THMMY.gr

Βρέθηκε νεκρός στο κελί του στη Χάγη


Ο πρώην Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε σε ηλικία 64 ετών, στη φυλακή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ )στη Χάγη σύμφωνα με όσα μετέδωσε ο ραδιοσταθμός του Βελιγραδίου Β92 και επιβεβαίωσε λίγο αργότερα το ΔΠΔ. Σύμφωνα με μια πρώτη ανακοίνωση αιτία θανάτου του ήταν  καρδιακή προσβολή, ωστόσο εξετάζεται και το ενδεχόμενο να υπέστη εγκεφαλικό. Ο πρώην Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας υπέφερε από υπέρταση και λόγω των προβλημάτων της υγείας του είχε αρκετές φορές διακοπεί η δίκη του στη Χάγη. Μάλιστα, σύμφωνα με τους γιατούς του, ο Μιλόσεβιτς έπασχε από ένα ιδιόμορφο τύπο υπέρτασης: η πίεσή του ανέβαινε ξαφνικά, προκαλώντας βλάβες στην καρδιά και τα νεφρά του. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ο Μιλόσεβιτς είχε ζητήσει να του επιτραπεί να μεταβεί στη Μόσχα για θεραπεία. Ωστόσο, καθώς στη ρωσική πρωτεύουσα κατοικούν η γυναίκα και τα παιδιά του, το αίτημά του θεωρήθηκε ως πρόφαση για πιθανή διαφυγή του και δεν έγινε δεκτό. Ο Μιλόσεβιτς κατηγορούταν για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και για γενοκτονία για τον ρόλο του στους πολέμους στην Κροατία και την Βοσνία (1991-1995) και στο Κόσοβο (1998-1999).

ΠΗΓΗ:news.ert.gr
 (http://news.ert.gr/3/213729.asp)

Kαλή η επίσημη εκδοχή............................. ::) ::) ::)

Ενώ κάποιοι "άλλοι", σπέρνουν τη δημοκρατία

Aπαντήσεις στο «μυστήριο»

Στο Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο της Χάγης αναμένεται να λυθεί την Κυριακή το «μυστήριο» του θανάτου του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Τη νεκροψία θα κάνουν Ολλανδοί και Σέρβοι γιατροί, ενώ το ICTY απέρριψε το αίτημα της οικογένειας για μεταφορά της σορού στη Μόσχα.

Τη μεταφορά της σορού στη ρωσική πρωτεύουσα είχε ζητήσει η σύζυγος του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, Μίρα Μάρκοβιτς, η οποία διεμένει μόνιμα στη Μόσχα.

Εναντίον τόσο της ίδιας όσο και του γιου της Μάρκο εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης από τη σερβική δικαιοσύνη. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ένα ακόμα ζήτημα: πού θα πραγματοποηθεί η κηδεία του Μιλόσεβιτς.

Εκπρόσωπος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για Εγκλήματα Πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία δήλωσε την Κυριακή ότι η σορός του Σέρβου πολιτικού μεταφέρθηκε στο Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο, προκειμένου να εξεταστεί από Ολλανδούς γιατρούς.

Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα της σερβικής Επιτροπής Συνεργασίας με το ICTY να είναι παρών και Σέρβος παθολόγος.

Παρέμβαση του δικηγόρου

Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του δικηγόρου του Μιλόσεβιτς, ο οποίος υποστήριξε ότι διαθέτει επιστολή του πρώην προέδρου με ημερομηνία 10 Μαρτίου 2006.

Ο Μιλόσεβιτς γράφει ότι του χορήγησαν λάθος φάρμακα και ζητά την παρέμβαση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, προκειμένου να μεταβεί στη Μόσχα.

Ο δικηγόρος, Ζντέντκο Τομάνοβιτς, παρουσίασε αντίγραφο της επιστολής.

Δηλώσεις Ντελ Πόντε

Ανοιχτό άφησε το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας του Μιλόσεβιτς η εισαγγελέας του ICTY Κάρλα ντελ Πόντε. Μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica, η δικαστικός από την Ελβετία είπε:«Μπορεί να ήταν η τελευταία πρόκληση που μας έκανε».

Η ίδια υπενθύμισε ότι στον Μιλόσεβιτς έμεναν μόνο 40 ώρες υπεράσπισης: «Μετά θα απήγγειλα το κατηγορητήριο. Η δίκη θα ολοκληρωνόταν πριν από το καλοκαίρι. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα τελείωνε με την καταδίκη του σε ισόβια. Ίσως ήθελε να τα αποφύγει όλα αυτά.»

Αναφερόμενη στις ιατρικές εξετάσεις και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ο Μιλόσεβιτς η Ντελ Πόντε είπε ότι είναι «παράξενο αν και φυσικά πιθανό να πέθανε αιφνιδίως χωρίς οι γιατροί να έχουν αντιληφθεί μια απότομη επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του».

Η εισαγγελέας απέρριψε κάθε ευθύνη για τον θάνατο του Μιλόσεβιτς, εκφράζοντας τη λύπη της για την αιφνίδια εξέλιξη.

Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου -το μεσημέρι της Κυριακής- η Ντελ Πόντε είπε ότι είναι «κρίμα για τη δικαιοσύνη» που ο Μιλόσεβιτς πέθανε λίγο πριν το τέλος της δίκης του.

Η ίδια αρνήθηκε να σχολιάσει τα περί δηλητηρίασης του Μιλόσεβιτς και ζήτησε από όλους να αναμείνουν την επίσημη ανακοίνωση των γιατρών.

Την απογοήτευσή του για το θάνατο του Μιλόσεβιτς εξέφρασε και ο πρόεδρος του ICTY Φάουστο Ποκάρ. «Εκφράζω τη βαθιά μου απογοήτευση, γιατί η δίκη δεν θα ολοκληρωθεί».

news.in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=690695&lngDtrID=245)

Χαχαχα, έτσι το λένε τώρα...αυτοκτονία... :(

Ρε παιδιά βλέπω ότι υποστηρίζετε ότι το Μιλόσεβιτς τον σκότωσαν ή τέλος πάντων δεν πήγε από φυσιολογικό θάνατο...Να ρωτήσω έστω ότι το έκαναν , δεν το αποκλείω , τι κέρδισαν με αυτόν τον τρόπο;;

Mια αναζωπύρωση των εθνικιστικών συνιασθημάτων των Σέρβών και μια νέα κρίση(όχι πόλεμο η κατι τέτοιο) στα Βαλκάνια από το οποίο θα περάσουν επεμβαίνοντας την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου(που έτσι και αλλιώς δυστυχώς θα γίνει)

Πώς να αναζοπυρωθούν τα εθνικιστικά συναισθήματ ατων Σέρβων ;;;Από το θάνατο του Μιλόσεβιτς;;;
Σιγά αφού οι Σέρβοι τον έχουν καταδικάσει στις διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις μέσω των υποψηφίων που ήταν με το μέρος του Μιλόσεβιτς...
Επίσης οι Σέρβοι δεν αντέδρασαν και πολύ με την παράδοση του στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης...
Ίσα ίσα που είναι θυμωμένοι καθώς τα πρώην πρωτοπαλίκαρα του Μιλόσεβιτς σκότωσαν τον Τζίντζιτς , τον τέως πρωθυπουργό της Σερβίας...Αφού έτσι κι αλλιώς έχουν επέμβει ήδη για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου...
Το Κόσοβο κατά πάσα πιθανότητα θα ανεξαρτητοποιηθεί και τώρα το παιχνίδι παίζεται για το τι θα γίνει με τη Σερβική μειονότητα του Κοσόβου...

Πίστεψέ με ύπαρχουν ακόμη πόλλοι που ακόμη και τώρα(τουλάχιστον πριν πεθανει) υποστηρίζουν τον Μιλόσεβιτς
Μη ξεχνάς ότι δε γίνεται πάντοτε τι θέλει ο λαός.Εμένα πάντως μου φαίνεται ύποπτο αυτό το γεγονός
¨οταν προκύψουν και άλλα στοιχεία θα τα ξαναπούμε για αυτό το θέμα :???:

Δεν είπα ότι δεν υπάρχουν υποστηρικτές του Μιλόσεβιτς ακόμη , απλώς  τα ποσοστά αποδοχής του έχουν συρρικνωθεί ...

Η αντόδραση των Σέρβων προς την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου είναι δεδομένη...
Το παιχνίδι θα παιχτεί στις εντυπώσεις , που ήταν ισορροπημένες στην πρώτη συζήτηση στη Βιέννη για το καθεστώς του Κοσόοβου υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε....Ένα πλήγμα προς στη διαδικασία ήταν ο θάνατος του μετριοπαθούς ηγέτη των Αλβανών του Κοσσυφεπεδίου Ρουγκόβα και τώρα στην ηγεσία του Κοσσυφοπεδίου βρίσκεται ένας μεγαλοστέλεχος του UCK , o οποίος διαδέχτηκε ήδη ένα πρωθυπουργό πρώην αρχηγό του UCK , ο οποίος οδηγήθηκε στη Χάγη για εγκλήματα πολέμου...
 

Να μην βγουν οι διπλωματικές βρωμιές των άλλων χωρών που εμπλέχτηκαν πολιτικά στην υπόθεση του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας. Σίγουρα θα είχε να βγάλει μπόλικες ο Μιλόσεβιτς....

Κοιτά αν εννοείς για διπλωματικές βρωμιές των Δυτικών τις γνωρίζουμε και πολύ καλά μάλιστα..
Προσωπικά εγώ δε θα δεχόμουν τις πληροφορίες που θα μου έδινε ο Μιλόσεβιτς ...
Όσο αξιόπιστες θα ήτανι οι καταγγελίες του Μιλόσεβις , τόσο αξιόπιστα έιναι και τα λόγια του Μπους , του Κλιντόν και των λοιπών.

Τώρα αν εννοείς για βρωμιές των Κροατών και λοιπά ήδη έχουν βγει...
Έχουν οδηγηθεί ήδη πολλοί Κροάτες στη Χάγη...
Μάλιστα ήταν ένας από τους λόγους που παρά λίγο δε θα παρέχοταν το καθεστώς υποψήφιας χώρας στην Κροατία καθώς δεν συνεργαζόταν με τη Χάγη...

Ντάξει δεν έχεις κι άδικο σε αυτό όμως όσο να ναι αν ξανάβγαιναν πράγματα στην φόρα ίσως χαλούσε η εικόνα κάποιων δυτικών πολιτικών και δημιουργούσε (βλαβερά για την μετέπειτα πολιτική τους ζωή) σκάνδαλα, και μάλιστα κατόπιν εορτής....

Παιδιά μάλλον από ότι φαίνεται δεν το σκότωσαν για να πετύχουν κάτι
άλλα από τη στιγμή που αν δεν κάνω λάθος(δεν βγήκαν ακόμη τα αποτελέσματα) του έδιναν φάρμακα για φυματίωση....................τι να υποθέση κανείς ότι τον βασάνιζαν έμμεσα σίγουρα.Τώρα για τα άλλα
μάλλον απόστολε αυτό που ήθελαν το πέτυχαν την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου
Μένει να δούμε μη πέσει και καμια" πέτρα" προς την ΠΓΔΜ(ναι ρε ΠΓΔΜ :P) και μετά ποιος ξέρει....................

Δεν πιστεύω ότι τον σκότωσαν άμεσα.

Μπορώ να δεχτώ ότι τον άφησαν να πεθάνει (που είναι πάλι δολοφονία) μη επιτρέποντας του την σωστή περίθαλψη που ζήτησε.\

Όσο για κίνητρα.

Να τελειώσει η φαρσα της δίκης του που δεν κατέληγε πουθενα.
Η τιμωρία του για την απείθια.

απλά σκέφτεσαι και βρίσκεις...

Αυτό δεν είναι ισχυρό κίνητρο για να το σκοτώσουν κατά τη γνώμη μου...
Πάντως εγώ πιστεύω ότι απλώς πέθανε...Μπορεί να κάνω λάθος...
Αλλά τώρα που το σκέφτομαι ίσως τον σκότωσαν γιατί είπαν από μέσα τους κάποτε θα πεθάνει δε πεθάνει κι αυτός ,ιδιαίτερα γιατί αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας , όποτε και να γίνει θα υπάρξουν κάποιοι που θα πουν "τον σκότωσαν" , ας τον αυτοκτονήσουμε τώρα να τελειώνουμε.... 8) 8) 8) 8)

Είδες... βρήκες και άλλο κίνητρο.... :P :P

Δεν νομίζω ότι θα τον σκότωναν για τιμωρία. Τεσπα...όπως και να έχει δεν νομίζω ότι για τα πολιτικά δρώμενα της Σερβίας έχει και ιδιαίτερη σημασία πλέον...

Ας τον αφήσουμε να αναπαυθεί στην κόλαση ή στον παράδεισο η όπου αλλου τέλος πάντων

Υπάρχουν αλήθεια τέτοια μέρη;;;

Χαχαχα...όπως έλεγε και στο South Park:

Παράδεισος, πληθυσμός: 3.157

Κόλαση, πληθυσμός: 5.608.759.334.291

;D ;D ;D

 :D :D :D :D :D :D
όντως

Εν αναμονή της τοξικολογικής εξέτασης

Καρδιακή προσβολή ήταν η αιτία θανάτου του πρώην Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, όπως ανακοινώθηκε και επίσημα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στη Χάγη. Αυτό προκύπτει από τo προκαταρκτικό πόρισμα της νεκροψίας-νεκροτομής, που πραγματοποίησαν στη σορό του Μιλόσεβιτς Ολλανδοί γιατροί, παρουσία Σέρβων ιατροδικαστών. Ωστόσο δε δόθηκαν λεπτομέρειες για τα αίτια της καρδιακής προσβολής, τα οποία θα διευκρινιστούν με τη διενέργεια τοξικολογικής εξέτασης. Την Κυριακή σύγχυση προέκυψε από την χειρόγραφη επιστολή, που παρουσίασε, ο δικηγόρος του Μιλόσεβιτς, Ζντένκο Τομάνοβιτς και φέρεται να έστειλε ο εκλιπών μια μέρα πριν το θάνατό του, στο Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, στην οποία ανέφερε, ότι του χορηγούνται λάθος φάρμακα και ζητούσε τη βοήθειά του. Ο πρώην ισχυρός άνδρας της Γιουγκοσλαβίας υποστήριζε, ότι επιχειρούν να τον δηλητηριάσουν και ότι στις τελευταίες εξετάσεις αίματος, που είχε κάνει εντοπίστηκε σε υψηλά επίπεδα ένα φάρμακο, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της λέπρας και της φυματίωσης. Η σορός του Μιλόσεβιτς θα παραδοθεί τη Δευτέρα στους οικείους του.

ΠΗΓΗ:news.ert.gr (http://news.ert.gr/3/213771.asp)

Ένα έχω να πω.
Milosevic got pwnd.

(μα τι καμένος που είμαι)

pwnd ???????????????????????????????????????????????? :???: :???: :???:

ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ Βρέθηκε νεκρός στο κελί του, φουντώνουν οι φήμες για «δηλητηρίαση», ενώ έμφραγμα έδειξε η νεκροτομή * Ρωσικό «κατηγορώ»

Εις θάνατον χωρίς ετυμηγορία

ΧΑΓΗ

Πρωί Σαββάτου ανακοινώθηκε ο θάνατος του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο κελί του στη Χάγη, ελάχιστες ώρες αργότερα, όμως, τα σενάρια για εγκληματική ενέργεια είχαν ήδη φουντώσει.

Ο δικηγόρος του αποκάλυψε επιστολή του Μιλόσεβιτς, μία ημέρα πριν από τον θάνατό του, με την οποία κατήγγελλε ότι «κάποιοι θέλουν να τον δηλητηριάσουν». Η ουσία της επιστολής περί χορήγησης «σκευασμάτων» άσχετων προς την ασθένειά του φαίνεται να επιβεβαιώνεται επισήμως.

Ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, βρέθηκε νεκρός στο κελί του το πρωί του Σαββάτου. Ο Μιλόσεβιτς, ο οποίος δικαζόταν για 66 κατηγορίες εγκλημάτων πολέμου -μεταξύ αυτών γενοκτονία- στην Κροατία, τη Βοσνία και το Κόσοβο, υπέφερε από χρόνια προβλήματα υγείας -κυρίως καρδιά και υπέρταση. Είχε συλληφθεί το 2001, η δίκη του άρχισε τον Φεβρουάριο του 2002, η ακροαματική διαδικασία επρόκειτο να επαναληφθεί αύριο και να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Μαΐου. Τον περασμένο μήνα το δικαστήριο είχε απορρίψει αίτημά του να μεταβεί στη ρωσική πρωτεύουσα για νοσηλεία. Εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών στη Μόσχα δήλωσε μετά τον θάνατο του Μιλόσεβιτς ότι οι Ρώσοι γιατροί «είχαν κάνει όλες τις προετοιμασίες και οι αρχές εγγυούνταν ότι θα συμμορφωθούν με όλες τις αξιώσεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία. Δυστυχώς όμως, παρά τις εγγυήσεις, το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα».

«Δεν δεχόμαστε τις κατηγορίες για αδιαφορία» στην υπόθεση Μιλόσεβιτς, απάντησε εκπρόσωπος του Δικαστηρίου στις αιτιάσεις ότι ο Μιλόσεβιτς θα μπορούσε να είχε σωθεί αν μετέβαινε στη Μόσχα.

Στην επιστολή του με ημερομηνία 10 Μαρτίου, ο Μιλόσεβιτς γράφει: «Θέλουν να με δηλητηριάσουν...»
«Θα με δηλητηριάσουν...»

Δεν ήταν όμως αυτή η σοβαρότερη καταγγελία. Η αποκάλυψη-βόμβα ήρθε από τον δικηγόρο του εκλιπόντος, Ζντένκο Τομάσεβιτς. Εξω από το Δικαστήριο, στη Χάγη, έδειξε στους δημοσιογράφους εξασέλιδη ιδιόχειρη επιστολή του Μιλόσεβιτς με παραλήπτη τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών. Στην επιστολή αυτή γράφει ότι οι αναλύσεις αίματος, που έγιναν στις 12 Ιανουαρίου και του κοινοποιήθηκαν από το ΔΠΔ τον Μάρτιο, ανέφεραν την παρουσία μεγάλης δόσης «ισχυρού φαρμάκου», αντιβιοτικού, που συνήθως χορηγείται για τη θεραπεία της λέπρας και της φυματίωσης. «Θέλουν να με δηλητηριάσουν», γράφει ο Μιλόσεβιτς στην επιστολή που έχει ημερομηνία 10 Μαρτίου.

Αργά χθες βράδυ ολοκληρώθηκε η νεκροψία στη σορό του, την οποία διέταξε ο πρόεδρος του ΔΠΔ Φάουστο Ποκάρ. Το πόρισμα της νεκροψίας αποδίδει το θάνατο του Μιλόσεβιτς σε οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η διαδικασία γινόταν παρουσία ενός Σέρβου παθολόγου στο ειδικό ινστιτούτο της Ολλανδίας. Αίτημα του δικηγόρου του τεθνεώτος να γίνει η νεκροψία στη Μόσχα απορρίφθηκε. Η ολλανδική τηλεόραση NOS, επικαλούμενη αξιωματούχο του Δικαστηρίου, μετέδωσε ότι σε αιματολογική εξέταση είχαν βρεθεί ξένες ουσίες. Η δικηγόρος-σχολιαστής του καναλιού Χαϊκελίνα Στιούαρτ, που παρακολουθεί τη δίκη από την πρώτη στιγμή, δήλωσε ότι «τα φάρμακα αυτά, χορηγούμενα με εκείνα που ο Μιλόσεβιτς έπαιρνε για την υπέρταση, ήταν "αντιπαραγωγικά". Γνωρίζουμε -είπε- ότι αυτή ήταν η αιτία θανάτου και δεν μπορεί κανείς να πει ότι επρόκειτο για φυσικό θάνατο».

Μέχρι χθες βράδυ δεν είχε καθοριστεί το πότε και το πού θα γίνει η κηδεία του Μιλόσεβιτς. Η γυναίκα του και ο γιος του, εναντίον των οποίων εκκρεμούν διεθνή εντάλματα σύλληψης, θέλουν η κηδεία να γίνει στη Μόσχα όπου ζουν. Ο αδελφός του, επίσης κάτοικος Μόσχας, είπε ότι θα πρέπει να ταφεί στη χώρα του, αφού «ήταν τέκνο της Σερβίας», ενώ η κόρη του, που ζει στο Μαυροβούνιο, ζήτησε να ταφεί στον οικογενειακό τάφο, σε ένα μικρό χωριό βορείως της Ποντγκόριτσα. Ο υπουργός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Σερβίας-Μαυροβουνίου ανακοίνωσε ότι η σορός του Μιλόσεβιτς θα παραδοθεί στην οικογένειά του σήμερα, όταν θα αποφασιστεί πού θα ταφεί.

Πριν από μία εβδομάδα, ο Σερβοκροάτης Μίλαν Μπάμπιτς, που είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 13 ετών και ήταν μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη Μιλόσεβιτς, είχε αυτοκτονήσει στο κελί του.


(Ασοσιέιτεντ - ΑΠΕ - Γαλλικό - BBC)


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/03/2006

Go wiki!!
http://en.wikipedia.org/wiki/Pwnd (http://en.wikipedia.org/wiki/Pwnd)

μην προτρέχετε...μη ψάχνετε με υποθέσεις...και κυρίως μη θέλετε να σχολιάζετε τα πάντα σαν τα γνωρίζετε από πρώτο χέρι...γιατί μερικές απόψεις είναι πολύ άκυρες...

περιμένετε...γουγλίστε...και σιγά σιγά που θα βγαίνουν τα πράγματα στη φόρα θα μαθαίνουμε...
απόστολε συνέχισε να ποστάρεις άρθρα...

παντογνώστες παντώς είδους...μάθετε να σιωπείτε πριν εκφέρετε εύκολες/ανούσιες γνώμες...

ixic_/kai min ksanakouso gia egklimata ton kroaton :P

Γιατί δεν έγιναν ?????????????????????????????????????????/ ^knuppel^ ^knuppel^ ^suspicious^ ^suspicious^ ^superconfused^

Του ΜΙΧΑΛΗ ΜΟΡΩΝΗ

Ο θάνατος του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο κελί της φυλακής δίνει νέα λάμψη στο φωτοστέφανο του ήρωα που του έχουν πλέξει οι φανατικοί υποστηρικτές του. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου η εικόνα του ουδέποτε αμαυρώθηκε.

Ούτε το καλοκαίρι του 1995, οπότε πρόδωσε στην κυριολεξία τους Σέρβους της Κροατίας και της Βοσνίας, τους οποίους είχε ξεσηκώσει λίγα χρόνια πριν προκειμένου να δημιουργήσει τη Μεγάλη Σερβία. Τότε, αντί να ενισχύσει τις δυνάμεις των Μπάμπιτς - Μάρτιτς και Κάρατζιτς - Μλάντιτς, που δέχονταν τη συντονισμένη επίθεση Κροατών και μουσουλμάνων, προτίμησε να σταματήσει τον εφοδιασμό τους και να τους απομονώσει κλείνοντας τα σύνορα. Και όλα αυτά για να ικανοποιήσει την αρχομανία του, αφού η επικράτηση των Κροατών και των μουσουλμάνων άνοιγε τον δρόμο για τις συμφωνίες του Ντέιτον, που εξασφάλιζαν την παραμονή του στην εξουσία.

Η «αγιοποίηση» του Μιλόσεβιτς στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να αποδοθεί απλώς σε θρησκευτικές και ιδεολογικές συγγένειες, αλλά κυρίως στην αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας να προσδιορίσει τα εθνικά συμφέροντα τη μεταψυχροπολεμική περίοδο. Η υποδοχή του στην Ελλάδα στις 16 Απριλίου 1991 ως αρχηγού κράτους, αν και ήταν πρόεδρος της Σερβίας, μιας από τις ομόσπονδες δημοκρατίες τής πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας, ταύτιζε την Αθήνα με τον αρχομανή Μιλόσεβιτς. Παίρνοντας θέση μ' αυτόν τον τρόπο στη γιουγκοσλαβική κρίση, πριν ξεσπάσουν οι αιματηρές συγκρούσεις και ενώ εταίροι και σύμμαχοι κατέβαλλαν απεγνωσμένες προσπάθειες από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο εκείνου του χρόνου να διατηρήσουν ενωμένη τη Γιουγκοσλαβία, η Αθήνα υπογράμμιζε τουλάχιστον την ιδιαιτερότητά της.

Η πρόσδεση στο άρμα του Μιλόσεβιτς εθεωρείτο ότι εξυπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα. Το «Memorandum on Yugoslav Macedonia» του υπουργείου Εξωτερικών στις 3/9/1991 τον εμφάνιζε ως τον μόνο ηγέτη της πρώην Γιουγκοσλαβίας ο οποίος αγωνίζεται για τη διατήρησή της. Γεγονός που θα απέτρεπε τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους στο όνομα της Μακεδονίας, το οποίο θα οδηγούσε στην αποσταθεροποίηση της περιοχής. Εναν μήνα όμως πριν την επίσκεψή του στην Αθήνα, δηλαδή το Μάρτιο του 1991, είχε δημοσιευθεί στην «Ε» η πληροφορία για τη συμφωνία Μιλόσεβιτς - Τούντζμαν, κατά τη συνάντησή τους στο Καραγιόργεβιτς της Βοϊβοντίνας, να επιλύσουν τις μεταξύ τους διαφορές με τον διαμελισμό της Βοσνίας. Γεγονός που δεν έπρεπε να αφήνει καμία αμφιβολία ότι Μιλόσεβιτς και Τούντζμαν ήταν οι ταραξίες των Βαλκανίων και ότι είχαν προδιαγράψει το τέλος της Γιουγκοσλασβίας. Το Βελιγράδι, άλλωστε, είχε απορρίψει στις αρχές του 1991 την πρόταση της Βοσνίας και της «Μακεδονίας» για τη δημιουργία μιας νέας ομοσπονδιακής - συνομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας ή μιας νέας ομοσπονδίας, χωρίς τη συμμετοχή της Κροατίας και της Σλοβενίας. Μια πρόταση που εξυπηρετούσε τον στόχο της Αθήνας να μην υπάρξει ανεξάρτητο κράτος με το όνομα της Μακεδονίας, όχι όμως και τα σχέδια του Μιλόσεβιτς.

Με αυτά τα δεδομένα δημιουργείται η εντύπωση ότι η πρόσδεση στο άρμα του Μιλόσεβιτς οφείλεται στην αποδοχή από την Αθήνα των σχεδίων του για κοινά σύνορα μεταξύ Σερβίας και Ελλάδας, που είχε εκμυστηρευθεί στον τότε υπουργό Εξωτερικών Α. Σαμαρά. Και ενισχύεται από την αφέλεια ή την απάτη ότι η περιβόητη «λαβίδα Σαμαρά» θα υποχρέωνε τα Σκόπια να απεμπολήσουν το όνομα της Μακεδονίας.

Στην έξαρση, όμως, του εθνικιστικού πυρετού του νεο-Μακεδονικού ουδείς συνειδητοποιούσε το κόστος της αποξένωσης της Αθήνας από εταίρους και συμμάχους, λόγω της άμεσης ανάμειξής της στις βαλκανικές διενέξεις. Διαφορετικά δεν θα γινόταν νύξη ακόμη και για σύνδεση του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου με αυτό της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Προς μεγάλη ικανοποίηση της Τουρκίας, η οποία δημιουργούσε την εικόνα της ήρεμης δύναμης και προωθούσε τις θέσεις της στα Βαλκάνια.

Βεβαίως, με τη στάση της κατά τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς το 1999 και με την έμμεση ανάμειξή της στην ανατροπή του Σλόμπο, έναν χρόνο αργότερα, η Αθήνα εξισορρόπησε την πολιτική της. Χωρίς μεγάλο κόστος για την κυβέρνηση Σημίτη, αν και η κοινή γνώμη παραμένει ακόμη και σήμερα πιστή στον «ήρωα» Μιλόσεβιτς και αδιαφορεί για τα εγκλήματα και τις προδοσίες του. Εκείνο που έχει σημασία γι' αυτήν είναι να διατηρήσει την ψευδαίσθηση ότι ο Μιλόσεβιτς είτε ενσάρκωνε ένα παρωχημένο όραμα είτε ασπαζόταν την Ορθοδοξία είτε αντιστεκόταν στους μεγάλους και ισχυρούς, ενώ το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η ικανοποίηση της αρχομανίας του.

ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

σαφώς και έγιναν! γι αυτό βγάζω τη γλώσσα,,,(κάποιοι κατάλαβαν εν πάσι περιπτώσει ;) )

από εκεί και πέρα...πρόκειται για μωρίας εγκώμιον να συγκρίνεις τα δύο πράγματα μεταξύ τους...

είναι τελείως ανόμοιο να συγκρίνεις τα εγκλήματα ενός μιλόσεβιτς με τα εγκλήματα ενός γκοντόβινα ή ενός φουρούντζια...

στη μια περίπτωση έχεις ένα μεγαλοιδεάτη αρχηγό κράτους, ο οποίος ευθύνεται για εγκλήματα σε βορρά νότο και δύση της υπο διάλυση ένωσής του και στη άλλη στρατηγούλιδες που στη περίοδο πολέμου έκαψαν κι ένα χωριό...

αυτό άλλωστε είναι και η μεγαλύτερη λύπη σήμερα των κροατών,,,πέθανε ο μιλόσεβιτς χωρίς να κριθεί.,,χωρίς να αποκτήσουν τη δικαίωση που ήθελαν στα μάτια του κόσμου,,,και τώρα μένει να κριθούν οι στρατηγίσκοι του που ήταν του βελινεκούς ...γκοτόβινα...και η συνιστάμενη που θα βγει στο τέλος στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας είναι ότι εντάξει ...πόλεμος ήταν ...και οι δύο έκαναν μαλακιούλες...φίλοι πάλι...

δεν πάει έτσι όμως...

xristoforos_
 

Δυστυχώς................ :'( :'(

ξκουζ μι?

ixic_

Από την Ιστορία η στερνή ετυμηγορία για Μιλόσεβιτς

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

«Φράνιο, Αδόλφος, Φράνκο, Σλόμπο. Τι ομάδα!» ήταν το μήνυμα του Τσίλε στον σερβικό ραδιοσταθμό, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

«Πέθανε. Ας ελπίσουμε ότι μετενσάρκωση δεν υπάρχει», ήταν το σχόλιο του Αλεξάντερ από το Σομπόρ. Τι εξέφραζε ο Μιλόσεβιτς; Ηταν ένας εθνικιστής στην εποχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης; Πώς αντιμετώπισε το τέλος του κομμουνισμού; Ποιος ο ρόλος του στις παραστρατιωτικές οργανώσεις; Τι ρόλο έπαιξε στην ιστορία της Γιουγκοσλαβίας και των Βαλκανίων γενικότερα; Ηταν εθνικός ήρωας ή μοιραίο πρόσωπο για τα σύγχρονα Βαλκάνια; Τέσσερις πανεπιστημιακοί και δύο πολιτικοί σκιαγραφούν το πορτρέτο του τελευταίου ηγέτη της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΣ καθηγητής Παντείου

«Η δαιμονοποίησή του διευκόλυνε την αμερικανική πολιτική»

«Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς εξέφρασε, με αυθεντικό τρόπο, τον σερβικό εθνικισμό, ακριβώς τη χρονική εκείνη συγκυρία που η εθνικιστική λογική θα κατέστρεφε τη Γιουγκοσλαβία. Η κοντόφθαλμη διεκδίκηση των εθνικών δικαιωμάτων της Σερβίας οδήγησε το σερβικό έθνος σε ήττες, ταπείνωση και, τελικά, σε περιθωριοποίηση», σημειώνει ο Δημήτρης Κώνστας, καθηγητής του Παντείου. «Δαιμονοποιήθηκε στη Δύση όχι μόνο λόγω του εθνικισμού του, αλλά επειδή η δαιμονοποίησή του αυτή διευκόλυνε την αμερικανική, κυρίως, πολιτική στα Βαλκάνια. Ακόμη και αν δεν υπήρχε Μιλόσεβιτς, ο κατακερματισμός της Γιουγκοσλαβίας και η αναβάθμιση κρατών-δορυφόρων στην περιοχή θ' αποτελούσε στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ για τη ΝΑ Ευρώπη. Η περίπτωση του Κοσόβου συνιστά καλή απόδειξη αυτής της αλήθειας. Γιατί πρέπει να ανεξαρτητοποιηθεί το Κόσοβο όταν δεν έχει πληρωθεί ούτε ένας από τους όρους των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, ιδιαίτερα όσον αφορά τα δικαιώματα της σερβικής μειονότητας και, παρά τους κινδύνους της ανεξαρτητοποίησης αυτής, όσον αφορά την εδαφική ακεραιότητα της ΠΓΔΜ; Το άλλοθι που προσέφερε το δέος για τον Μιλόσεβιτς είχε, προ πολλού, παύσει να είναι αξιόπιστο».

Ο κ. Κώνστας υποστηρίζει ότι «ο θάνατος αυτός αντί να ταυτίσει το γιουγκοσλαβικό δράμα με την τύχη ενός μοιραίου ηγέτη, κατά περίεργο τρόπο συμβάλλει στην ανάδειξη προβλημάτων της εποχής μας που ξεπερνούν τα ανθρώπινα μέτρα. Κυρίως, τη στενή σχέση ανάμεσα στην παγκόσμια ισορροπία ισχύος και τη διεθνή δικαιοσύνη, καθώς και την αδυναμία της τελευταίας να προστατεύσει τις αποφάσεις της από το στίγμα της πολιτικής σκοπιμότητας, ακόμη και σε κραυγαλέες περιπτώσεις, όπως αυτή του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς».

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΚΟΠΠΑ επ. καθηγήτρια Παντείου

«Πλήττεται η αξιοπιστία του Δικαστηρίου της Χάγης»

«Ηταν δαίμονας για τους μισούς, εθνικός ήρωας και πατριώτης για τους άλλους, υπήρξε το μοιραίο πρόσωπο για τα σύγχρονα Βαλκάνια», προσθέτει η Μαριλένα Κοππά, επίκουρη καθηγήτρια Βαλκανικής Πολιτικής στο Πάντειο, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

«Ο Μιλόσεβιτς ήταν προσωπικότητα αντιφατική, επιχείρησε να αντιμετωπίσει το τέλος του κομμουνισμού με "φυγή προς τα εμπρός", παίζοντας το εθνικιστικό χαρτί ώστε να αποφύγει την ουσιαστική αποκομμουνιστικοποίηση της πολιτικής ζωής της Σερβίας. Ενέπλεξε τη χώρα του σε τέσσερις πολέμους (με τη Σλοβενία και την Κροατία, τη Βοσνία- Ερζεγοβίνη και το Κόσοβο το 1999) που οδήγησαν σε ισάριθμες ήττες και μεγάλα ρεύματα Σέρβων προσφύγων προς τη Σερβία. Ενίσχυσε παραστρατιωτικές ομάδες, υποκίνησε ή στην καλύτερη περίπτωση επέδειξε ανοχή στα χειρότερα εγκλήματα πολέμου μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως τα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα. Υπήρξε αιτία ανείπωτης δυστυχίας και καταστροφής για χιλιάδες πολίτες της πρώην Γιουγκοσλαβίας».

Η κ. Κοππά υπογραμμίζει ότι «ο θάνατός του βάζει τέλος στη βασική υπόθεση μιας αμφισβητούμενης διαδικασίας, όπως αυτή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Γιουγκοσλαβία. Μαζί με την αυτοκτονία του Μίλαν Μπάμπιτς, πρώην προέδρου της αυτοανακηρυγμένης Σερβικής Δημοκρατίας της Κροατίας, στις 6 Μαρτίου, πλήττουν την αξιοπιστία του Δικαστηρίου και βάζουν τέλος σε οποιαδήποτε ελπίδα να μαθευτεί η αλήθεια για τα γεγονότα που σημάδεψαν τα Βαλκάνια».

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ αν. καθηγητής Παντείου

«Υπεύθυνος για τις ήττες του σερβικού έθνους»

«Τα Βαλκάνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου επηρέαστηκαν από δύο αντίρροπα ρεύματα. Το πρώτο έβλεπε προς τα πίσω, φέρνοντας ξανά στην επιφάνεια τα προγράμματα εθνικής ολοκλήρωσης του 19ου και του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Το δεύτερο προσέβλεπε στη συμμετοχή των βαλκανικών κρατών στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η Βουλγαρία και η Ρουμανία ακολούθησαν το δεύτερο ρεύμα και ως εκ τούτου είναι σήμερα μέλη του ΝΑΤΟ και θα ενταχθούν σύντομα στην Ε.Ε.», είναι το σχόλιο του Χαράλαμπου Παπασωτηρίου, αναπληρωτή καθηγητή στο Πάντειο. «Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς συνέβαλε στη διολίσθηση της παλαιάς Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας προς τους συγκρουόμενους εθνικισμούς, που τη διέλυσαν. Το 1987 μεταπήδησε από τον φθαρμένο κομμουνισμό στον τότε αναδυόμενο σερβικό εθνικισμό, εξασφαλίζοντας την πολιτική κυριαρχία του στη Σερβία για 13 χρόνια. Υπήρξε ο κυριότερος, αν και όχι ο αποκλειστικός, υπεύθυνος για τους τέσσερις πολέμους της γιουγκοσλαβικής διαδοχής, κατά τους οποίους το σερβικό έθνος γνώρισε ήττες και υποχωρήσεις. Η Σερβία με δυσκολία σήμερα προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από τις επιλογές του και να ακολουθήσει με καθυστέρηση τον δρόμο προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΖΙΑΜΠΙΡΗΣ λέκτορας Παν. Πειραιώς

«Στα 13 χρόνια της εξουσίας του απέτυχε παταγωδώς»

Κυρίαρχο στις διεθνείς σχέσεις των Βαλκανίων τη δεκαετία του 1990, ενσαρκωτή με τον πλέον αυθεντικό τρόπο του σερβικού εθνικισμού χαρακτηρίζει τον Μιλόσεβιτς ο Αριστοτέλης Τζιαμπίρης, λέκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. «Συνομίλησε και διαπραγματεύτηκε με τους κορυφαίους εκπροσώπους της διεθνούς κοινότητας, αλλά και θαυμάστηκε από πολλούς Ελληνες πολίτες και πολιτικούς. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα για το πώς πρέπει να αξιολογηθεί η ζωή και η δράση του. Σε τελική ανάλυση, η σκληρή γοητεία της πολιτικής επιτάσσει η οποιαδήποτε αξιολόγηση να γίνει εκ του τελικού αποτελέσματος και όχι σε επίπεδο προθέσεων ή ιδεολογικών "πιστεύω". Στα 13 χρόνια της εξουσίας του ο Μιλόσεβιτς απέτυχε παταγωδώς να δημιουργήσει μια Μεγάλη Σερβία. Οι Σέρβοι ηττήθηκαν στον πόλεμο με την Κροατία και η μεγάλη μειονότητά τους στην Κράινα πήρε το δρόμο της προσφυγιάς. Στη Βοσνία οι σερβικές επιδιώξεις δεν επετεύχθησαν, ενώ οι ενέργειες του Μιλόσεβιτς στο Κόσοβο επέτρεψαν τη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση του 1999 και πιθανώς την ανεξαρτησία της περιοχής κατά το τρέχον έτος. Σε προσωπικό επίπεδο ο Μιλόσεβιτς έχασε την εξουσία, η οικογένειά του αναγκάστηκε να φύγει από τη Σερβία, ενώ ο ίδιος βρέθηκε κατηγορούμενος στη Χάγη για αποτρόπαια εγκλήματα».

Ο κ. Τζιαμπίρης εκτιμά ότι «η Σερβία μετά τον Μιλόσεβιτς βρέθηκε απομονωμένη διεθνώς, ηττημένη σε σειρά πολέμων, με διαλυμένη οικονομία και φαινόμενα έντονης διαφθοράς και εγκληματικότητας και δυστυχώς, εκ του αποτελέσματος, η Ιστορία δεν μπορεί παρά να κρίνει το αποτέλεσμα του έργου του Μιλόσεβιτς αρνητικά».

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ Ποινικολόγος

«Αυτοί που τον συνεχάρησαν στο Ντέιτον, τον παρέπεμψαν»

Την τριετία 1998-2000, όπου συνήντησε στο Βελιγράδι τρεις φορές τον εκλιπόντα, θυμάται ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, ποινικολόγος και πρώην βουλευτής της Ν.Δ. «Η πρώτη φορά ήταν κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών, όταν με παρακάλεσε να εκπροσωπήσω το γιο του σε δύο υποθέσεις που αφορούσαν δυσφημιστικά γι' αυτόν δημοσιεύματα, ενός αυστριακού και ενός ελληνικού περιοδικού. Τη δεύτερη φορά όταν τον επισκέφθηκα με τον Μίκη Θεοδωράκη και η τελευταία μας συνάντηση ήταν τον Ιούνιο του 2000, περίπου τρεις μήνες πριν από την ανατροπή του. Οι εντυπώσεις μου: ένας πολιτικός με πολύ ισχυρή και έντονη προσωπικότητα, προσκολλημένος στην εξουσία και ταυτόχρονα ιδιαίτερα γοητευ
τικός στην προσωπική του επαφή. Είναι παραδεκτό απ' όλους ότι καθοριστική ήταν πάνω του η επιρροή της γυναίκας του Μ. Μάρκοβιτς, η οποία τον έσπρωξε στην επιλογή μιας σκληρής και αντιδημοκρατικής αντιμετώπισης της αντιπολίτευσης μετά τις δημοτικές εκλογές του 1997».

Ο ίδιος θυμάται ότι στην τελευταία τους συνάντηση, το καλοκαίρι του 2000, το στενό του περιβάλλον τον κρατούσε απομονωμένο και δεν είχε συνειδητοποιήσει τις ουσιαστικές διαφοροποιήσεις στη λαϊκή βάση. Δεν είχε αντιληφθεί ότι και ο στρατός και η αστυνομία, που ήταν τα στηρίγματά του, είχαν αποστασιοποιηθεί, κάτι που καταδείχθηκε στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2005.

«Για τους περισσότερους αντιπάλους του Σέρβους, ο Μιλόσεβιτς έπρεπε να λογοδοτήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης της πατρίδας του, διότι μόνο έτσι όπως ισχυρίζονται θα επιτυγχάνονταν η αναγκαία εθνική κάθαρση. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες του πολυσέλιδου κατηγορητηρίου το οποίο του είχε απαγγελθεί στη Χαγη, θα πρέπει όμως εδώ να επισημανθεί το εξής παράδοξο: οι πολιτικοί ηγέτες που διαπραγματεύτηκαν μαζί του και τον συνεχάρησαν για τη συμφωνία του Ντέιτον το 1995 ήταν οι ίδιοι που επεδίωξαν με κάθε τρόπο την παραπομπή και καταδίκη του στη Χάγη. Σήμερα μετά το θάνατό του, δεν θα υπάρξει δικαστική κρίση και θα περιμένουμε με νηφαλιότητα την κρίση της Ιστορίας».

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ

«Καταστροφικός ο ρόλος του για Γιουγκοσλαβία - Βαλκάνια»

«Σε σχέση με τον Μιλόσεβιτς υπάρχουν δύο διαφορετικά ζητήματα», μας λέει ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ. «Το ένα αφορά το ρόλο που έπαιξε στην Ιστορία της Γιουγκοσλαβίας και των Βαλκανίων γενικότερα. Ηταν ένας ρόλος καταστροφικός. Θυμίζω ότι ξεκίνησε με το μεγάλο ιστορικό σχέδιό του να εξαφανίσει την κληρονομιά του Τίτο και τις εξαιρετικά πολύπλοκες ρυθμίσεις που αυτός είχε καθιερώσει για να εξασφαλίσει την ειρηνική συνύπαρξη και ανάπτυξη τόσων πολλών εθνοτήτων μέσα σε μια χώρα. Η απόπειρα να εγκαθιδρύσει ο Μιλόσεβιτς είτε μια σερβική πρωτοκαθεδρία παντού είτε να οικοδομήσει τη λεγόμενη Μεγάλη Σερβία άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, οι άνεμοι του οποίου σάρωσαν τα πάντα. Το δεύτερο ζήτημα αφορά τη δίκη. Δεν πιστεύω ότι ηττήθηκε η μοναδική αρχή του νομικού πολιτισμού, που λέει ότι δεν επιβάλλονται ποινές χωρίς προηγούμενο νόμο και από ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν, το δικαστήριο που δίκαζε τον Μιλόσεβιτς χαρακτηρίζεται ισχυρά από τη σκοπιμότητα, και επιπλέον με την εκεί παραπομπή του αποφεύχθηκε η μοναδική πραγματική καθαρτήρια λύση, που θα ήταν βεβαίως η πολιτική καταδίκη και ανατροπή των όσων πρέσβευε ο Μιλόσεβιτς από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους και με ενδεχόμενες ποινικές συνέπειες».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ. Οι πρώτες ιστολογικές εξετάσεις της σορού του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου της Χάγης δεν έφεραν στο φως κάποιο στοιχείο, το οποίο να στηρίζει τη θεωρία της δηλητηρίασης του εκλιπόντος. Την ίδια ώρα, συνεχιζόταν χθες η προσέλευση των οπαδών του Σέρβου ηγέτη στο Μουσείο της Επανάστασης, ώστε να αποτίσουν τον ύστατο φόρο τιμής. Η κηδεία του Μιλόσεβιτς αναμένεται να γίνει σήμερα στη γενέτειρά του, το Ποζάρεβατς. Εκατοντάδες Σέρβοι έσπευσαν και χθες να επισκεφθούν τη σορό στην αίθουσα όπου ο Τίτο υποδεχόταν ξένους ηγέτες. Στο μεταξύ, ο υπεύθυνος της γραμματείας του κέντρου κράτησης της Χάγης, Χανς Χολτχάους, αποκάλυψε χθες ότι παράνομη ουσία είχε εντοπισθεί και κατασχεθεί από το κελί του πρώην προέδρου. «Ελήφθησαν άμεσα μέτρα, αμέσως μετά τον εντοπισμό παράνομης ουσίας, αλλά δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες», είπε ο κ. Χολτχάους, που σε προηγούμενες δηλώσεις του είχε παραδεχθεί τον εντοπισμό της ουσίας rifampicin, που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της λέπρας και της φυματίωσης, στο κελί του Μιλόσεβιτς.

«Μέχρι στιγμής, οι πρώτες εξετάσεις δεν αποκάλυψαν κανένα ίχνος δηλητηρίου. Οφείλω, ωστόσο, να τονίσω ότι οι εξετάσεις αυτές είναι πολύ πρώιμες», είπε χθες ο δικαστής Φάουστο Ποκάρ, ο οποίος διέψευσε τους ισχυρισμούς του Χολτχάους. «Δεν έχουν βρεθεί ίχνη rifampicin, ενώ είναι απίθανο να έλαβε την ουσία τις τελευταίες ημέρες πριν από τον θάνατό του», κατέληξε ο Ιταλός πρόεδρος του δικαστηρίου.

Η αρχική αναφορά των παθολογοανατόμων της Χάγης αποδίδει τον θάνατο του Σέρβου ηγέτη σε ανακοπή καρδιάς. Ο ειδικός τοξικολόγος του Πανεπιστημίου του Γκρόνινγκεν, δρ Ντόναλντ Ούγκες, μέλος της ιατρικής ομάδας η οποία είχε εξετάσει τον Μιλόσεβιτς τον Ιανουάριο, είχε αναφέρει στις αρχές της εβδομάδας την πεποίθησή του πως ο Σέρβος πρόεδρος πήρε εν γνώσει του βλαβερά φάρμακα, ώστε να ενισχύσει τα επιχειρήματά του για νοσηλεία στη Μόσχα, όπου ζουν ο αδελφός και η σύζυγός του.

Θα παραστεί ο Zιουγκάνοφ

Στο μεταξύ, αμφίβολη είναι η παρουσία της συζύγου του Μιλόσεβιτς, Μίρα Μάρκοβιτς, και του γιου του, Μάρκο, στη σημερινή κηδεία του εκλιπόντος στο Ποζάρεβατς.

Ο Ρώσος ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος, Γεβγκένι Ζιουγκάνοφ, που έφθασε χθες στο Βελιγράδι για να παραστεί στην κηδεία, ανέφερε ότι οι στενοί συγγενείς του Μιλόσεβιτς ίσως να μην ταξιδέψουν στη Σερβία. «Βρίσκομαι σε διαρκή επαφή με την οικογένεια. Η σερβική κυβέρνηση, όμως, δεν προσέφερε εγγυήσεις στους οικείους του Μιλόσεβιτς. Η απώλεια του πατέρα είναι ήδη πολύ οδυνηρή για τον Μάρκο, δεν του αξίζει να χάσει και τη μητέρα του», είπε ο κ. Ζιουγκάνοφ, υπονοώντας ότι η Μίρα Μάρκοβιτς κινδυνεύει να συλληφθεί άμα τη αφίξει της στη Σερβία.

Μήνυμα SMS έκανε χθες τον γύρο στα κινητά τηλέφωνα όσων είχαν παίξει ενεργό ρόλο στην αντιπολίτευση στο καθεστώς Μιλόσεβιτς, με το οποίο οι πάλαι ποτέ σύντροφοι καλούν σήμερα σε διαδήλωση διαμαρτυρίας, η οποία θα πραγματοποιηθεί παράλληλα με την κηδεία.

Το μήνυμα καλεί σε συγκέντρωση στην Πλατεία της Δημοκρατίας, συνήθης τόπος διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος τη δεκαετία του 1990. «Η άνοιξη ήλθε νωρίς φέτος. Ελάτε όλοι να ευχηθούμε μαζί να μην ξαναζήσουμε καθεστώς σαν του Μιλόσεβιτς. Μεταδώστε το μήνυμα αυτό», αναφέρει το SMS.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Περίληψη:Σύμφωνα με τις πρώτες τοξικολογικές εξετάσεις δε βρέθηκε κάποιο ίχνος δηλητηρίου στη σορρό του Σλμποταν Μιλόσεβιτς.Επίσης σήμερα θα γίνει η κηδεία του Μιλόσεβιτς στη γενέτειρα του , το Ποζάρεβατς.Χθες το βράδυ κυκλοφόρησε ένα SMS στο οποίο αναφέρεται:«Η άνοιξη ήλθε νωρίς φέτος. Ελάτε όλοι να ευχηθούμε μαζί να μην ξαναζήσουμε καθεστώς σαν του Μιλόσεβιτς. Μεταδώστε το μήνυμα αυτό»

Πάντως 300.000 κόσμος στην κηδεία του δεν είναι και λίγος εν αντίθέση με τους 2000 που αντέδρασαν
στην κηδεία του
Εντάξει ευθύνεται για κάποια εγκλήμaτα πολέμου αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό όπως θέλουν να το παρουσιάσουν ορισμένοι

Διαστάσεις

Tο λάθος του μεγιστάνα

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Θεωριών συνωμοσίας τέλος: ο Μιλόσεβιτς πέθανε από φυσικά αίτια. H κληρονομιά που αφήνει στη Σερβία, όμως, είναι βαριά.

Στο Βελιγράδι: ο Κάριτς και η σύζυγός του χαιρετούν τους υποστηρικτές τους σε συγκέντρωση που έγινε τον περασμένο Ιανουάριο

Το Πετς είναι μια πόλη που βρίσκεται στο Νοτιοδυτικό Κόσοβο. Από εδώ κατάγεται ένας κύριος που κατάφερε με αδιαφανείς διαδικασίες να γίνει ο πιο πλούσιος άνθρωπος της χώρας του, προτού ασχοληθεί με την πολιτική και καταλάβει την τρίτη θέση στις προεδρικές εκλογές του 2004 με ποσοστό 18%. H συνέχεια είναι σχεδόν προβλέψιμη: ο κύριος αυτός διώκεται σήμερα για σειρά κατηγοριών, όπως φοροδιαφυγή και κατάχρηση εξουσίας, αλλά έχει γίνει λαγός. Στη Ρωσία, όπου πιθανότατα έχει καταφύγει μαζί με με άλλους φυγόδικους, αυτούς τους τύπους τους ονόμασαν «ολιγάρχες». Στη Σερβία τους αποκαλούν απλώς tycoons.

Τη δεκαετία του '80, όταν η οικονομία της αγοράς άρχισε να κάνει τα πρώτα της βήματα στη Γιουγκοσλαβία, ο Μπογκολιούμπ Κάριτς ίδρυσε με τους αδελφούς του μια μικρή ιδιωτική επιχείρηση. Όπως γράφει η Ελέν Ντέσπιτς-Πόποβιτς στη Λιμπερασιόν, ο Μιλόσεβιτς τον είχε προσέξει από τότε. Κι όταν ανέλαβε την εξουσία και άρχισε να μοιράζει τα πόστα, του επέτρεψε να ανοίξει την πρώτη ιδιωτική τράπεζα του Βελιγραδίου. Στη συνέχεια, ο Κάριτς απέκτησε τον έλεγχο της Mobtel, της πρώτης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας που ιδρύθηκε από κοινού με το κράτος το 1994, ενώ αγόρασε ακόμη τη ΒΚ Television, τρίτο σε τηλεθέαση κανάλι, και ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Τα συμφέροντά του επεκτείνονταν εκείνη την εποχή σε 15 χώρες, αλλά η τύχη του ήταν δεμένη με εκείνη του Μιλόσεβιτς. Όταν ο τελευταίος ανατράπηκε, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. H κυβέρνηση Τζίντζιτς αποφάσισε να φορολογήσει τα extra profits (παράνομα κέρδη) που είχε αποκομίσει τα προηγούμενα χρόνια και να εξετάσει τη νομιμότητα της ίδρυσης της τράπεζάς του. Εκείνος απάντησε όπως ακριβώς ο Μπερλουσκόνι: με τη δημιουργία ενός προσωποπαγούς κόμματος που το ονόμασε Pokret Snaga Serbije. Snaga, στα σερβικά, σημαίνει «δύναμη» - μία σαφής παραπομπή στο κόμμα Φόρτσα Ιτάλια του Ιταλού πρωθυπουργού. Αλλά ο Κάριτς υπερτίμησε τη δύναμή του. Και όταν άρχισε να εξαγοράζει τις ψήφους βουλευτών του εύθραυστου κυβερνητικού συνασπισμού και να απειλεί ότι θα τον ανατρέψει, ολόκληρη η πολιτική και δικαστική εξουσία στράφηκε εναντίον του.

Τον περασμένο Δεκέμβριο, οι αρχές προχώρησαν στην εθνικοποίηση της Mobtel και τη σύλληψη τριών στελεχών της: όπως αποδείχθηκε, το κράτος δεν εισέπραξε ποτέ μερίσματα, αφού η εταιρεία εμφανιζόταν με πλαστούς ισολογισμούς να μην έχει κέρδη. Το επόμενο βήμα φαίνεται ότι θα είναι η άρση της άδειας λειτουργίας της ΒΚ Television. Από την εξορία του, ο Κάριτς καταγγέλλει ότι είναι θύμα πολιτικών διώξεων. Και υπό μία έννοια έχει δίκιο. Όπως σημειώνει ο Μίσα Μπέρκιτς, συντάκτης του περιοδικού Ekonomist και μέλος της πρώτης επιτροπής κατά της διαφθοράς που δημιουργήθηκε στη Σερβία, «όλοι οι άλλοι tycoons που έκαναν περιουσίες την εποχή του Μιλόσεβιτς βρίσκονται πάντα στις θέσεις τους και εξακολουθούν να πλουτίζουν». Μάλλον ήταν πιο έξυπνοι. Ή πιο ρεαλιστές.

LINK: http://diastaseis.blogspot.com  (http://diastaseis.blogspot.com)