THMMY.gr

ΠHTEP MΠIΣKINT

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ποτέ ώς τώρα η σεζόν των Όσκαρ δεν ήταν τόσο πολιτική. Πού οφείλεται άραγε η πολιτική αφύπνιση του Χόλλυγουντ;

Πήτερ Μπίσκιντ. «Στις ΗΠΑ, πιο εύκολα τραβάς την προσοχή αν είσαι σταρ του σινεμά ή ροκ σταρ, απ' ό, τι αν είσαι ο Φίλιπ Ροθ»

«Καληνύχτα και καλή τύχη» του Τζωρτζ Κλούνεϋ, ένα φλας μπακ στον μακαρθισμό, «Collision» του Πωλ Χάγκις για τον ρατσισμό στο Λος Άντζελες, «Μόναχο» του Σπίλμπεργκ για την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, «Το μυστικό του Μπρόουκμπακ Μάουντεν» με ήρωες γκέι καουμπόι που κάνουν τη χριστιανική δεξιά να ανατριχιάζει. «Θυμωμένο με τον Μπους, το Χόλλυγουντ στρατεύεται κάνοντας πολιτικές ταινίες», λέει στη γαλλική «Λιμπερασιόν» ο Πήτερ Μπίσκιντ. Διπλωματούχος του Γέηλ, καθηγητής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Μπάρμπαρα και συγγραφέας πολλών βιβλίων για τον αμερικανικό κινηματογράφο, ο Μπίσκιντ πιστεύει πως αυτή η πολιτική αφύπνιση οφείλεται στην απογοήτευση: «H κατάσταση στις ΗΠΑ είναι καταθλιπτική, καινούργιες αποκαλύψεις γίνονται καθημερινά: παράνομες υποκλοπές, απόπειρα ελέγχου του Google, το Ανώτατο Δικαστήριο πηγαίνει όλο και περισσότερο προς τα δεξιά... Οι άνθρωποι του Χόλλυγουντ - ηθοποιοί, παραγωγοί, σεναριογράφοι - είναι απελπισμένοι και τρομαγμένοι. Και είναι πολλοί περισσότεροι από τον συνηθισμένο πυρήνα των ακτιβιστών της Αριστεράς».

Ο Μπίσκιντ, σκηνοθέτης στρατευμένων ντοκιμαντέρ στις δεκαετίες του 1960 και 1970, έγινε κατόπιν κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό «Ρόλινγκ Στόουνς», υποδιευθυντής του κινηματογραφικού περιοδικού «Premiere», δημοσιογράφος στο «Vanity Fair». Εξηγεί πως, στις ΗΠΑ, την αμφισβήτηση την εκπροσωπούν οι σταρ του Χόλλυγουντ. «Εμείς δεν έχουμε την ευρωπαϊκή πολιτικο-λογοτεχνική παράδοση», εξηγεί. «Έχουμε την κουλτούρα της διασημότητας, που είναι βασισμένη στην εικόνα. Είναι πιο εύκολο να τραβήξεις την προσοχή αν είσαι σταρ του σινεμά ή ροκ σταρ, απ' ό,τι αν είσαι ο Φίλιπ Ροθ... Ύστερα όμως από την επίσκεψη της Τζέην Φόντα στο Ανόι, στη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, η Δεξιά επεδίωξε να απαξιώσει τους σταρ, με επιχειρήματα του τύπου, "τι ξέρουν αυτοί, με ποιο δικαίωμα μιλούν; " Τώρα όμως ξανάρχισαν να μιλούν».

Άραγε θα συνεχίσουν; Ο 83χρονος Κρίστοφερ Λη δείχνει να το πιστεύει. «Ο κόσμος σήμερα», είπε την Κυριακή στο Βερολίνο, «είναι σε κακό χάλι, τα παιδιά υποφέρουν τόσο πολύ ώστε όποιος μπορεί να βοηθήσει μιλώντας γι' αυτά που συμβαίνουν, οφείλει να το κάνει». Ο Μπίσκιντ είναι πιο επιφυλακτικός: «Σήμερα έχουμε περισσότερες πολιτικές ταινίες, αλλά το μέλλον θα εξαρτηθεί από την επιτυχία που θα έχουν στα ταμεία. Θα φέρουν χρήματα; Αυτό είναι πάντα το καθοριστικό ερώτημα. Το Χόλλυγουντ είναι ένα όπλο όχι μόνο εξαιτίας του σινεμά και της τηλεόρασης, αλλά και επειδή αποτελεί μία από τις κύριες πηγές χρηματοδότησης των πολιτικών εκστρατειών στις ΗΠΑ... Αν οι Δημοκρατικοί βγουν κερδισμένοι από τις εκλογές του Νοεμβρίου, αυτό θα δώσει αέρα στο Χόλλυγουντ. Αν αντίθετα το Κογκρέσο παραμείνει ρεπουμπλικανικό, θα έχουμε οπισθοδρόμηση. Δεν μπορείς να πηγαίνεις διαρκώς κόντρα στον άνεμο».

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18467&m=N67&aa=1)

Εναντίον των αμερικάνικων ΜΜΕ ξέσπασε ο Τζόρτζ Κλούνι, με αφορμή τον πόλεμο που δέχεται από τα μέσα της πατρίδας του επειδή εξέφρασε την αντίθεσή του στον συνεχιζόμενο πόλεμο στο Ιράκ.

Ο γνωστός ηθοποιός έχει εκδηλώσει πολλές φορές την αντίθεσή του στην κυβέρνηση Μπους με κόστος το "θάψιμο" της ταινίας του "Καληνύχτα και Καλή Τύχη" από τους αμερικάνικους κινηματογράφους.

Ο Κλούνι μίλησε στο BBC για τον "πόλεμο" που δέχεται από τα ΜΜΕ, αλλά και για το γεγονός πως γνωστό περιοδικό φιλοξένησε φωτογραφία του με λεζάντα τη λέξη "προδότης": "Με αποκάλεσαν προδότη της χώρας μου, επειδή είπα ότι έπρεπε να κάνουμε ορισμένες ερωτήσεις πριν πάμε σε πόλεμο. Είπα κάτι περίεργο; Εκανα κάποιες λογικές ερωτήσεις, τις οποίες πιστεύω πως είχα δικαίωμα να υποβάλω στην κυβέρνηση μας", τόνισε χαρακτηριστικά για να συμπληρώσει: "Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως άλλο πράγμα είναι να είσαι αντίθετος με κάτι, και άλλο να επιτίθεσαι εναντίον κάποιου".

Ο Τζουρτζ Κλούνι έχει "κλέψει την παράσταση" στις υποψηφιότητες για τα Όσκαρ, καθώς τόσο το "Καλήνύχτα και Καλή Τύχη" όσο και το "Συριάνα" διεκδικούν το χρυσό αγαλματάκι. Αξίζει να αναφερθεί πως και οι δύο είναι πολιτικές ταινίες που καυτηριάζουν τον συντηρητισμό (Καληνύχτα και Καλή Τύχη) και το κλίμα τρομοκρατίας (Συριάνα) που καλλιεργείται σε ορισμένες περιόδους στην αμερικανική κοινωνία.

ΠΗΓΗ:www.contra.gr (http://www.contra.gr/Life/Lifestyle/113683.html)

   

Βλέποντας το Καληνύχτα και Καλή τύχη, πραγματικά είναι ειρωνικό το να τα τραβάει αυτά ο Τζώρτζ.



Ο μακάρθυ ζει....... και θα ζει για πάντα στην αμερική