THMMY.gr

Ουάσιγκτον


Οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι δεν τρέφονταν μόνο με φτέρες, κωνοφόρα και φοινικιές, αλλά και με χορτάρι, το οποίο εμφανίστηκε στη γη εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ό,τι νόμιζαν οι παλαιοντολόγοι. Στην εντυπωσιακή αυτή ανακάλυψη οδήγησε η μελέτη απολιθωμένη κοπριάς τιτανόσαυρου.

Οι δεινόσαυροι βασίλευαν στη Γη 275 έως 65 εκατομμύρια χρόνια πριν, αλλά μέχρι σήμερα οι αρχαιότερες απολιθωμένες πόες που είχαν ανακαλυφθεί ήταν πολύ μεταγενέστερες, ηλικίας περίπου 55 εκατ. ετών. Οι επιστήμονες ήταν βέβαοι ότι την εποχή των δεινοσαύρων δεν υπήρχε γρασίδι -τα δόντια των ερπετών, εξάλλου, δεν ήταν εξειδικευμένα μάσηση χορταριού, όπως στα σημερινά ζώα που βοσκούν.

Τώρα, η Κάρολαϊν Στρόμπεργκ του Σουηδικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας αναφέρει στο περιοδικό Science ότι εντόπισε ίχνη πόας σε απολιθωμένη κοπριά δεινόσαυρου -ο επιστημονικός όρος είναι κοπρόλιθος- από την κεντρική Ινδία, ηλικίας 65 εκατ. ετών. Τα περιττώματα ανήκαν σε τιτανόσαυρο, την ομάδα των υπερμεγέθων ερπετών στους οποίους ανήκει και ο γιγάντιος διπλόδοκος.

Οι κοπρόλιθοι περιείχαν φυτόλιθους, μικροσκοπικά συσσωματώματα πυριτίου που σχηματίζονται μέσα στα κύτταρα των φυτών και δημιουργούν μια χαρακτηριστική υπογραφή. Οι φυτόλιθοι προέρχονταν από την οικογένεια των πόων, μεταξύ άλλων από συγγενείς του μπαμπού και του ρυζιού.

Επομένως οι πόες πρέπει να είχαν εμφανιστεί νωρίτερα, τουλάχιστον πριν από 80 εκατ. χρόνια, για να υπάρχει αυτή η ποικιλία. Πάντως η ερευνητική ομάδα τονίζει ότι ακόμα και στο τέλος της εποχής των δεινοσαύρων το χορτάρι σπάνιζε και είναι απίθανο να ήταν βασικό συστατικό της δίαιτας των ερπετών.

Ο παράγοντας που οδήγησε στην εξέλιξη των ποών ήταν πιθανότατα κάποιο μικρό είδος θηλαστικού που έβοσκε σε ανοιχτούς χώρους. Το χορτάρι παρουσιάζει το σημαντικό πλεονέκτημα ότι μεγαλώνει από τη ρίζα, και δεν πεθαίνει όταν τα ζώα κόψουν την κορυφή τους, όπως συμβαίνει στα περισσότερα δέντρα.

Οι πόες, ανθεκτικές στη βόσκηση, περιλαμβάνουν σήμερα πάνω από 100.000 είδη.-www.in.gr


Ζήλεψα κι εγώ τις αντιγραφές από το in.gr και να 'μαι!

Ορίστε λοιπόν, τελικά οι δεινόσαυροι τρώγαν κι αυτοί χόρτο, ίσως και κουτόχορτο. Κι επειδή δεν είναι πιθανό να χειρίζονταν τη φωτιά, δε θα είχαν και άλλη χρήση γι' αυτό.

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι αυτά τα πλάσματα έζησαν πάνω από 150 εκατομμύρια χρόνια (εμείς - τα πρωτεύοντα θηλαστικά - μετράμε μόνο κάτι χιλιαδούλες χρόνια). Μόλις όμως άρχισαν να τρώνε χόρτο-γρασίδι (τέλη Κρητιδικής περιόδου)... ΨΟΦΗΣΑΝ!!

Ύποπτο, δε συμφωνείτε;;;

Ηθικόν δίδαγμα για μένα τον αφελή λαουτζίκο:

ΜΗΝ ΤΡΩΣ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ!!!!!!

Εμείς ίσως δε προλάβουμε να ζήσουμε τόσα πολλά χρόνια, όχι επειδή ήμαστε λιγότερο "έξυπνοι" από τους δεινοσαύρους αλλά επειδή ήμαστε τόσο έξυπνοι που μάλλον θα αυτοκαταστραφούμε!
Κάπου είχα ακούσει πριν λίγο καιρό ότι πλέον οι απόγονοι των "μεγάλων" δεινοσαύρων δε θεωρούνται οι σαύρες αλλά τα πουλιά. (βάσει του σκελετού) μάλιστα λέγεται ότι ο κοντινότερος ζωντανός συγγενής του τυρανόσαυρου είναι η... κότα!!

LOL!!!! Αν είναι δυνατόν!! Με αυτές τις επιστημονικές έρευνες δεν ξέρεις τι να πιστέψεις και τι όχι τελικά!!
Πάντως πιστεύω ότι ο πιο κοντινός στους δεινόσαυρους είναι ο κροκόδειλος. Αν δείτε τα πόδια του είναι τόσο ατροφικά που μόνο κατάλοιπο της εξέλιξης μπορεί να θεωρηθεί!  ;D ;D

Αυτό και μόνο δείχνει πόσο πιο ηλίθιοι είμαστε!


Ναι το έχω διαβάσει κι εγώ αυτό, ότι οι περισσότεροι επιστήμονες (που υποστηρίζουν τη θεωρία της εξέλιξης) δέχονται τα πτηνά (βλέπε κότα, περιστέρι) ως τους κοντινότερους συγγενείς των δεινοσαύρων και όχι τις σαύρες (βλέπε κροκόδειλος) λόγω της διάταξης των ποδιών τους.

-> Στις σαύρες τα πόδια "βγαίνουν" από τα πλάγια, κάτι που δε συμβαίνει με τα οστά των δεινοσαύρων που θέλουν τα πόδια να είναι κάθετα ως προς το σώμα, όπως στα πτηνά. Άσε που έχουν βρεθεί απολιθώματα από έναν δεινόσαυρο, τον γνωστό Αρχαιοπτέρυξ (ΟΧΙ Αστερίξ !!!!!!  :o  :D ), ο οποίος έζησε στα τέλη Κρητιδικής και είχε φτερά!! Σημείωση, όλοι οι υπόλοιποι ιπτάμενοι πτερόσαυροι ΔΕΝ είχαν φτερά.

Ξερετε oτι τα θηλαστικα εξελιχτηκαν απο τα ερπετα; (οπως τουλαχιστον λενε μεχρι τωρα και τα οποια ειναι μια πολυ ευρυτερη ομαδα απο τους δεινοσαυρους με παναρχαιες ριζες)

Η ομοιότητα των δεινοσαύρων με τα πτηνά εντοπίζεται και στους εγκεφάλους τους. Γενικώς η μελέτη των εγκεφάλων των ζωικών οργανισμών είναι ένας άλλος τρόπος προσέγγισης για να φανερώσουμε τα μονοπάτια της εξέλιξης. Εγκεφαλικά λοιπόν τα πτηνά μοιάζουν πάρα πολύ με τον τυραννόσαυρο και τους άλλους αρχαίους συγγενείς του.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως τα ερπετά είναι άσχετα εξελικτικά με τους δεινόσαυρους. Ένα πολύ σπάνιο ερπετό που ζει ακόμη στην εποχή μας είναι ο Δράκος του Κομοντό. Ζει στο ομώνυμο νησί του Ινδικού Ωκεανού (μπορεί να κάνω και λάθος γι αυτό) και θεωρείται ένα από τα τελευταία εν ζωή πλάσματα που θυμίζουν τις εποχές εκείνες. Τα σημερινά ερπετά δεν μοιάζουν και πολύ με τους δεινόσαυρους, αλλά έχουν τις ρίζες τους εκεί.