THMMY.gr

Οταν οι αστικές εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές δημοσιεύουν άρθρα ή παρουσιάζουν συνεντεύξεις των Κουφοντίνα, Γιωτόπουλου, Ξηρού και άλλων υποκειμένων που λερώνουν τη λέξη - έννοια επανάσταση («Ελευθεροτυπία», ΤΑ ΝΕΑ, ΤΟ ΘΕΜΑ, ΑΛΤΕΡ, κ.ά.) επικρατεί σιγή ιχθύος. Τώρα που ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε ένα διήγημα (τη λογοτεχνική αξία του ας την κρίνει ο καθένας, για το θέμα που μας απασχολεί είναι αδιάφορη), τώρα λοιπόν ο οπορτουνισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΥΓΗΣ ξεσπάθωσε. Μαζί του φυσικά και η «Ελευθεροτυπία» (αν ήταν δυνατό να λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή), παρέα με σπουδαιοφανείς, αμφίβολης ικανότητας για επιστημονικές προσεγγίσεις σοβαρών θεμάτων. Και την ίδια ώρα από τα αστικά Μέσα αποσιωπώνται οι θέσεις του ΚΚΕ κατά των «ευρωτρομονόμων» και άλλων μέσων κρατικής καταστολής.

Ετσι, λοιπόν, δημοσιογράφος της εφημερίδας Η ΕΠΟΧΗ, καθόλου δεν ενοχλείται (μάλλον επαίρεται) που Η ΕΠΟΧΗ δημοσιεύει άρθρα κατά του «συστημικού ΚΚΕ» και υπέρ των κουκουλοφόρων που τα ...έβαλαν με την εξουσία (παράγινε της ...επανάστασης η ΑΚΟΑ - τι συμβαίνει;)!...

Ο «ιός» της Ελευθεροτυπίας επίσης «εξεγείρεται» ταυτίζοντας τα συνθήματα του ΚΚΕ με του ΛΑ.Ο.Σ. και γράφοντας για το διήγημα ότι «δε λέει τέτοια ούτε ο Κούγιας»! (Καιρό έχει η εφημερίδα του «ιού» να δημοσιεύσει συνέντευξη του Γιωτόπουλου - τι συμβαίνει;)

Ταυτόχρονα, η «Ελευθεροτυπία» φιλοξένησε ολοσέλιδο άρθρο καθηγητή, που παρουσιάζει τις θέσεις του ΚΚΕ για τα πρόσφατα γεγονότα όπως εκείνος θέλει, κάνοντας δηλαδή λαθροχειρίες, και για να καταλήξει ότι το διήγημα στον «Ριζοσπάστη» είναι «μελανή κηλίδα για το ΚΚΕ»!

Οσο για την ΑΥΓΗ, εμμένει στους πάντα αξιοθρήνητους πολιτικούς σχολιασμούς της, αλλά και αυτοπροβοκάρεται, δημοσιεύοντας το γνωστό πια ημερολόγιο με τον κουκουλοφόρο να εκσφενδονίζει τούβλο (;) κατά της ...εξουσίας!! (Πρόκειται προφανώς για το ...νέο επαναστατικό υποκείμενο...).

Τίποτα το αξιοπερίεργο, φυσικά. Στοιχεία του οπορτουνισμού και της αστικής ιδεολογίας είναι και η παραχάραξη και ο καιροσκοπισμός και η αντικομμουνιστική ρητορεία και η συγκάλυψη. Ενα σωρό ΑΕΙ χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια από κουκουλοφόρους, δήθεν αντιεξουσιαστές, και ως εργαστήρια κατασκευής μολότοφ (προφανώς, λέμε εμείς, δεν απουσιάζει και η δράση διαφόρων πρακτόρων που αξιοποιούν - χρησιμοποιούν αφελή παιδάκια, προσφέροντας και πολύτιμες υπηρεσίες σε όσους θέλουν να καταργηθεί το άσυλο), όμως τα συγκεκριμένα έντυπα, που προαναφέρθηκαν, ουδέποτε θέλησαν να στηλιτεύσουν το γεγονός. Ποιούν την νήσσαν!... Ενώ τώρα, εξεμάνησαν... Και αναιδέστατα εμφανίζουν το ΚΚΕ ως υπερασπιστή του δολοφόνου αστυνομικού!! Νομίζουν ότι έχουν το ανάστημα να στηλιτεύουν αυτό το Κόμμα! (Χαλάει τα σχέδια πολλών, εξ ου και το μένος. Χάλασε σχεδιασμούς αυτό το Κόμμα και τώρα, στα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή...).

Ταυτόχρονα σιωπούν σε τοποθετήσεις όπως αυτή του Μ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος έδωσε ιδεολογική κάλυψη στη «17Ν» και στον «Επαναστατικό Αγώνα», δηλώνοντας ότι εκφράζουν ακραία κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση!...

Και ακολουθεί η επωδός: Το ΚΚΕ έχει μέτωπο με τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ.! Τέτοια η κατάντια τους ελλείψει επιχειρημάτων και ικανότητας να αντιπαρατεθούν με τις ιδεολογικές - πολιτικές θέσεις του ΚΚΕ.

Οσον αφορά το διήγημα αυτό καθ' αυτό: Η χρησιμοποίησή του από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τους συν αυτώ κατά του ΚΚΕ, επειδή έχει στόχο, γι' αυτό ακριβώς παραβλέπει ότι ο συγγραφέας του διηγήματος δεν κάνει τίποτα άλλο από την προσπάθεια να αναλύσει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, που βεβαίως το αποκαλεί φονιά. Ψυχογραφώντας την προσωπικότητα του δολοφόνου, δε σημαίνει ότι παίρνει το μέρος του και υιοθετεί ή δικαιολογεί το έγκλημα του «ήρωά» του. Αν η ψυχογράφηση γίνεται ολοκληρωμένα, με βαθιά διείσδυση στις προσωπικές πτυχές και αν δίνεται με αισθητικά άρτιο τρόπο, είναι ένα άλλο θέμα, στο οποίο μπορεί να υπάρχουν αυτές ή εκείνες οι τοποθετήσεις. Αλλο όμως αυτές και άλλο οι ανόητες ή οι εμπαθείς, που η τοποθέτησή τους γίνεται πατώντας γερά στο σύνθημα «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι», αλλά και χαϊδεύοντας τα αυτιά των κουκουλοφόρων, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η «Ελευθεροτυπία».

Το σύνθημα «μπάτσοι - γουρούνια - δολοφόνοι» ταιριάζει στην ανώριμη πολιτική σκέψη, αλλά βολεύει και το σύστημα. Κι αυτά, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κάθε αστυνομικός γίνεται έξαλλος στο άκουσμά του, ανεξάρτητα και από το γεγονός ότι οι της αστικής εξουσίας θέλουν αυτό το σύνθημα να μην υπήρχε. Το προτιμούν, όμως, χίλιες φορές, ακόμα και το αξιοποιούν ως αντίβαρο στο σύνθημα που λέει ότι το αστικό κράτος πρέπει να τσακιστεί και στη θέση του να μπει το κράτος της εργατικής τάξης. Που σημαίνει ότι και τότε η Πολιτοφυλακή θα αναλάβει άλλον ταξικό ρόλο από τον σημερινό της Αστυνομίας.

Εδώ βρίσκεται η ουσία του ζητήματος. Αν έτσι δει κανείς το όλο θέμα, τότε αντιλαμβάνεται και ότι οι μηχανισμοί καταστολής δε συντρίβονται ούτε με τα τούβλα, ούτε με τις μολότοφ, ούτε με το να φάνε της χρονιάς τους κάποιοι αστυνομικοί. Συντρίβονται μόνο με την ανατροπή της αστικής εξουσίας, που προϋποθέτει τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Σε αυτό το δρόμο πρέπει να κατευθύνεται το εργατικό - λαϊκό κίνημα, μέσα από μικρές και μεγάλες ταξικές συγκρούσεις κατά της πλουτοκρατίας και των στηριγμάτων της, μέχρι να νικήσει. Σε αυτή τη βάση πρέπει να διαπαιδαγωγούνται η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Και μόνο προχωρώντας σε αυτή τη γραμμή θα μπορούν να αντιμετωπίζουν την πάσης φύσεως αστική καταστολή επί της ουσίας.

Ομως, αυτές οι αναλύσεις προκαλούν αλλεργία στον οπορτουνισμό, καθώς και στους προστάτες του, τύπου «Ελευθεροτυπίας», ΕΘΝΟΥΣ και άλλων. Αυτών, άλλα γυρεύει η περδικούλα τους.

Θέλουν να χαλιναγωγήσουν κάθε αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση, να την εκτρέψουν σε ανώδυνους για το σύστημα δρόμους, για να μη γίνει συνειδητή. Το κίνημα «επιτρέπεται» να έχει τα πάντα, εκτός από το ΚΚΕ!...

Θέλουν ένα κίνημα που θα χωνεύεται στην επιδίωξη του μικροαστού να βελτιωθεί (ή να μη χειροτερέψει) η θέση του, στην επιδίωξη (και αυταπάτη του) να γίνει καλός ο καπιταλισμός.

Θέλουν ένα κίνημα που τελικά θα καταλήγει, είτε να σύρεται στο σοσιαλδημοκρατικό μαντρί, είτε, στην καλύτερη περίπτωση, να στέκεται «κριτικά» έξω από την πόρτα του.

Εδώ ακριβώς συμπίπτουν εξ αντικειμένου τα μικροαστικά ονειροπολήματα με τα σχέδια φανερών και μυστικών αστικών μηχανισμών καταστολής και προβοκάτσιας, που η δράση τους έρχεται να σπείρει φόβο σε λαϊκές δυνάμεις και να τις συντηρητικοποιήσει περισσότερο, ενώ άλλες, κυρίως νεολαιίστικες, που οι συσσωρευμένες εμπειρίες τους από την κοινωνική αδικία εκρήγνυνται, να τις εκτονώσει μέσα από την ...αναποτελεσματικότητα της πάλης.

Επομένως, ανάμεσα σε άλλα παιδαριώδη συνθήματα, γιατί δεν είναι συμβατό με τις αντιλαϊκές επιδιώξεις και το σύνθημα «μπάτσοι γουρούνια, δολοφόνοι»; Ο χαφιές, που κρύβεται πίσω από την κουκούλα, το φωνάζει εξίσου βροντερά με τον αγνό νεολαίο που του κόβουν τα φτερά, αλλά που δε γνωρίζει τον πραγματικό αίτιο. Ο χαφιές «ντύνεται» με την κουκούλα αγνός νεολαίος!...

Αυτά επιχειρούνται και μέσα από την προσπάθεια εγκλωβισμού των συνειδήσεων στο ψευτοδίλημμα: `Η είσαι με το σύνθημα «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» ή διαφορετικά είσαι με την κρατική καταστολή!... Εδώ ακριβώς ο οπορτουνισμός και τα αστικά Μέσα επιτίθενται στο ΚΚΕ που προσπαθεί να ανεβάσει την πολιτική συνείδηση, που αντιμετωπίζει το αυθόρμητο ως δυνάμει συνειδητό, υπό προϋποθέσεις, που δεν κολακεύει τη νεολαία, ούτε τη χρησιμοποιεί, όπως κάνουν εκείνοι.

Στο πρόσωπο των αστυνομικών που του επιτίθενται, των χαφιέδων που το παρακολουθούν, των υπηρεσιών που το προβοκάρουν, των μηχανισμών της εργοδοσίας, και άλλων, το λαϊκό κίνημα αντιμετωπίζει την αστική εξουσία με όλες τις μορφές πάλης που αυτό θα αποφασίζει κάθε φορά. Αλλά και περιφρουρώντας τις γραμμές του, επιλέγοντας εκείνο και όχι οι αντίπαλοί του το πώς και πότε θα συγκρουστεί μετωπικά ή όχι, όποτε βεβαίως μπορεί.

Το λαϊκό κίνημα, λοιπόν, αντιμετωπίζει τους κρατικούς μηχανισμούς, ανεξάρτητα αν τους συγκροτούν παιδιά από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα (από πού τελικά θα στρατολογούνταν; Από την αστική τάξη;). Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η πλειοψηφία τους πηγαίνουν στα Σώματα για να βγάλουν το ψωμί τους. Είναι (τους μετατρέπουν) θύτες αλλά και θύματα. Ετσι οργανώνει η πλουτοκρατία την εξουσία της.

Και ενώ ως μηχανισμός βρίσκονται στην υπηρεσία της και έτσι διαπαιδαγωγούνται, με βάση το «εχθρός - λαός», ως επιμέρους άτομα - πρόσωπα μπορεί κάποιοι να βρεθούν στη μέγκενη κράτους - λαϊκού κινήματος. Μοιραία συνέπεια...

Είναι, λοιπόν, γραφικό το σύνθημα «να αφοπλιστεί η Αστυνομία», ενώ πέρα από ουτοπικό είναι και αποπροσανατολιστικό το «να διαλυθούν τα ΜΑΤ». Και να διαλύονταν, κάτι άλλο θα ερχόταν στη θέση τους, πέρα από αυτά που θα απέμεναν, όσο η εξουσία της πλουτοκρατίας παραμένει.

Και γίνονται ακόμα πιο καταγέλαστοι (οπορτουνισμός και αστικά έντυπα) όταν τάσσονται υπέρ της δημοκρατίας «μας», δηλαδή υπέρ της μήτρας που διαμορφώνει ακριβώς αυτούς τους μηχανισμούς προστασίας της, δηλαδή υπέρ της προστασίας της μορφής που το κεφάλαιο συγκροτεί, ασκεί και θωρακίζει την εξουσία του.

Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=8/1/2009&id=10508&pageNo=15&direction=1

Kαι ανατροπη των μονοπωλειων και μπατσοι γουρουνια δολοφονοι

Έχουν μούτρα και μιλάνε κιόλας ρε γαμώτο.

Το διήγημα παρουσίαζε την πλευρά του δολοφόνου χωρίς αντίλογο. Άρα το κεντρικό νόημα ήταν σαφώς υπερασπιστικό γι'αυτόν.

lol, μόλις τώρα είδα ότι έχουμε και άρθρο στην εφημερίδα γι'αυτό το θέμα. Από την Εργατική Αριστερά (http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1588&Itemid=42):

«Ριζοσπάστης»: στην υπεράσπιση του δολοφόνου     
Ένα (πολύ) λάθος κείμενο

 

Νομίζαμε ότι το ΚΚΕ θα αρκούνταν στο να καταγγέλει το κίνημα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα έφτανε στο σημείο να υπερασπιστεί το δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την ίδια την Ελληνική Αστυνομία. Και όμως στον Κυριακάτικο «Ριζοσπάστη» (28/12) δημοσιεύτηκε το «λάθος άρθρο». Πρόκειται για ένα θλιβερό διήγημα με τίτλο «Το λάθος τηλεφώνημα ενός φονιά» που ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων ακόμα και από μέλη του ΚΚΕ.

 

Μέσα από ένα παραλήρημα-μονόλογο του δολοφόνου αστυνομικού, ο «Ριζοσπάστης» δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα:  «δεν το μετανιώνω… καλά να πάθει το κωλόπαιδο, το πλουσιόπαιδο που γύρευε να κάνει πλάκα σε μας… και όλοι εσείς που ουρλιάζετε και μυξοκλαίτε τώρα στα κανάλια, δεν ξέρετε τίποτα….ένα κομμάτι ψωμί έβγαζα κι εγώ, το παιδί της παραδουλεύτρας από το χωριό, με τον πατέρα χαμένο στο πιοτό… δέκα χρόνια στη σφηκοφωλιά, στα Εξάρχεια, με όλο εκείνο το αληταριό… και έρχονται αυτά τα κωλόπαιδα που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, που δεν ξέρουν τι πάει να πει μεροκάματο… ή κάτι πρεζόνια είναι ή κάτι τύποι από τα Βόρεια προάστια… ή πραχτοράκια ή πεμπτοφαλαγγίτες… τα δικά μου παιδιά δεν έχουν σπίτι ιδιόκτητο, τρία αυτοκίνητα, νταντάδες και καθηγητές στο σπίτι… ό,τι και να δείξει η βαλλιστική εγώ δεν θα το παραδεχτώ δημόσια πως του την άναψα…».


Η συγκεκριμένη εφημερίδα είναι ίσως η μοναδική που με τόσο ξεκάθαρο τρόπο δικαιολογεί ανοιχτά τον δολοφόνο του μαθητή, προσπαθώντας να κάνει τον αναγνώστη να τον συμπαθήσει. Ο συγγραφέας θεωρεί άλλωστε ότι είναι πολύ φυσιολογικό ο αστυνομικός να θέλει να πει στον Ριζοσπάστη αυτά που δεν είπε στους ανακριτές. Το διήγημα στηρίζει καθαρά την αντιδραστική άποψη ότι οι αστυνομικοί είναι σκληρά εργαζόμενοι και παιδιά του λαού, που απλά κάνουν τη δουλειά τους. Ο συγγραφέας «ξεχνάει» ότι η αστυνομία είναι κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους, δομημένος για να μισεί, να τρομοκρατεί, να χτυπά και πολλές φορές να σκοτώνει αυτούς που αντιστέκονται. Ότι ο πραγματικός ρόλος αυτού του μηχανισμού είναι να προστατεύει την άρχουσα τάξη. Στο άρθρο αντίθετα ο αστυνομικός  προσεγγίζεται ως άτομο, ψυχολογικά και όχι πολιτικά. Είναι ένα θύμα, ένας καταπιεσμένος που κατέληξε στο «σώμα» χωρίς τη θέληση του. Η δολοφονία είναι ένα  προσωπικό παραστράτημα.


Το διήγημα είναι γαρνιρισμένο και από μια στρεβλή ταξικότητα. Αντιστρέφει την πραγματικότητα. Οι εξεγερμένοι παρουσιάζονται σαν πλουσιόπαιδα από τα βόρεια προάστια  και οι αστυνομικοί σαν φτωχοί εργαζόμενοι. Τα λόγια του μπάτσου παραπέμπουν σε άλλα άρθρα του Ριζοσπάστη, που μιλούν «για νέους που προέρχονται από αστικά και μικροαστικά στρώματα που εκφράζουν με εκρήξεις τα αδιέξοδα του μικροαστικού περιβάλλοντος που ζουν». Αλήθεια από πότε η δίκαιη οργή των νέων που καταπιέζονται από πολύ υλικούς παράγοντες (φτώχεια, ανεργία, χαμηλές δαπάνες για παιδεία, ιδιωτικοποίηση, φροντιστήρια, έλλειψη ελεύθερου χρόνου, καταστολή) είναι μικροαστική; Και ποια «ταξικότητα» στην ανάλυση μπορεί να οδηγεί ένα κόμμα της Αριστεράς στο πλευρό της αστυνομίας; Το ερώτημα παραμένει. Μέχρι πού θα φτάσει το ΚΚΕ;


Κατερίνα Σεργίδου

Το παραπάνω άρθρο είναι συνέχεια του άρθρου "Μέχρι πού θα φτάσει το ΚΚΕ;" το οποίο πραγματεύεται τη συνολική στάση του ΚΚΕ απέναντι στην εξέγερση και βρίσκεται εδώ (http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1589&Itemid=42). Το άρθρο εκείνο καταλήγει "Αυτή η τακτική είχε πολλές πικρές στιγμές για πολλά μέλη του ΚΚΕ. Η Λιάνα Κανέλλη, π.χ., διέκρινε μέσα στους διαδηλωτές «χασισέμπορους και μαστρωπούς», μπαίνοντας ορμητικά στο πλευρό των ΜΑΤ και του Παυλόπουλου, που έψαχναν αγωνιωδώς για συμμάχους. Όμως τίποτα δεν συγκρίνεται με το «διήγημα», που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης», με τίτλο «Το λάθος τηλεφώνημα ενός φονιά», όπου γράφονται οι χυδαιότητες που δεν τόλμησε να εκστομίσει ούτε και ο Κούγιας. Πρόκειται για μια πραγματική ντροπή που προσβάλει όλη την Αριστερά και κυρίως βέβαια τα μέλη του ΚΚΕ"

Από την Εργατική Αριστερά, ένα τελευταίο θα μεταφέρω:

    * Εμείς δεν φοράμε κουκούλες, διατυμπανίζουν σε κάθε ευκαιρία τα στελέχη του ΚΚΕ. Όχι πάντα, σύντροφοι, όχι πάντα. Το κατάπτυστο κείμενο, στο «Ριζοσπάστη», που τασσόταν στο πλευρό του δολοφόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ήταν ανυπόγραφο. Κάποιοι φοράνε κουκούλες για να προστατευτούν από την αστυνομία. Άλλοι άρχισαν να τις φοράνε για να προστατευτούν από τα γιαούρτια του κινήματος, αλλά (ελπίζουμε) και από τα γιαούρτια των συντρόφων και συναδέλφων τους εκεί στην καλή εφημερίδα…


    *  Αλήθεια, να ένα καλό ερώτημα. Ποιος (ή ποια;) έγραψε στις στήλες του «Ριζοσπάστη» αυτά που δεν τολμά να εκστομίσει ούτε ο Κούγιας;;;

Τα σκατά με ζάχαρη δεν γίνονται κομπόστα αγαπητοί(ή όχι) ΚΚΕδες....


Αρχικά,το κείμενο (όπως και πάρα πολλά άλλα του ριζοσπάστη) δεν έχει ούτε ένα επιχείρημα(ένα τόσο μεγάλο κείμενο δεν έχει ούτε μία επεξήγηση γιατί πχ το σύνθημα "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" είναι μικροαστικό)

Αλλά αυτό που διέπει όλες τις τοποθετήσεις του Ριζοσπάστη και του ΚΚΕ,αυτό το οποίο είναι το πιο εκνευριστικό(και το πιο γελοίο συνάμα) είναι το εξής:



Και,για όσους δεν κατάλαβαν,το ΚΚΕ λέει ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ,δηλαδή λέει με λίγα λόγια ότι κίνημα=ΚΚΕ.ΔΕΝ αναφέρει ότι το κίνημα πρέπει/θα θέλαμε να έχει τα τάδε χαρακτηριστικά,αλλά τονίζει τα χαρακτηριστά που έχει το "μόνο" και "αυθεντικό" λαϊκό κίνημα είναι αυτά που έχει το ΚΚΕ....όλα τα άλλα είναι μικροαστικά και δεν ξέρω και γω τι μέρη...

Αυτός ακριβώς ο "ελιτισμός" είναι που θεωρώ ότι βλάπτει την αριστερά.Μια αντίληψη του στυλ:"Εγώ είμαι γαμάτος και τα ξέρω όλα,συσπειρώσου σε μένα αλλιώς είσαι ρεφορμιστής" είναι αυτή που πάει τα πράματα πίσω.Αντί να βγούμε να αρθρώσουμε έναν στοιχειώδη ριζοσπαστικό λόγο λέγοντας πχ ότι η αστυνομία είναι το όργανο που επιβάλει με την βία τις ανειρήνευτες ταξικές διαφορές λέμε παπαριές όπως η κανέλη για να χαϊδέψουμε τα αυτιά του κάθε νοικοκυραίου με σκοπό να πάρουμε κανά ψηφάκι παραπάνω για "να φανούν οι συσχετισμοί"


edit: Αμάν πια με την λάσπη του Ριζοσπάστη,βαρέθηκα:

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=964681

Βλάκες και Συκοφάντες Αριστεριστές και Οπορτουνιστές!!!

Ορίστε ένα απλό βιντεάκι, που εξηγεί με απλό τρόπο τί είναι ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ και γιατι

τελικά εχθρός μας είναι ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ και όχι το "Μπατσοι - δολοφόνοι - παλιοχαρακτήρες!!"



http://www.youtube.com/watch?v=5JUF-wj3nCY&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=5JUF-wj3nCY&feature=related)

Υπάρχει ένα ζήτημα που απασχολεί έντονα τον κύκλο της αριστεράς στην σχολη:

Αν το εργατικό/λαικό κίνημα φτάσει κάποια στιγμή σε επίπεδο να γίνει επανάσταση,θα πρέπει εγώ να γίνω συναγωνιστής με τον προμιθέα και τον Αχιλέα τον κνιτη???

Αμ δε...

καλύτερα να φέρουμε τον βασιλιά πίσω....

@promitheas
Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω τον φίλο-συναγωνιστή "οπορτούνα" που ανέβασε το βιντεάκι έχω να σου πω ότι και αυτός κατέβαινε στις πορείες του Δεκέμβρη και φώναζε:
Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει. Μπατσοι Γουρούνια Δολοφονοι.
Ελπίζω να κατάλαβες που το πάω.
έχει ανεβάσει και ένα άλλο ωραίο βίντεο η αυθεντία που επικαλέστηκες
για chekare...
https://www.youtube.com/watch?v=8TGePVrZoH8

ρε Βλακάκο!!! στο 0:43 ξέρεις πια είναι τα παλικάρια αυτά??

Πάνε μάθε, και μετά κάνε μου τον Μαγκάκο!!

....ΑΪΝΤΕ ΠΑΛΙ ΠΡΩΙ - ΠΡΩΙ!!!!!!   >:(

OK got it!

Θα γίνεις συναγωνιστής, θα συνεργάζεσαι εν γένει, αλλά χωρίς να χάσεις τη διακριτή σου υπόσταση. Προσέχοντας δηλαδή να μην απορροφηθείς, να βρίσκεσαι σε κάποια ανεξάρτητη ομάδα. Γιατί όταν θα κάνουν τη ματσαγκωνιά εσύ θα πρέπει να μπορείς να αμυνθείς και να συνεχίσεις τη μάχη.

Γενικά όσο δεν κινδυνεύει η ζωή σου από αυτούς είναι ΟΚ να συνεργάζεσαι μαζί τους, απλά να έχεις το νου σου... μην πας και στο στόμα του λύκου.

χαχα, ναι ξέρω, όπως ξέρεις και συ, βλέπω ξεκάθαρα και την ημερομηνία. 1918