THMMY.gr

Ξεκινάω με μια παράκληση προς το συντονισμο να κόβει οτιδήποτε:
-δεν αποτελεί μορφή ορισμού
-δεν αποτελει ερώτηση
-παραπέμπει σε κόντρα μεταξύ EAJ και διαφόρων άλλων.

Ακούμε συνέχεια όρους οικονομικούς που δεν καταλαβαίνουμε τι είναι
και ακομα και οταν we google it, δε μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι στην ουσία(ή με απλά λόγια).

Οπότε... ποστάρετε ερωτήσεις και απαντήσεις....  

CDS

http://en.wikipedia.org/wiki/Credit_default_swap

  τα περιβοητα σπρεντς μπορει να μου πει καποιος απλα τι ειναι?

ποσο μεγαλύτερο επιτοκιο δανεισμου έχει μια χωρα σε σχεση με μια χωρα-αναφορα. Συνηθως για την Ελλαδα η αναφορα είναι η Γερμανια.
τωρα πως μετριούνται σε μοναδες δεν έχω καταλάβει ακριβως...

Δημοσιο Χρεος

Government debt (also known as public debt, national debt, sovereign debt)[1][2] is money (or credit) owed by a central government. In the US, "government debt" may also refer to the debt of a municipal or local government. By contrast, annual government deficit refers to the difference between government receipts and spending in a single year, that is, the increase of debt over a particular year.

As the government draws its income from much of the population, government debt is an indirect debt of the taxpayers. Government debt can be categorized as internal debt (owed to lenders within the country) and external debt (owed to foreign lenders). Governments usually borrow by issuing securities, government bonds and bills. Less creditworthy countries sometimes borrow directly from supranational institutions.

http://en.wikipedia.org/wiki/Public_debt


Δημόσιο Ελλειμα

A government budget deficit is the amount by which some measure of government revenues falls short of some measure of government spending.

If a government is running a positive budget deficit, it is also said to be running a negative budget surplus (and conversely, a positive budget surplus is a negative budget deficit).

http://en.wikipedia.org/wiki/Government_budget_deficit







Ο Δυτικος Κοσμος υπερχρεωμένος (σε ποσοστό του ΑΕΠ):

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/35/Public_debt_percent_gdp_world_map.PNG/800px-Public_debt_percent_gdp_world_map.PNG)

100 μονάδες βάσης =1%

άρα όταν λέμε η ελλάδα στο 10ετές ομόλογο έχει 1000 μονάδες βάσης σπρεντ σημαίνει ότι η ελλάδα δανείζεται με 10% ακριβότερα από την γερμανία(νομίζω το επιτόκιο βάσης της γερμανίας είναι 1.86% αυτές τις μέρες)

Πως καθορίζονται οι μονάδες των spreads;

αν γίνεται με απλά λόγια....

Τώρα δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ότι δεν κατάλαβες τι είναι τα CDS, αλλά δεν πειράζει, θα το πω και ας πάει στράφει

CDS(Credit Default Swap) είναι ένα ασφαλιστικό προϊόν. Όπως πας να ασφαλίσεις το αμάξι σου έτσι ασφαλίζεις και το ομόλογο σου μιας χώρας ή και μιας επιχείρησης. Κάθε χρόνο δίνεις κάποια λεφτά σε μια εταιρεία(τράπεζα συνήθως) και αυτή σε αντάλλαγμα σου δίνει την αξία του ομολόγου αν η χώρα αυτή εν τέλει χρεωκοπήσει ή για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορέσει να κάνει έγκαιρα τις πληρωμές της.

Βασικά καλά έκανες και εδωσες έναν σύντομο ορισμό.
Πόσταρα το link γιατι μου φάνηκε αρκετά ευληπτο το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου(έχει και παραδείγματα)

Κάθε μέρα στο χρηματιστήριο το... αόρατο χέρι των αγορών αποφασίζει το ποια είναι η πιθανότητα μαι χώρα να πτωχεύσει.

Έτσι όταν βγει οποιοδήποτε κράτος να δανειστεί με ομόλογα οι διάφοροι αγοραστές κρίνουν τι περιθώριο κέρδους πρέπει να έχει το ομόλογο ώστε να αντισταθμίσει το επιχειρηματικό ρίσκο που παίρνουν να σου δανείσουν. Έτσι λοιπόν η γερμανία που έχει πολύ καλούς μακροοικονομικούς δείκτες δανείζεται με επιτόκια πολύ κοντά σε αυτό που λέμε "κόστος χρήματος", δηλαδή το μέσο επιτόκιο με το οποίο δανείζονται οι τράπεζες για να σε δανείσουν. Προφανώς η ελλάδα που πάει για φούντο έχει καταντήσει τα 2ετή της ομόλογα να έχουν επιτόκιο δανεισμού κοντά στο 50%.

εχουν φτιαξει ολοκληρες "αγορες" απο το τίποτα...

υπαρχουν αγορές διετων, πενταετων, δεκαετων ομολόγων κ.ο.κ. οπου δραστηριοποιούνται δανειστές, δηλαδή τραπεζες.Αποφασίζει η Σλοβακία πχ, οτι χρειάζεται χρήματα και εκδίδει ομόλογα , ενα χαρτι που γραφει μια υπόσχεση πληρώμης, για τοσα χρονια και τοσο ποσό και οι δανειστές καταθέτουν προσφορες με επιτόκια..και καπου ισορροπει το πραγμα.

προφανως τα ομολογα αυτά δεν μενουν στα χερια των δανειστων απαραίτητα , ουτε και τα CDS. Υπαρχει αγορά παράλληλα στην αγορα, οπου μεταπωλούνται τα ομολογα και τα ασφάλιστρα σε καποιο ποσοστο της αξιας τους, με τη λογικη οτι είναι σα μετοχές (αντι για μερισμα, παιρνεις επιτοκιο για καποια χρόνια) . Αυτό τον μηχανισμο χρησιμοποιησαν καποιες τραπεζες για να ξεφορτωθουν σε αλλες  τραπεζες τα λεγόμενα "τοξικα ομόλογα" , δηλαδη ομολογα που μαλλον δε θα αποπληρώνονταν.

στην τελική ολα αυτά τα "τοξικα" CDS και ομολογα καταλήγουν στους γνωστούς μλκς που τροφοδοτούν τα επιτόκια τους ... στα κρατη και συγκεκριμένα στους φορορλογουμενους

...ουσιαστικά αυτό προκάλεσε και τον φούντο της Αμερικανικής οικονομίας στις αρχές τις προηγούμενης δεκαετίας. Τζόγος πάνω στον τζόγο, και με την μεταπώληση των CDS μέσω ενός συστήματος που σχημάτιζε ολόκληρη πυραμίδα από ασφαλιστικές εταιρίες και εταιρίες επενδύσεων δημιουργήθηκαν μεγάλα ποσά χρήματος τα οποία ήταν ουσιαστικά φούσκα, γιατί πάνω σ' ένα αρχικό "πραγματικό" χρέος ενός κράτους/οργανισμού/ατόμου παίζονταν "πλασματικές" τιμές χρημάτων πολύ μεγαλύτερες από την αρχική συναλλαγή.
Ουσιαστικά μια εταιρία αποκτούσε πλασματικό κεφάλαιο χωρίς να έχει εισπράξει τα λεφτά της, μόνο με ασφάλιστρα άλλων, στη συνέχεια και όταν έσκασε το θέμα με τους Αμερικανούς και τα δάνεια που έπαιρναν κι άρχισαν να χάνουν ομαδικά τα σπίτια τους μη μπορώντας να ξεπληρώσουν, έμειναν οργανισμοί με υποθηκευμένα σπίτια στην κατοχή τους που δεν αγόραζε κανείς.

(ή κάπως έτσι  :P)

Derivative(in finance, not maths! :P )

http://en.wikipedia.org/wiki/Derivative_%28finance%29

{Κάτι που στη θεωρία ακούγεται ιδανικό, και τελικά καταλήγεί να γινεται τζόγος και σπέκουλα για κέρδη.)

Hedge fund:

http://en.wikipedia.org/wiki/Hedge_fund

{Ιδού οι περιβόητες αγορές! Αν θυμάστε κίολας, το hedge fund του George Soros, ήταν αυτό που έβαλε το χερακι του στην υποτίμηση της αγγλικής λίρας, επι 1990s.)
{To Θέμα είναι ότι δεν βγάζουν κέρδη γιατι "μαντεύουν και ποντάρουν", αλλά γιατί με τα τεράστια ποσά που διακινούνε, ουσιαστικά είναι αυτά που προκαλούν τις διακυμάνσεις στις αγορές, στις οποίες μετά σπεκουλάρουν!}

Όσο για τα CDS, το μεγάλο πρόβλημα είναι πως δεν έχουν ρυθμιστεί.
Οποιοσδήποτε μπορεί να πάρει CDS, και μπορούν να εκδίδονται σωρειδών.
Με αποτέλεσμα, να έχει γεμίσει ο κόσμος με ασφάλιστρα!
Και οι ασφαλιστικές που τα εκδίδουν, όταν χρειάστηκε να πληρώσουν γιατι κάποια "επένδυση¨ έπεσε έξω, δεν είχαν τα λεφτά να πληρώσουν, οπότε και χρειάστηκαν να διασωθούν (AIG).

Γιαυτό και υπάρχει μεγάλος φόβος αν πτωχεύσουμε, γιατί τότε ενεργοποιούνται τα CDS, και τινάζεται στον αέρα οι ευρωπαικές αγορές. Και γινόμαστε και εμείς lehmann brothers.
Και τότε η ευρώπη πρέπει να φτιάξει bail-out packages και για τις δικές της τράπεζες για να μην καταρρεύσουν.

Γιαυτό δεν χρεοκωπήσαμε. Γιατί πιστεύουν ότι είναι φτηνότερο να μας σώσουν, παρά να σώζουν μετά τις αγορές τους.

CDO
Collateralized Debt Obligation
H 1η αιτια καταρρευσης του χρηματοπιστωτικου συστηματος (τα CDS ηταν η δευτερη). Ουσιαστικα και χονδρικα ειναι φετες απο δανεια, καθε μορφης (απο στεγαστικα, φοιτητικα μεχρι και δανεια απο πιστωτικες καρτες)  ποσοστα των οποιων συνδυαζοταν για να δημιουργηθει ενα χρηματοπιστωτικο προιον το οποιο πουλιοταν σαν πακετο απο τις επενδυτικες τραπεζες. Στα στεγαστικα δανεια απο οπου προηλθε και το προβλημα η αλυσιδα ηταν η εξης: δανειοληπτης, δανειστης-τραπεζα της γειτονιας (η παραδοσιακη τραπεζα καταθεσεων), επενδυτικη τραπεζα (μερικα ομορφα ονοματα, Lehman Brothers, Goldmann Sachs) οπου δημιουργουνταν το προιον (CDO) και τελος επενδυτης. Με τον πατροπαραδοτο τροπο, ο δανειοληπτης επαιρνε δανειο απο την τραπεζα της γειτονιας και η τραπεζα ηταν πολυ προσεκτικη ποιον δανειζε γιατι τα στεγαστικα θελουν δεκαετιες για να αποπληρωθουν. Με το νεο συστημα, οσο περισσοτερα δανεια εδινες, ακομα και σε ανθρωπους που δεν υπηρχε καμια περιπτωση να τα αποπληρωσουν, τοσο μεγαλυτερο κερδος ειχες. Πως ομως οι επενδυτες ηξεραν οτι το προιον που αγοραζαν θα απεδιδε τα αναμενομενα??? Εκει μπηκαν στο παιχνιδι οι οικοι αξιολογησης (Fitch, Moody's, Standard and Poor's) οπου πληρωθηκαν (*) για να δωσουν σε πολλα CDO's την υψηλοτερη δυνατη αξιολογηση (διαδικασια οπου "μετρας"  την πιθανοτητα αποπληρωμης του δανειου, αξιολογωντας την φερρεγυοτητα του δανειοληπτη) που μπορουσε να δοθει, το περιφημο ΑΑΑ, αξιολογηση την οποια ειχαν και τα βραχυπροθεσμα ομολογα του Αμερικανικου δημοσιου δηλαδη, σου ελεγαν οτι η αγορα ενος CDO ηταν εξισου ασφαλης με το να δανεισεις το Αμερικανικο δημοσιο. Αυτο δημιουργησε μια τεραστια φουσκα στα στεγαστικα (οχι μονο στις ΗΠΑ αλλα και σε αλλες χωρες), οπου οι τιμες των ακινητων υπερδιπλασιαστηκαν μεσα σε λιγα χρονια. Οταν αρχισαν οι πρωτες μη αποπληρωμες, δημιουργηθηκες πανικος. Το συστημα ηταν τοσο αλληλοσυνδεδεμενο που κατερρευσε.
(*) Αυτη ειναι η μια εκδοχη για την αξιολογηση και η δημοφιλεστερη. Η αλλη λεει, οτι υπηρχε ενα συστηματικο λαθος στις φορμουλες και στις εξισωσεις που χρησιμοποιηθηκαν για να αξιολογηθει η δυνατοτητα αποπληρωμης των CDO. Το λαθος ηταν οτι δεν λαμβανοταν ( η λαμβανοταν πολυ αχνα) υποψη η πιθανοτητα κρισης. Π.χ., οταν παιρνει ενα δανειο ο Γιαννης στην πολη Α και η Μαρια στην πολη Β, η πιθανοτητα να μην αποπληρωθουν τα δανεια αυτα δεν συνδεεται. Σε περιοδο κρισης ομως, αυτο αλλαζει δραματικα. Μαλλον ισχυουν και οι δυο εκδοχες ως ενα σημειο.
CDO στο τετραγωνο και CDO στην τριτη
Αν τα CDO αποτελουνταν απο φετες χρεων, τα CDO στο τετραγωνο αποτελουνταν απο φετες CDO. Αντιστοιχα για τα CDO στην τριτη. Οταν τα CDO, ανεβαιναν, τα CDO στο τετραγωνο ανεβαιναν με διπλασια ταχυτητα. Οταν επεφταν ομως. Επισης, αν νομιζε κανεις οτι ειναι δυσκολο να αξιολογηθει ενα CDO, φανταστειτε αυτα τα παραγωγα.
@Karaμazoβ
Το κοστος της καταρρευσης το πληρωνουν οι φορολογουμενοι, εμμεσα με το bailout των χρηματοπιστωτικων ιδρυματων που πανε για πτωχευση. Ο κυριος λογος που οι ΗΠΑ, γιγαντωσαν το δημοσιο χρεος τους τοσο γρηγορα τα τελευταια χρονια ειναι οτι ανταλλαξαν ομολογα του δημοσιου με πολλα απο αυτα τα αχρηστα πλεον "τοξικα" παραγωγα, προκειμενου να επιπλευσουν αυτοι οι διεθνεις τζογαδοροι.Στην ουσια, ανταλλασεις ιδιωτικο χρεος με δημοσιο, με ανταλλαγμα την ηρεμια των αγορων.

Moral Hazard (Ηθικος Κινδυνος)

"In economic theory, moral hazard is a situation in which a party insulated from risk behaves differently from how it would behave if it were fully exposed to the risk.
Moral hazard arises because an individual or institution does not take the full consequences and responsibilities of its actions, and therefore has a tendency to act less carefully than it otherwise would, leaving another party to hold some responsibility for the consequences of those actions. For example, a person with insurance against automobile theft may be less cautious about locking his or her car, because the negative consequences of vehicle theft are (partially) the responsibility of the insurance company.
Economists explain moral hazard as a special case of information asymmetry, a situation in which one party in a transaction has more information than another. In particular, moral hazard may occur if a party that is insulated from risk has more information about its actions and intentions than the party paying for the negative consequences of the risk. More broadly, moral hazard occurs when the party with more information about its actions or intentions has a tendency or incentive to behave inappropriately from the perspective of the party with less information.
Moral hazard also arises in a principal-agent problem, where one party, called an agent, acts on behalf of another party, called the principal. The agent usually has more information about his or her actions or intentions than the principal does, because the principal usually cannot completely monitor the agent. The agent may have an incentive to act inappropriately (from the viewpoint of the principal) if the interests of the agent and the principal are not aligned."

http://en.wikipedia.org/wiki/Moral_hazard

Με παραδειγματα: η ομοσπονδιακη κυβερνηση των ΗΠΑ, βρεθηκε μπροστα σε αυτο το προβλημα οταν "εσωσε" πολλα χρηματοπιστωτικα ιδρυματα που ηταν στα προθυρα χρεωκοπιας. Το προβλημα συμπυκνωνεται στο εξης: "πρεπει να τους σωσουμε εφοσον στο μελλον αυτοι (η οχι μονο αυτοι) θα φερθουν το ιδιο η και περισσοτερο απερισκεπτα γνωριζοντας οτι εμεις ειμαστε εδω για να τους ξανασωσουμε?"
Το ιδιο προβλημα αντιμετωπισαν και οι εταιροι μας με την (σχεδον) χρεωκοπημενη Ελλαδα.