THMMY.gr

Τις περισσότερες από τις καταστάσεις* στις οποίες πρόκειται να βρεθεί ένας άνθρωπος κατά την εξέλιξη της ζωής του τις περιβάλλει ένας.. μύθος, είτε με γοβάκια και άσπρα άλογα, είτε με δράκους και μάγισσες είτε με οτιδήποτε.

*μπορεί να περιλαμβάνει διαπροσωπική σχέση (ερωτική, φιλική, επαγγελματική, συγγενική εξ' αίματος ή εξ'αγχιστείας, ...) απασχόληση (δουλειά στο ξεκίνημα ή προαγωγή ή κάτι δικό μου, χόμπυ, χτίζω σπίτι, βάφω σπίτι, φροντίζω σκύλο) ή οτιδήποτε έχετε υπόψιν

Συνήθως, αφού έχεις βρεθεί σ'αυτήν την κατάσταση και έχεις βιώσει αρκετά πράματα γύρω απ' αυτήν, την απομυθοποιείς. Τη βλέπεις πια ρεαλιστικά, με τα θετικά και τα αρνητικά της, με τα διάφορα χρώματα που τη ζωγραφίζουν (πέραν του άσπρου και του μαύρου), με το τι σου προσφέρει και τι απαιτεί, και γενικότερα πώς εντάσσεται στο πλαίσιο της ζωής σου.

Έτσι αντίστοιχα κι εσύ αλλάζεις, προσαρμόζεσαι, απολαμβάνεις και κερδίζεις μερικά πράματα, θυσιάζεις κάποια άλλα, προοδεύεις, εξελίσσεσαι.

Εγώ θέλω να ρωτήσω για τις φορές και τις καταστάσεις που ΔΕΝ σας έχει συμβεί αυτό. Που ΔΕΝ καταφέρατε, όσο και να προσπαθήσατε, να αποδεχτείτε κάποιες καταστάσεις (είτε συγκεκριμένες είτε τη  γενικότερη μορφή τους), ανεξαρτήτως του πόσο προσαρμοστήκατε ή του πόσο πετύχατε. Που ΔΕΝ μπορέσατε καν να σκεφτείτε τις έννοιες "νταξει μωρε, καλά είναι" ή "έτσι είναι τα πράματα, ό,τι μπορούμε κάνουμε". Που, αντίθετα, ήσασταν σε μια φάση "δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, δεν είναι αλήθεια, δε γίνεται!!"

Πώς είδατε τον κόσμο και τη ζωή σας τότε, ή  και έκτοτε??

http://www.josephinewall.co.uk/prelude.html