THMMY.gr

Η απολιτική νέα γενιά της Ρωσίας

ΤΙ ΕΙΝΑΙ πιο ελκυστικό; Μια καινούργια κυβέρνηση ή ένα καινούργιο αυτοκίνητο; Η νεολαία της Ρωσίας έχει δώσει την απάντηση, επιλέγοντας την κατοχή υλικών αγαθών από τις πολιτικές ανησυχίες, σύμφωνα με ακαδημαϊκούς και εταιρείες μελετών.

Με την ευημερούσα οικονομία να γεμίζει τις τσέπες των νέων της μεσαίας αστικής τάξης και τον πρόεδρο Πούτιν να απολαμβάνει ιστορικά υψηλά δημοτικότητας τον όγδοο και τελευταίο χρόνο της προεδρίας του, λίγοι είναι εκείνοι που μπαίνουν στον κόπο να ασχοληθούν με την πολιτική.

Μπορεί οι επικριτές των πολιτικών του Κρεμλίνου όπως ο πρώην πρωταθλητής του σκακιού, Γκάρι Κασπάροφ, να απασχολούν τα πρωτοσέλιδα του ξένου τύπου, στη Ρωσία ωστόσο ο Ρώσος σκακιστής έχει μάλλον αποτύχει να προκαλέσει το ενδιαφέρον των νέων, που φαίνεται να απασχολούνται περισσότερο με την απόκτηση της τελευταίας έκδοσης του iPod και κινητών τηλεφώνων.

"Σχεδόν κανείς από τους φίλους μου δεν γνωρίζει τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, και αν τους ξέρουν είναι γιατί τους έχουν ακούσει σε ανέκδοτα», σχολιάζει η Τατιάνα Κόπτεβα, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής στη Μόσχα. Τέτοιες συμπεριφορές και στάσεις είναι τυπικές στη μετα-Σοβιετική γενιά που σε πρόσφατη μελέτη εμφανίστηκε λιγότερο πολιτικοποιημένη από οποιαδήποτε αντίστοιχη του παρελθόντος. Σχεδόν οι μισοί νέοι Ρώσοι που συμμετείχαν σε σχετική δημοσκόπηση δεν εξέφρασαν κανένα ενδιαφέρον για την πολιτική, σε αντίθεση με το ένα τρίτο που έκανε αντίστοιχες δηλώσεις δέκα χρόνια πριν.

Στην ερώτηση για την πρόθεση ψήφου στις επόμενες εκλογές, το 35% προτιμά τον Πούτιν, αγνοώντας όμως το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος έχει ήδη δηλώσει ότι δεν θα διεκδικήσει ξανά το ανώτατο αξίωμα. Ακόμη κι έτσι, το ποσοστό αυτό συμφωνεί με μια άλλη έρευνα που έδειξε ότι η ισχυρότερη βάση του προέδρου της Ρωσίας εντοπίζεται στους ψηφοφόρους κάτω των τριάντα ετών.

Οι πορείες της αντιπολίτευσης στη Μόσχα, μια πόλη δέκα εκατομμυρίων, σπάνια συγκεντρώνουν περισσότερους από μερικές χιλιάδες διαδηλωτές, ενώ στις επαρχιακές πόλεις οι συμμετέχοντες σε τέτοιες εκδηλώσεις μετριούνται σε μερικές εκατοντάδες.

"Βαρετή πολιτική"

Η απάθεια και ο άκρατος καταναλωτισμός δεν είναι οι μόνες εξηγήσεις αυτής της τάσης. Οι σχεδιαστές στρατηγικής του Κρεμλίνου διατηρούν τον αυστηρό έλεγχο του προγραμματισμού των κρατικών τηλεοπτικών καναλιών και σπάνια δίνουν τη δυνατότητα προβολής μελών της αντιπολίτευσης. Στις περιπτώσεις που αυτό συμβαίνει, οι αναφορές θα είναι πάντα αρνητικά διακείμενες, διανθισμένες με αναφορές σε εξτρεμιστικές απόψεις.

"Η σταθερότητα που απολαμβάνει ο Πούτιν στηρίζεται σε μια σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον λαό: Ευμάρεια σε αντάλλαγμα για καμία πολιτική δραστηριότητα», αναφέρει σχετικά ο Γιούρι Σαπρίκιν, εκδότης περιοδικού lifestyle στη Μόσχα.

Δεν μπορεί ωστόσο να αγνοηθεί ο αριθμός των νέων Ρώσων που συζητούν μέσω Ίντερνετ πολιτικά θέματα και να ασκήσουν, έστω και με αυτό τον τρόπο, αντιπολίτευση. Οι Ρώσοι συγκαταλέγονται στους πιο ενεργούς bloggers παγκοσμίως, με πολλά από τα δικτυακά τους ημερολόγια να εστιάζουν στην πολιτική.

Πλύση εγκεφάλου

Οι τηλεοπτικές ειδήσεις και τα προγράμματα δε βοηθούν καθόλου στην αναθέρμανση του πολιτικού ενδιαφέροντος των νέων Ρώσων. Οι περισσότερες αναφορές στα δελτία ειδήσεων περιστρέφονται γύρω από το πρόσωπο του Πούτιν, ο οποίος συνήθως εμφανίζεται καθήμενος σε ένα τραπέζι στα πλαίσια κάποιας υπουργικής συνάντησης να ρωτάει τους υπουργούς του για την πρόοδο σε διάφορα θέματα.

Οι δύο πιθανότεροι διάδοχοι του Πούτιν, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ και ο Σεργκέι Λαβρόφ εμφανίζονται στις ειδήσεις να επισκέπτονται εργοστάσια και φάρμες και να παρακολουθούν ερευνητικά προγράμματα, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη δημιουργία της εικόνας των «άξιων διαδόχων» του σημερινού προέδρου. Οι επικριτικές φωνές ή οι ανεξάρτητες αναφορές που εστιάζουν στα κοινωνικά προβλήματα όπως η φτώχεια και η μείωση του πληθυσμού της ρωσικής υπαίθρου απουσιάζουν από τα ραδιοκύματα.

"Η νεολαία είναι απαθής γιατί θέλει χειροπιαστά αποτελέσματα», λέει ο Ίλια Πονομάρεφ, ηγέτης του Αριστερού Μετώπου. «Όταν μια χώρα δεν έχει λειτουργικό πολιτικό μηχανισμό, οι νέοι δεν ενδιαφέρονται να αναμιχθούν με την πολιτική γιατί υπάρχουν άλλα πιο ενδιαφέρονται για αυτούς πράγματα να ασχοληθούν, που θα τους βοηθήσουν πιθανότατα στην ενίσχυση της καριέρας τους».


H KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  (http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_23_14/06/2007_193879)