοδοσία», το λεγόμενο «Πόλεμο των Επτά Ημερών», βομβαρδίζοντας στα νότια της χώρας εναντίον δικαίων και αδίκων. Περίπου 300.000 πρόσφυγες συνωθούνται στη Βηρυτό.

1996 (11 Απριλίου): Αυτή τη φορά η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ εναντίον βάσεων της Χεσμπολλά στο Νότιο Λίβανο και στη Βηρυτό ονομάζεται «Τα Σταφύλια της Οργής» και η σφοδρότητά της συναγωνίζεται αυτή του 1982. Είχαν προηγηθεί μεθοριακά επεισόδια με νεκρούς Λιβανέζους, αλλά και εκτοξεύσεις πυραύλων «Κατιούσα» από τη Χεσμπολλά στο Βόρειο Ισραήλ, με τραυματίες Ισραηλινούς πολίτες. Πάνω από 170 Λιβανέζοι πολίτες σκοτώθηκαν από τους ισραηλινούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, 106 από τους οποίους στην Κανά, ένα χωριουδάκι όπου περίπου 800 άμαχοι είχαν ζητήσει καταφύγιο στον περίβολο της εκεί βάσης των κυανοκράνων του ΟΗΕ. Με διπλωματική επέμβαση των ΗΠΑ διατυπώνεται «μνημόνιο αλληλοκατανόησης» μέσω του οποίου η Χεσμπολλά και οι φιλοσυριακές παλαιστινιακές οργανώσεις συμφωνούν να μην επιτίθενται σε στόχους αμάχων στο Βόρειο Ισραήλ, ενώ αναγνωρίζουν το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα, αλλά και το δικαίωμα της Χεσμπολλά να μάχεται εναντίον της ισραηλινής κατοχής στο Νότιο Λίβανο. Συρία και Λίβανος δεν υπογράφουν.

1998 (4 Δεκεμβρίου): Ο στρατηγός Εμίλ Λαχούντ ορκίζεται πρόεδρος με τις ευλογίες της Συρίας.

2000 (18 Απριλίου): Το Ισραήλ απελευθερώνει 13 Λιβανέζους κρατουμένους χωρίς δίκη για πάνω από δεκαετία. Στις 24 Μαΐου, μετά τη διάλυση του μισθοφορικού στρατού του Νοτίου Λιβάνου και σειρά στρατιωτικών επιτυχιών της Χεσμπολλά, το Ισραήλ αποσύρει τα στρατεύματά του από το Νότιο Λίβανο. Δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του Ραφίκ Χαρίρι τον Οκτώβριο.

2001 (Μάρτιος): Ο Λίβανος ξεκινά την άντληση νερού από τον ποταμό Γουαζάνι, παραπόταμο του Ιορδάνη, παρά την αντίθεση του Ισραήλ.

2002 (Ιανουάριος): Ο Ελι Χομπέικα, εκ των πρωταγωνιστών της σφαγής της Σάμπρα και Σατίλα το 1982, σκοτώνεται από έκρηξη βόμβας, λίγες μέρες αφότου είχε αποκαλύψει πως είχε στην κατοχή του έγγραφο και κινηματογραφημένο υλικό που ενέπλεκε άμεσα τους Ισραηλινούς στη σφαγή. Το Σεπτέμβριο το Ισραήλ απειλεί τον Λίβανο με χρήση στρατιωτικής βίας εάν συνεχιστεί η άντληση υδάτων από τον Γουαζάνι.

2005 (Φεβρουάριος): Ο πρόσφατα απομακρυνθείς πρωθυπουργός Ραφίκ Χαρίρι δολοφονείται με βόμβα στο αυτοκίνητό του. Αντισυριακές διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών συγκλονίζουν τη χώρα, ζητώντας την αποχώρηση των περίπου 14.000 Σύρων στρατιωτικών που παραμένουν στον Λίβανο, κάτι που γίνεται πραγματικότητα τον επόμενο μήνα. Με βόμβες στα αυτοκίνητά τους δολοφονούνται στη διάρκεια της χρονιάς ο δημοσιογράφος Σαμίρ Κάσιρ, ο κομμουνιστής πολιτικός Ζορζ Χράουι και ο βουλευτής Τζιμπράν Τουένι. Ολοι τους ενάντια στη συριακή κηδεμονία. Στις εκλογές του Ιουνίου κερδίζει τον έλεγχο του Κοινοβουλίου ο αντισυριακός πολιτικός συνασπισμός υπό τον Σάαντ Αλ Χαρίρι, δεύτερο γιο του δολοφονηθέντος πρώην πρωθυπουργού. Η νέα Εθνοσυνέλευση εκλέγει πρωθυπουργό τον, σύμμαχο του Χαρίρι, Φουάντ Σινιόρα, ο οποίος συναντάται μέσα σε ένα μήνα με το Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ. Το Σεπτέμβριο, τέσσερις φιλοσύροι στρατηγοί του λιβανικού στρατού κατηγορούνται ως εμπλεκόμενοι στη δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι.

2006 (Ιούλιος). Για άλλη μια φορά το Ισραήλ επιτίθεται στον Λίβανο. Η τραγωδία συνεχίζεται.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

«Μερικές ακόμα εβδομάδες» θα διαρκέσουν οι ισραηλινές επιχειρήσεις στο Λίβανο και ενδεχομένως θα διευρυνθούν με μεγάλο αριθμό χερσαίων δυνάμεων, σύμφωνα με Ισραηλινούς στρατιωτικούς, ενώ μέχρι στιγμής ο Λίβανος βομβαρδίζεται αδιακρίτως και χθες σκοτώθηκαν 28 Λιβανέζοι.

Ο πρωθυπουργός Εχούντ Ολμερτ δήλωσε ότι «το Ισραήλ θα συνεχίζει να μάχεται τη Χεζμπολάχ και θα συνεχίσει να χτυπά τους στόχους της οργάνωσης», μέχρι οι συλληφθέντες στρατιώτες να ελευθερωθούν και οι Ισραηλινοί πολίτες να είναι ασφαλείς από τις επιθέσεις τους. Ο υποστράτηγος Ούντι Ανταμ, αρχηγός της βόρειας διοίκησης του ισραηλινού στρατού, δήλωσε ότι η επίθεση εναντίον της Χεζμπολάχ θα συνεχιστεί. «Νομίζω θα πρέπει να υποθέσουμε ότι θα διαρκέσει μερικές ακόμα εβδομάδες», δήλωσε στο ραδιοφωνικό σταθμό του στρατού. Ο υπαρχηγός του Επιτελείου Στρατού, υποστράτηγος Μοσέ Καπλίνσκι μιλώντας στον ίδιο ραδιοφωνικό σταθμό δεν απέκλεισε τη «μαζική ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων στο Λίβανο».

Ταυτοχρόνως το 86% των Ισραηλινών πιστεύει ότι η επιχείρηση στον Λίβανο είναι δικαιολογημένη. Το 81% θέλει να συνεχιστεί και το 58% θεωρεί ότι ο πόλεμος πρέπει να συνεχιστεί μέχρι να καταστραφεί η Χεζμπολάχ. Η Ισραηλινή υπουργός Εξωτερικών Τζίπι Λίβνι άφησε να εννοηθεί ότι το Ισραήλ θα ήταν έτοιμο να δεχτεί προσωρινή διεθνή δύναμη «σταθεροποίησης», για να ενισχυθεί η σημερινή των 2000 ανδρών που είναι ήδη στην περιοχή των συνόρων. Είπε ότι τώρα που η Χεζμπολάχ έχει αποδυναμωθεί είναι ευκαιρία η λιβανική κυβέρνηση να στείλει το στρατό της στα νότια σύνορα, εδραιώνοντας την εξουσία της. Ζήτησε άνευ όρων απελευθέρωση των συλληφθέντων στρατιωτών, να φύγει η Χεζμπολάχ από το νότιο Λίβανο και να διαλυθεί και να εφαρμοστεί η απόφαση 1599 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι δέχεται μόνο άνευ όρων εκεχειρία.

Και τον λιβανικό στρατό

Οι Ισραηλινοί κλιμάκωσαν χθες τις επιθέσεις τους. Χτύπησαν και βάση του λιβανικού στρατού, κοντά στη Βηρυτό, όπου σκοτώθηκαν 11 στρατιώτες και 35 τραυματίστηκαν. Ο πρόεδρος του Λιβάνου χαρακτήρισε την επίθεση «σφαγή». Κατηγόρησε το Ισραήλ ότι θέλει να καταστρέψει τον Λίβανο και τόνισε ότι τα πλήγματα ενισχύουν την ενότητα και την αποφασιστικότητα εναντίον του εχθρού. Θεωρητικώς το Ισραήλ ζητεί να αναπτυχθεί ο στρατός του Λιβάνου στα νότια σύνορα, όπου τώρα είναι η Χεζμπολάχ, ωστόσο τον βομβαρδίζει.

Το αεροδρόμιο της Βηρυτού ξαναχτυπήθηκε, όπως και όσα φορτηγά κυκλοφορούν στους δρόμους. Οι Ισραηλινοί εκτιμούν ότι τα φορτηγά μπορεί να μεταφέρουν όπλα, κυρίως πυραύλους. Τα πλήγματα στον λιβανικό στρατό εξηγούνται μόνο αν υποτεθεί ότι οι μονάδες του θα επισκευάσουν την κατεστραμμένη από τους βομβαρδισμούς υποδομή. Πέντε Λιβανέζοι σκοτώθηκαν όταν χτυπήθηκε σπίτι στο Αϊταρούν και 20 τραυματίστηκαν, οι επτά σε εκκλησία, από ισραηλινά πυρά σε άλλα σημεία στο νότιο Λίβανο. Ο απολογισμός ώς τώρα είναι 240 νεκροί, οι 212 άμαχοι, 23 στρατιώτες και πέντε αντάρτες της Χεζμπολάχ.

750 ρουκέτες

Η Χεζμπολάχ συνέχισε να σφυροκοπά το Βόρειο Ισραήλ και τη Χάιφα. Ενας Ισραηλινός άμαχος σκοτώθηκε στη Ναχαρίγια, ενώ κατευθυνόταν σε καταφύγιο. Οι πύραυλοι της Χεζμπολάχ κατέστρεψαν σπίτια. Ο Ισραηλινός υπουργός Αβί Ντίτστερ δήλωσε ότι η χώρα του μπορεί να δεχτεί ανταλλαγή αιχμαλώτων, αφού όμως ολοκληρώσει τη στρατιωτική επιχείρηση. Χθες εκτοξεύτηκαν 50 ρουκέτες και πύραυλοι εναντίον του Ισραήλ. Συνολικώς έχουν εκτοξευτεί 750.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Τραγικός ο θάνατος των αμάχων στο Λίβανο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξισωθεί ηθικά με τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων, δήλωσε χθες ο Αμερικανός πρεσβευτής στον ΟΗΕ, Τζον Μπόλτον.

Υποστήριξε ότι οι θάνατοι αμάχων αποτελούν την τραγική και ατυχή συνέπεια των στρατιωτικών ενεργειών που υπαγορεύονται από το δικαίωμα της αυτοάμυνας. «Στο δικό μας ηθικό και δικαστικό σύστημα υπάρχει μέγιστη διαφορά ανάμεσα σε διαφορετικές πράξεις, ανάλογα προς την πρόθεση που τις υπαγορεύει, και δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την πράξη να λαμβάνονται άμεσα ως στόχοι άμαχοι και τις ατυχέστατες συνέπειες της αυτοάμυνας», δήλωσε ο ίδιος.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ σήμερα μία εβδομάδα συνεχών βομβαρδισμών του Λιβάνου από τις ισραηλινές δυνάμεις, με την απροκάλυπτη υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας. Ο απολογισμός σε καταστροφές και ανθρώπινα θύματα είναι εφιαλτικός: Πάνω από 200 άμαχοι Λιβανέζοι νεκροί, 500.000 εσωτερικοί πρόσφυγες, κύματα φυγής από την κόλαση, οι υποδομές της χώρας αχρηστευμένες.

ΜΗ ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ουσιαστική αντίδραση από τη διεθνή κοινότητα, το Ισραήλ δηλώνει διά του πρωθυπουργού του, ότι «θα συνεχίσει να μάχεται την Χεζμπολάχ», ενώ οι επικεφαλής των επιχειρήσεων Ισραηλινοί στρατηγοί προσδιορίζουν με δημόσιες δηλώσεις τους, ότι η επίθεση «θα διαρκέσει μερικές ακόμη εβδομάδες» και δεν απέκλεισαν «μαζική ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων στον Λίβανο».

Η ΑΠΑΘΗΣ διεθνής κοινότητα δεν αρκείται από την έως τώρα καταστροφή για να επέμβει. Παρέχει ανοχή και άλλων εβδομάδων, όσων χρειάζεται το Ισραήλ, και τότε θα μετρήσει το πολλαπλάσιο του έως τώρα ολέθρου.

ΑΥΡΙΟ ΠΕΜΠΤΗ θα συνέλθει το Συμβούλιο Ασφαλείας, όχι για να πάρει κάποια απόφαση για κατάπαυση του πυρός ή για να στείλει ειρηνευτική δύναμη στον φλεγόμενο Λίβανο, αλλά για να ακούσει απλώς τους απεσταλμένους του γενικού γραμματέα, οι οποίοι θα μεταφέρουν τις εντυπώσεις τους από τον πόλεμο.

ΔΕΝ ΤΟΥΣ αρκούν οι εικόνες κόλασης, που μεταδίδουν όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα, ούτε και οι προειδοποιήσεις του επικεφαλής του γραφείου του ΟΗΕ για τον Συντονισμό Ανθρωπιστικών Υποθέσεων, ότι στον Λίβανο έχουμε «βαθειά κρίση σε ό,τι αφορά την προστασία του άμαχου πληθυσμού».

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, όμως, όπως οι πάντες γνωρίζουν, η έλλειψη ενημέρωσης, που εμποδίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας να προχωρήσει σε αποφάσεις και στην εφαρμογή μέτρων, όπως προβλέπει ο Κατασταστικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ που μέσω Ηνωμένων Πολιτειών και Βρετανίας έχει καθηλώσει σε εγκληματική απραξία το Συμβούλιο Ασφαλείας, που παραμένει απλός θεατής του βάρβαρου βιασμού της ειρήνης, με την πλήρη διάλυση μιας ολόκληρης χώρας.

ΕΧΟΥΝ ευθυγραμμιστεί με τα ισραηλινά σχέδια για πολεμικές επιχειρήσεις εβδομάδων οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία και συνεχίζουν να κατηγορούν ανοιχτά τη Συρία και το Ιράν για την παροχή υποστήριξης στη Χεζμπολάχ, ενισχύοντας έτσι τους φόβους για γενικότερη εμπλοκή στη Μέση Ανατολή.

ΜΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ τους, η Κοντολίζα Ράις και ο Τόνι Μπλερ δήλωσαν υποκριτικά, ότι απαιτούνται συνομιλίες και διαπραγματεύσεις για να επιτευχθεί «κατάπαυση του πυρός διαρκείας». Για να αρχίσουν διαπραγματεύσεις, πρέπει να γονατίσει ο αντίπαλος, με βομβαρδισμούς «μερικών ακόμη εβδομάδων». Εκφράζοντας αυτή τη γραμμή ο Μπλερ δήλωσε: «Αν δεν υπάρξει διαδικασία διαπραγματεύσεων, δεν θα μπορέσουμε να πετύχουμε διακοπή εχθροπραξιών».

ΕΝ ΨΥΧΡΩ εκτελείται η ειρήνη στον Λίβανο με τη στήριξη ΗΠΑ και Βρετανίας, που την παρακολουθούν να ψυχορραγεί, κρατώντας και τον ΟΗΕ σε πλήρη αδράνεια.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Του ΜΙΣΕΛ ΦΑΪΣ

Μια Λιβανέζα, με τρεμάμενη φωνή, αναρωτήθηκε εν μέσω άτακτης φυγής: «Δεν καταλαβαίνω, το Ισραήλ κυνηγάει με την παντόφλα τις κατσαρίδες και σπάει όλα τα έπιπλα;». Ακριβώς διότι ο «νταής της περιοχής» (Γκίντεον Λέβι, «Χααρέτζ», 16.7.06), με πρόσχημα την εξολόθρευση των τρομοκρατών-«κατσαρίδων», επιδιώκει να διαλύσει το σύμπαν γύρω του (ώστε μια αναδιανομή των όμορων εδαφών να μη φαντάζει απίθανη;).

Οπως, συμμετρικά, και το Κόμμα του Θεού (Χεζμπολάχ), με πρόσχημα την απελευθέρωση των αδελφών κρατουμένων, απαγάγει και σκοτώνει Ισραηλινούς στρατιώτες και εν συνεχεία πλήττει αμάχους στη Χάιφα και σ' άλλες βόρειες πόλεις του Ισραήλ με ιρανικούς πυραύλους. Καθώς ο στόχος τού Νασράλα (το «Αγαπημένε μας, Νασράλα, ανατίναξε το Τελ Αβίβ» είναι το παλαιστινιακό ρεφρέν των ημερών) και του παράφρονος Ιρανού καθοδηγητή του είναι η διαρκής ένταση στην περιοχή, ώστε κάποτε να πραγματοποιηθεί ο «διακαής πόθος» του Προφήτη: η εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη.

Εν τω μεταξύ, η υψηλή παρεούλα των G8, αφού αντήλλαξε χαμόγελα, φιλοφρονήσεις, ναζάκια και δεκάρικους περί ειρήνης στην Αγία Πετρούπολη, συναποφάσισαν ότι δεν πρέπει ακόμη να παρέμβουν αποφασιστικά στη διαβόητη «σκακιέρα της διπλωματίας»· ότι το ντόμινο των πολιτικοοικονομικών στρατηγικών επιτάσσει να μη μεσολαβήσουν ουσιαστικά ανάμεσα στην «Καλοκαιρινή βροχή» (κωδικός της επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα) και στη «Σχέση εμπιστοσύνης» (κωδικός της Χεζμπολάχ στην εμπλοκή της στην κρίση).

Το Ισραήλ δεν φέρεται σαν κυρίαρχος του παιχνιδιού (όπως κάλλιστα θα μπορούσε), αλλά σαν αδύναμος κρίκος. Δυστυχώς, το αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής του -με μικρά διαλείμματα- γεννά τρομοκρατία και αντισημιτισμό εκτός των συνόρων του. Πάνω απ' όλα, η σκέψη μας στρέφεται στον σκληρά δοκιμαζόμενο λιβανέζικο λαό, που για δεύτερη φορά βιώνει τον εφιάλτη της ολικής καταστροφής, στο όνομα αμερικανικών και αραβικών βλέψεων. Στεκόμαστε, όμως, για μια φορά ακόμη, στους νηφάλιους Ισραηλινούς, που χρόνια τώρα είναι εγκλωβισμένοι στη βαρβαρότητα της χώρας τους και στον τρόμο των γειτόνων τους (φευ, οι φιλειρηνικές διαδηλώσεις, σαν αυτές που έγιναν χθες στην Ιερουσαλήμ, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό του παραλογισμού και του φανατισμού).

Παραφράζοντας τη Χάνα Αρεντ (εν προκειμένω: «Η κοινοτοπία του Κακού δεν είναι ο Αντολφ Αϊχμαν, αλλά η ανεξέλεγκτη βία») καταλήγουμε στο ότι το Ισραήλ (δηλαδή οι ΗΠΑ) και η Χεζμπολάχ (δηλαδή το Ιράν συν τη Συρία) συμπράττουν στην τρέχουσα κοινοτοπία του αίματος· μια καθόλου παράταιρη αλλά εξαιρετικά προσοδοφόρα επιχείρηση, που ταυτόχρονα εκτοξεύει στα ύψη την τιμή του μαύρου χρυσού (80$ το βαρέλι) και οδηγεί σε μηδενικές τάσεις την τιμή του κόκκινου πλάσματος (δωρεάν το βαρέλι αίματος).

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

 
Οι εξελίξεις στο Λίβανο επιβάλλουν την εξαγωγή συμπερασμάτων και την οριοθέτηση καθηκόντων.

Είναι γνωστός ο μύθος που λέει πως πρέπει να τα έχεις καλά με τον ισχυρό ώστε να μη στραφεί εναντίον σου. Πρόκειται για μια λογική που οδηγεί κατευθείαν στην υποδούλωση. ΄Η στην καταστροφή.

Οι οπαδοί της εν λόγω θεωρίας θέλουν να τη βαφτίζουν σαν «ρεαλισμό». Τα αποτελέσματα αυτού του «ρεαλισμού» τα βιώνει με τον πιο δραματικό τρόπο ο λαός του Λιβάνου. Οι άμαχοι του Λιβάνου δολοφονούνται και φυσικά δεν τους σώζει το γεγονός ότι στην ηγεσία της χώρας βρίσκονται εκείνες οι δυνάμεις που προέκυψαν από τη δράση των ΗΠΑ και της ΕΕ (με προεξάρχοντα το ρόλο της Γαλλίας) στις εσωτερικές υποθέσεις του Λιβάνου.

Η σημερινή ηγεσία του Λιβάνου είναι αφ' ενός προϊόν της επιβολής του ψηφίσματος 1559 του ΟΗΕ, όπου από κοινού Αμερικανοί και Γάλλοι δεν αρκέστηκαν στον όρο (που άλλωστε ικανοποιήθηκε) για την απόσυρση των συριακών στρατευμάτων από τη χώρα, ζητώντας επιπλέον τον παράλληλο αφοπλισμό του λαού του Λιβάνου, επιμένοντας ότι θα έπρεπε να μείνει έρμαιο της επιθετικής δράσης του Ισραήλ. Αφ' ετέρου πρόκειται για μια ηγεσία φιλική προς τις ΗΠΑ που προέκυψε από ένα είδος «πορτοκαλί επανάστασης» που έστησε η Ουάσιγκτον στη χώρα μετά την περσινή δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Χαρίρι και την ενοχοποίηση της Συρίας. Η κατάληξη είναι δραματική: Οι εκκλήσεις του φίλου των ΗΠΑ πρωθυπουργού του Λιβάνου Φ. Σινιόρα για κατάπαυση του πυρός δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Οπως δεν είχε κανένα αποτέλεσμα για την αποτροπή της επίθεσης του Ισραήλ ότι ο Σινιόρα είναι φιλικός προς τις ΗΠΑ...
*

Πρόκειται για ένα «έργο» που το έχουμε ξαναδεί. Κάθε συμβιβασμός με τον ιμπεριαλισμό αποτελεί «εγγύηση» όχι αποτροπής, αλλά έλευσης του πολέμου και μάλιστα με δυσμενέστερους όρους για το λαό που τον υφίσταται. Συνέβη με τους Παλαιστίνιους, που παρά τις υποχωρήσεις τους απέναντι στον Κλίντον και παρά τη συμβιβαστική υπογραφή τους κάτω από τη συμφωνία του Οσλο, το 1993, δεν έπαψαν να βιώνουν μια διαρκή γενοκτονία.

Συνέβη με τον Μιλόσεβιτς, που η υπογραφή του κάτω από την αμερικανόπνευστη συμφωνία του Ντέιτον, δεν απέτρεψε την καταστροφή και τη διάλυση της χώρας του από το ΝΑΤΟ, δεν απέτρεψε το ίδιο το δικό του τέλος.

Συνέβη με τη Συρία, που παρότι σύμμαχος των ΗΠΑ στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, σήμερα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα...

*
Τα παραπάνω έχουν άμεση σχέση και αναφορές στην ελληνική πολιτική κατάσταση. Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί τους εταίρους του δικομματισμού να διαγωνίζονται για το ποιος είναι ο... καλύτερος «στρατηγικός εταίρος» των ΗΠΑ. Ακούει, στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και ειδικά των ελληνοτουρκικών σχέσεων, τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ, ότι η «ασπίδα της χώρας» είναι «η φιλία και η σύσφιξη των σχέσεων» με τις ΗΠΑ. Στο πλαίσιο αυτής της λογικής «δικαιολογείται» ο επεμβατικός - διαιτητικός ρόλος των ΗΠΑ από Αιγαίο μέχρι Κύπρο, ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας και η σύμπλευση της χώρας με τα εγκλήματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Αλλά αυτή η σύμπλευση δε σώζει την Ελλάδα, ούτε θωρακίζει την ασφάλεια του ελληνικού λαού. Αντίθετα αφήνει τη χώρα αθωράκιστη και υποχείριο των γεωστρατηγικών επιδιώξεων του ιμπεριαλισμού. Ρίξτε μια ματιά στο Λίβανο...

***
Δεν είναι λίγες οι αναλύσεις που σωστά επισημαίνουν ότι το ανεξέλεγκτο της δράσης του Ισραήλ δεν είναι άσχετο από το γεγονός της ύπαρξης μιας σειράς φιλοαμερικανικών κυβερνήσεων και καθεστώτων στις αραβικές χώρες που ναρκοθετούν μια κοινή γραμμή του αραβικού κόσμου. Οι κυβερνήσεις σε Αίγυπτο, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία διευκολύνουν με τη στάση τους την κατακτητική συμπεριφορά των Αμερικανο-ισραηλινών. Αν αυτό ισχύει - και ισχύει - τότε είναι προφανές ότι η ειρήνη ναρκοθετείται, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά σε κάθε σημείο του πλανήτη από κάθε χώρα που το πολιτικό της σύστημα είναι φιλικό προς τον ιμπεριαλισμό. Τέτοιο είναι το πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα.
*

Σε ό,τι μας αφορά και στο τι μπορεί - πρακτικά - να κάνει ο ελληνικός λαός, η απάντηση δεν είναι ούτε οι «προσευχές», ούτε τα «μοιρολόγια» για όσα συμβαίνουν στο Λίβανο. Το θέμα είναι άμεσο και πρακτικό. Εχει να κάνει με την ανατροπή, ακριβώς, αυτού του φιλικού προς τον ιμπεριαλισμό πολιτικού συστήματος που επικρατεί (και) στη χώρα μας.

Είναι άμεσα μετρήσιμος και απολύτως επιτεύξιμος στόχος η αποδυνάμωση των πολιτικών ερεισμάτων που διατηρούν οι Αμερικανοί, που τους διευκολύνουν να προωθούν την αιμοσταγή πολιτική τους, όπου διατηρούν τέτοια ερείσματα, παντού στον κόσμο - και στην Ελλάδα.

Είναι πατριωτικό και διεθνιστικό καθήκον του ελληνικού λαού, είναι ζήτημα που άπτεται ευθέως της ειρήνης, είναι άμεση και πρακτική συμβολή στην αποδυνάμωση των «Ες - Ες» που δρουν στη Γάζα, τη Βηρυτό και τη Βαγδάτη, είναι ουσιαστική συμβολή στο πλευρό του λιβανέζικου και παλαιστινιακού λαού:

Η κατάδειξη της ενοχής των πολιτικών ερεισμάτων του ιμπεριαλισμού - και στην Ελλάδα.

Η καταδίκη της πολιτικής των ερεισμάτων του ιμπεριαλισμού - και στην Ελλάδα.

Η αποδυνάμωση και η ανατροπή των ερεισμάτων του ιμπεριαλισμού - και στην Ελλάδα.

Με δυο λόγια: Είναι άμεση και ουσιαστική συμβολή για τους αμάχους του Λιβάνου, για τα παιδιά στη Ραμάλα, για την ίδια την Ελλάδα, η καταδίκη, η αποδυνάμωση και η ανατροπή της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όλων όσοι δημιουργούν αυταπάτες μεταξύ «κακού» αμερικανικού και «καλού» ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού σχετικά με το ρόλο της ΕΕ.

Γιατί ο πόλεμος στο Λίβανο, η αγριότητα και η κατάληξή του κρίνεται και στην Ελλάδα!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.rizospastis.gr/page.do?id=6770&publDate=19%2F7%2F2006&direction=&pageNo=27

ΟΗΕ και ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ανησυχούν για την αδιαλλαξία του Ισραήλ και το καλούν να σεβαστεί το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο

ΓΕΝΕΥΗ

Θέμα σεβασμού του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ θέτει ανώτατος αξιωματούχος του ΟΗΕ, ενώ σοβαρότατες ανησυχίες για την τύχη των αμάχων και «ερωτήματα για το εάν το Ισραήλ σέβεται την αρχή της τήρησης της αναλογίας στη διεξαγωγή των εχθροπραξιών» εγείρει ο Ερυθρός Σταυρός.

Την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Λιβανέζοι ξεριζώνονται, αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο και χιλιάδες ξένοι αναχωρούν για την πατρίδα τους, η πρόταση του Γάλλου προέδρου για τη δημιουργία «ανθρωπιστικού διαδρόμου» ασφαλούς απομάκρυνσης πολιτών δεν βρήκε ανταπόκριση από το Ισραήλ.

Οι ευθύνες

«Το διεθνές δίκαιο απαιτεί τον καταλογισμό ευθυνών. Η κλίμακα των θανάτων στην περιοχή και η προβλεψιμότητά τους θα μπορούσε να επισύρει ατομική ποινική ευθύνη όσων εμπλέκονται, κυρίως όσων βρίσκονται στην κορυφή της διοίκησης και του ελέγχου», δήλωσε η επίτροπος του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Λουίζ Αρμπούρ. Πρόσθεσε ότι ο βομβαρδισμός πόλεων χωρίς διακρίσεις συνιστά απαράδεκτη στόχευση αμάχων, ενώ είναι αδικαιολόγητη η επίθεση σε σημεία με θρυλούμενη στρατιωτική σημασία, τα οποία όμως έχει αποτέλεσμα το θάνατο αθώων πολιτών.

«Ο αυξημένος αριθμός θανάτων αμάχων και η έκταση των καταστροφών στις βασικές δημόσιες υποδομές θέτουν σοβαρά ερωτήματα για το σεβασμό της αρχής της αναλογίας στη διεξαγωγή των εχθροπραξιών», δήλωσε από την πλευρά του ο διευθυντής επιχειρήσεων του Ερυθρού Σταυρού, Πιερ Κρέχενμπιλ. Ο Πιερ Κρέχενμπιλ προειδοποίησε το Ισραήλ να μην εμποδίσει τη διανομή βασικών αγαθών και φαρμάκων στους πολίτες. «Υπενθυμίσαμε στις ισραηλινές αρχές τις υποχρεώσεις τους, βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, για σεβασμό και προστασία του ιατρικού προσωπικού και των μέσων μεταφοράς τους. Προσδοκούμε να μας εγγυηθούν την πρόσβαση και την ασφάλεια του προσωπικού», είπε. Ενημέρωσε ότι και από τη Χεζμπολάχ έχει ζητήσει να επισκεφθεί ο Ερυθρός Σταυρός τους δύο Ισραηλινούς στρατιώτες που έχουν συλληφθεί.

Προειδοποίηση για τις ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου απηύθηναν από κοινού ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και η UNICEF. «Μεταξύ των νεκρών αμάχων είναι δεκάδες παιδιά... Είναι σοβαρές οι ψυχολογικές επιπτώσεις, καθώς ο κόσμος, και πολλά παιδιά, γίνονται μάρτυρες του θανάτου και του τραυματισμού δικών τους ανθρώπων». Από τη λιβανική αστυνομία ανακοινώθηκε χθες ότι περί το 70% του πληθυσμού του νοτίου Λιβάνου, 300.000 και 350.000 άνθρωποι, έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους, εξαιτίας των βομβαρδισμών αλλά και των απειλών του Ισραήλ.

Ο Ζακ Σιράκ απηύθηνε έκκληση για τη δημιουργία «ανθρωπιστικών διαδρόμων» εντός του Λιβάνου, αλλά και μεταξύ Λιβάνου και Κύπρου, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο απεγκλωβισμός πολιτών. Από τη Βηρυτό, όπου βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες, ο Γάλλος πρωθυπουργός ζήτησε «άμεση εκεχειρία», η έκκληση όμως «αγνοήθηκε, γεγονός που αποδεικνύει πως ο εχθρός υπερβαίνει τους στόχους που διακήρυττε για τον πόλεμο κατά του Λιβάνου», δήλωσε ο πρόεδρός του, Εμίλ Λαχούντ.

Με κρουαζιερόπλοιο

Οι Αμερικανοί απομάκρυναν χθες περισσότερους από χίλιους πολίτες τους με κρουαζιερόπλοιο, ενώ εκπρόσωπος του ναυτικού πληροφόρησε ότι ώς αύριο, ή μεθαύριο το πολύ, συνολικά εννέα πολεμικά πλοία του 5ου και του 6ου στόλου θα βρίσκονται ανοιχτά του Λιβάνου για να βοηθήσουν στη μεταφορά πολιτών στην Κύπρο και αλλού. Από τους 25.000 Αμερικανούς κατοίκους της χώρας, οι 8.000 έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να φύγουν. Με επιστολή του προς το Κογκρέσο, ο Αμερικανός πρόεδρος ενημερώνει για την «ισχυρή πιθανότητα» αποστολής στρατιωτικών μονάδων «στον Λίβανο, την Κύπρο και αλλού», με «μοναδικό στόχο την προστασία των πολιτών και των αμερικανικών συμφερόντων».

Από τον Λίβανο αναχωρούν συνεχώς ξένοι πολίτες. Χαρακτηριστική της κατάστασης είναι η δήλωση του Ρώσου πρώην πρωθυπουργού Γεβγκένι Πριμακόφ ότι «η απομάκρυνση (από τον Λίβανο) από τους δυτικούς εταίρους μας και εμάς κατοίκων που ζούσαν ειρηνικά, σημαίνει πως όλοι περιμένουμε ένα μεγάλο, έναν τεράστιο πόλεμο».


(Γαλλικό-Ασοσιέιτεντ-ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΛΙΒΑΝΟΣ Μάχες Ισραηλινών με τη Χεζμπολάχ και βομβαρδισμοί

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Τρεις χερσαίες επιχειρήσεις έκανε χθες το Ισραήλ στο νότιο Λίβανο, αλλά οι δυνάμεις του αποχώρησαν με δύο νεκρούς, ενώ το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε να συνεχιστούν «χωρίς χρονικό όριο» οι επιθέσεις, παρά τις διαφωνίες που εκφράστηκαν στους κόλπους του.

Οι Ισραηλινοί εισέβαλαν σε τρία διαφορετικά σημεία στα σύνορα του Λιβάνου, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Μπήκαν για μερικά χιλιόμετρα και συνάντησαν την αντίσταση ανδρών της Χεζμπολάχ. Εμειναν λίγο στο λιβανικό έδαφος και αποχώρησαν, αν και κάποιοι μάρτυρες ανέφεραν ότι σε τουλάχιστον ένα σημείο ισραηλινά άρματα έμειναν σε βάθος 500 μέτρων στο λιβανικό έδαφος. Από τις συγκρούσεις σκοτώθηκαν δύο Ισραηλινοί στρατιώτες και τραυματίστηκαν εννέα. Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε υπερήφανα ότι οι δυνάμεις της απώθησαν τρεις επιθέσεις των Ισραηλινών και ότι έχασε μόλις έναν μαχητή της.

Κυβερνητική πηγή ανακοίνωσε ότι στο συμβούλιο ασφαλείας του Ισραήλ αποφασίστηκε «να συνεχιστούν οι επιθέσεις στο Λίβανο και στη Γάζα χωρίς χρονικό όριο». Εξήγησε ότι η απόφαση αφορά και τη Γάζα, ώστε να πάψουν από εκεί οι εκτοξεύσεις ρουκετών Κασάμ και ότι δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί το Ισραήλ την παράδοση των στρατιωτών. Ο στρατιωτικός ραδιοφωνικός σταθμός μετέδωσε ότι το συμβούλιο συνεδρίασε ύστερα από διαφωνίες που σημειώθηκαν στους κόλπους της κυβέρνησης, γύρω από τις διπλωματικές επαφές που ζήτησε ο ΟΗΕ με στόχο μια εκεχειρία. Το ραδιόφωνο πρόσθεσε ότι ανώτατοι αξιωματούχοι του υπουργείου Εξωτερικών θα ήταν πρόθυμοι να ανοίξουν διπλωματικά κανάλια παράλληλα με τη στρατιωτική δράση, ενώ ο πρωθυπουργός Εχούντ Ολμερτ μοιάζει να εκτιμά ότι είναι πολύ νωρίς για διπλωματικές προσπάθειες, ώστε να τερματιστούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Αμαχοι

Τουλάχιστον 55 άτομα σκοτώθηκαν χθες στις αεροπορικές και ναυτικές επιχειρήσεις (βομβαρδισμούς) που έκανε το Ισραήλ στο Λίβανο. Χτυπήθηκαν πάσης φύσεως στόχοι στο νότιο, ανατολικό και δυτικό Λίβανο. Τη νύχτα χτυπήθηκαν τουλάχιστον 20 σπίτια. Οι νεκροί χθες ήταν άμαχοι που σκοτώθηκαν στα σπίτια τους, τα οποία χτυπήθηκαν από βόμβες και οβίδες. Ηταν η πιο αιματηρή μέρα των επιχειρήσεων. Στο Ισραήλ σκοτώθηκαν τρία άτομα, τα δύο παιδιά, όταν πύραυλοι της Χεζμπολάχ χτύπησαν (για πρώτη φορά) την ισραηλινή πόλη της Ναζαρέτ, όπου μένουν Αραβες Ισραηλινοί. Τραυματίστηκαν είκοσι άτομα. Η Χεζμπολάχ χτύπησε πάλι στη Χάιφα, όπου αναφέρθηκαν δύο τραυματίες. Συνολικά έχουν σκοτωθεί 280 Λιβανέζοι πολίτες, 23 Λιβανέζοι στρατιώτες και επτά μαχητές της Χεζμπολάχ. Στο Ισραήλ έχουν σκοτωθεί 29 άτομα από την αρχή του πολέμου. Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι ρίχνει τους πυραύλους της με μελετημένο τρόπο ώστε να μπορεί να χτυπά επί μήνες. Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι έχει καταστρέψει το 50% του οπλοστασίου της οργάνωσης.

Ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Φουάντ Σινιόρα κατηγόρησε τη διεθνή κοινότητα ότι δεν καταβάλλει όλες τις προσπάθειες που μπορεί για να σταματήσει η ισραηλινή επίθεση. Την κάλεσε να επέμβει για να σταματήσει η καταστροφή στη χώρα του, που έχει πάνω από 1.000 τραυματίες και μισό εκατομμύριο πρόσφυγες, και για να σταλεί επείγουσα βοήθεια. Το Ισραήλ «μας οδηγεί στην κόλαση», είπε ο Σινιόρα. Η προσωρινή δύναμη του ΟΗΕ στο Λίβανο ανακοίνωσε ότι χθες χτυπήθηκε και το επιτελείο της από ισραηλινά πυρά, αλλά δεν υπήρξαν θύματα. Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι χτύπησε την κύρια αεροπορική βάση του Ισραήλ, στο Ραμάτ Νταβίντ, 50 χιλιόμετρα από τα σύνορα του Λιβάνου. Το Ισραήλ το διέψευσε.


(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Κατηγορώντας συνεχώς τη Συρία και το Ιράν ως υπεύθυνες για τη σύγκρουση στον Λίβανο, το Ισραήλ ανακοινώνει, παρ' όλα αυτά, ότι δεν επιθυμεί να τις εμπλέξει σ' αυτή, προειδοποιώντας τις ταυτοχρόνως να μην παρέμβουν.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Εχουντ Ολμερτ, δήλωσε χθες ότι η Χεζμπολάχ είχε συντονίσει με το Ιράν την απαγωγή των Ισραηλινών στρατιωτών, που προκάλεσε την ισραηλινή επίθεση στον Λίβανο, προκειμένου να τραβήξει την παγκόσμια προσοχή από το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. «Δυστυχώς, αυτός ο ελιγμός πέτυχε», είπε. Στη Μόσχα, πάντως, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, επέκρινε τις «προσπάθειες» να εμπλακούν τρίτες χώρες που περιγράφονται ως «Ενοχοι», δηλαδή η Συρία και το Ιράν, με κίνδυνο «να οξυνθεί η ένταση». Ο αντιπρόεδρος της ισραηλινής κυβέρνησης, Σιμόν Πέρες, αν και επανέλαβε ότι «όλοι οι πύραυλοι, όλες οι ρουκέτες προέρχονται από το Ιράν και τη Συρία», δήλωσε στο ισραηλινό ραδιόφωνο ότι «θα αφήσουμε το Ιράν στη διεθνή κοινότητα, το ίδιο και τη Συρία. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει κανείς ότι δεν προσπαθούμε να επιβάλλουμε παγκόσμια τάξη». «Δεν πιστεύουμε ότι θα μας επιτεθούν και δεν θα τους επιτέθουμε», πρόσθεσε.

Την ίδια ώρα, ο διοικητής του βορείου μετώπου, ταξίαρχος Αλόν Φρίντμαν, είπε ότι η σημερινή πολιτική του Ισραήλ είναι να μην επιτεθεί στη Συρία, εφόσον η Δαμασκός δεν εμπλέκεται άμεσα στις συγκρούσεις. «Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε πρόθεση, δεν σκεφτόμαστε να δράσουμε εναντίον της Συρίας, εκτός αν η Συρία κάνει κάποια ενέργεια», είπε. «Οσο η Συρία παραμένει έξω από αυτές τις δραστηριότητες, θα διατηρήσουμε την ίδια πολιτική που έχουμε εφαρμόσει μέχρι σήμερα», πρόσθεσε. Αναφερόμενος στην προχθεσινή επίθεση της ισραηλινής αεροπορίας εναντίον τεσσάρων φορτηγών που προέρχονταν από τη Συρία, τόνισε ότι «επιχειρούμε εναντίον του συριακού ανεφοδιασμού της Χεζμπολάχ, αλλά δεν επιθυμούμε να επιτεθούμε στη Συρία». Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι τα φορτηγά μετέφεραν πυρομαχικά στη Χεζμπολάχ. Η Συρία διέψευσε τους ισχυρισμούς αυτούς, ανακοινώνοντας ότι επρόκειτο για ιατρική βοήθεια των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων που μεταφερόταν στον Λίβανο, μέσω Συρίας. Στη Δαμασκό, ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ Ασάντ, και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, οι οποίοι επικοινώνησαν τηλεφωνικώς, εξέφρασαν τη λύπη τους για τη «βραδύτητα» με την οποία η διεθνής κοινότητα κινείται προς τη λήψη απόφασης για κατάπαυση του πυρός.


(Ασ. Πρες, Γαλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΑΠΟΨΕΙΣ
ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ μετά τους καταιγιστικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ, που μετέτρεψαν σε κόλαση τον Λίβανο, Ευρωπαίοι ηγέτες, με εξαίρεση τον Τόνι Μπλερ, διαφοροποιούν επιτέλους τη θέση τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ζητούν κατάπαυση του πυρός αμέσως.

Ο ΛΕΥΚΟΣ ΟΙΚΟΣ, ωστόσο, με σταθερό σύμμαχό του τον Τόνι Μπλερ, όχι μόνο συνεχίζει να υποστηρίζει απροκάλυπτα τις ισραηλινές επιχειρήσεις, αλλά και διακήρυξε χθες, ότι «η διεθνής κοινότητα μιλά με μία και μοναδική φωνή, με εξαίρεση το Ιράν, τη Συρία και τη Χεζμπολάχ».

ΜΕΤΑ ΤΗ διεθνή κατακραυγή, όμως, και τις έντονες αντιδράσεις εκπροσώπων του ΟΗΕ, του Ερυθρού Σταυρού, του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, της Γιούνισεφ και άλλων οργανώσεων για τη σφαγή αμάχων και τις βιβλικές καταστροφές στον Λίβανο, Ευρωπαίοι ηγέτες υποχρεώθηκαν να ζητήσουν τον άμεσο τερματισμό της σύγκρουσης.

ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ καθυστέρηση της μιας εβδομάδας την πλήρωσε με αίμα και με συμφορές ο λαός του Λιβάνου και θα συνεχίσει να πληρώνει βαρύ τίμημα, όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εμποδίζουν το Συμβούλιο Ασφαλείας να λάβει αποφάσεις και να εφαρμόσει τα μέτρα που προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ για την αποκατάσταση της ειρήνης.

ΑΠΤΟΗΤΟ το Ισραήλ, με εξασφαλισμένη τη στήριξη του Τζορτζ Μπους, εγκαινίασε τη δεύτερη εβδομάδα χθες, με σφοδρούς βομβαρδισμούς και με εισβολές δυνάμεών του στο έδαφος του Λιβάνου. Θα χρειαστεί, επομένως, να κινηθούν πιο αποφασιστικά και να αντιδράσουν αποτελεσματικά οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

ΖΗΤΩΝΤΑΣ την άμεση κατάπαυση του πυρός, οι πρόεδροι της Γερμανίας και της Ιταλίας εξέφρασαν την έντονη ανησυχία τους για τον αυξημένο αριθμό των αμάχων θυμάτων και την καταστροφή των υποδομών του Λιβάνου.

ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας εξέφρασε την ανησυχία του για την αιματοχυσία στη Μέση Ανατολή, τονίζοντας, μάλιστα, ότι οι «δυνατοί δεν επιβάλλονται διά της βίας» και υπενθύμισε τα παθήματα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, της Γαλλίας στην Αλγερία και της Ρωσίας στο Αφγανιστάν. Επίσης, χαρακτήρισε ακατανόητη την επιθετικότητα των Ισραηλινών, ενός λαού με τραγικές εμπειρίες.

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ κατάπαυση του πυρός ζήτησε και ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, υπογραμμίζοντας, ότι η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας «πρέπει να είναι ξεκάθαρη». Ζήτησε την «άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση των αιχμαλώτων στρατιωτών», ξέχασε, όμως, να ζητήσει και την απελευθέρωση των Παλαιστινίων υπουργών και βουλευτών, που συνέλαβαν οι Ισραηλινοί.

ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ κρίσιμη ώρα του εν ψυχρώ σφαγιασμού της ειρήνης στην κόλαση του Λιβάνου, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να εγκαταλείψουν τα μισόλογα και να κινηθούν πιο αποφασιστικά και τολμηρά, για να διασώσουν το γόητρο της διεθνούς κοινότητας, υπερασπιζόμενες την ανθρώπινη αξία και τις αρχές της Ευρώπης.

Η ΕΥΡΩΠΗ, που στο έδαφός της έζησε τον όλεθρο δύο Παγκοσμίων Πολέμων, δεν μπορεί να μένει θεατής της αιματοχυσίας, φοβούμενη να αντιταχθεί στην αμερικανική ηγεμονία. Αν δεν αντιδράσει τώρα, αύριο θα συμβούν τα χειρότερα και μάλιστα κοντά της.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΡΩΜΗ
Του Λ. ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΥ

«Διαφοροποιείται» η ιταλική πολιτική όσον αφορά το Μεσανατολικό και δεν ταυτίζεται απόλυτα με τις ΗΠΑ, οι οποίες με τον πόλεμο στο Ιράκ δεν επηρέασαν θετικά ούτε έφεραν τη δημοκρατία στην περιοχή, όπως υποσχέθηκε ο Μπους. Ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Μάσιμο ντ' Αλέμα, μιλώντας στη Βουλή, εξέθεσε τη θέση της κυβέρνησης για τα τελευταία γεγονότα.

Ομως, σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, η προσεκτική ομιλία του στη Βουλή είχε αποδέκτη και την κυβερνητική πλειοψηφία στο σύνολό της, μιας και μόλις άρχισε στη Γερουσία η συζήτηση για την επαναχρηματοδότηση της ιταλικής στρατιωτικής αποστολής στο Αφγανιστάν. Γι' αυτό και δεν διέφυγαν ασφαλώς την προσοχή των κομμάτων της ριζοσπαστικής Αριστεράς οι επισημάνσεις του για την όλη κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, η οποία έχει επιδεινωθεί κυρίως εξαιτίας του πολέμου στο Ιράκ. «Δεν παρατηρήθηκε το φαινόμενο "ντόμινο" που μερικοί απλοϊκά υποστήριζαν, ότι δηλαδή θα εξαπλωνόταν η δημοκρατία στην περιοχή», δήλωσε επιγραμματικά ο υπουργός Εξωτερικών και πρόσθεσε: «Η σημερινή κρίση προκλήθηκε από τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, οι οποίες θέλησαν να επιβάλουν διά της βίας τις δικές τους θέσεις, σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία υπήρξαν σημαντικές ευκαιρίες για την ειρήνη στην περιοχή». Για τον Ντ' Αλέμα πρόκειται περί ομάδων και οργανώσεων που στηρίζονται από το εξωτερικό, «αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις για την εμπλοκή της Συρίας και του Ιράν». Η επιδειχθείσα προσοχή και σύνεση απέναντι στη Δαμασκό και την Τεχεράνη επισημαίνεται ότι υπαγορεύεται από την απαίτηση να μην αχρηστευθούν οι διπλωματικοί δίαυλοι, τους οποίους οι Πρόντι και Ντ' Αλέμα έχουν ανοίξει με δύο χώρες-κλειδιά της περιοχής.

Επίσης, ο αρχηγός της ιταλικής διπλωματίας προειδοποίησε για τους κινδύνους γενικής ανάφλεξης στην περιοχή, εφιστώντας την προσοχή όλων πως «η αποσύνθεση του Λιβάνου δεν βοηθά το Ισραήλ» και ότι «η μελλοντική κατάσταση στη Μ. Ανατολή αποτελεί αποφασιστική συνιστώσα για την ασφάλεια της Ευρώπης». Πάντως, ο κ. Ντ' Αλέμα κατέληξε τονίζοντας ότι τελικά είναι υπερβολική η αντίδραση του Ισραήλ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Μέθοδοι «Ες - Ες» στο Λίβανο. Η Ελλάδα γνωρίζει...

Μαίνονται οι συγκρούσεις

Απέλπιδα έκκληση για κατάπαυση του πυρός απευθύνει ο πρωθυπουργός του Λιβάνου (20/7/2006)
Την άμεση κατάπαυση του πυρός από το Ισραήλ και τη Χεζμπολάχ ζήτησε την Πέμπτη ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, σε παρέμβασή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Οι μάχες, ωστόσο, συνεχίζονται με απώλειες ακόμα και στις τάξεις του ισραηλινού στρατού. Όρους για την απελευθέρωση των Ισραηλινών θέτει ο ηγέτης της Χεζμπολάχ.

Από τη Νέα Υόρκη ο Κόφι Ανάν κάλεσε τα εμπλεκόμενα μέρη να σταματήσουν τις εχθροπραξίες, «ώστε να μην χαθούν άλλες αθώες ζωές και να σταματήσει ο πόνος».

Παράλληλα, κάλεσε τη Χεζμπολάχ να παραδώσει τους Ισραηλινούς στρατιώτες στην κυβέρνηση του Λιβάνου, τονίζοντας ότι η οργάνωση αυτή κρατά όμηρο όλο το έθνος του Λιβάνου.

Επιπλέον, καταδίκασε την υπερβολική χρήση βίας από πλευράς Ισραήλ και προειδοποίησε ότι ο Λίβανος βρίσκεται στα πρόθυρα ανθρωπιστικής καταστροφής.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ συμπλήρωσε ότι με την κατάπαυση του πυρός θα επιτραπεί η διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας σε όσους την έχουν ανάγκη, ενώ η διπλωματία θα μπορέσει να εργαστεί για την ειρηνική επίλυση της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

Πάντως, το κάλεσμα του επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών δεν φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση, αφού σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι επιχειρήσεις των Ισραηλινών στο Λίβανο, καθώς και οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ με ρουκέτες κατά του λιμανιού της Χάιφα και άλλων πόλεων στο βόρειο Ισραήλ.

Σύμφωνα με το Αλ Τζαζίρα, τέσσερις Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στη διάρκεια χερσαίων επιχειρήσεων στα σύνορα Λιβάνου-Ισραήλ.

H ισραηλινή πλευρά ανακοίνωσε ότι υπήρξαν απώλειες χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση. Τα Μέσα Ενημέρωσης στη χώρα μετέδωσαν ότι τρεις στρατιώτες τραυματίστηκαν.

Αργά το βράδυ ο ηγέτης της Χεζμπολάχ εμφανίστηκε στο τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα.

Ο σεΐχης Χασάν Νασράλα υποστήριξε ότι η ηγεσία της Χεζμπολάχ δεν έχει υποστεί το παραμικρό πλήγμα και ξεκαθάρισε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την απελευθέρωση των Ισραηλινών στρατιωτών είναι η ανταλλαγή τους με κρατούμενους σε φυλακές του Ισραήλ.

Το κανάλι μετέδωσε τμήμα της συνέντευξης, λέγοντας ότι αυτή βιντεοσκοπήθηκε νωρίτερα την Πέμπτη.

Ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ Αμίρ Πέρετς δήλωσε πως θα εξαπολυθεί χερσαία επιχείρησης μεγάλης κλίμακας εάν κριθεί αναγκαίο.

Ο ίδιος έσπευσε μάλιστα να προειδοποιήσει: «Ας μη σκεφθεί καμία τρομοκρατική οργάνωση ότι φοβόμαστε μία τέτοια επιχείρηση».

Πάντως, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Εχούντ Ολμέρτ συμφώνησε στη δημιουργία «διαδρόμου» για την παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας στο Λίβανο.

Στη Μέση Ανατολή μεταβαίνει απόψε και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Φιλίπ Ντουστ Μπλαζί. Ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για το πρόγραμμα του ταξιδιού του.

Eξάλλου, εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε ότι η Κοντολίζα Ράις θα μεταβεί στην περιοχή στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.

Εν τω μεταξύ, η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή της στο Ισραήλ με ένα κείμενο, το οποίο υιοθετήθηκε με 410 ψήφους υπέρ, οκτώ κατά, και τέσσερις αποχές.

Στο κείμενο εκφράζεται το δικαίωμα του Ισραήλ να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για να υπερασπίζεται τον εαυτό του, ενώ καταδικάζεται η δράση της Χεζμπολάχ.

Από την Αίγυπτο, ο Χαβιέρ Σολάνα δήλωσε ότι θα πρέπει να καταβληθούν όλες οι δυνατές προσπάθειες για να επιλυθεί η κρίση μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου.

Ο ίδιος εξέφρασε την εκτίμηση ότι εντός της επόμενης εβδομάδας, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μπορεί να καταλήξει σε απόφαση για το Λίβανο.

Επιχειρήσεις και στη Γάζα

Σε εξέλιξη βρίσκεται και η επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας με το Ισραήλ να προκαλεί την Πέμπτη το θάνατο ενός ατόμου και τον τραυματισμό άλλων 12 σε αεροπορική επιδρομή σε στρατόπεδο προσφύγων.

Επίσης, ένας Παλαιστίνιος έφηβος σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυρών στην περιοχή Μπουγκάζι στην κεντρική Γάζα.

news.in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=725650&lngDtrID=245)

ΒΗΡΥΤΟΣ
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ

Σοβαρότατη επιδείνωση της κατάστασης για τους αμάχους του Λιβάνου, με μεγαλύτερα θύματα τα παιδιά, διαπιστώνουν διεθνείς οργανισμοί, προειδοποιώντας για «ανθρωπιστική καταστροφή», αν δεν αλλάξουν αμέσως τα πράγματα.

Ο συντονιστής των προγραμμάτων επείγουσας βοήθειας του ΟΗΕ Γιαν Εγκελαντ είπε χθες ότι η κατάσταση χειροτερεύει «μέρα με τη μέρα» και μολονότι η επισιτιστική βοήθεια υπάρχει, δεν μπορεί να φτάσει σε όσους την έχουν ανάγκη «για λόγους ασφαλείας και εξαιτίας των βομβαρδισμών». «Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει, αλλιώς θα βρεθούμε μπροστά σε μια ανθρωπιστική καταστροφή», τόνισε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ καταγγέλλοντας ότι ούτε το Ισραήλ ούτε η Χεζμπολάχ «φαίνεται να ενοχλούνται» από την κατάσταση των αμάχων.

Για «σοβαρή ανθρωπιστική κρίση» μίλησε και ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας, που ασκεί την προεδρία της Ε.Ε. Κώδωνα κινδύνου έκρουσε και το Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, κάνοντας λόγο για «πολύ δύσκολη κατάσταση» εξαιτίας της αδυναμίας του προσωπικού να φτάσει στους πληγέντες. Από το μισό εκατομμύριο εσωτερικών προσφύγων, δήλωσε εκπρόσωπος του Προγράμματος, η πλειονότητα είναι γυναίκες και παιδιά. Ο Εγκελαντ υπολογίζει τα παιδιά πρόσφυγες σε πάνω από 150.000, πράγμα που, όπως λέει, «δείχνει πώς διεξάγεται αυτός ο πόλεμος: έχει συνέπειες στον άμαχο πληθυσμό περισσότερο απ' ό,τι στο στρατό». «Το μεγαλύτερο βάρος της βίας» δέχονται τα παιδιά, δήλωσε εκπρόσωπος της οργάνωσης Σέιβ δε Τσίλντρεν (Σώστε τα παιδιά). «Παιδιά είναι το 45% των θυμάτων», πρόσθεσε.

Μόνο μέσω Κύπρου

Μετά την έκκληση του Γάλλου προέδρου, το Ισραήλ ανταποκρίθηκε θετικά στη διάνοιξη «ανθρωπιστικών διαδρόμων» μόνο όμως στο σκέλος Λίβανος-Κύπρος. Ο Σιράκ είχε ζητήσει διάδρομο και εντός του Λιβάνου. Εκπρόσωπος του πρωθυπουργού Ολμερτ δήλωσε χθες βράδυ στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι «το ναυτικό μας θα επιτρέψει να φτάσουν τρόφιμα, φάρμακα και ρουχισμός στον πληθυσμό του Λιβάνου, από την Κύπρο». Η Ελβετίδα υπουργός Εξωτερικών, που μεσολάβησε για το διάδρομο, επισήμανε χθες ότι η κατάσταση στο Λίβανο είναι σοβαρή και «τίποτα» δεν δικαιολογεί το εύρος της ισραηλινής αντίδρασης.

Ο Ερυθρός Σταυρός και η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες ετοιμάζονται να βοηθήσουν «δεκάδες χιλιάδες» Λιβανέζους που γίνονται πρόσφυγες, ενώ καλούνται να λάβουν μέτρα και για 20.000 αιτούντες ασύλου που βρίσκονται στο Λίβανο, Ιρακινοί οι περισσότεροι.

Η φυγή δεκάδων χιλιάδων ξένων πολιτών από την εμπόλεμη χώρα συνεχίστηκε και χθες, με πιο γοργούς ρυθμούς μάλιστα και με μια ιδιαιτερότητα: Προκειμένου να επιβιβάσουν πολίτες τους στο πολεμικό πλοίο «Νάσβιλ», Αμερικανοί πεζοναύτες βγήκαν προσωρινά στην ξηρά, σε μικρό λιμάνι βορείως της Βηρυτού. Ηταν η πρώτη φορά μετά το 1983 που στρατιώτες των ΗΠΑ πάτησαν πόδι στον Λίβανο. Το 1983 έπειτα από επίθεση αυτοκτονίας, κατά την οποία σκοτώθηκαν 241 Αμερικανοί, η στρατιωτική δύναμη αποχώρησε.

Σύμφωνα με λιμενικούς αξιωματούχους, που επικαλούνται τα διεθνή πρακτορεία, μέχρι χθες είχαν φύγει από τη χώρα 57.000 ξένοι.


(Ασοσιέιτεντ-Γαλλικό-ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΜΑΔΡΙΤΗ

Μεγάλη επιδείνωση γνωρίζουν οι σχέσεις Ισπανίας - Ισραήλ, με αφορμή την επίθεση στο Λίβανο και στη Γάζα και τις επικρίσεις που διατυπώνονται διεθνώς εναντίον της ισραηλινής κυβέρνησης για χρήση υπέρμετρης βίας.

Ο Ισραηλινός πρεσβευτής στη Μαδρίτη επέκρινε τον πρωθυπουργό Θαπατέρο, γιατί χαρακτήρισε δυσανάλογη την επίθεση στο Λίβανο. Ο Βικτόρ Χάρελ δήλωσε ότι το Ισραήλ απλώς αμύνεται έναντι της Χεζμπολάχ και ότι οι επικρίσεις του Θαπατέρο, αλλά και του υπουργού Εξωτερικών Μορατίνος, ήταν «Πολύ σκληρές και άδικες».

Ο Θαπατέρο επέκρινε, την Τετάρτη, τη Χεζμπολάχ για τη σύλληψη των δύο Ισραηλινών στρατιωτών και πρόσθεσε ότι «πρέπει επίσης να ζητήσουμε κανείς να μην αμύνεται με καταχρηστική βία που δεν επιτρέπει σε αθώους ανθρώπους να υπερασπίζονται τη ζωή τους». Μάλιστα ο Θαπατέρο στη συνέχεια φωτογραφίθηκε φορώντας παλαιστινιακή μαντίλα. Ο πρεσβευτής Χάρελ αρνήθηκε να σχολιάσει τη φωτογράφιση. Παραδέχτηκε, όμως, ότι οι σχέσεις Ισπανίας - Ισραήλ «δεν διανύουν την καλύτερη στιγμή τους». «Γίνονται εδώ πολύ σκληρές και πολύ άδικες κριτικές σε βάρος του Ισραήλ» που πάνε «πολύ πέραν της συναίνεσης της Ε.Ε.», είπε. Τον Θαπατέρο επέκρινε στέλεχος της συντηρητικής αντιπολίτευσης, λέγοντας ότι κανείς άλλος Ευρωπαίος ηγέτης δεν θα φωτογραφιζόταν έτσι και ότι ο Ισπανός πρωθυπουργός έχασε το σεβασμό του στο εξωτερικό.

«Οχι και αντισημίτες!»

Ο Μορατίνος εξεμάνη σε οικονομικό φόρουμ όταν άκουσε μέλος της ισπανικής εβραϊκής κοινότητας, τον Μαουρίτσιο Χάτσγουελ, να κατηγορεί τον Θαπατέρο για αντισημιτισμό. Σε πολύ αυστηρό τόνο είπε ότι μπορεί κανείς να είναι πιστός σύμμαχος του Ισραήλ και να το επικρίνει χωρίς να είναι αντισημίτης. Απευθύνθηκε προσωπικώς στον Χάτσγουελ και τον επέπληξε: «Να είναι η τελευταία φορά που δημοσίως καταγγέλλετε και καταδικάζετε και εκφράζεστε λέγοντας ότι η ισπανική κυβέρνηση είναι αντισημιτική». Το Ισραήλ απορρίπτει όλες τις κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον του, διεθνώς, για χρήση άμετρης και δυσανάλογης βίας στο Λίβανο. Το μόνιμο επιχείρημά του είναι ότι οι ενέργειές του δικαιολογούνται επειδή θέλει να «σπάσει τον άξονα του κακού» στην περιοχή. Επικρίσεις για την υπερβολική βία των Ισραηλινών έχουν διατυπώσει πολλές χώρες, με επικεφαλής τις Γαλλία και Ρωσία. Επειτα από εννέα ημέρες βομβαρδισμών του Λιβάνου, η υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Τζίπι Λίβνι δήλωσε ότι «είναι σημαντικό να καταλάβει κανείς ότι η ένταση της δράσης εξαρτάται από τη φύση της απειλής. Ο,τι κάνουμε είναι σε απάντηση μιας απειλής και όχι ένα συμβάν», είπε ο Λίβνι, εννοώντας την Χεζμπολάχ που έχει την υποστήριξη της Συρίας και του Ιράν.


(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Μεγάλης κλίμακας χερσαία επίθεση στον Λίβανο, αν χρειαστεί, προανήγγειλε ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ, αλλά ο στρατός πλήρωσε βαρύ τίμημα και χθες στις πρώτες αναγνωριστικού τύπου επιχειρήσεις που έκανε στο νότιο Λίβανο, καθώς τουλάχιστον 4 στρατιώτες σκοτώθηκαν.

Ο Αμίτζ Πέρετζ προειδοποίησε ότι «αν καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται χερσαία επιχείρηση θα την κάνουμε. Δεν αφήνουμε καμία τρομοκρατική οργάνωση να νομίζει ότι φοβόμαστε οποιαδήποτε επιχείρηση». «Δεν έχουμε καμία πρόθεση να κυριεύσουμε τον Λίβανο, αλλά πρέπει να αντιδράσουμε για να ολοκληρώσουμε το στόχο μας και να νικήσουμε», δήλωσε ο Ισραηλινός υπουργός. Στο ίδιο μήκος κύματος, εκπρόσωπος του στρατού, ο λοχαγός Τζάκομπ Ντάλαλ, δήλωσε στο Ασοσιέιτεντ Πρες ότι «υπάρχει μια πιθανότητα (να γίνει χερσαία εισβολή), όλα είναι ανοικτά. Προς το παρόν είναι πολύ περιορισμένη, συγκεκριμένη επιδρομή, αλλά όλες οι επιλογές μένουν ανοικτές».

«Φύγετε από τα σπίτια σας»

Χθες, οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν σφοδρές ανταλλαγές πυρών με αντάρτες της Χεζμπολάχ. Οι Ισραηλινοί προειδοποίησαν τον πληθυσμό του νοτίου Λιβάνου σε βάθος 30 χιλιομέτρων από τα σύνορα να φύγουν από τα σπίτια τους, προκαλώντας το φόβο ότι επίκειται μαζική εισβολή. Αντ' αυτού, μικρές ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλαν σε συγκεκριμένα σημεία, όχι μακριά από τα σύνορα, με αποστολή να βρουν σήραγγες και κρύπτες όπλων. Εγιναν τουλάχιστον 3 επιδρομές, η μία και με άρματα μάχης τα οποία δέχτηκαν αντιαρματικά πυρά. Τουλάχιστον ένα άρμα καταστράφηκε και δύο στρατιώτες τραυματίστηκαν, ο ένας σοβαρά. Συνολικά ώς χθες το μεσημέρι οι Ισραηλινοί είχαν 8 τραυματίες, αλλά ώς το απόγευμα φαίνεται ότι κάποιοι υπέκυψαν, γιατί το Αλ Τζαζίρα μετέδωσε το βράδυ πως χθες σκοτώθηκαν 4 Ισραηλινοί στρατιώτες. Ο στρατός ανακοίνωσε απλώς ότι είχε θύματα και ότι στις επιδρομές η Χεζμπολάχ είχε δύο νεκρούς.

Επεσε και ελικόπτερο

Αργότερα χθες τη νύχτα στρατιωτικό ελικόπτερο του Ισραήλ έπεσε κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο με αποτέλεσμα να τραυματιστούν βαριά δύο μέλη του πληρώματος, το ένα μάλιστα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Σύμφωνα με τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, η πτώση ήταν αποτέλεσμα σύγκρουσης με άλλο ελικόπτερο.

Η Χεζμπολάχ εκτόξευσε χθες 20 πυραύλους στο βόρειο Ισραήλ, πλήττοντας τέσσερις περιοχές, αλλά χωρίς θύματα. Η ισραηλινή αεροπορία χτύπησε πάλι χθες τη νότια Βηρυτό και περιοχές στον νότιο Λίβανο, από τις οποίες η Χεζμπολάχ ρίχνει ρουκέτες Κατιούσα. Οι Ισραηλινοί έριξαν 23 τόνους εκρηκτικών σε κτίριο που πίστευαν ότι είναι η ηγεσία της Χεζμπολάχ, αλλά η οργάνωση ανακοίνωσε ότι κανείς από τους ηγέτες της δεν χτυπήθηκε.

Ο Νασράλαχ

Δυναμική εμφάνιση έκανε χθες ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλαχ, μετά τον προχθεσινό βομβαρδισμό του -κατά τους Ισραηλινούς- κρησφύγετού του. «Δεν θα απελευθερώσουμε τους δύο αιχμαλώτους, ακόμη και αν χρειαστεί να τα βάλουμε με όλο το Σύμπαν», είπε ο Νασράλαχ σε συνέντευξή του στο Αλ Τζαζίρα, προσθέτοντας ότι η μόνη περίπτωση να απελευθερωθούν οι στρατιώτες είναι μέσω ανταλλαγής. Οσο για την «επίθεση στο καταφύγιό του», είπε ότι επρόκειτο απλώς για ένα τζαμί υπό κατασκευή και ότι κανένα στέλεχος της οργάνωσης δεν έπαθε τίποτα.

Διέψευσε ακόμη τους ισχυρισμούς του ισραηλινού στρατού ότι έχει καταστραφεί το μισό οπλοστάσιο της Χεζμπολάχ. «Ως τώρα η Χεζμπολάχ έχει επιδείξει ετοιμότητα, απορρόφησε την επίθεση και ξαναπήρε κεφάλι στις πρωτοβουλίες», είπε. «Κάναμε τις εκπλήξεις που είχαμε υποσχεθεί και νέες εκπλήξεις περιμένουν στη γωνία», κατέληξε.

Αλλος εκπρόσωπος της Χεζμπολάχ δήλωσε ότι η οργάνωση είναι «πανέτοιμη» να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε χερσαία επίθεση και απέρριψε τους ισραηλινούς ισχυρισμούς ότι έχει καταστραφεί το 50% του οπλοστασίου της οργάνωσης.

Χθες πάντως, πηγές στον Λίβανο ανέφεραν ότι η Τετάρτη ήταν η πιο αιματηρή μέρα, με 70 νεκρούς.

Παρά τα θύματα και από τις δύο πλευρές, ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού, στρατηγός Χαλούτζ, δήλωσε χθες ότι οι επιχειρήσεις θα συνεχιστούν έως ότου αποκατασταθεί η ασφάλεια του Ισραήλ. Σε επιστολή του προς τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες ο Χαλούτζ τόνισε: «Οι μάχες στο Βορρά... μπορεί να διαρκέσουν πολύ περισσότερο. Δοκιμαζόμαστε τώρα».


(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Του ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ www.andrianopoulos.gr

Βρισκόμαστε μπροστά στην πρώτη ανοιχτή δημόσια ρήξη ανάμεσα στο σουνιτικό και σιιτικό κομμάτι του αραβικού - μουσουλμανικού κόσμου. Με ενδεχόμενες συνταρακτικές αλλαγές στο γεωστρατηγικό τοπίο της Μέσης Ανατολής.

Για χρόνια το Ισραήλ είχε εγκαταλείψει τον Λίβανο στην επικυριαρχία της Συρίας, με την κατανόηση πως αυτή θα ήλεγχε απόλυτα τις κινήσεις της Χετζμπολάχ («Κόμμα του Θεού» δημιουργημένο από το Ιράν μετά την εξαφάνιση στη Λιβύη του σιίτη θρησκευτικού ηγέτη του Λιβάνου Μούσα Αλ Σαντρ, ιδρυτή της περίφημης «Αμάλ» και νονού της αλαουίτικης ηγεσίας της Συρίας -ουσιαστικά ανιμιστές- σε μουσουλμάνους σιίτες). Την ίδια ώρα το Ισραήλ έκανε τα στραβά μάτια απέναντι στον ρόλο της Συρίας μέσα στον Λίβανο (ουσιαστική επικυριαρχία, ενίσχυση των Σιιτών, ανοχή παρεμβάσεων του Ιράν, επιχειρηματική συνεργασία με τη Χετζμπολάχ στην κοιλάδα Μπεκάαρ με τη λειτουργία εργαστηρίων μετατροπής του αφγανικού οπίου σε ηρωίνη και αμφεταμίνες).

Ολα αυτά ανετράπησαν τελευταία με τη δολοφονία φιλοδυτικών ηγετών του Λιβάνου και την αναγκαστική αποχώρηση της Συρίας από την περιοχή. Το Ιράν ανέλαβε περίπου απευθείας τον έλεγχο και την άσκηση επιρροής πάνω στις σιιτικές οργανώσεις του Λιβάνου αλλά και των ακραίων στοιχείων της κυρίαρχης ανάμεσα στους Παλαιστινίους Χαμάς. Με αποτέλεσμα, τα τελευταία χτυπήματα κατά του Ισραήλ.

Το Τελ Αβίβ δεν ήταν δυνατόν να μην αντιδράσει δυναμικά στην απαγωγή στρατιωτών του αλλά και στις αναπάντεχες επιθέσεις με πυραύλους κατά αστικών του κέντρων μέσα από το έδαφος του Λιβάνου. Το Ισραήλ ζει μέσα σε τρεις πραγματικότητες. Η μία είναι γεωγραφική. Οπου τα μειονεκτήματά του είναι προφανέστατα. Το Ισραήλ δεν έχει στρατηγικό βάθος για την πραγματοποίηση ελιγμών. Μοναδικό του πλεονέκτημα είναι η ταχύτατη μετακίνηση δυνάμεων από τη μία συνοριακή του μεθόριο στην άλλη. Γι' αυτό εγκατέλειψε τη Γάζα και κάποιους ισραηλινούς οικισμούς στη Δυτική Οχθη. Για να μπορεί να αμύνεται συγκεντρωτικά σε στενότερα μέτωπα. Η άλλη πραγματικότητα είναι δημογραφική. Εκεί το Ισραήλ υστερεί συντριπτικά. Οι πληθυσμιακές συγκρίσεις με τους εχθρικούς του γείτονες είναι καταλυτικές σε βάρος του.

Η τρίτη πραγματικότητα είναι τεχνολογική - πολιτιστική. Εκεί βρίσκεται και το στρατηγικό του πλεονέκτημα. Το Ισραήλ γνωρίζει καλύτερα την τέχνη του πολέμου, έχει καλύτερα μέσα και χρησιμοποιεί ανώτερες τεχνολογίες. Και υπερτερεί σε εκπαίδευση και ψυχολογική προετοιμασία του ανθρώπινού του δυναμικού. Εκεί χτύπησε βαθιά στον ψυχισμό των Ισραηλινών -για πρώτη φορά στην Ιστορία τους- η απαγωγή στρατιωτών τους. Οι μεγαλύτερες ηλικίες δεν μπορούν να πιστέψουν πως έγινε κάτι τέτοιο. Και οι νεώτεροι κλονίστηκαν στην αυτοπεποίθησή τους πως υπερτερούν των Αράβων. Τα σκληρά αντίποινα λοιπόν ήσαν περίπου αναπόφευκτα. Οι νεώτεροι πρέπει να αποδείξουν πως κι αυτοί μπορούν να συντρίψουν τους εχθρούς της πατρίδας.

Διαφορετικά, η αίσθηση είναι πως ξεκινά η αρχή του τέλους...

Εδώ εισέρχεται ο παράγοντας Ιράν. Ενισχύοντας την αλαζονία της Χαμάς και αυτονομώντας τη Χετζμπολάχ η Τεχεράνη επιχειρεί να αποδείξει πως αποτελεί τον καινούργιο περιφερειακό αντι-δυτικό πρωταγωνιστή. Μαζί με τις προκλήσεις του πυρηνικού του προγράμαμτος και τη σημασία του ρόλου του για μια ενδεχόμενη ειρήνευση των σιιτών του Ιράκ, το Ιράν φαίνεται να έκρινε πως ήρθε η ώρα του. Ομως η ισραηλινή στρατιωτική ανταπόκριση θα δοκιμάσει τις αντοχές και τις ικανότητές του. Το Ισραήλ είναι βέβαιο πως θα εισβάλει βαθιά στον Λίβανο (φθάνοντας και πάλι μέχρι τα προάστια της Βηρυτού και καταστρέφοντας όλες τις σιιτικές υποδομές στην Κοιλάδα Μπεκάαρ) και για την προστασία του δεξιού του πλευρού θα χτυπήσει άγρια και τη Συρία (εκτός -πράγμα μάλλον απίθανο- κι αν η Δαμασκός εγγυηθεί έγκαιρα τον απεγκλωβισμό από την Τεχεράνη και τον απόλυτο έλεγχο της Χετζμπολάχ). Αν η Τεχεράνη μείνει στα λόγια μόνο και στις απειλές, το κύρος της θα γκρεμιστεί και οι σιίτες στη Δαμασκό και στο Ιράκ αλλά και οι ηγέτες της Χαμάς στην Παλαιστίνη θα αναθεωρήσουν πολλές από τις μελλοντικές τους κινήσεις.

Γι' αυτό διαπιστώνουμε πως οι μεγάλες αραβικές σουνιτικές χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Ιορδανία δεν παρεμβαίνουν στη σύγκρουση. Γι' αυτό και οι ΗΠΑ κρατούν στάση αναμονής. Κοντολογής, βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της διαμόρφωσης ενός καινούργιου κι εξαιρετικά εύθραυστου πολιτικού σκηνικού στη Μέση Ανατολή.

* Ανεξάρτητος βουλευτής


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ROBERT FISK

Tο Iσραήλ φαίνεται πως έχει σκοπό να σκοτώνει αθώους Λιβανέζους

Πότε ακριβώς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις «εγκλήματα πολέμου»; Πόσα παιδιά πρέπει να σκορπιστούν στα ερείπια που αφήνουν πίσω τους τα ισραηλινά βομβαρδιστικά πριν απορρίψουμε το κατάπτυστο «παράπλευρες απώλειες» και αρχίσουμε να μιλάμε για εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας τα οποία πρέπει να τιμωρηθούν;

H μικρή Λιβανέζα που κείται σαν πάνινη κούκλα πλάι στα αυτοκίνητα τα οποία μετέφεραν, υποτίθεται, την ίδια και την οικογένειά της στην ασφάλεια, έχει γίνει ένα σύμβολο του τελευταίου πολέμου στον Λίβανο. Το όνομά της παραμένει άγνωστο, δεν έχει μείνει προφανώς στη ζωή κανένας συγγενής της. Όχι άγνωστος στρατιώτης, αλλά άγνωστο παιδί.

H ιστορία του θανάτου της, όμως, έχει γίνει γνωστή. Το περασμένο Σάββατο, οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ, του Μαρουαχίν, διατάχθηκαν από τα ισραηλινά στρατεύματα να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους πριν από τις έξι το απόγευμα. Το Μαρουαχίν βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο όπου οι αντάρτες της Χεζμπολάχ έκοψαν πριν από εννέα μέρες τα συνοριακά συρματοπλέγματα για να συλλάβουν δύο Ισραηλινούς στρατιώτες και να σκοτώσουν άλλους τρεις. Οι χωρικοί συμμορφώθηκαν με τις ισραηλινές διαταγές και αρχικά απευθύνθηκαν στα τοπικά στρατεύματα του ΟΗΕ, του τάγματος του Γκαναϊάν, για προστασία.

Φριχτή ειρωνεία

Οι στρατιώτες του Γκαναϊάν, όμως, ακολουθώντας τις κατευθυντήριες γραμμές που θέσπισε το αρχηγείο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη το 1996, αρνήθηκαν να επιτρέψουν στους Λιβανέζους αμάχους να εισέλθουν στη βάση τους. Γιατί έχει υιοθετήσει αυτόν τον κανονισμό ο ΟΗΕ; Το 1996, στη διάρκεια ενός ισραηλινού βομβαρδισμού στον Νότιο Λίβανο, οι στρατιώτες του στην Κάνα είχαν παράσχει προστασία σε αμάχους· εκατόν έξι Λιβανέζοι, οι περισσότεροι από τους μισούς παιδιά, σκοτώθηκαν όταν οι Ισραηλινοί βομβάρδισαν τη βάση του ΟΗΕ. Φριχτή ειρωνεία...

Οι κάτοικοι του Μαρουαχίν, λοιπόν, κατευθύνθηκαν προς Βορράν με ένα κομβόι αυτοκινήτων το οποίο, μόλις λίγα λεπτά αργότερα, κοντά στο χωριό Τελ Χάρφα, δέχθηκε επίθεση από ένα ισραηλινό F16. To αεροσκάφος χτύπησε όλα τα αυτοκίνητα και σκότωσε τουλάχιστον 20 από τους αμάχους που επέβαιναν σε αυτά, πολλοί από αυτούς γυναίκες και παιδιά. Δώδεκα άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί μέσα στα αυτοκίνητα, άλλοι όμως, συμπεριλαμβανομένου του μικρού κοριτσιού που κείται σαν πάνινη κούκλα κοντά στο απανθρακωμένο κομβόι των αμάχων, εκσφενδονίστηκαν από τα ωστικά κύματα και σκορπίστηκαν στα χωράφια. Ούτε απολογία ούτε έκφραση μεταμέλειας δεν ακούστηκε από ισραηλινά χείλη γι' αυτούς τους θανάτους.

H «ακρίβεια»

Το Ισραήλ καυχιέται διαρκώς για τη «χειρουργική» ακρίβεια των αεροπορικών του επιθέσεων. Αν αυτό ισχύει, τότε οι άμαχοι που έχουν χάσει τη ζωή τους στο τελευταίο λουτρό αίματος του Λιβάνου είναι υπερβολικά πολλοί για να είναι όλοι ατυχήματα. Και από τη στιγμή που η λίστα με τους στόχους του Ισραήλ περιλαμβάνει πλέον πασιφανώς πολιτικούς στόχους - που βομβαρδίζονται εσκεμμένα εν είδει τιμωρίας του άμαχου πληθυσμού -, ολοένα και περισσότερα στοιχεία δείχνουν πως οι αεροπορικές αυτές επιθέσεις έχουν σκοπό να σκοτώσουν τόσο τους αθώους όσο και τους αντάρτες της Χεζμπολάχ που υποστηρίζει το Ισραήλ ότι πολεμάει.

Χτύπησαν ένα κομβόι ασθενοφόρων

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, σκοτώνει και η Χεζμπολάχ αμάχους στο Ισραήλ, οι πύραυλοί της όμως δεν είναι ακριβείας και η Δύση, που περιορίζεται στο να αποδοκιμάζει σε ήπιους τόνους τις ισραηλινές επιθέσεις, πρέπει σίγουρα να περιμένει υψηλότερα στάνταρ από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις παρά από τους ανθρώπους εκείνους που τόσο το Ισραήλ όσο και ο πρόεδρος Μπους περιγράφουν ως «τρομοκράτες». Γιατί, για παράδειγμα, επιτέθηκαν τα ισραηλινά αεροσκάφη σε ένα κομβόι καινούργιων ασθενοφόρων (δώρο των ιατρικών αρχών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων) που μπήκε την Τετάρτη στον Λίβανο από τη Συρία; Γιατί, από τη στιγμή που τα ασθενοφόρα έφεραν σαφή σήμανση;

Χιλιάδες ξένοι - πολλοί από αυτούς Λιβανέζοι με διπλή υπηκοότητα - συνέχισαν και χθες να εγκαταλείπουν τη χώρα με λεωφορεία και πλοία. Αυτοί, φυσικά, είναι οι τυχεροί, που θα καταλήξουν στη Δαμασκό ή την Κύπρο - και όχι πλάι σε ένα απανθρακωμένο κομβόι στο Τελ Χάρφα.

ΠΗΓΗ:www.tanea.gr (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18593&m=N47&aa=1)

Στη Ραμάλα της Παλαιστίνης βρίσκεται από χτες το πρωί η αντιπροσωπεία στελεχών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που δραστηριοποιούνται στο μαζικό κίνημα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, προκειμένου να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη του ΚΚΕ και του ελληνικού λαού στους Παλαιστίνιους και το λαό του Λιβάνου που βρίσκονται στο στόχαστρο μιας ακόμα θηριωδίας από την πλευρά των Ισραηλινών και των συμμάχων τους, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Η αντιπροσωπεία αποτελείται από τους: Θανάση Παφίλη, μέλος της ΚΕ, ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, ΓΓ του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, Στέλιο Μπενετάτο, δήμαρχο Νίκαιας. Βαγγέλη Βακάλη, πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, στέλεχος του ΠΑΜΕ, υποψήφιο νομαρχιακό σύμβουλο με τη ΝΑΣ. Χρήστο Κατσιώτη, πρόεδρο του Συνδικάτου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας, στέλεχος του ΠΑΜΕ, υποψήφιο δήμαρχο Αγ. Δημητρίου. Σωτήρη Ζαργιανόπουλο, στέλεχος του ΠΑΜΕ, ΓΓ του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Χριστίνα Σκαλούμπακα, μέλος του προεδρείου της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) και Γιώργο Παναγή, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Από νωρίς χτες το πρωί, η ελληνική αποστολή είχε αλλεπάλληλες συναντήσεις με υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες της Παλαιστινιακής Αρχής και του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης. Συγκεκριμένα, συναντήθηκε με τον ΓΓ του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης Μπαχάμ Σάλχι, με αντιπροσωπεία του Παλαιστινιακού Κοινοβουλίου με επικεφαλής τον ΓΓ του Κοινοβουλίου και βουλευτή της «Χαμάς» Μαχμούτ Ραμαχί και με τον υπουργό Δημοσίων Εργων της Παλαιστινιακής Αρχής Αμπντουραχμάν Ζιντάν. Επίσης, το απόγευμα υπήρξαν συναντήσεις με εκπροσώπους κινημάτων ειρήνης και συνδικάτων της Παλαιστίνης.

Σήμερα, η αποστολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα έχει συνάντηση με αντιπροσωπεία του ΚΚ Ισραήλ, ενώ θα συμμετάσχει και σε συγκέντρωση Παλαιστινίων ενάντια στο τείχος που χτίζουν οι Ισραηλινοί.

Τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη των Παλαιστινίων ενημέρωσαν την ελληνική αντιπροσωπεία για την κατάσταση που επικρατεί στην Παλαιστίνη και ιδιαίτερα στη Δυτική Οχθη μετά τη νέα ιμπεριαλιστική επίθεση των Ισραηλινών. Τα θύματα της θηριωδίας είναι κατά κανόνα άμαχοι, ενώ ο ισραηλινός στρατός έχει καταστρέψει βασικές υποδομές στη Δυτική Οχθη, κάνοντας ανυπόφορη τη ζωή των κατοίκων. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι το 70% της περιοχής παραμένει χωρίς ρεύμα (ηλεκτροδοτείται μόνο για δύο ώρες τη μέρα), δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στη λειτουργία κυρίως των νοσοκομείων.

Οι εκπρόσωποι του Παλαιστινιακού λαού χαρακτήρισαν δολοφονική και απάνθρωπη την επιθετικότητα των Ισραηλινών και κατήγγειλαν την υποκριτική στάση των ΗΠΑ και της ΕΕ που κρατάνε ίσες αποστάσεις απέναντι στο θύτη και στο θύμα, στηρίζοντας επί της ουσίας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του Ισραήλ σε βάρος της Παλαιστίνης και του Λιβάνου. Κατήγγειλαν, επίσης, ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ δεν αναγνωρίζουν τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση των Παλαιστινίων και αγνοούν προκλητικά το γεγονός ότι έχουν απαχθεί 8 υπουργοί της κυβέρνησης, ενώ άλλοι 28 βουλευτές βρίσκονται σε ισραηλινές φυλακές. Στη δολοφονική στρατιωτική επέμβαση έρχεται να προστεθεί και ο ληστρικός οικονομικός στραγγαλισμός, γεγονός που επιτείνει τις δυσκολίες επιβίωσης των Παλαιστινίων.

Εκ μέρους του Παλαιστινιακού λαού ευχαρίστησαν την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τη συνεπή και πολύμορφη αλληλεγγύη από τους εργαζόμενους και το λαό της Ελλάδας.

Από την πλευρά της ελληνικής αποστολής, ο Θανάσης Παφίλης μετέφερε την ολόπλευρη στήριξη του ΚΚΕ και συνολικά του ελληνικού λαού στον αγώνα των Παλαιστινίων για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους. Κατήγγειλε τη δολοφονική επιθετικότητα του Ισραήλ σε βάρος της Παλαιστίνης και του Λιβάνου που στηρίζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Η ελληνική αντιπροσωπεία έφτασε χτες το ξημέρωμα στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ, όπου την υποδέχτηκε αντιπροσωπεία του ΚΚ Ισραήλ. Δίνοντας το στίγμα της αποστολής, ο Θανάσης Παφίλης δήλωσε λίγο πριν την αναχώρηση από το αεροδρόμιο της Αθήνας: «Θεωρούμε ότι εκφράζουμε τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και ότι υπάρχει τεράστια δυσαναλογία ανάμεσα στη θέληση, στα συναισθήματα του ελληνικού λαού και στην κυβέρνηση και στο ΠΑΣΟΚ. Μετά και τις δηλώσεις των κυρίων Καραμανλή και Παπανδρέου, επιβεβαιώνεται ότι όχι μόνο κρατούν ίσες αποστάσεις αλλά στην πράξη συντάσσονται με τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι βέβαια προχωρούν το σχέδιο "εκδημοκρατισμού" της Μέσης Ανατολής που προβλέπει την ανατροπή των καθεστώτων που για διαφορετικούς λόγους δε συντάσσονται με την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και το γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχής.

Πιστεύουμε ότι είναι άμεσο, επείγον, να εκφραστεί με όλους τους τρόπους η αλληλεγγύη του Ελληνικού λαού, στον Παλαιστινιακό και Λιβανέζικο λαό, στους λαούς της ευρύτερης περιοχής. Να οργανωθούν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, να υπάρξουν κι άλλες αντιπροσωπείες για να εκφράσουν άμεσα την ηθική και πολιτική συμπαράσταση προς τους λαούς και ασφαλώς να υπάρξει βοήθεια χρηματική είτε φαρμακευτική, ό,τι ζητούν δηλαδή, για να αντιμετωπίσουν κάποιες στοιχειώδεις ανάγκες που προκύπτουν εξαιτίας της δολοφονικής επίθεσης του Ισραήλ που φυσικά γίνεται με τις ευλογίες των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων».

Επίσης, ο Στέλιος Μπενετάτος, δήμαρχος Νίκαιας, αναφέρθηκε στο ομόφωνο ψήφισμα καταδίκης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που πήρε ο Δήμος την περασμένη βδομάδα και τόνισε: «Ξέρουμε ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα. Δεν είναι σημερινό το φαινόμενο αυτό. Δυστυχώς, είναι μια ιστορία επανάληψης όσο ο ιμπεριαλισμός έχει το πάνω χέρι. Είναι στη δύναμη των λαών και να αντικρούσουν και να περάσουν στην επίθεση».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=21/7/2006&id=6772&pageNo=7&direction=1

μαλλον το σαββατοκυριακο θα γινει χαμος...
το ισραηλ καλεσε σε γενικη επιστρατευση εφεδρους...
http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/5202142.stm

Ξέρετε παιδιά είναι εύκολο να πει κανείς ότι ναι φταίει ο ένας ή ο άλλος. Το θέμα όμως ποιο είναι;
Εγώ ,αν και προφανώς κατακρίνω τον πόλεμο και νομίζω όλοι μας πράττουμε το ίδιο, δυστάζω να
πάρω την θέση κάποιας μεριάς ! :-\
Σκέφτομαι αν θα μπορούσα και γω να είμαι Παλαιστίνιος - Ισραηλίτης - Σέρβος - Τούρκος - Λιβανέζος ....πως θα αντιδρούσα
σε όλα αυτά; Τι θα έκανα; Δεν θα σκότωνα εχθρούς που <<σφετερίζονται την πατρίδα μου>>; Δεν θα εγκληματούσα τότε; Δεν θα σκότωνα ανθρώπους τότε;  :-\ :-\ :-\Δεν μετράνε οι ένστολοι;

Πάντα ένας πόλεμος έχει και παράπλευρες ανθρώπινες απώλειες....ή όπως αλλιώς κάποιος μπορεί να τις αποκαλέσει,δυστυχώς δεν είναι όλες απλά ατυχήματα και αυτό είναι ένα από τα άσχημα της υπόθεσης ! Αυτό όμως δεν θα έκανε και ο καθένας από εμάς αν ήταν στρατιώτης ,το ίδιο δεν θα έκανε και η ελληνική ηγεσία αν ήταν σε παρόμοια κατάσταση(ίσως όχι με την ίδια ευκολία); Την ίδια προπαγάνδα δεν θα μας είχαν ρήξει;Και μη μου πείτε ότι θα την καταλαβαίναμε και θα αντιδρούσαμε γιατί σας το υπογράφω πως όλοι μας θα την καταπίναμε και θα την χωνεύαμε κιόλας!

Κλείνοντας και αφού φλυάρισα αρκετά θα ήθελα απλά να σκεφτούμε πως θα ήταν να ήμασταν στην θέση τους !

«H πολιτική των ΗΠΑ και άλλων ηγετικών δυνάμεων της ΕΕ είναι φανερό ότι ενισχύει με όλα τα μέσα την επιθετικότητα και τη βαρβαρότητα του Ισραήλ (...).

Σήμερα το κίνημα στο Λίβανο βρίσκεται αντιμέτωπο με τις νέες προσπάθειες αποσταθεροποίησης και ανάμειξης στα εσωτερικά του από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Μοχλός στέκεται το περίφημο ψήφισμα 1559/2004 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Λίβανο. Το Ψήφισμα αυτό έχει καταδικαστεί - προφητικά θα 'λεγε κανείς - από την πλειοψηφία των κομμουνιστικών και άλλων προοδευτικών κομμάτων στη συνάντηση που διοργάνωσε το Λιβανέζικο ΚΚ στην Τρίπολη το Νοέμβρη του 2004. Το ψήφισμα αντανακλά την πολιτική των ΗΠΑ και την εφαρμογή του σχεδίου τους για την "ευρύτερη Μέση Ανατολή". Το σχέδιο των ΗΠΑ εγκρίθηκε και από το ΝΑΤΟ στη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης και έχει τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ (...).

Η πεποίθησή μας, αγαπητοί σύντροφοι, είναι πως όσες μανούβρες κι αν κάνουν οι ιμπεριαλιστές, τα προβλήματα δεν πρόκειται να λυθούν, αν δεν εφαρμοστούν όλες οι αποφάσεις του ΟΗΕ - κι όχι επιλεκτικά όπως κάνουν σήμερα οι ιμπεριαλιστές - και οι αποφάσεις αυτές προβλέπουν την επιστροφή όλων των Παλαιστινίων προσφύγων στις εστίες τους, την αποχώρηση του Ισραήλ από όλα τα εδάφη του Νότιου Λιβάνου και από τα Υψίπεδα και την περιοχή του Γκολάν της Συρίας. Αν το Ισραήλ δεν επιστρέψει στα σύνορα του 1967 κι αν δεν ελεγχθεί και δεν καταστρέψει όλα τα όπλα μαζικής καταστροφής που διαθέτει. Και ασφαλώς αν δεν αποχωρήσει από τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Οχθης και δεν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία ενός βιώσιμου και λειτουργικού παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Οι ιμπεριαλιστές προσθέτουν την ανάγκη εκδημοκρατισμού των χωρών της Μέσης Ανατολής. Τώρα τους έπιασε ο πόνος! Μ' αυτό εννοούν την πλήρη συμμόρφωση των λαών με τα συμφέροντά τους. Στοχεύουν στο χτύπημα του αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού κινήματος των λαών της περιοχής, που απαιτεί να σταματήσουν οι επιβουλές, οι επεμβάσεις και οι αναμείξεις των ιμπεριαλιστών στις εσωτερικές τους υποθέσεις και στην κυριαρχία των χωρών τους.

Στοχεύουν να καταπνίξουν ένα τέτοιο κίνημα που παλεύει για βαθιές δημοκρατικές, πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Κι όσο πιο αποφασιστικά βάζει αυτό το κίνημα τη σφραγίδα του στις εξελίξεις με την πρωτοπόρο δράση των κομμουνιστών, τόσο και θα αφαιρείται το έδαφος κάτω από τα πόδια των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού και της οπισθοδρόμησης.

Επειδή οι ιμπεριαλιστές βλέπουν ότι η πάλη των λαών, των λαϊκών κινημάτων ενάντια στην πολιτική τους, παρά τη βιομηχανία συκοφάντησης, τα μέτρα καταστολής, τις στρατιωτικές επεμβάσεις και την κρατική τρομοκρατία, δεν υποχωρεί, προσανατολίζονται τώρα τον δήθεν πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και των τρομοκρατών να τον στρέψουν και κατά "των εξτρεμιστών και του βίαιου εξτρεμισμού". Εδώ πια χωράνε όλα!

Και ποιοι είναι οι κριτές; Οι ιμπεριαλιστές!

Αλλά ο ιμπεριαλισμός είναι ο παγκόσμιος τρομοκράτης. Αυτός παράγει, αναπαράγει και προκαλεί την τρομοκρατία σε βάρος των λαών. Αυτός είναι υπεύθυνος για τα εκατομμύρια θύματα που έχει, είτε είναι αθώοι πολίτες, είτε είναι θύματα πολέμου, είτε θύματα της φτώχειας και της πείνας.

Και κανείς ηγέτης και καμιά ιμπεριαλιστική κυβέρνηση δεν μπορεί να δίνει μαθήματα δημοκρατίας στα εκατομμύρια θύματα της ιμπεριαλιστικής καταπίεσης και στυγνής εκμετάλλευσης.

Δεν έχουν το ανάστημα να αναμετρηθούν με τις αξίες της ελευθερίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης, της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Δεν αντιπροσωπεύουν το αύριο. Δεν αντιπροσωπεύουν το μέλλον! Αντιπροσωπεύουν το χτες! Αντιπροσωπεύουν τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της ανθρωπότητας!

Ποια δημοκρατία υπερασπίζεται άραγε η κυβέρνηση των ΗΠΑ; Την αυθαιρεσία και τα ανελεύθερα μέτρα του "Πατριωτικού Νόμου"; Ποια δημοκρατία υπερασπίζεται ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν; Ποια στο κατεχόμενο Ιράκ μαζί με τη λεγόμενη συμμαχία των προθύμων; Το αίσχος της φυλακής του Αμπού Γκράιμπ και των άλλων ειδικών φυλακών ή μήπως το αίσχος του Γκουαντάναμο; Ποια δημοκρατία άραγε υπερασπίζεται και η ΕΕ; Το αντιλαϊκό οικοδόμημα της λεγόμενης Συνταγματικής Συνθήκης, που ήδη απορρίφθηκε με τα συντριπτικά ΟΧΙ των Γάλλων και Ολλανδών εργαζομένων; Τα αντεργατικά της μέτρα, τα μέτρα καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων, τους τρομονόμους της και τους περιορισμούς των εργατικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών;

Περισσεύει πια η υποκρισία και τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά! Και το μόνο χέρι που μπορεί να σταματήσει και να ανατρέψει αυτή την κατάσταση είναι η αποφασιστική πάλη των λαών για την ελευθερία τους, την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των χωρών τους, την κοινωνική τους απελευθέρωση, το σοσιαλισμό!»

(Από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, στο Λίβανο, κατά την επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στη χώρα, σε συγκέντρωση που διοργάνωσε το Λιβανέζικο ΚΚ, στις 7 Αυγούστου 2005, στη Βηρυτό, προς τιμήν του δολοφονηθέντος πρώην ΓΓ της ΚΕ του Λιβανέζικου ΚΚ Ζορζ Χάουι. Αυτά έλεγε το ΚΚΕ. Από πέρσι...).

Δεν είναι δυνατόν, η βία της Χεζμπολάχ να είναι παράνομη, και η βία του Ισραήλ νόμιμη, όπως το αντιμετωπίζουν τα δυτικά κράτη. Αυτό είναι παραλογισμός.

Ο Νέτγκαλ μου είχε μεταφέρει τα λόγια κάποιου ισραηλινού:
"Εμείς δηλαδή θέλουμε πόλεμο; Γιατί να θέλουμε πόλεμο;"

Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα πρέπει να αναζητήσουμε γιατί έχει γίνει εξαρχής αυτή η ιστορία, και τι ζητάει ο καθένας από τη μεριά του σε αυτή τη διένεξη από την αρχή του.



Έχουμε έναν λαό, ο οποίος μαζεύτηκε από τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη για να κατοικήσει σε μια περιοχή όπου ζούσαν κάποιοι άλλοι, οι οποίοι ποτέ τους δεν είχαν την ευκαιρία της αυτοδιάθεσης.
Αυτός ο λαός προσπαθείτε επί μισό αιώνα να εκδιωχθεί δια της βίας, αλλά αυτοί αντιστέκονται, γιατί εκεί είναι η πατρίδα τους.

Διώχνονται σιγά σιγά από το μέρος που ζουν, και εκεί πηγαίνουν έποικοι. Παραμένουν εγκλωβισμένοι σε ένα κράτος που δεν τους θέλει, και κανείς δεν κάνει τίποτα για αυτό. Ότι τράβηξαν οι εβραίοι σε όλο την ευρώπη σε όλο τον 20ο αιώνα με αποκορύφωση τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το κάνουν σε όσους μπορούν.


Εδώ έχουμε να κάνουμε μεταξύ κατακτητή και κατακτημένου, το ποιός έχει δίκιο ή άδικο, νομίζω είναι προφανές. Το ποιός χρησιμοποιεί άδικα βία με συγκεκριμένο τρόπο, αυτό μπορεί να θέλει συζήτηση.

To δικαιο και το άδικο στο Παλαιστινιακό ειναι κατι πολύπλοκο και όχι και τοσο εύκολα διακρινόμενο.

Τουράμπαρ ανέφερες οτι υπάρχει σχέση κατακτητη-κατακτημένου.Αυτό ισχυε το 1948 ισως και αργότερα, αλλα πλέον το Κρατος του Ισραηλ ειναι μια πραγματικότητα. Έχει 8.000.000 κατοικους που ζούν εκει ένω οι περισσότεροι κατοικοι του δεν ειναι Εβραιοι της διασπορας αλλα γεννημένοι στο Ισραηλ.Δεν μπορει να πεις μετα απο 50 χρονια απλα οτι ειναι "κατακτητες" ουτε να ζητήσει κανεις τη διαλυση του Ισραηλ.

Επίσης να υπενθυμήσω οτι και οι Παλαιστινιοι έχουν προβεί σε αιματηρές επιθέσεις σε πολίτες.Οι Αραβες ξεκινησαν τον Πολεμο των 6 ημερων και τον Πολεμο του Γιομ Κιμπουρ τους πιο αιματηρους πολέμους της Μ.Ανατολης τον 2ο μισο του 20ου αιωνα.Και να στο μυαλό πολλων εξτρεμιστων υπάρχει ακομα το ονειρο της διαλυσης του Ισραηλ...


Ετσι για να κανω το "δικηγόρο του Διαβόλου" χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν καταδικάζω τη βαρβαρότητα του Ισραηλ.Αλλα να ξέρετε οτι με μια τοσο πρόσφατη ιστορια μισους Ισραηλ-Αραβων, η καχυποψία και η προκατάληψη θα κρατούν την ειρηνη μακρια...



ΥΓ Για τους κινηματογραφόφιλους προτεινω το προσφατο "Μόναχο" του Σπιλμπεργκ (βγηκε σε DVD)...

Είναι δηλαδή ακριβώς όπως στην Βόρεια Κύπρο. Τι 30, τι 50!

Ρε παιδιά, μια απορία που έχω με όλα αυτά, ο Λίβανος δεν έχει στρατιωτική μηχανή να αποκρούσει σαν κράτος τις επιθέσεις των Ισραηλινών στο έδαφος του?
Η Χεζμπολάχ τι ακριβώς είναι?  Είναι εξτρεμιστές χρηματοδοτούμενοι απο την κυβέρνησή τους?

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=546540

Εχει 12.000 στρατο με ατομικο οπλισμο μερικα αντιεροπορικα και μικρα οχηματα μεταφορας προσωπικου...
...
Για την ακρίβεια ή άμυνα του είναι για κλάματα. Σύμφωνα με την "Ελευθεροτυπία" έχει μόλις έξι αεροπλάνα! Άλλα ένα στοιχείο που δείχνει τη δειλία των Ισραηλινών.
...
Κάποια στοιχεία για το Λίβανο
Σύμφωνα με τα στοιχεία της CIA.

Πληθυσμός: 3.874.050 (στις αρχές Ιουλίου)

Κατανομή ηλικιών:
0-14: 26.5% (α 523.220/θ 502.372)
15-64: 66.6% (α 1.235.915/θ 1.342.540)
>65 years: 7% (α 122.155/θ 147.848)

Μέση ηλικία: 27.8 (α: 26.7,θ: 28.9)

Διαθέσιμη Στρατιωτική δύναμη:
α ηλικίας 18-49: 974.363
θ ηλικίας 18-49: 1.024.273

Έτοιμη στρατιωτική δύναμη
α ηλικίας 18-49: 821.762
θ ηλικίας 18-49: 865.770

Στρατιωτικές δαπάνες: $540.6 δις (2004)
Στατιωτικές δαπάνες σε σχέση με το ΑΕΠ: 3.1% (2004)


Δες επισης εδω: http://en.wikipedia.org/wiki/Military_of_Lebanon


Οσο για την Χεζμπολαχ, ειναι εθνικοαπελευθερωτικη οργανωση, με πολιτικο τμημα που εκπροσωπειται με αρκετα μεγαλο ποσοστο στη λιβανεζικη βουλη.
http://en.wikipedia.org/wiki/Hezbollah
Θεωρειται τρομοκρατικη οργανωση - αλλα ας μην ξεχναμε πως και το κουρδικο PKK το βαφτισαν τρομοκρατικη οργανωση...

Να την πω την κακια;

Ο Χιτλερ γιατι δεν την τελειωσε την δουλεια;;; Προφανως, δεν εννοω κατι τετοιο, αλλα πραγματικα αναρωτιεμαι αν αξιζουν καν να αναφερουν ως παραγοντα "συμπονοιας" πλεον τα οσα ειχαν υποστει με το ολοκαυτωμα. Εδω αυτοι τα κανουν καθημερινα και αδιακριτως. Ποια η διαφορα του τοτε με το τωρα; Οτι ενα μελαψο παιδακι αξιζει λιγοτερα  απο ενα πιο ασπρο φανταζομαι;

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΑΤΑ

Πραγματικα, εχω την εντυπωση οτι οι Ισραηλινοι εχουν την χειροτερη συμπερφορα που θα μπορουσε να επιδειξει ανθρωπινη κοινωνια. Μα να βομβαρδιζουν νοσκομεια, αποθηκες φαρμακων, ασθενοφορα; Και στην τελικη, αλλο η Χεζμπολαχ που δεν ειναι κυβερνηση και αλλο το Ισραηλ, που υποτιθεται οτι ειναι κυβερνηση.

Thanks Αλιάκμων. Aυτοί οι Ισραηλινοί που αποφασίζουν για τις επιχειρήσεις είναι μεγάλοι μπάσταρδοι.
Κακιά φάρα :P

Μα στην παρούσα φάση υπάρχει ένα ισραηλινό κράτος με ορισμένα σύνορα, εδώ και 50+ χρόνια. Θα μπορούσαν να οριστούν τα σύνορα, να υπάρξει και ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και να υπάρχουν δύο κρατικές οντότητες στην περιοχή. Εσύ λες ότι όλη η μάχη γίνεται με στόχο την εδαφική επέκταση του Ισραήλ ή του υπό διαπραγμάτευση (λέμε τώρα, τόσα χρόνια) Παλαιστινιακού κράτους; Αυτό που προσπαθούσε να μου εξηγήσει το παληκάρι από το Ισραήλ είναι ότι το Ισραήλ δεν έχει συμφέρον να μπαίνει στην διαδικασία του πολέμου για να κατακτήσει μερικά παραπάνω άγονα εδάφη. Αυτό βέβαια είναι κατά πάσα πιθανότητα μέρος της ισραηλινής προπαγάνδας, αλλά μπορεί να έχει και ένα βαθμό αλήθειας.

Εγώ νομίζω ότι όλη η ιστορία γίνεται για τον ίδιο λόγο που γίνονται πόλεμοι σε όλο τον κόσμο. Γιατί τα προϊόντα της πολεμικής βιομηχανίας πρέπει να καταναλωθούν.

Η δυτική όχθη και η Λωρίδα της Γάζας είναι κατεχόμενα από το Ισραήλ εδάφη. Εδάφη στα οποία εκδιώχνονται και στοιβάζονται οι Παλεστίνιοι με τη μέθοδο της γκετοποίησης.

Με άλλα λόγια, φτιάξαν ένα κράτος (ενώ οι αρχικές ρυθμίσεις το 1947 του ΟΗΕ μιλούσαν για δύο κράτη) κατάκτήσαν τις γύρω περιοχές και τώρα στοιβάζουν τους πρώην κατοίκους της περιοχής στα εδάφη αυτά.


Και συγγνώμη κιόλας, αν εσείς λέτε ότι το κράτος του Ισραήλ είναι από το 1947 και οπότε τι θέλουν οι άλλοι και μιλάνε, τι άποψη έχετε για τους Κούρδους που θέλουν να διαλύσουν μία χώρα που υπάρχει από τις αρχές του 20ου αιώνα και είναι συνεχεια μια χώρας που υπάρχει εκεί από το Μεσαίωνα. Άθλιοι Κούρδοιι που πολεμάν για την ανεξαρτησία τους...

Ώπα Τουράμπαρ παρεξήγησες δεν είπα αυτό. Ο κάθε λαός έχει δικαίωμα να αυτοδιατίθεται και να πολεμά για την ανεξαρτησία του (αν και όταν φτάνουμε στα όπλα δεν ξέρω κατά πόσο η έννοια του "δικαιώματος" έχει νόημα...). Απλά αμφισβητώ το κατά πόσο το Ισραήλ κάνει πόλεμο για να εξαλείψει τελείως το Παλαιστινιακό κράτος και να κυριαρχήσει στα εδάφη του, ή για να βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση και να καταναλώνονται όπλα.

Όχι ότι έχει και πολύ σημασία στην τελική, το Ισραήλ κάνει επιθετικό πόλεμο και σκοτώνονται δεκάδες άμαχοι κάθε μέρα...

Δεν πήγαινε σε αυτά που είπες εσύ αλλά στον Καραμαζώβ...

Κύριε Διευθυντά,


Ονομάζομαι Aude El-Hawa και είμαι Λιβανέζα. Παρακολουθώ με τρόμο την καταστροφή της χώρας μου τις τελευταίες 8 ημέρες. 1988. Ημουν 8 χρόνων. Θυμάμαι ακόμα τις βόμβες που έπεφταν στη θάλασσα, καθώς παίζαμε στην παραλία.

Θυμάμαι τον πανικό, όταν μαζεύαμε ό,τι μπορούσαμε να πάρουμε μαζί μας. Θυμάμαι τη διαδρομή προς το λιμάνι κάτω από τον κρότο των εκρήξεων.

Θυμάμαι να αφήνουμε τη χώρα μου με ένα πλοίο για την Κύπρο, στριμωγμένοι οι πέντε μας, οι γονείς μου και τα δύο μου αδέρφια, σε μια καμπίνα 2 τ.μ. Οταν φτάσαμε στον τελικό προορισμό μας, τη Γαλλία, μας ειδοποίησαν ότι ο παππούς μου είχε σκοτωθεί στη Βηρυτό από τα θραύσματα μιας βόμβας.

Οι γονείς μου με τα τρία τους παιδιά έκαναν μια νέα αρχή στη Λιόν. Και τα κατάφεραν. Μας μεγάλωσαν. Και τώρα; Τώρα, 18 χρόνια μετά, η ίδια αγωνία, ο ίδιος πόνος, μα πάνω απ' όλα το αίσθημα της αδικίας, της απόλυτης και μέγιστης αδικίας. Αυτή τη φορά, πραγματικά, ο Λίβανος δεν έχει καμία ευθύνη για όσα συμβαίνουν. Δυστυχώς, είναι η αρένα για τους πολέμους άλλων...

Η Aude El-Hawa σε παλαιότερη -ανέμελη- φωτογραφία, πριν από τον πόλεμο
Οι μεγάλες δυνάμεις έχουν «παγώσει» τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός, υποστηρίζοντας ότι πρέπει πρώτα να επιστραφούν οι απαχθέντες Ισραηλινοί στρατιώτες, να αφοπλίσει η κυβέρνηση του Λιβάνου τη Χεσμπολάχ και να στείλει λιβανέζικο στρατό στον Νότιο Λίβανο.

Συμφωνώ με την επιστροφή των στρατιωτών και με την αποστολή λιβανέζικου στρατού στον Νότο. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι το Ισραήλ κατείχε τον Νότιο Λίβανο για σχεδόν 20 χρόνια. Προσπάθησαν να εξουδετερώσουν τη Χεσμπολάχ; Αν δοκίμασαν, τότε φαίνεται ότι απέτυχαν. Και αν δεν δοκίμασαν, γιατί δεν δοκίμασαν;

Κατά συνέπεια, πώς περιμένει κάποιος από μια καινούργια κυβέρνηση σαν αυτή του Λιβάνου, αποδυναμωμένη από διαιρέσεις και δολοφονικές απόπειρες ενάντια σε όποιον τολμά να μιλήσει κατά της Συρίας, να αφοπλίσει μια οργάνωση, την οποία δισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικής οικονομικής βοήθειας και παροχής πολεμικού υλικού στο Ισραήλ δεν κατάφεραν να αφοπλίσουν; Αραγε πιστεύουν ειλικρινά οι Μπους και Μπλερ ότι η λιβανέζικη κυβέρνηση είναι σε θέση να αφοπλίσει τη Χεσμπολάχ, όταν μάλιστα θέτουν τον αφοπλισμό της οργάνωσης ως μία από τις προϋποθέσεις για την κατάπαυση του πυρός;

Το Ισραήλ αποχώρησε από τον Νότιο Λίβανο και η Χεσμπολάχ είχε πριν από μερικά χρόνια διαπραγματευθεί την απελευθέρωση κρατουμένων. Τι άλλο θέλουν; Η Χεσμπολάχ τελικά πολεμά το Ισραήλ για το καλό του Λιβάνου;

Και το Ισραήλ; Σκοτώνει για αντίποινα αθώους Λιβανέζους πολίτες, υποστηρίζοντας ότι χτυπά στόχους τής Χεσμπολάχ! Περισσότεροι από 300 αθώοι νεκροί σε μία εβδομάδα. Θεέ μου!

Αεροδρόμιο, λιμάνια, σταθμοί καυσίμων, γέφυρες και δρόμοι. Αυτοί είναι οι στόχοι; Ή μήπως η καταστροφή των υποδομών της χώρας; Δεν ξέρω... Η χώρα μας βρισκόταν στο στάδιο της ανοικοδόμησης και τώρα... επιστροφή στο παρελθόν!.. Το Ισραήλ θέλει να αποδυναμώσει το Λίβανο, καταστρέφοντας την οικονομία του; Ή απλώς είμαστε η μόνη χώρα που μπορεί να εκτονώσει με ασφάλεια την οργή του;

Διότι οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και βεβαίως το Ισραήλ δηλώνουν επίσημα ότι πίσω από την κρίση βρίσκεται η Συρία και το Ιράν. Ομως το Ισραήλ διακηρύσσει σε κάθε περίσταση ότι δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε πόλεμο με τη Συρία. Γιατί αυτή η αντιφατική στάση;

ΗΠΑ και Βρετανία αντιδράσατε άμεσα όταν το Ιράκ εισέβαλε στο Κουβέιτ. Πώς νίπτετε τας χείρας σας τώρα; Φταίει ότι ο Λίβανος δεν έχει πετρέλαιο ή ότι οι ιδιαίτερες σχέσεις σας με το Ισραήλ δεν σας επιτρέπουν να αντιδράσετε;

Η διεθνής κοινότητα πρέπει να δώσει ένα τέλος σε αυτό το έγκλημα. Ο λαός του Λιβάνου, ο οποίος νοιάζεται για τη χώρα του, ανεξάρτητα από θρησκεία και πολιτική, δεν θέλει αυτόν τον πόλεμο.

Ο λαός του Λιβάνου θέλει ειρήνη.

Ο λαός του Λιβάνου θέλει εθνική κυριαρχία και πραγματική ελευθερία.

Ο λαός του Λιβάνου έχει κουραστεί να ξεκινά τη ζωή του από την αρχή κάθε 10 χρόνια.

Το μήνυμά μου είναι ξεκάθαρο: Ο πόλεμος αυτός δεν είναι δικός μας. Αφήστε μας ήσυχους!

Μετά τιμής, Aude El-Hawa

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Αδειο ήταν το αεροπλάνο των Συριακών Αερογραμμών που προσγειώθηκε στη Δαμασκό. Ελάχιστοι οι επιβαίνοντες. Τόσο λίγοι, που μετριούνταν στα δάχτυλα των χεριών. Ξεκινήσαμε ένα ταξίδι με την τετραμελή ομάδα των έμπειρων γιατρών που βρίσκονταν σε αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στο Λίβανο. Προορισμός, η Βηρυτός.

Η κυβερνητική εφημερίδα, που διανεμήθηκε στη διάρκεια της πτήσης, έδειχνε καθαρά ότι οι σχέσεις Συρίας - Λιβάνου βελτιώθηκαν. Οι επίσημες πληροφορίες που φιλοξενεί ο συριακός Τύπος εμφανίζουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες να φιλοξενούνται στη Συρία:

**Ενα σχολείο τυφλών άνοιξε τις αίθουσές του για να προσφέρει στέγη σε εκατόν τριάντα έξι οικογένειες και ακόμη 200 οικογένειες από το Λίβανο κοιμούνται σε ένα τέμενος.

**Προθυμία να φιλοξενήσουν οικογένειες Λιβανέζων δήλωσαν και 10.000 οικογένειες Σύριων.

**Σε τραπεζικό λογαριασμό που άνοιξε η συριακή κυβέρνηση μετρώνται ήδη προσφορές 500.000 Συρίων.

**Αιμοδότες για τους τραυματίες Λιβανέζους έγιναν 350.000 Σύροι, ενώ ο αντίστοιχος Ερυθρός Σταυρός, η «Ερυθρά Ημισέληνος», βρίσκεται σε ετοιμότητα για τη μεταφορά τραυματιών.

Ακύρωσαν διακοπές

Πολλά παιδιά, φοιτητές στα πανεπιστήμια της Συρίας, ακύρωσαν τις διακοπές τους για να γίνουν εθελοντές της «Ερυθράς Ημισελήνου». Είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει στη Συρία. Ούτε στον πόλεμο του '73 ούτε σε εκείνον του '67 υπήρξε τέτοια κινητοποίηση στον εθελοντισμό, λένε οι νέοι. «Αυτός ο πόλεμος είναι δικός μας», φωνάζουν. «Είναι υποχρέωσή μας να βοηθήσουμε».

Στη Συρία μυρίζει προσφυγιά. Γέμισε ήδη και η πανεπιστημιούπολη της Δαμασκού. Μουσουλμάνοι και σιίτες πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι. Χριστιανοί και σουνίτες δεν είναι πάντα ευπρόσδεκτοι φτάνοντας.

Με την άφιξη στο αεροδρόμιο της Δαμασκού η αλλαγή ήταν αισθητή. Ολες οι γυναίκες είχαν σκεπασμένο το κεφάλι τους και ήταν ντυμένες στα μαύρα. Παντού αντικρίζεις Λιβανέζους και Αραβες. Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο προς αναζήτηση μεταφορικού μέσου στον Λίβανο συναντήσαμε αρνήσεις. Ο πρώτος οδηγός που βρήκαμε αρνήθηκε, φοβούμενος να μας πάει στον Λίβανο. Το ίδιο και ο δεύτερος και ο τρίτος και άλλοι, ώσπου βρέθηκε ο γενναίος. Με αυτόν, η μόνη ελληνική αποστολή συνέχισε προς τον Λίβανο

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΛΕΥΚΩΣΙΑ

Κατά χιλιάδες συνεχίζουν να καταφθάνουν στην Κύπρο πρόσφυγες από τον Λίβανο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στις κυπριακές αρχές.

Ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Συγκοινωνιών και Εργων Μ. Κωνσταντινίδης δήλωσε ότι το πρόβλημα που δημιουργείται είναι σοβαρό και θα γίνει πολύ χειρότερο όταν αρχίσουν να φτάνουν και υπήκοοι εκτός χωρών τής Ε.Ε. Η Κύπρος, είπε, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα χώρου και δεν μπορεί να φιλοξενήσει τόσους πολλούς. Στόχος και πολιτική, πρόσθεσε, είναι ότι όσοι φτάνουν στην Κύπρο να μένουν 4-8 μέρες και μετά να αναχωρούν για τις χώρες τους. Ο κ. Κωνσταντινίδης ανέφερε ότι από προχθές βράδυ μέχρι χθες το πρωί έφτασαν στην Κύπρο περισσότεροι από δύο χιλιάδες άνθρωποι. Υπάρχει, τόνισε, πρόβλημα με τις κτιριακές εγκαταστάσεις του αεροδρομίου και του λιμανιού της Λάρνακας, οι οποίες δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ταυτόχρονα τόσες πολλές χιλιάδες. Τέλος, τόνισε την ανάγκη διάθεσης αεροσκαφών από χώρες της Ε.Ε. ώστε όσοι φτάνουν στην Κύπρο να μπορούν να αναχωρούν αμέσως για την πατρίδα τους. Πάντως, ορισμένες χώρες της Ε.Ε. έχουν ανταποκριθεί στο αίτημα της Κύπρου για αποστολή αεροσκαφών στην Κύπρο προκειμένου να μεταφέρουν αμέσως τους υπηκόους τους που φτάνουν από τον Λίβανο. Ο ΥΠΕΞ Γ. Λιλλήκας δήλωσε ότι η Φινλανδία ως προεδρεύουσα χώρα ενημέρωσε τη Λευκωσία ότι θα αποστείλει αεροσκάφος της, ενώ η Βρετανία και η Γαλλία διαβεβαίωσαν ότι θα αποστείλουν κάθε βοήθεια. Πρόσθεσε πως αν υπάρξει η δέουσα ανταπόκριση από την Ε.Ε. και διμερή συνεργασία με την κάθε χώρα ξεχωριστά το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί. Αναφορικά με υπηκόους εκτός της Ε.Ε. ο κ. Λιλλήκας είπε ότι έγιναν επαφές και συμφωνήθηκε ώστε να μπορούν να αναχωρούν αμέσως.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΦΩΝΗ ΟΡΓΗΣ, αγωνίας, πόνου, απόγνωσης και «κατηγορώ» κατά των μεγάλων δυνάμεων από μια 26χρονη Λιβανέζα μεταφέρει σήμερα η «Ε» στην πρώτη της σελίδα: «Ο Λίβανος είναι η αρένα για τους πολέμους άλλων. Ο πόλεμος αυτός δεν είναι δικός μας. Αφήστε μας ήσυχους. Ο λαός του Λιβάνου θέλει ειρήνη».

ΗΤΑΝ ΜΟΛΙΣ 8 χρόνων η Aude El-Hawa στον πόλεμο του 1988, όταν η οικογένειά της αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον βομβαρδιζόμενο Λίβανο, αφήνοντας πίσω της και συγγενείς νεκρούς μεταξύ των αμάχων. Η παιδική μνήμη κράτησε τις σκηνές του τρόμου και της φρίκης, τις εικόνες πανικού κατά τη φυγή από την κόλαση.

ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ προσφυγιά, όπου βρίσκεται, εκείνες οι εικόνες ξαναζωντανεύουν και ο τρόμος, όπως γράφει, επανέρχεται. Μαζί, όμως, και «πάνω απ' όλα το αίσθημα της αδικίας, της απόλυτης και μέγιστης αδικίας» για τη νέα καταστροφή της χώρας της, της πατρίδας της.

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΙΔΙΑ του Λιβάνου, 18 χρόνια μετά, ζουν και αυτά τη φρίκη του πολέμου, τον παραλογισμό και εγγράφεται στη μνήμη τους το ίδιο αίσθημα της απορίας και της αδικίας, καθώς βλέπουν νεκρούς -και συνομηλίκους- γύρω τους και ερείπια. Πάνω από 500.000 Λιβανέζοι ξεσπιτώθηκαν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙ για το έγκλημα σε βάρος αυτών των παιδιών του Λιβάνου και των παιδιών του Ισραήλ, όλων των παιδιών-θυμάτων των όπου Γης πολέμων; Ποιο δικαστήριο θα δικάσει για τις εν ψυχρώ δολοφονίες αμάχων, που εκτελούνται στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας»;

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ θα τους δικάσει, γιατί δεν μπορεί να δικάσει τους ισχυρούς, που με τα όπλα εφαρμόζουν τον δικό τους νόμο, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων το διεθνές δίκαιο, τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, την ηθική, τις στοχειώδεις αρχές σεβασμού της ανθρώπινης αξίας.

ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ η φωνή της νεαρής Λιβανέζας, που διαμαρτύρεται: «Οι μεγάλες δυνάμεις έχουν "παγώσει" τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός, υποστηρίζοντας ότι πρέπει πρώτα να επιστραφούν οι απαχθέντες Ισραηλινοί στρατιώτες, να αφοπλίσει η κυβέρνηση του Λιβάνου τη Χεζμπολάχ». Και εύλογα αναρωτιέται: Πώς θα την αφοπλίσει η αδύναμη κυβέρνηση του Λιβάνου, όταν δεν μπόρεσε να το κάνει το Ισραήλ στα 20 χρόνια που κατείχε τον Νότιο Λίβανο;

ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ζητούν το ανέφικτο οι ΗΠΑ, που εμποδίζουν μια απόφαση του ΟΗΕ η οποία θα οδηγούσε στο εφικτό: την άμεση κατάπαυση του πυρός. Στην απλή λογική της νεαρής Λιβανέζας, που είναι η λογική και όλων των Λιβανέζων και όλοι όσων αισθάνονται Λιβανέζοι, δεν μπορούν να αντιπαραταχθούν οι παραλογισμοί της αμερικανοϊσραηλινής αλαζονείας.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Επειδή κλήθηκα να απαντήσω...



Τους Κούρδους μην τους ανακατεύεις, δεν υπάρχει συσχέτηση. Οι Κουρδοι δεν επιθυμουν να διαλύσουν την Τουρκία.Αυτο που θέλουν ειναι ένα ανεξάρτητο κράτος με εδάφη απο το Ιραν,Ιρακ,Συρια και κυριως Τουρκια,εδαφη που πλειοψηφουν σημαντικα (80% και ανω).Στην χειροτερη περίπτωση θελουν να είναι σεβαστα τα δικαιωματα τους ως μειονότητα.

Πλεον στα εδάφη του Κρατους του Ισραηλ οι Εβραιοι ειναι πλειοψηφια και μονιμοι κατοικοι. Η διαλυση αυτού του κράτους δεν έχει ρεαλιστικά κριτηρια.Οι Παλεστινιοι πλειοψηφουν στα κατεχόμενα(παρα τις επικοιστικες προσπαθειες του Ισραηλ). Κατα καιρους εχουν υπογραφει συμφωνιες για απελευθέρωση των κατεχομένων και δημιουργια παλεστινιακου κρατους αλλα έχουν μεινει στα χαρτια για διαφορους λογους (Ισραηλινοι στρατιωτικοι, Χαμας κτλ).

Δε λέω οτι οι Παλεστινιοι δεν δικαιουνται ανεξάρτητου κρατους.Αυτο που λέω ειναι οτι σε καμια περιπτωση δεν δικαιολογειται η διαλυση του Ισραηλ.

Aν έπρεπε να αποδωθεί ιστορική δικαιοσύνη στο Ισραήλ, το Ισραήλ θα έμενε μισό, το πολύ. Έτσι ώστε όσοι εκδιώχθηκαν να μπορέσουν να γυρίσουν στις εστίες τους. Υπάρχουν άνθρωποι που εκδιώχθηκαν πριν από 60, πριν από 50 και 35 χρόνια.

Ο μόνος λόγος που δεν αποδόθηκε η δικαιοσύνη είναι η υπεροπλία των Ισραηλινών απέναντι των εχθρών. Αναγκαίο κακό για την ισορροπία, μόνο που το Ισραήλ δεν δείχνει την διάθεση να διατηρηθεί η ισορροπία. Προκαλεί όσο μπορεί γιατί ξέρει ότι μπορεί και θέλει να φέρει γενικότερη σύρραξη. Πραγματικά, ο μόνος λόγος που δεν εκδηλώνεται αυτήν την στιγμή γενικότερη σύρραξη είναι ο τρομο-τρομο-φόβος της αμερικής.

ΣΣΣΣΣΣΣΣ...Το Ισραήλ αμύνεται....

Οι ίδιες εικόνες από τη Μέση Ανατολή: καπνός, ερείπια, ασθενοφόρα, αίμα και πτώματα. Οι φοιτητές στο Ισραήλ διέκοψαν τις εξετάσεις και ντύθηκαν στο χακί. Όταν θεωρείς ότι θέλουν να σε αφανίσουν, δύσκολα ακούς τον πόνο των άλλων. Την ταπείνωση των Αράβων όμως ξέρουν να την κατευθύνουν οι φονταμενταλιστές, που ονειρεύονται τον θρίαμβο του ισλαμικού κράτους, ξεκινώντας, όπως δήλωσε στην εφημερίδα «Asharq Al Awsat» ο ιμάμης Ομάρ Μπάκρι, από το Λονδίνο!
Ψάχνοντας υλικό για το άρθρο, έπεσα πάνω σε ένα κείμενο του Πρίμο Λέβι, του 1982, δημοσιευμένο στην ιταλική «Λα Στάμπα». Ήταν σαν να το έγραψε χθες: «Το έφεραν έτσι οι περιστάσεις ώστε η είδηση της ισραηλινής επίθεσης στον Λίβανο να συμπίπτει με την επιστροφή μου από το Άουσβιτς... Έκανα τον ξεναγό για μια ομάδα επισκεπτών. Οι δυο εμπειρίες επικαλύφθηκαν βασανιστικά και προσπαθώ να ξεμπλέξω τις αιτίες της αγωνίας μου. Τα σημάδια της σφαγής, σαράντα χρόνια πριν, πέφτουν πάνω σου σαν ροπαλιά. Δεν εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι η χιτλερική σφαγή ενίσχυσε τους δεσμούς ανάμεσα στους επιζώντες και τους κατέστησε ένα εν δυνάμει έθνος. Τους παρείχε μια αξιοθαύμαστη θέληση, χάρη στην οποία σε λίγα χρόνια νίκησαν τη συμμαχία των αραβικών εθνών, την αγγλική εχθρότητα, οικοδομώντας, σαν σε θαύμα, ένα καινούργιο κράτος. H τρομακτική βία που υπέστησαν οι Εβραίοι νομιμοποιούσε, κάπως, τη βία ενάντια στους άλλους. H εβραϊκή διασπορά, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, αναγνώρισε τον εαυτό της στο κράτος του Ισραήλ: ήταν η χώρα της Βίβλου, κληρονόμος όλων των ρευμάτων της εβραϊκής κουλτούρας, η Γη της Επαγγελίας, η ιδεατή πατρίδα όλων των Εβραίων. Οι δεκαετίες που ακολούθησαν διέβρωσαν αυτή την εικόνα. Ο αραβικός κόσμος, ο οποίος νικήθηκε επανειλημμένως στο πεδίο της μάχης, συσσώρευσε ένα έντονο μίσος ενάντια στο Ισραήλ θεωρώντας το νέο κράτος ως τον κατ' εξοχήν ένοχο για τις αιώνιες δυστυχίες των Αράβων και σκληραίνοντας την αρνητική στάση. H άρνηση, ως συνήθως, φέρνει άρνηση. Το Ισραήλ όλο και λιγότερο ιερή γη, όλο και περισσότερο στρατοκρατούμενη χώρα, σιγά σιγά αποκτά τις συμπεριφορές των άλλων χωρών της Μέσης Ανατολής: τον ριζοσπαστισμό τους, τη δυσπιστία τους για διαπραγμάτευση. H τωρινή επίθεση στον Λίβανο δεν είναι αναιτιολόγητη. Υπήρχε παρατεταμένη πρόκληση εκ μέρους της PLO, η βία όμως με την οποία έγινε τρόμαξε όλο τον κόσμο.
Δεν ντρέπομαι να αποδεχθώ τον σπαραγμό μου: ο δεσμός μου με το Ισραήλ υπάρχει, το νιώθω ως τη δεύτερη πατρίδα μου και θα την ήθελα διαφορετική από τις άλλες χώρες. Αλλά ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο αγωνιώ και ντρέπομαι για αυτή του την επιχείρηση. Δεν έχω εμπιστοσύνη στις επιτυχίες που αποκτήθηκαν με την αδίστακτη χρήση των όπλων (...). Και βλέπω με θλίψη πως η αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών χωρών λιγοστεύει. Φοβάμαι πως αυτή η πρωτοβουλία, τρομακτικά ακριβή σε αίμα, θα προκαλέσει στον εβραϊσμό μια κατάπτωση που δύσκολα αποκαθίσταται, θα ρυπαίνει την εικόνα του. Αισθάνομαι μέσα μου, όχι χωρίς έκπληξη, έναν βαθύ συναισθηματικό δεσμό με το Ισραήλ: αλλά όχι με αυτό το Ισραήλ.
Το παλαιστινιακό πρόβλημα υπάρχει. Δεν μπορούμε να το εξαφανίσουμε. Δεν μπορεί να λυθεί με τον τρόπο του Αραφάτ που αρνείται το δικαίωμα της ύπαρξης στο Ισραήλ. Δεν μπορεί όμως να λυθεί ούτε με τον τρόπο του Μπέγκιν. Ο Σαντάτ δεν ήταν μεγαλοφυΐα, ούτε ήρωας. Ήταν μονάχα ένας άνθρωπος προικισμένος με φαντασία, κοινή λογική και κουράγιο. Τον σκότωσαν επειδή τόλμησε και άνοιξε τον δρόμο για τη λύση. Δεν υπάρχει κανείς στην Ιερουσαλήμ ή κάπου αλλού που να νιώθει ικανός να συνεχίσει τον δρόμο αυτόν;».

ΠΗΓΗ:http://gazikapllani.blogspot.com/ (http://gazikapllani.blogspot.com/2006/07/i.html)

Πενήντα έξι (56), μέχρι στιγμής, Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλες τις ηπείρους εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, με την οποία καταδικάζουν την ισραηλινή επίθεση σε βάρος της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και καλούν όλες τις φιλειρηνικές δυνάμεις να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους στους λαούς που δέχονται την επίθεση. Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής:

«Καταδικάζουμε έντονα όλες τις επιθετικές ενέργειες από τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα και το Λίβανο με τις τραγικές συνέπειες για τη ζωή Παλαιστίνιων, Λιβανέζων και Ισραηλινών αμάχων καθώς και για τα θύματα από άλλες χώρες.

Απορρίπτουμε και καταδικάζουμε τις κατηγορίες και τις απειλές από τις ΗΠΑ και την ισραηλινή κυβέρνηση που απευθύνονται προς τη Συρία και το Ιράν και ενάντια σε άλλες χώρες της περιοχής. Αυτές οι απειλές αποκαλύπτουν ότι η πραγματική επιθετική και επεκτατική δύναμη στην περιοχή είναι το Ισραήλ.

Καταγγέλλουμε έντονα την πολιτική των ΗΠΑ, η οποία ενθαρρύνει την ισραηλινή επιθετικότητα. Απορρίπτουμε την υποκρισία των ηγετών του G8 και την πολιτική της "ίσης απόστασης" που ακολουθείται σήμερα από ορισμένες δυνάμεις.

Ανησυχούμε ιδιαίτερα και προειδοποιούμε για τους μεγάλους κινδύνους επέκτασης της κρίσης στη Μέση Ανατολή, για έναν νέο εμφύλιο πόλεμο και για μια μεγάλης κλίμακας ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Λίβανο με το πρόσχημα "των μέτρων οικοδόμησης ειρήνης".

Οι βομβαρδισμοί ενάντια στο Λίβανο ακολουθούν την άγρια επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας, την απαγωγή Παλαιστίνιων πολιτικών προσωπικοτήτων, την προσπάθεια να αποδυναμωθεί η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, την καταστροφή των υποδομών και τη δημιουργία μιας χαοτικής κατάστασης στην Παλαιστινιακή κοινωνία.

Οι επιδρομές στη Γάζα και το Λίβανο αποτελούν τα νέα βήματα στην υλοποίηση της πολιτικής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την "Ευρύτερη Μέση Ανατολή" που στρέφεται ενάντια στα νόμιμα δικαιώματα των λαών, τη λαϊκή αντίσταση, τις προοδευτικές και φιλειρηνικές δυνάμεις.

Η ισραηλινή κυβέρνηση, η μόνη στρατιωτική πυρηνική δύναμη στην περιοχή, αγνοεί επιδεικτικά τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, παραβιάζει τις συμφωνίες με την Οργάνωση Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (PLO), υπονομεύει τις συμφωνίες των Παλαιστινιακών οργανώσεων σχετικά με τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ, και απορρίπτει τις προτάσεις εκεχειρίας. Παραβιάζει, επίσης, την Τέταρτη Συνθήκη της Γενεύης, που απαγορεύει τη συλλογική τιμωρία, τις "επιλεγμένες" δολοφονίες και την καταστροφή της υποδομής μιας κατεχόμενης περιοχής.

Καλούμε όλες τις φιλειρηνικές δυνάμεις να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους με τους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, με τις προοδευτικές δυνάμεις που παλεύουν για την ειρήνη στο Ισραήλ και να εντείνουν την πάλη τους για μια πολιτική λύση βασισμένη:

Στην άμεση διακοπή των επιθέσεων και στην αποχώρηση του ισραηλινού στρατού.
Στο σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση που μπορεί να γίνει κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα.
Στην άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.
Στην πλήρη διάλυση των εποικισμών και την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από τα κατεχόμενα εδάφη του 1967, τη δημιουργία του Παλαιστινιακού κράτους (Λωρίδα της Γάζας και Δυτική Οχθη) με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Στη λύση του ζητήματος των προσφύγων. Η επιστροφή όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων πρέπει να βασιστεί στο ψήφισμα 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και σύμφωνα επίσης με τα άλλα ψηφίσματα των ΗΕ.
Μόνο η απόσυρση των Ισραηλινών στρατιωτών από τη Γάζα και το Λίβανο και μια δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη θα έβαζε ένα τέλος στην αιματοχυσία και θα εγγυόταν την ασφάλεια όλων των λαών της Μέσης Ανατολής».

Η ανακοίνωση υπογράφεται από τα παρακάτω κόμματα (κατ' αλφαβητική σειρά):

1) Κομμουνιστικό Κόμμα Αιγύπτου
2) Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας
3) Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστραλίας
4) Εργατικό Κόμμα Βελγίου
5) Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας
6) Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Βοσνίας - Ερζεγοβίνης
7) Κόμμα των Βουλγάρων Κομμουνιστών (πρώην Βουλγάρικο Κομμουνιστικό Κόμμα «Γκεόργκι Δημητρώφ»)
8 ) Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας
9) Κομμουνιστικό Κόμμα Βραζιλίας
10) Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας
11) Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας
12) Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
13) Ενοποιημένο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας
14) Κομμουνιστικό Κόμμα Δανίας
15) Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία
16) Κομμουνιστικό Κόμμα Εκουαδόρ
17) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
18) Κομμουνιστικό Κόμμα Εσθονίας
19) Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ
20) Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας
21) Ιορδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
22) Εργατικό Κόμμα Ιρλανδίας
23) Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας
24) Κομμουνιστικό Κόμμα Ισραήλ
25) Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά
26) Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας
27) ΑΚΕΛ, Κύπρος
28) Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας
29) Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας
30) Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα
31) Σοσιαλιστικό Κόμμα Λιθουανίας
32) Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου
33) Κομμουνιστικό Κόμμα Μάλτας
34) Κόμμα των Κομμουνιστών, Μεξικό
35) Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού
36) Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας
37) Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας
38) Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα
39) Ενωση Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας
40) Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας
41) Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης
42) Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα
43) Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας
44) Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας
45) Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης
46) Ρώσικο Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα - Κόμμα των Ρώσων Κομμουνιστών
47) Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Σερβίας Μαυροβούνιο
48) Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας
49) Σουδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
50) Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα
51) Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα
52) Κόμμα Εργασίας, Τουρκία
53) Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας
54) Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας - Μοραβίας
55) Κομμουνιστικό Κόμμα Φινλανδίας
56) Κομμουνιστικό Κόμμα Χιλής

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/7/2006&id=6785&pageNo=5&direction=1

στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και καταδίκης της ισραηλινής επίθεσης, που εξελίσσεται με τις πλάτες των Ευρωαμερικανών ιμπεριαλιστών, διοργανώνουν η ΚΟΘ του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ,

Ο Πρόεδρος του Λιβάνου Eμίλ Λαχούντ μιλάει στα «NEA»

ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ


Κραυγή απόγνωσης για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία με θύματα Λιβανέζους πολίτες απευθύνει στη διεθνή κοινότητα ο Πρόεδρος του Λιβάνου Εμίλ Λαχούντ με συνέντευξή του στα «NEA». «Όποιος δεν θέλει την άμεση κατάπαυση του πυρός», υποστηρίζει, «δίνει χρόνο στο Ισραήλ να υλοποιεί σχέδια αναδιαμόρφωσης του χάρτη της Μέσης Ανατολής». Από τις διπλωματικές πιρουέτες της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Κοντολίζας Ράις, ο κ. Λαχούντ δεν περιμένει σχεδόν τίποτα.

«H κατάσταση στον Λίβανο είναι τραγική. Οι Ισραηλινοί, οι οποίοι άρχισαν αυτόν τον πόλεμο υπό το πρόσχημα απελευθέρωσης των δύο αιχμαλώτων στρατιωτών τους, δεν κάνουν καμία διαφοροποίηση ανάμεσα σε πολίτες, στρατό, παιδιά, γυναίκες και γέρους, ανάμεσα σε θρησκείες. Γι' αυτούς όλοι οι Λιβανέζοι είναι το ίδιο. Ο πόλεμος στον Λίβανο έχει ήδη κοστίσει τη ζωή τουλάχιστον 350 αμάχων, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν παιδιά. Άλλοι 1.500 τραυματίστηκαν. Οι Ισραηλινοί κατέστρεψαν δρόμους και γέφυρες, αεροδρόμια και λιμάνια. H χώρα ερημώθηκε. Για όνομα του Θεού, πώς θα περιγράφατε εσείς αυτήν τη συμπεριφορά;» λέει στα «NEA» ο Πρόεδρος του Λιβάνου Εμίλ Λαχούντ. «Βομβάρδισαν ακόμη και ανήμπορους που αναζήτησαν καταφύγιο σε άλλες περιοχές. Και τι ακούμε; Δηλώσεις αξιωματούχων της μόνης υπερδύναμης οι οποίες δικαιολογούν τη γενοκτονία που κάνουν οι Ισραηλινοί».

Αποκομίζουμε την εντύπωση ότι το Ισραήλ γύρισε τους δείκτες του χρόνου στη δεκαετία του 1980, όταν ο στρατός του βομβάρδιζε και καταλάμβανε τον Λίβανο κυνηγώντας «τρομοκράτες». Πώς φθάσαμε εδώ, κύριε Πρόεδρε;

H κατάσταση έχει κάποιες ομοιότητες με τότε, όταν το Ισραήλ κατέλαβε τον Λίβανο υπό το πρόσχημα της δολοφονίας τού πρέσβη του στο Λονδίνο. Τώρα ξέρουμε ότι ήταν ψεύτικο, τους έδωσε όμως το «ελεύθερο» να χτυπήσουν τον Λίβανο. Προειδοποιώ το Ισραήλ ότι αυτήν τη φορά τα σχέδιά τους δεν θα επιτύχουν. H Ιστορία μάς δίδαξε ότι η βία μόνο βία φέρνει. Γι' αυτό ζήτησα άμεση εκεχειρία για επίλυση της κρίσης μέσω της διπλωματίας. Καλώ την E.E. να αναλάβει πιο δραστικό ρόλο και να ξαναβρεί την αποτελεσματικότητά της στη Μέση Ανατολή.

Νομίζετε, κύριε Πρόεδρε, ότι οι Ισραηλινοί εκτελούν «τα βρώμικα σχέδια» των Αμερικανών στη βάση κοινής στρατηγικής με απώτερο στόχο το Ιράν και μάλιστα παραγκωνίζοντας τη διεθνή κοινότητα;

Ασφαλώς! Κατ' αρχήν, αρνούνται κάθε συζήτηση για εκεχειρία. Χθες, μάλιστα, διαβάσαμε στον αμερικανικό Τύπο ότι οι ΗΠΑ δέχθηκαν να αποστείλουν στο Ισραήλ πυραύλους τελευταίας τεχνολογίας (GPU). Φοβάμαι ότι η κατάσταση θα ξεφύγει από τον έλεγχο, χωρίς επιστροφή, γι' αυτό ζήτησα άμεση εκεχειρία. Οι χώρες της περιοχής θα πληρώσουν βαρύ τίμημα. Κάνω έκκληση στην Ευρώπη να αναλάβει πρωτοβουλίες για να αποφύγουμε την ολοκληρωτική καταστροφή απ' αυτόν τον ανοιχτό πόλεμο κατά του Λιβάνου.

Ορισμένοι φοβούνται ότι η πολεμική επιχείρηση των Ισραηλινών θα ανοίξει την πόρτα για την επιστροφή τών συριακών δυνάμεων στη χώρα σας...

H Συρία απέσυρε τις δυνάμεις της από τον Λίβανο εδώ και πάνω από έναν χρόνο. Νομίζω ότι οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά την απόσυρση κάνουν τη Συρία να μη θέλει να επιστρέψει.

Γιατί δεν προχώρησε ο αφοπλισμός τής στρατιωτικής πτέρυγας της Χεζμπολάχ, όπως προβλέπει το Ψήφισμα 1559 των Ηνωμένων Εθνών;


H συζήτηση για τη στρατηγική που θα έπρεπε να ακολουθηθεί άρχισε τον περασμένο Απρίλιο στο πλαίσιο της συνάντησης για εθνικό διάλογο με τη συμμετοχή όλων των πλευρών. Θέλαμε τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση. H διαδικασία σταμάτησε βέβαια με τις ισραηλινές επιχειρήσεις.

Αφού η Χεζμπολάχ είναι τόσο δημοφιλής, όπως μας είπατε, τι κέρδισε δίνοντας στους Ισραηλινούς το πρόσχημα να επέμβουν στον Λίβανο;

Το Ισραήλ περίμενε την κατάλληλη στιγμή να υλοποιήσει τα σχέδιά του για την αναδιαμόρφωση της περιοχής. Ακόμη και αν η Χεζμπολάχ δεν αιχμαλώτιζε τους δύο στρατιώτες, οι Ισραηλινοί θα έβρισκαν άλλο πρόσχημα. Το ερώτημα είναι αν η διεθνής κοινότητα θα επιτρέψει στο Ισραήλ να καταστρέψει ολοσχερώς τον Λίβανο για δύο στρατιώτες. Είναι λογική η σφαγή ενός ολόκληρου λαού για δύο στρατιώτες; Δεν έχει ξαναγίνει!!! Το Ισραήλ εφαρμόζει τον νόμο της ζούγκλας. Ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος για τον οποίο το Ισραήλ μπλόκαρε πάντα τον εκσυγχρονισμό του λιβανέζικου στρατού, δεν ήθελε ανεπτυγμένο τον Λίβανο. Ουδείς μπορεί να πιστέψει, μα την αλήθεια, ότι ο πόλεμος γίνεται για την απελευθέρωση δύο Ισραηλινών αιχμαλώτων.

Τι περιμένετε από την επίσκεψη της Κοντολίζας Ράις στην περιοχή;

Σημασία έχει αν κομίζει ιδέες για τον τερματισμό του πολέμου. Χρειάζεται άμεση ανακωχή, να σταματήσουν οι σφαγές αθώων αμάχων στον Νότιο Λίβανο. Δεν μπορούμε να συζητάμε, όταν καίγεται η χώρα μας στον Νότο. Καμιά πλευρά δεν μπορεί να διαπραγματεύεται υπό τον ήχο των βομβαρδισμών και των πυρών. Όσοι δεν θέλουν ανακωχή, δίνουν περισσότερο χρόνο στο Ισραήλ να σκοτώνει και να καταστρέφει.

H Ελλάδα τι θα μπορούσε να κάνει;

Διατηρεί φιλικούς δεσμούς με τον αραβικό κόσμο. Την εμπιστευόμαστε και θα ήμασταν ευγνώμονες για κάθε πρωτοβουλία με στόχο τον τερματισμό της αιματοχυσίας στον Λίβανο.

Ποιο το μήνυμά σας, κύριε Πρόεδρε, προς τη διεθνή κοινότητα μέσω της εφημερίδας μας;

H διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να παραμένει σιωπηλή! Ήρθε η ώρα της δράσης για τον σεβασμό του διεθνούς δίκαιου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είμαστε χώρα ειρηνική, με δεσμούς φιλίας με όλους. Υφιστάμεθα μια βαρβαρική επίθεση. Ας ενώσουμε τα χέρια κατά της βίας!

Οι ΗΠΑ ενθαρρύνουν τον πόλεμο

ΣΤΗΝ πραγματικότητα οι ΗΠΑ ενθαρρύνουν τον πόλεμο κατά του Λιβάνου, λέει ο Πρόεδρος του Λιβάνου. Ο Αμερικανός πρέσβης στα Ηνωμένα Έθνη Τζον Μπόλτον έφθασε στο σημείο να πει ότι είναι ανήθικο να συγκρίνει κανείς τις δολοφονίες στον Λίβανο με αυτές στο Ισραήλ. Αν έκανε κάποιος ανάλογες δηλώσεις εναντίον του Ισραήλ, θα κατηγορούνταν για αντισημιτισμό και απανθρωπιά. Δυστυχώς, η διεθνής κοινότητα σωπαίνει φοβούμενη για τα συμφέροντά της. Πού είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου; Νομίζω ότι το Ισραήλ έχει προσχεδιάσει από καιρό την αλλαγή του χάρτη της Μέσης Ανατολής.

H Χεζμπολάχ είναι δημοφιλές κόμμα

H ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ είναι πολύ δημοφιλές κόμμα στον Λίβανο, επειδή διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην απελευθέρωση τμημάτων του Νότιου Λιβάνου από την ισραηλινή κατοχή. Γνωρίζετε ότι η οργάνωση διαθέτει δύο άμεσα εκλεγμένους βουλευτές στο Κοινοβούλιό μας και εκπροσωπείται στο λιβανικό υπουργικό συμβούλιο. Να σας θυμίσω ότι πριν από χρόνια πέτυχε την απελευθέρωση των περισσότερων Λιβανέζων κρατουμένων σε ισραηλινές φυλακές με ανταλλαγή Ισραηλινών. H Χεζμπολάχ διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην πολιτική ζωή του Λιβάνου. Ξαναλέω ότι είναι κόμμα, ασχέτως του τι μπορεί να φαντάζονται άλλοι. Σε καμιά περίπτωση οι Λιβανέζοι δεν θα συγκρούονταν μεταξύ τους για να πέσουν θύματα ξένων σχεδίων συνωμοσίας. Έχουν την πικρή εμπειρία από το παρελθόν και γι' αυτό είναι ενωμένοι και αλληλέγγυοι σε αυτήν την κρίσιμη φάση.


ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18595&m=N44&aa=1)

Tι αποκαλύπτει απόρρητη έκθεση της E.E. για την εισβολή στον Λίβανο

ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ


Ολοκληρωτικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών στην περιοχή - με Χεζμπολάχ, Συρία και Ιράν επιδιώκει το Ισραήλ - και στον στόχο του αυτό έχει την απόλυτη συμπαράσταση των Ηνωμένων Πολιτειών.

H διαμόρφωση μιας Μέσης Ανατολής «κομμένης και ραμμένης» στα μέτρα της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ γεννά φόβους για πλήρη ανάφλεξη, εκατόμβες αμάχων και διαμόρφωση ενός νέου χάρτη με αρχιτεκτονική τρόμου. Την εκτίμηση πως το Ισραήλ είναι έτοιμο για πλήρη πόλεμο προκειμένου να διασφαλίσει το ξεκαθάρισμα της περιοχής - όπως το ίδιο το αντιλαμβάνεται - εκφράζει και απόρρητη έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σημειώνεται ότι στις δηλώσεις της η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις μίλησε περί μιας «νέας Μέσης Ανατολής», προσθέτοντας πως ο στόχος οποιασδήποτε εφικτής λύσης δεν πρέπει να είναι η εκτόνωση της σημερινής έντασης, αλλά μια συνολική λύση για την περιοχή.

H ευθεία αντίθεσή της στην εκεχειρία «όταν δεν έχουν εκλείψει οι αιτίες της σύρραξης», που κατά την Ουάσιγκτον δεν είναι άλλες από τις ενέργειες της Χεζμπολάχ, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία πως η προαναγγελλόμενη «διπλωματική πρωτοβουλία» των ΗΠΑ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ακόμη μια έμπρακτη απόδειξη της στήριξης του Ισραήλ.

H κρυφή Έκθεση

Μόλις μια εβδομάδα πριν, στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ένωσης παρουσιάσθηκε απόρρητη κοινοτική έκθεση, διά χειρός του εξαιρετικά έμπειρου κ. Ότε, σύμφωνα με την οποία δύο είναι τα στοιχεία που πρέπει να λάβει υπόψη της η Ευρώπη στην παρούσα φάση:

1. Το Ισραήλ βρίσκεται - σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας - σε κλίμα κανονικού, «πλήρους» πολέμου. Και

2. Αυτό το οποίο συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες, με τις επιθέσεις κατά της Χεζμπολάχ, είναι στην πραγματικότητα η αφορμή και η ευκαιρία για μια συνολική στρατηγική αντιμετώπιση του ίδιου του προβλήματος ασφαλείας του Ισραήλ, που υπερβαίνει κατά πολύ τη ρίψη πυραύλων εκ μέρους της Χεζμπολάχ.

Διπλωμάτης του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, με γνώση της κοινοτικής Έκθεσης, όταν ρωτήθηκε για το πώς ερμηνεύει η Αθήνα τη ρήση της κ. Ράις περί μιας νέας Μέσης Ανατολής, ήταν αρκετά αποκαλυπτικός: «Ούτε εμείς ούτε οι εταίροι μας έχουμε καμιά αμφιβολία πως αυτό που ενδιαφέρει ως εικόνα τού αύριο τις ΗΠΑ, είναι μια Μέση Ανατολή στην οποία το Ισραήλ δεν θα δέχεται καμιά απολύτως επίθεση και θα έχουν εξαλειφθεί οι δυνάμει "απειλητικές" οργανώσεις, όπως είναι η Χεζμπολάχ αλλά και η Χαμάς».

H ίδια πηγή εξέφραζε σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον κάτι τέτοιο είναι εφικτό, όσο ισχυρή κι αν είναι η πολεμική μηχανή του Ισραήλ και η συμπαράσταση της Ουάσιγκτον. «Το γόητρο της Χεζμπολάχ είναι εξαιρετικά ενισχυμένο στον αραβικό κόσμο και είναι μια οργάνωση με βαθιές κοινωνικές ρίζες. Και στο παρελθόν έχει επιχειρηθεί η εξάλειψη αυτών των οργανώσεων, με οικτρά αποτελέσματα».

Ωστόσο, προκειμένου να πετύχουν η Ουάσιγκτον και το Ισραήλ τους στόχους τους, δεν διστάζουν να βάλουν στο τραπέζι δύο εξαιρετικά επίφοβους παράγοντες, τη Συρία και το Ιράν - δύο χώρες που υποστηρίζουν και εξοπλίζουν τη Χεζμπολάχ. H άμεση εμπλοκή των δύο χωρών στη σύρραξη θα δημιουργήσει εντελώς νέα δεδομένα όχι μόνο για τη Μέση Ανατολή, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή, περιλαμβανομένης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Θέλουν ρήξη στον άξονα Δαμασκού - Τεχεράνης

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ του σχεδίου τους για «στοχοποίηση» του Ιράν, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιχειρούν - όπως διατείνονται διπλωματικές πηγές στην Ουάσιγκτον - να προκαλέσουν ρήξη στον άξονα Δαμασκού - Τεχεράνης. Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, οι Αμερικανοί δεν προσφέρουν κανένα κίνητρο στη Συρία για να αλλάξει στάση και πολιτική, καθιστώντας αμφίβολο το εγχείρημα. Ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το γεγονός πως πραγματικός στόχος ΗΠΑ - Ισραήλ δεν είναι άλλος από το Ιράν, και τα υπόλοιπα είναι προσχήματα. Όπως είπε στο ραδιοφωνικό του διάγγελμα, «για πολλά χρόνια η Συρία υπήρξε πρωταρχικός υποστηρικτής της Χεζμπολάχ και έχει βοηθήσει να παρασχεθούν στη Χεζμπολάχ φορτία ιρανικής κατασκευής όπλων. Το καθεστώς του Ιράν επίσης έχει αγνοήσει τη διεθνή κοινότητα με τη φιλοδοξία του για πυρηνικά όπλα και τη βοήθεια σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Οι πράξεις τους απειλούν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και εμποδίζουν την επίλυση της τρέχουσας κρίσης και την έλευση διαρκούς ειρήνης σε αυτήν την ταραγμένη περιοχή».


ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18595&m=N43&aa=1)

ΒΗΡΥΤΟΣ

Για παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου κατηγόρησε ευθέως το Ισραήλ ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, υπεύθυνος για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις, Γιαν Εγκελαντ, περιγράφοντας ως «τρομερή» την κατάσταση στη Βηρυτό, την οποία επισκέφθηκε για επιτόπια επιθεώρηση. Ο αριθμός των προσφύγων αυξάνεται συνεχώς, αλλά η βοήθεια δεν μπορεί να φτάσει σε αυτούς.

«Είναι τρομερό. Βλέπω παιδιά τραυματισμένα, άστεγα, πονεμένα», περιέγραφε την περιοδεία του ο Εγκελαντ. «Πρόκειται για έναν πόλεμο στον οποίο οι άμαχοι πληρώνουν δυσανάλογο τίμημα στον Λίβανο και το βόρειο Ισραήλ. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα θα είχαν ισοπεδωθεί με τέτοιον τρόπο, το ένα μετά το άλλο. Μια δυσανάλογη απόκριση εκ μέρους του Ισραήλ συνιστά παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου». Ο Εγκελαντ, που έφτασε στον Λίβανο από τη Συρία, ανακοίνωσε ότι εντός των επόμενων ημερών θα αρχίσει επιχείρηση αρωγής των προσφύγων, επανέλαβε όμως ότι καμία δίοδος δεν είναι ασφαλής για τη μεταφορά φαρμάκων και βασικών αγαθών. Με αίτημα ασφαλείς διαδρόμους θα μεταβεί στο Ισραήλ. «Θα ζητήσω οίκτο για τον άμαχο πληθυσμό», είπε χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής γ.γ. του ΟΗΕ.

Ο αναπληρωτής γ.γ. του ΟΗΕ, Γιαν Εγκελαντ, στη Βηρυτό μιλάει στους δημοσιογράφους μπροστά στα ερείπια
Μεγάλες καθυστερήσεις

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας υπολογίζει ότι ο αριθμός των προσφύγων φτάνει τις 600.000, ενώ αριθμό 750.000 έδωσε ο υπουργός Οικονομίας του Λιβάνου. Αυτό σημαίνει ότι ένας στους πέντε Λιβανέζους έχει εγκαταλείψει το σπίτι του.

Η κατάσταση των προσφύγων που έχουν καταφύγει στο βουνό -στην ύπαιθρο βορείως της Βηρυτού- σε σχολεία αλλά και σε πάρκα είναι ακόμα δύσκολο να αποτιμηθεί. Είναι, όμως, βέβαιο ότι βρίσκονται σε δεινή κατάσταση. Σε ανακοινωθέν του ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός αναφέρθηκε σε ένα «δράμα»: «Τόνοι ανθρωπιστικής βοήθειας βρίσκονται στα σύνορα με τη Συρία». Οι δρόμοι δεν είναι ασφαλείς και η μόνη οδός για να μπουν στο Λίβανο είναι μέσω Κύπρου με πλοία. Σε μια τέτοια περίπτωση όμως οι καθυστερήσεις θα είναι πολύ μεγάλες, είπε αξιωματούχος του Ερυθρού Σταυρού. Πράγματι, από την Κύπρο μεταφέρονται ήδη αποστολές βοήθειας με πλοία, ενώ ακόμη ένα φορτίο θα μεταφερθεί σήμερα αεροπορικώς από τη Μόσχα στη Λάρνακα και από εκεί στον Λίβανο.

Εν τω μεταξύ, έχει επιβραδυνθεί πια η αναχώρηση ξένων υπηκόων από τον Λίβανο, αφού ο μεγαλύτερος όγκος όσων ήθελαν να φύγουν το έχουν ήδη κάνει. Το αμερικανικό προξενείο στη Βηρυτό κάλεσε όλους όσοι θέλουν να φύγουν να το πράξουν αμέσως γιατί η επιχείρηση ολοκληρώνεται. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε ότι έχουν αποχωρήσει 10.000 Αμερικανοί. Η Τουρκία διέθεσε στις ΗΠΑ τη βάση του Ιντσιρλίκ για τον επαναπατρισμό πολιτών τους. Μέσω Μυρσίνας και με ανεφοδιασμό στην Αμμόχωστο, στην απομάκρυνση πληθυσμού από τη Βηρυτό συμμετέχουν και τουρκοκυπριακά πλοία, ανακοίνωσε χθες το πρακτορείο Ανατολή. Εκπρόσωπος του ψευδοκράτους φέρεται να εξέφρασε την προθυμία των αρχών των κατεχομένων να φιλοξενήσουν προσωρινά απεγκλωβισθέντες που έχουν καταφύγει στην ελεύθερη Κύπρο.


(Γαλλικό - Ασ. Πρες - ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Με συνθήματα κατά του Ισραήλ και των επιχειρήσεων που διεξάγει στον Λίβανο, χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας σε ευρωπαϊκές πόλεις αλλά και στον Καναδά, την Αυστραλία και την Ασία. Μεγάλη διαδήλωση υπέρ της ειρήνης έγινε και στο Τελ Αβίβ.

Εβραίοι και Αραβες κατέβηκαν το βράδυ του Σαββάτου στο κέντρο του Τελ Αβίβ με κεντρικά συνθήματα: «ο πόλεμος είναι καταστροφή» και «ναι στην ειρήνη - όχι στον πόλεμο». Οι διαδηλωτές υποστήριξαν ότι «η απαγωγή (των Ισραηλινών στρατιωτών) ήταν μόνο το πρόσχημα» για να ξεκινήσει το Ισραήλ την επιχείρησή του κατά της Χεζμπολάχ. Ζήτησαν να ανταλλαγούν οι στρατιώτες με Λιβανέζους κρατουμένους. Ο πρώην υπουργός Παιδείας του Ισραήλ, Σουλαμίτ Αλόνι, εκ των ομιλητών στη διαδήλωση, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «επέτρεψε στις καταστροφικές) δυνάμεις του στρατού να μας σύρουν στο μακελειό. Οι αμυντικές ένοπλες δυνάμεις δεν μπορούν να γίνουν στρατός κατοχής και φόνων». Οι διαδηλωτές ενθάρρυναν τους στρατιώτες να μην πάρουν μέρος στην επιχείρηση του Λιβάνου: «Ακου στρατιώτη, καθήκον σου είναι να αρνηθείς». Απέναντι στους διαδηλωτές παρατάχτηκαν για λίγο οργισμένοι οπαδοί της επιχείρησης στον Λίβανο, οι οποίοι έφεραν πανό με σύνθημα: «Προδότες, αρκετά πια με εσάς». Διαδηλώσεις που αξίωναν τον τερματισμό της επίθεσης του Ισραήλ στον Λίβανο έγιναν επίσης στο Λονδίνο, τη Στοκχόλμη, το Παρίσι, σε πολλές γερμανικές πόλεις, στην Κωνσταντινούπολη στον Καναδά, στην Αυστραλία και την Ινδονησία. Στη βρετανική πρωτεύουσα μέχρι 20.000 άνθρωποι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της οργάνωσης «Σταματήστε τον Πόλεμο», κατευθύνθηκαν προς το Χάιντ Παρκ, φωνάζοντας υπέρ της ειρήνης. Στη Φρανκφούρτη, εκατοντάδες άτομα διαδήλωσαν κρατώντας κούκλες που συμβόλιζαν τον αριθμό των νεκρών παιδιών του Λιβάνου. Πάνω από 5.000 ήταν οι διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη. Χιλιάδες αγανακτισμένοι κάτοικοι του Μόντρεαλ διαδήλωσαν έξω από το ισραηλινό προξενείο ζητώντας από το Ισραήλ παύση των εχθροπραξιών και από την καναδική κυβέρνηση να καταδικάσει την άδικη επίθεση στον Λίβανο. Εβραίος συμμετέχων, ο Ααρόν Λάκοφ, είπε στη συγκέντρωση ότι «ο πόλεμος σκοτώνει αθώους ανθρώπους και αυτό δεν είναι εβραϊκή αξία». Δέκα χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους του Σίδνεϊ, ενώ στη Γενεύη μια σιωπηλή αλλά εκκωφαντική πολιτική διαμαρτυρία έφερε στον δρόμο 500 ανθρώπους με ένα φέρετρο που έγραφε: «Πέθανε η συνείδηση των Ηνωμένων Εθνών».


(Γαλλικό - Ασ. Πρες - ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και καταδίκης της ισραηλινής επίθεσης, που εξελίσσεται με τις πλάτες των Ευρωαμερικανών ιμπεριαλιστών, διοργανώνουν η ΚΟΘ του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ,

Στις φλόγες του πολέμου
«Ήρθε η ώρα για μία νέα Μέση Ανατολή» σύμφωνα με τη Ράις

(http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/726448_b.jpg)
Από τη συνάντηση Ολμέρτ - Ράις
 
Ηρθε η ώρα για μια «νέα Μέση Ανατολή» δήλωσε η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις, η οποία συναντήθηκε την Τρίτη στην Ιερουσαλήμ με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ και τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς.

Οποιαδήποτε εκεχειρία πρέπει να περιλαμβάνει την απόσυρση της Χεζμπολάχ από τα σύνορα με το Ισραήλ και την ανάπτυξη διεθνούς δύναμης στην περιοχή, επανέλαβε η Αμερικανίδα υπουργός.

«Μία διαρκής λύση θα είναι αυτή που θα ενισχύει τις δυνάμεις της ειρήνης και της δημοκρατίας στην περιοχή. Είναι καιρός για μία νέα Μέση Ανατολή. Είναι καιρός να πούμε σε όσους δεν θέλουν μία νέα Μέση Ανατολή ότι θα υπερισχύσουμε» τόνισε η Ράις.

Παράλληλα, η Κοντολίζα Ράις επισήμανε ότι η ανάγκη για δημιουργία παλαιστινιακού κράτους παραμένει και ότι όλοι θα πρέπει να είναι επικεντρωμένοι και σε αυτό το θέμα, ανεξάρτητα από την εξέλιξη στην κρίση στο Λίβανο.

Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών εξέφρασε, δε, την ανησυχία της για τον πόνο και τα βάσανα που αντιμετωπίζουν «αθώοι άνθρωποι σε ολόκληρη την περιοχή».

Από την πλευρά του ο Ολμέρτ τόνισε πως το Ισραήλ είναι αποφασισμένο να συνεχίσει τις επιχειρήσεις εναντίον της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. «Δεν πολεμάμε την κυβέρνηση του Λιβάνου ή το λιβανικό λαό. Πολεμάμε εναντίον της Χεζμπολάχ» επισήμανε.

«Κάνουμε χρήση του απολύτως βασικού δικαιώματος της αυτοάμυνας» προσέθεσε ο Ολμέρτ.

Η Αμερικανίδα υπουργός τόνισε -στη συνάντηση με την Ισραηλινή ομόλογό της- πως ένας διακανονισμός για τον τερματισμό των συγκρούσεων μεταξύ του Ισραήλ και της λιβανικής Χεζμπολάχ θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε αυτά που οι ΗΠΑ θεωρούν ότι αποτελούν τις πρωταρχικές αιτίες της κρίσης.

Από την πλευρά της η Τζίπι Λίβνι δήλωσε πως «ο ελεύθερος κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μία απειλή. Στόχος της Χεζμπολάχ είναι να βάλει φωτιά και να αιματοκυλήσει τον κόσμο, και εμείς δεν πρόκειται να την αφήσουμε να το κάνει».

Μετά τη συνάντησή του με την Κ.Ράις, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς επανέλαβε την έκκλησή του για κατάπαυση του πυρός τόσο στο Λίβανο, όσο και στη Γάζα και εξέφρασε την ελπίδα να αφεθεί ελεύθερος ο Ισραηλινός στρατιώτης που απήχθη από ενόπλους στη Γάζα, καθώς και οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι από το Ισραήλ.

Ο Αμπάς δεσμεύθηκε να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη και ζήτησε τον άμεσο τερματισμό της ισραηλινής επιθετικότητας στην Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας.

Διάσκεψη της Ρώμης

Η Κοντολίζα Ράις θα συμμετάσχει και στη διεθνή διάσκεψη της Ρώμης για το Μεσανατολικό, που αρχίζει την Τετάρτη. Βασικό θέμα συζήτησης στη διάσκεψη, στην οποία θα συμμετάσχουν ανώτεροι διπλωμάτες από τη διεθνή κοινότητα, είναι η ανάπτυξη μιας νέας διεθνούς δύναμης στο νότιο Λίβανο για να δοθεί τέλος στις συγκρούσεις.

Ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Φουάντ Σινιόρα δήλωσε ότι στη διάρκεια της διάσκεψης στη Ρώμη θα ασκήσει πιέσεις για άμεσο τερματισμό των ισραηλινών επιχειρήσεων.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι επισήμανε ότι ο βασικός στόχος της διάσκεψης είναι να επιτευχθεί η κατάπαυση του πυρός, καθώς και η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών ξεκαθάρισε ότι πριν υπάρξει οποιαδήποτε σκέψη για αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στο Λίβανο, θα πρέπει πρώτα να έχει επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός.

Τα Ηνωμένα Έθνη διαθέτουν ήδη μία ειρηνευτική δύναμη 2.000 ανδρών (UNIFIL) στην περιοχή, η αποστολή της οποίας είναι οι περιπολίες των συνόρων.

Ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας Χαβιέρ Σολάνα τόνισε ότι η ανάπτυξη μιας νέας διεθνούς δύναμης είναι ένα δύσκολο, αλλά κρίσιμο μέρος μιας συνολικής λύσης για την πολιτική αστάθεια του Λιβάνου.

Το Ισραήλ από την πλευρά του έχει αφήσει να εννοηθεί ότι ενδεχομένως θα δεχόταν μια διεθνή δύναμη στα σύνορα, κατά προτίμηση υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ.

Καταγγελία της HRW

Εξάλλου, μη κυβερνητική οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) κατήγγειλε πως το Ισραήλ χρησιμοποίησε βομβίδες θραυσμάτων εναντίον ενός λιβανικού χωριού την περασμένη εβδομάδα.

«Τα πυρομαχικά θραυσμάτων είναι σε απαράδεκτο βαθμό ανακριβή και αναξιόπιστα όπλα όταν χρησιμοποιούνται σε περιοχές όπου υπάρχουν άμαχοι. Δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται σε κατοικημένες περιοχές» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Κένεθ Ροθ, διευθυντής της οργάνωσης που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.

Σύμφωνα με την HRW, «αυτόπτες μάρτυρες και επιζήσαντες» από τα πεδία των μαχών του Λιβάνου, ανέφεραν ότι το Ισραήλ πραγματοποίησε στις 19 Ιουλίου επίθεση με πυρομαχικά θραυσμάτων εναντίον του χωριού Μπλίντα, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί μία 60χρονη γυναίκα και να τραυματιστούν 12 ακόμη πολίτες, μεταξύ των οποίων επτά παιδιά.

Παράλληλα, ερευνητές της οργάνωσης φωτογράφησαν στις 23 Ιουλίου τέτοια «πυρομαχικά θραυσμάτων μέσα στο ίδιο το οπλοστάσιο του ισραηλινού στρατού, σε μία μεραρχία πυροβολικού που σταθμεύει κοντά στα σύνορα του Λιβάνου» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.

Ωστόσο, ο ισραηλινός στρατός υπεραμύνθηκε της χρήσης βομβών θραυσμάτων στο Λίβανο, τονίζοντας πως η χρήση είναι νόμιμη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και ο στρατός χρησιμοποίησε τα πολεμοφόδια αυτά ακολουθώντας τους διεθνείς κανόνες.

Πηγή: www.in.gr (http://www.in.gr)
 

ΒΗΡΥΤΟΣ

Με την καταστροφή δέκα κτιρίων στη νότια Βηρυτό για κάθε ρουκέτα της Χεζμπολάχ που εκτοξεύεται εναντίον του Ισραήλ απείλησε χθες ο ισραηλινός στρατός, ενώ ο πρόεδρος του Λιβάνου, Εμίλ Λαχούντ, κατήγγειλε τη χρήση βομβών φωσφόρου εναντίον αμάχων.

Γκρεμισμένα κτίρια στο Λίβανο. Για διαιρέστε τα διά δέκα...
Ανώτατος αξιωματικός της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, μιλώντας στον επίσημο ραδιοσταθμό των ενόπλων δυνάμεων, δήλωσε χθες ότι «ο αρχηγός του γενικού επιτελείου, Νταν Χαλούτζ, έδωσε εντολή στην αεροπορία να καταστρέφει δέκα πολυώροφα κτίρια των νοτίων προαστίων ως απάντηση σε κάθε εκτόξευση ρουκέτας εναντίον της Χάιφα».

Οι χθεσινοί βομβαρδισμοί προκάλεσαν τον θάνατο τουλάχιστον 10 Λιβανέζων, ανάμεσα στους οποίους δύο παιδιά. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των λιβανέζικων αρχών, ο αριθμός των νεκρών φτάνει έτσι τους 373 κατά τη 13η μέρα από την ισραηλινή επίθεση.

Τα Απάτσι

Τα περισσότερα θύματα προέρχονται από την περιοχή της Τύρου, τόσο στην περιοχή Χαμουσίν, βορείως της πόλης, όσο και στο στρατόπεδο προσφύγων της Ρασιντίγε, νοτίως της Τύρου. Στην ίδια περιοχή τραυματίστηκαν τρεις τραυματιοφορείς όταν επλήγη ασθενοφόρο.

Αγνωστος είναι ο αριθμός των θυμάτων στις συγκρούσεις που γίνονται στο έδαφος, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ, όπου επίλεκτες μονάδες του ισραηλινού στρατού, υποστηριζόμενες από άρματα μάχης, πολιορκούσαν την πόλη Μπιντ Τζμπάιλ, η οποία χαρακτηρίζεται «πρωτεύουσα της αντίστασης» λόγω της σθεναρής υποστήριξής της προς τη Χεζμπολάχ κατά την κατοχή του νοτίου Λιβάνου από το Ισραήλ από το 1982 ώς το 2000.

Ενα ισραηλινό επιθετικό ελικόπτερο «Απάτσι», που επιχειρούσε στην περιοχή, οδηγήθηκε σε αναγκαστική προσγείωση, η οποία δεν διευκρινίζεται αν οφείλεται σε πλήγμα από τις δυνάμεις της Χεζμπολάχ ή σε βλάβη. Κατά την αναγκαστική προσγείωση, προσέκρουσε σε ηλεκτρικά καλώδια, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι δύο επιβαίνοντες. Ισραηλινός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «δεν μπορεί να αποκλειστεί» κατάρριψη του ελικοπτέρου. Σε άλλο σημείο, αναγκαστική προσγείωση πραγματοποίησε άλλο ελικόπτερο, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν έξι στρατιώτες.

Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε ότι έπληξε πέντε ισραηλινά άρματα μάχης στον δρόμο προς την Μπιντ Τζμπάιλ, η οποία έχει εγκαταλειφθεί από τους περισσότερους από τους 30.000 κατοίκους τους. Πολλοί όμως παραμένουν εκεί. Γιατρός του Ερυθρού Σταυρού αναφέρει ότι είδε οικογένειες να έχουν συγκεντρωθεί σε σχολεία, τεμένη και άλλα καταφύγια.

Παρατηρητές του ΟΗΕ εκτιμούν ότι το 40% των κατοίκων των περιοχών του νοτίου Λιβάνου παραμένουν στα σπίτια τους, παρά τις προειδοποιήσεις του ισραηλινού στρατού να φύγουν.

Βόμβες φωσφόρου

Στη Βηρυτό, ο πρόεδρος του Λιβάνου, Εμίλ Λαχούντ, κατηγόρησε το Ισραήλ ότι χρησιμοποιεί βόμβες φωσφόρου.

«Επιτρέπεται βάσει της Συνθήκης της Γενεύης να χρησιμοποιούν βόμβες φωσφόρου και καθοδηγούμενες με ακτίνες λέιζερ βόμβες εναντίον αμάχων και παιδιών;» διερωτήθηκε μιλώντας στο γαλλικό ραδιόφωνο.

«Η σφαγή πρέπει να σταματήσει το ταχύτερο δυνατόν. Μετά, μπορούμε να μιλήσουμε για τα πάντα... Πρέπει να ληφθεί απόφαση για άμεση εκεχειρία», πρόσθεσε.


(Ασ. Πρες, Γαλλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΒΗΡΥΤΟΣ

Προσπάθεια εξωραϊσμού της αμερικανικής στάσης και επικοινωνιακής αντιμετώπισης των κατηγοριών ότι η Ουάσιγκτον κωφεύει στο δράμα του λιβανέζικου λαού, προκειμένου να στηρίξει το Ισραήλ, κατέβαλε χθες η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις, επισκεπτόμενη αιφνιδιαστικά τη Βηρυτό, δηλώνοντας ότι «ανησυχεί βαθιά από την κατάσταση του λιβανέζικου λαού» και χαρακτηρίζοντας για πρώτη φορά «επείγουσα» μια κατάπαυση του πυρός.

Η Κοντολίζα Ράις με τον Ναμπίχ Μπέρι, πρόεδρο του Κοινοβουλίου του Λιβάνου και μεσολαβητή με τη Χεζμπολάχ. Δεν ξέρουμε όμως τι της αρνείται
Αφησε επίσης μισάνοιχτη την πόρτα για επαφές με τη Συρία, επισημαίνοντας ότι υπάρχει αμερικανική πρεσβεία στη Δαμασκό και Αμερικανοί διπλωμάτες που εργάζονται εκεί. «Το πρόβλημα δεν είναι ότι κάποιοι δεν έχουν μιλήσει στους Σύρους. Είναι ότι οι Σύροι δεν έχουν δράσει», είπε. «Δεν είναι ότι δεν έχουμε διπλωματικές σχέσεις. Εχουμε», πρόσθεσε.

Λίγο αργότερα, πάντως, ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει προοπτική «άμεσης εκεχειρίας» και ότι οι ΗΠΑ, η Ουάσιγκτον θέλει μια «διαρκή και βιώσιμη κατάπαυση του πυρός».

Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών έφθασε χθες στη Βηρυτό με ελικόπτερο από την Κύπρο, πριν πάει στο Ισραήλ που ήταν ο πρώτος προγραμματισμένος σταθμός της περιοδείας της, η οποία θα καταλήξει την Τετάρτη στη Ρώμη, όπου και αναμένεται να γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την ύπαρξη ή όχι κάποιου σχεδίου, μετά τη σύνοδο στην οποία θα συμμετάσχουν χώρες όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία.

«Είμαι βαθιά ανήσυχη για την κατάσταση του λιβανέζικου λαού και για τα όσα υφίσταται. Και, προφανώς, ανησυχώ για την ανθρωπιστική κατάσταση», δήλωσε η Κοντολίζα Ράις μετά τη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου, Φουάντ Σινιόρα και πριν συναντηθεί με τον πρόεδρο του κοινοβουλίου, Ναμπίχ Μπέρι, που θεωρείται σύμμαχος της Χεζμπολάχ.

Μέσω του Ναμπίχ Μπέρι, η Κοντολίζα Ράις μετέφερε τους αμερικανικούς όρους προς τη Χεζμπολάχ για την επίτευξη εκεχειρίας. Οπως δήλωσε συνεργάτης του Ναμπίχ Μπέρι, «δεν επιτεύχθηκε συμφωνία, επειδή η Ράις επέμεινε σε ένα πλήρες πακέτο για τη λήξη του πολέμου».

Το πακέτο προέβλεπε η κατάπαυση του πυρός να γίνει ταυτόχρονα με την ανάπτυξη του στρατού του Λιβάνου και της διεθνούς δύναμης στον νότιο Λίβανο και τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ σε βάθος 30 χιλιομέτρων από τα σύνορα με το Ισραήλ. Ο Μπέρι το απέρριψε, αντιπροτείνοντας ένα σχέδιο σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση θα περιλαμβάνει κατάπαυση του πυρός και διαπραγματεύσεις για ανταλλαγή αιχμαλώτων. Στη συνέχεια θα υπάρξει εσωτερικός διάλογος στον Λίβανο για να βρεθεί λύση στον Νότο.

Επικοινωνιακά τρικ

Οπως δήλωσε Αμερικανός αξιωματούχος που ταξίδευε μαζί με την Κοντολίζα Ράις, η επίσκεψη στη Βηρυτό ήταν «μια σημαντική επίδειξη υποστήριξης στους Λιβανέζους και στην κυβέρνηση του Φουάντ Σινιόρα... Το γεγονός ότι πηγαίνουμε στη Βηρυτό, μετά από όλα όσα συνέβησαν, αποτελεί ένα θεαματικό μήνυμα προς τον Λίβανο και την κυβέρνησή του».

Στο Λονδίνο, ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, αντιμετωπίζοντας εξαιρετικά πιεστικές ερωτήσεις για τη στάση του απέναντι στο θέμα του Λιβάνου, αρνήθηκε ότι αυτή έχει στόχο να αφήσει στο Ισραήλ το περιθώριο να ολοκληρώσει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις και εξέφρασε την πεποίθηση ότι «κάποια στιγμή μέσα στις επόμενες μέρες» θα αποκαλυφθεί ένα λεπτομερές σχέδιο για τον τερματισμό της βίας.

«Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον Λίβανο είναι καταστροφή. Πλήττει τη χώρα και την εύθραυστη δημοκρατία της», πρόσθεσε, τόνισε όμως ότι δεν είναι δυνατόν να λήξει η βία χωρίς να εξασφαλισθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις και «πρέπει να σταματήσει και από τις δύο πλευρές».

*Οι ΗΠΑ θα συνεισφέρουν 30 εκατομμύρια δολάρια στο διεθνές αίτημα για ανθρωπιστική βοήθεια στον Λίβανο, δήλωσε χθες ο Αμερικανός αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τα θέματα της Μέσης Ανατολής Ντέιβιντ Ουέλς. Η βοήθεια θα περιλαμβάνει δέματα με υλικό ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για 100.000 ανθρώπους, 20.000 κουβέρτες και συνθετικά σεντόνια. Ο ΟΗΕ είχε απευθύνει νωρίτερα έκκληση για βοήθεια ύψους 150 εκατομμυρίων δολαρίων.


(Ασ. Πρες, Γαλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΒΗΡΥΤΟΣ

Εκκληση για τη χορήγηση επείγουσας ανθρωπιστικής βοήθειας ύψους 150 εκατομμυρίων δολαρίων απηύθυνε χθες ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, αρμόδιος για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις, Γιαν Εγκελαντ, καταδικάζοντας για μία ακόμα φορά τα πλήγματα κατά των αμάχων.

Ο Εγκελαντ, που μίλησε από τη Βηρυτό, δήλωσε ότι το ποσόν αυτό θα διατεθεί για να καλύψει τις ανάγκες 500.000-800.000 αμάχων, για τους επόμενους τρεις μήνες. Οι βασικές ανάγκες αυτή τη στιγμή είναι τρόφιμα, νερό, φάρμακα και γενικότερος υγειονομικός εξοπλισμός. Στο ποσό των 150 εκατομμυρίων περιλαμβάνονται 23,8 εκατομμύρια τα οποία ζήτησε η UNICEF για τα παιδιά του Λιβάνου που βρίσκονται πρόσφυγες στον Λίβανο αλλά και στη Συρία.

Ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ είπε ότι θα εργαστεί για να εξασφαλίσει ασφαλή δίοδο φορτηγών με αναγκαίο υλικό για τους αμάχους. Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες έχουν άμεση ανάγκη και είναι εγκλωβισμένοι στον νότιο Λίβανο.

Μεταξύ αυτών αρκετοί υπήκοοι κρατών-μελών της Ε.Ε., σύμφωνα με ανακοίνωση της φινλανδικής προεδρίας, η οποία ενημέρωσε χθες τους πρεσβευτές των «25» ότι το διάστημα από 17 ως 21 Ιουλίου απομακρύνθηκαν από τον Λίβανο μέσω Κύπρου 23.500 άνθρωποι, περίπου οι μισοί υπήκοοι κρατών-μελών της Ε.Ε.


(Γαλλικό - Ασ. Πρες - ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

και τη στιγμή που γίνονται όλα αυτά
διαβάζεις στη Μακεδονία της Κυριακής ένα άρθρο από κάποιον ελληνογάλλο διπλωμάτη
που υποστηρίζει ότι ο συγκεκριμένος πόλεμος είναι καλός στα πλαίσια του ότι είναι η μόνη διέξοδος για την περιοχή.
Τι να πω;
Αλλά ωραία τα λέμε αυτά από κάποιο γραφείο με κλιματιστικό..

Του ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ

Πονοκέφαλο προκαλούν στην κυβέρνηση της Κύπρου οι αυξανόμενοι αριθμοί αφίξεων από το Λίβανο, αφού οι μισοί από όσους εγκαταλείπουν τη χώρα παραμένουν στο νησί. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μέχρι χθες το πρωί έφτασαν από το Λίβανο στην Κύπρο 35.000 άτομα και έφυγαν μόνο 18.000.

«Αν οι αφίξεις είναι περισσότερες από τις αναχωρήσεις ο αριθμός αυτών που παραμένουν θα μεγαλώνει σιγά σιγά και δεν θα μπορέσουν οι υποδομές που διαθέτουμε να ανταποκριθούν», δήλωσε χθες ο υπουργός Συγκοινωνιών Χάρης Θράσου.

Τις πρώτες μέρες διέφυγαν πολίτες από αναπτυγμένες χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Καναδάς κ.τ.λ.). Οι χώρες αυτές οργάνωσαν την υποδοχή τους στην Κύπρο και την αναχώρηση στις χώρες τους. Το πρόβλημα θα γίνει οξύτερο για την Κύπρο όταν θα αρχίσουν να φτάνουν μεγαλύτεροι αριθμοί υπηκόων φτωχών κρατών (Φιλιππίνες, Σρι Λάνκα), οι οποίοι είτε δεν έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν το ταξίδι τους είτε θα επιδιώξουν να μείνουν στην Κύπρο προς αναζήτηση εργασίας.

Ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Λιλλήκας δήλωσε τις προάλλες ότι αναμένεται πως ο αριθμός των αφίξεων θα φτάσει τις 60-70 χιλιάδες. Η κυβέρνηση της Κύπρου ζήτησε ήδη συμβουλές και βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να φύγουν αυτοί οι άνθρωποι από την Κύπρο το συντομότερο δυνατόν. Επίσης, ζήτησε από την Ε.Ε. ν' ανοίξει τα σύνορά της και να δεχτεί μη Ευρωπαίους υπηκόους που διαφεύγουν από το Λίβανο. Προς το παρόν η Κύπρος εισπράττει μόνο θερμά συγχαρητήρια για τη συνδρομή στην εκκένωση του Λιβάνου από ξένους υπηκόους. Συγχαρητήρια επιστολή στον Τάσσο Παπαδόπουλο απέστειλαν ο Τόνι Μπλερ και ο Ζακ Σιράκ, ενώ η Κοντολίζα Ράις, κατά τη σύντομη συνάντηση που είχε στο αεροδρόμιο Λάρνακας με τον υπουργό Εξωτερικών, εξέφρασε «την ευγνωμοσύνη των ΗΠΑ για την αξιοσημείωτη συνεργασία».

Πέραν των συγχαρητηρίων, ακόμη κανένας δεν φάνηκε πρόθυμος να μοιραστεί με την Κύπρο το βάρος της φιλοξενίας των προσφύγων, περιλαμβανομένης και της οικονομικής παραμέτρου. Στην Κύπρο λειτουργούν ήδη καταυλισμοί προσφύγων σε κλειστά γήπεδα και σχολεία.

Στο μεταξύ το αεροδρόμιο της Λάρνακας ξεπέρασε κατά πολύ τα όριά του. Κατασκευάστηκε για να εξυπηρετεί 2,5 εκατ. επιβάτες και φέτος αναμένεται να διακινήσει 6,5 εκατομμύρια. Μόνο χθες διακινήθηκαν από το αεροδρόμιο Λάρνακας 27.000 επιβάτες. Οπως δήλωσε ο Αντώνης Λεμεσιανός, διευθυντής της Πολιτικής Αεροπορίας στο αεροδρόμιο Λάρνακας, σε ένα εικοσιτετράωρο «φτάνουμε στο 70% με 80% της λειτουργίας του αεροδρομίου "Ελευθέριος Βενιζέλος" στην πιο πολυσύχναστη ημέρα του».

Η κρίση του Λιβάνου αναμένεται πως μακροπρόθεσμα θα επιφέρει οικονομικά οφέλη στην Κύπρου. Ο Λίβανος θα δεχόταν φέτος δύο εκατομμύρια τουρίστες. Εκτιμάται ότι μερίδιο από τον τουρισμό που θα χάσει ο Λίβανος θα καρπωθεί η Κύπρος. Επίσης, η Βηρυτός έγινε ξανά τα τελευταία χρόνια το οικονομικό και επιχειρηματικό κέντρο της Μέσης Ανατολής. Αν η κρίση στο Λίβανο δεν ξεπεραστεί γρήγορα, πολλές από τις επιχειρήσεις αυτές θα μεταφερθούν στην Κύπρο, όπως είχε συμβεί τη δεκαετία του '80.

Τότε, όταν ο Λίβανος φλεγόταν από τον εμφύλιο πόλεμο, πολλές χιλιάδες Λιβανέζοι εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο. Ο εμφύλιος του Λιβάνου έδωσε ώθηση στην κυπριακή οικονομία. Ο εύπορος πληθυσμός ενοικίασε σπίτια στην Κύπρο, κυρίως στη Λεμεσό. Πολλές ξένες υπεράκτιες εταιρείες μετέφεραν τις έδρες των δραστηριοτήτων τους στο νησί και συνέβαλαν στο λεγόμενο κυπριακό οικονομικό θαύμα της δεκαετίας του '80.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

*GIDEON LEVY

O πόλεμος αυτός πρέπει να σταματήσει τώρα, αμέσως. Κάθε μέρα που περνάει το κόστος αυξάνεται, ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται, χωρίς το Ισραήλ να αποκομίζει κάτι. Αυτή είναι μια καλή στιγμή να τελειώσουν όλα, διότι και οι δύο πλευρές μπορούν να ισχυριστούν ότι κέρδισαν: το Ισραήλ έβλαψε τη Χεζμπολάχ και η Χεζμπολάχ έβλαψε το Ισραήλ. H Ιστορία δείχνει πως δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή για μια διευθέτηση, μια διεθνή συμφωνία.

Το Ισραήλ πήγε στον πόλεμο με βάσιμη εξήγηση και βρώμικα μέσα. Υποστηρίζει ότι έχει κηρύξει πόλεμο στη Χεζμπολάχ, πρακτικά ωστόσο καταστρέφει τον Λίβανο. Έχει ήδη κερδίσει ό,τι θα μπορούσε να κερδίσει. H πολεμική αεροπορία μπορεί να συνεχίσει να σπέρνει την καταστροφή στις αστικές περιοχές, να ρίχνει δεκάδες τόνους βομβών σε πραγματικά ή φανταστικά μπούνκερ και να σκοτώνει αθώους Λιβανέζους, όμως τίποτε καλό δεν θα βγει από αυτό.

Αυτοί που ήθελαν να αποκαταστήσουν τις αποτρεπτικές δυνατότητες του Ισραήλ τα κατάφεραν. H Χεζμπολάχ και οι υπόλοιποι εχθροί του Ισραήλ γνωρίζουν πως το Ισραήλ αντιδρά με τρομακτική δύναμη σε κάθε πρόκληση. H παρουσία της οργάνωσης στον Νότιο Λίβανο έχει περιοριστεί. Και μήνες να συνεχιστεί ο πόλεμος, οι υπόλοιποι στόχοι του Ισραήλ - η επιστροφή των συλληφθέντων στρατιωτών και η εξόντωση του επικεφαλής της Χεζμπολάχ - δύσκολα θα επιτευχθούν. Ο ισραηλινός στρατός ζητάει «ακόμα δύο εβδομάδες» και μετά από δύο εβδομάδες θα ζητήσει «ακόμα δύο εβδομάδες». Στο μεταξύ, το κόστος εκτοξεύεται στα ύψη.

Κάθε μέρα που περνάει, η οργή της διεθνούς κοινότητας εντείνεται. Μπορεί το γεγονός ότι ο Τζορτζ Μπους και ο Τόνι Μπλερ επευφημούν το Ισραήλ να παρηγορεί τον Εχούντ Ολμέρτ και τα ισραηλινά MME, δεν είναι όμως αρκετό για να πείσει τα εκατομμύρια των τηλεθεατών, ανά τον κόσμο, που βλέπουν τις εικόνες της καταστροφής και του θανάτου. Μια μέρα θα γίνει σαφές ότι ο πόλεμος αυτός ήταν άσκοπος, όπως όλοι οι πόλεμοι επιλογής. Μόνο μέσω διαπραγματεύσεων θα αφεθούν ελεύθεροι οι Ισραηλινοί στρατιώτες. Όσο για τον στόχο της εξόντωσης του Νασράλα, ούτε συνετός είναι ούτε πρακτικός. Ας θυμηθούμε τους δεκάδες ανθρώπους που έχει δολοφονήσει το Ισραήλ στον Λίβανο και τα παλαιστινιακά εδάφη: κάθε ένας από αυτούς αντικαταστάθηκε από κάποιον άλλο, συνήθως περισσότερο ταλαντούχο και επικίνδυνο. Ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει. Ας μας πιέζει όσο θέλει ο Αμερικανός πρόεδρος να συνεχίσουμε. Ας μας επευφημεί όσο θέλει στο βρετανικό Κοινοβούλιο ο Βρετανός πρωθυπουργός. Στο Ισραήλ και τον Λίβανο, η αιματοχυσία εντείνεται, η φρίκη γιγαντώνεται, το κόστος μεγαλώνει και όλα αυτά για το τίποτα.

*Ο Γκίντεον Λέβι είναι αρθρογράφος της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτζ».

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18596&m=N48&aa=3)

Ο ΠΡΕΣΒΗΣ του Λιβάνου στην Αθήνα μιλά στην «Ε»:

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην ΝΤΙΝΑ ΒΑΓΕΝΑ

Είναι πικρό το δίδαγμα της Ιστορίας: Κάθε αραβοϊσραηλινός πόλεμος στη Μέση Ανατολή, τουλάχιστον από την πλευρά του επιτιθέμενου, ξεκινά μέσα σε κλίμα ευρείας εθνικής συναίνεσης και τελειώνει με μια μεγάλη πολιτική κρίση.

Και η κρίση γεννά βία και φανατισμό ως μελλοντική υποθήκη, ενώ οι φωνές της μετριοπάθειας και της λογικής σπρώχνονται πίσω, να μην τις ακούν οι επηρεαζόμενοι από το θυμικό της βίας.

Ουίλιαμ Χαμπίμπ: «Η κυβέρνηση του Λιβάνου επιθυμεί ένα πακέτο διαπραγμάτευσης»
Μια τέτοια φωνή είναι αυτή του Ουίλιαμ Χαμπίμπ, πρέσβη του Λιβάνου στην Αθήνα: «Υπάρχει ακόμα χρόνος να σωθεί το όνειρό μας», έλεγε στη διάρκεια της συζήτησής μας, και μόνο η πολυετής διπλωματική πείρα του 59χρονου πρέσβη ήταν φανερό ότι εμπόδιζε τα μάτια του να ξεχειλίσουν από δάκρυα. Τον Σεπτέμβριο κλείνει έξι χρόνια θητείας στην Ελλάδα ο κ. Χαμπίμπ, κατέχοντας λόγω παλαιότητας και το αξίωμα του πρυτάνεως των εδώ Αράβων πρεσβευτών. Η σχέση του με την Ελλάδα ως ιδέα ξεκίνησε -μας είπε- σχεδόν από τη γέννησή του, όντας μέλος οικογένειας Ελληνορθοδόξων από τα βουνά του Βορείου Λιβάνου. Εδώ πρωτοήρθε 13 χρόνων παιδάκι: Ο πατέρας του, ο Φαρίντ Χαμπίμπ, υπήρξε πρεσβευτής του Λιβάνου στην Αθήνα από το 1960 μέχρι το 1965. Αλλες εποχές και για τις δύο χώρες.

Μια ακόμα γενιά σημαδεύεται στον Λίβανο από τον όλεθρο του πολέμου σε μια εποχή που η χώρα πάσχιζε να ορθοποδήσει και να πετύχει εθνική ανεξαρτησία και σταθερότητα. Σύμφωνα με τον κ. Χαμπίμπ, «ένα χρόνο πριν, ενώ οι Λιβανέζοι έβγαιναν στους δρόμους ενωμένοι, όλες οι κοινότητες φώναζαν το ίδιο σύνθημα "Θέλουμε ένα Λίβανο ελεύθερο". Ο καθένας είχε πλέον τη δυνατότητα να ονειρεύεται. Και το όνειρο ήταν πως τώρα, η διεθνής κοινότητα, αφού πια μας είχε χρησιμοποιήσει ως θέατρο περιφερειακών σκοπιμοτήτων, θα μας επέτρεπε να γίνουμε παράγων μετριοπάθειας και σταθερότητας και ένας καλός τόπος διαλόγου ανάμεσα σε διαφορετικές κοινότητες, την ώρα που σε άλλα μέρη του κόσμου μιλάμε για συγκρούσεις πολιτισμών· πως η πατρίδα μας θα γινόταν χώρα-μοντέλο. Γιατί υπάρχουν κι άλλες χώρες στην περιοχή, όπως η Κύπρος, όπου διαφορετικές κοινότητες βρίσκονται εμπρός σε ένα σταυροδρόμι και ή θα ξαναζήσουν μαζί ή θα υπάρξει διαχωρισμός, κάτι σκληρό για τον καθένα. Ετσι, ένα χρόνο πριν, οι Λιβανέζοι έδειξαν καθαρά ότι είχαν αυτό το όνειρο. Ξαναχτίσαμε τη χώρα μας που είχε τόσα πολλά υποφέρει από πολέμους των άλλων».

* Και τώρα, ξανά, τι;

* «Είναι ξεκάθαρο πως μας ξαναχρησιμοποίησαν ως θέατρο. Δεν υπάρχει λογική εξήγηση γι' αυτή την επιθετικότητα. Πριν ξεκινήσει αυτός ο κύκλος της βίας υπήρχε σε εξέλιξη διάλογος μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών της κοινωνίας μας. Πολλά θέματα βρίσκονταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Οπως η έκκληση της Συμφωνίας του Τάεφ (σ.σ.: το 1989 για τον τερματισμό του εμφυλίου) που μιλούσε για το γενικό αφοπλισμό όλων των πολιτοφυλακών και την ανάληψη από το στρατό του Λιβάνου του ελέγχου σε όλο το έδαφος του Νοτίου Λιβάνου. Στον Λίβανο τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς συμβιβασμούς, αφού είμαστε μια κοινωνία αποτελούμενη από τόσες διαφορετικές κοινότητες.

Εχουν επιλύσει τίποτε οι πόλεμοι στην περιοχή μας όλα αυτά τα χρόνια; Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει εάν όλοι αυτοί οι πόλεμοι που έγιναν έδωσαν κάποιο αποτέλεσμα; Θα έλεγα, πως ναι. Σε κάθε πόλεμο υπήρξε κι από μία ομάδα που η κοινή γνώμη την αποκάλεσε εξτρεμιστική. Τι προκάλεσε την εμφάνιση ομάδων όπως η Χεζμπολάχ; Δεν ήταν ο πόλεμος του 1982 και η κατοχή μέρους της χώρας; Κι αυτός ο πόλεμος τι αποτέλεσμα θα φέρει; Τι άλλο αποτέλεσμα από την καταστροφή του Λιβάνου; Την καταστροφή του ονείρου μας; Και την ίδια στιγμή θα δώσει περισσότερα επιχειρήματα σε ανθρώπους που δεν πιστεύουν στη μετριοπάθεια».

**Και οι όποιες στρατιωτικές επιτυχίες για τις οποίες επαίρεται η ισραηλινή πλευρά;

* «Είμαι πολιτειολόγος, όχι μιλιταριστής. Δεν βλέπω πως η στρατιωτική δράση στο στάδιο που βρισκόμαστε θα φέρει αποτελέσματα. Η κυβέρνηση του Λιβάνου, που εκπροσωπεί όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας, ζητά από τη διεθνή κοινότητα να βοηθήσει να επιλυθούν τα εκκρεμή ζητήματα με τον εξαναγκασμό του Ισραήλ να αποσυρθεί στα σύνορά του. Να αποσυρθεί από τα αγροκτήματα του Σεμπά (σ.σ.: κατεχόμενο λιβανικό έδαφος που δεν επεστράφη με την αποχώρηση των Ισραηλινών από τη "ζώνη ασφαλείας" το 2000) και να απελευθερώσει τους τελευταίους τρεις Λιβανέζους υπηκόους που κρατά στις φυλακές από τη δεκαετία του '80. Δεν έχει υπάρξει πρόοδος. Και τώρα, δυστυχώς, έχουμε αυτή τη νέα διαμορφούμενη κατάσταση. Ελπίζουμε ότι υπάρχει ακόμα χρόνος να σταματήσει ο πόλεμος, να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός και η διεθνής κοινότητα να βοηθήσει την κυβέρνησή μας να επιλύσει το πρόβλημα με πολιτικά και διπλωματικά μέσα. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν υπάρξει βούληση από το Ισραήλ, να ελευθερώσει τους κρατουμένους, να αποσυρθεί από το Σεμπά. Αλλιώς, δημιουργώντας κάπου ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, χιλιάδες τραυματίες και εκατοντάδες νεκρούς, κυρίως άμαχους, αθώους ανθρώπους, πώς να επικρατήσει η μετριοπάθεια; Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, κάθε μετριοπαθής πολιτικός ηγέτης θα απολέσει το δικαίωμα διά να ομιλεί. Δεν γίνεται να μιλάς τέτοια γλώσσα όταν τριγύρω σου οι άνθρωποι υποφέρουν. Τώρα είναι η ώρα, αύριο θα είναι πολύ αργά».

* Είναι πρόσχημα σκέτο, μήπως, η Χεζμπολάχ;

* «Εάν το πρόβλημα είναι, όπως λένε, η Χεζμπολάχ, η κυβέρνησή μας θα το συζητήσει με αξιοπρεπή, πολιτισμένο τρόπο, με όλα τα κόμματα, της Χεζμπολάχ συμπεριλαμβανομένης. Ποιοι είναι οι άλλοι αντικειμενικοί στόχοι, δεν ξέρω. Ξέρω μόνο πως ήταν και είναι πάρα πολύ σκληρό για μας να χάνουμε τόσους ανθρώπους στους πολέμους και να βλέπουμε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού να μεταναστεύει. Ηταν σκληρό να βλέπουμε την καταστροφή της χώρας. Κάποιοι γύρισαν πίσω και ξαναέκτισαν. Και τώρα τους τα ξαναγκρεμίζουν. Αν θέλουμε μετριοπάθεια, σταθερότητα και ευημερία ως μία βιώσιμη λύση, τώρα πια στρίβουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση».

* Θα μπορούσε να αποτελέσει όντως εγγύηση σταθερότητας μια ΝΑΤΟϊκή ειρηνευτική δύναμη;

* «Αδυνατώ να προβλέψω. Είναι πολύ νωρίς. Η κυβέρνηση του Λιβάνου επιθυμεί ένα πακέτο διαπραγμάτευσης μέσω του οποίου όλα τα εκκρεμή θέματα θα βρουν την επίλυσή τους. Πώς θα οργανωθεί αυτή η διαδικασία όμως. Η Χεζμπολάχ έχει δύο υπουργούς στην κυβέρνηση, έχει βουλευτές στο Κοινοβούλιο. Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Ναμπίχ Μπέρι είπε ότι η Χεζμπολάχ δεν θα έχει αντίρρηση εάν η κυβέρνηση μπει σε διαπραγματεύσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι η Χεζμπολάχ θα διαπραγματευτεί απευθείας ή ότι η κυβέρνηση θα διαπραγματευτεί απευθείας με το Ισραήλ».

**Γιατί τόσες πολλές φορές ο Λίβανος έχει γίνει πεδίο βίαιων αναμετρήσεων;

* «Είναι λιγότερο επικίνδυνο για τη διεθνή σταθερότητα να χρησιμοποιούνται μικρές χώρες, παρά μεγάλες. Είναι όπως η διαφορά ανάμεσα σε δύο καταστήματα που το ένα πουλάει ρούχα και το άλλο κρύσταλλα και πανάκριβες πορσελάνες. Δεν αμολάς έναν ελέφαντα μέσα στο κατάστημα με τα κρύσταλλα. Για ορισμένες χώρες απλώς δεν επιλέγονται οι εξωτερικές επεμβάσεις. Σε κάθε χώρα τον πληθυσμό της οποίας αποτελούν διαφορετικές κοινότητες, εάν υπάρχει βούληση ξένης επέμβασης, είναι ευκολότερο να υπάρξει αυτή από ό,τι σε άλλες χώρες στις οποίες δεν υφίστανται αυτές οι ευαίσθητες ισορροπίες μεταξύ κοινοτήτων».

**Πιστεύετε ότι η διεθνής κοινότητα έχει τη δύναμη να αναστρέψει τη βούληση ΗΠΑ, Βρετανίας και Ισραήλ;

* «Πιστεύω ότι η διεθνής κοινή γνώμη είναι σε θέση να το πετύχει. Ο ρόλος της είναι πολύ σημαντικός, ακόμα και όταν αυτοί που σχεδιάζουν και αποφασίζουν τις μεγάλες διεθνείς πολιτικές δεν ακούν τις κραυγές των αθώων και δεν βλέπουν την καταστροφή. Η διεθνής κοινή γνώμη αυτά τα νιώθει και είναι σε θέση να ασκήσει αποτελεσματική πίεση. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό,
στο όνομα οποιουδήποτε αντικειμενικού στόχου, να καταστρέφεται μια ολόκληρη χώρα και να υποφέρουν τόσοι άνθρωποι».

Ο κ. Χαμπίμπ διακήρυξε ότι νιώθει ευγνώμων για την ελληνική στάση απέναντι στην τραγωδία που ξαναζεί η χώρα του:

«Η ελληνική αντίδραση -λέει- ήταν πολύ παραπάνω από ό,τι θα μπορούσα να περιμένω. Προσωπικά αγαπώ πολύ την Ελλάδα και διατηρώ βαθείς πολιτισμικούς και πνευματικούς δεσμούς με τη χώρα σας από μικρό παιδί. Κι όμως εξεπλάγην βλέποντας πόσο έντονες ήταν οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης από τους Ελληνες. Ανθρωποι που δεν τους γνωρίζω, κάθε ηλικίας, τηλεφωνούν καθημερινά στην πρεσβεία. Μία ηλικιωμένη κυρία, μίλησα μαζί της, μου έλεγε "υπήρξαμε κάποτε πρόσφυγες στον Λίβανο, μια οικογένεια μας δέχτηκε στο σπίτι της και μας έδωσε τα πάντα. Θέλω να το ανταποδώσω. Δεν είμαι πλούσια, αλλά το σπίτι μου είναι ανοιχτό για μια οικογένεια προσφύγων από τον Λίβανο. Τι να κάνω;" Κι εγώ της απάντησα. "Απλώς προσευχήσου". Είδατε; Βλέποντας αυτά που συμβαίνουν σήμερα στον Λίβανο σκεφτόμαστε ότι γυρίσαμε πίσω στην εποχή των θηρίων, αλλά όταν δεχόμαστε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, σκεφτόμαστε πως όχι, δεν χάσαμε τον μπούσουλα, υπάρχει ακόμα ανθρωπιά. Και επιτρέψτε μου να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Στον πόλεμο, αυτό που μετρά είναι το πόσες φορές είδες τον ήλιο να ανατέλλει»


«Όταν ο πόλεμος αρχίζει, οι μέρες χάνουν το νόημά τους. H έννοια του χρόνου αποκτά άλλη διάσταση. H Δευτέρα δεν διαφέρει σε τίποτα από την Παρασκευή και ο μήνας ελάχιστα απασχολεί, αν άρχισε ή τελείωσε. Στον πόλεμο, αυτό που μετρά είναι το πόσες φορές είδες τον ήλιο να ανατέλλει απ' όταν ξεκίνησαν οι μάχες και το αν εσύ στέκεις ακόμη εκεί. Όταν ο πόλεμος τελειώσει, ρώτα την ημέρα, σημείωσε τον μήνα, κοίτα την ώρα και να 'σαι σίγουρος ότι τη στιγμή εκείνη θα τη θυμάσαι για πάντα».



H φράση αυτή ανήκει στον Χουσεΐν, κάτοικο της Βηρυτού και οδηγό του Associated Press. Ήταν η απάντησή του όταν ένας συνάδελφος τον ρώτησε τι ώρα θα επέστρεφαν από την πόλη της Τύρου - για την οποία βρίσκονταν καθ' οδόν - κι αν θα γύριζαν στη Βηρυτό την ίδια μέρα.

Τα δικά του δρομολόγια

Ο Χουσεΐν γνωρίζει τους δρόμους του Λιβάνου καλύτερα από κάθε άλλον. Ξέρει επίσης πως, όταν ένας πόλεμος αρχίζει, οι δρόμοι παραμένουν μόνο στον χάρτη. Κι επειδή έχει βιώσει όλες τις κρίσεις από το 1975 έως και σήμερα, έχει χαράξει τα δικά του δρομολόγια μέσα από βουνά, ποτάμια και παράδρομους για κάθε προορισμό, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ακολουθώντας τη συμβουλή του, ο δημοσιογράφος κοίταξε το ρολόι του κι αστειευόμενος ανέφερε στον Χουσεΐν ότι βρίσκονται στη 14η μέρα του πολέμου. «Αν μετράς από τώρα, ευχήσου να τελειώσει γρήγορα», απάντησε με ύφος αδιάφορο, κοιτώντας στον καθρέφτη του αυτοκινήτου, ενώ σταματούσε έξω από ένα καφενείο στη Σιδώνα. Πριν προλάβουν να ανοίξουν την πόρτα και να κατέβουν από το αυτοκίνητο, είδαν ένα άλλο όχημα να κατευθύνεται με ταχύτητα προς το μέρος τους και να σταματά δίπλα τους. H πόρτα του συνοδηγού άνοιξε κι ένας ψηλός άνδρας, κρατώντας ένα 45άρι πιστόλι στο αριστερό του χέρι, τους πλησίασε κρύβοντας βιαστικά το όπλο στο πίσω μέρος της ζώνης, κάτω από το πουκάμισό του. Από το παράθυρο του αυτοκινήτου, έριξε μια ματιά στους επιβάτες και στη θέα του Χουσεΐν τραβήχτηκε ένα βήμα πίσω χαιρετώντας τον με τρόπο που υποδείκνυε σεβασμό προς το πρόσωπό του. Έκανε πίσω, μπήκε στο αυτοκίνητο και σταμάτησε στην κορυφή του δρόμου.

Πολιτοφυλακή

Αν και η Σιδώνα αποτελεί τη γενέτειρα του Ραφίκ Χαρίρι, η πολιτοφυλακή της Χεζμπολάχ ελέγχει οποιονδήποτε είναι ξένος με το περιβάλλον. H πλειονότητα των κατοίκων είναι σουνίτες μουσουλμάνοι, οι οποίοι ωστόσο υποστηρίζουν σε ποσοστό 80% τη σιτική οργάνωση της Χεζμπολάχ. Στα καφενεία της πόλης, πάνω από τα ράφια με τους ναργιλέδες στέκει η φωτογραφία του σεΐχη Χασάν Νασράλα. Είναι το σύμβολο της αντίστασης, η προσωποποίηση της νίκης και της εκδίωξης των ισραηλινών στρατευμάτων από τον Νότιο Λίβανο το 2000. Για τους σουνίτες της Σιδώνας, η Χεζμπολάχ δεν αποτελεί το αντίπαλο δέος στη θρησκευτική σκακιέρα, αλλά τον ορισμό του μουτζαχεντίν, δηλαδή του υπηρέτη του λαού.

Σε αντίθεση με τον Κεντρικό και Βόρειο Λίβανο, το νότιο τμήμα της χώρας λειτουργεί - ή τουλάχιστον λειτουργούσε αφού πλέον δεν υφίσταται - κάτω από ιδιόμορφες συνθήκες. H Χεζμπολάχ (το Κόμμα του Θεού) από το 1980, οπότε και συστάθηκε, κράτησε κλειστές τις πόρτες στη Δύση και επιχείρησε - ειδικότερα στη δεκαετία του '90 - να επιβάλει την ιρανική μορφή ισλαμικού κράτους εμπνευσμένη από την ιρανική επανάσταση.

Το Ιράν χρηματοδότης

Αν και η κοινωνία του Λιβάνου ουδέποτε αποδέχτηκε τα οράματα, τις αρχές και τον τρόπο ζωής των σκληροπυρηνικών σιιτών μουσουλμάνων, η Χεζμπολάχ κατάφερε να ελέγξει το σύνολο του Νότου της χώρας και να δημιουργήσει ένα κράτος εν κράτει. Από το 1982, οπότε το 40% των σιιτών έδωσε 8 έδρες στο πολιτικό πλέον σκέλος της οργάνωσης, ο σεΐχης Νασράλα φρόντισε να επηρεάζει την πολιτική και να διασφαλίζει τις σχέσεις με τη Συρία. Το Ιράν φέρεται να στάθηκε κοντύτερα από κάθε άλλον στην προσπάθεια για δημιουργία υποδομών στον Νότιο Λίβανο από τη Χεζμπολάχ χρηματοδοτώντας συχνά πυκνά το Κόμμα του Θεού.

Πλέον η ζωή στον Νότο δεν ήταν ίδια όπως παλιά και δεν γοήτευε τους πάντες. H νέα γενιά δυσανασχετούσε με τις επιταγές του μουεζίνη και τη θρησκευτική αστυνόμευση. Αρκετοί ήταν εκείνοι που αναζήτησαν την ηρεμία και την ταυτότητά τους στη Βηρυτό ή ακόμα και το εξωτερικό, αφήνοντας πίσω συγγενείς και φίλους.

Όσοι δεν έφυγαν, πήραν τα όπλα

ΣΤΟ NOTIO TMHMA της Βηρυτού, η Χεζμπολάχ έστησε τη δική της πολιτεία. H συνοικία Ντάχια φιλοξενούσε το αρχηγείο και στην ευρύτερη περιοχή, οι κάτοικοι οργανώθηκαν σε ομάδες επιβλέποντας και ελέγχοντας όσους επιχειρούσαν να εισέλθουν σε αυτήν. H αστυνομία και ο στρατός του Λιβάνου ουδέποτε επιχείρησαν να ελέγξουν τις περιοχές αυτές. Οι ξένοι δημοσιογράφοι, όταν συναντούσαν τον ηγέτη της οργάνωσης ή τον σεΐχη Κάσεμ, οδηγούνταν σε αυτοκίνητα με κουρτίνες στα παράθυρα και είχαν καλυμμένα τα μάτια καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Χάριν όμως σε αυτά τα μέτρα ασφαλείας, η ηγεσία της οργάνωσης επιβίωσε μέχρι σήμερα από τις επιχειρήσεις των Ισραηλινών.

H συνοικία Ντάχια δεν υφίσταται πλέον και ο Νότιος Λίβανος έχει ισοπεδωθεί. Οι πρόσφυγες αγγίζουν, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το ένα εκατομμύριο. Τα παιδιά που έχασαν τη ζωή τους στους βομβαρδισμούς είναι περίπου 270 κι εκείνα που τραυματίστηκαν ξεπερνούν τα 800. Το κόστος σε υποδομές και ανθρώπινες ζωές υψηλό, και ο στόχος του Ισραήλ φέρεται να είναι η δημιουργία αρνητικού κλίματος για τη Χεζμπολάχ μέσα από τα όσα υποφέρουν στο σύνολό τους οι πολίτες της χώρας.

Όμως τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά. Ακόμα και στις γειτονιές των χριστιανών το κυρίαρχο στοιχείο είναι ο σεβασμός για τους μαχητές της Χεζμπολάχ. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ή ακόμα και οι υπουργοί, όταν μιλούν γι' αυτούς, τους αποκαλούν μαχητές.

Στον Νότιο Λίβανο, όσοι δεν έφυγαν, πήραν τα όπλα και βγήκαν στα βουνά για να συνταχτούν μαζί τους. H υποδομή που δημιουργήθηκε από την οργάνωση τα έξι τελευταία χρόνια σε επίπεδο καταφυγίων, αποθηκών, πυρομαχικών και αμυντικών θέσεων καθιστά δύσκολο το εγχείρημα της κατάληψης από τον ισραηλινό στρατό.

Οι εκτιμήσεις για αποδυνάμωση του στρατιωτικού σκέλους της Χεζμπολάχ αποτελούν μάλλον υπεραισιόδοξο σενάριο αφού ο ανταρτοπόλεμος τον οποίο ακολουθούν μετριάζει στο ελάχιστο τις απώλειές τους ενώ η αδυναμία επιβολής της στρατιωτικής μηχανής του Ισραήλ επηρεάζει αρνητικά το ηθικό των στρατιωτών του που επιχειρούν σε εχθρικό περιβάλλον. H ήττα της Χεζμπολάχ μπορεί να επέλθει μόνο μέσα από τις δυνάμεις του Λιβάνου. Μέσα από την ίδια την κοινωνία και την απεξάρτηση των πολιτικών κομμάτων της χώρας από τα δεσμά με γειτονικά καθεστώτα.

H έλλειψη οράματος και συγκεκριμένης πολιτικής από τη Δύση στα προβλήματα της Μέσης Ανατολής εκτιμάται ότι θα κλιμακώσει ακόμα περισσότερο την ένταση στην περιοχή μακροπρόθεσμα. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι πως ξένοι διπλωμάτες διαβλέπουν ενδυνάμωση της σιιτικής ισλαμικής οργάνωσης κατόπιν της ολοκλήρωσης των πολεμικών επιχειρήσεων, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι οι κρίσεις ενισχύουν τις ακραίες φωνές και θέτουν σε κίνδυνο τις εύθραυστες πολιτικές ισορροπίες του Λιβάνου.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18597&m=N41&aa=1)

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Επιστρέφουμε για να κινητοποιήσουμε τους Ευρωπαίους κατά της ισραηλινής βαρβαρότητας * ΕΙΚΟΝΕΣ τραγωδίας στο νοσοκομείο και διαδήλωση στην πλατεία Μαρτύρων, στο κέντρο της Βηρυτού
ΒΗΡΥΤΟΣ
Αποστολή: ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΜΑ

Με την ευχή να σταματήσουν οι εχθροπραξίες καθώς και με μεγάλη απαισιοδοξία, καταγγελίες για βάρβαρη ισραηλινή επιδρομή μια διαδήλωση που διοργάνωσαν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις του Λιβάνου, ολοκλήρωσαν τις συναντήσεις τους τα μέλη του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ανάμεσά τους και στελέχη του ΣΥΝ) στη Βηρυτό.

«Πρώτη προτεραιότητα είναι να σταματήσει ο πόλεμος. Την κύρια ευθύνη για την πολεμική σύρραξη έχουν οι Ισραηλινοί και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ζητούμε από την Ευρωπαϊκή Ενωση να παίξει έναν διαφορετικό, ενεργό ρόλο», ήταν η κοινή τους δήλωση, σε συνέντευξη Τύπου, λίγο πριν φύγουν.

Ο Γερμανός εκπρόσωπος Βόλφγκαν Γκέρκε δήλωσε ότι ο πόλεμος αποτελεί στίγμα γι' αυτούς που συνεχίζουν. «Ας σκεφθούν όσοι σκοτώνουν γυναικόπαιδα ότι κι αυτοί έχουν παιδιά, αδέλφια που δεν θα ήθελαν να έχουν την ίδια τύχη». Ο ίδιος δήλωσε ότι διαφωνεί «με τις θέσεις της γερμανικής κυβέρνησης που είναι κοντά στις αμερικανικές. Εμείς ζητάμε διακοπή των εχθροπραξιών».

Ολοι τόνισαν ότι στις πόλεις και τα χωριά του νοτίου Λιβάνου, που χτυπούν ανελέητα οι ισραηλινές δυνάμεις, θα πρέπει να βρεθεί αμέσως πολυεθνική δύναμη και να παρέμβει ανάμεσα στις εμπλεκόμενες πλευρές ύστερα από αποφάσεις και εγγυήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και των Ηνωμένων Εθνών. «Τουλάχιστον απαιτούμε να μην πεθαίνουν άνθρωποι αβοήθητοι», κατέληξαν.

Με το Κ.Κ. Λιβάνου

«Απο την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος στον Λίβανο μέχρι σήμερα μετράμε 47.000 μάρτυρες (θύματα), τόνισε στην ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία ο Χαλέντ Χαντάτ, γεν. γραμματέας του Κ.Κ. Επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στο Ισραήλ για την κρίση, δήλωσε ότι «το Ισραήλ πάντα προσπαθεί να βρει προφάσεις για να χτυπήσει τον Λίβανο. Παλιότερα χτυπούσαν τον Λίβανο γιατί υπήρχαν Παλαιστίνιοι. Τώρα, αφού έφυγαν οι Παλαιστίνιοι, βρήκαν αφορμή τη Χεζμπολάχ. Ο Λίβανος αποτελεί το πρότυπο δημοκρατικής χώρας στην ευρύτερη περιοχή. Εμείς δεν θεωρούμε το Ισραήλ δημοκρατική χώρα. Η τακτική που ακολουθούν οι Ισραηλινοί το δείχνει ξεκάθαρα. Τροφοδοτούν τα πιο ακραία στοιχεία για να εξυπηρετείται η στρατηγική τους. Αυτοί συντηρούν την ύπαρξη του Ισραήλ. Εχει κρατούμενους επί 28 χρόνια και αρνείται τον διάλογο».

Στο κέντρο της Βηρυτού, στην πλατεία Μαρτύρων, πάνω στην ιστορική γέφυρα, διαδήλωσαν χθες η αντιπροσωπεία της ευρωπαϊκής Αριστεράς, ορισμένοι ακόμα Ευρωπαίοι, μέλη διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων και Λιβανέζοι, μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων.

Ενα γιγάντιο πανό έγραφε σε όλες τις γλώσσες να σταματήσει ο πόλεμος. Κάποιο άλλο έγραφε στα αραβικά και αγγλικά ότι υπάρχουν 700.000 εκτοπισμένοι από τις εστίες τους. Ορισμένοι κρατούσαν φωτογραφίες νεκρών παιδιών.

Οι ξένοι αντιπρόσωποι μίλησαν στη συγκέντρωση, ο καθένας στη γλώσσα του. Ολοι απαίτησαν την άμεση κατάπαυση του πυρός, την έναρξη διαπραγματεύσεων, την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας και η όποια παρουσία διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης να έχει ξεκάθαρες εντολές βάσει των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και οπωσδήποτε να είναι αποδεκτή από όλες τις πλευρές του Λιβάνου. Ο Γάλλος βουλευτής Ζαν Κλοντ Λεφόρ, που καταχειροκροτήθηκε, ζήτησε την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τον Λίβανο, επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους με επίβλεψη και συντονισμό από διεθνή ειρηνευτική δύναμη και απελευθέρωση των αιχμαλώτων και από τις δύο πλευρές.

Στο νοσοκομείο

Προηγήθηκε επίσκεψη των βουλευτών και ευρωβουλευτών της Αριστεράς στο Νοσοκομείο Χαρίρι όπου ήρθαν αντιμέτωποι με την τραγωδία. Αρκετά παιδιά τραυματισμένα, ακρωτηριασμένοι άνθρωποι. Τα εγκαύματα, κάθε είδους τραύματα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών του νοσοκομείου είναι «ανεξήγητα». Εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων υποστηρίζουν πως γίνεται χρήση διεθνώς απαγορευμένων όπλων. Συζητώντας για το είδος των τραυμάτων και εγκαυμάτων, ο διευθυντής της καρδιοχειρουργικής κλινικής του Νοσοκομείου Χαρίρι διευκρίνισε στον βουλευτή του ΣΥΝ Θανάση Λεβέντη ότι «δημιουργήθηκαν από ύποπτες βόμβες και άγνωστα μέχρι στιγμής όπλα».

Ο Ελληνας βουλευτής, αναφερόμενος στην έλλειψη πρόσβασης των ασθενοφόρων για τη μεταφορά των τραυματιών, δήλωσε ότι «τα χωριά βομβαρδίζονται και είναι αποκομμένα από τα νοσοκομεία, οι τραυματίες πεθαίνουν. Γυρνάμε στην προ Ερυθρού Σταυρού εποχή. Είναι τραγικό τραυματισμένοι άνθρωποι που έχουν επείγουσα ανάγκη μεταφοράς στα νοσοκομεία με ασθενοφόρα, και όχι μόνο, να μην μπορούν να μεταφερθούν, αλλά να τους σκοτώνουν μέσα σε ασθενοφόρα. Είναι το πιο εξοργιστικό από όλες τις θηριωδίες που συμβαίνουν στον Λίβανο».

Σε ένα μόνο κτίριο στεγάζονται πάνω από 70 τοπικές ανθρωπιστικές οργανώσεις, που επισκέφθηκε η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία. Δημιουργήθηκαν τις πρώτες μέρες της επίθεσης, με τα πρώτα σημάδια της ανθρωπιστικής κρίσης. Αναρίθμητα τα μέλη τους, όλοι είναι νέοι, αρκετοί φοιτητές. Ολοι κινητοποιήθηκαν για πρώτη φορά. Ο καθένας συμμετέχει αφιλοκερδώς με όποιον τρόπο μπορεί. Μεταφέροντας φαγητό, οι γιατροί παρέχοντας τις υπηρεσίες τους, όλοι καθημερινά αφιερώνουν ολόκληρη την ημέρα τους στους πρόσφυγες που βρίσκονται κυρίως μέσα σε 50 σχολεία και διαδηλώνουν σχεδόν καθημερινά.

Από την ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία ζήτησαν να έρθουν σε επαφή με ευρωπαϊκές αντιπολεμικές και ανθρωπιστικές οργανώσεις. Ασκούν σκληρή κριτική στην κυβέρνηση του Λιβάνου, διευκρινίζοντας ότι δεν υπήρξε κανένας σχεδιασμός για να δεχθούμε πρόσφυγες, «δεν υπάρχει υποδομή, οι ελλείψεις είναι τραγικές και η όποια κυβερνητική προσπάθεια είναι αναποτελεσματική».

Κοινή δήλωση

Φεύγοντας από τη Βηρυτό χθες το μεσημέρι, οι εκπρόσωποι της ευρωπαϊκής Αριστεράς υπέγραψαν μια κοινή δήλωση-καταγγελία:

«Πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη αλληλεγγύης (25-27 Απριλίου) στον λιβανέζικο λαό, τα θύματα μιας απερίγραπτης βιαιότητας των Ισραηλινών, και ζητάμε άμεση κατάπαυση του πυρός. Θα επιστρέψουμε στις χώρες μας με σκοπό να κινητοποιήσουμε τους Ευρωπαίους κατά της ισραηλινής βαρβαρότητας.

Οι Λιβανέζοι δεν είναι μόνοι τους. Αν και η διεθνής κοινότητα συνεχίζει ακόμα να αποτυγχάνει στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, η κοινή γνώμη θα συνεχίσει να πιέζει τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ενωση για κοινές θέσεις διαφορετικές και ανεξάρτητες από τις αμερικανικές.

Οι Ευρωπαίοι εκπρόσωποι αφήνουν πίσω τους τη Βηρυτό πεπεισμένοι ότι δεν υπάρχει στρατιωτική λύση σε κανένα πρόβλημα της Μέσης Ανατολής. Δεν υπάρχει στρατιωτική λύση ούτε για το Ιράκ, ούτε για την Παλαιστίνη, ούτε για τον Λίβανο. Η Μέση Ανατολή χρειάζεται πολιτικές αποφάσεις και λύσεις κι όχι όπλα.

Χρειάζεται ειρήνη μακράς διάρκειας, σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών της και εφαρμογή των συμφωνιών για το παλαιστινιακό, έτσι ώστε να γίνουν βήματα αποστρατικοποίησης της ευρύτερης περιοχής.

Ζητάμε κατ' αρχήν κατάπαυση του πυρός και ακόμα και μια μίνιμουμ συμφωνία που να διασφαλίζει τα σύνορα, την απελευθέρωση των Ισραηλινών στρατιωτών, την ανταλλαγή αιχμαλώτων και κρατουμένων, Λιβανέζων και Παλαιστινίων, την άρση του αποκλεισμού του Λιβάνου, ώστε να επιτραπεί στην ανθρωπιστική βοήθεια να περάσει και να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στη γη τους.

Η κατάπαυση του πυρός είναι το πρώτο βήμα για ν' αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Η Ευρώπη θα πρέπει ν' αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο δημιουργώντας αμοιβαία εμπιστοσύνη και στις δύο πλευρές, οι οποίες θα πρέπει να εγγυηθούν για την ειρήνη σε βάθος χρόνου. Η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις αποφάσεις της τοπικής πολιτικής ηγεσίας.

Καμία λύση δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς διάλογο.

Απαιτείται πολιτικός διάλογος για τον αφοπλισμό με την πολιτική ηγεσία του Λιβάνου και τη συμμετοχή της Χεζμπολάχ. Η κρ
ίση δεν μπορεί να λυθεί με την επιβολή βίας και εξτρεμιστικές πρακτικές.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να συμμετέχει ενεργά χωρίς να έρθει σε σύγκρουση με τα Ηνωμένα Εθνη και το Ισραήλ. Διεθνείς παρατηρητές μπορούν να ενεργήσουν μόνον αν γίνουν αποδεκτοί και από τις δύο πλευρές. Η αποτυχία των συναντήσεων στη Ρώμη επιβεβαιώνει ότι το κύριο εμπόδιο για την κατάπαυση του πυρός θα πρέπει να εξευρεθεί ανάμεσα στο Τελ-Αβίβ και την Ουάσιγκτον. Η πολιτική των Αμερικανών στοχεύει να κερδίσει χρόνο ώστε να διασφαλιστούν οι θέσεις του ισραηλινού στρατού μέσα στον Λίβανο και να συνεχισθεί το καταστροφικό τους έργο. Αυτό είναι απαράδεκτο».



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

1. Διπλωματική λύση

Για να επιτευχθεί πρέπει η λιβανέζικη κυβέρνηση και η Χεζμπολάχ να δεχθούν να εφαρμόσουν το ψήφισμα 1559 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Υιοθετήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 και ζητεί τον αφοπλισμό όλων των παραστρατιωτικών οργανώσεων στον Λίβανο, καθώς και την επέκταση της κυριαρχίας της λιβανέζικης κυβέρνησης σε όλη τη χώρα. Επιπλέον, τόσο το Ισραήλ όσο και η Χεζμπολάχ θα πρέπει να δεχθούν την εκεχειρία και το νέο ψήφισμα που προωθείται στον ΟΗΕ αυτή την εβδομάδα.

Μια διεθνής δύναμη θα αναπτυχθεί στα σύνορα του Νοτίου Λιβάνου με το Ισραήλ, τουλάχιστον ώσπου να τα αναλάβει ο λιβανέζικος στρατός. Σημειωτέον ότι δεν θα είναι εύκολο να συμφωνήσει η διεθνής κοινότητα για την εντολή και το μέγεθος της πολυεθνικής δύναμης.

Τέλος, θα πρέπει να επιτευχθεί κάποιου είδους συμφωνία για να λυθεί το αρχικό πρόβλημα αυτής της σύγκρουσης - η απαγωγή των δύο ισραηλινών στρατιωτών από τη Χεζμπολάχ. Το Ισραήλ επιθυμεί την άνευ όρων απελευθέρωσή τους, ενώ η Χεζμπολάχ την ανταλλαγή τους με κρατουμένους σε ισραηλινές φυλακές.

2. Διεύρυνση της ισραηλινής εισβολής

Οι Ισραηλινοί μπορεί να αποφασίσουν να διευρύνουν τη χερσαία εισβολή - άλλωστε το 1978 είχαν φθάσει ως τον ποταμό Λιτάνι, 20 χλμ. βόρεια των συνόρων, ενώ το 1982 έφθασαν ως τη Βηρυτό. Αν η Χεζμπολάχ εκτοξεύσει πυραύλους από την Τύρο, για παράδειγμα, οι Ισραηλινοί μπορεί να την καταλάβουν. Αυτό όμως θα τους ανάγκαζε να μετατραπούν σε δύναμη κατοχής και να εκτεθούν σε μόνιμα αντίποινα από τους μαχητές της οργάνωσης, συνεπώς το σενάριο αυτό δεν αποτελεί μακροχρόνια λύση.

3. Αδιέξοδο

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η προσπάθεια του ισραηλινού στρατού να διώξει τους μαχητές της Χεζμπολάχ από τον Νότιο Λίβανο τελματώνει, ενώ η οργάνωση αρνείται να αποσυρθεί ή να φθάσει σε κάποια συμφωνία. Οι συγκρούσεις συνεχίζονται επ' αόριστον - γεγονός που θα θεωρηθεί αποτυχία του Ισραήλ και θα προκαλέσει πολιτικές ανακατατάξεις στο εσωτερικό της χώρας.

Ηδη το Ισραήλ τα έχει βρει πιο σκούρα απ' όσο νόμιζε όταν ξεκίνησε την επιχείρηση. H περιοχή του Νοτίου Λιβάνου - ορεινή, βραχώδης και γεμάτη σπηλιές και ρεματιές - είναι ιδανική για αντάρτες, ενώ οι Ισραηλινοί δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν τις τεθωρακισμένες δυνάμεις τους, γι' αυτό ίσως δεν κατορθώσουν να επιτύχουν την αποφασιστική νίκη που επιθυμούν.

Σε αυτή την περίπτωση οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση. Οι Ισραηλινοί θα συνεχίσουν να βομβαρδίζουν τον Λίβανο για να εμποδίσουν τη μετακίνηση ενισχύσεων της Χεζμπολάχ προς τον Νότο, ενώ η οργάνωση θα εξακολουθήσει να εκτοξεύει πυραύλους προς το Ισραήλ. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχιστεί ο πόνος των αμάχων και ότι η ζωή δεν θα επιστρέψει στους κανονικούς της ρυθμούς σε καμία πλευρά των συνόρων.

Το Ισραήλ θα μπορούσε να καταλάβει μια «νεκρή ζώνη» κατά μήκος των συνόρων, αλλά αυτό δεν θα άλλαζε τίποτε στο παραπάνω σενάριο: οι ανταλλαγές ρουκετών θα συνεχίζονταν και η σύγκρουση θα μπορούσε να αναφλεγεί οποιαδήποτε στιγμή.

4. Κλιμάκωση της σύγκρουσης και εξάπλωσή της στην ευρύτερη περιοχή

H ένταση των συγκρούσεων αυξάνεται. H Χεζμπολάχ επιτίθεται και σε άλλες πόλεις του Ισραήλ, ενώ οι Ισραηλινοί κλιμακώνουν τους βομβαρδισμούς και τις χερσαίες επιχειρήσεις. H κατάσταση γίνεται όλο και πιο τεταμένη. H λιβανέζικη κυβέρνηση, ένας ασταθής συνασπισμός, καταρρέει. H Χεζμπολάχ αποκομίζει πολιτικά οφέλη από την όλη κατάσταση.

H σύγκρουση με τους Ισραηλινούς μετατρέπεται σε «τζιχαντικό» μέτωπο και προσελκύει μαχητές από όλον τον μουσουλμανικό κόσμο. H Συρία και το Ιράν, που υποστηρίζουν τη Χεζμπολάχ, παρασύρονται στο παιχνίδι - η Δαμασκός βρίσκοντας την ευκαιρία να ξανακερδίσει την επιρροή της στον Λίβανο την οποία απώλεσε την τελευταία διετία και η Τεχεράνη επειδή το ζήτημα με τα πυρηνικά της έχει εξελιχθεί σε σφοδρή αντιπαράθεση με τη Δύση καθώς η παρούσα κατάσταση ενισχύει την καχυποψία και την έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές.

5. Το Ισραήλ δηλώνει νίκη

Οι Ισραηλινοί συνεχίζουν όπως σήμερα ώσπου να θεωρήσουν ότι έχουν επιτύχει το πλήγμα που επιθυμούν στην επιχειρησιακή ικανότητα της Χεζμπολάχ. Παραδίδουν τον Νότιο Λίβανο σε μια πολυεθνική δύναμη και αποσύρονται. Δεν συμφωνείται επισήμως εκεχειρία ούτε επιστρέφουν οι δύο ισραηλινοί στρατιώτες που κρατούνται ως όμηροι από τη Χεζμπολάχ.

6. Ο πόλεμος ξεφτίζει

Δεν συμφωνείται εκεχειρία, αλλά στην πράξη μειώνονται οι ισραηλινές βόμβες καθώς οι περισσότεροι στόχοι που ήθελε να χτυπήσει το Ισραήλ έχουν πληγεί. Παράλληλα μειώνονται και οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ. Από καιρού εις καιρόν ξεσπούν συγκρούσεις.


Το ΒΗΜΑ (http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=14826&m=A25&aa=2)

H ίδρυση, η ιδεολογία και οι επιδιώξεις της οργάνωσης, η οποία δηλώνει ότι διεξάγει εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα κατά του Ισραήλ


Ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 με στόχο να αντισταθεί στην κατοχή του Νότιου Λιβάνου από το Ισραήλ. Αντλησε την έμπνευσή της από την επιτυχία της Ισλαμικής Επανάστασης στο Ιράν και μάλιστα πιστεύεται ότι στην ίδρυση της οργάνωσης βοήθησαν εμπράκτως οπαδοί του αγιατολάχ Χομεϊνί οι οποίοι επιθυμούσαν να εξαπλώσουν τη σιιτική επανάσταση εκτός Ιράν. «Σπόνσοράς» της θεωρείται και η Συρία.

H Χεζμπολάχ είναι το κύριο πολιτικό κόμμα που εκπροσωπεί την κοινότητα των σιιτών στον Λίβανο, τη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα στη χώρα. Συμμετείχε για πρώτη φορά στις λιβανέζικες εκλογές το 1992, κερδίζοντας τις 12 από τις 128 έδρες του κοινοβουλίου. H δύναμή της μειώθηκε στις 10 έδρες το 1996 και στις οκτώ το 2000, αλλά στις γενικές εκλογές του 2005 κέρδισε 23 έδρες - τις περισσότερες στον Νότιο Λίβανο όπου ζει ο κύριος όγκος των οπαδών της, όπως και στην κοιλάδα Μπεκάα και στις γειτονιές της νότιας Βηρυτού. Σήμερα συμμετέχει στην κυβέρνηση του Λιβάνου με δύο υπουργούς και έναν ακόμη συνεργαζόμενο. Ενας από αυτούς, ο υπουργός Ενέργειας και Υδάτων Μοχάμεντ Φνέις, εξηγεί τη φιλοσοφία της οργάνωσης: «Είμαστε μια πολιτική δύναμη που λαμβάνει μέρος στις εκλογές με στόχο να υπερασπιστεί την αντίσταση και να προστατεύσει τον Λίβανο. Εχουμε επιτύχει το υψηλότερο επίπεδο λαϊκής υποστήριξης. H αντίσταση της Χεζμπολάχ στο Ισραήλ δεν έρχεται με κανέναν τρόπο σε αντίθεση με τον πολιτικό της ρόλο. Αν η συμμετοχή στην κυβέρνηση και στο κοινοβούλιο αποτελεί εθνικό καθήκον, τότε το ίδιο ισχύει και για την υπεράσπιση της πατρίδας».

H οργάνωση δραστηριοποιείται έντονα και στον κοινωνικό τομέα - λειτουργεί, για παράδειγμα, τουλάχιστον τέσσερα νοσοκομεία, 12 κλινικές, 12 σχολεία και δύο αγροτικά κέντρα τα οποία παρέχουν τεχνική βοήθεια και εκπαίδευση σε αγρότες. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ υποστηρίζουν ότι η Χεζμπολάχ χρηματοδοτείται και εξοπλίζεται από το Ιράν και τη Συρία. Οι δύο αυτές χώρες το αρνούνται, ενώ η οργάνωση υποστηρίζει ότι χρηματοδοτεί τα φιλόδοξα κοινωνικά προγράμματά της μέσω ιδιωτικών εισφορών.

Το γεγονός ότι το στρατιωτικό σκέλος της Χεζμπολάχ συνεχίζει να υφίσταται παραβιάζει τη Συμφωνία της Ταΐφ (1990) με την οποία τερματίστηκε ο εμφύλιος στον Λίβανο και η οποία προστάζει τη «διάλυση όλων των λιβανέζικων και μη πολιτοφυλακών», ενώ απαιτεί από την κυβέρνηση της Βηρυτού να «αναπτύξει τον λιβανέζικο στρατό στα σύνορα με το Ισραήλ». Τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ ζητεί και το ψήφισμα 1559 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο υιοθετήθηκε το 2004 με πρωτοβουλία της Γαλλίας και των ΗΠΑ και καλεί επίσης τη Συρία να αποσύρει τις δυνάμεις της από τον Λίβανο - ενδεχόμενο στο οποίο αντιτίθεται η Χεζμπολάχ.

H οργάνωση αρνείται να αφοπλιστεί, λέγοντας ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί όσο οι Ισραηλινοί κατέχουν ένα κομμάτι του Λιβάνου. Το Ισραήλ κατείχε τον Νότιο Λίβανο από το 1982 ως το 2000, όταν αποσύρθηκε μονομερώς. H Χεζμπολάχ και άλλοι Λιβανέζοι θεώρησαν την απόσυρση αυτή ως νίκη των μαχητών της οργάνωσης και έκτοτε η δημοτικότητά της αυξήθηκε στη χώρα (εξ ου και η αύξηση του ποσοστού της στις τελευταίες εκλογές), ενώ ενισχύθηκε ο σεβασμός προς τη Χεζμπολάχ στον ευρύτερο αραβικό και ισλαμικό κόσμο. Ο μαρωνίτης πρόεδρος του Λιβάνου Εμίλ Λαχούντ, για παράδειγμα, δήλωσε: «Για εμάς τους Λιβανέζους, σας διαβεβαιώνω για την πλειοψηφία των Λιβανέζων, η Χεζμπολάχ είναι ένα κίνημα εθνικής αντίστασης. Αν δεν υπήρχε η οργάνωση, δεν θα μπορούσαμε να είχαμε απελευθερώσει τη γη μας. Λόγω αυτού, έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση το κίνημα της Χεζμπολάχ».

Τόσο η ίδια η οργάνωση όσο και ο Λίβανος και η Συρία θεωρούν ότι η ισραηλινή απόσυρση από τον Λίβανο δεν έχει ολοκληρωθεί. «Μήλον της Εριδος» είναι τα αγροκτήματα Σεμπάα, μια περιοχή 35 τετρ. χλμ. την οποία οι παραπάνω θεωρούν κατεχόμενο λιβανέζικο έδαφος, όμως σύμφωνα με τον ΟΗΕ αποτελεί μέρος των Υψωμάτων του Γκολάν, συνεπώς είναι έδαφος της Συρίας κατεχόμενο από τους Ισραηλινούς (από το Πόλεμο των Εξι Ημερών του 1967). Την κατοχή των αγροκτημάτων Σεμπάα προβάλλει ως αιτία η Χεζμπολάχ για να μην αφοπλίζεται και να συνεχίζει τη στρατιωτική δράση κατά των Ισραηλινών, καθώς η απόσυρσή τους από τον Νότιο Λίβανο έδειξε ότι «καταλαβαίνουν μόνο τη γλώσσα της αντίστασης».

Το θέμα του αφοπλισμού της Χεζμπολάχ παραμένει αμφιλεγόμενο στον Λίβανο όπου ο πρωθυπουργός Φουάντ Σινιόρα δήλωσε: «H συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή λιβανέζικων εδαφών στα αγροκτήματα Σεμπάα συμβάλλει στη διατήρηση των όπλων της Χεζμπολάχ. H διεθνής κοινότητα πρέπει να μας βοηθήσει να επιτύχουμε την ισραηλινή απόσυρση από την περιοχή προκειμένου να λύσουμε το πρόβλημα του οπλισμού της Χεζμπολάχ».

Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, ο Καναδάς και η Αυστραλία θεωρούν τη Χεζμπολάχ τρομοκρατική οργάνωση. H Βρετανία και η Ολλανδία δεν θεωρούν την ίδια την οργάνωση τρομοκρατική, παρά μόνο το σκέλος της Εξωτερική Οργάνωση Ασφαλείας. H EE αρνείται να τη συμπεριλάβει στις τρομοκρατικές οργανώσεις. Συμφώνησε όμως να απαγορεύσει τη μετάδοση του τηλεοπτικού καναλιού της Χεζμπολάχ «Αλ Μανάρ» («Ο Φάρος») από τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους επειδή παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί «μη υποκίνησης ρατσιστικού ή θρησκευτικού μίσους» (κατά των Εβραίων). H Γαλλία είχε αναγκάσει τον Eutelsat ήδη από το 2004 να πάψει να μεταδίδει το «Αλ Μανάρ» - που έχει εκπομπές στα αραβικά, στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα εβραϊκά - επειδή παραβίαζε τη γαλλική νομοθεσία για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ (http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=14826&m=A24&aa=1)

«Eλληνική συμμετοχή μόνο σε ειρηνευτικό σώμα»

Nεκροί τουλάχιστον 54 άμαχοι από τον βομβαρδισμό της Kάνας στον Nότιο Λίβανο


H είσοδος στην πόλη της Κάνας προϊδεάζει γι' αυτό που αντικρύζει ο επισκέπτης στο εσωτερικό της. Τα κτίρια, παραμορφωμένα από τους βομβαρδισμούς, στέκουν σε περίεργα σχήματα δεξιά και αριστερά του δρόμου.

Όσα πεισματικά αντιστάθηκαν στο πρώτο κύμα επίθεσης των ισραηλινών μαχητικών, παραδόθηκαν στη συνέχεια.

H αρχική έκρηξη και η εκτόνωση του ωστικού κύματος κατόπιν τα σκόρπισαν, καλύπτοντας με σκόνη, πέτρες και ό,τι υπήρχε στο εσωτερικό τους... Μοναδική παραφωνία στο σκηνικό της καταστροφής αποτελεί η ταμπέλα που καλωσόριζε τους επισκέπτες και η οποία εξακολουθεί να στέκει ανάμεσα στα χαλάσματα. Από την Τύρο κι έπειτα, το ταξίδι ήταν μοναχικό. Ο ήχος των μαχητικών - που έσκιζαν τον αέρα και επιδίδονταν σε χαμηλές βυθίσεις μέχρι και 100 μέτρα πάνω από το έδαφος, για να σηκωθούν και πάλι απότομα σπάζοντας το φράγμα του ήχου - είχε περιορίσει κάθε διάθεση για συζήτηση στο εσωτερικό του αυτοκινήτου. Τα γύρω από την Κάνα υψώματα βομβαρδίζονταν. Από διαφορετικά σημεία κάθε φορά, μικρότερες σε ένταση εκρήξεις πρόδιδαν τη ρήψη όλμων από τις θέσεις της Χεζμπολάχ προς τα σημεία όπου βρίσκονται οι μονάδες των Ισραηλινών. Τούβλα πέτρες και ό,τι άλλο είχε απομείνει από τα κουφάρια των σπιτιών κάλυπταν τον δρόμο χτυπώντας στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου. Έχοντας διανύσει το πρώτο χιλιόμετρο μέσα στα όρια της πόλης, η ενοχλητική μοναξιά του ταξιδιού πέρασε στο περιθώριο... Δεκάδες ασθενοφόρα σε μια τρελή κούρσα πάνω από τα χαλάσματα, με τις σειρήνες τους να αναμειγνύονται με τους ήχους των αεροπλάνων και να διακόπτονται από μακρόσυρτες εκρήξεις βομβών από τα γύρω υψώματα, κατευθύνονταν πίσω στο νοσοκομείο της Τύρου. Τεράστιες σημαίες ανέμιζαν στο πίσω μέρος με τα διακριτικά του Ερυθρού Σταυρού. Οδηγοί και τραυματιοφορείς, κάτω από αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη, μας προσπερνούσαν δίχως καν να κοιτάξουν.

Τα ασθενοφόρα

Σε μια γωνιά της πόλης, μια ομάδα από άνδρες κάθονταν στην είσοδο ενός σπιτιού. Επέβλεπαν την κίνηση, μετρούσαν τα ασθενοφόρα που έφευγαν και τα οχήματα των δημοσιογράφων που έρχονταν για να «κατανοήσουν» το μέγεθος της καταστροφής και τη βαρύτητα της είδησης. Διακόσια μέτρα παραπέρα ο δρόμος τελειώνει. H μυρωδιά της πυρίτιδας πρόδιδε το σημείο της τραγωδίας. Οι φωνές των διασωστών μαρτυρούσαν το άγχος και την οργή. Όμως οι εικόνες από το μέχρι εκείνη τη στιγμή ταξίδι, ο φόβος για το άγνωστο που απλωνόταν ολόγυρα, περιόριζαν τις προσδοκίες για οτιδήποτε χειρότερο από εκείνο που είχαμε ήδη αντικρύσει.

Στην άκρη της πόλης της Κάνα, οι διασώστες προσπαθούσαν να μπουν στο υπόγειο ενός μισογερμένου κτιρίου. Δευτερόλεπτα αργότερα, με ένα φορείο βγάζουν δύο άψυχα παιδιά καρβουνιασμένα. Ακολουθεί ένα ακόμη με ένα οκτάχρονο αγόρι. Ο δείκτης του αριστερού του χεριού είχε καρφωθεί, προς τον ουρανό. Το σώμα του είχε απομείνει στη στάση που είχε πάρει την ώρα που το παιδί κοιμόταν.

Αναζήτησαν καταφύγιο μη έχοντας πού αλλού να πάνε. Άπλωσαν λευκά σεντόνια στα παράθυρα του σπιτιού κι έμειναν όλοι μαζί. Πέντε διαφορετικές οικογένειες, 66 άτομα. Θεώρησαν ότι αυτό θα τους προσφέρει ασφάλεια και θα τους σώσει τη ζωή. Έμειναν εκεί γιατί δεν είχαν χρήματα για να καλύψουν το κόστος του ταξιδιού μέχρι τη Βηρυτό ή την ασφάλεια του Βορρά. Τα αεροπλάνα στη διάρκεια της νύχτας βομβάρδιζαν ασταμάτητα. H πόλη της Κάνας δεν θύμιζε, αλλά ήταν πλέον το πεδίο βολής. Ένας από τους γείτονες άκουγε επί ώρες μια φωνή από τα χαλάσματα να καλεί σε βοήθεια. Αναγνώρισε τη φωνή του Ιμπραχήμ, ιδιοκτήτη του σπιτιού που κατέρρευσε. «Πώς όμως να βοηθήσω όταν οι σφαίρες έπεφταν παντού και όταν τα ελικόπτερα έστεκαν από πάνω μας μέχρι τα ξημερώματα;», αφηγείται στους ξένους δημοσιογράφους.

Μακάβριες στοίβες

Στο νοσοκομείο της Τύρου τα πτώματα στοιβάζονται στον υπαίθριο χώρο για του πάρκινγκ. Ένας πατέρας προσπαθεί ν' ανοίξει τις πλαστικές σακούλες που περιβάλλουν τα άψυχα κορμιά. Αναζητεί την κόρη και τη σύζυγό του. Ένας γιατρός τον αγκαλιάζει, του μιλά και τον απομακρύνει από το σημείο. Ένας από τους τραυματιοφορείς αφήνει ένα λουλούδι στο χέρι ενός παιδιού κι αμέσως μετά το παίρνει στην αγκαλιά του μεταφέροντάς το σε ένα φορτηγό-ψυγείο που χρησιμεύει ως νεκροτομείο έξω από το νοσοκομείο. Την ίδια ώρα στη Βηρυτό εξαγριωμένοι διαδηλωτές επετίθεντο στα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών, αντιδρώντας με τον τρόπο αυτόν στη σφαγή της Κάνας. «Το επόμενο στάδιο, εφόσον κανείς δεν σταματήσει αυτό που συμβαίνει εδώ, θα είναι η κατάληψη των γραφείων των Ηνωμένων Εθνών στην Τύρο και η παράδοσή τους στην πυρά από αυτούς που έχουν μείνει να ελπίζουν ότι κάποια στιγμή θα σταθούμε δίπλα τους», δήλωνε ανεπίσημα σε ξένους δημοσιογράφους αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών στην Τύρο.

H βόμβα ήταν αμερικάνικη!

H ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ στα χαλάσματα φέρνει στο φως ένα ακόμη μακάβριο εύρημα. Ένα κομμάτι μετάλλου, χρώματος γκρι με πράσινα γράμματα. Όλως περιέργως, ο τύπος της βόμβας αναγράφεται στην αγγλική γλώσσα και όχι στα εβραϊκά: Laser guide bomb. Πρόκειται για τις πανάκριβες, αμερικανικής κατασκευής τηλεκατευθυνόμενες βόμβες ακριβείας που απέστειλε η Ουάσιγκτον στο Τελ Αβίβ. Τα αποτελέσματα ορατά. H χρήση τους όμως λίγο πριν από την επίσκεψη της Κοντολίζας Ράις στη Βηρυτό και ενώ βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ προκαλούν πολλά ερωτηματικά και πυροδοτούν ακόμα περισσότερο το αδιέξοδο πολεμικό σκηνικό.

Με προσοχή παρακολουθεί το ΓΕΕΘΑ τις στρατιωτικές εξελίξεις στον Λίβανο και βάσει αυτών διαμορφώνει σχέδια ενδεχόμενης ελληνικής συμμετοχής σε διεθνή ειρηνευτική αποστολή. Αρμόδια διπλωματική πηγή ανέφερε χθες στα «NEA» ότι η Ελλάδα προτίθεται κατ' αρχάς να συνδράμει τις διεθνείς προσπάθειες για ειρήνευση, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει δέσμευση για συμμετοχή σε στρατιωτική αποστολή. Τόσο από το υπουργείο Εξωτερικών όσο και από το ΓΕΕΘΑ αναφερόταν χθες ότι βασική προϋπόθεση για συμμετοχή παραμένει η άμεση έναρξη εκεχειρίας, η αποστολή να είναι υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και ο χαρακτήρας της να είναι ειρηνευτικός.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18601&m=N64&aa=1)

Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» (ΝΑΣ) και η  Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ) καλούν το λαό και τη νεολαία της Θεσσαλονίκης σε συγκέντρωση στις 8 το απόγευμαστο άγαλμα Βενιζέλου , απ' όπου θα πορευτούν για άλλη μια φορά στο προξενείο των ΗΠΑ. Θα διαδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του λιβανέζικου και του παλαιστινιακού λαού και θα απαιτήσουν:

Να σταματήσει αμέσως η ισραηλινή επίθεση.
Να απελευθερωθούν οι Παλαιστίνιοι και οι Λιβανέζοι κρατούμενοι από τις φυλακές του Ισραήλ.
Να αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι τη δική τους χώρα με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=3843.0;attach=8694)

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σε ανακοίνωσή του αναφορικά με τη νέα σφαγή αμάχων στο Λίβανο, σημειώνει τα παρακάτω:

«Το ΚΚΕ καταδικάζει με τον πιο αποφασιστικό και κατηγορηματικό τρόπο τη νέα εγκληματική σφαγή από τον ισραηλινό στρατό 65 παιδιών και γυναικών στην πόλη Κάνα. Ζητάμε να τερματιστούν αμέσως οι εγκληματικές επιθέσεις του Ισραήλ κατά του λαού του Λιβάνου χωρίς όρους. Καλούμε την κυβέρνηση της ΝΔ να αναλογιστεί τις ευθύνες της και να απαιτήσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όπου είναι μη μόνιμο μέλος και στην έκτακτη σύνοδο της ΕΕ τον άμεσο τερματισμό των επιθέσεων του Ισραήλ και την καταδίκη του για τη σφαγή αμάχων. Καλούμε και τα άλλα κόμματα να δραστηριοποιηθούν άμεσα και να εγκαταλείψουν τις "ίσες αποστάσεις" ανάμεσα στο θύτη και το θύμα.

Το ΚΚΕ χαιρετίζει επίσης την απόφαση της κυβέρνησης του Λιβάνου να μην κάνει δεκτή την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κοντολίζα Ράις, στο Λίβανο λόγω της προκλητικής στάσης των ΗΠΑ στην υποστήριξη των σφαγών από το Ισραήλ καθώς επίσης και την απόφαση της λιβανέζικης κυβέρνησης να καταγγείλει το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=1/8/2006&id=6779&pageNo=2&direction=1

Με αμερικανικά όπλα

 (http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=155246&format=.jpg)
Associated Press
 
Η μεγάλης ισχύος βόμβα, που χτύπησε προχτές το τριώροφο κτίριο στην πόλη Κάνα, φτάνοντας μέχρι το υπόγειο, με συνέπεια να σκοτωθούν τουλάχιστον 37 παιδιά και άλλοι 17 Λιβανέζοι άμαχοι, ήταν μια αμερικανικής κατασκευής, πανάκριβη, τηλεκατευθυνόμενη βόμβα ακριβείας, που έσπευσε να στείλει τελευταία ο Λευκός Οίκος στον τοπικό «χωροφύλακά» του. Αδιαμφισβήτητη απόδειξη η διπλανή φωτογραφία του «Ασοσιέιτεντ Πρες», όπως μεταδόθηκε από τον τόπο της φρίκης. Και μια «λεπτομέρεια»: Ο φονικός βομβαρδισμός έγινε ενώ η Κοντολίζα Ράις βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ και ετοιμαζόταν να μεταβεί στη Βηρυτό...

Λίγο μετά κι ενώ η είδηση της μαζικής σφαγής των παιδιών και οι φρικτές εικόνες των άψυχων μικρών σωμάτων είχαν αρχίσει να κάνουν το γύρο του κόσμου, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νικ. Μπερνς, έσπευδε να δικαιολογήσει το Ισραήλ, δηλώνοντας ότι η επίθεση δεν αποτελεί έγκλημα πολέμου και ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τόνι Σνόου έλεγε ότι «το κύριο ενδιαφέρον του Αμερικανού Προέδρου είναι να προχωρήσουμε σε έναν αξιόπιστο διπλωματικό δρόμο και σε μια απόφαση που θα λύνει το πρόβλημα». Με άλλα λόγια, το «κύριο ενδιαφέρον» του Τζ. Μπους βρίσκεται στην καθυπόταξη όποιας εστίας αντίστασης στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις...

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=1/8/2006&id=6779&pageNo=5&direction=1

«Η φωνή των Ευρωπαϊκών κινημάτων για την ειρήνη και τη δημοκρατία είναι απαραίτητη για να τεθεί ένα τέλος σε αυτές τις βαρβαρικές επιδρομές και να σταματήσει αυτός ο τρελός πόλεμος - στο πλαίσιο του οποίου διαπράττονται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», τονίζει το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, από τη Ραμάλα σε επείγουσα έκκληση για να δυναμώσει η κινητοποίηση.

Σε αυτήν σημειώνει: «Η ΕΕ και οι λαοί των χωρών - μελών της έχουν μεγάλη ευθύνη όσον αφορά στην τήρηση της διεθνούς ασφάλειας και ειρήνης. Ο καθένας πρέπει να κινητοποιηθεί σε όλα τα επίπεδα για να αναγκαστεί το Ισραήλ να σταματήσει αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο εναντίον του Λιβάνου και των Παλαιστινιακών Κατεχόμενων Εδαφών.

Σας καλούμε, ως κινήματα ειρήνης, να αναλάβετε έναν κατεπείγοντα και άμεσο ρόλο ώστε να πιεστούν οι κυβερνήσεις των χωρών σας ώστε να αναγκάσουν το Ισραήλ να σταματήσει την επίθεσή του. Λόγω της επικυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το Συμβούλιο Ασφαλείας απέτυχε να εγκρίνει μια απόφαση που να καλεί να τερματιστεί αυτός ο παράνομος πόλεμος.

Ελπίζουμε ότι θα εντείνετε και θα επεκτείνετε τις προσπάθειές σας ώστε να υπάρξει άμεσα εκεχειρία και να σταματήσουν οι δολοφονίες όλο και περισσότερων αθώων αμάχων.

Σας καλούμε να εργαστείτε μαζί μας για να επιτευχθεί μια δίκαιη και συνολική ειρήνη σε όλη την περιοχή, σύμφωνη με τη διεθνή νομιμότητα.

Το κλειδί για μια τέτοια ειρήνη, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι ο τερματισμός της ισραηλινής κατοχής της Παλαιστίνης και η ίδρυση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα της 4ης Ιουνίου 1967, ώστε όλη η περιφέρεια να μπορέσει να ζήσει με ειρήνη και ασφάλεια»

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=2/8/2006&id=6801&pageNo=6&direction=1

«Η βαρβαρότητα της (ισραηλινής) επίθεσης και οι επικίνδυνοι στόχοι της θέτουν στον λιβανικό λαό σοβαρές ευθύνες: να αντισταθεί και να προσπαθήσει να αποτύχουν αυτοί οι στόχοι. Αυτά όλα, επίσης, αναγκάζουν τη λιβανική κυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική της συνενοχής ή την ονειροπόληση περί μιας αμερικανικής ή "διεθνούς" προστασίας. Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι συμμέτοχες στην επίθεση αυτή και πρέπει να αντιμετωπιστούν ως τέτοιες.

Ο λαός και η κυβέρνηση πρέπει να ενωθούν, λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα σε πολιτικό επίπεδο, σε επίπεδο στρατιωτικής δράσης, ασφάλειας και διαφύλαξης της ζωής των πολιτών. Γι' αυτό το λόγο χρειαζόμαστε μια πραγματική κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα κάνει διάκριση ανάμεσα στους φίλους και στους εχθρούς του Λιβάνου υπό το πρίσμα της συγκεκριμένης επίθεσης. Μια κυβέρνηση που θα στηρίζει πραγματικά και θα συνεργάζεται με τους ήρωες της αντίστασης που καλλιεργούν τη δόξα του Λιβάνου για άλλη μια φορά, που υπερασπίζονται τη γη, την ανεξαρτησία, την ενότητα και την ύπαρξη της χώρας απέναντι στην εγκληματική αμερικανο-σιωνιστική στρατιωτική μηχανή.

Λιβανέζικε λαέ:

Το Ισραήλ προσπαθεί για άλλη μια φορά να θέσει υπό την κατοχή του τμήματα του λιβανικού εδάφους, προσπαθεί να καταστρέψει το λαό του και τον πολιτισμό του.

Η ισλαμική αντίσταση συνεχίζει να κάνει ηρωικές θυσίες και πετυχαίνει ηρωικές νίκες. Ο στρατός μας στέκεται ακλόνητος παρά το γεγονός ότι αξιωματικοί του και στρατιώτες του έγιναν στόχος σε επιθέσεις που μπορεί να χαρακτηριστούν μόνο ως δειλές δολοφονικές απόπειρες. Σε αυτή τη στιγμή, το καθήκον μας απέναντι στην πατρίδα μάς καλεί να συμμετάσχουμε στον αντιστασιακό αγώνα και να σταθούμε απέναντι στους κατακτητές και τα εγκλήματά τους. Αυτό είναι το καθήκον μας ως πολιτικά κόμματα, ως αριστερές δυνάμεις που κάποτε διαδραμάτισαν τιμητικό ρόλο στην υπεράσπιση της πατρίδας απέναντι στις κατοχικές επιθέσεις, που μέσα από το Λιβανικό Εθνικό Μέτωπο Αντίστασης, το 1982 και μετά, έκαναν πράξεις ηρωισμού που ο λαός μας θυμάται με περηφάνια.

Καλούμε τη νεολαία να αντλήσει από αυτή την εμπειρία, να εμπνευστεί και στηριχτεί πάνω σε αυτήν συμμετέχοντας στον αντιστασιακό αγώνα και παραμένοντας αμετακίνητη στα χωριά και στις πόλεις. Τους καλούμε όλους να πάρουν τα όπλα και να συναντήσουν και να αντιμετωπίσουν τις ορδές των εχθρών υπερασπίζοντας τη γη μας, την ανεξαρτησία, το λαό μας, όλα αυτά που είναι ιερά για εμάς.

Η πατρίδα μας βρίσκεται σε μια ιστορική φάση. Ο λαός μας θα θριαμβεύσει, φέρνοντας την ανατολή της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της ενότητας για εμάς, αλλά και για το αραβικό έθνος, κατατροπώνοντας και διώχνοντας όλους όσοι λεηλατούν, εισβάλλουν και κατακτούν».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=2/8/2006&id=6801&pageNo=6&direction=1

ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.-

Οι σφοδρότερες, ίσως, συγκρούσεις από τότε που άρχισε η ισραηλινή σαρωτική επιχείρηση κατά της Λωρίδας της Γάζας, στις 25 Ιουνίου, σημειώθηκαν χτες. Από αργά το βράδυ της Τετάρτης, τουλάχιστον 50 ισραηλινά τανκς εισέβαλαν στο νότιο τμήμα της περιοχής υπό την κάλυψη ελικοπτέρων, αεροσκαφών, αλλά και πυρών πυροβολικού.

Τα τανκς έκοψαν την κεντρική οδική αρτηρία που συνδέει τη Ράφα με τις βόρειες περιοχές. Ελεύθεροι σκοπευτές παρέμεναν, μέχρι χτες το απόγευμα, ανεπτυγμένοι στις στέγες των σπιτιών της περιοχής, με αποτέλεσμα ασθενοφόρα και νοσοκόμοι να μην μπορούν να πλησιάσουν για να βοηθήσουν τραυματίες ή εγκλωβισμένους.

Από τις ισραηλινές αεροπορικές και επίγειες επιδρομές, σκοτώθηκαν, μέχρι το απόγευμα, 7 Παλαιστίνιοι πολίτες, μεταξύ των οποίων και ένα 8χρονο παιδί και ένας μαχητής της «Τζιχάντ», ενώ τραυματίστηκαν περισσότεροι από 26 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους πολίτες, ανάμεσα στους οποίους και μία 4χρονη κοπελίτσα.

Περίπου 75 οικογένειες (475 άτομα) κατάφεραν να απεγκλωβιστούν από την περιοχή, αναζητώντας, για πολλοστή φορά τον τελευταίο μήνα, καταφύγιο στο τοπικό σχολείο της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. ΟΗΕ και οργανώσεις αρωγής επανέλαβαν, χτες, τις εναγώνιες εκκλήσεις τους για βοήθεια και τερματισμό των ισραηλινών επιχειρήσεων, τονίζοντας ότι η Γάζα βιώνει, ήδη, μια ανθρωπιστική καταστροφή, με τεράστιες ελλείψεις σε νερό, φάρμακα, τρόφιμα και ηλεκτρικό.

Από την άλλη πλευρά, ο ισραηλινός στρατός υποστήριξε ότι θα επιμείνει στις επιχειρήσεις του «μέχρις ότου κατατροπωθούν οι τρομοκρατικές υποδομές» και έριξε, από αέρος, φυλλάδια στη Λωρίδα της Γάζας όπου εμφανίζεται ο πολιτικός ηγέτης της «Χαμάς», που βρίσκεται στη Δαμασκό, Κχαλέντ Μασχάαλ, ως τζογαδόρος που «παίζει» με την «ασφάλεια, την ευημερία και το μέλλον των Παλαιστινίων».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=4/8/2006&id=6803&pageNo=13&direction=1

Απάντηση στη γνωστή ανακοίνωση της Ισραηλίτικης Κοινότητας Θεσσαλονίκης, που έκανε λόγο για βεβήλωση του μνημείου του Ολοκαυτώματος από αντιπολεμικούς διαδηλωτές, έδωσε χτες και η Παλαιστινιακή Παροικία Θεσσαλονίκης. Οπως τονίζει, «η Παλαιστινιακή Παροικία Θεσσαλονίκης σέβεται όλα τα μνημεία της πόλης της Θεσσαλονίκης και το μνημείο του Ολοκαυτώματος των Εβραίων της πόλης.

Αυτό που δε σεβόμαστε όμως είναι η σιωπή της Ισραηλίτικης Κοινότητας Θεσσαλονίκης ενάντια στα εγκλήματα πολέμου, της βαρβαρότητας, των σφαγών και το κάψιμο των παιδιών της Παλαιστίνης και του Λιβάνου από τις βόμβες του ισραηλινού κράτους».

Ακόμη, με την ανακοίνωσή της η Παλαιστινιακή Παροικία ζητά από την ισραηλίτικη Κοινότητα Θεσσαλονίκης να ενώσει τη φωνή της στην καταδίκη των εγκλημάτων που διαπράττονται σε βάρος του Παλαιστινιακού και Λιβανέζικου λαού, να καταδικάσει τις σφαγές των παιδιών της Κάνα, της Σάμπρα και Σατίλα, να καταδικάσει αυτούς που γκρεμίζουν νοσοκομεία και σχολεία και καταστρέφουν τον Πολιτισμό μιας άλλης χώρας.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=5/8/2006&id=6804&pageNo=12&direction=1

Ολόκληρο το σχέδιο ψηφίσματος

Το Συμβούλιο Ασφαλείας,

1 Υπενθυμίζοντας τις προηγούμενες αποφάσεις του για τον Λίβανο, ειδικά τις αποφάσεις 425 (1978), 426 (1978), 520 (1982), 1559 (2004), 1655 (2006) και 1680 (2006) καθώς και τις δηλώσεις του προέδρου του για την κατάσταση στον Λίβανο, ειδικά τις δηλώσεις της 18ης Ιουνίου 2000 (S/Prst/2000/21), της 19ης Οκτωβρίου 2004 (S/prst/2004/36), της 4ης Μαΐου 2005 (S/prst/2005/17), της 23ης Ιανουαρίου 2006 (S/prst/2006/3) και της 30ής Ιουλίου 2006 (S/prst/2006/35).

2 Εκφράζοντας τη μέγιστη ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη κλιμάκωση των εχθροπραξιών στον Λίβανο και στο Ισραήλ μετά την επίθεση της Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ τη 12η Ιουλίου 2006, η οποία έχει ήδη προκαλέσει εκατοντάδες θανάτους και τραυματισμούς στις δύο πλευρές, εκτεταμένες ζημιές σε πολιτική υποδομή και εκατοντάδες χιλιάδες εσωτερικούς πρόσφυγες.

3 Τονίζοντας την ανάγκη τερματισμού της βίας αλλά ταυτοχρόνως τονίζοντας και την ανάγκη επείγουσας αντιμετώπισης των αιτίων που προκάλεσαν την τρέχουσα κρίση, συμπεριλαμβανομένης της άνευ όρων απελευθέρωσης των απαχθέντων Ισραηλινών στρατιωτών.

4 Αντιλαμβανόμενο τη σημασία του θέματος των κρατουμένων και ενθαρρύνοντας τις προσπάθειες με στόχο τη ρύθμιση του θέματος των Λιβανέζων κρατουμένων στο Ισραήλ.

5 Ζητεί άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών βασισμένη ειδικά στην άμεση διακοπή εκ μέρους της Χεζμπολάχ όλων των επιθέσεων και την άμεση διακοπή εκ μέρους του Ισραήλ όλων των επιθετικών στρατιωτικών επιχειρήσεων.

6 Επαναβεβαιώνει την ισχυρή υποστήριξή του για τον πλήρη σεβασμό της Μπλε Γραμμής.

7 Επαναβεβαιώνει επίσης την ισχυρή υποστήριξή του προς την εδαφική ακεραιότητα, την εθνική κυριαρχία και την πολιτική ανεξαρτησία του Λιβάνου μέσα στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορά του, όπως ορίζεται από την Ισραηλο-Λιβανική Γενική Συμφωνία Εκεχειρίας της 23ης Μαρτίου 1949.

8 Καλεί τη διεθνή κοινότητα να κάνει άμεσα βήματα προκειμένου να παράσχει την οικονομική και ανθρωπιστική βοήθειά της στον λαό του Λιβάνου, συμπεριλαμβανομένης και μέσω της διευκόλυνσης της ασφαλούς επιστροφής των προσφύγων και, υπό την εξουσία της κυβέρνησης του Λιβάνου, της επαναλειτουργίας αεροδρομίων και λιμανιών για επιβεβαιώσιμα καθαρά πολιτικούς σκοπούς και την καλεί επίσης να εξετάσει περαιτέρω βοήθεια στο μέλλον ώστε να συμβάλει στην ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη του Λιβάνου.

9 Δίνει έμφαση στη σημασία επέκτασης του ελέγχου της κυβέρνησης του Λιβάνου σε ολόκληρο το λιβανέζικο έδαφος, σύμφωνα με τις προβλέψεις της απόφασης 1559 (2004) και της απόφασης 1680 (2006) και των σχετικών προβλέψεων των Συμφωνιών του Ταΐφ, ώστε να ασκήσει την πλήρη εθνική κυριαρχία και εξουσία της.

10 Καλεί το Ισραήλ και τον Λίβανο να υποστηρίξουν μια μόνιμη κατάπαυση του πυρός και μια μακροπρόθεσμη λύση βασισμένη στις παρακάτω αρχές και στοιχεία:

- Αυστηρό σεβασμό από όλες τις πλευρές στην εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα του Ισραήλ και του Λιβάνου.

- Πλήρη σεβασμό της Μπλε Γραμμής και από τις δύο πλευρές.

- Χάραξη των διεθνών συνόρων του Λιβάνου, ειδικά στις περιοχές εκείνες όπου τα σύνορα αμφισβητούνται ή είναι ασαφή, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής των Αγροκτημάτων Σεμπάα.

- Ρυθμίσεις ασφαλείας για την πρόληψη επανάληψης των εχθροπραξιών, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ανάμεσα στη Μπλε Γραμμή και τον ποταμό Λιτάνι μιας περιοχής ελεύθερης από ένοπλο προσωπικό, στοιχεία και όπλα, πέραν αυτών των λιβανέζικων ενόπλων δυνάμεων και δυνάμεων ασφαλείας και των υπό εντολή του ΟΗΕ διεθνών δυνάμεων που αναπτύσσονται στη περιοχή.

- Πλήρη εφαρμογή των σχετικών παραγράφων των Συμφωνιών του Ταΐφ και των αποφάσεων 1559 (2004) και 1680 (2006) που απαιτούν τον αφοπλισμό όλων των ένοπλων ομάδων στον Λίβανο έτσι ώστε, σύμφωνα με την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου του Λιβάνου της 27ης Ιουλίου 2006, να μην υπάρχουν όπλα ή εξουσία στον Λίβανο πέραν αυτών του κράτους του Λιβάνου.

- Ανάπτυξη μιας διεθνούς δύναμης στον Λίβανο με τη συμφωνία της κυβέρνησής του.

- Εγκατάσταση ενός διεθνούς εμπάργκο στις πωλήσεις ή την προμήθεια όπλων και σχετικού υλικού στον Λίβανο, εκτός από τις περιπτώσεις που εξουσιοδοτεί η κυβέρνησή του.

- Κατάργηση ξένων δυνάμεων στον Λίβανο χωρίς τη συγκατάνευση της κυβέρνησής του.

- Παροχή στον ΟΗΕ των εναπομεινάντων χαρτών ναρκών στον Λίβανο που βρίσκονται στην κατοχή του Ισραήλ.

11 Καλεί τον γενικό γραμματέα να υποστηρίξει προσπάθειες για να διασφαλιστούν κατ' αρχήν συμφωνίες από την κυβέρνηση του Λιβάνου και την κυβέρνηση του Ισραήλ για τις αρχές και τα στοιχεία μιας μακροχρόνιας λύσης, όπως περιγράφεται προηγουμένως στην παράγραφο 6.

12 Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να διαμορφώσει, σε συνεργασία με βασικούς διεθνείς εταίρους και τα ενδιαφερόμενα μέρη, προτάσεις για να εφαρμοστούν οι σχετικοί κανονισμοί των Συμφωνιών του Ταΐφ και των ψηφισμάτων 1559 (2004) και 1680 (2006) συμπεριλαμβανομένων του αφοπλισμού και για χάραξη των διεθνών συνόρων του Λιβάνο, ειδικά σε αυτές τις περιοχές που τα σύνορα αμφισβητούνται ή είναι ασαφής συμπεριλαμβανομένης της ενασχόλησης με τα Αγροκτήματα Σέμπαα και να παρουσιαστούν ατυές οι προτάσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας μέσα σε 30 ημέρες.

13 Καλεί όλες τις πλευρές να συνεργαστούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου με το Συμβούλιο Ασφαλείας και να αποφύγουν δράση που να αντίκειται σε όσα περιγράφονται στην άνωθεν παράγραφο 1, που ενδεχομένως δυσμενώς να επηρεάσει την αναζήτηση μακροχρόνιας λύσης, μεταφορά της ανθρωπιστικής βοήθειας στους αμάχους ή ασφαλή επιστροφή όσων έχουν μετακινηθεί, πίσω στα σπίτια τους, και ζητεί από τον γενικό γραμματέα να κρατά ενήμερο το Συμβούλιο σχετικά με αυτά τα θέματα.

14 Εκφράζει την πρόθεσή του, με επικύρωση του Συμβουλίου Ασφαλείας ότι η κυβέρνηση του Λιβάνου και η κυβέρνηση του Ισραήλ έχουν συμφωνήσει κατ' αρχήν στις αρχές και τα στοιχεία για μακροχρόνια λύση, όπως παρουσιάζεται στην άνωθεν παράγραφο 6, και με την προϋπόθεση της έγκρισής τους να εγκριθεί περαιτέρω ψήφισμα υπό το κεφάλαιο VII του Καταστατικού της ανάπτυξης διεθνούς δύναμης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για να υποστηρίξει τις λιβανικές στρατιωτικές δυνάμεις και την κυβέρνηση στη δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος και να συνεισφέρει στην εφαρμογή μόνιμης κατάπαυσης του πυρός και μακροχρόνιας λύσης.

15 Ζητεί την παρουσία της UNIFIL, τη στιγμή τερματισμού των εχθροπραξιών, ώστε να παρακολουθείται η εφαρμογή του και να διευρύνει τη δράση της ώστε να διασφαλίζονται η μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στους πληθυσμούς αμάχων και η ασφαλής επιστροφή πληθυσμών στα σπίτια τους.

16 Καλεί την κυβέρνηση του Λιβάνου να διασφαλίσει ότι όπλα και σχετικός εξοπλισμός δεν εισάγονται στον Λίβανο χωρίς την έγκρισή της και ζητεί από τη UNIFIL, εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν να υποστηρίξει την προσπάθεια της κυβέρνησης του Λιβάνου, εάν κάτι τέτοιο της ζητηθεί.

17 Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να ενημερώσει το Συμβούλιο Ασφαλείας μέσα σε μία εβδομάδα από την εφαρμογή του ψηφίσματος και να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες σε περίπτωση που το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει πρόθεση να υιοθετήσει, σύμφωνο πάντα με την άνωθεν παράγραφο 10, ένα περαιτέρω ψήφισμα.

18 Αποφασίζει να παραμείνει ενεργά προσηλωμένο στο θέμα.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=88870604

Εκδήλωση αλληλεγγύης στους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης, όπου θα τιμηθούν και τα θύματα του πυρηνικού ολοκαυτώματος της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, θα είναι η συγκέντρωση που διοργανώνουν στις 8 μ.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου, η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» Θεσσαλονίκης, το ΠΑΜΕ, οι σύλλογοι γυναικών της ΟΓΕ και η ΕΔΥΕΘ.

Η εκδήλωση θα αποτελέσει, επίσης, απάντηση στη νέα ΝΑΤΟική πρόκληση προς το λαό της Θεσσαλονίκης με την παρουσία του πολεμικού ιταλικού πλοίου, που αποτελεί μέρος της Ναυτικής ΝΑΤΟικής δύναμης της Μεσογείου, στο λιμάνι.

«Το σχέδιο απόφασης για το Λίβανο, που κατέθεσαν από κοινού προς ψήφιση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ η Γαλλία και οι ΗΠΑ, αποτελεί ένα απαράδεκτο κείμενο που δικαιώνει πλήρως τους Ισραηλινούς επιδρομείς, δικαιολογεί τα αμέτρητα εγκλήματά τους και με προκλητική ωμότητα ξεκαθαρίζει πως ο κοινός στόχος των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ήταν και συνεχίζει να είναι η εξάλειψη της ένοπλης αντίστασης του λιβανικού και παλαιστινιακού λαού.

Η αμερικανο-γαλλική συμφωνία φανερώνει πως η προκλητική στήριξη της επιθετικότητας του Ισραήλ αφορά και τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή. Εντάσσεται οργανικά στο σχέδιο της "ευρύτερης Μέσης Ανατολής" και του λεγόμενου εκδημοκρατισμού της σε βάρος όλων των λαών της περιοχής.

Τα στρατεύματα που επιδιώκουν να εγκαταστήσουν στον Νότιο Λίβανο, με όποια ταμπέλα και αν τα στείλουν είναι φανερό πως στόχο έχουν να επιτύχουν αυτό που ο στρατός του Ισραήλ δεν πέτυχε. Θα είναι δύναμη κατοχής και πολέμου.

Αποδεικνύεται πως οι όποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ των ΗΠΑ και ορισμένων χωρών της ΕΕ, όπως της Γαλλίας, είναι διαφορές ιμπεριαλιστικές. Σχετίζονται αποκλειστικά με αντιθέσεις που αφορούν το βαθμό της κυριαρχίας και συμμετοχής στα κέρδη από τη λεηλασία των λαών.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να στηρίξει και να ψηφίσει αυτό το άδικο και επιθετικό σχέδιο απόφασης σε βάρος των λαών της Μέσης Ανατολής.

Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να καταδικάσει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να δυναμώσει την αλληλεγγύη του στους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης.

Μαζικά να συμμετέχει την Τρίτη 8 Αυγούστου στις κινητοποιήσεις κατά των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων για τη μαύρη επέτειο της ρίψης των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα-Ναγκασάκι απαιτώντας να σταματήσουν τώρα χωρίς όρους οι δολοφονικές επιδρομές του Ισραήλ και να αποχωρήσει αμέσως από όλα τα εδάφη που κατέχει».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=8/8/2006&id=6805&pageNo=3&direction=1

ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ - ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.--

Με πόνους στο στήθος μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο ο πρόεδρος του παλαιστινιακού Κοινοβουλίου και σημαίνον στέλεχος της «Χαμάς». Ο Αζίζ Ντουάικ είχε συλληφθεί την Κυριακή από τον ισραηλινό στρατό μετά από επιδρομή στο σπίτι του στη Ραμάλα και κρατούνταν στην ισραηλινή στρατιωτική φυλακή Οφέρ, κοντά στην πόλη. Οπως ανακοίνωσε ο ισραηλινός στρατός έχει μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Ιερουσαλήμ και βρίσκεται υπό παρακολούθηση, χωρίς, όμως, να δίνονται περισσότερες πληροφορίες.

Την άμεση απελευθέρωση του Αζίζ Ντουάικ, αλλά και των δεκάδων άλλων βουλευτών της «Χαμάς», ορισμένοι από τους οποίους είναι και υπουργοί, ζήτησε με ανακοίνωσή της, η Διακοινοβουλευτική Ενωση, στην οποία εκπροσωπούνται κοινοβούλια από 146 χώρες. Σε συνεδρίασή τους, χτες, στη Γενεύη καταδίκασαν τις συλλήψεις και τη στάση του ισραηλινού στρατού απέναντι σε εκλεγμένους δημοκρατικά από το λαό βουλευτές.

Από την πλευρά του, πάντως, ο ισραηλινός στρατός δε δείχνει διατεθειμένος να χαλαρώσει τον κλοιό που έχει επιβάλλει στα παλαιστινιακά εδάφη, και ιδιαίτερα στη Λωρίδα της Γάζας, που δέχεται καθημερινά στρατιωτικές επιθέσεις. Παρά τις δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών της «Χαμάς» το Σαββατοκύριακο ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη που έχει απαχθεί από τα μέσα Ιούνη και την ανταλλαγή του με Παλαιστινίους κρατουμένους, κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται ακόμη από την ισραηλινή πλευρά.

Αντίθετα, ισραηλινά τανκς έβαλλαν, χτες, για πολλοστή φορά, κατά κατοικιών στην Μπέιτ Χανούν, στη Βόρεια Λωρίδα της Γάζας. Σκοτώθηκαν 2 Παλαιστίνιοι, ένας 25χρονος και ένα βρέφος 3 μηνών. Ο ισραηλινός στρατός υποστήριξε ότι έβαλλε κατά θέσεων από τις οποίες εκτοξεύονται ρουκέτες. Κατά τη διάρκεια της περασμένης νύχτας, 3 αυτοσχέδιες ρουκέτες «Κασάμ» έπεσαν σε ισραηλινό έδαφος χωρίς να προκαλέσουν θύματα ή ζημιές.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=9/8/2006&id=6806&pageNo=2&direction=1

H κατάχρηση της Ιστορίας
A. ΛΙΑΚΟΣ
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14832&m=A06&aa=1

Πώς μπορούμε να περιγράψουμε όσα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας στον Λίβανο και στη Γάζα; Οι λέξεις δεν φτάνουν. Βεβαίως κανείς πόλεμος δεν είναι απαλλαγμένος από εγκλήματα. Πόλεμοι «όπως πρέπει», που να μην παραβιάζουν το δίκαιο του πολέμου δεν γίνονται. Τι είναι αυτό που επιτρέπει όμως στο Ισραήλ να περιφρονεί όλες τις συμβάσεις που σκοπό έχουν να περισώσουν τις απώλειες ανάμεσα στους πολίτες; Τι είναι αυτό που του επιτρέπει να προσβάλλει έμπρακτα το, έστω ακαθόριστο, αίσθημα δικαίου που σχηματίστηκε στον μεταπολεμικό κόσμο μετά τη ναζιστική λαίλαπα, χρησιμοποιώντας μαζικά αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού, βόμβες φωσφόρου εναντίον παιδιών, βομβαρδίζοντας πρόσφυγες, καταστρέφοντας τα σπίτια τους και το βιος τους; Τι εξασφαλίζει την ασυλία και την ατιμωρησία του Ισραήλ για πεπραγμένα που σε άλλες χώρες ονομάστηκαν εγκλήματα και ήρκεσαν για να βομβαρδιστούν οι ίδιες και να επιληφθούν της δίκης των ηγετών τους τα διεθνή δικαστήρια; Τι επιτρέπει στο Ισραήλ να γίνεται ο μοχλός διάλυσης του ΟΗΕ, κουρελιάζοντας τα ψηφίσματά του και την όποια αξιοπιστία του; Τι είναι αυτό που αναγκάζει πολιτικούς, διπλωμάτες, διεθνή μέσα ενημέρωσης, ακαδημαϊκούς να καταπίνουν κυριολεκτικά τη γλώσσα τους, υπονομεύοντας την αξιοπιστία τους;

Αρκεί η κατάχρηση της ιστορίας των παθών του εβραϊσμού και η τρομοκρατία της κατηγορίας του αντισημιτισμού για να σιγάσει οποιαδήποτε κριτική; Αρκεί η εργαλειοποίηση του Ολοκαυτώματος και η πολιτική της συλλογικής ενοχοποίησης; Είναι η άνευ όρων υποστήριξη της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης του κόσμου που επιτρέπει αυτή την αναίδεια; Είναι μήπως η απελπισία, αυτού του κόσμου που συσσωρεύτηκε εκεί, εβραϊκές κοινότητες από πολύπαθες κοινωνίες, κουβαλώντας η καθεμιά τα τραύματά της, την ανασφάλεια και τις αυταπάτες της; Τι είναι εκείνο που εξηγεί έναν πόλεμο για τον οποίο δεν υπάρχει κανένας ορατός τερματισμός;

* Πόλεμος χωρίς τέλος

Πραγματικά, όλοι οι πόλεμοι του 20ού αιώνα, δύο παγκόσμιοι, οι αποικιακοί, το Βιετνάμ, οι πόλεμοι της Γιουγκοσλαβίας, είχαν αρχή, μέση, τέλος. Ο κομμουνισμός και όλοι οι σχετικοί εμφύλιοι ανέτειλαν και έδυσαν. Το Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής καταργήθηκε. Μόνο σε έναν πόλεμο δεν φαίνεται να υπάρχει ειρήνη στο μέλλον. Εκείνον που άρχισε πριν από 60 χρόνια με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Αυτός ο πόλεμος όχι μόνο δεν τελειώνει αλλά διευρύνεται σε κύματα τα οποία τυλίγουν τη Μέση Ανατολή και τον μουσουλμανικό κόσμο, παγιδεύοντας και απορροφώντας κάθε φορά καινούργιες δυνάμεις. Πώς ήταν δυνατό να ζήσει το Ισραήλ με ασφάλεια καταργώντας την ασφάλεια ενός άλλου λαού, στριμώχνοντάς τον σε κράτη-θύλακες τύπου Μπαντουστάν; Στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη στοιβάζεται πληθυσμός άνεργος και εξαθλιωμένος, χωρίς καμιά δυνατότητα επιβίωσης, χωρίς μέλλον, στον οποίο κατά βούληση εφαρμόζονται αντίποινα. Τιμωρείται συλλογικά. Ξεκληρίζονται οικογένειες. Φταίει ο παλαιστινιακός εξτρεμισμός που εξέθρεψε τους αυτοκτονικούς βομβιστές και τη Χαμάς; Μα τι περιμέναμε να εκθρέψει; Βία θα καλλιεργούσε και η βία ριζωμένη εκεί επί 60 χρόνια δημιουργεί κοινωνικές, οικονομικές, νοοτροπιακές και ψυχολογικές δομές πανίσχυρες. Και η βία αυτή αναπαράγεται και θα αναπαράγεται. Οχι μόνο στα παλαιστινιακά εδάφη, αλλά και εκεί όπου ζουν πρόσφυγες, όπως στον Λίβανο. Και στη χοάνη της βίας το καλό και το κακό ταυτίζονται. H ταξινόμηση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ στις τρομοκρατικές οργανώσεις συσκοτίζει τα πράγματα, όπως τα συσκότιζε και ο χαρακτηρισμός του Αραφάτ ως τρομοκράτη παλαιότερα, και λίγο πολύ ο χαρακτηρισμός ως τρομοκρατικών όλων των ένοπλων εξεγέρσεων της μεταπολεμικής εποχής. Ο λόγος περί τρομοκρατίας και η πολιτική που απορρέει από αυτόν είναι μέρος του προβλήματος και μάλιστα δομικό του στοιχείο.

* Κοινές δομές τρομοκρατίας

Υπάρχει ένα παλαιό στρατιωτικό ρητό που λέει ότι για να πολεμήσεις τους πειρατές πρέπει να γίνεις ένας πειρατής και μισός. Αυτό σημαίνει ότι αν οι πειρατές χρησιμοποιούν μη συμβατικά μέσα, τα ίδια μέσα και χειρότερα χρησιμοποιούν συνήθως οι δυνάμεις που τους πολεμούν. H τρομοκρατία σε αυτόν τον 60ετή και ατέλειωτο πόλεμο είναι ενδημική και δομική γιατί και το Ισραήλ και οι αντίπαλοί του χρησιμοποιούν τα ίδια τρομοκρατικά μέσα, ανάλογα με τη δύναμη πυρός και οργάνωσης που διαθέτουν. Οταν το Ισραήλ βρέχει βόμβες πάνω σε αμάχους, οι Παλαιστίνιοι που δεν διαθέτουν αεροπλάνα, για όμοιες επιχειρήσεις, θυσιάζουν εφήβους. Αν χρειαστεί να δοθεί ορισμός τρομοκρατίας, δύσκολα θα εξαιρούνταν η περίπτωση του Ισραήλ. Αλλά αυτό που είδαμε σε αυτόν τον 60ετή πόλεμο ήταν η εξαγωγή της βίας και στη συνέχεια η διεθνοποίησή της. Ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας, που αποτελεί το κύριο δόγμα και την εμμονή της αμερικάνικης ηγεσίας, μπορεί να καλύπτει την έλλειψη αντιπάλου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την κατάρρευση του κομμουνισμού, μπορεί να ανταποκρίνονται στην ανάγκη τους να ελέγξουν το πετρέλαιο που σιγά σιγά σώνεται, αλλά αποτελεί ιδεολογικά και πολιτικά την προέκταση και τη μεγα-προβολή αυτού του πολέμου.

* Ιδεολογικός μαξιμαλισμός

H αδυναμία να φανταστεί κανείς ένα τέλος στη διαμάχη αυτή οδηγεί στην υπόθεση του συνολικού ανασχηματισμού του αραβομουσουλμανικού κόσμου και της εξάλειψης των εστιών του πολιτικού και θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Πρόκειται για ένα σχέδιο των Neocon, των νεοσυντηρητικών, του οποίου είδαμε τις δύο πρώτες σκηνές στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Οι επόμενες έχουν αναγγελθεί εδώ και τρία χρόνια. Είναι το Ιράν και η Συρία. Υποτίθεται ότι αν διαλυθούν τα καθεστώτα και αυτών των δύο χωρών, τότε ο μουσουλμανικός κόσμος θα επανεκπαιδευτεί πάνω στις αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης με το Ισραήλ. H επίθεση του Ισραήλ στον Λίβανο, συνέχεια σκληρών αντιποίνων στη Γάζα μετά την εκλογή της Χαμάς, αποτελεί για πολλούς σχολιαστές ένα είδος ρυμούλκησης των Αμερικανών προς αυτούς τους στόχους. Ο μαξιμαλισμός αυτός δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. H πολιτική του Ισραήλ ως ενός σημείου μπορεί να αναλυθεί με όρους λογικής και ρεαλισμού. Πίσω υπάρχει η εσχατολογία και τα αποκαλυπτικά οράματα.

Γιατί παγιδεύτηκε η Αμερική σε μια αναμέτρηση με τον αραβικό κόσμο; H συνήθης ανάλυση είναι ότι χρησιμοποίησε το Ισραήλ ως αντίβαρο του μεταπολεμικού αραβικού ριζοσπαστισμού που επηρεαζόταν από την τότε ΕΣΣΔ. Αλλά ο κίνδυνος αυτός εξέλιπε και η πλάστιγγα δεν έγειρε προς την πλευρά της δημοκρατίας αλλά προς την πλευρά της νίκης των κάθε λογής ζηλωτών του ισλαμισμού. Γιατί; Εκεί είναι το σημείο που η υπόθεση της χρησιμοποίησης του Ισραήλ δείχνει ότι δεν λειτουργεί. Μεγαλύτερες πιθανότητες έχει η αντίστροφη υπόθεση: είναι το Ισραήλ που χρησιμοποιεί την Αμερική. Γιατί η Αμερική θα είχε και άλλες εναλλακτικές για να προσεγγίσει και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο, χωρίς να τον φέρει στη σημερινή οξύτατη ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση. Γιατί δεν ήλθε σε σύγκρουση με τον ινδικό ή τον κινεζικό κόσμο, παρά την κληρονομιά της αποικιοκρατίας στον πρώτο και του μαοϊκού αντιιμπεριαλισμού στον δεύτερο; Αν όμως η Αμερική είχε δυνητικά πολλές επιλογές στις σχέσεις της με τους Αραβες, το Ισραήλ δεν είχε καμία άλλη. Και το Ισραήλ δεν είναι μια εξωτερική δύναμη προς την Αμερική, αλλά μια εσωτερική δύναμη μέσα σε αυτήν. Το θεαματικότερο γεγονός στην αμερικάνικη ζωή των τελευταίων δεκαετιών είναι η συμμαχία των συντηρητικών και φονταμενταλιστών εβραίων της Αμερικής με τους φονταμενταλιστές χριστιανούς. Πυρήνας αυτής της υπερσυντηρητικής συμμαχίας είναι μια εσχατολογική πίστη. Για να ξεκινήσει η χιλιετής βασιλεία του Θεού πρέπει να κυριαρχήσουν οι εβραίοι στην Ιερουσαλήμ. Στο βάθος της αναμόρφωσης του αραβικού κόσμου βρίσκεται η πίστη στη συνολική αναμόρφωση του κόσμου (περιλαμβανομένης της επανεκπαίδευσης της Ευρώπης). Στο βάθος της «Νέας Μέσης Ανατολής» της Κοντολίζα Ράις βρίσκεται το όραμα του «Νέου Κόσμου» των ξαναγεννημένων χριστιανών, της Dispensational Theology, των θρησκευτικοπολιτικών οραμάτων που αποτελούν τη βαθιά
 ενδοχώρα της συμμαχίας που κυβερνά τώρα την Αμερική.

 
Αντίβαρο η Ευρώπη;

Δεν μας επιτρέπεται να κλείνουμε πλέον τα μάτια μας. Ο πόλεμος αυτός έχει μετατραπεί σε έναν πόλεμο-μητέρα όλων των πολέμων και απειλεί να γίνει η νέα κεντρική διαμάχη του πλανήτη στον αιώνα που έρχεται. Παγιδεύει συνεχώς καινούργιες δυνάμεις. H Συρία και η Περσία αποτελούν τους έμμεσους σήμερα, αλλά άμεσους αύριο στόχους του. Αλλά και μια εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην πολεμική δύναμη που θα περιφρουρεί το Ισραήλ, εγκαταστημένη στα νότια σύνορα του Λιβάνου, θα διευρύνει τους παγιδευμένους εντάσσοντας σε αυτούς και την Ευρώπη.

Υπάρχει λύση; Σε αυτό το ζοφερό τοπίο το μόνο που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι η ανάδυση μιας εναλλακτικής διεθνούς δύναμης που θα μπορούσε να φρενάρει την κούρσα προς τη διεθνή πολεμική αναρχία που οδηγούν οι Αμερικανοί. Δεν υπάρχει άλλη δύναμη από την Ευρώπη. Ακόμη κι αν δεν διαφοροποιηθεί ιδεολογικά, ακόμη και με αυτούς τους περιδεείς ηγέτες και μόνο η δομική παρουσία μιας ενιαίας και ισχυρής Ευρώπης, με κοινή φωνή, θα αποτελέσει το αναγκαίο αντίβαρο που θα ελέγξει τους όρους του παιχνιδιού. Δυστυχώς, η αποτυχία του Ευρωσυντάγματος, εξαιτίας άλλου τύπου μαξιμαλισμού, εμπόδισε μια παρόμοια εξέλιξη.

Ο κ. Αντώνης Λιάκος είναι καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΟΥΓΚ; Αυτά τα λέει ο Λιακόπουλος!

Το Ισραήλ εκ φύσεως εκπροσωπεί συνολικά τα συμφέροντα των δυτικών αστικών τάξεων - και ιδιαίτερα αυτής των ΗΠΑ. Είναι κάτι σαν προέκτασή τους. Ο ρόλος του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι ακριβώς αντίστοιχος με αυτόν του αστυνόμου - είναι η κατασταλτική δύναμη που θεσμικά επιβάλλει τα συμφέροντα του καπιταλισμού (εδώ ιμπεριαλισμού) πίσω από ένα προκάλυμμα υπεράσπισης του δικαίου.

Μια καθαρά ιδεαλιστική προσέγγιση!
 
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα αστικό κατασκεύασμα. Θα εμπιστευτούμε τον ένα καπιταλιστή να μας υπερασπίσει από τον άλλον; Παράλογο. Το δε Ευρωσύνταγμα ήταν ένα νεοφιλελεύθερο έκτρωμα που μόνο αντιδραστικά θα μπορούσε να επηρεάσει τα τεκταινόμενα...

ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΒΗΡΥΤΟΣ.-

Εντολή επέκτασης των χερσαίων επιχειρήσεων έλαβε, νωρίς χτες το απόγευμα, ο ισραηλινός στρατός μετά από πολύωρη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου Ασφαλείας. Τελικά, με 9 ψήφους υπέρ και 3 αποχές, το συμβούλιο ενέκρινε την πρόταση του υπουργού Αμυνας Περέτζ, που ουσιαστικά μετέφερε τις απόψεις της στρατιωτικής ηγεσίας, περί ανάγκης διεύρυνσης της χερσαίας εμπλοκής στο νότιο Λίβανο «προκειμένου πραγματικά να πληγεί καθοριστικά η υποδομή της "Χεζμπολάχ"».

Ο πρωθυπουργός Ολμέρτ φέρεται να ήταν από εκείνους που είχε σοβαρές επιφυλάξεις, καθώς είναι σαφές ότι διευρυμένη χερσαία εμπλοκή ισραηλινών δυνάμεων σε μάχες σώμα με σώμα με τους μαχητές της «Χεζμπολάχ» και άλλων δυνάμεων στο νότιο Λίβανο θα σημάνει και κατακόρυφη αύξηση των ισραηλινών απωλειών. Πόσο μάλλον, που σύμφωνα με ένα από τα μέλη του ισραηλινού συμβουλίου ασφαλείας, τον υπουργό Εμπορίου και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ελι Γισάι, μπορεί «η νέα αυτή φάση να κρατήσει πολύ περισσότερο και από 30 ημέρες». Χτες, πάντως, σύμφωνα με αραβικά ΜΜΕ, σκοτώθηκαν σε μάχες 11 Ισραηλινοί στρατιώτες. Επισήμως, η ισραηλινή πλευρά ανέφερε 14 «πληγέντες», χωρίς να διευκρινίζει αν πρόκειται για νεκρούς ή τραυματίες.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ο Ολμέρτ συνομίλησε τηλεφωνικώς με την Κοντολίζα Ράις, που, ορισμένες πηγές, έλεγαν ότι ζήτησε τουλάχιστον 3ήμερο «πάγωμα» της έναρξης των νέων επιχειρήσεων, μήπως δοθεί κάποιου είδους λύση στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Εντούτοις, το ενδεχόμενο «παγώματος» διαψεύστηκε στην πράξη, καθώς από νωρίς το βράδυ χτες, σειρές αρμάτων μάχης και θωρακισμένων οχημάτων περνούσαν μαζικά τα λιβανο-ισραηλινά σύνορα από την πόλη Μετούλα.

Ταυτόχρονα, πλήθος εφέδρων συγκεντρωνόταν από το απόγευμα, τόσο στη Μετούλα όσο και στην πόλη Μανάρα. Ηδη, στο λιβανικό έδαφος βρίσκονται περί τους 10.000 στρατιώτες, ενώ άλλες 20 - 30 χιλιάδες έχουν ανακληθεί από την εφεδρεία τις προηγούμενες μέρες και εκτιμάται ότι μαζικά θα εισέλθουν στο νότιο Λίβανο.

Ενδεικτικό της αλλαγής στρατιωτικής τακτικής που επιχειρεί η ισραηλινή ηγεσία είναι ότι αντικατέστησε τον διοικητή των επιχειρήσεων. Τη θέση του αντιστρατήγου Ούντι Ανταμ κατέχει, από χτες, ο επίσης αντιστράτηγος Μοσέ Καπλίνσκι, που θεωρείται γνωστή φυσιογνωμία, καθώς ήταν διοικητής μονάδας κατά την ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982. Με την αλλαγή αυτή, εκτιμάται ότι η ισραηλινή ηγεσία προσπαθεί να κατευνάσει και τις επικρίσεις που δέχεται για τον τρόπο χειρισμού των επιχειρήσεων στο Λίβανο, καθώς είναι εμφανές ότι μετά από σχεδόν ένα μήνα πολέμου και παρά το αδιανόητο αιματοκύλισμα αμάχων, δεν έχουν πληγεί οι υποδομές της «Χεζμπολάχ».

Παράλληλα, με όλα αυτά, οι ισραηλινές αρχές ολοκλήρωναν, χτες, την εκκένωση της πόλης Κιριάτ Σμόνα, στο βόρειο Ισραήλ, ενώ δεν αποκλειόταν να ακολουθήσουν και άλλες ανάλογες επιχειρήσεις σε διάφορες πόλεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά από το 1948 που εκκενώνεται, λόγω στρατιωτικής κλιμάκωσης, κάποια ισραηλινή πόλη. Χτες, περίπου 160 ρουκέτες της «Χεζμπολάχ» έπεσαν σε ισραηλινό έδαφος χωρίς να προκαλέσουν θύματα.

Αδιάκοπες είναι οι αεροπορικές επιδρομές σε πόλεις του νοτίου Λιβάνου αλλά και στα νότια προάστια της Βηρυτού. Χτες, μάλιστα, για πρώτη φορά, φυλλάδια κατά της «Χεζμπολάχ» έπεσαν και στην πρωτεύουσα. Σκληρές μάχες, σύμφωνα με αξιωματούχους της UNIFIL, μαίνονταν, κεντρικά, στο Λαμπουνέ, δυτικά στην Καντάρα και ανατολικά στο Χιάμ. Στο μάτι του κυκλώνα έχει βρεθεί η ευρύτερη περιοχή γύρω από την Τύρο και τη Σιδώνα, αλλά και η ανατολική και νότια κοιλάδα Μπεκάα.

Συγκεκριμένα, στο χωριό Ματσγκάρα, στη νότια Μπεκάα, επλήγη το σπίτι στελέχους της «Χεζμπολάχ», όπου σκοτώθηκε ο ίδιος και η 6μελής οικογένειά του. Στόχος έγινε και ο παλαιστινιακός καταυλισμός Αϊν αλ Χίλουε, στη Σιδώνα, με 75.000 κατοίκους, όπου σκοτώθηκαν 2 Παλαιστίνιοι και τραυματίστηκαν 6. Ισραηλινοί κομάντος προσγειώθηκαν με ελικόπτερα στο χωριό Καραγιέμπ, νοτιοανατολικά της Σιδώνας, όπου πραγματοποίησαν έρευνες σε σπίτια, χωρίς να βρουν τίποτε πριν φύγουν. Από το απόγευμα και μετά, διαρκείς είναι οι βομβαρδισμοί στην περιοχή Ακαρ, στο βόρειο Λίβανο, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, ενώ βόμβες έπεσαν και δίπλα στις κηδείες που γίνονταν για τους 41 νεκρούς της πολυκατοικίας που κατέρρευσε από τους βομβαρδισμούς, τη Δευτέρα το βράδυ στη Βηρυτό.

Η κατάσταση στο Λίβανο, πλέον, είναι τραγική. Η Τύρος είναι παντελώς αποκλεισμένη με το νερό να είναι το τελευταίο αγαθό που εξαντλείται, αφού ήδη δεν υπάρχουν φάρμακα, τρόφιμα αλλά ούτε δρόμοι διαφυγής. Σύμφωνα με τη δύναμη του ΟΗΕ, UNIFIL αλλά και τον Ερυθρό Σταυρό, τα νοσοκομεία της χώρας, ιδιαίτερα στο νότο αλλά και τη λιβανική πρωτεύουσα, δεν έχουν πλέον το υλικό και τις δυνατότητες να εργαστούν και προβλέπεται να αντέξουν μόνο μέχρι τα τέλη της τρέχουσας βδομάδας. Η ίδια η δύναμη του ΟΗΕ υπογράμμισε ότι δεν μπορεί πλέον να προσφέρει καμία βοήθεια, γιατί διαθέτει καύσιμα μόνο για τις επόμενες 48 ώρες, καθώς ο ισραηλινός στρατός δεν επιτρέπει κανένα φορτίο καυσίμων να φτάσει στη χώρα.

«Να έρθουν στο Λίβανο γιατί τον ξέρουν καλά και εδώ θα γίνει για άλλη μια φορά ο τάφος τους», κάλεσε τους Ισραηλινούς στρατιώτες ο ηγέτης της «Χεζμπολάχ» σε νέο τηλεοπτικό του μήνυμα. Ο Σεϊκ Χασάν Νασράλαχ απέρριψε κατηγορηματικά το γαλλο - αμερικανικό σχέδιο απόφασης, χαρακτηρίζοντάς το «άδικο» και ξεκαθάρισε ότι δε δέχεται καμία ξένη δύναμη «που δε θα γνωρίζει κανείς από πού θα παίρνει εντολές και θα λειτουργεί σαν δύναμη κατοχής».

Αντίθετα, υποστήριξε ανοιχτά το σχέδιο του πρωθυπουργού Σινιόρα για ανάπτυξη του λιβανικού στρατού στο νότο, αποδεχόμενος και την εκεί παρουσία της UNIFIL ως έχει. Κάλεσε τον Σινιόρα να μην υποκύψει στις πιέσεις που δέχεται και να επιμείνει στο σχέδιο που έχει, ήδη, παρουσιάσει εκ μέρους των λιβανικών δυνάμεων. Τέλος, κάλεσε τους Ισραηλινούς Αραβες κατοίκους του βορείου Ισραήλ, και κυρίως της Χάιφα, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους «γιατί δε θέλουμε να χύνουμε αίμα αδελφών».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=10/8/2006&id=6807&pageNo=2&direction=1

Το Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα, σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα το Πολιτικό του Γραφείο και υπογράφει ο Βεσάλ Φαρχά Μπαγκντάς, ΓΓ της ΚΕ του Συριακού ΚΚ, σημειώνει τα παρακάτω:

«Περήφανε λαέ,

Η βάρβαρη σιωνιστική επίθεση εναντίον του Λιβάνου μπαίνει στην τρίτη της βδομάδα και η ισραηλινή πολεμική μηχανή καταστρέφει τις υποδομές και τις ενεργείς κατασκευές, βομβαρδίζοντας πόλεις και χωριά, καταστρέφοντας σπίτια, σκορπίζοντας τρόμο και θάνατο σε μία μανιώδη προσπάθεια να εκπληρώσει το στόχο της σιωνιστικής κυβέρνησης, ο οποίος είναι η καταστροφή της πατριωτικής αντίστασης και η επιβολή της σιωνιστικής αμερικανο-γαλλικής λύσης, η οποία εκδόθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας, υπό τον αριθμό 1559, συμπεριλαμβάνοντας τον αφοπλισμό της αντίστασης και την απογύμνωση του Λιβάνου από κάθε ικανότητα περιορισμού της διαρκούς σιωνιστικής επιθετικότητας, με στόχο να επιβάλουν στο Λίβανο την αμερικανο-σιωνιστική ηγεμονία, μέσω μίας "ειρηνευτικής συμφωνίας", με το Ισραήλ να αναγορεύεται σε στρατιωτικό κυρίαρχο μέσω της απεριόριστης υποστήριξης της Αμερικής και της αδυναμίας πολλών αραβικών ηγεσιών και κάποιων λιβανικών φιλοδυτικών δυνάμεων. Μετέπειτα, για να απομονωθεί ο Λίβανος, με τη Συρία αμετακίνητη, η οποία θεωρείται εμπόδιο στο σχέδιο της "νέας Μεγάλης Μέσης Ανατολής" και στα άλλα αποικιακά σχέδια.

Παρά τον βάρβαρο ισραηλινό βομβαρδισμό και την τεράστια καταστροφή που προκαλεί, η γενναία πατριωτική αντίσταση έχει δώσει στους ναζί της νέας εποχής και στους δολοφόνους των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών σκληρά μαθήματα. Στην υπεράσπιση των εδαφών και της αξιοπρέπειας ο λιβανικός λαός προσέφερε εκατοντάδες μάρτυρες και χιλιάδες τραυματίες και οι μάχες του Μπεντ Τζμπαΐλ και του Μαρόν Ελράς θα είναι πάντα ένα αθάνατο μνημείο στην ιστορία των αγώνων των λαών.

Αμετακίνητε λαέ,

Το αρχείο του εγκλήματος του σιωνιστικού ρατσιστικού κράτους είναι γεμάτο από σφαγές από τη δεκαετία του '40 του περασμένου αιώνα και αυτό ήταν και θα μείνει το μέσο για να επιτύχει την ηγεμονία του, για να πραγματοποιήσει τους στόχους του. Ξεκινώντας από την Ντερ Γιασέν ως την Καμπίγια και την Αλχόλα, την Καφάρ Κασέμ και την Κάνα, το 1996, έως τις σφαγές της Μαργουάχιν και της Κάνα το 2006, ο πόθος των σιωνιστών για αίμα εκφράζει τη φασιστική φυλετική σιωνιστική ιδεολογία, η οποία είναι ζωτικά συνδεδεμένη με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Η εξαιρετική γενναιότητα και η μεγαλειώδης θυσία της λιβανικής γενναίας πατριωτικής αντίστασης υποχρέωσε την κυβέρνηση του σιωνιστικού εχθρού να αποσύρει τους όρους της για την παύση της επιθετικότητας και κατέστρεψε τη σιωνιστική και αμερικανική θρασύτητα...

Η γενναία αντίσταση του Λιβάνου, της Παλαιστίνης και του Ιράκ δεν υπερασπίζεται μόνο τους αραβικούς λαούς και τις πατρίδες τους αλλά είναι στο προσκήνιο των γενναίων αγώνων της υφηλίου ενάντια στις προσπάθειες της σιωνιστικής και αμερικανικής ηγεμονίας και αυτή η αντίσταση χαίρει ενθάρρυνσης και υποστήριξης από το λαό μας και όλους τους αγωνιζόμενους λαούς του κόσμου. Νίκη για τη λιβανική γενναία πατριωτική αντίσταση. Δόξα στους γενναίους μάρτυρες.

Δαμασκός, 30 του Ιούλη 2006».

Στις 8 το πρωί της Δευτέρας πρόκειται να λήξουν οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Λίβανο, όπως ανακοίνωσε ο ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Μέχρι τότε, ωστόσο, και οι δύο πλευρές συνεχίζουν να μετρούν θύματα...

«Είμαι πολύ ευτυχής που ανακοινώνω ότι οι δύο ηγέτες έχουν συμφωνήσει ότι η παύση των εχθροπραξιών και ο τερματισμός του πολέμου θα τεθεί σε ισχύ στις 14 Αυγούστου, στις 05:00 ώρα Γκρίνουιτς (8:00 ώρα Ελλάδος)» ανέφερε σε δήλωσή του ο Κ.Ανάν.

«Κατά προτίμηση, ο πόλεμος θα πρέπει να σταματήσει τώρα ώστε να γίνει σεβαστό το πνεύμα και ο σκοπός της απόφασης του Συμβουλίου, αντικείμενο του οποίου ήταν να σώσει τις ζωές των αμάχων, να απαλύνει τον πόνο και τη δυστυχία που οι άμαχοι και από τις δύο πλευρές δοκιμάζουν» συμπλήρωσε, απευθύνοντας έκκληση στις δύο πλευρές να σταματήσουν άμεσα τις επιχειρήσεις.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ διαβεβαίωσε πως η ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών που θα αναπτυχθεί στο έδαφος του Λιβάνου θα συνεργαστεί με τις δύο πλευρές ώστε να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ο ισραηλινός στρατός θα αρχίσει να αποχωρεί από το νότιο Λίβανο μέσα σε μία ή δύο εβδομάδες, ανέφερε την Κυριακή η ισραηλινή ειδησεογραφική ιστοσελίδα YNET News. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, εντός του Λιβάνου βρίσκονται περίπου 30.000 στρατιώτες.

Επικαλούμενη υψηλόβαθμο αξιωματούχο από το γραφείο του ισραηλινού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ, η ιστοσελίδα ανέφερε πως τα ισραηλινά στρατεύματα θα αρχίσουν να αποχωρούν από την περιοχή έπειτα από την άφιξη στην περιοχή των πρώτων διεθνών δυνάμεων και του στρατού του Λιβάνου. Ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν σχολίασαν πάντως την πληροφορία.

Ο Λίβανος ενέκρινε ήδη το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ, ενώ το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο έπραξε το ίδιο την Κυριακή.

Με ψήφους 24 υπέρ, καμία κατά και μία αποχή το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε το ψήφισμα του ΟΗΕ για εκεχειρία. Απείχε -σύμφωνα με πληροφορίες- ο πρώην υπουργός Αμυνας, Σαούλ Μοφάζ.

Η Ισραηλινή υπουργός Εξωτερικών Τζίπι Λίβνι επιβεβαίωσε νωρίτερα πως ο στρατός θα σταματήσει τις επιθετικές επιχειρήσεις στο Λίβανο τη Δευτέρα. Πάντως, ο υπουργός Αμυνας Αμίρ Πέρετζ δήλωσε πως το Ισραήλ θα συνεχίσει να μάχεται την Χεζμπολάχ σε περιοχές που επιχειρεί ο στρατός, αν οι στρατιώτες δεχθούν επίθεση.

news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press, ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=730470&lngDtrID=245

Το Συμβούλιο Ασφαλείας

1 Υπενθυμίζοντας τις προηγούμενες αποφάσεις του για τον Λίβανο, ειδικά τις αποφάσεις 425 (1978), 426 (1978), 520 (1982), 1559 (2004), 1655 (2006) και 1680 (2006) καθώς και τις δηλώσεις του Προέδρου του για την κατάσταση στον Λίβανο, ειδικά τις δηλώσεις της 18ης Ιουνίου 2000 (S/Prst/2000/21), της 19ης Οκτωβρίου 2004 (S/prst/2004/36), της 4ης Μαΐου 2005 (S/prst/2005/17), της 23ης Ιανουαρίου 2006 (S/prst/2006/3) και της 30ής Ιουλίου 2006 (S/prst/2006/35).

2 Εκφράζοντας τη μέγιστη ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη κλιμάκωση των εχθροπραξιών στον Λίβανο και στο Ισραήλ μετά την επίθεση της Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ την 12η Ιουλίου 2006, η οποία έχει ήδη προκαλέσει εκατοντάδες θανάτους και τραυματισμούς στις δύο πλευρές, εκτεταμένες ζημιές σε πολιτική υποδομή και εκατοντάδες χιλιάδες εσωτερικούς πρόσφυγες.

3 Τονίζοντας την ανάγκη τερματισμού της βίας, αλλά ταυτοχρόνως τονίζοντας και την ανάγκη επείγουσας αντιμετώπισης των αιτίων που προκάλεσαν την τρέχουσα κρίση, συμπεριλαμβανομένης της άνευ όρων απελευθέρωσης των απαχθέντων Ισραηλινών στρατιωτών,

4 Αντιλαμβανόμενο την ευαισθησία του θέματος των κρατουμένων και ενθαρρύνοντας τις προσπάθειες με στόχο την επείγουσα ρύθμιση του θέματος των Λιβανέζων κρατούμενων στο Ισραήλ,

5 Χαιρετίζοντας τις προσπάθειες του Λιβανέζου πρωθυπουργού και τη δέσμευση της κυβέρνησης του Λιβάνου στο σχέδιό της των επτά σημείων για την επέκταση της εξουσίας της στο έδαφός της μέσω των δικών της νόμιμων ένοπλων δυνάμεων, όπως και για το ότι δεν θα υπάρχουν όπλα, χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησης του Λιβάνου και καμία εξουσία άλλη πέρας αυτής της κυβέρνησης του Λιβάνου, χαιρετίζοντας επίσης τη δέσμευσή της για μια δύναμη του ΟΗΕ που συμπληρώνεται και ενισχύεται σε αριθμό, υλικό, εντολή και έκταση επιχειρήσεων και, έχοντας υπόψη το αίτημά της στο σχέδιο αυτό για άμεση αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τον νότιο Λίβανο,

6 Αποφασισμένο να ενεργήσει ώστε η αποχώρηση αυτή να συμβεί το ταχύτερο,

7 Σημειώνοντας τις προτάσεις που γίνονται στο σχέδιο επτά σημείων σχετικά με την περιοχή των αγροκτημάτων Σεμπάα,

8 Χαιρετίζοντας την ομόφωνη απόφαση της κυβέρνησης του Λιβάνου στις 7 Αυγούστου 2006 για την ανάπτυξη λιβανέζικης ένοπλης δύναμης 15.000 στρατιωτών στον νότιο Λίβανο, καθώς ο ισραηλινός στρατός θα αποχωρεί πίσω από την Μπλε Γραμμή και να ζητήσει τη βοήθεια πρόσθετων δυνάμεων από την UNIFIL, σύμφωνα με τις ανάγκες, να διευκολύνει την είσοδο των λιβανέζικων ένοπλων δυνάμεων στην περιοχή και να επαναβεβαιώσει την πρόθεσή της να ενισχύσει τις λιβανέζικες ένοπλες δυνάμεις με υλικό στον βαθμό που απαιτείται για την άσκηση των καθηκόντων τους,

9 Συνειδητοποιώντας τις ευθύνες του στη συμβολή εξασφάλισης μιας μόνιμης κατάπαυσης του πυρός και μιας μακρόπνοης λύσης στη διένεξη,

10 Αποφασίζοντας ότι η κατάσταση στον Λίβανο αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια,

Εκτελεστική Παράγραφος 1. Καλεί σε πλήρη διακοπή των εχθροπραξιών βασισμένη, ειδικά, στην άμεση διακοπή κάθε επίθεσης εκ μέρους της Χεζμπολάχ και την άμεση διακοπή κάθε επιθετικής στρατιωτικής επιχείρησης εκ μέρους του Ισραήλ.

ΕΠ.2. Με την πλήρη διακοπή των εχθροπραξιών, καλεί την κυβέρνηση του Λιβάνου και την UNIFIL, όπως εξουσιοδοτεί η παράγραφος 11, να αναπτύξουν μαζί τις δυνάμεις τους σε ολόκληρό τον Νότο και καλεί την κυβέρνηση του Ισραήλ, καθώς αρχίζει αυτή η ανάπτυξη, να αποσύρει παραλλήλως όλες τις δυνάμεις της από τον νότιο Λίβανο.

ΕΠ.3. Τονίζει τη σημασία της επέκτασης του ελέγχου εκ μέρους της κυβέρνησης του Λιβάνου σε ολόκληρη τη λιβανέζικη επικράτεια, σύμφωνα με τις προβλέψεις της απόφασης 1559 (2004) και της απόφασης 1680 (2006) και των σχετικών προβλέψεων των Συμφωνιών του Ταΐφ, προκειμένου να ασκήσει πλήρη εθνική κυριαρχία έτσι ώστε να μην υπάρχουν όπλα χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησης του Λιβάνου και να μην υπάρχει εξουσία άλλη από αυτή της κυβέρνησης του Λιβάνου.

ΕΠ.4. Επαναβεβαιώνει την ισχυρή υποστήριξή του για τον πλήρη σεβασμό της Μπλε Γραμμής.

ΕΠ.5. Επαναβεβαιώνει επίσης την ισχυρή υποστήριξή του, όπως υπενθυμίζουν όλες οι προηγούμενες σχετικές αποφάσεις του, για την εδαφική ακεραιότητα, εθνική κυριαρχία και πολιτική ανεξαρτησία του Λιβάνου μέσα στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορά του, όπως αναφέρονται στη Γενική Συμφωνία Εκεχειρίας Ισραήλ - Λιβάνου της 23ης Μαρτίου 1949.

ΕΠ.6. Καλεί τη διεθνή κοινότητα να λάβει άμεσα μέτρα για να επεκτείνει την οικονομική και ανθρωπιστική βοήθειά της στο λαό του Λιβάνου, συμπεριλαμβανομένης και μέσω της διευκόλυνσης της ασφαλούς επιστροφής των προσφύγων και, υπό την εξουσία της κυβέρνησης του Λιβάνου, της επαναλειτουργίας αεροδρομίων και λιμανιών, σύμφωνα με τις παραγράφους 14 και 15 και την καλεί να εξετάσει περαιτέρω βοήθεια στο μέλλον προκειμένου να συμβάλει στην ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη του Λιβάνου.

ΕΠ.7. Βεβαιώνει ότι όλες οι πλευρές είναι υπεύθυνες για την εξασφάλιση πως δεν θα γίνει καμία ενέργεια σε αντίθεση με την παράγραφο 1.

ΕΠ.8. Καλεί το Ισραήλ και τον Λίβανο να υποστηρίξουν μια μόνιμη κατάπαυση του πυρός και μια μακρόπνοη λύση βασισμένη στις ακόλουθες αρχές και στοιχεία:

* Πλήρη σεβασμό της Μπλε Γραμμής και από τις δύο πλευρές.

* Ρυθμίσεις ασφαλείας για την πρόληψη της επανάληψης των εχθροπραξιών, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ανάμεσα στη Μπλε Γραμμή και τον ποταμό Λιτάνι μιας περιοχής ελεύθερης από ένοπλο προσωπικό, υλικό και οπλισμό πέραν αυτών της κυβέρνησης του Λιβάνου και της UNIFIL, όπως εξουσιοδοτείται στην παράγραφο 11.

* Πλήρη εφαρμογή των σχετικών προβλέψεων των Συμφωνιών του Ταΐφ και των αποφάσεων 1559 (2004) και 1680 (2006), που απαιτούν τον αφοπλισμό όλων των ένοπλων ομάδων στον Λίβανο, έτσι ώστε, μετά την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου του Λιβάνου της 27ης Ιουλίου 2006, να μην υπάρχουν όπλα ή εξουσία στον Λίβανο, πέραν αυτών του κράτους του Λιβάνου.

* Καμία ξένη δύναμη στον Λίβανο χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησής του.

* Καμία πώληση ή παροχή όπλων και σχετικού υλικού στον Λίβανο, εκτός από όσες εξουσιοδοτούνται από την κυβέρνησή του.

* Εφοδιασμό του ΟΗΕ όλων των χαρτών ναρκοπεδίου στον Λίβανο που παραμένουν στην κατοχή του Ισραήλ.

ΕΠ. 9. Καλεί τον γενικό γραμματέα να υποστηρίξει τις προσπάθειες διασφάλισης το συντομότερο δυνατόν των κατ' αρχήν συμφωνιών εκ μέρους της κυβέρνησης του Λιβάνου και της κυβέρνησης του Ισραήλ επί των αρχών και στοιχείων για μια μακρόπνοη λύση, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 8, και εκφράζει την πρόθεσή του να συμμετάσχει ενεργώς.

ΕΠ. 10. Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να αναπτύξει, σε συνεργασία με τους σχετικούς διεθνείς παράγοντες και τα ενδιαφερόμενα μέρη, προτάσεις για την εφαρμογή των σχετικών προβλέψεων των Συμφωνιών του Ταΐφ και των αποφάσεων 1559 (2004) και 1680 (2006), συμπεριλαμβανομένου του αφοπλισμού, και για τη χάραξη των διεθνών συνόρων του Λιβάνου, ιδίως στις περιοχές όπου τα σύνορα είναι ασαφή ή αμφισβητούμενα, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής των αγροκτημάτων Σεμπάα, και να παρουσιάσει τις προτάσεις αυτές στο Συμβούλιο Ασφαλείας εντός 30 ημερών.

ΕΠ. 11. Αποφασίζει, προκειμένου να συμπληρώσει και να ενισχύσει την αριθμητική δύναμη, τον εξοπλισμό, την εντολή και την εμβέλεια των επιχειρήσεων, να εξουσιοδοτήσει μια αύξηση της αριθμητικής δύναμης της UNIFIL σε 15.000 στρατιώτες μάξιμουμ, και αποφασίζει ότι η δύναμη αυτή, εκτός του ότι θα εκτελέσει την εντολή της βάσει των αποφάσεων 425 και 426 (1978), θα:

α. Παρακολουθήσει τη διακοπή των εχθροπραξιών.

β. Συνοδεύσει και θα υποστηρίξει τις λιβανικές ένοπλες δυνάμεις καθ
ώς θα αναπτύσσονται στον Νότο, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης κατά μήκος της Μπλε Γραμμής, και καθώς το Ισραήλ θα αποσύρει τις δυνάμεις του από τον Λίβανο, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 2.

γ. Συντονίσει τις δραστηριότητες που περιγράφονται στην παράγραφο 11 (β) με την κυβέρνηση του Λιβάνου και την κυβέρνηση του Ισραήλ.

δ. Επεκτείνει τη βοήθειά της στη διασφάλιση της ανθρωπιστικής πρόσβασης σε άμαχους πληθυσμούς και την εκούσια και ασφαλή επιστροφή των προσφύγων.

ε. Βοηθήσει τις λιβανικές ένοπλες δυνάμεις να προχωρήσουν στη δημιουργία της περιοχής που περιγράφεται στην παράγραφο 8.

στ. Βοηθήσει την κυβέρνηση του Λιβάνου, κατ' αίτημά της, να εφαρμόσει την παράγραφο 14.

ΕΠ. 12. Ενεργώντας προς υποστήριξη αιτήματος της κυβέρνησης του Λιβάνου για ανάπτυξη μιας διεθνούς δύναμης που θα τη βοηθήσει να ασκήσει την εξουσία της σε όλη την επικράτεια, εξουσιοδοτεί την UNIFIL να προβεί σε κάθε απαραίτητη ενέργεια σε περιοχές ανάπτυξης των δυνάμεών της και κατά την κρίση της εντός των πλαισίων των ικανοτήτων της, για να διασφαλίσει ότι η περιοχή των επιχειρήσεών της δεν χρησιμοποιείται για οποιουδήποτε είδους εχθρικές ενέργειες, για να αντισταθεί στις βίαιες απόπειρες απαλλαγής της από τα καθήκοντά της βάσει της εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας και για να προστατέψει το προσωπικό, τα κτίρια, τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό των Ηνωμένων Εθνών, να διασφαλίσει την ασφάλεια και ελευθερία κίνησης του προσωπικού των Ηνωμένων Εθνών και των εργαζομένων των ανθρωπιστικών οργανώσεων και, χωρίς να σφετερίζεται την αρμοδιότητα της κυβέρνησης του Λιβάνου, να προστατέψει τους πολίτες που θα βρίσκονται υπό την επικείμενη απειλή φυσικής βίας.

ΕΠ. 13. Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να θέσει επειγόντως σε εφαρμογή μέτρα τα οποία θα διασφαλίζουν ότι η UNIFIL θα μπορεί να εκτελεί τις λειτουργίες που προβλέπονται σε αυτή την απόφαση, παροτρύνει τα κράτη-μέλη να σκεφτούν να συνεισφέρουν καταλλήλως στη UNIFIL και ν' ανταποκριθούν θετικά σε αιτήματα βοήθεια εκ μέρους της Δύναμης αυτής, και εκφράζει τη μεγάλη του εκτίμηση σε όσους έχουν συνεισφέρει στη UNIFIL στο παρελθόν.

ΕΠ. 14. Καλεί την κυβέρνηση του Λιβάνου να διασφαλίσει τα σύνορά της και άλλα σημεία εισόδου για να εμποδίσει την είσοδο στον Λίβανο, χωρίς τη συγκατάθεσή της, όπλων ή σχετικού υλικού και ζητεί από τη UNIFIL να βοηθήσει, όπως εξουσιοδοτείται στην παράγραφο 11, την κυβέρνηση του Λιβάνου κατ' αίτημά της.

ΕΠ. 15. Αποφασίζει, επίσης, ότι όλα τα κράτη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να εμποδίσουν, από υπηκόους τους, από τα εδάφη τους ή μέσω των πλοίων και αεροσκαφών που φέρουν τη σημαία τους:

α. την πώληση ή παροχή σε οποιαδήποτε οντότητα ή άτομο στον Λίβανο όπλων και σχετικού ύλικού κάθε τύπου, συμπεριλαμβανομένων όπλων και πυρομαχικών, στρατιωτικών οχημάτων και εξοπλισμού, παραστρατιωτικού εξοπλισμού, και ανταλλακτικών για τα προαναφερθέντα, είτε προέρχονται από τα εδάφη τους είτε όχι, και

β. την παροχή σε οποιαδήποτε οντότητα ή άτομο στον Λίβανο οποιασδήποτε τεχνικής εκπαίδευσης ή βοήθειας που σχετίζεται με την παροχή, κατασκευή, συντήρηση ή χρήση των αντικειμένων που αναγράφονται στην υποπαράγραφο (α), με τη διευκρίνιση ότι αυτές οι απαγορεύσεις δεν θα ισχύουν για όπλα, σχετικό υλικό, εκπαίδευση ή βοήθεια που θα έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση του Λιβάνου ή από τη UNIFIL, όπως εξουσιοδοτείται στην παράγραφο 11.

ΕΠ. 16. Αποφασίζει να επεκτείνει την εντολή της UNIFIL έως την 31η Αυγούστου 2007 και εκφράζει την πρόθεσή του να εξετάσει σε μεταγενέστερη απόφαση περαιτέρω ενισχύσεις της εντολής και άλλα βήματα για να συμβάλει στην εφαρμογή μιας μόνιμης κατάπαυσης του πυρός και μιας μακρόπνοης λύσης.

ΕΠ. 17. Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να καταθέσει αναφορά σχετικά με την εφαρμογή αυτής της απόφασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας εντός μιας εβδομάδας και ακολούθως σε τακτική βάση.

ΕΠ. 18. Επισημαίνει τη σπουδαιότητα και την ανάγκη επίτευξης μιας συνολικής, δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή, βασισμένης σε όλες τις σχετικές αποφάσεις του, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων 242 (1967) της 22ας Νοεμβρίου 1967 και 338 (1973) της 22ας Οκτωβρίου 1973.

ΕΠ. 19. Αποφασίζει να εξακολουθήσει να ασχολείται ενεργώς με το θέμα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/08/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=52320268

 
ΒΗΡΥΤΟΣ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ.-

Η πραγματική ειρήνη και όχι εκείνη που προδιαγράφεται στις άδικες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ θα αργήσει να φθάσει στο Λίβανο. Η εκτίμηση αυτή απορρέει από την απόφαση 1701 του ΟΗΕ, που υποτίθεται πως θα οδηγήσει σε «παύση των εχθροπραξιών», αναγορεύοντας αποκλειστικό υπαίτιο αυτού του βρώμικου πολέμου τη «Χεζμπολάχ» και όχι το Ισραήλ, που εισέβαλε προσχηματικά, καταστρέφοντας ατιμωρητί μια ανεξάρτητη χώρα. Αντικατοπτρίζεται στις λυσσαλέες, φονικές επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού σε νότιο, ανατολικό Λίβανο και προάστια της Βηρυτού και χτες, λίγες ώρες μετά τα μεσάνυχτα. Καθρεφτίζεται στη χτεσινή δήλωση του αντιπροέδρου της ισραηλινής κυβέρνησης, Σιμόν Πέρες που υποστήριξε πως «η μάχη δεν τελείωσε ...ο πόλεμος συνεχίζεται και μπορούμε να τον κερδίσουμε». Στην παράλληλη προειδοποίηση του ηγέτη της «Χεζμπολάχ», Χασάν Νασράλα, πως ο «πόλεμος δεν τελείωσε ...αφού οι επιδρομές και τα θύματα συνεχίζονται». Αυτό, μολονότι ο Νασράλα αποδέχτηκε το ψήφισμα 1701 του ΟΗΕ σημειώνοντας, παράλληλα, το «φυσικό δικαίωμα της "Χεζμπολάχ" να συνεχίσει την αντίστασή της στον ισραηλινό στρατό» μέχρις ότου αποχωρήσει πλήρως απ' όλο το νότιο Λίβανο...

Υπό την παραδοχή, λοιπόν, ακόμη και των ίδιων των πρωταγωνιστών του πολέμου πως οι μάχες κάθε άλλο παρά σταματούν για τα καλά, επρόκειτο χτες, να τεθεί σε εφαρμογή η υποτιθέμενη «εκεχειρία» απ' τις 8.00 το πρωί. Ωστόσο, όλοι αναγνωρίζουν πως κάτι τέτοιο, εάν τελικώς επιτευχθεί, δε θα γίνει ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα. Και τουλάχιστον όχι με τρόπο που να εξυπηρετεί, πράγματι, την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.

Είναι χαρακτηριστικό πως η ισραηλινή κυβέρνηση αποδέχτηκε το βράδυ της Κυριακής την απόφαση του ΟΗΕ, δίνοντας τυπικά εντολή για σταμάτημα του μπαράζ επιθέσεων κατά αμάχων, τους οποίους συνέχισε να βομβαρδίζει ανελέητα σε Τύρο, Μπααλμπέκ, και προάστια της Βηρυτού ως χτες, μόλις ένα 15λεπτο πριν την έναρξη της υποτιθέμενης «εκεχειρίας» στις 8.00 το πρωί! Η αποδοχή του ψηφίσματος του ΟΗΕ απ' την ισραηλινή κυβέρνηση δε σημαίνει πως αποφάσισε και την ανάσχεση των επιχειρήσεων κατά των ανταρτών της «Χεζμπολάχ» στο νότο! Ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι σημείωναν πως ο ισραηλινός στρατός δε θα σταματήσει να φέρεται κατά της «Χεζμπολάχ». Οχι μόνον σε «περιπτώσεις αυτοάμυνας», αλλά και σε περιπτώσεις «διεκπεραίωσης επιχειρήσεων μεταφοράς ή διάσωσης» Ισραηλινών στρατιωτών, καθώς οι διοικητές του ισραηλινού στρατού στο νότιο Λίβανο θα έχουν δικαίωμα χρήσης «ελικοπτέρων, τζετ, και μονάδων πυροβολικού» (όπως ανέφερε ρεπορτάζ της ισραηλινής εφημερίδας «Χα'αρέτζ»). Επιπλέον, οι ισραηλινές δυνάμεις θα παραμένουν σε στρατηγικά σημεία του νοτίου Λιβάνου για να έχουν τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, τάχα, μέχρις ότου αναπτυχθούν εκεί δυνάμεις του λιβανέζικου στρατού και κυανοκράνων του ΟΗΕ. Κάτι, που εντούτοις δεν προβλέπεται να συμβεί παρά μετά από βδομάδες, ενδεχομένως και μήνα...(όπως τουλάχιστον δήλωσε εκπρόσωπος του γγ του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη). Παράλληλα, ισραηλινές στρατιωτικές πηγές σημείωναν χτες το πρωί πως το Τελ Αβίβ θα διατηρήσει τον αεροπορικό και ναυτικό αποκλεισμό στο Λίβανο μέχρι να λειτουργήσει ο «μηχανισμός ελέγχου του λαθρεμπορίου όπλων»... Δηλαδή, μέχρις ότου εφαρμοστεί και το πολεμικό εμπάργκο στο νότιο Λίβανο, όπως προδιαγράφεται και απ' την απόφαση 1701 του ΟΗΕ...

Είναι, λοιπόν, προφανές πως θα παραμείνουν σε εξέλιξη - ενδεχομένως σε σχετικώς χαμηλότερη κλίμακα - οι συγκρούσεις ισραηλινού στρατού και ανταρτών της «Χεζμπολάχ» στο νότιο Λίβανο.

Παράλληλα, μετά την ομόφωνη αποδοχή της απόφασης 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ απ' την κυβέρνηση του Λιβανέζου πρωθυπουργού Φαούντ Σινιόρα, έχει σταματήσει στη Βηρυτό η διαδικασία για τα «περαιτέρω» και πιο ουσιώδη. Την Κυριακή, η λιβανέζικη κυβέρνηση ανέβαλε «επ' αόριστον» τη συνεδρίασή της αναφορικά με τον τρόπο αφοπλισμού της «Χεζμπολάχ» και την ανάπτυξη στρατού στο νότο. Επισήμως δε δόθηκε εξήγηση για τη ματαίωση της συνεδρίασης. Ανεπισήμως, αναφέρθηκαν έντονες διχογνωμίες μεταξύ των μελών της κυβέρνησης και δη των υπουργών και στελεχών της «Χεζμπολάχ», που θεωρούν ως άκαιρη μια τέτοια συζήτηση εάν δεν αποχωρήσουν απ' το νότιο τμήμα της χώρας οι Ισραηλινοί στρατιώτες...

Τέλος, ενδεικτική των «ειρηνικών» προθέσεων του ισραηλινού στρατού ήταν και οι χτεσινές αεροπορικές επιδρομές στα παλαιστινιακά εδάφη. Στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, επιδρομή των Ισραηλινών προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον τριών Παλαιστινίων (ανάμεσά τους ένας έφηβος) και τον τραυματισμό άλλων τριών, αφού είχε προηγηθεί εκτόξευση μιας ρουκέτας απ' τη Γάζα στην ισραηλινή πόλη Ασκελόν.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/8/2006&id=6810&pageNo=2&direction=1

O πραγματικός πόλεμος στον Λίβανο αρχίζει σήμερα. Ίσως ο κόσμος να πιστεύει - και το Ισραήλ μπορεί να το πιστεύει αυτό - ότι η εκεχειρία του ΟΗΕ, που αναμενόταν να τεθεί σε εφαρμογή στις 8 (ώρα Ελλάδος), θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους για τον τελευταίο «βρώμικο» πόλεμο στον Λίβανο, κατά τον οποίο πάνω από 1.000 Λιβανέζοι πολίτες και περισσότεροι από 30 Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί.

Από σήμερα το πρωί, οι επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ θα έχουν στόχο αποκλειστικά τη δύναμη εισβολής. Και οι Ισραηλινοί δεν αντέχουν να χάνουν 40 άνδρες ημερησίως.

Μην μπορώντας να καταρρίψουν τα F-16 που έσπειραν την καταστροφή σε μεγάλο τμήμα της χώρας, οι άνδρες της Χεζμπολάχ επί χρόνια προσεύχονταν και περίμεναν τη στιγμή κατά την οποία θα μπορούσαν να επιτεθούν εναντίον του ισραηλινού στρατού στο έδαφος. Τώρα είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν την εκστρατεία την οποία σχεδίαζαν επί μακρόν. Χιλιάδες άνδρες της οργάνωσης παραμένουν οπλισμένοι στα κατεστραμμένα ορεινά χωριά του Νοτίου Λιβάνου· και ζουν γι' αυτήν ακριβώς τη στιγμή...

Αν καταρρεύσει η εκεχειρία, όπως μοιάζει βέβαιο ότι θα συμβεί, τότε ούτε οι Ισραηλινοί ούτε οι Αμερικανοί φαίνεται να έχουν σχέδια για να γλιτώσουν από τις συνέπειες. Οι ΗΠΑ είδαν αυτόν τον φαύλο πόλεμο ως μια ευκαιρία για να ταπεινώσουν τους προστάτες της Χεζμπολάχ, το Ιράν και τη Συρία. Όμως φαίνεται πως τα πράγματα έχουν αλλάξει.

«Στην κυβέρνηση του Λιβάνου θα απευθυνθούμε για κάθε πρόβλημα παραβίασης της συμφωνίας εκεχειρίας», δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ, σαν να συνειδητοποιούσε ότι η εκεχειρία δεν θα τηρηθεί. Κι αν οι Ισραηλινοί και οι άνδρες της Χεζμπολάχ συνεχίσουν να μάχονται στον Νότο τις ερχόμενες εβδομάδες, ποια χώρα θα τολμήσει να στείλει στρατιώτες;

Τραγικά και μοιραία, για όλους όσοι εμπλέκονται, ο αληθινός πόλεμος του Λιβάνου αρχίζει σήμερα.

ΤΑ ΝΕΑ , 14/08/2006

Νέα συγκέντρωση καταδίκης της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και αλληλεγγύης στους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης οργανώνουν την επόμενη Πέμπτη, 17 του Αυγούστου στις 8 μ.μ., στο άγαλμα Βενιζέλου, η ΕΔΥΕΘ, το ΠΑΜΕ και η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία Θεσσαλονίκης».

Καλούν το λαό να συμμετάσχει μαζικά και να διαδηλώσει την απαίτησή του να σταματήσει άμεσα και άνευ όρων ο σφαγιασμός των λαών του Λιβάνου και της Παλαιστίνης, και να αφεθούν μόνοι τους να καθορίσουν τις τύχες τους, να σταματήσει οποιαδήποτε ξένη ανάμειξη και να μην αποσταλούν ξένες στρατιωτικές δυνάμεις στο Λίβανο, να μην εμπλακεί η χώρα μας σε τέτοιου είδους αποστολές. Παράλληλα, να απαιτήσουν να σταματήσουν οι απειλές των ΗΠΑ ενάντια στον περήφανο κουβανικό λαό.

«Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας αποτελεί συμβιβασμό υπέρ του επιδρομέα Ισραήλ. Είναι προϊόν έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και συμβιβασμών.

Οι διαφοροποιήσεις που έχει σε σχέση με το αρχικό αμερικανογαλλικό σχέδιο ήταν αποτέλεσμα της παγκόσμιας κατακραυγής και της ηρωικής αντίστασης του λιβανέζικου λαού.

Περιέχει πολλές ασάφειες και σκοτεινά σημεία σε ό,τι αφορά την εφαρμογή του. Βρίσκεται μακριά από τις θέσεις που ομόφωνα εκφράστηκαν από τις πολιτικές δυνάμεις του Λιβάνου.

Δεν καταδικάζει το Ισραήλ και τα αποτρόπαια εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος του λαού του Λιβάνου, δεν προβλέπει την άμεση και χωρίς όρους αποχώρησή του από τα εδάφη στα οποία έχει εισβάλει και αυτά που κατέχει. Αντίθετα, στρέφει τα πυρά του κατά της λιβανικής αντίστασης. Σε αρκετά σημεία υπονομεύει και ναρκοθετεί την εθνική κυριαρχία του Λιβάνου.

Στην ουσία, δίνει ανάσα στο Ισραήλ, μετά τα σημαντικά χτυπήματα που δέχτηκε από τη λιβανέζικη αντίσταση, ενώ αφήνει ανοιχτή την πόρτα για νέες επιθέσεις από μεριάς του.

Εχει σαν στόχο να ανοίξει το δρόμο και μέσω της διπλωματίας για νέο γύρο επεμβάσεων και στα εσωτερικά του Λιβάνου, έτσι ώστε να προωθηθούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τη "νέα Μέση Ανατολή".

Η Ελλάδα σε καμιά περίπτωση, με κανέναν τρόπο και μορφή δεν πρέπει να συμμετέχει στη λεγόμενη "ειρηνευτική" δύναμη κατοχής που θα σταλεί στο Λίβανο.

Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να συνεχίσει και να δυναμώσει την αντιιμπεριαλιστική του πάλη. Πιο μαζικά να εκφράσει την αλληλεγγύη του στην αντίσταση του λιβανικού και παλαιστινιακού λαού, καθώς και στην πάλη των φιλειρηνικών δυνάμεων μέσα στο Ισραήλ.

Οι σημαντικές ζημιές στη σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά του Λιβάνου αρχίζουν να «βλέπουν» το «φως» της δημοσιότητας, αν και η πρόσβαση στις περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος είναι προς το παρόν από δύσκολη έως αδύνατη.

Στα ...«βήματα» των Αμερικανών στο Ιράκ, ο στρατός του Ισραήλ δεν είχε κανέναν ενδοιασμό για τα μνημεία του Λιβάνου, γεγονός μάλλον αναμενόμενο, αφού η ισραηλινή αεροπορία, ως γνωστόν, δε λυπήθηκε ούτε καν τα γυναικόπαιδα.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Γκαετάνο Παλούμπο, διευθυντή του τμήματος αρχαιολογικής συντήρησης του Παγκόσμιου Ταμείου Μνημείων, που επικαλείται το δίκτυο «Μπλούμπεργκ», ο σημαντικός ρωμαϊκός ναός του Βάκχου στη λιβανέζικη πόλη Μπααλμπέκ, στην κοιλάδα Μπεκάα, υπέστη ρωγμές, εξαιτίας των βομβαρδισμών. Αντίθετα, ο κοντινός ναός του Δία, είναι μέχρι τώρα αβλαβής. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για πιθανές ζημιές στις άλλες ρωμαϊκές και φοινικικές αρχαιότητες της πόλης, τα μνημεία της οποίας εντάσσονται στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Σημαντικά μνημεία υπάρχουν στη Βηρυτό και τη Σιδώνα, οι οποίες επίσης βομβαρδίστηκαν, ενώ οι αεροπορικές επιδρομές στην Αρκα κατέστρεψαν τη σύγχρονη γέφυρα της πόλης. Η γέφυρα βρίσκεται πολύ κοντά σε αρχαιολογική ανασκαφή και οι αρχαιολόγοι θεωρούν σίγουρο ότι υπέστη ζημιές από την επίθεση.

Ο «οικολογικός εφιάλτης» των 13.000 τόνων του πετρελαίου που απλώνονται σε πάνω από 93 μίλια ακτών της Μεσογείου, λόγω των βομβαρδισμών, επηρεάζει και το αρχαίο Λιμάνι της Βύβλου, 25 μίλια βόρεια της Βηρυτού, το οποίο είναι ουσιαστικά ...πισσασφαλτωμένο με πετρέλαιο. Μερικά μίλια βορειότερα, ένας τεράστιος τοίχος που χαράχτηκε σε βράχο από τους Φοίνικες πριν 2.800 χρόνια για να προστατεύσει τα σκάφη τους που ελλιμενίζονται από το Batroun, βρίσκεται επίσης στα πρόθυρα της καταστροφής λόγω του πετρελαίου. Συνολικά, ο Λίβανος έχει έξι αρχαιολογικές περιοχές ενταγμένες στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ, οι οποίες όλες ήταν και στόχοι των Ισραηλινών.

Απέναντι σε αυτή την καταστροφή, ο γενικός διευθυντής της ΟΥΝΕΣΚΟ, Κοχίρο Ματσούρα, έκανε ...«δύο επείγουσες εκκλήσεις στους εμπολέμους» αναφορικά με τα μνημεία. «Η συμπάθειά μου πηγαίνει πρώτα στους άνδρες, τις γυναίκες και, ειδικά, τα παιδιά» συνέχισε ο Κ. Ματσούρα, «εν τούτοις, πρέπει επίσης να σκεφτούμε για την απέραντη ευθύνη μας προς τις περιοχές όπως η Μπααλμπέκ, η Βύβλος, η Anjar, η "Ιερή Κοιλάδα" και το "Δάσος των Κέδρων του Θεού", στο Λίβανο, και την παλαιά πόλη της Ακρ στο Ισραήλ». Στη συνέχεια, υπενθύμισε πως Λίβανος και Ισραήλ έχουν υπογράψει τις διεθνείς συνθήκες για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς σε περίπτωση πολέμου.

Αυτό που «ξέχασε» και αυτός είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχουν απλώς «εμπόλεμοι» αλλά επιτιθέμενος (Ισραήλ) και αμυνόμενος (Λίβανος), άρα η λογική των ίσων αποστάσεων μπορεί να κάνει αρεστή την ΟΥΝΕΣΚΟ στον ιμπεριαλισμό, δε σημαίνει όμως και πολλά πράγματα για τη διάσωση της μνήμης...

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/8/2006&id=6812&pageNo=19&direction=1

Οι στίχοι εδώ
http://www.pattismith.net/news.html

το τραγούδι εδώ
http://www.pattismith.net/audio/qana.mp3

_________________________________________________ _____________________________________________
Η Πάτι Σμιθ σε ένα θρήνο για τη σφαγή στην Κανά

«Το κρασί που έγινε αίμα»

«Απομεινάρια από κούκλες ανακατεύονται με την λάσπη/ πλαστικά χεράκια στην άσφαλτο/ μιλάνε για τους στρατηγικούς στόχους/ τι όμορφη φράση/ καθώς οι βόμβες πέφτουν η Αμερική χτίζει τη νέα Μέση Ανατολή...».

Το νέο τραγούδι της Πάτι Σμιθ ονομάζεται Κανά. Και περιγράφει τις εικόνες που η Σμιθ αντίκρισε στην οθόνη, τη σφαγή των παιδιών στην Κανά από τα ισραηλινά αεροπλάνα. Είναι ένας οργισμένος θρήνος που ηχογράφησε αμέσως μετά τη σφαγή και βρίσκεται στην ιστοσελίδα της pattismith.net, ενώ οι στίχοι ακολουθούνται από σχόλια. «Για κάποιους η Κανά, ήταν το μέρος όπου ο Ιησούς έκανε το πρώτο θαύμα του μετατρέποντας το νερό σε κρασί», γράφει η Σμιθ. «Σήμερα δεν υπάρχει κρασί στην Κανά, μόνον αίμα».

Η Πάτι Σμιθ έγραψε το τραγούδι μία μέρα μετά το βομβαρδισμό των αμάχων στην Κανά και το παρουσίασε για πρώτη φορά με μια ακουστική κιθάρα στο φημισμένο ροκ φέστιβαλ Λολαπαλούζα. Εκεί υποτίθεται ότι σόκαρε το αμερικανικό κοινό επειδή ρώτησε από τη σκηνή: «Πώς θα νιώθατε αν τριάντα επτά από τα παιδιά σας τινάζονταν στον αέρα από πυραύλους και βόμβες;». Γι' αυτό και τα ανεξάρτητα μουσικά περιοδικά της Αμερικής τη χαρακτηρίζουν τώρα «τη μόνη ρόκερ με κοινωνική συνείδηση».

Αλλωστε ήταν η μόνη που έβαλε την πολιτική μέσα στο φεστιβάλ, το «πανηγύρι των πολυεθνικών εταιρειών». Και μόνον οι Flaming Lips ακολούθησαν το παράδειγμά της πείθοντας το κοινό, ανάμεσα στα τραγούδια τους, να φωνάξει το σύνθημα «Σταματήστε τον πόλεμο στο Λίβανο».

Στην ιστοσελίδα της η πενηνταεννιάχρονη ποιήτρια της ροκ σκηνής δεν μασάει τα λόγια της. Γι' αυτήν, όπως εξηγεί, η εισβολή του ισραηλινού στρατού στο Λίβανο δεν είναι παρά η αρχή μιας επίθεσης των ΗΠΑ στο Ιράν. «Οι καιροί είναι βρώμικοι», σημειώνει. «Είναι ώρα να ξυπνήσουμε, όχι να καλλιεργήσουμε ξανά την παράνοια του φόβου. Αν ρωτήσετε τους Λιβανέζους καθώς θάβουν τους νεκρούς τους και μαζεύουν τα συντρίμμια της ζωής τους, ποιος είναι ο υπεύθυνος, θα απαντήσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Αυτές είναι οι πιο μισητές χώρες στον πλανήτη. Εμείς ως Αμερικανοί τι κάνουμε; Δεν είναι η χώρα μας; Δεν πρέπει να αντιδράσουμε;». Ενώ αναρωτιέται γιατί ο αμερικανικός λαός στέλνει σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο σε όπλα και πολεμοφόδια στο Ισραήλ. «Εμείς πληρώνουμε για όλα αυτά», συνεχίζει, «την καταστροφή μιας χώρας, τη σφαγή των παιδιών».

Οταν ξεκίνησε να παίζει ροκ εν ρολ η Πάτι Σμιθ πίστευε ότι αυτή η μουσική θα ήταν η φωνή της γενιάς της. «Γύρω στο τέλος της δεκαετίας του '70 όμως τα πράγματα άλλαξαν ριζικά», διηγείται η ίδια. «Ο Μόρισον και ο Χέντριξ πέθαναν και τα νέα παιδιά γίνονταν όλο και πιο επηρμένα και άπληστα, χωρίς να νοιάζονται για την επικοινωνία με το κοινό και φυσικά για τα ζητήματα της κοινότητας. Εγώ ως πολίτις πάντα ενδιαφερόμουν τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα μου».

Αλλωστε, όπως πάντα έλεγε στο πασίγνωστο τραγούδι της, «ο λαός έχει την εξουσία». Κι αυτός πρέπει να ξεσηκωθεί ενάντια στους «αφέντες του πολέμου». «Υστερα από την 11η Σεπτεμβρίου», εξηγεί η Πάτι Σμιθ, «τα ποντίκια έφυγαν από το Μανχάταν και πλημμύρισαν την πόλη.

Καθένα από αυτά είχε το πρόσωπο των προστατών μας από την "τρομοκρατία". Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι ο αυλητής του παραμυθιού με το μαγικό αυλό που θα τα μαγεύσει και θα τα οδηγήσει από το Λευκό Οίκο στη θάλασσα».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ      ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/08/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=113

Στον Nότιο Λίβανο ελπίζουν τώρα ότι ο στρατός θα φέρει μαζί του και την ειρήνη

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ


Τόσο οι χριστιανοί χωρικοί όσο και οι σιίτες αντάρτες δέχθηκαν με ενθουσιασμό την επιστροφή του λιβανικού στρατού στον Νότιο Λίβανο ύστερα από σχεδόν 40 χρόνια απουσίας. Την ίδια ώρα, η αποχώρηση των Ισραηλινών στρατιωτών συνεχιζόταν και η εκεχειρία κρατούσε για τέταρτη ημέρα.

Το σήμα της νίκης. Λιβανέζος στρατιώτης κατευθύνεται στον Νότιο Λίβανο την ώρα που οι Ισραηλινοί φεύγουν

Δυόμισι χιλιάδες στρατιώτες από τη 10η Ταξιαρχία διέσχισαν τον ποταμό Λιτάνι και έστησαν στρατόπεδα σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τα σύνορα με το Ισραήλ, ελπίζοντας να αναλάβουν σταδιακά τον έλεγχο ολόκληρης της χώρας για πρώτη φορά από το 1968. Οι κάτοικοι τους υποδέχθηκαν με τον παραδοσιακό τρόπο: τους έραιναν με ρύζι, λουλούδια και ροδόνερο. Όπως σημειώνει ο Ρόμπερτ Φισκ στην «Ιντιπέντεντ», ορισμένοι από τους κατοίκους αυτούς είχαν υποδεχθεί με τον ίδιο τρόπο και τους Ισραηλινούς το 1982 και στη συνέχεια τους αντάρτες της Χεζμπολάχ. Αυτή τη φορά, πάντως, ελπίζουν ότι ο στρατός θα φέρει μαζί του και την ειρήνη.

Ανάμεσα στους στρατιώτες που εγκαθίστανται στον Νότο είναι και μέλη της φρουράς του Μαρζαγιούν, χριστιανικής πόλης όπου οι Ισραηλινοί πραγματοποίησαν σύντομη εισβολή πριν από μία εβδομάδα. H φρουρά αυτή έχει μια ιδιαιτερότητα. Ο διοικητής της, στρατηγός Αντνάν Νταούντ, συνελήφθη για προδοσία όταν η ισραηλινή τηλεόραση τον έδειξε να πίνει τσάι με έναν Ισραηλινό αξιωματικό. Και το κανάλι Αλ-Μανάρ της Χεζμπολάχ, που λειτουργούσε σε όλη τη διάρκεια του πολέμου παρά τις προσπάθειες της ισραηλινής αεροπορίας να το εξουδετερώσει, έσπευσε να αναμεταδώσει την ισραηλινή κασέτα σε όλο τον Λίβανο...

H Χεζμπολάχ

Ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Φουάντ Σινιόρα επανέλαβε ακόμη μία φορά ότι δεν θα υπάρξουν πλέον «κράτη μέσα σε κράτη» και ότι η Χεζμπολάχ θα εγκαταλείψει την περιοχή νοτίως του Λιτάνι. Τίποτα δεν είναι λιγότερο βέβαιο. Και αυτό, όχι μόνο επειδή οι περισσότεροι από τους αντάρτες κατοικούν στην περιοχή, αλλά και επειδή πολλοί από τους αξιωματικούς τους κατέστησαν σαφές στον λιβανικό στρατό να μην αρχίσει να ψάχνει για όπλα. Ο αφοπλισμός της Χεζμπολάχ, που αποτελεί προϋπόθεση για την τήρηση της εκεχειρίας, αναβάλλεται λόγω... αντικειμενικών δυσκολιών. Ένας χαρακτηριστικός λιβανικός συμβιβασμός.

Πολλοί από τους κατοίκους λένε ότι χωρίς τη Χεζμπολάχ, ο στρατός δεν θα έφτανε ποτέ στην περιοχή. «Τον δρόμο για να έλθει ο στρατός τον άνοιξε η αντοχή της αντίστασης», είπε ο 47χρονος Ιμπραήμ αλ-Μάσρι, κάτοικος της Ζουάγια. Άλλοι έχουν διαφορετική άποψη. «Είναι ντροπή», είπε ο 49χρονος Ιμπραήμ αλ-Χαζ, κάτοικος της Κλάια. «Δεν άλλαξε τίποτα. Ο στρατός έφτασε με έξι χρόνια καθυστέρηση. Ήλθαν να προστατεύσουν την καταστροφή, αντί να αναλάβουν την ανοικοδόμηση».

Το αεροδρόμιο

Στη Βηρυτό, το διεθνές αεροδρόμιο ξανάνοιξε χθες για τα εμπορικά αεροπλάνα, πρώτη φορά από τη 13η Ιουλίου, όταν δέχθηκε επίθεση από ισραηλινά αεροπλάνα και κανονιοφόρους. Ένα επιβατικό αεροπλάνο της Middle Eastern Airlines ήταν το πρώτο που έδωσε τέλος στον ισραηλινό αποκλεισμό, για να ακολουθήσει ένα αεροπλάνο της Royal Jordanian.

Οι πολιτικές διαμάχες στη Βηρυτό ήλθαν και πάλι στην επιφάνεια χθες, όταν ο επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος του κοινοβουλίου κατήγγειλε το Ισραήλ και τη Συρία μπροστά σε εκατοντάδες οπαδούς του. Ο Σαάντ Χαρίρι, γιος του δολοφονηθέντος πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι, κατηγόρησε το Ισραήλ ότι «πίνει το αίμα των Παλαιστινίων» και τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ ότι προσπαθεί να σπείρει τη διχόνοια στον Λίβανο. Και ο ηγέτης των Δρούζων, Ουαλίντ Τζουμπλάτ, δήλωσε ότι οι Ιρανοί προσπαθούν να βελτιώσουν τη διαπραγματευτική τους θέση για το πυρηνικό πρόγραμμά τους «στην πλάτη του λιβανικού λαού».

«Ζωντανός - νεκρός» ο Ολμέρτ

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ

«DEAD ΜΑΝ WALKING» («Νεκρός περπατάει», αναφορά στη φράση που φωνάζουν οι δεσμοφύλακες στις ΗΠΑ όταν οι μελλοθάνατοι βαδίζουν προς εκτέλεση) χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ η χθεσινή «Χααρέτζ». Αναφερόμενος στην κλήτευση του ζεύγους Ολμέρτ να δώσει εξηγήσεις στη Δικαιοσύνη για την υπόθεση αγοράς ενός σπιτιού σε τιμή κατά 500.000 δολάρια χαμηλότερη από την τιμή της αγοράς, ο αρθρογράφος της εφημερίδας, Άρι Σαβίτ, προβλέπει ότι σε δύο μήνες ο Ολμέρτ δεν θα είναι πλέον πρωθυπουργός. Με την κοινή γνώμη να είναι εναντίον του για τους χειρισμούς του στον πόλεμο, δεν είναι δυνατόν να κρατήσει περισσότερο. Έρευνα ενδέχεται να διαταχθεί και εναντίον τον υπουργού Δικαιοσύνης Χαΐμ Ραμόν, που κατηγορείται ότι φίλησε μια στρατιωτίνα η οποία εργαζόταν στο υπουργείο Άμυνας. Το επεισόδιο σημειώθηκε στις 12 Ιουλίου, την ώρα που ξεσπούσαν οι εχθροπραξίες στον Λίβανο.


ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18616&m=N47&aa=1)

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Σκότωσαν άμαχους Ισραηλινούς εκτοξεύοντας πυραύλους στα σπίτια τους. Κατηγορήθηκαν ότι κρύβουν τα όπλα τους σε σχολεία και τζαμιά, όπως έκανε ο Σαντάμ. Όμως η Χεζμπολάχ έχει δώσει και μαθήματα ανθρωπισμού.

Στη Λαχώρη: γυναίκες του Πακιστάν διαδηλώνουν κατά του Ισραήλ κρατώντας πορτρέτα του σεΐχη Νασράλα

Στο βιβλίο του «Ένα όχι και τόσο παράξενο όνειρο», ο θρυλικός ανταποκριτής τού CBS, Έρικ Σίβαρεϊντ, περιγράφει την εκτέλεση έξι συνεργατών των ναζί στην Γκρενόμπλ, το 1944. «Όταν έφτασε το φορτηγάκι της αστυνομίας και βγήκαν οι έξι μελλοθάνατοι, το πλήθος έβγαλε μια τρομακτική κραυγή (...) Ακούστηκε ο τραχύς, μεταλλικός ήχος του κλείστρου του πολυβόλου κι ύστερα η εκπυρσοκρότηση. Οι έξι νέοι άνδρες έπεσαν στα γόνατα, με τα κεφάλια τους να γέρνουν προς τη μια πλευρά. Ένας αξιωματικός έτρεξε από τον ένα στον άλλο δίνοντάς τους τη χαριστική βολή με ένα περίστροφο, ενώ ένα από τα θύματα κουνούσε το στόμα του σαν να ήθελε να πει κάτι στον εκτελεστή. Μετά την τελευταία βολή, ακούστηκε και πάλι η τρομερή, άγρια κραυγή από το πλήθος. Μητέρες με μωρά έτρεξαν να δουν από κοντά τα πτώματα, ενώ μικρά αγόρια έφτυναν πάνω τους. Ύστερα το πλήθος διαλύθηκε, φωνάζοντας και γελώντας. Βάρβαρο;».

H βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε αυτή την εβδομάδα να αποκαταστήσει τους 306 αξιωματικούς και στρατιώτες που εκτελέστηκαν στον A' Παγκόσμιο Πόλεμο για δειλία ή λιποταξία. Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας για να αναγνωριστεί το δικαίωμα ενός ανθρώπου να τρομάζει μπροστά στην προοπτική να σκοτώσει ή να σκοτωθεί. Βάρβαρο;

Από το 1978 έως το 2000, το Ισραήλ είχε καταλάβει ένα μεγάλο μέρος του Λιβάνου. Για να μειώσει την πίεση και τους κινδύνους για τους στρατιώτες του, δημιούργησε τον λεγόμενο Στρατό του Νοτίου Λιβάνου (SLA), που στελεχώθηκε κυρίως από σιίτες μουσουλμάνους και δευτερευόντως από χριστιανούς. Ο στρατός αυτός έμεινε στην Ιστορία για την ωμότητα των μεθόδων του και το υψηλό ποσοστό των λιποταξιών. Όταν τα ισραηλινά στρατεύματα εγκατέλειψαν ξαφνικά τον Λίβανο, τον Μάιο του 2000, οι Λιβανέζοι συνεργάτες τους αιφνιδιάστηκαν. Άλλοι διέφυγαν στο Ισραήλ, αλλά οι περισσότεροι έμειναν πίσω. H Χεζμπολάχ ανακατέλαβε τα εδάφη, κατάσχεσε τα όπλα των Ισραηλινών στρατιωτών - για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον της χώρας τους έξι χρόνια αργότερα - και παρέδωσε τους άνδρες του SLA στην κυβέρνηση χωρίς να τους πειράξει. Όπως γράφει ο συνιδρυτής της οργάνωσης, σεΐχης Ναΐμ Κασέμ, στο βιβλίο του «Χεζμπολάχ: H Ιστορία από μέσα», η ηγεσία της αντίστασης έδωσε σαφή εντολή να μη γίνει καμιά εκδικητική πράξη, για οποιονδήποτε λόγο. Βάρβαρο;

Το επίτευγμα της Χεζμπολάχ, γράφει ο Τσαρλς Γκλας στο London Review of Books, είναι ότι ανήκει στη σύγχρονη εποχή - κι ας την διοικούν άνθρωποι που φορούν τουρμπάνια. Αν οι Ισραηλινοί είχαν να αντιμετωπίσουν έναν τέτοιο αντίπαλο το 1948, ίσως η έκβαση του Πολέμου της Ανεξαρτησίας να ήταν διαφορετική.

 http://diastaseis.blogspot.com  (http://diastaseis.blogspot.com)

   
    "Χρειάστηκαν χρόνια και δισεκατομμύρια δολάρια για να ανακάμψει ο Λίβανος από τον εμφύλιο πόλεμο της περιόδου 1975-1990, και τώρα, σε πολλές περιπτώσεις, η χώρα πρέπει να ξεκινήσει τη διαδικασία από την αρχή", αναφέρει ο επικεφαλής του Συμβουλίου Ανάπτυξης και Ανοικοδόμησης (CDR), Al-Fadl Shalaq, σε συνέντευξή του στο διεθνές πρακτορείο Ρόιτερ.

    Ο λιβανέζος αξιωματούχος -ο οποίος έχει βιώσει όλους τους πόλεμους στο Λίβανο τα τελευταία 30 χρόνια- αναρωτιέται πως μπορεί μια χώρα να ανεχθεί ότι το ένα τέταρτο του πληθυσμού της είναι εκτοπισμένοι, σημειώνοντας: "Φανταστείτε το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Γαλλίας, δηλαδή 15 εκατ. πολίτες, να ήταν εκτοπισμένοι".

    Ο πόλεμος των 34 ημερών προκάλεσε στο Λίβανο το θάνατο τουλάχιστον 1.181 ατόμων (επίσης έχουν αναφερθεί 157 θάνατοι στο Ισραήλ), ενώ 900.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τον τόπο κατοικίας τους. Περισσότερες από 100 γέφυρες καταστράφηκαν ή έχουν υποστεί ζημιές από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, ενώ το ίδιο έχει συμβεί σε ό,τι αφορά αυτοκινητόδρομους (σε ολόκληρο το οδικό δίκτυο της χώρας), εργοστάσια, λιμάνια, αεροδρόμια, σχολεία, νοσοκομεία, πρατήρια βενζίνης, το δίκτυο τηλεπικοινωνιών και διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

    Σύμφωνα με τον Al-Fadl Shalaq, από τους βομβαρδισμούς έχουν χτυπηθεί 30.000 σπίτια, εκ των οποίων το ένα τέταρτο βρίσκονται στα πυκνοκατοικημένα νότια προάστια της Βηρυτού. Όπως σημειώνει, "αν η ανοικοδόμηση ξεκινήσει αμέσως, θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα έτος για να αποκατασταθούν οι υποδομές και τουλάχιστον τρία έτη για να αντικατασταθούν ή να επιδιορθωθούν τα πληγέντα κτίρια".

    Ο λιβανέζος αξιωματούχος θεωρεί ότι οι απώλειες που έχει υποστεί μια χώρα, όπως ο Λίβανος, μέσα σε τόσο μικρό διάστημα, είναι ενδεικτικό του πόσο έντονη ήταν η ισχύς πυρός και η καταστροφή. Όπως τονίζει, "το αποτέλεσμα είναι ότι μπορεί κανείς να συγκρίνει αυτές τις απώλειες, με τις απώλειες που ο Λίβανος είχε υποστεί κατά τη διάρκεια 17 ετών (σσ. του εμφυλίου πολέμου), με τη διαφορά ότι αυτό έγινε τώρα μέσα σε έναν μήνα".

    Εξάλλου, στο Ισραήλ, περίπου 300.000 κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, εξαιτίας των επιθέσεων της Χεζμπολάχ με πυραύλους Κατιούσα. Η Κεντρική Τράπεζα του Ισραήλ έχει υπολογίσει την οικονομική ζημιά -εξαιτίας της μειωμένης τουριστικής κίνησης και της μειωμένης βιομηχανικής παραγωγής- σε 5 δισ. σεκέλ (1,5 δισ. δολάρια), το οποίο αποτελεί το 1% του προβλεπόμενου ΑΕΠ της χώρας.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_3444925_18/08/2006_161797)

Νόαμ Τσόμσκι

Περιθωριοποίηση του Παλαιστινιακού και πλήρη διαστροφή της πραγματικότητας σε ό,τι αφορά το Ιράν και τη Χεζμπολάχ διαπιστώνει ο Νόαμ Τσόμσκι, σε συνέντευξή του προς τον δημοσιογράφο Μεράβ Γιουντιλόβιτς, της ισραηλινής εφημερίδας «Γεντιόθ Αχρονότ», αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύονται εδώ.

Ο Αμερικανός διανοητής προβλέπει ακόμη ότι οι αλλεπάλληλες αποτυχίες της κυβέρνησης Μπους μπορεί να οδηγήσουν στο μέλλον σε πραγματοποίηση του χειρότερου εφιάλτη για τις ΗΠΑ: Μια ισχυρή συμμαχία των απανταχού σιιτών, που θα ελέγχουν πλήρως τα πετρέλαια του Περσικού Κόλπου.

- Λέτε ότι η πρόκληση και η αντι-πρόκληση χρησιμεύουν για να αποσπάσουν την προσοχή από το πραγματικό πρόβλημα, το κατά πόσο ο πόλεμος στο Λίβανο έχει επίσης στόχο να τραβήξει την παγκόσμια προσοχή στο βόρειο τμήμα του Ισραήλ ενώ καταστρέφεται η Γάζα.

«Παλαιστινιακό: το πραγματικό πρόβλημα»

«Υποθέτω ότι αναφέρεσθε στην επιστολή Μπέργκερ την οποία συνυπέγραψα με άλλους. Το "πραγματικό πρόβλημα" το οποίο αγνοείται είναι η συστηματική καταστροφή κάθε προοπτικής βιώσιμης παλαιστινιακής ύπαρξης, καθώς το Ισραήλ προσαρτά πολύτιμα εδάφη και σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές (ειδικά νερό), αφήνοντας τα συρρικνούμενα εδάφη που αποδίδονται στους Παλαιστινίους ως μη βιώσιμα καντόνια, χωρισμένα το ένα από το άλλο και από το όποιο ελάχιστο κομμάτι της Ιερουσαλήμ έχει απομείνει στους Παλαιστινίους και πλήρως φυλακισμένα καθώς το Ισραήλ παίρνει την κοιλάδα του Ιορδάνη (και φυσικά ελέγχει τον εναέριο χώρο κ.λπ.). Αυτό το πρόγραμμα του "Χιτκανσούτ", κυνικά μεταμφιεσμένο ως "αποχώρηση" είναι φυσικά τελείως παράνομο, παραβιάζει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και την ομόφωνη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου (συμπεριλαμβανομένης της μειοψηφούσας άποψης του Αμερικανού δικαστή Μπούργκενταλ). Αν εφαρμοστεί όπως σχεδιάζεται, θα σημάνει το τέλος της ευρείας διεθνούς συναίνεσης για μια ρύθμιση δύο κρατών, την οποία οι ΗΠΑ και το Ισραήλ μπλοκάρουν μονομερώς επί 30 χρόνια. Αυτά είναι τόσο καλά καταγεγραμμένα ώστε δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω.

Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ δεν ανέχονται οποιαδήποτε αντίσταση σε αυτά τα σχέδια, προτιμώντας να ισχυρίζονται, ψευδώς φυσικά, ότι "δεν υπάρχει εταίρος" καθώς προωθούν προγράμματα που μας πηγαίνουν πολύ πίσω. Μπορούμε να υπενθυμίσουμε ότι η Γάζα και η Δυτική Οχθη αναγνωρίζονται ως μία ενιαία μονάδα, έτσι ώστε η αντίσταση στα καταστροφικά και παράνομα προγράμματα του Ισραήλ θεωρείται νόμιμη στη Δυτική Οχθη, τότε είναι νόμιμη και στη Γάζα, σε αντίδραση απέναντι στις ισραηλινές ενέργειες στη Δυτική Οχθη.

Για να επιστρέψω στην ερώτησή σας, ακόμη και μια πρόχειρη ματιά στο δυτικό Τύπο αποκαλύπτει ότι οι κρίσιμες εξελίξεις στα κατεχόμενα εδάφη οδηγούνται ακόμα περισσότερο στο περιθώριο από τον πόλεμο στο Λίβανο. Η συνεχιζόμενη καταστροφή της Λωρίδας της Γάζας, η οποία, ούτως ή άλλως, σπανίως παρουσιαζόταν σοβαρά, έχει σβήσει κάπου στο βάθος της ειδησεογραφίας και η συστηματική προσάρτηση της Δυτικής Οχθης έχει ουσιαστικά εξαφανιστεί. Η σκληρή τιμωρία του πληθυσμού επειδή "ψήφισε με λάθος τρόπο" δεν θεωρήθηκε ποτέ ότι αποτελεί πρόβλημα, σε πλήρη συνέπεια προς την αρχή ότι η δημοκρατία είναι πολύ καλή μόνο άν και εφ' όσον ταιριάζει με τα ιερά στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα. Παρ' όλα αυτά, δεν θα φτάσω στο σημείο να πω, όπως υπονοείται στην ερώτησή σας, ότι αυτός ήταν ο σκοπός του πολέμου, αν και αυτό σίγουρα ήταν ένα αποτέλεσμα».

- Μιλάτε πρώτον και κύριον για την αναγνώριση του παλαιστινιακού έθνους, όμως θα δώσει λύση στην ιρανική απειλή, θα σπρώξει τη Χεζμπολάχ από τα σύνορα του Ισραήλ; Σήμερα οι Ισραηλινοί βλέπουν άμεσο κίνδυνο στο βόρειο σύνορο - μήπως εμείς είμαστε τυφλοί;

«Σχεδόν όλοι οι ενημερωμένοι παρατηρητές συμφωνούν ότι δίκαιη λύση του θέματος των Παλαιστινίων θα αποδυνάμωνε σε σημαντικό βαθμό το θυμό και το μίσος προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο. Μια τέτοια συμφωνία σίγουρα μπορεί να επιτευχθεί εάν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ σταματήσουν να είναι τόσο αρνητικοί, και να απορρίπτουν βήματα προόδου, όπως ανάμεσα σε άλλα και τη Συνθήκη της Γενεύης που είχε διεθνή υποστήριξη. Αυτές οι προτάσεις επιδέχονται κριτική, αλλά τουλάχιστον αποτελούν βάση, μια ισχυρή βάση για πρόοδο σε ειρηνικό διακανονισμό, εάν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ αναστρέψουν τις πολιτικές της άρνησης.

Για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ μπορούν να ειπωθούν πολλά αλλά θα αναφερθώ σε μερικά βασικά σημεία».

Θέλουν «απέναντι» το Ιράν

«Το 2003 το Ιράν προσφέρθηκε να διαπραγματευτεί όλα τα θέματα που εκκρεμούσαν με τις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των πυρηνικών θεμάτων και τη λύση των δύο κρατών στην ισραηλοπαλαιστινιακή σύγκρουση. Η πρόταση έγινε από τη μετριοπαθή κυβέρνηση του Χαταμί και είχε την υποστήριξη του σκληροπυρηνικού "ανώτατου ηγέτη" αγιατολάχ Χαμενεΐ. Η αντίδραση της κυβέρνησης Μπους ήταν να επιπλήξει τον Ελβετό διπλωμάτη που έφερε την πρόταση.

Τον Ιούνιο του 2003 ο Χαμενεΐ σε επίσημη ανακοίνωση δήλωνε ότι το Ιράν συμφωνεί με τα αραβικά κράτη για το θέμα της Παλαιστινής. (...) Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ δεν θέλουν να ακούσουν τίποτε από αυτά. Προτιμούν να ακούν ότι το Ιράν "έχει ορκιστεί να καταστρέψει το εβραϊκό κράτος" (όπως έγραψε ο Τσαρλς Ραντίν, ανταποκριτής στην Ιερουσαλήμ της εφημερίδας Boston Globe, στις 2 Αυγούστου), δηλαδή την καθιερωμένη ιστορία, η οποία και τους βολεύει.

Επίσης δεν θέλουν να ακούνε ότι το Ιράν μοιάζει να είναι η μόνη χώρα που έχει αποδεχθεί την πρόταση του επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειεας, Μοχάμεντ ελ Μπαραντέι, ότι όλα τα σχάσιμα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για όπλα, να υπόκεινται σε διεθνή έλεγχο, ένα βήμα προς μία επαληθεύσιμη Συμφωνία Διακοπής των Σχάσιμων Υλικών (FMCT), σύμφωνα με εντολή των Ηνωμένων ΕΘνών το 1993. Εάν εφαρμοζόταν η πρόταση του Ελ Μπαραντέι, δεν θα τερματιζότων μόνο η πυρηνική κρίση του Ιράν, αλλά θα αντιμετωπιζόταν και μία σοβαρότερη κρίση: η αυξανόμενη απειλή του πυρηνικού πολέμου, που οδηγεί εξέχοντες στρατηγικούς αναλυτές, όπως ο Ρόμπερτ ΜακΝαμάρα, να προειδοποιούν για "Αποκάλυψη σύντομα" εάν συνεχίσουν να εφαρμόζονται οι παρούσες πολιτικές. Οι ΗΠΑ εναντιώνονται σε μια επαληθεύσιμη FMCT, αλλά παρά τα αμερικανικά εμπόδια, η συμφωνία εγκρίθηκε με ψήφισμα στα Ηνωμένα Εθνη, με ψηφοφορία 147-1 και δύο αποχές: το Ισραήλ που δεν μπορεί να εναντιωθεί στον πάτρωνά του και η ακόμη πιο ενδιαφέρουσα αποχή της Βρετανίας του Μπλερ. Ο Βρετανός πρεσβευτής είπε ότι η Βρετανία υποστηρίζει τη συμφωνία, αλλά ότι "αυτή χωρίζει τη διεθνή κοινότητα" σε 147-1.

Συνηθίζεται να λέγεται ότι η "διεθνής κοινότητα" καλεί το Ιράν να εγκαταλείψει το νόμιμο δικαίωμά του στον εμπλουτισμό ουρανίου. Αυτό είναι αλήθεια εάν θεωρήσουμε ότι η "διεθνής κοινότητα" είναι η Ουάσιγκτον και όποιος άλλος τυχαίνει να συμφωνεί μαζί της. Δεν είναι αλήθεια όμως για τον υπόλοιπο κόσμο. Οι Αδέσμευτες Χώρες έχουν αναγνωρίσει το δικαίωμα του Ιράν στον εμπλουτισμό ουρανίου. Και όπως θα πρέπει να υπογραμμιστεί, όπως υποδεικνύουν διεθνείς δημοσκοπήσεις, στην Τουρκία, το Πακιστάν και τη Σαουδική Αραβία, η πλειοψηφία του πληθυσμού προτιμά την αποδοχή ενός Ιράν οπλισμένου με πυρηνικά έναντι αμερικανικής στρατιωτικής δράσης. (...)

Υπάρχουν ακόμη πολλά να ειπωθούν, αλλά φαίνεται ότι η "ιρανική απειλή" στην οποία αναφέρεστε μπορεί να προσεγγισθεί με ειρηνικά μέσα, εάν συμφωνήσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν οι ιρανικές προτάσεις είναι σοβαρές, εάν δεν τις διερευνήσουμε. Η άρνηση των ΗΠΑ και του Ισραήλ να τις διευρευνήσουν και η σιωπή των αμερικανικών (και όσο γνωρίζω και των ευρωπαϊκών) Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης υποδεικνύει ότι υπάρχει ο φόβος οι προτάσεις του Ιράν είναι όντως σοβαρές.

Θα πρέπει να προσθέσω ότι για τον έξω κόσμο, ακούγεται κάπως περίεργο,
 για να το θέσω ευγενικά, ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ προειδοποιούν για "ιρανική απειλή" όταν αυτές και μόνες αυτές οι χώρες εκτοξεύουν απειλές έναρξης επίθεσης, απειλές που είναι άμεσες και βάσιμες, και παραβιάζουν σοβαρά το Διεθνές Δίκαιο, και όταν αυτές οι χώρες ανοιχτά προετοιμάζονται για μια τέτοια επίθεση. Επίσης είναι εμφανές στον κόσμο, εάν όχι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ότι το Ιράν δεν έχει εισβάλει σε άλλες χώρες, κάτι που οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν κάνει συστηματικά».

«Το Ισραήλ δημιούργησε τη Χεζμπολάχ»

«Και για τη Χεζμπολάχ υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα. Οπως είναι πολύ καλά γνωστό, η Χεζμπολάχ δημιουργήθηκε ως αντίδραση στην ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982 και στην κτηνώδη κατοχή, παραβιάζοντας τις εντολές του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η εικόνα της ενισχύθηκε σημαντικά, επειδή η οργάνωση έπαιξε τον ηγετικό ρόλο στην εκδίωξη των επιτιθέμεων. Επίσης, όπως και άλλα ισλαμικά κινήματα, όπως η Χαμάς, κέρδισε τη λαϊκή υποστήριξη παρέχοντας κοινωνικές υπηρεσίες στους φτωχούς. Μαζί με την Αμάλ, τώρα στενό του σύμμαχο, η Χεζμπολάχ αντιπροσωπεύει τη σιιτική κοινότητα στο Κοινοβούλιο του Λιβάνου. Είναι αναπόσπαστο τμήμα της λιβανικής κοινωνίας. Και όπως και στο παρελθόν, η ισραηλινή βία, με την αμερικανική υποστήριξη, κορυφαία, αυξάνει, την λαϊκή υποστήριξη προς τη Χεζμπολάχ, όχι μόνο στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο γενικά, αλλά και στον ίδιο τον Λίβανο. Δημοσκοπήσεις τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου αποκαλύπτουν ότι το 87% των Λιβανέζων υποστηρίζουν τον αγώνα της Χεζμπολάχ εναντίον του Ισραήλ, ποσοστό αυξημένο κατά 29% σε σύγκριση με παρόμοια δημοσκόπηση που διεξήχθη τον Φεβρουάριο. (...)

Το πρόβλημα με τα όπλα της Χεζμπολάχ είναι χωρίς αμφιβολία σοβαρό. Το ψήφισμα 1559 καλεί σε αφοπλισμό όλες τις λιβανικές πολιτοφυλακές, αλλά ο Λίβανος δεν ακολούθησε τη διάταξη. Ενας Εθνικός Διάλογος τον Ιούνιο του 2006 απέτυχε να επιλύσει το πρόβλημα. Ο βασικός του στόχος ήταν να δημιουργήσει μια "εθνική αμυντική στρατηγική", αλλά μπλοκαρίστηκε από από την έκκληση της Χεζμπολάχ για "αμυντική στρατηγική που θα επέτρεπε στην Ισλαμική Αντίσταση να διατηρήσει τα όπλα της ως φόβητρο σε ενδεχόμενη επιθετικότητα του Ισραήλ" (όπως γράφει από τη Βηρυτό ο δημοσιογράφος Τζιμ Κίλτι, στο Middle East Report στις 25 Ιουλίου), λόγω της απουσίας άλλης αξιόπιστης εναλλακτικής. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν εάν το επέλεγαν να παράσχουν αξιόπιστες εγγυήσεις για την αποτροπή εισβολής από το κράτος-πελάτη τους, αλλά αυτό θα συνεπαγόταν απότομη αλλαγή στη μακροχρόνια πολιτική τους.

Στο παρασκήνιο υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που υπογραμμίζονται από αρκετούς βετεράνους ανταποκριτές στη Μέση Ανατολή. Ο Ράμι Χούρι, αρχισυντάκτης της λιβανικής εφημερίδας Daily Star, γράφει ότι "οι Λιβανέζοι και οι Παλαιστίνιοι έχουν ανταποκριθεί στις επίμονες και συνεχώς βιαιότερες επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον πληθυσμών αμάχων με τη δημιουργία παράλληλων ή εναλλακτικών ηγεσιών που μπορούν να τους προστατεύσουν και να προσφέρουν βασικές υπηρεσίες". Συμφωνεί και ο Πάτρικ Σιάλ, ειδικός σε θέματα της Συρίας: "Παρατηρείται η άνοδος βασικών μη κρατικών παραγόντων όπως η Χεζμπολάχ και η Χαμάς λόγω του κενού που δημιουργήθηκε από την ανικανότητα των αραβικών κρατών να συγκρατήσουν ή να απωθήσουν το Ισραήλ (...)».

Η καταστροφή του Ιράκ

- Ποιο νομίζετε ότι θα είναι το επόμενο κεφάλαιο στην κρίση στη Μέση Ανατολή.

«Δεν ξερώ κανέναν τόσο παράτολμο ώστε να προχωρήσει σε προβλέψεις. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ κινητοποιούν λαϊκές δυνάμεις, που θα κερδίσουν δύναμη και θα γίνουν ακόμη περισσότερο εξτρεμιστικές εάν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ συνεχίζουν να συνθλίβουν κάθε ελπίδα πραγμάτωσης των παλαιστινιακών εθνικών δικαιωμάτων και να καταστρέφουν το Λίβανο. Θα πρέπει επίσης να αναγνωριστεί ότι η βασική ανησυχία της Ουάσιγκτον, όπως και στο παρελθόν, δεν είναι το Ισραήλ και ο Λίβανος, αλλά τα πολλά ενεργειακά αποθέματα της Μέσης Ανατολής, που αναγνωρίστηκαν 60 χρόνια πριν "ως ισχυρή πηγή στρατηγικής δύναμης" και "ένα από τα σπουδαιότερα υλικά τρόπαια στην παγκόσμια ιστορία". Μπορούμε να αναμένουμε, με βεβαιότητα, ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να ελέγξουν αυτήν την χωρίς προηγούμενο πηγή στρατηγικής δύναμης. Αυτό μπορεί να μην είναι εύκολο. Η σημαντική ανικανότητα των σχεδιαστών πολιτικής του Μπους, έχει δημιουργήσει μια καταστροφή στο Ιράκ. Αντιμετωπίζουν επίσης την πιθανότητα του απόλυτου εφιάλτη: μια χαλαρή συμμαχία σιιτών (των σιιτών του Ιράκ, του Ιράν και τις σιιτικές περιοχές της Σαουδικής Αραβίας) που θα ελέγχει τη σημαντικότερη ενεργειακή πηγή του κόσμου, και να είναι ανεξάρτητη από την Ουάσιγκτον ή ακόμη χειρότερα, θα δημιουργήσει στενότερους δεσμούς με την Ασία. Τα αποτελέσματα θα είναι πραγματικά όπως αυτά που προφητεύονται στην Αποκάλυψη. Και ακόμη και στον μικροσκοπικό Λίβανο, ο κορυφαίος Λιβανέζος μελετητής της Χεζμπολάχ και επικριτής της οργάνωσης, περιγράφει την πρόσφατη κρίση "με όρους της Αποκάλυψης", προειδοποιώντας ότι πιθανότατα "θα ξεχυθεί η κόλαρα" (χολέρα), εάν το αποτέλεσμα της αμερικανοϊσραηλινής εκστρατείας δημιουργήσει μια κατάσταση στην οποία "η σιιτική κοινωνία βράζει με αγανάκτηση για το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την κυβέρνηση που θεωρεί ότι την πρόδωσε" (όπως γράφει ο Αμάλ Σαάντ Γκοραέμπ στην "Ουάσιγκτον Ποστ" στις 23 Ιουλίου).

Δεν είναι μυστικό ότι στα περασμένα χρόνια το Ισραήλ βοήθησε στην καταστροφή του κοσμικού αραβικού εθνικισμού και δημιούργησε τη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς, όπως η βία των ΗΠΑ ενίσχυσε την άνοδο του εξτρεμιστικού ισλαμικού φονταμενταλισμού και τρόμου του Τζιχάντ. Οι λόγοι γίνονται κατανοητοί. Υπάρχουν συνεχείς προειδοποιήσεις για το θέμα αυτό από δυτικές (και αμερικανικές) υπηρεσίες ασφαλείας και από τους κορυφαίους ειδικούς σε αυτά τα θέματα. Μπορούμε να κρύψουμε το κεφάλι μας στην άμμο, όπως η στρουθοκάμηλος και να ανακουφιστούμε με μία "καθολική συναίνεση" επειδή αυτό που κάνουμε είναι "σωστό και δίκαιο" (Μαόζ), αγνοώντας τα μαθήματα της πρόσφατης ιστορίας ή της απλής λογικής. Ή μπορούμε να αντικρίσουμε τα γεγονότα και να προσεγγίσουμε τα διλήμματα, που είνα πολύ σοβαρά, με ειρηνικές μεθόδους. Υπάρχουν τέτοιες. Η επιτυχία τους δεν είναι ποτέ εγγυημένη. Αλλά μπορούμε να είμαστε αρκετά σίγουροι ότι βλέποντας τον κόσμο υπό το πρίσμα των βομβαρδισμών, θα οδηγηθούμε σε μεγαλύτερη δυστυχία και δεινά, ακόμη και στην "Αποκάλυψη προσεχώς"».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

(http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=154749&format=.jpg)
Associated Press
 
«Γιατί δε συγχωρώ τον εαυτό μου; Οχι γιατί εκτέλεσα εντολές... Δεν τον συγχωρώ γιατί ποτέ δεν έθεσε ερωτήματα γι' αυτές, όπως μήπως δεν επιτρέπεται να βομβαρδίζει κανείς αθώους πολίτες; Δε συγχωρώ τον εαυτό μου γιατί δεν αναρωτήθηκα, δε σκέφτηκα πριν τις εκτελέσω... Ντρέπομαι γιατί καμία αμφιβολία δεν πέρασε από το μυαλό μου! Φαίνεται ότι κάθε κτηνωδία που συμβαίνει εδώ δικαιολογείται από "λόγους ασφαλείας"»... Αυτά ανάμεσα σε πολλά άλλα, σημείωνε στη δημόσια επιστολή άρνησής του να παρουσιαστεί στη θέση του πλοιάρχου στο ισραηλινό πολεμικό ναυτικό, ως έφεδρος, ο Ρον Γκέρλιτζ, το 2002.

Τότε που ο ισραηλινός στρατός σάρωνε από άκρη σε άκρη τη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, ο Γκέρλιτζ ήταν ένας από τους πρώτους εφέδρους, στην πλειοψηφία τους βαθμοφόρους, που υπέγραψαν μια ανοιχτή επιστολή προς την ισραηλινή κοινή γνώμη. Σε αυτήν συμπυκνώνεται ο πυρήνας του κινήματος αρνητών στράτευσης στο Ισραήλ, των αρνητών που δε δέχονται, όχι γενικώς να υπηρετήσουν στο ισραηλινό στράτευμα, αλλά να υπηρετήσουν σε επιχειρήσεις κατοχής και επίθεσης κατά των λαών της περιοχής.

Στο «Γράμμα των πολεμιστών», όπως αποκαλείται το συγκεκριμένο κείμενο, μεταξύ άλλων οι υπογράφοντες σημείωναν:

«Εμείς, μάχιμοι αξιωματικοί και στρατιώτες, που υπηρετήσαμε το Κράτος του Ισραήλ για χρόνια και για πολλές εβδομάδες κάθε επιπλέον χρόνο, θυσιάζοντας την προσωπική μας ζωή, που δεχτήκαμε εντολές και οδηγίες, οι οποίες καμία σχέση δεν έχουν με την ασφάλεια της χώρας μας...

 (http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=154801&format=.jpg)
Associated Press
 
Εμείς, που τα μάτια μας είδαν τον αιματηρό απολογισμό της Κατοχής και από τις δύο πλευρές...

Εμείς, που νιώσαμε καλά πώς η εκτέλεση των εντολών στα κατεχόμενα εδάφη, καταστρέφουν όλες τις αξίες με τις οποίες μεγαλώσαμε...

Εμείς, που γνωρίζουμε ότι τα κατεχόμενα εδάφη δεν είναι μέρος του Ισραήλ και οι εποικισμοί πρέπει να εκκενωθούν...

Εμείς, δε θα συνεχίσουμε να πολεμούμε πέρα από τα σύνορα του 1967, με στόχο την κυριαρχία, την απομάκρυνση, την εξόντωση, την εξαθλίωση ολόκληρων λαών!

Οι επιχειρήσεις κατοχής και καταπίεσης δεν εξυπηρετούν την ασφάλεια του Ισραήλ!».

Μέσα στην καρδιά της κλιμάκωσης της ισραηλινής επίθεσης κατά του Λιβάνου, τα ισραηλινά και διεθνή ΜΜΕ μετέδιδαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ισραηλινού λαού τασσόταν υπέρ των αιματηρών επιχειρήσεων. «Ξεχνούσαν», φυσικά, επισταμένα να αναφερθούν στις σχεδόν καθημερινές διαδηλώσεις των φιλειρηνικών οργανώσεων και των πολιτικών παρατάξεων, όπως το «Μέτωπο για την Ειρήνη και την Ισότητα» («Χαντάς»), του οποίου κορμός είναι το ΚΚ Ισραήλ. Οπως επίσης, «παρέβλεπαν» το γεγονός ότι το κίνημα των αρνητών στράτευσης ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, καθώς όλοι οι, ήδη, αρνητές βρέθηκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας κατά του πολέμου, ενώ άρχισαν δειλά αλλά σταθερά να υψώνονται φωνές άρνησης και μεταξύ των εφέδρων που κλήθηκαν να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις στο Λίβανο.
 
Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, στους περίπου 1.700 αρνητές που έχουν καταγραφεί επισήμως από το 2002 μέχρι σήμερα, προστέθηκαν, μόνο τις πρώτες ημέρες του πολέμου στο Λίβανο, τουλάχιστον άλλοι 3 έφεδροι: ο αξιωματικός πεζικού και φοιτητής φυσικής Αμίρ Παστέρ, ο λοχίας και τηλεοπτικός παραγωγός Ιτζίκ Σαμπάτ, καθώς και ένας τρίτος που είναι γνωστός μόνο με τα αρχικά του Κ. Ντ.

«Πρέπει επιτέλους να σπάσουμε αυτή τη συνένοχη σιωπή. Ξέρω ότι πολλοί θα με επικρίνουν και θα μου επιτεθούν αναρωτούμενοι πώς είναι δυνατόν να κατοικώ στο Σντερότ, που πλήττεται από ρουκέτες "Κασάμ" και να αρνούμαι να υπηρετήσω στο Λίβανο, για να μην πέφτουν "Κατιούσα" στο βορρά. Ολη αυτή η τρέλα δε θα σταματήσει με πόλεμο και επιθετικότητα ούτε με κατοχή. Πρέπει να σταματήσει τώρα...» δήλωνε ο Σαμπάτ, που χαρακτηριζόταν από τον ισραηλινό στρατό ως «διακεκριμένος στρατιώτης», αν και είχε αρνηθεί να υπηρετήσει και στα παλαιστινιακά εδάφη το 2002 και είχε φυλακιστεί 28 ημέρες (τις ημέρες, δηλαδή, της εφεδρείας του) γι' αυτό.

Στους τελευταίους αυτούς αρνητές έρχεται να προστεθεί η περίπτωση του επιλοχία πυροβολικού Ομρι Ζάιντ, ο οποίος αρνήθηκε να εκτελέσει εντολή για ρίψη 150 βλημάτων στο λιβανικό χωριό Μζαντάρα, μία ημέρα πριν ολοκληρώσει την ετήσια μηνιαία υπηρεσία του ως έφεδρος. «Αρνούμαι να χτυπήσω γυναίκες και παιδιά, σχολεία και σπίτια» δήλωσε ο Ζάιντ, που εγκατέλειψε τη θέση του. Προς το παρόν, ο Ζάιντ δεν έχει διωχτεί από την ισραηλινή στρατιωτική δικαιοσύνη.

Οι 4 αυτές περιπτώσεις είναι αυτές που επιβεβαιώνονται και από τον ισραηλινό στρατό. Η συνήθης στρατιωτική τακτική, ιδιαίτερα στις περιόδους εκείνες που αυξάνεται ο αριθμός των αρνητών λόγω των ειδικών συνθηκών, είναι να κρατήσει το κύμα μακριά από τα ΜΜΕ. Ετσι, αποφεύγει τα στρατοδικεία, δίνει «άδειες» προκειμένου «να έχουν το χρόνο όσοι αρνούνται να το ξανασκεφτούν» ή προχωρά σε συνοπτικές αποφάσεις επαναλαμβανόμενων ολιγοήμερων φυλακίσεων, που δεν ανακοινώνονται. Κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων του πολέμου στο Λίβανο, τουλάχιστον 5 αρνητές (οι 2 για το Λίβανο) βρίσκονταν στις ισραηλινές στρατιωτικές φυλακές.

(http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=156327&format=.jpg)
Associated Press
 
Η απόφαση άρνησης δεν είναι καθόλου εύκολη, αν κανείς λάβει υπόψη του το ρόλο του στρατού στην καθημερινότητα των Ισραηλινών πολιτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική, 3 χρόνια για τους άνδρες και 1 έτος για τις γυναίκες. Από αυτήν εξαιρούνται όλοι οι κληρικοί Εβραίοι, και μόνο ένας μικρός αριθμός αυτών υπηρετεί, αφού ολοκληρώσουν τις θρησκευτικές τους σπουδές, σε βοηθητικές θέσεις.

Εξαιρούνται, επίσης, οι ορθόδοξες Εβραίες γυναίκες, που σε αντάλλαγμα προσφέρουν κοινωνική εργασία. Δεν καλούνται να υπηρετήσουν οι Ισραηλινοί Αραβες, που ξεπερνούν το 1/5 του ισραηλινού πληθυσμού. Σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει ολοκληρώσει τη στρατιωτική του θητεία (και αυτό δε συνοδεύεται από κάποια αποδεκτή απαλλαγή, όπως είναι η θρησκεία), αντιμετωπίζει σειρά εμποδίων αν θελήσει να εργαστεί στο δημόσιο ή να κάνει πανεπιστημιακές σπουδές.

Ενας, γνωστός και στην Ελλάδα, διαδεδομένος τρόπος αποφυγής της στρατιωτικής θητείας είναι η επίκληση ψυχολογικών προβλημάτων. Το ιδιόμορφο στην περίπτωση του ισραηλινού στρατού είναι ότι εκτός από τους υποψήφιους στρατιώτες ή εφέδρους, την ύπαρξη τέτοιου είδους αιτίων επικαλείται συχνά και ο ίδιος ο στρατός απέναντι σε αρνητές στράτευσης, ιδιαίτερα σε όσους επισημαίνουν ότι δε θέλουν να υπηρετήσουν σε στρατό κατοχής.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ανταμ Κέλερ, ο οποίος είναι από τα νιάτα του μαχητικό στέλεχος της οργάνωσης των αρνητών στράτευσης σε επιχειρήσεις επιθετικές ή κατοχής, «Yesh Gvul». Ο Κέλερ αρνήθηκε να συμμετάσχει στην ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982 και του ανέθεσαν βοηθητικά καθήκοντα. Οταν, ως έφεδρος, κλήθηκε το 1988 να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις καταστολής της πρώτης Ιντιφάντα, έγραψε, δύο συνεχόμενες νύχτες, πάνω στα τανκς της ίλης του συνθήματα κατά της κατοχής καλώντας τους συναδέλφους του να μη γίνουν κατοχικά εργαλεία.

Φυλακίστηκε για 3 μήνες και όταν έγινε επανεξέταση της περίπτωσής του, οι αξιωματικοί της επιτροπής τον ρώτησαν τα κίνητρα της πράξης του. Η απάντησή του ότι «με βάση την ανθρώπινη ιστορία υπάρχουν δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι, και ο πόλεμος που κάνει το Ισραήλ τώρα είναι άδικος», μεταφράστηκε στην τελική απόλυσή του από το στράτευμα «ως περίπτωση που ακούει τη
φωνή της Ιστορίας»!!! Ανάλογης μεταχείρισης τυγχάνει σήμερα και ο γιος του Κέλερ, Γιούρι, στον οποίο η επιτροπή που κλήθηκε να ελέγξει την ικανότητά του, του ξεκαθάρισε ότι «δε θέλει να ακούσει τίποτε για ειρήνη και για συνείδηση» γι' αυτό και συμπέρανε ότι «έχει ψυχολογικό πρόβλημα και δεν ανέχεται τις στολές!» Με τον τρόπο αυτό η ηγεσία του στρατού «ξεμπερδεύει» σχετικά ανώδυνα με αρκετούς αρνητές, αποφεύγοντας να δημοσιοποιήσει τα πραγματικά κίνητρά τους και φυσικά να δημοσιοποιήσει τις διακηρύξεις τους, που είναι βαθιά πολιτικές και επικριτικές για τις ιμπεριαλιστικές επιλογές των ισραηλινών ηγεσιών.

Βέβαια, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που, πιθανώς, για λόγους «παραδειγματισμού και συμβολισμού», ο πέλεκυς της στρατιωτικής δικαιοσύνης πέφτει ιδιαίτερα βαρύς. Η χαρακτηριστικότερη, ίσως, είναι του Γιόνι Μπεν Αρτζι, ο οποίος από το 2003, οπότε αρνήθηκε να παρουσιαστεί για τη θητεία του, έχει παραμείνει στις φυλακές λίγο πολύ 1 χρόνο και έπεται συνέχεια. Ο Μπεν Αρτζι τυχαίνει να είναι ανιψιός του πρώην πρωθυπουργού και ηγέτη του Λικούντ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, γνωστού για τις σκληρότατες θέσεις του. Οπως όλα δείχνουν, πληρώνει τη συγγένειά του αλλά και το ότι ο Μπεν Αρτζι απέναντι στα στρατοδικεία επέλεξε να πλήξει την «καρδιά» του στάτους κβο του ισραηλινού στρατού, δηλώνοντας ότι «το Ισραήλ είναι μια κοινωνία που στρατοκρατείται».

«Από το σχολείο υπάρχουν στρατιωτικές δραστηριότητες, υπάρχουν αξιωματικοί που μιλούν στους μαθητές, υπάρχει μια ολόκληρη προπαγάνδα που διαμορφώνει μια στρατιωτική συνείδηση και στους πολίτες. Ο στρατός έχει τη θέση θεού και ο καθένας κρίνεται περισσότερο από το βαθμό του και τη μονάδα του παρά από το οτιδήποτε άλλο. Αρνούμαι να συμμετάσχω στη διαιώνιση αυτού του καταστροφικού μύθου». Ενδεικτικό της αγανάκτησης που προκάλεσε ο 20χρονος Ισραηλινός, αλλά και της νοοτροπίας που κατήγγειλε, είναι το γεγονός ότι η επιτροπή «συνείδησης» που τον εξέτασε (εντελώς τυχαία αποτελούμενη και αυτή μόνο από στρατιωτικούς) έκρινε ότι «η συγκρότηση, η αποφασιστικότητα και η επιμονή του είναι χαρακτηριστικά δυνητικά εξαιρετικού στρατιώτη»! Γι' αυτό και φυλακίστηκε περισσότερο από τον καθένα.

Στο πλευρό των αρνητών βρίσκονται σειρά οργανώσεις. Η σημαντικότερη ίσως είναι η «Yesh Gvul» που ιδρύθηκε το 1982, κατά τη διάρκεια της τότε ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο. Υπάρχει, επίσης, η οργάνωση «New Profile», που αποτελείται κυρίως από γυναίκες και λειτουργεί ως ιστός υποστήριξης των οικογενειών των αρνητών, όπως και το κίνημα «Shministim», που εκπροσωπεί κατά κύριο λόγο τους απόφοιτους λυκείου που αρνούνται να υπηρετήσουν τη θητεία τους σε στρατό κατοχής. Οι έφεδροι εκπροσωπούνται από την κίνηση «Courage to Refuse», που δημιουργήθηκε από τους 51 αρνητές εφέδρους το 2002 με την προαναφερθείσα επιστολή τους.

Τόσο οι οργανώσεις αυτές όσο και τα φιλειρηνικά κινήματα έχουν δώσει ιδιαίτερο βάρος στους αρνητές. Από τη μια γιατί η στάση τους προκαλεί σοβαρές ρωγμές στη μυθολογική εικόνα του στρατού που κυριαρχεί στη συλλογική συνείδηση του ισραηλινού λαού και από την άλλη γιατί η άρνηση, εξαιτίας όλου αυτού του βάρους, αποτελεί μια εξαιρετικά σοβαρή απόφαση, που ουσιαστικά σημαδεύει το υπόλοιπο της ζωής των αρνητών και σε πρακτικό επίπεδο, αντιμετωπίζοντας οικονομικά προβλήματα όταν φυλακίζονται ή δεν μπορούν να βρουν εύκολα δουλιά. Πλέον, με βάση έρευνες, φαίνεται ότι το 25% των Ισραηλινών διάκειται θετικά απέναντι στο κίνημα των αρνητών, ποσοστό που φάνταζε ονειρεμένο πριν το 2002.

«Κάθε Ισραηλινός στρατιώτης έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να αρνείται να εκτελέσει σαφώς παράνομες εντολές ανωτέρων του, εντολές που βαρύνονται από "μαύρη σημαία"». Αυτό είχε αποφασίσει το 1956 ισραηλινό δικαστήριο μετά από τη σφαγή Παλαιστινίων από Ισραηλινούς κομάντος στο χωριό Καφρ Κάσαμ. Στα 50 χρόνια που πέρασαν από τότε, κανένας Ισραηλινός στρατιώτης δε δικαιώθηκε από στρατοδικείο με βάση αυτή την απόφαση, ενώ μόλις πριν από 2 χρόνια, το ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ αναγνώρισε το δικαίωμα στην άρνηση στράτευσης. Οι αρνητές καλούν όλους τους Ισραηλινούς στρατιώτες να αποτινάξουν τη «μαύρη σημαία» πάνω από το κεφάλι τους.

«...Είναι ξεκάθαρο ότι σε μια δημοκρατική χώρα, η υπακοή δεν απαιτείται για ανήθικες πράξεις... η υπακοή στο πλαίσιο της δημοκρατίας έχει όρια και το ερώτημα είναι ποια είναι αυτά;», σημείωνε στη δική του επιστολή άρνησης ο Ράμι Κάπλαν, έφεδρος ταγματάρχης τεθωρακισμένων, που φυλακίστηκε πρώτη φορά το 2002. Και συνεχίζει: «Διάφορες κοινωνίες στον αιώνα μας αναγνώρισαν πολύ αργά ότι έχουν εμπλακεί σε μια καταστροφική διαδικασία πόνου και ηθικής χρεοκοπίας γιατί κανένα μέλος τους δεν ύψωσε το παράστημά του αρνούμενο να συμμετάσχει σε αυτά... Υπό το μανδύα κάποιας στρατηγικής αυτοάμυνας, βασικές ηθικές αρχές παραβιάζονται, είτε πυροβολώντας στο κεφάλι 7χρονα παιδιά είτε καταστρέφοντας σπίτια... Η συνέχιση της κατοχής καταστρέφει και την ισραηλινή κοινωνία, τη διαλύει σε βαθμό να γίνουμε τυφλοί απέναντι στα εγκλήματα που διαπράττουμε... Αρνούμαστε να γίνουμε Καλιγούλες για 25 ημέρες το χρόνο...»!

Ο συνάδελφος του Κάπλαν, Μάικ Ραφαέλι, έφεδρος λοχίας πυροβολικού, συμπληρώνει: «Το Δεκέμβρη του 2001 πέρασα για τελευταία φορά την Πράσινη Γραμμή στα Κατεχόμενα και θα παραμείνει η τελευταία... Δε χρειάζεται να δικαιολογήσω την άρνησή μου. Δικαιολογίες θα πρέπει να αναζητούν όσοι συνεχίζουν να υπηρετούν και να διαιωνίζουν την κατοχή. Ας μην αυταπατόμαστε: Η Κατοχή καταστρέφει το κράτος του Ισραήλ, οικονομικά, ηθικά και πνευματικά. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους... Δεν υπάρχει ελαφρά κατοχή ή μερική.

Ενας λαός κατακτητής δεν μπορεί να είναι δίκαιος. Κατοχή και ειρήνη δεν μπορούν να συμβαδίσουν και αυτές τις ημέρες θα τις θυμόμαστε πάντα σαν την εποχή που οι καταπιεσμένοι του παρελθόντος έγιναν οι ίδιοι καταπιεστές... Στο στρατό απέκτησα το κουράγιο να ρίχνω δακρυγόνα σε σχολεία, να πυροβολώ παιδιά που πετούσαν πέτρες, να περιφρονώ την ανθρώπινη ζωή... Απέκτησα, όχι από το στρατό, όμως, και κάτι άλλο πλέον: το κουράγιο να αρνούμαι!».

Οι φωτογραφίες είναι από την επίθεση του Ισραήλ στο Λίβανο

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ
http://www.rizospastis.gr/page.do?id=6829&publDate=20%2F8%2F2006&direction=&pageNo=26

ΒΗΡΥΤΟΣ

Αδιαφορώντας για τις εναντίον του καταγγελίες ακόμα και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει τις καταδρομικές επιχειρήσεις στον Λίβανο, όπως το Σάββατο, και ότι θα απαγορεύσει στον λιβανικό στρατό να φτάσει σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από τα σύνορα, αν δεν προηγηθεί εκεί η ανάπτυξη της δύναμης των κυανοκράνων.

Τη νύχτα του Σαββάτου ισραηλινά ελικόπτερα, υπό την κάλυψη μαχητικών αεροπλάνων, έφτασαν ώς την πόλη Μπάαλμπεκ και αποβίβασαν δύναμη καταδρομέων και αυτοκίνητα. Οι καταδρομείς προχώρησαν ώς την πόλη Μπουντάι. Εκεί, συνάντησαν δύναμη της Χεζμπολάχ, η οποία τους σταμάτησε. Υποστήριξαν ότι είναι απόσπασμα του λιβανικού στρατού που αναπτύσσεται, αλλά δεν έγιναν πιστευτοί. Οι αντάρτες άνοιξαν πυρ εναντίον των καταδρομέων και εκείνοι απάντησαν. Δεκάδες κάτοικοι, όμως, πήραν τα όπλα τους και μπήκαν στη μάχη κατά των Ισραηλινών. Η μάχη διήρκεσε περίπου 90 λεπτά. Οι καταδρομείς, με την υποστήριξη πυρών από τα ελικόπτερα και τα αεροπλάνα, τελικώς αποσύρθηκαν. Ο απολογισμός της επιχείρησης είναι ένας νεκρός αξιωματικός και δύο καταδρομείς τραυματίες, ο ένας σοβαρά. Η Χεζμπολάχ δεν ανέφερε απώλειες.

Πολλά λέγονται για τον στόχο της επιχείρησης. Ειπώθηκε ότι έγινε για να συλληφθεί ανώτατο στέλεχος της Χεζμπολάχ, ή για να απελευθερωθούν οι δύο στρατιώτες που απήγαγε η οργάνωση τον Ιούλιο. Το Ισραήλ ανακοίνωσε, όμως, ότι η επιδρομή είχε στόχο να μην προωθηθεί φορτίο όπλων από τη Συρία προς τη Χεζμπολάχ. Ανακοίνωσε ακόμα ότι θα γίνουν και άλλες τέτοιες επιθέσεις αν χρειαστεί, κυρίως όσο δεν υφίσταται έλεγχος στα σύνορα και τις παραδόσεις όπλων προς τη Χεζμπολάχ.


Ο γ.γ. του ΟΗΕ κατήγγειλε την επίθεση ως παραβίαση της απόφασης 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας περί εκεχειρίας και εξέφρασε την ανησυχία του. Το ίδιο έκανε και ο λιβανικός στρατός. Ο υπουργός Αμυνας Ελίας Μουρ, μετά την επιδρομή, απείλησε να σταματήσει την ανάπτυξη του λιβανικού στρατού. Προειδοποίησε ότι η Χεζμπολάχ θα τηρήσει την εκεχειρία, αλλά υπάρχει κίνδυνος επιθέσεων από παλαιστινιακές οργανώσεις που έχουν την υποστήριξη της Συρίας και θα ήθελαν να ξαναρχίσει ο πόλεμος, οπότε μπορεί να εκτοξεύσουν ρουκέτες. Είπε ότι οι λιβανικές αρχές θα διώξουν με την κατηγορία της προδοσίας όποιον παραβιάσει την εκεχειρία εκτοξεύοντας ρουκέτες. Ο Μουρ δεν επανήλθε στην απειλή του, προφανώς επειδή ικανοποιήθηκε από τις δηλώσεις Ανάν. Και ο πρωθυπουργός του Λιβάνου, Φουάντ Σινιόρα, χαρακτήρισε παραβίαση της 1701 την επιδρομή. Ο Σινιόρα επισκέφτηκε τη νότια Βαγδάτη συνοδευόμενος από τον πρόεδρο της Βουλής, Ναμπίλχ Μπέρι. Είπε ότι οι επιδρομές του Ισραήλ στον Λίβανο και η καταστροφή που προκάλεσαν αποτελούν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ο Μπέρι, σιίτης και υποστηρικτής της Χεζμπολάχ, δήλωσε ότι συμφωνεί απολύτως.


Η εφημερίδα «Μααρίβ», επικαλούμενη αξιωματούχους ασφαλείας, έγραψε ότι το Ισραήλ έδωσε στη Ρωσία έγγραφα, σύμφωνα με τα οποία ρωσικές αντιαρματικές ρουκέτες που προορίζονταν για τον στρατό της Συρίας έφτασαν στα χέρια της Χεζμπολάχ. Πάντως, ο Σινιόρα εξέφρασε την εκτίμηση ότι ο τελευταίος πόλεμος στον Λίβανο θα μπορούσε να είναι ευκαιρία για την ειρήνη, αν αυτό επιδείξει σωφροσύνη. Ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ στον Λίβανο δήλωσε ότι ο αποκλεισμός της χώρας από το Ισραήλ είναι καταστροφικός και ότι η χώρα έχει ήδη καταστραφεί από τον πόλεμο. Στο Κιάμ οι κάτοικοι επέστρεψαν στα ερείπια των σπιτιών, ενώ η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα δοθεί αποζημίωση 13.350 δολαρίων στις οικογένειες που έχουν νεκρούς άνω των 10 ετών.

(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/08/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111

 
Στις 19-20 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα έκτακτη Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από χώρες της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου, της Ερυθράς Θάλασσας και της περιοχής του Κόλπου, την οποία φιλοξένησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όπου συμμετείχαν τα Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Ισραήλ, Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης, Κόμμα Τουντέχ του Ιράν, Ιορδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Δημοκρατικό Βήμα Μπαχρέιν, Σουδανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα. Τη Συνάντηση επίσης παρακολούθησαν τα Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας, ΑΚΕΛ Κύπρου, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας και Ενοποιημένο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας, ενώ σειρά κομμάτων που δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν εξέφρασαν την υποστήριξή τους και έστειλαν μηνύματα.

Οι μετέχοντες καταδίκασαν την πολιτική των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, η οποία βασίζεται στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την παραβίαση θεμελιακών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και συνιστά την αιτία των συγκρούσεων και της έντασης στην περιοχή. Οι κομμουνιστές και άλλες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις αντιτίθενται σθεναρά σε αυτή την πολιτική και αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εκμετάλλευση, για τα δικαιώματα των εργαζομένων, για ειρήνη, δημοκρατία και σοσιαλισμό.

Η Συνάντηση προέκυψε από την ανάγκη ενημέρωσης, ανταλλαγής απόψεων και λήψης παραπέρα μέτρων για την έκφραση αλληλεγγύης στους λαούς του Λιβάνου, της Παλαιστίνης και των άλλων χωρών της περιοχής που αγωνίζονται ενάντια στις άδικες στρατιωτικές επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ και στην προσπάθεια εφαρμογής του αμερικανο-ΝΑΤΟικού σχεδίου της «ευρύτερης Μέσης Ανατολής». Οι μετέχοντες σημείωσαν και καταδίκασαν την ισραηλινή επιδρομή στο Λίβανο στις 19 Αυγούστου και τις παραβιάσεις του λιβανικού εναέριου χώρου, γεγονότα που δείχνουν πως η απόφαση 1701 του ΣΑ του ΟΗΕ ενθαρρύνει την ισραηλινή επιθετικότητα.

Οι εκπρόσωποι των κομμάτων χαιρέτισαν την ηρωική αντίσταση του λιβανέζικου λαού, όπως και την ηρωική στάση του ΚΚ Ισραήλ και άλλων φιλειρηνικών - προοδευτικών δυνάμεων της χώρας. Χαιρέτισαν την αντίσταση του Λιβανικού ΚΚ και τις θυσίες του στο πλαίσιο της λιβανικής εθνικής αντίστασης. Χαιρέτισαν τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού και εξέφρασαν την εκτίμησή τους για τη συμβολή του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης σε αυτόν.

Χαιρέτισαν το μεγάλο κίνημα διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης σ' όλο τον κόσμο και υπογράμμισαν τη διεθνή σημασία της κοινής ανακοίνωσης αλληλεγγύης στους δοκιμαζόμενους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου των 71 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στις 20/7/2006. Τόνισαν τις ευθύνες των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που με τη στάση τους ενθάρρυναν τις δολοφονικές επιχειρήσεις του στρατού του Ισραήλ. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ και οι σύμμαχοί της δεν κατάφεραν να πετύχουν τους στόχους τους στον πόλεμο αυτό δείχνει τις μεγάλες δυνατότητες που έχουν τα κινήματα αντίστασης των λαών, παρά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης στο στρατιωτικό τομέα.

Κατάγγειλαν τη στάση εκείνων των δυνάμεων που στο όνομα των «ίσων αποστάσεων» διευκόλυναν στην ουσία τον εισβολέα. Οι μετέχοντες χαιρέτισαν την αντιιμπεριαλιστική στάση της Συρίας. Υπογράμμισαν τις ευθύνες εκείνων των κυβερνήσεων που δεν κατάγγειλαν ούτε και πήραν αποτελεσματικά μέτρα για την αποτροπή και τον τερματισμό των επιθέσεων όπως όφειλαν να κάνουν στη βάση των διεθνών συνθηκών και του διεθνούς δικαίου. Σημείωσαν ότι οι ΗΠΑ και οι ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αξιοποιούν τους σημερινούς αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης στον ΟΗΕ για να νομιμοποιούν τις επεμβάσεις, να επιβάλλουν το δίκαιο του ισχυρού και να προωθούν τα σχέδια και τα συμφέροντά τους σε βάρος των λαών.

Οι μετέχοντες, όπως και όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, απορρίπτουν το επιχείρημα των εισβολέων ότι δήθεν ασκούν το δικαίωμα της αυτοάμυνας. Σημειώθηκε πως τα περισσότερα θύματα προέρχονται από τον άμαχο πληθυσμό, πως έχουν χτυπηθεί νοσοκομεία και κατοικίες, ενώ είναι χιλιάδες οι παράνομα συλληφθέντες πολιτικοί κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων υπουργοί και εκλεγμένοι εκπρόσωποι του παλαιστινιακού λαού. Η επίθεση αυτή, όπως και ο άδικος πόλεμος ενάντια στο λαό του Ιράκ και οι απειλές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ενάντια και σε άλλους λαούς της περιοχής, όπως της Συρίας και του Ιράν, στόχο έχουν να κάμψουν κάθε δίκαιη λαϊκή αντίσταση ενάντια σε ξένες εισβολές και κατοχικές δυνάμεις και το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε λαού να καθορίζει ο ίδιος την τύχη του, να υπερασπίζεται την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας του, το δικαίωμα να διεκδικεί κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στη χώρα του με κατεύθυνση το σοσιαλισμό. Σημειώθηκε ότι για τη συνεπή προώθηση της αντιιμπεριαλιστικής κατεύθυνσης της πάλης χρειάζεται να διαμορφώνονται λαϊκές, προοδευτικές και δημοκρατικές πολιτικές πλειοψηφίες σε κάθε χώρα. Η Συνάντηση επίσης σημείωσε την ανάγκη ενδυνάμωσης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, ώστε να μπορούν να ηγούνται ευρύτερων μετώπων αντίστασης ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση. Μόνο έτσι ο λαϊκός αγώνας θα έχει νικηφόρα έκβαση σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.

Οι μετέχοντες στη Συνάντηση καταδίκασαν τις κωλυσιεργίες που έγιναν για να μην αντιδράσει το Συμβούλιο Ασφαλείας. Εξέφρασαν τη διαφωνία τους στις προβλέψεις της απόφασης 1701/2006 του ΣΑ καθώς αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια των ΗΠΑ να δώσουν στο Ισραήλ ό,τι δεν μπόρεσε να επιτύχει με την επιδρομή του. Σημειώθηκε επίσης ότι η απόφαση αυτή δίνει το δικαίωμα στο Ισραήλ να επικαλεστεί ξανά ότι βρίσκεται σε «αυτοάμυνα» και ταυτόχρονα να συνεχίζει να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις του Λιβάνου στο ζήτημα του αφοπλισμού, παρά το γεγονός ότι ο λιβανικός λαός, οι πολιτικές δυνάμεις και η κυβέρνηση του Λιβάνου θεωρούν ότι το ζήτημα αυτό αφορά τον εσωτερικό εθνικό διάλογο. Οι μετέχοντες επίσης απέρριψαν τις διατυπώσεις που σχετίζονται με την ανάπτυξη της διεθνούς δύναμης και την εντολή της, ιδιαίτερα καθώς της δίνεται το δικαίωμα να προωθήσει τους στόχους που έθεσε το Ισραήλ. Απευθύνουν έκκληση στις χώρες να απόσχουν από τη συμμετοχή με στρατεύματα υπό την παρούσα εντολή.

Υπογραμμίζουν ότι η μακρόσυρτη διαδικασία που οδήγησε σε αυτή την απόφαση δείχνει την όξυνση του ανταγωνισμού των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για ζώνες επιρροής και επικυριαρχίας.

Υπογράμμισαν την ανάγκη να εργαστούν δραστήρια για τη δημιουργία ενός ενιαίου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου στην περιοχή ενάντια στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο για την «ευρύτερη Μέση Ανατολή» και τον δήθεν «εκδημοκρατισμό» της, με ευρύτερη διεθνή στήριξη από κόμματα, κινήματα και οργανώσεις. Οι κομμουνιστές στέκονται στην πρώτη γραμμή της πάλης για δημοκρατία και για την προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, αντιμετωπίζοντας απόπειρες πολιτικών δυνάμεων που θα θελήσουν να αξιοποιήσουν την κατάσταση εμφανιζόμενοι σαν υποστηρικτές και «προστάτες» των λαών, ενώ στην πραγματικότητα κινούνται από τη σκοπιά των δικών τους ιδιαίτερων συμφερόντων και του ανταγωνισμού τους με τις ΗΠΑ.

Υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων, οι μετέχοντες εξέφρασαν την ανησυχία τους για μια πιθανή παραπέρα κλιμάκωση της ισραηλινής επιθετικότητας ενάντια στους Παλαιστινίους και άλλους λαούς της περιοχής.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οι μετέχοντες θεωρούν ότι πρέπει να ενταθεί ακόμα περισσότερο το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης στους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης και σ' όλους τους λαούς της περιοχής, καθώς και η υποστήριξη στον αγώνα των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων της περιοχής για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική δικα
ιοσύνη.

Υπογράμμισαν την ανάγκη έντασης του αγώνα για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση που μπορεί να γίνει κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα.

Οι μετέχοντες απαίτησαν:

Αμεση κατάπαυση του πυρός και άμεση αποχώρηση όλων των ισραηλινών στρατευμάτων από τα λιβανικά εδάφη, περιλαμβανομένων των κτημάτων Σεμπάα, και απελευθέρωση των Λιβανέζων κρατουμένων. Επίσης, καταδίκασαν την παραβίαση του εναέριου και θαλάσσιου χώρου και των συνόρων του Λιβάνου και απαιτούν την άρση του από θάλασσα, γη και αέρα αποκλεισμού του από το Ισραήλ
Την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα από το 1967 παλαιστινιακά, λιβανικά και συριακά εδάφη, την πλήρη διάλυση των εποικισμών και την κατεδάφιση του τείχους. Τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Τη λύση του ζητήματος των προσφύγων και την επιστροφή των Παλαιστίνιων προσφύγων με βάση το ψήφισμα 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και άλλα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών
Την άμεση απελευθέρωση από το Ισραήλ όλων των Λιβανέζων, Παλαιστινίων και άλλων Αράβων πολιτικών κρατουμένων και την άμεση άρση της πολιορκίας και του αποκλεισμού των παλαιστινιακών εδαφών
Την άμεση απελευθέρωση του προέδρου του παλαιστινιακού Κοινοβουλίου και όλων των βουλευτών και υπουργών που κρατούνται όμηροι από το Ισραήλ
Μια Μέση Ανατολή χωρίς πυρηνικά όπλα.
Η Συνάντηση υιοθέτησε μια σειρά από προτάσεις που αφορούν σε κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες, όπως:

-- Κοινές αποστολές αντιπροσωπειών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων σε Λίβανο, Παλαιστίνη και Ισραήλ.

-- Συντονισμός των κομμάτων μας στο Ευρωκοινοβούλιο και την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Κάλεσμα να πάρουν μέρος σε συνεδριάσεις του Ευρωκοινοβουλίου και αντιπροσωπείες από τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της περιοχής, ιδιαίτερα του Λιβάνου, της Παλαιστίνης και του Ισραήλ.

-- Διοργάνωση κοινών ενεργειών και κινητοποιήσεων των κομμάτων στα μέσα Σεπτέμβρη. Αξιοποίηση μαζικών εκδηλώσεων, Φεστιβάλ κτλ. για την εκδήλωση αλληλεγγύης.

-- Πίεση σε κάθε κυβέρνηση που δεν καταδικάζει την ισραηλινή επίθεση.

-- Διεκδίκηση καταβολής αποζημιώσεων από το Ισραήλ και καταδίκη των υπευθύνων για τα εγκλήματα πολέμου με οποιεσδήποτε πρόσφορες νομικές ή άλλες μορφές.

-- Παραπέρα προώθηση της αλληλεγγύης και της κοινής δράσης αξιοποιώντας τη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που θα φιλοξενήσει το Πορτογαλικό ΚΚ στη Λισαβόνα από 10 έως 12 Νοέμβρη 2006.

-- Ενθάρρυνση του συντονισμού των νεολαιών των κομμάτων μας για την καταδίκη των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων με κοινές εκδηλώσεις, αφιερώματα και άλλες πρωτοβουλίες. Διοργάνωση διεθνούς νεολαιίστικης κατασκήνωσης στο Νότιο Λίβανο και συμμετοχή στην προσπάθεια ανοικοδόμησης.

-- Υποστήριξη των προσπαθειών συγκέντρωσης ανθρωπιστικής βοήθειας σε συνεργασία και συντονισμό με το Λιβανικό ΚΚ.

-- Συνέχιση των διαδηλώσεων, κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων αλληλεγγύης.

-- Στήριξη πρωτοβουλιών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και αλληλεγγύης μαζικών οργανώσεων, συνδικάτων, κινημάτων, νεολαιίστικών φορέων και οργανώσεων σε Λίβανο, Παλαιστίνη, Ισραήλ.

-- Στήριξη στις σχετικές διεθνείς δραστηριότητες και πρωτοβουλίες του μαζικού κινήματος και των διεθνών οργανώσεων όπως του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ), της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Γυναικών (ΠΟΔΓ), κλπ.

Αθήνα, 20 Αυγούστου 2006

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/8/2006&id=6815&pageNo=8&direction=1

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

H ήττα στον πόλεμο φέρνει γκρίνια. Και η γκρίνια φέρνει προβλήματα που μερικές φορές παίρνουν απρόβλεπτες διαστάσεις. Μετά την παραίτηση του Ισραηλινού υπουργού Δικαιοσύνης για μια υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης, ίσως να παραιτηθεί τις επόμενες ώρες για τον ίδιο λόγο και ο πρόεδρος της χώρας.

Μοσέ Κατσάβ. Ο εξηντάχρονος πρόεδρος, πατέρας πέντε παιδιών, θα ανακριθεί σήμερα από την αστυνομία στην κατοικία του

H ισραηλινή αστυνομία επέδραμε χθες το πρωί στην επίσημη κατοικία του προέδρου Μοσέ Κατσάβ και κατέσχεσε έγγραφα και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. H πρωτοφανής αυτή ενέργεια αποφασίστηκε μετά την καταγγελία μιας πρώην υπαλλήλου της προεδρίας ότι ο Κατσάβ την υποχρέωσε να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί του. Ο εξηντάχρονος πρόεδρος, που είναι πατέρας πέντε παιδιών, θα ανακριθεί σήμερα από την αστυνομία στην κατοικία του. Σύμφωνα με τον ισραηλινό Τύπο, αν απαγγελθούν κατηγορίες εναντίον του θα αναγκαστεί να παραιτηθεί.

Ανιχνευτής ψεύδους

Ο Μοσέ Κατσάβ, ένας αυτοδημιούργητος πολιτικός του κόμματος Λικούντ που μετανάστευσε με την οικογένειά του από το Ιράν στο Ισραήλ όταν ήταν πέντε ετών, νίκησε απροσδόκητα τον Σιμόν Πέρες το 2000 στη μάχη της προεδρίας. H θητεία του λήγει κανονικά σε έναν χρόνο και οι φήμες τον έφερναν να διεκδικεί στη συνέχεια την πρωθυπουργία. Ο Κατσάβ αρνείται τις κατηγορίες. Όμως η γυναίκα που τον κατηγορεί πέρασε από ανιχνευτή ψεύδους. Και πληροφορίες αναφέρουν ότι εμφανίστηκε και δεύτερη γυναίκα, που τον κατηγορεί κι αυτή για σεξουαλική παρενόχληση.

Για τον ίδιο λόγο - συγκεκριμένα επειδή κατηγορείται ότι φίλησε με το ζόρι μια στρατιωτίνα - αναγκάστηκε να παραιτηθεί αυτή την εβδομάδα και ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαΐμ Ραμόν, ένα πρώην μέλος του Εργατικού Κόμματος που μετακόμισε στο Καντίμα τον περασμένο Νοέμβριο. Εάν καταδικαστεί, ο Ραμόν αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και τριών ετών.

«Ο συνδυασμός ενός ατυχούς και ανεπιτυχούς πολέμου και της διαφθοράς είναι ένας θανατηφόρος συνδυασμός», σχολιάζει ο πρώην βουλευτής Γιόσι Σαρίντ. «Το κλίμα στη χώρα είναι πολύ ζοφερότερο απ' ό,τι μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, το 1973».

Ένας άλλος σύμμαχος του πρωθυπουργού, ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος Τζαχί Χανεγκμπί, περιμένει τη δίκη του με την κατηγορία ότι διόρισε στο Δημόσιο 80 εξέχοντα μέλη του Λικούντ ή συγγενείς τους με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους στις προκριματικές εκλογές του κόμματός του. Αλλά και ο ίδιος ο Εχούντ Ολμέρτ κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε την «επιρροή» του για να αποσπάσει έκπτωση μισού εκατομμυρίου δολαρίων σε ένα διαμέρισμα που αγόρασε στην Ιερουσαλήμ. Το Ισραήλ είναι αναμφισβήτητα μια δημοκρατική χώρα. Το κακό είναι πως τους δημοκρατικούς κανόνες τους εφαρμόζει αποκλειστικά στους εβραίους υπηκόους του.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

Περίληψη:Η κατάσταση στο Ισραήλ έχει ξεφύγει...οι παραιτήσεις πέφτουν βροχή..Ο Υπουργός δικαιοσύνης παραιτήθηκε λόγω των κατηγοριών για σεξουαλική παρενόχληση.Μετά τον υπουργό διακιοσύνης κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση και ο πρόεδρος της χώρας, στο σπίτι του  οποίου έκανε επιδρομή χθες η αστυνομία.
Εξ αιτίας των σκανδάλων αλλά και του αποτυχημένου πολέμου η κυβέρνηση Ολμερτ είναι σε κρίσιμο σταυροδρόμι.

ΓIΟNA ΓIAXAB
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

«Οι Παλαιστίνιοι είναι οι Εβραίοι του αραβικού κόσμου. Το Ισραήλ πρέπει να τους επιστρέψει τα κατεχόμενα εδάφη, έχουν το δικαίωμα να φτιάξουν ένα κράτος δίπλα στο δικό μας»: Γιόνα Γιαχάβ, δήμαρχος της Χάιφας.

Όταν εκρήγνυνται στο έδαφος, οι ρουκέτες Κατιούσα της Χεζμπολάχ εκτοξεύουν 20 κιλά φονικά σφαιρίδια από μολύβι. Ήταν λοιπόν φυσικό η Χάιφα, που απέχει μόλις 40 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τον Λίβανο, να αδειάσει από κατοίκους και να γεμίσει κρατήρες. Λίγοι από τους κατοίκους της παρέμειναν, ανάμεσά τους ο δήμαρχος Γιόνα Γιαχάβ. Είναι «ερωτευμένος» με την πόλη του, λέει στη γαλλική «Λε Μοντ», από 12 ετών ονειρευόταν να την «κατακτήσει». Υπέφερε να τη βλέπει χτυπημένη από τις Κατιούσα. Όταν καταστρεφόταν μια ζαρντινιέρα, την αντικαθιστούσε μέσα σε τρεις ώρες, θέλοντας έτσι να φωνάξει στον κόσμο πως «η ζωή στη Χάιφα συνεχίζεται». Οι πρώτες βοήθειες έφταναν σε χρόνο - ρεκόρ ύστερα από κάθε έκρηξη ρουκέτας. «Ήμασταν προετοιμασμένοι», εξηγεί ο Γιόνα Γιαχάβ. «Ο δήμος είχε προβλέψει την κρίση. Όλες οι υπηρεσίες - στρατός, αστυνομία, πυροσβεστική, νοσοκομεία - είχαν εκπαιδευτεί προηγουμένως με ασκήσεις εξομοίωσης». Δηλαδή ο δήμαρχος είχε προβλέψει τον καταιγισμό των Κατιούσα; «Στην πραγματικότητα, είχαμε δουλέψει το σενάριο ενός σεισμού. Αντ' αυτού είχαμε τις Κατιούσα, αλλά ήμασταν έτοιμοι».

Ο Γιόνα Γιαχάβ γεννήθηκε στη Χάιφα από πατέρα Γερμανό και μητέρα Πολωνή που διέφυγαν από την Ευρώπη το 1932, πάνω σ' ένα πλοίο που έφυγε από τη Γένοβα. Ο Γιόνα σπούδασε νομικά και ξεκίνησε την πολιτική του μάχη στην αριστερά της Αριστεράς. Από τότε εξακολουθεί να πιστεύει πως οι Παλαιστίνιοι «είναι ικανοί να οικοδομήσουν την πρώτη δημοκρατία του αραβικού κόσμου». Για τον λόγο αυτό χειροκρότησε την ισραηλινή αποχώρηση από τη Λωρίδα της Γάζας και ζητεί την αποχώρηση και από τη Δυτική Όχθη. Ζητεί επίσης από το Ισραήλ να συζητήσει με τη Χαμάς. «Διαπραγματεύεται κάποιος με τους εχθρούς του, όχι με τους φίλους του!» τονίζει. H Χάιφα μπορεί να μην είναι το «πρότυπο συνύπαρξης» που διαφημίζει η δημαρχία, ωστόσο οι σχέσεις Εβραίων και Αράβων είναι εδώ λιγότερο συγκρουσιακές από ό,τι αλλού στο Ισραήλ - μεταξύ των άλλων, και λόγω της δύναμης που διαθέτει στη Χάιφα το ισραηλινό Κομμουνιστικό Κόμμα, που υποστηρίζει τη συνύπαρξη.

Στο θέμα του Λιβάνου, όμως, ο δήμαρχος είναι κατηγορηματικός. Είχε δώσει μάχη για την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από τον Νότιο Λίβανο, που πραγματοποιήθηκε τελικά το 2000, αλλά οι Κατιούσα που άρχισαν στη συνέχεια να πέφτουν στην πόλη του τον έκαναν να υποστηρίξει αναφανδόν τον πόλεμο στον Λίβανο. Γι' αυτόν, οι ένοπλοι της Χεζμπολάχ είναι «οι ναζί της Μέσης Ανατολής». Λέει πως θέλει να πιστέψει στην εκεχειρία, αλλά «αν η Χεζμπολάχ δεν αφοπλιστεί πραγματικά, ένας νέος πόλεμος είναι αναπόφευκτος».

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18620&m=N60&aa=1)

Δεν είναι τυχαίο που βγαίνουν τώρα αυτά στην επιφάνεια. Η ήττα φέρνει και πολιτική κρίση. Τώρα επίσης "θυμούνται" ότι ο τάδε υπουργός έχει κάτι ύποπτα κτηματάκια, ότι ο δείνα βουλευτής έφαγε από εκείνη την επιχορήγηση, ότι ο παραδίπλα χρηματίστηκε... κλπ κλπ...

«Όλα υπό εξέταση»

Ανοιχτό είναι πλέον το ενδεχόμενο να συσταθεί επιτροπή που θα εξετάσει την όλη επιχείρηση των Ισραηλινών στο Λίβανο. Αυτό τουλάχιστον άφησε να εννοηθεί αξιωματούχος της κυβέρνησης Ολμέρτ με δηλώσεις του σε τηλεοπτικό κανάλι της χώρας.

«Ο πρωθυπουργός είχε σειρά επαφών σήμερα με τον Γενικό Εισαγγελέα και άλλους αξιωματούχους και εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα» δήλωσε ο ίδιος αξιωματούχος.

Σε άλλη ερώτηση δημοσιογράφου του Καναλιού 1 για το αν ο πρωθυπουργός είναι υπέρ ή κατά της σύστασης επιτροπής, απάντησε: «Δεν είχε ποτέ αποκλείσει μία τέτοια περίπτωση».

Το θέμα της επιχειρήσεις των Ισραηλινών στο νότιο Λίβανο έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στη χώρα, όπου ακόμα και ανώτατοι αξιωματικοί των Ένοπλων Δυνάμεων μιλούν πλέον ανοιχτά για λάθη, παραλείψεις και αλαζονεία.

Παράλληλα, εκατοντάδες έφεδροι στρατιώτες και αξιωματικοί του πεζικού, με κοινή επιστολή τους προς τον υπουργό Αμυνας Αμίρ Πέρετς, καταδίκασαν την «έλλειψη αποφασιστικότητας» της στρατιωτικής διοίκησης αλλά και της πολιτικής ηγεσίας, στη διάρκεια του πολέμου.

Σημειώνεται ότι εφόσον τελικά συσταθεί μια τέτοια επιτροπή, θα τελεί υπό την προεδρία του Γενικού Εισαγγελέα του Ισραήλ.

news.in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=732988&lngDtrID=245)

ΑΜΑΝ - ΡΑΜΑΛΑ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ.-
Νέες φονικές εισβολές και επιθέσεις, καθώς και απαγωγές Παλαιστίνιων αξιωματούχων από τον ισραηλινό στρατό αναφέρθηκαν χθες στα Κατεχόμενα, όπου η εκστρατεία της κυβέρνησης Ολμέρτ εναντίον της κυβέρνησης της «Χαμάς» καλά κρατεί. Συγκεκριμένα, χθες το πρωί, Ισραηλινοί στρατιώτες εισέβαλαν στη Λωρίδα της Γάζας και σε επιχείρησή τους, απήγαγαν ένα ανώτερο στέλεχος της παράταξης «Χαμάς» - οργάνωσης που ηγείται της κυβέρνησης της Παλαιστινιακής Αρχής - τον Γιουνίς Αμπου Ντάκα, και σκότωσαν τον αδελφό του, Γιούσεφ. Και επίσης, ο Μούσα Αλκαμ, 42 ετών, δήμαρχος του παλαιστινιακού χωριού Μπέιτ Ομαρ, κοντά στη Χεβρώνα, στη νότια Δυτική Οχθη, μέλος της «Χαμάς», απήχθη - «συνελήφθη» - νωρίς χθες το πρωί, όπως και άλλοι τέσσερις κάτοικοι του χωριού. Ο ισραηλινός στρατός έχει συλλάβει 64 στελέχη της «Χαμάς», περιλαμβανομένων 8 υπουργών, 29 βουλευτών και αρκετών στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης στο πλαίσιο της σφοδρής επίθεσής του εναντίον των Παλαιστινίων με αφορμή την απαγωγή (25η Ιουνίου) ενός Ισραηλινού στρατιώτη. Ακόμη, αργά προχθές, άρμα μάχης του ισραηλινού στρατού έριξε οβίδα εναντίον δύο Παλαιστινίων τραυματίζοντας τον έναν, ο οποίος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, και σκοτώνοντας τον δεύτερο, τον 17χρονο Μουσταφά Μανσούρ, που φέρεται ως μέλος της οργάνωσης «Ισλαμικός Τζιχάντ». Ο ισραηλινός κατοχικός στρατός υποστήριξε ότι οι δύο άνδρες «κινούνταν ύποπτα». Τέλος, χθες, ο Χοσάμ Τζαραντάτ, στέλεχος της οργάνωσης «Ισλαμικός Τζιχάντ», τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι από πυρά Ισραηλινών στρατιωτών.

Στο μεταξύ, στην Ιορδανία, η Κεντρική Επιτροπή της «Φάταχ», του κινήματος του προέδρου της παλαιστινιακής αρχής Μαχμούντ Αμπάς, ανακοίνωσε ότι θέλει το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ο γενικός γραμματέας της «Φάταχ» Φαρούκ Καντούμι είπε ότι στην «κυβέρνηση εθνικής ενότητας... πρέπει να συμμετέχουν όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις».

Τέλος, χθες το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «απαίτησε» την «άμεση και χωρίς όρους» απελευθέρωση ενός εικονολήπτη και ενός δημοσιογραφικού παραγωγού του τηλεοπτικού δικτύου Fox News, οι οποίοι έχουν απαχθεί από την πρωτοεμφανιζόμενη ένοπλη παλαιστινιακή οργάνωση «Ταξιαρχίες του Ιερού Πολέμου».


http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/8/2006&id=6817&pageNo=7&direction=1

Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες υποστηρίζουν ότι στο παρελθόν υπήρξε και «συνάντηση κορυφής» μεταξύ των δύο οργανώσεων, στο Σουδάν, με τη συμμετοχή μάλιστα και του Οσάμα Mπιν Λάντεν

Συναγερμός για «ανίερη» συμμαχία

ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Στους πολλαπλούς φόβους που έχουν προστεθεί στην ατζέντα της Δύσης - και, κυρίως, των Ευρωπαίων - μετά την κρίση του Λιβάνου, έχει προστεθεί ακόμη ένας, υπόγειος κι ανομολόγητος, που ωστόσο έχει θέσει σε επιφυλακή τις αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες της Γηραιάς Ηπείρου: το ενδεχόμενο ενισχυμένης συνεργασίας της Χεζμπολάχ και της Αλ Κάιντα για τη διενέργεια τρομοκρατικών επιθέσεων μεγάλης κλίμακας.

Οι «παραδοσιακοί» αναλυτές της Μέσης Ανατολής σπεύδουν να αποκλείσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επικαλούμενοι την παραδοσιακή έχθρα και διαφωνία σιιτών και σουνιτών. Ωστόσο, υπάρχουν δύο στοιχεία που καθιστούν την... παράδοση παρωχημένη. Το ένα είναι ότι πλέον η Χεζμπολάχ και ο ηγέτης της, Νασράλα, απολαύουν εξαιρετικού κύρους στον μουσουλμανικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των μουσουλμάνων της Ευρώπης - είναι κάτι σαν ήρωες - και σε αυτό συνέβαλαν δεόντως και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Ο δεύτερος είναι πως οι δύο ομάδες έχουν συνεργαστεί και στο παρελθόν - η Χεζμπολάχ παρείχε εκρηκτικά και πολεμοφόδια με αντάλλαγμα χρήματα από την Αλ Κάιντα. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες μάλιστα υποστηρίζουν ότι υπήρξε και «συνάντηση κορυφής», με τη συμμετοχή και του Μπιν Λάντεν, στο Σουδάν, στη δεκαετία του '90.

Κοινοί στόχοι. Ακόμη και χωρίς αυτά τα στοιχεία όμως το διάγγελμα της 27ης Ιουλίου του ηγέτη της Αλ Κάιντα, Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, είναι αρκετό για να δείξει πως η διάσταση σιιτών και σουνιτών δεν θα πρέπει πλέον να θεωρείται καθοριστική για τις εξελίξεις. «Δεν μπορούμε να καθόμαστε απλώς απαθείς ενώ βλέπουμε αυτές τις βόμβες να πέφτουν στους αδερφούς μας στη Γάζα και στον Λίβανο». Και, φυσικά, υπάρχει το αυτονόητο - οι κοινοί στόχοι: οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ.

Οι αναλυτές του Brookings Institution και του Counsil on Foreign Relations, αμφότερα από τα πλέον έγκυρα αμερικανικά think tanks και διαπλεκόμενα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως είναι αναπόφευκτη η συνεργασία των δύο ισχυρών τρομοκρατικών οργανώσεων, μολονότι μπορεί αυτή να μη φθάσει μέχρι του σημείου να λειτουργούν και επιχειρησιακά μαζί στη διενέργεια ενός χτυπήματος. Έχουν καταλήξει και σε ένα άλλο συμπέρασμα όμως, εξαιρετικά δυσάρεστο για τους Ευρωπαίους: πως είναι εξαιρετικά απίθανο να σημειωθεί χτύπημα σε αμερικανικό έδαφος, παρά τη σχετική φιλολογία που καλλιεργεί κυρίως το FBI. Αντιθέτως, προσανατολισμός των οργανώσεων θα είναι να χτυπηθούν στόχοι εκτός ΗΠΑ, αμερικανικών ενδεχομένως συμφερόντων, αλλά σε ευρωπαϊκό έδαφος ή αλλού.

H εξήγηση έχει να κάνει με το νέο δεδομένο που προέκυψε από την κρίση του Λιβάνου. Την ανάδειξη του Ιράν σε περιφερειακή, αξιόπιστη στους μουσουλμάνους δύναμη, αφού η λάμψη του Νασράλα αντανακλά και στο καθεστώς της Τεχεράνης. Στο κάτω κάτω αυτή δεν στήριξε τόσα χρόνια τη Χεζμπολάχ στον αγώνα της; Το Ιράν λοιπόν, που έχει μια μακρά πολιτική χρήσης της τρομοκρατίας ως πολιτικού όπλου, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, λένε οι αμερικανικές «δεξαμενές εγκεφάλων», δεν σκοπεύει να πλήξει ευθέως τις ΗΠΑ - στην ίδια τους την αυλή. Έχει επίγνωση όμως του πόσο χρήσιμο εργαλείο είναι μια τρομοκρατική πράξη σε μια ευρωπαϊκή χώρα, την κατάλληλη στιγμή.

Την επίγνωση αυτή την έχουν και οι Ευρωπαίοι. Το Ιράν πλέον είναι, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η σημαντικότερη ίσως δύναμη στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μια σύγκρουση μαζί του θα εντείνει τη σύγκρουση των πολιτισμών. Το πετρέλαιο, ήδη σε τιμές τριπλάσιες του κανονικού, είναι έτοιμο να εκτοξευθεί με την παραμικρή ένδειξη διαφαινόμενης κρίσης. Οι όποιες κυρώσεις αποφασίζονταν θα είχαν μηδαμινό αποτέλεσμα - το Ιράν διαθέτει αυτάρκεια και ελέγχει και τη ροή του μαύρου χρυσού από τα Στενά του Ορμούζ. Και... το βασικό: η Τεχεράνη μπορεί πλέον να δώσει εντολή όχι σε μία, αλλά σε δύο τρομοκρατικές οργανώσεις, να πλήξουν στο έδαφος εκείνου του άφρονος Ευρωπαίου που θέλει να τραβήξει το σκοινί και να χορέψει στον ρυθμό του Τζορτζ Μπους.

KYANOKPANOI ΙΣΩΣ KAI ΣΤΗ ΓΑΖΑ
Ευρωπαϊκός ο πυρήνας της δύναμης OHE

Οι ευρωπαϊκές χώρες προσφέρθηκαν χθες να στείλουν τουλάχιστον 7.000 στρατιώτες για να ενισχύσουν την παρουσία του ΟΗΕ στο Λίβανο, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν διαφορές όσον αφορά το τελικό μέγεθος που θα έχει η δύναμη. Ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ δήλωσε ότι μια δύναμη 15.000 στρατιωτών, όπως αναφέρεται στην απόφαση του ΟΗΕ, θα ήταν «υπερβολική». Έπειτα από τη χθεσινή συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών της E.E. στις Βρυξέλλες, παρουσία του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, ο τελευταίος δήλωσε πως η Ευρώπη συμφώνησε να προσφέρει περισσότερους από 7.000 στρατιώτες, σχεδόν το μισό της μέγιστης δύναμης που ζητεί ο ΟΗΕ. Ο Ανάν πρόσθεσε πως ελπίζει ότι η ισχυρότερη προσωρινή δύναμη του ΟΗΕ στον Λίβανο θα καταστεί δυνατό να αναπτυχθεί μέσα σε διάστημα ημερών πλέον, και όχι εβδομάδων. Μετά τη δέσμευση της Ιταλίας να στείλει 3.000 στρατιώτες και της Γαλλίας για άλλους 2.000, η Ισπανία ανακοίνωσε χθες ότι θα στείλει 1.200 στρατιώτες, η Πολωνία 500, το Βέλγιο 400, ενώ το «σκανδιναβικό τάγμα» (Φινλανδία, Σουηδία και Νορβηγία, αν και η τελευταία δεν είναι μέλος της E.E.) θα φτάσει τους 500 στρατιώτες. «H Ευρώπη αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της δύναμης», δήλωσε ο Ανάν. Μπορούμε τώρα να ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε μια αξιόπιστη δύναμη». Πρότεινε εξάλλου να αναλάβει η Ιταλία τη διοίκηση της διεθνούς δύναμης στον Λίβανο από τον Φεβρουάριο του 2007 ­ οπότε λήγει η θητεία του σημερινού επικεφαλής της, του Γάλλου στρατηγού Αλέν Πελεγκρινί. Ο Ανάν δήλωσε επίσης πως έχει δεσμεύσεις για προσφορά στρατιωτών από τη Μαλαισία, την Ινδονησία και το Μπανγκλαντές, ενώ συζητεί με την Τουρκία.

Διεθνής δύναμη θα μπορούσε να αποσταλεί και στη Λωρίδα της Γάζας, αν αποδειχτεί αποτελεσματική η ειρηνευτική δύναμη που αναπτύσσεται στον Λίβανο, δήλωσε χθες ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Μάσιμο Ντ' Αλέμα στην ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ». «Πιστεύω πως αν τα πράγματα πάνε καλά στον Λίβανο, μια παρόμοια διαδικασία θα μπορούσε επίσης να ακολουθηθεί και στη Λωρίδα της Γάζας», είπε χαρακτηριστικά ο Ντ' Αλέμα. Την ίδια ώρα, στο Ισραήλ δημοσκόπηση έδειξε, για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου στον Λίβανο, ότι το 63% των Ισραηλινών θέλει να παραιτηθεί ο πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ.

ΟΡΓΗ KATA ΤΩΝ ΗΠΑ
«Βρείτε τα με την Τεχεράνη»

Οι υπουργοί Εξωτερικών των «25» είναι σε ελαφρώς οργισμένοι. Βλέπουν - λένε διπλωματικές πηγές - πως οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν να πληρώσουν αυτοί - και όχι οι Αμερικανοί - τον «αντιτρομοκρατικό αγώνα» και την εισβολή στο Ιράκ που αποφάσισε η Ουάσιγκτον. Κι από την άλλη, έχουν τους αρμοδίους για την τρομοκρατία και τις μυστικές υπηρεσίες στην Ευρώπη να τους πιέζουν και να τους λένε ορθά - κοφτά «εμείς παίρνουμε όλα τα μέτρα, αλλά να ξέρετε ότι κινδυνεύουμε από χτυπήματα. Βρείτε τα τουλάχιστον με το Ιράν». Αυτό εξηγεί ενδεχομένως γιατί στο χθεσινό έκτακτο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών, παρουσία του Κόφι Ανάν, που υποτίθεται πως θα ασχολείτο μονάχα με τη συγκρότηση της δύναμης για τον Λίβανο και τις συνεισφορές των κρατών, «παρεισέφρησε» κι ένα ακόμη θέμα - το Ιράν.


ΤΑ ΝΕΑ
 (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18623&m=N23&aa=1)

ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ Κατασκευασμένα προσχήματα και ακρωτηριασμένο Σ. Ασφαλείας, τα «συστατικά» της τραγωδίας του Λιβάνου

Για την κυνικότητα και την υποκρισία του πολέμου Ισραήλ-Χεζμπολάχ στον Λίβανο, αλλά και τον ακρωτηριασμένο ρόλο του Συμβουλίου Ασφαλείας μιλά σε συνέντευξή του στην αγγλόφωνη τουρκική εφημερίδα «The New Anatolian» ο Νόαμ Τσόμσκι.
Τα κατασκευασμένα προσχήματα και το δίκαιο του ισχυρού που υπαγορεύει τις αποφάσεις της διεθνούς κοινότητας είναι, κατά τον κορυφαίο Αμερικανό διανοητή, τα κλασικά συστατικά της νέας τραγωδίας στη Μέση Ανατολή.

-Γιατί το Ισραήλ έχει δικαίωμα αυτοάμυνας, ενώ οι αραβικές χώρες όχι; Οι ΗΠΑ έχουν το ίδιο δικαίωμα, αλλά το Ιράκ δεν το έχει.

«Την απάντηση έδωσε πριν από πάρα πολύ καιρό ο Θουκυδίδης, όταν έγραψε ότι οι δυνατοί κάνουν αυτά που μπορούν και οι αδύνατοι υποφέρουν αυτά που πρέπει. Είναι μία από βασικές αρχές των διεθνών σχέσεων. Πολλά αραβικά κράτη δήλωσαν ότι δεν θα μποϊκοτάρουν τις σχέσεις με το Ισραήλ. Την ίδια ώρα δήλωσαν ότι ο πόλεμος είναι πόλεμος και λάθος της Χεζμπολάχ».

Οι Αραβες φοβούνται το Ιράν

-Πιστεύετε ότι υπήρξε, και υπάρχει ακόμη, μια αμερικανική πίεση πίσω από αυτό ή μήπως τα αραβικά καθεστώτα φοβούνται την «αλλαγή καθεστώτος» και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να ικανοποιήσουν το Λευκό Οίκο;

«Σε μια επείγουρα συνάντηση του Αραβικού Συνδέσμου, τα περισσότερα αραβικά κράτη (εκτός από την Αλγερία, το Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη) καταδίκασαν τη Χεζμπολάχ. Κάνοντάς το αυτό, ήταν πρόθυμα να "αψηφήσουν ανοιχτά την κοινή γνώμη", όπως ανέφεραν οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης". Αργότερα αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και ανάμεσά τους βρισκόταν και ο παλιότερος και πιο σημαντικός σύμμαχος της Ουάσιγκτον στην περιοχή, η Σαουδική Αραβία: Ο βασιλιάς Αμπντάλα είπε ότι "εάν η επιλογή της ειρήνης απορριφθεί εξαιτίας της ισραηλινής αλαζονείας, τότε μένει μόνον η επιλογή του πολέμου και κανένας δεν γνωρίζει τις συνέπειες που θα υπάρξουν για την περιοχή, συμπεριλαμβανομένων πολέμων και συγκρούσεων που δεν θα χαριστούν σε κανέναν, ούτε σ' εκείνους που η στρατιωτική τους ισχύς τούς βάζει τώρα στον πειρασμό να παίξουν με τη φωτιά". Οι περισσότεροι αναλυτές υποθέτουν -νομίζω ευλόγως- ότι βασική ανησυχία των αραβικών κρατών είναι η αυξανόμενη επιρροή του Ιράν και η αμηχανία που προκαλείται από το γεγονός ότι στον αραβικό κόσμο μόνον η Χεζμπολάχ έχει προσφέρει υποστήριξη στους Παλαιστινίους που βρίσκονται υπό σκληρή επίθεση στα κατεχόμενα εδάφη».

-Υπήρχε κάποια νομική ή ηθική δικαιολογία γι' αυτόν τον πόλεμο, όπως επέμειναν ο Τζορτζ Μπους, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης;

«Μπορούμε να αγνοήσουμε τον Μπους και τη Ράις, που πήραν μέρος στην αμερικανο-ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο. Ξέρουμε πολύ καλά ότι για τα δυτικά δεδομένα δεν υπάρχει καμία ηθική ή νομική δικαιολογία για τον πόλεμο. Επαρκή απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι για πολλά χρόνια το Ισραήλ απήγε τακτικά Λιβανέζους και τους έστελνε σε ισραηλινές φυλακές, συμπεριλαμβανομένων μυστικών φυλακών, όπως το διαβόητο Στρατόπεδο 1391 που αποκαλύφθηκε κατά λάθος και γρήγορα ξεχάστηκε (και στις ΗΠΑ δεν αναφέρθηκε καν από τους δεσπόζοντες διαύλους). Κανένας δεν ισχυρίστηκε ότι ο Λίβανος, ή οποιοσδήποτε άλλος, είχε το δικαίωμα να εισβάλει και να καταστρέψει μέρος του Ισραήλ σε αντίποινα. Οπως φαίνεται καθαρά από αυτό το μακρύ και άσχημο ιστορικό, η απαγωγή πολιτών -πολύ χειρότερο έγκλημα από τη σύλληψη στρατιωτών- θεωρείται ασήμαντη από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλα δυτικά κράτη, και σε γενικές γραμμές από την εκπεφρασμένη κοινή γνώμη των κρατών αυτών, όταν γίνεται από "τη δική μας πλευρά". Αυτό αποκαλύφθηκε δραματικά για άλλη μία φορά στο ξεκίνημα της νέας έξαρσης βίας μετά τη σύλληψη του Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ από τη Χαμάς στις 25 Ιουνίου. Η ενέργεια αυτή οδήγησε σε μια τεράστια επίδειξη αποτροπιασμού εκ μέρους της Δύσης και υποστήριξη των κλιμακούμενων ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα. Μία μέρα πριν, στις 24 Ιουνίου, οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν απαγάγει δύο πολίτες στη Γάζα, ένα γιατρό και τον αδελφό του, και τους έστειλαν σε κάποια ισραηλινή φυλακή. Το γεγονός αναφέρθηκε ελάχιστα και δεν προκάλεσε σχεδόν καθόλου σχόλια από τους εκπροσώπους της κυρίαρχης τάσης. Και μόνον η χρονική σειρά των γεγονότων αποκαλύπτει ξεκάθαρα ότι ο αποτροπιασμός για τη σύλληψη Ισραηλινών στρατιωτών είναι μια κυνική απάτη και υπονομεύει οποιοδήποτε ίχνος ηθικής νομιμότητας των επακόλουθων ενεργειών».

Αμερική, προστάτιδα του Ισραήλ

-Υπάρχει κάποιο πρόσχημα που θα μπορούσε να δικαιολογήσει το καθημερινό μακελειό στο Λίβανο και τη Γάζα;

«Με πολύ μεγάλη φαντασία, θα μπορούσε κανείς να επινοήσει πάσης φύσεως προσχήματα. Στον πραγματικό κόσμο δεν υπάρχει κανένα. Και μπορούμε να προσθέσουμε την ξεχασμένη Δυτική Οχθη όπου ΗΠΑ και Ισραήλ προχωρούν με τα σχέδιά τους βάζοντας και τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο των παλαιστινιακών εθνικών δικαιωμάτων με τα προγράμματα προσάρτησης, καντονοποίησης και φυλάκισης (μέσω της κατάληψης της κοιλάδας του Ιορδάνη). Τα σχέδια αυτά εκτελούνται στο πλαίσιο μιας άλλης κυνικής απάτης: της "σύγκλισης" που παρουσιάζεται στις ΗΠΑ ως "απόσυρση", σε έναν αξιοθαύμαστο θρίαμβο δημόσιων σχέσεων. Ξεχασμένα είναι επίσης και τα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν, που ουσιαστικά έχουν προσαρτηθεί από το Ισραήλ κατά παράβαση των ομόφωνων αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (αλλά με τη σιωπηρή υποστήριξη των ΗΠΑ)».

-Δεν κατανοώ αυτή την ισραηλινή αλαζονεία. Εσείς;

«Η απάντηση βρίσκεται πάλι στο ρητό του Θουκυδίδη. Και αξίζει να θυμόμαστε ότι το Ισραήλ μπορεί να πάει μόνον όσο μακριά του επιτρέπει και το στηρίζει η προστάτιδά του Ουάσιγκτον».

-Αντιλαμβάνομαι ότι ο συνεχιζόμενος πόλεμος στο Λίβανο και τη Γάζα αποτελεί βασικό κομμάτι του σχεδίου Μπους για την αναμόρφωση της περιοχής - δηλαδή την επαναχάραξη των συνόρων που όρισε η συμφωνία Σάικς-Πικό το 1916.

«Αμφιβάλλω εάν οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ακούσει για τη συμφωνία Σάικς-Πικό. Εχουν τα δικά τους σχέδια για την περιοχή. Πρωταρχική μεταξύ αυτών είναι η παραδοσιακή δέσμευση για έλεγχο των μεγαλύτερων ενεργειακών πηγών του κόσμου. Οσοι δεν συμβαδίζουν μπορούν να περιμένουν ότι θα γίνουν στόχοι ανατροπής ή επίθεσης. Αυτό δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη ιδίως σε όσους γνωρίζουν την ιστορία του περασμένου αιώνα (και την πιο παλιά)».

Ο ρόλος του Συμβουλίου Ασφαλείας

-Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το ρόλο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στην καταστροφή του Λιβάνου και της Γάζας τώρα και του Ιράκ προηγουμένως;

«Το Συμβούλιο Ασφαλείας ενεργεί εντός των περιορισμών που θέτουν οι μεγάλες δυνάμεις, ιδίως οι ΗΠΑ μέσω της τεράστιας ισχύος τους. Οι ΗΠΑ μπορούν σε γενικές γραμμές να βασίζονται στη Βρετανία, ιδίως στη Βρετανία του Μπλερ, η οποία περιγράφτηκε σαρκαστικά στο εγκυρότερο έντυπο διεθνών υποθέσεων της χώρας ως "η αιχμή του δόρατος της pax Americana". Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, για προφανείς λόγους, ο ΟΗΕ βρισκόταν υπό αμερικανική κυριαρχία και ήταν πολύ δημοφιλής στις αμερικανικές ελίτ. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60 αυτό δεν ίσχυε στον ίδιο βαθμό, με την απο-αποικιοποίηση και την ανάρρωση των βιομηχανικών κοινωνιών από την καταστροφή του πολέμου. Από την εποχή εκείνη μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ προηγούνται κατά πολύ στην άσκηση βέτο σε αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για μια ευρεία γκάμα θεμάτων, με τη Βρετανία να έρχεται δεύτερη και τις υπόλοιπες χώρες να απέχουν μακράν. Αντιστοίχως η υποστήριξη των ελίτ προς τον ΟΗΕ έχει μειωθεί κατακόρυφα στις ΗΠΑ - αν και, κατά έναν ενδιαφέροντα τρόπο, η λαϊκή υποστήριξη για τον ΟΗΕ παραμένει μεγάλη: είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα του τεράστιου χάσματος μεταξύ κοινής γνώμης και δημόσιας πολιτικής στις ΗΠΑ. Πέρα και πάνω από αυτόν
τον κρίσιμο περιορισμό, η αμερικανική δύναμη επιτρέπει στο Συμβούλιο Ασφαλείας να διαμορφώσει εκείνες τις αποφάσεις κι εκείνες τις ενέργειες που είναι διατεθειμένη να αποδεχτεί. Αλλες δυνάμεις έχουν τους δικούς τους κυνικούς λόγους για όσα κάνουν, αλλά η επιρροή τους είναι φυσικά μικρότερη - ξανά το ρητό του Θουκυδίδη. Οι λαϊκές δυνάμεις θα μπορούσαν να φέρουν ουσιαστική διαφορά, και μερικές φορές το κάνουν, αλλά η επίδραση αυτή θα είναι περιορισμένη έως ότου μειωθεί το "δημοκρατικό έλλειμμα"».

-Πιστεύετε ότι το Ιράν και η Συρία ήταν πίσω από αυτόν τον πόλεμο, όπως είπε ο Μπους;

«Εικάζεται γενικώς ότι αυτές οι δύο χώρες έδωσαν τουλάχιστον την έγκρισή τους για την επίθεση της 12ης Ιουλίου εναντίον των ισραηλινών δυνάμεων στα σύνορα. Ωστόσο πολλοί από τους πιο σοβαρούς αναλυτές της Χεζμπολάχ και του Ιράν έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι η Χεζμπολάχ ενεργεί με δική της πρωτοβουλία».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ο Ισάμ Μακχούλ, Γενικός Γραμματέας του ΚΚ Ισραήλ, μιλά στον «Ριζοσπάστη» για τον πόλεμο, το αντιπολεμικό κίνημα, την αντίσταση των λαών και τις συνέπειές της.

«Αμερικανικός πόλεμος με καύσιμο το αίμα των λαών μας»
-- Θα θέλαμε μια τοποθέτηση, μια θέση από εσάς όσον αφορά στον πόλεμο στο Λίβανο και το τι σημαίνει αυτός για την περιοχή.

-- Αυτός που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες βδομάδες ήταν ένας αμερικανικός πόλεμος, με καύσιμο το αίμα των Λιβανέζων, των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών. Είχε διαφανεί ήδη από μια ομιλία του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζορτζ Ου. Μπους, στην οποία έλεγε ότι η αμερικανική «νίκη» στην περιοχή δε θα ολοκληρωθεί πριν υπάρξουν η ανασύνταξη των πολιτικών δυνάμεων στο Λίβανο, καθώς και η ήττα των «καθεστώτων» του Ιράν και της Συρίας. Οι ΗΠΑ δεν κάλυψαν μόνο πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά αυτή την εισβολή. Απαίτησαν να διευρυνθούν οι επιχειρήσεις! Οι εξελίξεις αυτές, ας σημειώσουμε, ξεκινούν από τις 14 του Μάρτη, από τη λεγόμενη Επανάσταση των Κέδρων, που οδήγησε στην αποχώρηση των συριακών στρατευμάτων από το Λίβανο. Στόχος ήταν να αλλάξει ο πολιτικός συσχετισμός εντός του Λιβάνου. Στόχος ήταν επίσης να αλλάξει πλήρως το είδος της σχέσης Λιβάνου-Ισραήλ και Λιβάνου-ΗΠΑ. Στο βάθος, στόχος ήταν και η Συρία.

Ετσι, οι ΗΠΑ επανειλημμένα έδρασαν για να αποτρέψουν την κατάπαυση του πυρός, την ειρήνευση στην περιοχή, με τη δικαιολογία ότι αυτός ήταν ένας πόλεμος της «δημοκρατίας». Ωστόσο, η απλή και οδυνηρή αλήθεια, που την ξέρει όλος ο κόσμος, είναι ότι αυτός ήταν ένας τρομοκρατικός πόλεμος εναντίον των δύο λαών - της Παλαιστίνης και του Λιβάνου.

Να επισημάνω, επίσης, δύο στοιχεία: Πρώτον, το Ισραήλ ακολούθησε τη στρατιωτική τακτική της «καμένης γης», διαπράττοντας εγκλήματα πολέμου και σφαγές αμάχων. Και δεύτερον, ότι αυτές οι σφαγές, και πολύ περισσότερο η καταστροφή των πολιτικών, αστικών υποδομών του Λιβάνου, δεν αποτελούσαν «ανωμαλία», κάτι που «έτυχε» στην πορεία, στην εξέλιξη των επιχειρήσεων, αλλά η ουσία του πολέμου αυτού. Το Ισραήλ είχε ως στρατηγική του να κατατρομοκρατήσει το λαό του Λιβάνου, να τον υποτάξει ώστε να δεχτεί χωρίς καμία αντίσταση τα σχέδια του Τελ Αβίβ και της Ουάσιγκτον για το Λίβανο και για όλη την περιοχή.

Κάτι που απασχολούσε τους κυρίαρχους κύκλους στο Ισραήλ ήταν το πώς να αποκαταστήσουν το κύρος του στρατού, το οποίο δέχτηκε μεγάλο πλήγμα λόγω της αποχώρησης από το Λίβανο το Μάη του 2000. Υπήρχαν πολλά σενάρια.

Ενα από αυτά προέβλεπε το να πληγούν τα συριακά στρατεύματα και συμφέροντα εντός της Συρίας, και να μπει μια τροχοπέδη στη δράση της «Χεζμπολάχ». Ωστόσο, όπως πήγαν τα πράγματα, το Μάρτη τα συριακά στρατεύματα αποσύρθηκαν από το Λίβανο. Παρ' όλα αυτά, το Ισραήλ εισέβαλε στο Λίβανο, και όπως θα θυμάστε στη διάρκεια των επιχειρήσεων εκτοξεύτηκαν απειλές και εναντίον της Συρίας. Το σενάριο είχε αλλάξει: Ετσι, χτυπήθηκε, συνειδητά και επίμονα, ο λαός του Λιβάνου, ώστε να διαλέξει - ή θα έμενε στο πλευρό της «Χεζμπολάχ», ή θα αποδεχόταν την πολιτική του Ισραήλ και τη συλλογική του τιμωρία.

Τα σχέδια αυτά όμως απέτυχαν ολοκληρωτικά. Ούτε ο στρατός κατάφερε νίκη, ούτε η «Χεζμπολάχ» ηττήθηκε ή αφοπλίστηκε, ούτε άλλαξε ο πολιτικός συσχετισμός στο εσωτερικό του Λιβάνου. Αντίθετα, συσπειρώθηκαν οι Αραβες.

-- Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για το κίνημα κατά του πολέμου στη χώρα σας και επίσης για το τι προκαλείται στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό λόγω αυτού. Αλλάζει ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων;

-- Η κατάσταση στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό του Ισραήλ είναι, φυσικά, πολύ διαφορετική από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της περιοχής. Το βασικό ζήτημα, ακόμη και για τις λαϊκές μάζες, ήταν κατά πόσο ο πόλεμος αυτός ήταν δίκαιος -- και κτίστηκε μια συναίνεση γύρω από το ότι ήταν, πράγματι, δίκαιος. Ακόμη, μεγάλα τμήματα του λαού στήριζαν τον πόλεμο αυτό, πεισμένα από την επιχειρηματολογία περί «ασφάλειας». Εμείς επιχειρήσαμε να αξιοποιήσουμε την εμπειρία από τον πρώτο πόλεμο του Ισραήλ, το 1982, προσπαθήσαμε να συσπειρώσουμε ευρύτερες δυνάμεις εναντίον του πολέμου.

Παρότι η υποστήριξη αυτού του ηλίθιου δολοφονικού πολέμου είχε φθάσει να έχει έναν σχεδόν φασιστικό χαρακτήρα, εμείς επιμείναμε να εναντιωνόμαστε σε αυτόν, να καλούμε σε κινητοποιήσεις για να σταματήσει. Για να τρυπήσουμε, να διασπάσουμε αυτό το άτρωτο, φαινομενικά, τείχος, από την πρώτη μέρα του πολέμου βγήκαμε στους δρόμους.

Είπαμε, μαζί με άλλα φιλειρηνικά κινήματα, ότι αυτός ο πόλεμος δε λύνει κανένα πρόβλημα, είναι ο ίδιος πρόβλημα. Στόχος του κινήματός μας ήταν να καταρρίψουμε το μύθο περί «αμυντικού» και «δίκαιου» πολέμου. Ξεκινήσαμε λοιπόν με διαδηλώσεις της τάξης των εκατοντάδων μπροστά στο γραφείο του υπουργού Πολέμου του Ισραήλ, κατόπιν όμως οι αριθμοί όσων κατέβαιναν στις διαδηλώσεις άρχισαν να αυξάνονται, και καταλήξαμε τις τελευταίες μέρες να κάνουμε κινητοποιήσεις με πάνω από δέκα χιλιάδες κόσμο - αριθμός καθόλου μικρός με δεδομένο το κλίμα που επικρατούσε στη χώρα, με δεδομένο ότι όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, και οι κεντροαριστερές, ήταν υπέρ του πολέμου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι με τις κινητοποιήσεις αυτές καταφέραμε να αποσπάσουμε από την επίσημη «γραμμή» των Εργατικών και του Μέρετζ αρκετούς οπαδούς τους, οι οποίοι τοποθετούνταν, αντίθετα με τις ηγεσίες των κομμάτων αυτών, εναντίον του πολέμου. Καταφέραμε να αναδείξουμε τα πραγματικά αίτια του πολέμου και να παραμερίσουμε τις προφάσεις της κυβέρνησης, η οποία βρέθηκε σε αμηχανία, και η συνέπειά μας μάς έφερε κάποια πολιτικά οφέλη. Η κατάσταση στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι το 1982, όταν εξελισσόταν μια αληθινή και σε βάθος συζήτηση για το ζήτημα του πολέμου. Αυτή τη φορά, μεγάλα τμήματα του λαού ήταν «πεισμένα». Αντιμετωπίσαμε, λοιπόν, πολύ πιο σύνθετες, σοβαρές δυσκολίες για να μεταπείσουμε το λαό. Επαναλαμβάνω, δεν ήταν καθόλου εύκολο: Ολα τα κεντροαριστερά κόμματα, ο Πέρετζ, ο Πέρες, οι Εργατικοί, το Μέρετζ, παμψηφεί είχαν τοποθετηθεί υπέρ του πολέμου!

-- Κινδυνεύει με ανατροπή η κυβέρνηση Ολμέρτ, κυοφορούνται αλλαγές στους πολιτικούς συσχετισμούς λόγω του πολέμου;

-- Το πολιτικό άθροισμα του πολέμου είναι πράγματι ένας πολιτικός «σεισμός» στο Ισραήλ. Είναι σαφές ότι έχει χαθεί πλήρως η εμπιστοσύνη ανάμεσα στο πολιτικό και το στρατιωτικό κατεστημένο. Και υπάρχει μια πολιτική κρίση σε εξέλιξη. Επλήγη ακόμη περισσότερο το κύρος του στρατού. Υπάρχει ένα σοκ στην κοινή γνώμη και φυσικά μια οξεία πόλωση.

Και βέβαια είναι αλήθεια ότι η Δεξιά επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τα πράγματα προς όφελός της, και έτσι ενδέχεται να δούμε εξελίξεις. Από την άλλη, εμείς προσπαθούμε να πείσουμε ότι τα πράγματα έδειξαν πως ο πόλεμος δεν μπορεί να φέρει ούτε ειρήνη ούτε σταθερότητα, και φυσικά δε συνιστά άμυνα, ούτε την ενισχύει.

-- Θα θέλαμε το σχόλιό σας για την αμερικανική θέση περί Νέας Μέσης Ανατολής.

-- Οι Αμερικανοί επιδιώκουν μια νέα Μέση Ανατολή ως μοναδική, ηγεμονική ιμπεριαλιστική δύναμη. Αλλά υπάρχει μια δική μας νέα Μέση Ανατολή: Των λαών και της αντίστασης!

Το ότι αντιτασσόμαστε με σφοδρότητα στα αμερικανικά σχέδια για τη Μέση Ανατολή δε σημαίνει ασφαλώς ότι μας αρέσει η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις χώρες της περιοχής. Το ότι θέλουμε μια δημοκρατική Μέση Ανατολή είναι βέβαιο και πρωτεύον. Με σεβασμό στις ανθρώπινες ελευθερίες και τα δικαιώματα των λαών, με προώθηση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Αυτό βέβαια δεν έχει καμία σχέση με τα σχέδια που απεργάζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και αυτό που προσπαθούμε
 πάντοτε να τονίσουμε είναι ότι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν είναι οι χώρες που θα επιβάλουν τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή, αλλά το πραγματικό εμπόδιο για την εδραίωση της δημοκρατίας στην περιοχή.

Η πραγματική δημοκρατία, στο Ιράκ, στο Λίβανο και στη Μέση Ανατολή, θα οικοδομηθεί πάνω στα συντρίμμια των ιμπεριαλιστικών σχεδίων για την περιοχή. Στα συντρίμμια της πολιτικής της κατοχής και της καταπίεσης των λαών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι και ο τρομοκρατικός πόλεμος στο Λίβανο, και οι συνεχιζόμενες σφαγές στην Παλαιστίνη, έγιναν σε βάρος λαών που πολύ πρόσφατα είχαν ασκήσει τα δημοκρατικά τους πολιτικά δικαιώματα - αλλά εξέλεξαν κυβερνήσεις που δεν «άρεσαν» αρκετά, ή καθόλου, στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

-- Ο Αραβικός Σύνδεσμος υποστήριξε πρόσφατα ότι ο «οδικός χάρτης» είναι «νεκρός» και ότι θα προωθήσει ένα νέο σχέδιο «λύσης» στο Συμβούλιο Ασφαλείας για το Μεσανατολικό. Θεωρείτε ότι μπορεί να βγει κάτι από αυτό;

-- Ο «οδικός χάρτης» γεννήθηκε νεκρός. Πρέπει να τονίσουμε ότι όσο τα διάφορα σχέδια των ιμπεριαλιστών συνεχίζουν να προωθούνται, το Μεσανατολικό θα παραμένει άλυτο. Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι μάλλον κωμικό να βλέπεις το Ισραήλ και τις ΗΠΑ να επιμένουν να εφαρμοστεί μια απόφαση του ΟΗΕ για το Λίβανο, όταν ειδικά το Ισραήλ - και οι ΗΠΑ που το στηρίζουν - παραβιάζει σωρεία αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Παλαιστινιακό...

Μπάμπης ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=27/8/2006&id=6831&pageNo=11&direction=1

«Καμία σχέση μαζί τους»

Ο Λίβανος θα είναι η τελευταία αραβική χώρα που θα υπογράψει συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ, δήλωσε την Τετάρτη ο πρωθυπουργός της χώρας Φαουάντ Σινιόρα. Ο ίδιος επανήλθε στο ειρηνευτικό σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου, το οποίο προβλέπεο την ίδρυση Παλαιστινιακού Κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.

«Ας ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα, δεν θα υπάρξει καμία συμφωνία έως ότου επιτευχθεί ειρήνη βάσει της αραβικής πρωτοβουλίας» σημείωσε για να υπενθυμίσει το αίτημα για επιστροφή όλων των εδαφών που κατέλαβε το Ισραήλ το 1967 και τη δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.

Παράλληλα, ανακοίνωσε τη χορήγηση αποζημίωσης 40 χιλιάδων δολαρίων για κάθε κατεστραμμένο από τους βομβαρδισμούς σπίτι, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι στην αρχή της όλης επιχείρησης του Ισραήλ, το Κράτος του Λιβάνου δεν συνέδραμε στο βαθμό που θα έπρεπε τους αμάχους.

Ο Σινιόρα είπε ότι περίπου 130 χιλιάδες σπίτια καταστράφηκαν τις 34 ημέρες των εχθροπραξιών, από τα οποία τα 50 χιλιάδες είναι στα νότια προάστια της Βηρυτού όπου η σιίτικη Χεζμπολάχ έχει μεγάλη παρουσία.

news.in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=734833&lngDtrID=245)

ΣΤΡΟΦΗ-έκπληξη από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Ολμερτ, που ζητάει συνάντηση για διαπραγματεύσεις με τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Αμπάς

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Αναγνωρίζει το Ισραήλ πόσο επείγον πρόβλημα είναι το Παλαιστινιακό και ο πρωθυπουργός του ζητεί άνευ όρων διαπραγματεύσεις με τον Παλαιστίνιο πρόεδρο, ο οποίος πιέζει την κυβερνώσα Χαμάς να μπει στη λογική των συνομιλιών, που σημαίνει αναγνώριση του Ισραήλ.

«Δεν έχουμε πιο επείγον πρόβλημα από το Παλαιστινιακό. Θέλω και προσβλέπω σε διάλογο με τον πρόεδρο Αμπάς», δήλωσε ο Εχούντ Ολμερτ, μη... ακούοντας εκείνους που του υπενθυμίζουν ότι από τον Απρίλιο, που εξελέγη η Χαμάς, έχει κηρύξει πολιτικό εμπάργκο
«Δεν έχουμε πιο επείγον πρόβλημα από το Παλαιστινιακό. Θέλω και προσβλέπω σε διάλογο με τον πρόεδρο Αμπού Μάζεν (Αμπάς)», δήλωσε ο Ολμερτ στην Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της ισραηλινής Βουλής, επαναλαμβάνοντας ότι η μονομερής αποχώρηση από τη Δυτική Οχθη δεν αποτελεί προτεραιότητα. Είπε ακόμη ότι ώς τώρα δεν έχει συναντήσει τον Αμπού Μάζεν, όχι επειδή δεν το ήθελε, αλλά επειδή θεωρούσε ότι, για λόγους που αφορούν την παλαιστινιακή πλευρά, τέτοια συνάντηση δεν θα κατέληγε κάπου. Δεν είπε ότι από τον Απρίλιο η ισραηλινή κυβέρνηση διέκοψε όλες τις επαφές με την παλαιστινιακή, επειδή κέρδισε στις εκλογές η Χαμάς και σχημάτισε κυβέρνηση. Ο εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης, Μίρι Εϊσίν, δήλωσε ότι το Ισραήλ δεν θέτει προϋποθέσεις για τη συνάντηση Ολμερτ-Αμπάς.

Στο παρελθόν ο Αμπάς είχε θέσει ως όρο για μια συνάντηση ευρείας κλίμακας την απελευθέρωση Παλαιστινίων κρατουμένων. Το Ισραήλ επιμένει ότι δεν θα ελευθερώσει κανέναν, αν δεν ελευθερωθεί ο δεκανέας που συνέλαβε η Χαμάς. Ο Ολμερτ δήλωσε στην Επιτροπή ότι δεν γνωρίζει το παραμικρό για συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων.

Ο Αμπάς πιέζει τη Χαμάς

Ο Παλαιστίνιος βουλευτής Σαέμπ Ερεκάτ, σύμμαχος του Αμπάς, δήλωσε ότι ο Παλαιστίνιος πρόεδρος είναι έτοιμος για συνομιλίες, κυρίως αν ο Ολμερτ δηλώνει ότι δεν θέτει όρους για μια συνάντηση. Ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός, Ισμαήλ Χανίγια, θα απευθύνει τις προσεχείς ημέρες διάγγελμα για την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η κυβέρνησή του, την κατάσταση ασφαλείας και το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας που έχει εγκρίνει η αντίπαλη της Χαμάς, μεγάλη παλαιστινιακή οργάνωση Φατάχ του Αμπάς. Ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Φατάχ, Αζάμ αλ-Αχμάντ, δήλωσε χθες ότι ο Αμπάς μπορεί να παύσει την κυβέρνηση της Χαμάς, εάν αυτή δεν συμφωνήσει με τους όρους που της έχει θέσει ώς το τέλος του μήνα. Ο Αμπάς πιέζει συνεχώς την κυβέρνηση της Χαμάς να αποδεχθεί πολιτικό πρόγραμμα, το οποίο μεταξύ άλλων σημαίνει και την αναγνώριση του Ισραήλ, ώστε να χαλαρώσει το δυτικό εμπάργκο. «Αναμένω ότι θα ληφθεί η απόφαση αυτή πριν από το τέλος του μήνα, γιατί σε αντίθετη περίπτωση ακολουθεί καταστροφή», είπε ο αλ-Αχμάντ. Χθες το Ισραήλ ενέκρινε την κατασκευή 700 κατοικιών σε οικισμούς στη Δυτική Οχθη. Ο Γάλλος πρόεδρος, Ζακ Σιράκ, επέμεινε χθες πόσο απαραίτητο είναι να ξαναρχίσει ο διάλογος για το Παλαιστινιακό.

Απειλές κατά Συρίας

Ο Ολμερτ τόνισε χθες πως, αν γίνει πόλεμος με τη Συρία, το Ισραήλ θα χρησιμοποιήσει όλη τη δύναμη πυρός του και θα χτυπήσει πιο σκληρά από ό,τι στον Λίβανο. Ο Σύρος υπουργός Πληροφόρησης επέμεινε χθες ότι η χώρα του δεν μπορεί να απομονωθεί στην ειρηνευτική διαδικασία, αλλά παραδέχτηκε ότι σημαντικός είναι και ο ρόλος των ΗΠΑ. Το Κατάρ είναι η πρώτη μουσουλμανική χώρα που δεσμεύθηκε να στείλει δυνάμεις στον Λίβανο. Ο γεν. γραμματέας του ΟΗΕ δήλωσε ότι δέχθηκε να μεσολαβήσει σε συμφωνία απελευθέρωσης των Ισραηλινών στρατιωτών που συνέλαβε η Χεζμπολάχ, έπειτα από αίτημα της οργάνωσης και του Ισραήλ.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Περίληψη:Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Ολμέρτ πραγματοποιώντας στροφή στην εώς τώρα ακολουθούμενη πολιτική του ζητάει συνάντηση με την παλαιστινιακή αρχή χωρίς όρους και προϋποθέσεις...φυσικά κάτι τέτοιο προΥποθέτει την ανάγνωριση του Ισραήλ από την κυβέρνηση της Χαμάς ...προς σε αυτήν την κατεύθυνση πιέζει και ο παλαιστίνιος πρόεδρος Αμπάς αλλά και γαι τη δημιουργία παλαιστινιακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

(http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=157887&format=.jpg)   
Οι Ισραηλινοί πρώτα τον συλλαμβάνουν. Ετών 23. Το έγκλημά του: Ηταν Παλαιστίνιος.   

(http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=157888&format=.jpg)
Κατόπιν τον ακινητοποιούν. Το έγκλημά του: Ηταν Παλαιστίνιος.

(http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=157889&format=.jpg)   
Τον ξεγυμνώνουν καταμεσής του δρόμου. Τον στοχεύουν με τα όπλα. Το έγκλημά του: Ηταν Παλαιστίνιος.   

(http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=medium&id=157885&format=.jpg)
 Δεν ήταν ζωσμένος με εκρηκτικά. Δεν ήταν «τρομοκράτης». Αλλά τον εκτέλεσαν στη μέση του δρόμου. Τον άφησαν εκεί, σε μια λίμνη αίματος. Ηταν ένοχος. Το έγκλημά του: Ηταν Παλαιστίνιος...

Οπως έγινε γνωστό, αύριο - μεθαύριο αποστέλλεται η ελληνική φρεγάτα στο Λίβανο για να συμμετάσχει στη δύναμη που θα μείνει «στο πόδι» των Ισραηλινών...

Αυτούς, τους δολοφόνους του λαού της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, θα πάνε να «αντικαταστήσουν» στο Λίβανο οι Ελληνες ναύτες, για να συμμετάσχουν στη συνέχιση - με «ειρηνευτικό» προκάλυμμα - μιας επιχείρησης που οι εγκληματίες την άφησαν στη μέση...


http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=8/9/2006&id=6847&pageNo=27&direction=1

Αυτές οι φωτογραφίες από πού είναι τελικά; Γιατί κυκλοφορούν πολύ...

Σκεπτικισμός επικρατεί στην έδρα του ΝΑΤΟ, καθώς καμία χώρα-μέλος της Συμμαχίας δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στο αίτημα για αποστολή επιπλέον στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ είπε ότι επισήμως δεν έχει γίνει καμία προσφορά.

Την περασμένη εβδομάδα, οι επικεφαλής των Γενικών Επιτελείων συμφώνησαν ότι θα έπρεπε να ανταποκριθούν στη δέσμευση για αποστολή στρατευμάτων στην ειρηνευτική δύναμη του Αφγανιστάν, η οποία αντιμετωπίζει έλλειψη προσωπικού.

Οι στρατιωτικοί ηγέτες της Συμμαχίας ζητούν οι 18.500 άνδρες που υπηρετούν σήμερα στο Αφγανιστάν να ενισχυθούν με άλλους 2.500 στρατιώτες.

Ο ίδιος ο ανώτατος διοικητής της Συμμαχίας, στρατηγός Τζέιμς Τζόουνς, ζήτησε ενισχύσεις, τονίζοντας ότι οι επόμενες εβδομάδες θα είναι αποφασιστικής σημασίας στον αγώνα κατά των Ταλιμπάν.

Εκπρόσωποι της Συμμαχίας συναντώνται στην βελγική πόλη Μονς, προκειμένου να αποφασίσουν για το θέμα.

news.in.gr
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=738305&lngDtrID=245

«Γνωρίζουμε ότι η αληθινή ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνον όταν θα δώσουμε στον αφγανικό λαό τα μέσα για να επιτύχει όσα φιλοδοξεί. Εργαζόμαστε σκληρά στο Αφγανιστάν. Καθαρίζουμε ναρκοπέδια. Ανακατασκευάζουμε δρόμους. Βελτιώνουμε την ιατρική φροντίδα. Και θα εργαστούμε για να βοηθήσουμε το Αφγανιστάν να αναπτύξει μια οικονομία που θα μπορεί να θρέψει το λαό της χωρίς να θρέφει την παγκόσμια ζήτηση για ναρκωτικά. Βοηθώντας να κτιστεί ένα Αφγανιστάν ελεύθερο από αυτό το κακό, ένα καλύτερο μέρος να ζει κανείς, συνεχίζουμε τις καλύτερες παραδόσεις του Τζορτζ Μάρσαλ. Ο Μάρσαλ γνώριζε ότι τη στρατιωτική μας κατίσχυση σε βάρος του εχθρού στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έπρεπε να ακολουθήσει η ηθική μας κατίσχυση που είχε ως αποτέλεσμα καλύτερες ζωές για τους ανθρώπους».

Αυτά έλεγε ο Τζορτζ Ου. Μπους (1) όταν η αεροπορική και περιορισμένη χερσαία εκστρατεία των ΗΠΑ - με «πεζικό» δολοφόνους, πλιατσικολόγους και βιαστές, δηλαδή απομεινάρια των μουτζαχεντίν που αποτελούσαν τη λεγόμενη «συμμαχία του βορρά» - επέφερε την ανατροπή των Ταλιμπάν, στο πλαίσιο της πρώτης φάσης της "εκδίκησης" των ΗΠΑ για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη 2001.

Πέντε χρόνια μετά τις ανέξοδες μεγαλοστομίες του προέδρου των ΗΠΑ, η χώρα παραμένει καθημαγμένη από τον πόλεμο, η ασφάλεια πέραν της Καμπούλ είναι κάτι που δεν υφίσταται, η παραγωγή ναρκωτικών σημειώνει ρεκόρ (+59%, καλύπτει το 130% της περυσινής παγκόσμιας παραγωγής, σύμφωνα με τον ΟΗΕ) και ο υποσιτισμός των παιδιών είναι απαράμιλλος κάθε άλλης χώρας πλην της υποσαχάρειας Αφρικής. Ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ Τζέιμς Λ. Τζόουνς παραδέχτηκε προ ημερών ότι η κατοχική «συμμαχία» περνά μια «δύσκολη» περίοδο και κάλεσε να αποσταλούν ενισχύσεις 2.500 ανδρών και επιπλέον αεροσκαφών για να αντιμετωπιστεί η δυναμική «επανεμφάνιση» των Ταλιμπάν, που τουλάχιστον δύο φορές αυτό το μήνα ανακατέλαβαν πόλεις στο νότο(2). Για τις κατοχικές δυνάμεις, το Αφγανιστάν μοιάζει όλο και περισσότερο με «παγίδα»: επιθέσεις σημειώνονται ακόμη και έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Καμπούλ, που θεωρείται «η ασφαλέστερη περιοχή στη χώρα»(3). Είναι, έτσι, «λογικό» το ότι οι σημαντικότερες χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, που διοικεί εν μέρει τις δυνάμεις κατοχής, δίστασαν να στείλουν ακόμη κι έναν επιπλέον στρατιώτη στο Αφγανιστάν, προκαλώντας τη μήνι των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του ΓΓ του ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστικό το σαρκαστικό λογοπαίγνιο που επιστράτευσε μια βρετανική εφημερίδα, χαρακτηρίζοντας το βορειοατλαντικό σύμφωνο «τώρα σχεδόν παντελώς άχρηστο»(4). Η ανακοίνωση της δουλικής σε ΗΠΑ - ΕΕ κυβέρνησης της «νέας» Πολωνίας ότι θα στείλει άλλους 1.000 άνδρες στο Αφγανιστάν το Φλεβάρη, κάθε άλλο παρά ικανοποιεί τις αμερικανοΝΑΤΟικές απαιτήσεις. Οπως σημειώθηκε χαρακτηριστικά, οι κατοχικές δυνάμεις ήθελαν πολύ περισσότερες ενισχύσεις πολύ πριν έρθει ο χειμώνας, μια περίοδος που παραδοσιακά σηματοδοτεί την αναστολή των πολεμικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν(5).

Ενώ ο Οσάμα μπιν Λάντεν λέγεται ότι κρύβεται κάπου κατά μήκος των συνόρων Αφγανιστάν - Πακιστάν και ο Αφγανός Πρόεδρος Χάμιντ Καρζάι παραμένει πάντοτε απελπιστικά εξαρτημένος από τις δυνάμεις κατοχής και την υποστήριξη εμπόρων ναρκωτικών(6) και πολέμαρχων απλώς και μόνο για να μην ξαναξεσπάσει εμφύλιος στη χώρα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αναμασάει δηλώσεις περί «ελευθερίας» και «δημοκρατίας» στο Αφγανιστάν - που απέχουν έτη φωτός από τη χώρα. Ο ανώτατος διοικητής των Βρετανών στο Αφγανιστάν περιέγραψε την κατάσταση στη χώρα «πολύ κοντά στην αναρχία» και προειδοποίησε ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ «έχουν πια ελάχιστο χρόνο»(7).

Η τραγωδία του λαού του Αφγανιστάν συνεχίζεται ατέρμονα. Για τους απλούς Αφγανούς οι προπαγανδιστικές σαχλαμάρες που ανακοινώνει η ISAF περί «μαχητών του εχθρού» που σκοτώνει (500+ τις τελευταίες μέρες, στο πλαίσιο της Επιχείρησης Μέδουσα, διατείνονται οι φωστήρες του ΝΑΤΟ) δεν έχουν καμία σημασία. Ο Εμανουάλ Ράινερτ, διευθυντής της μη κυβερνητικής οργάνωσης «The Senlis Council», δηλώνει ότι στα προσφυγικά στρατόπεδα γύρω από την Κανταχάρ «παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα» από υποσιτισμό( 8 ).

Η Ουάσιγκτον δε θα μπορούσε να νοιάζεται λιγότερο. Το βασικό ζήτημα για την κυβέρνηση Μπους παραμένει η ανάληψη της «ευθύνης» καθυπόταξης του Αφγανιστάν από τους Ευρωπαίους, και η άρνηση των σημαντικότερων δυνάμεων της ΕΕ να αποστείλουν έστω κι έναν φαντάρο παραπάνω - για τους δικούς τους γεωστρατηγικούς κι εσωτερικούς πολιτικούς λόγους ασφαλώς - ενοχλεί όλο και περισσότερο τους διαμορφωτές της πολιτικής της. Οι Ευρωπαίοι «οφείλουν» να το κάνουν, είπε περίπου η πρέσβειρα των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, Βικτόρια Νάλαντ: «Το ζήτημα εδώ είναι η δυνατότητα και η προθυμία όλων των συμμάχων να δώσουν τη μάχη»(9). Διάφοροι αναλυτές επαναλαμβάνουν μονότονα ότι οι πολιτικοί στόχοι και οι ανάγκες για ασφάλεια της «συμμαχίας» υπό τις ΗΠΑ τίθενται εν κινδύνω με «επικίνδυνες συνέπειες για την αξιοπιστία και τους στρατηγικούς στόχους της Ουάσιγκτον» (10). Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι όσο περισσότερο ο πόλεμος συνεχίζεται, θα γίνεται όλο και λιγότερο πολιτικά «διαχειρίσιμος» και θα προστίθεται στα ήδη πολύ πιεστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ στο Ιράκ.

Το ηθικό των κατοχικών δυνάμεων πάει από το κακό στο χειρότερο: «Ισοπεδώνουμε μέρη που ήδη έχουμε ισοπεδώσει, αλλά οι επιθέσεις συνεχίζονται. Τους σκοτώνουμε κατά δεκάδες, αλλά έρχονται κι άλλοι. Σχεδόν κάθε κίνησή μας στο πεδίο πέφτει σε ενέδρα. Χρειαζόμαστε ολόκληρες μάχιμες μονάδες για να κάνουμε απλά και μόνο μια μεταφορά», δήλωνε πρόσφατα Βρετανός στρατιώτης(11). Το κατοχικό αδιέξοδο γίνεται όλο και πιο προφανές.

Σημειώσεις

1. Mike Whitney, «Afganistan Five Years Later», CounterPunch, 2 Φλεβάρη 2006
2. Jim Lobe, «Five Years In, Bush Is Losing Terror War», Inter Press Service News Agency, 8 Σεπτέμβρη 2006
3. Sanjay Suri, «Coalition Marches Into a Tight Corner», Inter Press Service News Agency, 12 Σεπτέμβρη 2006
4. «Το ακρωνύμιο North Atlantic Treaty Organisation στην πραγματικότητα σημαίνει Now Almost Totally Obsolete»: το δηλητηριώδες χωρατό στην πρώτη κιόλας πρόταση στο κύριο άρθρο της βρετανικής εφημερίδας «The Guardian», «Thinking beyond reinforcements», 14 Σεπτέμβρη 2006
5. BBC News, «Poland to boost Nato Afghan force», 14 Σεπτέμβρη 2006
6. Στους εμπόρους ναρκωτικών υπάρχουν έντονες υπόνοιες ότι περιλαμβάνεται και ο αδελφός του «προέδρου» Καρζάι, Αχμέντ Ουάλι Καρζάι: βλ. «Karzai's Brother Under Drug Suspicion», Spiegel Online, 31 Αυγούστου 2006
7. Robert Scheer, «Afghanistan: High on Opium, Not Democracy», Truthdig, 5 Σεπτέμβρη 2006
8. Suri, IPS, όπ.π.
9. James Cogan, «European powers refuse to send more troops to Afghanistan», World Socialist, 15 Σεπτέμβρη 2006
10. «Intelligence Brief: N.A.T.O.'s Troubles in Afghanistan Will Persist», Power and Interest News Report (PINR), 15 Σεπτέμβρη 2006
11. Kim Sengupta, «Soldiers reveal horror of Afghan campaign», Independent, 15 Σεπτέμβρη 2006.

Μπ. Γ.
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=17/9/2006&id=6843&pageNo=32&direction=1

 

Οι Ιρανοί αξίζουν ένα καλύτερο μέλλον, δήλωσε από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών ο Αμερικανός πρόεδρος, υπογραμμίζοντας ότι το καθεστώς της Τεχεράνης και οι πυρηνικές του φιλοδοξίες αποτελούν «το κύριο εμπόδιο» προς αυτή την κατεύθυνση.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Τζορτζ Ο. Μπους έστειλε μήνυμα στους Ιρανούς ότι η κυβέρνηση Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ χρησιμοποιεί τα αγαθά της χώρας για να χρηματοδοτεί τρομοκράτες και για να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.

«Εσείς οι Ιρανοί αξίζετε της ευκαιρίας να καθορίσετε το μέλλον σας και μια οικονομία που να αναδεικνύει τα ταλέντα σας» πρόσθεσε.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ επανέλαβε ότι παρά τα όσα λέγονται, η διεθνής κοινότητα δεν έχει καμία αντίρρηση να έχει και το Ιράν πυρηνικά για ειρηνικούς σκοπούς.

«Εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση εξεύρεσης λύσης μέσω της διπλωματίας στην κρίση αυτή. Και καθώς το κάνουμε, προσβλέπουμε στην ημέρα που θα μπορείτε να ζείτε ελεύθεροι και η Αμερική και το Ιράν θα μπορούν να είναι καλοί φίλοι και στενοί συνεργάτες για την ειρήνη» επισήμανε.

news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=739873&lngDtrID=245

Η εικόνα αυτή είναι χτεσινή από την πόλη Ράφα στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Το ισραηλινό πυροβολικό ισοπέδωσε ένα σπίτι, τραυματίζοντας 4 μέλη της άτυχης οικογένειας που διέμενε εκεί. Οπως και στο Λίβανο, οι βομβαρδισμοί κατά αμάχων - έγκλημα πολέμου, κατά τα άλλα - περνάνε στα ψιλά. Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ συναινούν και στηρίζουν αυτό το έγκλημα.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=22/9/2006&id=6857&pageNo=28&direction=1

ΒΗΡΥΤΟΣ.-

«Κανένας στρατός δεν μπορεί να αφοπλίσει τη Χεζμπολάχ» διεμήνυσε με νόημα ο ηγέτης της, στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση μετά τις 12 Ιούλη και το πέρας της ισραηλινής επίθεσης στο Λίβανο. Ο Σεΐκ Χασάν Νασράλαχ, ενώπιον εκατοντάδων χιλιάδων υποστηρικτών του, στα νότια βομβαρδισμένα προάστια της Βηρυτού, μίλησε για «ιστορική και στρατηγική νίκη κατά του Ισραήλ».

Υποστήριξε ότι η οργάνωσή του «θα αφήσει τα όπλα όταν ολοκληρωθεί η οικοδόμηση ενός ισχυρού, δίκαιου κράτους που θα προστατεύει την πατρίδα και τους πολίτες. Τότε, όλα θα λυθούν αυτομάτως χωρίς να χρειάζονται καν διαπραγματεύσεις». Ο Νασράλαχ επέκρινε την κυβέρνηση Σινιόρα, τονίζοντας ότι «τα δάκρυα από μόνα τους δεν προστατεύουν τους Λιβανέζους από τα ισραηλινά πυρά». Ζήτησε ριζικές αλλαγές με τη σύσταση νέας ισχυρής κυβέρνησης εθνικής ενότητας, υποστηρίζοντας ότι η οργάνωση αναδείχτηκε ισχυρότερη από τον πόλεμο.

Ο Σινιόρα ανταπάντησε ότι δε θα υποχωρήσει «στις πιέσεις». Από την άλλη, πολιτικοί αντίπαλοι της οργάνωσης, όπως ο πρώην Πρόεδρος Αμίν Τζεμαγιέλ, εκτιμούσαν ότι «ο συνδυασμός του αφοπλισμού της οργάνωσης με την αλλαγή πολιτικού καθεστώτος, καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνες τις θέσεις της».

Την ίδια ώρα, ο υπουργός Αμυνας, Ελίας Μουρ, φαίνεται να προτείνει μια «ενδιάμεση» λύση καλώντας τους μαχητές της οργάνωσης μαζί με τον οπλισμό τους να ενταχθούν στο λιβανικό στρατό και να αναλάβουν την προστασία του νότου. Ο Μουρ, μιλώντας στην εφημερίδα «Μοντ», υπογραμμίζει ότι ούτως ή άλλως οι σιίτες δεν εκπροσωπούνται στο στρατό και το έλλειμμα αυτό θα πρέπει να διορθωθεί.

Υπενθυμίζεται ότι το ψήφισμα 1701 που «τερματίζει τις εχθροπραξίες» προβλέπει ότι ο λιβανικός στρατός και οι δυνάμεις του ΟΗΕ θα ελέγχουν το νότο και θα κατασχέσουν ό,τι όπλα «πέσουν στην αντίληψή τους» αλλά δεν εξουσιοδοτεί κανέναν να αφοπλίσει τη «Χεζμπολάχ», κάτι που παραπέμπεται σε μια πολιτική εσωτερική διευθέτηση.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/9/2006&id=6858&pageNo=15&direction=1

Λίγο μετά την ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση «Μέδουσα» μέχρι κι ο βρετανός υπουργός Αμυνας παραδέχτηκε ότι υποτιμήθηκαν οι Ταλιμπάν.
Λίγες μόνο ημέρες μετά τις ΝΑΤΟϊκές δηλώσεις για επιτυχημένη ολοκλήρωση της επιχείρησης «Μέδουσα» στο Αφγανιστάν, που μοιάζουν τραγική ειρωνεία καθώς το κύμα βίας ενισχύεται στη χώρα, ο βρετανός υπουργός Αμυνας, Ντες Μπράουνι, παραδέχεται δημόσια: «Κάναμε λάθος εκτιμήσεις για τους Ταλιμπάν».

Σε ομιλία του στο Βασιλικό Ινστιτούτο στο Λονδίνο, την Τρίτη, ο βρετανός υπουργός υποστήριξε ότι «η σφοδρότητα της δράσης των μαχητών Ταλιμπάν, οι αντοχές τους και η εμμονή τους» υποτιμήθηκαν από τους σχεδιαστές της επιχείρησης.

Και εμμένοντας στη λογική ότι η Συμμαχία επιτελεί «ευγενή σκοπό στο Αφγανιστάν» κάλεσε τις χώρες- μέλη να δείξουν προθυμία και να ενισχύουν τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, οι διοικητές των οποίων ζητούν επειγόντως τις τελευταίες εβδομάδες 2.500 επιπλέον στρατιώτες και 1.500 άνδρες της αεροπορίας.

«Η απειλή των Ταλιμπάν όπως και η αντίστασή τους είναι κατά πολύ σκληρότερη απ' ό,τι περιμέναμε» είπε χαρακτηριστικά ο Μπράουνι. Σχολίασε ότι η αντιμετώπιση των βίαιων επιθέσεων απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των συμμαχικών δυνάμεων, που αντιμετωπίζουν σοβαρές απώλειες, και σε αντίθεση με τις αρχικές ΝΑΤΟϊκές εκτιμήσεις, επιβραδύνεται η πρόοδος για την αποκατάσταση της ασφάλειας και της ανοικοδόμησης της χώρας.

Αυτή η ομιλία έγινε σε περίοδο που τα γεγονότα στο Αφγανιστάν διαψεύδουν κάθε στιγμή τις δηλώσεις ικανοποίησης των διοικητών του ΝΑΤΟ για την καταστολή των επιθέσεων Ταλιμπάν, ειδικά στο νότιο τμήμα της χώρας.

Και συμπλέοντας με τον πρωθυπουργό του Τόνι Μπλερ, που στις αρχές της εβδομάδας καταδίκασε την απροθυμία των συμμάχων να στείλουν περισσότερο στρατό, ο Μπράουνι έστειλε στις χώρες- μέλη ανάλογο μήνυμα:

«Πρέπει να τιμήσετε τις υποχρεώσεις σας κατανοώντας ότι η επιχείρηση στο Αφγανιστάν δεν μπορεί παρά να αποτελέσει επιτυχία».

Ι. Ν.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 24/09/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=79266244

   

ΡΑΜΑΛΑ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΒΗΡΥΤΟΣ - ΓΕΝΕΥΗ.-

«Το Ισραήλ έχει μετατρέψει τη Λωρίδα της Γάζας σε φυλακή: Μια ανυπόφορη, φρικαλέα, τραγική φυλακή. Και έχει πετάξει το κλειδί. Η κατάσταση βαίνει ολοταχώς προς το ίδιο σημείο και στη Δυτική Οχθη... Τα 3/4 των Παλαιστινίων ζουν μόνο χάρη στη βοήθεια. Η ευθύνη βαραίνει κυρίως το Ισραήλ, αλλά και όλους όσοι σιωπούν στις αλλεπάλληλες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ δε δίστασαν να προχωρήσουν σε οικονομικό αποκλεισμό του παλαιστινιακού λαού, επειδή εξέλεξε δημοκρατικά μια κυβέρνηση που δεν τους αρέσει. Το Ισραήλ είναι ένοχο, αλλά συνένοχοι είναι ΗΠΑ, ΕΕ, Καναδάς, αλλά και ο ΟΗΕ που επέτρεψε να γίνει κάτι τέτοιο, πρωτοφανές για τα ιστορικά δεδομένα κατεχόμενων λαών».

Αυτά, μεταξύ πολλών άλλων, είπε, χωρίς προσχήματα, ο ειδικός εισηγητής για την κατάσταση στην Παλαιστίνη της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Νοτιοαφρικανός δικηγόρος Τζον Ντάγκαρντ. Προχωρώντας σε ζοφερές περιγραφές της παλαιστινιακής πραγματικότητας, ο Ντάγκαρντ υποστήριξε με νόημα ότι «ελπίζει οι περιγραφές αυτές να αναγκάσουν ορισμένους να μην κλείνουν πλέον τα μάτια και τα αυτιά τους», ενώ κατέληξε ότι είναι απολύτως λογικό η διαιώνιση τέτοιων καταστάσεων να πλήττει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του ΟΗΕ. Η εισήγηση Ντάγκαρντ προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις του Ισραηλινού πρέσβη στην Επιτροπή, που μίλησε για «ακραία μονομερή εισήγηση».

Η επιστροφή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων στις εστίες τους στο νότιο Λίβανο θα καθυστερήσει, ακόμη και 24 μήνες, εξαιτίας των βομβών διασποράς και των εκρηκτικών που βρίσκονται στην περιοχή. Η ειδική υπηρεσία του ΟΗΕ στο Λίβανο επανέλαβε ότι δεν έχει λάβει τους χάρτες που έχει ζητήσει από το Ισραήλ για να εντοπίσει τις βόμβες και εκτίμησε ότι μπορεί να φθάνουν και το 1 εκατομμύριο. Ηδη, έχουν εξουδετερωθεί 40.000, ενώ 14 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και 90 τραυματιστεί.

Επίσης, μετά από συνάντηση εκπροσώπων της πολυεθνικής δύναμης του ΟΗΕ - Unifil - και του ισραηλινού στρατού, ανακοινώθηκε ότι «πιθανότατα» οι τελευταίες ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις θα αποχωρήσουν από το λιβανικό έδαφος στα τέλη του μήνα. Ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας, όμως, πιέζει, ώστε να οριστούν «κανόνες εμπλοκής», για να μπορεί ο ισραηλινός στρατός να επέμβει στο λιβανικό έδαφος «όταν κριθεί απαραίτητο». Από την άλλη, η ιταλική Βουλή ενέκρινε την αποστολή δύναμης στο Λίβανο, που έχει, ήδη, αρχίσει με κυβερνητική έγκριση.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=27/9/2006&id=6860&pageNo=17&direction=1

ΒΑΓΔΑΤΗ

Κατακόρυφα αυξήθηκε ο αριθμός των Αμερικανών στρατιωτών που σκοτώνονται στο Ιράκ, ενώ ανώτατος αξιωματικός του ΝΑΤΟ θεωρεί ότι η χώρα δεν πρόκειται ποτέ να απαλλαγεί από τη βία εξαιτίας της οποίας χθες σκοτώθηκαν τουλάχιστον 36 άτομα.

Δεκαεπτά Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στο Ιράκ από το περασμένο Σάββατο, από τους οποίους οχτώ μόνο σε μία ημέρα, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες της αμερικανικής στρατιωτικής διοίκησης. Ο απολογισμός δείχνει απότομη αύξηση των αμερικανικών απωλειών, οι οποίες δεν ξεπερνούσαν τους δύο νεκρούς την ημέρα, κυρίως σε μονάδες που εδρεύουν στη Βαγδάτη. Προχθές, Δευτέρα, τέσσερις Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν όταν το αυτοκίνητό τους πάτησε σε νάρκη που ήταν τοποθετημένη σε δρόμο της βορειοδυτικής Βαγδάτης, ενώ άλλοι τέσσερις σκοτώθηκαν από πυρά σε άλλες περιοχές της ιρακινής πρωτεύουσας.

Αμερικανοί στρατιώτες με τη βοήθεια Ιρακινών στρατιωτών πραγματοποιούν έρευνες από σπίτι σε σπίτι για τον εντοπισμό ανταρτών και παράνομου οπλισμού. Ακόμη επτά Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στην επαρχία Αλ-Ανμπάρ (δυτικά), προπύργιο των ανταρτών που μάχονται τις αμερικανικές δυνάμεις, οι οποίες στην περιοχή αυτή έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες. Σύμφωνα με υπολογισμούς του Γαλλικού Πρακτορείου, που στηρίζεται σε στατιστικά στοιχεία του Πενταγώνου, από τον Μάρτιο του 2003 έχουν χάσει τη ζωή τους στο Ιράκ 2.723 Αμερικανοί. «Δεν έχω συγκριτικές στατιστικές», δήλωσε τη Δευτέρα ο συνταγματάρχης Μπάρι Τζόνσον και πρόσθεσε: «Μερικές φορές υπάρχουν και τραγικές ημέρες και σήμερα είναι μια τέτοια».

Ο πτέραρχος Λανς Σμιθ, ανώτατος αξιωματικός του ΝΑΤΟ, εξέφρασε την άποψη ότι δεν θα υπάρξει μέρα που το Ιράκ δεν θα έχει βία. Και παραδέχτηκε: «Δεν ήταν έτσι επί Σαντάμ». Χθες περισσότερα από 36 άτομα σκοτώθηκαν σε επιθέσεις σε όλη τη χώρα. Ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Νουρί αλ Μαλίκι, ανακοίνωσε χθες νέο σχέδιο τεσσάρων σημείων με στόχο τον περιορισμό της βίας. Βασικό στοιχείο του είναι η σύσταση τοπικών επιτροπών ασφαλείας, με τη συμμετοχή εκπροσώπων από πολιτικά κόμματα, στρατό, κοινωνικούς φορείς και θρησκευτικές οργανώσεις.

(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/10/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=17607780

ΚΑΜΠΟΥΛ

Προθεσμία ώς και το χειμώνα έχει το ΝΑΤΟ για να βελτιώσει τη ζωή στο Αφγανιστάν, αλλιώς το 70% του πληθυσμού θα στραφεί υπέρ των Ταλιμπάν, καθώς η χώρα υποφέρει από τη βία.

Ο ανώτερος διοικητής των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, στρατηγός Ντέιβιντ Ρίτσαρντς, προειδοποίησε ότι αν η ζωή των Αφγανών δεν βελτιωθεί μέσα στο χειμώνα, οι περισσότεροι θα αλλάξουν πλευρά. «Θα πούνε "δεν θέλουμε τους Ταλιμπάν, αλλά καλύτερα να τους έχουμε με τον αυστηρό και δυσάρεστο τρόπο ζωής, παρά να έχουμε ακόμα πέντε χρόνια πολέμου"», είπε ο Ρίτσαρντς. «Αν συλλογικά δεν εκμεταλλευτούμε αυτόν το χειμώνα για να πετύχουμε συγκεκριμένη και ορατή βελτίωση, το 70% των Αφγανών θα αλλάξει στρατόπεδο», δήλωσε ο Βρετανός στρατηγός. Είπε ακόμα ότι θα ήθελε περίπου 2.500 άνδρες ακόμα για να σχηματίσει ένα εφεδρικό τάγμα που θα βοηθήσει να επισπευθούν η ανοικοδόμηση και οι προσπάθειες ανάπτυξης. Είπε επίσης ότι το νότιο τμήμα της χώρας έχει σε γενικές γραμμές σταθεροποιηθεί.

Πάντως, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε χθες ότι οι Ταλιμπάν έχουν κάνει 78 επιθέσεις αυτοκτονίας από την αρχή του χρόνου, στις οποίες έχουν σκοτωθεί 200 άτομα. Η βία αυξήθηκε έντονα σε όλο το Αφγανιστάν τους τελευταίους μήνες και οι Ταλιμπάν παραδέχονται ότι κάνουν επιθέσεις αυτοκτονίας και ότι χρησιμοποιούν πιο εξελιγμένες τεχνικές, όπως τηλεχειριζόμενες βόμβες, στα πρότυπα των ανταρτών του Ιράκ. Ο Σεθ Τζόουνς, αναλυτής της Ραντ Κορπορέισιον δήλωσε ότι υπάρχει θεαματική αλλαγή στο πόσο θανατηφόρες είναι οι επιθέσεις των Ταλιμπάν. Το 2003 έγιναν μόνο 2 επιθέσεις αυτοκτονίας, έξι έγιναν το 2005 και 21 πέρυσι. Κατά τον Ρίτσαρντς, οι επιθέσεις αυτοκτονίας αποτελούν ένδειξη αδυναμίας των Ταλιμπάν. Πάντως, κατά το ΝΑΤΟ, οι επιθέσεις μειώθηκαν τον τελευταίο μήνα.

Ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ, που πρόβαλε το Αφγανιστάν ως επιτυχία στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, τώρα παραδέχεται ότι η κατάσταση έχει πάει πίσω. Το Σάββατο δύο Γερμανοί δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν όταν ένοπλοι επιτέθηκαν στη σκηνή όπου οι ξένοι έμεναν, στο βόρειο Αφγανιστάν. Η γερμανική κυβέρνηση καταδίκασε την επίθεση. Την ίδια μέρα σκοτώθηκε και στρατιώτης του ΝΑΤΟ.

(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/10/2006

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Δύο κρούσματα λογοκρισίας μέσα σε λίγες ημέρες από τους ίδιους δράστες, στην ίδια πόλη και για τον ίδιο λόγο, ασφαλώς δεν μπορεί να αποτελούν σύμπτωση. Ελευθερία του λόγου, ναι - αρκεί να μην ενοχλεί το ισραηλινό λόμπι.

Ο Βρετανός ιστορικός Τόνυ Τζουντ, που είναι Εβραίος και διευθύνει το Remarque Institute του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, επρόκειτο να μιλήσει την περασμένη Τετάρτη σε μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που νοικιάζει ένα χώρο του πολωνικού προξενείου. Το θέμα του θα ήταν το ισραηλινό λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο ιστορικός επρόκειτο να υποστηρίξει ότι το λόμπι αυτό έχει επανειλημμένα «πνίξει» τον διάλογο. Μία ώρα πριν από την έναρξη της ομιλίας, όμως, ο γενικός πρόξενος της Πολωνίας την ακύρωσε. Όπως είπε, του τηλεφώνησαν η Αντιδυσφημιστική Ένωση και η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή και τον έπεισαν ότι οι απόψεις του ομιλητή ήταν απαράδεκτες. «Δέχθηκα διακριτικές πιέσεις», δικαιολογήθηκε.

«Είναι σοβαρό και τρομακτικό», είπε στην Ουάσιγκτον Ποστ ο Τζουντ, που έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς του στο Ολοκαύτωμα. «Οι εβραϊκές αυτές οργανώσεις πιστεύουν ότι πρέπει να φιμωθεί οποιοσδήποτε διαφωνεί μαζί τους για τη Μέση Ανατολή». Τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται είναι δύο. Πρώτον, ότι υπερασπίστηκε δύο Αμερικανούς καθηγητές που έγραψαν πως το ισραηλινό λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες προωθεί θέσεις που βλάπτουν τα αμερικανικά συμφέροντα και οδηγούν το Ισραήλ σε αυτοκαταστροφική δράση. Δεύτερον, ότι σε διάφορα άρθρα του τα τελευταία χρόνια υποστηρίζει πως η εξουσία στο Ισραήλ έχει περάσει σε θρησκευτικούς εξτρεμιστές και πως η μόνη λύση στη σύγκρουση με τους Παλαιστινίους είναι η δημιουργία ενός δι-εθνικού, κοσμικού κράτους. «Η άποψη αυτή ισοδυναμεί με γενοκτονία!» ισχυρίστηκε πρόσφατα ο Ντέηβιντ Φρεμ, πρώην λογογράφος του προέδρου Μπους.

Ύστερα από πιέσεις μιας άλλης εβραϊκής οργάνωσης, ο Τζουντ αναγκάστηκε να ματαιώσει και άλλη ομιλία που επρόκειτο να εκφωνήσει σε λίγες ημέρες στο Manhattan College, στο Μπρονξ. Θύμα λογοκρισίας, όμως, έπεσε και η Βρετανίδα συγγραφέας Κάρμεν Κάλιλ. Μια δεξίωση που επρόκειτο να δοθεί προχθές στη γαλλική πρεσβεία με αφορμή το νέο της βιβλίο για τη Γαλλία του Βισύ («Bad Faith») ματαιώθηκε, επειδή σε μια υποσημείωση του βιβλίου η συγγραφέας συγκρίνει τον τρόμο που έζησαν οι Εβραίοι της Γαλλίας με τον τρόμο που βιώνουν σήμερα οι Παλαιστίνιοι. «Οι Εβραίοι του Ισραήλ, όπως και η υπόλοιπη ανθρωπότητα, ξεχνούν τους Παλαιστινίους», γράφει η Κάλιλ. Και αυτό ήταν αρκετό για να ακυρώσει η πρεσβεία την εκδήλωση, με τη δικαιολογία ότι διαμαρτυρήθηκε ένας καλεσμένος!

«Για πολλούς σε αυτή τη χώρα, πρέπει κάθε Εβραίος να διεκδικεί με επιθετικό τρόπο το Ολοκαύτωμα ως διακριτικό του γνώρισμα», λέει ο Τζουντ. «Γνωρίζω άριστα την ιστορία μου, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ ότι η κυρίαρχη ιδιότητά μου είναι πως είμαι Εβραίος».

ΠΗΓΗ:ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (http://diastaseis.blogspot.com/2006/10/blog-post_12.html)

ΒΑΓΔΑΤΗ.-

Εγκρίθηκε από το Ιρακινό Κοινοβούλιο το νομοσχέδιο για τους μηχανισμούς μετατροπής της χώρας σε ομόσπονδο κράτος. Η ψηφοφορία έγινε παρά την αποχώρηση των μεγαλύτερων σουνιτικών δυνάμεων, που έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για το σχέδιο, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει πρώτα να γίνουν τέτοιες συνταγματικές αλλαγές που να διασφαλίζουν την ισότιμη διανομή των πετρελαϊκών πόρων που βρίσκονται κυρίως σε σιιτικές και κουρδικές περιοχές. Από την ψηφοφορία απείχαν και βουλευτές που πρόσκεινται στον ακραίο σιίτη ηγέτη Μουκτάντα Σαντρ και στο σιιτικό κόμμα «Φαντχίλα». Εχει συμφωνηθεί ο νόμος να μην εφαρμοστεί πριν το 2008.

Κατά τα άλλα, κύμα εκρήξεων συγκλόνισε αποθήκη μέσα στην αμερικανική βάση «Φάλκον» στη σιιτική συνοικία Ντούρα της νότιας Βαγδάτης, όταν επλήγη από όλμους. Την ευθύνη ανέλαβε ο «Ισλαμικός Στρατός του Ιράκ». Εκτός αυτού, χτες, στο Ιράκ σημειώθηκαν επιθέσεις, κυρίως με παγιδευμένα αυτοκίνητα, σε Μοσούλη, Μπαακούμπα, Κιρκούκ, Τικρίτ, Μπαϊτζί με συνολικό απολογισμό 14 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες.

Από την άλλη πλευρά, αξιωματούχοι του αμερικανικού Πενταγώνου υποστήριζαν ότι, με βάση την υπάρχουσα κατάσταση, δεν προβλέπεται μείωση του αριθμού των Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ μέχρι το 2010. Και αυτό, όταν γνωστοποιούνταν ότι άλλοι 3 Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν χτες.

Τέλος, «αναξιόπιστη» χαρακτήρισε έκθεση για τον αριθμό των θυμάτων μεταξύ των Ιρακινών αμάχων, που δημοσίευσε το περιοδικό «Λάνσετ», ο Πρόεδρος Μπους. Η έκθεση, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του τομέα υγείας του Πανεπιστημίου Χόπκινς και της Βαγδάτης, καταγράφει 655.000 αμάχους νεκρούς από την αμερικανική εισβολή μέχρι τον Ιούλιο και αύξηση του ποσοστού θνησιμότητας ανά 1.000 κατοίκους από 5,5 σε 13,3. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι ανεξάρτητες εκτιμήσεις ανεβάζουν πολύ περισσότερο τον αριθμό των νεκρών αμάχων Ιρακινών. Πόσο μάλλον που θα πρέπει να συνυπολογιστούν και οι νεκροί λόγω έλλειψης στοιχειωδών υποδομών, τροφής και νερού.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/10/2006&id=6871&pageNo=20&direction=1

Βασικά εγώ πιστεύω το νούμερο 655000, γιατί δεν ανακατεύτηκε η κυβέρνηση σ'αυτήν την έρευνα... όπως και να έχει, είναι τραγικό :(

 
ΒΑΓΔΑΤΗ.--

Με κοινές περιπολίες Ιρακινών και κατοχικών δυνάμεων γίνεται προσπάθεια να κατευναστούν τα εξαιρετικά οξυμένα πνεύματα στο Μπάλαντ, όπου τα τελευταία 24ωρα, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 80 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους σουνίτες, σε ενδοκοινοτική βία. Εκατοντάδες σουνίτες εγκαταλείπουν την πόλη προς τη γειτονική Ντουλουίγια, όπου άγνωστοι ένοπλοι έχουν αποκλείσει ορισμένες εισόδους εμποδίζοντας την είσοδο καυσίμων και τροφίμων. Η κατάσταση στην πόλη μοιάζει ανεξέλεγκτη, ενώ πληθαίνουν οι καταγγελίες για εμπλοκή στις σφαγές εκατέρωθεν(!) μελών της ιρακινής αστυνομίας.

Αύξηση των ενδοκοινοτικών επιθέσεων παρατηρήθηκε και στη Βαγδάτη, με τον εντοπισμό, τη νύχτα, 67 πτωμάτων: τα 44 σε σουνιτικές περιοχές. Αλλοι 38 άνθρωποι σκοτώθηκαν χτες, σε Βαγδάτη, Ραμάντι, Μοσούλη, Σαμάρα, Κιρκούκ, Χίλα, Μπάλαντ Ρουζ, Φαλούτζα, Καρμάχ αλλά και Βασόρα όπου άγνωστοι ένοπλοι σκότωσαν 10 πολίτες σε διάφορα σημεία της πόλης. Σε δεκάδες ανέρχονται οι τραυματίες των επιθέσεων, που, σχεδόν, οι μισές στόχευαν κατοχικές δυνάμεις και οι άλλες, πολίτες.

Στο μεταξύ, εντείνεται η φημολογία, στις ΗΠΑ, ότι Επιτροπή του Κογκρέσου υπό τον πρώην ΥΠΕΞ, Τζέιμς Μπέικερ, που εξετάζει την αμερικανική τακτική στο Ιράκ, ετοιμάζεται να προτείνει ριζικές αλλαγές: είτε ζητώντας σταδιακή αμερικανική στρατιωτική αποχώρηση είτε σταδιακή ενεργότερη συμμετοχή και μεταφορά αρμοδιοτήτων σε στρατούς γειτονικών χωρών, όπως Συρία - Ιράν. Επισήμως, διαψεύδονται οι φήμες αυτές.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός έσπευσε να χαρακτηρίσει «μάλλον παράλογο» το ενδεχόμενο η Επιτροπή του Κογκρέσου να ζητήσει αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων. Παράλληλα, υποστήριξε ότι «τα βρετανικά στρατεύματα δεν πρέπει να μείνουν στο Ιράκ περισσότερο από όσο χρειάζεται».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/10/2006&id=6943&pageNo=25&direction=1

 
 ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^ ^puke^




Βαγδάτη


Τέσσερις Αμερικανοί στρατιώτες της 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας παραπέμφθηκαν την Τετάρτη στο στρατοδικείο για το βιασμό και φόνο μίας 14χρονης Ιρακινής και το θάνατο της οικογένειάς της, στο σπίτι τους στη Μαχμουντίγια, νότια της Βαγδάτης.

Δύο εκ των κατηγορουμένων στρατιωτών βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με τη θανατική ποινή.

Αλλος ένας πρώην στρατιώτης, ο οποίος αποτάχθηκε για πνευματική διαταραχή και συνελήφθη στη Βόρεια Καρολίνα, πρόκειται να δικαστεί από ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ για την ίδια υπόθεση.

Οι πέντε κατηγορούνται ότι σχεδίασαν την επίθεση από σημείο ελέγχου κοντά στο σπίτι της δολοφονημένης οικογένειας, άλλαξαν την εμφάνισή τους ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμοι και μετά το έγκλημα έβαλαν φωτιά στη σορό του μικρού κοριτσιού προκειμένου να εξαφανίσουν τα αποδεικτικά στοιχεία.

Αλλοι τέσσερις Αμερικανοί στρατιώτες παραπέμπονται σε στρατοδικείο για το θάνατο τριών Ιρακινών κρατουμένων στη βόρεια ιρακινή επαρχία Σαλαχουντίν, στις 9 Μαΐου, κατά τη διάρκεια επιχείρησης σε ένα χωριό.
 
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=747613&lngDtrID=245

ΓΑΖΑ

Φρικτές πληγές και εσωτερικά εγκαύματα, που οδηγούν σε ακρωτηριασμούς και θάνατο, ανέφεραν γιατροί νοσοκομείων της Γάζας σε πολλά περιστατικά διακομιζόμενων τραυματιών από το καλοκαίρι. Οι πληγές παραπέμπουν στα χαρακτηριστικά ενός νέου πειραματικού όπλου, το Ισραήλ όμως διαψεύδει κατηγορηματικά τη χρήση του.


Σύμφωνα με ρεπορτάζ τού «Γκάρντιαν», τον Ιούλιο, όταν ξεκίνησε η επιχείρηση των Ισραηλινών στη Γάζα για την απελευθέρωση του στρατιώτη Σαλίτ, διακομίστηκαν οι πρώτοι τραυματίες «με εσωτερικά εγκαύματα και ένα είδος σκόνης στα εσωτερικά όργανα, χωρίς όμως ίχνη από θραύσματα». Στις περισσότερες περιπτώσεις, είπαν γιατροί του νοσοκομείου της Γάζας, τα τραύματα ήταν στο μαλακό υπογάστριο. Το περίεργο είναι ότι, ενώ οι γιατροί κατάφεραν να σταθεροποιήσουν τους ασθενείς, μία-δύο ημέρες αργότερα πολλοί πέθαναν. «Ο ασθενής καταλήγει χωρίς να υπάρχει επιστημονική εξήγηση», είπε στη βρετανική εφημερίδα ο γιατρός του νοσοκομείου Σίφα, Τζουμάα Σακά.

Το υπουργείο Υγείας στη Γάζα ανακοίνωσε ότι τα τραύματα προκλήθηκαν από «κάποιο βλήμα νέου τύπου» και διέταξε έρευνα. Οι πληροφορίες, όμως, ότι επρόκειτο για το πειραματικό όπλο Dime, διαψεύστηκαν από το ισραηλινό υπουργείο Αμυνας. Το νέο όπλο, που στις ΗΠΑ βρίσκεται στα πρώτα στάδια της εξέλιξής του, έχει περίβλημα από ανθρακονήματα και περιέχει σωματίδια βολφραμίου και όχι τα συνήθη μεταλλικά θραύσματα. Ο Ερυθρός Σταυρός επιβεβαίωσε ότι έχει ενημερωθεί για το είδος των τραυμάτων που προκλήθηκαν σε Παλαιστίνιους από Ισραηλινούς στρατιώτες και είναι στη διαδικασία συλλογής πληροφοριών, πριν καταλήξει σε συμπεράσματα. Εν τω μεταξύ, ισραηλινά τεθωρακισμένα και άρματα μάχης πήραν χθες θέση κατά μήκος των συνόρων της Γάζας με την Αίγυπτο, για πρώτη φορά μετά την αποχώρηση του Ισραήλ από την περιοχή, στις αρχές του καλοκαιριού. Στόχος της επιχείρησης, σύμφωνα με επίσημες ισραηλινές πηγές, είναι να ανακαλυφθούν οι σήραγγες από όπου οι Παλαιστίνιοι μαχητές βάζουν όπλα από την Αίγυπτο στη Γάζα. Σε διάφορα σημεία των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών, από συγκρούσεις με τον ισραηλινό στρατό σκοτώθηκαν επτά Παλαιστίνιοι την Τρίτη και δύο χθες. Ενας από αυτούς, στη Ράφα, ήταν, σύμφωνα με τους Ισραηλινούς, ανώτατο στέλεχος της Χαμάς, εμπλεκόμενος στην αρπαγή του Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάτ Σαλίτ, που παραμένει στα χέρια των Παλαιστινίων.

(Ασοσιέιτεντ-Γαλλικό-Γκάρντιαν)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/10/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=73651348

Μάλλον πρόκειται για το DIME(Dense Inert Metal Explosive),το οποίο είναι και καρκινογόνο.

http://en.wikipedia.org/wiki/Dense_Inert_Metal_Explosive (http://en.wikipedia.org/wiki/Dense_Inert_Metal_Explosive)

ΒΑΓΔΑΤΗ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--
Μπαράζ επιθέσεων σάρωσε, χτες, το Βόρειο Ιράκ ενώ η διοίκηση των αμερικανικών δυνάμεων στη Βαγδάτη παραδεχόταν ότι οι δίμηνες επιχειρήσεις στην πρωτεύουσα με στόχο «τη διασφάλιση της τάξης» δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα και επανεξετάζονται. Ο Πρόεδρος Μπους, από την άλλη, δεχόταν ότι μπορεί να παραλληλιστεί η τωρινή κλιμάκωση των επιθέσεων στο Ιράκ με την εποχή της εξαπόλυσης της μεγάλης επίθεσης των Βιετκόνγκ, το 1968, στο Τετ.

Τουλάχιστον 15 άνθρωποι σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν από τουλάχιστον 6 επιθέσεις καμικάζι με παγιδευμένα αυτοκίνητα, αλλά και επιθέσεις με όλμους που σημειώθηκαν κατά αστυνομικών τμημάτων και αμερικανικών περιπόλων στη Μοσούλη. Η πλέον πολύνεκρη επίθεση σημειώθηκε με βυτιοφόρο μεταφοράς καυσίμων. Αλλοι 12 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 68 τραυματίστηκαν στο Κιρκούκ, όταν καμικάζι με παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη μπροστά σε τράπεζα, όπου καταβαλλόταν η μισθοδοσία Ιρακινών στρατιωτών. Σποραδικές βομβιστικές επιθέσεις σημειώθηκαν επίσης στη Βαγδάτη, ενώ στη Βασόρα 4 Ιρακινοί σκοτώθηκαν (μεταξύ των οποίων και 2 αστυνομικοί) σε συγκρούσεις ανταρτών και δυνάμεων ασφαλείας. Τέλος, 31 σωροί εντοπίστηκαν στη Βαγδάτη και 7 στην Κουτ, ενώ άλλοι 2 Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, την Τετάρτη, στο Ιράκ ανεβάζοντας σε 72 το σύνολο των αμερικανικών απωλειών για τον Οκτώβρη.

Παρ' όλα αυτά, ο Λευκός Οίκος διαμήνυσε ότι δεν προβλέπεται καμία αλλαγή τακτικής στο Ιράκ και ότι οι αυξημένες αμερικανικές απώλειες είναι το τίμημα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/10/2006&id=6945&pageNo=14&direction=1

Μάλλον τα συμπτώματα έχουν να κάνουν με τη χρήση φωσφόρου:

http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/6075408.stm

 ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^ ^mountza^




 
Ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποίησε βόμβες φωσφόρου κατά μαχητών της Χεζμπολάχ στη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο, το περασμένο καλοκαίρι, όπως παραδέχτηκε επισήμως την Κυριακή υπουργός της ισραηλινής κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας για πρώτη φορά τις καταγγελίες της λιβανικής κυβέρνησης.

Τα όπλα με φώσφορο μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα και η χρήση τους κατά πολιτικών στόχων απαγορεύεται, αλλά το Ισραήλ επιμένει ότι χρησιμοποίησε αυτά τα όπλα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Ο υπουργός Επικρατείας Γιαάκοβ Εντρί δήλωσε ότι αυτά τα όπλα χρησιμοποιήθηκαν τον περασμένο Αύγουστο σε επιθέσεις κατά θέσεων της Χεζμπολάχ. Ο Εντρί μιλούσε για λογαριασμό του υπουργού Αμυνας Αμίρ Πέρετζ.

«Ο ισραηλινός στρατός διαθέτει πυρομαχικά με φώσφορο σε διαφορετικές μορφές. Ο ισραηλινός στρατός έκανε χρήση αυτών στη διάρκεια του πολέμου κατά της Χεζμπολάχ σε επιθέσεις εναντίον στρατιωτικών στόχων σε ανοικτό έδαφος» είπε.

Σημειώνεται ότι το Ισραήλ μέχρι σήμερα έλεγε απλώς ότι χρησιμοποίησε αυτά τα όπλα για να "στοχοποιεί" στόχους ή εδάφη, όπως αναφέρει και η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.


news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press
 http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=748536&lngDtrID=245

ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ δοκίμασαν νέο μυστικό όπλο

Οι Ισραηλινοί έκαναν χρήση πυρηνικών...


ΛΟΝΔΙΝΟ

Το ενδεχόμενο χρήσης από το Ισραήλ στον Λίβανο ενός νέου μυστικού όπλου με βάση το εμπλουτισμένο ουράνιο, ακόμα και μικρής πυρηνικής βόμβας, προβάλλει με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ» του Σαββάτου, επικαλούμενη πληροφορίες από σοβαρές βρετανικές επιστημονικές πηγές και άλλα στοιχεία.

Τα δείγματα χώματος από δύο κρατήρες στον Λίβανο δείχνουν ότι το οπλοστάσιο του Ισραήλ περιλαμβάνει πυρομαχικά με βάση το εμπλουτισμένο ουράνιο
Στο άρθρο του Ρόμπερτ Φισκ αναφέρεται ότι «επιστημονικά στοιχεία από τουλάχιστον δύο κρατήρες βομβών στο Χιάμ και το Ατ Τίρι» του Λιβάνου «δείχνουν ότι πυρομαχικά με βάση το ουράνιο μπορεί να περιλαμβάνονται τώρα στο οπλοστάσιο του Ισραήλ - και χρησιμοποιήθηκαν εναντίον στόχων στο Λίβανο».

Επικαλούμενο το Βρετανό επιστημονικό γραμματέα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον κίνδυνο από ακτινοβολία δρα Κρις Μπάσμπι, γράφει ότι δείγματα χώματος από τους δύο κρατήρες ελέγχθηκαν και έδειξαν «αυξημένες υπογραφές ακτινοβολίας». Και τα δύο δείγματα «εστάλησαν για περαιτέρω εξέταση στο εργαστήριο Χάργουελ στην περιοχή της Οξφόρδης για φασματομετρία μάζας -που χρησιμοποιείται από το υπουργείο Αμυνας- που επιβεβαίωσε τη συγκέντρωση ισοτόπων ουρανίου στα δείγματα».

Στην έκθεση του δρος Μπάσμπι αναφέρεται ότι υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: «Το πρώτο είναι ότι το όπλο ήταν κάποιου είδους νέα μικρή πειραματική συσκευή πυρηνικής σχάσης ή άλλο πειραματικό όπλο βασισμένο στην υψηλή θερμοκρασία μιας αστραπιαίας οξείδωσης ουρανίου... Το δεύτερο είναι ότι το όπλο ήταν ένα συμβατικό όπλο διάτρησης υπόγειων καταφυγίων που χρησιμοποιεί εμπλουτισμένο ουράνιο αντί για απεμπλουτισμένο ουράνιο».


Οπως επισημαίνει ο Ρόμπερτ Φισκ, μια φωτογραφία της έκρηξης της πρώτης βόμβας, στο Χιάμ, δείχνει τεράστιο σύννεφο μαύρου καπνού που μπορεί να προέρχεται από καιόμενο ουράνιο.

Οταν ρωτήθηκε για το κατά πόσο το Ισραήλ χρησιμοποίησε στο Λίβανο πυρομαχικά με βάση το ουράνιο, ο εκπρόσωπος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρκ Ρεγκέβ, δήλωσε ότι «το Ισραήλ δεν χρησιμοποιεί όπλα που δεν επιτρέπονται από το διεθνές δίκαιο ή διεθνείς συμβάσεις». Οπως επισημαίνει ο Ρόμπερτ Φισκ, το διεθνές δίκαιο «δεν καλύπτει σύγχρονα όπλα ουρανίου επειδή δεν είχαν ανακαλυφθεί όταν συντάχθηκαν οι ανθρωπιστικοί κανόνες, όπως οι Συνθήκες της Γενεύης».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/10/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=53263868

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5412.0;attach=13244)


ΜΠΕΪΤ ΧΑΝΟΥΝ

Σε μία ακόμα σφαγή αμάχων, που καταγράφεται στο μητρώο του ισραηλινού στρατού και προκαλεί έντονες αντιδράσεις ακόμα και στο εσωτερικό του Ισραήλ, ισραηλινά άρματα μάχης έπληξαν πολυκατοικία στην πόλη Μπέιτ Χανούν της Λωρίδας της Γάζας, σκοτώνοντας μέσα στον ύπνο τους 18 μέλη μιας οικογένειας, ανάμεσα στα οποία 8 παιδιά. Πάνω από 60 άτομα, από τα οποία τα 26 παιδιά, τραυματίστηκαν.

Τα βλήματα από τα πυροβόλα των Ισραηλινών αμάχων έπληξαν τέσσερα διαμερίσματα, που ανήκαν σε τέσσερις αδελφούς της οικογένειας αλ Αθάμνα. Μπροστά από τα διαμερίσματα σχηματίστηκε λίμνη αίματος, ενώ ακρωτηριασμένα μέλη είχαν κολλήσει στους τοίχους. Επιζήσαντα μέλη των οικογενειών ανέφεραν ότι μόλις έπεσαν οι πρώτες οβίδες άρχισαν να τρέχουν έξω από τα σπίτια αλλά και εκεί συνέχισαν να δέχονται πυρά.


Η κυβέρνηση του Ισραήλ διέταξε μεν να σταματήσει η χρήση πυροβολικού μέχρι να ολοκληρωθούν οι έρευνες για το τι συνέβη, επέμεινε όμως ότι θα συνεχίσει τις επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Λίγες ώρες αργότερα, ισραηλινό μαχητικό αεροσκάφος εξαπέλυσε πύραυλο εναντίον της πόλης της Γάζας, σκοτώνοντας έναν Παλαιστίνιο και τραυματίζοντας πολλούς άλλους. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο νεκρός είναι στέλεχος της ισλαμικής οργάνωσης «Τζιχάντ».

Τόσο ο υπουργός Αμυνας, Αμίρ Πέρετζ, όσο και ο πρωθυπουργός, Εχούντ Ολμερτ, εξέφρασαν τη λύπη τους, ενώ ο επικεφαλής της νότιας διοίκησης του Ισραήλ, ταξίαρχος Γιοάβ Γαλάντ δήλωσε ότι τα πρώτα στοιχεία έδειξαν ότι «τα πυρά στόχευαν 500 μέτρα μακριά από εκεί που χτύπησαν» και μίλησε για ενδεχόμενη δυσλειτουργία των συστημάτων στόχευσης.

Τουλάχιστον 200 Ισραηλινοί διαδήλωσαν μπροστά στο υπουργείο Αμυνας, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «έχει αίμα στα χέρια της» και τονίζοντας «το δικαίωμα των παιδιών να ζουν στο Μπέιτ Χανούν όπως στην (ισραηλινή πόλη) Σντερότ».

Παρέμβαση Σ. Ασφαλείας

Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Μέση Ανατολή, Αλβαρο ντε Σότο, καταδίκασε τον ισραηλινό βομβαρδισμό, ενώ ο εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για τα παλαιστινιακά εδάφη Τζον Ντούγκαρντ ζήτησε παρέμβαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για να σταματήσει τις ισραηλινές επιθέσεις. «Αν δεν ενεργήσει αυτή τη στιγμή θα πλήξει σοβαρά τη φήμη του Συμβουλίου Ασφαλείας», παρατήρησε. Την καταδίκη του Ισραήλ από το Συμβούλιο Ασφαλείας ζήτησε και ο πρωθυπουργός του Λιβάνου, Φουάντ Σινιόρα. Αργά το βράδυ ανακοινώθηκε ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα συνεδριάσει σήμερα εκτάκτως για να συζητήσει το θέμα.

Τη διακοπή των ισραηλινών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας και των εκτοξεύσεων ρουκετών εκ μέρους των Παλαιστινίων ζήτησε και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Η φινλανδική προεδρία της Ε.Ε. χαρακτήρισε «τρομακτικές» τις απώλειες και προειδοποίησε ότι «ο φαύλος κύκλος της βίας θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ασφάλεια και την πολιτική κατάσταση στην περιοχή».

«Αυτοσυγκράτηση» περιορίστηκε να ζητήσει από το Ισραήλ η αμερικανική κυβέρνηση, που εξέφρασε τη λύπη της για τους θανάτους των αμάχων. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κοντολίζα Ράις, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, στον οποίο εξέφρασε τη λύπη της.

(Ασ. Πρες, Γαλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/11/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=5794428

ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ
 
Καταγγέλλουν οι Παλαιστίνιοι τη στάση σιωπής που τηρεί το Συμβούλιο Ασφαλείας για την επιχείρηση των Ισραηλινών στη Γάζα και ζητούν από το πιο ισχυρό αυτό σώμα των Ηνωμένων Εθνών να καταδικάσει τη σφαγή 18 αμάχων στην Μπεΐτ Χανούν και να ζητήσει την απόσυρση των Ισραηλινών στρατιωτών από την παράκτια λωρίδα, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες επιχειρούν μια μετατόπιση βάρους του ενδιαφέροντος με αναφορά στις σποραδικές επιθέσεις Παλαιστινίων έναντι ισραηλινών στόχων.

Το Ισραήλ επανέλαβε ότι η σφαγή των αμάχων, στην πλειονότητά τους παιδιών, ήταν ουσιαστικά... τεχνικό λάθος, τονίζοντας ταυτόχρονα πως για την τραγωδία ευθύνεται ουσιαστικά η παλαιστινιακή βία που φέρνει τους Ισραηλινούς σε θέση άμυνας με όχι πάντοτε ανώδυνες συνέπειες. Στην καθυστερημένη, ανοιχτή σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας, την Πέμπτη, ο ένας μετά τον άλλον οι ομιλητές καταδίκασαν τις δολοφονίες και επέκριναν έντονα την υπερβολική χρήση ισχύος από την πλευρά του Ισραήλ στη Γάζα... Το Κατάρ κατέθεσε ένα σχέδιο ψηφίσματος που χαίρει αραβικής στήριξης για την απόσυρση των Ισραηλινών στρατιωτών από τη Λωρίδα της Γάζας και την καταδίκη των επιθέσεων, ειδικότερα εκείνης στην Μπεΐτ Χανούν. Ζητεί επίσης να επιβληθεί κατάπαυση του πυρός και να αναπτυχθεί δύναμη παρατηρητών του ΟΗΕ στη μεθόριο Ισραήλ και Γάζας.

Πολλοί διπλωμάτες, Αμερικανοί και άλλοι, εξέφρασαν την ανησυχία τους για το περιεχόμενο του ψηφίσματος, σημειώνοντας ότι η προσέγγιση αυτή αγνοεί ολοκληρωτικά τις παλαιστινιακές επιθέσεις με ρουκέτες εναντίον ισραηλινών στόχων.

Εν τω μεταξύ η UNICEF ανακοίνωσε ότι από την 1η Νοεμβρίου στη Γάζα και τη Δυτική Οχθη έχουν σκοτωθεί 19 παιδιά, ενώ από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους 116 παιδιά, αριθμός υπερδιπλάσιος από τον περσινό, που ήταν 52.

(Ασοσιέιτεντ Πρες, ΑΠΕ, Ρόιτερ)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/11/2006

Κράτος του Ισραήλ - Ο τραμπούκος της Μέσης Ανατολής

Η ήττα από τη Χεζμπολά στον πόλεμο του Λιβάνου το καλοκαίρι προκάλεσε μια σειρά από πολιτικές μετατοπίσεις στην κοινή γνώμη μέσα στο κράτος του Ισραήλ. Οι μετατοπίσεις αυτές έγιναν προς τα δεξιά και όχι προς τα αριστερά.

Ένα πρόσφατο πολύ ορατό δείγμα είναι η "διεύρυνση" της κυβέρνησης συνασπισμού στο Τελ Αβίβ με το φασιστοειδές κόμμα "Ισραέλ Μπεϊτανού" του Αβιγκιτόρ Λίμπερμαν, που διακηρύσσει σε όλους τους τόνους την ανάγκη ολοκληρωτικής εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων (και των Αράβων που ζουν μέσα στο Ισραήλ) αλλά και το θαυμασμό του για τις μεθόδους του Πούτιν στην Τσετσενία. Φυσικά το Εργατικό Κόμμα συνεχίζει να συμμετέχει στην ισραηλινή κυβέρνηση συνασπισμού και ο νέος και - υποτίθεται - "αριστερός" αρχηγός (πρώην επικεφαλής της "Χισταντρούτ", της ισραηλινής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών και μέλος του "Ειρήνη Τώρα") είναι υπουργός ʼμυνας. Όλοι οι υπουργοί του Εργατικού Κόμματος (με μια εξαίρεση) παρέμειναν στις θέσεις τους και δύο μέρες μετά τη "διεύρυνση" η κυβέρνηση αποφάσισε να εξαπολύσει την επιχείρηση "φθινοπωρινή βροχή" στη Βόρεια Γάζα. Ήταν μια μαζική εισβολή με τανκς που συνοδεύονταν από αεροπορικούς βομβαρδισμούς στο Μπέιτ Χανούν. Ως τώρα δεκάδες Παλαιστίνιοι έχουν δολοφονηθεί, εκατοντάδες έχουν τραυματιστεί και χιλιάδες περνούν από ανάκριση καθώς ο ισραηλινός στρατός μαζεύει σε "προσωρινά κέντρα κράτησης" όλους τους Παλαιστίνιους άνδρες ηλικίας 16-40 χρονών. ʼλλος ένας υπουργός της Χαμάς συνελήφθη και θα δικαστεί στο Ισραήλ για "συμμετοχή σε τρομοκρατικές δραστηριότητες". Φυσικά η κλιμάκωση αυτή δεν είναι παρά η λογική συνέχεια της συνεχιζόμενης σφαγής που έχει εξαπολύσει το σιωνιστικό κράτος σε όλη τη Γάζα και που από το τέλος του περασμένου Ιουνίου δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή. Το Τελ Αβίβ στοχεύει να τσακίσει την κυβέρνηση της Χαμάς και σ'αυτό έχει την αμέριστη συμπαράσταση των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΟΗΕ και των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και οργανισμών.

Δυστυχώς έχει και την υποστήριξη μιας μερίδας της παλαιστινιακής ηγεσίας, των κύκλων της Φατάχ γύρω από τον Μαχμούντ Αμπάς, που δε χάνουν την ευκαιρία να υπονομεύσουν την κυβέρνηση της Χαμάς. Για άλλη μια φορά ακούγονται φήμες για ένα ενδεχόμενο πραξικόπημα του Αμπάς. Η προεδρική του φρουρά παίρνει νέα φορτία όπλων από το Ισραήλ, ενώ αμερικάνικα ιδρύματα για την "προώθηση της δημοκρατίας" χρηματοδοτούν κάποιους "μετριοπαθείς" Παλαιστίνιους πολιτικούς. Η Χαμάς βρίσκεται σ'έναν κλοιό, καθώς πιέζεται από τον οικονομικό και διπλωματικό αποκλεισμό των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τη στρατιωτική πίεση του Ισραήλ και την εσωτερική υπονόμευση από τις συμβιβαστικές μερίδες της παλαιστινιακής γραφειοκρατίας.

Λίβανος

Αντέχει όμως έως τώρα και το ίδιο συμβαίνει με το δεύτερο στόχο του Ισραήλ, τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Παρά την εγκατάσταση της διεθνούς "ειρηνευτικής δύναμης" που στοχεύει να πνίξει με το μπαμπάκι τη λιβανέζικη οργάνωση αντίστασης, η Χεζμπολά έχει περάσει σε μια πολιτική αντεπίθεση οργανώνοντας γιγάντιες διαδηλώσεις στη Βηρυττό και καλώντας για την παραίτηση της φιλοδυτικής κυβέρνησης Σινιόρα. Φυσικά η Χεζμπολά κινείται πάλι με το γνωστό "ρεαλιστικό" τρόπο της ζητώντας μια καινούρια κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" στην οποία θα έχει μεγαλύτερο λόγο, συμμαχώντας μάλιστα με τον Μαρωνίτη σφαγέα του τέλους της δεκαετίας του '80 στρατηγό Αούν. Παρ'όλα αυτά, όμως, οι κινήσεις της προκάλεσαν την ανησυχία της Ουάσινγκτον που επισήμως κατήγγειλε τη Χεζμπολά, τη Συρία και το Ιράν ότι θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση Σινιόρα. Ταυτόχρονα το Ισραήλ κλιμακώνει τις προκλήσεις του στο Λίβανο. Για να επιταχύνει μάλιστα την προσπάθεια στραγγαλισμού της Χεζμπολά από τη "διεθνή ειρηνευτική δύναμη" δε διστάζει να απειλήσει ακόμα και δυτικές στρατιωτικές δυνάμεις. Δεν είναι τυχαίο το διπλωματικό επεισόδιο που δημιουργήθηκε μεταξύ Ισραήλ και Γερμανίας μετά τις αποκαλύψεις ότι ισραηλινά αεροπλάνα "ενόχλησαν απειλητικά τουλάχιστον 2 φορές γερμανικά πλοία που περιπολούν στα ανοιχτά του Λιβάνου".

Ιράν

Τέλος για άλλη μια φορά το Ισραήλ απειλεί ανοιχτά την Τεχεράνη με "προληπτικό χτύπημα" για το πυρηνικό της πρόγραμμα. Ο νέος ακροδεξιός υπουργός έχει αναλάβει το σχεδιασμό της αντιμετώπισης του Ιράν και στο τελευταίο τεύχος του "Foreign Affairs" ένας πολύ σοβαρός Ισραηλινός αναλυτής δήλωνε ρητά "είμαστε σε πόλεμο με το Ιράν" ("Foreign Affairs" Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2006 σελ. 23-31). Η ρίζα του κακού βρίσκεται στο ότι το σιωνιστικό κράτος ηττήθηκε μεν στο Λίβανο αλλά όχι συντριπτικά. Έτσι, αυτή η ήττα, όπως ήταν αναμενόμενο για ένα κράτος-έθνος εποίκων, δημιούργησε αντιδράσεις στην κοινή γνώμη όχι στην κατεύθυνση του "γιατί έγινε ο πόλεμος" αλλά στην κατεύθυνση του "γιατί δεν κερδήθηκε ο πόλεμος". Αυτές οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης δίνουν τη δυνατότητα στην άρχουσα τάξη και τους στρατηγούς να επιδιώκουν να πάρουν τη ρεβάνς. Και οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το Ισραήλ σ'αυτή την κατεύθυνση για να προωθήσουν τα σχέδιά τους καθώς οι ίδιοι έχουν κολλήσει στο Ιράκ. Το Ισραήλ ήταν πάντα ένα μαντρόσκυλο του ιμπεριαλισμού, αλλά αυτή τη στιγμή έχει γίνει ένα πραγματικό "κράτος-ταραξίας".

Χ.Π. (άρθρο της Εργατικής Αριστεράς)

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Το αμερικανικό βέτο απέτρεψε και πάλι την έκδοση μιας δυσάρεστης για το Ισραήλ απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αυτή τη φορά για τη σφαγή των 18 αμάχων στην Μπεΐτ Χανούν, προς μεγάλη ικανοποίηση της ισραηλινής κυβέρνησης, και προκάλεσε την οργή των Παλαιστινίων.
 
Την πρόταση απόφασης, που είχε υποβάλει στο Συμβούλιο Ασφαλείας το Κατάρ και η οποία καταδίκαζε τη σφαγή, υπερψήφισαν τα 10 από τα 15 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ άλλα τέσσερα (Δανία, Βρετανία, Ιαπωνία και Σλοβακία) απείχαν· η μοναδική αρνητική ψήφος των ΗΠΑ ήταν όμως αρκετή για να εμποδίσει την υιοθέτησή της.

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον, δικαιολόγησε την αμερικανική ψήφο, δηλώνοντας ότι το σχέδιο ήταν προκατειλημμένο κατά του Ισραήλ και εμπνεόταν «από πολιτικά κίνητρα». Επεσήμανε ότι το Ισραήλ διεξάγει έρευνα για τους λόγους που οδήγησαν στη σφαγή και εξέφρασε την ενόχλησή του για το ότι το κείμενο δεν έκανε αναφορά στην τρομοκρατία, ούτε καταδίκαζε μια ανακοίνωση της Χαμάς με την οποία η οργάνωση καλούσε τους Παλαιστίνιους να επαναλάβουν τις επιθέσεις κατά του Ισραήλ.


Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, η Γαλλία υπερψήφισε την πρόταση και ο Γάλλος πρεσβευτής, Ζαν-Μαρκ Ντε Λα Σαμπλιέρ, τη χαρακτήρισε «ισορροπημένη», τονίζοντας ότι «η υιοθέτησή της θα έστελνε στις δύο πλευρές το θετικό μήνυμα ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας ανησυχεί πραγματικά για όσα συμβαίνουν στη Γάζα, για τους θανάτους αμάχων και την προστασία του πληθυσμού».

Οπως ήταν αναμενόμενο, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι «το αμερικανικό βέτο είναι πολύ ικανοποιητικό. Το σχέδιο απόφασης δεν επεσήμαινε ότι αυτό που συνέβη στην Μπεΐτ Χανούν ήταν ένα τραγικό λάθος. Αυτή η απόφαση δεν ήταν ισορροπημένη».

Εξίσου αναμενόμενη ήταν και η αρνητική αντίδραση των Παλαιστινίων. «Καταδικάζουμε αυτό το βέτο», δήλωσε ο εκπρόσωπος του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, Ναμπίλ Αμπου Ρουντέινα. «Εκτιμούμε ότι ενθαρρύνει το Ισραήλ να συνεχίσει την κλιμάκωση των ενεργειών του κατά του παλαιστινιακού λαού», πρόσθεσε.

Το αμερικανικό βέτο καταδίκασε και η κυβέρνηση της Χαμάς. Οπως είπε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Γάζι Χαμάντ, «δίνει άφεση» στο Ισραήλ και σημαίνει «την παροχή άνευ όρων προστασίας στην κυβέρνηση κατοχής για τα εγκλήματά της κατά των αθώων πολιτών στην Παλαιστίνη».

Μία από τις ένοπλες παλαιστινιακές οργανώσεις, οι «Επιτροπές Λαϊκής Αντίστασης», κατήγγειλε ότι «η Αμερική συμμετέχει στις επιθέσεις μαζί με τον εχθρό και εμείς θα αντιμετωπίσουμε την Αμερική όπως τον εχθρό».

Μία ημέρα μετά την άσκηση του αμερικανικού βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, τις ΗΠΑ επισκέφθηκε χθες ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Ολμερτ, για συνομιλίες με αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης και με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους.

(Ασ. Πρες, Γαλλ. Πρακτορείο, ΑΠΕ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/11/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111

Αρχισε σε στρατοδικείο των ΗΠΑ η δίκη του στρατιώτη Τζέιμς Μπάρκερ, ο οποίος κατηγορείται ότι βίασε μια 14χρονη Ιρακινή και στη συνέχεια σκότωσε την ίδια και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της. Ο ίδιος δήλωσε ένοχος για να αποφύγει τη θανατική ποινή.

Το περιστατικό συνέβη στην πόλη Μαχμουντίγια, τον Μάρτιο του 2006.

Ο Τζέιμς Μπάρκερ αποφάσισε να δηλώσει ένοχος, να συνεργαστεί με τη Δικαιοσύνη και να καταθέσει εις βάρος των συγκατηγορουμένων του, προκειμένου να γλιτώσει τη θανατική ποινή.

Συνολικά πέντε στρατιώτες κατηγορούνται για την υπόθεση. Όλοι τους έχουν καθαιρεθεί από τις τάξεις των αμερικανικών Ένοπλων Δυνάμεων.

Δύο εκ των κατηγορουμένων στρατιωτών βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με τη θανατική ποινή.

Αλλος ένας πρώην στρατιώτης, ο οποίος αποτάχθηκε για πνευματική διαταραχή και συνελήφθη στη Βόρεια Καρολίνα, πρόκειται να δικαστεί από ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ για την ίδια υπόθεση.

Οι πέντε κατηγορούνται ότι σχεδίασαν την επίθεση από σημείο ελέγχου κοντά στο σπίτι της δολοφονημένης οικογένειας, άλλαξαν την εμφάνισή τους ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμοι και μετά το έγκλημα έβαλαν φωτιά στη σορό του μικρού κοριτσιού προκειμένου να εξαφανίσουν τα αποδεικτικά στοιχεία.

news.in.gr
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=755149&lngDtrID=245

Λίγο off-topic. Έλαβα το ακόλουθο αρχείο από έναν φίλο μου στην Παλαιστίνη. Το παραθέτω χωρίς επιπλέον σχόλια.

Φοιτητές αποδοκίμασαν για πρώτη φορά δημοσίως τον Ιρανό πρόεδρο

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ που οργάνωσε το Ιράν με θέμα το Ολοκαύτωμα και συνέδρους τους αρνητές του, άρχισε χθες στην Τεχεράνη. Την ίδια μέρα, δεκάδες φοιτητές αποδοκίμαζαν για πρώτη φορά δημοσίως τον πρόεδρο Αχμαντινετζάντ.

Οι φοιτητές έκαψαν φωτογραφίες του Αχμαντινετζάντ και έριξαν κροτίδες στην προσπάθειά τους να διακόψουν ομιλία που εκφωνούσε στο Πανεπιστήμιο Αμίρ Καρίμπ της Τεχεράνης με την ευκαιρία της ετήσιας Ημέρας των Φοιτητών. Ο Ιρανός πρόεδρος ωστόσο δεν πτοήθηκε και συνέχισε την ομιλία του. Μολονότι ο Ιρανός πρόεδρος συγκεντρώνει ενθουσιώδη πλήθη στις φτωχές ιρανικές επαρχίες, τα μέτρα που έχει λάβει κατά της ελευθερίας του Τύπου και για την καταστολή των ακτιβιστών φοιτητών στα πανεπιστήμια προκαλούν έντονες επικρίσεις από αυτούς που υποστηρίζουν τη μεταρρύθμιση της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Το διήμερο συνέδριο για το Ολοκαύτωμα που οργάνωσε ένα ινστιτούτο του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών άρχισε επίσης χθες με τη συμμετοχή, σύμφωνα με τους οργανωτές, 67 ξένων ερευνητών από 30 χώρες. Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο διευθυντής του εν λόγω ινστιτούτου Ρασούλ Μουσαβί δήλωσε πως θα συζητηθούν «ερωτήματα» σχετικά με το Ολοκαύτωμα, μακριά από τα δυτικά ταμπού και τους περιορισμούς που επιβάλλονται στους ερευνητές στην Ευρώπη (στη Γερμανία, την Αυστρία και τη Γαλλία, η άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι παράνομη). Εν είδει εμπειρογνωμόνων έχουν προσκληθεί γνωστοί αρνητές του Ολοκαυτώματος, όπως ο Γάλλος Ρομπέρ Φορισόν (έχει καταδικαστεί επανειλημμένα από τη γαλλική δικαιοσύνη), ο Αυστραλός Φρέντρικ Τέμπεν (έχει περάσει αρκετούς μήνες σε γερμανική φυλακή για εξώθηση σε φυλετικό μίσος), ο Αμερικανός Ντέιβιντ Ντιούκ (πρώην μέλος της Κου Κλουξ Κλαν) και άλλοι.


ΤΑ ΝΕΑ , 12/12/2006  (http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18714&m=N48&aa=2)

«Ανεπαρκής ο βρετανικός στρατός...»

ΛΟΝΔΙΝΟ

«Ανεπαρκή και κάκιστα εξοπλισμένα» είναι τα βρετανικά στρατεύματα στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους ν' αποτύχουν στις αποστολές τους υποστηρίζει η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», επικαλούμενη έκθεση κοινοβουλευτικής επιτροπής. «Οι επιχειρήσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή και η επιτυχία των αποστολών αυτών δεν είναι εξασφαλισμένη. Το επίπεδο της ανάπτυξης αντιπροσωπεύει σημαντικό κίνδυνο για την επιτυχία των στρατιωτικών στόχων του υπουργείου Αμυνας στις δύο αυτές χώρες», τονίζει η επιτροπή Αμυνας της Βουλής των Κοινοτήτων. Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ότι τα βρετανικά στρατεύματα διεξάγουν «επιχειρήσεις κάτω από δύσκολες συνθήκες, με αριθμητική ανεπάρκεια και χωρίς τον εξοπλισμό που χρειάζονται».

(ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/12/2006 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=17399332)

   

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Ο Χέβερ, 27 ετών, οικονομολόγος, βρέθηκε στη χώρα μας προσκεκλημένος του Δήμου Καλαβρύτων, όπου για πρώτη φορά αντί εκπροσώπων της ισραηλινής κυβέρνησης κλήθηκαν να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις μνήμης ακτιβιστές από τη ριζοσπαστική Αριστερά.

Ο Χέβερ μιλά σήμερα στις 7 το απόγευμα σε εκδήλωση του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα», στο κτίριο του Συλλόγου Εργαζομένων της Τραπέζης της Ελλάδος.

Για πρώτη φορά στις επίσημες εκδηλώσεις για τη σφαγή των Καλαβρύτων δεν προσκαλείται εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Ισραήλ, αλλά του αντι-κατοχικού κινήματος.

Ολοκαύτωμα ως μύθος

«Οντως. Συνήθως σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις προσκαλούνται εκπρόσωποι της ισραηλινής διπλωματίας. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που φέτος προσκλήθηκαν εκπρόσωποι της Αριστεράς.

Στο Ισραήλ διδάσκουν το Ολοκαύτωμα ως ένα είδος μύθου και όχι όπως γίνεται σε ολόκληρο τον κόσμο, ως οικουμενικό μήνυμα κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Στο ίδιο το Ισραήλ, το 40% των διασωθέντων από το Ολοκαύτωμα ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, γιατί οι κυβερνήσεις αντί να δώσουν τις αποζημιώσεις στα θύματα, τις χρησιμοποιούν για την αγορά όπλων.

Στα Καλάβρυτα είχα την ευκαιρία να συναντηθώ και να μιλήσω με ανθρώπους και να επισημάνω ότι, αυτή τη στιγμή, σε ανάλογες σφαγές προβαίνει και ο στρατός του Ισραήλ, καταστρέφοντας χωριά των Παλαιστινίων κ.λπ.».

-Μίλησέ μας για το Κέντρο Εναλλακτικής Πληροφόρησης.

«Το Κέντρο Εναλλακτικής Πληροφόρησης είναι η μοναδική παλαιστινιακή-ισραηλινή οργάνωση με κοινή δράση. Είναι οργάνωση που ανήκει στη ριζοσπαστική Αριστερά και ιδρύθηκε πριν από είκοσι χρόνια. Δραστηριοποιείται σε ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, μιας δίκαιης λύσης της σύγκρουσης και προσβλέπει σε κοινό μέλλον για τους δύο λαούς».

-Υπάρχει κίνημα ειρήνης σήμερα στο Ισραήλ; Τη δεκαετία του '80, 400.000 άτομα στο Τελ Αβίβ διαδήλωναν κατά του πολέμου στον Λίβανο. Σήμερα;

«Πρέπει να ξεχωρίσουμε το κίνημα ειρήνης από τη ριζοσπαστική Αριστερά. Το κίνημα ειρήνης παραμένει εθνικό, πατριωτικό και έχει ως βασική αρχή ότι είναι καλό για το Ισραήλ και τον εβραϊκό λαό να υπάρξει ειρήνη. Δεν δίνει έμφαση στα ανθρώπινα και εθνικά δικαιώματα των Παλαιστινίων.

Είναι λυπηρό να βλέπεις το κίνημα ειρήνης, που όντως δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε με τον πόλεμο του Λιβάνου το 1982, με τον τελευταίο πόλεμο στην ουσία να διαλύεται. Οργανώσεις όπως η "Ειρήνη Τώρα" τάχθηκαν υπέρ του πολέμου.

Ο,τι έχει απομείνει, είναι η ριζοσπαστική Αριστερά, μια ομάδα λίγων ανθρώπων, 10.000-20.000 ατόμων, που αγωνίζονται και διαδηλώνουν κατά της κατοχής και του πολέμου».

-Τελευταία γίνεται λόγος για την ανάγκη επιβολής διεθνών οικονομικών κυρώσεων κατά του Ισραήλ. Κάτι τέτοιο δεν θα έπληττε τους απλούς Ισραηλινούς, η οικονομική κατάσταση των οποίων είναι παρά πολύ άσχημη; Πολλοί καθηγητές ισραηλινών πανεπιστημίων, άλλωστε, για παράδειγμα στηρίζουν εδώ και χρόνια τον αγώνα των Παλαιστινίων.

«Πρώτα απ' όλα το Ισραήλ είναι μία από τις πιο διεθνοποιημένες χώρες. Ενα κράτος με μεγάλη συμμετοχή στην παγκόσμια αγορά. Η μεγάλη μερίδα του πληθυσμού όμως, οι πιο φτωχοί, δεν κάνουν εισαγωγές-εξαγωγές, ούτε έχουν επιχειρήσεις. Μόνο η ανώτερη τάξη.

Κάθε φορά που γίνεται λόγος για μποϊκοτάζ, ως αντίδραση για τη συνέχιση της κατοχής, το θέμα παίρνει διαστάσεις στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης και προκαλεί ανησυχία κυρίως στην ανώτερη τάξη, γιατί πλήττει τη δυνατότητά της να συνεχίσει να βγάζει λεφτά.

Οι κυρώσεις, πιστεύω, είναι ένας παρά πολύ αποτελεσματικός μη βίαιος τρόπος να ασκηθεί πίεση στο Ισραήλ. Και πιστεύω πως τα πανεπιστήμια είναι πρωτίστως οι χώροι από όπου θα έπρεπε να ξεκινήσουν οι κυρώσεις.

Πρόκειται για κυβερνητικά ιδρύματα, πολύ σημαντικά για την οικονομική δραστηριότητα του Ισραήλ. Το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ δημιουργήθηκαν πάνω στα ερείπια μη αναγνωρισμένων μέχρι σήμερα κατεστραμμένων παλαιστινιακών χωριών, το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο εμποδίζει την είσοδο Παλαιστινίων φοιτητών, ακόμη και αν έχουν την ισραηλινή υπηκοότητα, το Πανεπιστήμιο της Χάιφα εκδιώκει Παλαιστίνιους φοιτητές εξαιτίας της πολιτικής τους δράσης και το Πανεπιστήμιο του Μπαρ Ιλάν κτίζει μέσα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.

Δεν εννοώ βέβαια να επιβληθεί αποκλεισμός κατά Εβραίων πανεπιστημιακών, προς Θεού! Ούτε κάνω διαχωρισμό μεταξύ πανεπιστημιακών της Δεξιάς ή της Αριστεράς. Οι κυρώσεις αφορούν τον θεσμό· πιστεύω ακράδαντα στην ελευθερία του λόγου».

Ενα διεθνικό κράτος

-Τελευταία γίνεται λόγος για λύση του παλαιστινιακού προβλήματος στο πλαίσιο ενός διεθνικού κράτους, κάτι που πολλοί Ισραηλινοί βλέπουν ως καλυμμένη απειλή.

«Η ισραηλινή κατοχή έχει κλείσει ήδη 40 χρόνια, Είκοσι χρόνια πριν ίσως να μπορούσαμε πράγματι να μιλήσουμε για δύο κράτη. Σήμερα δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα στην πράξη.

Η πρόσφατη εκκένωση των εποίκων από τη Γάζα στοίχισε στο κράτος του Ισραήλ δύο δισ. ευρώ. Η εκκένωση όλων των οικισμών από τη Δυτική Οχθη θα στοιχίσει τουλάχιστον 250 δισ. ευρώ. Το ένα τρίτο περίπου των Παλαιστινίων δηλώνουν σήμερα ότι θα ήθελαν να ζήσουν σε ένα διεθνικό δημοκρατικό κράτος, στο οποίο θα ζουν Εβραίοι και Παλαιστίνιοι μαζί. Οπως έγινε με τη Νότια Αφρική».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ  (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=90057700)

ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ 64 ΒΜΡ-1

Ελληνικά τανκς στο Ιράκ

ΛΟΥΚΑΣ ΔΗΜΑΚΑΣ


(http://ta-nea.dolnet.gr/data/D2006/D1220/3el10a.jpg)
Η επιλογή των ΒΜΡ-1 (η φωτό από παρέλαση) έγινε με διακριτική υπόδειξη των ΗΠΑ για να είναι συμβατά με το παλιό ιρακινό οπλοστάσιο σε συνδυασμό με το ότι υπάρχει σχέδιο σταδιακής αντικατάστασής τους


ΑΛΛΑ 64 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού ΒΜΡ-1 έστειλε η Αθήνα στο Ιράκ, σύμφωνα με το αμερικανικό σχέδιο δωρεάν εξοπλισμού των ιρακινών Ενόπλων Δυνάμεων από «πρόθυμους συμμάχους».

Η αποστολή των μεταχειρισμένων ρωσικής κατασκευής τεθωρακισμένων έγινε με μυστικό σχέδιο προ περίπου 15 ημερών: Τα ΒΜΡ-1, μεταφέρθηκαν από ελληνικές μονάδες στη Θεσσαλονίκη, όπου και φορτώθηκαν σε πλοίο μισθωμένο από το ΝΑΤΟ. Από τη Σούδα φορτώθηκαν και ποσότητες πυρομαχικών.

Με την αποστολή αυτή συμπληρώθηκε ο αριθμός των 100 τεθωρακισμένων που είχε υποσχεθεί η ελληνική κυβέρνηση - τα πρώτα 36 ΒΜΡ-1 είχαν σταλεί πέρυσι, πάλι με μυστικότητα. Τον κατάλογο με τις απαιτήσεις από τους συμμάχους είχε διαβιβάσει στο ελληνικό Πεντάγωνο ο Αμερικανός πρέσβης κ. Τσαρλς Ρις μαζί με πιέσεις για συμμετοχή Ελλήνων στην εκπαίδευση. Τελικά η Αθήνα με δήλωση του Πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή συμφώνησε να εκπαιδεύσει αριθμό Ιρακινών αξιωματικών εκτός Ελλάδας. Η εκπαίδευση έγινε τελικά σε στρατόπεδο στη Βουλγαρία το καλοκαίρι, ενώ μικρός αριθμός γιατρών εξειδικεύτηκε σε στρατιωτικά νοσοκομεία της Αθήνας. Η επιλογή των ΒΜΡ-1 έγινε με διακριτική υπόδειξη των ΗΠΑ για να είναι συμβατά με το ιρακινό οπλοστάσιο (ομοιοτυπία) σε συνδυασμό με το ότι υπάρχει σχέδιο σταδιακής αντικατάστασής τους.

ΤΑ ΝΕΑ , 20/12/2006 (http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18721&m=N10&aa=3)

ΜΕΤΑ τη σύλληψη των πέντε Ιρανών στο Ιράκ. Εκαναν προξενική δουλειά - αφήστε τους, διαμηνύει η Τεχεράνη

Θα μπούμε στο Ιράν, αν...

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Με επιχειρήσεις σε ιρανικό έδαφος απειλεί η Ουάσιγκτον το Ιράν, με στόχο να σταματήσει η ιρανική ανάμιξη στο Ιράκ, ενώ η Τεχεράνη κατηγορεί τις ΗΠΑ για υπερβολές και ζητεί την απελευθέρωση των πέντε υπηκόων της που συνέλαβαν οι Αμερικανοί στο Ερμπίλ.

Κατά τον σύμβουλο ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Στίβεν Χάντλεϊ, η Ουάσιγκτον δεν αποκλείει να διεισδύσει στο ιρανικό έδαφος για να καταδιώξει Ιρανούς που συμμετέχουν σε επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ. «Οπως είπε ο πρόεδρος Μπους, σκοπεύουμε να βάλουμε τέλος σε αυτές τις δραστηριότητες στο Ιράκ τις οποίες υποστηρίζει το Ιράν και που βάζουν σε κίνδυνο τις δυνάμεις μας». Ερωτηθείς συγκεκριμένα για διείσδυση στο ιρανικό έδαφος με στόχο την καταδίωξη Ιρανών ανταρτών απάντησε: «Δεν είπα αυτό». Αυτό είναι «άλλο θέμα». «Κάθε φορά που διασχίζονται διεθνή σύνορα τίθενται νομικά θέματα», είπε και εξήγησε ότι «αυτό που είπε ο πρόεδρος είναι πως η ιρανική βοήθεια στους αντάρτες στο Ιράκ θέτει πρόβλημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε». Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντικ Τσένι δήλωσε ότι οι Ιρανοί «είχαν σημαντικό ρόλο στην προμήθεια εκρηκτικών μηχανισμών σε μερικές δυνάμεις στο Ιράκ». «Το Ιράν ψαρεύει σε επικίνδυνα νερά στο Ιράκ», είπε.

Οι συλλήψεις των πέντε

Νωρίτερα ο αμερικανικός στρατός είχε ανακοινώσει ότι οι πέντε Ιρανοί που συνελήφθησαν στο Ερμπίλ σε αμερικανική επιδρομή σε κτίριο ιρανικών συμφερόντων είναι μέλη της ειδικής υπηρεσίας «Δύναμη Κουντς» (Ιερουσαλήμ) των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης (στρατός του Ιράν), η οποία έχει αποστολή τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό των ανταρτών στο Ιράκ. Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις, δήλωσε ότι η αμερικανική επιχείρηση στο Ερμπίλ, που ενέκρινε ο πρόεδρος Μπους, είναι τμήμα ευρύτερων προσπαθειών να αντιμετωπιστεί η επιθετικότητα της Τεχεράνης. «Θα διασπάσουμε τις γραμμές ανεφοδιασμού τους, θα διαλύσουμε τις επιθέσεις τους», δήλωσε ο Χάντλεϊ και τόνισε πως αν Ιρανοί στο Ιράκ «κάνουν διάφορα που θέτουν σε κίνδυνο τους ανθρώπους μας φυσικά έχουμε την εξουσία να τους κυνηγήσουμε και να προστατεύσουμε τους ανθρώπους μας».

Σε επίσημη αποστολή...

Το Ιράν διέψευσε την ανακοίνωση του αμερικανικού στρατού και ζήτησε να ελευθερωθούν αμέσως οι πέντε και να καταβληθούν αποζημιώσεις για την επιδρομή. «Η δουλειά τους ήταν βασικώς προξενική, επίσημη, στο πλαίσιο των κανονισμών. Αυτά που λένε οι Αμερικανοί δεν είναι σωστά και είναι υπερβολές εναντίον του Ιράν, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών.

Ο πρόεδρος του Ιράκ Τζαλάλ Ταλαμπανί έφτασε χθες στη Συρία, την οποία επίσης οι ΗΠΑ κατηγορούν για ανατρεπτική δράση στο Ιράκ. Επίσημες συριακές πηγές ανέφεραν ότι κατά την επίσκεψη του Ταλαμπανί, η πρώτη Ιρακινού προέδρου εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, θα υπογραφούν συμφωνίες συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας και εμπορικών σχέσεων.


(Ασοσιέιτεντ, Γαλλικό, ΑΠΕ)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/01/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111)

   

Δε μου προκαλεί και ιδιαίτερη έκπληξη άλλωστε Οι αμερικανοι εχουν δωσει στην δημοσιοτητα τον αριθμο νεκρων και τραυματιων απο παγιδες.

Αυτο εγινε σε συνδιασμο με τις παρακατω παραμετρους:

-Αναπτυξη 600 συστηματων πατριοτ.

-Αναπτυξη αεροσκαφων Φ-16 στην βαση του Ιντσιρλικ μετα απο 3 χρονια απουσιας.

-Αναδειξη της ι-Ρ-ανικης συμμετοχης  στις παγιδες με τα δεκαδες θυματα και τραυματιες.

Oι απειλές αυτές των Αμερικάνων ειναι τρύπιες...Φυσικά, και το Ιραν εχει ανάμειξη στην σιιτικες ανταρτικες οργανωσεις, πιστευω. Αλλα οι ΗΠΑ δεν έχουν δυναμεις να κανουν άλλη εισβολή πλέον. Εχουν στείλει παρα πολλους στο Ιρακ και οι επαγγελματιες στρατιώτες τελειώνουν έτσι για αλλη μια εισβολη θα χρειαστει να κινητοποιησουν έφεδρους.

Το Ιραν όμως δεν είναι έυκολος στόχος. Είναι μια χωρα διπλάσια απο το Ιρακ σε μέγεθος, με σαφώς πιο πειθαρχημένο στρατό και πιο ενωμένο λαό με μεγάλη ιστορια. Οι επιλεκτοι "Φρουροι της Επαναστασης" ειναι απο τις πιο αρτια εκπαιδευμενες μοναδες παγκοσμίως.

Οι ΗΠΑ ίσα που κρατάνε ενωμένο το Ιρακ, μια εισβολή στο Ιραν θα ηταν μια ταπεινωτική ηττα... 

Καλά αν σηκώσουν έφεδρους (χωρίς να έχει γίνει κάποια άλλη 11/9)... θα πέσει η κυβέρνηση. Δεν το συζητάω...

Δεν τίθεται θέμα πολέμου (για τώρα), δημιουργςίται όμως ένα ψυχροπολεμικό κλίμα
και καλλιεργούνται οι συνθήκες για μια μελλοντική συραξη

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=5412.0;attach=16037;image)

Αυτό περιμένει τους Αμερικανούς αν πάνε για επίθεση στο Ιράν...

αυτό μοιάζει με αγγουράκι κρήτης...

Είναι μικρό για αγγούρι....

...αλλά ήταν το μόνο όρθιο στο google images!  ;D

Παράνομες μισθοφορικές «λύσεις» για το Ιράκ
Δύο Ιταλοί φέρονται ότι στρατολογούσαν μισθοφόρους για το Ιράκ στη Βραζιλία, με τη στήριξη των ΗΠΑ

ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ δυνάμεις της Βραζιλίας ξεκίνησαν έρευνα για μια εταιρεία που διευθύνεται από δύο Ιταλούς και η οποία εκπαίδευε Βραζιλιάνους έφεδρους με σκοπό να τους στείλει στο Ιράκ, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το περιοδικό Carta Capital. Το περιοδικό διευκρινίζει ότι ο Κριστιάνο Μέλι και ο Τζοβάνι Σπινέλι, ιδιοκτήτες της εταιρείας First Line, ενεργούσαν με τη στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης.

Οι υποψήφιοι μισθοφόροι για το Ιράκ εκπαιδεύτηκαν ακόμη και σε ένα στρατόπεδο στη Νιλόπολις, στα βόρεια του Ρίο ντε Ζανέιρο, γράφει το περιοδικό επικαλούμενο μαρτυρίες από αστυνομικές πηγές.

Οι δύο Ιταλοί, με τη βοήθεια ενός Βραζιλιάνου αντισυνταγματάρχη, εκπαίδευσαν τον Οκτώβριο του 2005 30 εφέδρους του βραζιλιάνικου στρατού - η επίσημη εκδοχή ήταν ότι μετά την εκπαίδευσή τους θα αναλάμβαναν καθήκοντα φρουρών ασφαλείας στη Βραζιλία. Δικαστικές και αστυνομικές πηγές όμως υποστηρίζουν ότι η First Line στόχευε να ενισχύσει την ασφάλεια ιδιωτικών επιχειρήσεων στο Ιράκ. Ο Σπινέλι, που το 2006 φυλακίστηκε για πέντε ημέρες, αρνήθηκε ότι προσλάμβανε μισθοφόρους για λογαριασμό των ΗΠΑ. Να σημειωθεί πάντως τους δύο Ιταλούς, οι οποίοι παρουσιάζονταν ως διεθνείς σύμβουλοι ασφαλείας και συνεργάτες «για την ανοικοδόμηση ενός ελεύθερου και δημοκρατικού Ιράκ» είχε συστήσει το αμερικανικό προξενείο στο Ρίο.

ΑΠΕ


Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_259852_27/01/2007_179673)

Η σύγκριση με το Βιετνάμ δεν αρκεί, λέει ο Μπρεντ Ρανάλι, ιστορικός του Χάρβαρντ. Αν ανατρέξουμε στο 415 π.Χ., θα διαπιστώσουμε πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Και τα λάθη των ηγετών επίσης

Αν ο Μπους διάβαζε Θουκυδίδη...

Δέκα σημεία στα οποία ο πόλεμος στο Ιράκ μοιάζει με τη Σικελική Εκστρατεία

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ

ʼραγε η Ιστορία επαναλαμβάνεται; Αν αυτό αληθεύει, όπως ισχυρίζονται μερικοί ιστορικοί, τότε ίσως είναι χρήσιμο να ανατρέξουμε πιο πίσω από τον Πόλεμο του Βιετνάμ και να επιχειρήσουμε να συγκρίνουμε τον αμερικανικό πόλεμο κατά του Ιράκ με την αθηναϊκή εκστρατεία κατά της Σικελίας. ʼλλωστε και οι δύο αυτές εκστρατείες είχαν για τους εμπνευστές τους τα ίδια ολέθρια αποτελέσματα.

Ο ιστορικός του Χάρβαρντ Μπρεντ Ρανάλι στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Globalist», κάνει δέκα σύντομους παραλληλισμούς του πολέμου των ΗΠΑ στο Ιράκ με την αθηναϊκή εκστρατεία κατά της Σικελίας το 415 π.Χ. την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου.



Τα ίδια κίνητρα

1. Και στις δύο περιπτώσεις, μια δημοκρατική υπερδύναμη έλαβε τη μοιραία απόφαση στη διάρκεια ενός πολέμου - κατά της Σπάρτης στην περίπτωση της Αθήνας, κατά της Αλ Κάιντα στην περίπτωση των ΗΠΑ - να ανοίξει και δεύτερο μέτωπο. Η Αθήνα ήθελε να συντρίψει τις ισχυρές Συρακούσες για να επεκταθεί στη Ν. Ιταλία και τη Β. Αφρική και οι ΗΠΑ ήθελαν να εγκαταστήσουν στο Ιράκ ένα φιλικό καθεστώς και να αποκτήσουν επιρροή στο ιρακινό πετρέλαιο.

Μονομερής δράση

2. Ο Θουκυδίδης αναφέρει σε έναν μακροσκελή κατάλογο όλους τους συμμάχους της Αθήνας σε εκείνη την εκστρατεία και λέει με δέος πως ποτέ άλλοτε δεν είχαν συμμαχήσει τόσα πολλά κράτη - πόλεις. Όμως εκείνος ο πόλεμος ήταν πόλεμος της Αθήνας, όπως ο πόλεμος στο Ιράκ είναι πόλεμος της Αμερικής.

Ανεπαρκής προετοιμασία

3. «Οι Αθηναίοι αποφάσισαν να πλεύσουν κατά της Σικελίας», έγραφε ο Θουκυδίδης, «χωρίς να γνωρίζουν το μέγεθός της και τον αριθμό των κατοίκων της και χωρίς να έχουν επίγνωση ότι ο πόλεμος που θα επιχειρούσαν δεν θα ήταν πολύ κατώτερος του πολέμου κατά των Σπαρτιατών». Η αμερικανική ηγεσία ήταν πεπεισμένη ότι ο πόλεμος στο Ιράκ θα ήταν «περίπατος».

Ο ανταρτοπόλεμος

4. Οι αντιαμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ κατέφυγαν στον ανταρτοπόλεμο, που μέχρι σήμερα κοστίζει καθημερινά δεκάδες ζωές. Και οι Συρακούσιοι άντεξαν σε μια μακροχρόνια πολιορκία, παρενοχλώντας με το ιππικό τους τούς Αθηναίους όποτε εκείνοι αναζητούσαν να εφοδιαστούν με τρόφιμα και νερό.

Το πεδίο της μάχης

5. Για να απομονώσουν τις Συρακούσες, οι Αθηναίοι σήκωσαν ένα τείχος γύρω από την πόλη. Όμως, χωρίς εφεδρείες, όσο κρατούσε η πολιορκία τόσο πιο πολύ δυσκολεύονταν να το υπερασπιστούν. Μολονότι οι πόλεμοι είναι σήμερα κυρίως ηλεκτρονικοί, οι ΗΠΑ κατάλαβαν στο Ιράκ πόσο δύσκολο είναι μια στρατιωτική δύναμη να διεξαγάγει επιχειρήσεις σε μακρινή ήπειρο.

Η μάχη για τις «καρδιές του εχθρού»

6. Οι Αθηναίοι κατάφεραν να βρουν μερικούς τοπικούς συμμάχους, αλλά δεν ήταν αξιόπιστοι. Πληροφορίες για τα αθηναϊκά στρατιωτικά σχέδια έφταναν πάντα στα αυτιά των Συρακουσίων. Στο Ιράκ, κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ υποθάλπουν παραστρατιωτικές οργανώσεις που σπρώχνουν τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο.

Οι πραγματικοί εχθροί καραδοκούν

7. Βλέποντας ότι οι Αθηναίοι είχαν υπερεκτείνει τις δυνάμεις τους, η Σπάρτη έστειλε στρατό στο νησί και ανανέωσε τις επιθέσεις της στην Αθήνα, τρομοκρατώντας τα περίχωρα. Η Αλ Κάιντα βρήκε στο Ιράκ γόνιμο έδαφος για στρατολόγηση και επιθέσεις κατά των Αμερικανών, ενώ οι Ταλιμπάν εκμεταλλεύτηκαν τη δύσκολη θέση των ΗΠΑ για να ανανεώσουν τις επιθέσεις τους στο Αφγανιστάν.

Όταν οι φίλοι γίνονται εχθροί

8. Αναζητώντας συμμάχους, οι Αθηναίοι τρομοκράτησαν τους τοπικούς πληθυσμούς. Η αμερικανική ηγεσία έκανε τα στραβά μάτια - ή και ενθάρρυνε - την απάνθρωπη μεταχείριση κρατουμένων αμάχων, κάτι που τους έκανε να χάσουν τη μάχη στις καρδιές των Ιρακινών.

Η επιμονή να μην αποχωρήσουν

9. Ύστερα από μερικές απανωτές ήττες, ο Δημοσθένης πρότεινε στους Αθηναίους να αποχωρήσουν από τη Σικελία. Όμως ο στρατηγός Νικίας φάνηκε απρόθυμος, επικαλούμενος μια έκλειψη. Η χρονοτριβή υπήρξε καταστροφική. Οι Αθηναίοι υπέστησαν πανωλεθρία στη ναυμαχία των Συρακουσών. Οι Αμερικανoί δεν κινδυνεύουν από εξόντωση στο Ιράκ. Όμως, η αδυναμία να επιβληθούν υποσκάπτει την παγκόσμια ηγεμονία τους.

Όταν πέφτει το ηθικό

10. Μετά τη σικελική καταστροφή, συνέβη στους Αθηναίους κάτι ακόμη χειρότερο. Έχασαν την πίστη στους δημοκρατικούς θεσμούς τους ύστερα από μια ολιγαρχική εξέγερση. Έτσι και η Αμερική, λέει ο Μπρεντ Ρανάλι, κινδυνεύει να χάσει την ψυχή της με τα αστυνομικά μέτρα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας.


ΤΑ ΝΕΑ , 03/02/2007  (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18756&m=N23&aa=1)

Τα αγγούρια άλλοι τα τρώνε και δροσίζοντε και άλλοι τα τρώνε και ζωρίζοντε

Της ΕΡΣΗΣ ΒΑΤΟΥ

Ολμερτ και Ασαντ φέρονται να τη διαβεβαίωσαν για την πρόθεσή τους να διεξαγάγουν μεταξύ τους συνομιλίες, είδηση αξιοσημείωτη δεδομένου ότι Ισραήλ και Συρία έχουν διακόψει τις επαφές από το 2000. Ομως τα ΜΜΕ που παρακολούθησαν την επίσκεψη της προέδρου του Κογκρέσου Νάνσι Πελόζι στη Δαμασκό ανέδειξαν πολύ περισσότερο τη δυσαρέσκεια του προέδρου Μπους.

Ο Λευκός Οίκος είχε από νωρίς εκφράσει την αντίθεσή του στη σχεδιαζόμενη επίσκεψη της Δημοκρατικής βουλευτή, σε μια προσπάθεια να τη ματαιώσει. Το ταξίδι της Πελόζι όμως έγινε και ο Μπους δημοσίως δήλωσε ότι θα είναι «αντιπαραγωγικό», καθώς «στέλνει θολά μηνύματα που υπονομεύουν την προσπάθεια των ΗΠΑ να απομονώσουν τον πρόεδρο ενός κράτους που στηρίζει την τρομοκρατία», (Μπασάρ αλ-Ασαντ). Η Νάνσι Πελόζι πήγε πρώτα στο Ισραήλ και έπειτα στη Συρία, όπου μετά τις συναντήσεις της με τον αλ-Ασαντ δήλωσε ικανοποιημένη με τη διαβεβαίωσή του ότι «είναι έτοιμος να ξεκινήσει εκ νέου ειρηνευτικές συνομιλίες» με το Ισραήλ, ενώ του μετέφερε αντίστοιχο μήνυμα του Ισραηλινού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμερτ, ο οποίος πάντως έθεσε ως προϋπόθεση «να σταματήσει η Συρία να στηρίζει την τρομοκρατία». Ομως, πατώντας πάνω σε μια άλλη δήλωση της Πελόζι ότι «ο δρόμος προς τη Δαμασκό είναι ο δρόμος προς την ειρήνη», ο εκπρόσωπος του προέδρου Μπους έκανε αργά χθες δήλωση που έσταζε δηλητήριο. «Δυστυχώς, είπε ο Γκόρντον Τζόντρο, ο δρόμος αυτός είναι σπαρμένος με θύματα της Χαμάς και της Χεσμπολάχ, θύματα των τρομοκρατών που περνούν τα συριακά σύνορα για να μπουν στο Ιράκ. Είναι σπαρμένος με θύματα που αγωνίζονται για τη δημοκρατία στο Λίβανο και με αγωνιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πολεμούν για την ελευθερία και τη δημοκρατία στη Συρία». Πέρυσι, η αμερικανική δικομματική ομάδα μελέτης του Ιράκ είχε εκδώσει γνωμοδότηση, με την οποία προέτρεπε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να ξεκινήσει απευθείας συνομιλίες με τη Συρία και το Ιράν, με θέμα το Ιράκ, κάτι το οποίο απέρριψε ο Λευκός Οίκος προεξοφλώντας ότι ο διάλογος δεν πρόκειται να φέρει αποτελέσματα.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Βομβαρδισμοί πριν το αντίο

Σενάρια θέλουν τον Μπους να επιτίθεται στο Ιράν πριν αποχωρήσει απ' την προεδρία

Ο Τζορτζ Μπους είναι έτοιμος να βομβαρδίσει το Ιράν πριν λήξει η θητεία του, αποκαλύπτει η έγκυρη διαδικτυακή επιθεώρηση «Asia Times», επικαλούμενη τη μαρτυρία δύο μελών της Γερουσίας που ωστόσο δεν κατονομάζονται. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι δυο αμερικανοί πολιτικοί (ένας Δημοκρατικός και ένας Ρεπουμπλικανός που αντιτίθενται στα τυχοδιωκτικά σχέδια των νεοσυντηρητικών) έχουν λάβει γνώση των απόρρητων σχεδίων που έχει εκπονήσει το Πεντάγωνο ύστερα από πιέσεις που δέχτηκε από τον αντιπρόεδρο Ντικ Τσένι. Το σχέδιο επιβεβαιώνεται και από υψηλόβαθμο εν ενεργεία αξιωματούχο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και έναν συνταξιούχο πρεσβευτή που υπηρέτησε σε νευραλγική θέση.

Αντίθετα απ' όσα είχαν δει το φως της δημοσιότητας πέρυσι για προληπτικό χτύπημα των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, η απειλή έχει διευρυνθεί. Περιλαμβάνει εκατοντάδες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, με κεντρικό πυρήνα τα στρατόπεδα των Φρουρών της Επανάστασης και των παραστρατιωτικών σωμάτων της δύναμης «Κουντς», η οποία θεωρείται κέντρο εκπαίδευσης και υποστήριξης των φιλοϊρανών πολιτοφυλάκων του Ιράκ.

Η δύναμη «Κουντς» έχει στις τάξεις της 90.000 στελέχη που σύμφωνα με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες εκπαιδεύει και παρέχει εξοπλισμό στους σιίτες του Ιράκ, οι οποίοι ευθύνονται για τις περισσότερες επιθέσεις κατά αμερικανικών στόχων.

Οι νεοσυντηρητικοί και ιδίως ο πολιτικός σύμμαχος του σκληροπυρηνικού Τσένι και ανώτερος διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ, στρατηγός Ντέιβιντ Πετράεους, υποστηρίζουν ότι οι ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης κρύβονται πίσω από την πολιτική αστάθεια στο Ιράκ και ότι παρέχουν στους Ιρακινούς τεχνογνωσία, αλλά και τους εκρηκτικούς μηχανισμούς ιρανικής κατασκευής που μπορούν να διαπερνούν τη θωράκιση των αμερικανικών τεθωρακισμένων.

Τον Σεπτέμβριο, η Γερουσία ενέταξε τους Φρουρούς της Επανάστασης στις τρομοκρατικές οργανώσεις και τον περασμένο Μάρτιο ο Λευκός Οίκος μπλόκαρε στο Κογκρέσο ψήφισμα με το οποίο θα υποχρεωνόταν ο αμερικανός πρόεδρος να πάρει άδεια από το σώμα για να επιτεθεί στο Ιράν.

Το θέμα της επίθεσης κατά του Ιράν ανακίνησε και ο Ολμερτ κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στην Ουάσιγκτον. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός είχε δηλώσει τον Απρίλιο του 2007 στο γερμανικό περιοδικό «Focus» ότι το θέμα μπορεί να λυθεί μέσα σε 10 ημέρες με 1.000 πυραύλους τόμαχοκ.

Στην ίδια γραμμή είναι και ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Τζον Μπόλτον, ενώ δεν φαίνεται να είναι αντίθετος ούτε ο βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να τεκμηριώνουν τους αμερικανικούς ισχυρισμούς.

Πολλοί αμερικανοί αναλυτές φοβούνται ότι ο Μπους μπορεί να χρησιμοποιήσει μια τυχοδιωκτική πολεμική εκστρατεία (θα περιλαμβάνει βομβαρδισμούς, όχι και χερσαία επέμβαση) κατά του Ιράν, προκειμένου να καθυστερήσει το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης. Αλλά κυρίως, για να αποπροσανατολίσει την αμερικανική κοινή γνώμη και να τη συσπειρώσει γύρω του, προς όφελος της υποψηφιότητας ρεμπουπλικανού Μακέιν.

Ο Μακέιν βρέθηκε πριν από ένα μήνα σε συνέδριο που διοργάνωσε το ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ και άφησε ανοιχτή τη στρατιωτική επιλογή κατά του Ιράν.

Την ανησυχία για ένα νέο θερμό μέτωπο επιτείνει και η αναφορά του ραδιοφώνου των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, ότι «η πιθανότητα να πραγματοποιήσουν οι αμερικανικές δυνάμεις επίθεση κατά του Ιράν τους επόμενους μήνες είναι ισχυρότερη από ποτέ».


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 08/06/2008 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=88900920)

   

Έτοιμο το σχέδιο επίθεσης κατά του Iράν
Σύμφωνα με τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ.

01/08/2010 | 19:50 Τελευταία Ενημέρωση 19:50 01/08/2010

Υπάρχει έτοιμο σχέδιο επίθεσης των ΗΠΑ κατά του Ιράν, αν η Τεχεράνη αποκτήσει πυρηνικό όπλο, δήλωσε ο αρχηγός του μικτού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ναύαρχος Μάικλ Μάλεν.

Πάντως δήλωσε ότι είναι "ιδιαίτερα ανήσυχος" για τις συνέπειες που θα είχε μία τέτοια επίθεση.

Μία στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ιράν θα μπορούσε να έχει "ανεπιθύμητες συνέπειες που είναι δύσκολο να τις προβλέψει κανείς σε μία τόσο ασταθή περιοχή", δήλωσε ο ναύαρχος Μάικλ Μάλεν στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο NBC.

Οι ΗΠΑ παρόλα αυτά, συνέχισε, δεν μπορούν να αφήσουν την Τεχεράνη να αποκτήσει πυρηνικό όπλο. "Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, και η μία και η άλλη επιλογή με ανησυχούν πολύ", παραδέχθηκε.

Ο Μάλεν δήλωσε "αισιόδοξος" ότι οι διπλωματικές προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας και οι κυρώσεις που έχει επιβάλλει στο Ιράν θα οδηγήσουν την Τεχεράνη να εγκαταλείψει το πρόγραμμά της εμπλουτισμού ουρανίου.

Παρόλα αυτά, "οι στρατιωτικές επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι και θα παραμείνουν εκεί". "Ελπίζω να μη χρειαστεί να τις χρησιμοποιήσουμε, αλλά είναι σημαντικές και γνωστές", πρόσθεσε.


ΣΚΑΙ (http://www.skai.gr/news/world/article/148991/etoimo-to-shedio-epithesis-kata-toy-iran-/)