THMMY.gr

Τι είναι η συλλογική σύμβαση εργασίας;
Είναι η συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων, με τις οποίες καθορίζεται το νόμιμο ΕΛΑΧΙΣΤΟ μισθό καθώς και τους λοιπούς όρους εργασίας
Υπάρχουν πανεθνικές/πανεργατικές Σ.Σ.Ε., που ισχύουν για όλους, αλλά και κλαδικές, όπου μια συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων (πχ μηχανικοί) διαπραγματεύεται για τους συγκεκριμένους εργαζόμενους.
Τέλος υπάρχουν οι επιχειρησιακές Σ.Σ.Ε. όπου το σωματείο μιας επιχείρησης διαπραγματεύεται απευθείας με την διοίκηση.


Γενική, κλαδική, επιχειρησιακή? Ποια ισχύει?
Μέχρι σήμερα ισχύει αυτή που είναι περισσότερο συμφέρον για τον εργαζόμενο. Δε μπορεί μια κλαδική να προβλέπει λιγότερα από τη γενική, ή μια επιχειρησιακή λιγότερα από τις άλλες δύο. Οπότε στις επιχειρήσεις για παράδειγμα σαν ελάχιστο στις διαπραγματεύσεις ήταν η κλαδική.


Και γιατί οι εργοδότες υποχωρούσαν στις απαιτήσεις των σωματείων? Υπό τον φόβο των απεργιών?
Γενικά υπήρχε και αυτός ο φόβος πάντα αλλά...
Αν οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ΣΣΕ αποτύχουν, οι μελλοντικοί όροι εργασίας καθορίζονται από τους κανόνες που τίθενται με τη διαιτησία. Η διαιτητική απόφαση στο χώρο της εργασίας έχει την ίδια ισχύ με τη ΣΣΕ και αποτελεί μια ιδιότυπη πηγή κανόνων δικαίου. Πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ η διαιτησία ρυθμίζει μόνο τους όρους εργασίας και όχι εργασιακές διαφορές. Οι εργασιακές διαφορές επιλύονται μόνο από τα δικαστήρια.
Με νόμο του 1990 συστήθηκε ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) σα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Από τότε οι διαιτητικές αποφάσεις εκπορεύονται από τον ΟΜΕΔ. Όπως και στις ΣΣΕ έτσι και στις διαιτητικές αποφάσεις οι κανόνες δικαίου που εισάγονται έχουν προέλευση τους ιδιώτες και όχι την κρατική εξουσία. (Πριν από το 1990 η διαιτητική απόφαση ήταν προϊόν του πρωτοβάθμιου ή δευτεροβάθμιου διαιτητικού δικαστηρίου και η απόφαση αποτελούσε διοικητική πράξη.)
Τώρα όμως ακόμα και η δικαιοδοσία του ΟΜΕΔ έχει επι της ουσίας καταργηθεί αφού θεωρήθηκε ότι το μνημόνιο του ΔΝΤ υπερέχει του ΟΜΕΔ.


Και τώρα καταργούν τις ΣΣΕ?
Δεν καταργούνται, απλά παύουν να ισχύουν. Γιατί απλά παύει να ισχύει το εξής:
Μόνο οι όροι των ατομικών συμβάσεων που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους υπερισχύουν των ρυθμίσεων των ΣΣΕ. Οι όροι εργασίας των ΣΣΕ που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους υπερισχύουν και των νόμων.
Τώρα πια δεν υπάρχει πάτος/δίχτυ ασφαλείας. Στην ουσία οι διαπραγματεύσεις ξεκινάνε από το ΜΗΔΕΝ.


Μας δουλεύεις ρε φίλε... Οι περισσότεροι δουλεύουν μαύρα.
Όντως. Όμως αν διεκδικούσες τα χρήματα σου στο δικαστήριο (πχ αν δεν σε πλήρωνε για 3-4 μήνες) και δικαιωνόσουν (που γενικά ο εργαζόμενος δικαιώνεται από τα δικαστήρια) τότε θα σου επιδικάζονταν οι αποδοχές που ορίζουν οι κλαδικές ΣΣΕ. Τώρα οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαιο, στην καλύτερη περίπτωση των επιχειρησιακών συμβάσεων, που μπορεί να μη σε αφορούν (πχ είσαι ένας μηχανικός σε εταιρία 20 εργατών οι οποίοι έχουν επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας που προφανώς δεν σε αφορά, ανάλογα με την ΣΣΕ μπορεί να θεωρηθεί αυτόματα ότι πρέπει να πληρωθείς σύμφωνα με αυτή)


Καλά δεν εννοώ τελείως μαύρα. Με μπλοκάκι. Τι τον σταματάει να σε πληρώνει λιγότερα?
Τίποτα! Και πάλι όμως, αν μπορούσες στο τέλος να στοιχειοθετήσεις σε δεύτερο χρόνο, ότι έχεις εξαρτημένη σχέση εργασίας (ένα δυο μάρτυρες και κάποιες αποδείξεις θα χρειαστείς), θα μπορούσες να ζητήσεις τα όσα ορίζει η κλαδική σου ΣΣΕ.



Πηγή: το κεφάλι μου και τ� (http://www.somtechnik.gr/Pravo/SSE.htm)

Αλλά κάτσε. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίες δεν πρέπει σώνει και καλά να είναι κακές.
Όχι, αλλά θα είναι. Γιατί απλά δεν υπάρχουν πια όρια, ούτε διαιτησίες. Η εργασία από παραγωγικό μέσο που αξίζει σύμφωνα με το τι προσφέρει μετατρέπεται σε ανταλλάξιμο προϊόν που υπόκειται στην προσφορά και την ζήτηση.


Προσφορά και ζήτηση? Λογικό δεν είναι? Καπιταλισμό έχουμε.
Με τον ίδιο τρόπο που είναι παράλογο και παράνομο, να αγοράζει κάτι 5 δραχμές και να το πουλάς 500, ακόμα χειρότερο είναι ο εργαζόμενο να σου βγάζει κέρδος 100 ευρώ και να του δίνεις 5. Η εργασία, το να προσφέρεις τον εαυτό σου στις υπηρεσίες κάποιου, δε μπορεί να είναι αντικείμενο συναλλαγής, όπως να πουλάς ένα τενεκέ λάδι.

Με τόση ανεργία... Λογικό δεν είναι?
Εννοείται! Η ανεργία είναι που επιτρέπει αυτή την στιγμή στην εργοδοσία να κάνει τόση πρόοδο στην εκμετάλλευση των εργαζομένων. Η ανασφάλεια των ανθρώπων γίνεται μοχλός εκμετάλλευσης, και δεν απέχει πολύ από καθεστώς φεουδαρχίας. Δεν είναι η κρίση που αναγκάζει αυτά τα μέτρα, αλλά που τα επιτρέπει.


Στην τελική οι εργαζόμενοι δεν συνυπογράφουν. Αν το κάνουν με απεχθείς όρους είναι άξιοι της μοίρας τους και προδότες του κλάδου τους.
Στην ανέχεια που ζουν πολλοί άνθρωποι, που δεν έχουν εξασφαλισμένα τα στοιχειώδη της επιβίωσης τους και ίσως έχουν μια οικογένεια από πίσω, δε μπορείς να τους κατηγορήσεις αν θα υπογράψουν μια σύμβαση για 300 ευρώ. Είναι θέμα επιβίωσης. Είναι ευθύνη του κράτους να μην επιτρέπει τους δυνατούς να εκμεταλλεύονται τους αδύναμους.