THMMY.gr

Xτίζουν νέο τείχος διαχωρισμού

H Iνδία κατασκευάζει φράχτη 4.000 χλμ κατά μήκος των συνόρων της με το Mπανγκλαντές

Ένα από τα μεγαλύτερα τείχη στην Ιστορία κατασκευάζεται στην Ασία για να ενισχύσει τον διαχωρισμό δύο λαών, όμως μέχρι στιγμής ελάχιστη είναι η δημοσιότητα που έχει λάβει. Πρόκειται για τον νέο φράχτη που κατασκευάζει η Ινδία κατά μήκος των συνόρων της με το Μπανγκλαντές. Με το έργο αυτό όμως, η κυβέρνηση στο Νέο Δελχί, αποκλείει ταυτόχρονα και 100.000 δικούς της πολίτες.

Για να φτάσει ο Μοχάμεντ Σάφικαλ Μπίσουας στα κτήματά του, πρέπει να διασχίσει τα συρματοπλέγματα, να περάσει από τον έλεγχο των ένοπλων φρουρών και να δείξει την ταυτότητά του στο φυλάκιο ασφαλείας. Το πρόβλημα δεν είναι από πού προέρχεται αλλά πού θέλει να πάει. H περιουσία του βρίσκεται 100 χλμ ανατολικά της Καλκούτας, «στη γη του πουθενά», μεταξύ Ινδίας και Μπανγκλαντές.

Ο Μπίσουας δεν είναι μόνος. Άλλοι 100.000 ομοεθνείς του αντιμετωπίζουν σήμερα το ίδιο πρόβλημα του αποκλεισμού μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Είναι οι Ινδοί που ζουν σε μια μεθοριακή περιοχή πλησίον των διεθνών συνόρων και τώρα πλέον στη λάθος πλευρά του τείχους που οικοδομεί το Νέο Δελχί. Ολόκληρα χωριά, σχολεία και ναοί θα βρεθούν ουσιαστικά αποκομμένα από τη χώρα. Μάλιστα, με τον ρυθμό που προχωρούν οι εργασίες του μήκους 4.090 χιλιομέτρων φράχτη, τον επόμενο μήνα η Ινδία θα αποκλείσει την περιοχή στη Δυτική Βεγγάλη.

Ο φόβος

«Θα μας αποκλείσουν από τη χώρα» διαμαρτύρεται ο 30χρονος γεωργός. «Τι θα γίνει αν συμβεί κάτι επείγον και πρέπει να πάμε στην ενδοχώρα; Τι θα γίνει αν δεν υπάρχει κανείς στην πύλη να μας επιτρέψει να βγούμε;». Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους των Ινδών είναι και η αντιμετώπιση των φρουρών ασφαλείας του Μπανγκλαντές και το ενδεχόμενο να λεηλατηθούν οι περιουσίες τους. «Ακόμη και τώρα, διασχίζουν τα σύνορα τη νύχτα και μας κλέβουν τα ζώα και τα είδη οικιακής χρήσης. Ανησυχούμε για το μέλλον. H Ινδία θα πρέπει να μας φροντίσει και να μας κρατήσει μέσα στον φράχτη αλλιώς θα μας καταστήσει πολίτες του Πακιστάν», διαμαρτύρεται η Ραμπρέγια Μπάχρι, που ζει στο Τζαγιάντιπουρ, στο χωριό του Μπίσουας.

H Ινδία είναι 30 φορές μεγαλύτερη από το Μπανγκλαντές και τα δύο κράτη μοιράζονται τα πλέον επιμήκη σύνορα της Νότιας Ασίας. Όμως, παρά τη βοήθεια που προσέφερε η Ινδία στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας των γειτόνων της το 1971 (δηλαδή στο Ανατολικό Πακιστάν) κατά του Δυτικού Πακιστάν, οι σχέσεις των δύο χωρών διαταράχθηκαν τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με Ινδούς αξιωματούχους, στόχος της κυβέρνησης είναι να κρατήσει μακριά τους ακραίους ισλαμιστές που διεισδύουν στο ινδικό έδαφος παραβιάζοντας τα σύνορα και να καταπολεμήσουν το λαθρεμπόριο ανθρώπων και τη λαθρομετανάστευση.

© The Times, 2005

ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ (http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18426&m=N68&aa=1)

Περίληψη:Η Ινδία κατασκευάζει ένα από τα μεγαλύτερα τείχη της ιστορίας μήκους 4.000 χλμ, κατά μήκος των συνόρων της με το Μπαγκλαντές.Με αυτόν τον τρόπο αποκλείει 100.000 δικούς της πολίτες η Ινδία , οι οποίοι διαμένουν σε εκείνες τις περιοχές και οι οποίοι πρέπει να περάσουν τα συρματοπλέγματα και τον έλεγχο των σωμάτων ασφαλείας για να πάνε στην ίδια τους τη χώρα!!!

Εκτός από το διαβόητο τείχος του Σαρόν που χωρίζει τους Ισραηλινούς από τους Παλαιστίνιους, υπάρχει και ένα στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, λιγότερο γνωστό ώς τώρα, η φήμη του όμως αναμένεται να εξαπλωθεί σύντομα, μαζί με το μέγεθός του.

Γι' αυτό φρόντισε το νέο νομοσχέδιο για την αναχαίτιση της λαθρομετανάστευσης που ψήφισε η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων λίγες μέρες προτού εκπνεύσει το 2005.

Το νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται να υποβληθεί στη Γερουσία τον Φεβρουάριο, προβλέπει την ανέγερση ενός τείχους μήκους 1.130 χιλιομέτρων που θα καλύπτει περίπου το ένα τρίτο της συνοριακής γραμμής ΗΠΑ-Μεξικού.

Τμήματά του έχουν ήδη ανεγερθεί στην Καλιφόρνια και στο Τέξας, στο ύψος του Σαν Ντιέγκο και της Τιχουάνα. Ενισχύονται επίσης οι εξουσίες της περιπολίας των συνόρων, η οποία θα συνεργάζεται με την αστυνομία και το στρατό, χέρι με χέρι με την υψηλή τεχνολογία, για τον εντοπισμό των λαθρομεταναστών που θα κινούνται προς ΗΠΑ.

Ομως το πιο εξωφρενικό σημείο του νομοσχεδίου είναι ότι οι λαθρομετανάστες θα αντιμετωπίζονται στο εξής ως εγκληματίες και η παράνομη είσοδός τους στις ΗΠΑ θα αποτελεί κακούργημα σε ομοσπονδιακό επίπεδο! Οσοι συλλαμβάνονται να περνούν παράνομα τα σύνορα ή να εργάζονται στις ΗΠΑ χωρίς πράσινη κάρτα θα οδηγούνται στη φυλακή και στη συνέχεια θα απελαύνονται αμέσως.

Οσοι Αμερικανοί, μάλιστα, βρεθούν να βοηθούν λαθρομετανάστη θα κατηγορούνται αυτόματα για παράνομη διακίνηση προσώπων και θα τιμωρούνται ανάλογα. Αυτό θα ισχύει ακόμα και για ανθρώπους που θα οδηγούν έναν άρρωστο λαθρομετανάστη στο νοσοκομείο ή θα πηγαίνουν το παιδί του στο σχολείο, κάτι που θέτει αυτόματα στο στόχαστρο τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά και απλούς πολίτες που δεν έχουν σχέση με το δουλεμπόριο.

-Το νομοσχέδιο έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Πρώτος αντέδρασε ο πρόεδρος του Μεξικού, Βισέντε Φοξ, ο οποίος χαρακτήρισε «ντροπή» την ανέγερση του τείχους, παρομοιάζοντάς το με το τείχος του Βερολίνου.

-Πριν από λίγες μέρες, οι κυβερνήσεις του Μεξικού, της Νικαράγουας, της Γουατεμάλας, της Ονδούρας και του Σαλβαδόρ καταδίκασαν από κοινού την απόφαση της Ουάσιγκτον, τονίζοντας ότι οι λαθρομετανάστες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες και ζητώντας να νομιμοποιηθούν όσοι εργάζονται ήδη στις ΗΠΑ.

-Παρόμοιες ενστάσεις όμως εκφράζονται κι εντός των αμερικανικών συνόρων. Πολλοί εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου -ακόμα και στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος-, του τύπου, επιχειρηματίες καθώς και ειδικοί σε θέματα μετανάστευσης, κρίνουν το νομοσχέδιο αντιδραστικό και αναποτελεσματικό.

Ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής της Αριζόνα, Τζιμ Κόλμπε, είπε ότι «ο μόνος στόχος του νομοσχεδίου είναι να δείξουμε δήθεν ότι κάνουμε κάτι για να διασφαλίσουμε τα σύνορά μας, ενώ στην πραγματικότητα είναι να ξοδεύουμε μόνο άσκοπα χρήμα και σάλιο».

Οπως μάλιστα υπενθυμίζει μεγάλη μερίδα του αμερικανικού τύπου, η σκληρή αστυνόμευση των συνόρων δοκιμάζεται με τη μία ή την άλλη μορφή εδώ και δυο δεκαετίες κι έχει στεφθεί με παταγώδη αποτυχία. Το 1980, ο αριθμός των μεξικανών λαθρομεταναστών που περνούσαν τα σύνορα υπολογιζόταν στις 158.000 το χρόνο. Σήμερα πρέπει να ξεπερνούν τις 480.000, παρά τα δυο δισεκατομμύρια δολάρια που πληρώνουν κάθε χρόνο οι φορολογούμενοι για την ενίσχυση του ελέγχου των συνόρων.

Οι ΗΠΑ πληρώνουν τώρα τα σπασμένα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Οπως προειδοποιούν συνδικαλιστές του Μεξικού, αν δεν αλλάξει το κεφάλαιο της αγροτικής πολιτικής στην Αμερικανική Συνθήκη Ελεύθερου Εμπορίου που έχει γονατίσει τους μεξικανούς αγρότες, οι ΗΠΑ πρέπει να αναμένουν μαζική εισροή 15 εκατομμυρίων μεταναστών μέσα στα επόμενα χρόνι«Κανένα νομοσχέδιο δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι σε αυτή τη χώρα ζουν παράνομα 11 εκατομμύρια μετανάστες και συνεισφέρουν σε μια οικονομία που δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτούς», σχολίαζε η «Washington Post».

Τότε προς τι η εμμονή της κυβέρνησης Μπους; Η πιθανότερη ερμηνεία είναι ότι προσπαθεί να ικανοποιήσει το κοινό αίσθημα, καθώς η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση αποτελεί μια από τις σημαντικότερες φοβίες του μέσου Αμερικανού μετά τον πόλεμο στο Ιράκ, την οικονομία και το σύστημα υγείας.

Φαίνεται όμως ότι επέλεξε, όπως συνήθως, την πιο ακατάλληλη και κοντόφθαλμη προσέγγιση στο ζήτημα: εκείνη του σκληροτράχηλου καουμπόι που σηκώνει απειλητικά τα μανίκια.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 15/01/2006

http://www.enet.gr/online/online_text?c=111&id=25834800