THMMY.gr

(ΕΠΙΜ.: Β.ΓΕΩΡΓ.)

Πώς κατασκευάζεται ένα μπεστ σελερ; Ποια είναι τα απαραίτητα συστατικά του;
 
Να δείτε που δεν θα μπορούν να απαντήσουν κατηγορηματικά ούτε η δική μας Μάρα Μεϊμαρίδη ούτε ο ακόμα πιο δικός μας Νταν Μπράουν. Αφήστε που, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας Βρετανών στατιστικολόγων, είναι απορίας άξιον πώς αυτός ο τελευταίος κατάφερε με τον «Κώδικα Ντα Βίντσι» να υπογράψει το αδιαφιλονίκητο παγκόσμιο μπεστ σέλερ. Ο Αλβάι Γουίνκλερ, πρώην ακαδημαϊκός στο πανεπιστήμιο του Μίντλεσεξ, και οι συνεργάτες του, έπειτα από ενδελεχή εξέταση του βιβλίου, ανακοίνωσαν ότι είχε μόνο 36% πιθανότητες να φτάσει στην κορυφή των πωλήσεων.

Δεν είναι, φυσικά, ο καλύτερος τρόπος για να διαφημίσει η ομάδα Γουίνκλερ την πολύμηνη έρευνα που έκανε για λογαριασμό της βρετανικής ιστοσελίδας Lulu.com, η οποία, μιας και ειδικεύεται στην παραγωγή και προώθηση ευπώλητων βιβλίων, είχε απόλυτη ανάγκη την κωδικοποίηση των μυστικών τους. Αν το μοντέλο στο οποίο κατέληξε δεν περιλαμβάνει τον Νταν Μπράουν, δίνει μέτρια βαθμολογία στα πονήματα της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ και εξαφανίζει σχεδόν όλα τα έργα του Τσαρλς Ντίκενς, πλην μιας ασήμαντης χριστουγεννιάτικης ιστορίας του, ποια στο καλό μελλοντική χρησιμότητα έχει;

Ο Γουίνκλερ, όμως, επιμένει ότι η έρευνά του κάθε άλλο παρά στράφι πήγε και ότι το μοντέλο στο οποίο κατέληξε την έχει την ισχύ του. «Οταν το δοκιμάσαμε σε 700 βιβλία που κυκλοφόρησαν τα τελευταία 50 χρόνια, πέτυχαμε το 70% των μπεστ σέλερ. Με δεδομένη τη φύση της λογοτεχνίας και τη μεταβολή του γούστου, μια ευστοχία 70% είναι ανέλπιστα καλό σκορ».

Η ομάδα μελέτησε τα βιβλία που τα τελευταία 54 χρόνια ήταν πρώτα στη λίστα των «Νιου Γιορκ Τάιμς» και τα 100 αγαπημένα των Βρετανών σε σχετική σφυγμομέτρηση του BBC. Συγκρίνοντάς τα με λιγότερο επιτυχημένα εμπορικά βιβλία των ίδιων συγγραφέων, οι στατιστικολόγοι ανακάλυψαν ότι όλα τα μπεστ σέλερ είχαν τρία κοινά χαρακτηριστικά: α) μεταφορικούς-αλληγορικούς τίτλους αντί για κυριολεκτικούς, β) άρχιζαν με αντωνυμία, ρήμα, επίθετο ή προσφώνηση (sic) και γ) το συντακτικό τους έβριθε κτητικών αντωνυμιών και επιθέτων.

Σύμφωνα, δηλαδή, με το μοντέλο Γουίνκλερ, πανέτοιμους για εμπορικό σουξέ τίτλους (με πιθανότητες 83%) είχαν το θρίλερ της Αγκάθα Κρίστι «Sleeping Murder» (στα ελληνικά «Ρετρό στην ομίχλη») και η τριλογία του Φίλιπ Πούλμαν «Τα σκοτεινά υλικά του» (στα ελληνικά «Η τριλογία του κόσμου»). Αντίθετα, μαύρο χάλι έπρεπε να τα πάει (9% πιθανότητες), αλλά δεν τα πήγε, το θρίλερ της Πατρίτσια Κόρνγουελ με τον εντελώς πεζό τίτλο «Cause of death» («Αιτία θανάτου»).

Ο συγγραφέας, πάντως, που βγήκε αλώβητος από την προκρούστεια κλίνη της ομάδας Γουίνκλερ είναι ο Τζον Λε Καρέ. Είτε του αρέσει είτε όχι του καλού μας συγγραφέα, όλα του τα βιβλία, από τους «Ανθρώπους του Σμάιλι» και τον «Κατάσκοπο που γύρισε από το κρύο» μέχρι τον «Ράφτη του Παναμά», ταίριαζαν κουτί στο μοντελάκι. Αντίθετα, ο Χάρι Πότερ, παρά το πρέπον συντακτικό του, τα βρήκε μπαστούνια με τους κυριολεκτικούς του τίτλους και αρκέστηκε στο μετριότατο 51%.

Η ιστορία παραείναι αστεία. Να μην την αφήσουμε, όμως, μισή. Σύμφωνα με την ομάδα Γουίνκλερ, το νέο πόνημα του Νταν Μπράουν θα έχει μεγάλο σουξέ κι ας φέρει τον κοινότατο τίτλο «Το κλειδί του Σολομώντα». Ας όψονται κάτι μεσαιωνικά βιβλία για τη μαγεία που έχουν, λέει, παρόμοιους τίτλους και από σπόντα θα χαρίσουν λίγη από τη μεταφυσική τους αίγλη στο δικό του.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/12/2005

http://www.enet.gr/online/online_text?c=113&id=77165000

Μεγάλη μούφα μου φαίνεται αυτή η ομάδα Γουίνκλερ. Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα είναι εντελώς τυχαία. Και τι θέλουν να μας πουν δηλαδή; Ότι το περιεχόμενο ενός βιβλίου δεν έχει καμία σημασία για το πόσο θα πουλήσει ένα βιβλίο;;; Ντάξει, είπαμε, η ποπ κουλτούρα γνώρισε μεγάλη επιτυχία αλλά όχι και έτσι...

Ένα βιβλίο γίνεται μπεστ σέλλερ για δύο λόγους.

Μεγάλο όνομα του συγγραφέα
Μεγάλη προώθηση της εταιρίας.

Ένα καταπληκτικό βιβλίο που δεν έχει τα παραπάνω, μπορεί τελικά να πουλήσει εκατομύρια αλλά μπεστ σέλλερ δε θα γίνει (να πουλήσει δηλαδή τα περισσότερα βιβλία για μια εβδομάδα/μήνα)

Τι ακριβώς εννοεί ο "συγγραφέας"(Γουινκλερ) με αυτό?????

Δηλαδή αν ξεκινά με μετοχή ή ουσιαστικό δεν θα είναι επιτυχία το βιβλίο????

Ναι ρε παιδί μου, απίστευτα κουφό φαίνεται αυτό!!!!

Τουραμπάρ αν εννοείς μπεστ σέλερ με την εμπορική έννοια που προσδίδουν καταχραστικά για να αυξήσουν τις πώλησεις τότε συμφωνώ. Πολλές φορές πας σε βιβλιοπωλεία και βλέπεις 100 μπεστ σέλλερ...ε ντάξει αν είναι έτσι τότε πάω πάσο....

Σήμερα όλα είναι θέμα μαρκετιγκ.
Και ειδικότερα για το τίτλο του μπεστ-σελερ. Είναι ότι πιο εύκολο να βρεθεί για μια βδομάδα στην κορυφή.
Ίσως το μόνο μέτρο αξιολόγησης που έμεινε είναι το βάθος χρόνου

Τα "μπέστ σέλλερ" είναι συνήθως βιβλία χωρίς μεγάλη αξία,γιατί εκ των πραγμάτων απευθύνονται σε αναγνώστες που μόνο περιστασιακά διαβάζουν.Για αυτόν τον λόγο είμαι αρνητικά προκατείλημμένος στα μπέστ σέλλερ οποιουδήποτε είδους!

Δεν συμφωνώ απόλυτα, απλά ο περισσότερος κόσμος διαβάζει για να χαλαρώσει, οπότε παίρνει χαλαρά, γρήγορα και ευκολοδιάβαστα.

Τίποτα πιο άνετο από ένα βιβλίο του Στέφανου Βασιλιά. :)

(προφανώς για αυτό μιλούσα Βέρμινοζ)