THMMY.gr

Ποιος έχει σειρά μετά τους Νίνη, Φετφατζίδη;

Η μνήμη δεν είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει ως έθνος, αν και πιστεύω ότι από την εποχή εξάπλωσης του Διαδικτύου και μετά (οπότε και ο πολλαπλασιασμός των πληροφοριών ακολούθησε γεωμετρική πρόοδο) όσο μεγαλώνει η χωρητικότητα της μνήμης των υπολογιστών περιορίζεται η διάρκεια της μνήμης των ανθρώπων.

Του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου

Και όχι μόνο στην Ελλάδα. Είναι, νομίζω, ελάχιστοι όσοι μπορούν να θυμηθούν τον θόρυβο που κάναμε στον αθλητικό τύπο όταν ο Νίνης ήρθε στο προσκήνιο. Η υπερβολή, μια ιδιότητα που μας χαρακτηρίζει, μαζί με τη δίψα μας να δούμε δημιουργικούς ποδοσφαιριστές σε ένα πρωτάθλημα που κυριαρχούν οι ξένοι μεσοεπιθετικοί, μας οδήγησε με όσα γράφαμε ή λέγαμε πολλοί από εμάς να κάνουμε περισσότερο ζημιά από ό,τι να βοηθήσουμε -στον βαθμό που μπορούμε- την εξέλιξη του νεαρού μεσοεπιθετικού του «τριφυλλιού».

Ακόμη περισσότερο, επειδή ήταν προφανές ότι είχαμε να κάνουμε με έναν πολύ προικισμένο ποδοσφαιριστή, αντί να δώσουμε βάρος στην ωρίμανσή του με τη μετρημένη αγωνιστική χρησιμοποίησή του (που θα υποστηριζόταν από ένα πρόγραμμα το οποίο θα κατάρτιζαν γυμναστές και προπονητές), δεν τον προστατεύσαμε ούτε στις εθνικές ούτε στον ΠΑΟ. Μετά ήρθαν η κούραση, ένας τραυματισμός, το διάστημα επαναφοράς, μία αγωνιστική περιθωριοποίηση στον ΠΑΟ και ο Νίνης, που θα έπρεπε να έχει εξελιχθεί ακόμα περισσότερο, δείχνει στάσιμος. Οι περισσότεροι περιμένουμε να δούμε αν φέτος θα μπορέσει να παρουσιάσει στο γήπεδο το ταλέντο του, το οποίο δεν αμφισβητείται, αλλά πιο πολύ από όλα να δούμε αν η αγωνιστική συμπεριφορά του θα έχει διάρκεια. Διότι αν στο τέλος της χρονιάς διαπιστώσουμε ότι αυτή η βασική αγωνιστική αρετή τού λείπει θα έχουμε να κάνουμε με μία ακόμη ιστορία ενός ταλέντου που θα μπορούσε να εξελιχθεί διαφορετικά. Αυτό το λάθος που πιστεύω ότι κάναμε με τον Νίνη πάμε να το επαναλάβουμε με τον Φετφατζίδη.

Η πολύ καλή απόδοσή του τον φέρνει στην Εθνική Ανδρών, μπαίνει στην αποστολή για τα δύο παιχνίδια των προκριματικών, ενδιάμεσα θα γυρίσει στην αποστολή των Ελπίδων για το παιχνίδι με τους Τσέχους, μετά στην Ανδρών και επιστροφή στον Ολυμπιακό. Οι αυξημένες αγωνιστικές υποχρεώσεις και η κούραση από τα ταξίδια επιβαρύνουν τον οργανισμό του νεαρού και αναρωτιέμαι αν έχουν συνυπολογίσει αυτό το ρίσκο τόσο στον Ολυμπιακό όσο και στην Εθνική. Μία μελέτη του περίφημου ιατρικού κέντρου της Μίλαν, που είναι γνωστή από το 2007, δείχνει ότι ένας νεαρός ή μεγάλης ηλικίας ποδοσφαιριστής που παίζει δεύτερο παιχνίδι μέσα σε 72 ώρες έχει 60% περισσότερες πιθανότητες να τραυματιστεί από κάποιον άλλον ποδοσφαιριστή που είχε την ευκαιρία να ξεκουραστεί 5 μέρες ανάμεσα στα δύο παιχνίδια. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να πάει στην Εθνική ο Φετφατζίδης. Να πάει, αλλά σε μία από τις δύο Εθνικές. Αν τον κάνουμε και αυτόν «μπαλάκι» χωρίς να φροντίσουμε πώς θα προστατεύσουμε την αγωνιστική υγεία του, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος της στασιμότητας.

Τόσο η περίπτωση του Νίνη όσο και αυτή του Φετφατζίδη, που κι αυτόν κάποιοι βιάστηκαν να τον «βαφτίσουν» Μέσι, δείχνουν μία βασική αδυναμία που έχουμε στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των ταλέντων. Ενώ μπορούμε να εντοπίσουμε με σχετική ευκολία έναν νεαρό ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, δεν έχουμε την απαραίτητη τεχνογνωσία που θα βοηθούσε στην εξέλιξη και την ωρίμανσή του. Ενα ταλέντο δεν ωριμάζει μόνο με τα παιχνίδια. Είναι ένας ανθρώπινος οργανισμός που εξελίσσεται, σωματικά και ψυχολογικά. Επομένως χρειάζεται διαφορετικό πρόγραμμα εκγύμνασης, διατροφής, καθοδήγησης και αγωνιστικής τριβής σε σχέση με έναν 22χρονο, για παράδειγμα.

Η προχειρότητα σκοτώνει

Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες νεαρών ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, οι οποίοι, παρά το μεγάλο ταλέντο τους, χάθηκαν, επειδή εκείνοι που έπρεπε δεν ασχολήθηκαν και με την ψυχολογική ωρίμανσή τους, η οποία είναι καθοριστική για τον χαρακτήρα τους και την ένταξή τους στην ομάδα και την κοινωνία. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και απαιτητικό.

Οι ποδοσφαιριστές στο υψηλό επίπεδο πιέζονται από πολλές πλευρές, κάποιες από τις οποίες θα πρέπει να προετοιμαστούν να τις διαχειριστούν μόνοι τους. Μην παραγνωρίζετε τον ρόλο που μπορεί να παίξει το οικογενειακό περιβάλλον. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις πατεράδων που η μεγαλομανία ή η απληστία τους υπονόμευσε την ποδοσφαιρική εξέλιξη ταλαντούχων παιδιών. Το ζήτημα της ανάδειξης και διαχείρισης ταλέντων στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται με μεγάλη προχειρότητα. Στο μυαλό πολλών αρκεί ο ταλαντούχος νεαρός να «πάρει παιχνίδια» και πέρα τούτων ελάχιστα ή τίποτα. Μεγάλες ομάδες που δαπανούν χρήματα -όσα δαπανούν- για τα έξοδα λειτουργίας των ακαδημιών τους και επειδή τα ρόστερ τους είναι ήδη πλήρη -συχνά με μέτριους ξένους ποδοσφαιριστές- δίνουν δανεικούς σε μικρότερες ομάδες κάποιους από τους ταλαντούχους νεαρούς που έβγαλαν οι ακαδημίες τους ή που απέκτησαν με μεταγραφή. Και τους δίνουν δανεικούς χωρίς όρους και προϋποθέσεις σε ομάδες με πολύ λιγότερους πόρους, δυνατότητες και ειδικευμένους ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την εξέλιξη του νεαρού ποδοσφαιριστή.

Πολλές φορές και οι ίδιες οι ομάδες που έδωσαν τους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές δανεικούς αδιαφορούν για την εξέλιξή τους. Είναι δυνατόν να δίνεις δανεικό έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, μία επένδυση που μπορεί να αποδώσει μελλοντικά, και να μη βάζεις μία ρήτρα για τον ελάχιστο αριθμό παιχνιδιών που θα παίξει ο νεαρός; Για ποιον λόγο τον δίνεις δανεικό αν δεν διασφαλίζεις τις προϋποθέσεις για να αποκτήσει αγωνιστικές παραστάσεις, οι οποίες μαζί με κάποια άλλα στοιχεία θα βοηθήσουν την εξέλιξη και την ωρίμανσή του; Η προχειρότητα σκοτώνει και τα ταλέντα.


http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=22617&autid=6

ολο αρθρα,αφιερωματα κλπ ...θα το καψουν το παιδι(φετφα)

p.s.να αποφασισουν ποια απο ολες τις εθνικες θα τον εχει....μια η νεων μετα ελπιδων τωρα ανδρων και τουμπαλιν...ελεος δλδ

μετα απο αυτους, αυτος

http://www.sc-heerenveen.nl/pageid=502/showPopup=true/Home.html

Τραγικό αυτό με την Ελπίδων... αφού το πήρε στην Ανδρών το παλικάρι δεν πρέπει να πάει στις Ελπίδες...

Διαβάστε το άρθρο για τη Μασια στο sport24 για το πως βγαίνουν εκεί τα ταλέντα