THMMY.gr

Ωρες ώρες αναρωτιόμαστε για το τι ακριβώς σκέφτονται ορισμένοι γονείς.

Αναφερόμαστε στους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε ριαλιτοπαίχνιδα, δίνουν την άδεια να διαγωνίζονται σε διάφορα τάλεντ σόου, τα αφήνουν να κάθονται με τις ώρες μπροστά στις τηλεοράσεις τους χωρίς να δίνουν σημασία σε έρευνες που έχουν γίνει για τις συνέπειες που έχει η πολύωρη παρακολούθηση στην υγεία τους.

Κι έρχονται τώρα οι γονείς της Βρετανίας να καταγείλουν τους υπεύθυνους του παιδικού καναλιού CBeebies, το οποίο ανήκει στο BBC, επειδή η παρουσιάστρια Cerrie Burnell ενός παιδικού σόου τρομάζει τα παιδιά.

Με ποιον τρόπο; Επειδή γεννήθηκε με ένα χέρι.

Αρχισαν οι γονείς να στέλνουν επιστολές και να καταγγέλλουν το κανάλι πώς άφησαν μια ανάπηρη κοπέλα να παρουσιάζει παιδικό σόου. Με τη δικαιολογία ότι τα παιδιά τους τρομάζουν, κλαίνε και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το αγαπημένο τους σόου.

Ενας πατέρας μάλιστα λέει ότι η πολυαγαπημένη του κόρη τρομάζει όταν βλέπει την παρουσιάστρια με το ένα χέρι κι από την τρομάρα της βλέπει εφιάλτες.

Ενας άλλος πάλι ρωτάει: «Είναι δική μου ιδέα ή υπάρχουν κι άλλοι που πιστεύουν ότι η νεαρή παρουσιάστρια τρομάζει τα παιδιά με την αναπηρία της;».

Εμείς αυτό που λέμε είναι ότι οι καταγγελίες που κατατέθηκαν στο κανάλι αποδεικνύνουν τον ρατσισμό που επικρατεί στη Βρετανία.

Κι εμείς οι μη σκεπτόμενοι αναρωτιόμαστε για ακόμη μια φορά εάν κανείς από όλους τους γονείς που έσπευσαν να καταγγείλουν το κανάλι, το οποίο έδωσε μια σημαντική ευκαιρία στην παρουσιάστρια να ακολουθήσει το όνειρό της, έκατσε να εξηγήσει στο παιδί του ότι η ζωή δεν φέρεται απλόχερα σε όλους τους ανθρώπους και ότι ανεξαρτήτως αναπηρίας, χρώματος και θρησκείας όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα;

Μάλλον όχι...

(http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=248158)

Κι εγώ μικρή θυμάμαι που τρόμαζα όταν έδειχνε γιαπωνέζικα ανίμ, αλλά είχα βρει μια πανέξυπνη λύση: Την έκλεινα!!!

Τρομερό, ε;

Προφανώς δεν τίθεται θέμα ρατσισμού από τα παιδιά, είναι μικρά και συχνά τρομάζουν όταν δουν κάτι ασυνήθιστο... μάλλον στους γονείς πρέπει να κάτσει κάποιος (με ιώβεια υπομονή) και να τους εξηγήσει περί δικαιωμάτων και τα συναφή ::)

Βασικα θα επρεπε μονοι τους να νιωσουν αλλα... ^idiot^
Οποτε καταληγουμε σ'αυτο που λες :P

this is both interesting and interesting

πωτς γενεν αυτο; :???:

http://en.wikipedia.org/wiki/Horatio_Bottomley

Βέβαια στην Ελλάδα ακόμα και η ιδέα της πρόσληψης μιας μονόχειρα τηλεπαρουσιάστριας είναι ασύλληπτη. Είναι ενδιαφέρουσα πάντως η αντίδραση των παιδιών στο διαφορετικό. Πόσοι από εσάς που ανατριχιάζετε, δεν έχετε αντιμετωπίσει ανάλογες καταστάσεις εχθρικής αντιμετώπισης του διαφορετικού από παιδιά; Το τραγικό βέβαια σ' αυτή την περίπτωση είναι ότι η άποψη υιοθετείται και από τους γονείς... Πάντως δε μου κάνει τρομερή εντύπωση. Οι άνθρωποι εκτός των μεγάλων πόλεων δεν είναι και οι πιο ανεκτικοί προς το ξένο και διαφορετικό.

δε νομιζω οτι ειναι ασυλληπτη μια τετοια ιδεα για Ελλαδα...αν μη τι αλλο η Ελλαδα ειναι απο τις πιο τηλεορασιοπληκτες χωρες....απλα θα γινει πολυ φασαρια και συζητηση....

συμφωνώ και στην ελλάδα πήζουμε από ρατσισμό
και τα παιδιά φοβούνται και απομονώνουν το διαφορετικό
είναι θέμα γονιών να τους μάθουν να είναι πιο ανεκτικά

όχι ρε να την κρεμάσουν στην πλατεία trafalgar και να της πετάν όλοι πέτρες...ξέρουν απ αυτά αυτοί...το παίζουν και προοδευτικοί...(δήλωση Μπλερ για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας:"...Διότι,κατά βάθος ,θεωρώ πως όλοι αυτοί αντιδρούν ενάντια στο σύγρονο κόσμο-γιαυτό και η στάση τους απέναντι στις γυναίκες και στις συνθήκες ζωής και εργασίας είναι τόσο οπισθοδρομικές...") Γεια σου Τόνι άρχοντά!!!! :D

Δεν υπάρχεις στο topic :P

Είδα κάποια βίντεο με την εκπομπή της κοπέλας. Μου φάνηκε γλυκύτατη.
Βρήκα και το λήμμα για εκείνη στην αγγλική wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Cerrie_Burnell

Είδα στο ίντερνετ πως οι γονείς είναι εκείνοι που αντιδρούν και όχι τα παιδιά. Μου φαίνεται λογικό. Ένα παιδί, ακόμα και αν "τρομάζει" όταν βλέπει τη διαφορετικότητα, το κάνει μόνο και μόνο επειδή έχει δεχθεί ένα αντίστοιχο ερέθισμα από τον παιδαγωγό του. Π.χ. οίκτος για τα άτομα με αναπηρία. Ειδικά ο οίκτος, ένα σχετικά πολύπλοκο συναίσθημα, σε ένα παιδί μπορεί να προκαλέσει διάφορα που εξαρτώνται από τη στάση του παιδαγωγού αποκλειστικά. Το βλέμμα, ο τόνος της φωνής κλπ που πλαισιώνουν την επεξήγηση του φαινομένου δίνουν στοιχεία για την μίμηση του παιδιού. Η απόκριση του παιδιού θα εξαρτηθεί από το πόσο αντιφατικά είναι τα ερεθίσματα "επεξηγήσεων" που του δίνει ο παιδαγωγός σε αυτή και άλλες στιγμές.

Οι γονείς από ένα σημείο και μετά συγχέουν την έννοια της κτήσης με τη δημιουργία. Υπάρχει πάντα ένας βαθμός σε αυτό, ο οποίος εξαρτάται από τη δική τους παιδεία, καταχρηστικά ας πούμε από το μορφωτικό τους επίπεδο.
Γενικά, τα παιδιά δεν είναι κτήμα των γονιών. Μπορεί να φαίνεται αυτονόητη η πρόταση αλλά φαίνεται πως οι γονείς την απαρνούνται σε περιπτώσεις όπως αυτή όπου κάτι τρομάζει εκείνους καταδεικνύοντας μια δική τους ανικανότητα.
Δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη περίπτωση η προσπάθεια διάκρισης "καλό - κακό για την παιδεία του παιδιού μου" παρά μόνο το απόλυτο κακό του άκριτου κατοπτρισμού στο παιδί "των δικών μου φόβων". Γιατί είναι αποδειγμένα καλό για την πορεία ανάπτυξης του παιδιού να μαθαίνει για τις διαφορετικότητες και τις ποικιλίες του κόσμου που το περιβάλλει.

Ανέφερα πρωτύτερα τη δημιουργία. Είναι πολύ βαριά λέξη και δύσκολη, ιδιαίτερα όταν αφορά αλληλεπίδραση μεταξύ ζωντανών και σκεπτόμενων όντων. Γι'αυτό ανέφερα κάποιο βαθμό. Δεν μπορούν όλοι οι γονείς να αντιληφθούν μια υγιή αναλογία για την ανατροφή του παιδιού τους. Δεκτό και δικαιολογημένο.

Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει σε ένα τέτοιο αδιέξοδο, αυτός είναι ο εξωτερικός ανθρώπινος παράγοντας. Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα, ζούμε οργανωμένοι μαζί, μοιραζόμαστε αρκετά πράγματα. Το παιδί του γείτονα μας επηρεάζει όσο και να αδιαφορούμε.
Η απάντηση είναι η Παιδεία.
Η εύκολη λύση είναι η κρατική - δημοτική αν προτιμάτε Παιδεία. Για να βγουν εφοδιασμένοι... γονείς στην κοινωνία.

Τόσα άτομα με σοβαρή αναπηρία βγαίνουν στην τηλεόραση..

..η πιο ήπιας μορφής μας πείραξε!