THMMY.gr

Το πρόβλημα με τις Πολυκυστικές ωοθήκες, ή τα μικροκυστικά μορφώματα στις ωοθήκες είναι ένα πολύ γνωστό πρόβλημα στους γυναικολόγους, το οποίο παρά τα τόσα χρόνια που το γνωρίζουμε δεν κατορθώσαμε να βρούμε μια πραγματικά καλή και αποτελεσματική λύση σε αυτό.

Τα νεότερα φάρμακα που χορηγούμε είναι παραδόξως αυτά που χορηγούσαν για χρόνια οι Διαβητολόγοι σε άτομα τα οποία είχαν μεταβολικό πρόβλημα ρύθμισης των επιπέδων Ινσουλίνης στο αίμα τους, σε αυτούς δηλαδή που είχαν αντίσταση στην Ινσουλίνη και βρισκόντουσαν σε μια Προ διαβητική θα έλεγε κανείς κατάσταση.

Η μεθφορμίνη, είναι το φάρμακο επιλογής για γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικία που εμφανίζουν σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, διότι όπως αποδείχθηκε από ερευνητές τα άτομα αυτά έχουν το ίδιο πρόβλημα με αντίσταση στην Ινσουλίνη καθώς δεν παράγουν αρκετή μετά από ένα γεύμα όταν αυτό περιέχει και γλυκόζη.

Γνωρίζαμε ότι οι πολυκυστικές ωοθήκες είχαν σαν βάση ένα σύνδρομο και πολλά αίτια στην βασική γένεση του προβλήματος. Τώρα γνωρίζουμε ότι τα άτομα αυτά επιπλέον δεν έχουν καλό μεταβολισμό γλυκόζης, γι αυτό και η καλύτερη συμβουλή είναι να αποφεύγουν τα γλυκά κυρίως όσες γυναίκες γνωρίζουν ότι έχουν πολυκυστικές ωοθήκες.

Όλα τα κορίτσια στην εφηβική ηλικία θα πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση γλυκόζης και θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν στην διατροφή τους περισσότερα φρούτα, λαχανικά και κυρίως βιταμίνη C από Εσπεριδοειδή καθώς και βιταμίνη Ε, την αντιοξειδωτική βιταμίνη, τόσο από την διατροφή (αυγά και καρύδια και ελαιόλαδο ) όσο και σε μορφή συμπληρωμάτων διατροφής.

Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών διαγιγνώσκεται συχνά σε γυναίκες με υπογονιμότητα, ολιγομηνόροια και αρρενοποιητικά προβλήματα, όπως τριχοφυία και ακμή. Παρ’ όλο που είναι συνδεδεμένο με την παχυσαρκία, το βλέπουμε αρκετά συχνά και σε γυναίκες με φυσιολογικό σωματικό βάρος.

Είναι λοιπόν καλό για τις γυναίκες αναγνώστριες να γνωρίζουν λίγα πράγματα παραπάνω για το σύνδρομο αυτό και τις τελευταίες εξελίξεις στη θεραπεία του.
Τι είναι το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Περίπου 4-5% των γυναικών πάσχουν από Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, γεγονός που το κάνει μια από τις πιο συχνές ενδοκρινοπάθειες σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Παρ’ όλα αυτά, το σύνδρομο παραμένει αδιάγνωστο σε ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών. Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δοθεί από το Γυναικολόγο ώστε η ασθενής να μην συγχέει το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών με τις πολυκυστικές ωοθήκες.

Οι τελευταίες είναι ένα εύρημα με αυξανόμενη συχνότητα λόγω της χρήσης υπερήχων στην γυναικολογική εξέταση ρουτίνας. Υπολογίζεται πως περίπου 20% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας έχουν πολυκυστικές ωοθήκες, αλλά λιγότερες από τις μισές έχουν τα βιοχημικά και ορμονικά ευρήματα που συνιστούν το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών.
Διάγνωση

Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών εμφανίζει έντονη οικογενή επίπτωση, πράγμα που δείχνει πως υπάρχει μεγάλη γενετική συμβολή στην εμφάνισή του. Δεν είναι ακριβώς γνωστό πώς κληρονομείται, αλλά οι τελευταίες μελέτες δείχνουν πως πρόκειται για έκφραση ενός επικρατούντος γονδίου.

Για να διαγνώσουμε το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, καταρχήν παίρνουμε ένα λεπτομερές ιστορικό από την ασθενή. Συνήθως αυτή παραπονιέται για παχυσαρκία ή τάση για αύξηση του βάρους της, ανώμαλο κύκλο (αμηνόρροια-ολιγομηνόρροια-αραιομηνόρροια σε ποσοστό 20-50%), αυξημένη τριχοφυΐα (65-70%), ακμή (25-35%) και αλωπεκία (3-6%).

 Ένα σημαντικό ποσοστό (20-75%) των γυναικών αυτών πάσχει από υπογονιμότητα. Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια της διερεύνησης των αιτίων της υπογονιμότητας του ζεύγους.

Η διερεύνηση συνεχίζεται με Διακολπικό Υπερηχογράφημα Ωοθηκών και εν συνεχεία με έλεγχο του ορμονικού προφίλ της ασθενούς με μια σειρά εξετάσεων (LH, FSH, Προλακτίνη, Προγεστερόνη, DHEAS, SHBG κ.ά.). Ταυτόχρονα ελέγχουμε και την λειτουργία των επινεφριδίων προκειμένου να αποκλείσουμε κάποιους αρρενοποιητικούς όγκους οι οποίοι είναι μεν σπάνιοι, όταν όμως εμφανιστούν μιμούνται τα συμπτώματα του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών.

Συμπτώματα

Λόγω της περιφερικής μετατροπής των οιστρογόνων σε ανδρογόνα παρατηρούνται αρρενοποιητικά φαινόμενα. Δηλαδή υπερτρίχωση και ακμή, ενώ παράλληλα η περίοδος της γυναίκας δεν είναι τακτική. Ταυτόχρονα λόγω της επίδρασης των ορμονών στην ινσουλίνη παρατηρείται σημαντική τάση για παχυσαρκία.

Αναλυτικότερα μπορεί να υπάρξει μέτρια ή και έντονη τριχοφυΐα στο άνω χείλος (μουστάκι), κάτω σιαγόνα (πηγούνι) και στις παρειές (μάγουλα). Από εκεί και πέρα η υπερτρίχωση μπορεί ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων να επεκταθεί στα χέρια, τους ώμους, την κοιλιακή χώρα (ιδιαίτερα στο ‘μπικίνι’), αλλά και στην πλάτη, τους γλουτούς και τους μηρούς.

Η ακμή μπορεί να είναι αρκετά έντονη. Μπορεί να εμφανίζεται περιοδικά, με εξάρσεις και να αφήνει ουλές με την αποδρομή της.

Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί η τάση για αύξηση βάρους. Υπάρχουν ασθενείς οι οποίες πραγματικά ασκούνται τακτικά και με δίαιτα για να διατηρήσουν το βάρος τους και δεν τα καταφέρνουν. Δεν είναι λίγες οι φορές όπου ασθενείς συναντούν ένα τείχος δυσπιστίας όταν λένε πως κάνουν δίαιτα χωρίς αποτέλεσμα.

Εδώ ο Γυναικολόγος θα πρέπει να διακρίνει το πρόβλημα και να προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις ή αλλαγή θεραπείας προκειμένου να έχει αποτελέσματα. Όσο πιο υπέρβαρη είναι μια ασθενής τόσο πιο έντονα είναι τα προβλήματα αυτά και άλλο τόσο δύσκολο είναι γι’αυτήν να χάσει βάρος.

Η ανωμαλία της εμμήνου ρύσεως (περιόδου) είναι ο πιο συχνός λόγος επίσκεψης στον Γυναικολόγο. Αφού αποκλειστεί πιθανή εγκυμοσύνη θα διερευνηθεί το ενδεχόμενο Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών. Οι ορμονικές ανωμαλίες οδηγούν αρκετά συχνά σε ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους με συνέπεια αφενός την κλασσική εικόνα των πολυκυστικών ωοθηκών, αφ’ετέρου τον άστατο κύκλο ή/και αμηνόρροια και συνεπακόλουθη υπογονιμότητα.

Συγκεκριμένα καθώς κανένα από τα ωοθυλάκια των ωοθηκών δεν ωριμάζει, αυτές εμφανίζονται στο υπερηχογράφημα διογκωμένες, με παχύτερο στρώμα (πυρήνα) και πολλές μικρές περιφερικές κύστεις (άρρηκτα ωοθυλάκια). Η μη ρήξη του ωοθυλακίου οδηγεί στην αδυναμία παραγωγής ωαρίου. Κατ’αυτόν τον τρόπο η γυναίκα είναι ουσιαστικά υπογόνιμη. Όταν δεν έχει τακτικό ή καθόλου κύκλο δεν παράγει ωάρια ή και αν παράγει δεν γνωρίζει τις γόνιμες ημέρες της.

Θα πρέπει να τονιστεί πως οι γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών όταν μείνουν έγκυες έχουν δυστυχώς αυξημένες πιθανότητες αυτόματης αποβολής (30-50%) σε σύγκριση με μη πάσχουσες εγκύους ((10-15%). Αυτό οφείλεται στην αυξημένη ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH).

Επίδραση του Συνδρόμου στην Υγεία

Αν το σύνδρομο διαγνωσθεί κλινικά , υπερηχογραφικά και εργαστηριακά, τότε προχωρούμε και σε περαιτέρω εξετάσεις προκειμένου να διερευνήσουμε πιθανή αντίσταση του οργανισμού στη δράση της Ινσουλίνης. Η διερεύνηση αυτή είναι σημαντική διότι έχει βρεθεί από συστηματικές μελέτες πως οι παχύσαρκες πάσχουσες γυναίκες που έχουν αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης διατρέχουν κίνδυνο έως και 20% να νοσήσουν στο μέλλον από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ (μη ινσουλινο-εξαρτώμενος). Ωστόσο ακόμη και οι ασθενείς που δεν είναι παχύσαρκες, αλλά έχουν αυξημένο σωματικό βάρος (δείκτης σωματικής μάζας >27) έχουν αυξημένο ρίσκο εμφάνισης της νόσου.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να τονιστεί πως οι έγκυες γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για εμφάνιση Διαβήτη της Κύησης και κατά συνέπεια θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά από το Μαιευτήρα τους με αιματολογικές εξετάσεις και υπερηχογραφήματα ανάπτυξης του εμβρύου.

Πρέπει επίσης να τονιστεί πως λόγω των διαταραγμένων ορμονών (αρρενοποίηση, υπερινσουλιναιμία, παχυσαρκία) οι ασθενείς με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών εμφανίζουν συχνά ανώμαλο λιπιδαιμικό προφίλ (υψηλά τριγλυκερίδια και χοληστερόλη) με συνεπακόλουθο να διατρέχουν μακροπρόθεσμα μεγαλύτερο κίνδυνο για Υπέρταση και Έμφραγμα του Μυοκαρδίου.

Επίσης το γεγονός πως οι γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών έχουν ανώμαλη περίοδο μπορεί να οδηγήσει σε Υπερπλασία του Ενδομητρίου-του εσωτερικού δηλαδή στρώματος της μήτρας. Γι’ αυτό πρέπει να δίνεται παραπάνω προσοχή ασθενείς που δεν έχουν περίοδο για 3 ή και περισσότερους μήνες έτσι ώστε να αποφευχθεί πιθανή εξαλλαγή των υπερπλαστικών κυττάρων του ενδομητρίου σε κακοήθη.

Θεραπεία

Ο γυναικολόγος θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν του όλα τα κλινικά, εργαστηριακά και απεικονιστικά δεδομένα. Συνήθως αρχικά γίνεται επιλογή ανάμεσα σε ένα απλό αντισυλληπτικό χάπι ή οξική κυπροτερόνη με προγεστρερινοειδές προκειμένου να επιτευχθεί σταθερός καταμήνιος κύκλος και να προστατευθεί το ενδομήτριο. Ταυτόχρονα συνίσταται τακτική άσκηση και δίαιτα.

Αν χρειαστεί και καταδειχθεί από τον έλεγχο ινσουλίνης/γλυκόζης τότε σύμφωνα με τα νέα δεδομένα μπορεί σταδιακά να χορηγηθεί μετφορμίνη, η οποία χρησιμοποιείται σε Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ, με ικανοποιητικά αποτελέσματα στον έλεγχο του βάρους, την τριχοφυΐα, αλλά και την ωορρηξία.

Συγκεκριμένα για την τριχοφυΐα, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι θεραπείας (laser, ηλεκτρόλυση κ.ά.), αλλά η απόφαση θα πρέπει να λαμβάνεται μετά από εξέταση από ειδικευμένο Δερματολόγο.

Το ίδιο ισχύει και για την ακμή, όπου η απλή θεραπεία με αντιβακτηριδιακά και αντιβιοτικά μπορεί να δώσει τη θέση της σε μια πιο εξειδικευμένη (σπιρονολακτόνη, χημική αποφωλίδωση-peeling κλπ).

Σχετικά με την υπογονιμότητα, ένα ποσοστό ασθενών αντιδρά θετικά στην πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με κιτρική κλομιφαίνη όταν αυτή παρακολουθείται στενά με υπερηχογραφήματα. Αν αυτή δεν επιτύχει, τότε ακολουθείται η οδός της σπερματέγχυσης ή της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Αυτές θα πρέπει να γίνονται πάντα από εξειδικευμένους γυναικολόγους σε αναγνωρισμένα κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής καθώς υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πρόκλησης του Συνδρόμου Υπερδιέγερσης των Ωοθηκών.

Όσον αφορά στην αυξημένη πιθανότητα αποβολής δεν υπάρχουν ουσίες που να θεραπεύουν το πρόβλημα. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε, για μια ακόμη φορά, πόσο σημαντική είναι η διακοπή του καπνίσματος, του αλκοόλ και η μείωση της κατανάλωσης καφέ στην εγκυμοσύνη.

Τέλος αν ο Γυναικολόγος κρίνει αναγκαίο μπορούμε με λαπαροσκοπική επέμβαση να εκτελέσουμε διαθερμία στις ωοθήκες με σκοπό να ελαττώσουμε την υπέρμετρη παραγωγή ορμονών. Και πάλι, όμως, πρόκειται για μια επέμβαση που πρέπει να γίνεται με προσοχή και γνώση διότι παραπάνω ‘κάψιμο’ των ωοθηκών μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε μόνιμη καταστολή της λειτουργίας τους.

Οιστρογόνα

Τα οιστρογόνα είναι μια ομάδα ορμονών που εκκρίνονται από την ωοθήκη. Παράγονται από την επένδυση του ωοθυλάκιου και περιέχουν τρεις ορμόνες, η πιο γνωστή είναι η οιστραδιόλη (Ε2). Η οιστραδιόλη βοηθά ώστε να αυξηθεί το πάχος του ενδομητρίου (ιστός που εμφυτεύεται το γονιμοποιημένο ωάριο) καθώς επίσης να δημιουργήσει ιδανική βλένη στο στόμιο του τραχήλου για να μπορέσουν να διεισδύσουν τα σπερματοζωάρια.

Προγεστερόνη

Η προγεστερόνη παράγεται και αυτή από τις ωοθήκες και συγκεκριμένα από το τοίχωμα του ωαρίου μετά την ωορρηξία. Δημιουργεί ιδανικές συνθήκες ωριμάζοντας το ενδομήτριο για να δεχθεί το γονιμοποιημένο ωάριο, χαλαρώνει και ηρεμεί την μήτρα αποτρέποντάς την να κάνει συσπάσεις, ενώ καταστρέφει τα περισσεύοντα ωοθυλάκια, που δεν χρειάζονται για τον συγκεκριμένο κύκλο.

Γοναδοτροπίνη

Η γοναδοτροπίνη παράγεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου και ρυθμίζει την έκκριση όλων των θηλυκών ορμονών. Ελέγχει την παραγωγή και τα επίπεδα οιστρογόνου. Όταν τα επίπεδα του οιστρογόνου και της προγεστερόνης αρχίσουν να μειώνονται στο τέλος του κύκλου έχουμε αύξηση της έκκρισης της γοναδοτροπίνης. Τα υψηλά επίπεδα προγεστερόνης μειώνουν τα επίπεδα της γοναδοτροπίνης.

Θυλακιότροπος (FSH) – Ωχρινότροπος (LH)

Οι ορμόνες αυτές παράγονται από την υπόφυση, που είναι αδένας συνδεμένος άμεσα με το νευρικό σύστημα και τον υποθάλαμο (GnRH). Η αύξηση της FSH βοηθάει στην έναρξη της παραγωγής των ωοθυλακίων στην ωοθήκη. Η LH δημιουργεί την ωορρηξία και προάγει την παραγωγή προγεστερόνης.

Οι Ωοθήκες είναι ένα ζευγάρι οργάνων στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. Βρίσκονται μέσα στην πύελο (λεκάνη) τοποθετημένες δεξιά και αριστερά από τη μήτρα.

Κάθε μία έχει το μέγεθος ενός αμυγδάλου. Παράγουν ωάρια και ορμόνες. Κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της περιόδου, ένα ωάριο απελευθερώνεται από την ωοθήκη. Αυτό ονομάζεται ωορρηξία. Το ωάριο μεταναστεύει από την ωοθήκη στη μήτρα δια μέσω της σάλπιγγας.

Οι ωοθήκες είναι η πηγή των γυναικείων ορμονών, οιστρογόνων και προγεστερόνης. Αυτές οι ορμόνες επηρεάζουν την ανάπτυξη του στήθους των δευτερευόντων γυναικείων χαρακτηριστικών (τριχοφυία, φωνή, κατανομή λίπους) και ρυθμίζουν την περίοδο.

Τι είναι οι κύστες ωοθηκών

Στις ωοθήκες μπορούν να δημιουργηθούν διάφορες κύστες.

Λειτουργικές κύστες. Είναι οι πιο συνηθισμένες και δημιουργούνται κατά τον κύκλο. Κάθε μήνα οι γυναικείες ωοθήκες δημιουργούν περίπου 20 κύστες οι οποίες περιέχουν ωάρια. Όταν ένα ωράριο ωριμάσει, η κύστη που το περιέχει, (περίπου 2 cm) σπάει, απελευθερώνοντάς το, ενώ οι υπόλοιπες καταστρέφονται.

    * Ωοθηλακικές κύστες. Είναι οι κύστες που δημιουργούνται αν δεν σπάσει το ωάριο. Αυτές συνήθως εξαφανίζονται μετά από δύο ή τρεις μήνες.
    * Ωχρινική κύστη. Είναι κύστες που δημιουργούνται αν δεν απελευθερωθεί το ωάριο και περιέχουν αίμα. Συνήθως εξαφανίζονται μετά από μερικές εβδομάδες. Άλλες φορές μεγαλώνουν και προκαλούν πόνο η και αιμορραγία.

Ενδομητρίωμα. Αυτές οι κύστες δημιουργούνται μέσα στην ωοθήκη σε γυναίκες που πάσχουν από ενδομητρίωση. Συνήθως έχουν σοκολατοειδές περιεχόμενο και δεν εξαφανίζονται αν δεν γίνει θεραπεία.

Κυσταδένωμα. Δημιουργούνται από την επένδυση της ωοθήκης. Περιέχουν συνήθως υγρό διαυγές, παχύρρευστο ή ζελατινώδες. Μπορούν μεγαλώνοντας να σπάσουν και να δημιουργήσουν πόνο.

Πολυκυστικές ωοθήκες. Δημιουργούνται πολλαπλά ωοθηλάκια (κύστες που περιέχουν ωάρια) που όμως δεν ωριμάζουν σε κάθε κύκλο για να σπάσουν. Έτσι συσσωρεύονται με το χρόνο και δημιουργούν πολλαπλές μικρές κύστες στις ωοθήκες.
Αυτές είναι οι πιο συχνές κύστες ωοθηκών.

Συμπτώματα που δημιουργούν

Τις περισσότερες φορές οι κύστες ωοθηκών δεν δημιουργούν συμπτώματα. Ανευρίσκονται κατά τον συνήθη γυναικολογικό έλεγχο. Άλλες φορές μπορούν να δημιουργήσουν:

    * Πίεση, βάρος η πόνο χαμηλά στην κοιλιά
    * Συχνοουρία, από πίεση που ασκούν στην ουροδόχο κύστη
    * Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή
    * Πόνο στην περίοδο

Οι κύστες ωοθηκών μπορούν να συστραφούν ή να σπάσουν. Τότε δημιουργούν έντονα συμπτώματα και είναι επικίνδυνες για τη ζωή.

Αν έχετε τα παρακάτω συμπτώματα θα πρέπει οπωσδήποτε να ζητήσετε άμεσα βοήθεια:

    * Έντονο πόνο χαμηλά στην κοιλιά, με πυρετό, εμετό, ιδρώτα, ατονία, ζαλάδα, αδυναμία και γρήγορη αναπνοή.

Διάγνωση

Οι κύστες που δεν δημιουργούν συμπτώματα ανευρίσκονται συνήθως κατά τη γυναικολογική εξέταση.

Το υπερηχογράφημα μάς δείχνει τον αριθμό (μία ή πολλές), τη θέση, το μέγεθος, και το περιεχόμενο (διαυγές, αιματηρό, παχύρρευστο, μικτό). Έτσι μας δίνει τη διάγνωση ή την υποψία για την διαφορική διάγνωση της κύστης.

Θεραπεία

Η θεραπεία μιας κύστης ωοθήκης είναι ανάλογη της διάγνωσης.

Αναμονή. Οι λειτουργικές κύστες ωοθηκών συνήθως εξαφανίζονται μόνες τους μετά από λίγες εβδομάδες. Το επαναληπτικό υπερηχογράφημα θα μας δείξει την πορεία τους.

Αντισυλληπτικά. Σε περίπτωση που παραμένουν ή αυξάνουν σε μέγεθος ή αριθμό, χρησιμοποιούμε ορμονική θεραπεία. Γυναίκες που δημιουργούν συχνά κύστες στις ωοθήκες ή έχουν πολυκυστικές ωοθήκες λαμβάνουν αντισυλληπτικά δισκία για πρόληψη.

Χειρουργικά αφαιρούμε τις κύστες που παραμένουν, γίνονται μεγαλύτερες, περισσότερες ή έχουν περίεργη υφή στο υπερηχογράφημα και δημιουργούν πόνο. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι για την αφαίρεση των κυστών. Λαπαροσκοπικά και Λαπαροτομικά.

    * Λαπαροσκοπικά αφαιρούνται οι κύστες που είναι μικρές και έχουν καλή όψη
    * Λαπαροτομικά αφαιρούνται οι κύστες που είναι μεγαλύτερες και υπάρχει υποψία για κακοήθεια.

LoL η σκυλιτσα μου ειχε πολυκυστικες ωοθηκες,την καναμε στηρωση

επειδή αυτό το πρόβλημα βασανίζει πολλές κοπέλες γύρω μας...καλύτερα να μην αστιευόμαστε με το ζήτημα....

ixic_

MELOUKOS, καλα στα λεει ο χριστοφορος...

δεν αστειευουμουνα καθολου,ισα ισα,οταν ειχε περιοδο φουσκωνε με πυο η μητρα της,και 3-4 φορες το χρονο κατεβαζε γαλα χωρις λογο και ειχε ορμονικες διαταραχες,μπορουσε να πεθανει ανετα αν την αφηναμε,καλη τυχη στα θυληκα πασης φυσεως του φορουμ :P

Ε κοιτα ποτε δεν ξερεις!