THMMY.gr

H PhotoBiennale/20η Φωτογραφική Συγκυρία διοργανώνεται από το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, το μοναδικό κρατικό μουσείο αφιερωμένο αποκλειστικά στην φωτογραφία, το οποίο ιδρύθηκε το 1998. Ο σκοπός του είναι τριπλός: η συγκρότηση μιας συλλογής, η διαφύλαξη των έργων πολιτιστικής κληρονομιάς όπως και των έργων που αποτελούν μέρος της σύγχρονης δημιουργίας.
Η PhotoBiennale χαρτογραφείται στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ φωτογραφίας μεταξύ του Fotografia της Ρώμης και του PhotoEspana της Μαδρίτης, και εκτιλύσσεται τους μήνες Απρίλιο-Μάιο.
Η διοργάνωση περιέχει εκθέσεις, δράσεις-portfolio reviews, βραβεία, διαλέξεις, ημερίδες,εργαστήρια, master-classes, όπως και παράλληλες εκδηλώσεις. Το εκθεσιακό πρόγραμμα της PhotoBiennale χωρίζεται σε τρεις τομείς: στις εκθέσεις που περιλαμβάνονται στον κεντρικό θεματικό πυρήνα, όπως ορίζεται σε κάθε διοργάνωση, τις εκθέσεις που εντάσσονται στο παράλληλο πρόγραμμα, όπου παρουσιάζονται διαφορετικές θεματικές, και τέλος στις εκθέσεις των αιθουσών τέχνης, οι οποίες προτείνουν την έκθεση και τον καλλιτέχνη ή καλλιτέχνες που επιλέγουν.
Το εκθεσιακό πρόγραμμα έχει έναν κεντρικό θεματικό πυρήνα: Για το 2008 έχει οριστεί ο χρόνος, για το 2010 σχεδιάζεται να είναι ο τόπος και για το 2012 ο λόγος. Αυτό το θεματικό κέντρο το περιβάλλουν εκθέσεις οι οποίες παρουσιάζονται σε μουσεία, χώρους τέχνης και δημοτικούς εκθεσιακούς χώρους (μνημεία ή αναπαλαιωμένα κτίρια) σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη και τα περίχωρά της.

Για περισσότερες πληροφορίες:
http://www.photobiennale.gr

---

link fix by a.

Πήγα στην έκθεση του Μουσείου Φωτογραφίας
με έργα του Duane Michals και θέμα Time is not Now
Πολύ ωραία όποιος προλαβαίνει!Φωτογραφίες που μιλούν κυρίως
για θάνατο αλλά και για ομοφυλοφυλία κ ρατσισμό
Φωτογραφίες πολύ μακριά από τον ρεαλισμό της εποχής τους


Να σημειώσω ότι όλες οι εκθέσεις της φωτομπιενναλε είναι ΔΩΡΕΑΝ

ΥΓ. Όσοι ενδιαφέρεστε κάντε και μια επίσκεψη στο guibertgarcin.com
ΦΟβερός

O Duane Michals έγινε γνωστός από τα λεγόμενα sequences (αν και βέβαια το ντεμπούτο του στον κόσμο της φωτογραφίας έγινε με ένα album από κάποιο ταξίδι του στη Σοβιετική 'Ενωση το 1958), πρόκειται δηλαδή για πρωτοπόρο της αφηγηματικής φωτογραφίας.
Δεν θα μπορούσα να παραβλέψω όμως το γεγονός πως η ιδέες για τις σειρές αυτές είναι συνήθως απλοϊκές και δεν διακρίνονται για το πνευματικό τους ενδιαφέρον ούτε προσφέρουν κάποια μεγάλη συγκίνηση .Το έργο του συνολικά ακροβατεί μεταξύ της πρωτοτυπίας και της απλοϊκής εικονογραφικής περιγραφής μιας ιστορίας.
Δηλαδή ενώ μπορεί να είναι εξαιρετικός σε μεμονωμένες εικόνες αρχίζει και γίνεται γραφικός σε ορισμένες φωτο-ιστορίες έως και αφελής.Ίσως φταίει που πέρασαν τα χρόνια. Στην εποχή του θεωρήθηκε πρωτοποριακός, αλλά τώρα πια .. μου φαίνεται αστείος (στις φωτο-ιστορίες τουλάχιστον).

υγ.Ας μη προσπαθήσουμε να δώσουμε περιεχόμενο με το ζόρι. Καμιά ιδιαίτερη μνεία στην ομοφυλοφιλία δεν είχε το έργο του, ούτε κάποιο αντιρατσιστικό σ'αυτή την κατεύθυνση μήνυμα. Επέλεξε απλά να "αφηγηθεί" φωτογραφικά στιγμές της ζωής του Καβάφη χρησιμοποιώντας αυτό το στοιχείο της προσωπικότητάς του (εκβιάζοντας κατά κάποιον τρόπο τον εντυπωσιασμό μας)
Και το καλλιτεχνικό γυμνό στην φωτογραφία δεν σημαίνει ομοφυλοφιλία.

Δεν προσπαθώ να δώσω περιεχόμενο με το ζόρι. Δεν μου είναι κάτι ο κύριος.
Επισκέφτηκα την έκθεση μου άρεσε και το ανέφερα.
Δεν είχε μόνο για τον καβάφη ομοφυλοφυλικά πήγεσ στη έκθεση ή όχι?
Και τι εννοείς σου φαίνεται αστείος;ως προς την τεχνική του ας πούμε;
δεν ξέρω αν είσαι φωτογράφος εγώ δεν τον έκρινα με καθαρά
φωτογραφικά κριτήρια ούτε έχω δει πολλά για να είμαι αυστηρή
αλλά το γεγονός ότι όπως ανέφερες υπήρξε πρωτοποριακός
είναι από μόνο του κίνητρο για να πας
Και στο φινάλε είναι τιμώμενο πρόσωπο
Τόσοι άνθρωποι κάνανε λάθος στην επιλογή ενώ ΕΣΥ ξέρεις;
Ντάξει ας μην είμαστε πολύ αυστηροί κάνει κακό.

Πήγα στην έκθεση, κι όχι μόνο στο Μουσείο Φωτογραφίας αλλά σε όλους του χώρους που εκτίθενται έργα στα πλαίσια της Photobiennale. Aσχολούμαι με την φωτογραφία αρκετό καιρό, αλλά αναγνωρίζω ότι αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να εκφράζομαι τόσο απόλυτα. Εκφράζω όμως την γνώμη μου (που σ'αυτή την περίπτωση δεν είναι και μόνο δική μου).
Και ναι κάποιες από τις φωτο-ιστορίες του μου φάνηκαν αστείες. Εκείνη λόγου χάρη στην οποία ένας άνδρας και μια γυναίκα βρίσκονται σ'ένα γραφείο και σταδιακά μετατρέπονται σε πρωτόπλαστοι (υπάρχει μια διάχυτη αφέλεια τόσο στο θέμα όσο και στην παρουσίασή του).
Δεν αμφισβητώ τη δύναμη του φωτογράφου σε μεμονωμένες εικόνες, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε και από την άλλη μεριά την αδυναμία του, που καταφεύγοντας σ' αυτά τα φτηνά κόλπα "ευκολίας" της τέχνης, προσπαθεί να δώσει εκβιαστικά περιεχόμενο.
Γενικά μια σειρά φωτογραφιών αποδυναμώνει τις φωτογραφίες ως «μονάδες», και "εκβιάζουν" κάπως τον θεατή νοηματικά. Για παράδειγμα, η τελευταία από τη σειρά της συνάντησης των δύο κυριων στο στενό είναι μια πολύ δυνατή φωτογραφία. Όμως "χάνεται" μέσα στην φωτο-ιστορία. Κι ενώ δείχνει δείγματα πολύ όμορφων φωτογραφιών, το στυλ του "φωτορομάντζου" δεν είναι κι ότι καλύτερο.

μάλιστα τώρα που μου είπες ότι την είδες αποκτάει άλλη υπόσταση η άποψη

Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ εκείνη που έλεγε ο άνθρωπος σώμα μυαλό και μπλα μπλα
ΤΕΛΕΙΑ δεν ξέρω μου φάνηκε πολύ ωραία

και η άλλη με τους άνδρες που το σώμα κατέληγε να είναι μαξιλάρι

Λογικά μπορείς να κρίνεις πιο αντικειμενικά οπότε δεν επιμένω

εξάλλου δεν έχει νόημα νομίζω είναι θέμα αισθητικής που η αισθητική διαμορφώνεται από διαφορους παράγοντες κλπ

ποιες εκθέσεις ξεχώρισες γιατί σε όλες δν πρόκειται να πάω