THMMY.gr

Η τοποθέτηση του Γιώργου Τσιλιγκιρίδη, εκ μέρους της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης», στο 9ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ

Ξεκίνησε την Παρασκευή και ολοκληρώνεται σήμερα το 9ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού Πανεπιστημίων (ΠΟΣΔΕΠ). Ολο το προηγούμενο διάστημα, στις διαδικασίες στους συλλόγους των πανεπιστημιακών μπροστά στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας τους, η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» (ΔΗΠΑΚ) απευθύνεται κύρια στο κομμάτι εκείνο των πανεπιστημιακών που δε φιλοδοξούν να ενταχθούν στα ανώτερα στρώματα της νέας επιχειρηματικής πανεπιστημιακής ιεραρχίας, αλλά είναι προσηλωμένοι στη διδασκαλία και την επιστήμη και θέλουν να κατακτήσουν τον κοινωνικό τους ρόλο στον αντίποδα των μονοπωλιακών σχεδιασμών. Μπροστά στις νέες εξελίξεις, στην ασφυκτική προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση από την κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, η ΔΗΠΑΚ απευθύνει κάλεσμα αγώνα και αντεπίθεσης στους πανεπιστημιακούς, κάλεσμα συστράτευσης με το φοιτητικό και εργατικό κίνημα, στη γραμμή αντιπαράθεσης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Παρακάτω, παρουσιάζεται η τοποθέτηση του Γιώργου Τσιλιγκιρίδη, επίκουρου καθηγητή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εκ μέρους της ΔΗΠΑΚ στο 9ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ.

«Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Εδώ και χρόνια η εφαρμοζόμενη πολιτική στην Ανώτατη Εκπαίδευση δεν έχει καμία σχέση με την αναβάθμιση της δημόσιας, δωρεάν και υψηλού επιπέδου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Πίσω από τις κορόνες για αξιολόγηση, ποιότητα, σύνδεση με τις ανάγκες της παραγωγής, κρύβεται η πρωτοφανής υποβάθμιση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

Οι πανεπιστημιακοί γνωρίζουμε καλύτερα απ' τον καθένα ότι ο νόμος - πλαίσιο, όπως και το υπόλοιπο νομοθετικό πλαίσιο για την Ερευνα ή τα Μεταπτυχιακά επιχειρούν μεταρρύθμιση του Πανεπιστημίου που αποσκοπεί στην εμπορευματοποίηση της γνώσης και στην πιο δυναμική και αποδοτική στράτευσή του στον πόλεμο της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.
Επιδιώκεται η ιδιωτικοοικονομική επιχειρηματική λειτουργία του Πανεπιστημίου

Οι αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι βασικός άξονας των γενικότερων αντιδραστικών αλλαγών στο επίπεδο της οικονομίας και της κοινωνίας και στοχεύουν στην πλήρη ευθυγράμμιση των ιδρυμάτων με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, με βάση την απόφαση της Λισαβόνας και τις κατευθύνσεις της Μπολόνια. Πρόκειται για επιλογή στρατηγικής σημασίας, γι' αυτό τα κόμματα του ευρωμονόδρομου ταυτίζονται με αυτήν την πολιτική. Επιδίωξή τους, η ιδιωτικοοικονομική επιχειρηματική λειτουργία του Δημόσιου Πανεπιστημίου, η πιο ασφυκτική σύνδεσή του με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.

Αποτέλεσμα - και στόχος - των αναδιαρθρώσεων είναι η διαμόρφωση μιας μάζας ευέλικτου και αναλώσιμου εργατικού δυναμικού από τη μια και μιας επιστημονικής ελίτ από την άλλη, που θα ξεχωρίζει μέσα από σκληρό ανταγωνισμό και αλλεπάλληλα ταξικά φίλτρα, καθώς επίσης και ο έλεγχος του προσανατολισμού και των αποτελεσμάτων της έρευνας.

Συνέπειες αυτής της κατεύθυνσης είναι η ενίσχυση της ιδεολογικής, πολιτικής και οικονομικής χειραγώγησης τόσο των φοιτητών όσο και του ΔΕΠ.

Ταυτόχρονα, η διεύρυνση της εμπορευματοποίησης της γνώσης ανοίγει δρόμους στους "επενδυτές" για νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες στην εκπαίδευση, για επενδύσεις και κερδοσκοπία στο εμπόριο ελπίδας των νέων ανθρώπων, με μεταφορά μεγαλύτερου μέρους του κόστους της εκπαίδευσης στις λαϊκές οικογένειες.
Να σταθούμε εμπόδιο στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις

Οι πανεπιστημιακοί που είναι προσηλωμένοι στη διδασκαλία και την επιστήμη και όχι στους νέους επιχειρηματικούς κανόνες, οι πανεπιστημιακοί που δε φιλοδοξούν να ενταχθούν στα ανώτερα στρώματα της νέας επιχειρηματικής πανεπιστημιακής ιεραρχίας, οι πανεπιστημιακοί που θέλουν η επιστήμη και οι επιστήμονες να κατακτήσουν τον κοινωνικό τους ρόλο για την απαλλαγή της ανθρώπινης ζωής από το μόχθο, τις στερήσεις, την άγνοια, τις προλήψεις, πρέπει να σταθούν εμπόδιο στην εφαρμογή του συνολικού αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Η ΔΗΠΑΚ όλο το προηγούμενο διάστημα με συνέπεια και αποφασιστικότητα συνέβαλε ουσιαστικά για να αναπτυχθούν αγώνες στην κατεύθυνση δημιουργίας γενικότερων όρων για την κατάργηση των αντιδραστικών αυτών αναδιαρθρώσεων.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της είναι διατεθειμένη να υλοποιήσει την πολιτική της πάση θυσία. Βρίσκει συμμάχους σε μερίδα πανεπιστημιακών προσκείμενων στις ευρωεπιλογές, αλλά και σε ΜΜΕ, που εδώ και καιρό "μυρίζουν μπαρούτι" στα ΑΕΙ. Αξιοποιεί επεισόδια σε βάρος συναδέλφων και άλλων εργαζομένων στα ΑΕΙ, γεγονότα που, εκτός των άλλων, τροφοδοτούν τους υποστηρικτές της επιχειρηματικότητας στα ΑΕΙ - ΤΕΙ με επιχειρήματα συκοφάντησης των αγώνων του πανεπιστημιακού κινήματος.
Ανάγκη απόκρουσης και ανατροπής της πολιτικής του κεφαλαίου

Για τη ΔΗΠΑΚ, η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής στις ευρωπαϊκές επιταγές, η αποκάλυψη του ρόλου των κάθε λογής "προθύμων" - συμμάχων της κυβέρνησης, η σύγκρουση με τα οικονομικά και άλλα συμφέροντα που αναπτύσσονται στο χώρο των Πανεπιστημίων, η υπεράσπιση και η περιφρούρηση του κινήματος, είναι όρος για την ανάπτυξη των αγώνων, για τη συσπείρωση και κινητοποίηση των μελών ΔΕΠ που κατανοούν ότι το κοινωνικό τους συμφέρον βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.

Οι θέσεις και οι επεξεργασίες της ΔΗΠΑΚ, οι στόχοι πάλης που προβάλλει, απαντούν στην ανάγκη απόκρουσης, ρήξης και ανατροπής της πολιτικής του κεφαλαίου, στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλολαϊκής πολιτικής.

Θεωρούμε ότι γενικόλογες θέσεις, για ένα "δημοκρατικό", "δημόσιο" ή "κοινωνικό" πανεπιστήμιο, δε συνιστούν σε καμία περίπτωση πραγματική αντιπαράθεση στη σαρωτική ιδεολογικοπολιτική επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, αντίθετα βοηθούν την ανάπτυξη ηττοπαθών αντιλήψεων και συμβιβαστικών λογικών στο ΔΕΠ. Στην καλύτερη περίπτωση, επιχειρούν να απαντήσουν στην πολιτική των αναδιαρθρώσεων από τη σκοπιά του παλιού, του ιστορικά ξεπερασμένου. Δεν είναι δυνατόν στην κοινωνία να κυριαρχεί η πολιτική που εκφράζει τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας και τα πανεπιστήμια να μένουν έξω από αυτή και, πολύ περισσότερο, να αναπτύσσονται σε αντίθετη κατεύθυνση, να έχουν φιλολαϊκό προσανατολισμό.

Οριστική λύση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της κοινωνίας.
Να διαμορφώσουμε μαζικό ρεύμα αντίστασης

Ως ΔΗΠΑΚ βάζουμε όλες μας τις δυνάμεις για να διαμορφώσουμε μαζικό ρεύμα αντίστασης, προτάσσοντας την ανάγκη ανατροπής του νομοθετικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί και ιδιαίτερα του νόμου - πλαισίου, στην προσπάθεια να μετατραπούν τα ιδρύματα σε παραρτήματα των επιχειρήσεων, που θα υπηρετούν τα οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά τους συμφέροντα, αναδεικνύοντας την ανάγκη συσπείρωσης και πάλης σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.

Απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους που θέλουν να είναι δάσκαλοι και ερευνητές χωρίς να υπηρετούν επιχειρηματικά συμφέροντα. Σε όσους έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν για να κατακτήσει η επιστήμη τον κοινωνικό της ρόλο, να αναδειχτεί η κοινωνική αποστολή του επιστήμονα. Στους πανεπιστημιακούς δασκάλους που εντάσσουν τις φιλοδοξίες τους στην υπηρεσία της κοινωνίας και των λαϊκών αναγκών. Στα μέλη ΔΕΠ που κατανοούν την ανάγκη να πάρουν θέση στο πλάι των εργαζομένων στην πάλη για τη συνολική απόκρουση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που αγκαλιάζουν τη ζωή τους.

Οι θέσεις μας, οι προτάσεις μας και οι πρωτοβουλίες μας δημιουργούν προϋποθέσεις συνάντησης και κοινής δράσης με το φοιτητικό κίνημα, με τους εργαζόμενους στα ιδρύματα, αλλά και συνολικά με το λαϊκό κίνημα, στη γραμμή αντιπαράθεσης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Πουθενά και ποτέ, πολύ περισσότερο σήμερα, περίοδο έντασης της καπιταλιστικής επιθετικότητας, οι αγώνες δε θα δώσουν από μόνοι τους λύση, αν δε διαμορφωθεί μια ισχυρή κοινωνική και, στην πορεία, πολιτική συμμαχία που να διεκδικεί όλα τα κοινωνικά αγαθά, υλικά και πνευματικά, όπως η παιδεία και η επιστημονική έρευνα, να περάσουν στον έλεγχο των ίδιων των δημιουργών τους και να γίνουν κτήμα όλης της κοινωνίας.

Προς αυτή την κατεύθυνση δουλεύει συστηματικά η ΔΗΠΑΚ, ώστε οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να έχουν τη δική τους ουσιαστική συμβολή».

πηγη: Ριζοσπαστης

Αλλαγές συσχετισμών στις εκλογές της Ομοσπονδίας Πανεπιστημιακών

Αλλάζει σελίδα η ομοσπονδία των πανεπιστημιακών, η ΠΟΣΔΕΠ καθώς στις εκλογές που διεξήχθησαν σήμερα για την ανάδειξη των μελών της 33μελούς Διοικούσας Επιτροπής αναδείχθηκε πρώτη δύναμη η Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης (ΚΥΠΑΝ – πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ) με 9 έδρες. Δεύτερη με 8 έδρες, βρέθηκε η Συσπείρωση (πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ)  η οποία είχε αναδειχθεί πρώτη δύναμη στις προηγούμενες εκλογές και από τους κόλπους της προέρχεται ο απερχόμενος πρόεδρος κ. Λάζαρος Απέκης. Τρίτη αναδείχθηκε η Αριστερή Μεταρρύθμιση (ΑΡΜΕ-πρόσκειται στο εκσυγχρονιστικό κομμάτι του Συνασπισμού) με 4 έδρες και τέταρτη η Δημοκρατική Πανεπιστημιακή Κίνηση (ΔΗΠΑΚ- πρόσκειται στο ΚΚΕ) μέ 4 έδρες.

Ακολουθούν η Ανεξάρτητη Συνδικαλιστική Κίνηση Επιστημόνων Υγείας με 3 έδρες, η Ανεξάρτητη Κίνηση Πανεπιστημιακών με 2 έδρες και η Κίνηση Πανεπιστημιακών του ΕΜΠ με 1 έδρα. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις στη συγκρότηση του προεδρείου θα συνεργαστούν η ΚΥΠΑΝ με την ΑΡΜΕ αλλά θα χρειαστούν και την υποστήριξη μιας άλλης παράταξης καθώς οι έδρες που συγκεντρώνουν δεν τους δίνουν τη απαιτούμενη πλειοψηφία. Ήδη έχουν αρχίζει οι ζυμώσεις μεταξύ των παρατάξεων και όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Οι συσχετισμοί αναμένεται να έχουν διαμορφωθεί μέχρι το επόμενο Σάββατο 14 Μαρτίου.

Πηγη: Το Βημα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ-ΑΕΙ
Το 9ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ και τα καθήκοντα του κινήματος

Αποσπάσματα από την ανακοίνωση της ΔΗΠΑΚ μετά το συνέδριο της Ομοσπονδίας

Από παλιότερη κινητοποίηση των φοιτητών, με ξεκάθαρα αιτήματα ενάντια στις αναδιαρθρώσεις, με το αίτημα για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση

Κάνοντας μια εκτίμηση της κατάστασης που δρομολογήθηκε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το 9ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ), η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ) με ανακοίνωσή της καλεί σε «αγώνα για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση στην υπηρεσία της επιστήμης και της κοινωνικής προόδου», καλεί σε «ανυπακοή - απειθαρχία στην πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ», σε «παλλαϊκό μέτωπο για ενιαία λαϊκή παιδεία».

Η ΔΗΠΑΚ επισημαίνει ότι: «Η ΠΟΣΔΕΠ τα τελευταία χρόνια με τις θέσεις και αποφάσεις της είχε συνεισφορά στην ανάδειξη του χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων στην ανώτατη εκπαίδευση, στην υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των πανεπιστημίων, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την επιχειρηματική λειτουργία τους. Με την αποφασιστική στάση των δυνάμεων της ΔΗΠΑΚ, γενικεύτηκε η αντιπαράθεση με τις κατευθύνσεις της Μπολόνια και γενικότερα της ΕΕ, υιοθετήθηκαν θέσεις που αναδείκνυαν την ανάγκη ανατροπής του συνολικού νομοθετικού πλαισίου των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ», τονίζει.

«Η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, αλλά και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις, ΚΙΠΑΝ και ΑΡΜΕ, υπονόμευσαν τις θέσεις της ΠΟΣΔΕΠ», λέει η ΔΗΠΑΚ και θυμίζει την κίνηση των λεγόμενων «χιλίων» και γενικότερα την προώθηση στο ΔΕΠ, της επιχειρηματικής αντίληψης για το πανεπιστήμιο. «Στην κατεύθυνση αυτή βοήθησε και η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ», επισημαίνει η ΔΗΠΑΚ τονίζοντας ότι «στην πράξη, δυνάμεις της στήριξαν την εφαρμογή του νόμου πλαισίου» και θυμίζοντας ότι η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ έσυρε την ομοσπονδία πίσω από την καιροσκοπική τακτική των φοιτητικών παρατάξεων ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ και ΠΑΣΠ.

Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ αξιοποίησαν την τακτική αυτή και επιδίωξαν να δημιουργηθεί έδαφος για μια ολομέτωπη επίθεση απαξίωσης της ΠΟΣΔΕΠ και των πολιτικών της θέσεων, του αγωνιζόμενου πανεπιστημιακού κινήματος. Ταυτόχρονα ΚΙΠΑΝ και ΑΡΜΕ και από κοντά οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι», κινητοποιήθηκαν έξω από κάθε όριο και δεοντολογία και με κάθε μέσο για την κατάκτηση της πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ.

Συνέδριο χωρίς συζήτηση, χωρίς απολογισμό, ούτε προγραμματισμό

Αποκαλυπτική είναι η ΔΗΠΑΚ και για τα όσα συνέβησαν μέσα στο ίδιο το συνέδριο:

«Στο 9ο Συνέδριο το μόνο πράγμα που δεν ένοιαζε τις δυνάμεις του επιχειρηματικού πανεπιστημίου ήταν η ουσιαστική συζήτηση των προβλημάτων των Πανεπιστημίων. Επί δύο ημέρες απασχόλησαν το συνέδριο με τις παράνομες εγγραφές συλλόγων σφραγίδων, που ανασυστάθηκαν ή και δημιουργήθηκαν μόνο και μόνο για να εξασφαλιστούν σύνεδροι. Εγγραφήκανε σύνεδροι που προέρχονταν από παράνομες εκλογές. Εγιναν δεκτοί σύλλογοι που αφορούσαν γεωγραφικά το ίδιο πανεπιστήμιο. Η διαδικασία εγγραφής συνέδρων ίσχυε σχεδόν έως το τέλος της ψηφοφορίας, η ψηφοφορία στην κάλπη άρχισε πριν να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες του συνεδρίου και να διεξαχθούν οι ψηφοφορίες. Ολη αυτή η πρωτοφανής κατάσταση που δημιουργήθηκε έγινε δυνατή χάρη στη συμβιβαστική και καιροσκοπική στάση της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, που μέσα από διαδικασίες συνδιαλλαγής με την ΚΙΠΑΝ και την ΑΡΜΕ "ξεπούλησε" ακόμη και τα δικά της στελέχη που αποκλείστηκαν από σύνεδροι και είχαν καταθέσει ενστάσεις ενάντια στον αποκλεισμό τους. Η ΔΗΠΑΚ αντιπάλεψε σταθερά την υιοθέτηση πρακτικών "εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού" από το Συνέδριο και παραιτήθηκε από την αρχή αυτής της διαδικασίας από το προεδρείο καταγγέλλοντας τόσο το παράτυπο της διαδικασίας, αλλά και την ουσία της, δηλαδή την αλλαγή της σύνθεσης του σώματος.

Στον προγραμματισμό δράσης η πρόταση της ΔΗΠΑΚ για συζήτηση και απόφαση επί των σχεδίων δράσης / προγραμματισμού που κατατέθηκαν, μειοψήφησε. Υιοθετήθηκε η διαδικασία των ψηφισμάτων για επιμέρους ζητήματα, διαδικασία που προτάθηκε από τη ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ και έγινε δεκτή από την ΚΙΠΑΝ και την ΑΡΜΕ»...

Η κατάληξη μετά από όλα τα παραπάνω, όπως υπογραμμίζει η ΔΗΠΑΚ, είναι ότι: «Για πρώτη φορά στην ιστορία της ΠΟΣΔΕΠ δεν υπάρχει απολογισμός ούτε προγραμματισμός. Δεν υπάρχουν δεσμευτικά συνεδριακά ντοκουμέντα για τη δράση και τους στόχους της».

«Το συμπέρασμα είναι σαφές», συνεχίζει η ΔΗΠΑΚ, «η ΠΟΣΔΕΠ με τις θέσεις της για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις ενόχλησε κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, εκδοτικά συγκροτήματα που επενδύουν στην ΑΕ και πρεσβείες που ενδιαφέρονται για επενδύσεις και κέρδη από τα ΚΕΣ και τα Κολέγια. Οι δυνάμεις του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ ανοιχτά από την αρχή με τη μία τάση τους, την ΑΡΜΕ, και στη συνέχεια με τη ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, έβαλαν πλάτη για να δρομολογηθεί η αλλαγή στάσης και θέσεων της ΠΟΣΔΕΠ».

Αγώνας για το πανεπιστήμιο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού

Ετσι, σήμερα, στις νέες συνθήκες με την κρίση να οξύνεται και με τις δυνάμεις του κεφαλαίου από νέες θέσεις να εφορμούν για να υλοποιήσουν τις αντιδραστικές αλλαγές, η ΔΗΠΑΚ απευθύνεται «σε όλους τους πανεπιστημιακούς που είναι αντίθετοι στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, σε όλους εκείνους που θέλουν να είναι δάσκαλοι και ερευνητές και όχι υπηρέτες επιχειρηματικών συμφερόντων».

Τους καλεί, μαζί με τους φοιτητές και τους εργαζόμενους «να συνεχίσουν να αντιστέκονται μέχρι να ανατραπούν τα αντιδραστικά σχέδια των εμπόρων της γνώσης και των συνοδοιπόρων τους. Τους καλεί να αγωνιστούν για αναδιαμόρφωση μιας πραγματικά Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν, που θα στηρίζει την εξέλιξη των επιστημών και την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, με στόχο την ολόπλευρη ανάπτυξη επιστημονικού δυναμικού ικανού να συμβάλλει στην άνοδο του υλικού και πνευματικού επιπέδου του λαού μας.

    * Με ενιαίο πρόγραμμα σπουδών ανά επιστημονικό αντικείμενο και επιστημονική ειδίκευση και πλήρη επαγγελματική επάρκεια με την απόκτηση του πτυχίου, σε ένα ενιαίο κύκλο προπτυχιακών σπουδών.
    * Ενιαίο μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών που θα κατευθύνεται στην παραγωγή νέας γνώσης και θα οδηγεί στην απονομή αποκλειστικά διδακτορικού διπλώματος.
    * Κατάργηση όλων των «μεταπτυχιακών» ειδίκευσης που διασπούν το ενιαίο των σπουδών και κατακερματίζουν τα πτυχία, σε συνδυασμό με την ισχυροποίηση των προπτυχιακών σπουδών, ακόμη και με την παράταση της διάρκειάς τους, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο.
    * Καθιέρωση ενιαίου βασικού δωδεκάχρονου υποχρεωτικού σχολείου για τη διεύρυνση της γενικής εκπαίδευσης, ώστε να πάψει η πρόωρη επαγγελματική επιλογή και εκπαίδευση, πριν τη συμπλήρωση του σύγχρονου μορφωτικού έργου του σχολείου και την ενηλικίωση του νέου ανθρώπου. Σχολείο που θα βοηθά τους μαθητές να κατανοήσουν τους νόμους της φύσης και της κοινωνικής ζωής, τη θέση και το ρόλο τους μέσα σ' αυτή.
    * Ανάπτυξη ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος επαγγελματικών σχολών μετά τη δωδεκάχρονη εκπαίδευση, ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα για όσα επαγγέλματα δε χρειάζονται πανεπιστημιακές σπουδές.
    * Κατάργηση του αναχρονιστικού-αντιεπιστημονικού διαχωρισμού σε πανεπιστημιακή και μη πανεπιστημιακή ανώτατη εκπαίδευση.

Αγώνας κόντρα στις αναδιαρθρώσεις

Ορος για να ανοίξει αυτός ο δρόμος είναι η απόκρουση, η αντίσταση στην επίθεση που συνιστούν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Γι' αυτό και η ΔΗΠΑΚ, ξεκαθαρίζει στο κάλεσμά της:

«Αντιπαλεύουμε όλο το νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με βάση τις κατευθύνσεις της Μπολόνιας και τις αποφάσεις της ΕΕ».

«Αγωνιζόμαστε για τον αναπροσανατολισμό της έρευνας ώστε να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, μέσα από ένα αναγκαίο στρατηγικό σχέδιο που θα αξιοποιεί όλο το επιστημονικό δυναμικό των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων, σε πλήρη συνεργασία και συντονισμό».

«Αγωνιζόμαστε για μόνιμο με ικανοποιητικές αμοιβές ΔΕΠ», τονίζει η ΔΗΠΑΚ και αναλύει τις θέσεις της για μόνιμη θέση εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων και κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης, παραθέτει τις θέσεις της για τις κρίσεις μελών ΔΕΠ και προσθέτει τις διεκδικήσεις για κατάργηση του επιδοματικού χαρακτήρα του μισθού (ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό), ενιαίο μισθολόγιο με βάση τα 2.000 ευρώ καθαρά για τον πρωτοδιοριζόμενο λέκτορα, επίλυση των ασφαλιστικών προβλημάτων, κατάργηση της δυνατότητας να ιδρύονται εταιρείες από τα πανεπιστήμια και τα μέλη ΔΕΠ.

«Αγωνιζόμαστε για την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας όπως αυτή εκφράζεται, σε κάθε χώρο και στο σύνολο των λειτουργιών των Πανεπιστημίων», τονίζει η ΔΗΠΑΚ και συνεχίζει:

«Απαιτούμε την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία τουλάχιστον στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.

Αγωνιζόμαστε για την εξασφάλιση όλων των προϋποθέσεων για πραγματικά δωρεάν σπουδές για όλους, ώστε κανένας φοιτητής να μην δυσκολεύεται να σπουδάσει ή να αναγκάζεται να δουλεύει, για να τα βγάλει πέρα με τα έξοδα των σπουδών του».

πηγη: Ριζοσπαστης http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=22/3/2009&id=10741&pageNo=19&direction=-1