THMMY.gr

ΣτΕ: Νέο «όχι» στο «πιστοποιητικό θρησκευτικών φρονημάτων

Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Νέα άρνηση, την τρίτη κατά σειράν μέσα σε χρονικό διάστημα οκτώ μηνών, εισπράττει το υπουργείο Παιδείας από το Συμβούλιο της Επικρατείας με σημείο αιχμής το προεδρικό διάταγμα που απαιτεί για την πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού των Εκκλησιαστικών Γυμνασίων και Λυκείων, «πιστοποιητικό θρησκευτικών φρονημάτων».

Το επίμαχο διάταγμα, το οποίο έχει κριθεί άλλες δύο φορές και από την Ολομέλεια του ΣτΕ ως αντισυνταγματικό, καθορίζει, μεταξύ άλλων, ως τυπικό προσόν για τον διορισμό των εκπαιδευτικών, την ιδιότητα του χριστιανού ορθοδόξου, «λόγω του ειδικού σκοπού της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης».

Στο ίδιο διάταγμα ορίζεται ότι σε περίπτωση που ο υποψήφιος εκπαιδευτικός δηλώσει ψευδώς ότι είναι χριστιανός ορθόδοξος, δεν θα απειλείται μόνο με ποινικές κυρώσεις, αλλά θα αποκλείεται και από τη διαδικασία επιλογής. Και οι δύο διατάξεις κρίθηκαν αντιστυνταγματικές και παράνομες από το Ε' τμήμα του ανωτάτου διακστηρίου, ως αντίθετες στη θρησκευτική ελευθερία.

Οι δικαστές τονίζουν ότι το Σύνταγμα προστατεύει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και καθιερώνει την ισότητα πρόσβασης των Ελλήνων πολιτών στις δημόσιες θέσεις. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν μπορεί να θεσπιστεί ως κώλυμα για την κατάληψη θέσης σε δημόσια υπηρεσία «η πίστη ή η αποχή από την πίστη σε θρησκευτική δοξασία, ούτε δικαιούται οποιαδήποτε υπηρεσία να ερευνήσει, αλλά ούτε υποχρεούται ο ενδιαφερόμενος να αποκλύψει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις».

Επίσης, δεν μπορεί να γίνεται επίκληση στον ειδικό σκοπό της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα εκκλησιαστικά Γυμνάσια και Λύκεια, ώστε να καθιερωθούν διαφορετικά προσόντα για τον διορισμό των εκπαιδευτικών της Μέσης Εκπαίδευσης.

Με το ίδιο σκεπτικό κρίθηκε παράνομη και η διάταξη που προβλέπει ότι για τη βαθμολογία των υποψηφίων λαμβάνονται υπόψη «συστατικές επιστολές, η συμμετοχή σε εκκλησιαστικές οργανώσεις, η βιωματική σχέση με την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση και η ικανότητα του υποψηφίου να δημιουργεί το κατάλληλο παιδαγωγικό περιβάλλον για τους ειδικούς σκοπούς της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης».

Τα κριτήρια αυτά, αποφάνθηκαν οι δικαστές, «δεν έχουν σχέση με την ικανότητα έκφρασης του υποψηφίου εκπαιδευτικού και της μετάδοσης γνώσεων στους μαθητές».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/06/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=3885012)

Έλα ρε γιατί αντισυνατγματικές οι διατάξεις αυτές? Μια χαρά τις βρίσκω! Δεν είσαι χριστιανός, διώκεσαι και ποινικά! Ζήτω ο Μεσαίωνας! ;D

Παντως καλη φαση. Φανταζεσαι να παει ενας Βουδιστης σε Ελληνορθοδοξη χριστιανικη σχολη και να τους αρχισει με τα ζεν;;;;

Αν και δε συμφωνώ καθόλου με το να παίζουν ρόλο στη δουλειά σου τα πιστεύω σου (που δεν επεμβαίνουν στη δουλειά σου) και πώς τα βλέπει ο άλλος, μπορώ να καταλάβω τους παπάδες. Έχουν μια συγκεκριμένη ιδέα για το πώς έπρεπε να είναι η εκπαίδευση και ένα συγκεκριμένο στυλ. Παμπάλαιο, παπαδίστικο, προπαγανδιστικό ίσως, το βαρεθήκαμε, όμως το κρατάνε (εδώ κρατάνε και τα πνεύματα όταν γράφουν!).
Αλλά δεν είναι όπως σε μια επιχείρηση, όπου ο εργοδότης κάνει ό τι γουστάρει για να δουλεύει με άνεση. Τα εκκλησιαστικά γυμνάσια-λύκεια δέχονται και παρέμβαση από το κράτος.
Κάποια στιγμή θα πέσει η εξουσία του κλήρου, όπως στη γαλλία και θα γίνει χαμός :P