THMMY.gr

Ως πρώτο άρθρο γι΄αυτό το ειδύλλιο που αργα ή γρήγορα θα καταλήξει να... χορεύει τον χορό του Ησαΐα
παραθέτω την συνεντευξη (παραίνεση) του Κ.Σκανδαλίδη που δημοσιεύεται σήμερα στο 'Εθνος.

σημείωση: δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ που κάνει "πρόταση γάμου", ειναι και ο ΣΥΡΙΖΑ που γλυκοκοιτάει το ΠΑΣΟΚ καθώς την προηγούμενη εβδομάδα ο Κωνσαταντόπουλος ζήτησε ανοιχτά να επισπευθεί η... μεγάλη ένωσις. 
 
Γάντι, τόσο στο κόμμα του όσο και στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, να αρπάξουν την ευκαιρία του εκλογικού νόμου και να τολμήσουν την κοινή κάθοδο, πετά ο Κ. Σκανδαλίδης μιλώντας στο «Εθνος». Ως πρώτο βήμα προτείνει ενότητα στη δράση απέναντι στις ψευδεπίγραφες μεταρρυθμίσεις της ΝΔ και απορρίπτει τις επιφυλάξεις συντρόφων του που θεωρούν τη σχετική συζήτηση ένδειξη ηττοπάθειας. Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνει την ανάγκη ενιαίας πολιτικής γραμμής και ζητεί από τον Γ. Παπανδρέου να αναλάβει σύντομα πρωτοβουλία για τη σύνθεση όλων των απόψεων μέσα στα όργανα του Κινήματος...

Ο Θ. Πάγκαλος προσχώρησε στην άποψή σας για κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ...

Χαίρομαι ειλικρινά γιατί τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον χώρο του ΣΥΝ εμφανίζονται δυνάμεις που αποδέχονται τη λογική της πρότασης που έκανα στο Συνέδριο. Αναγνωρίζουν ότι δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία που ο ίδιος ο εκλογικός νόμος για τελευταία φορά δίνει να απαλλαγούμε από τη νεο-δεξιά που κυβερνά τον τόπο. Χαίρομαι, ακόμη, γιατί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιμένει σθεναρά στην ευρύτερη σύγκλιση και στην προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας των δυνάμεων της Αριστεράς. Ο σπόρος δείχνει αντοχή.

Εχει πραγματική βάση αυτή η πρόταση;

Οι προοδευτικοί πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί τα κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν αγωνιούν για το πώς θα απαλλαγεί ο τόπος από μια παράταξη που εξαιτίας της βιώνουν τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Μία παράταξη που, ενώ η χώρα χάνει ένα προς ένα τα πλεονεκτήματα που κέρδισε, εξακολουθεί να επιμένει στις τριτοκοσμικές της πολιτικές. Και ζητούν μια άλλη προοπτική, μία διέξοδο εδώ και τώρα και όχι στο αόριστο μέλλον.

Σας κατηγορούν ότι έτσι το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ηττοπαθές...

Δεν λένε μόνο γι αυτά. Λένε και πολλά άλλα. Ας ξεκαθαρίσουμε επιτέλους ότι με την πρότασή μου το ΠΑΣΟΚ δεν εκχωρεί τον στόχο της αυτοδύναμης και πλειοψηφικής του παρέμβασης. Δεν ψάχνει για δεκανίκια, επειδή νιώθει τραυματισμένο μετά την ήττα του. Δεν στρέφεται αριστερά εγκαταλείποντας τα μεσαία στρώματα και το κοινωνικό κέντρο.

Δεν επιστρέφει στον κρατισμό για να απενοχοποιηθεί από τα νεοφιλελεύθερα σύνδρομα που το καταδιώκουν. Κάθε άλλο. Θέλουμε να εκφράσουμε μέσα από πορεία δημοκρατικής ανατροπής κι όχι συνδιαχείρισης μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία.

Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ στρέφεται αριστερά η Ευρώπη πάει δεξιά...

Είναι επιδερμική η ανάγνωση των εξελίξεων που θέλουν την Ευρώπη να στρέφεται δεξιά και γι αυτό η Αριστερά, αν θέλει να ξανακυβερνήσει, οφείλει να αποδεχτεί την «κεντροποίηση» και την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών. Με την ίδια ταχύτητα που επανακάμπτει ο Μπερλουσκόνι αποδομείται ο Σαρκοζί. Η συντηρητική στροφή είναι απόρροια της αδυναμίας της ευρωπαϊκής Αριστεράς να αποτινάξει τον επαναστατικό και ξεπερασμένο βερμπαλισμό της χωρίς να καταφεύγει στην ενσωμάτωση στο κυρίαρχο σήμερα κράτος συμφερόντων.

Πώς θα φτάσετε στη συνεργασία, αφού σήμερα ούτε καν συζητάτε μεταξύ σας;

Τα βήματα αυτής της προσπάθειας ξεκινούν από τη δεδομένη συγκυρία. Το Ασφαλιστικό, ο ΟΤΕ, τα λιμάνια έδειξαν ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια για μια ενότητα στη δράση απέναντι στις ψευδεπίγραφες μεταρρυθμίσεις της ΝΔ. Ηδη παίρνουν σειρά το απαράδεκτο χωροταξικό σχέδιο, η κρίση στην Παιδεία και η μετέωρη και ανερμάτιστη διοικητική μεταρρύθμιση. Παράλληλα το μέτωπο στα ζητήματα περιβάλλοντος, ακρίβειας, νέας φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού είναι όχι μόνο εφικτό αλλά απόλυτα αναγκαίο και απαιτητό από τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών.

Είναι αρκετή η ενότητα στη δράση για μια κυβερνητική σύμπραξη;

Οχι βέβαια. Είναι μόνο η αρχή. Πρωτοβουλίες μπορούμε να πάρουμε από κοινού, προτείνοντας λύσεις σε θέματα όπως το ρυθμιστικό πλαίσιο στην αγορά, η περιφερειακή ανασυγκρότηση της χώρας, η νέα σχέση δημόσιου και ιδιωτικού, η αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, όπως και σε θέματα διαφάνειας και αξιοκρατίας. Θέματα στα οποία δεν βλέπω και σοβαρές διαφορές. Ταυτόχρονα πρέπει να αρχίσει ένας ανοικτός διάλογος όχι μόνο ανάμεσα στα κόμματα και τις κινήσεις της Κεντροαριστεράς αλλά και με όλη την κοινωνία και τους φορείς της, συνδικάτα, αυτοδιοίκηση, επιμελητήρια, οργανώσεις κοινωνίας των πολιτών. Ετσι θα διαμορφωθεί το περιβάλλον στρατηγικών συγκλίσεων και θα προβληθεί το πρότυπο μιας ριζοσπαστικής και προοδευτικής διακυβέρνησης.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σάς απορρίπτει...

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δέχεται ή να απορρίπτει τις προτάσεις, να υπεκφεύγει πετώντας το μπαλάκι στο παρελθόν, να αποκλείει το ενδεχόμενο συμπόρευσης. Δικαίωμά της. Οι κοινωνικές δυνάμεις, όμως, μπορούν να την επιβάλλουν με τον τρόπο τους και τις επιλογές τους γιατί θέλουν να απαλλαγούν από την «άθλια κυβέρνηση», κατά τη ρήση του Α. Αλαβάνου. Εξάλλου τι είναι αριστερό ή δεξιό, προοδευτικό ή συντηρητικό κρίνεται στην πράξη.

Ποιο ΠΑΣΟΚ μπορεί να εγγυηθεί αυτή την πορεία; Το ΠΑΣΟΚ της «Βαβέλ» των αντικρουόμενων απόψεων και των προσωπικών θέσεων;

Οφείλουμε μέσα από τα θεσμοθετημένα μας όργανα να αποκτήσουμε σταθερό προσανατολισμό, συνθέτοντας και ενοποιώντας τις απόψεις σε ενιαία πολιτική γραμμή. Νομίζω ότι ο πρόεδρος θα πάρει αυτή την πρωτοβουλία άμεσα.

Και με ποιες προϋποθέσεις; Με ίντριγκες, καταγγελίες και διαδικασίες όπως οι πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές;

Κατ αρχάς, επιτέλους τέλος αυτές οι εκλογές. Ψηφίζουμε συνεχώς, χωρίς ουσιαστική πολιτική συζήτηση. Καιρός είναι να βγούμε στον λαό. Οσον αφορά τις καταγγελίες, νομίζω ότι κάποιοι δεν πήραν ακόμη το μήνυμα του Γιώργου Παπανδρέου και συνεχίζουν να αμαυρώνουν την εικόνα και να ακυρώνουν τη δημοκρατία στο κίνημα, επιμένοντας σε πρακτικές που το οδήγησαν στην κρίση και στην ήττα. Είναι χρέος όλων μας να περιφρουρήσουμε το συλλογικό και δημοκρατικό ΠΑΣΟΚ, καταδικάζοντας και απομονώνοντας αυτές τις πρακτικές και τους φορείς τους.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ

    * Δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία που ο εκλογικός νόμος δίνει για τελευταία φορά
    * Το ΠΑΣΟΚ δεν ψάχνει δεκανίκια
    * Η Αριστερά, αν θέλει να ξανακυβερνήσει, οφείλει να αποδεχτεί την «κεντροποίηση» και την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών

ΓΙΑ ΤΑ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΑ

    * Ψηφίζουμε συνεχώς χωρίς ουσιαστική πολιτική συζήτηση. Επιτέλους, τέλος...
    * Κάποιοι συνεχίζουν να αμαυρώνουν την εικόνα και να ακυρώνουν τη δημοκρατία στο κόμμα

Και για να μην είμαι ελλιπής δίνω και τα λεγόμενα του Κωνσταντόπουλου, στις 18/5/2008 στην εκδήλωση του ΙΣΤΑΜΕ, για τον Μαη του 68.
(για τον Μαη του 36 κουβέντα ο κύριος Κωνσταντόπουλος, δεν είναι και πολύ της "μόδας").


Συμμαχία πριν τις εκλογές για ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ
Κυριακή, 18.05.08
Την προεκλογική συμμαχία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ που θα βάλει στο πολιτικό πεδίο «ένα απρόβλεπτο παράγοντα» πρότεινε από το βήμα του συνεδρίου του ΙΣΤΑΜΕ για τον Μάη του ’68 ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, Νίκος Κωνσταντόπουλος. Θετική η πρώτη αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου.

Σύμφωνα με τον Ν. Κωνσταντόπουλο «είναι πλέον σαφές ότι τα δύο κόμματα λειτουργούν με τη λογική των συγκοινωνούντων δοχείων» καθώς το μεν ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την έντονη επιφύλαξη του λαού ενώ ο Συνασπισμός «παρουσιάζει εντυπωσιακή άνοδο, έχοντας κερδίσει ποσοστό ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ή και νέων».

Διετύπωσε, μάλιστα, την εκτίμηση ότι "στην Ελλάδα, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι τυπικό δείγμα ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και η Αριστερά δεν ανήκει στην εικόνα της υπόλοιπης ευρωπαϊκής Αριστεράς".

Επομένως, σύμφωνα με το σκεπτικό του πρώην πρόεδρου του ΣΥΝ, η επιλογή που μπορεί να λειτουργήσει είναι η προεκλογική συμμαχία. Κάλεσε τις δύο πλευρές να ανατρέψουν τις αγκυλώσεις και τις περιχαρακώσεις ώστε «να βάλουμε στο πολιτικό πεδίο έναν απρόβλεπτο παράγοντα».

Από τη μεριά του θετικός στην πρόταση εμφανίστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου εκφράζοντας την επιθυμία του κινήματος για διάλογο με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας και αν αυτό δεν το θέλουν κάποιες πολιτικές δυνάμεις, θα το επιβάλλει ο ελληνικός λαός, όπως τόνισε.

Παράλληλα, ο κ. Παπανδρέου εξέφρασε τη λύπη του για αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, λέγοντας πως μοιάζει με μια χώρα που άγεται και φέρεται από αδιαφανή συμφέροντα. Αναφερόμενος στην αγωγή Βγενόπουλου τη χαρακτήρισε σοβαρότατο θέμα για τη δημοκρατία και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έχει δημιουργήσει μια αντίληψη ότι, όποιος θέλει να αυθαιρετεί, μπορεί. Κανείς δεν θα μας εμποδίσει να λέμε την αλήθεια, είπε.

Θέλουμε ένα κράτος που να μπορεί να υπηρετεί τον πολίτη, είπε, προσθέτοντας ότι βασική πολιτική των δεξιών κομμάτων παγκοσμίως είναι να δημιουργούν ανασφάλεια, φόβο και έλλειψη ελπίδας στους πολίτες. "Εμείς, όμως, λέμε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος".
 
                                                                                                                                                                                                                                   (ελευθερος τύπος)

Καταρχάς συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να γίνει ποτέ... γιατί απλούστατα, αν συνεργαστεί ο ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ, θα διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ! Από τις υπόλοιπες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, οι περισσότερες (ειδικά οι επαναστατικές δυνάμεις) δε θέλουν να έχουν την παραμικρή σχέση με το ΠΑΣΟΚ.

Δεύτερον, επειδή ο ΣΥΝ περιέχει και μια κεντρώα τάση (και φυσικά αυτό το ξέραμε εξ αρχής όταν συνεργαστήκαμε μαζί του και το λάβαμε υπόψη μας) δε σημαίνει απαραίτητα ότι η τάση αυτή εκφράζει τις διαθέσεις του ΣΥΝ συνολικά. Στην πραγματικότητα, το ρεύμα της κεντροαριστεράς είναι αποδυναμωμένο, ενώ η αριστερή πτέρυγα κυριαρχεί και συμπαρασέρνει το κόμμα του ΣΥΝ. Εάν δεν ήταν έτσι, δε θα υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ.

Τρίτον, όπως σου έχω ξαναπεί, είναι αηδιαστική η πρακτική να συγχέεις παραπλανητικά το ΣΥΝ με το ΣΥΡΙΖΑ για να οδηγήσεις στα συμπεράσματα που θέλεις. Είναι βαθιά ανέντιμο απέναντι στις υπόλοιπες οργανώσεις της συμμαχίας.

Επίσης ανέντιμο είναι αυτό που κάνεις εδώ:


καθώς το υπογραμμισμένο προκαλεί στον αναγνώστη εσφαλμένη εντύπωση για το νόημα της παραγράφου. Προφανώς ποντάρεις στο ότι κάποιοι θα διαβάσουν μόνο τα μαυρισμένα και όχι ολόκληρο το κείμενο. Η φράση που έχεις τονίσει δίνει την εντύπωση μιας επικοινωνίας των δύο κομμάτων σε πολιτικό επίπεδο, ενώ η παράγραφος αναφέρεται απλά στο γεγονός ότι τα κόμματα αυτά αντλούν από την ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων(*), κάτι που δεν είναι κακό. Πολλοί εργάτες ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ πιστεύοντας ότι θα καλυτερέψει τις ζωές τους, ενώ τώρα ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ για παρόμοιους λόγους. Αυτό σημαίνει ότι αυτήν την περίοδο έχουν μετακινηθεί πιο αριστερά.

(*) Σιχαίνομαι αυτήν την έκφραση για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους ψηφοφόρους... όμως κολλάει με τη μεταφορά των συγκοινωνούντων δοχείων.

Nessa NetMonster, καταλαβέ το και εσύ και οι συνιστώσεις... ή με τα μονοπώλια ή με τον λαό.
Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει και, ούτε το περίφημο "ένας άλλος κοσμος είναι εφικτός", που το βλέπουν οι κεφαλαιοκράτες και γελάνε.
Όταν οι μάσκες του ΣΥΡΙΖΑ πέσουν θα προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα.
Τίποτα δεν κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ πιο αριστερό απο το ΠΑΣΟΚ, αν δείς προσεχτικά τις θέσεις των δύο κομμάτων για το κάθε ζήτημα.
Σοσιαλδημοκρατία ο ένας σοσιαλδημοκρατία και ο άλλος,
αυτή που έφερε τον Μπερλουσκόνι στην Ιταλία και τον Σαρκοζί στην Γαλλια. Συγχαρητήρια στους Σοσιαλδημοκράτες όπου γης....

Εννοείς ή με τα μονοπώλια ή με το Σταλινικό ΚΚΕ?
μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλ

ή με τα μονοπώλια ή με τον ΛΑΟ!!
καλύτερα τωρα? το εμπέδωσες?

No problem, με το λαό είμαστε. Ή μάλλον, με την εργατική τάξη συγκεκριμένα, και όχι με το λαό γενικά κι αόριστα.


Δηλαδή εσύ δεν πιστεύεις ότι είναι εφικτός ένας άλλος κόσμος; Κι εγώ που νόμιζα ότι πίστευες ότι κάποτε θα καταφέρουμε να φτιάξουμε αταξική κοινωνία, κι ότι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα σταματήσει.


Αν ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλαχθεί σε κάτι ενάντιο στα πιστεύω της ΔΕΑ, η ΔΕΑ απλά θα αποχωρήσει από αυτόν. Πιστεύουμε όμως ότι δεν υπάρχει λόγος να προεξοφλούμε κάτι τέτοιο.


Περιμένω ανάλυσή σου, όπου θα συγκρίνεις τις θέσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Αλλά πρόσεξε να είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και όχι του ΣΥΝ.

Θα σου κάνω μία ερώτηση και δεν θα συνεχίσω αλλη μια στείρα αντιπαράθεση.
Εστω ότι το ΚΚΕ, όπως και η ΔΕΑ, θέλουν  απεγνωσμένα τον σοσιαλισμό.
Ο ΔΕΑ κατάλαβε οτι μέσω του ΣΥΡΙΖΑ θα φτάσει αυτόν τον στόχο.
Το ΚΚΕ γιατι είναι τόσο "ξεροκέφαλο" και δεν παεί και αυτο στον ΣΥΡΙΖΑ για τον πολυπόθητο σοσιαλισμό?
Θέλω να εκτιμήσεις τους λόγους που το ΚΚΕ αρνείται κατι τέτοιο με όρους πολιτικους και μην μου πείς ότι είναι δογματικό, σταλινικό, ξεροκέφαλο ή οτιδήποτε αλλο.

Όσο αφορά τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (όχι για πρόγραμμα εξουσίας γιατι κατι τέτοιο απο τον Σεπτεμβριο και μετα και βλέπουμε..) σε διαβεβαιώ ότι οι θέσεις του ΣΥΝ, 5 ή 10 χρόνια νωρίτερα, ήταν πολύ πιο ριζοσπαστικές και φιλολαϊκες απο αυτές του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.
Ετσι, για να βλέπετε εκει στη ΔΕΑ με ποιους θα φτασετε στον σοσιαλισμο...

O ΣΥΡΙΖΑ με τη δράση του και τις επιλογές του (πχ ανάδειξη ενός Δον Ζουάν ως αρχηγού) τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει πως κίνητρο του είναι αποκλειστικά η ψηφοθηρία και η αύξηση των ποσοστών του. 'Η η άντληση όσο το δυνατόν περισσότερων ψηφοφόρων από τις διαθέσιμες δεξαμενές, δεξιά και αριστερά (για να χρησιμοποιήσω αυτή την, απεχθή στη Νέσσα, κυνική έκφραση).

Κανένα ενδιαφέρον δεν δείχνει στο να διατυπώσει με σαφήνεια και συνέπεια ολοκληρωμένες πολιτικές προτάσεις. Πάει.. με το ρεύμα. Συνασπισμός της Οικολογίας και των Κινημάτων τη μια, (?? ποιά είναι αυτά τα κινήματα ρε παιδια??), Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς την άλλη (τόσο Ριζοσπαστικής που φλερτάρει με το ΠΑΣΟΚ), που συσπειρώνει λέει "τον πολύχρωμο κόσμο της αριστεράς" (αυτό το "πολύχρωμος" μόνο σε μένα ακούγεται πολύ ύποπτο?).

"Πάρτο αριστερά, θα βρεις" ήταν το σύνθημα τους σε κάτι εκλογές, προ οκταετίας νομίζω. Γενικά δεν έχει υπάρξει κόμμα που να καπηλεύεται με τόσο χυδαίο και απροκάλυπτα "εμπορικό" τρόπο τον όρο "αριστερά". Μας βομβαρδίζουν με αυτόν τον αυτοπροσδιορισμό, που οι ίδιοι απένειμαν στον εαυτό τους νυχθημερόν, με την ελπίδα πως θα τους πιστεψουμε και θα τους ψηφίσουμε, εμείς, ο πολύχρωμος κόσμος της αριστεράς. Ή ίσως το κάνουν μπας και το πιστέψουν οι ίδιοι. Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει. Ξέρω μόνο πως όποιος είναι αριστερός, είναι και φαίνεται, από τα έργα του, από τις πολιτικές του, απ τους αγώνες του. Δεν χρειάζεται να το διαλαλεί καθημερινά ωσάν διαφημιστικό σλόγκαν.

Αυτά τα ολίγα. Α και όσο για τον cool Αλέξη, ας κάνουν και την Καλομοίρα αρχηγό στο επόμενο συνέδριο, μπορεί να πιάσουν και 30% τότε, ποιος ξέρει....

θα συμφωνήσω με τον zlatalex.
Και θα προσθέσω κατι ακόμα.
Τρείς λέξεις, ανα τους αιώνες, έχουν ποδοπατηθεί, εξευτελιστεί και βιαστεί ασύστολα απο κάθε λογής "προστάτη":
Αγάπη, Ειρήνη, Ελευθερία.
Θα βάλω και μία ακόμα, ετσι γιατι φτάσαμε στο 2008: Αριστερά!!!

Τι εννοείς "με όρους πολιτικούς"; Ο όρος "σταλινικός" είναι μια χαρά πολιτικός.

Τελοσπάντων, θα σου πω την εκτίμησή μου. Το ΚΚΕ αρνείται τις συνεργασίες γιατί αποφεύγει να αντιπαρατεθεί πολιτικά με την υπόλοιπη αριστερά. Στα πλαίσια μιας συμμαχίας, η σύγκριση θα ήταν αναπόφευκτη. Τα μέλη του ΚΚΕ θα έμπαιναν σε μια διαδικασία συζήτησης και αμφισβήτησης, την οποία άλλες οργανώσεις θεωρούν γόνιμη, αλλά το ίδιο φαίνεται πως φοβάται - άλλωστε κάνει λόγο για "ιδεολογικό ατσάλωμα" των μελών του και έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές ψέματα και μισές αλήθειες για να συκοφαντήσει άλλα ιδεολογικά ρεύματα (σταλινική πρακτική αυτή).


Η ΔΕΑ φιλοδοξεί να φτιάξει επαναστατικό κόμμα (το οποίο θα οδηγήσει το κίνημα στην Επανάσταση). Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια συμμαχία. Αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

@zlatalex: Ο Τσίπρας είναι αρχηγός του ΣΥΝ, όχι του ΣΥΡΙΖΑ. ::)

1ον  Γιατί πιστευεις ότι όσες αριστερές κινήσεις δεν ακολουθούν το μονολιθικό-εκκλησιαστικό μοντέλο οργάνωσης του ΚΚΕ, είναι οι διασπαστές και οι ποδοπατητές της Αριστερας;

2ον Το πιο πάνω ερώτημα φυσικά και είναι ρητορικό γιατι εκεί που θέλω να καταληξω είναι ότι όλοι οι κκεδες πιστεύουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και θεωρούν ότι έχουν εξ αποκαλύψεως αντιληφθεί τα αντικειμενικά συμφέροντα των εργατών και της κοινωνίας γενικότερα, τα οποία οι κακόμοιροι υπόλοιποι δεν τα γνωρίζουν και πρέπει να διαβάσουν Ριζοσπάστη για να αποκτήσουν πρόσβαση στη Θεία Φώτιση. Εάν υπάρχει λοιπόν έστω και μία πιθανότητα να ξεκολλήσουν από αυτή την άρρωστη νοοτροπία και να σταματήσουν να θεωρούν ότι "έπιασαν τον παπά απ’τ’αρ***ια" και έλυσαν τα αιώνια ερωτήματα της αριστεράς, τότε η τελευταία ίσως έχει μία ελπίδα να ανασηκωθεί από το πάτωμα που την έχετε συρει αιώνες τώρα..

Ολοι οι "αριστερούλιδες" με το ΚΚΕ ασχολούνται.Βρέ μανία!!
Αφήστε ήσυχο το ΚΚΕ να κάνει τη δουλεία του και ασχοληθείτε και εσείς λιγάκι με τις μάζες μήπως και τις αφυπνήσετε και μην τρέχετε πίσω απο την ΓΣΕΕ συνέχεια (για να την αλλάξετε ??? !!!!).
Τρέξτε και πίσω απο τη "λαοθάλασσα" του ΣΥΡΙΖΑ μπας και φέρετε τον Σοσιαλισμό (20 άτομα στα μάρμαρα της βουλής για να την περικυκλώσουν, να χαρώ 17% δημοσκοπήσεις).
Για όλα το ΚΚΕ φταίει! 
(ο ψωρίαρης με τα ρούχα του τρώγεται...)

Οσο για την "Θεία Φώτιση", εσύ να διαβάζεις τα εκδοτικά συγκροτήματα του Λαμπράκη. Απο εκεί θα την βρείς σίγουρα!!!

 ^idiot^ ^idiot^ ^idiot^

Καλά θα με τρελάνεις, εσύ δεν άνοιξες άρθρο για το ΣΥΡΙΖΑ; Εμείς ασχολούμαστε μαζί σου ή εσύ μαζί μας;

Εξάλλου εσύ δε με ρώτησες να σου πω τη γνώμη μου για το ΚΚΕ; Πριν με ρωτήσεις δεν το είχα αναφέρει καθόλου. Δεν ασχολούμαι με το ΚΚΕ, στην ερώτησή σου απάντησα!


Μωρέ εμείς με τον κόσμο ασχολούμαστε. Όλη μέρα από συγκέντρωση σε εκδήλωση τρέχουμε.

Αλλά αν ενημερώνεσαι μόνο από το Ριζοσπάστη δε θα μαθαίνεις ποτέ για τις δράσεις μας. 8)

Και BTW στις πορείες πάμε με τη ΓΣΕΕ ακριβώς για να βρούμε και να συζητήσουμε με τον κόσμο... όχι για να ακούσουμε τους συνδικαλισταράδες...

Στις πορείες του ΠΑΜΕ ο κόσμος είναι πάντα πολύ περισσότερος απο τις ΓΣΕΕ, γιατί δεν πάς εκει να κάνεις κουβέντες. Στη ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ οι άνθρωποι έιναι πιο ανοιχτομυαλοι και επαναστάτες, πιο αγνοί και καθαροί???

1) Στη ΓΣΕΕ συνήθως έχει πολύ περισσότερο κόσμο.
2) Για πιο επαναστάτες δεν ξέρω, αλλά πιο ανοιχτόμυαλοι σίγουρα. Σε πορεία της ΓΣΕΕ δε θα μου την πέσουνε όταν κάνω την προπαγάνδα μου. Δεν έχω καμία όρεξη να φάω ξύλο.

το 1) πες το ξανά μπας και το πιστέψεις
το  2) τρεχα να πείς για σοσιαλισμο αυτους που χειροκροτάνε τον "σύντροφο" Τσοχατζοπουλο όταν τον καλούν στο βήμα να μιλήσει. ;D ;D ;D

Κάτι για τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομαδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκο Αλαβάνο.

30 Αυγούστου 2007,(διακαναλική συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο προεκλογικά) :
«Πιστεύω ότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας σήμερα και το ξέρει ο καθένας από τον περίγυρό του».

Χτες, (Ρ/Σ ΑΛΦΑ), αναφερόμενος στις δημοσκοπήσεις, πως το κόμμα του:
«με μια σταθερότητα σ' αυτά τα διψήφια ποσοστά έχει καταφέρει ένα μεγάλο αποτέλεσμα. Ακυρώνει τον εκλογικό νόμο που δίνει αυτοδυναμία κι έτσι ανοίγει εξελίξεις για την πολιτική ζωή ώστε να φύγει από το τέλμα»!

τα συμπεράσματα δικά σας...

Μιλάμε είσαι βαθιά νυχτωμένος. Πάω στοίχημα ότι κάθε φορά που έχει πανεργατικό συλλαλητήριο εσύ απλά δεν το μαθαίνεις. Πραγματικά, κρίνοντας από την εμπειρία μου, όποτε γίνεται πορεία στην οποία δε συμμετέχει το ΚΚΕ (ή δεν κάνει κάποια αντιπαραθετική πορεία) οι κνίτες δεν την ξέρουνε, δεν πάει να έχει και χιλιάδες κόσμο. Φαίνεται ότι είσαι κι εσύ έτσι. Δε μου προκαλεί καμία εντύπωση βέβαια.


Δε θα μιλήσω για σοσιαλισμό σ'αυτούς που θαυμάζουν τον Τσοχατζόπουλο. Με ενδιαφέρει ο πολύς κόσμος, όχι οι κολλημένοι ΠΑΣΟΚοι.

Μην στεναχωρίεσαι, τις μεγαλιώδες πορείες τις ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ τις μαθαίνουμε όλοι αμέσως απο τα κανάλια του Κοντομηνά, Αλαφούζου, Βαρδινογιάννη, Λατση, Κυριακού και πάει λέγοντας.
Οσο αφορά για τις "μικρές" και ταπεινές του ΠΑΜΕ, ο κόσμος μπορεί να τις μαθαίνει απο τον Ριζοσπάστη, γιατι δυστυχώς μόνο αυτος τις προβάλλει.

Δουλευόμαστε, έτσι; Άπειρες φορές έχω δει πορεία του ΠΑΜΕ στην τηλεόραση, καθώς και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ σε συζητήσεις.

καλα, καλα....

Αυτό το τοπικ βρήκα πρόχειρο στα unread


(http://tbn0.google.com/images?q=tbn:YRaZ3LiuM6pyzM:http://bp1.blogger.com/_rg1jl68Ha8g/RuNknFhMX6I/AAAAAAAAAGQ/y1tBOO9ireU/s400/DSC00047.JPG)

το συμπέρασμά μου λοιπόν είναι το εξής,,,

ο αλαβάνος στην πρώτη του δήλωση λέει πως οι δημοσκοπήσεις δεν είναι καθρέφτης της κοινωνίας...
δλδ ότι ανεξάρτητα του ότι μπορεί το 80% να στηρίζει κομματικά το δικομματισμό, δεν το κάνει γιατί εγκρίνει τις πράξεις του ή τη κοσμοθεωρία του, αλλά επειδή δεν βρίσκει άλλη βιώσιμη εναλλακτική επιλογή,,,υπονοώντας βέβαια ότι το κόμμα του (ΣΥΝ) και το μέτωπο στο οποίο συμμετέχει (ΣΥΡΙΖΑ) αποτελούν μια τέτοια εναλλακτική επιλογή...

στο δεύτερο ο αλαβάνος μιλάει για τη κοινοβουλευτική άνοδο του σύριζα...δεν μιλάει για τις πολιτικές συνθήκες (οι οποίες ενίοτε και κατά τη κρίση του καθενός δεν αποτυπώνονται πλήρως από τα ποσοστά των κομμάτων και των μετώπων που συμμετέχουν στη βουλή, μιας και η ψήφος καθορίζεται από μια πληθώρα παραγόντων), αλλά αναφέρεται στις αντικειμενικές και πραγματιστικές (για τη περίοδο που έγιναν οι δημοσκοπίσεις) κοινοβουλευτικές μετατοπίσεις του κόσμου...και την άνοδο του μετώπου του οποίου ηγείται θεσμικά...

ελπίζω να σε κάλυψα...

ixic_

Καλάθια.

Η ειρωνία σε μάρανε. Δηλαδή τι λες, ότι λέω ψέματα; Μάτια έχει ο κόσμος και βλέπει, δε χρειάζεται να του πεις εσύ τι λένε οι εφημερίδες και τα κανάλια.

Πολλά άτομα που γράφουμε εδώ promitheas, δεν γράφουμε βολεμένοι από τους καναπέδες μας. Έχουμε κατέβει σε πααααρα πολλές πορείες για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Επίσης, έχουμε δει και τις διαφορές στον κόσμο, και δεν περιμένουμε να τις ακούσουμε από τα κανάλια...Και τα πράγματα είναι μαλλον όπως τα λέει η νέσσα...

 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

owned αυτες οι μικρες πινελιες ειναι ολα τα λεφτα σαυτα τα τοπικ ;D :D :D

τρελαθηκες στους αγώνες... χερι χερι με τον Παπασπύρο (προεδρος ΑΔΕΔΥ, ΝΔ), και Παναγόπουλο (προεδρο ΓΣΕΕ, ΠΑΣΟΚ).
γεμησατε το κοσμάκι με λεφτά!!
80 λεπτα αυξηση!!!
Ντροπή που σπερνεται αυταπάτες στον Λαό!
Πέτα κανένα γιαουρτάκι ακόμα, την επόμενη φορά που θα μιλάει ο Παναγόπουλος, για να κάνεις κίνημα.

Ενώ το να κάνεις τον κόσμο να πιστεύει ότι οι αυξήσεις θα του έρθουνε εάν επιλέξει τη σωστή παράταξη, και όχι το σωστό τρόπο δράσης (απεργία-κατάληψη), δεν είναι δημιουργία αυταπάτης;

Καλό θα ήταν να μην επιτίθεσαι προσωπικά σε έναν συνομιλητή σου που ούτε σε έχει προσβάλλει προσωπικά, ούτε τον ξέρεις ποιος είναι προσωπικά. Δεν πρόκειται να μπω σε προσωπική αντιπαράθεση μαζί σου.
Υπέθεσες λανθασμένα ότι έχω κατέβει μόνο σε πορεία ΓΣΕΕ, και ότι δεν έχω πάει σε πορεία του ΠΑΜΕ. Εγώ ούτε γιαούρτια ανέφερα, ούτε τίποτε άλλο. Ανέφερα ότι έχω πάει και στις 2, για να έχω άποψη. Και έχω άποψη, την οποία εκφέρω χωρίς να επιτίθεμαι.

Πρακτικές εντυπωσιασμού ελλείψει επιχειρημάτων ξέρουμε κι εμείς. Αλλά έχουμε συνηθίσει επίσης να σεβόμαστε τον συνομιλητή, και να μην προσβάλλουμε τη νοημοσύνη του αναγνώστη.

Μάχη για την «ηγεμονία» της κεντροαριστεράς δίνουν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το ενδεχόμενο της κυβερνητικής συνεργασίας, ο καθένας με τους δικούς του όρους.

Στο πλαίσιο αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη η κόντρα μεταξύ των δύο κομμάτων για το ποιος είναι ...πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και για το ποιος θα παρουσιάσει ένα «πειστικό» κυβερνητικό πρόγραμμα. Το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας αποκλείεται, προς το παρόν, αλλά παραμένει ανοιχτό για το όχι μακρινό μέλλον.

Το ΠΑΣΟΚ, διά του εκπροσώπου Τύπου, επανήλθε χτες, εμμένοντας στην αυτοδυναμία, αλλά επανέλαβε και την πρόταση προς τον ΣΥΡΙΖΑ για αναζήτηση προγραμματικών συγκλίσεων. «Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα εξουσίας, άρα διεκδικεί να είναι πρώτο στις επόμενες εκλογές. Και για να αλλάξει αυτή η κυβέρνηση, πρέπει το ΠΑΣΟΚ να είναι πρώτο στις επόμενες εκλογές», τόνισε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, συμπληρώνοντας ότι «διεκδικούμε την αυτοδυναμία, διεκδικούμε να έχουμε τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ψήφων». Ταυτόχρονα, όπως, απηύθυνε εκ νέου πρόταση συνεργασίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας «θέλουμε προγραμματικές συγκλίσεις με πολιτικούς χώρους με τους οποίους μπορούμε να βρούμε κοινό προγραμματικό τόπο».

Κληθείς να σχολιάσει τη δήλωση του Αλ. Τσίπρα ότι «ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αξιωματική αντιπολίτευση», ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «επιδιώκει να πάρει τη λαϊκή εντολή για να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση», ενώ το ΠΑΣΟΚ «επιδιώκει να πάρει τη λαϊκή εντολή για να κυβερνήσει τη χώρα». Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και η Β. Παπανδρέου, δηλώνοντας ότι «αντιπολίτευση και συνταγματικά αλλά και ουσιαστικά είναι το ΠΑΣΟΚ», καλώντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε «κοινές δράσεις» επειδή αυτό «θα το επιθυμούσε νομίζω και ο κόσμος». Δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων, λέγοντας ότι «αν μετά τις εκλογές αναγκαστούν κάποια κόμματα να συνεργαστούν, βεβαίως και αυτό θα γίνει», αλλά μια τέτοια συνεργασία δεν τη θεωρεί βιώσιμη και αποτελεσματική και θα προτιμούσε μια προεκλογική συνεργασία που θα την ενέκρινε ο λαός. «Δε βλέπω ότι θα μπορέσει να υπάρξει μια τέτοια συνεργασία προεκλογική», συμπλήρωσε μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Σημείωσε ότι περιμένει την «εναλλακτική πρόταση του ΣΥΝ, γιατί ένα κόμμα διαμαρτυρίας δεν μπορεί να διεκδικεί κυβέρνηση».

Από την πλευρά του ο Χρ. Βερελής ζήτησε «να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τη συνεργασία με την Αριστερά - και συγκεκριμένα με το Συνασπισμό - σαν ένα δεκανίκι, το οποίο ψάχνουμε για να γλιτώσουμε από μια σύγκρουση η οποία έρχεται», ενώ αξίωσε και από τον ΣΥΝ «να σταματήσει να βλέπει το ΠΑΣΟΚ σαν κουμπαρά». Ο ίδιος, μιλώντας στον «Αθήνα 9,84», εκτίμησε ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη κρίση από την ίδρυσή του», ενώ διαφώνησε εκ νέου με την πρόταση του Γ. Παπανδρέου περί χαλαρής ψήφου στις ευρωεκλογές, λέγοντας πως «όταν λέμε ότι θα υπάρξουν χαλαρές εκλογές είναι σαν να πετάμε λευκή πετσέτα. Είναι σαν να λέμε, δηλαδή, ότι υπάρχει χώρος και χρόνος να χάσουμε και άλλες εκλογές».

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να αυτοπροβάλλεται «ως ελπίδα για μεγάλη αλλαγή», η οποία όμως όπως δήλωσε ο Αλ. Αλαβάνος απλά θα κινείται «έξω από το σύστημα του δικομματισμού», αλλά όχι και από την κυρίαρχη πολιτική. Παρά τις υποσχέσεις για τη διαμόρφωση ενός «εναλλακτικού προγράμματος» οι αναφορές που έκανε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν ότι δεν ξεπερνούν την πιο ανθρώπινη διαχείριση του καπιταλισμού. Ανέφερε, για παράδειγμα, τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το Ασφαλιστικό, την Παιδεία και το πολιτικό χρήμα για να υποστηρίξει ότι «βλέπετε παράγονται από τη δικιά μας πλευρά προτάσεις που είναι σε μια εντελώς άλλη λογική, είναι συγκροτημένες, είναι σε επαφή με την κοινωνία»... Ο ίδιος εκτίμησε ότι «όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά», απαντώντας σε ερώτηση για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, επικαλούμενος τη «μεγάλη κρίση» και την «ασταθή πλειοψηφία του ενός δύο βουλευτών».

 
                                                                                                                                                                                                                           (Ριζοσπάστης 23/07/08)

Εάν ο ένας δε θέλει να συνεργαστεί, πώς γίνεται να "παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας"; Το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που κάνει προτάσεις, δεν έχει γίνει δεκτή καμία. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν στην ίδια τη διακήρυξη του ΣυΡιζΑ καταδικάζονται απερίφραστα οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Το πολιτικό πλαίσιο λειτουργίας του ΣυΡιζΑ: http://www.syriza.gr/taytotita/diakyriksi/plaisio-politiks-synergasias-ton-dynameon-tis-rizospastiks-aristeras/

Μην το λες αυτό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι θα προσπαθήσει να κάνει στροφή προς το Κέντρο ο Συριζα ή τουλάχιστον η βασική συνιστώσα του, ο ΣΥΝ. Ο στόχος του 20% ετέθη σαφώς. Ενώ υπάρχει και αναδιάταξη στο εσωτερικό του.

εισαι γνώστης πάντως...  ;)

Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος, που προ ολίγων μηνών παρομοίαζε τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ σαν «κάθοδο στον Αδη», απηύθυνε την Κυριακή πρόταση κοινής δράσης στη Χαριλάου Τρικούπη, η οποία - υπενθυμίζουμε - κατά τα λεγόμενα του προέδρου του Συνασπισμού Αλ. Τσίπρα, έχει «μετατοπιστεί στα αριστερά της πολιτικής ζωής»!

Με τη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής», ο Αλ. Αλαβάνος «ανοίγει» και πάλι το ζήτημα της συνεργασίας των δύο κομμάτων, αποπροσανατολίζοντας το λαό γύρω απ' το ρόλο και το χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο (προσ)καλεί σε δράση για να διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της «Ολυμπιακής», να προετοιμαστεί ο χωρισμός εκκλησίας - κράτους, να ζητηθεί εξεταστική από το 1999 για το Βατοπέδιο, να προασπιστεί το δημόσιο πανεπιστήμιο και να καταργηθούν τα ΚΕΣ, να αναληφθεί πρωτοβουλία για την καθιέρωση της απλής αναλογικής και να μην εγκατασταθεί επιχειρησιακό κέντρο του ΝΑΤΟ στη Σούδα.

Μάλιστα, ερωτώμενος αν τσουβαλιάζει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, απάντησε: «Ολο μας κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ. Τόσο κακοί είμαστε; Δεν ταυτίζουμε τη ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, όπως δεν ταυτίζουμε και τα στελέχη των δύο αυτών κομμάτων μεταξύ τους. Αλλες ιστορικές αφετηρίες, άλλες οι αντιλήψεις»!

Χτες, από το Ηράκλειο της Κρήτης, ο Αλ. Αλαβάνος επανέλαβε την πρόταση συγκρότησης αντικυβερνητικού μετώπου, πρόταση καθαρά εγκλωβισμού του λαού σε σενάρια διαχείρισης του συστήματος. Εκανε μάλιστα ένα βήμα παραπέρα, εντάσσοντας το ΠΑΣΟΚ «στα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης», που «οφείλουν να προτάξουν μια σειρά κοινά ζητήματα απέναντι στη ΝΔ. Και μας έχει κάνει εντύπωση ότι το ΠΑΣΟΚ κλείνει αυτήν την πόρτα. Εμείς επιμένουμε»!

Μάλιστα, υπενθύμισε στο ΠΑΣΟΚ, σε ό,τι αφορά στην πρόταση για την Ολυμπιακή Αεροπορία, πως «το Συνέδριο της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στην ΟΑ κατέληξε στην υποστήριξη της θέσης να μείνει εθνικός αερομεταφορέας με τη συμμετοχή και τη στήριξη και της ίδιας της ΠΑΣΚΕ. Μας κάνει εντύπωση πώς ένα αίτημα που θέτουμε εμείς και έχει τη στήριξη της ΠΑΣΚΕ να μην το δέχεται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ»!

Μιλώντας στο Ρ/Σ της ΕΤ3 ο γραμματέας της ΚΠΕ του Συνασπισμού Νίκος Χουντής επανέλαβε τις προτάσεις του Αλ. Αλαβάνου, συμπληρώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δυστυχώς εισέπραξε και εισπράττει αρνητικές απαντήσεις».

Ο Ν. Βούτσης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του «CITY» ισχυρίστηκε πως «οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και της οικολογίας έχουν αναδειχτεί σε κεντρικό παράγοντα προοδευτικής τροποποίησης του πολιτικού σκηνικού»!

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δημ. Παπαδημούλης, μιλώντας στο ρ/σ της ΝΕΤ υπεραμύνθηκε με τη σειρά του των προτάσεων Αλαβάνου, συμπληρώνοντας ότι «αφού δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να έχουμε μια προγραμματική σύγκλιση τέτοιας έκτασης που να επιτρέπει κυβερνητική συνεργασία, ας κάνουμε τουλάχιστον αποτελεσματικότερη αντιπολίτευση σε κάποια συγκεκριμένα σημεία» και «αν ο λαός μας δώσει αυτή την εντολή, τότε θα προσπαθήσουμε με το πρόγραμμά μας να διαμορφωθεί μια νέα προοδευτική πλειοψηφία».

Τέλος, ο Μ. Παπαγιαννάκης ερωτώμενος για τη στάση του ΣΥΝ στην περίπτωση μη αυτοδύναμης κυβέρνησης, δήλωσε: «Αν υπάρξει κάτι τέτοιο, όλοι θα ξανασκεφτούμε τα πράγματα σε καινούργια βάση. Ολοι όμως. Είναι προφανές αυτό, δεν είναι κάτι σοφό. Εχουμε σύγκλιση; Μπορούμε να την πετύχουμε, όταν έρθει εκείνη η στιγμή; Εγώ το εύχομαι». Ενώ για τη συγκεκριμένη πρόταση Αλαβάνου αρκέστηκε στο: «Το βρίσκω θετικό» (Ρ/Σ «Φλας»).


Σαν «μάννα εξ ουρανού» δέχτηκε το ΠΑΣΟΚ τις προτάσεις του Αλ. Αλαβάνου για συνεργασία των δύο κομμάτων, αφού άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για να ασκήσει κριτική από τα ...«αριστερά» στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και να φιλοτεχνήσει από καλύτερη θέση το «φιλολαϊκό» του προσωπείο.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου, απαντώντας χτες σε ερωτήσεις δημοσιογράφων που τον κάλεσαν να σχολιάσει τις προτάσεις του Αλ. Αλαβάνου, τις χαρακτήρισε «τελεσίγραφο». Ταυτόχρονα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε πως ο Αλ. Αλαβάνος «δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν προοπτικές συνεργασίας» και υποστήριξε ότι ο στόχος του ΠΑΣΟΚ «είναι το θέμα της στήριξης του εισοδήματος του πολίτη. Το θέμα της στήριξης του κοινωνικού κράτους που καταρρέει. Το ζήτημα της διαφάνειας στο δημόσιο βίο»...

Μάλιστα, αναφερόμενος στις έξι προτάσεις του Αλ. Αλαβάνου σημείωσε: «Εμείς ιεραρχούμε τις προτάσεις μας και ιεραρχούμε την ατζέντα πάνω στα προβλήματα του πολίτη. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να συζητήσουμε οποιοδήποτε ζήτημα, αλλά δε θα μπούμε σε μια λογική να βγουν πέντε ή έξι συγκεκριμένες προτάσεις, σε πολλές εκ των οποίων γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Αλαβάνος, εκ των προτέρων, ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και τις βάζει μπροστά με καθαρά προσχηματικό τρόπο. Αυτό το παιχνίδι δε θα το παίξουμε»...

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ισχυρίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ θέλει να συζητήσει «επί των προβλημάτων του πολίτη και σε μια ατζέντα πάνω στην οποία θέλουμε να βρούμε συναινέσεις και θέλουμε να βρούμε κοινά σημεία. Εμείς δε θέλουμε να κάνουμε διάλογο για να δούμε πού διαφωνούμε. Θέλουμε να κάνουμε διάλογο για να δούμε πού μπορούμε να συμφωνήσουμε». Και πρόσθεσε: «Η θέση μας για την "Ολυμπιακή" είναι διαφορετική από τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. (...). Στο ζήτημα του Βατοπεδίου (...) δε θέλουμε να γίνει μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ, έτσι ώστε να ενοχοποιηθεί συλλήβδην όλος ο πολιτικός κόσμος και να φανούν οι δήθεν ευθύνες του ΠΑΣΟΚ που δεν υπάρχουν».

Επίσης, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ο Μ. Χρυσοχοΐδης τόνισε την ανάγκη συναινέσεων και επέρριψε την ευθύνη στον ΣΥΝ γιατί «δε διαθέτει ακόμη την ωριμότητα και την υπευθυνότητα να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων».

Στο «Εθνος της Κυριακής» ο Δ. Ρέππας δηλώνει πως το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί αυτοδυναμία αλλά τάσσεται υπέρ μιας «προγραμματικής σύγκλισης και κυβερνητικής σύμπραξης με δυνάμεις όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ».

                                                                                                                                                                                                                          (Ριζοσπαστης 23/09/08)

Απ' ότι διάβασα εγώ ο Σύριζα έβγαλε προτάσεις, καλώντας το Πασοκ τυπικά, αλλά πρακτικά για να καταδείξει την αδυναμία του Πασοκ να τις ακολουθήσει και να συναργαστούν..

Ουσιαστικά δηλαδή ήταν προτάσεις αποκλεισμού συνεργασίας.... αλλά ο καθένας διαβάζει όπως θέλει τις ειδήσεις..


Απόσπασμα από: http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=474472


Υ.Γ.: Ναι, προφανώς η εφημερίδα ψήνεται για συνεργασία, αφού είναι πασοκική..  :P

Εγω αυτο που βλεπω ειναι οτι οσο το ΠΑΣΟΚ ηταν ακομα δευτερο κομμα, το ΣΥΡΙΖΑ ελεγε οτι δεν υπαρχει περιπτωση συνεργασιας,αλλα μολις πηρε κεφαλι κατευθειαν εκανε λογο για συνεργασια....Εμενα δε μου αρεσουν αυτα τα πραγματα....

Ουσιαστικά αυτό φαίνεται να προκύπτει ως αποτέλεσμα. Δεν είμαι σίγουρος για τα κίνητρα των προτάσεων αυτών. Μου φαίνονται λίγο άκυρες στην χρονική στιγμή που έγιναν, γιατί συμπίπτουν με την κατακόρυφη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Επίσης, έδωσαν ένα καλό πάτημα στο ΠΑΣΟΚ να τις απορρίψει, γιατί δεν αναφέρονται καθόλου σε θέματα οικονομίας και ακρίβειας... που ούτως ή άλλως δεν ξέρω κατά πόσον έχει προτάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτήν τη φάση το πάει καλά επικοινωνιακά το ΠΑΣΟΚ, αλλά θεωρώ ότι αν συνεχίσει να προηγείται μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα αναθεωρήσει τα περί συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ.

Ο καιροσκοπισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «βγάζει μάτι». Μέχρι πρότινος, μετρώντας το μπόι του με τη μεζούρα των δημοσκοπήσεων, όξυνε την αντιδικομματική του ρητορεία. «Κάθοδο στον Αδη» χαρακτήριζε ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος τυχόν συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. «Ευλογία» την ακυβερνησία ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας. Δηλώσεις που ξεχείλιζαν υποκρισία. Γιατί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έπαψε ποτέ να αντικρίζει στο ΠΑΣΟΚ έναν δυνάμει σύμμαχό του. Δεν έπαψε ποτέ να ευελπιστεί σε μια ευρύτερη σύμπραξη μαζί του και δεν έκοψε ποτέ τους δεσμούς που οικοδόμησε με το ΠΑΣΟΚ σε κρίσιμα πεδία, όπως είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση και το συνδικαλιστικό κίνημα.

Το τελευταίο διάστημα ωστόσο το «τροπάρι» που ψέλνει άλλαξε. Ξαφνικά απ' το δημόσιο λόγο των στελεχών του απαλείφτηκαν οι πολλές αναφορές στο ΠΑΣΟΚ. Προκρίθηκε η ρητορεία περί «αντικυβερνητικού» ή «αντιδεξιού» μετώπου. Λες και το πρόβλημα είναι η «δεξιά» και όχι η φιλομονοπωλιακή πολιτική που καθ' άπασαν την ευρωενωσιακή επικράτεια εφαρμόζουν «δεξιές», «κεντροαριστερές», «σοσιαλδημοκρατικές» κυβερνήσεις γιατί αυτό ζητά το μεγάλο κεφάλαιο. Ετσι, έφτασε ο Αλ. Τσίπρας να εκθειάζει τις προτάσεις που διατύπωσε ο Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ, διεκδικώντας μάλιστα την πατρότητά τους για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ και να διαπιστώνει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μετατοπιστεί προς τα αριστερά στον πολιτικό χάρτη του τόπου χάρη στην ώθηση που του έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ! Ακολούθησε ο Αλ. Αλαβάνος, ο οποίος κατέθεσε μια δέσμη έξι προτάσεων καλώντας το ΠΑΣΟΚ, που κατά δήλωσή του ανήκει στις «δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης», σε κοινή δράση πάνω σ' αυτές, διευκρινίζοντας ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλης, «για να διερευνήσουμε, μέσα από την κοινή αντιπολιτευτική δράση, τα περιθώρια περαιτέρω συγκλίσεων»! Ολα για την ενίσχυση του «αντιδεξιού» μετώπου. Για να σέρνεται ο λαός όσο το δυνατόν πιο μακριά απ' την πραγματική διέξοδο που βρίσκεται στο αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο. Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ «απέρριψε» απαξιωτικά τις «προτάσεις Αλαβάνου» και έριξε πολύ κλάμα η χτεσινή «Αυγή» με ανάλογους τίτλους στα ρεπορτάζ.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ φιλοτεχνεί για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ ένα πορτρέτο του, που δεν ανταποκρίνεται σε καμιά πραγματικότητα. Το ΠΑΣΟΚ είναι φύσει και θέσει κόμμα εκφραστής του μεγάλου κεφαλαίου. Για λογαριασμό του διεκδικεί την εξουσία. Και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντικειμενικά για λογαριασμό του κεφαλαίου δουλεύει αβαντάροντας κατ' αυτόν τον τρόπο τον έναν πόλο του δικομματισμού, με κάθε πρότασή του που αποπνέει «άρωμα» διαχείρισης. Γιατί κάθε του πρόταση είναι διατυπωμένη με δοσμένη την πειθαρχία και συμμόρφωσή τους με την ΕΕ και τις στρατηγικές της επιλογές, με τη στρατηγική ενίσχυσης της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, του οποίου την εξουσία ούτε στα λόγια δε θίγουν. Γιατί είναι καιροσκοπισμός να ψηφίζεις το Μάαστριχτ και να διαμαρτύρεσαι μετά για την εφαρμογή της π.χ. στην «Ολυμπιακή».

Είναι ακάλυπτες επιταγές οι υποσχέσεις που μοιράζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πως θα διαχειριστεί «ανθρώπινα» το σύστημα της εκμετάλλευσης. Αυτό δε γίνεται. Αυτό που μπορεί και πρέπει να γίνει είναι το πριόνισμα της εξουσίας της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της υποστυλωμάτων και η ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Από ένα λαό αποφασισμένο να τραβήξει μπροστά, αποτινάσσοντας τα βαρίδια που δυνάμεις σαν τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τού δένουν στα πόδια του.


                                                                                                                                                                                                        Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
                                                                                                                                                                                                        (Ριζοσπάστης 24/09/08)

Ως προσκυνητής στα ιερά και όσια του καπιταλισμού συστήθηκε χτες βράδυ ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διά στόματος Αλ. Αλαβάνου, επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, σε ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου «Το τέλος του δικομματισμού;» των Τ. Παπά και Τρ. Δραβαλιάρη. Ο Αλ. Αλαβάνος απαρίθμησε «δέκα απαιτήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ», πολλές εξ αυτών είναι διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στο σύστημα, στο οποίο, όπως διευκρίνισε, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αναγνωρίζοντας τη σημασία ευρύτερων συνεργασιών για την κατάκτηση ενός τέτοιου ρόλου ο Αλ. Αλαβάνος ανέφερε στην έκτη απαίτηση: «Δεν είμαστε εμείς οι οποίοι θέλουμε να κάνουμε τους εισαγγελείς σε κανέναν. Κατανοούμε την περιπέτεια της εποχής που ζουν όλες οι δυνάμεις που βρίσκονται στο πολιτικό σκηνικό. Δεν κρατάμε φακέλους. Δε ζητάμε πιστοποιητικά προγενεστέρου εντίμου βίου».

Μια φράση που εκλήφθηκε, δικαίως, ως χειρονομία φιλίας προς το ΠΑΣΟΚ κι αυτό με δεδομένο ότι μέχρι προχτές ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επέμενε να καλεί το ΠΑΣΟΚ να αποστασιοποιηθεί απ' τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων Σημίτη, έχοντας μάλιστα ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας καλέσει τον Γ. Παπανδρέου να ζητήσει εκ μέρους του Κ. Σημίτη συγνώμη!

Παρουσιάζουμε, στη συνέχεια, σύντομα τις σημαντικότερες από τις δέκα απαιτήσεις.

Η πρώτη απαίτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ κατά τον Αλ. Αλαβάνο είναι να κατατροπώσει στη «μάχη των ιδεών» τον ...«ακραίο καπιταλισμό, με την αγορά χωρίς ελέγχους, τη συρρίκνωση μέχρι κι εξαφάνιση του δημόσιου χώρου και των δημόσιων εργαλείων, την υπονόμευση του κοινωνικού κράτους». Να κατατροπωθεί ο ακραίος καπιταλισμός λοιπόν. Να ο ρηξικέλευθος στόχος του οπορτουνιστή ο οποίος υποστηρίζει ένα εκμεταλλευτικό σύστημα που, βέβαια, δε διαχωρίζεται σε «ακραίο» και «μετριοπαθές». Με τους καπιταλιστές και την αγορά ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά τους «ηθικούς». Αποψη που υπονομεύει την ταξική πάλη, αφοπλίζει το λαό, σέρνοντάς τον στην υπεράσπιση ενός ανύπαρκτου «καλού» καπιταλισμού!

Η δεύτερη απαίτηση είναι «η ικανότητα να ενσωματώσουμε στο πρόγραμμά μας στόχους ρήξης, πλήρους ρήξης με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Και με πιο ακραίο τρόπο από τη ΝΔ». Ρήξη αλλά όχι με το μεγάλο κεφάλαιο, για τα συμφέροντα του οποίου αυτές οι πολιτικές εφαρμόστηκαν. Ρήξη που δεν προκύπτει πουθενά μέχρι σήμερα στις όποιες πολιτικές προτάσεις έχει αρθρώσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μιας που όλες κινούνται στις ράγες του «ευρωμονόδρομου». Εδώ, υπερασπίστηκε ο Αλ. Αλαβάνος το «περισσότερο κράτος (...) με την έννοια της αναζήτησης ενός δημόσιου χώρου εκφραστή της κοινωνικής συλλογικότητας», δηλαδή το ίδιο αντιδραστικό κράτος που θα δείχνει και λίγο «κοινωνική ευαισθησία», έτσι για να μην οξύνονται οι αντιθέσεις και ξεσηκώνονται οι λαϊκές δυνάμεις αμφισβητώντας το ίδιο το κράτος, την πολιτική του και την πλουτοκρατία, της οποίας είναι δικό της το κράτος. Αυτό σημαίνει να υπηρετεί την «κοινωνική συλλογικότητα», σαν να μην είναι ταξική η κοινωνία και διαιρεμένη από εκ διαμέτρου αντίθετα και συγκρουόμενα ταξικά συμφέροντα.

«Αυτό σημαίνει - διευκρίνισε - την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να ενσωματώσει στο πρόγραμμά του θέσεις όπως: Η ανάγκη ύπαρξης δημοσίων επιχειρήσεων στο στρατηγικό χώρο των τηλεπικοινωνιών, της πληροφορικής, που θα κρίνει μακροπρόθεσμα την πορεία κάθε χώρας. Η ισχυρή παρουσία του δημοσίου στο τραπεζικό τομέα. Η ματαίωση κάθε νέας ιδιωτικοποίησης». Αυτές οι δημόσιες επιχειρήσεις που οραματίζεται θα είναι αποκλειστικά δημόσιες ή θα συνυπάρχουν με τις ιδιωτικές; Μάλλον το δεύτερο. Και τι θα γίνει μ' αυτές που δρουν και είναι ήδη ιδιωτικές όπως και οι τέως δημόσιες και ιδιωτικοποιημένες; Θα εναντιωθεί στην πολιτική της ΕΕ που επιβάλλει αυτή την πραγματικότητα και την οποία προσκυνά με ευλάβεια ο ΣΥΡΙΖΑ; Επίσης, πόσο υπέρ των λαϊκών στρωμάτων αποβαίνει η συνύπαρξη δημόσιου τομέα και μονοπωλίων σε έναν κλάδο;

Στο πλαίσιο της άκρως αποπροσανατολιστικής και επικίνδυνης για τα λαϊκά συμφέροντα άποψης ότι το κράτος μπορεί να είναι ουδέτερος παρατηρητής, που θα εγγυάται τα συμφέροντα όλων, και ότι μπορεί να συνυπάρχουν αρμονικά και να αναπτύσσονται εξίσου τα συμφέροντα του λαού και του κεφαλαίου, ο Αλ. Αλαβάνος ζήτησε ακόμα και «προϋπολογισμό νέου τύπου (...) από μηδενική βάση, παίρνοντας υπόψη το κρισιακό πεδίο στο οποίο βρισκόμαστε, με βασικές κατευθύνσεις τη στήριξη των εισοδημάτων των εργαζομένων, την ενίσχυση των ασθενέστερων, τη στήριξη των δημοσίων επενδύσεων στη χώρα μας».

Η τρίτη απαίτηση ισοδυναμεί με θαύμα. Ο Αλ. Αλαβάνος έθεσε το καθήκον στον ΣΥΡΙΖΑ της «ανατροπής της πορείας η οποία ακολουθείται σήμερα από την Ευρώπη»! Εξέδωσε πιστοποιητικό θανάτου του Συμφώνου Σταθερότητας, που «είναι νεκρό σε σχέση με τις σωρευτικές κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία, την κρατική στήριξη τραπεζών, την παραβίαση των κοινοτικών αρχών του ανταγωνισμού», και εκτίμησε ότι «για όλα αυτά η Ευρωπαϊκή Ενωση παριστάνει την τυφλή»! Τόσο τυφλή που αποφασίζει μέτρα στήριξης του κεφαλαίου και συνέχιση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Λέει ψέματα λοιπόν ότι είναι τυφλή γιατί την υποστηρίζει. Η αλήθεια πως το ευρωενωσιακό οικοδόμημα ήταν και είναι των μονοπωλίων, αποφασίζει κατά τα συμφέροντά τους, λαμβάνοντας όποια μέτρα χρειάζεται για τη διασφάλισή τους, αναλόγως των συνθηκών, καθορίζει και την πολιτική της και όχι οι ουτοπίες του ΣΥΡΙΖΑ.

Για να μην παραδεχτεί το αυταπόδεικτο ο Αλ. Αλαβάνος αναλώθηκε σε σαθρές αοριστολογίες και απόλυτα ουτοπικές προτάσεις, όπως για «Ευρώπη που θα ανταποκρίνεται στις μεγάλες σημερινές ανάγκες των λαών», για «ένα Σύμφωνο Ανάπτυξης και Απασχόλησης», για «τέλος της βασιλείας των τραπεζιτών», για «ενσωμάτωση της νομισματικής πολιτικής σε κοινωνικούς και αναπτυξιακούς στόχους» και «τέλος της αυθαιρεσίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας»! Μπούρδες οπορτουνιστικές.

Η τέταρτη απαίτηση αφορά στο να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ «δύναμη εξόδου από το σημερινό δικομματικό σύστημα». Δηλαδή, κυβερνήσεις μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, που φιλοδοξεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαχείριση των υποθέσεων της ολιγαρχίας, πλασάροντας τάχα λύση λαϊκών προβλημάτων. Καλεί το λαό σε υποταγή ή στην αστική πολιτική.

Ο Αλ. Αλαβάνος σε πρωτοφανή στρεψοδικία ισχυρίστηκε πως όποιος δεν επιθυμεί να διαχειριστεί αυτό το σύστημα ουσιαστικά συμβιβάζεται! Οπως είπε αναφερόμενος στην πέμπτη απαίτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ, «η ικανότητά μας να λειτουργήσουμε πέρα από τα στερεότυπα, που προσπαθούν να επιβάλουν ή και είχε αποδεχτεί η Αριστερά (...) να έχει μια θέση κομπάρσου στο σύστημα με το οποίο έχει έτσι επί της ουσίας συμβιβαστεί». Απεναντίας ο ...ασυμβίβαστος ΣΥΡΙΖΑ «προσπαθεί με πάθος - γνωρίζοντας ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο αλλά γνωρίζοντας επίσης ότι και άλλα ήταν δύσκολα, αλλά έγιναν - να διαμορφωθούν οι συνθήκες για μια νέα κοινωνική πλειοψηφία στην οποία η ενωμένη ριζοσπαστική αριστερά θα είναι το επίκεντρο».

Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ παρότι, όπως είπε, περασμένη - ξεχασμένη, για τους ίδιους, όχι για το ΠΑΣΟΚ η πολιτική που αυτό εφάρμοσε, αποσαφήνισε ότι το κόμμα του ζητά «προγραμματική σύγκλιση σε θέσεις οι οποίες θα είναι θέσεις τομής με τις πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών και οι οποίες θα ανοίγουν νέες δυνατότητες στη χώρα μας». Τίποτα ωστόσο σχετικό με «τομή» δεν ανιχνεύτηκε ούτε σ' αυτό το λόγο του.


Σε «διάλογο» για την αναζήτηση «κοινού πλαισίου» προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να υπάρξει «προγραμματική σύγκλιση», καλούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Γ. Ραγκούσης μιλώντας χτες στην παρουσίαση του βιβλίου «Το τέλος του δικομματισμού;» των δημοσιογράφων Τ. Παπά και Τρ. Δραβαλιάρη, στην οποία συμμετείχε και ο Αλ. Αλαβάνος, αρχικά επιχείρησε να δημιουργήσει ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε «προοδευτικές» και «συντηρητικές» πολιτικές δυνάμεις.

Ο Γ. Ραγκούσης, σε μια προσπάθεια να «αθωώσει» το αντιλαϊκό έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και αξιοποιώντας τις κατά καιρούς δηλώσεις των στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ περί ...«αριστερής μετατόπισης» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ισχυρίστηκε: «Εχει έρθει το τέλος του μύθου ότι όλοι ίδιοι είναι». Μάλιστα, ο ίδιος πρόσθεσε ότι «κλείνει τον κύκλο του ο διμέτωπος αγώνας»...

Ακριβώς πάνω σ' αυτό το πλαίσιο, ο Γ. Ραγκούσης ανέφερε ότι το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει μια «μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που θα το οδηγήσει στην πρώτη θέση και την αυτοδυναμία, ώστε να διασφαλίζεται σταθερότητα στη διακυβέρνηση». Βέβαια, την ίδια στιγμή κλείνοντας το μάτι στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι ταυτόχρονα: «Θα επιδιώξουμε τη συμμετοχή στη διακυβέρνηση πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες συμφωνούμε, κατά προτεραιότητα της ανανεωτικής αριστεράς».

Ο Γ. Ραγκούσης επίσης υποστήριξε ότι «η αντίληψη συνεργασίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων είναι σε τελική ανάλυση η αντίληψη ενός νέου μοντέλου άσκησης εξουσίας» και σημείωσε ότι «δεν είναι αντιφατικοί αλλά απολύτως συμβατοί οι στόχοι της αυτοδυναμίας και της συνεργασίας». Μάλιστα, ο ίδιος επικαλέστηκε και τη διεθνή κρίση που «αποκαλύπτει τα τραγικά αδιέξοδα του χρηματιστηριακού καπιταλισμού», για να προβάλει τα σαθρά επιχειρήματα της σοσιαλδημοκρατίας περί επεξεργασιών των προοδευτικών δυνάμεων για να «εφαρμόσουν λύσεις απέναντι στην ασυδοσία της αγοράς».

Πάνω σ' αυτή τη βάση ο Γ. Ραγκούσης ανέφερε ότι πρέπει το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να βρουν «τις μας ενώνει». Λίγο αργότερα ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου, δίνοντας το περίγραμμα εξαπάτησης του λαού που θα χρησιμοποιήσει το ΠΑΣΟΚ, δήλωσε ότι «ο διάλογος από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, θα γίνει πάνω στα θέματα της αύξησης του εισοδήματός του, της οικοδόμησης του κοινωνικού κράτους που τώρα κατεδαφίζεται, μιας νέας αναπτυξιακής προοπτικής, της προστασίας του περιβάλλοντος, ενός νέου διοικητικού μοντέλου της χώρας».

Την ίδια στιγμή, Γ. Ραγκούσης ανέφερε ότι αν κάποιος φοβάται τη συνεργασία ανάμεσα στα δυο κόμματα είναι η κυβέρνηση και υποστήριξε ότι «ο Καραμανλής θα προχωρήσει σε εκλογές μόλις διαισθανθεί ότι κινούνται διαδικασίες διαλόγου και συνεννόησης των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης».


                                                                                                                                                                                                                           (Ριζοσπάστης 09/10/08)

Απ'τη μύγα ξίγκι βγάζουν αυτά τα άρθρα. Χρειάζεται πραγματικά να τα σχολιάσω;

BTW το να λες ότι μια κρίση οφείλεται σε κακή διαχείριση του συστήματος είναι μία ουδέτερη παρατήρηση... δε σημαίνει ότι εγκαλείς τους διαχειριστές ώστε να διαχειριστούνε το σύστημα καλύτερα (σκοτιστήκαμε, εμείς να πέσει θέλουμε)... ούτε ότι οι κρίσεις στον καπιταλισμό γενικά μπορούν να αποφευχθούν (δε μπορούν, ο καπιταλισμός είναι χαοτικό σύστημα εκ φύσεως ασταθές).

(Και όλα τα άλλα γενικώς πιάνονται από κάτι λεπτομέρειες και ψάχνουν κρυμμένα νοήματα για να ξεσκεπάσουν το διαβόητο οπορτουνισμό)