THMMY.gr

Το κίνημα για τα δικαιώματα των μεταναστών, με αιχμή τους ισπανόφωνους, αλλάζει το πολιτικό τοπίο στις Ηνωμένες Πολιτείες

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Περισσότεροι από 500.000 στο Λος Αντζελες, σχεδόν ισάριθμοι στο Ντάλας, 300.000 στο Σικάγο, 150.000 στη Νέα Υόρκη, δεκάδες χιλιάδες στην Ουάσιγκτον, το Ντιτρόιτ, το Φοίνιξ, το Ντένβερ, το Μιλγουόκι, το Σολτ Λέικ Σίτι και το Χιούστον. Το τελευταίο δεκαπενθήμερο, η χιονοστιβάδα λαϊκών κινητοποιήσεων για τα δικαιώματα των μεταναστών απλώνεται από τον Ειρηνικό μέχρι τον Ατλαντικό και από τις Μεγάλες Λίμνες του Βορρά μέχρι το Ρίο Γκράντε. Στην Αμερική μιλάνε για τις μαζικότερες διαδηλώσεις από την εποχή του μεγάλου αγώνα για τη χειραφέτηση των μαύρων. Στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα οι διαδηλωτές διέσχισαν τις γέφυρες που βάφτηκαν με αίμα μαύρων στις θρυλικές πορείες της δεκαετίας του '60 και κατέληξαν στην πλατεία όπου δεσπόζει το άγαλμα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Για δεύτερη φορά μέσα σε μισό αιώνα, ένα ειρηνικό κίνημα κοινωνικά αδύνατων μειονοτήτων τείνει να μεταμορφώσει το πολιτικό σκηνικό της υπερδύναμης.

Πριν από δύο εβδομάδες γίναμε μάρτυρες της πιο εντυπωσιακής, από την άποψη της εθνικής πολυχρωμίας, διαδήλωσης αυτού του είδους, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν τη γέφυρα του Μπρούκλιν και πορεύτηκαν προς την καρδιά της Τσάιναταουν, στο Μανχάταν, ανεμίζοντας αμερικανικές αλλά και δεκάδες άλλες σημαίες και επευφημώντας τους ομιλητές που απηύθυναν χαιρετισμούς στ αγγλικά, ισπανικά, κινεζικά, γαλλικά και κορεατικά. Ασυνήθιστο θέαμα στα μάτια ενός Ευρωπαίου, αλλά όχι και τόσο για τους πολίτες μιας πόλης με μόνιμους κατοίκους από 192 χώρες του κόσμου σε σύνολο 198.

Ενας δρακόντειος νόμος

Αφορμή για το μεγαλύτερο κίνημα μεταναστών στην αμερικανική Ιστορία στάθηκε ο δρακόντειος νόμος που ψήφισε, με πρωτοβουλία των Ρεπουμπλικανών, η Βουλή των Αντιπροσώπων τον περασμένο Δεκέμβριο. Τα κυριότερα στοιχεία του νόμου αφορούν την επέκταση του Τείχους και της μεθοριακής αστυνομίας στα σύνορα ΗΠΑ - Μεξικού και στην ποινικοποίηση της λαθρομετανάστευσης. Το μέτρο αυτό απειλεί όχι μόνο τα 12 εκατομμύρια λαθρομεταναστών που ζουν και εργάζονται ήδη στις ΗΠΑ, αλλά και τους Αμερικανούς πολίτες που τους «βοηθούν» καθ' οιονδήποτε τρόπο -ακόμη και τους γιατρούς που τους περιθάλπουν! Στους μήνες που ακολούθησαν, συγκροτήθηκε ευρύτατος κοινωνικός συνασπισμός εναντίον του νόμου - αυτή την ξαφνική εισβολή της ξενοφοβίας σε ένα έθνος μεταναστών. Ο βασικός κορμός προήλθε από τους ισπανόφωνους, οι οποίοι αντιστοιχούν στο 14,1% του πληθυσμού ξεπερνώντας τους μαύρους (12,9%) και αποτελούν τη μεγαλύτερη μειονότητα στο πολυφυλετικό μωσαϊκό των ΗΠΑ. Στον αμερικανικό Νότο το αντίστοιχο ποσοστό κυμαίνεται μεταξύ 35% και 43%. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην οργάνωση των κινητοποιήσεων παίζουν τα συνδικάτα όπου κυριαρχούν οι ισπανόφωνοι, όπως η Διεθνής Ενωση Εργαζομένων στις Υπηρεσίες, η HERE - UNITE (εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τον ιματισμό) και συνδικάτα του αγροτικού τομέα. Οι κινητοποιήσεις προπαγανδίζονται ευρύτατα από τους ισπανόφωνους ραδιοσταθμούς, κανάλια και εφημερίδες της Αμερικής, ενώ ισχυρή υποστήριξη παρέχει η Καθολική Εκκλησία που επεκτείνεται σε βάρος των «ανταγωνιστικών» δογμάτων, κυρίως χάρη στους ισπανόφωνους.

Στο πλευρό των μεταναστών βρέθηκαν διανοούμενοι και ακτιβιστές της Αριστεράς, ενώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και ισχυρή μερίδα του Δημοκρατικού Kόμματος. Στην τελευταία διαδήλωση της Νέας Υόρκης απηύθυνε φλογερό χαιρετισμό η Χίλαρι Κλίντον, η οποία καλείται να υπερασπισθεί την έδρα της στη Γερουσία στις εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου. Το σύνθημα - προειδοποίηση των διαδηλωτών «Σήμερα κατεβαίνουμε στους δρόμους - αύριο ψηφίζουμε» δύσκολα θα μπορούσε να υποτιμηθεί σε μια χρονιά εκλογών.

Διχασμένοι οι Ρεπουμπλικανοί

Η μαζική «εισβολή» μεταναστών -η πλειοψηφία των οποίων στρέφεται προς τους Δημοκρατικούς- στην πολιτική σκηνή απειλεί να ροκανίσει την ηγεμονία των Ρεπουμπλικανών. Ακόμη περισσότερο που το κόμμα της πλειοψηφίας εμφανίζεται βαθιά διχασμένο έναντι της μετανάστευσης.

«Οι Ρεπουμπλικανοί βουλευτές πιέζονται έντονα από τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά των μεσαίων στρωμάτων, ιδιαίτερα στη «βαθιά Αμερική» των Μεσοδυτικών Πολιτειών και στρέφονται προς τον λαϊκισμό εναντίον των μεταναστών», μας λέει ο εκδότης του αγγλόφωνου περιοδικού «ΝΕΟ», Δημήτρης Ρομποτής. «Αντίθετα, στη Γερουσία που ελέγχεται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, πολλοί Ρεπουμπλικανοί και σχεδόν όλοι οι Δημοκρατικοί βλέπουν τη μετανάστευση ως εξαιρετικό μέσο για τη μείωση του κόστους εργασίας».

Υπό αυτό το πρίσμα μπορεί να ερμηνεύσει κανείς την κοινή πρόταση νόμου του Δημοκρατικού γερουσιαστή Εντουαρντ Κένεντι και του Ρεπουμπλικανού Τζον Μακ Κέιν που ανατρέπει, ουσιαστικά, το νόμο της Βουλής, προβλέπει την υπό όρους νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών και την παραχώρηση υπηκοότητας σε χρονικό ορίζοντα επτά ετών. Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και η πρόταση του προέδρου Μπους για το πρόγραμμα των «φιλοξενούμενων εργατών». Ωστόσο, η τελική μορφή του νόμου παραμένει αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης. Αρκετοί γερουσιαστές προτείνουν να διευκολυνθεί η πρόσβαση στην αμερικανική αγορά εργασίας των χαμηλόμισθων, ανειδίκευτων εργατών (ιδίως στην αγροτική οικονομία και τον τομέα των υπηρεσιών), αλλά να υψωθούν φραγμοί στους ξένους επιστήμονες, φοιτητές και επιχειρηματίες.

«Πόλεμος πολιτισμών»

Η έντονη πολιτική διαμάχη έχει πυροδοτήσει έναν πραγματικό «πόλεμο πολιτισμών» σε πολλές αμερικανικές πόλεις. Πρόσφατα, οι τοπικές αρχές στο Κολοράντο, την Αριζόνα και περιοχές της Καλιφόρνιας απαγόρευσαν την επίδειξη σημαιών οποιουδήποτε κράτους (συμπεριλαμβανομένης και της αμερικανικής) στα δημόσια σχολεία, καθώς οι σχολικές αυλές είχαν γίνει πεδία αντιπαράθεσης υπερπατριωτών και μεταναστών, που ύψωναν σημαίες του Μεξικού, της Βενεζουέλας και άλλων κρατών, με αποτέλεσμα να σημειωθούν και αρκετά αιματηρά επεισόδια. Φαίνεται ότι η οικονομική παγκοσμιοποίηση και τα μεταναστευτικά κύματα που τη συνοδεύουν θέτουν σε κρίση το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας ακόμη και στην πιο τυπική του μορφή, στις ΗΠΑ. Κι αν αυτό συμβαίνει στην Αμερική, αντιλαμβάνεται κανείς τι πρέπει να περιμένουμε για την Ευρώπη.

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Λατίνοι μετανάστες στις ΗΠΑ γίνονται αποδιοπομπαίοι τράγοι. Ούτε η χειρότερη. Στο πρώτο τέταρτο του εικοστού αιώνα, Μεξικανοί μετανάστες έφταναν κατά κύματα στις ΗΠΑ, καλοδεχούμενοι από μια πυρετικά αναπτυσσόμενη βιομηχανία που διψούσε για εργατικά χέρια. Μάζευαν τα φρούτα στην Καλιφόρνια, έστρωναν σιδηροδρομικές γραμμές στο Κάνσας, έβγαζαν το κάρβουνο στη Γιούτα, συσκεύαζαν το κρέας στο Σικάγο και κατασκεύαζαν αυτοκίνητα στο Ντιτρόιτ.

Το κραχ του 1929 και η Μεγάλη Υφεση μέχρι το 1933 μετέτρεψε τους «φιλοξενούμενους εργάτες» σε «σφετεριστές αμερικανικών θέσεων εργασίας». Υπό την πίεση και των (λευκών) συνδικάτων, οι αρχές οργάνωσαν ένα πραγματικό «σαφάρι» εναντίον των μεταναστών στο Λος Αντζελες και σε άλλες πόλεις με μεγάλους ισπανόφωνους πληθυσμούς. Υπολογίζεται ότι μέσα σε δύο χρόνια υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις ΗΠΑ περίπου δύο εκατομμύρια μεξικανικής καταγωγής μετανάστες, το 60% των οποίων είχε αμερικανική υπηκοότητα.

Την περασμένη εβδομάδα, η βουλευτής των Δημοκρατικών Χίλντα Σόλις κατέθεσε πρόταση νόμου, με την οποία οι ΗΠΑ θα ζητούν επισήμως συγγνώμη από το Μεξικό για τις «παράνομες απελάσεις και τον εκφοβισμό» σε βάρος των μεταναστών.

Το επόμενο μεγάλο ραντεβού των μεταναστών έχει καθοριστεί για την 1η Μαΐου (η εργατική Πρωτομαγιά δεν είναι αργία στη χώρα που γεννήθηκε, με την αιματηρή εξέγερση του Σικάγο για το οκτάωρο). Πολλά συνδικάτα και σύσσωμα τα ισπανόφωνα μέσα ενημέρωσης καλούν σε μια «ημέρα χωρίς Λατίνους» - μια πανεθνική απεργία όλων των ισπανόφωνων με
ταναστών, φοιτητών και μαθητών, που θα συνοδευτεί από διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Κογκρέσο.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_16/04/2006_180897)

Περίληψη:Οι ισπανόφωνοι των Η.Π.Α. κατέβηκαν στους δρόμους και διαδήλωσαν εναντίον του δρακόντειου νόμου ,πέρασε με πρωτοβουλία των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντριπροσώπων.Σύμφωνα με το νόμο η λαθρομετανάστευση ποινικοποιείται και το τείχος με το Μεξικό επεκτείνεται καθώς και η μεθωριακή αστυνομία.

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΤΖΟΡΤΖΙΑ - ΗΠΑ
ΑΤΛΑΝΤΑ.-

Η πιο σκληρή αντιμεταναστευτική νομοθεσία είναι από χτες γεγονός στην πολιτεία της Τζόρτζια, που μόλις μερικές μέρες πριν βίωσε μία από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία της: των μεταναστών κατά της νομοθεσίας που ποινικοποιεί την παράνομη μετανάστευση και προβλέπει και την ανέγερση τείχους στα σύνορα με το Μεξικό.

Ο κυβερνήτης της πολιτείας της Τζόρτζια όμως προχώρησε ένα βήμα ακόμη, καθώς από χτες υιοθετήθηκε νόμος όπου προβλέπει την περικοπή ακόμη και αυτών των ελαχίστων ωφελημάτων της κοινωνικής πρόνοιας προς τους μη κατέχοντες την πράσινη κάρτα, τις κυρώσεις, ακόμη και ποινικές, στους εργοδότες που απασχολούν μετανάστες «χωρίς χαρτιά», την ποινή πολυετούς φυλάκισης για τους «λαθρέμπορους σάρκας», ακόμη και τον περιορισμό των υπηρεσιών που ιδιωτικές εταιρίες παρέχουν στους παράνομους μετανάστες.

Οπως αναμένεται απάντηση θα λάβει τόσο ο κυβερνήτης της Τζόρτζια όσο και το πολιτικό κατεστημένο από τους μετανάστες που προετοιμάζονται πυρετωδώς για νέο γύρο κινητοποιήσεων με κορύφωση την εργατική Πρωτομαγιά.

Μέρα όπου και στη Γουατεμάλα θα γίνουν κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον αγώνα των μεταναστών στις ΗΠΑ, με διαδηλώσεις έξω από την αμερικανική πρεσβεία που διοργανώνει η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών αλλά και μποϊκοτάζ στο οποίο καλεί το Εθνικό Μέτωπο Αγώνα.


http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=19/4/2006&id=6631&pageNo=14&direction=1

Οι μετανάστες «παρέλυσαν» τις Ηνωμένες Πολιτείες

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ

Μια πρωτόγνωρη «Ημέρα χωρίς Μετανάστες» έζησαν χθες οι ΗΠΑ, καθώς χιλιάδες νόμιμοι και παράνομοι μετανάστες με τις οικογένειές τους -κυρίως μεξικανικής καταγωγής- απείχαν από την εργασία και τα σχολεία, ενώ προέβησαν σε μποϊκοτάζ των αμερικανικών προϊόντων, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις προτεινόμενες αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης Μπους.

«Ημέρα χωρίς μετανάστες», η χθεσινή για τις ΗΠΑ. Οσοι μάλιστα δούλεψαν, προέβησαν σε μποϊκοτάζ, μη ξοδεύοντας ούτε ένα δολάριο...
Ανήμερα της Πρωτομαγιάς -η οποία, σημειωτέον, δεν εορτάζεται στις ΗΠΑ- το οργανωμένο μεταναστευτικό κίνημα και οι οργανώσεις του κάλεσαν μέσα σε διάστημα μόλις λίγων εβδομάδων τους 11,5 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες, που ζουν χωρίς άδεια παραμονής, να... εξαφανιστούν. Επιδίωξή τους ήταν να ζήσει η Αμερική ένα 24άωρο με σημαντικές... ελλείψεις, με σκοπό να νεκρώσουν χώροι εργασίας ζωτικής σημασίας για την ομαλή καθημερινότητα του Αμερικανού πολίτη: εστιατόρια, πάρκινγκ, ξενοδοχεία, μεταφορές, καθαριότητα, εργοτάξια, οικοδομές και φάρμες. Οσοι αποφάσισαν να εργαστούν, προτίμησαν να συνεισφέρουν... με το να μην ξοδέψουν συμβολικά ούτε ένα δολάριο και να διαμαρτυρηθούν με πορείες, σχηματίζοντας ανθρώπινες αλυσίδες στη Νέα Υόρκη, στο Λος Αντζελες, στο Τέξας και στην Καλιφόρνια. Παράλληλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, σε ένδειξη αλληλεγγύης, πραγματοποιήθηκαν στο Μεξικό και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, με αιχμή του δόρατος το μποϊκοτάζ των αμερικανικών προϊόντων και κεντρικό σύνθημα: «Τίποτα αμερικανικό».

Στη σκιά του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

«Οταν πλήξεις τη δυνατότητα των πλουσίων να κερδίσουν χρήματα, τότε τα πάντα είναι διαπραγματεύσιμα», δήλωσαν εκπρόσωποι της National Capital Immigration Cοalition, χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα με εκείνα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, όταν οργάνωνε την «Εκστρατεία των Φτωχών» το 1967. Στις τάξεις των οργανώσεων των νόμιμων μεταναστών, η χθεσινή διαμαρτυρία -που οι πολιτικοί αναλυτές συγκρίνουν με τις κινητοποιήσεις για τα πολιτικά δικαιώματα τη δεκαετία του '60- δεν είχε την καθολική αποδοχή και οι γνώμες διίστανται: οι υπέρμαχοι της πρωτοβουλίας θεωρούν ότι το «Μεγάλο Αμερικανικό Μποϊκοτάζ», όπως απεκλήθη, είναι προσπάθεια να υπερθεματίσουν τον ρόλο των μεταναστών ως μια «οικονομική μηχανή» στη λειτουργία της αμερικανικής οικονομίας. Ωστόσο, ο αντίλογος που εκδηλώνεται είναι ότι η συγκεκριμένη μορφή αγώνα οδηγεί στην περιθωριοποίηση και γίνεται «μπούμερανγκ» για τους παράνομους μετανάστες, αφού η προηγούμενη μεγαλειώδης κινητοποίηση της 10ης Απριλίου έγινε η αιτία να απολυθούν από την εργασία τους πολλοί μετανάστες. Οι ακτιβιστικές οργανώσεις συμβούλεψαν χθες τους παράνομους μετανάστες να παραμείνουν στα σπίτια τους για να αποφύγουν το πογκρόμ των συλλήψεων και των απελάσεων, το οποίο έχουν εξαπολύσει τις τελευταίες εβδομάδες οι αμερικανικές υπηρεσίες για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.

Πριν από τις κινητοποιήσεις όμως των λαθρομεταναστών, στις ΗΠΑ έλαβαν χώρα και νέες μαζικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις εναντίον του πολέμου στο Ιράκ. Η διαδήλωση, στην οποία πήραν μέρος περισσότεροι από 350 χιλιάδες διαδηλωτές, μετατράπηκε σε ψήφο διαμαρτυρίας κατά της ατζέντας Μπους.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/05/2006

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=21561804

Νίκη της συντηρητικής πτέρυγας σηματοδοτεί η έγκριση της αμερικανικής Γερουσίας στην οικοδόμηση συνοριακού φράκτη μήκους 595 χλμ στα σύνορα με το Μεξικό προς αποφυγή της λαθρομετανάστευσης. Λιγότερο ευνοϊκές οι προοπτικές για τις προσπάθεις των συντηρητικών να μπλοκάρουν παροχή υπηκοότητας σε εκατομμύρια παράνομους μετανάστες.


Εν μέσω «θερμών» συζητήσεων για τη νομοθεσία περί μετανάστευσης, η οποία έρχεται σε έτος ενδιάμεσων εκλογών για τις ΗΠΑ, η Γερουσία ενέκρινε με 83 ψήφους υπέρ και 16 κατά τη δημιουργία φράκτη στα σύνορα με το Μεξικό. Την ώρα της ψηφοφορίας διαδήλωναν κοντά στο Καπιτώλιο χιλιάδες άνθρωποι υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών.

Η Γερουσία ενήργησε σε ένα έκρυθμο πολιτικό κλίμα με το Λευκό Οίκο να προσπαθεί για δεύτερη συνεχή ημέρα να καθησυχάσει τις ανησυχίες των Ρεπουμπλικανών της Βουλής των Αντιπροσώπων, που υποστηρίζουν ότι διά του νομοσχεδίου ο Τζορτζ Ο.Μπους ευνοεί την αμνηστία για τους παράνομους μετανάστες.

Εκτιμούν ότι αναλογούν σε αμνηστία προβλέψεις που -παραδόξως- περιλαμβάνονται στο νομοσχεδίο περί μετανάστευσης και που μπορούν να οδηγήσουν στην απόκτηση αμερικανικής υπηκοότητας για πολλούς από τους 11 έως 12 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες που βρίσκονται ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο πρόσφατο ραδιοφωνικό του διάγγελμα, στο οποίο ανέπτυξε τους βασικούς άξονες της πολιτικής για τη μετανάστευση, ο πρόεδρος των ΗΠΑ επέμεινε ότι «δεν πρόκειται για αμνηστία, αλλά για μια μέση λύση μεταξύ της αλόγιστης παροχής υπηκοότητας σε κάθε λαθρομετανάστη και μαζικών απελάσεων».

Η Γερουσία αναμένεται να ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις επί του νομοσχεδίου για τη μετανάστευση έως την επόμενη εβδομάδα.

Ως προς την πολιτική Μπους για τη μετανάστευση, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μέτρα για την ενίσχυση της συνοριακής ασφαάλειας, δημιουργία προγραμμάτων εύρευσης εργασίας για μετανάστες με την υποχρέωση επιστροφής στη χώρα τους όταν λήξει το συμβόλαιό τους, καθώς και τιμωρία των εργοδοτών που απασχολούν παράνομους μετανάστες.

news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=707080&lngDtrID=245

Νίκη της συντηρητικής πτέρυγας σηματοδοτεί η έγκριση της αμερικανικής Γερουσίας στην οικοδόμηση συνοριακού φράκτη μήκους 595 χλμ στα σύνορα με το Μεξικό προς αποφυγή της λαθρομετανάστευσης. Λιγότερο ευνοϊκές οι προοπτικές για τις προσπάθεις των συντηρητικών να μπλοκάρουν παροχή υπηκοότητας σε εκατομμύρια παράνομους μετανάστε με το Λευκό Οίκο να προσπαθεί για δεύτερη συνεχή ημέρα να καθησυχάσει τις ανησυχίες των Ρεπουμπλικανών της Βουλής των Αντιπροσώπων, που υποστηρίζουν ότι διά του νομοσχεδίου ο Τζορτζ Ο.Μπους ευνοεί την αμνηστία για τους παράνομους μετανάστεμπορούν να οδηγήσουν στην απόκτηση αμερικανικής υπηκοότητας για πολλούς από τους 11 έως 12 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες που βρίσκονται ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο πρόσφατο ραδιοφωνικό του διάγγελμα, στο οποίο ανέπτυξε τους βασικούς άξονες της πολιτικής για τη μετανάστευση, ο πρόεδρος των ΗΠΑ επέμεινε ότι «δεν πρόκειται για αμνηστία, αλλά για μια μέση λύση μεταξύ της αλόγιστης παροχής υπηκοότητας σε κάθε λαθρομετανάστη και μαζικών απελάσεων».

Η Γερουσία αναμένεται να ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις επί του νομοσχεδίου για τη μετανάστευση έως την επόμενη εβδομάδα.

Ως προς την πολιτική Μπους για τη μετανάστευση, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μέτρα για την ενίσχυση της συνοριακής ασφαάλειας, δημιουργία προγραμμάτων εύρευσης εργασίας για μετανάστες με την υποχρέωση επιστροφής στη χώρα τους όταν λήξει το συμβόλαιό τους, καθώς κα

news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ-ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ.--

Ο πρώτος νεκρός της επιχείρησης στρατιωτικοποίησης των συνόρων των ΗΠΑ με το Μεξικό είναι από χτες γεγονός.

Ενας άνδρας, που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις επιχειρούσε να περάσει παράνομα από το Μεξικό στις ΗΠΑ, δολοφονήθηκε από τα πυρά των αμερικανικών μεθοριακών δυνάμεων κοντά στο πέρασμα του Σαν Ισίδρο, στα νότια του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας, ανακοίνωσαν οι αρχές.

Την ίδια στιγμή στη Γερουσία των ΗΠΑ συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις και τα παζάρια για το περιεχόμενο του νέου «μεταναστευτικού» νόμου. Χτες το Σώμα υιοθέτησε, με ψήφους 63 υπέρ και 34 κατά, την τροποποίηση του ρεπουμπλικανού Τζέιμς Ινχοφ, που ορίζει ότι «η αγγλική είναι η εθνική γλώσσα των ΗΠΑ». Στην τροποποίηση του ρεπουμπλικανού γερουσιαστή, ο οποίος είναι σφοδρός πολέμιος της νομιμοποίησης των λαθρομεταναστών, ορίζεται επίσης ότι «κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απαιτήσει από την αμερικανική κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της» να εκφραστούν σε άλλη γλώσσα πέρα από τα αγγλικά. Απαιτεί επίσης να γνωρίζει κανείς καλά τα αγγλικά όχι μόνο για να πάρει την υπηκοότητα αλλά και για να του χορηγηθεί πράσινη κάρτα!

Στο μεταξύ, ο Πρόεδρος Μπους, ενισχυμένος και από τα πρώτα μέτρα που υιοθέτησε το Κογκρέσο για την ανέγερση τείχους περίπου 600 χλμ., περιόδευσε σε διασυνοριακές περιοχές στην πολιτεία της Αριζόνα με σκοπό την προώθηση του σχεδίου στρατιωτικοποίησης, δηλώνοντας ότι η μεξικανική κυβέρνηση πρέπει να συνεργαστεί με αυτούς τους όρους ώστε να υπάρξει ο έλεγχος των συνόρων και να σταματήσει η εισροή λαθρομεταναστών.

Πάντως, στο Μεξικό η οργή ξεχειλίζει. Επισήμως, η κυβέρνηση του Μεξικού εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για την πρόθεση των ΗΠΑ να κατασκευάσουν φράκτη ασφαλείας: «Τα τείχη δείχνουν δυσπιστία και σε καμία περίπτωση δε λύνουν τα προβλήματα», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/5/2006&id=6678&pageNo=14&direction=1

Δρόμοι

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ

Κάθε γενιά...

... χτίζει τα δικά της μνημεία, με την ελπίδα πως θα μείνουν υποθήκη στην Ιστορία. Η Αίγυπτος έχει τις πυραμίδες της. Οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν το Κολοσσαίο και τα υδραγωγεία τους. Οι Ευρωπαίοι τους καθεδρικούς ναούς τους. Και η σύγχρονη γενιά των Αμερικανών, χάρη στο Κογκρέσο, το μέγα τείχος στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό.


Μέγα...
 
... πραγματικά, με διπλές μεταλλικές πλάκες ύψους πέντε μέτρων και με συρματόπλεγμα, κάμερες, αισθητήρες και μικρόφωνα για να εντοπίζουν τους Λατινοαμερικάνους που δεν μπορούν να επιζήσουν αλλιώς παρά μόνο αναζητώντας δουλειά στις ΗΠΑ. Το τείχος θα έχει μήκος 1.100 χιλιόμετρα και θα κοστίσει 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. «Θα είμαστε περήφανοι να ξεναγούμε τους τουρίστες εκεί, στην καυτή έρημο», λέει ο δημοσιογράφος Ντέιλ Μακφέτερς. «Το βλέπετε αυτό το τείχος; Κόστισε 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Βάζω στοίχημα πως δεν έχετε κάτι τέτοιο στην πατρίδα σας τη Νορβηγία». Πολλά χρόνια αργότερα, οι απόγονοι των σύγχρονων Αμερικανών θα καμαρώνουν για τους προγόνους τους: «Αυτοί οι άνθρωποι ήξεραν πραγματικά να χτίζουν τείχη». Ίσως, όπως λένε για το μέγα σινικό τείχος, το αμερικανικό τείχος να είναι ορατό ακόμη και από το Διάστημα, στο γέρμα του ήλιου που θα ρίχνει τη σκιά από το συρματόπλεγμα πάνω στη σκόνη της ερήμου.


Ο Ντέιλ Μακφέτερς...

... επιχειρεί μια σύγκριση με άλλα ιστορικά τείχη. Το μέγα σινικό τείχος εκτείνεται σε μήκος 6.600 χιλιομέτρων στο εσωτερικό της Κίνας. Κτίστηκε για να κρατάει έξω από τα όριά του τις άγριες φυλές της στέπας. Όμως για τους Μογγόλους αποδείχτηκε παιχνιδάκι. Οι Μαντσού ξεγλίστρησαν δωροδοκώντας τις φρουρές και οι Ιάπωνες το πέρασαν μέσα σε δύο μονάχα ημέρες. Ίσως αυτό να μην ήταν το καταλληλότερο παράδειγμα. Υπάρχει όμως και το τείχος του Αδριανού. Κτίστηκε στη βόρεια Αγγλία για να κρατάει τις άγριες σκωτσέζικες φυλές μακριά από τη ρωμαϊκή Βρετανία. Δεν έπιασε ούτε αυτό. Οι Ρωμαίοι έφυγαν. Και οι Σκωτσέζοι και οι Ιρλανδοί κατέβηκαν στην Αγγλία. Σύμφωνοι, ούτε αυτό ήταν καλό παράδειγμα. Ας πιάσουμε τότε τη Γραμμή Μαζινό: 650 χιλιόμετρα από οχυρά, σήραγγες και πολυβολεία ανάμεσα τη Γαλλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο, που είχε σκοπό να αποτρέψει γερμανική εισβολή, αν οι Γερμανοί θα έκαναν την ανοησία να την επιχειρήσουν. Οι Γάλλοι άφησαν ένα κενό στο δάσος των Αρδενών, που το νόμιζαν αδιαπέραστο κι όταν οι Γερμανοί έκαναν εισβολή από εκεί, η Γαλλία έπεσε μέσα σε 33 ημέρες. Ας το αφήσουμε κι αυτό.


Ίσως...

... το «Σιδηρούν Παραπέτασμα», όπως το είπε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ; Συρματοπλέγματα, ναρκοπέδια, πυργίσκοι, σκυλιά και μεθοριακές περίπολοι από το Στετίνο της Βαλτικής μέχρι την Τεργέστη της Αδριατικής. Ή μήπως το τείχος του Βερολίνου; Εκατόν είκοσι χιλιόμετρα από μπετόν και συρματόπλεγμα γύρω από το Δυτικό Βερολίνο. Ούτε αυτά στάθηκαν όρθια. Όλα τα τείχη προορίζονται να σωριαστούν κάποτε σε ερείπια.

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/print_article.php?e=A&f=18658&m=N51&aa=3)