THMMY.gr

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
πηγή: http://aristerovima.gr/details.php?id=384

Η μοναδική έξοδος κινδύνου ήταν δίπλα στην κύρια είσοδο, κλειδωμένη και απροσπέλαστη από τους καπνούς. Το τηλεχειριστήριο που θα μπορούσε να την ανοίξει είχε χαθεί. Οι 27 εργαζόμενοι εγκλωβίστηκαν σε μια σιδερένια κλούβα και θα είχαμε θρηνήσει περισσότερα θύματα αν συμπτωματικά δεν είχε μείνει ανοιχτή μια πόρτα διαφυγής για να αερίζεται ο χώρος, επειδή μύριζε μια τουαλέτα. Σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα πυρασφάλειας, έλλειψη των απαιτούμενων από το νόμο πιστοποιητικών και απουσία σχετικής εκπαίδευσης του προσωπικού.
Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, το πόρισμα της Επιθεώρησης του υπουργείου Εργασίας για τις συνθήκες του τραγικού θανάτου τριών εργαζομένων της Marfin ύστερα από τον εμπρησμό του μοιραίου υποκαταστήματος της οδού Σταδίου με βόμβα μολότοφ, στη διάρκεια της απεργιακής πορείας της 5ης Μαίου. Προσθέστε τις καταγγελίες εργαζομένων ότι στελέχη της εταιρείας τους απαγόρεψαν κατηγορηματικά να φύγουν, παρότι αρκετοί το είχαν ζητήσει, λέγοντας χαρακτηριστικά «όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά», ότι κλείδωσαν το κτίριο κι έφτασαν να τους κόψουν το Διαδίκτυο για να μην ακούνε οι εργαζόμενοι τις Σειρήνες του έξω κόσμου, τη φωνή του δίκιου και της τάξης τους, για να μη γίνει ο φόβος οργή και η οργή αγώνας.
Λίγο αργότερα, ο πρόεδρος της Marfin Ανδρέας Βγενόπουλος θα έκανε λόγο για «άριστα οργανωμένη δολοφονική επίθεση που δεν θα σταματούσε αν δεν υπήρχαν νεκροί» και για «κομματικούς και συνδικαλιστικούς μηχανισμούς» που συντηρούν τους ηθικούς αυτουργούς. Στο πλευρό του βρέθηκαν οι γνωστοί τηλεοπτικοί εισαγγελείς, που έσπευσαν να εκμεταλλευθούν τη δικαιολογημένη οργή για τον άδικο θάνατο τριών νέων ανθρώπων, με στόχο να ενοχοποιήσουν την κονωνική και πολιτική Αριστερά. Στα μάτια των τρομαγμένων νοικοκυραίων, η σφιγμένη γροθιά του διαδηλωτή έπρεπε οπωσδήποτε να ταυτιστεί με τη μολότοφ του εγκληματία- κρετίνου ή του επαγγελματία προβοκάτορα- από την πλευρά του πολιτικού αποτελέσματος δεν έχει την παραμικρή διαφορά- που εκτελεί εν ψυχρώ αθώους κραυγάζοντας «κάψτε τους όλους»!
Και τώρα; Είδατε μήπως στα δελτία των οκτώ της Παρασκευής τους ίδιους εισαγγελείς να εγκαλούν την εργοδοσία της Marfin για βαρειά, εγκληματική αμέλεια; Είδατε τα μεγάλα κανάλια να κάνουν πρώτο θέμα την βαρύτατη αποκάλυψη για το φονικό που τόσο τους είχε συγκλονίσει στις 5 Μαίου και να στηλιτεύουν έναν μεγαλοεπιχειρηματία που χρησιμοποιεί τους εργαζόμενούς «του» σαν ανθρώπινες ασπίδες, αναλώσιμους ανιχνευτές σε κοινωνικό ναρκοπέδιο; Είδατε να στηλιτεύουν τον μέχρι χθες υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοίδη που δεν κατάφερε πέντε μήνες τώρα να πιάσει τους φυσικούς αυτουργούς, παρότι το κέντρο της Αθήνας ήταν γεμάτο κάμερες ηλεκτρονικού χαφιεδισμού και κάθε κανάλι καυχιόταν ότι είχε έναν «αυτόπτη μάρτυρα» της τραγωδίας;
Όχι βέβαια. Τους φτάνει που χρησιμοποίησαν τα καμένα κορμιά τριών ανθρώπων του μόχθου για να χτυπήσουν τους αγώνες εκατοντάδων χιλιάδων, εκατομμυρίων συναδέλφων τους σε μια ατμόσφαιρα παραλυτικού τρόμου. Και σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν, έστω και προσωρινά. Ποιος ξέρει πως θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αν δεν είχε μεσολαβήσει, σαν από μηχανής θεός για το κεφάλαιο και την κυβέρνηση, αυτή η τραγωδία, τη στιγμή που η καυτή απεργιακή άνοιξη έφερνε στην Αθήνα κάτι από τον αέρα του «Αργεντινάσο», με μια γύρη πολιτικής ανυπακοής και μαζικής εξεγερτικής διάθεσης, πέρα από τα συνηθισμένα «νόμιμα» όρια, που γονιμοποιούσε και μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης του ΚΚΕ; Ακριβώς τη στιγμή που ο τρόμος πήγαινε να αλλάξει στρατόπεδο και να στρατοπεδεύσει μέσα στη Βουλή, στο Μαξίμου και στην Ξενοφώντος, ήρθε η μυρουδιά της καμένης σάρκας να παραλύσει τα κοινωνικά αντανακλαστικά και να χαρίσει στους κυρίαρχους του παιχνιδιού ένα σχετικά ήρεμο εξάμηνο. Έτσι που να τολμάει σήμερα ένας κατάπτυστος Παναγόπουλος να λέει ανερυθρίαστα ότι δεν συντρέχει λόγος απεργιών γιατί το μνημόνιο πέρασε και δεν πρόκειται να ανατραπεί και… ο σώζων εαυτόν σωθήτω!
Ωστόσο, οι κυρίαρχοι κύκλοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τον οσφυοκάμπτη γραφειοκράτη ότι τίποτα δεν έχει κριθεί, ότι βαδίζουμε ολοταχώς προς οικονομική και πολιτική χρεωκοπία, ότι το παγωμένο καλοκαίρι θα διαδεχθεί καυτός χειμώνας. Γιαυτό εκμεταλλεύτηκαν τις ήσυχες μέρες του Αυγούστου για να περάσουν στη ζούλα, σαν τους κλέφτες, νομοθετική διάταξη πρωτοφανούς απολυταρχισμού, που επιτρέπει τη δίωξη συνδικαλιστικών αγώνων με τον… αντιτρομοκρατικό νόμο! Ένα μέτρο προληπτικού, κοινωνικού πολέμου του κράτους (διαρκούς) εκτάκτου ανάγκης, που αυτή τη φορά καταδιώκει όχι κάποιες πολιτικές πρωτοπορίες, αλλά δυνητικά τις «επικίνδυνες τάξεις» στο σύνολό τους.
Το δεύτερο κύμα της οικονομικής κρίσης, διεθνώς και στην Ελλάδα, θα φέρει μαζί του ένα δεύτερο κύμα κοινωνικών εκρήξεων, μπροστά στο οποίο οι μέχρι τώρα αγώνες θα φαντάζουν σαν απλή προθέρμανση. Το μεγάλο ζητούμενο είναι αν αυτό το αγωνιστικό κύμα θα αποκτήσει χαρακτηριστικά κινήματος διαρκείας, «παρατεταμένου λαϊκού πολέμου», όπως έγραψε ο Στάθης Κουβελάκης, με πολιτική στόχευση και νικηφόρα προοπτική ή αν καεί πρόωρα σε ανώφελες εκρήξεις τυφλής, μηδενιστικής βίας, τις οποίες θα χρησιμοποιούν οι κυρίαρχοι κύκλοι για να νομιμοποιήσουν την επιβολή της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας.
Σ’ αυτό το φόντο, οι δυνάμεις της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς πρέπει να βγάλουν το δικό τους «πόρισμα», τα δικά τους συμπεράσματα για το φονικό της 5ης Μαίου. Κι ανάμεσα στ’ άλλα, ένα τέτοιο «πόρισμα» δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει την πιο αποφασιστική πολιτική και ηθική καταδίκη του «κάψτα όλα», των πρακτικών τυφλής, ατομικής βίας που, αντί να τρομοκρατούν τον αντίπαλο και να ασκούν μαζικό, λαϊκό εκβιασμό σε βάρος του, διαιρούν τον κόσμο της εργασίας, αποθαρρύνουν τους πολίτες και κάποτε εκφυλίζονται σε ύποπτα «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» στο εσωτερικό του κινήματος, που δύσκολα διαχωρίζονται από την πολιτική προβοκάτσια και τη στοχοποίηση αγωνιστών από τον αντίπαλο.
Η Αριστερά των μαζικών αγώνων και των επαναστατικών οραμάτων πρέπει να πει σε όλους αυτούς με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: «Όχι στο όνομά μας! Όχι πάνω στη δική μας πλάτη! Όχι κάτω από τις δικές μας προστατευτικές φτερούγες»! Ο κατηγορηματικός πολιτικός διαχωρισμός από τέτοιου είδους πρακτικές πρέπει να συνοδεύεται από τον αποτελεσματικό οργανωτικό διαχωρισμό και την επαρκή, στο μέτρο του δυνατού, περιφρούρηση των λαϊκών αγώνων- χωρίς βέβαια αυτό να γίνεται άλλοθι για μια στάση εχθρότητας απέναντι σε κάθε αυθόρμητη, μη «ελεγχόμενη» αγωνιστική εκδήλωση, που χαρακτηρίζει την πιο γραφειοκρατική εκδοχή του κομμουνισμού. Η περιφρούρηση του κινήματος από την πολιτική προβοκάτσια δεν είναι το ίδιο με την περιφρούρηση του κόμματος από το κίνημα.
Όσο για τους τρεις νεκρούς της 5ης Μαίου, η κοινωνική και πολιτική Αριστερά ήταν η μόνη που τους έκλαψε με δάκρυα που δεν ήταν κροκοδείλια. Τώρα, είναι και πάλι η μόνη που θα τους θυμηθεί και θα τιμήσει στο δικό της «πόρισμα». Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης είναι δικοί μας νεκροί, νεκροί του κόσμου της εργασίας, νεκροί του κινήματος της 5ης Μαίου και των κινημάτων που θάρθουν. Οι αγωνίες και τα όνειρά τους θα περπατούν μαζί μας στις επόμενες πορείες, που θα κάψουν όχι ανθρώπους, δικαιώματα και ελπίδες, αλλά το μνημόνιο της κοινωνικής φρίκης.

;D ;D ;D ;D
Το μεγαλο μερος της κοινωνικης βασης του ΚΚΕ γονιμοποιηθηκε...?Κατσε ρε....Μεχρι προτινος αυτοι γονιμοποιουσανε τη βαση του ΠΑΣΟΚ....Τωρα τους αλλαξε γραμμη η ασφαλεια?
Εν παση περιπτωσει, καποιοι γονιμοποιηθηκαν στις απεργιες.......Αλλα οχι απο το "καυτο απεργιακο ανοιξιατικο κινημα" του Παπακωνσταντινου.... ;D
Ας λεει οτι θελει για Αργεντινασο και @@ μαντολες....
Αν ο ιδιος ειναι, (που ειναι), μεσα σε αυτη τη χρονια, απεργοσπαστης 6 φορες, εξω απο τη ΓΣΕΕ, τοτε αυτος εχει παραλυσει τον ιδιο τον εαυτο του.
Ε ΟΧΙ!Δε θα μας βγαλει και διδαγματα γιατι παρελυσε το κινημα (το δικο του παντα), που με τοσο κοπο κιολας γονιμοποιησε αυτος.....

ΥΓ : Εγω αυτο που εχω καταλαβει, ειναι οτι καποιοι, προκειμενου να καλυψουν την ανυπαρξια τους, την ελλειψη δρασης τους την περιοδο αυτη που το κινημα καλειται να δωσει απαντησεις με πραξεις και οχι μονο με λογια σε παρα πολλα μετωπα, και που οι απαιτησεις απο οργανωμενες δυναμεις της αριστερας αυξανονται, προσπαθουν να παραγουν πολιτικη υπεραξια μεσα απο κινησεις οπως το "Μετωπο αλληλεγγυης και ανατροπης" του Αλαβανου και το "Αριστερο Βημα", εξω απο τις μαζες.

το αφισάκι της αντιεξουσιαστικής κίνησης που είχε κυκλοφορήσει μετά την εν λογω πορεία, και ουσιαστικά ζητούσε συγγνωμη για το περιστατικό, ήταν κι αυτό προβοκατόρικη κίνηση?
(ρωτάω χωρίς ειρωνία)



moderation: Η συζήτηση προέκυψε από εδώ https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=41441.msg769998#msg769998

http://www.resistance2003.gr/el/posters/poster.php?id=281

αυτήν?

άλλη?

αναλάμβαναν την ευθύνη?
τι έλεγε η αφίσα που αναφέρεσαι?

σχεδόν προβοκατόρικη η ερώτηση, παρά ειρωνεία...

τι να σου πω, δεν έχω υπ' όψην μου το αφισάκι που αναφέρεσαι. Εγώ από τη πρώτη στιγμή είδα κόσμο να σκέφτεται αυτό που σκέφτηκα και 'γω, ότι βρωμάει παρακράτος. Πράγμα που ήρθε να το ενδυναμώσει ως επιχείρημα μι (http://asyntaxtostypos.wordpress.com/2010/05/06/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%B6%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7-marfin), προσθέτοντας περισσότερες πληροφορίες για το ιστορικό πριν την επίθεση.
Το μόνο αφισάκι που γνωρίζω από μεριάς Α.Κ. να μιλάει για την 5η Μάη,  είναι το εξής  (http://www.resistance2003.gr/images/posters/poster281.jpg), που προφανώς διαχωρίζει την θέση της από αυτή την πράξη μιας και βρέθηκε άμεσα ή έμμεσα κατηγορούμενη από τους κρατικούς παπαγάλους γιατί έτσι...

σε αυτό αναφέρομαι... αλλά προφανώς δεν το ερμηνεύουμε με τον ίδιο τρόπο... είναι θέμα οπτικής γωνίας του αναγνώστη
βλέπω μία σαφήνεια στο ότι οι υπάλληλοι δολοφονήθηκαν από διαδηλωτές, και η πιο χαρακτηριστική μάλιστα φράση είναι η εξής:
"βία που δεν ορίζεται από τον ταξικό ανταγωνισμό ανάμεσα σε καταπιεστές και καταπιεσμένους αλλά ορίζεται από μια εγωπαθή αφασική μανία απέναντι σε όλους και σε όλα ,
[...]
Ο αναρχικός χώρος εξέθρεψε ένα "θηρίο" για τα εγκλήματα του οποίου είναι υποχρεωμένος εκ των πραγμάτων να σηκώσει το βάρος της πολιτικής ευθύνης"

εμένα όλο το παραπάνω μόνο για περιγραφή παρακράτους δεν μου κάνει...

όχι την ευθύνη για την πράξη, και δεν είπα κάτι τέτοιο
είπα ότι αναγνωρίζουν την πολιτική ευθυνη για την "δημιουργία" ομάδων με εγωπαθή αφασική δράση "μακαρθικού" τύπου όπως αναφέρουν...
μου θυμίζει μάλιστα κάποιους ΑΚίτες το Δεκέμβρη που μαζεύαν 15 χρονα παιδάκια με μπλουζάκια του ΠΑΟΚ που σπάγαν φτωχομάγαζα ή κλέβαν τηλεοράσεις από τον Κωτσόβολο.
Είναι προφανής η διαφορά πολιτικής στόχευσης μιας ενέργειας από την απουσία πραγματικού στόχου, σε ενέργειες που προφασίζονται μόνο κάποιο ιδεολογικό προκάλυμμα.

Δεν έχω καμιά πρόθεση να προβοκάρω υπέρ ή κατά κανενός πάντως...
εξετάζουμε ένα πολύ σοβαρό γεγονός, όπως αυτό της Marfin

στο αφισάκι αυτό η ΑΚ έκραζε την "καθαρή" αναρχία που έχει κάνει την βία αυτοσκοπό. Δεν απολογείτε για μια πράξη που εν τέλει δεν έκανε και ούτε στήριζε!

και γω εδώ καταλήγω μετά από αρκετή ανάγνωση του αφισακίου...

Το περιστατικό της marfin αποτελεί μια πράξη που μόνο το παρακράτος θα την έκανε.
Να δολοφονήσει εργαζόμενους προβοκατόρικα ώστε να στείλει σπίτια τους υπόλοιπους ώστε η εξουσία στην οποία λογοδοτεί να μπορεί να μπλα μπλα...
Κανένας χώρος της αριστεράς δεν θα προέβαινε σε τέτοιου είδους πράξεις εναντίων των ίδιων των εργαζομένων τους οποίους υπερασπίζεται και εκ των οποίων απαρτίζεται.
όσον αφορά την λογική της "αναρχίας" των γηπέδων όπως ανέφερες: τα 15χρονα που σπάγαν μικρομάγαζα και κλέβαν τηλεοράσεις, ή τα διάφορα χουλιγκάνια.
Αρνούμαι κατηγορηματικά να δεχθώ ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουνε ιδεολογικό προσανατολισμό ή ότι αυτές οι αντιλήψεις ή ομάδες έχουνε δημιουργηθεί από σκεπτόμενους αναρχικούς ή ευρύτερα αριστερούς, και εν τέλει να πρέπει να τους εντάξω μέσα στο μυαλό μου ως αριστερούς
Πολύ περισσότερο θα τους χαρακτήριζα
απόρροια της τυφλής βίας που αναπαράγουνε τα ΜΜΕ σε κάθε δελτίο ειδήσεων την ημέρα των κινητοποιήσεων.
απόρροια της ανοχής του κράτους απέναντι σε φαινόμενα άστοχης βίας στον χώρο των γηπέδων τα οποία ξεπηδούν φυσικά και στην υπόλοιπη κοινωνία και φτάνουν και ως το πανεπιστημιακό άσυλο
απόρροια του ατομικού προτύπου που έχει περάσει στις συνειδήσεις ολονών μας και μας θέλει να βαδίζουμε σε ατομικούς δρόμους, είτε αυτό λέγεται μια ομάδα μέσα στην απεργία που θα επιχειρήσει να "ρίξει τον καπιταλισμό" με μπάχαλα, είτε αυτό λέγεται "την tv σου την ζωή σου και α γαμ.σου".
Εν τέλει απόρροια του ίδιου του συστήματος... εξού και το παρακράτος που ανέφερα σε προηγούμενο post.

τώρα νομίζω καταλαβαινόμαστε καλύτερα... δε διαφωνώ κάπου  ;)

@pandora
ναι απλά να τονισθεί ότι πουθενά δεν αμφισβητώ ότι αυτή η πράξη, που κατα την ροή της κουβέντας λέω ότι έγινε από το "ανοργάνωτο" παρακράτος το οποίο ίσως μετά από αρκετή δουλειά και παρέμβαση σταθεί και δίπλα μας με άλλη φυσιογνωμία πλέον, ή ενσωματωθεί με το εργατικό-φοιτητικό-όπως θες πες το κίνημα, ίσως έγινε και σκόπιμα από το οργανωμένο παρακράτος. Κάτι που ίσως δεν μάθουμε ποτέ βέβαια.
Αλλά με τσιγκλάει άσχημα να υποπτεύομαι το δεύτερο γιατί... δεν ήταν μία ή δύο, ήταν πολλές οι συμπτώσεις (άρη)  :P

αν και δεν είμαι οπαδός αυτού που λέμε "θεωρία συνομωσίας" πιστεύω κι εγώ ότι ποτέ δε θα μάθουμε...
όπως και να έχει, είναι κάτι το οποίο και οι ίδιοι οι διαδηλωτές, ιδιαίτερα όσοι είναι πολιτικοποιημένοι και οργανωμένοι σε πολιτικούς φορείς, πρέπει να βοηθήσουν να μην ξανασυμβεί...
με περιφρούρηση, με ξύλο, δεν ξέρω με τί