THMMY.gr

Το Βέλγιο ζει 6 μήνες χωρίς κυβέρνηση
Η αδυναμία «συμβίωσης» Βαλλόνων και Φλαμανδών είναι εμφανής και πολλοί προβλέπουν ότι η διάλυση της χώρας είναι αναπόφευκτη

The Guardian

Το Βέλγιο διανύει κρίση, είναι προφανές, αν και πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν το δείχνει στ’ αλήθεια. Οχι όπως άλλες φορές. Η θεωρητικά επιβλητική πλατεία Flagey των Βρυξελλών διατηρεί τη γνωστή της μορφή, τα τρένα λειτουργούν κανονικά, οι τηγανητές πατάτες παραμένουν εξαιρετικές, φυσικά, και η σοκολάτα επίσης. Στους δρόμους, οι άνθρωποι ακόμη διαμαρτύρονται για τους φόρους, όπως έκαναν πάντα και για την τιμή του πετρελαίου, κάτι που είναι καινούργιο.

Οι εφημερίδες και οι πολιτικοί, ωστόσο, προβλέπουν τον ερχομό της αποκαλύψεως. Πιστέψτε τους, διότι η χώρα ζει τη χειρότερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας της ή τουλάχιστον από την εποχή του τελευταίου πολέμου. Διότι το Βέλγιο έχει περάσει τις τελευταίες 160 ημέρες χωρίς κυβέρνηση. Και παρότι το ίδιο δεν θεωρεί ότι επήλθε η καταστροφή, υπάρχει ο πολύ πραγματικός φόβος ότι η εύθραυστη και περίπλοκη διευθέτηση που κρατάει ενωμένη αυτή την απίθανη χώρα άρχισε εντέλει να καταρρέει. Το Βέλγιο, όπως ψιθυρίζεται, μπορεί σύντομα να μην υπάρχει πια.

Θα έπρεπε κι εμείς να ανησυχούμε από μακριά; Εάν αντιπαθείτε την μπίρα τους ή τον Τεν Τεν ίσως να μη χρειαστεί. Εάν πάλι νιώθετε μια αόριστη συναισθηματική προσκόλληση στην ιδέα μιας χώρας, της οποίας η ίδια ύπαρξη εξαρτάται από τις αρχές της καλής θέλησης, της κατανόησης και του συμβιβασμού, τότε θα έπρεπε να ανησυχήσετε.

«Ατύχημα της ιστορίας»

Οι Βέλγοι πολίτες φαίνεται ότι έχουν παραιτηθεί. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι στον βορρά, το 63% του πληθυσμού πιστεύει πως η διάλυση της πατρίδας του, ηλικίας 177 ετών, ενός τόπου που ο εν αναμονή πρωθυπουργός αποκάλεσε «ατύχημα της ιστορίας», είναι πια, λίγο ή πολύ, αναπόφευκτη. «Ο τόπος έχει μπουχτίσει», περιέγραψε η Ρενέ Βάντερβαϊντεν, μια κυρία γύρω στα 50 που περίμενε στην ουρά για το τραμ. «Μπορεί όχι τώρα, μπορεί όχι σε δέκα χρόνια, αλλά όσο ζω υποθέτω. Οι Φλαμανδοί θέλουν να φύγουν· δεν το κρύβουν πια. Υπάρχει μια περιφρόνηση, μια ανυπομονησία που δεν υπήρχε στο παρελθόν».

«Είμαστε έξι εκατομμύρια εμείς οι Φλαμανδοί, εργαζόμαστε σκληρά, βγάζουμε λεφτά, είμαστε απολύτως ικανοί να σταθούμε στα πόδια μας. Πράγματι, θα μπορούσαμε να γίνουμε ένα από τα πιο πλούσια κράτη της Ευρώπης. Για μας, το Βέλγιο είναι απλώς αντιπαραγωγικό. Θα ήμασταν πολύ καλύτερα χωρίς αυτό», ομολογεί ο Μαρκ Ντέμεσμαεκερ, αντιδήμαρχος, που περίμενε και αυτός για το τραμ.

Εξι διοικήσεις

Χρειάζεται προσπάθεια για να κατανοήσει κανείς πόσο πολύπλοκο είναι το Βέλγιο. Πράγματι, απέχει μακράν από το πρότυπο του εθνικού κράτους. Οι Φλαμανδοί αποτελούν το 60% του πληθυσμού. Οι Βαλλόνοι το 40%. Οι δύο κοινότητες ζουν ουσιαστικά παράλληλες ζωές. Πέραν της βασιλικής οικογένειας, της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, του υπουργείου Εξωτερικών, του δικαστικού συστήματος και του στρατού, δεν υπάρχει ούτε ένας εθνικός θεσμός, ούτε καν ένα πολιτικό κόμμα, ένα τηλεοπτικό κανάλι, μία φιλανθρωπική οργάνωση ή ακόμη κι ένα πανεπιστήμιο, που να υπηρετεί αμφότερες τις κοινότητες.

Κατά συνέπεια, η διακυβέρνηση του Βελγίου απαιτεί σήμερα μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση, τρεις τοπικές –επειδή οι δίγλωσσες Βρυξέλλες υπολογίζονται και αυτές ως περιοχή– και άλλες τρεις στην κορυφή των προαναφερθεισών για κάθε γλωσσική ομάδα – για τους γαλλόφωνους, τους ολλανδόφωνους και τη μικρή κοινότητα των γερμανοφώνων. Ευτυχώς, η τοπική κυβέρνηση της Φλάνδρας και η κυβέρνηση της ολλανδικής κοινότητας είναι ένα και το αυτό, έτσι οι τυχεροί Βέλγοι κυβερνώνται από μόλις έξι διαφορετικές διοικήσεις.

Αντιστροφή ρόλων

Σε αυτά προστίθεται το γεγονός ότι η Βαλλονία υπήρξε ιστορικά πολύ πλουσιότερη από τη Φλάνδρα, αλλά με την παρακμή της βαριάς βιομηχανίας της είναι σήμερα αξιοσημείωτα φτωχότερη. Επίσης, το ότι η ανεργία στη Βαλλονία είναι σχεδόν διπλάσια από αυτήν τη Φλάνδρας, το ότι μια μεγάλη μερίδα των εσόδων της Βαλλονίας προέρχεται από τους φορολογούμενους της Φλάνδρας και το κερασάκι στην τούρτα: το ότι η Βαλλονία κατά παράδοση ψηφίζει αριστερά, ενώ οι Φλαμανδοί ψηφίζουν δεξιά· και ίσως η πραγματική έκπληξη στην περίπτωση του Βελγίου να είναι ότι κατόρθωσε να επιβιώσει έως εδώ. Διότι, όπως δήλωσε ένα από τα διάσημα τέκνα της χώρας, ο ζωγράφος, Ρενέ Μαγκρίτ, «Ceci n’ est pas une nation!». Η σημερινή κρίση της χώρας επισπεύστηκε από τις εκλογές του Ιουνίου. Οι Φλαμανδοί Χριστιανοδημοκράτες και Φιλελεύθεροι αναδείχθηκαν οι μεγάλοι νικητές, με τον Χριστιανοδημοκράτη ηγέτη Ιβ Λετέρμ να έχει αναλάβει τον σχηματισμό κυβέρνησης. Δυστυχώς, οι Φλαμανδοί διεξήγαγαν την εκστρατεία τους με σύνθημα την περαιτέρω αυτονόμησή τους· οι περιοχές του Βελγίου ήδη ελέγχουν η καθεμιά τα δικά της στεγαστικά ζητήματα, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, το δικαστικό σύστημα και τη μεταναστευτική πολιτική. Συνεπώς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ουδείς στη Βαλλονία –ούτε καν οι γαλλόφωνοι Χριστιανοδημοκράτες, θεωρητικά οι φυσικοί σύμμαχοι του Λετέρμ– είναι προετοιμασμένος να προχωρήσει σ’ αυτό, δεδομένου του ολέθριου αντίκτυπου των κακών οικονομικών επιδόσεων της Βαλλονίας.

Το «ζήτημα BHV»

Το πιο ενδεικτικό από τα αιτήματα των Φλαμανδών, ωστόσο, είναι γνωστό στο Βέλγιο ως το «ζήτημα BHV». Ολοι γι’ αυτό συζητούν. Και όπως όλα τα πράγματα στο Βέλγιο είναι κι αυτό ένα ζήτημα απολύτως περίπλοκο. Τα αρχικά BHV σημαίνουν Βρυξέλλες - Χάλε - Βιλβόορντε, που είναι η μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια του Βελγίου. Προς το παρόν, η BHV είναι κάτι σαν νήσος εν τω μέσω της Φλάνδρας. Αποτελείται από τις δίγλωσσες Βρυξέλλες, και τη Χάλε όπως και το Βιλβόορντε, όπου ομιλείται η φλαμανδική. Ωστόσο, οι τυχεροί γαλλόφωνοι εκλογείς των H και V έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν υπέρ των πολιτικών κομμάτων των γαλλοφώνων στις Βρυξέλλες, καθώς υπάρχουν μόνο ολλανδόφωνα κόμματα για να ψηφίσουν στην υπόλοιπη Φλάνδρα. Οι Φλαμανδοί θέλουν να διασπαστούν τα Η και V από το Β καθώς εξαιτίας των αυξανόμενων τιμών των ακινήτων στις Βρυξέλλες νιώθουν ότι τα H και V τείνουν να γίνουν πολύ γαλλικά. Αυτό, ουσιαστικά, θα στερήσει από περίπου 150.000 γαλλόφωνους το δικαίωμα να ψηφίζουν υπέρ των Γάλλων πολιτικών.

Το BHV είναι μόνο η αρχή, προειδοποιεί ο Σαρλ Πικέ, ο σοσιαλιστής γαλλόφωνος πρωθυπουργός, καθισμένος στο επιβλητικό του γραφείο στο κέντρο των Βρυξελλών. Η διάλυση του Βελγίου θα είναι, όπως λέει, «ο απόλυτος θρίαμβος του εγωισμού». Επίσης, θα είναι κάτι το ασύμφορο, δαπανηρό και θλιβερό. Πείτε με συναισθηματικό, αλλά καθώς τα τραμ έρχονται και φεύγουν, οι άνθρωποι δεν δείχνουν να ανησυχούν. Μπορεί βέβαια να μην τους λείψουν οι πολιτικοί τους, αλλά στο μέλλον είναι πολύ πιθανόν ότι θα τους λείψει η ίδια τους η χώρα.


Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100030_18/11/2007_249468)

http://zapatopi.net/belgium/

"Belgium Doesn't Exist!"

 :D :D




...τωρα που μιλαμε γινονται γινονται προσπαθειες να βρεθεί λυση στην ακυβερνησια ωστε να μην διαλυθει η χωρα. Πιστεύω οτι θα τα βρούνε τελικα αλλιως: Βελγιο  ^bye^

Να κυβερνηθεί η χώρα από την Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Ελεύθερα σύνορα, στάνταρ οικονομία, κέντρο της Ευρώπης.

Ο Βασιλιας Αλβερτος ο Β προσπαθει τωρα να "σπρώξει" σε λύση με κυβερνηση εθνικης ενότητας, για να μην χασει το θρονο του, βεβαιως βεβαιως  :P  :P ::)

"καθώς τα τραμ έρχονται και φεύγουν, οι άνθρωποι δεν δείχνουν να ανησυχούν"

φυσικά,,,γιατί εκεί χωρισμός των κρατών δεν θα σημαίνει παρά οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια...
εκεί δεν θέλουν να το διαλύσουν το κράτος γιατί τους χωρίζουν εθνικιστικά μίση...δεν υπάρχουν...απλά ..όπως λέει και το άρθρο..."οι Βαλλονοί είναι αντιπαραγωγικoi" "είμαστε 6 εκατ. και μπορούμε να γίνουμε από τα πλουσιότερα κράτη"...

όταν μια μέρα χωρίσουν...δεν θα εμποδίσει τίποτα και κανένα από την μια ή την άλλη πλευρά...να πηγαινοέρχεται...να κατοικεί να εργαζέται...σε οποιοδήποτε από τα δύο νέα κρατίδια...

ούτε καν ταυτότητα στα σύνορα δεν θα δείχνουν..όπως δεν δείχνουν ούτε τώρα...

δεν θα αλλάξει τίποτα...γι αυτό οι κάτοικοι...δεν ανησυχούν...

ο συντάκτης βέβαια αντιμετωπίζει  με πολύ ανατολίτικο και δη βαλκάνιο τρόπο το ζήτημα...
"Μπορεί βέβαια να μην τους λείψουν οι πολιτικοί τους, αλλά στο μέλλον είναι πολύ πιθανόν ότι θα τους λείψει η ίδια τους η χώρα."

μπούρδες...τι σημαίνει χώρα για τους λαούς εκείνους (βέλγιο, ολλανδία, λουξεμβούργο, δανία)...όταν καταλάβει τις διαφορές ο συντάκτης....θα πάψει να είναι και συναισθηματικός...

ixic_

Ε Άγγλος είναι...μπορει να σκέφτεται τι θα γινόταν αμα διαλυόταν η Μ.Βρετανία... :P

θυμήθηκα ένα blog που είχα διαβάσει παλιότερα...

είναι σχετικό και άσχετο...έχει παραλληριστικές συμμετρίες...και πραγματιστικές ασσυμετρίες με το ζήτημα...
αλλά είναι όμορφο...

http://gazikapllani.blogspot.com/2007/08/blog-post.html

ixic_

Ο άγγλος το βλέπει έτσι γιατί έρχεται το κύμα διαμελισμού και στη Μ.Βρατανία...δεν είναι τυχαίο ότι το εθνικιστικό κόμμα της Σκωτίας ανεβαίνει συνεχώς και είναι υπέρ της ανεξαρτητοποίησης..

και η ελβετια παρομοια κατασταση δεν ειναι?μονο η θεση της σαν ουδετερο κρατος και η ιδιαιτεροτητα της γενικως την κρατανε σαν "χωρα" ενωμενη.

Περισυ το κρατικο καναλι της ενος απο τα κρατιδια εκανε μια φαρσα. Αρχισε και μετεδιδε οτι οι αλλοι αποσχιστηκαν. Στησανε σκηνικα με πολλους κομπαρσους που διαδηλωναν με την νεα σημαια που υποτηθεται οτι απεκτησαν. Εγινε χαμος...
Και φυσικα ολοι απολυθηκαν.

και αυτή τη φάρσα την αποδέχτηκαν...γιατί είναι κάτι που το περιμένουν...και ίσως τη θέλουν...


στην ελβετία είναι ακόμη πιο χαλαρά τα πράγματα σε σχέση με το Βέλγιο..

το "πρόβλημα" είναι με τας Βρυξέλλας που ανήκει στη Βαλλονία αλλά κατοικούν πολλοί Φλαμανδοί....και είναι και το κέντρο της Ε.Ε.

Το Βέλγιο σε δημοπρασία στο eBay!

Μεταξύ των υπολοίπων αντικειμένων που δημοπρατούνται στον διαδικτυακό τόπο του eBay βρέθηκε και η χώρα του Βελγίου.

Η αγγελία πώλησης έλεγε «το Βέλγιο είναι ένα βασίλειο που αποτελείται από τρία μέρη. Μπορείτε να το αγοράσετε και ολόκληρο, αλλά σας συμβουλεύουμε να μην το κάνετε. Επίσης, προσέξτε το δημόσιο χρέος του ύψους 300 εκατομμυρίων ευρώ» και είχε τιμή εκκίνησης το ένα ευρώ.

Τα «χτυπήματα» για το ποιος θα γίνει ο νέος ιδιοκτήτης του Βελγίου έφτασαν μέχρι και τα δέκα εκατομμύρια ευρώ, προτού η υπεύθυνοι του site αντιληφθούν το τι συμβαίνει και αποσύρουν την προς πώληση χώρα. «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη δημοπρασία κάτι εξωπραγματικού ή εικονικού. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να πουλούν και να αγοράζουν μέσω του eBay με έναν ουδέτερο τρόπο» δήλωσε στο Reuters o υπεύθυνος Τύπου του site, Peter Burin.

Τελικά, το «πωλητήριο» είχε ανεβάσει στο eBay ένας Βέλγος πρώην δημοσιογράφος, ο οποίος επέλεξε αυτόν τον τρόπο για να διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι η χώρα δεν έχει ακόμα κυβέρνηση, 100 ημέρες μετά τις εκλογές.

 

www.cosmo.gr 18/9 (http://www.cosmo.gr/News/World/168165.html)

Εξι μήνες ακυβέρνητο...

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
Του ΚΩΣΤΑ ΜΟΣΧΟΝΑ

Το 2007 τελειώνει και το Βέλγιο παραμένει επί 6 μήνες χωρίς κυβέρνηση, χωρίς καμία προοπτική να αλλάξει η παράδοξη αυτή κατάσταση.

Ο βασιλιάς της χώρας Αλμπέρ ΙΙ ανέθεσε χθες στον μεγάλο χαμένο των εκλογών του Ιουνίου, απερχόμενο πρωθυπουργό Γκι Φερχόφσταντ (Φλαμανδός φιλελεύθερος), την εντολή να παραμείνει στη θέση του μέχρι νεωτέρας... Η απόφαση αυτή ελήφθη μετά την αποτυχία του μεγάλου νικητή των εκλογών, Χριστιανοδημοκράτη Φλαμανδού Ιβ Λετέρμ, να σχηματίσει κυβέρνηση.

Ο Γκι Φερχόφσταντ, λοιπόν, θα συνεχίσει να είναι επικεφαλής μιας μειοψηφούσας υπηρεσιακής κυβέρνησης συνασπισμού φιλελεύθερων και σοσιαλιστών, η οποία θα διαχειρίζεται τα τρέχοντα, και όχι πρωθυπουργός εθνικής ενότητας για να εξέλθει η χώρα από την κρίση, όπως ορισμένα πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ, ιδίως γαλλόφωνα, είχαν ζητήσει μετά τη δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια του Ιβ Λετέρμ. Αγνωστο παραμένει το χρονικό διάστημα της θητείας του. Ορισμένοι προβλέπουν ότι μπορεί να συνεχιστεί μέχρι τις επόμενες περιφερειακές εκλογές, που θα διεξαχθούν τον Μάιο-Ιούνιο 2009, με την ταυτόχρονη προκήρυξη βουλευτικών εκλογών.

Οι Βέλγοι πολίτες σχολιάζουν με τον γνωστό αυτοσαρκασμό τους το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα, αποτέλεσμα των διαφορών μεταξύ Φλαμανδών και Βαλόνων, που αυτή τη φορά την έχουν οδηγήσει στο χείλος της διάσπασης του κράτους. Βέβαια, επί 6 μήνες ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί χωρίς κανένα ουσιαστικό πρόβλημα και οι πολίτες της χώρας έχουν πλέον συνειδητοποιήσει για τα καλά ότι ζουν σε ένα κράτος χωρίς κυβέρνηση. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά...

Το ρεκόρ, όμως, των 6 μηνών «ακυβερνησίας» αρχίζει να δημιουργεί ορισμένα προβλήματα. Οπως των τιμών, που λίγες εβδομάδες πριν από τις γιορτές βρίσκονται σε αλματώδη άνοδο. Επίσης, οι ξένοι επενδυτές αρχίζουν και προβληματίζονται, βλέποντας ότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί λύση στο αδιέξοδο.

Στο μεταξύ, οι Φλαμανδοί (6 εκατ. κάτοικοι) και οι Βαλόνοι (4 εκατ.) επιρρίπτουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο για το αδιέξοδο, με τους πρώτους να επιμένουν σε αυτονομιστικές διεκδικήσεις, ιδίως στο φορολογικό και την κοινωνική ασφάλιση, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική ανάπτυξή τους.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/12/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=7958344)

   

Είναι όντως αξιοπερίεργο το καθεστώς στο Βέλγιο....
Αν πάει κανείς εκεί, θα καταλάβει ότι ουσιαστικά είναι 2 χώρες σε μία...
Χωριστές κυβερνήσεις το κάθε τμήμα (υπάρχει και ένα ισχνό γερμανόφωνο αν δεν κάνω λάθος), μία κεντρική κυβέρνηση και γενικά πολλές αντιθέσεις από μέρος σε μέρος. Αλλά ποιος τους φταίει, ας ψήφιζαν την άλλη που έταζε... πίπες! :P

Προσωρινή κυβέρνηση υπό τον Φέρχοφστατ στο Βέλγιο

Λονδίνο

Το αίτημα του βασιλιά Αλβέρτου για σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης αποδέχτηκε τη Δευτέρα ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός του Βελγίου, Γκι Φέρχοφστατ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση των ανακτόρων, «o βασιλιάς ανέθεσε στον Φέρχοφστατ να σχηματίσει μια προσωρινή κυβέρνηση, η οποία θα διεκπεραιώσει τα επείγοντα ζητήματα και θα αρχίσει διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν στη θεσμική μεταρρύθμιση».

Ο βασιλιάς Αλβέρτος προέβη σε αυτό το αίτημα ορμώμενος από το γεγονός ότι μετά τις εκλογές του Ιουνίου το Βέλγιο έχει περιπέσει σε πολιτικό αδιέξοδο.

Το σίγουρο είναι πως ο κ. Φέρχοφστατ, ο οποίος ηγείται των Φλαμανδών φιλελεύθερων που έχασαν στις εκλογές του Ιουνίου, θα πρέπει να αναζητήσει μια συμβιβαστική λύση με τους γαλλόφωνους πολιτικούς της Βαλλονίας.

Σύμφωνα με το BBC, ο Φλαμανδός χριστιανοδημοκράτης, Ιβ Λετέρμ, απέτυχε πριν λίγο καιρό να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού διαιωνίζοντας την πολιτική κρίση στο Βέλγιο.

Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την τελευταία εβδομάδα προειδοποίησε το Βέλγιο καθώς το πολιτικό αδιέξοδο που επικρατεί έχει αρχίσει να επηρεάζει την οικονομία του.

Το Σάββατο χιλιάδες συνδικάτα εργαζομένων ξεχύθηκαν στους δρόμους των Βρυξελλών για να παραπονεθούν για την πολιτική κατάσταση και για τις αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων και των τροφίμων, γεγονός που μαρτυρά ότι η κοινωνία έχει αγανακτήσει

news in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=858028&lngDtrID=245)

Το χειρότερο είναι οτι το Βελγικο μοντελο προωθειται για την επιλυση του κυπριακού... Όταν το λενε ακόμη και σήμερα οι εμπειρογνωμονες και μη αναρωτιέμαι αν ξέρουν γιατι μιλανε...

Το τέλος του κράτους του Βελγίου;

12:06 - Δευ 04/10/2010, tvxsteam


Εκατόν ογδόντα χρόνια μετά την εγκαθίδρυση του ανεξάρτητου κράτους του Βελγίου, στις 4 Οκτωβρίου 1830, τα σενάρια περί διάσπασής τους γίνονται ολοένα ισχυρότερα. Η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης και οι αυξανόμενες διαφορές ανάμεσα στους Φλαμανδούς και τους γαλλόφωνους, μετά τις εκλογές της 13ης Ιουνίου 2010, οδήγησε αρκετές φωνές στο εσωτερικό της χώρας να προαναγγέλλουν «το τέλος του Βελγίου».

Τον Αύγουστο του 1830, ο παραγκωνισμός του αισθάνονταν οι Βέλγοι εντός του Ηνωμένου Βασιλείου των Κάτω Χωρών, οδήγησε στην Βελγική Επανάσταση. Αφορμή αποτέλεσε μια ταραχή στις Βρυξέλλες, η οποία οδήγησε τελικά στην εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου, καθολικού και ουδέτερου Βελγίου.

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1815, το Συνέδριο της Βιέννης δημιούργησε ένα βασίλειο για τον Οίκο της Οράγγης - Νασσάου, ενώνοντας τις Ενωμένες Επαρχίες των Κάτω Χωρών με τις πρώην Αυστριακές Κάτω Χώρες, με σκοπό να δημιουργήσει ένα ισχυρό ουδέτερο κράτος στα βόρεια της Γαλλίας. Η ένωση αποκλήθηκε Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών.

Οι Βέλγοι, ωστόσο, αισθάνονταν παραγκωνισμένοι εντός του Βασιλείου, με αποτέλεσμα στις 4 Οκτωβρίου 1830, η εγκαθιδρυμένη Προσωρινή Κυβέρνηση στις Βρυξέλλες να διακηρύξει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους του Βελγίου, επαναστατώντας εναντίον της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου των Κάτω Χωρών. Μέχρι και το 1839, όταν αναγκάστηκε να υποκύψει κάτω από την πίεση της Συνθήκης του Λονδίνου, ο Γουλιέλμος Α’, βασιλιάς της Ολλανδίας, αρνιόταν να αναγνωρίσει το Βέλγικο κράτος.

Η ανεξαρτησία του Βελγίου αναγνωρίστηκε de facto από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις στις 20 Δεκεμβρίου 1830, οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις αναγνώρισαν την ντε φάκτο ανεξαρτησία του Βελγίου. Ωστόσο, μόλις στις 19 Απριλίου 1839, η Συνθήκη του Λονδίνου, αναγνώρισε το Βέλγιο ως μια ανεξάρτητη και ουδέτερη χώρα, η οποία αποτελείται από τις Δυτική Φλάνδρα, Ανατολική Φλάνδρα, το Μπραμπάντ, Αμβέρσα, Ενό, Ναμούρ, και Λιέγη, καθώς και το ήμισυ του Λουξεμβούργου και η Λιμβουργία.

Η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων με σκοπό το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, αλλά και οι αυξανόμενες διαφορές ανάμεσα στους Φλαμανδούς και τους γαλλόφωνους, 3 περίπου μήνες μετά τις εκλογές και 180 σχεδόν χρόνια από την ίδρυση του κράτους, επανέφεραν τα σενάρια διάσπασης του Βελγίου, ενώ αρκετοί αναλυτές υποστηρίζουν πως «αν το Βέλγιο ήταν γάμος, θα είχε με βεβαιότητα διαλυθεί σήμερα».

Το Βελγίου διανύει σήμερα τη μεγαλύτερη κρίση του. Στις πρόσφατες εκλογές, το αυτονομιστικό κόμμα Νέα Φλαμανδική Συμμαχία πέτυχε ιστορική νίκη, ενώ ο επικεφαλής του, Μπαρτ Ντε Βέβερ ζητούσε προεκλογικά διάσπαση του Βελγίου. Τώρα τονίζει πως το μέλλον της χώρας εξαρτάται από την προθυμία των 3,32 εκατ. γαλλόφωνων να αποδεχθούν περισσότερη αυτονομία για τους 6,23 εκατ. Φλαμανδούς.

Το βελγικό κράτος, βάσει της συνταγματικής αναθεώρησης του 1993 αποτελεί μια τριζωνική κοινοτική ομοσπονδία, της οποίας η διακυβέρνηση βασίζεται στην αναγνώριση τριών γλωσσικών κοινοτήτων (της γαλλόφωνης, της ολλανδόφωνης και της γερμανόφωνης), αλλά και στην ύπαρξη τριών περιοχών αυτόνομης διοικητικής διαίρεσης (στην περιοχή της Βαλωνίας, της Φλάνδρας και των Βρυξελλών). Ο πλούσιος Βορράς υποστηρίζει πως συντηρεί τον φτωχό Νότο, αλλά οι διαφορές εστιάζονται κυρίως στο γεγονός ότι Βορράς και Νότος μιλούν διαφορετική γλώσσα και έχουν διαφορετική κουλτούρα. «Το Βέλγιο δεν είναι έθνος» αποφαίνονται οι Φλαμανδοί, οι οποίοι τάσσονται υπέρ της διάσπασης της χώρας.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο ηγέτης των γαλλόφωνων σοσιαλιστών Ενιο ντι Ρούπο εγκατέλειψε την προσπάθεια για τον σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού ελλείψει συμφωνίας με δύο φλαμανδικά κόμματα. Αρκετοί ήταν οι γαλλόφωνοι πολιτικοί παράγοντες που επικαλέστηκαν στη συνέχεια ένα «σχέδιο Β» που προβλέπει ότι η Φλάνδρα θα εγκαταλείψει την βελγική κοιτίδα και οι γαλλόφωνοι θα πάρουν στα χέρια τους το μέλλον τους.

«Για ένα μεγάλο τμήμα του φλαμανδικού πληθυσμού, αυτό αποτελεί ευχή, κατά συνέπεια, ναι, πρέπει να προετοιμασθούμε για το τέλος του Βελγίου» δήλωσε η υπουργός Υγείας Λορέτ Ονκελίνξ, ενώ ο βουλευτής της γαλλικής δεξιάς Νικολά Ντιπόν-Ενιάν έκανε την εκτίμηση ότι η Γαλλία πρέπει «να ετοιμαστεί να δεχθεί στους κόλπους της τους Βαλόνους και τους πολίτες των Βρυξελλών».


http://tvxs.gr/node/67349

CAUTION:
This article and Belgium are fictional. Belgium was first featured in an article by Dan Brown so it's not to be taken seriously

Belgium (http://uncyclopedia.wikia.com/wiki/Belgium)

   
PS:  “The French and the Dutch living in one country? What could possibly go wrong?”
    ~ The British

ενας σημαντικος παραγοντας ειναι οτι στο Βελγιο βρισκεται η διοικητικη εδρα της Ε.Ε. ... δυσκολα θα το αφησουν ετσι το  Βελγιο...

Εκτός εάν γίνει κάτι σαν το πρώτο "μετα-κράτος", μια γεωγραφική περιοχή άμεσα διοικούμενη από την ΕΕ  8))
Θα ΄χε πλάκα!

που βαζεις και του μαροκινους; εχουν καταλαβει ολο το βελγιο :P

μια συνομοσπονδία στα πρότυπα της Ελβετίας ίσως να ήταν μια λύση

αν ειναι ετσι θα κρατησουν μονο τις Βρυξελλες  :P :P

Βέλγιο: Πάνω από 200 μέρες χωρίς κυβέρνηση

12:03 - Δευ 10/01/2011

    Χωρίς κυβέρνηση παραμένει εδώ και πάνω από 200 ημέρες το Βέλγιο, καθώς το χάσμα μεταξύ των εθνοτικών ομάδων της χώρας παραμένει, παρά τις όποιες προσπάθειες για γεφύρωσή του. Αποτέλεσμα οι ελπίδες για τερματισμό της κρίσης ολοένα να λιγοστεύουν.

Από τις εκλογές του Ιουνίου τα κόμματα προσπαθούν να συμφωνήσουν στην θεσμική μεταρρύθμιση του κράτους και στο σχηματισμού νέας κυβέρνησης. Το χάσμα, όμως, μεταξύ Βαλόνων και Φλαμανδών, παραμένει μεγαλύτερο από ποτέ. Στο επίκεντρο της μεταξύ τους διαμάχης βρίσκεται η μεγαλύτερη αυτονομία των δύο περιφερειών σε ζητήματα οικονομικών και φορολογίας. Σημειώνεται ότι το ενδεχόμενο αυτό θα συνέφερε τους Φλαμανδούς, οι οποίοι και δεν θέλουν πια να στηρίζουν οικονομικά την πιο φτωχή Βαλονία. Η τελευταία προσπάθεια συμβιβασμού, μάλιστα, που προτάθηκε πρότεινε λύση και στην αντιπαράθεση για το γλωσσικό στην περιφέρεια των Βρυξελλών. Παρόλα αυτά δεν έγινε δεκτή από όλες τις πλευρές.

Αποκλείεται να ξεπεράσουμε το ρεκόρ των 194 ημερών χωρίς κυβέρνηση το 2007, πίστευαν μέχρι πρόσφατα Βέλγοι πολίτες και πολιτικοί. Κι όμως, αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί μέχρι τις 29 Μαρτίου, τότε το Βέλγιο θα ξεπεράσει ακόμη και το Ιράκ στον τομέα αυτό. Μάλιστα, όσο oρισμένα κόμματα αρνούνται να συμβιβαστούν, τόσο πιθανότερη γίνεται η πρόωρη προσφυγή των Βέλγων στις κάλπες.

« Μπορείς να οδηγήσεις το άλογο στο νερό, αλλά δεν μπορείς να το αναγκάσεις να πιει» δήλωσε απηυδισμένος ο Γιόχαν Φάντε Λανότε, στον οποίο ανέθεσε πριν από δυο περίπου μήνες ο βασιλιάς Αλβέρτος II να συντάξει ένα σχέδιο για επίλυση της κρίσης. «Ήρθε η στιγμή όλες οι πλευρές να επιδείξουν θάρρος και να αναζητήσουν ένα συμβιβασμό που γεφυρώνει και δεν διευρύνει τις υπάρχουσες διαφορές» είχε δηλώσει ο μονάρχης στο τηλεοπτικό χριστουγεννιάτικο μήνυμά του.

Την πρότασή του, όμως, απέρριψαν οι Φλαμανδοί αυτονομιστές του Μπαρτ ντε Βέβερ, καθώς και ο αρχηγός των Φλαμανδικού Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Βάουτερ Μπέκε. Οι τελευταίοι αρνούνται να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους για τη δημιουργία, σε πρώτο στάδιο, μιας συνομοσπονδίας, στην οποία θα ανήκουν, όμως, και οι δίγλωσσες Βρυξέλλες, καθώς και η Φλάνδρα. Κι ας είναι μόνο το 10% των κατοίκων σε αυτή Φλαμανδοί.

Αν η Φλάνδρα ανεξαρτητοποιηθεί, θα πρόκειται για μια ακόμη χώρα - δορυφόρο της Γερμανίας, αναφέρουν δημοσιεύματα του Τύπου, ενώ η Βαλονία θα προσχωρήσει και πιθανότατα θα προσαρτηθεί στη Γαλλία, όπως ήδη συζητείται ανοιχτά. Σύμφωνα με αναλύσεις, πάντως, οι Φλαμανδοί πιθανόν να είχαν ήδη ανεξαρτητοποιηθεί, αν δεν φοβόντουσαν ότι υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να χάσουν τις δίγλωσσες Βρυξέλλες όπου κυριαρχούν οι γαλλόφωνοι και κυρίως η κοσμοπολίτικη νοοτροπία.

Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν εδώ και μήνες για τη διάλυση του Βελγίου. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στη χώρα, ωστόσο, δείχνουν ότι μόνο μια μειοψηφία των Βέλγων την επιθυμεί. Αυτό που ζητά η πλειονότητα των Βέλγων είναι περισσότερη αυτονομία, αίτημα που βρίσκεται στο πνεύμα της τελευταίας συμβιβαστικής πρότασης, Πάντως, ακόμη και στο μέσο μιας τόσο σημαντικής κρίσης, το κράτος και οι δημόσιοι οργανισμοί συνεχίζουν κανονικά τη λειτουργία τους, δεδομένου του ότι πρόκειται για μια χώρα με ισχυρές τοπικές «κυβερνήσεις.»


http://tvxs.gr/node/75178

Βέλγιο: κατάργησαν την... κυβέρνηση!
 

του Γιώργου Δελαστικ
Από το "Έθνος" 4/7/2011

Συζήτηση πολλή γίνεται για το αν το Βέλγιο θα διαλυθεί ή θα επιβιώσει. Το γεγονός άλλωστε ότι εδώ είναι σχεδόν δεκατρείς (!) μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές της 13ης Ιουνίου 2010 δεν έχει καν σχηματιστεί κυβέρνηση, χρονικό διάστημα που αποτελεί μακράν παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ, δίνει τροφή σε προβληματισμούς αυτού του τύπου.

Αλλεπάλληλες άλλωστε δηλώσεις πρωταγωνιστών της βελγικής πολιτικής σκηνής υποδαυλίζουν διαρκώς τις συζητήσεις αποσύνθεσης και διαμελισμού σε δύο χωριστά κράτη, την ολλανδόφωνη Φλάνδρα στον βορρά και τη γαλλόφωνη Βαλονία στον νότο.

"Νομίζω ότι το Βέλγιο θα σβήσει σιγά σιγά. Αργά, σαν κερί, χωρίς κανένας πρακτικά να το αντιληφθεί" δήλωνε π.χ. στην αμερικανική εφημερίδα "Νιου Γιόρκερ" ο Φλαμανδός εθνικιστής ηγέτης Μπαρτ Ντε Βέφερ. "Οι μεγάλοι πολιτικοί άνδρες δεν πιστεύουν πλέον στο Βέλγιο" πρόσθετε ο Ντε Βέφερ σε μια μεγάλη συνέντευξή του στη γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα "Λα Λιμπρ Μπελζίκ" που δημοσιεύθηκε σε τρία μέρη την επέτειο του ενός χρόνου από τις περυσινές εκλογές.

"Είναι χρήσιμο να προετοιμαστούμε για το τέλος της χώρας" είχε δηλώσει και η γαλλόφωνη σοσιαλίστρια αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης, Λορέτ Ονκελίνξ. "Είναι έντονα αισθητή στους γαλλόφωνους μια αύξηση ενός αισθήματος κόπωσης. Ισως είχαν άδικο που απέρριψαν όλες τις φλαμανδικές απαιτήσεις, αλλά από την άλλη μεριά δεν μπορεί κανείς να απαιτήσει από αυτούς να πέσουν στα γόνατα" σημείωνε η Λ. Ονκελίνξ σε συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα "Λε Μοντ".

Ολα αυτά έχουν σίγουρα ενδιαφέρον. Στην υπόθεση της βελγικής ακυβερνησίας υπάρχει όμως ένα θέμα πολύ σοβαρότερο με τεράστια, καθολική σημασία: τι είδους δημοκρατία είναι αυτή όπου πάνω από έναν χρόνο τώρα κυβερνά η υπηρεσιακή κυβέρνηση που υπήρχε πριν από τις εκλογές του Ιουνίου του 2010 κατά κραυγαλέα παραβίαση κάθε έννοιας συνταγματικής νομιμότητας; Πώς είναι δυνατόν μια υπηρεσιακή κυβέρνηση να αποφασίζει την κατάρτιση προϋπολογισμού ή τη συμμετοχή του Βελγίου σε πόλεμο εναντίον μιας άλλης χώρας, της Λιβύης στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Αντιλαμβανόμαστε και κατανοούμε το γεγονός ότι οι περυσινές βουλευτικές εκλογές έδωσαν έναν τέτοιο συσχετισμό δυνάμεων που δεν μπορεί να καταλήξει στον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Σεβαστό.

Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως, αφού εξαντληθούν οι διερευνητικές εντολές σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και αποδειχθούν άκαρπες, ο ανώτατος άρχων προκηρύσσει νέες εκλογές υποχρεωτικά. Πάλι και πάλι - έως ότου είτε οι εκλογείς είτε οι πολιτικοί αλλάξουν στάση και επιτευχθεί η συγκρότηση κυβέρνησης. Αυτό γίνεται σε όλες τις δημοκρατίες.

Στο Βέλγιο, αντιθέτως, γίνεται ένα εξαιρετικά επικίνδυνο πείραμα για το μέλλον της δημοκρατίας στην Ευρώπη: αν μπορεί να λειτουργήσει μια χώρα χωρίς... εκλεγμένη κυβέρνηση και αν είναι εφικτό να περιφρονείται ωμά η λαϊκή ετυμηγορία στις εκλογές!

Η κυβέρνηση του Ιβ Λετέρμ κατέρρευσε πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο και γι΄ αυτό προκηρύχθηκαν εκλογές. Ο συσχετισμός δυνάμεων που αναδείχθηκε από τις κάλπες ήταν ριζικά διαφορετικός από εκείνον που είχε οδηγήσει στον σχηματισμό του συνασπισμού που στηρίζει την κυβέρνηση Λετέρμ. Κι όμως η κυβέρνηση Λετέρμ συνεχίζει να κυβερνά έναν και πλέον χρόνο αφότου κατέστη έκπτωτη! Και τα εκλογικά αποτελέσματα οι Βέλγοι πολιτικοί τα έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια!

Είναι εξόφθαλμο ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ωμή αντιδημοκρατική εκτροπή κεφαλαιώδους σημασίας στη χώρα που βρίσκονται η έδρα τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, για την οποία όμως αποφεύγουν να μιλούν οι πάντες!

Οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης" είναι μία από τις ελάχιστες εφημερίδες που θέτουν την ουσία του ζητήματος: "Εχοντας σπάσει το ρεκόρ ακυβερνησίας για περισσότερο από έναν χρόνο, το Βέλγιο βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα ερώτημα αντάξιο ενός έθνους που γέννησε τον σουρεαλιστή καλλιτέχνη Ρενέ Μαγκρίτ: χρειάζεται πραγματικά κυβέρνηση;" έγραφε χαρακτηριστικά.

Η κυβέρνηση του Ιβ Λετέρμ είναι πλέον παντελώς ανεύθυνη για τη δράση της. Είναι έκπτωτη στη συνείδηση των Βέλγων. Εχει κριθεί και έχει απορριφθεί - και παρ΄ όλα αυτά κυβερνά! Εννοείται ότι είναι ασύδοτη πλέον, αφού καμιά Βουλή δεν μπορεί να την ανατρέψει δεδομένου ότι ως υπηρεσιακή δεν υπόκειται σε κανέναν κοινοβουλευτικό έλεγχο!

Η προσπάθεια εθισμού όχι μόνο της βελγικής αλλά πρωτίστως της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης στο ότι "δεν τρέχει και τίποτα" αν μια χώρα - μέλος της ΕΕ κυβερνάται επί έναν χρόνο και πλέον από μια μη εκλεγμένη και ανεξέλεγκτη κυβέρνηση, δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για το μέλλον της δημοκρατίας στην Ευρώπη.

ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Απαράδεκτη η στάση του Βέλγου βασιλιά

ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ είναι η στάση του βασιλιά του Βελγίου Αλβέρτου του Β΄ στην πολιτική κρίση που μαστίζει τη χώρα του. Ο Βέλγος μονάρχης είναι ο κατεξοχήν υπεύθυνος της παραβίασης του Συντάγματος, καθώς αυτός έπρεπε να είχε προκηρύξει νέες εκλογές μετά την αποτυχία των προσπαθειών σχηματισμού κυβέρνησης. Η στάση του Αλβέρτου καθίσταται ακόμη πιο προκλητική και απαράδεκτη εξαιτίας του ανομολόγητου λόγου που δεν θέλει να κάνει εκλογές: επειδή θα ανεβεί ακόμη περισσότερο το εκλογικό ποσοστό των δεξιών Φλαμανδών εθνικιστών του Μπαρτ Ντε Βέφερ, ο οποίος είναι κατά της μοναρχίας, και αν πετύχει τον στόχο του να διαμελίσει το Βέλγιο, θα αφήσει τον βασιλιά χωρίς βασίλειο!


http://aristerovima.gr/blog.php?id=2534

Παιδιά δεν υπάρχουν κράτη πλέον.. καταργήθηκαν δηλώνοντας υποταγή στο ευρώ! ^rolfmao^

Υπάρχει η ευρωπαϊκή ένωση και το ιδιωτικό συμφέρον - είμαστε ευρωΠΕΗ πολίτες! ^rolfmao^

σε πέρασα στα γρήγορα..

+1

γιατί να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας άλλωστε.

Επιδεινώνεται η πολιτική κρίση στο Βέλγιο

14/9/2011 5:45:00 μμ

Η πολιτική κρίση στο Βέλγιο επιδεινώθηκε σήμερα εκ νέου, μετά το πλήρες αδιέξοδο στο οποίο περιήλθαν οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης και την αιφνίδια ανακοίνωση της προσεχούς αποχώρησης του απερχόμενου πρωθυπουργού.

Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός, ο γαλλόφωνος σοσιαλιστής Έλιο ντι Ρούπο, γνωστοποίησε ότι έχουν περιέλθει σε πλήρες αδιέξοδο οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης, 458 ημέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές της 13ης Ιουνίου 2010.

Ο βασιλιάς Αλβέρτος ΙΙ επιστρέφει στις Βρυξέλλες με στρατιωτικό αεροσκάφος από τη νότια Γαλλία για να αντιμετωπίσει τη νέα αυτή τροπή που πήρε η πολιτική κατάσταση στη χώρα του, λόγω των βαθιών διαφωνιών μεταξύ των φλαμανδόφωνων και των γαλλόφωνων κομμάτων για το μέλλον του βασιλείου.

Η κρίση αυτή έχει βυθίσει το Βέλγιο σε πάρα πολύ μεγάλη αβεβαιότητα εν μέσω και της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη.

Ο Ντι Ρούπο απηύθυνε έκκληση για "μια ύστατη επίδειξη υπευθυνότητας από όλα τα κόμματα που βρίσκονται γύρω από το τραπέζι", καθώς "πρόκειται για το μέλλον της χώρας".

Ο βελγικός Τύπος παρουσιάζεται ωστόσο απαισιόδοξος όσον αφορά τις πιθανότητες επιτυχίας αυτής της τελευταίας ευκαιρίας που δίδεται στα κόμματα για να καταλήξουν σε συμφωνία και σημειώνει ότι ο Ντι Ρούπο μπορεί να ζητήσει από το βασιλιά να αναθέσει σε άλλον την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Το νέο αυτό αδιέξοδο καταγράφεται επίσης την ώρα που ο απερχόμενος πρωθυπουργός Ιβ Λετέρμ, ο οποίος διαχειρίζεται τις τρέχουσες υποθέσεις για περισσότερο από ένα χρόνο μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2010, ανακοίνωσε χθες το βράδυ ότι θα εγκαταλείψει τα καθήκοντά του το αργότερο στο τέλος της χρονιάς για να αναλάβει αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ στο Παρίσι.



http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=92484&catID=4

Βέλγιο: Εγκρίθηκε από τη βουλή η συμφωνία της 21ης Ιουλίου (http://www.kerdos.gr/default.aspx?id=1574225&nt=103)

Ποιος ξέρει τι πολιτικά παιχνίδια παίζονται και πάνω στην πλάτη των Βέλγων.

TO BΕΛΓΙΟ ΕΧΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ


Πήρε ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση Ρουπό

Ψήφο εμπιστοσύνης πήρε η νέα κυβέρνηση του γαλλόφωνου σοσιαλιστή Ελιο ντι Ρουπό κάνοντας το τελευταίο βήμα για την επίλυση μιας πολιτικής κρίσης που διήρκεσε για μια περίοδο ρεκόρ

Δημοσιεύτηκε: Δεκέμβριος 10 2011 19:17
Ενημερώθηκε: Δεκέμβριος 10 2011 19:17

Η νέα βελγική κυβέρνηση του γαλλόφωνου σοσιαλιστή Ελιο ντι Ρουπό, που ανέλαβε καθήκοντά την Τρίτη, εξασφάλισε σήμερα Σάββατο ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία των βουλευτών στην Βουλή των Αντιπροσώπων, κάνοντας έτσι το τελευταίο βήμα για την επίλυση μιας πολιτικής κρίσης που διήρκεσε για μια περίοδο ρεκόρ, πάνω από 500 ημέρες.

Το αποτέλεσμα αυτής της ψηφοφορίας δεν ετίθετο πλέον σε αμφιβολία μετά τις συμφωνίες που επετεύχθησαν για το κυβερνητικό πρόγραμμα στις 30 Νοεμβρίου από έξι κόμματα-Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι και Χριστιανοδημοκράτες, τόσο Φλαμανδοί όσο και γαλλόφωνοι-, και την 5η Δεκεμβρίου σχετικά με τη διανομή των υπουργικών θέσεων.

Από τους 143 παρόντες βουλευτές, οι 89 έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην ομάδα του Ελιο ντι Ρουπό, ενώ 54 ψήφισαν κατά.

Όπως ήταν αναμενόμενο, το πρώτο κόμμα του βασιλείου, ο αυτονομιστικός φλαμανδικός σχηματισμός N-VA, ο οποίος είχε αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης τον Ιούλιο, αρνήθηκε να υποστηρίξει τη νέα κυβέρνηση.


http://news247.gr/kosmos/news/phre_pshfo_empistosunhs_h_kyvernhsh_roypo.1531448.html

Και στα δικά μας εύχομαι! :D