THMMY.gr

Ο Αργύρης διδάσκει πώς να μην πεθάνετε


Καλησπέρα, είμαι εδώ για να σας μάθω να μην πεθαίνετε, μια μέθοδος που βασίζεται στην πειθώ με τεκμηριωμένα επιχειρήματα.

Πρώτα πρώτα, ας μάθουμε ότι ο θάνατος δεν είναι καλό πράγμα. Γι'αυτό δεν πρέπει να πάμε να τον βρούμε. Μπορούμε αντί γι'αυτό να κάνουμε άλλα πράγματα, όπως να πάμε για μπόουλινγκ, για 5χ5, μπάντζι τζάμπιν, να παίξουμε μονόπολι, να βάλουμε υποψηφιότητα στις εκλογές, να πάμε εκδρομή στο δάσος, να κάνουμε παρέα στη γιαγιά/θεία/παππού/θείο - όποιον ζει τελοσπάντων, να πετάξουμε τα σκουπίδια μας στην αυλή του γείτονα και άλλα πολλά.

Ωραία. Αφού καταλάβαμε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνουμε εκτός του να πεθάνουμε, ας πάμε παρακάτω:

Πρέπει να αποφεύγουμε τα θανατηφόρα πράγματα, δηλαδή αυτά που φέρνουν το θάνατο καθώς και αυτά που θα φέρουν θάνατο στο μέλλον, π.χ.

τη νεκροφόρα - αφού φέρνει νεκρό, άρα ένας θάνατος, προσοχή είστε πολύ πολύ κοντά στο θάνατο -,

τους χαροκόπους - γιατί να έχουμε σχέση με τύπους που κόβουν το χάρο, δε θέλει πολύ να τα πάρει και να μας κυνηγάει με το δικράνι -,

τους περιχαρείς - αντίθετα, καλό είναι να κάνουμε παρέα με τους άχαρους - ,

τα καυτερά - γιατί έχει ίδια κατάληξη με τα "θανατερά" και επιπλέον θυμίζει τα καζάνια της κόλασης -,

τους θανάσηδες - γιατί αν και βγαίνει από το Αθανάσιος που σημαίνει αθάνατος άρα καλό, δεν έχει το στερητικό "α" μπροστά άρα είναι υπέρ του θανάτου οπότε κακό -,

τους ψόφιους και τις ψόφιες,

τα ψάρια - γιατί αν βρεθείτε μαζί στο ίδιο μέρος (τουλάχιστο για πολλή ώρα) ή αυτά θα είναι ψόφια (βλέπε πριν) ή εσείς -,

τους ψαρομάλληδες - γιατί δεν είναι καλό να έχει ψάρια στα μαλλιά για τον λόγο που αναφέραμε πριν -,

κλπ.


Ελπίζω να καταλάβατε το σκεπτικό.
Μέχρι την επόμενη φορά, ας είμαστε ζωντανοί!
:)

Εσύ το έγραψες; Η πρώτη παράγραφος είναι καλή :) , τα υπόλοιπα νομίζω θέλουν δουλειά ακόμα για είναι αστεία ή διδακτικά.

Με άλλα λογια: "Αναγνώριση της επικίνδυνης κατάστασης"
Η σοφια αυτης της φρασης καμια σχεεση δεν εχει με αυτα που γραφονται μετα το κουοτ ::)

Εγώ πάντως όταν διάβασα τον τίτλο νόμιζα θα ήταν κάτι σαν το Κάμα Τσούχτρα :D

Μέρος 2ο:
Είμαστε ακόμα ζωντανοί


Καλησπέρα και καλωσήρθατε στο δεύτερο μέρος του οδηγού επιβίωσης. Είμαι ο Αργύρης και σήμερα θα μάθουμε πώς και γιατί είμαστε ακόμα ζωντανοί.

Λοιπόν, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του "είμαι ζωντανός" και του "επιβιώνω". Το πρώτο περιέχει ποιότητα ενώ το δεύτερο απλά τσεκάρει δυο καταστάσεις, ναι ή όχι. Εμείς εδώ θα τα ταυτίσουμε για να είμαστε σίγουροι ότι γλιτώσαμε το θάνατο. Ποιον θάνατο; Ας μην ξέρουμε καλύτερα.

Ας αρχίσουμε από την αυτοσυντηρούμενη κατάσταση:

Για αρχή, βαθιές ανάσες.
Χαλαρά.
Αλλά και έντονα.
Όμως προσοχή μη ζαλιστούμε από το οξυγόνο. Γιατί μπορεί να παραπατήσουμε και να πέσουμε από τη σκαλωσιά - για όποιον δουλεύει σε τέτοια. Και κάτι τέτοιο δε μας συμφέρει γιατί θα μας πάνε στο νοσοκομείο, ένα μέρος πολύ κοντά σε επισκέψεις θανάτου.

Στη συνέχεια, κινούμαστε.
Πώς; Δεν έχει σημασία.
Πού; Δεν έχει σημασία.
Γιατί; Εκτός ύλης.

Κινούμαστε. Κουνάμε το δάχτυλο, το χέρι, το πόδι, το άλλο χέρι, το άλλο πόδι, τη μύτη. Πάμε για πιο δύσκολα. Τα δυο χέρια μαζί, τα δάχτυλα χωριστά, τη λεκάνη, τα δάχτυλα της πατούσας χωριστά, τα αυτιά.

Νιώθουμε καλά; Αυτό σημαίνει ότι είμαστε ζωντανοί.





Γιατί λοιπόν είμαστε ακόμα ζωντανοί;

Αν επιχειρήσει κανείς να απαντήσει, θα συναντήσει στην πορεία παπάδες, παιδάκια με καθυστέρηση, ανθοπώλεις, παλιούς φίλους.

Υπάρχει η απάντηση και κανείς δεν τη δίνει. Γιατί κανείς δε φοβάται την εικόνα του.
Φοβάται μόνο την εικονίτσα που κρατάν οι γύρω του στην καρδιά τους.

Άρα ο λόγος είναι το αποτέλεσμα. Ότι δηλαδή μένουμε ζωντανοί για να μείνουμε ζωντανοί.






Αυτά για σήμερα. Υπόσχομαι την επόμενη φορά να μην είναι τόσο βαριά, θα γράψω ένα καλό ανέκδοτο που ξέρω! Μέχρι τότε, σα ροκ συγκρότημα!
:)