THMMY.gr

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ

Τα ΜΜΕ «θάβουν» τους αγώνες της νεολαίας

Ολα αυτά που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες αποδεικνύουν και μια ενορχηστρωμένη επίθεση χτυπήματος του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος μακρόχρονα αλλά και σε βάθος, τόνισε στην ομιλία του ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Πρωτούλης και υπογράμμισε:

«Είναι χτύπημα του προσανατολισμού και των στόχων του, της μαζικότητάς του, ωμό χτύπημα εν τη γενέσει του με άλλοθι - ποιους άλλους; - τους κουκουλοφόρους. Με την εφαρμογή, αλά πρόβα τζενεράλε του τρομονόμου, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, για να συλλαμβάνονται στο άμεσο μέλλον ως τρομοκράτες απεργοί, αγρότες που κλείνουν το δρόμο, φοιτητές που διαδηλώνουν».

Μέσα σε αυτά, συνέχισε, είναι και η πρωτοφανής προσπάθεια να βαφτιστούν σαν κίνημα ένα «τσούρμο προβοκάτορες, που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα των κουκουλοφόρων, να γίνουν αποδεκτοί από το λαό, σαν αγωνιζόμενο κομμάτι του λαού. Πρόκειται για μια πραγματικά εντυπωσιακή επιχείρηση και από συντηρητικούς κύκλους μαζικοποίησης τέτοιων χώρων, αντιεξουσιαστικών στα λόγια, κομμάτι της εξουσίας στην πράξη, που η ιστορία των λαϊκών κινημάτων έχει δείξει πώς θα λειτουργούν. Θα λειτουργούν σαν πέμπτη φάλαγγα στα πλευρά του λαϊκού κινήματος».

Ο Γ. Πρωτούλης τόνισε ότι είναι εντυπωσιακό που «προπαγανδιστικά επιτελεία, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, εν χορώ όλα τα προηγούμενα χρόνια καταδίκαζαν με μανία τις απεργίες των ναυτεργατών, τα μπλόκα των αγροτών, (κλαίγοντας μάλιστα και μπροστά στις κάμερες ότι οι αγρότες δεν τους αφήνουν δήθεν να δουν τη μάνα τους), τις κινητοποιήσεις των μαθητών, τις κινητοποιήσεις των φοιτητών. Ακόμα και όταν η νεολαία προχωρούσε και σε πολύ ανεβασμένες μορφές πάλης, σταματώντας τρένα και καράβια, φάλαγγες με ΝΑΤΟικό εξοπλισμό για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, ήταν απέναντι. Σήμερα, όμως, μιλούν για το νέο κίνημα, για δήθεν κοινωνικές εξεγέρσεις και κοντά σε αυτούς και ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να ταυτίζεται βέβαια, αλλά για ψηφοθηρικούς λόγους για να αρπάξει καμία ψήφο».

Είναι εκπληκτική, συνέχισε, και επικίνδυνη αυτή η προσπάθεια ταύτισης των εκδηλώσεων οργής και αγανάκτησης νέων παιδιών με το συγκεκριμένο σχεδιασμό προβοκατόρων, με τους κουκουλοφόρους. «Αμπελοφιλοσοφούν, είπε, διάφοροι για το τι συμβολίζει η βιτρίνα, ποιον τάχα απελευθερώνει η κουκούλα, ενώ παράλληλα "θάβουν" τους χιλιάδες μαθητές και φοιτητές που διαδηλώνουν. Λοιδορούν, απεχθάνονται κάθε τι το οργανωμένο, μαζικό και περιφρουρημένο και δεν το κάνουν τυχαία».

Τους κουκουλοφόρους, είπε ο Γ. Πρωτούλης, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση «τους γνωρίζετε και εσείς και οι προηγούμενοι του ΠΑΣΟΚ. Στη ζεστή αγκαλιά των κρατικών υπηρεσιών γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Ακόμα και όταν γίνονται συλλήψεις, ο σκληρός πυρήνας μένει ανέγγιχτος, αφού στην πράξη συλλαμβάνονται αθώα παιδιά παρασυρμένα από αυτόν τον προπαγανδιστικό βομβαρδισμό. Καταλήγοντας τόνισε χαρακτηριστικά:

«Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα, όμως, κακιά σκουριά δεν πιάνει και τούτος ο τόπος έχει πάρα πολύ μεγάλη πείρα για το τι σημαίνει κουκούλα. Οι κουκουλοφόροι δεν είχαν, δεν έχουν και ούτε πρόκειται να έχουν σχέση με τον αγωνιζόμενο λαό».

Τα μεγάλα ΜΜΕ στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης

Από την πρώτη στιγμή της δολοφονίας του Αλέξη, τα μεγάλα ΜΜΕ λειτούργησαν με τα κριτήρια που λειτουργούν πάντα: Το γεγονός παρουσιάστηκε (όπως κι αυτά που ακολούθησαν) με κριτήριο κατ’ αρχάς το κέρδος, δηλ. την τηλεθέαση: εντυπωσιακά, κινηματογραφικά με δραματική μουσική υπόκρουση.

Ό μως ταυτόχρονα λειτούργησε και το δεύτερο κριτήριο, δηλ. η προστασία της άρχουσας τάξης και του καθεστώτος: αντανακλαστικά υιοθετήθηκε αβίαστα η εκδοχή της αστυνομίας περί επίθεσης κατά του περιπολικού. Ακόμη και μετά τη μαζική εμφάνιση αυτοπτών μαρτύρων που ισχυρίζονταν το αντίθετο πολλά κανάλια επέμεναν: αν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με αυτό που θέλουμε, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Το υποτιθέμενα αντιπολιτευόμενο MEGA έδειξε μεν το βίντεο που τράβηξε αυτόπτης μάρτυρας με τη σκηνή της δολοφονίας, ωστόσο –εντελώς «αθώα»– προσέθεσε ήχους συγκρούσεων ώστε (αν και δεν φαίνεται στην εικόνα) να «ακούγεται» η δήθεν επίθεση στο περιπολικό. Έπειτα από καταγγελία της Συσπείρωσης Δημοσιογράφων, το κανάλι παραδέχθηκε το «λάθος» του, ωστόσο το φόρτωσε σε μια εργαζόμενη που κινδύνεψε με απόλυση.

Προπαγάνδα


Στις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν τα μεγάλα ΜΜΕ συνέχισαν στον ίδιο ρυθμό. Η Ν.Δ. είναι ξεγραμμένη από την άρχουσα τάξη ως εκφραστής της αυτή τη στιγμή, όμως ο τρόπος που θα πέσει θα καθορίσει και τα όρια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που θα ακολουθήσει η επόμενη κυβέρνηση. Γι’ αυτό δεν πρέπει να καταρρεύσει υπό την πίεση των από τα κάτω, από τις διαδηλώσεις. Δεν πρέπει με τίποτε να περάσει η φλόγα της εξέγερσης από «τα αδύναμα χέρια» των μαθητών στα χέρια των εργατών. Και για να εξασφαλίσουν αυτή την προοπτική μπήκαν μπροστά και πάλι οι γνωστοί τηλεαστέρες.


Όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του κόσμου, εφημερίδες, τηλεοράσεις, ειδησεογραφικά πρακτορεία, περιοδικά, ανεξάρτητοι αναλυτές, απέδιδαν την νεολαιίστικη εξέγερση στο μίσος που έχει συσσωρευθεί στον ελληνικό λαό ενάντια στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Όλα τα διεθνή ΜΜΕ «έδειχναν» ως υποκινητή των σπασιμάτων και των εμπρησμών, τη λιτότητα, τη διαφθορά, τα σκάνδαλα, την κατάρρευση της υγείας και της παιδείας κ.λπ. Ο ίδιος ο Σαρκοζί, αλλά και οι άλλοι Δυτικοευρωπαίοι ηγέτες, διαπίστωναν ότι η δολοφονία του Αλέξη ήταν το κερασάκι στην τούρτα (και επειδή έχουν κι αυτοί τη δική τους τούρτα άρχισαν να ανησυχούν μήπως βρεθεί κι εκεί το κερασάκι). Ακόμη και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος διαπίστωνε την προφανή συνάφεια εξέγερσης και νεοφιλελεύθερης πολιτικής, υποστηρίζοντας τη νεολαία.


Όμως τα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ, ειδικά οι τηλεοπτικοί σταθμοί που είναι κρίσιμοι στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, δεν είδαν καμία τέτοια σχέση. Για όλα φταίνε κάποιοι «κουκουλοφόροι», μας λένε, οι οποίοι μπαίνουν στην ίδια (ή και σε χειρότερη) μοίρα με τη θρασύδειλη αστυνομία που σάπιζε στο ξύλο και συνελάμβανε 13χρονα κοριτσάκια και αγοράκια και που ψέκαζε με τόνους επικίνδυνα χημικά χιλιάδες ειρηνικούς διαδηλωτές.


Σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύτηκαν εκείνες οι τεχνικές που θέλουν να κινητοποιήσουν τις πιο καθυστερημένες και αντιδραστικές ιδέες που μπορεί να υπάρχουν στα μυαλά των ανθρώπων: περιουσίες, δημόσια τάξη και ασφάλεια, ξένοι πράκτορες. Σε αυτό το θλιβερό γαϊτανάκι δυστυχώς συμμετείχε και ο «Ριζοσπάστης», κάνοντας λόγο για ξένες μυστικές υπηρεσίες οι οποίες δημιουργούν τα επεισόδια (στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος με τον ακροδεξιό μητροπολίτη Άνθιμο). Και για να είμαστε δίκαιοι, ακόμη χειρότερη «ανάλυση» από αυτή του «Ριζοσπάστη» ήταν αυτή του ανεκδιήγητου Γουσέτη στην «Αυγή», που ισχυριζόταν ότι η δολοφονία δεν εντάσσεται στο πλαίσιο καταστολής αλλά ήταν «προσωπική υπόθεση».

Στοχοποίηση


Η στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ έγινε ακριβώς σε αυτή τη βάση: να χτυπηθεί το μόνο επίσημο κόμμα που στηρίζει τις κινητοποιήσεις και υιοθετεί τα αιτήματα για αφοπλισμό της αστυνομίας και διάλυση των ΜΑΤ. Γι’ αυτό και τα ΜΜΕ συνέργησαν στην προσπάθεια να χρεωθούν στον ΣΥΡΙΖΑ οι ζημιές –προβοκατόρικες ή μη. Ο γνωστός τηλεοπτικός εκφραστής της άρχουσας τάξης Πρετεντέρης έγραψε στο «Βήμα»: «Δεν πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων, όπως λέει το ΚΚΕ. Πιστεύω ότι κάνει κάτι πολύ χειρότερο: χαϊδεύει τα αφτιά των νέων.


Υπό αυτή την έννοια, επιδίδεται στη φθηνότερη και αθλιότερη μορφή λαϊκισμού. Όχι μόνον επειδή απευθύνεται σε ανώριμες νοημοσύνες και σε ασχημάτιστες συνειδήσεις. Αλλά κυρίως επειδή καλλιεργεί στους νέους την αίσθηση ότι όλα τα δικαιούνται και για τίποτε δεν υποχρεούνται. Ότι η ζωή τούς ανήκει προτού την κατακτήσουν. Και ότι το μέλλον τους είναι μια υπόθεση διεκδίκησης και όχι προσπάθειας».


Είναι ειλικρινής ο Πρετεντέρης μέσα στην κυνικότητά του: Προφανώς στις «ανώριμες νοημοσύνες και σε ασχημάτιστες συνειδήσεις» θέλει να μπορεί να απευθύνεται και να τις διαμορφώνει μόνον αυτός και η τάξη του με τα πανίσχυρα εργαλεία που διαθέτουν (τηλεόραση, σχολείο, ποδόσφαιρο κ.λπ.). Προφανώς η ζωή δεν ανήκει στους νέους. Και προφανώς δεν πρέπει να μάθουν να διεκδικούν: Πρέπει να μάθουν να υποτάσσονται και να προσπαθούν με βάση τα ψίχουλα που είναι διατεθειμένα να τους δώσουν τα αφεντικά.

Εργαζόμενοι


Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Οι απλοί εργαζόμενοι στον Τύπο, που ανήκουν στην εργατική τάξη. Η στάση τους ήταν και είναι εντελώς διαφορετική από αυτή των αφεντικών τους. Ως ρεπόρτερ και φωτορεπόρτερ έδωσαν την πραγματική διάσταση των γεγονότων. Ο φωτογράφος του «Ελεύθερου Τύπου» έβγαλε τη φοτό με τον μπάτσο με το προτεταμένο όπλο, με την οποία κατακλύστηκαν τα διεθνή ΜΜΕ. Μια δημοσιογράφος της «Καθημερινής» μετέφερε τον ξυλοδαρμό μιας πιτσιρίκας διαδηλώτριας στην Ομόνοια αλλά βρήκε και αυτόπτη μάρτυρα που ζητούσε να καταθέσει κατά των αστυνομικών. Δημοσιογράφοι από σταθμούς και εφημερίδες έπεσαν πάνω στα ΜΑΤ για να γλιτώσουν 14χρονα στη διαδήλωση στα Προπύλαια στις 11/12. Κάποιοι από αυτούς χτυπήθηκαν άσχημα, ενώ συνελήφθη και ένας ρεπόρτερ του «105,5». Σε αντίστοιχες συνθήκες τραυματίστηκε ο δημοσιογράφος της ΕΡΑ Σαμή Καραμπουγιούκογλου έξω από τη Νομαρχία Ξάνθης.


Το πώς χρησιμοποιούν το υλικό των εργαζόμενων δημοσιογράφων οι διευθυντές και οι ιδιοκτήτες είναι ένα άλλο θέμα. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι ο Τύπος είναι κι αυτός διαιρεμένος σε τάξεις όπως και η υπόλοιπη κοινωνία.


Π.Τ.

Από την Εργατική Αριστερά (http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1534&Itemid=42)