THMMY.gr

Μεγα λαθος.
Βαριεμαι να εξηγω.

deleted

Φυσικά και χάνεις πληροφορία, όμως το μεγαλύτερο μέρος αυτού που χάνεις δεν το άκουγες ούτε πριν, λόγω του masking effect. Από εκεί και πέρα νομίζω εξαρτάται από το bitrate. Έτσι κι αλλιώς, αμφιβάλλω ότι κάποιος καταλαβαίνει τη διαφορά όταν ακούει σε απλό ηχοσύστημα σπίτι του, ή ακόμα περισσότερο από ακουστικά μέσα σε μέσα μαζικής μεταφοράς κτλ.

deleted

Σε ένα στερεοφωνικό σπιτιού μπορείς να καταλάβεις την διαφορά του mp3 με το CDAudio εκτός αν το mp3 έχει οικτρά μεγάλο bitrate, οπότε πλέον είναι κάπως δύσκολο να ξεχωρίσεις.
Πάντως μια καλή λύση για να έχεις μια αποδεκτή αναλογία ποιότητας/μεγέθους αρχείου είναι να κάνεις τα mp3 με VBR, δηλαδή με κυμαινόμενη ποιότητα. Βέβαια έτσι όπως εξελίσσονται οι τεχνολογίες αποθήκευσης δεδομένων σε λίγο δεν θα μας νοιάζει σχεδόν καθόλου το μέγεθος του αρχείου αλλά αυτό είναι μία άλλη υπόθεση.

Η διαφορά ακούγεται ακόμα και σε ηχεία Η/Υ των 20€. Απλά έχουμε συνηθίσει στην α-ποιότητα. Φυσικά γι' αυτό ευθύνονται τα ηχεία που έχουμε... αλλά τι να κάνεις...

Τη διαφορά την καταλαβαίνεις και με τα 320 kbps (ενώ θεωρητικά ήδη από τα 192 και πάνω υποτίθεται ότι δεν μπορείς να καταλάβεις διαφορά cd με mp3).

Καλά ρε συ βιονικό αυτί έχεις εσύ και την καταλαβαίνεις τη διαφορά; Ή ακούς μουσική στα B&W των 8000Ε στα 120 dBA;
Να μην γινόμαστε και υπερβολικοί! Το mp3 κατορθώνει το λεγόμενο transparency (μη αντιληπτή διαφορά) αρκετά πιο κάτω από τα 320Kbps για την συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, αρκεί βέβαια το πρωτότυπο να είναι κορυφαίας ποιότητας και να έχει χρησιμοποιηθεί σύγχρονος encoder (μην ξεχνάμε πως παρότι παλιό πρότυπο, χάρη σε καλούς encoders όπως ο Lame 3.91+ έχει κλείσει αρκετά την ψαλίδα με ανώτερα τεχνολογικά format).

Άλλωστε τα 320Kbps πλησιάζουν πολύ το bitrate των 100% mathematically lossless encoders (εξαρτάται και από το τραγούδι βέβαια). Και πάντα θα υπάρχουν συχνότητες κάτω από το κατώφλι ακουστότητας (που μπορούν να κοπούν χωρίς να αντιληφθεί κανείς τίποτα) που δίνουν το επιπλέον περιθώριο.

Αν παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν ότι ακούν τη διαφορά, τους συνιστώ να κάνουν το λεγόμενο blind test ώστε να αποδειχθεί πως είναι καθαρά ψυχολογικό. Δηλαδή με τη βοήθεια κάποιου που διαλέγει τα samples να ακούν ένα από τα δυο (συμπιεσμένο και ασυμπίεστο) πολλές φορές και να σημειώνουν μετά ποιο από τα 2 άκουσαν. Το ποσοστό επιτυχίας θα προσεγγίζει το 50% για πολλές επαναλήψεις...

Από τη στιγμή που χρησιμοποιούμε ψηφιακούς ενισχυτές της πλάκας και ηχεία της πλάκας σε χώρους χωρίς καν κατάλληλη διαμόρφωση για την εξάλειψη φαινομένων αντανάκλασης... εννοείται πως μία καλή συμπίεση mp3 είναι αδύνατο να δείξει διαφορά από το αναλογικό. Σε πλήρως (και πολύ καλό) αναλογικό σύστημα, κάποια λίγα αυτιά ίσως στη χώρα τούτη μπορεί να καταλάβουν διαφορά..

Μη με τρελαίνετε τώρααα και κατεβάσω screenshots!

 :D

Τα 128 mp3 κάνουν μπάμ και με ακουστικά των 10€. Τα 192 θέλουν κάτι παραπάνω.

Εννοείται ότι μιλάμε για τραγούδια με σύγχρονες καλές παραγωγές. Αν βάλεις ρεμπέτικα ή μια μέτρια παραγωγή φυσικά δε θα καταλάβεις καμιά διαφορά! Ωραία τα θεωρητικά αλλά στην πράξη υπάρχει διαφορά και είμαι πεπεισμένος για τον εαυτό μου ότι δεν είναι ψυχολογικό. (όπως επίσης είναι αισθητή και η διαφορά cd με βινύλιο όπου επίσης θεωρητικά δε θα έπρεπε να υπάρχει διαφορά)

Εννοείται οτι στα ελληνικά δεν έχει διαφορά, ακόμη και στα σύγχονα. Αφού τα ελληνικά δεν έχουν μουσική. Τα ζόρια είναι σε σοβαρές μουσικές, όπως κλασσική.

To mp3 εξαφανίζει τα κύμβαλα  :D, καταστρέφει τα drums  :D

Άλλο ακουστικά και άλλο ηχεία. Και επίσης κανείς δεν ξέρει αν η διαφορά που ακούς οφείλεται στη συμπίεση ή σε άλλες συχνότητες που προσθέτουν τα ηχεία ή το software μέσω equalizers. Άλλο όμως "ακούω διαφορά" και άλλο "αυτός ο ήχος είναι πιο ποιοτικός από τον άλλο". Αν σε σένα κάνουν μπαμ τα 128 σε φτηνιάρικα, με την προηγούμενη έννοια, άλλαξε codec, άλλαξε ρυθμίσεις ή άλλαξε PC :D :D. Αλλιώς το αυτί σου θα πρέπει να γίνει αντικείμενο επιστημονικής διατριβής ή 100ντάδες ειδικοί στο θέμα του ήχου να σκίσουν τα πτυχία τους :D :D


Το αναλογικό δεν είναι πανάκεια. Και βασικά θεωρείται εδώ και χρόνια ξεπερασμένο. Οι λαμπάτοι ενισχυτές θεωρούνται πλέον υποδεέστερης ποιότητας από τους καλούς ψηφιακούς, οι οποίοι επιπλέον είναι και πιο φτηνοί και λιγότερο ενεργοβόροι. Επίσης καθώς το μέσο αποθήκευσης είναι εδώ και χρόνια ψηφιακό, όσες λιγότερες Α/D μετατροπές έχεις τόσο καλύτερα. Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί σου.
Και να προσθέσω πως σε ένα τέτοιο τέλειο σύστημα για να καταλάβει διαφορά το αυτί θα πρέπει να είναι εξασκημένο. Αλλά ακόμη και αν καταλάβει εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς κατά πόσο είναι ικανή αυτή η διαφορά να μειώσει την ηχητική απόλαυση. Είπαμε, σε τέτοιες περιπτώσεις πάνω από όλα είναι ψυχολογικό το θέμα...

Στα 256 Κbps εισαι στην ιδια ποιοτητα με το CD.
Υπαρχει φυσικα συμπιεση αλλιως δεν θα ξεραμε τι ειναι mp3.
Βασει ψυχοακουστικης προσεγγισης οι κομμενες συχνοτητες δεν ανιχνευονται.
Αν ακουγεται μαπα το κομματι φταινε αλλα πραγματα.
Καλο ειναι η συγκριση να γινεται στο ιδιο μηχανημα.

Αν καποιος εχει βιονικα αυτια και ακουει πορδες απο τον Αρη να μας το πει. ;D

Χμ, αν ανήκεις στους λάτρεις του βινυλίου τότε σε καταλαβαίνω κάπως. Η θεωρία εκεί λέει πως υπάρχει διαφορά, αλλά η διαφορά βινύλιου-cd δεν είναι τόσο διαφορά ποιότητας όσο προτίμηση σου σε ένα κάπως διαφορετικό ήχο. Εννοείται βέβαια να μη συγκρίνεις το πανάκριβο πικάπ με το cd-rom του PC! Αν και θα εμμείνω στις θεωρητικές αναλύσεις μου μέχρι να κάνεις το τεστ που λέγαμε ;)

Y.Γ. Αν το περάσεις και αυτό το επόμενο βήμα θα είναι να σε δοκιμάσουμε στη διάκριση των κομματιών συμπιεσμένων με lossless αλγορίθμους ;D

 :D

Εγώ δε μπορώ να θεωρήσω ένα τραγούδι που δεν έχει καμια συχνότητα πάνω από 16 κίλο ίδιο με ένα που έχει.

 ;)

Αυτό είναι ένα κομμάτι κωδικοπιημένο με Lame 3.92 στα 128kbps. Όπως βλέπετε δεν υπάρχει ήχος πάνω από 16 κίλο.
Κανένα mp3 στα 128 δεν έχει πάνω από 16 κίλο.

Ακόμα και στα 192 κόβει ή αν το εξαναγκάσεις να μην κόψει, αραιώνει και πιο χαμηλά.

Έχω το ίδιο κομμάτι σε wave, mp3 στα 128, 192, 256 με lame, xing και fraunhofer. Με lame έχω και σοφιστικέ preset όπως to VBR --r3mix.

Κανένα δεν πλησιάζει το wave.

Μα αυτό σου λέμε. Λόγω του ψυχοακουστικού φαινομένου, τέτοιες υψηλές συχνότητες δε θα γίνουν ακουστές όταν συνυπάρχουν με τόνους υψηλής έντασης σε συχνότητα που το αυτί σου ακούει με μεγάλη ευαισθησία. Εκτός και αν χρησιμοποείς encoder που ότι υπάρχει πάνω από 16KHz το κόβει αδιακρίτως, αυτό μπορεί όντως να γίνεται σε χαμηλά bitrates. Δες αυτό (http://en.wikipedia.org/wiki/Psychoacoustic_model) το ενδιαφέρον άρθρο από Wikipedia (This upper limit tends to decrease with age, most adults being unable to hear above 16 kHz). Θα συνειδητοποιήσεις ότι η διαφορά στις κυματομορφές δεν έχει καμία μα καμία σημασία. Υπάρχουν κάποια όρια ακουστότητας που κανένα ανθρώπινο αυτί δεν μπορεί να τα πιάσει (και τότε αναφερόμαστε σε transparency). Εκτός βέβαια αν εσύ κωδικοποιείς και για το σκυλάκι σου ;D

Στην ηλικια που ειμαι δεν ακουω πανω απο 16 ΚΗz ετσι και αλλιως. :D
Επισης δες και αποκριση συχνοτητας των 10 € ηχειων σου. 

 :D

Φτιάχνω tone στα 18,500 και τον ακούω.

Ακόμα και τα πιατίνια διαστρεβλώνονται.

Μπα δεν είμαι λάτρης του βινυλίου αλλά ότι έχει τύχει να ακούσω και σε βινύλιο και σε ψηφιακή μορφή μου έχει φανεί αισθητή η διαφορά. (χωρίς να έχω ασχοληθεί γενικά με βινύλιο ή να έχω ακούσει τότε για τις "φήμες" που λένε ότι έχει καλύτερη ποιοτητα).
Εννοείται sanctifier το cd δεν έχε 256 αλλά γύρω στα 1400 kbps. Εκτός αν εννοείς για το ότι υποτίθεται ότι δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά το οποίο το λένε ήδη από τα 192. Δεν ξέρω εσείς που αμφιβάλλετε για τη διαφορά τι στυλ ακούτε ή κατά πόσο έχετε ασχοληθεί με το θέμα (μουσική), για το είδος πάντως που ακούω η διαφορά είναι αισθητή και η ακοή μου κάθε άλλο παρά βιονική είναι! Ας αφήσουμε τις θεωρίες και ας μιλήσουμε και λίγο πρακτικά δλδ. Το τεστ πάντως θα το κάνω κάποια στιγμη που θα έχω χρόνο.

ΥΓ Ελεος ρε αφήστε με να γράψω λ0λ

Αυτα που ακους ειναι προιοντα ενδοδιαμορφωσης,
Μην μου κολλας και διαβαζω ακουστικη σημερα... :D

Πετάξτε τα βιβλία και ελάτε σπίτι μου.

Προπαγάνδα!

Και αλλοι λενε γυρω στα 160 kbps.
To θεμα ειναι οτι τα ορια ευαισθησιας της ακουστικης περιοχης παιζουν απο ατομο σε ατομο.
Αυτο σημαινει οτι αν δεν εισαι 15αρης και εχεις καταπονησει τα αυτια σου με δυνατους ηχους απο walkman, τις υψηλες συχνοτητες δεν τις καταλαβαινεις πια.

μου έχουν βγει τα μάτια!  :o


α) Στο μπ3 υπάρχει απώλεια συχνοτήτων κτλ. Με άλλα λόγια είναι υποδυέστερο του αρχικού wave. Είτε θέλετε να το παραδεχτείτε είτε όχι. Ο λάρρυ έδωσε 2 διαγράμματα ανάλυσης συχνοτήτων.

β) Ο ήχος είναι και ψυχοακουστικό φαινόμενο. Τον ήχο τον ακούμε, τον αισθανόμαστε. Παρατήστε τα μαθηματικά. Είναι καλά για μια πρώτη προσέγγιση, από κει και πέρα παίζει ρόλο ο ανθρώπινος παράγοντας.

γ) Οι λαμπάτοι ενισχυτές είναι κλάσης .- (μαραουμπερ, σε παρακαλώ μην ξαναπεις τπτ για τους λαμπάτους γιατί θα πλακωθούμε άγρια!  :D :P)
Γιατί είναι κλάσης; Γιατί οι αρμονικές που παράγουν οι λυχνίες ακούγονται καλύτερα στο αυτί. Κάπου βέβαια είχα διαβάσει ότι με καθαρά μαθηματικά ο ήχος είναι ίδιος αλλά όπως είπα, παρατήστε τα μαθηματικά.

δ) Η απώλεια ποιότητας ενός μπ3 μπορεί να γίνει αντιληπτή καλύτερα με ακριβά (= καλής ποιότητας αναπαραγωγής) ηχοσυστήματα.
Α) Αναλογικό ενισχυτή με λυχνίες και κατάλληλα ηχεία.
Τα ηχεία των 10 ευρώ που έχουμε στα περισσότερα πισια δεν είναι ικανά να δείξουν τις απώλειες.


ε) Το σι - ντι έχει μέγιστο ρυθμό δειγματοληψίας 44100Hz (192000 Hz για το SACD)
Το βινύλιο δεν έχει τέτοιο περιορισμό  ;)


στ) τη διαφορά στον ήχο ανάμεσα σε ένα μπ3 και στο αρχικό wave δεν μπορείτε να την καταλάβετε κωδικοποιώντας τα σημερινά σαχλοτράγουδα.
Δοκιμάστε με κλασσική μουσική με πολλά όργανα.  ;)


ΑΥΤΑ!  :)

ΥΓ: αφήνοντας στην άκρη τις κυματομορφές, πάντα παίζει ρόλο το σύστημα αναπαραγωγής καθώς και οι κλιματικές συνθήκες.

Εσένα περίμενα!

 ^hello^

deleted

A, τελικά είμαστε περισσότεροι! Γιούυυυπι!

2 μόνιτορ ηχεία αυτοενισχυόμενα των 300€ να βάλεις ξεβρακώνονται άνετα τα mp3.

Όπως και να έχει αυτό το τόπικ μου θύμισε τα παλια...

hydrogenaudio, r3mix, lame 3.93.1 ... ακόμα μάλλον αυτός είναι ο καλύτερος lame.

@anonymous: Δυστυχώς σε ένα τέτοιο αντικείμενο ελάχιστα χωρούν εμπειρικές διαπιστώσεις του καθενός μας. Όπως ξαναέγραψα δεν παίζει κανένα ρόλο αν οι κυματομορφές αλλάζουν, εφόσον η απώλεια συχνότητας αναφέρεται σε ήχους που δε γίνονται αντιληπτοί από κανένα ανθρώπινο αυτί. Συνεπώς τα 2 διαγράμματα ανάλυσης συχνοτήτων από μόνα τους δε μας λένε απολύτως τίποτα.

Τα μαθηματικά που τόσο απαξιείς να λάβεις υπόψη σου στην προκειμένη περίπτωση περιγράφουν το θέμα πολύ ακριβέστερα από όσο θα μπορούσες να φανταστείς :P. Και ξέρεις γιατί; Μα γιατί βασίζονται πάνω στον ανθρώπινο παράγοντα που τόσο πολύ εκτιμάς ;) Χωρίς αυτόν δε θα κάναμε τίποτα. Δες το κατώφλι ακουστότητας. Μπορεί να μην ισχύει 100% για κάθε αυτί (αν και βασίζεται σε worst case ανάλυση), πάντως αν πάρεις και συγκρίνεις με ένα φασματικό περιεχόμενο αρχείου θα δεις αμέσως ότι πολλές συχνότητες φεύγουν έτσι, ότι είσαι 100% σίγουρος πως είναι μη ακουστές. Και ακόμη περισσότερες λόγω φαινομένου της επικάλυψης.

Θα προχωρήσω και ένα βήμα παραπέρα. Η μεγαλύτερη απώλεια ποιότητας στο τυπικό mp3 δεν προέρχεται από τις απαλειφές συχνοτικού περιεχόμενου, αλλά από την κβάντιση του ήδη υπάρχοντος ακουστού φασματικού περιοχομένου ώστε να τηρηθεί το δοθέν μέσο bitrate. Φυσικά και αυτή η διαδικασία εξαρτάται από το τροποποιημένο κατώφλι ακουστότητας...

Για τους λαμπάτους ενισχυτές: Η γνώμη μου είναι πως είναι σαν σύγκριση CRT οθόνης με TFT. Η CRT έχει κάποια αναμφισβήματα πλεονεκτήματα έναντι της TFT (αξεπέραστη χρωματική πιστότητα, άπειρες γωνίες θέασης κτλ), συνολικά όμως η TFT σήμερα προτιμάται από το 99% των ατόμων, δηλαδή είναι κατά γενική ομολογία καλύτερη. Αν εσύ προτιμάς τους λαμπάτους, κανένα πρόβλημα.

Για τους ρυθμούς δειγματοληψίας: Από ένα σημείο και μετά το διακριτό δεν έχει καμιά διαφορά με το συνεχές, γιατί φτάνουμε στο όριο. Μπορεί λοιπόν στο βινύλιο να μην έχουμε περιορισμό δειγματοληψίας, αλλά τα ηχεία μας και τα αυτιά μας πρακτικά έχουν περιορισμό στο πόσα διαφορετικά δείγματα μπορούν να αποδώσουν ή να καταλάβουν αντίστοιχα ανά δευτερόλεπτο. Δεν είναι αυτός ο λόγος που μερικοί προτιμούν το βινύλιο, αλλά άλλοι κυρίως συναισθηματικοί. Το γρατζούνισμα της βελόνας, η μυρωδιά του βινυλίου και άλλοι που δεν τους ξέρω ;D. Από καθαρά ηχητικής άποψης όμως, ο ήχος είναι υποδεέστερος.

Η διαφορά εννοείται ότι φαίνεται καλύτερα σε κλασική μουσική. Το θέμα είναι όμως πως εφόσον το 99% των τραγουδιών που ακούμε δεν εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία (είναι δηλαδή συνήθως ευκολοσυμπίεστα) εμάς τι μας ενοχλεί;;

Επειδή κάτι προτιμάται από τους περισσότερους δε σημαίνει ότι είναι το καλύτερο.
Στην περίπτωση των ενισχυτών, τα τρανζίστορ προτιμούνται λόγω πολύ μικρότερου κόστους (δε θα βρεις τελικό με λυχνίες κάτω από € 2500 - 3000)



Μην είσαι απόλυτος  :)




Χάνεις την ουσία εδώ. Το θέμα είναι να έχουμε μέγιστη ποιότητα σε όλες τις συνθήκες ;)

Νομίζω ότι αυτή η σύγκριση είναι άκυρη. Επειδή ασχολούμαι με την μουσική και μάλιστα με ενισχυόμενα όργανα ;) μπορώ να πω με σιγουριά πως η διαφορά λαμπάτου με ψηφιακού είναι η μέρα με τη νύχτα ηχητικά και μάλιστα στους περισσότερους ακροατές. Οι CRT με τις TFT είναι περίπου έτσι όπως τα λες μόνο που οι τελευταίες έχουν αρχίσει να εξελίσσονται πολύ. Οι χρωματική τους απόδοση είναι τουλάχιστον ικανοποιητική, ο περιορισμός στις γωνίες θέασης τείνει να εξαλειφθεί και έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι πολύ πιο ξεκούραστες. Αντιθέτως η ηχητική διαφορά ανάμεσα στην λαμπάτη και στην ψηφιακή ενίσχυση είναι καθαρά ποιοτική.

ΥΓ2: ο ήχος είναι αναλογικός. Οι ενισχυτές με τρανζίστορ είναι αναλογικοί.

Κι εγώ που νόμιζα ότι στην αγορά είχαν καταργηθεί τα πικάπ, οι δίσκοι βινυλίου και τα λοιπά αναλογικά  :D

deleted

offtopic...

poios theoreitε einai o kaliteros simera encoder?!

ixic_

Εγώ είμαι πίσω 4 χρόνια. Τότε lame αλλα πρόσεχε τις εκδόσεις. Οι πιο καινούριες δε σημάινουν και πιο καλός.

3,90,3 νομίζω και 3,93,1 (αυτή χρησιμοποιούσα εγώ) ήταν οι καλές. Αν θέλεις με το preset --r3mix έχεις ένα πολύ καλό vbr. (~190kbps) οτι καλύτερο είχα βρεί τότε από άποψη ποιότητα/μέγεθος.

(δε νομίζω οτι έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα, ίσως και καθόλου)

Καλό ripping tool είναι το EAC - Exact Audio Copy, γιατί πολλά φορτώνουμε στους encoders αλλά τα περισσόερα παράσιτα βγαίνουν από το ripping.

Προχθές πήγα σε ενός φίλου που έχει ακουστικά Sennheiser των 200€ και λαμπάτο ενιχυτή γι' αυτό.

Κατεβάζει μόνο flaac και mp3 στα 320.

Για εφαρμογή για να κάνω μετατροπή έχω το EAC και το Easy CD-DA Extractor, πρόσφατα δοκίμασα και το Pazera Free Audio Extractor για να μετατρέπω τα flac σε mp3 (320 kbps εννοείται, τσιγκουνιές στο χώρο που πιάνουν τα mp3 θα κάνουμε τώρα που οι δίσκοι μεγάλωσαν, και παίρνεις εξωτερικό 4ΤΒ με 100€ περίπου?)

Από την άλλη και mp3 στα 128kbps αν έχει γίνει σωστά το ripping σε καλά ηχεία / ακουστικά ακούγεται πάρα πολύ καλά. Δλδ απλά δεν ακούς τις λεπτομέρειες και τα λοιπά (χροιά κτλ) που λείπουν και άρα σου φαίνεται άψογο. Ειδικά για ηλεκτρονική μουσική έχω σετάκι ενός Dj στα 128 kbps και ακούγεται (σχεδόν) τέλεια. Φυσικά και καλό είναι να προτιμάτε των mp3 την κωδικοποίηση σε 320kbps. Σε πάρτι έχω παίξει κομμάτια των 128kbps και σε τέτοια ένταση δεν ακουγόταν και όπως έπρεπε αλλά εκεί που παίζεις με το άγχος που έχεις και αν δε το έχεις το κομμάτι σε καλύτερη ποιότητα το βάζεις σε ότι καλύτερο έχεις, τι να κάνεις? Να μη το βάλεις επειδή είναι στα 128 kbps και όχι στα 320 kbps?
Για όλα αυτά φταίνε τα πνευματικά δικαιώματα εταιριών και άλλες τέτοιες καπιταλιστικές μπούρδες.
Αν πλήρωναν όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη 7,8 Δις άτομα από 1€ το χρόνο για να έχουν ότι μουσική θέλουν και οι καλλιτέχνες θα έπαιρναν σοβαρά φράγκα για να μη πεινάνε και οι εταιρίες θα έβγαζαν και αυτές ένα σεβαστό ποσό για τον κόπο τους αλλά ζούμε στον καπιταλισμό βλέπετε και είναι αχόρταγες οι δισκογραφικές εταιρίες. Το πιο γελοίο σε όλα είναι να αγοράζεις ένα CD των Pink Floyd πχ και να πληρώνεις τέλος ίσα με το 1/3 της αξίας για την ΑΕΠΙ ώστε να παίρνει λεφτά η Γαρμπή, ο Σφακιανάκης, ο Σνικ ενώ εσύ αγόρασες Pink Floyd, όχι Γαρμπή / Σφακιανάκη / Σνικ