THMMY.gr

Παραθέτω τρία άρθρα, τροφή για συζήτηση,  με σειρά από το παλαιότερο προς το πιο επικαιρο, όλα αναφέρονται στη νέα σελίδα που φαίνεται να διαγράφεται για την Κούβα, ιδιαίτερα μετά την παραίτηση του Φιντέλ Κάστρο..

Άρθρο 1ο:

Η Κούβα σε αναζήτηση πυξίδας     

Ένα χρόνο μετά την "προσωρινή" απόσυρση του Φιντέλ Κάστρο από το πηδάλιο της Κούβας, λόγω προβλημάτων υγείας, το ερώτημα που πλανάται στο νησί -και όχι μόνο- είναι προς τα πού οδηγεί τη χώρα ο νεότερος αδελφός του προέδρου, Ραούλ Κάστρο.

Σε ομιλία του κατά την τελετή για την 54η επέτειο της κουβανικής επανάστασης ο Ραούλ Κάστρο έκανε σαφές πως η Κούβα είναι έτοιμη πλέον να ανοίξει την αγορά της στο ξένο κεφάλαιο, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Σύμφωνα με κουβανούς και δυτικούς αναλυτές, ο Ραούλ Κάστρο, ο οποίος ανακηρύχθηκε προσωρινός πρόεδρος της χώρας τον Ιούλιο του 2006, σκοπεύει να προχωρήσει σταδιακά σε κινεζικού τύπου οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

"Αυτές οι δηλώσεις δείχνουν καινοτόμες και αποδεικνύουν την ύπαρξη νέων πρωτοβουλιών", δήλωσε ο αμερικανός διπλωμάτης Γουέιν Σμιθ, με προϋπηρεσία στην Αβάνα, προσθέτοντας πως "οι Κουβανοί που περιμένουν ενδείξεις πραγματικής αλλαγής θα καλωσορίσουν τέτοιες απόψεις".
Για τον Φιλ Πίτερς, αναλυτή του ινστιτούτου Λέχιγκτον της Ουάσιγκτον, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σύμφωνα με τον Πίτερς, η αποχώρηση του Φιντέλ από την ηγεσία δημιούργησε "μεγάλες προσδοκίες για αλλαγή", οι οποίες, όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, "δεν επιβεβαιώνονται, καθώς δεν υπάρχουν σημάδια αλλαγής στην πολιτική και οικονομική ζωή της Κούβας".

 Παρά τη φαινομενική αποδοχή που έχουν οι απόψεις του Ραούλ Κάστρο, οι περισσότεροι Κουβανοί δείχνουν να αναπολούν τον επαναστάτη Φιντέλ. "Η παρουσία του παραμένει επιβλητική, παρά την αποχώρηση του από την ενεργό πολιτική", αναφέρει το βρετανικό BBC, ενώ, σύμφωνα με άρθρο του 81χρονου κουβανού ηγέτη που δημοσιεύτηκε στην κρατική εφημερίδα "Γκράνμα", ο ίδιος συνεχίζει να μετέχει ενεργά στις αποφάσεις τις κουβανικής κυβέρνησης.
Αν αυτό αληθεύει, τότε το ερώτημα που τίθεται είναι εάν και κατά πόσο ο Φιντέλ εγκρίνει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, στις οποίες προτίθεται να προβεί ο αδερφός του. Ο ανταποκριτής του BBC στην Αβάνα αναρωτιέται εύλογα: Θα άφηνε ποτέ ο Φιντέλ την Κούβα να απομακρυνθεί από τα ιδανικά της κοινωνικής ισότητας και του σοσιαλισμού που ο ίδιος εμφύσησε και υποστήριξε;

Προσπαθώντας να διατηρήσει όσο εντονότερη γίνεται την παρουσία του στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της Κούβας, ο Φιντέλ αρθρογραφεί συχνά, εκφράζοντας άποψη για πληθώρα ζητημάτων. Σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, το μονοκομματικό κατεστημένο της Αβάνας έχει συμφέρον να διατηρείται ισχυρή η εικόνα του επαναστάτη Φιντέλ, ώστε να παραμένει ακλόνητο το πατριωτικό φρόνημα των Κουβανών. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και παλαιότερες τηλεοπτικές εμφανίσεις τού εξασθενημένου από τα προβλήματα υγείας κουβανού επαναστάτη στο πλευρό αντιαμερικανών ηγετών, όπως ο πρόεδρος Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας.

Μετά τον Φιντέλ τι; Το βασικότερο ερώτημα για την Κούβα είναι τι μέλλει γενέσθαι στη μετά τον Φιντέλ εποχή. Με την έκβαση της υγείας του 81χρονου ηγέτη να είναι αβέβαιη, η χώρα δείχνει να βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι σημαντικών αποφάσεων. Θα διατηρηθεί το μοντέλο διακυβέρνησης που επί περισσότερο από μισό αιώνα εφάρμοσε ο Φιντέλ Κάστρο ή θα υπάρξει στροφή της Αβάνας προς μία κινεζικού τύπου οικονομική διαχείριση ανοικτών αγορών; Όπως αναφέρουν αναλυτές, η απάντηση βρίσκεται στο μυαλό του νέου ηγέτη της Κούβας Ραούλ Κάστρο. Πολλοί εκτιμούν πως χωρίς τη φυσική παρουσία του Φιντέλ Κάστρο ο Ραούλ ίσως νιώσει περισσότερο απελευθερωμένος, προκειμένου να προχωρήσει σε ουσιώδεις αλλαγές. Κανένας όμως δεν υποτιμά το γεγονός πως οι ιδέες και η προσωπικότητα του κουβανού επαναστάτη είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ίδια την ταυτότητα της χώρας και πιθανόν να επηρεάσουν το μέλλον της Κούβας ακόμη και μετά το βιολογικό τέλος του Φιντέλ.

Επιμέλεια: Ν. Μόττας

Αυγ 06, 2007

Πηγή www.makthes.gr

Άρθρο 2ο:

Γυρίζει σελίδα η Κούβα

Η νέα Εθνοσυνέλευση στην Κούβα καλείται να εκλέξει το διάδοχο του Φιντέλ Κάστρο, τη βαριά κληρονομιά του οποίου πιστεύεται ότι θα επωμιστεί ο αδελφός του, Ραούλ, το μεγάλο φαβορί για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου του Κράτους.

Ο 81 χρόνων Κάστρο ανακοίνωσε την περασμένη Τρίτη, επικαλούμενος την εύθραυστη υγεία του, ότι δεν πρόκειται να είναι εκ νέου υποψήφιος για την προεδρία. Πριν από 19 μήνες, μετά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε και τις αλλεπάλληλες επεμβάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, είχε παραδώσει ήδη τα ηνία της εξουσίας στον 76χρονο Ραούλ.

Ο Ραούλ Κάστρο, που είναι πρώτος αντιπρόεδρος της χώρας και υπουργός Άμυνας από το 1959 έχει υποσχεθεί ότι θα προχωρήσει σε αλλαγές προκειμένου να αναζωογονήσει την οικονομία που ταλανίζεται από τη γραφειοκρατία και το σκληρό εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ.

Ο σημαντικότερος αντίπαλός του είναι ο γιατρό Κάρλος Λάγκε, 56 ετών, ένας από τους πέντε αντιπροέδρους του Συμβουλίου του Κράτους, ο οποίος ασκεί "ντε φάκτο" καθήκοντα πρωθυπουργού.


Πηγη: SKAI

Άρθρο 3ο:

Αποψη:Κληρονομική δικτατορία...

Του Πασχου Μανδραβελη

Το περίεργο με τα κομμουνιστικά καθεστώτα δεν είναι ότι απέτυχαν να μας φέρουν το υπεσχημένο μέλλον. Πολλοί έταξαν ουτοπίες με τ’ άστρα (συνήθως κόκκινα) αλλά δεν τα κατάφεραν. Το περίεργο είναι ότι μας επιστρέφουν στο παρελθόν. Δεν αναφερόμαστε μόνο στον αυταρχισμό τους. Στην Κούβα ένας Κάστρο φεύγει κι ένας Κάστρο αναλαμβάνει. Οπως απέδειξε και η Βόρειος Κορέα, το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού είναι η «κληρονομική δικτατορία». Ο κομαντάντε παραιτήθηκε. Καιρός ήταν. Ο,τι απαγορεύτηκε στο λαό, το έκανε η φύση. Ο 81χρονος πρώην επαναστάτης γαντζώθηκε στην εξουσία όσο άντεχε. Μετά την παρέδωσε στον αδελφό του. Τον 76χρονο Ραούλ.

Η κληρονομιά του Κάστρο μένει να αποτιμηθεί. Σε καθεστώς δημοκρατίας όμως. Για να μπορούν να μιλήσουν και οι αντιφρονούντες που είναι στις φυλακές, και οι απλοί πολίτες που είναι εκτός. Διότι η κριτική ακόμη και για τα «κοινωνικά επιτεύγματα» -ισχυρό χαρτί όλων των κομμουνιστικών καθεστώτων- είναι επικίνδυνη. Ο γιατρός Ντέσι Μεντόζα φυλακίστηκε διότι δήλωσε ότι υπήρξε αργοπορημένη αντίδραση του συστήματος υγείας σε επιδημία δάγγειου πυρετού που ξέσπασε στο νησί.

Αυτό που μπορεί σήμερα να αποτιμηθεί είναι η μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Διεθνής Αμνηστία έχει πολλά να πει επ’ αυτού: ανελευθερία έκφρασης και συγκέντρωσης, φυλακίσεις χωρίς κατηγορία και δίκη, βασανισμοί, κρατούμενοι συνείδησης και τρεις εκτελέσεις αντιφρονούντων το 2003, παρά το γεγονός ότι η χώρα είχε υπογράψει την αναστολή εκτελέσεων από το 2001. Είναι αστείο, αλλά ο Κάστρο κατέληξε κομμουνιστής. Στα πρώτα του βήματα προσέβλεπε στη βοήθεια των ΗΠΑ για να εδραιώσει τη δημοκρατία στην Κούβα, μετά την ανατροπή της δικτατορίας του στρατηγού Φουλγκένιο Μπατίστα. Η κουβανική δικτατορία είναι ένα από τα ατυχήματα που χαρακτηρίζουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Η μεγαλύτερη κληρονομιά του Κάστρο είναι η νοσταλγία που εμπνέει στην αριστερά όπου γης. Είναι ο τελευταίος επαναστάτης, που κατέλαβε την εξουσία με τα όπλα. Ο αντιστασιακός που βρίσκεται στο «στόμα του θηρίου» και το ψευδεπίγραφο «ενός άλλου κόσμου», που θα μπορούσε να είναι εφικτός.

Πηγη: Καθημερινη