THMMY.gr

Dream Team!


Τα δεκάλεπτα: 31-15, 25-24, 35-27, 29-18

ΗΠΑ: Ουέιντ 19, Χάουαρντ 17, Ρεντ 16, Τζέιμς 15, Μπράιαντ 13, Άντονι 11, Μπος 7, Πολ 6, Ουίλιαμς 6, Πρινς 5, Μπούζερ 3, Κιντ 2.

Το παιχνίδι ουσιαστικά κρίθηκε από τα πρώτα λεπτά όταν και οι αντίπαλοι της Εθνικής μας ομάδας στη φάση των ομίλων στην επερχόμενη διοργάνωση, πήραν προβάδισμα με 24-5. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, οι Αμερικανοί έκαναν ότι ήθελαν και έχοντας ως κορυφαίους τους Ντουέιν Ουέιντ και Ντουάιτ Χάουαρντ με 19 και 17 πόντους, αντίστοιχα δε δυσκολεύτηκε να διαλύσει τους τριταθλητές Ευρώπης.

Για τη Λιθουανία, που είχε ως πρώτο σκόρερ τον Ριμάντας Καουκένας με 17 πόντους, αγωνίστηκε και ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο οποίος όμως σε 24 λεπτά συμμετοχής, δεν μπόρεσε να πετύχει κάτι καλύτερο από τους 9 πόντους με 0/2 δίποντα, 2/6 τρίποντα, 3/4 βολές και τις 3 ασίστ.

Τα δεκάλεπτα: 31-15, 25-24, 35-27, 29-18

ΗΠΑ: Ουέιντ 19, Χάουαρντ 17, Ρεντ 16, Τζέιμς 15, Μπράιαντ 13, Άντονι 11, Μπος 7, Πολ 6, Ουίλιαμς 6, Πρινς 5, Μπούζερ 3, Κιντ 2.

Λιθουανία: Καουκένας 17, Γιαβτόκας 11, Σισκάουσκας 11, Γιασικεβίτσιους 9, Κ.Λαβρίνοβιτς 6, Κλέιζα 8, Λουκάουσκις 8, Πετραβίτσιους 7, Μασιούλις 4, Γιασάιτις 3.

Συντάκτης: Στάθης Μασκαλίδης

Πηγή: Sportdog

Κάτι μου λέει ότι θα δούμε τρομερό αγώνα Ελλάδας-ΗΠΑ

Το σκορ νομίζω θα αναιβεί πολύ και δεν θα είναι περίπατος για τους Αμερικάνους....


Άντε να αρχίσει.....

Είδατε παίκτες που μάζεψαν???Όλοι ενας και ένας και δεν είναι και άλλοι οι οποίοι θα έκαναν την διαφορά(Γκαρνέτ πχ...)

Ας παίξουμε με την Ισπανία πρώτα.. και βλέπουμε...

Ο αγώνας λογικά θα έχει ενδιαφέρον ( με τις ΗΠΑ ), ο στόχος όμως είναι να παίξουμε 2 ματς.. και το σημαντικό είναι να χτυπήσουμε το 2ο..  ;)

ας περασουμε στην επομενη φαση κ αν παμε καλα θα τους βρουμε κτους ισπανους κτους αμερικανους στα τελικα.....

παντως ηπα παει τελικο πιστευω.

Έχετε πίστη βρε... αν παίξουν σοβαρά τα παιδιά και αν δέσει ακόμα λίγο η εθνική... θα δούμε τρομερό μπάσκετ. Πάντως στα προκριματικά δεν ήταν 100% έτοιμη και ο Γιαννάκης ακόμα δοκίμαζε διάφορα σχήματα (και πολύ καλά έκανε!).

Τώρα για πρωτιές δεν θέλω να μιλήσω... αν παίξουν καλά όλα είναι δυνατά.

Πάντως εμένα με έχουν κερδίσει τα παιδιά... :)

γνωριζει κανεις το προγραμμα του μπασκετ στους ολυμπιακους?

http://www.insidehoops.com/olympics.shtml

http://en.beijing2008.cn/sports/basketball/

κλικ στο men!

thanks και στους 2

το δικο μου λινκ ειναι καλυτερο!

ισως... 8)

απο την ελληνικη αποστολη αποκλειστηκαν οι αναμενομενοι ξανθοπουλος,περπερογλου, τσαλδαρης.

Καλα ακομη κ αυτος ηταν στην ομαδα!!?? :???:

Βασικά εγώ λέω ότι θα γίνει τρομερό παιχνίδι γιατί η εθνική πλέον είνια και πολύ εντυπωσιακή στην επίθεση,πέρα από την άμυνα...

Οι ΗΠΑ νίκησαν 89-68 τη Ρωσία

Αυτή τη φορά δεν «χτύπησαν» με διαφορά που ξεπέρασε τους 30 πόντους, ούτε έφτασαν τους 100. Ωστόσο, στο πρώτο τους φιλικό παιχνίδι στη Σανγκάι, οι Αμερικανοί νίκησαν 89-68 τη Ρωσία, συνεχίζοντας την προετοιμασία τους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

 

Ο Κόμπε Μπράιαντ με 19 πόντους, ήταν ο πρώτος σκόρερ για τους Αμερικανούς, ενώ ο Καρμέλο Αντονι πέτυχε 17 και ο Ντουέιν Γουέιντ 16. Η ομάδα των ΗΠΑ που στα πρώτα τρία φιλικά παιχνίδια είχε κατά μέσο όρο 118 πόντους και νίκες με κατά μέσο όρο διαφορά 41 πόντων, αντιμετώπισε τους Πρωταθλητές Ευρώπης Ρώσους, που είχαν πρώτο σκόρερ τον Αντρέι Κιριλένκο με 18 πόντους, ενώ ο Τζέι Αρ Χόντεν πέτυχε 17. Οι Αμερικανοί προηγήθηκαν 46-31 στο ημίχρονο και ανέβασαν τη διαφορά στους 20 (71-51) με τη λήξη της τρίτης περιόδου για να φτάσουν σχετικά εύκολα στη νίκη.

www.superbasket.gr (http://www.superbasket.gr)

φορτσατοι οι αμερικανοι...

για come here?????για come here??? 8)

Το πρόγραμμα της Εθνικής

Κυριακή 10 Αυγούστου
09:30 Ισπανία - Ελλάς

Τρίτη 12 Αυγούστου
09:30 Ελλάς - Γερμανία

Πέμπτη 14 Αυγούστου
15:00 USA - Ελλάς

Σάββατο 16 Αυγούστου
04:00 Ελλάς - Αγκόλα

Δευτέρα 18 Αυγούστου
09:30 Ελλάς - Κίνα

Οι παραπάνω ώρες είναι ώρα Ελλάδας.

Πηγή #1 (http://en.beijing2008.cn/sports/basketball/) (Qualifier C=GRE, τοπική ώρα)
Πηγή #2 (http://www.insidehoops.com/olympics.shtml) (οι ώρες είναι σε EDT (http://en.wikipedia.org/wiki/North_American_Eastern_Time_Zone))


Θυμίζω ότι:

• Η Ελλάδα έχει ώρ (http://en.wikipedia.org/wiki/Eastern_European_Time)
• Οι ανατολικές ΗΠΑ (πηγή #2) έχουν ώρ (http://en.wikipedia.org/wiki/North_American_Eastern_Time_Zone)
• Η Κίνα έχει ώρα GMT+8. Δεν εφαρμόζει (πλέον) το σύστημα DST (http://en.wikipedia.org/wiki/Daylight_saving_time), δηλαδή δεν προχωρά τα ρολόγια της κατά μία ώρα μπροστά το καλοκαίρι.

Οπότε αυτή τη στιγμή είμαστε πέντε (5) ώρες πίσω σε σχέση με το Πεκίνο. :)





Βάρβαρες ώρες, αλλά με τις ΗΠΑ είμαστε μια χαρά. :)

Στα επισημα παιχνιδια θα βλέπουμε τους Αμερικανους να μαλώνουν μεταξυ τους για το ποιος θα πρωτοπαρει την μπάλα με τετοια 12αδα μου φαινεται!Και ολοι ξερουμε οτι αυτη θα καταληγει στα χερια του Μητσου..

Ασχετο αλλα ο Μελο ο Ρεντ και ο Kidd ουτε με τα ματια αμυνα...

με kidd και chris paul πιστευω οτι το παιχνιδι θα ειναι πιο οργανωμενο κ δεν θα υπαρχει  "αναρχια" οπως στο παγκοσμιο + το οτι  παιζει κ ο kobe

Τα βρήκαν ζόρικα

Μετά τις εντυπωσιακές εμφανίσεις και τις εύκολες νίκες, η ομάδα των ΗΠΑ τα βρήκε δύσκολα με την Αυστραλία, αλλά τελικά επικράτησε με 87-76 στο φιλικό παιχνίδι που έδωσαν οι δύο ομάδες την Τρίτη.

Ο Κόμπι Μπράιαντ και ο Ντουέιν Ουέιντ πρωταγωνίστησαν στο πρώτο μέρος, στο οποίο οι Αμερικανοί προηγήθηκαν με 44-29. Ωστόσο, ο Μπραντ Νιούλεϊ ήταν βασικό όπλο των Αυστραλών που στο πρώτο δεκάλεπτο ζόρισαν την Εθνική ομάδα των ΗΠΑ.

Οι Αυστραλοί έκαναν ακόμη μια αντεπίθεση στην τρίτη περίοδο, όπου μείωσαν ακόμη και στους τέσσερις πόντους. Εν τέλει οι Αμερικανοί κράτησαν τη νίκη στα χέρια τους. Ο Ουέιντ είχε 22 πόντους, ο Λεμπρόν 16 και ο Κόμπι 13 πόντους. Από τους Αυστραλούς οι Μιλς και Άντσεϊ είχαν 13 πόντους, ο Μπάρλοου 12 και ο Νιούλεϊ 11 πόντους.

Sport24 (http://www.sport24.gr/html/ent/856/ent.245856.asp)

Σιγά σιγά πέφτουν οι διαφορές των Αμερικανών... :P

Πάντως, θεωρώ λάθος το να εστιάζουμε μόνο στα παιχνίδια με Ισπανία και ΗΠΑ, αν και σίγουρα από τους άλλους του ομίλου είμαστε μια κλάση (τουλάχιστον) πάνω. Θεωρώ ωστόσο πολύ σημαντικό και από άποψη ψυχολογία να κάνουμε νίκη στην πρεμιέρα με τους μισητούς Ισπανούς. Θα δώσει στην ομάδα άλλον αέρα και τη σιγουριά της 1ης-2ης θέσης στον όμιλο.

https://www.youtube.com/watch?v=CI61GlQ0IJ8

Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής ομάδας Μιχάλης Κακιούζης δε βρίσκεται μεν σωματικά στην Κίνα αλλά είναι πνευματικά στο πλευρό των παικτών του Παναγιώτη Γιαννάκη. Πριν την έναρξη της τελευταίας προπόνησης παραμονές της πρεμιέρας με τους Ισπανούς, ο Θοδωρής Παπαλουκάς ανέλαβε το... χρέος να διαβάσει το μήνυμα του Κακιούζη στους συμπαίκτες του...

«Αυτή τη φορά η επικοινωνία μας δεν γίνεται με τον συνηθισμένο τρόπο που είχαμε κάθε καλοκαίρι. Ωστόσο σήμερα, την παραμονή της έναρξης των αγώνων που θα δώσετε στο Πεκίνο, θα ήθελα να γνωρίζετε πως η ψυχή μου είναι μαζί σας. Η θέση που έχετε κερδίσει στις καρδιές όλων των Ελλήνων είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεξάρτητα από τη θέση που θα καταλάβετε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κερδίσετε, χάσετε, να ξέρετε πως θα είμαστε στο πλευρό σας, γνωρίζοντας όλοι εκ των προτέρων πως θα έχετε δώσει τα πάντα στο γήπεδο για τη νίκη. Τη μεγαλύτερη νίκη άλλωστε, την έχετε πετύχει με τη συμμετοχή σας στην κορυφαία διοργάνωση του παγκόσμιου αθλητισμού. Να μην έχετε κανένα άγχος. Απλά δείξτε τους ποιοι είστε. Αξίζετε το καλύτερο. Ο φίλος και συμπαίκτης σας, Μιχάλης».

http://www.superbasket.gr/?c=339&a=106050 (http://www.superbasket.gr/?c=339&a=106050)

Κάτι παραπάνω από αισθητή έχουν κάνει την παρουσία τους στο Πεκίνο οι Πελαργοί. Τα μέλη του συνδέσμου των φιλάθλων της Εθνικής ομάδας μπάσκετ με τους χορούς και τα τραγούδια τους αποτελούν μια πρωτότυπη εικόνα για τους κινέζους οι οποίοι πολλές φορές δεν διστάζουν να τους φωτογραφίζουν και να τους βιντεοσκοπούν.
Μάλιστα δεν έλειψαν και οι παρεξηγήσεις με τους αστυνομικούς να θεωρούν ότι η συμπεριφορά τους μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Κατά τη διάρκεια ενός γυρίσματος για λογαριασμού ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού, ένα από τα μέλη των Πελαργών χρειάστηκε να διαβεβαιώσει τηλεφωνικά τον υπεύθυνο της αστυνομίας πως δεν έχουν σκοπό να διακόψουν την κίνηση στους δρόμους, αλλά ούτε να κάνουν διαμαρτυρία πολιτικού περιεχομένου.
Ολα αυτά βέβαια στα αγγλικά, αφού οι Πελαργοί δεν μιλάνε κινέζικα, ενώ  οι αστυνομικοί που παραλίγο να τους  συλάβουν δεν γνώριζαν αγγλικά, οπότε χρειάστηκε η επέμβαση της τεχνολογίας για να λυθεί το ζήτημα.

Κλαρινα οι πελαργοι! :D

"Und der ist panatjiotis tzianakis.....eine grosse cariere......von  panathinaikos bis ares salonika " :P
και οι γερμανοι τα χουν χαμενα   :P

Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα... ;)

θα πέσει πολύ γέλιο αύριο. 30ρα προβλέπω  :)  :)

(όσο για οοολη την ελληνική αποστολή, παίζει να μην πάρει καν μετάλλιο , μετά και τον ηλιάδη...)

Μπα... δεν νομίζω.

Ούτε γω το νομίζω..

Πιστεύω σε μια αξιοπρεπή εμφάνιση, και ελαφριά ήττα. Άλλωστε οι Αμερικάνοι δε ξέρουν να παίζουν τόσο καλή άμυνα όσο οι Ισπανοί. Οπότε μεγάλο σκορ και μικρή ήττα το πιο πιθανό σενάριο..

Μικρότερες πιθανότητες το σενάριο της συντριβής αν δε μπουν ακόμα και τα ελεύθερα σουτ..

Κι ακόμα μικρότερες (αλλά υπαρκτές) το σενάριο να τους ξαναταπώσουμε..

ξέρεις σίγουρα καλύτερο μπάσκετ από μένα... αλλά δε βλέπω πως να κοντραριστεί αυτή η ομάδα των ΗΠΑ

Κοίταξε... σαν ομάδα δεν είναι τόσο καλή... σαν ατομικότητες είναι υπερβολικά καλοί - έχει πολλούς ασταμάτητους. Άλλωστε αυτή είναι και η φιλοσοφία του NBA - ένας εναντίων ενός - ανάδειξη ατόμων και όχι ομάδων. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι περισσότερο ομαδικό άθλημα - εκεί είναι που κερδίζουμε λίγο έδαφος, γιατί δεν παίζουμε με κανόνες ΝΒΑ.

Ούτε κι εγώ είμαι πολύ αισιόδοξος - ό,τι είπε ο Γιάννης δηλ.

Όπως κάθε ομάδα των ΗΠΑ, δεν είναι μαθημένη να αντιμετωπίζει υπερ-άμυνες όπως αυτή της Ελλάδας ή της Ισπανίας.. οπότε δε τους βγαίνει εύκολα η υπερεπίθεσή τους..

Επιπλέον... δε ξέρουν να παίζουν υπερ-άμυνα (όχι ότι δε παίζουν καλή άμυνα) όπως μας παίξανε π.χ. οι Ισπανοί και μας μπλοκάραν εντελώς..

Λόγω της όχι και τόσο super παρουσίας της Ελλάδας so far, δε νομίζω ότι θα κερδίσουμε, από κει και πέρα, οι Αμερικάνοι του NBA θα έχουν σοβαρό πρόβλημα με τους Ισπανούς του NBA.. και θα πρέπει να παίξουν όχι καλά, αλλά πολύ καλά για να μπορέσουν να νικήσουν..

Οι ΗΠΑ με την Ανγκόλα ήταν επιεικώς άθλιες. Εγώ θα ντρεπόμουν αν ήμουν head coach τους.
Δηλαδή εάν είχαν έναν συμπαθητικό ψηλό οι άλλοι, θα χάνανε για 10 πόντους μόλις.
Μηδενική άμυνα τόσο ομαδικά όσο κι ατομικά. Καμία κίνηση στο παιχνίδι τους που να φαίνεται δουλεμένη, ένας κακός Κόμπι και αυτό είναι. Με την Ισπανία, αυτήν την Ισπανία, δεν πιστεύω ότι έχουν ελπίδα. Με εμάς...θα δείξει το πως θα παίξουμε ψηλά.

Εγώ για την ΗΠΑ φοβάμαι μήπως δεν παίζουν σοβαρά (εφόσον δεν χρειάζεται) για να μην δείξουν εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να έχουν, να μην δείξουν δηλ. οργανωμένη επίθεση εάν δεν στριμωχτούν...

Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος... μακάρι δηλ.

εγω πάλι νομίζω οι αμερικανοι χτες με Αγκόλα καναν χαβαλε...

Τελικά δεν έπεσες πολύ έξω...

Μας έτρεξαν στην 2η περίοδο, έκαναν την διαφορά και την κράτησαν..

Αλλά σε κανένα άλλο ματς οι αμερικάνοι δεν έπαιξαν τόσο καλή άμυνα (παγίδες όλο το γήπεδο, ποοολά κλεψίματα)... μέχρι και ζώνη έπαιξαν! :D

Ήταν πολύ γρήγοροι... απεναντίας εμείς μοιάζαμε ότι δεν θέλαμε να τρέξουμε το ματς (για να μην κουραστούμε - ρίσκο να χάσουμε και να μην έχουμε δυνάμεις για την συνέχεια ???). Πάντως την άμυνα που είχαμε παίξει τότε δεν την παίξαμε... ούτε full pressing σε όλο το γήπεδο, ούτε σφιχτή ζώνη (όπως τότε). Αφού στα δύο τελευταία τρίποντα που έβαλαν οι αμερικανοί από την γωνία ήταν εντελώς μόνοι τους...

Τι να πω... παίζει και η γενικότερη στρατηγική ρόλο. Είναι σίγουρο όμως πως δεν τα έδωσαν όλα... κάτι σαν 90% - 95%... βέβαια παίζουν και μέρα παρά μέρα (μπορεί να κάνω και λάθος).

Το σίγουρο είναι ότι ήταν το καλύτερο παιχνίδι των αμερικανών... εκτός και αν μου διαφεύγει κάτι.

Έχει όμως ποοολύ δρόμο ακόμα! ;)

ποτε θα βγαλουμε εναν καθαρο 3ποιντερ γμ την τρελα μου γμ????

ελεος μονοι τους χαναν τα τριποντα...
καλα που τρεχε και ο Σπανουλης.
Παντως ολο εγιναν οπως αναμενοταν.
Αντε να δουμε τη συνεχεια του τουρνουα.

δεν ειδαμε πολυ Kobe ακομα :P

Είναι παράξενο αλλά σαν ομάδα παίξαμε μόνο την πρώτη περίοδο, στην οποία βγάλαμε και ωραίες φάσεις.

Μετά είχαμε να περιμένουν οι πολλοί τους λίγους να αντιδράσουν. Λάθος πάσες ο Παπαλούκ και βιαστικές ο Διαμαντίδης... γενικά ποοολλά λάθη χωρίς να υπάρχει λόγος.

Δεν είναι τα τρίποντα που μας άφησαν πίσω στο σκορ. Είναι πρώτα τα λάθη χωρίς λόγο (λάθος πάσες, βιαστικό παιχνίδι), η νωχελικότητα στην άμυνα μετά την πρώτη περίοδο (γιατί εάν δεν τρέξεις με του αμερικάνους τότε με ποιον θα τρέξεις) και τέλος η μη συγκεντρωμένη επίθεση... δεν παίξαμε με μυαλό... βλέπαμε το man to man και μέναμε γύρω από το τρίποντο, αντί να προσπαθήσουμε να ελευθερώσουμε παίχτη για να γίνει αξιοπρεπής επίθεση. Δεν είναι ούτε μια, ούτε δυο που ο Σπανούλης πέρασε όλην την εθνική αμερικής για να βάλει το layup, ενώ θα πορούσε να φύγει με ένα pick n' roll ή με μια βοήθεια...

Τέσπα... παίζει και η κούραση ρόλο... γι' αυτό οι αμερικάνοι στα προηγούμενα ματς βαράγανε μύγες! ;)

Τις τάπες του Διαμαντίδη δεν τις έδειξε και πολύ στο replay... :)

Δεν το είδα το παιχνίδι ngine , ούτε ξέρω μπάσκετ και τυχαία είπα ότι θα φάμε 30ρα. Είχα όμως παρακολουθήσει τα παιχνίδια της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ και είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό!

Απλά μου αρέσει που κερδίζει το θέαμα, τα χαρίσματα και το ταλέντο ενάντια στην τακτική :)
Είναι πιο όμορφο και ρομαντικό να ξέρεις πως το μπάσκετ που ξέρεις να παίζεις, το μπάσκετ της αλάνας κ της φαντασίας, νικάει τις τακτικές και τους αλλαγμένους κανόνες...

Κι όμως για να κερδίσουν το σημερινό παιχνίδι εκτός από τα σωματικά τους χαρίσματα χρησιμοποίησαν και πολλή τακτική... έτρεξαν πολύ για να κάνουν την διαφορά (δεν έχουν ξανατρέξει τόσο σε άλλο παιχνίδι για να βγάλουν αντεπιθέσεις), δεν έχουν ξαναβγάλει παγίδες στο γήπεδο για κλεψίματα και σίγουρα εγώ προσωπικά δεν τους ξαναείδα να παίζουν ζώνη στην άμυνα...

Με λίγα λόγια εγώ παρακαλούσα να παίξουν χύμα (το μπάσκετ της αλάνας) όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια... ;)   

Εγώ και πάλι δεν εντυπωσιάστηκα από τις ΗΠΑ. Καλά τα καρφώματα αλλά οι συνεργασίες τους μέτριες. Μόνοι τους καρφώνουν όλοι.
Κάναμε πολλά λάθη που δεν τα κάναμε παλιά και αυτό δεν είναι ενθαρρυντικό(και με Ισπανία, that is).
Το παιχνίδι ξεκίνησε ιδανικά, με το Διαμαντίδη να βγάζει βλάκα τον Κιντ, που τιθασεύει τους υπόλοιπους. Με Chris Paul μέσα, τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα. Το παιχνίδι χάθηκε στην ανεξήγητη μη-ψυχραιμία των guards μας και στον τραγικό Φώτση που δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, όταν μας έπαιξαν μόνο για 5 λεπτά σοβαρή άμυνα στα pick n rolls. Η διαφορά ξέφυγε και μετά νομίζω ότι απλά το αφήσαμε στο να παίζουμε με 15 πόντους handicap. Φοβερός ο Σπανούλης, που νίκησε τον Kobe στη μεταξύ τους κόντρα των 2αριών Επίσης, έπρεπε να γίνουν λιγότερα λάθη με τον Bosh όπου η αδυναμία των ψηλών μας ήταν χαρακτηριστική στη ρακέτα (rebounds, block-outs).

ΥΓ Μου λείπει η λύση Ντικούδης. Στοπ. Βάλε κι άλλο Γλυνιαδάκη. Στοπ. Ο 3d χρεώθηκε δύο τάπες φάουλ. Stop. Αρκεί να κερδίσουμε την Ανγκόλα. Στοπ. Οι εκφωνητες είναι άχρηστοι. Στοπ. Ο δορυφόρος γιατί έπεφτε κάθε τρεις και λίγο; Στοπ

Μάλλον έπρεπε να πω  ότι δίνουν βάρος στο θέαμα... γενικά αναφερόμουν στον επιθετικό τομέα.

Οι σοφοί λένε, η άμυνα φέρνει τις νίκες. Ναι είναι πολύ πιεστικοί και χρησιμοποιούν στο μάξιμουμ την αντοχή, τη δύναμη και την ταχύτητα που έχουν.

Θα το πάρουν το χρυσο! (i think, αν και πάλι το λέω διαισθητικά)
Πρόβλεψη, παναή?

Δεν μου αρέσουν οι προβλέψεις... μου αρέσει να εκπλήσσομαι... ;)

Δεν είδα το σημερινό ματσάκι, αλλα κάποιες γενικότερες παρατηρήσεις:

Η διαφορά αυτής της ομάδα των αμερικάνων με την προηγούμενη του 2006 είναι η πίεση στην άμυνα. Ο Σιζέφσκι από ότι φαίνεται τους έπεισε να παίξουν επιτέλους άμυνα.  Δεν μιλάμε για καμία έξυπνη άμυνα με μπόλικες αλλαγές ή καμία δουλεμένη μορφή ζώνης, αλλά για μία απίστευτη πίεση στα man to man που λόγω αθλητικών και σωματικών προσόντων την ασκούν  καλύτερα από κάθε άλλον.  Άμεση συνέπεια τα πολλά λάθη(25 είχαμε, μέχρι σήμερα νόμιζα ότι ήταν αδύνατο αυτή η ομάδα να κάνει τόσα λάθη) και πόντοι στον αιφνιδιασμό. Από εκεί και πέρα έχουν και τον wade που σε κάθε αγώνα δίνει σίγουρους πόντους στην επίθεση, με πολύ καλά ποσοστά και χωρίς τραβηγμένες ενέργειες. Ένας τέτοιος παίκτης τους έλειπε στις προηγούμενες διοργανώσεις.

Σε αυτήν την άμυνα προσωπικές ενέργειες και τα απλά pick n roll που κάναμε το 2006 είναι καταδικάσμενα σε τάπες και κλεψίματα. Αυτό που χρειάζεται είναι γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας μέχρι να βγει μέσα από καποιο σύστημα ο ελεύθερος παίκτης και το ελεύθερο τρίποντο. Ομάδα που δεν θα έχει καλά ποσοστά στα τρίποντα δεν μπορεί να τους κερδίσει.

Οι αδυναμίες τους πάντως στην επίθεση παραμένουν. Η πληθώρα των αστεριών οδηγούν σε μπάσκετ αλάνας και κακές επιλογές. Μέχρι τώρα δεν έχουν κάνει κανένα καλό παιχνίδι επιθετικά και δεν νομίζω ότι το μπορούν γενικότερα, δεν υπάρχουν συστήματα, αλλά προσωπικές ενέργειες. Ευτυχώς που έχουν και τον wade. Σήμερα, παρά το κάκιστο παιχνίδι της εθνικής, είχαν 7/20 τρίποντα, 13/23 βολές και 16 λάθη! Εάν στην επίθεση δεν βραχυκλώναμε τόσο πολύ από την άμυνα τους, θα τους κοντράραμε.

Τέλος, το τουρνουά αρχίζει στα νοκ-αουτ παιχνίδια. Αυτό οι ευρωπαικές ομάδες το ξέρουν καλά, σε αντίθεση με τους αμερικανούς. Ευελπιστώ ότι στα νοκ-αουτ δεν υπάρχει περίπτωση να επαναλάβουμε τετοια εμφάνιση. Όπως και οι ισπανοί που δυσκολεύτηκαν από Γερμανία και Κίνα(!) θα ανεβάσουμε ταχύτητα(αυτό το κάναμε άλλωστε σε όλες τις προηγούμενες διοργανώσεις). Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιμετωπίσουν και οι ισπανοί το ματς με τους αμερικάνους. Περιμένω και αυτοί να κρύψουν πράγματα, αλλά γενικότερα εάν απέναντι στους αμερικανούς δεν κάνεις το ματς της ζωής σου(όπως εμείς το 2006), δεν πρόκειται να κερδίσεις.

Συμφωνώ. Ο Γλυνιαδάκης γιατί βγήκε και δεν ξαναμπήκε ούτε εγώ το κατάλαβα... μια χαρά έσπρωχνε ως τότε το παληκάρι...

Ελπίζω να κερδίσουμε την Κίνα για να αποφύγουμε τη Λιθουανία, αν και κακά τα ψέματα και με Αργεντινή δεν μπορούμε να μιλάμε άνετα για 4αδα. Είχα την ελπίδα να κερδίζαν σήμερα οι Κροάτες για να τους πετύχουμε στο χιαστί, αφού στα φιλικά δείχναμε να τους έχουμε πάρει τον αέρα.

Τεσπα, ας παίξουμε και ότι γίνει, σημασία έχει να παίζουμε καλά. Τα λάθη στην επίθεση μας δεν είναι μόνο απόρροια των αθλητικών προσόντων των Αμερικανών, αλλά έδειξαν και έλλειψη συγκέντρωσης. Εκεί χάθηκε το ματς γιατί μπόρεσαν και έτρεξαν και έβαλαν εύκολα καλάθια...

Γενικά το ματς ΗΠΑ - Ισπανία πιστεύω θα έχει πολύ ενδιαφέρον...

Αυτή την άμυνα την έπαιζαν ανέκαθεν οι αμερικάνοι. Μάλιστα η πρώτη dream team (του 92, με τα απίστευτα αστέρια) έκανε μεγαλύτερη εντύπωση για το λόγο ότι οι αντίπαλες ομάδες (έως και η τότε ευρωπαϊκή "dream team" Κροατία) δε μπορούσαν να περάσουν τη σέντρα. Τότε βέβαια υπερτερούσαν πολύ περισσότερο σε αθλητικά προσόντα, ενώ η άμυνα στην Ευρώπη ήταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Zone press, ομαδική άμυνα και αλληλοκάλυψη δεν έπαιξαν και ούτε θα παίξουν.

Ο Wade αν δεν κάνω κάποιο λάθος, ήταν και πρόπερσι. Παίκτες που πραγματικά δίνουν άλλη διάσταση είναι ο Kidd, o Williams και φυσικά ο Briant. Επίσης έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ οι (ίδιοι) ψηλοί τους, Bosh και Howard. Αν μπει και ο Boozer στο κλίμα, θα αποκτήσουν αρκετά καλή front line (πάντως όπως και να'χει είναι κομμάτι που υστερούν).

Η Αργεντινή που κατά πάσα πιθανότητα θα πετύχουμε στο χιαστί είναι καλύτερη ομάδα από τη δική μας (που θεωρώ ότι είναι πάνω κάτω λίγο καλύτερη από το επίπεδο των Κροατών). Το καλό της υπόθεσης είναι ότι δεν έχουν τα στοιχεία που μας πονάνε αφόρητα (μεγάλη πίεση στην άμυνα και γρήγορη επίθεση, όπως οι Ισπανοί). Αν καταφέρουμε και επιβάλλουμε εξοντωτικά γρήγορο ρυθμό κουράζοντας την πεντάδα των αστέρων, μπορούμε να ελπίζουμε. Αν το ματς πάει σε αργές επιθέσεις και χαμηλό σκορ, νομίζω ότι δεν έχουμε ελπίδα κόντρα σε παίκτες που μπορούν άνετα ο καθένας να βάλει 20 πόντους με οποιαδήποτε άμυνα (Τζινόμπιλι, Νοτσιόνι, Σκόλα, Ντελφίνο, να τους οργανώνει ο Πριτζιόνι).

Γενικότερα η εθνική μας είναι αρκετά κατώτερη από την αντίστοιχη του 2006 για διάφορους λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι δεν έχουμε καθόλου inside game και οι φόργουρντ μας (για τους ψηλούς ούτε λόγος) είναι αρκετά εκτός κλίματος. Η άμυνα μας παραμένει καλή, αλλά η ομάδα έχασε (πολύ φοβάμαι) το πνεύμα του νικητή και την ακλόνητη θέληση για νίκη, όσο πίσω κι αν βρίσκεται στο σκορ. Προσωπικά δε με έπεισε ούτε μία στιγμή ότι μπορεί να γυρίσει τα ματς με Ισπανία και ΗΠΑ. Είναι καλύτερες, δε λέω, αλλά οφείλαμε αν όντως έχουμε στόχο το μετάλλιο (εγώ σε καμία περίπτωση δε μας θεωρώ φαβορί) να τους κοντράραμε.

Προς το παρόν, νίκη με Αγκόλα, Κίνα, βελτίωση ρυθμού και ψυχολογίας, και βλέπουμε...Κι εγώ ήλπιζα για τους Κροάτες, αλλά μάλλον δεν ήξερα τι μου γίνεται (είδα το ματς με την Αργεντινή και έμαθα). Τουλάχιστον γλιτώνουμε τη Λιθουανία (είμαστε πολύ καλοί πελάτες τους).

Κοίτα, για να γλιτώσουμε τη Λιθουανία θέλουμε νίκη με την Κίνα... τα πράγματα ξεκαθάρισαν στον άλλο όμιλο και έτσι αν βγούμε 3οι παίζουμε με την Αργεντινή.
Σίγουρα είναι καλή ομάδα, αλλά έχει περάσει το στάδιο της σούπερ φόρμας της, ίσως και σιγά σιγά να κλείνει ο κύκλος της, σε σχέση με την ομάδα που είχε πριν 4 χρόνια ας πούμε. Πιστεύω ότι μπορούμε να τους πάρουμε, αν και οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες.

Τώρα γι' αυτό που λες για το πνεύμα νικητή... κι εγώ δεν ξέρω αν μπορούμε να γυρίσουμε ένα ματς. Μέχρι τώρα, όσα ματς νικήσαμε τα πήραμε για πλάκα (και σε φιλικά -πλην Βραζιλίας- και σε προ-Ολυμπιακό και στις 2 νίκες μας εδώ), ενώ στα δύο που χάσαμε ήταν με κάτω τα χέρια. Θέλω να πιστεύω ότι στα χιαστί θα είμαστε καλύτεροι (αν θυμάστε στο Μουντομπάσκετ στον όμιλο θα μπορούσαμε να είχαμε χάσει και στα 5 ματς και μετά κάναμε απίστευτα πράγματα με Κίνα, Γαλλία και ΗΠΑ).

Πάντως, για να κάνω και το off-topic μου, παρακολουθώντας μόνο τις 2 τελευταίες μέρες που επέστρεψα σπίτι μου συστηματικά τους Ολυμπιακούς, έχω να πω ότι οι παρουσιαστές είναι αισχροί για άλλη μια φορά. Τον κάθε άσχετο που είχαν, τον στείλανε να περιγράφει αγωνίσματα που είδε πρώτη φορά στη ζωή του. Ακόμα και το Γιώργο Μίνο είδαμε... Επίσης, ο Παπαπαπα και η παρέα του που όλη τη χρονιά έχουν κάνει την "Αθλητική Κυριακή" --> "Κυριακή των Γαυροβαζελοχανούμηδων", ξαφνικά τους βλέπεις να μιλάνε με Έλληνες πρωταθλητές όπως π.χ. το παληκάρι του κανό (ο Τσακμάκης) που βγήκε 7ος και να του λένε "παρότι δεν σε ξέρει πολύς κόσμος, πήγες πολύ καλά". Φυσικά ρε παπάρες δεν τους ξέρει ο κόσμος, αφού μόνο το αν θα δείξετε τα φιλικά προετοιμασίας του ΠΑΟ και τους ΟΣΦΠ σας ενδιαφέρει.

Επίσης, έχω ακούσεις τις απίστευτες βλακείες σε στίβο, κολύμβηση και στις περιλήψεις στα ΕΡΤ-Olympics. Ο Μάρκ Σπιτς έγινε Μάρκ Σπιντ (μάλλον επειδή κολυμπούσε γρήγορα), η Ντιμπάμπα που κέρδισε στα 10km γυναικών κάνοντας στο τελευταίο 400αρι 61'' ξαφνικά έκανε τόσο γρήγορο γύρο που ακόμα και πολλές αθλήτριες των 400m θα ζήλευαν (όταν οι χρόνοι εκεί είναι 51-52'') και φυσικά δεν γίνεται καν αναφορά στον μεγάλο Φελίξ Σάντσεθ, χρυσό Ολυμπικονίκη στην Αθήνα στα 400εμπόδια και αήττητο για χρόνια, ο οποίος κάνει 51.5'' και αποκλείεται στα προκριματικά...
Η ασχετοσύνη τους πάει σύννεφο, κουράστηκα πια. Φαντάζομαι αν κάποιος είναι φανατικός τους στίβου ή άλλου αγωνίσματος, θα έχει εντοπίσεις πολλές ακόμα χοντρές κοτσάνες.

Eπιτελους,οι ισπανοι να παρουν ενα μαθημα,χαιρομαι σαν να κερδιζει η εθνικη,τετοιο κομπλεξ μας εχουν δημιουργησει :D

Αν και δε συμμερίζομαι τη (δε θα δωσω χαρακτηρισμό) λογική σου, οι ισπανοί περνούν πολύύύ άσχημες ώρες :P

εγω παλι χαιρομαι να βλεπω την USA. ειναι πραγματικα απολαυστικοι οταν εχουν κεφια..

Επιτέλους ένας λογικός άνθρωπος. Εύγε vag , από δω και στο εξής και γω θα σε βάζω για μέλος του μήνα.

Ξεκολλάτε ρε κ απολαύστε το θέαμα ;)

Είναι απίστευτα δουλεμένος και έξυπνος ο τρόπος που οι Αμερικάνοι αντιμετωπίζουν τη ζώνη τους.

Γρήγορες πάσες, πέρασμα στο high post όσο πιο συχνά γίνεται, αιφνιδιασμοί και μερικά εύστοχα (ελεύθερα) τρίποντα, κουρέλι η ζώνη...

Ως μπασκετόφιλος που πραγματικά σιχαίνεται τη ζώνη, αυτό το παιχνίδι το απολαμβάνω όσο τίποτα...


ΥΓ. Η περίφημη ισπανική άμυνα κατάφερε σε ένα ημίχρονο να δεχτεί 61 πόντους! Πρέπει να'ναι ρεκόρ!

 :D


επισης, οφφ τοπικ, αλλα αυτος ο Τζαμαικα μποι, ο Μπολτ, χαλαρα τα εκανε τα 100 κατω απο 9.60..
αθληταρας απιστευτος! μακαρι να εχει κι αλλα να δωσει στο μελλον..

Κάτω από 9.70 έκανε... 9.69. Όντως τους έχει πολύ χαλαρά όλους, έχει τεράστιο διασκελισμό και έκανε εκπληκτική εκκίνηση.

Αλλά πλέον δεν μου κάνουν αίσθηση τα αγωνίσματα της ντόπας.

Παιδιά λόγια του εκφωνητή μετά από καλάθι του Kidd

:P

αυτά τα σκαμπίλια που ρίχνουνε στις μπάλες (για τάπα δλδ) είναι πολύ φοβερά ε?

Για δωσε,σε περιμενω(τρομοκρατημενος)

Τα πράγματα ξεκαθάρισαν σχετικά. Οι ΗΠΑ παίζουν με Αυστραλία (την ομάδα που τους ζόρισε πιο πολύ μέχρι τώρα, στο τελευταίο φιλικό πριν το τουρνουά όπου κέρδισαν μόνο με 9 πόντους), η Ισπανία με την Κροατία που πέρυσι τους νίκησε μέσα στο σπίτι τους στην εκπνοή, και η Λιθουανία και η Αργεντινή περιμένουν το μόνο ενδιαφέρον ματς της 5ης αγωνιστικής Ελλάδας-Κίνας για να δούνε. Προσωπικά πιστεύω ότι έστω και δύσκολα θα πάρουμε το ματς και θα πάμε στην αγκαλιά της Αργεντινής, το οποίο λογικά θα είναι και το πιο αμφίρροπο χιαστί ματς από τα 4 της 8άδας.

Για να δούμε βρε παιδιά... είμαι αισιόδοξος για το ματς με την Κίνα!

Η ποια ?? Οι Ισπανοι ειναι κατα βαση επιθετικη ομαδα, απλα η (σχετικη) επιθετικη αδυναμια της δικης μας εθνικης δημιουργησε την εντυπωση πως οι Ισπανοι εχουν καλη αμυνα

Παντως αυτο που δεν αντεχω με τους δημοσιογραφους στα θεματα της εθνικης μπασκετ ειναι πως οταν κερδιζουμε τα καφενεια (γερμανια, αγκολα, κινα κλπ) βλεπω παντου διθυραμβους, ενω οταν χανουμε απο ομαδες που ειναι καλυτερες (Ισπανια, ΗΠΑ) ακουω μονο δικαιολογιες πως βρεθηκαμε σε κακη βραδια ή δν είχε τοσο μεγαλη σημασία ο αγώνας κλπ..

Γιατι τετοια ασυλία στην εθνικη μπασκετ??

Οσο για τη Κινα δν προκειται να εχουμε προβλημα, θα ριξουμε 15-20 ποντους διαφορα, ακομα κ αν δν λειτουργησει καθολου η επιθεση



Νταξει το παληκαρι δν πιάνεται , στα τελευταια 30 μετρα είχε ανοιξει τα χερια κ πανηγύριζε
Αν δν εκοβε, θα κατεβαινε στο 9,60

Αντε να τον δουμε κ στα 200, το ρεκορ του Τζονσον κραταει εδω κ 12 χρονια

Ok.. παραδέχομαι απόλυτη αστοχία σε αυτά που προέβλεψα ..  :(

έτσι.. για να πω κι εγώ τον καημό μου.

Δεν έχεις δίκιο, νομίζω μπερδεύεις την Κροατία με την Ρωσία. Η Ρωσία κέρδισε τον τελικό στην εκπνοή (με το καλάθι του Χόλντεν που ως εκείνο το σουτ έσπαγε τα καλάθια) και πήρε το χρυσό στο ευρωμπάσκετ της Ισπανίας.

Κατά τα άλλα συμφωνώ, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου τη θέση στα ημιτελικά διεκδικούν 5 ομάδες. ΗΠΑ, Ισπανία (δε νομίζω να έχουν πρόβλημα) Λιθουανία, Αργεντινή και Ελλάδα. Περιθώρια για άλλες εκπλήξεις δε νομίζω να υπάρχουν.

Όσον αφορά την ισπανική άμυνα...Ναι, θεωρώ εξαιρετική την (περιφερειακή) άμυνα που καταφέρνει να βραχυκυκλώσει το παιχνίδι ομάδων που έχουν πλέι μέικερ επιπέδου Παπαλουκά και Διαμαντίδη. Η ζώνη τους είναι επίσης αρκετά καλή, και καταφέρνουν παρά το γρήγορο ρυθμό στην επίθεση τους να έχουν και γρήγορες επιστροφές. Ως το ματς με τους Αμερικάνους νόμιζα ότι είχαν βρει τη χρυσή τομή, αλλά μάλλον έπεσα πολύ έξω...

ΥΓ. Αφού οι αμερικάνοι δε σταμάτησαν στην ισπανική ζώνη, δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να τους σταματήσει. Ίσως τίποτα.

Καμία σχέση πάντως τα παιχνίδια των ΗΠΑ με Ελλάδα και Ισπανία εν συγκρίσει με τα προηγούμενα... ;)

Βασικά οι Αμερικανοί ήταν διαβολικά εύστοχοι.. το καλάθι ήταν σα βαρέλι. Αυτό βέβαια είναι σε αλληλεπίδραση με το αν θα σου μπουν τα πρώτα σουτ που καθορίζουν μετά τις διαστάσεις της ρακέτας.. ;)

Με τέτοια ευστοχία, καμία άμυνα δεν έχει τύχη.. (αφού αν το πας στο 1 on 1 θα σε &%^#*^% στις διεισδύσεις..)

Ναι, όμως η Κροατία είχε σπάσει το αήττητο της Ισπανίας επί 28 αγώνες στη πρώτη φάση των ομίλων (νομίζω 3η αγωνιστική) χωρίς βέβαια κάποια συνέπεια. Απλά ήταν μεγάλη έκπληξη, γιατί αν βρεθούν σε μέρα και τους μπουν τα σουτ, είναι πολύ επικίνδυνοι.


Πραγματικά έπαθα πλάκα. Είχαν πάνω από 50% στα τρίποντα. Ποιοι, αυτοί που στην Ιαπωνία έβγαζαν σε κάθε επίθεση ελεύθερο σουτ με το καταπληκτικό πάσσινγκ γκέιμ και σπάγανε τα καλάθια. Πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό το σουτ (σε αυτό το επίπεδο) είναι θέμα ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης. Εμάς τότε είχαν αρχίσει να μπαίνουν και κάναμε το καλύτερο επιθετικά ματς έβερ. Αυτοί φέτος είναι τόσο τσαμπουκαλεμένοι που ήταν εύστοχοι στα ματς που έπρεπε, ενώ με Αγκόλες κτλ. που ήταν χαλαροί, πάλι ήταν αρκετά άστοχοι.

Εγώ πάντως έχω την εντύπωση πως πάντα πάνω κάτω τόσο εύστοχοι είναι!

Ένα ακόμα κρίσιμο συστατικό του σουτ είναι κάτω από ποιες συνθήκες παίρνεις τη μπάλα πριν σουτάρεις και τι πίεση έχεις υποστεί προηγουμένως.

Στο ματς με την Ισπανία, αν εξαιρέσεις τα δύο τρίποντα του James (που είναι απίστευτος παίκτης αλλά όχι και ο καλύτερος σουτέρ), τα υπόλοιπα νομίζω ήταν από αυτά που πρέπει να μπουν. Ίσως κάποιοι παίκτες ήταν λίγο πιο εύστοχοι από το αναμενόμενο (ο Anthony ας πούμε, είχε τρία συνεχόμενα νομίζω), αλλά ήταν ελεύθερα σουτ.

Οι Αμερικάνοι είναι πολύ πιο διαβασμένοι φέτος, σουτάρουν με πιο καλές συνθήκες και με τους σωστούς παίκτες. Παραδείγματος χάρη, ο πρώτος σκόρερ (?) αυτού του τουρνουά, ο Wade, δεν έχει σουτάρει σχεδόν κανένα τρίποντο. Στο παιχνίδι με την εθνική μας πρόπερσι είχε αρκετά μακρινά σουτ (τα οποία και δεν έβαλε). Επίσης, η βελτίωση των ψηλών και της κυκλοφορίας αφήνει ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια για άνετα σουτ. Και νομίζω πως η τεράστια διαφορά τους φέτος είναι αυτή, η κυκλοφορία.

Με την Κίνα έγινε το αναμενόμενο, πέφτουμε με την Αργεντινή και ο Θεός βοηθός. Όπως και σε όλα τα ματς ως τώρα, αν επιβάλλουμε το ρυθμό μας κερδίζουμε άνετα (υποδεέστερες ομάδες βέβαια). Πιστεύω πως για να έχουμε τύχη με την (μάλλον καλύτερη από εμάς) Αργεντινή, πρέπει να τον επιβάλλουμε και εκεί. Με τη διαφορά ότι το ζον πρές - καμικάζι που παίζαμε σήμερα θα πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτικό, γιατί εκτός από την ικανότητα, οι αστέρες της αργεντινής έχουν και την ψυχραιμία να βάλουν τα ελεύθερα σουτ που θα προκύψουν. Μεγάλο ζητούμενο είναι και το τι άμυνα θα παίξουν αυτοί σε εμάς, και πόσο γρήγορο τέμπο θα καταφέρουμε να φτάσουμε στην επίθεση.


EDIT: Δύο ακόμα πράγματα για το σημερινό παιχνίδι. Ο Σπανούλης (επιτέλους) έκανε πολύ ισορροπημένο παιχνίδι, έβαλε τους πόντους του χωρίς λάθη και χωρίς κόστος στην οργάνωση. Εξαιρετικός. Το δεύτερο είναι ότι και πάλι εναντίον ζώνης (και τι ζώνης...) η αντίδραση μας δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Αν η Αργεντινή παίξει καλή ζώνη, θα καλύψει το αμυντικό της πρόβλημα (με τους λίγους παίκτες) και θα αποκτήσουμε ένα επιπλέον πρόβλημα εμείς, κατεβάζοντας παράλληλα το ρυθμό (δεύτερο πρόβλημα για μας).



ΥΓ. Είχες δίκιο για την Κροατία. Ήταν αρκετά κουφό ματς και φυσικά δεν είχε στοιχίσει στη συνέχεια. Ωστόσο, τους είχε στερήσει την πρώτη θέση στον όμιλο (αυτό δεν το θυμόμουν).

Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, αν το είχαν πάρει εκείνο το ματς ενδεχομένως εμείς να είχαμε πάει τελικό (αποκλείοντας τους Ρώσους) κι εκείνοι να είχαν πάρει τη διοργάνωση κερδίζοντας τους πελάτες τους :P

Μπα, με την Ελλαδα ειχαν 1/10 τριποντα

Συμφωνώ, και εμένα με αγχώνει η πίεσή μας σε όλο το γήπεδο γιατί αποδίδει 1-2 κλεψίματα και δίνει ψυχολογία, αλλά αρκετές φορές όταν την σπάσουν οι άλλοι, έχουν εύκολους πόντους. Και εντάξει, η άμυνά μας παραμένει ένα όπλο, δεν πέφτει κάποιο από κάποια στάνταρντς, αλλά και οι άλλοι παίζουν άμυνα. Νιώθω και εγώ ότι στη ζώνη κολλάμε κάπως, αν και μπορούμε να την σπάσουμε με σουτ.
Σήμερα όλοι ήταν καλοί, παίξαμε πολύ δυνατό πρώτο ημίχρονο και μετά απλά συντηρούσαμε τη διαφορά. Μου άρεσε που και όταν έβαλαν απανωτά 9 τρίποντα στο 2ο ημίχρονο, η διαφορά δεν έδειξε ότι μπορεί να πέσει κάτω από τους 10 πόντους (και δεν έπεσε - αν και η άμυνά των Κινέζων ήταν γενικώς για κλάμματα και σκοράραμε χωρίς πολύ κόπο).
Σπανούλης πολύ καλός, μου άρεσε ο Ζήσης και ο Μπουρούσης όποτε έμπαινε ένιωθα μια ασφάλεια...

Εγώ σήμερα έμαθα ότι οι Αμερικάνοι(σε όλα τα αθλήματα) ΔΕΝ ελέγχονται για αντι-ντόπινγκ από την WADA αλλά από έναν δικό τους -Αμερικάνικο- οργανισμό.

Επίσης όρος για να έρθουν να παίξουν στους ολυμπιακούς(στο μπάσκετ) οι Αμερικάνοι ήταν να μην ελεγχθούν για ντόπες.....Και συν τοις άλλοις κάναν προετοιμασία στην σούδα(ναι,στην στρατιωτική βάση στην κρήτη)....Άντε πάνε κάντους αντι-ντόπινγκ τέστ εκεί...

Δεν ξέρω αν διαδίδω urban legends,αλλά ο πατέρας μου ισχυρίζεται ότι τα άκουσε στην τηλεόραση χτες

Care for a coctail?

Εγώ έχω ακούσει ότι και οι κινέζοι δεν ελέγχονται από τη WADA. Λίγο τραβηγμένα ακούγονται αυτά.

Νομίζω υπάρχει δόση αλήθειας σε αυτό. Αν κάποιος ξέρει με σιγουριά, μπορεί να μας διαψεύσει.

Όμως, η νομοθεσία και οι έλεγχοι για τις απαγορευμένες ουσίες στο NBA είναι αρκετά διαφορετική από αυτή του υπόλοιπου κόσμου στο μπάσκετ. Εκεί οι έλεγχοι επικεντρώνονται στα ναρκωτικά, και για τα αναβολικά επικρατεί σιωπή.
Εκτός από τα σωματικά τους προσόντα, που δε μπορεί να οφείλονται αποκλειστικά στο ντόπινγκ, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που προκαλούν εντύπωση. Αυτά είναι ότι αντέχουν να βγάζουν μεγαλύτερα παιχνίδια (48 λεπτά έναντι 40), περισσότερα (έως και τρία τη βδομάδα, όταν οι "δικοί μας" παραπονιούνται για τα δύο), με διαρκείς πτήσεις ενδιάμεσα, και για περισσότερα χρόνια (λίγοι μη NBAers περνάνε τα 35, αρκετοί NBAers πλησιάζουν τα 40 παραμένοντας σε υψηλό επίπεδο). Βέβαια υπάρχει αντίλογος, ότι δεν έχουν το άγχος του πρωταθλητισμού και ότι το μπάσκετ εκεί είναι όντως (πρώτα απ' όλα) παιχνίδι και θέαμα, δεν ξέρω όμως αν αρκεί αυτό. Και επίσης δεν ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια ολόκληρη μπασκετική ήπειρο, όπου αυτοί που ξεχωρίζουν βρίσκονται πραγματικά σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Τέλος, η εισαγωγή των επαγγελματιών το 1992 έγινε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Ούτε οι παίκτες ήταν ιδιαίτερα ζεστοί στην ιδέα, ούτε οι ομάδες τους. Μπορεί να έγιναν όλα στο όνομα της "κλονισμένης αμερικανικής υπερηφάνειας", όμως η προσπάθεια να πειστούν οι παίκτες ήταν μεγάλη (και πολλές φορές ακόμα είναι). Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας, πολλά πράγματα (έλεγχος ντόπινγκ) ίσως να πήγαν περίπατο. Τώρα πια που το επίπεδο τους (ως ομάδα, όχι ως παίκτες) είναι κοντά σε αυτό του υπόλοιπου κόσμου και δεν έρχονται απλά για επίδειξη όπως παλαιότερα, ίσως κάποια πράγματα πρέπει να αναθεωρηθούν.

Τονίζω όμως ότι δεν είμαι 100% σίγουρος ότι όντως δεν περνάνε έλεγχο ντόπινγκ.

Πάντως, όσα κρούσματα απαγορευμένων ουσιών έχουμε στην Ευρώπη από αμερικανούς αθλητές, είναι συνήθως από χασίς. Δεν ξέρω αν σημαίνει κάτι αυτό.

++
Το άκουσα και εγώ αυτό χθές στην τηλεόραση. Μάλιστα ο δημοσιογράφος είπε πως με δήλωση τους οι Αμερικανοί αποκάλεσαν αποτυχημένο τον παγκόσμιο οργανισμό κατά του ντόπινγκ -δεν έχουν και άδικο  :-\- και τόνισαν πως θα πρέπει να βελτιωθεί πριν ενταχθούν και οι ίδιοι στην WADA... :???:

Ναι, οι Αμερικάνοι δεν είναι στην WADA και κανένας αθλητής τους δεν ελέγχεται από αυτήν...

Και προφανώς μέρος των περίφημων αθλητικών προσόντων των NBAers δεν είναι απολύτως φυσικό...

Για το ότι δεν πέρασαν έλεγχο δεν ξέρω, σίγουρα δεν είχαν περάσει κανέναν στην Αθήνα. Δεν άκουσα κάτι φέτος.

Πάντως, σε σχετική συζήτηση χθες για τους κολυμβητές με άτομο που είναι στον χώρο της έρευνας στα φάρμακα και τη βιολογία, μου είπε ότι είναι αρκετά απλό με γονιδιακή επέμβαση να επιτευχθεί αύξηση της μυϊκής μάζας χωρίς να είναι ανιχνεύσιμη. Ενώ και παλαιότερα είχα ακούσει ότι οι έλεγχοι είναι περίπου 2-3 χρόνια πίσω σε σχέση με το τι παίρνουν οι παγκόσμιοι πρωταθλητές, ίσως και όχι τόσο τυχαία.

Το συμπέρασμα από όλη την ιστορία είναι ότι στην Ελλάδα, είμαστε πίσω και στις ντόπες!! :P

Αν και έχουμε ξεφύγει λίγο απο το θέμα μπάσκετ να επισημάνω απλός ότι το αναβολικό μ3 με το οποίο πιάστηκαν ντοπέ όλοι οι έλληνες αθλητές ήταν μη ανηχνεύσιμο μέχρι πρότινος επειδή είναι πολύ παλιό, είχε σταματήσει πλέον να χρησιμοποιήται και είχε αφαιρεθεί για λόγους οικονομίας χρόνου και απο τα αντι-ντόπινγκ τεστ..  :o :o Τελικά είμαστε πολύ πίσω ακόμα και στο ντόπινγκ... (Τα παραπάνω προέρχονται απο δημοσίευμα της Καθημερινής)

Τους έλεγε ο Τζέκος να αγοράζουν τα καλά, τα ακριβά, που δεν πιάνονται, αλλά αυτοί...φτηνοδουλειές...

Στατιστική ανάλυση του Ελλάδα-Αργεντινή
http://sport24.gr/html/ent/643/ent.248643.asp (http://sport24.gr/html/ent/643/ent.248643.asp)

Δεν είναι και πολύ αξιόπιστη η ανάλυση, όταν οι μεν έχουμε παίξει με Ισπανία και ΗΠΑ, οι δε έχουν παίξει μόνο με μία ομάδα τέτοιου επιπέδου και αν (Λιθουανία), την οποία πιστεύω πως αν πετύχαιναν αργότερα και όχι στην πρεμιέρα, θα την κέρδιζαν.

Κατά τα άλλα, μου κάνει εντύπωση η ευστοχία του Γλυνιαδάκη στις βολές (γενικώς μου κάνει εντύπωση η συνολική απόδοση του) και τα κάμποσα λάθη του Διαμαντίδη (είναι αρκετά  εκτός φόρμας ως τώρα κατά τη γνώμη μου). Σοβαρό ενδεχόμενο σήμερα να αναλάβει την άμυνα στον Τζινόμπιλι, που ίσως είναι το βαρόμετρο του ματς. Νομίζω ότι στο καλό μαν του μαν θα κριθεί η άμυνα μας, καθώς εκτεταμένη αλληλοκάλυψη και ζον πρες θα δημιουργήσουν μεγάλα κενά για να μην τα εκμεταλλευτεί η Αργεντινή.

Μπορούμε επίσης να εξαντλήσουμε και τον Σκόλα (με φάουλ και "ξύλο"), γιατί μπορεί να είναι ο καλύτερος ψηλός της διοργάνωσης, αλλά μετά από αυτόν το χάος (ο καλούτσικος Ομπέρτο, ο Νοτσιόνι πιο πολύ είναι τριάρι). Για την τριάδα των γκάρντ (Πριτζιόνι, Τζινόμπιλι, Ντελφίνο) δεν ξέρω τι περιθώρια έχουμε.

Το ματς χαθηκε σε μια αδυναμία που φάνηκε από την αρχή του τουρνουά,
αδυναμία που είχε αρχίσει να φαίνεται και από το τελευταίο ευρωπαικό.
Αυτό που έλειπε από τη χρυσή ομαδα του Γιούρο είναι το πάθος, αυτοπεποιθηση,
ή αλλιώς το πνεύμα του νικητή.
Έβλεπες την τότε ομάδα μόλις έμπαινε στο γήπεδο να να λέει θα σε κερδίσω!
Και το έκανε, ακόμη και με τις ΗΠΑ, που απλώς τους... ξέσκισε.

Στα τελευταία 2 χρόνια όμως τους βλέπεις ότι παίζουν σα να φοβούνται κάτι.
Ειναι ο αντίπαλος; Είναι το ψυχολογικό βάρος του να αποδείξουν ότι μπορούν;
Το θέμα είναι ότι χωρίς νοοτροπία νικητή είσαι χαμένος

Ενώ ως ομάδα δεν έχουμε το μεγάλο επθετικό ταλέντο που έχουν οι υπόλοιπες ανταγωνίστριες ομάδες,στα τελευταία 2 τουρνουά απωλέσαμε και το μεγάλο μας όπλο που ήταν η αμυντική μας λειτουργία.Βέβαια δεν είναι όλες οι ομάδες Γαλλία και Ισπανία και δεν γίνεται να κερδίζεις τζογαδόρικα στα τελευταία δευτερόλεπτα σε όλα τα ματς.Η άμυνα μας ήταν αποτελεσματική μόνο εναντίον αντιπάλων που είχαν πρόβλημα στο κατέβασμα της μπάλας και έτσι κάναμε πολλά κλεψίματα. Αν ξαναδείτε το χτεσινό ματς θα δείτε ότι η πίεση μας στο κατέβασμα της μπάλας ήταν μηδενική, ενώ ο σχεδιασμός των επιθέσεων μας τουλάχιστον ανύπαρκτος.....

Εγώ διέκρινα μία κούραση... δεν εξηγούνται διαφορετικά τα τόσα λάθη από παίκτες που δεν μας έχουν συνηθίσει...

Από την πρώτη περίοδο χτυπιόμουν και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δεν παίζουν την άμυνα της ζωής τους σε αυτό το παιχνίδι που ήταν νοκ άουτ...

Δεν έτρεξαν... αυτό ήταν το λάθος τους... ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έτρεξαν στο αιφνιδιασμό, αφού η αργεντινή ήταν εμφανώς πολύ πιο αργή... δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην άμυνα περίμεναν να στηθούν οι αντίπαλοι (οργανωμένη επίθεση) και δεν πίεσαν να τους βγάλουν από τα νερά τους, να μην καταλήξει η μπάλα εκεί που πρέπει...

Ή ήταν αρκετά κουρασμένοι για να τρέξουν ή η αργεντινή κατάφερε να μας παρασύρει στους ρυθμούς του μπάσκετ που παιζόταν πριν από 15 χρόνια στην ευρώπη... το αργοκίνητο ευρωπαϊκό μπάσκετ με τις στημένες επιθέσεις.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη το ματς το είχαν τα παιδιά, αλλά έπρεπε να το καθαρίσουν από την αρχή! Και το έλεγα από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, όχι εκ των υστέρων... περίμενα μετά την πρώτη περίοδο ο Δράκος να τους στήσει για γρήγορο επιθετικό παιχνίδι και να κάνει την διαφορά που χρειαζόταν...

Τελικά η γνώμη μου είναι ότι είμασταν πολύ κουρασμένοι - δεν καταφέραμε σε αυτήν την διοργάνωση να δούμε και τους 12 να προσφέρουν το ίδιο και κάποιοι από αυτούς κουράστηκαν!

Όπως και να 'χει... εμένα με έχουν κερδίσει με το παιχνίδι τους... έχουν ξυπνήσει το μπάσκετ στην Ελλάδα και γι' αυτό η καλύτερη ομάδα για 'μένα είναι αυτή!

Μπράβο στα παιδιά... θα δούμε και καλύτερες επιδόσεις στο άμεσο μέλλον! ;) 

Μάλλον όμως με άλλον προπονητή γιατί ο ΠΑΟ έχει κινήσει γη και ουρανό για να φύγει ο Γιαννάκης από την εθνική..

Mακάρι.... :)

Κι εγώ έτσι λέω...Αρκετά έχει δηλητηριαστεί το κλίμα στην ομάδα...

Γιατί ρε παιδιά... τι σας έχει κάνει ο Γιαννάκης?

Όταν μπαίνουν συλλογικά και παραγοντικά συμφέροντα στη μέση χαλάει η καλή συνταγή...

Είναι δύσκολο να κάθεσαι να αναλύεις μια ήττα με καθαρό μυαλό, ειδικά όταν αυτή έχει προέλθει με ένα χαμένο σουτ στην τελευταία φάση.  Δεν είμαι σίγουρος αν μπορούσαμε να τρέξουμε παραπάνω ή να καθαρίσουμε το ματς νωρίτερα όπως λέχθηκε παραπάνω (μην ξεχνάτε και με ποιους παίζαμε), αλλά εγώ είδα τα εξής:

1) Ο Σκόλα έφαγε πολύ ξύλο από τους ψηλούς μας και εκτός από μία αδράνεια που κάρφωσε, μετά το πρώτο 10λεπτο δεν πρέπει να έβαλε πάνω από 4 πόντους. Αντίστοιχα και οι άλλοι ψηλοί δεν μας πλήγωσαν, ενώ πήραμε σκορ από Τσαρτσαρή, Μπουρούση και Φώτση (ντάξει, αυτός κυρίως σαν περιφερειακός με τα σουτ) με υψηλά ποσοστά ευστοχίας.

2) Η περιφέρειά μας, σε αυτό το τουρνουά με απογοήτευσε. Με εξαίρεση το σκοράρισμα του Σπανούλη και κάποιες εκλάμψεις των υπολοίπων, νομίζω ότι ήταν το βασικό μας πρόβλημα. Η προσπάθεια να παίξει η ομάδα "γρήγορα, αλλά όχι βιαστικά" όπως έλεγε ο Γιαννάκης από την αρχή της προετοιμασίας, δυστυχώς απέτυχε. Μεγάλη κίνηση της μπάλας στην επίθεση δεν είδαμε (πάλι στατικοί ήμαστε αν και λιγότερο προβλέψιμοι από πέρυσι), ενώ πολλές φορές από την ταχύτητα πουλήσαμε την μπάλα. Δεν πίστευα στα μάτια μου χθες όταν ο απίστευτος Σπανούλης του 1ου ημιχρόνου έκανε 6 σερί λάθη (και ένα αργότερα) στην αρχή της 3ης περιόδου (και άργησε χαρακτηριστικά να τον αποσύρει ο Γιαννάκης).

3) Δυστυχώς χθες παίξαμε 8 εναντίον 8. Το πλεονέκτημά μας, όπως είχε διατυπωθεί, με τους 12 ετοιμοπόλεμους παίχτες, δεν το είδαμε ποτέ, αφού Γλυνιαδάκης και Πρίντεζης δεν πάτησαν παρκέ, ο Πελεκάνος είχε συμβολική συμμετοχή ενώ ο Σόφο έπαιξε κοντά στο 5λεπτο νομίζω.

4) Η ευστοχία των Αργεντίνων δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Είναι δεινοί σουτερ και το ξέραμε. Βάλανε και μεγάλα καλάθια, αλλά θεωρώ ότι τα πιο πολλά ήταν ελεύθερα σουτ, που δεν επιτρέπεται να δίνεις στον αντίπαλο. Χαρακτηριστική είναι μια φάση που ο Παπαλουκάς κολλάει στο σκριν και τρώμε τρίποντο από τον Τζινόμπιλι (νομίζω) και το άλλο που ο σταρ των Σπερς εκτελεί χαλαρά, έχοντας για 3 δευτερόλεπτα ελεύθερο πεδίο.

5) Συνολικό σχόλιο: Ακόμα και με τα λάθη και την ευστοχία των Αργεντίνων, θεωρώ ότι το ματς χάθηκε στις λεπτομέρειες. Ήταν κρίμα που δεν είχαμε την απαραίτητη συγκέντρωση να τελειώσουμε κάποιες φάσεις (με Φώτση και Βασιλόπουλο εύκολα καλάθια - ειδικά το 2ο αντί να πάμε στο +1 πήγαμε σε 30'' στο -7). Και το τελευταίο σουτ του Σπανούλη, ακόμα και αν έμπαινε, θα είχαν άλλα 5 τουλάχιστον δευτερόλεπτα να απαντήσουν, θεωρώ δηλαδή ότι έγινε πολύ βιαστικά.

Δε συμφωνώ ότι η ομάδα δεν έχει το πνεύμα νικητή, απλά οι Αργεντίνοι είχαν μεγαλύτερες (ατομικά) προσωπικότητες στο ρόστερ. Δυστυχώς, δεν είχαμε παίξει κάποιο τέτοιο οριακό ματς φέτος ούτε στα φιλικά (όπως είχα γράψει και προχθές), ενώ και η φανταστική άμυνα κτλ. είναι περισσότερο επινόηση των δημοσιογράφων. Η άμυνά μας φέτος θεωρώ ότι ήταν χειρότερη γιατί ρίσκαρε υπερβολικά, ακόμα και σε φάσεις που δεν δικαιολογούνταν να το κάνει, ίσως και να κούραζε χωρίς λόγο τους παίχτες (αν και χθες δεν έφταιξε αυτό αλλά η υπεροχή τους στο 1 εναντίον 1).

Γεια χαρά σε όλους!
Η αλήθεια είναι ότι το φανταζόμουν πολύ διαφορετικό το blog μετά τον προημιτελικό.. Τελικά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περιμέναμε κι εμείς κι εσείς, αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Ακούγεται κοινότυπο αυτό που λέω, αλλά δεν γίνεται πάντα να κερδίζεις με τον ίδιο τρόπο.
 


Τα καταφέραμε στο Βελιγράδι με την Γαλλία, τα καταφέραμε στην Ιαπωνία με την Αυστραλία, τα καταφέραμε και στη Μαδρίτη με την Κροατία και τη Σλοβενία, ενώ όταν σηκώθηκε για τρίποντο ο Βασίλης ήμασταν βέβαιοι ότι θα τα καταφέρναμε ακόμα μια φορά…
 
Δυστυχώς το σουτ βρήκε στεφάνι και τώρα ετοιμάζουμε βαλίτσες για Ελλάδα πολύ νωρίτερα απ’ ότι θέλαμε. Η γνώμη μου είναι πάντως, ότι ο προημιτελικός δεν κρίθηκε στο τελευταίο σουτ. Είναι η πρώτη φορά την τελευταία πενταετία, που η Εθνική χάνει έναν αγώνα από μια χειρότερη ομάδα κι αυτό είναι που μας πονάει περισσότερο.
 
Εμείς ήμασταν νευρικοί, χάσαμε τη συγκέντρωσή μας, κάναμε εύκολα λάθη και παράλληλα η Αργεντινή έβαλε περίπου 10 απίστευτα καλάθια, από αυτά που δεν μπαίνουν κάθε μέρα. Κι όμως, παρά το γεγονός ότι δεν πιάσαμε σπουδαία απόδοση, χάσαμε την πρόκριση στο τελευταίο σουτ. Βιώσαμε κι εμείς την ανάποδη  πλευρά του νομίσματος για πρώτη φορά και αυτός μας έχει στεναχωρήσει όλους. Νομίζω ότι και οι ίδιοι οι Αργεντίνοι ξέρουν ότι απέκλεισαν μια καλύτερη ομάδα και γι αυτό αντέδρασαν έτσι μετά το τέλος του αγώνα. Σαφώς και πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα με παίκτες – ηγέτες, όμως το επαναλαμβάνω, η Εθνική μας ήταν καλύτερη σε όλους τους τομείς. Ο Τζινόμπιλι και ο Ντελφίνο έβαλαν κάποια σουτ εκτός…  λογικής και μπράβο τους, γιατί αυτή τους η ικανότητα τους κάνει τόσο σπουδαίους παίκτες. Εμείς, για μια ακόμη φορά, τα δώσαμε όλα και αυτό μας κάνει περήφανους, αλλά νομίζω ότι είχαμε τις ευκαιρίες  να «καθαρίσουμε» το συγκεκριμένο ματς πολύ νωρίτερα.
 
Στον ημιτελικό του 2005, οι Γάλλοι ήταν πέντε κλάσεις καλύτεροι από εμάς σε όλο τον αγώνα κι όμως στο τέλος εμείς πανηγυρίζαμε. Τώρα συνέβη το αντίθετο. Δεν πειράζει ή μάλλον πειράζει, αλλά συνεχίζουμε! Η μεγάλη ομάδα δείχνει πόσο πραγματικά μεγάλη είναι από τον τρόπο που διαχειρίζεται τις ήττες της. Στις νίκες, όλοι είναι χαρούμενοι και αισιόδοξοι. Στην αποτυχία είναι που πρέπει να σηκώσεις το κεφάλι και να προχωρήσεις μπροστά. Αυτό θα κάνουμε κι εμείς!
 
Το χτεσινό βράδυ ήταν κάπως μοναχικό για όλους μας. Ο καθένας από εμάς προσπάθησε να καταλάβει τι έφταιξε και η ομάδα αποκλείστηκε από την τετράδα. Το κλίμα πάντως δεν αλλάζει. Είμαστε ενωμένοι και συνεχίζουμε μαζί. Και στα καλά και στα άσχημα.
Η 5η θέση είναι αποτυχία. Δεν πρέπει να κρυβόμαστε. Είχαμε ως στόχο το μετάλλιο και είμαι πεπεισμένος ότι μπορούσαμε να το κατακτήσουμε και να πανηγυρίζουμε μια ακόμη μεγάλη επιτυχία του ελληνικού μπάσκετ. Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα θέλαμε κι έτσι σήμερα επιστρέφουμε στην Ελλάδα.
από το blog του Nίκου Ζήση

http://superbasket.gr/zisis/?p=38 (http://superbasket.gr/zisis/?p=38)

Ωραία ανάληση Alex, well worded n put.

Thumbs up ^yue^

Τρίτος συνεχόμενος τελικός για την Ισπανία. Πέρασε οριακά από τη Λιθουανία (που έκανε πάρα πολλά λάθη), χωρίς τον Καλντερόν όμως. Ειδικά έτσι βέβαια δεν έχει καμία τύχη στον τελικό (κατά πάσα πιθανότητα με τους αμερικάνους).

Κατά την ταπεινή μου γνώμη είχε ένα σχετικό σπρώξιμο από τη διαιτησία. Μπορεί το κυριότερο μέρος του να ήταν στο πρώτο ημίχρονο (ώστε να μην είναι τόσο κρίσιμο), όπως τα πάρα πολλά και αδικαιολόγητα φάουλ που χρεώθηκαν οι Λιθουανοί ψηλοί (νομίζω μπήκαν όλοι στο δεύτερο ημίχρονο με 3) στοίχισαν στο τέλος.

Καταπληκτικοί οι Ρούντι Φερνάντεζ, Γκασόλ, Λαβρίνοβιτς και Γιαβτόκας. Αρκετά κακοί ο Γιασικεβίτσιους και ο Σισκάουσκας...


ΥΓ. Υπάρχει τεράστια αδιαφορία για τα ημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων, από τη στιγμή που δεν προκρίθηκε η Ελλάδα. Δυσκολεύτηκα πολύ ακόμα και να βρω τις ώρες των αγώνων σε διάφορα site ή στο πρόγραμμα της τηλεόρασης.
Εκτός από τους "Ελλαδάρα - ομαδάρα" υπάρχουν και άνθρωποι που αγαπάνε γενικότερα το μπάσκετ. Αν ποτέ θέλουν να αποκτήσουν αναγνώστες φιλάθλους και όχι οπαδούς, θα πρέπει να αλλάξουν μυαλά. Αλλά στην Ελλάδα είμαστε, δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες.

Όλα τα προγράμματα μπορείς να τα βρεις στην :

http://en.beijing2008.cn/

Την επιθυμία του να παραμείνει στον πάγκο της Εθνικής μας ομάδας εξέφρασε ο Παναγιώτης Γιαννάκης. «Είμαι στρατιώτης της Εθνικής, θέλω να μείνω, αλλά αυτό δεν εξαρτάται από εμένα», δήλωσε ο ομοσπονδιακός τεχνικός κατά την άφιξη του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στο «Ελ. Βενιζέλος» από το Πεκίνο. Παράλληλα, ο «Δράκος» επεσήμανε πως έμεινε ευχαριστημένος από την εμφάνιση που πραγματοποίησαν οι διεθνείς μας στο Ολυμπιακό τουρνουά μπάσκετ.

«Είμαι στρατιώτης της Εθνικής»

«Είμαι ένας στρατιώτης της Εθνικής. Θέλω να μείνω αλλά αυτό δεν εξαρτάται από μένα. Πρέπει να συζητήσω με κάποιους ανθρώπους. Στο παιχνίδι με την Αργεντινή, σταματήσαμε το ρυθμό τους αλλά κάποιοι παίκτες ξεπέρασαν το ταλέντο τους. Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την παρουσία της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, είχαμε ομάδες σχεδόν σε όλα τα αθλήματα. Για μένα η προσπάθεια της Εθνικής δεν τελειώνει εδώ, έχει πολλά να δώσει ακόμη αυτή η ομάδα», είπε ο Γιαννάκης.

http://www.sportdog.gr/new/article.aspx?id=73486 (http://www.sportdog.gr/new/article.aspx?id=73486)

Χρυσό όμως μόνο στο ντόπινγκ πήραμε... ;D ;D ;D

Πράγματι, αν και βρήκα τις ώρες των αγώνων, μπορώ να πω ότι θάφτηκε το μπάσκετ μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής.

Σήμερα έγιναν δύο μεγάλοι ημιτελικοί, ειδικά ο πρώτος. Ήταν ένα δυνατό ματς, με αρκετό θέαμα κυρίως από την Ισπανία, αλλά και με πολλά λάθη. Τελικά κρίθηκε στο φόρτωμα με φάουλ των Λιθουανών που δεν άντεξαν στο τέλος, αφού ο μόνος τρόπος που απειλούσαν ήταν τα τρίποντα...
Οι Ισπανοί προκρίθηκαν χωρίς Καλντερόν, με... μισό Γκασόλ (τραυματίας αλλά έκανε φοβερά πράγματα) και τον Ναβάρο ωσεί παρόντα για άλλο ένα ματς στο τουρνουά. Προσωπικά, αν και ήθελα πρόκριση της Λιθουανίας, δε με έπεισε σε κανένα σημείο ότι θα πάρει το ματς. Μάλλον έχει χειρότερη ομάδα από τις προηγούμενες διοργανώσεις.

Στο 2ο ημιτελικό, με το σοκ από τον τραυματισμό του Τζινόμπιλι κινδύνεψε να τελειώσει το ματς από το... πρώτο δεκάλεπτο! Οι Αμερικανοί προηγήθηκαν με 21 πόντους και 30-11 στην πρώτη περίοδο, αλλά το γύρισαν οι Αργεντίνοι στο -6 λίγο πριν λήξει το ημόχρονο, παίζοντας ζώνη. Δεν άντεξαν στο 2ο αφού δεν είχαν αρκετές λύσεις, αλλά ήταν αξιοπρεπέστατοι, κρατώντας τη διαφορά κάτω από τους 20 πόντους.

Γενικά, πιστεύω αν ήταν η Ελλάδα στη θέση της Αργεντινής, θα ζόριζε παραπάνω την Αμερική, όπως έπαιξε σήμερα τουλάχιστον. Δε θα είχαμε παίχτες όπως ο Σκόλα που έκανε το απίστευτο ματς ή ο Νοτσιόνι, αλλά ήταν αρκετά άστοχοι και όχι ιδιαίτερα συγκεντρωμένοι. Πιστεύω και οι Ισπανοί θα τους ζορίσουν στον τελικό, αν είναι πλήρεις και δεν τους φύγει το ματς νωρίς.

Συμφωνώ απόλυτα για την Αργεντινή. Ήταν όχι μόνο αξιοπρεπέστατη, συγκινητική θα έλεγα. Βέβαια ακόμη κι αν ήταν πλήρης (έπαιζε δηλαδή ο Τζινόμπιλι), δεν είναι σίγουρο ότι θα χτυπούσαν το ματς περισσότερο, γιατί ήταν φανερό ότι οι Αμερικάνοι άφησαν το γκάζι (ίσως ήταν το πρώτο παιχνίδι στη διοργάνωση που έκαναν κάτι τέτοιο).

Για να κερδίσεις αυτή την ομάδα (ειδικά φέτος) πρέπει να τους τρελάνεις στα τρίποντα, να κλονίσεις την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ώστε να χάνουν αυτοί τα δικά τους σουτ και να μην κάνεις λάθη από την πιεστική τους άμυνα, αντίθετα να τη χτυπάς με κοντινά καλάθια -άλλο ένα πλήγμα στην αυτοπεποίθηση τους. Ως τώρα κανείς δεν το έχει καταφέρει αυτό. Πιστεύω ούτε η Ισπανία θα το καταφέρει, αν παίξει και χωρίς τον Καλντερόν δεν έχει καμία τύχη. Οι άλλοι πλέι μέικερ τους είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτριοι, ούτε με τους δικούς μας γκαρντ θα τα έβγαζαν πέρα - με τους Αμερικάνους θα χάσουν τα αυγά και τα καλάθια. Σήμερα άντεξαν κάπως επειδή οι Λιθουανοί δεν έχουν και την καλύτερη περιφερειακή άμυνα του κόσμου, με τον Καλντερόν (για μένα είναι το Α και το Ω της ομάδας) θα είχαν νομίζω σαφές προβάδισμα.

Πάντως διαφωνώ ότι η Λιθουανία έχε χειρότερη ομάδα από τις προηγούμενες διοργανώσεις. Φέτος έχει και πληρότητα, και σταθερότητα. Επίσης, αν δεν κάνω λάθος, είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που η Λιθουανία δεν είχε απουσίες σημαντικών παικτών (τα προηγούμενα χρόνια χρόνια όλο και κάποιοι έλειπαν). Ο μόνος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Ματσιγιάουσκας, αλλά αυτός εδώ και 2 χρόνια δεν παίζει καν μπάσκετ...Σήμερα την έφαγαν τα πολλά λάθη και η έλλειψη καθαρού μυαλού (απαράδεκτο για παίκτες με τόση εμπειρία), καθώς και τα φάουλ (αν και σ' αυτό δε φταίνε). Είχαν την τύχη να πετύχουν την Ισπανία πολύ "μπόσικη" και δεν το εκμεταλλεύτηκαν.

Αυτος που τους λειπει περα απο τον Arvydas(Macas) ειναι ο Ilgauskas(7.3'/2.21m),θα η8ελα  καποια στιγμη να κατεβαινε να δουμε ολοκληρη την ομαδα... αλλα μπα

ενιγουει κατανταει αστειο να βλεπω τον wade (πχ) να πηδαει και να παιρνει τα ριμπαουντ απο τους σεντερ των αλλων ε8νικων ομαδων η τον Ηοward να φτανει με αλμα το πανω μερος της μπασκετας, εχουν ξεφυγει απο τα ορια του ρεαλιστικου, τουμπανα ολοι τους(και δεν εννοω τους μυς :P)

Εκείνος ο Σονγκάιλα τι απέγινε?
Ο Κλέιζα ήταν πολύ μέτριος σήμερα. Δε με έπεισε η Λιθουανία γιατί δεν είδα να έχει κανέναν περιφερειακό μετά τον Γιασικεβίτσιους και τον Καουκένας. Τρίποντα βάζουν ακόμα και οι ψηλοί τους, αλλά δεν μπορείς να βγάλεις διοργάνωση με 2 guards. Ο Μάτσας στις καλές του είχε σίγουρα θέση στο ρόστερ.
Καλά, ο Ιλγκάουσκας σιγά μην παίξει ποτέ Εθνική.

Θα ήθελα πάντως να είχαμε παίξει ένα ματς φέτος με τη Λιθουανία που μας έχει σχετικά πελάτες, έστω και έναν μικρό τελικό πάλι...

E βεβαια στις μλκιες παντα πρωτοι και με διαφορα

Songaila, 2 φορές και κάτι ο Φώτσης να ούμε, τραυματίας.

Ψάχνω μπλούζα του, Λιθουανίας φυσικά, όχι Wizards και πίπες.

...ενω εγω ειμαι ακομα μπακουρι..?



a_

O wade ειναι πορνοστάρ??

Παρατράβηξε αυτό το αστειάκι...Λες και όλος ο στίβος είναι καθαρός και μόνο οι έλληνες αθλητές (που πιάστηκαν) ντοπάρονται...Τι άλλο θ' ακούσουμε...

Όσο για τον Wade, ως εκεί πηδούσε και πρόπερσι. Τότε μάλλον δε μας πείραζε αν ντοπάρονται...

Ο Howard τα ίδια χαρακτηριστικά είχε και πριν από δύο χρόνια. Αλλά οι δικοί μας ψηλοί τον είχαν σβήσει (και τον Bosh μαζί)

Νομίζω ότι αν όντως ντοπάρονται οι αμερικάνοι (σ.σ. περισσότερο από τους Ευρωπαίους), αυτό δε μπορεί να αποτελεί δικαιολογία. Ειδικά αν τη διαφορά φέτος την κάνουν ο Kobe, o Kidd, o Williams, τα εύστοχα τρίποντα του Carmelo και ο οργανωμένος (με το αμερικάνικο στιλ πάντα...) τρόπος επίθεσης. Δε νομίζω κάτι από αυτά που κάνουν τη διαφορά να έχουν σχέση με υπεράνθρωπες δυνάμεις. Ειδικά από παίκτες που οι περισσότεροι παίζουν 15 λεπτά σε κάθε ματς.

ΥΓ. Οι προπονήσεις στο NBA είμαι σίγουρος ότι όσον αφορά την τακτική θα είναι πολύ άνετες και ξεκούραστες (γενικώς δεν πρέπει να είναι πολύ εντατικές). Αυτό αφήνει μεγάλο απόθεμα χρόνου και ενέργειας ώστε ο κάθε παίκτης να κάνει ατομικές προπονήσεις και να ασχοληθεί με το να δυναμώσει το σώμα του. Στην Ευρώπη με τις εξαντλητικές ομαδικές προπονήσεις καθημερινά δε νομίζω να υπάρχει αυτό το περιθώριο. Ο καθένας διαλέγει τι μπάσκετ θέλει (και μπορεί) να παίξει.

Καλα ειναι δυνατόν να έχεις και αμφιβολία όταν στο nba είναι γεγονός το ότι δεν υπάρχει ντόπινκ κοντρόλ παρα μόνο για χασίς/κοκαίνη;

Πραγματικά σιχαίνομαι το μπάσκετ της εθνικής τους. Το έχουν κάνει ένα άθλημα που βασίζεται σε κινούμενες ντουλάπες.

Οι πιθανότητες είναι  υπέρ αυτού που λες, όμως είναι δυνατόν να έχω αμφιβολίες.



Όσο για το αν σου αρέσει ο τρόπος που παίζουν...Γούστα είναι αυτά.

Εμένα πάντως με εντυπωσίασε ο τρόπος που διέλυσαν την ισπανική ζώνη. Δίδαξαν πολλά πράγματα εκείνη τη μέρα. Και μακάρι όλες οι ντουλάπες να μπορούσαν να κινηθούν όπως ο James.

Xμ, ναι διέλυσαν την ισπανική ζώνη, και τα βρήκαν ψιλοσκούρα χθες με την αργεντινικη ζώνη. Αν δεν πάθαιναν το πατατράκ οι Αργεντίνοι στην 1η περίοδο λόγω απουσίας μανού δύσκολα θα ξέφευγαν οι αμερικάνοι.
Πιστεύω θα τους κοντράραμε περισσότερο εμείς γιατί πολύ απλά είχουμε 12 παίκτες και όχι 7.Μετα χριστόν προφήτης βέβαια, νομίζω πως ήταν λάθος το να μην κληθεί ο κακιούζης (ούτε καν στην προετοιμασία!) και μεγάλη απουσία και τα κάκαλα του ντικούδη.
άσχετο αλλά αλήθεια γιατί δεν παίξαμε ποτέ με 2 ψηλούς;  ::)
Το θεμά είναι τώρα οτί παίζει ό,τι πιο μισητό στον τελικό  :P

Με τον Τζινόμπιλι πιστεύω η Αργεντινή θα ήταν πιο προβλέψιμη και θα έχανε πιο εύκολα... έτσι είχε φανεί από την αρχή.

Το είπα πιο πολύ από θέμα ψυχολογίας. Και η ισπανία στην Ιαπωνία είχε χάσει τον Γκασόλ, αλλά ήταν 2 μέρες πριν τον τελικό. Είχαν προετοιμαστεί ψυχολογικά να παίξουν χωρίς αυτόν, κάτι που δεν ίσχυσε χθες για την αργεντινή.

Δε νομίζω ότι τα βρήκαν σκούρα χτες σε κανένα σημείο οι Αμερικάνοι. Απλά δεν είχαν τόση διάθεση και ήταν σχετικά χαλαροί. Ο τραυματισμός του Τζινόμπιλι (αλήθεια ξέρει κανείς τι έπαθε κι αν θα παίξει στο μικρό τελικό?) συντέλεσε επίσης σε αυτό. Τέλος πάντων, απόψεις είναι αυτές.

Για τον Κακιούζη συμφωνώ -εντελώς αψυχολόγητο να διώξεις τον αρχηγό σου πριν τη μεγαλύτερη διοργάνωση, εκεί "κλείνουν" οι κύκλοι και ο Γιαννάκης έπρεπε να το ξέρει καλύτερα από τον καθένα.

...για να διαφωνήσω στο ότι είχαμε 12 παίκτες...8 είχαμε. Πρίντεζης, Πελεκάνος και Γλυνιαδάκης έπαιξαν ελάχιστα και κυρίως στα ματς που ήμασταν άνετοι. Ο Σχορτσιανίτης επίσης έπαιξε ελάχιστα -για άλλους λόγους βέβαια.

Ο Γιαννάκης έκρινε (όχι κατ'  ανάγκη λανθασμένα για μένα) ότι σε αυτή τη διοργάνωση μετράει πολύ η εμπειρία, γι' αυτό και τους "νέους" παίκτες δεν τους χρησιμοποίησε πολύ. Το κακό όμως είναι ότι αυτή η φιλοσοφία δεν ίσχυσε και στην προεπιλογή...Η παραδοσιακά κακή μας επίθεση νομίζω δέχτηκε το τελειωτικό χτύπημα με την απουσία του Παπαδόπουλου.



ΥΓ. Μην τρελαθούμε κιόλας, η ζώνη των Αργεντινών είναι μέτρια. Ούτε ιδιαίτερη πίεση στην περιφέρεια, ούτε τόσο σκληρή στη ρακέτα. Από ανάγκη έπαιξαν, για λόγους που δεν είχαν να κάνουν τόσο με την αποτελεσματικότητα όσο με την κόπωση, τα φάουλ, τα ριμπάουντ κλπ. Καμία σχέση με την Ισπανία, που είναι πολύ πιο πιεστική και το κάνει από επιλογή (ειδικά η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει ποτέ να σπάσει αυτή τη ζώνη).

Επίσης, πρέπει να καταρριφθεί κάποτε ο μύθος ότι η ζώνη σπάει με τρίποντα. Ναι, είναι ένας τρόπος, γιατί η ζώνη αφήνει ακάλυπτες τις γωνίες ούτως ή άλλως (αγαπημένη θέση πολλών σουτέρ) και επιπλέον οι περισσότερες ζώνες δεν είναι τόσο γρήγορες και οργανωμένες, προτιμώντας παράλληλα να αφήσουν το κενό στην περιφέρεια και όχι στη ρακέτα (λογικό). Όμως αυτός είναι ΕΝΑΣ τρόπος, και μάλιστα όχι ο καλύτερος, γιατί όποιος ζει με τα τρίποντα πεθαίνει και με τα τρίποντα. Η ζώνη σπάει με ταχύτητα στο παιχνίδι, γρήγορη κυκλοφορία, πάσες από και προς το high post (αυτό ούτως ή άλλως είναι απαραίτητο συστατικό κάθε καλής επίθεσης). Έτσι βγαίνουν καλές διεισδύσεις, έτσι μπερδεύονται οι (ούτως ή άλλως ασαφείς) βοήθειες, έτσι βγαίνουν και τα καλύτερα σουτ, έτσι κουράζονται οι αμυντικοί.

Και κάτι τελευταίο, που ισχύει ειδικά εναντίον ζώνης που αργεί να στηθεί. Δεν καταλαβαίνω γιατί πολλοί παίκτες δεν παίρνουν τα καλά σουτ που τους βγαίνουν στην αρχή της επίθεσης, αντίθετα επιμένουν σε (συχνά κακή) κυκλοφορία για να βγει ένα σουτ κατά κανόνα υπό χειρότερες προϋποθέσεις. Τους χαλάει το ελεύθερο τρίποντο επειδή είναι στα 18 δευτερόλεπτα και τους φτιάχνει το μαρκαρισμένο επειδή είναι στα 2 με την πίεση του χρόνου και την ικανοποίηση ότι "γύρισε η μπάλα";


ΥΓ2. Σόρυ για το σεντόνι...

Απ' ότι διαβάζω στο site της FIBA, σχεδόν σίγουρα δεν παίζει αύριο... αλλά δεν είδα να λέει τι έχει ακριβώς. Νομίζω ότι τα ματς είναι νωρίς αύριο...
Σωστά τα σχόλια για τη ζώνη...

Πάντως, επειδή από την Τετάρτη πολύς λόγος γίνεται για το Γιαννάκη και τις επιλογές του (κυρίως από κολλημένους οπαδίσκους των αιωνίων), με την εξαίρεση των Ντικούδη και Κακιούζη, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλον που θα μπορούσε να είναι στο ρόστερ.

Για τον Παπαδόπουλο, δεν ξέρω αν συμφωνώ. Πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ έκανε τραγικές εμφανίσεις και το παιχνίδι μας με την παρουσία του ήταν εντελώς μονοδιάστατο. Χωρίς αυτό να αναιρεί την προσφορά του μέχρι και το 2006 και τα πολύ καλά ματς του. Απλά από του χρόνου, καλώς εχόντων των πραγμάτων και με τον Κουφό στην ομάδα, θα ξεχαστεί εύκολα.

Το βασικό πρόβλημα σε μία ομάδα που θέλει να έχει διάρκεια (όπως αντίστοιχα και στην Εθνική ποδοσφαίρου) είναι η επιτυχής ανανέωση της ομάδας με τρόπο ώστε η εμπειρία των παλιών να μεταλαμπαδευτεί στους νέους. Υπ' αυτή την έννοια θεωρώ ότι έκανε καλές επιλογές ο Δράκος και σε κάθε περίπτωση δε βλέπω κάποιον άλλον που θα μπορούσε να αναλάβει την ομάδα και να την οδηγήσει ακόμα πιο ψηλά.

Το χρυσό οι ΗΠΑ μετά από έναν επικό τελικό

Σε διαφήμιση διαρκείας του μπάσκετ εξελίχθηκε ο τελικός του Ολυμπιακού τουρνουά. Μετά από ένα αλησμόνητο, γεμάτο θέαμα παιχνίδι, οι ΗΠΑ νίκησαν την Ισπανία με 118-107 και πήραν το χρυσό μετάλλιο μετά από 8 χρόνια. Γενναίοι και ανταγωνιστικοί οι Ισπανοί, αντιστάθηκαν μέχρι τέλους.
Από την αρχή του αγώνα, φάνηκε ότι θα παρακολουθούσαμε ένα καταπληκτικό παιχνίδι. Παρά το γεγονός ότι η Ισπανία έστησε ζώνη στην άμυνα, δεν προσπάθησε να πάρει το παιχνίδι πηγαίνοντας χαμηλά το σκορ (κάτι τέτοιο άλλωστε κόντρα στις ΗΠΑ είναι ουτοπία) αλλά φανέρωσε πρόθεση να παίξει μπάσκετ και να εκμεταλλευτεί τον Γκασόλ.
Οι Αμερικανοί είχαν χίλιους-δύο τρόπους να φτάνουν στo αντίπαλο καλάθι, αλλά το ίδιο κατάφερναν και οι Ισπανοί. Η πολύ δυνατή (πάνω στην μπάλα) άμυνα των ΗΠΑ έφερε αιφνιδιασμούς και θέαμα προς το τέλος της πρώτης περιόδου και στις αρχές της δεύτερης (38-31, 46-33), ωστόσο η Ισπανία (που έπαιζε χωρίς τον τραυματία Καλδερόν) είχε λύσεις και μεγάλο… τσαμπουκά. Ο Ρούντι Φερνάντεθ, με φτερά στα πόδια, πλήγωνε την αμερικανική άμυνα ενώ ο 18χρονος Ρούμπιο ξεδίπλωνε το πλούσιο ταλέντο του. Ο ρυθμός ήταν καταπληκτικός και το σκορ πήγε στα ύψη προς τέρψη των φιλάθλων (69-61).
Η Ισπανία είχε και άλλα πράγματα να δώσει. Ο Ναβάρο (με τα χαρακτηριστικά σουτ που έχουν μεγάλο ύψος) πήρε μπροστά, η Ισπανία μείωσε στους δύο (79-77) αλλά οι Αμερικανοί είχαν πάντα τους τρόπους για να διατηρούν το προβάδισμά τους (91-82). Οι «Ρόχας» επέστρεψαν και πάλι (91-89, 104-99), το παρκέ είχε πάρει φωτιά αλλά όταν η μπάλα φλεγόταν «καθάρισαν» οι μεγάλες προσωπικότητες. Ένα…τετράποντο του Μπράιαντ (τρίποντο και φάουλ) και ένα μεγάλο τρίποντο του Ουίλιαμς έγειραν μια για πάντα την πλάστιγγα στο μέρος των Αμερικανών.
Η Ισπανία, προς τιμήν της, πάλεψε μέχρι τέλους, ωστόσο οι ΗΠΑ δεν θα έχαναν αυτή τη σπουδαία ευκαιρία να επιστρέψουν στην κορυφή. Ο επικός τελικός τελείωσε με το χορταστικό 118-107 (ρεκόρ επίθεσης για το νικητή στην ιστορία των τελικών των Ολυμπιακών Αγώνων).

Τα δεκάλεπτα: 38-31, 69-61, 91-82, 118-107.
www.contra.gr


Kρίμα!!! :'(

Η Ισπανία απέδειξε ότι είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη... και μπορούσε ακόμα και να πάρει το ματς προς το τέλος...
Απίστευτες φάσεις, πολύ θέαμα.

Nαι ... εμεις δε θα χαμε καμια ελπιδα απεναντι στις ΗΠΑ

Τρομερός τελικός, από αυτούς που δεν θέλεις να τελειώσουν.

Μελανό σημείο πρώτο: Οι Έλληνες σπήκερ
Μελανό σημείο δεύτερο: Ο τραγικός διαιτητής με τις δυο συνεχόμενες τεχνικές ποινές (προσπαθώ να θυμηθώ κάποιο άλλο παιχνίδι που έχει συμβεί κάτι τέτοιο)
αλλά και με λάθος σφυρίγματα στο υπόλοιπο παιχνίδι με μια περίεργη σύμπτωση αυτά να είναι υπέρ των αμερικανών.

Ρούντι Φερνάντεθ: Μεγάλο ταλέντο
Κόμπι: Μεγάλος παικτης/ηγέτης

Έλα ρε συ , υπερβολικό σε βρίσκω, στο μπάσκετ οι αναμεταδόσεις ήταν γενικά συμπαθητικές πιστεύω.

Τα χάλια ήταν σε στίβο και κολύμβηση και σε μερικά μυστήρια σπορ, πολλά λάθη και εκφωνητές που δεν είχα ιδέα για τα αθλήματα που περιέγραφαν.

Από την άλλη βέβαια Αλέξης Κωστάλας θεός για ακόμα μια φορά  ^notworthy^