|
Title: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on September 04, 2008, 19:22:25 pm ...Αυτό τον χειμώνα...
...μετά τον Όμηρο...μετά το Σεξπηρ... ...οι φοιτητες του ΤΗΜΜΥ ερχονται να αφήσουν το στίγμα τους... ...Το μεγάλο έπος γράφεται ξανά... ...Με περισσότερη δράση... ...περισσότερους αοιδούς να το τραγουδήσουν... Η ιστορία γνωστή. Ο ήρωάς μας, ο επονομαζόμενος Οδυσσέας, είναι φοιτητής του ΤΗΜΜΥ στη θεσσαλονίκη. Βρίσκεται στο 20 έτος και πλησιάζει η ώρα να πάρει το πολυπόθητο πτυχείο και να επιστρέψει επιτέλους σαν άνθρωπος στα πάτριά του εδάφη...Μέχρι τότε έχει να περάσει πολλά...πρέπει να νικήσει Φυσική1 και Εφαρμοσμένα...να αντιμετωπίσει το βασιλειά Μάργαρη... Σκοπός των ποιητών του ΤΗΜΜΥ να συνεχίσουν σε όσο πιο υψηλό επίπεδο γραφής μπορούν, σοβαρά, το έπος...να φέρουν εις πέρας την Ωμέγα ραψωδία... Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on September 04, 2008, 19:33:37 pm Πως Έλληνας γεννήθηκα
δεν το χα επιλέξει την κάθε ιστορία μου μια Μοίρα έχει πλέξει. Φίλε μου ήμουν τυχερός, που τέτοια είχα όψη, να κουβαλώ κληρονομιά ενός σπαθιού την κόψη . Ανώριμο μη με θωρείς που παίζω με τις λέξεις, γιατί ίσως με τον Όμηρο μπορεί να με μπερδέψεις. Κυλά του χρόνου ο ποταμός σας φέρνει ραψωδίες, λόγια που θα θυμίσουνε αρχαίες τραγωδίες... Θα ζωντανέψουνε ξανά παμπάλαιες μαντινάδες, και 'κει στου Αδη τα στενά θα κλάψουνε μανάδες. Σ' αυτή τη χώρα των σοφών, θεών και φιλοσόφων, έψαχνα να βρω εαυτόν στα μάτια των ανθρώπων. Είδα πολλά και άκουσα, να μάθω καρτερούσα, το πως θα βρώ την έμπνευση που πάντοτε ζητούσα. Τη Σούλα πήγα ερώτησα το μέλλον να προβλέψει, της είπα πως με τη σχολή άσχημα έχω μπλέξει. "Καμία από τις γραμματείς δεν είναι η Πυθία για να σου δώσει με χρησμό μια τέτοια προφητεία." Σαν άντρακλας πολλά βαρύς συγκράτησα το δάκρυ στο κυλικείο κατέβηκα μήπως και ξέρουν κάτι. Ήθελα να βρω εγώ καλές, ψαγμένες σημειώσεις, όσα μαθήματα χρωστάς να πας και να τα δώσεις... ...to be continued... Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Abstract on September 04, 2008, 19:43:30 pm Quote "Καμία από τις γραμματείς δεν είναι η Πυθία για να σου δώσει με χρησμό μια τέτοια προφητεία." :D χαχαχα! τέλειο τόπικ RockStar το βράδυ θα αυτοσυγκετνρωθώ και θα συνεισφέρω κι εγώ με την ποίηση μου στην τέχνη ::) οφ τόπικ αλλά έπρεπε να το πω! ^wav^ Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: bjork on September 04, 2008, 21:48:00 pm πω έγραψες συνέχισε
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on September 05, 2008, 03:05:58 am (όποιος πιστεύει πως έχει αξιόλογο υλικό ας βοηθήσει στην καταγραφή του έπους...να έχει όμως και νοηματική συνοχή...π.χ. να μη δώσει ο Οδυσσέα τα κυκλώματα και μετά τα ξαναδώσει πάλι :P )
Πάνω λοιπόν στον πανικό σ’ ένα τραπέζι αράζω κι απ’ το μυαλό μου θύμισες του πρώτου έτους βγάζω. Θυμάμαι που πηγαίναμε και πίναμε καφέδες, κι ολημερίς καθόμασταν σ' ωραίους καναπέδες. Και ζήταγα απ' το "παιδί" κρύο καφέ με γάλα, φραπέ που λέμε δηλαδή εμείς εις την Ελλάδα. Όταν το νέκταρ θεϊκό ο δισκοφόρος φέρει, αν δε σου έκανε αφρό από καφέ δεν ξέρει. Ήταν το τάβλι ιερό, πόρτες, πλακωτό και φεύγα, το καλοκαίρι «Ερωτικό» και παγωτάκια Εύγα. Όπως πετάνε τα πουλιά και πάνε σ' άλλες χώρες, σιγά σιγά μεγάλωνα και πέρναγαν οι ώρες. Θυμάμαι που όλοι λέγαμε και δίναμ’ υποσχέσεις πως θα τελειώσουμε νωρίς θα κάνουμε και σχέσεις. Μαθήματα μαζεύονταν, «θα στρώσω χαρακτήρα» όπως τα πιάτα τ’ άπλυτα που έχω στο νιπτήρα! Στης ρέμβης μου τις δυο τις όχθες έχει κοπάσει ο χορός, των πρώτων χρόνων τα ωραία έχουνε σβήσει δυστυχώς. Το όνειρο τελείωσε πρέπει να κάνω κάτι, από βδομάδα ξεκινά του Σεπτεμβρίου το πάρτι… Αίθουσα πέντε βρέθηκα, «Κυκλώματα» να δώσω, με όμορφα σκονάκια παλεύω να με σώσω. Μου είχαν πει του Μάργαρη το θέμα να προσέχω, αν θα με κόψει μια φορά προβλήματα θα έχω. Και ξαφνικά το πέτυχα ωσάν οφθαλμαπάτη. Μπροστά μου εμφανίστηκε, δε γύρισα την πλάτη. Όλη την άσκηση κρατώ σε μια μικρογραφία, ίσως το μάθημα κι αυτό να γίνει ιστορία Στην τρίτη άσκηση εγώ είχα μια απορία, για τελευταία πια φορά ρωτάω τη Σοφία. Έφυγα μόνος βιαστικά Να πάω για το σπίτι Άμα με κόψει τελικά Well it ‘s a pity… ...to be continued... Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: SolidSNK on September 05, 2008, 03:12:13 am Η τελευταία παράγραφος όλα τα λεφτά. Μάλιστα μου θυμίζει εμένα!
(βασικα τα σπάνε όλες) Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Abstract on September 05, 2008, 03:25:14 am Η τελευταία παράγραφος όλα τα λεφτά. Μάλιστα μου θυμίζει εμένα! μην είσαι τόσο μετριόφρων ::) :P(βασικα τα σπάνε όλες) ^poke^ Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: SolidSNK on September 05, 2008, 03:26:30 am Η τελευταία παράγραφος όλα τα λεφτά. Μάλιστα μου θυμίζει εμένα! μην είσαι τόσο μετριόφρων ::) :P(βασικα τα σπάνε όλες) ^poke^ Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Abstract on September 05, 2008, 03:32:03 am πάροδο δε θα έχουμε? αν και δεν είμαι σίγουρη ότι λέγεται έτσι ...
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Juventina on September 05, 2008, 23:26:20 pm μάλλον εδώ θα ταίριαζε ένας κομμός(=θρήνος)
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: alekos on September 05, 2008, 23:59:09 pm ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on September 06, 2008, 05:49:15 am Την άλλη μέρα το πρωί
βγήκε Πεδίο τρία, όμως δεν έγραψα καλά και κόπηκα με τρία. Αμέσως κατευθύνθηκα στο υπεύθυνο γραφείο και τον Τσιμπούκι πέτυχα, μου έκατσε λαχείο. Την πόρτα μόλις άνοιξα και μου φωνάζει "πέρνα", του φόβου ατσαλένια η σαϊτιά με πέτυχε στη φτέρνα. Στα μάτια ορθά με κοίταξε, με γέμισε με άγχος, κάθε ελπίδα κρύφτηκε, θα πλήρωνα το λάθος. Είπε «δεν έγραψες καλά», ζητούσε υποσχέσεις: "για μένα την Οδύσσεια ξανά να ταξιδέψεις". Τη θλίψη μου ποιανού ο καπνός τσιγάρο θα τη σβήσει; Ποιο της ψυχής μου το κενό ποτό θα το γεμίσει; Ποιος θα μπορέσει να μου πει αν θα τη βρω τη λύση, ο ήλιος του πτυχίου μου δεν πρόκειται να δύσει. Τα πάντα τα παράτησα, τα άφησα στην τύχη για να πηδήξω της σχολής τον πιο ψηλό τον πήχη. Δε μου 'χε μείνει υπομονή όλα τα είχα δώσει και του ποδιού μου η γρατσουνιά κι αυτή είχε επουλώσει. Κανείς δεν με πλησίαζε, κανείς δεν μου μιλούσε, φαινόταν μόνο η σχολή πως με απασχολούσε. Το βράδυ πια κατάκοπος Εξάπλωσα στο στρώμα Ένοιωθα πως μετά απ’ αυτά ότι είχα γίνει λιώμα. Πάω για ύπνο...νύσταξα, δε με κρατά το σώμα, σταγόνα είμαι που έσταξα και πότισα το χώμα. Τα όνειρα και τις καρδιές τα ρίχνω στα σκουπίδια, δε θέλω τα τραγούδια μας να είναι όλα ίδια. Κι άλλο ένα ποίημα θα σας πω, με λόγια μελωμένα, μαζί να σμίξουν οι εχθροί κι όλα τα τσακωμένα . Ένα στιχάκι απαλό σαν καθαρό σεντόνι, που επιπλέει στο νερό, γαλάζια ανεμώνη. Μόνα τους βγαίνουν όλα αυτά , από του νου τα υπόγεια, όμως δεν πάνε πουθενά γιατί είν' ανέμου λόγια. Για νόημα δε θα νοιαστώ να έχει η ιστορία, όμορφα να ακούγονται, να μοιάζει λιτανεία. Θέλω να ξέρω το ψιθύρισε ο αέρας; Την Περσεφόνη απατούσε ο Θησέας και την ωραία την κεράτωνε το τέρας. Να 'τανε λες το νέο του αιώνα; Πως είχε σχέση ο λαγός με τη χελώνα και πως τον φώναζε τις νύχτες "Παρθενώνα"; Πάνω στον Όλυμπο αρχηγό δεν είχανε το Δία, απλά ήτανε κάποιος που έκανε θητεία. Μαθαίνω πως χωματερή κάναν και τον Καιάδα, τον Κένταυρο με πλαστική τον έκαναν φοράδα. Στην Κρήτη αστυνομικοί συλλάβαν το Φειδία, γιατί είχε λέει στα Ζωνιανά παράνομη φυτεία. Αν ήταν όλοι έξυπνοι σα τη σοφή Παλλάδα δε θα χαμε προβλήματα στη σύγχρονη Ελλάδα. Τέλος πολλοί φιλοκαλούν τε γαρ μετ’ ευτελείας το χρόνο τους τον σπαταλούν λέγοντας...μαλακίες! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on September 19, 2008, 23:10:59 pm (και να θυμίσω και κάτι από τα παλία που ήταν κομμάτι της ωμέγα ραψωδίας)
Στη Θεσσαλονίκη , κεντρική βιβλιοθήκη εκεί όπου διαβάζουνε αιώνιοι φοιτητές. Πηγαίνω να διαβάσω, μαθήματα να περάσω μόνο όταν έρχονται οι εξεταστικές. Νύχτα-μέρα ανάμεσά σας πάντα εκεί τα πράγματά σας Όλοι γύρω τους κοιτάνε και με ψίθυρους μιλάνε. Στο Γρηγόρη αφού φάνε πάλι γύρω τους κοιτάνε. Πεντε ευρόπουλα που έχουν σε νεράκια τα χαλάνε κι αν στην τουαλέτα πάνε μετά βίας κατουράνε... Στου ΑΠΘητα τη φιέστα ποιοί διαβάζουν εκεί μέσα; Τι κι αν κάνει τόσο ζέστα, οι γυναίκες δίνουν ρέστα, όλη μέρα τάκα τάκα σα να είναι στο ΟΑΚΑ. Ρε διαβάστε ,θα σας ρίξω μπάτσα! Βλέμματα περιφέρονται, αιωρούνται, συναντιούνται, έπειτα διστάζουν και ξεχνιούνται. Πρόσωπα που θυμάσαι μαζί τους ποτέ δε θα 'σαι, τελειώνει γρήγορα η εξεταστική, εξάλλου έχεις διάβασμα πολύ. Φοιτητές βιώνουν μέρες μαζί, είναι όμως τόσο άγνωστοι. θα αναρωτιούνται ακόμα χρόνια μετά, ποιος ήταν ο δράκος που από τις τρύπες κοιτά; Ίσως μέχρι το μυστήριο να λυθεί αυτός κι απ' το στρατό να έχει απόλυθεί! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on September 20, 2008, 00:09:09 am Πέφτω τα βράδια να χαθώ
στου κρεβατιού τον πάτον μα έρχονται φαντάσματα χρωστούμενων μαθημάτων. Πάνω απ’ το κεφάλι μου τρομακτικά βουίζουν και του αυτιού μου την οπή τρελά τη βασανίζουν. Νύμφες dc οι «Μηχανές» μεταλλικά κελύφη στο παρελθόν επαγωγές μου προκαλούνε ρίγη. Πεδίο δύο με φτερά και με γαμψά τα νύχια με γρατζουνάει δυνατά κι ουρλιάζω μες στη νύχτα. Του Λογισμού το μάθημα μου άλλαξε την τάση, μου ανεβήκαν οι στροφές ίσως να πάθω κράση. Και τι να κάνω φίλοι μου; Εσάς ποιοι σας βοηθάνε, να ‘ρχονται να με δένουνε τις νύχτες που κοιμάμαι; Μα το τραγούδι των νυμφών στο MP3 το βάζω να μην ξεχνάω ο άτιμος πως πρέπει να διαβάζω. Πάλι λοιπόν στα έδρανα βρέθηκα αγχωμένος με τυπολόγιο εξτρά ήμουν εξοπλισμένος. Του Κοντολέων το μάθημα ήθελα να περάσω το είχα πλέον σιχαθεί, μου ‘ρχονταν να ξεράσω. Τα νεύρα μου έσπασαν γοργά κι ας το χρωστούσαν μύριοι, όταν το άκουσα ξανά: «Παρακαλώ σας Κύριοι»! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: dimvam on September 20, 2008, 01:27:54 am Τα νεύρα μου έσπασαν γοργά κι ας το χρωστούσαν μύριοι, όταν το άκουσα ξανά: «Παρακαλώ σας Κύριοι»! ;D ;D ;D ;D ;D ;D Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: (Stalin)^2 on September 20, 2008, 02:34:33 am Τα νεύρα μου έσπασαν γοργά κι ας το χρωστούσαν μύριοι, όταν το άκουσα ξανά: «Παρακαλώ σας Κύριοι»! ;D ;D ;D ;D ;D ;D ΚαραΛΟΛ λέμε!!! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on January 17, 2009, 04:43:00 am Ε ναι λοιπόν είμαι εδώ...
ακόμα ταξιδεύω, με των βιβλίων την "Αργό" το θέμα το παιδεύω. Έβαλα κάτω τη ζωή μέτρησα τη μου δίνει, όμως η άτιμη σχολή ν' αγιάσω δε μ'αφήνει. Νέα μου φέραν πρόσφατα νέα φρεσκοβαμμένα, ότι έχουν γίνει οι σχολές τρανζίστορ χαλασμένα. Το κύκλωμα εκπαίδευσης έχει βραχυκυκλώσει, να δω ποια μεταρύθμιση μπορεί να διορθώσει; Που είναι η φωτιά που έκαιγε βαθειά μες στην ψυχή μου όταν παιδάκι διάλεξα να κάνω τη σπουδή μου; Πάρτε χαμπάρι φίλοι μου εγώ δεν μεγαλώνω, όσο ο χρόνος θα κυλά εγώ θα τον σκοτώνω. Όχι δεν είδα με ποπ κορν τον Μπέντζαμιν τον Μπάτο, απλά ζητάνε εξ αρχής να ζήσω σα γεράκο. Ας κάνω λάθη συνεχώς, δεν είμ' ο Ναζοραίος, υπήρχε λόγος σοβαρός που ήμουνα ωραίος... Να ξέρεις κάτι θα σου πω αν θέλεις να κρατήσεις, Δε θα μιλήσω για να δω αν θες να με ψηφήσεις. Αν δε σου αρέσει πέτα το, απλά μη το κρατήσεις... ότι στα μάτια σου μπροστά τύχει να συνατήσεις. Είμαστε εμείς μηχανικοί που λύνουμε τον γρίφο, δεν είμαστε πολιτικοί, για να ζητάμε ψήφο. Όσα προβλήματα έρχονται τα λύνουμε με τύπο, και ψάχνουμε το νόημα στου facebook τον τοίχο. Την ανακύκλωση εμείς κάνουμε στα σκουπίδια φρόντισ' αυτά που θα μας πεις μην μοιάζουν όλα ίδια... Φρόντισε πιο προσεκτικά σαν κάνεις ερωτήσεις, γιατί το ίδιο θα σου πουν σαν ίδιο θα ρωτήσεις... Βάλε ψηλά στην κορυφή τη λέξη ελευθερία, κι από κάτω στο μυαλό τη λέξη φαντασία... Σοβάρεψα απότομα συγνώμη σας ζητάω, μα ο φλεβάρης έρχεται κι αυτό δε το ξεχνάω. Κάπου στο βάθος μακρυά διακρίνω την Ιθάκη... Να είναι αλήθεια τελικά ή απλά ένα παιχνιδάκι; Όπως και όλους μια φορά συχνά πυκνά με πιάνει, να ζωγραφίζω στη χαρά με δάκρυα για μελάνι... Άντε τη γνώμη άλλαξα θα πω κι ένα αστείο, Ίσως πια φέτος τελικά θα πάρω το πτυχίο!!! Καιρό είχα αφήσει στη γωνιά το έργο να σαπίζει, μα ξάφνου η μούσα μου κατσε, και άρχισε ξανά...καϊμάκι να αφρίζει!!! Και πάλι μεγαλούργησα στο στίχο και στη σκέψη, γι'αυτό το Φεβρουάριο θα περιμένω στέψη... Φίλοι μου να με χρήσετε μέλος Φεβρουαρίου, μου κάνει κι απ'το χόλυγουντ... το όσκαρ σεναρίου!!! :) Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on January 18, 2009, 23:52:37 pm Σ'αυτή την εξεταστική
στα θέματα θα σκίσω... σα να 'ταν παϊδάκια θα τα ξεκοκκαλήσω... ..όχι για μένα.... για τη φουκαριαρα τη μάνα μου.... :) Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Megawatt on January 19, 2009, 00:31:51 am ..όχι για μένα.... ;D ;D ;Dγια τη φουκαριαρα τη μάνα μου.... :) Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on March 31, 2009, 20:42:58 pm Κρατάω στα χέρια το στυλό
σα το Γιαννάκη Ράμπο, αίθουσα 5 καρτερώ για εξέταση να έμπω. Πρασινοσκούφικος μπερές ψηλά στην κεφαλή μου, τόσα σκονάκια που έκανα στη μάχιμη σχολή μου, τόσες απόπειρες τρελές να μη με καταλάβουν τα θέματα είναι βατά με λύνουν και με ράβουν! Αριστερή κολλότσεπη, είναι το θέμα δύο, μέσα απ’ το μανίκι μου μονάδες άλλες δύο. Από απόσταση μικρή, στου μπροστινού την κόλλα, μου φαίνονται ξεκάθαρα, θα τα’ αντιγράψω όλα! Ελπίζω πως το θύμα μου θα είναι διαβασμένο αλλιώς Σεπτέμβριο ξανά με βλέπω καθισμένο! Μα μια φορά με πιάσανε με βάλαν τιμωρία και στου Χημείου μια γωνιά, κρεμόμουν την πλατεία. Μου ευνούχισαν τα όνειρα, μου πνίξαν την ελπίδα σαν απ’ το αμάξι η δημοτική, σου παίρνει πινακίδα! Μετά από τόσα πάνδεινα, άφησα τα σκονάκια, άνοιξα πια συνειδητά τα έρμα βιβλιαράκια. Άφησα τα βοηθήματα, κάθε λογής σκονάκι, και στην καρέκλα του σπιτιού έστρωσα κωλαράκι! Τόσα σκονάκια γύρω μου σαν Αφρικής μυρμήγκι, τα μάζεψα, τα κράτησα, με πόνο στο μυλήγκι. Στραβώθηκαν τα μάτια μου, γίναν τα δύο ένα, ίσως σε λίγο τυφλωθώ και ‘γω απ’ τον Κανένα. Ήρθε του χρόνου ο κριτής να μου προϋπαντήσει για όσα μαθήματα έδωσα να μου λογοδοτήσει. Τόσο καιρό η καρδούλα μου εκόντευε να σπάσει, για κάθε μάθημα πριν βγει, να δω τι έχω περάσει. Είναι μακριά η διαδρομή και λίγη η ζωή μου, κάπου στο δρόμο έχανα την πίστη στην ψυχή μου. Κι όλο τους καταριόμουνα τους big καθηγητάδες, ότι τα νιάτα μου έκλεβαν δήθεν κομπιουτεράδες. Όσα αυτοί δεν έζησαν τα κλέβουν από μένα, όταν μετά από μήνες διάβασμα με κόβουνε με ένα! Βλέπω το Πάσχα είναι κοντά λέτε να με σουβλίσουν; Με μηχανάκι ηλεκτρικό, να με στριφογυρίσουν; Πλέον στα χέρια μου κρατώ Φλεβάρη νεκροψία κι απ’ ότι βλέπω στα χαρτιά… δε θα χουμε κηδεία! Θα ‘ναι παρτάκι τρομερό μες στο Πολυτεχνείο, πέρασα πέντε απ’ τα οχτώ, πάμε για το πτυχίο!!! Νεροποντή μου τρυφερή, εαρινό χαλάζι, εβγήκε κι Ενεργειακή και την εκάμω χάζι. Να δούμε τι θα κάνουμε στου Λογισμού το θέμα θα δώσουμε την πρόοδο ή θα χυθεί το αίμα; Μικρό μου Πόνι, μικρό μου Πόνι, ήρθ’ η άνοιξη ξανά, λιώνει το χιόνι, λιώνει το χιόνι πάνω στα βουνά. Μικρό μου Πόνι, μικρό μου Πόνι, ήρθ’ η άνοιξη ξανά, πότε το διάβασμα τελειώνει; Γιατί δεν πάμε πουθενά; Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Appelsinpiken on March 31, 2009, 21:25:07 pm χαχαχα
τι διαμαντι-τοπικ ειναι αυτόοοο?? :D :D :D να σαι καλααα :) ^notworthy^ Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: voyager on March 31, 2009, 22:49:47 pm Κι άλλο! Κι άλλο!
τι διαμαντι-τοπικ ειναι αυτόοοο?? :D :D :D να σαι καλααα :) συν ένα :D Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Optima on March 31, 2009, 22:53:06 pm Κι άλλο! Κι άλλο! τι διαμαντι-τοπικ ειναι αυτόοοο?? :D :D :D να σαι καλααα :) συν ένα :D +1000 ^wav^ Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Godhatesusall on March 31, 2009, 22:59:03 pm the provided level of material relevant to my interests is insufficient to meet my personal required needs
(http://mypetjawa.mu.nu/archives/MOAR.jpg) Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on April 29, 2009, 03:04:46 am ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΑΝ
,από τον RockStar Αυτό το βράδυ μου ήρθε στο μυαλό, ένα στιχάκι φίνο, θεϊκό. Όσοι θα το διαβάσετε θα λέτε πως εγώ θυμίζω τον προκάτοχο Διονύσιο Σολωμό. Μου έσπρωξε η μοίρα και η γνώση το μυαλό, στιγμή να σας κεράσω πριν φύγετ’ από δω. Αφήνω για ενθύμιο παλιό φοιτητικό των ηλεκτρολόγων ύμνο εθνικό… Γεννημένο από τάση σ’ αγωγού διατομή είναι ρεύμα πολωμένο με φορά τη θετική. Αν αντίστροφα θα βάλεις ότι έχεις για πηγή θα ‘ναι ρεύμα πολωμένο με φορά αρνητική. Απ’ τα ιόντα είναι βγαλμένη του μεγέθους η φορά και μια λάμπα αναμμένη, λειτουργεί κανονικά. Κι αν το μέταλλό σου είναι γειωμένος αγωγός τότε κύκλωμα σου κλείνει φορτισμένο συνεχώς. Ξεκινάμε με το νόμο βε προς γιότ ίσον με ρο (V/I=R) το σκεφτόμαστε στο δρόμο, πίνουμε λίγο νερό. Πιθανό να δεις φορτίο αντιστάτη ή πυκνωτή, ίσως να ‘χεις και πηνίο να σου «τρώει» την ισχύ. Σ’ ένα κύκλωμα σου δίνει αστέρα τρίγωνο μαζί, τ’ είναι η τάση που ζητείται, πολική ή φασική; Μια ασφάλεια να βάλεις στην κοντή σου τη γραμμή απ’ το σφάλμα να γλιτώσεις μη σου βράχυκυκλωθεί. Μέσα εκεί εις τα βιβλία έμαθες την υψηλή μα η τάση είναι ακόμα μέση ή και χαμηλή. Στην αρχή θα σε παιδεύουν με τον δύο Λογισμό, ίσως λίγο σε φοβίσουν με τον προγραμματισμό. Μια ζωή θα σε τρομάζουν πάντα οι αρμονικές του Φουριέ θα σε κουράζουν οι ατέλειωτες σειρές. Μα κι αν όλα τα περάσεις θα σου μείνει η φυσική, ίσως τα εφαρμοσμένα να δοθούν πτυχιακή. Έφευγε γοργά ο χρόνος κι έμαθες σιγά σιγά πως να είσαι ηλεκτρολόγος γίνεται αργά αργά. Που είναι πια το πρώτο έτος, ξεχασμένες εποχές, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Τότε εσήκωνες το βλέμμα μες στα κλάματα θολό, και εις το ρούχο σου κρυμμένο, το σκονάκι το μικρό. Με τα ρούχα ιδρωμένα ξέρω το ‘βλεπες κρυφά κι όλο γύρευες στα ξένα δύο θέματα σωστά. Πάντα αργεί εκείνη μέρα, τα μαθήματα πολλά, όσα κόβει ο Φλεβάρης ο Σεπτέμβρης καρτερά. Σε γνωρίζω από την όψη κι από το μακρύ μαλλί σε γνωρίζω κι απ’ το μούσι κι από την Πανσπουδαστική. Απ’ την ΠΑΣΠ είσαι βγαλμένος, ή απ’ τη ΔΑΠ ΝουΔουΦουΚου στα ΕΑΑΚ ίσως γραμμένος ή ασχολείσαι που και που. Σε γνωρίζω από την κάτοψη του autocad την τρομερή σε γνωρίζω από τη Σούλα κι απ’ τη διπλωματική. Σ’ ένα εξάμηνο βγαλμένη με εξώφυλλο εμπριμέ και σαν γίνει τελειωμένη, χαίρε, ω χαίρε…μηχανικέ! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: mendelita on April 29, 2009, 10:57:03 am ^notworthy^ Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: panos13 on April 29, 2009, 12:12:03 pm κορυφαιο
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: nasia!! on April 29, 2009, 12:58:22 pm Το τόπικ είναι όλα τα λεφτά ^wav^...σκέφτομαι να το εκτυπώσω και να το αφησοκολλήσω στο δωμάτιό μου για τα χρόνια που με περιμένουν στην σχολή!!! ;D ;D :D
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Appelsinpiken on April 29, 2009, 18:09:05 pm μπραβο, αγορι μου :D :)
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: giannoulis on April 29, 2009, 19:50:22 pm Καλά είναι κορυφαίο..Τί να λέμε τώρα! ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ!!!!!!!
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Αιμιλία η φτερωτή χελώνα on June 29, 2009, 01:49:42 am αντε ποιητα τωρα που ειναι και εξεταστικη και θα καιγεσαι λιγο παραπανω γραψε τιποτα καινουριο! ^caffine^
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on June 29, 2009, 02:58:33 am (η επιθυμία σας διαταγή)
«Γκου ντου μου ντου, σι βάς λα ντου, λο πος λα μου, σι βας λα ντου» Τον ινδιάνικο χορό χορεύω μπας και βρέξει, μπας και δροσίσει ο καιρός το σώμα μου ν’ αντέξει, όλη τη ζέστη που θα ‘ρθει κι όλη την υγρασία, γιατί θα βρίσκομαι σχολή κι όχι στην παραλία. Τριγύρω μαύροι κι άραχνοι περαστικοί κοιτάνε που σα το γάλα έμεινα και στα κρυφά γελάνε. Αρχές Ιούλη θα γεννώ μαύρος απ’ το κακό μου άμα στα ΣΗΕ θα ‘χω εγώ το τέσσερα βαθμό μου. Μια συμβουλή συνάδερφοι για το καλοκαιράκι μετά πηγαίντε θάλασσα να πάρετε χρωματάκι. Δε θέλουν οι μηχανικοί το αντηλιακό τους, προτού καεί το σώμα τους καίγεται το μυαλό τους… Και απορώ και απορώ σα πιο πολλά μαθαίνω αντί να γίνομαι τεκνό νομίζω πως χοντραίνω. Στην παραλία σαν θα βγω θα υπάρχουν χίλιοι λόγοι τη φάλαινα να σώσουνε γενναίοι οικολόγοι. Και κλασσικά κάθε χρονιά θ’ αφήσω ένα κλανίδι έτσι ‘ναι η παράδοση στο ένδοξο Ποσείδι. «Γκου ντου μου ντου, σι βάς λα ντου, λο πος λα μου, σι βας λα ντου» Τον ινδιάνικο χορό χορεύω μπας και βρέξει, άμα ντυθώ σα το Ζουλού ίσως να τα χω παίξει. Θα βγάλουν οι καθηγητές αδιάβροχα βιβλία να μάθουνε κυκλώματα μέχρι τον αστερία. Θα τόνε κάνουν τρίγωνο δια το ρίζα τρία μετά θα φάνε παγωτό τελειώνει η ιστορία. «Γκου ντου μου ντου, σι βάς λα ντου, σε ντι βι ντι σε ντι βι ντι, και σε σι ντι και σε σι ντι» Το τραγουδούσε κι η Σαρρή όχι για να 'ρθει η βροχή: «Αφρικανέ αφρικανέ» θέλεις να κάνουμε κονέ !!» Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Αιμιλία η φτερωτή χελώνα on June 29, 2009, 03:02:05 am Δε θέλουν οι μηχανικοί ^hello^ ^hello^ ^hello^το αντηλιακό τους, προτού καεί το σώμα τους καίγεται το μυαλό τους… (η επιθυμία σας διαταγή) ευχαριστω!!! :)τελειο!!!!!!!!!!!!!!!!!! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: voyager on June 29, 2009, 12:23:18 pm Δε θέλουν οι μηχανικοί το αντηλιακό τους, προτού καεί το σώμα τους καίγεται το μυαλό τους… + Τον ινδιάνικο χορό χορεύω μπας και βρέξει, άμα ντυθώ σα το Ζουλού ίσως να τα χω παίξει. Θα βγάλουν οι καθηγητές αδιάβροχα βιβλία να μάθουνε κυκλώματα μέχρι τον αστερία. Θα τόνε κάνουν τρίγωνο δια το ρίζα τρία μετά θα φάνε παγωτό τελειώνει η ιστορία. :D :D :D :D :D στάλθηκα! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: patoho on June 29, 2009, 14:52:31 pm Δε θέλουν οι μηχανικοί το αντηλιακό τους, προτού καεί το σώμα τους καίγεται το μυαλό τους… +οο να 'ουμ... Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: nasia!! on June 29, 2009, 18:42:50 pm Eίσαι ποιητής ρε άνθρωπεεε...χαχα,το ένα καλύτερο από το άλλο!
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on June 29, 2009, 19:19:13 pm Δεν είμαι ποιητής...είμαι Rockstar...
Έχουμε ακόμη δρόμο μεχρι την Ιθακη...Εξάλλου σημασία δεν έχει ο προορισμός... ...to be continued. Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Appelsinpiken on July 01, 2009, 18:00:13 pm Δεν είμαι ποιητής...είμαι Rockstar... Έχουμε ακόμη δρόμο μεχρι την Ιθακη...Εξάλλου σημασία δεν έχει ο προορισμός... ...to be continued. :) μπραβοοοο Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: El Niño on July 01, 2009, 18:28:36 pm ρε συ rockstar...ειλικρινα σε προσκυναω....τι εχεις φτιαξει ρε συ....απιστευτος!!μπραβο ρε!!
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on July 03, 2009, 16:52:55 pm Είδα πολλά και άκουσα,
να μάθω καρτερούσα, το που θα βρω τη σύντροφο που πάντοτε ζητούσα. Και ξαφνικά τη γνώρισα οσάν οφθαλμαπάτη. Μπροστά μου εμφανίστηκε, δε γύρισα την πλάτη . Την πόρτα μόλις άνοιξε και μου φωνάζει "πέρνα", του πιτσιρίκου η σαϊτιά με πέτυχε στη φτέρνα. Πίστευα πως μοναδικός, δικός της Οδυσσέας κι απ' όλους τους μνηστήρες της πως ήμουνα ο ένας. Κανείς δεν την πλησίαζε, κανείς δεν της μιλούσε, φαινόταν μόνο η σχέση μας πως την απασχολούσε. Τη φρόντιζα, την πρόσεχα, βασίλισσα την είχα. και πάντοτε τα ρούχα μου τα είχα εις την τρίχα. Της έφερνα κι απ' το χωριό να φάει τσαλαφούτι, κι εκείνη ως αντάλλαγμα μου έπιανε το...μπούτι. (ωπα ωπα!!!πολύ φόρα πήρες ;-) ...διάβασε με αργό ρυθμό) Πάντα μ’ αγάπη και στοργή της έδινα το λόγο κι αυτή περηφανεύονταν, τα ‘χε μ’ ηλεκτρολόγο! Μα δε με άφηνε εμέ γείωση να της βάλω, να διώχνω τα φορτία μου και να μην αμφιβάλλω. Δε μου 'χε μείνει υπομονή όλα της τα 'χα δώσει και του ποδιού μου η γρατζουνιά κι αυτή είχε επουλώσει. Κατάλαβα τότε με μιας πως δε με είχε ένα, κανείς δεν την πλησίαζε γιατί ήτανε παρθένα! Τρελάθηκα, παλάβωσα, που μ’ άφησε μπουκάλα μέσα στην εξεταστική, μόνο ν’ αρμέγω γάλα! Εφανερώθει το γιατί συνέχεια γαργαλιόταν, όταν της έδινα φιλί νόμιζε πως..."ήταν αθλήτρια σε άλμα επί κοντό"! Μαζεύω τις βαλίτσες μου πετάω για το Λονδίνο, το κύκνειο το άσμα μου θα 'ναι στο κωμοδίνο... Αγαπητή μου γκόμενα, μελλοντική μου πρώην, του χωρισμού την έννοια την ξύνω που με τρώει. Ήρθε καιρός του έργου μας ο χρόνος να τελειώσει, μωρό μου εμείς χωρίζουμε, αυτό θα με λυτρώσει. Δεν είν' η αγάπη θέαμα να κάνεις μπανιστήρι, ούτε ιερό κιμήλειο, χρυσό λιβανηστήρι. Συνηθισμένη ήσουνα να σταματάς σε κόμμα, τελεία όταν σου έβαλα συ έπεσες σε κώμα. "Εμείς μαζί δεν κάνουμε" που έλεγε η ρήση, πότε θα καταλάβουμε τη γυναικεία φύση; Καρέκλα διακοσμητική με είχες στο σαλόνι, αλλά ποτέ δεν έκατσες, φοβόσουν πως δαγκώνει. Δεν είναι οι σχέσεις σίριαλ που παίζεται στο "MEGA", είναι παιχνίδι ασταθές σαν τα τουβλάκια ''Τζένγκα''. Αν κάθετι που είπαμε σου ψιθυρίζει κάτι ήρθε καιρός να κατεβείς κι εσύ από το ράφι. Κλείνω λοιπόν κορίτσι μου τελειώνω αυτό το γράμμα, ξέρω στανοχωρήθηκες και πλάνταξες στο κλάμα. Νόμιζες τόσο καιρό τα φύλλα αν σου ρίξουν, πως πλησιάζεις χωρισμό, τα ζώδια θα σου δείξουν; Γουρούνι τώρα ας με λες, εγωιστή, σατράπη, σε χαιρετώ να 'σαι καλά δικός σου, με αγάπη. Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Αιμιλία η φτερωτή χελώνα on July 03, 2009, 17:00:48 pm κι αυτή περηφανεύονταν, μπουαααααααααααααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα :o ;D :o :D ;D :o ;Dτα ‘χε μ’ ηλεκτρολόγο! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Wanderer on July 03, 2009, 19:29:48 pm Quote Καρέκλα διακοσμητική ;D ;D με είχες στο σαλόνι, αλλά ποτέ δεν έκατσες, φοβόσουν πως δαγκώνει. RockStar κορυφή η Ωμέγα ραψωδία. Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Appelsinpiken on July 04, 2009, 12:15:36 pm χαχαχαχαχ
:) Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Karaμazoβ on July 04, 2009, 12:33:05 pm "Δεν είναι οι σχέσεις σίριαλ
που παίζεται στο "MEGA", είναι παιχνίδι ασταθές σαν τα τουβλάκια ''Τζένγκα''. " απόφθεγμα! Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on July 05, 2009, 09:55:01 am Η ωμέγα ραψωδία συνεχίζεται σε λίγο....
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on August 27, 2009, 21:40:08 pm Join our facebook group
ΓΕΛΩΔΙΑ - GELWDIA Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Ex_Mechanus on August 28, 2009, 03:07:46 am "Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις, οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις." Ακριβώς τι παίζει με τους Ευθύμη Αρτέμη δεν ξέρω...αλλά υπονοείς ότι είναι ακροδεξιοι αν κατάλαβα καλά; Προσωπικά δε μου δίνουν αίσθηση ακροδεξιών όσο αρχαιοελληνιστών...(υπάρχει τεράστια διαφορά!!). Π.χ. ο καρατζαφέρης δεν είναι αρχαιοελληνιστής ούτε στην νοοτροπία ούτε στην δράση. Παρότι προσπαθούν να διατηρούν μια εικόνα πλησίον των αρχαιοελληνικών ηθών(δες αδωνη γεωργιάδη)...ως γνωστόν το πολιτικό τους σύμβολο είναι ο...σταυρός ;) !! Γι' αυτό αντιλαμβάνομαι το στίχο αυτό ως εναντίωση στην παγκοσμιοποίηση κι όχι ως φασιστική νοοτροπία. Πράγματι οι διεθνιστικές τάσεις είναι ικανές να αλλοτριώνουν τον παραδοσιακό χαρακτηρα ενός τόπου. Καλό ή κακό;...ο καθένας ας πιστεύει ότι θέλει...(Εγώ πιστεύω κακό). Κι από διάφορα άλλα τραγούδια τους, μου δίνουν την αίσθηση ότι οι στίχοι τους προσανατολίζονται κυρίως στην πολιτιστική παρακμή κι όχι στην πολιτική...Στην ίδια λογική υπόκειται και ο παραπάνω στίχος νομίζω... +Μία ψυχολογική παρατήτηση (θα εμβαθύνω λιγάκι στην αίσθηση του ωραίου και του δικαίου που διακρίνω στο σχόλιό σου): το ότι σου αρέσει ο γκανστα ρυθμός σε ρίχνει σε αντίφαση.... ο γκανστα ρυθμός αντιπροσωπέυει το έγκλημα και τη βία...Αν θες λοιπόν να χαρακτηρίσεις ως φασιστικό τον παραπάνω στίχο...θα πρέπει πρώτα να αποβάλλεις την συμπάθειά σου προς τον "γκάνστα ρυθμό"...don't forget...δεν υπάρχει ισότητα στο έγκλημα (φασισμός και συμμοριακή βία ταυτίζονται σε πολλά)!! μια χαρά ξέρεις ;) -ΤΟ ΞΟΔΙ- Δίσκος αλλαγής πλέυσης και αποκατάστασης βλάβης, έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις, οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις. Αρκετά με αυτό το παραμύθι ! Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη έχει ανέβει τόσο που μου εγγίζει τη μύτη. Υπάρχει πρόβλημα! Προσπαθώ να μην χάσω την εθνική μου ταυτότητα μέσα σε αυτό το πλήθος που του επιβάλλανε το Υδροχοϊκό ήθος, φορείς της νέας εποχής που δουλέυανε στο ημίφως. Γι αυτό στην εποχή μας ως συνήθως , είν 'απών το πολιτικό όν του Αριστοτέλη, Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει έναν άνθρωπο κουρέλι, απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές, Μια κοινωνία απο ομογενοποιημένους καταναλωτές, Μας θέλει πιόνια στην σκακιέρα των παγκόσμιων εξουσιαστών, των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιρειών, Και δυστυχώς πάει κάπως έστι λοιπόν.... Όλοι ζούνε δίχως τη παραμικρή υποψία , ενώ η αρρώστεια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι Θα είναι αργά όταν θα ανακαλύψεις τη συνομωσία , θα είναι αργά ότα θα βρισκόμαστε στο ξόδι. Σοφόν το σαφές , Όμως όλοι μιλάνε με μισόλογα κι υπεκφυγές. Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχηση και συσκότιση αντί να δίνιε φώτιση. Είναι γεγονός πώς τελούμε υπο κατοχή, Μας διοικούνε πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή, σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί. Δήεν πνευματικοί ταγοί τηρούν μιά ένοχη ανοχή. Όλα μας ωθούνε πρός μια νέα εποχή ζόφου, η πτώση είναι συνώνυμο της προόδου. Δεν μας θέλουν Έλληνες αλλά πολίτες του κόσμου ...βλέπεις του μαζανθρώπου η ιδεολογία βολεύει τα παγκόσμια εξουστιατικά ιερατεία, τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο και προσπαθούν να μας το επιβάλλουν με το έστι θέλω. Δεν θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα, που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα. Κατ'αυτούς παγκοσμιοποίηση σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση. Γι' αυτό έχουνε βάλει στο στόχαστρο το όμαιμον, το ομόγλωσον, το ομόθρησκον και το ομότροπόν μας. Έχουν φτιάξει μια θηλειά για το λαιμό μας. παραχαράσυουνε το παρελθόν μας προς όφελος του δικού τους μέλλοντος, ετοιμάζουν την έλευση ενώς κυβερνομεσαίωνος Σκοταδισμός για σένα και για μένα σκοταδισμός 2001 Βάλλουνε πανταχώθεν εσκεμμένα ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα. Να μη σου προκαλλέι καθόλου έκπληξη, η επιχείρηση εθνοκτονία σε εξέλιξη. Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου, η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου. Ρόλο Δούρειου Ίππου παίζουνε τα στρατευμένα τους φερέφωνα. Αυτοί που εκλέγονται δουλέυουνε για ξένα συμφέροντα, ανοίγουν την Κερκόπορτα, συνεπικουρούμενοι απο σύγχρονους Ηρόστρατους κι Εφιάλτες. Δεν γίνονται αντιληπτοί απο ένα έθνος με υπνοβάτες. ps, eger8eite kai parte to mpoulo Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on January 28, 2010, 20:49:29 pm Βάζω στην άκρη τα παλιά
στιχάκια αραχνιασμένα και φέρνω φρέσκα επίκαιρα σε σένα αφιερωμένα!!! :) Σήμα καμπάνα, cosmote και Ράδιο Αρβύλα, ειδήσεις STAR και πρωινό με ντύσιμο ξεφτίλα!! Πάν’ οι γιορτές προσπέρασαν αρχίζει η δουλεία, αρχίζει η παράσταση κοντεύουν τα πεδία. Σα την ελιά στο λιοτριβιό, μας λιώνουνε στη γνώση, μας βγάζουνε το λάδι μας, μας έχουν παλαβώσει! Σε λίγο θα μας βγάζουνε και σε συσκευασία, θα κάνουνε εξαγωγές ως την Ιαπωνία. Μα είμαι μέγα μένταλιστ, πιο μέγα απ’ το Χουντίνι, τον Ευταξία μη ρωτάς εμένα ποιος με ντύνει. Θα γίνω μέγα μάγιστρος, θα γίνω Γιούρι Γκέλερ και στα γραπτά που έρχονται δε θα ‘χω κουτσικέλερ! Πονοκεφάλοι ζώσανε του νου την ηρεμία γιατί σε λίγο έρχεται της γνώσης τρικυμία. Θα εφαρμόσω τεχνικές γνωστών αρχαιολόγων, των μαθημάτων θέματα παλιών ηλεκτρολόγων. Ίσως θα βρω το μυστικό σαν νέος Ιντιάνα, ακούγοντας στ’ ακουστικά τραγούδια της Ριάννα! Κι αν δεν περάσω τίποτα, θ’ ακούω Καζαντζίδη, ίσως να σβήνω τον καημό ακούγοντας Γονίδη! Κόβει η άτιμη η σχολή, κόβει σα το μαχαίρι, τα όσα έμαθα εδώ, τα ξέρω πρώτο χέρι. Ίσως τα πέρασες κι εσύ, ίσως τα συναντήσεις, στων αιθουσών τα έδρανα το αίμα σου θα χύσεις. Γενναία πρέπει να σταθείς, γενναία να προχωρήσεις, άμα διαβάσεις αρκετά, κι εσύ θ’ αποφοιτήσεις. Λιγάκι ακόμα έμεινε λίγο να προσπαθήσεις, απ’ το παρόν στο μέλλοντα το χρόνο να ωθήσεις. Μετά από τα βάσανα ας έρθουν άσπρες μέρες, καλοί μισθοί κουτσούβελα, ας φορεθούν και βέρες. Κι όταν μετά αργότερα ασπρίσουν τα μαλλιά σου και μαραθεί το πέος σου, χοντρύνει η κοιλιά σου, τότε θα βλέπεις όνειρα, νοσταλγικές ειδήσεις, πως κάποτε ήσουν φοιτητής κι έβρισκες να… γαργαλήσεις!! Έτσι η σκέψη θα πετά πίσω στα περασμένα, μέρες που έπινες φραπέ και έπερνες ληγμένα. Εδώ θα μας γεράσουνε προτού να έρθει η ώρα, στων μαθημάτων το βουνό τραβώ την ανηφόρα. Λένε θα γίνεις άνθρωπος πτυχία όταν θα πάρεις, μα δεν αρκεί να τραγουδάς άμα σου λείπει η χάρης. Ακόμα, τσουπ (!) η φυσική πετάγεται μπροστά μου, δε σέβεται τα χρόνια μου ξεβάφει τη μπογιά μου. Ακολουθεί κι ο Λογισμός βαραίνοντας την πλάτη, πληρώνω τα απρόσεχτα και ακριβά μου λάθη. Αν περπατήσεις στης σχολής τους σκοτεινούς διαδρόμους, θα προσπεράσεις μανιακούς πολλούς ηλεκτρολόγους. Άμα μπορούσαν θα ‘βαζαν ρόδες αντί για πόδια και στου κτηρίου την είσοδο θα είχανε διόδια. Θα είχαν πληκτρολόγιο αντί για δαχτυλάκια, θα πιάνανε κι ασύρματο με τα μεγάλα αυτάκια. Θ’ ακούγανε ευαίσθητα, μέχρι και υπερήχους, θα βλέπανε μ’ ακτίνες χ πίσω από τους τοίχους. Θα γίνονταν αόρατοι όπως ο Πόττερ Χάρυ, θα κάναν προσομοίωση για τη ζωή στον Άρη. Ξέρουν τα πάντα να σου πουν και να σου απαντήσουν, μόνο για σεξ μη τους ρωτάς εκεί θα αποτύχουν. Αχ τι ωραία θα ‘τανε να παίρνω ένα χαπάκι, τα πάντα να τα μάθαινα όλα σ’ ένα λεπτάκι. Μέσα απ’ το ΤΗΜΜΥ προκαλώ αυτούς τους Μετσοβίους, που φτιάξαν ένα βίντεο κι όλοι τους λεν αστείους. Αυτοί το ρίξαν στο νταλκά, στον πόνο και στο κλάμα, γι’ αυτό θα τους νικήσουμε με μια χιπ χοπ μπαλάντα. Μόλις τελειώσουν τα γραπτά, παρέα θα μαζευτούμε, αίθουσα 5 κλασσικά για να οργανωθούμε. Στο χιτ θα περιέχονται του Maxwell εξισώσεις, θα βγάζουν αποτέλεσμα διπλές ολοκληρώσεις. Θα γράψω εγώ τετράστιχα κι ομοιοκαταληξίες, θα ρθούν να τραγουδήσουνε και οι καταληψίες. Και τότε ένδοξα εμείς θα ‘χουμε τα πρωτεία, θα φτάσουν του youtube τα views δέκα χιλιάδες τρία! Όλοι ζηλεύουνε εμάς καρντάσια Ηλεκτρολόγοι, εδώ στη συμπρωτεύουσα υπάρχουν τόσοι λόγοι. Μαζί με το πτυχίο μας τη βγάζουμε ζωάρα, εκτός από τη μόρφωση έχουμε και κορμάρα. Καλά, για να ‘ μια ειλικρινής, κρατάω επιφυλάξεις, γι’ αυτό το τελευταίο υπάρχουν αντιδράσεις. Τα βλέπουν τα ματάκια μας σε όσα αναζητάνε, αντί να βλέπουν ομορφιά, ασχήμια συναντάνε. Μα έτσι είναι η φύση του, του μέσου ηλεκτρολόγου, σαν ψάρι που επιβίωσε στο άλμα του Ζαλόγγου!! Απ’ όλα το χειρότερο των Αθηναίων η φάτσα, εμείς γλυκαίνουμε εδώ τρώγοντας τη μπουγάτσα. Νύμφη θεά του Θερμαϊκού, Θεσσαλλλονίκη τρέλλλα, μαζί με τα’ άλλα τα καλλλά σε βάζει και κανέλλλα!!!! Φτάνει βαρέθηκα παιδιά, για τη σχολή να κλαίω, γι’ αυτό θα πω τα χθεσινά, αρχίζω και σας λέω... Μες στα προάστια της γης, κρυμμένες κατακόμβες, φέρουν το φως μιας αστραπής οι λαμπερές της γόβες! Εκεί τη στρίμωξα προχτές, ήταν αργά η ώρα κι αυτή μου έβγαζε κραυγές «τι κάνουμ’ εδώ τώρα?!» «Μη μου φοβάσαι κούκλα μου, είσαι μ’ ηλεκτρολόγο», ευθύς απάντησα εγώ της έβγαλα και λόγο. Κι αυτή αμέσως χάρηκε, φούσκωσε σα παγώνι, που βρήκε άντρακλα βαρύ πολύ βαρύ πεπόνι. Κοίταξα το ρολόι μου κι αγχώθηκα λιγάκι, με κοίταξε κατάματα το έρμο κοριτσάκι. «Πρέπει να φύγω μάτια μου, πρέπει ν’ αποχωρήσω γιατί έχω διάβασμα πολύ που πρέπει να φροντίσω». Η απορία γέμισε το βλέμμα της γυνής, πως γίνεται να γίνομαι πια τόσο αγενής. «Πριν από λίγο χάιδευες και μου πιανες το μπούτι, τώρα μ’ αφήνεις μοναχή για να κλειστείς στο σπίτι»; «Ξέρω πως είν’ αδύνατο για σε να καταλάβεις, δεν περιμένω εγώ με μιας το νόημα να συλλάβεις. Σιγά σιγά με τον καιρό, ίσως με συνηθίσεις κι αντίκρυ στα κυκλώματα μικρή μετανοήσεις!» Θέλω λοιπόν τη γνώμη σας πιο κάτω να ακούσω πείτε μου είχα άδικο και τι ν’ αποφασίσω; Πείτε μου τι θα κάνετε στη θέση μου σαν μπείτε θ’ αφήνατε τη γκόμενα μήπως και λυτρωθείτε; Θέλω ν’ ακούσω σχόλια, μεγάλες συμβουλές να κλείσουν της καρδούλας μου οι ανοιχτές πληγές. Comments να γράψετε πολλά, στη σκέψη ν’ αφεθείτε, προτού ξανά στο διάβασμα να πάτε να στρωθείτε Πλέκω το νήμα της ζωής, φανταχτερό πουλόβερ, γιατί από την κούραση θα βγούμε game over! Στο ποίημα μου θα ξεχαστεί, στ’ αστείο μου παιχνίδι, γιατί αλλιώς θα τρελαθεί της μοίρας το χοχλίδι (χοχλίδι=βότσαλο). Θα ‘ρθούνε χίλια κύματα και θα το παρασύρουν, θα τ’ οδηγήσουν στα βαθειά, τα δάκρυα θα το φθείρουν, γι’ αυτό σ’ όλα τα δύσκολα, σε κάθε ευκαιρία, πάντα ρε φίλε να γελάς, δεν είναι αμαρτία. Κοιτώ, θωρώ τα χάλια μας, στου χρόνου τον καθρέπτη, κι αν κατεβάσω pdf, ίσως με πούνε κλέφτη. Μπαίνω κρυφά στα downloads και torrents κατεβάζω μπαίνω και βρίσκω μουσική κι αυτό δεν το αλλάζω. Μα ένα έχε κατά νου σάμπως το ίδιο κάνεις αν αντιγράψεις από αλλού εσύ είσαι που χάνεις. Έτσι σαν θέλεις να γελάς με φίλους όταν θα ‘σαι αντέγραψε τους στίχους μου το ΤΗΜΜΥ να θυμάσαι. Δε θα τελειώσει εύκολα η Ωμέγα ραψωδία, έχω μπροστά μου να σας πω υπέροχη ιστορία. Και δε με νοιάζει αν τελικά λιγάκι αυτή κρατήσει, νόημα θ’ αφήσει αμυδρά προτού αποχωρήσει. Μετά από χρόνια πιθανόν θα την ανακαλύψει κι ένας μάγκας ψάρακας(=πρωτοετής) το έργο συνεχίσει. Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Appelsinpiken on January 29, 2010, 01:23:15 am εισαι πολυ μεγάλος αγόρι μου
^respect^ respect τρελό όμως εχω κατουρηθει στο γέλιο χαχαχαχαχα Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Εσύ on February 12, 2010, 03:29:13 am ^notworthy^ ^notworthy^
παλικάρι είσαι... Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on September 19, 2010, 21:50:51 pm Πριν να διαβεί το χάραμα,
προτού να ανατείλει, ήλιος ανάβει σιωπηλά της μέρα το καντήλι. Μπαίνει το φως του αμυδρό απ’ τ’ ανοιχτό πρεβάζι και μυρωδίζει χρώματα στο μαύρο το σκοτάδι. Βλέπεις στο κάδρο της αυλής εν’ απαλό αγέρι, ν’ αγγίζει ήρεμα γλυκά του χρόνου το τεφτέρι, αυτό που γράφει στο μυαλό ωραίες αναμνήσεις, και που μπορείς απ’ το παρόν στο τότε να γυρίσεις… Μόνος μιλώ και χάνομαι στων λέξεων τον ήχο, το πριν με το επόμενο, για να μου κάνουν στίχο. Είν’ η χαρά τεράστια είναι εξογκωμένη, βλέπω αυτό που έρχεται και τι με περιμένει. Βήμα γοργό και τάχιστο προς το πολυτεχνείο, στη γραμματεία για να δω επιτέλους το πτυχίο. Πρώτα ανεβαίνω τα σκαλιά, περνώ μέσα απ’ την πόρτα, βλέπω αγάλματα παλιά σα να μαζεύουν χόρτα. Το ένα άγαλμα ψηλό, κάτι κρατά στο χέρι, ευνουχισμένο από καιρό στων αχαμνών τα μέρη… Φτάνω εν τέλει τελικώς στης Σούλας το λημέρι κι αναζητώ διακαώς μιας βοηθείας χέρι. Ρωτώ να μάθω να σωθώ, κερδίζω ή θα χάσω, θέλω να ξέρω να χαθώ να φύγω να ησυχάσω. Κι όμως μου λένε τ’ άσχημα και θλιβερά μαντάτα, λες κι είμαι ο Ερωτόκριτος πιωμένος σε μια στράτα. «Σου έχει μείνει μάθημα, που πρέπει να περάσεις, αλλιώς πτυχίο δε θα δεις ακόμα κι αν γεράσεις… Πρέπει την ύστατη στιγμή για λίγο να παλέψεις, αν θες να βρεις τη λευτεριά, αν θες να ξεμπερδέψεις»... Ξάφνου ξανά απ’ το πουθενά, μακρόσυρτο στιχάκι, γεννήθει μέσα στο μυαλό ένα γλυκό βραδάκι. Γεμάτο με απαλεψιά, με δάκρια κι αεράκι, σα να τανε του Μάλαμα λυπητερό συρτάκι. Κρατώ στο χέρι το στυλό χαράσσω τα θρανία, χαράσσω τοίχους έδρανα να διώξω την ανία. Μια ανάσα απ’ το όνειρο, ένα τσιγάρο δρόμος και με κρατάει όμηρο ένας μονάχα πόνος. Μ’ ένα μονάχα μάθημα, ξεχρεώνεις πληρωτέο, είναι της γνώσης όχημα, που ‘χει περάσει ΚΤΕΟ. Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Optima on September 23, 2010, 20:01:17 pm Η ιδια μοιρα ελαχε
και εμενα,οπως σ'εσένα φίλε Rockstar μην απορείς τα χω και εγώ χαμένα και εγώ παλέυω με θεριά να πάρω το πτυχίο αυτό το αχαρο χαρτί κατάντησε αστείο αρχή,όλοι ρωτούσανε, πώς έγραψα,πώς πήγα τα θέματα ήταν εύκολα ήταν πολλά ή λίγα; με βλέπαν πόσο διάβαζα και δεν κατανοούσαν "μα τι σκάτα Κινεζικα σου φαίνονται;" ρωτούσαν αργότερα βαρέθηκαν, δεν είχαν τί να πούνε άλλους παίρναν τηλέφωνα το Σάββατο να βγούνε κι εγω για χρονια παλευα με σκύλες και με χίμαιρες και τον καημό μου έπνιγα σε αγκαλιές εφήμερες ωσπου ο εαυτός μου σταθηκε σα δικαστής εμπρός μου και αποφαση επεβαλλε να ξαναβρω το φως μου "μην τους αφησεις" μου λεγε "σ' εσέ να σπείρουν φόβο" "οι νέες καρδιές να φοβηθούν δεν έχουνε τον λόγο" και όντως έτσι εγινε τον πηρα τον τομέα και ετρεξα,και φώναξα, σε όλους πια τα νέα πείσμωσα ακόμη πιο πολύ και από αντοχές; Τις βρήκα! τα κόμπλεξ ορισμένων δε θα μας πιουν τη γλύκα!! ό,τι τεσσάρι δω λοιπον κ ό,τι παλούκια θέματα ξέρω από πίσω κρύβονται τα αδειανά τα βλέμματα.... κρατώ λοιπόν τα θετικά και βλέπω και την έξοδο ,ισως τωρα ορκιστω (το κάποτε αδιέξοδο) ::) Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Optima on September 23, 2010, 20:11:24 pm πω εντωμεταξυ τωρα διαβαζω ολη την ραψωδια απο την αρχη, εχεις αφιερωσει! οντως πρεπει να συνεχιστει αυτό! εισαι απιστευτος!! τραγουδας τον καημο του συγχρονου ηλεκτρολογου με παθος και ειλικρινεια!!!!!!!!!!!!
^wav^ Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Wanderer on September 23, 2010, 23:33:58 pm The Omega Rapsody season 2: Rockstar's successors
Episode 1: Optimal Situation :P Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Optima on September 24, 2010, 21:30:55 pm Σα μπεις ηλεκτρολόγος
είναι βαριά θητεία όλους μας συντροφεύει η Ωμέγα Ραψωδία In media res, θα μπω στην ιστορία σου, το ξέρω δεν επείγει μα είμαι απ' τους Τηλέπ που είμαστε και λίγοι ο τόμος του Proaki, ασκήσεις,θεωρία, πάμπολλα αντικείμενα καθηγητές-θηρία Άλλοι είναι λίγο ευέξαπτοι, άλλοι έχουν ευγένεια, είναι και η Παυλίδου που έχουμε συγγένεια Άλλοι είναι ολιγομίλητοι άλλοι γράφουν στη λίστα και μερικοί γλεντζέδες γουστάρουνε στην πίστα Γιούλτσης,Καραγιαννίδης Ξένος και Δημάκης, είναι και ο Αντωνόπουλος και ο Παπαγιαννάκης Και φυσικά Καδή, την είδα ψες αργά, απά στο δωδεκάποντο βαθμολογεί γραπτά Γι αυτό βιώματα πολλά στη ραψωδία βρήκα αφού μετά το Λύκειο στο ίδιο ζόρι μπήκα Είσαι ο Ερωτόκριτος ας γίνω η Αρετούσα άμα σε διώξει η γκόμενα θα γίνω εγώ η μούσα Εσύ είσαι ενεργειακός, εγώ το τηλεπάκι μα ίδια ανάγκη μας ωθεί να γράψουμε στιχάκι Θα μαστε ταιριαστές ψυχές ή μαλλον μυαλουδάκια κι αν θέμε θα γεννήσουμε παιδάκια-σπασικλάκια Μόλις λέξεις αρθρώσουνε, αντί να πάμε "άτα" τους τύπους θα τα μάθουμε του Οkumura-Hata Θα παίζουν τ άλλα στην αυλή και τα δικά μας όχι μηχανικοί θα γίνουνε είναι μεγάλοι στόχοι Θα τα μαθαίνουμε Fourier αντί για αλφαβήτα και m.file μ'όλα τα steps το πώς να τρώνε πίτα Θα τα μουρλάνουμε καλε αντί να τρώνε hamburger μ' εμάς θελουν δε θέλουν θα πάθουνε το Asperger Μα λύση πάλι θα βρεθεί υπάρχει ο Λεόντιος σε αυτισμό και συναφή είναι αυτός Δρακόντιος Νομίζω είναι πια σαφές την αγκαλιά του ΤΗΜΜΥ ο,τι συμβεί,θέλεις δε θες, κανένας δεν αφήνει. Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on October 05, 2010, 22:10:08 pm Νέα κεφάλαια άνοιξες,
καινούρια σταυροδρόμια, σ’ ευχαριστώ που διάλεξες να μου μιλάς με λόγια… Κάθε αρχή και δυσκολή κάθε πορεία δρόμος σε στρατοπέδου εμπλοκή παραβιάζων νόμος… Συνέχισε μη σταματάς τώρα που πήρες φόρα, μέχρι να γίνει σαματάς και μια σχολίων μπόρα! Τώρα δεν έχω να σου πω κατεβατό μεγάλο, όταν το χρόνο θα τον βρω θα γράψω κι άλλο κι άλλο! Που να ‘ξερες στο αύριο τι άλλο ετοιμάζω… όταν θα φτάσει η στιγμή θα τό βρεις μες στο πιάτο… Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on October 15, 2011, 21:50:47 pm http://vallusrasa.blogspot.com/
Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on December 10, 2011, 17:54:12 pm Είμ’ ένα φάντασμα παλιό
στοιχειώνω όλο το ΤΗΜΜΥ. Κι όλο φλερτάρω στο μυαλό των φοιτητών τη μνήμη. Έτσι αναδύεται η νεκρή Ωμέγα ραψωδία από το δίσκο ενός Pc των bits η ακολουθία. Το ποστ μου στο προσκήνιο θα το επαναφέρω. Μετρώντας κουμποσκήνιο νοήματα θα φέρω. Μόλις τελειώσεις και θα ‘ρθει η ώρα να δουλέψεις, τότε θα ψάξεις για να βρεις τις πιο καλές τις λέξεις. Να περιγράψεις με πυγμή στ’ ανώτερά τους όντα, για να τους πείσεις στη στιγμή πως έχεις τα προσόντα. Στην κριτική επιτροπή που θα σε εξετάσει, σα τάλεντ σόου στην τιβι να τους διασκεδάσει, τις εντυπώσεις που ζητά ο κάθε πικραμένος που θε να γίνει πλούσιος τρελά κι απελπισμένος. Μάθε παιδί μου γράμματα αν θέλεις να προκόψεις, χωρίς το χρήμα γάματα θα μαζευτούν οι δόσεις. Γιατί σε μας στον κλάδο μας δουλεύεις δε δουλεύεις θα καταβάλεις εισφορά τι θες και το παιδεύεις; Τόσα χρονάκια στο ΑΠΘι, τόσα χρονάκια πνίγω, μα δε μαθαίνουμε εκεί όσα ζητούν στο στίβο. Στης εργασίας το τερραίν γερέ λαμπαδηδρόμε θέλουνε άλλα απ’ όσα λεν, Ερμή μου ταχυδρόμε φέρε στους νέους φοιτητές τη φώτιση να μάθουν όταν κοιτούν τις αγορές και εργασία ψάχνουν ποια είναι τα’ απαραίτητα, τα βασικά στοιχεία, να επιβιώσουν μόνοι τους μέσα στην κοινωνία. Εκπλήρωσες υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, μα δεν απέκτησες εκεί εργασιακή προϋπηρεσία. Τώρα γυρίζεις άνεργος ρωτώντας πόρτα πόρτα, για πέντε ψοροτάληρα θα μάζευες και χόρτα. Του χρήματος το σύστημα δε βλέπει τα πτυχία, όλο κονέ, απατεωνιές, δεν κρίνετ’ η αξία. Και σού 'ρχεται ένας τυπάς με θείο στο Μαξίμου να σου το παίξει άρχοντας γιατί οδηγάει Λίμο. Κι εσύ που νόμιζες πως θα, πως θα μετράς με μέγγε (ρ) Βρέθηκε μια επιγραφή Φωτοβολταϊκά σε στέγε (ς). Πίστευες πως ειδήμονες τακτοποιούν το θέμα, μα είδαν τα ματάκια σου πως ήταν δυο ρέμα (λια). Καταγωγής Αιγάλαιω, χωρίς λαμπρά πτυχία, που απλά είχαν το κεφάλαιο να μπούν στην ιστορία. Θα γίνουμε αφρικανική του τρίτου κόσμου χώρα. Θα μας γυρίσουν στη δραχμή και θα ξεσπάσει μπόρα. Το ‘χασε ποια το νόημα η μισθωτή εργασία, με κάθε κρίσης θρόισμα αυξάνετ’ η ανεργία. Το πιο επικίνδυνο χαρτί πως σβήνετε η ελπίδα κι όσο ο φόβος θα ανθεί, ραγίζει η ασπίδα. Της λευτεριάς μας το κελί ένα μικρό διαμέρισμα και τα Χριστούγεννα αυτά κανείς δεν παίρνει μέρισμα. Και τι δε θα ‘δινα ξανά το χρόνο να γυρίσω, στων αιθουσών τα έδρανα και πάλι να καθίσω. Όπως τραγούδαγε παιδί η Βίσση η Αννούλα, τ’ άπλυτα βγάζει στο γυαλί και τη μικρή οθονούλα. Για φανταστείτε φίλοι μου, μετά απ’ τα πεδία, να είχαμ’ ένα μάθημα για την οικονομία. Να μπαίνανε κι οι δυό μαζί για να μας κατηχήσουν, η Μέρκελ και ο Σαρκοζί τις απορίες να λύσουν. Πρώτη σειρά θα βρίσκονταν πολιτική ηγεσία, που όσες φορές το έδωσαν μια σκέτη αποτυχία. Κι όποιος δεν κάθονταν καλά κι έκανε φασαρία, μ’ αστυνομία και με ΜΑΤ καταστολή στη βία. Σα ρεσιτάλ ηθοποιού, καρέ από σελινόιντ, θα μοιάζει ήχος τραγουδιού και στίχος των Πινκ Φλόιντ Για όσους μαθήματα χρωστούν θα παίρναν χίλια μέτρα σε πέντε χρόνια να ορκιστούν καινούριου Τοίχους πέτρα… Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: Appelsinpiken on December 16, 2011, 10:09:18 am τι έγινε?
ορκιστήκαμε και βγήκαμε στην αγορά εργασίας? :D :D :D Title: Re: Η Ωμεγα ραψωδία Post by: RockStar on February 20, 2012, 23:20:13 pm https://www.youtube.com/watch?v=xzaNnGQQ2g4
|