THMMY.gr

Ανοίγω αυτό το θέμα για να δείξω και να αναζητήσω τις διαφορές μεταξύ αυτού που παρακολουθεί τακτικά τα μαθήματα (καλός φοιτητής) και αυτού που μελετάει - όχι απαραίτητα στο σπίτι μόνο - (καλός σπουδαστής).

Όταν μπαίνεις σε αυτή τη σχολή, και ιδιαίτερα στο πρώτο εξάμηνο με όλα τα μαθηματικά, είσαι ακόμα παιδί Λυκείου. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν το "στίγμα της λυκειακής νοοτροπίας" (κατά το... στίγμα μεσογειακής αναιμίας). Δηλαδή, πρέπει να παρακολουθώ κάθε μέρα αλλιώς θα μου συμβεί κάτι κακό.

Θα ήθελα αν μπορούμε να συγκρίνουμε τα αποτελέσματα του ενός τρόπου (τακτική παρακολούθηση) και του άλλου (αποκλειστική μελέτη από διάφορες πηγές στο σπίτι)
στις εξετάσεις και
σε γνωσιακό επίπεδο.

Και θα ήθελα να πούμε για τα αποτελέσματα του συνειδητού τρόπου διαβάσματος σε αντιπαράθεση με το διάβασμα από ανάγκη. Εννοώ, πρακτικά, το διάβασμα για να καταλάβεις ένα αντικείμενο (ΑΚΑ επιστημονική θεώρηση) με το διάβασμα για να περάσεις ένα μάθημα.

ΠΡΟΣΟΧΗ!
Οι θέσεις φαίνονται προφανείς στις παραπάνω προτάσεις, αλλά ας επικληθούμε και το χρόνο που έχουμε και την προσπάθεια που καταβάλλεται.

Ο τρόπος που θα διεκπερεώσει ο φοιτητής τις σπουδές του είναι ένα θέμα τελείως προσωπικά.


Τα τόσα χρόνια στην σχολή, μου δίδαξαν ότι, επειδή κάποιοι τα καταφέρνουν με τον άλφα τρόπο, δεν σημαίνει ότι θα μπορέσεις και εσύ να τα καταφέρεις με τον ίδιο τρόπο.

Δεν είναι θέμα εξυπνάδας, αφοσίωσης, ποσότητα δουλειάς ή τυπικότητα σε όλες τις υποχρεώσεις. Είναι όλα αυτά μαζί. Δηλαδή να κάνεις όλα όσα μπορεί.
Εξηγούμε.
Ως άτομο ταγμένο στην είσονα προσπάθεια (δεν ήμουν ποτέ φίλος της ορθογραφία, συγχωρήστε τα λάθη) θα πρότεινα στον καθένα να βρει την κατάλληλη φόρμουλα των παραπάνω για να πετύχει τον σκοπό του με την λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Αυτό βέβαια ενέχει κινδύνους. Δύσκολα θα βρεις την κατάλληλη φόρμουλα με την πρώτη. Έγω έκανα 3-4 χρόνια για να την βρω. Προσοχή λοιπόν.

Για την ιστορία. Η κατάλληλη φόρμουλα για μένα. Όσο το δυνατόν περισσότερη παρακολούθηση, προτίμηση σε μαθήματα με εργασίες, προόδους, πράγματα που σε αναγκάζουν να διαβάζεις. Συνεχή επαφή με τα μαθήματα (τι παραδίδει ο καθηγητής, τι είπε να προσέξουμε) και πολύ προσοχή στα παλιά θέματα.

Αυτά. Προσοχή όμως παιδιά στο διάβασμα των παραπάνω. Είμαι στο 8ο έτος.

Ως φίλος του Turambar από το πρώτο του έτος στη σχολή (ήτανε, θυμάμαι 12 Δεκεμβρίου του 1998 όταν γνωριστήκαμε... να τα εκατοστήσουμε, φίλε Γιώργο) σας ξορκίζω (όπως και ο ίδιος διακριτικά το έκανε ήδη) να μην ακολουθήσετε τις συμβουλές του, για προφανείς λόγους (μάλιστα, αν δεν ήμουν υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου, θα πρότεινα ακόμη και να του απαγορευτεί η εκφορά άποψης στο συγκεκριμένο topic :-P ). Βέβαια, όλοι μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη των άλλων.

Από τη δική μου εμπειρία (σε σχολή με, ομολογουμένως, διαφορετική φιλοσοφία και φύση των διδακτικών αντικειμένων από τη δική σας), έχω να καταθέσω ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνταγή της επιτυχίας που να δουλεύει για όλους και πάντα.
Προτίστως, τίθεται το θέμα του τρόπου με τον οποίο ο κάθε φοιτητής κάνει κτήμα του την παρεχόμενη από καθέδρας γνώση (βλέπε "οπτικός" τύπος, "ακουστικός" τύπος, φωτογραφική μνήμη κλπ.).
Άμεσα συνδεδεμένη παράμετρος είναι το "στυλ" της διδασκαλίας που επιλέγει ο διδάσκων και η "μεταδοτικότητά" του.
Τέλος, είναι και τα συγγράμματα που χρησιμοποιούνται (και μοιράζονται) και το κατά πόσο αυτά περιορίζονται στο να είναι η ύλη για τις εξετάσεις ή εγχειρίδια για γενικότερη θεώρηση του αντικειμένου.

Ακολουθεί πραγματική ιστορία:

Στα 4 χρόνια των προπτυχιακών σπουδών μου είχα αυτό που ο 4Dcube ονόμασε "λυκειακή νοοτροπία" (αν και διαφωνώ λίγο στον ορισμό, γιατί στο λύκειο όχι μόνο παρακολουθούσαμε καθημερινώς, αλλά διαβάζαμε και στο σπίτι). Είχα ελάχιστες απουσίες από τις αίθουσες, γιατί ήξερα ότι τα 90' στη σχολή (για μένα πάντα) ήταν πολύ πιο "γεμάτα" από πολλές ώρες διαβάσματος.
Βέβαια, αυτό, την περίοδο των εξετάσεων, μου δημιουργούσε ένα πρόβλημα: Δεν είχα παρέα να πάω για καφέ, γιατί όλοι διάβαζαν...
Αυτή η τακτική μου εξασφάλιζε επιτυχία στις εξετάσεις, αλλά το "κάτι παραπάνω" (την επιστημονική θεώρηση του Κύβου) ήταν αποτέλεσμα προσωπικής δουλειάς στο σπίτι, παρέα με τα βιβλία (που στη Γαλλική, δόξα τω Θεώ παρέχονται απλόχερα και είναι και πολύ καλά-ίσως γιατί έρχονται απότ η Γαλλία). Με χαρά όμως, (και περηφάνεια για το τμήμα) έχω να πω ότι μεγάλος αριθμός των διδασκόντων στη σχολή μου πρόσφεραν αυτό το κάτι παραπάνω και μέσα στην αίθουσα.

Τα χρόνια των μεταπτυχιακών μου σπουδών (που αισίως έγιναν και αυτά 4...), από τότε που ξεμπέρδεψα με τα μαθήματα και μένει μόνο η διπλωματική, μου φαίνονται πολύ δύσκολα, ίσως γιατί δεν έχω αυτή την επαφή με την "ομιλούσα πηγή γνώσης"...


Υ.Γ. Στη γαλλική, βοηθά επίσης το να είσαι άρρεν.... Το να σε θυμάται ένας καθηγητής από την αίθουσα (ιδίως στις προφορικές εξετάσεις) είναι πολύ σημαντικό. Και ένα σερνικό μέσα σε ένα ακροατήριο 50 θηλυκών, είναι πάντα αξιοπρόσεκτο. Αυτό δεν έχει να κάνει με τη γνώση που αποκτιέται, αλλά με το βαθμό... ;-)

Πολύ καλό θέμα 4διάστατε κύβε. Φαντάζομαι θα ενδιαφέρει πολλούς πρωτοετείς, αλλά ειδικότερα εμένα με πετυχαίνεις σε φάση που αρχίζω να ανησυχώ αν χάνω κάτι που δεν πηγαίνω στα μαθήματα.

Turambar και Skotadistis λένε πως στη συνταγή της επιτυχίας γι' αυτούς συμπεριλαμβάνονταν και οι πολλές παρακολουθήσεις. Υπάρχει κανείς που τα καταφέρνει χωρίς να πηγαίνει στα μαθήματα; Και τι ακριβώς καταφέρνει;

Γενικά μπορώ να πω ότι προτιμώ το προσωπικό διάβασμα από την παρακολούθηση του μαθήματος, ίσως γιατί μπορώ να δώσω περισσότερο βάρος στο να "καταλάβω το αντικείμενο" απ' ότι στο να "γράψω καλό βαθμό", αλλά δεν ξέρω αν θα πετύχω και το δεύτερο στοχεύοντας μόνο στο πρώτο (ή θα μου πει κανείς ότι δε χρειάζεται το δεύτερο;)

Skotadisti εύκολα καταλαβαίνει κανείς από τα λεγόμενα σου ότι έχεις σπουδάσει γαλλική φιλολογία.
Στην δική μας την σχολή-στο ΤΗΜΜΥ, κατά την δειάρκεια του εξαμήνου ο κάθε καθηγητής στο κάθε μάθημα προσπαθεί όχι τόσο να διδάξει όλη την ύλη που πρόκειται να βάλει στις εξετάσεις, όσο να κάνει τον φοιτητή ικανό να καταλάβει αυτήν την ύλη. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός μάλιστα, όταν ο καθηγητής πρόκειται να διδάξει 'ευκολονόητη ύλη' να πει εκείνο το εκπληκτικο:'δεν θα χάσουμε τώρα τον χρόνο μας με αυτά-μπορείτε να τα διαβάσετε μόνοι σας και στο κρεβάτι λίγο πριν κοιμηθήτε.."
Αν κάποιος φοιτητής έχει καταλάβει την ύλη-ίσως επειδή το συγκεκρίμένο σύγγραμμα που διαβάζει είναι τόσο καλό ώστε να την κατανοήσει-τα 90' στην σχολή(με ή χωρίς τις καθυστερήσεις :D) θα του 'διδάξουν' λιγότερα από τα αντίστοιχα λεπτά διαβάσματος στο απίτι, αφού εκεί μπορεί να λύσει ασκήσεις που θα του δώσουν περισσότερη αυτοπεποίθηση στο ότι όντως την κατάλαβε.
Αν δεν διαβάζεις κατά την διάρκεια του εξαμήνου, το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρεις τι μπορεί να μην μπορέσεις να καταλάβεις όταν θα διαβάσεις- λίγο πριν τις εξετάσεις- κάποιο συγκεκεριμένο τμήμα της ύλης και αυτό είναι που σε υποχρεώνει να διαβάζεις-όσο γίνεται-κάθε μέρα ώστε να 'μεταφέρεις' τις απορίες σου στον καθηγητή. Αν δεν διαβάζεις και πηγαίνεις στην σχολή για να κάνεις copy-paste τα δεδομένα του πίνακα, τότε έχεις χάσει τον χρόνο σου, αφού στο τέλος της ώρας όταν ο καθηγητής ρωτήσει:"AΠΟΡΙΕΣ?", εσύ σεν θα υποβάλλεις καμία και ο καθ. θα απορήσει:"μα καλά τα καταλάβανε όλα? Μπράβο οι άΤΗΜΜοι!"
Επίσης στην δική μας την σχολή-στο ΤΗΜΜΥ λοιπόν, ειδικά στον τομέα της επιστήμης των Υπολογιστών η 'Ύλη" δεν έχει τέλος και εξελίσσεται ταυτόχρονα με την τεχνολογία...άρα γιαυτό οι καθηγητές δεν μπορούν μέσα σένα εξάμηνο να σου διδάξουν όλη την ύλη παρα μόνο να σου δώσουν να καταλάβεις τα βασικά. Για 'περαιτέρω μελέτη' σε παραπέμπουν ή σε κάποια sites στο web ή σε τεχνικά περιοδικά κλπ.
Τέλος στην δική μας την σχολή-στο ΤΗΜΜΥ η αναλογία αγοριών κοριτσιών δεν είναι 1 προς 50! το αντίστροφο θα λεγα.
Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες. Όλα αυτά που λέω είναι μια προσωπική αντιμετώπιση του τρόπου να 'σπουδάζεις' , αλλά νομίζω πολλοί συνάδελφοι θα συμφωνήσουν μαζί μου.

Ξορκίζεις να μη με ακούνε αλλά τα ίδια πάνω κάτω είπες. (τελικά έπαθα και έμαθα)

Όσο για σένα Τζούνιορ, αν θες την ομή αλήθεια. Έχω δει ανθρώπους να περνάν μαθήματα χωρίς να πατάνε στη σχολή, το έχω κάνει και εγώ σε μεμονομένα μαθήματα. Ενδεχομένως να ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία.

Αλλά δεν το συνιστώ σε καμία μα καμία περίπτωση...

Το όλο ζήτημα της σχολής δεν έχει καμία σχέση με το σχολείο. Αυτό ίσως έγκειται στο γεγονός ότι η παρακολούθηση τώρα δεν είναι υποχρεωτική. Κυρίως όμως ότι τίποτα δεν αναγκάζει τον φοιτητή να διαβάζει σε καθημερινή βάση, ή σε τακτά (προδιαγωνισματικά) διαστήματα. Για αυτό επιμένω να ασχολούνται όλοι με τις τυχόν εργασίες, υποχρεωτικές ή μη, και με τις προόδους (και ας μη περνάς με τις προόδους, στην κανονική εξεταστική θα είσαι λίγο περισσότερο διαβασμένος.).

Α! Και μπορεί να έκανα λάθη, αλλά πέρασα και 16 μαθήματα την περσινή χρονιά, εντάξει; χεχε

Πρέπει όμως να λάβεις υπόψιν σου τις ώρες που χάνονται στο να παρακολουθείς τα μαθήματα + να πηγαίνεις και να γυρίζεις από το πανεπιστήμιο + το άσκοπο σουλατσάρισμα γύρω από το πανεπιστήμιο (δεν είναι πάντα άσκοπο βέβαια! :D).
Αν καταφέρεις να κάνεις τον εαυτό σου να διαβάζει χωρίς να έχεις και πολύ επαφή με την τάξη είναι μεγάλο κέρδος σε χρόνο (φυσικά μιλάω για αυτούς που η παρακολούθηση δεν τους βοηθάει ιδιαίτερα στο να καταλάβουν)

Α, και κάτι άλλο. Δεν είναι διαφορετικά μετά το 2ο-3ο έτος; Πχ, οι καθηγητές του τμήματός μας δε θα ενδιαφέρονται περισσότερο να σου δώσουν το κάτι παραπάνω από ό,τι οι του γενικού τμήματος; Όταν τα τμήματα θα είναι μικρότερα δε θα είναι καλύτερα και για παρακολούθηση;
Νομίζω κάτι τέτοιο άρχισα να παρατηρώ ήδη με τα συστήματα υπολογιστών, που διδάσκονται από καθηγητές του τμήματός μας και τυχαίνει στο τμήμα που πηγαίνω να έχει λίγο κόσμο

Αυτό που λες για τα μεγαλύτερα έτη ισχύει, αλλά κύριως παράγοντας πιστεύω είναι η παρουσία λιγότερων φοιτητών μέσα στις αίθουσες...

και για τελευταία φορά

ΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΟΦΕΛΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.

Στην τελευταία ανάλυση, το διάλειμα είναι από τις ωραιότερες κοινωνικές στιγμές θαρρώ :)

Junior, γι'αυτό ακριβώς έθεσα το θέμα, γιατί κι εγώ αυτά σκεφτόμουν ως πρωτοετής. Άσε που ακόμα και τώρα στο 2ο έτος δεν έχω καταλιαγιάσει σε μια υπεύθυνη προσωπική άποψη. Ιδιαίτερα για τα Ηλεκτρο- μαθήματα του έτους μου, έχω μπερδευτεί γιατί οι παραδόσεις είναι σχεδόν ταυτόσημες με το βιβλίο ή τις σημειώσεις που μοιράζονται. Μια ωραία εκδοχή, όπως μου φάνηκε, ήταν αυτή που μας είπε ο διδάσκων της Ηλεκτρονικής Ι (δεν θυμάμαι πώς τον λένε): "Για να παρακολουθήσετε το μάθημα (κυρίως διαφάνειες) πρέπει να ρίξετε από τα πριν μια ματιά σε αυτά που θα πω". Αλλά, χμ, για τον μέσο έλληνα φοιτητή αυτό είναι... "επίπονο"! Πάντως, μια τέτοια διαδικασία αναδεικνύει την ουσιαστική λειτουργία του μαθήματος: η επικοινωνία μαθητή - δασκάλου. ΑΚΑ ερωτήσεις.

Μόνο για ένα είμαι σίγουρος:
Τα μαθήματα του Γενικού τμήματος περνιούνται και από το σπίτι!!!! Μην αρχίσω τώρα για το τι είδους μαθηματικά κάνουμε... Μόνο να πω ότι αρκούν κάποιες ασκήσεις και όχι υπερβολές!
Δηλαδή καμιά σχέση με τον τρόπο που διδάσκονται - και εξετάζονται - μαθήματα από τους Ηλεκτρολόγους καθηγητές.

Εννοείται βέβαια ότι αν υπάρχει καλή παρέα στο μάθημα (υπό την έννοια της συναδελφικότητας κι όχι συζήτηση για.. τον μπάοκ που αυτοκτόνησε στο τελευταίο λεπτο!!), η παρακολούθηση γίνεται και πιο ελκυστική.

edit: Α, ρε Τζούνιορ με το αβαταρ σου! Δεν μπορώ να το κοιτάξω και να μη σκάσω χαμόγελο! Παπαμητούκας φορέβερ!!!!

Είμαι στο 2ο  έτος.

Ηλεκτρολογικά υλικά:Δεν μπορώ να παραμείνω στην αίθουσα για 1 1/2 ώρα συνεχόμενα χωρίς διάλειμμα και να παρακολουθήσω κάποιον να λέει το ποιηματάκι του και να αποχωρεί...(με όλο το σεβασμό!)

Ηλεκτρικά κυκλώματα:Το βιβλίο είναι υπεραρκετό και πλήρες.Δεν κρίνω σκόπιμο να ακούω τα ίδια πράγματα που λέει και μέσα-αυτούσια-δύο φορές!

Σήματα:Το βιβλίο με τη θεωρία-σημειώσεις του ίδιου του καθηγητή- πουλιέται γύρω στα 7 1/2 Ευρωπουλάκια στο Α4.Δεν το πλήρωσα τόσο για να το διαβάζω και να ακούω και τα ίδια στη θεωρία του μαθήματος κάθε Δευτέρα!(Και έγραψα μόνο 3 στην πρόοδο,ΦΤΟΥ!!!)

Προγραμματιστικές τεχνικές:Κάθε βδομάδα διαβάζω τη θεωρία μόνη μου και κάνω ωραιότατα την εργασία μου!Καλές οι σημειώσεις και κατανοητές όπως και το βιβλίο στη C++!

Εφαρμοσμένα μαθηματικά:Ασχολίαστο...

Τώρα αν κάτι αξίζει είναι η ηλεκτρονική και το πεδίο...Παρακολουθώ όσο συχνά μπορώ σ'αυτά!

Κυκλώματα και Σηματα στις ασκήσεις αξίζει η παρουσία θα έλεγα...

Ναι, ειδικά τα σήματα...
Μας δουλεύεις?? Αφού οι ασκήσεις που κάνουν δεν αντιστοιχούν ούτε στο 1/5 της δυσκολίας σε σχέση με αυτές που βάζει στις προόδους...
Εν ολίγοις, οι περισσότερες ασκήσεις που κάνει στην τάξη είναι τόσο εύκολες που εννοούνται.

O σωστός μηχανικός δεν μαθαίνει λύσεις...

βρίσκει λύσεις....



Αυτά μας έφαγαν..............

Πες τα ρε αγορι μου, πες τα!!!!!!!!!!!!!!


Aπλως, για να γινει λιγο πιο σωστη η διατυπωση, και με καταλληλη αποδοση ευθυνων:
Τον μηχανικο ΤΟΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ να βρισκει λυσεις ;)

cecs καλή μου... μπορεί όλα αυτά που λες να είναι σωστά...εγώ πραγματικά είμαι ο τελευταίος που θα τα κρίνει...

απλά...γενικά έχω ακούσει κι άλλα άτομα να δίνουν τέτοιες έτοιμες και αφοπλιστικές λύσεις για το διάβασμα των μαθημάτων...και τρώνε τα μούτρα τους στο τέλος...όχι επί του συνόλου...αλλά ως επί το πλείστον...

θέλω να πω...μη βγάζεις φόρμες...άσε τον ευατό σου ευέλικτο...και έχε μια επαφή με το μάθημα...όποια κι αν είναι αυτή...

απλά το λέω γιατί αυτή η σιγουριά κι αυτός ο τρόπος σκέψης σου μου θυμίζει άλλα άτομα των οποίων τη κατάληξη πλέον γνωρίζω...

βέβαια και πάλι το λέω είμαι ο τελευταίος εδώ μέσα να εκφράσω άποψη...και δεν θα το κάνω...απλά κάποιες σκέψεις...

xristoforos_

Εγώ πάλι πιστεύω πως στα μικρά έτη (1-3) τα μαθήματα είναι πάνω κάτω τυποποιημένα και στην αίθουσα γίνεται πάνω κάτω ότι γράφουν τα βιβλία. Όταν κάνεις κυκλώματα 1....τα ίδια και τα ίδια θα κάνει κάθε χρονιά και θα γράφονται στο βιβλίο ολόιδια.

Σε αυτά τα έτη αξίζει να παρακολουθείς μαθήματα που δεν έχουν καλά συγγράμματα.


από την άλλη στο 4-5ο έτος.....  πολλοί καθηγητές κάθε χρόνο αλλάζουν την ύλη , προσθέτουν νέα πράγματα για να είναι επίκαιροι, και φυσικά δεν υπάρχει σύγγραμμα αλλά βιβλιογραφία. ΕΚΕΙ ΑΞΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ.


Κοινώς  το πόσο καλό σύγγραμμα έχει το μάθημα παίζει ρόλο στο αν αξίζει η παρακολούθηση. (Χώρια που αν είσαι παρων..μπορεις να κάνεις και τυχόν ερωτήσεις.)

Για να μην παρεξηγηθώ.....όποιος έχει τον χρόνο καλό είναι να πηγαίνει σε ΟΛΑ. απλά αν κάποιος δεν πάει θα του στοιχίσει περισσότερο στα μεγάλα έτη(Που μπορεί μάλιστα και να περνάει ποιο εύκολα τα μαθήματα χωρίς να "παίρνει" κάτι όμως)

Καλημέρα και από εμένα.

Θεωρώ ότι δεν αξίζουν όλα τα μαθήματα, να τα παρακολουθείς στα πρώτα έτη. Αξίζουν αυτά που θεωρείς δύσκολα, ακόμη και αν το σύγγραμμα είναι καλό, γιατί, κακά τα ψέματα, λίγη έχουν την αυτοπειθαρχία να διαβάζουν κατά τη διάρκεια του εξαμήνου. Αξίζουν, ακόμη, αυτά που ο καθηγητής είναι καλός και απολαμβάνεις το μάθημά του, ακόμη και αν δεν τα θεωρείς δύσκολα. Για παράδειγμα, εγώ παρακολουθούσα Εφαρμοσμένα, τότε που τα έκανε ο Κεχαγιάς, παρ'ό,τι δεν θεωρείται και το πιο βασικό μάθημα της σχολής. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτά που παρακολουθείς, πρέπει να τα παρακολουθείς πάντα, αλλιώς δεν αξίζει τον κόπο. Καλό είναι, ακόμη, να έχει κάποια επαφή, και να μην κάθεται μέσα στην αίθουσα σκεπτόμενος "μα, τι λέει τώρα τελοσπάντων;"

Μετά τον τομέα, και ειδικά όσο αυξάνουν τα εξάμηνα, αξίζουν σχεδόν όλα τα μαθήματα για παρακολούθηση.

Τις προαιρετικές εργασίες καλό είναι κανείς να τις κάνει, ακόμη και αν αυτό του παίρνει πολύ χρόνο. Κερδίζει πάρα πολλά σε επίπεδο κατανόησης, αναγκάζεται να διαβάσει κατά τη διάρκεια του εξαμήνου και δεν τα έχει όλα για την εξεταστική, και μερικές φορές μπορεί να κερδίσει και καμία παραπάνω μονάδα.

Από άποψη τακτικής, καλό είναι να κάνει κανείς το πρόγραμμά του στην εξεταστική και να μην τα δίνει όλα, αν βλέπει ότι δεν του βγαίνει καθόλου ο χρόνος. Από την άλλη, όμως, να μην αφήνει μαθήματα για το Σεπτέμβρη, επειδή απλά βαριέται να διαβάσει το Φεβρουάριο ή τον Ιούνιο. Τα παλιά θέματα είναι ένας πολυ καλός μπούσουλας. Καλό είναι να να έχει προηγηθεί τουλάχιστον μια ανάγνωση των μαθημάτων στα χαλαρά, πριν την εξεταστική, και να έχει κανείς στο μυαλό του ποιος είναι βασικά ο σκοπός του μαθήματος, τι δηλαδή πρέπει να συγκρατήσει από όλα. Αυτό το καταλαβαίνει κανείς με τον καιρό.

Καλό διάβασμα κατ'εμέ πρέπει να κάνει κανείς στα μαθήματα που τον ενδιαφέρουν σαν αντικείμενο, και σε αυτά που είναι πολύ βασικά για τη συνέχεια, όπως π.χ. τα Σήματα ή τα Κυκλώματα. Και αυτό, για να μην αναγκάζεται να διαβάζει τα ίδια και τα ίδια σε κάθε εξάμηνο και να ταλαιπωρείται.

Επίσης, καλό είναι κανείς να κυνηγάει διάφορες παρουσιάσεις, σεμινάρια και οτιδήποτε τέτοιας φύσης είναι στο αντικείμενο που τον ενδιαφέρει, ακόμη και αν δεν είναι σε επίιπεδο ώστε να τα καταλάβει όλα. Εκτός από τις γνώσεις, έχει την ευκαιρία να δει αν πραγματικά τον ενδιαφέρει το αντικείμενο, και μπαίνει λίγο στα πραγματικά προβλήματα του μηχανικού.

Τέλος, ανεκτίμητες είναι ευκαιρίες σπουδών, σεμιναρίων ή πρακτικής άσκησης στο εξωτερικό, όπως είναι το πρόγραμμα Erasmus, η IAESTE και το BEST. Είναι περιπτώσεις που αξίζει κανείς να θυσιάσει μέχρι και ολόκληρη εξεταστική.

Πολύ συχνά, ακόμη, βοηθά το διάβασμα με κάποιο φίλο, υπό την προϋπόθεση ότι κανείς πράγματι διαβάζει ή κάνει εργασία εκείνη την ώρα. Έτσι λύνονται πολλές απορίες -δύο μυαλά είναι πάντα καλύτερα από ένα.

Τέλος, εννοείται ότι ο σωστός φοιτητής βοηθά τους γύρω του, όταν μπορεί, και φυσικά ευχαριστεί αυτούς που τον βοηθούν. Έτσι, για να είμαστε και σωστοί, ε;