Print Page - Το ξεμπροστιασμα της τηλεορασης: "ΗΡΘΕ Η ΣΕΙΡΑ ΣΑΣ"

Ειδα το link προς το blog στο indymedia, ειναι πολυ ενδιαφερον. Λιγο-πολυ ολοι τα γνωριζουμε αυτα που γραφει, ομως ο παραστατικος λογος της(?) συγγραφεως δινει αλλη διασταση, και βεβαια οι πληροφοριες ειναι περισσοτερες και πιο συγκεκριμενες - αν και με κομμενα ονοματα.

http://greektvbook.blogspot.com/

Αντιγραφω το πρωτο μηνυμα-περιληψη του εργου, και 2-3 κομματια που μου 'καναν εντυπωση:

περίληψη

Η Μαρία
είναι γύρω στα τριάντα και ασχολείται τα τελευταία χρόνια με τη τηλεόραση.
Γνωρίζει τη τηλεοπτική πραγματικότητα από τη καλή αλλά και από την ανάποδη...μάλλον από την ανάποδη.
Γράφει γι αυτά που έζησε σαν να ψιθυρίζει στο αυτί ενός φίλου.
Εσένα ήρθε η σειρά σου να διαβάσεις για πράγματα που φαντάζεσαι αλλά αδυνατείς να πιστέψεις πως αληθεύουν..
Οι σκέψεις της ξεδιπλώνονται σαν ένα σπιντάτο,νευρωτικό,σκανδαλώδες πανκ κομμάτι .
Χωρίς υπεκφυγές,απλά,αποκαλυπτικά,με πόθο και πάθος.
Η βασίλισσα του σαλονιού και οι υπηκόοι της είναι προ πολλού γυμνοί...

thanks to Jo Kaloula

Μετά τον αγιασμό μας μοίρασαν ένα χαρτί α4 με την βιβλιογραφία. Τα 2 πρώτα βιβλία είχαν γραφτεί πριν κάτι χιλιάδες χρόνια. Ύστερα γνωρίσαμε τους καθηγητές : Οι μισοί έμοιαζαν αποτυχημένοι σκηνοθέτες με πολύ άσχημο γούστο στα ρούχα και στο κούρεμα. Ήταν σαν να είχαν να γαμηθούν χρόνια και να πλυθούν άλλα τόσα. Όχι όλοι βέβαια. Ήταν και ο ψυχοκοινωνιολόγος με το κομπολόι του που ήταν πιο νορμάλ. Είχαμε και μια γυναίκα, μια συγγραφέα, πανέμορφη και πανέξυπνη, που όλα τα αγοράκια την ερωτεύτηκαν -βέβαια και αυτή με κάθε ευκαιρία τους έδειχνε τι ωραία πόδια που έχει- μας έκανε αισθητική cinema. Στα χαρτιά βέβαια, γιατί όταν μπήκε για πρώτη φορά στην τάξη -και για να γνωριστούμε- μας έκανε καμία δυο ερωτήσεις παγκόσμιας ιστορίας κανείς δεν ήξερε και πολλά και έτσι η αισθητική κινηματογράφου έγινε παγκόσμια ιστορία.

- Πως γίνεται άραγε να κάνεις ταινία σε αυτή την γωνιά των Βαλκανίων αν δεν ξέρεις το σχέδιο ΜΑΡΣΑΛ;

Μας έλεγε.

Κοίτα η δουλειά είναι 8ωρο πενθήμερο, αν όμως τρέχει κάποιο Project, ίσως χρειαστεί να μένεις λίγο παραπάνω, να έρθεις και ένα σάββατο.

Όπως καταλαβαίνεις μόνο Project έτρεχαν εκεί μέσα και χρήμα στις τσέπες των χοντρών αφεντικών, που έλεγαν για το πισινάτο σπίτι που χτίζουν. Σε ερώτηση βέβαια που θα τους έκανες για λίγο καλύτερο μεροκάματο θα σου ανάφεραν ότι είναι στριμωγμένοι και η αγορά είναι λίγο περίεργη αυτό τον καιρό.

- Θα δούμε από τη νέα χρονιά.

Χωρίς φυσικά να σου προσδιορίζουν τη χρονολογία της νέας χρονιάς! Ήταν όμως τόσο ξεδιάντροποι που την ίδια μέρα, αργότερα, θα ανάφεραν για το πώς πάνε οι εργασίες στο μέγαρό τους και πως η πισίνα είναι ολυμπιακών διαστάσεων. Μάλλον είχαν σκοπό να παχύνουν κι άλλο και σου λέει : κάτσε να την κάνουμε μεγάλη τη γαμοπισίνα να μοιάζουμε στυλάκια εκεί μέσα και να πλατσουρίζουμε με τις πατσοαπλωτές μας άνετοι.
Η Λύπη, ξεχνώντας το σαν θα ονειρευόταν ότι μια μέρα θα είναι δικά της όλα αυτά μάλλον και συνέχιζε και συνεχίζει με την ίδια μανία να δουλεύει εκεί. Τι άλλο να κάνει όμως και αυτή; Τι;
Δεν γινόταν να έχεις στυλάκι συνδικαλιστικό εκεί μέσα. Κανά δυο που ήρθαν με τέτοιο στυλάκι έφυγαν πριν καν κλείσουν μήνα.

Οπότε στο γύρισμα μόλις κάποιος βούρκωνε, ο σκηνοθέτης φώναζε στα ακουστικά που φορούσαν οι cameramen :

- Κοντινό. Κοντινό.

Η παρουσιάστρια με τη σειρά της γύρναγε με τρόπο και έλεγε προς τις κάμερες, αλλά και προς τον παίκτη:

- Παιδιά ας μην τραβάμε τώρα. Aς σεβαστούμε αυτή την προσωπική στιγμή
(τώρα για ποιά προσωπική στιγμή μίλαγε το κορίτσι με 6 κάμερες να γράφουν 25 καρέ το δευτερόλεπτο, δεν καταλάβαινα)

Μια φορά λοιπόν σε αυτή την κωλοεκπομπή καλεσμένoς ήταν ένας hyperπαππούλης. Αυτός είχε επιζήσει από τη μικρασιατική καταστροφή. Ήταν τότε βέβαια πολύ μικρός αλλά είχε κάποια μνήμη από τα γεγονότα. Κάποια πολιτικός «έψαχνε» να τον βρει να του πει -και καλά- ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχει. Η αλήθεια είναι ότι ήθελε να προβάλλει το βιβλίο της και πολύ καλά χρησιμοποίησε την εκπομπή δήθεν αν τον βρει να του πει thanks dude granny. Σε κάποια στιγμή λοιπόν καθώς βλέπαμε το υλικό με τον αρχισυντάκτη ο παππούς φρίκαρε και άρχισε να λέει ότι στη Σμύρνη δεν σφάξανε τους Έλληνες οι Τούρκοι αλλά οι κούρδοι, οι οποίοι ήταν κάτι σαν ειδικό τάγμα του στρατού!
Από την ιστορία μια ζωή ήξερα για τους Τούρκους και έμεινα άγαλμα. Ε λοιπόν, όποτε ο παππούς έλεγε αυτή την ιστορία, κοβόταν.
Που φώναζε ο παππούς :

«Πρέπει ο κόσμος να το μάθει δεν μας έσφαξε ο Τούρκος, ο Κούρδος μας έσφαξε».

Αυτό δεν βγήκε ποτέ στον αέρα.
Σκέφτομαι πως για κάτι τέτοια γράφω σ’ αυτό το βιβλίο. Ίσως και όλα να έχουν γίνει για να αποτυπωθεί κάπου η απεγνωσμένη φωνή του παππού που δεν ξέρω αν ακόμα ζει. Δεν έχω ούτε με τους Κούρδους τίποτα ούτε με τους Τούρκους και ειλικρινά αν ήταν Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί πάλι το ίδιο θα μου έκανε. Απλά αναφέρω αυτό που έλεγε ο παππούς και που ποτέ δεν ακούστηκε.

http://greektvbook.blogspot.com

Υπάρχει νομός που λέει : θα στον παραθέσω τώρα επί τόπου – ένας φίλος μου το είπε

ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
Άρθρο 183
Διέγερση
Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει δημόσια σε απείθεια κατά των νόμων ή των διαταγμάτων ή εναντίον άλλων νόμιμων διαταγών της αρχής τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
Άρθρο 184
Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
Άρθρο 185
Όποιος εγκωμιάζει δημόσια και με οποιονδήποτε τρόπο έγκλημα που διαπράχθηκε και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
.
Οι νομοί είναι για τα φτωχαδάκια και οι πλούσιοι με την εξουσία δεν πιάνονται ποτέ .
Κάψτε τις τράπεζες , 3 χρόνια ,

Ω τι ωραία να καίνε κλούβες των ματ που
φυλάνε τους πρεζέμπορους και τα συμφέροντα των λίγων .
3 χρόνια

Ορίστε που ο νομοθέτης δεν με αφήνει και πολύ ελεύθερη να γράψω . Το έκανα όμως και σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα μόλις θέλω έναν καλό δικηγόρο. Αυτό είναι ή δεν είναι λογοκρισία ?

Δεν μπορείς να γραφείς ότι θες ;

- όχι θα μου πεις . Δεν μπορείς να λες στον κόσμο κάψε τράπεζες και πολυεθνικές ..

- Από την άλλη πως μπορείς να λες στον κόσμο να αγοράσει παπούτσια – το πιο απλό - και αλλά προϊόντα που φτιάχνονται από παιδάκια σε συνθήκες δουλείας και σχεδόν τζάμπα ;

Τι είναι χειρότερο τελικά;
Το Ταυλανδάκι που δουλεύει στην μεγαλύτερη εταιρία αθλητικών για 5 ευρώ το 12 ωρο , και η εταιρία ξοδεύει 300 ευρώ το δευτερόλεπτο για να διαφημιστεί στις ειδήσεις των 21:00 ; ( και μονό σε αυτή την χωρά ε ,για σκέψου Global ?)

Αλλά όχι , εγώ είμαι παράνομη , που λέω

- Ε παιδία μάλλον θέλουν φάγωμα αυτοί οι τύποι ….

THMMY.gr

Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα => Κοινωνία => Topic started by: fourier on August 02, 2009, 22:12:02 pm