THMMY.gr

Ναρκωτικά, τζόγος, προστασία, εκβιασμοί, αντρική πορνεία, συμβόλαια θανάτου. Λιγότερο από το 0,1% τοις εκατό των κρατουμένων ήταν υπεύθυνο για πάνω από το 20% των φόνων εντός φυλακής. Το ΜΕΝ 24 διηγείται την ιστορία της Αδελφότητας των Αρίων.

Ήταν το Φθινόπωρο του 1983 όταν οι αμερικάνικες αρχές έβγαζαν το κεφάλι από την άμμο για να αντιμετωπίσουν ένα τέρας που είχαν αφήσει για δεκαετίες να γιγαντώνεται. Η Αδελφότητα των Αρίων, η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση των αμερικάνικων φυλακών, μια αυτοκρατορία αίματος και τρόμου, χτυπούσε το ίδιο το αμερικάνικο σύστημα σωφρονισμού. Στις 22 Οκτωβρίου, στην Ομοσπονδιακή Φυλακή Μάριον, ο Τόμας Σίλβερσταϊν, ή Τρομερός Τομ όπως ήταν το προσωνύμιο του, κατάφερε με τη βοήθεια ενός άλλου κρατούμενο να ξεκλειδώσει τις χειροπέδες του και να επιτεθεί στον έναν από τους τρεις φύλακες που το συνόδευαν. Λίγο αργότερα ο φύλακας κείτονταν νεκρός σε μια λίμνη αίματος και φέροντας στο σώμα του την υπογραφή της οργάνωσης: 40, σχεδόν μαχαιριές. Την ίδια μέρα, λίγο αργότερα ένα άλλο μέλος της Αδελφότητας ακολουθούσε, επιτυχώς, το παράδειγμα του Σίλβερσταϊν!

Οι απαρχές της οργάνωσης

Η Αδερφότητα των Αρίων δημιουργήθηκε μέσα από τις αλλαγές που έφερε το κίνημα των κοινωνικών δικαιωμάτων στην αμερικάνικη κοινωνία εντός και εκτός φυλακών. Η κατάργηση των φυλετικών διαχωρισμών, εκτός από τα μέσα συγκοινωνίας, τις ευκαιρίες για απασχόληση και το εκπαιδευτικό σύστημα, σάρωσε τα σωφρονιστικά καταστήματα που σιγά σιγά άρχισαν να γίνονται μεικτά φιλοξενώντας κρατούμενους από διαφορετικά εθνικά υπόβαθρα. Ως αποτέλεσμα και δεδομένων των φυλετικών εντάσεων , οι κρατούμενοι άρχισαν να οργανώνονται σε συμμορίες φυλετικού χαρακτήρα. Αν και ακριβή ιστορικά στοιχεία δεν υπάρχουν, η φυλακή του Σαν Κουέντιν στην Καλιφόρνια θεωρείται η γενέτειρα της Οικογένειας των Μαύρων Ανταρτών (Black Guerilla Family) και του αντίπαλου της δέους: Της Αδελφότητας των Αρίων.

Αυτό, όμως, που ξεκίνησε ως μια προσπάθεια αυτοπροστασίας, εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε μια εγκληματική αυτοκρατορία που μέσα σε μια δεκαετία κατάφερε να επεκταθεί στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ, σε εκατοντάδες σωφρονιστικά καταστήματα και να ελέγχει χιλιάδες ανθρώπους εντός και εκτός φυλακής. Ναρκωτικά, τζόγος, προστασία, εκβιασμοί, αντρική πορνεία, συμβόλαια θανάτου και αμέτρητοι φόνοι. Κυρίως φόνοι! Αριθμόντας λιγότερο από το 0,1% τοις εκατό των κρατουμένων, η Αδελφότητα όχι μόνο διατηρούσε τον έλεγχο του σωφρονιστικού συστήματος αλλά ήταν υπεύθυνο για πάνω από το 20% των φόνων εντός φυλακής.

Κάποιος να προστατέψει τον αρχηγό της μαφίας

Μπορεί οι φρουροί να φυλούσαν την περίμετρο αλλά η αυλή και τα κτίρια των φυλακών «αστυνομεύονταν» για δεκαετίες από την Αδελφότητα. Η πιο τρανή απόδειξη αυτού ήταν η περίπτωση του Τζον Γκότι. Όταν ο νονός της διαβόητης Οικογένειας Γκαμπίνο, δέχτηκε επίθεση στις φυλακές του Μάριον ήξερε ότι το δικό του εγκληματικό δίκτυο ήταν ανίκανο να του προσφέρει την προστασία που αποζητούσε. Και όχι τυχαία, ανέθεσε αυτό το δύσκολο έργο, όπως επίσης και την προώθηση των συμφερόντων του εκτός φυλακής, ήτοι συμβόλαια θανάτου, στη μοναδική οργάνωση που θα μπορούσε να τα φέρει εις πέρας. Και φυσικά η Αδερφότητα των Αρίων δεν είχε κανένα λόγο να μη δεχτεί το ζεστό χρήμα του Γκότι.

Ποια ήταν τα συστατικά της επιτυχίας της οργάνωσης; Όσοι έγιναν μάρτυρες της κατάστασης έχουν να μιλούν όχι απλά για φόνους αλλά για μια βαρβαρότητα ασύλληπτη από τον ανθρώπινο νου. Στο τόπο του εγκλήματος, οι φύλακες δεν έβρισκαν απλώς πτώματα! Δεν έβρισκαν απλώς, ίχνη αίματος στους τοίχους και τα αντικείμενα. Τα πτώματα κείτονταν σε μια λίμνη αίματος χτυπημένα δεκάδες φορές από θλώντα και τέμνοντα όργανα. Κάθε φόνος, από μόνος του, δεν ήταν αρκετός για να μεταφέρει το μήνυμα της οργάνωσης. Σε ένα περιβάλλον που η βία είναι στην ημερήσια διάταξη και ξεσπάει απροειδοποίητα, η βαρβαρότητα της εκτέλεσης είχε τη δύναμη και το συμβολισμό για να μεταφέρει το μήνυμα της οργάνωσης σε όλο το σωφρονιστικό σύστημα της Αμερικής.

Ένα άλλο από τα συστατικά της επιτυχίας της «Φίρμας», όπως την αποκαλούν τα μέλη της, ήταν τα προγράμματα στρατολόγησης. Η Αδελφότητα δεν έγινε ποτέ ένα ανοιχτό κλαμπ για κάθε λευκό κατάδικο. Επιδεικνύοντας στρατηγικές διαχείρισης ανθρώπινων πόρων αντάξιες αυτών μεγάλων πολυεθνικών, στηριζόταν στην ποιότητα παρά στη ποσότητα. Τα μέλη της σε κάθε φυλακή ήταν μερικές δεκάδες και στρατολογούνταν μετά από μια βίαιη και τελετουργική διαδικασία μύησης. Στους μονοψήφιους κόλπους της διοίκησης της, μόνο οι πιο ευφυείς και οι πιο αδίστακτοι μπορούσαν να εισχωρήσουν. Άνθρωποι όπως ο Μάικλ Τόμσον.

Ο κύριος Μάικλ Τόμσον

Σε ηλικία 23 ετών και πρώην αστέρας του σχολικού πρωταθλήματος αμερικάνικου ποδοσφαίρου, ο Μάικλ Τόμσον καταδικάστηκε σε ισόβια για συνέργεια στη δολοφονία δύο εμπόρων ναρκωτικών. Χωρίς προηγούμενες συλλήψεις ή καταδικαστικές αποφάσεις ήταν ένας «νέος» στο χώρο των φυλακών. Η είσοδος του, όμως, δεν ήταν το τέλος της εγκληματικής του καριέρας. Ηταν μόνο η αρχή. Μαθαίνοντας γρήγορα να επιβιώνει στο δαρβινικό αυτό περιβάλλον και έχοντας επιτυχώς αποκρούσει την επίθεση δύο μαύρων κρατουμένων προσεγγίστηκε γρήγορα από την Αδελφότητα για να ενταχτεί στις τάξεις της. Στηριζόμενος στα σωματικά του προσόντα και την προθυμία του να συμμετέχει σε βίαια επεισόδια ανέβηκε τα σκαλιά της ιεραρχίας με θαυμαστή ταχύτητα. Σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα, μέχρι το 1983, ήταν υπεύθυνος για 22 δολοφονίες.

«Δεν μπορείτε να μας σταματήσετε»

Η δολοφονία των φρουρών στο Μάριον, ήρθε ως απάντηση της Αδελφότητας στις προσπάθειες των αρχών να καταπολεμήσουν τη δράση της. Το μήνυμα που περιείχε δεν ήταν το πρώτο, αφού φύλακες είχαν γίνει επανειλημμένα θύματα της οργάνωσης όταν δεν συμμορφώνονταν στις διατάξεις του νόμου της Αδελφότητας. Ήταν το πιο σαφές: «Δεν μπορείτε να μας σταματήσετε. Μπορεί να έχετε τα όπλα, μπορεί να είστε περισσότεροι αλλά μέσα στη φυλακή ο νόμος είμαστε εμείς». Και ήταν αυτό που υποχρέωσε τις αρχές να αλλάξουν στρατηγική. Οι ιστορικοί αρχηγοί, Τάιλερ Μπίνγκαμ (φωτογραφία) και Μπάρι Μιλς, μπήκαν στην απομόνωση και άρχισε η αναζήτηση των μαρτύρων που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τις κατηγορίες της κυβέρνησης σε μια δίκη κατά της Αδελφότητας. Τα εγκλήματα της, δεν θα αντιμετωπίζονταν πλέον μεμονωμένα, αλλά σύμφωνα με το νόμο περί οργανωμένου εγκλήματος που χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση της μαφίας.

Μάρτυρες βρέθηκαν γρήγορα. Ο Στίβεν Μπαρνς, ένα από τα πιο έμπιστα εκτελεστικά στελέχη, δέχτηκε να προσφέρει πληροφορίες και να καταθέσει κατά των αρχηγών της Αδελφότητας. Όντας πλέον ένας αποστάτης, οι αρχές τον μετέφεραν σε μια ειδική μονάδα προστασίας μαρτύρων για να αποτρέψουν μια ενδεχόμενη απόπειρα εναντίον της ζωής του. Με τους αρχηγούς στην απομόνωση και το Μπαρνς υπό προστασία, οι αρχές είχαν πιστέψει ότι ο βασικός τους μάρτυρας κατηγορίας ήταν ασφαλής και η μεγαλύτερη δίκη θανατοποινιτών στην ιστορία της Αμερικής απλή υπόθεση.

Μια σύσκεψη κορυφής

Η Αδελφότητα όμως είχε διαφορετική γνώμη. Σε μια σύσκεψη κορυφής, που συμμετείχε και ο ίδιος ο Τόμσον, αποφασίστηκε ότι η οργάνωση θα έπρεπε να περάσει ένα ακόμα καλά φυλασσόμενο σύνορο. Αυτό των τοίχων της φυλακής. Λίγο καιρό αργότερα , ο πατέρας του Στίβεν Μπαρνς, Ρίτσαρντ, κείτονταν νεκρός με τρεις σφαίρες στο κεφάλι. Δράστης ένα άλλο μέλος της αδελφότητας, ο Κέρτις Πράις, που είχε αποφυλακιστεί με αναστολή. Λίγο αργότερα θα επισκέπτονταν τη σύνεργο που του προμήθευσε το όπλο για να εξαφανίσει κάθε πιθανό μάρτυρα κατηγορίας. Τη χτύπησε μέχρι θανάτου. Το μακρύ χέρι της αδελφότητας πλέον ήταν ανεξέλεγκτο. Πολύ περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι κάθε δολοφονία έπρεπε να εγκριθεί από τους Μπίγκαμ και Μιλς.


Τίτλοι τέλους

Η απόφαση αυτή και οι επακόλουθοι φόνοι ήταν για τον Τόμσον η αρχή μιας νέας εποχής και για την Αδελφότητα των Αρίων το τέλος. Ποτέ στο παρελθόν η οργάνωση δεν είχε ξαναχτυπήσει ανυπεράσπιστους ανθρώπους ή γυναίκες. Ακόμα και για έναν καθ’ έξιν δολοφόνο, το μέγεθος της βαρβαρότητας ήταν ασύλληπτο. Ήταν η στιγμή που κατέρρευσαν τα ιδεολογικά προσχήματα περί λευκής φυλής και αυτοπροστασίας. Διαφώνησε αλλά αγνοήθηκε. Από ανώτατο στέλεχος και πρόσωπο απολύτου αποδοχής, έγινε στόχος. Από ήρωας μαύρο πρόβατο. Ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε ο ίδιος να κείτεται σε μια λίμνη αίματος όπως αυτές στις οποίες φρόντισε να κυλήσει τα θύματα του.

Αηδιασμένος αλλά, κυρίως, χωρίς εναλλακτικές επιλογές, στράφηκε προς τις αρχές προσφέροντας πληροφορίες σε αντάλλαγμα με προστασία. Από το 1985 και για 20 χρόνια, συνεργάστηκε με το FBI στην προσπάθεια πάταξης των δραστηριοτήτων της Αδελφότητας. Το 2005, ήταν ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη των μελών της που κατέληξε στην καταδίκη των περισσότερων στελεχών του σκληρού πυρήνα της οργάνωσης ενώ έχει δώσει αναρίθμητες διαλέξεις και έχει συγγράψει δοκίμια βασισμένα στη δική του εμπειρία. Σήμερα είναι ο καλύτερα φυλασσόμενος ισοβίτης στις ΗΠΑ!

http://www.men24.gr/html/ent/294/ent.63294.asp (http://www.men24.gr/html/ent/294/ent.63294.asp)

Ενταξει βρε αγορι, εχεις ανοιξει 5 διαφορετικα topic σε αυτον τον πινακα, και μονο ενα εχει παρει απαντηση..και μαλιστα μονο μια..!
Ειναι τοσο σημαντικο που να απαιτει new topic?


Maybe we could merge those..και τις παραξενες ειδησεις και να τις μετονομαζαμε..χμ..




a_

conflict-probability-O-meter

--------------x---

προσοχή αλέξανδρε θα φας ψαλίδι

Και; Συμμετέχουμε σε διαγωνισμό του πιο επιτυχημένου topic; Να σαι καλά πάντως που μου έδωσες τον πρώτο πόντο...

Fail


Γιατι?

Το γεγονος οτι δεν εχει καμια απαντηση σημαινει οτι δεν εχει λογο υπαρξης ως αυτονομο τοπικ, αν αναλογιστεις οτι υπαρχει
αντιστοιχο τοπικ για τα αντιστοιχα αρθρα που ανεβαζεις.
Το να διαβαζεις και να ανεβαζεις δε μου λεει απλα κατι.
Και να ποσταρεις το λινκ στο thread που λεω εξυπηρετει την ιδια λειτουργια..

+1 λοιπον και αχαχουχα

a_


Omg einai 5, δεν εχω παρει καταλληλη δωση JS, fuck :(

Ντάξει βρε πάπαρε. Δεν είναι ανάγκη το παιδί να αυτομοντεράρεται. Ίσα ίσα, έτσι δουλεύουν οι ειδήσεις: ανοίγει κάποιος ένα τόπικ, παίρνει απαντήσεις = μένει ως θέμα, δε παίρνει απαντήσει = συγχωνεύεται (μετά από κάποιο χρόνο) με κάποιο γενικό.

Το μόνο που πετυχαίνεις με αυτό που λες - και με τον τρόπο που το λες - είναι να αποθαρρύνεις ένα μέλος από τη συμμετοχή του εδώ και συγκεκριμένα από την συνεισφορά του σε θέματα (είτε προχωράνε είτε όχι - το αποφασίζει η κοινότητα και το εκτελεί ο mod)

Εσύ τί ζόρι τραβάς να 'ούμε. Και στην τελική, αν τραβάς κανά ζόρι, αμόλησέ τα όλα να ησυχάσουμε!  :D

WHERE IS THE MOD BABY?


a_

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό ακριβώς προσπαθούμε να επιτύχουμε  ;D

Πάντως η ενόχληση εντοπίζεται περισσότερο στην πληθώρα και συχνότητα των νέων topic, αν ήταν μαζεμένα θα αποφεύγαμε ευκολότερα την ανία.

Τhere, you got my opinion, share yours.

/yawn

Είναι άλλος ο ρόλος ο δικός σου και άλλος του alejandro. Το ύφος του alejandro δεν είναι ύφος για μήνυμα "ως διαχειριστής". Είναι για μήνυμα μέλους. Εφόσον πρόκειται για υπόδειξη στον τρόπο συμμετοχής, από default, λαμβάνεται ως μήνυμα διαχειριστή. Οπότε οφείλει να ξεκαθαρίσει ότι μιλάει ως απλό μέλος.

Από την άλλη, δε στέκεται, όταν τα γούστα μας δε συμβαδίζουν με τη θεματολογία που επιλέγει κάποιος άλλος να προωθήσει στο φόρουμ, να τον αποθαρρύνουμε να γράψει. Αν υπήρχαν άλλοι 2 που κάνουν το ίδιο σε άλλου είδους θεματολογίες.. τότε οποιοσδήποτε ανέβαζε άρθρο στο φόρουμ θα έτρωγε καμπάνα.

Η κοινότητα αποφασίζει δυναμικά αν την ενδιαφέρει ένα νέο thread και ο συντονισμός του φόρουμ φροντίζει, όταν φανεί ότι δε την ενδιαφέρει, να το συμπυκνώσει έτσι ώστε να μην είναι απλωμένη η πληροφορία.

Κατά τη γνώμη μου δε, όλες οι ειδήσεις (πλην των.. παράξενων), θα έπρεπε να ανοίγονται σε νέα thread και να προωθούνται στις "Ειδήσεις γενικού περιεχομένου" μόνον εφόσον δε συζητηθούν, το δε thread "Ειδήσεις γενικού περιεχομένου", να είναι κλειδωμένο.

Εν ολίγης, θεωρώ ότι αυτό το κομμάτι ήταν περιττό:


και το μόνο που χρειαζόταν θα ήταν να ενημερωθεί ο thrilikos ότι μετά την πάροδο 5 ημερών, τα threads που δεν παίρνουν πάνω από 2-3 απαντήσεις θα συγχωνεύονται με τις Γενικες Ειδήσεις. Και να γίνει το ρημάδι το merge.


There is my extended opinion..

Υ.Γ.: Που είναι η ανία οεο? Αν ήταν σε ένα τόπικ, ο ίδιος κόπος δε θα ταν να το ξεφορτωθείς από τα unread? Ή κουράζει στο μάτι η πληθώρα τους στα unread? 3 κλικ λοιπόν? Μήπως όταν βλέπεις νέο thread το διαβάζεις ενώ αν είναι νέο ποστ μέσα σε thread όχι? Και γιατί?

Ο MOD δεν παρενέβει γιατι δεν υπάρχει λόγος να παρέμβει...οταν ανοίγει καποιος ενα τοπικ δεν μπορεί να ξερεις εξ αρχής τι συμμετοχή θα έχει.



Οσο για τα οφφ τοπικ, τελειωστε και θα φύγουν λιαν συντόμως...

Δυνατό κίνητρο για να απαντήσω.

Ούτως ή άλλως αν θα απαντούσα δεν θα το έκανα για τον Γιάννη, αλλά για τοποθέτηση επί του θέματος προσβάσιμη σε όλους. Με τον Γιάννη τα λέμε και από κοντά.

Στο κομμάτι της διαχείρισης δεν μπορώ και δεν με πέρνει να μπλεχτώ, το πως θα διαχειριστεί μια πληθώρα νέων thread βάσει και των αντιδράσεων που θα λάβουν, προσωπικά εμένα από αυτήν τη θέση με αφήνει παγερά αδιάφορο. Ας γίνει κουβέντα "αλλού" για τα παραπάνω.

Μόνο μια επισύμανση, σε αυτό εδώ το σημείο:


Πάνω κάτω καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να εκφράσω ενόχληση, με τους λόγους να κυμαίνονται κάπου ανάμεσα στην διαφύλαξη της ηρεμίας στο forum, και στην ελαχιστοποίηση της εργασίας των διαχειρηστών. Το ότι δεν μπορώ να το κάνω γιατί θα μπορούσαν και άλλοι να το κάνουν δεν είναι λόγος. Ας το κάνουν, ας δείξει ο καθένας την ενόχληση του εδώ μέσα, σας διαβεβαιώνω για το καλύτερο θα είναι. Θα περάσει μια "βίαια" περίοδος βέβαια, αλλά αφού ανακουφιστούν πολλά απωθημένα, τα "σύννεφα" στις σχέσεις θα ξεδιαλύνονταν και ίσως οι ίδιες συσφίγγονταν.

Γιατί θα περνούσαμε στο επίπεδο της ειλικρίνιας, και τουλάχιστον θα μπορούσαμε να λέμε αυτό που σκεφτόμαστε ελεύθερα. Είναι μόνο δική μου αίσθηση, ή υπάρχει άμεση "πυρόσβεση", κοινώς μαχαίρι, σε οποιαδήποτε κουβέντα υπάρχει η ελάχιστη των περιπτώσεων να οδηγηθεί σε αντιπαράθεση, πριν καν ακόμα μυρίσει μπαρούτι?

Κατανοώ ότι πολλοί από σας θα θέλατε να έπερνα τις ενοχλήσεις μου και να τις έβαζα εκεί που ξέρω, αλλά εγώ περιμένω να μου εκφράσετε τις δικές σας. Και ας αφεθεί στα συνεπέστερα των μελών (η συχνότητα συμμετοχής δεν είναι συνέπεια) με την παρέμβαση τους να κρίνουν το κατά πόσο στέκει η ενόχληση. Του καθενός τα λόγια εδώ μέσα δεν έχουν το ίδιο ειδικό βάρος.

I'm the bad cynic that at least (usually) tries to speak up his mind. Now hit me.


Ρε άκαρδε Καραμάνε, πάλι με κάνατε να φάω την ώρα μου για να τοποθετηθώ, άντε στείλτε τα όλα κάδο να τελειώνουμε.


PS. off-topic από off-topic διαφέρει (κάτι μας είπες μπάρμπα τώρα ε?_)

Ρε Ηλιά, αυτό που λέω δεν είναι να μη μιλάς. Ακριβώς το αντίθετο υπερασπίζομαι, την ελευθερία να μιλάνε όλοι. Το ζητούμενο όμως είναι το "πώς". Η ελευθερία σου να μιλήσεις δεν είναι ανεξέλεγκτη, μπορείς να πεις ό,τι θες όχι όμως όπως θες**, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα καταπατήσεις την ελευθερία του άλλου.

Με λίγα λόγια, εξέφρασε όση ενόχληση θες, πες "δε με ενδιαφέρουν τα θέματα που ανεβάζεις", πες "αυτά που γράφεις είναι μαλακίες". Δε λες "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ".

Στο δια ταύτα, διάβασα αρκετά από τα άρθρα του thrilikou. Κάποια είναι μαλακίες, κάποια είχαν ένα μικρό ενδιαφέρον. Δε θυμάμαι να μου ήρθε κάτι να απαντήσω, αυτό δε σημαίνει ότι θα προτιμούσα να μην υπήρχαν. Και δε με ενοχλεί η ύπαρξή τους.

Ξεπέρασα τη φάση της φορουμικής ζωής μου που τα θέματα που δε με αγγίζαν με "ενοχλούσαν". Ο λόγος?: Το φόρουμ έχει ΠΟΛΛΑ θέματα και τον καθένα από μας τον καλύπτουν μόνο το 10% εξ αυτών (ενδεικτικό τυχαίο νούμερο). Είναι ένωση των συνόλων αυτών, όχι τομή. Η τομή δίνει κενό σύνολο και νεκρό φόρουμ.



**μπορείς να το πεις και όπως θες αλλά θα δημιουργήσεις πρόβλημα και αρνητικές συνέπειες για την επικοινωνία.

Πρόσεξε τι μαγικά θα κάνω για να σου ξεδιαλύνω τον τρόπο αντιμετώπισης μου:

Το "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ" προφανώς είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι μόλις βλέπω νέο topic, και για να το σκέφτομαι, θα έχω καλό λόγο για να το σκέφτομαι, και ίσως καλό λόγο για να το εκφράσω.

Απ' αυτό το σημείο και πέρα έχουμε τρεις επιλογές:

1)Αν δεν με ενδιαφέρει να αλλάξω την κατάσταση, άλλωστε είναι σύνηθες να καταπιέζονται "ενοχλήσεις" απέναντι σε πρόσωπα στο βωμό του φόβου μη θιχτεί (κύριος λόγος αποτυχίας σχέσεων), θα φερθώ σαν φρόνιμο παιδάκι που δεν ενοχλεί του ξένους και θα πω κάτι στα πλαίσια του "δε με ενδιαφέρουν τα θέματα που ανεβάζεις", όπως και μου ζητάς να κάνω.

2)Αν δεν με ενδιαφέρει να αλλάξω την κατάσταση, αλλά επίσης θέλω να απαλλαγώ από την ενοχλητική σκέψη που γεννήθηκε από την θέαση του topic, θα φερθώ σαν καταπιεσμένος έφηβος που φωνάζει αλλά δεν ξέρει γιατί φωνάζει, και θα πω κάτι στα πλαίσια του "αυτά που γράφεις είναι μαλακίες" και θα φύγω, όπως μου ζητάς εναλλακτικά να κάνω.

3)Αν τώρα τρέφω το ελάχιστο του ενδιαφέροντος για την όλη κατάσταση, θα φερθώ σαν ενήλικος και θα εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου όπως μου γεννήθηκε, όπως την σκέφτηκα. Και το "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ" θα περιέχει μέσα του και το "δε με ενδιαφέρουν τα θέματα που ανεβάζεις" και το "αυτά που γράφεις είναι μαλακίες", αλλά, και προσοχή εδώ, θα κουβαλάει μαζί του και την συναίσθηση ότι αυτό που κάνω το κάνω για να αλλάξω κάτι.


Όλα τα παραπάνω είναι σχηματικά, και τα δανείστικα από την απάντηση σου.

Σε όλα τα παραπάνω μπαίνουν οι παράμετροι "Θέση" και "Στυλ" (ή τρόπος για τους ελληνομαθείς)

Προφανώς και αν η θέση μου ήταν ισχύος εξ' ορισμού, το "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ" θα συνδεόταν με το "θα πάρω μέτρα περί της αποτροπής αυτού", τώρα από την θέση του μέλους και με προφανή την αδυναμία μου να πάρω μέτρα, είναι απλά τοποθέτηση ενόχλησης. Όπου μέτρα για μένα είναι η επικοινωνία, όχι το "κόψιμο". Το "merge" είναι θέμα λειτουργικότητας, όσο μπορώ να το αναλύσω, αλλά πιθανότατα υπολείπομαι στην κατανόση της σωστής εφαρμογής του γιατί προφανώς υπάρχουν πιο έμπειροι σε αυτό το θέμα.

Και τέλος το "στυλ", και αφού θεωρώ ότι έχω την συναίσθηση ότι το κάνω για να αλλάξω κάτι, μέσω της σκοπιμότητας τα λεγόμενα μου θα προσαρμοστούν στην επίτευξη του στόχου (που όχι, δεν είναι να σταματήσει να ανεβάζει ο θρυλικός), και το "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ" στην συγκεκριμένη περίπτωση θα είχε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, άρα δεν θα το έλεγα. Μια ανάλυση όπως αυτή που γίνεται εδώ και μερικά post, ίσως.

Ελπίζω να ήμουν ξεκάθαρος στο νόημα.


Edit:Και για να "σπρώξω" λίγο ακόμα το νόημα, θα δανειστώ μια ατάκα:

You pretend to be a rebel; claim to hate rules, but all you do is substitute your own rules for society's. That's a nice simple rule: tell the blunt, honest truth in the starkest, darkest way; and what will be, will be; what will be, should be; and everyone else is a coward. But you're wrong. It's not cowardly to not call someone an idiot. People aren't tactful and polite just because it's nice. They do it because they got an ounce of humility; because they know that they will make mistakes, and they know that their actions have consequences, and they know that those consequences are their fault. Why do you want so bad not to be human?

Εδώ ακριβώς είναι η παγίδα που όλοι (και εγώ ακόμα) πέφτουν, νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιτύχουν καλύτερες σχέσεις, αλλά το μόνο που κάνουν είναι να διαιωνίζουν ενοχλήσεις στα λάθη του άλλου, που αυτές νομοτελειακά θα έρθουν κάποια στιγμή στην επιφάνεια, με απρόβλεπτες συνέπειες τις οποίες όλοι συναισθανόμαστε από τις εμπειρίες μας.

Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω πετύχει αυτήν την "αδαμάντινη" σταση απέναντι στους άλλους, αφήνοντας πάντα τις ενοχλήσεις μου να αναδηθούν, αλλά τουλάχιστον ξέρω προς τα που να πορευθώ, και ελπίζω στις όποιες πιθανές δικές μας συνδιαλλαγές, όταν κάνω λάθη, να μην είστε ταπεινοί και διακριτικοί και τα προσπεράσετε, νομίζοντας ότι έτσι με ικανοποιείτε.



PS.Καραμάνε όχι κάδο σε παρακαλώ, αφού και εγώ και ο Γιάννης κάναμε τον κόπο, θα ήταν το λιγότερο προσβλητικό να υπάρχει σε κοινή θέα ένα copy-paste κακογραμμένου άρθρου, και η (ελπίζω παραγωγική) συνδιαλλαγή δύο (ή περρισοτέρων, ελπίζω πάλι) μελών να καταχωνιαστεί στον κάδο, μόνο και μόνο επειδή το πρώτο είναι topic και προστατεύεται από το δικαίωμα του να το ανοίγω όποτε θέλω, όπου θέλω, και το δεύτερο πέσει θύμα της δαιμονοποίησης τον off-topic. Μια μικρή συναίσθηση για το τι γράφεται και τι χρόνος αφιερώνεται σε όλα τα παραπάνω.

Πω πω κρεβατομουρμούρα που έχει πέσει....Αν σας ενοχλεί κάτι στείλτε μου ένα pmsg και αν έχετε δίκιο μέσα από επιχειρήματα σβήνω το topic μόνος μου για να μην ενοχλείστε...Αλλά μην κάνετε σαν χαζογκόμενες άνευ λόγου και μας τα πρήζετε....Αν πάλι κάποιος έχει προσωπικό πρόβλημα μαζί μου και σπάζεται γενικώς με ότι γράφω ας μου το πει προσωπικά και βρίσκουμε τη λύση μεταξύ μας.... Αν θέλετε πάλι να βάλουμε ένα δείκτη μέτρησης παπαρολογίας σε όλα τα γραφόμενα του καθενός πάλι δεκτό, γιατί θα γίνει καλό ξεσκαρτάρισμα...

Αν πω εγώ ότι βρήκα ενδιαφέρον το τόπικ?


Μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ .. κάθησα και το διάβασα όλο...!!!!!! ^wav^

Έμεινα άναυδη..
ήταν ένα παράθυρο  σε μία πραγματικότητα που αγνοούσα ως ρεαλιστική και πίστευα σε αυτήν μόνο ως σενάριο ταινίας.....

Ευχαριστώ thrilikos........!!!!!!!

Ποια είναι η κατάσταση Ηλία? Αυτό δε κατάλαβα..

Σου ξαναλέω κάτι στο οποίο στάθηκες ελάχιστα. Το φόρουμ με αφορά κατά 10% και στο υπόλοιπο 90% θα μπορούσα να μπω και να γράψω: "γιατί συζητάτε μαλακίες, σταματήστε να ποστάρετε, φάτα BoB κτλ". Το φόρουμ όμως δεν είναι η προέκταση της δικιάς μου προσωπικής αισθητικής. Κινούμαι στα μέρη που μου αρέσουν, τα υπόλοιπα τα αγνοώ και με αγνοούν. Αυτό κάνουν όλοι, αλλιώς το φόρουμ θα ήταν ένας ατέλειωτος ωκεανός γκρίνιας.

Το να μπαίνω εκεί που άλλοι τη βρίσκουν και να τους σιχτίρω δε παράγει έργο, μόνο ανούσιο conflict.

Πού είναι η καταπίεση? Αν για ό,τι πιστεύεις ότι δε πρέπει να υπάρχει εδώ μέσα αισθάνεσαι την ανάγκη να αντιδράσεις.. τότε είτε το κάνεις είτε όχι, μάλλον είσαι καταπιεσμένος. Όταν καταλάβεις ότι αυτό το 90% δε σου κάθεται στο κεφάλι και δε σου δημιουργεί κάποιο πρόβλημα πρακτικά, ότι δεν είναι δυνατόν 2500 άνθρωποι να ασχολούνται με τα ίδια πράγματα και ότι το φόρουμ δεν είναι μία παρέα αλλά 50 διαφορετικές με διαφορετικά ενδιαφέροντα σε διπλανά τραπέζια, τότε απελευθερώνεσαι..

Τα παραπάνω αφορούν το θέμα μας.. η συζήτηση για απαντήσεις που διαταράσσουν μία κουβέντα που κάνουμε συμμετέχοντας σε κάποιο thread είναι διαφορετική, όπως επίσης και η συζήτηση για το μόνο πρακτικό θέμα που προκύπτει από τα πολλαπλά threads που δε λαμβάνουν απάντησης.. "την αναζήτηση κάποιου συγκεκριμένου παλιού θέματος μέσα σε κάποιο πίνακα", εξού και η προτροπή για merge μετά την πάροδο κάποιων ημερών.