THMMY.gr

Το οτι η Ελλάδα είναι μια χώρα δυο ταχυτήτων σε πολλά θέματα όπως βέβαια και στο ποδόσφαιρο δεν είναι κάτι που θα το ακούσετε απο εμένα για πρώτη φορά.
Βέωαια το κακό με τους νότιους συμπολίτες μας έχει αρχίσει να παραγίνεται (και σαν νότιους συμπολίτες μας αναφέρομαι στους οπαδούς των ομάδων του ΠΟΚ).

Αφου παραθέτω το παρακάτω δημοσιευμα:

Έντονη κινητικότητα υπήρξε χθες στην Αθήνα για το θέμα των γηπέδων του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Η Πολιτεία κάνει το πάν προκειμένου να δώσει λύση στο γηπεδικό πρόβλημα των δυο ομάδων ώστε να αποκτήσουν νέα γήπεδα. Για την περίπτωση του Παναθηναϊκού, όπως ανέφερε ο Γιώργος Σουφλιάς, μέχρι και ειδικό νόμο σκοπεύουν να "περάσουν", έχοντας την στήριξη του αρμόδιου υπουργείου (ΥΠΕΧΩΔΕ). Ενεργό ρόλο έχει και η Δήμαρχος Αθηναίων, Ντόρα Μπακογιάννη.

Χθες υπήρξε και συνάντηση του Ντέμη Νικολαΐδη, που συναντήθηκε με τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Γιώργο Αλογοσκούφη, προκειμένου να συζητηθούν οι προοπτικές για το νέο γήπεδο. Οι διαβεβαιώσεις που πήρε είναι ότι θα γίνει ότι και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού.

Όλα αυτά την στιγμή που ο Ηρακλής εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Μπορεί ο Υφυπουργός αθλητισμού Γιώργος Ορφανός (και είναι ο μόνος που ασχολείται) να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες, αλλά συναντά συνεχώς δυσκολίες. Πρόσφατα διέρρευσε από το περιβάλλον του κ. Αλογοσκούφη ότι δεν είναι διατεθειμένη η Πολιτεία να πληρώσει το τίμημα στον ΟΕΚ για να αποκτηθούν τα απαιτούμενα στρέμματα. Συνεχώς παρουσιάζονται εμπλοκές και μόνο υποσχέσεις συναντούν οι άνθρωποι του Ηρακλή.

Ο πρόεδρος του Γ.Σ., Νίκος Παναγόπουλος, προσπαθεί να βρει την άκρη στον "μίτο της Αριάδνης", αλλά προς το παρόν παίρνει μόνο διαβεβαιώσεις. Ωστόσο έχει ξεκινήσει ήδη ορισμένες επαφές και έχει ξεκινήσει το πλάνο για την κατασκευή του γηπέδου. Μάλιστα έχει στα χέρια του το κοστολόγιο για την δημιουργία ενός γηπέδου 25.000 θεατών, που στην αρχική του μορφή θα είναι 13.000 θεατών. Με αυτό τον γνώμονα θα αναζητήσει και οικονομικούς πόρους για να είναι έτοιμος μόλις ανάψει το πράσινο φως. Θα πρέπει όμως η Πολιτεία να δείξει την ίδια ευαισθησία και για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, όπως στις περιπτώσεις του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ.

αναρωτιέμαι:
Η Ελλάδα η οποία αντιμετωπίζει τα τόσα οικονομικά προβλήματα βρίσκει τόσο ευκολά χρήματα για να λύσει το γηπεδικό πρόβλημα των ομάδων της Αθήνας και όμως αρνείται να δώσει αυτο που ομολογουμένως αξίζει στην ομάδα του Ηρακλη, δηλαδη το δικό του γήπεδο????

Πιθανότατα το ερώτημα θα παραμείνει ρητωρικό και οι περισσότερες απαντήσεις (αν αυτές υπάρξουν) θα έχουν να κάνουν  με λαο και ιστορια (για αγριους!!!) των ομάδων, τονίζω όμως οτι στο υποτιθέμενο δημοκρατικό πολιτευμα που ζούμε και οπού όλοι πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες κάποιοι αντιμετωπίζονται κάτω απο ίδιες καταστάσεις με εντελώς διαφορετικό τρόπο!!!!!!!!!!!!!!!!!  ^verymad^

Τέλοςπάντων, πιθανότατα τίποτα δεν πρόκειταινα αλλάξει και μάλλον οι κάτω θα χαίρονται τις καινουργιες μεταγραφές (βλέπε Κωνσταντίνου, Κονσεισαο κτλ κτλ ) και εμείς εδώ θα ζούμε μια ζωή στην μιζέρια


Καλές Διακοπές σε όλους

^tongue^Ρε Sparos πάρε τον βαθμό σου στις μετρήσεις και άσε το γήπεδο του HCL. Αυτό θα το φροντίσει ο καθηγητής μας κ. Δημήτριος Χρυσουλίδης. ^withstupid^

Εγώ νομίζω πως η Ελλάδα είναι μίας ταχύτητας ποδοσφαιρικά: της όπισθεν!  ;)
Βαδίζουμε όπισθεν ολοταχώς όταν ιστορικές ομάδες σαν τον Ηρακλή και τον Άρη δεν έχουν αξιοπρεπή γήπεδα. Και ας μην ξεχνάμε πως οι ομάδες αυτές αποτελούν σήμερα τα "φυτώρια" από τα οποία αντλούν καλούς παίχτες και οι ομάδες της Αθήνας.

τα τελευταια χρονια εχουν παψει αυτες οι ομαδες να αποτελουν φυτωρια αλλα μαλλον εχουν καταντησει ποδοσφαιρικα "φυτα"!!αυτο οφειλεται στο οτι δεν υπαρχουν σοβαροι επενδυτες στο βορρα.το ιδιο ισχυει για ολες σχεδον τις ομαδες.μεχρι να γινουν σοβαρες επενδυσεις στο ελληνικο ποδοσφαιρο μην περιμενουμε προκοπη.

Για ηρεμηστε ρε παιδια. Μιλατε για Αρη και Ηρακλη την στιγμη, που τουλαχιστον ο Αρης επρεπε να ιεναι Δ εθνικη;;; Και μονο τα χρεη που εχουν χαριστει στις ομαδες εδω πανω(οπως για τον ΠΑΟΚ απο τον Βενιζελο)....

Σίγουρα έχουν χαριστεί πολλά χρήματα στις ομάδες της Θεσσαλονίκης αλλά και της Αθήνας δεν πανε πίσω!!
Ένα παράδειγμα θα αναφέρω θυμάστε την υπόθεση με τα νερά του Ακράτητου , που κόντεψε κάποιοι άνθρωποι να πεθάνουν. Όμως ο Ακράτητος ακόμη υπάρχει και μάλιστα είναι στην Α' Εθνική αντί στην Γ Ερασιτεχνική και το καλύτερο τον ελέγχει και ο Big Mac!!!!

Εγώ πάντως σαν φορολογούμενος πολίτης (λέμε τώρα...  ;)) αρνούμαι τα λεφτά που δίνω στο κράτος να πηγαίνουν εν μέρει στις ιδιωτικές ομάδες. Ας υποστηρίξει την ομάδα του ο ιδιώτης, γιατί θα πρέπει να τρώει όλη η ομάδα από μένα. Αυτό ισχύει ακόμη και για τους ιστορικούς συλλόγους.
Ξέρω όμως ότι εάν πάμε έτσι, θα καταργηθούν όλες οι ομάδες του πρωταθλήματος ... :???:

γενικα θα πρεπει να αλλαξουν ριζικα πραγματα κ αντιληψεις απο τους παραγοντες ωστε να δουμε μια ασπρη μερα στο δυσμοιρο ελληνικο πρωταθλημα!! 8) 8)

Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να πάει ποτέ μπροστά ότα διοικέιται από καποιους όπως τον Μπέο , τον Κούγια και τα άλλα παιδιά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τα πιο βρώμικα στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας και το αποδεικνύουν με τις πράξεις του. Τελευταίο συμβάν: Άκουσον!Άκουσον! Ο Μπέος γρονθοκόπησε τον Κούγια κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΕΠΑΕ.
Αν δεν μπουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο άνθρωποι που το αγαπάνε ,το πονάνε δε γίνεται τίποτα!!
Η πλειοψηφία αυτών που ασχολούνται είναι λαμόγια!!!!

Συμφωνώ απόλυτα. Η μαφία του ποδοσφαίρου πρέπει να καταργηθεί επιτέλους. Όσο για το περιστατικό με τον Μπεο, νομίζω πως ο Κούγιας άξιζε να τις φάει διότι και παλιότερα έχει αποδείξει πως είναι και πολύ μ@λ@κ@ς. ;)

Και φυσικά αν δεν τον έδερνε ο νονός της νύχτας Μπέος ποιος θα το έκανε? Ο Big Mac?
Τι συζητάμε ρε παιδιά. Δε φταίνε μόνο τα λαμόγια αλλά και ο (κάτω του μέσου όρου) οπαδός-κάφρος της ομάδας. Συγκεκριμένα στην ομάδα μου την ΑΕΚ υπάρχει η πληγή που λέγεται Original που δεν ντράπηκε ανοιχτά να υποστηρίξει ότι ο Νικολαϊδης έκανε έγκλημα που έδωσε στην δικαιοσύνη στοιχεία για τους χούλιγκανς που τα σπάσανε την 1η αγωνιστική. Έπρεπε να τους πει και μπράβο ο Ντέμης που τιμώρησαν με μία αγωνιστική την ομάδα.
Μόνο με κινήσεις σαν του Ντέμη φαίνεται αχτίδα φωτός στη μιζέρια...  :(

[/b][/size]
[/color]
Τις αντίξοες συνθήκες στο ένα από τα δυο γήπεδα του Ηρακλείου, αποκαλύπτει στο «Ρ» ο προπονητής του τοπικού «Ερμή», Νίκος Μανάφας. Τα προβλήματα, όμως, δε σταματούν εκεί, αφού η κατάσταση παραμένει τραγική και σε άλλους τομείς


Πλάι πλάι απορριμματοφόρα, σκουπίδια και αθλητισμός. «Η κατάσταση γίνεται ανυπόφορη, ιδιαίτερα όταν κάνει ζέστη», δηλώνει ο Νίκος Μανάφας   
Στη συνάντησή μας με τον προπονητή του ερασιτεχνικού σωματείου «Ερμής Ηρακλείου», Νίκο Μανάφα, ομολογουμένως, γνωρίσαμε ένα πρωτότυπο, αλλά ωστόσο σημαντικό πρόβλημα. Το πώς μπορεί να συνδυαστούν τα σκουπίδια με τον αθλητισμ Στο ένα από τα δυο γήπεδα της περιοχής Ηρακλείου και μάλιστα εκεί όπου προπονούνται τα τμήματα υποδομής των ερασιτεχνικών ομάδων, η κατάσταση είναι αφόρητη. Και, μάλιστα, οι υπεύθυνοι του Δήμου δε φροντίζουν καν τα απορριμματοφόρα, όχι μόνο να φύγουν, αλλά ούτε καν να πλένονται πριν να παρκάρουν. Βρώμα, δυσωδία και συνθήκες επικίνδυνες ακόμα και για σωματική ακεραιότητα των παιδιών (για να μεταβούν στην κερκίδα πρέπει να περάσουν ανάμεσα από τα οχήματα) συνθέτουν ακόμα ένα πρόβλημα στο παζλ της μιζέριας του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Και, βέβαια, αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα, που απασχολεί, τόσο τον Ερμή, όσο και τις υπόλοιπες ομάδες της περιοχής, προκειμένου να κάνουν σωστή δουλιά.

Ανυπόφορη κατάσταση, ιδιαίτερα στη ζέστη
«Στο Ηράκλειο υπάρχουν δυο γήπεδα. Ενα αυτό και ένα στην οδό Πλαπούτα, που επισκευάστηκαν πρόσφατα κυρίως στο θέμα του χλοοτάπητα, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων να λειτουργήσουν σαν προπονητήρια. Στο δεύτερο γήπεδο μεταφέρθηκαν οι ακαδημίες των τριών ομάδων Ερμής ΑΕ Ηρακλείου και της ακαδημίας του δήμου. Το πρόβλημα εστιάζεται στην παρουσία των απορριμματοφόρων, που υπήρχαν εκεί και βρίσκονται ουσιαστικά στον ίδιο χώρο. Το γεγονός μάλιστα ότι παρκάρουν όταν έρχονται κατευθείαν από τη χωματερή χωρίς να πλένονται κάνει την κατάσταση ακόμα δραματική, ιδιαίτερα σε κάποιες εποχές, όπως, για παράδειγμα, την άνοιξη. Φανταστείτε τώρα τα παιδιά που ανοίγουν οι πνεύμονές τους να αναπνέουν τέτοιου είδους μυρωδιές. Υπάρχει που υπάρχει η έλλειψη οξυγόνου στην Αθήνα, και κάτι τέτοια περιστατικά κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Εχουμε απευθυνθεί αρκετές φορές στην αρμόδια δημοτική αρχή, αλλά προς το παρόν δεν έχει γίνει κάτι και, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν προβλέπεται να γίνει άμεσα. Τουλάχιστον, αν μπορούν να δώσουν εντολή να πλένονται».

Επιμέρους προβλήματα
 
Το θέμα με τα απορριμματοφόρα δεν είναι, όμως, το μοναδικό, που αντιμετωπίζουν τα σωματεία της περιοχής. Η κατάσταση στη γενικότερη περιοχή του Ηρακλείου μπορεί να φαντάζει ιδανική (σε σχέση με κάποιες άλλες περιπτώσεις) με την ύπαρξη δυο γηπέδων. Παρ' όλα αυτά, σύμφωνα με τον Νίκο Μανάφα, υπάρχουν πίσω από τη βιτρίνα προβλήματα, που αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για σωστή άθληση.

«Αν και στο γήπεδο υπάρχει ο χλοοτάπητας, εντούτοις αυτό δεν αποτελεί πανάκεια για τα γενικότερα προβλήματα υποδομής. Η έλλειψη κανονικών αποδυτηρίων χωρίς ζεστό νερό είναι σημαντικό πρόβλημα, ιδιαίτερα όταν έχεις να κάνεις με μικρά παιδιά, όπως και της στέγασης για τους γονείς που περιμένουν να τελειώσουν την προπόνηση. Κανονικά, με την έλλειψη χώρων που επικρατεί αλλού, εμείς κανονικά θα έπρεπε να είμαστε και ευχαριστημένοι με την ύπαρξη των δυο γηπέδων. Και δεν κρυβόμαστε ότι είμαστε σε αυτόν τον τομέα σε καλύτερη μοίρα απ' ό.τι σε άλλες περιοχές (κέντρο Αθήνας, Γαλάτσι)».

Ελλειψη προγραμματισμού
Εκτός από το χωροταξικό, σημαντικό μειονέκτημα αποτελεί και η έλλειψη προγραμματισμού από την αρμόδια επιτροπή του δήμου, όσον αφορά τη σωστή λειτουργία των τμημάτων υποδομής. Ο προπονητής του Ερμή μάς εξήγησε τους λόγους.


Η επινοικίαση του χώρου σε ανεξάρτητες ομάδες δημιουργεί πρόβλημα στις ακαδημίες της περιοχής   
«Τα προβλήματα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου μπορεί να αρχίζουν από το χωροταξικό, όμως δεν τελειώνουν εκεί. Η έλλειψη προγραμματισμού από τη δημοτική αρχή σε ζητήματα που αφορούν τα σωματεία δημιουργεί μια σειρά επιμέρους προβλημάτων και αποτελεί... τροχοπέδη, ώστε να γίνει μια σωστή δουλιά. Για παράδειγμα, η έλλειψη ωρών, προκειμένου να προπονηθούν οι ακαδημίες. Ο δήμος, τόσο στο δικό μας γήπεδο, όσο και σε αυτό της οδού Πλαπούτα ενοικιάζει τους χώρους σε διάφορες ομάδες ανεξάρτητες, ώστε να βγάζει λεφτά ο Αθλητικός Οργανισμός. Οσο και εάν κάποιος πει ότι αυτό μπορεί να είναι και λογικό, εντούτοις θα πρέπει να κοιτάξουμε πρώτα τις ομάδες της περιοχής και ιδιαίτερα τις ακαδημίες που στερούνται ώρες προπονήσεων. Η ύπαρξη ενός στάνταρ προγράμματος δημιουργεί δυσκολίες ακόμα και στους γονείς που δεν μπορούν να γνωρίζουν πότε θα πρέπει να προπονηθεί το παιδί, ώστε να ισορροπήσει ανάμεσα σε σχολείο και φροντιστήρια. Υπάρχει ένας κακός χειρισμός από τους υπεύθυνους, τη στιγμή που η συνεργασία μεταξύ των προπονητών των σωματείων είναι άψογη. Εδώ να φανταστείτε ότι οι γονείς, προκειμένου να προπονηθούν τα παιδιά, από τη στιγμή που βρήκαμε το χώρο έχουν συμβιβαστεί με το άλλο πρόβλημα των απορριμματοφόρων που είπαμε πριν».

Απούσα η πολιτεία από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό
Ποια είναι η εικόνα, όμως, του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου σήμερα και τι ρόλο παίζει η πολιτεία; Στο ερώτημα αυτό ο Νίκος Μανάφας, που προέρχεται από το χώρο, ήταν κατηγορηματικός.

«Αν και σε μερικούς τομείς στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο υπάρχει άνοδος, εντούτοις κάποια πράγματα το κρατάνε στη μιζέρια του, που δεν το αφήνουν να κάνει σταθερά ζητήματα. Κατ' αρχήν με τις υπάρχουσες συνθήκες δεν μπορούν να στηριχτούν οι ακαδημίες στις μικρές ηλικίες που είναι ζωτικής σημασίας στο χώρο των ερασιτεχνικών σωματείων. Η πολιτεία είναι απούσα, ιδιαίτερα στο σημαντικό κομμάτι, όπως το οικονομικό. Οταν χρειάζεται να πληρώσουν τα ίδια τα σωματεία από τα πενιχρά τους έξοδα βασικές ανάγκες, όπως η παρουσία των διαιτητών σε έναν αγώνα ή η ύπαρξη του γιατρού συν τα επιμέρους έξοδα, όπως η μετακίνηση ή το να αγοράσεις μια πορτοκαλάδα στα παιδιά, ή να πλυθούν τα ρούχα, καταλαβαίνετε την κατάσταση. Οι επιχορηγήσεις που δίνονται είναι ψίχουλα και, βέβαια, ποτέ στην ώρα τους».


Μπ. ΤΣΟΥΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3166400&publDate=21/12/2005

Στο Β΄ μέρος της συζήτησης του «Ρ» με τον Νίκο Μανάφα, ο προπονητής του «Ερμή Ηρακλείου» εξηγεί τις αντίξοες συνθήκες για την πραγματοποίηση του μαζικού αθλητισμού ως ανάγκη και πώς κάποιοι πλουτίζουν από την αδιαφορία της πολιτείας. Τα λάθος πρότυπα και κίνητρα είναι η πηγή για τη χρήση αναβολικών


Μεράκι χρειάζεται για να δουλέψεις με τα μικρά παιδιά, δηλώνει ο Νίκος Μανάφας   
Η ανάγκη για άθληση όλων των ατόμων που παραμένει ανεκπλήρωτη εξαιτίας της αδιαφορίας της πολιτείας, τα λάθος πρότυπα και κίνητρα που πλασάρονται προκειμένου κάποιοι να πλουτίσουν και η σχέση του αθλητισμού με το χρήμα είναι συνώνυμα της σημερινής κοινωνίας όπως αυτή την έχουν διαμορφώσει κάποιοι. Ενας άνθρωπος που ζει κάθε μέρα τη μίζερη πραγματικότητα του ερασιτεχνικού αθλητισμού όπως ο προπονητής του «Ερμή Ηρακλείου» Νίκος Μανάφας, δε... μάσησε τα λόγια του εξηγώντας στον «Ρ» για το τι πραγματικά φταίει.

«Μεράκι η προπονητική στις ακαδημίες»
Με δεδομένο τις δύσκολες και πολλές φορές αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, απορίας άξιον είναι πώς κάποιος και ιδιαίτερα νέος προτιμάει να ασχοληθεί με την προπόνηση των ακαδημιών. Το γιατί μας το τεκμηρίωσε απόλυτα ο προπονητής του «Ερμή».

«Η προπονητική στις ακαδημίες αποτελεί μεράκι. Οταν δεις κάποια διαφορετικά πράγματα πέρα από τον πρωταθλητισμό και θέλεις να προσφέρεις κάτι περισσότερο, τότε οι μικρές ηλικίες σου δίνουν αυτή τη δυνατότητα. Είναι ευχάριστο να μαζεύεις παιδιά από τη γειτονιά ή και πολλές φορές ξένα μεταξύ τους και να τους μαθαίνεις καινούρια πράγματα. Ιδιαίτερα στις ακαδημίες των ερασιτεχνικών σωματείων που υπάρχουν κάποιοι ευαίσθητοι τομείς. Για παράδειγμα προσπαθείς να τους μεταφέρεις αυτά που δε θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν εάν οι στόχοι της ομάδας ήταν διαφορετικοί και αφορούσαν μόνο την επίτευξη του αποτελέσματος. Κατά κάποιο τρόπο λειτουργείς ως δάσκαλος που προσπαθείς να τους μάθεις το ΑΒΓ του αθλήματος. Και βέβαια ας μην ξεχνάμε τον τομέα της διαμόρφωσης του χαρακτήρα αφού στις μικρές ηλικίες μέσω του αθλητισμού διαμορφώνεται και ο χαρακτήρας των παιδιών. Αρμοδιότητα του προπονητή είναι να προσφέρει και σε αυτό. Να μπορεί να κάνει τα παιδιά σωστούς ανθρώπους όχι μόνο στη συμπεριφορά τους στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό στην παρέα, στο σχολείο κτλ. Και όλη αυτή η προσπάθεια δε γίνεται και κάτω από τις καλύτερες προϋποθέσεις αφού οι συνθήκες είναι δύσκολες. Για παράδειγμα οι ανάγκες των παιδιών σήμερα όσον αφορά τον τομέα της εκπαίδευσης που τα κάνει να είναι πολύ πιεσμένα από πλευράς ελεύθερου χρόνου».

Απουσία κρατικής μέριμνας

Αφού στα γήπεδα υπάρχουν μέχρι και σκουπίδια με ευθύνη των αρμοδίων, τότε γεμίζουν τα ιδιωτικά γυμναστήρια   
Παρά τις καλές προθέσεις όμως, σε πολλές περιπτώσεις το έργο γίνεται ιδιαίτερα δύσκολο κυρίως από την έλλειψη χώρων αλλά και κρατικής μέριμνας. Την ίδια ώρα κάποιοι προσπαθούν να αντικαταστήσουν την πραγματικότητα με σκοπό το κέρδος. Ομως, εξηγεί ο Νίκος Μανάφας, τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως προσφέρονται.

«Σήμερα υπάρχουν συγκεκριμένοι χώροι με κάποιες ανέσεις αλλά δεν τους προσφέρει πάντα το κράτος. Στις περισσότερες φορές είναι απόν. Δεν υπάρχει κάποια μέριμνα. Για να αθληθεί το παιδί επί το πλείστον θα πρέπει να πάει σε κάποιο ιδιωτικό χώρο (όπως για παράδειγμα τα 5Χ5) και να πληρώσει 20-30-60 ευρώ τη συμμετοχή του. `Η θα αναγκαστεί να πάει στο γυμναστήριο (πάλι βέβαια με οικονομικό κόστος) προκειμένου να αθληθεί. Και βέβαια εδώ υπάρχει και κάτι άλλο που αφορά την αντικατάσταση της πραγματικότητας. Οταν δεν έχει τον χρόνο ή τον χώρο να πραγματοποιήσει μια απλή μορφή άσκησης όπως το περπάτημα, τότε αυτό το αντικαθιστά με τον λεγόμενο διάδρομο. Δεν είναι το ίδιο όμως».
Λείπουν οι αλάνες
Σύμφωνα με τον προπονητή του «Ερμή», δεν αντικαθιστούνται με τίποτα. Τα δυο παραδείγματα που μας ανέφερε ήταν χαρακτηριστικά.

«Αν και το πρόβλημα των χώρων παραμένει μείζον όσον αφορά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο, εντούτοις σε σχέση με παλιότερα υπάρχουν περισσότεροι χώροι. Από την άλλη όμως στις σημερινές μεγαλουπόλεις έχει λείψει η αλάνα. Που ναι μεν εκεί μπορεί να μην γινόταν η οργανωμένη και η σωστή δουλιά, είχε όμως και τα καλά της. Για παράδειγμα το παιδί ερχόταν πιο κοντά με την πραγματικότητα. Είχε όλη την άνεση να απλωθεί που λέμε, να παίξει να τρέξει ακόμα και εάν θες να χτυπήσει αλλά μέσα σε όλα αυτά να σκληραγωγηθεί».

Τσιμέντο, τσιμέντο, τσιμέντο...
«Το πρόβλημα της άθλησης δεν αφορά βέβαια μόνο τη νεολαία αλλά γενικότερα όλους τους ανθρώπους που χρειάζονται την άσκηση. Ομως δεν έχουν τις δυνατότητες. Πόσο εύκολα μπορεί για παράδειγμα να παίξει κάποιος τένις σήμερα; Μήπως υπάρχουν πάρκα; Μάλιστα την έλλειψη τέτοιων χώρων τη θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική όσον αφορά τις δυσκολίες στη μαζική λαϊκή άθληση. Για παράδειγμα εκτός του άλσους Φιλαδέλφειας και της Φιλοθέης, δεν υπάρχει τίποτα ούτε στο Ηράκλειο ούτε και στην υπόλοιπη βόρεια περιοχή. Ακόμα και ο μεγάλος χώρος στο ΟΑΚΑ έξω από τα γυμναστήρια και το στάδιο προτιμήθηκε να τσιμεντοποιηθεί παρά να αξιοποιηθεί κάπως πιο φυσικά. Αντίθετα έγιναν πέτρα-πλακάκι-άμμος».

«Τα λάθος κίνητρα και πρότυπα φέρνουν αναβολικά»
Κλείνοντας τη συζήτηση δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στο θέμα των αναβολικών που έχει καταντήσει μάστιγα στον αθλητισμό ενώ απλώνει και τα πλοκάμια του πλέον ακόμα και στις μικρές ηλικίες. Σύμφωνα μάλιστα με τον Νίκο Μανάφα, το φαινόμενο δεν είναι ξεκομμένο από τις γενικότερες συνθήκες ζωής. Αυτές είναι που δημιουργούν τα λάθος πρότυπα και κίνητρα.

«Οσον αφορά τα αναβολικά, πιστεύω ότι είναι η μεγαλύτερη μάστιγα μετά τα ναρκωτικά και φαίνεται και από το γεγονός ότι πλέον αρχίζει και αφορά ακόμα και τις μικρές ηλικίες. Οι συνθήκες στον αθλητισμό έχουν δημιουργηθεί έτσι ώστε να ευνοούν το εμπόριο των ουσιών, άλλωστε για αυτό και στα αναβολικά υπάρχουν και εδώ οι λεγόμενοι «ντίλερς». Κάποιοι εκμεταλλεύονται την έλλειψη σωστών προτύπων και σωστών κινήτρων διαμορφώνοντας κάποιες άλλες εικόνες προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Για παράδειγμα ποιος λέει ότι κίνητρο για ένα παιδί που ασχολείται με τον αθλητισμό, είναι η μεγάλη επίδοση; Κίνητρο είναι να προσπαθεί και σιγά σιγά να ξεπερνάει τον εαυτό του με σωστά βήματα. Δεν μπορείς να κάνεις τα 100μ. κατευθείαν σε 10΄΄. Η σωστή πορεία για παράδειγμα είναι μια να τα κάνεις σε 12΄΄, μια σε 11΄΄ 50εκ., μια σε 10΄΄ και ούτω καθεξής. Οταν όμως ένα σημαντικό κομμάτι για τον αθλητισμό είναι το χρήμα, τότε κανείς δεν μπορεί να περιμένει αυτή τη σωστή πορεία. Βομβαρδιζόμαστε όλοι καθημερινά από την τηλεόραση ή τις εφημερίδες για τη δόξα και τα χρήματα που έβγαλαν κάποιοι από τον αθλητισμό. Ετσι λοιπόν και οι γονείς όταν θελήσουν το παιδί τους να κάνει κάτι, θα έχουν αυτούς σαν πρότυπο. Αρα θα πρέπει οπωσδήποτε να τους μοιάσει με κάθε τρόπο. Και αυτό έχει απήχηση και σε όλους τους τομείς. Ποιο παιδί θέλει σήμερα να γίνει τεχνίτης, γυμναστής ή άλλο επάγγελμα. Τα περισσότερα θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές, φωτομοντέλο, μπάρμαν, πάντα εκεί που νομίζουν ότι υπάρχει το χρήμα. Γι' αυτό τον λόγο δε θα πρέπει να δούμε τα αναβολικά σαν σημεία των καιρών αλλά σαν μια εξέλιξη σε ένα σφαιρικό επίπεδο της σημερινής κοινωνίας».

Ο «Ρ» συνεχίζει την έρευνα για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, με τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης. Ελάχιστα είναι τα γήπεδα, ενώ πολλές ομάδες φυτοζωούν και στοιβάζονται σε χώρους ακατάλληλους
Πολλές οι ελλείψεις και αδιαφορία από το Δήμο, καταγγέλλει ο Αγάπιος Σαχίνης

 
Ο Νομός Θεσσαλονίκης έχει αναμφίβολα προβλήματα με τις αθλητικές και, ειδικότερα, τις γηπεδικές εγκαταστάσεις του. Η πόλη της Θεσσαλονίκης έχει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα και στενάζει από την έλλειψη χώρων άθλησης και την παντελή έλλειψη χώρων ομαδικής και δωρεάν άθλησης. Γιατί τα τελευταία χρόνια το κενό από τις ελλείψεις αυτές έρχεται να το καρπωθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία, με την κατασκευή και λειτουργία αναρίθμητων ιδιωτικών κλειστών ή ανοιχτών γηπέδων, μικρών διαστάσεων, που φιλοξενούν, με το αζημίωτο, δεκάδες νεαρών, αθλητών ή αθλουμένων, που θέλουν να γυμναστούν και δε βρίσκουν χώρους διεξόδου.

Στην πόλη της Θεσσαλονίκης η κατάσταση είναι περίπου δραματική. Γήπεδα δεν υπάρχουν και οι ομάδες φυτοζωούν, αναγκασμένες να στοιβάζονται σε ελάχιστους και ακατάλληλους χώρους. Οι 700.000 κάτοικοι «βολεύονται» σε τρία όλα κι όλα γήπεδα και ένα ακόμη που η λειτουργία του μπορεί να είναι προσωρινή.

Το γήπεδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα Καμινίκια προορίζεται για σχολική στέγη και, φυσικά, για το λόγο αυτό δε γίνονται προσπάθειες βελτίωσης ή και χλοοφύτευσής του. Για τη δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της χώρας, υπάρχουν ακόμα τα δυο γήπεδα του Θερμαϊκού, που είναι ιδιοκτησίας του ΟΣΕ και εκ των οποίων το ένα μόνο χορτοφυτεμένο και από και πέρα το χάος. Ενα τέταρτο γήπεδο στην περιοχή της Μαλακοπής, όπου και τα Νεκροταφεία, χωρίς χόρτο, που δεν μπορεί να φιλοξενήσει αγώνες της Α1` κατηγορίας ΕΠΣΜ ακριβώς για το λόγο αυτό. Της έλλειψης χλοοτάπητα.

60 σύλλογοι, 3.500 αθλούμενοι
 
Χώροι ελάχιστοι για έναν κόσμο που εκτονώνεται στα ιδιωτικά γυμναστήρια και μια σειρά ποδοσφαιρικών συλλόγων που αναγκάζεται να καταφεύγει στα κοντινά χωριά για να προπονηθεί, να αθληθεί και να παίξει τα Σαββατοκύριακα ποδόσφαιρο.

Το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχουν προπονητήρια. Γιατί, έτσι κι αλλιώς, τα γήπεδα δεν υπάρχουν. Ομως, τα προπονητήρια είναι μια άλλη τραγική ιστορία. Εξήντα ομάδες στο Δήμο και 3.500 αθλούμενοι δεν έχουν ούτε ένα προπονητήριο ποδοσφαίρου, παρά μόνο τα ιδιωτικά 5 επί 5, που ξεφυτρώνουν κι αυτά εκτός πόληΗ γκάμα των "πρεσβευτών" που έχει στη διάθεσή του ο Δήμος Θεσσαλονίκης, από την πλευρά του Πολιτισμού, του Αθλητισμού, της διανόησης, είναι τεράστια, αλλά ατυχώς δεν έχει αξιοποιηθεί τίποτα.
Τέλος, υπάρχει και ο ΟΛΘ. Το Λιμάνι. Οπου πολλά επίσης μπορεί να γίνουν. Στη λογική ότι δε θα υποβαθμιστούν οι λιμενικές λειτουργίες στο χώρο, θα μπορούσε να υπάρξει μια αξιοποίηση του χώρου, στην κατεύθυνση να ανοίξει το Λιμάνι στην πόλη και τους πολίτες και με την ευρύτερη έννοια και όχι μόνο με την κατασκευή ρεστοράν πολυτελείας και άλλων χώρων που δεν εξυπηρετούν το λαϊκό κίνημα και τον αθλητισμό».

Ο έφορος ποδοσφαίρου του Μ. Αλεξάνδρου Θεσσαλονίκης, από τις ιστορικότερες ομάδες της πόλης, Μέμος Μερκουριάδης, καταθέτει κι αυτός τη δική του άποψη: «Το παραμύθι ότι δεν υπάρχουν στην πόλη χώροι για να γίνουν στην πόλη γήπεδα ή και πάρκα κάποτε πρέπει να σταματήσει. Σ' όλη την παραλία, από το Ποσειδώνιο έως και το Καλοχώρι, μπορούν να γίνουν περισσότερα από έξι γήπεδα και άλλα τόσα πάρκα. Εχουμε κάνει ως σύλλογος σχετική μελέτη και ξέρουμε τι λέμε. Διάθεση δεν υπάρχει, όχι χώροι. Υπάρχουν και άλλα γήπεδα προς αξιοποίηση, αλλά κάποιοι δε θέλουν να στραφεί η νεολαία στον αθλητισμό. Θέλουν να την αποθαρρύνουν και να τη στρέψουν εκεί που θέλουν οι ίδιοι».

Τα στρατόπεδα
Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης υπάρχουν στρατόπεδα που σταδιακά απομακρύνονται και οι ωφέλιμοι χώροι τους θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και στην κατεύθυνση της αθλητικής αξιοποίησης. Ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΣΜ, Διονύσης Ψωμιάδης, έχει κάνει πρόταση στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, όπου ανήκουν οι χώροι, που προβλέπει την παραχώρηση από κάθε στρατόπεδο, χώρου ίσου για την κατασκευή ενός γηπέδου, που να βελτιώσει την κατάσταση και να δημιουργήσει εναλλακτικές λύσεις στο μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης αθλητικών χώρων.

Την τελευταία διετία, η διοίκηση της ΕΠΣΜ με τον κ. Γραμμένο, που με τις πρόσφατες εκλογές αναβαπτίστηκε στην ηγεσία της, συνεχίζει την προσπάθεια. Στόχος ένας προγραμματισμός τετραετίας για τη βελτίωση της εικόνας γηπέδων και προπονητηρίων, που, όμως, είναι ακόμα μακριά από το να χαρακτηριστεί σαν ιδανική. Μέσα στις προτάσεις υπάρχει η αξιοποίηση του χώρου εντός του Κέδρηνου λόφου, στους γύρω από την πόλη χώρους, όπου, όμως, η πρόταση της ΕΠΣΜ για δημιουργία αθλητικού κέντρου παραμένει εκκρεμής. Στο μοναδικό ξερό γήπεδο του Κέδρηνου λόφου και κοντά στο Θέατρο Δάσους, προπονούνται έστω και όχι σε καλές εγκαταστάσεις οι ομάδες της περιοχής Ανω Πόλης, που δεν είναι εύκολο να βρουν αλλού «στέγη».


Ντ. ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥΣΗΣ

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3172871&publDate=28/12/2005