Title: Τα όρια του ρατσισμού Post by: fugiFOX on December 17, 2005, 14:05:15 pm Ρατσισμός: η αντίληψη εκείνων που πιστεύουν ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες που η φύση τις έχει καταδικάσει σε κληρονομική κατωτερότητα
Με αφορμή μια συζήτηση που είχα προχτές, αναζητώντας τα όρια του ρατσισμού, ήθελα να θέσω τον εξής προβληματισμό: 1. Πότε μπορεί κάποιος να θεωρηθεί ρατσιστής; 2. Ο ρατσισμός είναι καταδικαστέος; 3. Τι είναι τελικά ρατσισμός; Πρωτού δώσω την δική μου απάντηση, να αναλύσω λίγο περισσότερο τα ερωτήματα. Ξεκινώ αντίστροφα. 3) δεν χρειάζεται ανάλυση και ίσως είναι το πιο δύσκολο. 1) και 2) Σύμφωνα με τον ορισμό, από n-line λεξικό, πρόκειται για μια αντίληψη ή στην προέκτασή της για μια θεώρηση. Πώς μπορεί να καταδικαστεί καποιος για την αντίληψή του, με την προυπόθεση πάντα ότι αυτή δεν προξενεί προβλήματα στους συνανθρώπους του. Διότι εάν καταδικάζουμε μια κοινωνική ομάδα (εδώ τους ρατσιστές) γινόμαστε και εμείς αυτόματα ρατσιστές. ΤΟ σχήμα ακούγεται λίγο παράλογο και πέφτει σε έναν φαύλο κύκλο, επομένως μήπως υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον ορισμό της έννοιας ρατσισμός (εδώ έρχεται το 3) Και μπαίνει το ερώτημα. Για να μην θεωρηθεί κάποιος ρατσιστής θα πρέπει να αποδέχεται όλες τις κοινωνικές ομάδες. Αυτό συνεπαγεται ταυτόχρονη άρση του δικαιώματος επιλογής. Σωστά ή λάθος; Title: Απ: Τα όρια του ρατσισμού Post by: aliakmwn on December 17, 2005, 14:22:38 pm Γιωργο μπλεκεις πολλα θεματα, και ισως λιγο ακομψα...
Κανεις δεν καταδικαζει τους ρατσιστες. Αγωνιζομαστε εναντιον του ρατσισμου και οχι εναντιον των ρατσιστων. Δεν εντοπιζω καμια αυτοαναιρεση... Ισα ισα, προκειται για αναλυση σε επιπεδα: Η πραγματικη αντιρατσιστικη ιδεολογια δεν αναγνωριζει το ρατσισμο ως εναν "ισοδυναμο αντιπαλο", τον αναιρει! Και τον αναιρει, απορριπτοντας τις πρακτικες του. Ο ρατσιστης (συνωνυμο του φασιστας) καταδικαζει εναν ανθρωπο εξ' αιτιας μιας ιδιοτητας του (φυλετικης, κοινωνικης, θρησκευτικης, εμφανισιακης). Αν καποιος καταδικασει εναν ανθρωπο εξ' αιτιας του ρατσισμου του, τοτε γινεται κι αυτος ρατσιστης, αλλά με αντιθετο προσημο! Ο πραγματικος αντιρατσιστης, θα αναιρεσει το ρατσισμο, με το να αγαπησει τον ανθρωπο-ρατσιστη, αλλά να απορριψει τον ιδιο το ρατσισμο, και με τον τροπο αυτο να του δειξει πως το μισος στο οποίο πλεει ειναι λαθος! Ειχα γραψει και στη λιστα, μην ταυτιζετε την ελευθερια με τη δυνατοτητα επιλογης. Ειναι αστικη αντιληψη. Δεν λεω πως ειναι λαθος ή σωστη, λεω πως δεν ειναι η μονη. Δειτε την ελευθερια ως κατι υπερβατικο, αρα και εκ των πραγματων, στο δικο μας πεδιο αντιληψης, αυτοαναιρουμενο... Απλα μαθηματικα: Η μιγαδικη μοναδα j οταν τη φερνεις στο συνολο των πραγματικων, αυτοαναιρειται, διοτι ειναι στοιχειο υπερβατικο, ανηκει σε ενα υπερσυνολο! Οι ιδιοτητες της φανερωνονται και εφαρμοζονται μονον οταν θα αναχθει στο δικο της συνολο, στο μιγαδικο! Εκει, ως ριζα του -1, εχει νοημα, ενω στο R αναιρειται! Συνειδησεις δεν κερδιζουμε οταν καλλιεργουμε το μισος προς τον αντιπαλο... Οι συνειδησεις κερδιζονται οταν αναιρουμε τις θεμελιωδεις ιδιοτητες του αντιπαλου, μια εκ των οποίων ειναι και η αντιπαλοποιηση του ;) Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: akis on December 17, 2005, 14:54:49 pm εγώ θα κοιτάξω το θέμα από άλλη γωνία...
νομίζω πως γενικότερα το "διαφορετικό" κάνει τον άνθρωπο να αλλάξει τη συμπεριφορά του απέναντι σ'αυτό. Και αυτό δεν νομίζω να οφείλεται στην κοινωνία, την οικογένεια και γενικά σε οποιοδήποτε άλλο θεσμό, αλλά είναι έμφυτο μέσα μας από τη στιγμή της γέννησής μας. Αργότερα οι θεσμοί, μπορούν να μας κάνουν να αλλάξουμε τρόπο συμπεριφοράς. Έτσι λοιπόν φαντάζομαι πως όσοι δεν κατάφερουν να επηρεαστούν από αυτούς γίνονται ρατσιστές. Βέβαια πολλοί παράγοντες μπορουν να το αλλάξουν αυτό και όχι μόνον οι θεσμοί. Πιστεύω πως και αυτή η "γωνία" δίνει μία απάντηση στην ερώτηση 1) και 3) Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: Turambar on December 17, 2005, 17:38:28 pm Νομίζω ότι ο Αλιάκμων το έθεσε πολύ ωραία το θέμα.
Ο ρατσισμός ξεκινάει από βαθιά μέσα μας και υπάρχει σε όλους μας εώς ένα βαθμό. Είναι η φυσική απορία του καινούργιου και του διαφορετικού. Είναι ένστικτο... Ακριβώς για αυτό και καταπολεμείται. Όπως δεν υποκύπτουμε σε κάθε επιταγή του ενστίκτου, πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι αυτό που αισθανόμαστε είναι φυσιολογικό μα όχι λογικό. Κυρίως όμως να μη προσπαθούμε να αποποιηθούμε ευθύνες, κατατάσσοντας όλα τα κακά στους άλλους και όχι στην κατηγορία στην οποία ανήκουμε. Αργότερα πρέπει να καταλάβουμε ότι ο πλανήτης δε μας ανήκει, ότι τα σύνορα είναι τυχαία και δε μπορούμε να εμποδίζουμε τους ανθρώπους να μετακινούνται ελεύθερα. Στη συνέχεια να αντιληφθούμε ότι η ιδιοκτησία είναι παράλογη και ότι το μοίρασμα είναι ο καλύτερος τρόπος διαβίωσης σε ένα κοινωνικό σύνολο. Αυτά είναι η αρχή, μετά έρχονται και άλλα. Και ο κόσμος θα είναι καλύτερος Title: Απ: Τα όρια του ρατσισμού Post by: fugiFOX on December 17, 2005, 18:46:26 pm Ο πραγματικος αντιρατσιστης, θα αναιρεσει το ρατσισμο, με το να αγαπησει τον ανθρωπο-ρατσιστη, αλλά να απορριψει τον ιδιο το ρατσισμο, και με τον τροπο αυτο να του δειξει πως το μισος στο οποίο πλεει ειναι λαθος! Λόγια βγαλμένα από τη χριστιανική διδασκαλία. Αλιάκμων εσύ; Λοιπόν για να ξετυλίξουμε σιγά σιγάτο κουβάρι, ας αρχίσουμε με απλές ερωτήσεις, που αναζητούν τις απαντήσεις τους, προσπαθώντας να αποσαφηνισουμε τις έννοιες. Η μη αποδοχή κοινωνικής ομάδας θεωρείται ρατσισμός; Τουλάχιστον όχι με τον ορισμό που παρατίθεται στο πρώτο ποστ. Η αντιπάθεια; Η αποφυγή συναναστροφής μαζί τους; Εάν κάποιος δεν θέλει να καθήσει στο ίδιο τραπέζι με την Α ομάδα λόγω ιδεολογικών συγκρούσεων έιναι ρατσιστής; Και κάτι λίγο πιο σύνθετο: Η ρίζα του ρατσισμού είναι η προκατάληψη. Νομίζω όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Η προκατάληψη, η οποία στοιβάζει όλα μέλη μιας κοινωνικής ομάδας στο ίδιο προς πέταγμα τσουβάλι εξαιτίας ενός κοινού χαρακτηριστικού τους, π.χ. του μαύρου χρώματος. Η προκατάληψη που σαν παρωπίδα δεν επιτρέπει στον προκατειλημμένο να δει πέρα από αυτό τα χαρακτηριστικό. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που όλο ιδεολογικό είναι ενός ατόμου, δεν έρχεται απλώς σε αντίθεση με ενός άλλου αλλά (με τη "χορηγία" του φανατισμού) φτάνει μεχρι την κακοποίηση και το βασανισμό; Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην εποχή του διωγμού των κομμουνιστών. Ο παππούς μου (Θεός 'χωρέστον) ως παράδειγμα που τράβηξε πολλά (πολύ λίγα σε σχέση με άλλους βέβαια) ως θεωρούμενος κομμουνιστής =>"εχθρός της πατρίδος", εάν αργότερα έβλεπε "δεξιό" και άλλαζε δρόμο θα θεωρείται ρατσιστής; Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: Turambar on December 17, 2005, 22:35:46 pm Το να μη συζητάς με κάποιον επειδή έχει κάποιες συγκεκριμένες ιδεολογίες, είναι δείγμα φανατισμού και κατα συνέπεια δείγμα απαράδεκτης ηλιθιότητας.
Το να αποφεύγεις τις συναναστροφές με άλλες ομάδες ανθρώπων (με κάθε τρόπο που μπορεί να γίνει η ομαδοποίηση) είναι αλλοφοβία και είναι το πρώτο σκαλοπάτι για τον ρατσισμό. Δεν είναι ρατσισμος αλλά εκεί οδεύει το πράγμα, κατα την άποψη μου. Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: Aurelius on December 17, 2005, 23:15:36 pm Μην το περιπλεετε οτ πραγμα.
Στην πραγματικοτητα, ο ρατσισμος απλα κοβει τις γεφυρες επικοινωνιας δυο "διαφορετικων" ομαδων. Απο την στιγμη που τις κοβει, αρα δεν γινεται να υπαρξει καποιος διαλογος η στην πραγματικοτητα να επιβεβαιωθει η αληθεια της εκαστοτε ρατσιστικης θεωρησης. Π.χ. αν εγω λεω οι μαυροι ειναι βλακες δεν θα κατσω να μιλησω με εναν μαυρο για ενα φιλοσοφικο θεμα γιατι οτν θεωρω βλακα. Ετσι ο ρατσισμος απλα διαιωνιζεται χωρις να αποδεικνυεται. Δεν γινεται να αποδειξεις σχεδον ποτε αν η ρατσιστικη θεωρηση εχει βαση η οχι. Γιατι υπαρχουν μονο ενδειξεις και σκεψεις δικες μας, αλλα οχι τρανταχτες αποδειξεις. Μην ξεχνατε πως οπως αυτοι μπορουν να κανουν λαθος, ετσι και εμεις. Η μονη διαφορα ειανι οτι σε μας φαινονται λογικα αυτα που σκεφτομαστε εμεις, ενω στους αλλους τα αντιθετα. Αλλα αυτο δεν αποδεικνυει τιποτα.... Αρα πρεπει απλα να αρνουμαστε τον ρατσισμο, απλα γιατι συνηθως οδηγει και στον περιορισμο των δικαωματων αυτων που βρισκονται απο κατω.... Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: Turambar on December 18, 2005, 17:53:50 pm Μπορεί να μην συζητήσεις φιλοσοφικά μαζί τους, μπορείς όμως να εμπορευτείς.
Αν θεωρείς τους αλβανούς κλέφτες ( >:( ) τότε θα μπορούσες να συζητήσεις φιλοσοφικά, αλλά θα κρατούσες το πορτοφόλι σου για σιγουριά. Μια άσχετη σκέψη... Title: Απ: Τα όρια του ρατσισμού Post by: fugiFOX on December 18, 2005, 20:38:52 pm Αν θεωρείς τους αλβανούς κλέφτες ( >:( ) τότε θα μπορούσες να συζητήσεις φιλοσοφικά, αλλά θα κρατούσες το πορτοφόλι σου για σιγουριά. Αυτό δεν εμπεριέχει μια μορφή ρατσισμού, ίσως στην πιο ήπια μορφή του, με την έννοια της προκατάληψης; Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: chabos4 on December 19, 2005, 00:38:09 am Ρατσισμός είναι μόνο αυτό:
Quote Ρατσισμός: η αντίληψη εκείνων που πιστεύουν ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες που η φύση τις έχει καταδικάσει σε κληρονομική κατωτερότητα Και τίποτα άλλο!Βρείτε άλλες λέξεις για να χαρακτηρίσετε τα υπόλοιπα που λέτε με τις κοινωνικές ομάδες κτλ. Quote Ο ρατσιστης (συνωνυμο του φασιστας) Αν το ακούσει αυτό ο Ζουράρις θα πεθάνει από τα γέλια! ;D ;D ;DΔυστυχώς καμμιά φορά κάποιοι διευρύνουν ορισμούς στον βωμό τής στοιχειοθέτησης τής πολιτικής τους ιδεολογίας. pathetic... Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: Turambar on December 19, 2005, 15:20:29 pm Ρατσισμός είναι μόνο αυτό: Quote Ρατσισμός: η αντίληψη εκείνων που πιστεύουν ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες που η φύση τις έχει καταδικάσει σε κληρονομική κατωτερότητα Και τίποτα άλλο!Βρείτε άλλες λέξεις για να χαρακτηρίσετε τα υπόλοιπα που λέτε με τις κοινωνικές ομάδες κτλ. Και πως ονομάζεις όλα αυτά που λέμε με τις κοινωνικές ομάδες; Ημιρατσισμό; Δεμί-ρατσισμός; Περιθοριοποίηση; Απομονωτισμό; Τρέλλα; Βλακεία; Πώς; Πες μου πως; Νομίζω τα πέρνεις όλα πολύ ετυμολογικά. Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: abbis on December 19, 2005, 16:14:42 pm Ετοιμάζουν συνειδητά υποταγμένους
Ο νέος οργανισμός που βάζει «πόδι» στα σχολεία - με την έγκριση του υπουργείου Παιδείας - και φιλοδοξεί να διδάξει στους μαθητές ...υψηλές αξίες, ακούει στο όνομα Quality Net Foundation (QNF - Ιδρυμα Δικτύου Ποιότητας). Πρόκειται για έναν οργανισμό που αυτοδιαφημίζεται ως «"πλατφόρμα αλληλεπίδρασης" μεταξύ των επιχειρήσεων και της κοινωνίας, για την επίτευξη της κοινωνικής συνοχής»! Το QNF προωθεί δράσεις που στόχο έχουν: «να ευαισθητοποιήσουν και να ενημερώσουν το επιχειρηματικό κοινό για την υιοθέτηση! εκ μέρους τους, κοινωνικά υπεύθυνης συμπεριφοράς και δράσης να προωθήσουν την έννοια της κοινωνικής υπευθυνότητας στο ευρύ κοινό, κάνοντάς το συμμέτοχο στην προώθηση της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη προγραμμάτων συνεργασίας μεταξύ επιχειρηματικών μονάδων και κοινωνικών φορέων». Με λίγα λόγια, προωθεί την ιδέα ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι για τα προβλήματα που γεννά το κεφάλαιο, ότι πρέπει να ανασκουμπωθούμε για τα κέρδη των επιχειρήσεων (γιατί αυτό σημαίνει ανάπτυξη), πρέπει να τηρούμε υπεύθυνη στάση, δηλαδή να απεμπολούμε δικαιώματα και να σκιζόμαστε για την κερδοφορία του κεφαλαίου... κι από την άλλη, οι ίδιες οι επιχειρήσεις πρέπει να κάνουν πού και πού και καμιά χορηγία, να δείξουν ότι νοιάζονται για το γενικό καλΕμμεσα καλλιεργείται η αντίληψη ότι ο ρατσισμός κι ο εθνικισμός εμφανίζεται λόγω έλλειψης της κατάλληλης εκπαίδευσης κι όχι ως αποτέλεσμα συγκεκριμένης ιδεολογικής παρέμβασης του αστικού εποικοδομήματος που σκόπιμα καλλιεργεί το εθνικιστικό μίσος και την ανταγωνιστική διαίρεση των εργαζομέ! νων με βάση την εθνικότητα, ως αντιστάθμισμα στην αντικειμενικά υπαρκτή ταξική διαίρεση της κοινωνίας, συγκαλύπτοντας τις ταξικές αντιθέσεις, για να μην ενωθούν οι λαϊκές δυνάμεις, που το ίδιο το σύστημα σπρώχνει στην εξαθλίωση, ενάντια στον κοινό τους εχθρό, την άρχουσα τάξη, να μη μετατραπούν της Γης οι κολασμένοι σε νεκροθάφτες του καπιταλισμού. Βλέποντας το ρατσισμό ως εκπαιδευτικό πρόβλημα αυτόματα η κυρίαρχη προπαγάνδα τον αναγάγει σε ατομικό πρόβλημα που όσοι διακατέχονται απ' αυτόν πρέπει να τον αποβάλουν. Αντίστοιχα ανάγονται σε ατομική ευθύνη και οι κάθε είδους κοινωνικές διακρίσεις, που είναι σύμφυτες με τις εκμεταλλευτικές κοινωνίες, επομένως ατομική είναι και η ευθύνη για την αντιμετώπισή τους. Η θεραπεία που προτείνουν, λοιπόν, είναι να αποκτήσει κάθε παιδί επίγνωση και να αποδεχτεί τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων («διαφορές φύλου, ηλικίας, φυλής, πολιτιστικές, κοινωνικές, οικονομικές, θρησκευτικές κ.ά.»)! , να ξεπεράσει στερεότυπα και προκαταλήψεις, να αποκτήσει θετική ιδέα και σεβασμό για τους άλλους, αμερόληπτη συμπεριφορά απέναντι σε όλους... Ετσι όμως, το παιδί κατανοεί τις αιτίες που γενούν το ρατσισμό, ως ηθικό ατομικό του πρόβλημα, πέρα και έξω από την κυρίαρχη ιδεολογία. Του σερβίρουν μια συνταγή «καλής συμπεριφοράς», αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο ρατσισμός γεννιέται από τη διαφορετικότητα που πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει, άρα αιώνιο θα είναι και το πρόβλημα (ανακάλυψαν κοινωνικό ρατσισμό ακόμα και στην αρχαία Σπάρτη!), δεν αντιμετωπίζεται, πάντα κάποιοι θα μπαίνουν στο περιθώριο και το μόνο που σου μένει είναι να φορέσεις ένα γλυκό, ψυχοπονιάρικο χαμόγελο απέναντί τους!!Βέβαια, όλο αυτό το μοντέλο πλασάρεται στα παιδιά με πολύ ενδιαφέρουσες αποσπασματικές δραστηριότητες, μελετημένες ειδικά για την κάθε ηλικία (π.χ. προτάσεις λογοτεχνικών βιβλίων και παραμυθιών, κάποια από τα οποία είναι πράγματι αξιόλογα, προτάσεις του τύπου «γράψτε μ! ια ιστορία με ερέθισμα ένα αντιπολεμικό έργο τέχνης», ζωγράφισε εικόνες που φαντάζεσαι ότι υπάρχουν σε μια άλλη χώρα, συζήτηση και ανάλυση προοδευτικών τραγουδιών για τους μετανάστες, κείμενα του ΟΗΕ κλπ.) τις οποίες μπορεί να επιλέξει είτε ο δάσκαλος είτε ο γονιός. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3159804&publDate=18/12/2005 http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/12/2005&pageNo=14&direction=1 Title: Re: Τα όρια του ρατσισμού Post by: chabos4 on December 20, 2005, 00:11:31 am Quote Και πως ονομάζεις όλα αυτά που λέμε με τις κοινωνικές ομάδες; Ημιρατσισμό; Δεμί-ρατσισμός; Περιθοριοποίηση; Απομονωτισμό; Τρέλλα; Βλακεία; Πώς; Πες μου πως; Νομίζω τα πέρνεις όλα πολύ ετυμολογικά. Θα τα χαρακτήριζα κοινωνική προκατάληψη. Όχι βλακεία γιατί βλακεία είναι άλλα να λες και άλλα να εννοείς σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Δεν είναι ετυμολογικό το ζήτημα, είναι κάτι παραπάνω. Άλλο να λες ότι όλοι οι μαύροι έχουν μειωμένη πνευματική ικανότητα λόγω γενετικής κατωτερότητας (ρατσισμός) και άλλο να λες ότι όλοι οι ηλεκτρολόγοι στο ΕΜΠ είναι καμμένοι (προκατάληψη). Ρατσισμός και προκατάληψη δεν είναι το ίδιο επιλήψημα. |